H
4
1
I
I
laCct u&fiaal wui den daq
PER vliegmachine de wereld rond
Oberammergau bereidt zich
voor
V
FORT-MYSTERY
I
mi
HEK TERRAS iiiiiiiiimiiiiinu
t;
HALLOI
i
*il
f
De gele horloge-koning
HET VLIJTIGE DORP
weer
'sZomers buiten
i
De boomruikers der
tropen
-i
Een stem om de aarde
met de ober van café:
Alle abonné’s
mm
Aanleg en verbetering
van wegen
Stamgasten willen hun lieveling)
kwartieren weer betrekken,
waar zy voor 20 of 30 jaar
ook al logeerden
MOntwapening” in
Afrika
door
Katharine en Robert Pinkerton
De Beurs. Wilt U direct
vierentwintig tl es sc hen
"flP” zenden?... Ja,
't gaat ontzèttend hard!"
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
PD1
MAANDAG 9 APRIL 1934
het
Dergeiyke maatregelen blijken geheel af doende
Pas toen ik op een vraag niet antwoordde
iets
42.
(Wordt wroig)
Morley’s Invloed, verborgen ze toch,
hun harten, een haat jegens alle
Maar ik was gevangene en had niet veel te
klappen. Tc Had meer kans zelf te eeniger tijd
nog een aframmeling te krijgen. En de gedachte
daaraan benam mü toen ook werkelijk den lust
den Oosterling eens te doen weten, dat een
Amsterdamsche jongen een paar flinke knuis
ten aan zjjn lijf heeft.
Wat echter vergiste ik mij in mijn koper-
-D2ub<st>
BOOTZ
'<1
iiHiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniHiimituir;
kleurigen broeder. Hij zou mijn beste vriend
worden. Na een kort onderhoud met de vlie
gers kwam hij met dezen naar het gebouw,
’k Dacht eerst, dat hij nog een kiekje van
mjj wilde nemen om zijn verhaal over mij
straks nog te illustreeren
Een fototoestel had hij echter niet bij zich.
En toch.... t was om mij te doen. Hij stapte
Het Zugspitzgebied in de Beiersche Alpen. De deelnemers aan onze
Oberammergau zullen van deze schoone omgeving onuitwischbare
naar Holland nemen.
en door schouderschokken te kennen had ge
geven. dat ik niets begreep van wat hij zei,
hield hij op. Een der vliegers vertelde mij, dat
deze heer Sidney Bey heette, in Marokko was
geboren en nu in Weenen woonde, maar van
plan was per vliegmachine zijn geboorteplaats
te bezoeken en daarna een reis om de wereld te
maken.
zei: „Inderdaad, dat heb ik ook al opgemerkt,
maar als je eens echt pret wilt hebben, dan
moet je *s morgens vroeg ópstaan, om ze te
hooren kraaien."
„Kraaien’” riep ik; „onze kippen kraaien!
Dan kunnen we de hoop wel opgeven, ooit
eieren te krijgen, mevrouw Nicolaas! Want zoo
zeker als ik leef, onze kippetjes zijn allemaal
haantjes!"
En het waren ook
haantjes. Ze
groeiden door en
ze vochten met de
hoenders van de
buren, tot er geen
compleet paar
oogen meer was
aan weerszijden van de heg.
Een hond Is bulten een kostbaar bezit. Ik
heb er een, dien ik van de wieg af heb opge
voed. Het is een ferme, forsche gast, ten flinke
blaffer en eter. De man die hem mij verkocht
regelrecht op mij af, klopte ml! op den schou
der en drukte mjj opgetogen de hand. Hij was
heelemaal van streek. Van wat hij zei, ver
stond ik natuurlijk geen woord, maar hij ra
telde maar door, *t was precies een wekker, die
afliep.
De Watu Wa Muuunga hebben hoofdzakelijk
hun aanhangers onder den Klkuju-stam. Oor
spronkelijk was deze secte vrij ongevaarlijk daar
zjj zich uitsluitend met godsdienstige ceremo
niën bezighield en de blanken ongemoeid liet.
Eerst onder den Invloed van verschillende
medicijnmannen die de primitieve fantasie der
inboorlingen misbruikten door hun wijs te ma
ken, dat alleen de blanken met hun toovenna-
chines. die door de lucht vlogen om de
inboorlingen schrik aan te jagen, de schuld
waren van de droogte en de sprinkhanenplaag,
wijzigde zich het fanatisme der inboorlingen
langzamerhand tot een bloeddorstlgen haat je
gens de indringers.
De bewoners van het oerwoud schijnen ove
rigens de gedwongen ontwapening niet zoo
maar zonder meer aan te nemen, want naar
verluidt zou het reeds herhaaldelijk tot bloedige
botsingen zijn gekomen tusschen de „ontwape
ningscommissie" en de .Mannen Gods”, die zich
meer en meer in het dichte djungle terug
trekken.
te zijn.
- .?er^g5Jl? ,wordt met schepen in volle
'JJ‘’ --- die weer
In Europa is het niet moeilijk de boomen
naar hun ulterlijken vorm, naar den vorm van
hun bladeren en vruchten een naam te geven
Anders is dat In de tropen, waar het herken
nen der boomen dikwijls naar den reuk en den
smaak gebeuren moet. De boom staat Immers
niet vrij in bet woud, maar hij is overwoekerd
en bedekt met alle mogelijke epiphyen of para
sieten, zoodat men niet zoo maar onderschei
den kan welke bladeren nu aan den boom en
welke aan de parasieten behooren. Bovendien
zijn de boomen in het tropische oerwoud dik
wijls zoo hoog, dat het onmogelijk Is, ze van
beneden uit aan hun bladeren en bloemen te
herkennen. Had iedere boom niet zijn eigen
reuk en smaak, dan was het welhaast ónmo
gelijk, deze boomen van den grond af van
elkander te onderscheiden. Op Java b v. wor
den de boomen uit het oerwoud geregeld op de
I volgende manier bepaald: men slaat een hout-
spaan uit den boom en onderzoekt deze nauw
keurig naar reuk en smaak.
premiereis naar
indrukken mee
Uit Tokio wordt gemeld dat dezer dagen in
zijn vaderstad Nagasaki de beroemd geworden
industrieel Kintore Hattarl, algemeen bekend
als de „Gele Horlogekonlng”, overleden is.
Hattarl, die als schatrijk man gestorven is,
was afkomstig uit een boerenfamilie en was in
zijn Jeugd een doodarme Jongen. Hjj heeft nooit
een school bezocht en toen hU in 1927 door den
keizer tot senator benoemd werd, kon hij niet
eens vlot lezen en schrijven. Hij was echter een
technisch genie en een ware kunstenaar in zijn
vak als horlogemaker.
zulks ten doel gehad. Doch Ik wensch niet, dat
u verder gaat alvorens u mijn werkelijk doel
kent.
Nou. Jongen! en de manager sloeg Bruce
gemoedelijk op den schouder. We zullen dat
alles maar vergeten. Het is een faire strijd ge
weest, doch Je hebt hem niet gewonnen.
De opwinding, teweeg gebracht door Bruce’s
verklaringen, was oorzaak, dat men niet meer
dacht aan de Indianen, die door Morley’s
krachtige tusschenkomst waren uiteengejaagd.
Indien ze aan de Jagers hadden gedacht, moest
men ten minste hebben verondersteld, dat allen
zeker waren bedwongen. Doch men had opnieuw
geen rekening gehouden met de veranderde ge
moedsstemming van Nee-da-boy.
De medicijnman was nog steeds dronken van
de macht, die hij geloofde te hebben veroverd.
Hjj was teruggedeinsd door de plotselinge tus
schenkomst van Morley, doch zulks had hem
geen eerbied kunnen Inboezemen. Reeds vijftien
Jaar wist hij, wat feitelijk de basis was van het
door den manager behaalde succes. Dezen greep
naar de macht had hij goed voorbereid. Reeds
lang te voren was het hem duidelijk geworden,
dat mevrouw Morley’s mededeellngen, als zou de
thermometrograaf een dulvelsche machine zijn,
voor hem een middel vormden om zich te ont
trekken aan haar heerschappij.
Thans kon hij zich verzekeren van een positie,
welke geen medewlwln ooit zou durven hopen
te bereiken. Hij had het bewijs geleverd, dat zijn
toovermlddelen goed waren, hij had de machine
vernield en den winter doen heengaan. Hjj
behoefde dus slechts zijn macht te vestigen
door deze uit te oefenen.
(Korte inhoud van het voorgaande:
David Patterson is de eigenaar van een
bloelenden pelshandel in Noord-Canada
ZUn expansie„zucht vindt slechts Mn hin
derpaal. de machtige Hudson Bav Com
pany. zttn grootste concurrent. Deze oezst
een post ..Fort Mystery” genaamd en door
Herbert Morley beheerd waar Patterson
ondanks herhaalde pogingen, nooit in ge
slaagd ia vasten voet te verkrijgen. Bruce
Rochette. die een diepen haat koestert te
gen de Hudson’s zal dan voor Patterson
trachten een handelspost te vestigen tb
bet veelomstreden gebied. HU wordt bar-
telUk door Morley en zijn echtgenoote ont
vangen. Bruce geeft voor belast te zUn met
het doen van waarnemingen voor een
aardrijkskundig genootschap en helpt bil
bet bttbouden der boeken waardoor hü vele
interessante bijzonderheden over de Hud
son’s Oy. te weten komt. Bruoe heeft
inmiddels oen groote genegenheid opgevat
voor Evelyn. Morley’s dochter. HU gaat
door met zon plannen tot hem plotseling
blukt. dat mevr. Morlev bom beeft door-
Men.i
Zü. die wenschen deel te nemen aan
onze achtdaagsche reis (van 1g Ju
ni) naar de wereldberoemde Passie
spelen te Oberammergau waaraan
verbonden uitstapjes naar München,
het Walchenmeer, enz. en een ver
blijf in het prachtige Garmisch-Par-
tenkirchen gelieven zich, tot het
verkrijgen van nadere bijzonderheden,
ten spoedigste te wenden tot de ad
ministratie van dit blad: afdeeling
reis Oberammergau.
spreken, dat haar dwong te blijven staan. HU
keerde zich toen zoo dat zoowel vader als
dochter zijn gelaat moesten zien en zei:
Alvorens hier Iets meer gezegd of gedaan
wordt, moet ik iets zeggen; ik moet een ver
klaring geven van wat hier is geschied
Maar. Bruce! protesteerde Evelyn.
Wacht! beval hü ernstig. Onderbreek-mü
niet voor ik alles heb opgehelderd. Ik moet het
doen, ik moet het nu doen.
HU wachtte een oogenblll^n keek toen Morley
recht in de oogen.
Ik ben geen meteoroloog, begon hü MUn
geloofsbrieven van het Nationaal Aardrijkskun
dig Genootschap waren onecht. Ik ben een vrü-
handelaar, in dienst WJ een maatschaonU. die
zich op den vrijhandel toelegt en Ik ben naar
Fort-Mystery gekomen om het geheim van uw
succes hier te ontdekken, om voor mün patroon
de mogelUkheld te scheppen te Round Lake
handel te drijven.
HU hield even op. Hjj voelde zeer duldelük
dat het’terrein waarop hü zich begaf uiterst
gevaarlük was. Doch hü moest alles eeriUk op
biechten, alles zeggen, wat hü gedaan had;
hjj moest het echter zoo aanleggen, dat hü niet
het minst liet doorschemeren, dat mevrouw
Morley oorzaak was, dat hü had gefaald.
Hü stond op het punt zün verhaal te ver
volgen toen hü een soort gekreun boorde; hü
keek naar Evelyn. Zü keek hem aan. met groote
oogen, met een uitdrukking van een tegen wil
en dank begrijpen. Haar lippen bewogen, of
schoon zü niets zei, doch haar oogen vroegen
om een antwoord.
uiten leven is een goed ding, Nicolaas,"
zei Ik tot me zelf. Ontsnappen uit de
gevangenismuren der metropool, ui; de
steenwoestün, die wü de stad noemen, en leven
tusschen bloesems, bloemen en bladeren, in
schaduw en zonneschün, in maneschün en
sterrenlicht, in regen, mist, dauw, vorst en
droogte; bulten in het open veld en onder den
blauwen hemelkoepel, die begrensd wordt door
den horizon alleen!
Het is een goed ding, een put te bezitten
met druipende emmers, een bordes met kllm-
roosjea en kamperfoelie, een korf, geborduurd
met nüvere büen, een met mos bedekten zonne-
wüzer. klimop tbt aan den rand van het dak.
Kü deed met de hand een treken om Evelyn
"gen te houden; er lag iets In zün toon van
I
sitsen gordünen, een tumbler met frissche bloe
men op je slaapkamer, een haan op het dak.
een hond onder de veranda.
Toen mevrouw Nicolaas en iknaar buiten
trokken met schitterende ideeën over versche
boter en frissche, knappende radijsjes, met
schuimende melk aan t ontbüt en een vrü-
ge-
en in
--4 uitstraalt.
De ijzeren. 130 M hooge masten, zün onder
Hü is het ook geweest, die Jaren geleden den
Japanschen Importeurs den raad gaf de Zwit-
sersche uurwerken niet als afgewerkte waren
in te voeren, maar zich de verschillende onder
deden te laten sturen, zoodat men in Japan
nauwkeurig bestudeeren kon, hoe deze uurwer
ken. die over de heele wereld als de beste be
schouwd worden, mechanisch samengesteld zün
en werken. Zün raad werd opgevolgd en niet
het minst aan deze soort van spionnage heeft
Japan de vlucht die zün uurwerkenindustrie
daarna genomen heeft, te danken.
Klntare Hattarl heeft persoonlijk een groot
aandeel gehad aan de ontwikkeling. Hü heeft
in Japan de eerste fabrieken opgericht die met
behulp van de modernste machines de füne
waardoor
Japan langzamerhand niet alleen onafhanke-
lük werd van den EUrop. Invoer maar ten
slotte ook tot den export kon overgaan. Tegen
woordig is de uurwerkindustrie een der voor
naamste en rijkste bronnen van verdiensten,
daar de afzet voortdurend grooter werd, niet
alleen In Japan, maar in geheel Azië.
«urm ook met schepen in volle zee
door middel van kustetations die weer in
verbinding met Rugby staan voeling gehou
den Ten gerieve hiervan heeft Rugby een spe-
cialen nieuws- en weerberichtendienst. Ook
wordt om 10 uur ’s morgens en om 6 uur des
avonds het Greenwich-tüdseln uitgezonden, dat
over geheel de aarde ontvangen wordt.
„sa.a jxZkTX-—1- r» x aaa a 1*- «^1. -1
er zeer gemengd uit te zien. Maar een goede
waakhond is ‘t wel. Zoodra er Iemand het erf
opkomt, die er een beetje verdacht uitziet,
rent hijnaar de keuken en kruipt achter *t
fornuis. Eerst hebbed we hem in huls gehou
den en toen krabbelde hü den heelen nacht,
om er uit te komen. Toen zetten we hem bui-
,ten, en hij krabbelde den heelen nacht om er
in te komen. Toen bonden we hem vast ach
ter in den tuin, en toen Jankte en huilde hü
zóó, dat onze buurman tweemaal op hem
schoot, voor t licht werd. Eindelük gaven we
hem weg en toen kwam hü terug, en nu is
hü net aan *t bükomen van een zenuwbui,
waarin hü het lapje grond overhoop haalde,
waar onze voorjaarsradüsjes in gezaaid waren.
Een goed sterk hek is een noodzakelüke be
hoefte in Je tuin, een flink, stevig hek, met
een slot dat afgezakt Is, zoodat het niet open
of dicht kan.
Zoo n hek hebben we buiten. De grond voor
mün hek Is gemeenschappelük, en daar gra
zen al de koeien van m’n buren. Ik zei eer.s
tegen mevrouw Nicolaas, toen we voor het
raam stonden bij zonsondergang in Juni, hoe
vreedzaam en schilderachtig het vee er uit
zag, terwül het voortslenterde, *t groene kruid
verorberend. Den volgenden morgen vond ik
de onnoozele dieren in m’n tuin. Ze hadden
er geen spiertje groen laten staan. De boenen
aan de stokken, de Jónge kool, de teere sla.
zelfs de Jonge spruiten van m’n aankomende
vruchtboomen, waren verdwenen. En daar
stonden ze, rustig en wüsgeerlg kükend naar
de verwoesting die ze hadden aangericht. Ook
onze waakhond schoolde met hen samen. Het
was te erg. Ik greep dus een stevlgen stok en
joeg ze allemaal weg, behalve een Jonge vaars.
Die joeg ik over al de bloembedden, ten-koste
van al m’n latjes en stokjes, begonia's en
eglantleren, rozen en petunia’s, tot ik haar ein
delük te pakken kreeg in de warme broeikas.
Ik moest hulp laten aanrukken om haar uit de
ramen te krügen. en de eigenaar heeft me aan
gesproken om schadevergoeding.
Ik denk dat mevrouw Nicolaas en ik maar
weer naar de stad gaan.
et dorp van de vlütige mieren,” zoo heb
ben Koningin Maria van Roemenië en
haar zuster, Grootvorstin Cyrill, twee
trouwe besoeksters van de Passiespelen, Ober
ammergau eens genoemd. En dat met recht-
want in het heele dorp is geen huls, waar men
zich niet grondig voor de Spelen voorbereidt
In het eene huis wordt verbouwd, in het andere
geschilderd, nieuwe meubels worden aangeschaft
en uitgepakt.
Komt men in de nabüheld van Oberammer
gau, dan ziet men als eerste teekenen der voor
bereidingen overal het aanleggen en verbeteren
van wegen. De prachtige Pas-weg van Oberau
naar Oberammergau wordt verbreed, om bet
drukke autoverkeer, dat met de Passle-spelen
begint, op te kunnen nemen, en teneinde de rei
zigers van de prachtige kükjes in de romanti
sche kloof, waarlangs de straatweg naar boven
klimt, te laten genieten, worden op drie büzon-
der karakteristieke plaatsen viaducten gebouwd
en om het autoverkeer van Ettal neer Ober
ammergau niet te belemmeren, wordt zelfs nog
een gedeelte van den bekenden .KapeUenwand”
weggenomen. Bü het begin van de Spelen moet
ook de nieuwe autoweg naar Underhof gereed
zün, opdat een prachtige streek en 1 sprookjes
achtige koningsslot Llnderhof, met z’n fraaie
tuinen en fonteinen ook voor bezoekers, die met
hun eigen auto komen, toegankelük worden.
In het dorp zelf worden alle straten in orde
gemaakt. Zoodra de Passiespelen beginnen,
komt er een autobusdienst door het dorp.
Op de reis- en verkeersbureaux Is men druk
kan bet werk. Het in het midden van het dorp
gelegen repetitie-theater wordt gedurende de op
voering der Passle-spelen de hoofdzetel van het
Oberammergausch Verkeers- en het Gemeente
lijk woningbureau, waar alle informaties kun
nen worden verkregen. Buitendien wordt er op
het Dorpsplein een kiosk opgericht, waar be
ambten over Uitstapjes, tochten en de Passie
spelen informaties in verschillende talen zullen
geven.
Op alle hoeken en plaatsen wordt gebouwd.
Vooral .Christus," Alois Lang, vreest, dat zün
moot artistiek huis voor de vreemdelingen niet
groot genoeg zal zün, hü bouwt er daarom nog
een conversatle-vertrek aan, hoofdzakelük voor
de beroemde „five o'clock tea in het huls van
Lang.” Ook wordt er over gesproken, dat de
Bruce moest eei
doen om
Dat
HJ
en
Ook kende hü de licht ontvlambare mentali
teit van de Jagers. Hü wist op welke listige wüze
het vuur aangewakkerd kon worden. Achter hun
bügeloovige vrees, hun dwaas geloof, hun
getrouwheid aan de Hudson’s Bay Company,
die even hecht zou geweest zijn zelfs zonder
mevrouw
diep in
blanken.
Dit is het geval met alle Indianen van bet
Noorden. Zelfs na een meer dan twee eeuwen
oude vaderlüke leiding, berustend in de handen
van de groote maatschappü. is het niet gelukt
dat gevoel van haat te doen verdwünen. Velen
hebben een menschenleeftüd in de pelslanden
vertoefd en hebben het niet waargenomen.
Doch steeds, wat zü ook zeggen of doen, wat
er ook gedaan wordt voor ben door de groote
maatschappü, in den dlepsten schuilhoek van
ieder Indianenhart ligt, wat, voor zoover ze
weten, even oud is als züzelf de latente haat
jegens het blanke ras.
Deze haat was nu weer opgewekt, en de jagers
vleten als één man de drie blanken aan.
In zün geestkracht gebroken en vol vertwij
feling, verwelkomde Bruce den aanval. Hierin
zou hü dan eindelük vergetelheid kunnen vin
den. Er zou ten minste een zekere troost in lig
gen, dat hü. inplaats van hulpeloos bü de pak
ken neer te blüven zitten als een slachtoffer van
een onafwendbaar noodlot, van zich af zou kun
nen slaan om te vernietigen al zou dese bittere
vreugd dan ook gaan ten koste van de dwaze
en door vrees bezeten schepsels, die daar voor
bem itondsn.
moedige schatting van het aantal familieleden, heeft, zei dat hü rasecht was, ment hü
dat een flink leggende hen lederen morgen van
versche eieren zou kunnen voorzien; toen me
vrouw Nicolaas en ik naar bulten trokken,
ontdekten we dat we een paar vooioordeelen
moesten prüsgeven en dat we eenige wüzigln-
gen moesten brengen in de plannen, die we
beraamd hadden In ons salonnetje In de stads
straat.
Een der voortreffelükste dingen van net bui
tenleven is het vroege ópstaan; opstaan met
den leeuwerik, met de zon, terwül de dauw
parelt op het gras, „als de dageraad haar wim
pers heft,” zooals de dichter zegt. Vroeg op
staan! Wat kun Je in de stad beginnen om
vüf, zes uur in den morgen? Wat kun je bui
ten niet beginnen om dien tüd met dc spade,
de hark, de schoffel, het pootüzer, den gieter?
Planten, zaaien, snoeien, overplanten, enten,
opbtnden en sproeien? Mevrouw Nicolaas en
Ik spraken af bulten vroeg op te staan.
Een vriend gaf mü den raad naar de Zuid
punt van Lang-elland te sturen, om een soort
zeer vruchtbare aardappelen, de echte olle-
fantssoort. M’n mannen trokken er op af, en,
met de onkosten voor paardenhuur, herberg-
rekeningen, tolhekken en het breken van een
wagen, kostten de ollfanters evenveel als me
loenen. Maar het waren prachtige aardappe
len, met knappe gezichten en groote, kwünen-
de oogen, die een snelle en buitengewone toe
name der familie beloofden. Toen ik m’n eigen
tuin bewerkte, waarbü ik een gediplomeerd
tuinier k 5 per dag huurde om me raad te
geven, besloot ik dat het voorwerp van mün
eerste proef op 1 gebied van vroeg opstaan
zün zou: het planten van de olifanten. Ik stond
derhalve den volgenden morgen om vüf uur
op; het.... regende. Weer stond ik den vol
genden morgen om vüf uur op en.... het re
gende; den volgenden dag «eer.... het regen
de. Het regende twee weken lang. We hadden
lederen dag keurige aardappelen op tafel.
„Schat," zei Ik tot mevrouw Nicolaas, „waar
heb je die keurige aardappelen vandaan?”
„Nou", zei ze zoo zonder erg, „uit dien mand
van Lang-elland
De laatste der olifanten stonden voor me,
geschild en gekookt en gesneden en gebakken,
met een fün bruin korstje aan den bovenkant.
Later had Ik meer succes. Ik kreeg een stel
letje füne zaai-aardappelen in den grond.
Maar er was Iets niet in orde. In 1 eind van
het seizoen kreeg ik er niet zooveel uit als ik
er in gestopt had.
Mevrouw Nicolaas, die een uitstekende huis
vrouw Is. zei op een dag tegen me:
„Luister eens, schat, nu krijgen we massa’s
«j. ejerea, wapt Ik heb een stuk of wat jonge
kuikens fcekocht."
jPBar waren ze, en ze hadden allemaal even
feel veeren als een sprinkhaan, en ze piepten
geen steek harder. Natuurlük zagen we vol
blijde hoop uit naar de dagen, dat het eerste
gekakel het eerste roomwitte ei zou aankon
digen. warm gedeponeerd in het hooi, dat we
overvloedig hadden klaar gelegd. Ze groeiden
als kool en op een dag waagde ik het op te
merken, dat onze kippen merkwaardig groote
kammen hadden, waarop mevrouw Nicolaas
bldzaaJ voor de Engelsche en Amerikaansche
kerkgangers door een eigen kleine kerk zal wor
den vervangen.
Maar ook in de omgeving van Oberammergau
bereidt men zich op den Passie-zomer voor. Bad
Kohlgrub, de hoogst gelegen modderbadplaats
van Duitschland, dat per auto van Oberammer-
Cuu in 13 tot 15 minuten te bereiken Is, bouwt
een nieuwe badinrichting.
In alle landen is de belangstelling voor de
Passle-spelen büzonder groot. Sedert begin Fe
bruari heeft dé gemeente uitsluitend voor het
beantwoorden van buitenlandsche aanvragen en
besprekingen een employé In dienst genomen, chronometers vervaardigd hebben,
Maar niet alleen in het verkeersbureau, maar
ook in de huizen van de spelers komen dagelüks
stapels brieven. De stamgasten, die al sedert
twintig, ja dertig jaar de Passle-spelen bezoeken,
willen hun lievelingskwartler bü „Judas" of
.Jfalphas" of bü den vroegeren „Christus," An
ton Lang, weer betrekken.
Als de zon spreekt van de lente
En voor 't eerst wat warmte geeft,
Ziet men hoe het optimisme
Bij de menschen ook herleeft.
’t Is nog wel niet volop zomer,
In de schaduw is het frisch,
Maar door ’t warme enthousiasme
Hjkt het, of het wil zoo is!
Opgewekt gaat men .van huis af.
’t Liefste zónder winterjas.
En men zoekt een zonrijk plekje,
Voor het eerst, op een terras!
Het terras geeft de suggestie
Van de hitte van den dag:
Het terras, als aardig zitje
Voor het nletsdoend menschenslag.
Waar men met een kleintje koffie,
Want een kwast is nog te koud.
Graag zich zelve als de bode
Van de lieve lente houdt!
Waar men met het nieuwe hoedje
En de snufjes coquetteert,
Die de mode voor de lieden,
Die graag ijdel zijn, lanceert.
Het terras, dat nog wel koel is,
Maar de kunst zoo goed verstaat
En een wenk geeft aan dengene,
Die zich graag.... bekijken laat!
MARTIN BERDEN
(Nadruk verboden)
der aarde. F
richte systeem, dat de energie bundelt
hoofdzaak In één bepaalde richting
l!ng onder bepaalde hoeken opgesteld.
De gebezigde golflengten liggen alle tusschen
15 en «0 Meter. Om de moellükheid van de ver
schillende reikwüdten bü dag en nacht te om
zeilen. verandert men naar het uur van den
dag de golflengten, terwül men ook bepaalde
ontvangstations om de twaalf uur met het
scrtchte antennesysteem bedient.
>ven menschel ij ke poging
uit te kunnen brengen,
[e waarheid.
ppfïép ze uit, met een gevoel van weerzin
Iglng. Een verklikker I Een spion in het
-huis van m’n vader. En u
Ze wendde zich van hem af en ging het
troepje jagers voorbü. terug naar haar slede
Bruce voelde dat zü uit zün leven ging en
alleen het gevoel van zün eigen algeheele ver
nedering weerhield hem er van haar te volgen.
Hü richtte zich echter, geheel door zün wan
hoop verdoofd, tot den verhaastten Morley.
Ik kwam naar Fort-Mystery, vervolgde hü,
om de geheimen van den poet te leeren kennen
om te trachten te weten komen hoe u de Jagers
onder uw macht hield. Toen ik de boeken bü-
werkte maakte ik afzonderlüke notities van alle
bü zonderheden die ik meende noodig te heb
ben, verzamelde alle mogelüke feiten aangaande
den handel van den poet. Toen mün drüver,
Joe Snowbird, vertrok, gaf ik met hem een brief
mee met de mededeeling dat ik er op rekende
te Round Lake te zullen slagen in geval ik een
concurreerenden post zou oprichten; een com
plete uitrusting voor dien post zal aanstaanden
zomer hier aankomen.
Zoodra Bruce met zün verhaal was begonnen,
had Morley zich ongericht. Zün gelaat, dat
doorgaans hoog rood gekleurd was, werd nu nóg
rooder van woede. Zün vuisten waren gebald,
terwül zün wangen zwollen, waardoor de haren
van zün langen, taankleurlgen snor overeind
gingen staan.
Bruce beantwoordde Morley’s blik zonder aar
zelen. HU voelde, dat niets hem thans kon
ongevallen^ verzekerxi voor een der vo^genae ultkeeJSS f3000. verlies van belde armen''Side beenen of belde oogen f750.doodeiyken* afloop f250.- een voet of een oog f 125» duim of wijsvinger f 40»“ anderen vinger
De blanke bevolking vin het district Kijabe,
die uit famfers en Missionarissen bestaat, heeft
den laatsten tüd voortdurend In vrees geleefd
voor een secte religieuze fanatleken. de „Watu
Wa Muuunga”, wat zooveel beteekent als
■mannen Gods”.
De regeering van Nairobi zag zich derhalve
gedwongen voor de inboorlingen van de heele
provincie Kenia een streng wapenverbod uit te
vaardigen.
Hoe noodzakelük deze maatregel was, be
wust wel het feit, dat de jxilitle bü de Inboor-
den. De aanhangers van bovengenoemde ge
vaarlijke secte hadden deze werkplaatsen in
het dichtste woud Ingericht en ze handig in
gemaskeerde holen verborgen.
De exploitatie van de radio buiten den om
roep, het z.g. zakelUke sendwezen, ontgaat
meestal onze aandacht. Toch is dit zeker even
belangrük. Een Indrukwekkend voorbeeld hier
van is het reusachtige radlotelefonie-statlon
van Rugby In Engeland, dat door de Engelsche
Posterüen geëxplodeerd wordt. Het is het
grootste In zijn soort en een werkelüke „stem
om de aarde.”
Over dit belangrüke station voor ovenee-
verkeer schrüft E. M Salzer in „Radlo-Welt”
om. het volgende. Wanneer men bü een be
zoek aan het zendergebouw te Rugby uit de
luidsprekers stemgeluiden uit alle windstreken
hoort, van rechts een stent, uit Zuid-Afrika, van
links één uit Australië, achter ons een telefoon
gesprek tusschen San Francisco en Londen,
voor ons het gesprek tusschen een Weener en
een Braziliaan, dan krügt men het gevoel In
het middelpunt der aarde te staan. Men ver
staat niet wat er gesproken wordt, maar hoort
alleen het geluid van de stemmen. De telefoon
gesprekken worden onverstaanbaar gemaakt
voor lederen buitenstaander. Slechte de spre
kende personen hooren bet gesprek onver
vormd.
Het radiostation Rugby beschikt over -afzon
derlüke zenders voor de verschillende deelen
De antennes zün volgens het
weerhouden. Terwül het scheen dat Morley's
woede zou losbraken, ontspande deze plotse
ling. Hü gooide zün hoofd achterover en hü
barstte uit In een luiden schaterlach, die het
moeras als het ware deed daveren.
HU lachte en lachte. Tranen rolden over zün
wangen. Tweemaal probeerde hü te spreken,
doch al maar door echode zün geluld in het
bosch. Eindelük was hü zichzelf weer meester
en, toen hü op adem gekomen was. zei hü:
Wat ben ik er In geloopenl Wat is de
Hudson’s-Bay er In geloopen! Ik zal me nooit
hier kunnen over heen zetten, noch het einde
hiervan beleven, denk ik. Bruce. JU Jongen
schelm! Ik moet wel erkennen, dat Je het van
mü hebt gewonnen. Je hebt me om den tuin
geleid, en flink ook. De pelshandel Is vol trucs,
hü is het altüd geweest en zal het altüd zün.
doch JU hebt de kroon op het werk gezet. JU
hebt ons iets nieuws geleerd en ik ben werke-
lük sportief genoeg om te erkennen, dat ik ver
slagen ben.
Hü begon opnieuw onbedaarlük te lachen,
en Bruce, die uit de houding van den manager
zag, dat alle hoop nog niet verloren was, keek
naar Evelyn. Ze zat in de slede en keek recht
voor zich uit. Doch bü het zien van haar ge
laat, waarop hü een spoor van begrijpen
hoopte te kunnen waarnemen, werd het hem
duidelük, dat de Bruce, dien zü gekend had,
in haar hart dood was. Met een gevoel van
loomheid richtte hü zich weer tot Morley.
Ik heb u dit alles verteld, zei hü op ma
tigen toon, opdat u met me handelen zoudt zoo
als u dat wenscht Ik kon niet voorkomen, dat
u me hier hebt gered. Uwe komst bier beeft
