HET LIEFLIJKE FLORENCE PER VLIEGMACHINE DE WERELD ROND u I u&Aaal van den daq houdendheid van een ondeugend kind, maar dat was ook slechts één oogenblik. Dadelyk daarop bloosde zy. - IN VIJF UUR NAAR AMERIKA? llï !RU9T VSILIG FORT-MYSTERY HYACINTHEN^.^. Alle abonné’s I i. Dé stad van Dan te en DINSDAG 10 APRIL 1934 Michelangelo I Na de ruzie Parade te Brussel Heldhaftig meisje LIEVER EEN TIP!” mm I I door Katharina an Robert Finkerton Kard. van Roey te Rome De meening van Prof. Piccard Voor het eerst vertegenwoordiger der Duitsche Ryksweer aanwezig VAN EEN ROTSWAND GEVALLEN Redt haar oudere i 1 1 U... dut bent UI - U kent natuurlijk de verkeers regels. (U weet toch, dat re er zijn om nageteefd te worden I AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL Phantaatieche mogelijkheden van het vliegverkeer door de etratoefeer Dante’s geboortehuis. Uil De WIM THEUNISSEN BOOTZ Marte •i was ik. M’n hart sloeg als een torenklok. troep aarzelde; men kwam dicht by De Hudson*» M. doer. CWordt vervolg) S MARTIN BERDEN (Nadruk verboden) Onae Belgische corr. seint ons: Maandag had ter gelegenheid van den ver jaardag van konlng Albert, een parade plaats, waaraan alle troepen van het garnizoen te Brussel deelnamen. ge haalt? kwijt? De lllende redevoeringen uitge- den soc. burgemeester van den De stratosfe- geen I Onae Belgische corr. seint ons: I IZ) I I Op het Weensche vliegveld had Sidney Bey vliegen geleerd. Hij had een eendekker laten bouwen en zocht naar een moedig metgezel om met zijn toestel de wereldreis aan te van gen. Of ik geen lust had mee te gaan? Ik kon geen woord uitbrengen, zoo verrukt Ofschoon konlrtg Albert gestorven is, wilde men de jaarlljksche parade toch houden. De troepen werden voor het eerst geïnspecteerd door Zoning Leopold, die plaats genomen had voor het Koninklijk Paleis met den minister van landsverdediging en den generalen staf. Talrijke militaire attachés woonden de pa rade bij. Voor het eerst sinds den oorlog zag men onder hen een vertegenwoordiger der Duit sche Ryksweer. Zondag werd te Deurne het eerste monument van konlng Albert onthuld. Vele militaire en burgerlijke autoriteiten waren hierbij aanwe zig. Er werden ve: sproken, oa. d< Deurne. Voor de crypte te Laeken, waar konlng Al bert begraven ligt, hebben Zondag 20.000 oud strijders gedefileerd. Een delegatie bood de Konlngln-weduwe een adres van hulde aan. Voor een microfoon ver klaarde koningin Elisabeth zeer getroffen te zijn door dit bewijs van erkenteiy khe' lo ful nato e cresduto sovra 11 bel flume d’Amo alia gran villa. Dante. Inf. 94—86 Wie in 1934 de beroemde Passie spelen te Oberammergau wil be zoeken en tevens van ’n prachtige Beierscbe rei» wenscht te genieten, melde zich ten spoedigste aan by het bureau van dit blad: Afdeeling Reis Oberammergau. b|j verlies van *n anderen vinger te verdriedubbelen moest de capaciteit van den motor 27 maal zoo groot worden. In de stratos feer is echter de weerstand der lucht zoo goed als „bpgeheven. zoodat het voldoende ia een driemaal zoo sterken motor te bouwen om dlens- volgens driemaal zoo snel te vliegen. De vorscher ontwerpt ook een beeld van zul ke toekomst-vliegtuigen. ZIJ moeten gebouwd worden uit licht metaal, dat echter een grooten weerstand bezit. Door stevige ruiten, die met het oog op eventueel breekgevaar minstens driemaal zoo sterk moeten zijn, sullen de pas sagiers het eigenaardig panorama van zoo’n vlucht kunnen volgen. In stalen reservoirs kan men voldoende zuurstof en verdichte lucht voor luchtpassagiers en motoren nwenemen. Overigens sullen de stratosfeervliegtAgen op de andere, gewone verkeersvliegtuigen lijken. Piccard meent verder, dat de snelheid van het vliegtuig der toekomst slechts door de capaci teiten der motoren bepaald zal worden. Hij gelooft, dat de stratorfeer-machlnes vooreerst met een snelheid van 1000 kilometer per uur tusschen Europa en Amerika zullen vliegen, of schoon men nu reeds apparaten met 1300 ki lometer uursnelheid kon bouwen. De gemid delde hoogte, waarop de vluchten plaats heb ben, zou ongeveer 15000 meter zijn. In verband hiermee houdt de geleerde zich ook bezig met het probleem der raketvlucht, waarvan hij groote successen voor de toekomst verwacht. Voorloopig zijn wij echter nog niet zoo ver, om ons even rustig aan een raket- vliegtulg te kunen toevertrouwen. (Korte Inhoud van het voorgaande: David Patterson ts de elzenaar van een Woelenden pelshandel in Noord-Canada ZUn azpanale-zucht vindt slechts Mn hin derpaal. de machtige Hudson Bav Com pany. «tin grootste concurrent. Dese oeaet een poet .Fort Mystery" genaamd en door Herben Morlev beheerd waar Patterson ondanks herhaalde pogingen, nooit in ge- alaagd la vasten voet te verkrijgen Bruoe Rochette, die een diepen baat koestert te gen de Hudson’s aal dan voor Patterson trachten een handelspost te vestigen in het veelomstreden gebied HU wordt har- taUik door Morlev en sim echtgenoote ont vangen. Bruce geeft voor belast te slln mot het doen van waarnemingen voor oen aardrijkskundig genootschap en helpt t>U hst btthoudon der boeken waardoor hU vols interessante bUrnnderheden over do Hud son’s py. te weten komt. inmiddels een groote genegenhei voor Zvelyn. Morley's dochter door met sUn plannen tot bom blQkt. dat mevr. Morlev hem h sten.) ----- Ik sullen vallen. Ik was gevangene, geen vrij man. moest eerst bijkomen, voor ik kon zeggen, dat De justitie te Amsterdam sou eerder het tucht- ik reuzen zin in den tocht had. Moedig. *k huls voor mij openen, dan de deur van de ca- zou een leeuw kunnen staan. Ja, een éénhoorn bine van een eendekker. En bovendien, ik had er bij. mijn ouders reeds te lang in ongerustheid ge- Helaas, het plan scheen nog in duigen te laten. ■t) sprong vooruit, doch bij dezen eersten stap <uwds Morley hem met zijn sterke armen terug. Juist als op de prentbriefkaarten Zoo is Hollend thans gekleurd. Want het boRenlandsche sprookje Is nu weder aan de beurt! Velden vol met hyacinten Bieden ons hun voorjaarspracht. Hollands bodem heeft z(/n weelde Schitterend in kleur gebracht! Neerland zegt het graag met bloemen, In de tale van het land! Nergens ligt toch zooveel schoonheid Als in bol-land voor de hand. Duizenden gaan thans weer kijken Wat het eigen land hun biedt. In den vreemde.... 't mag daar vreemd zijn, Maar de bollen ziet ge niet! En al bieden verre reizen Wel een opgesmukt verhaal, Neerland spreekt, en zelfs zeer bloemrijk. Altijd toch.... een eigen taal! ROME. April. (Per tel.) Zondagmorgen heeft de Primaat van België, Z. Em. Kard. van Roey een H. Mis gecelebreerd in de kerk van Santa Maria d'Ara Coell, waarvan hij de titu laris is. De H Mis werd bijgewoond door de Italiaan- sehe Kroonprinses Marie José. Uitgevoerd werd een Missa van den Belgi schen componist Tlnnel en het Te Deum van Kanunnik van Huffel uit Mechelen. Na de plechtigheid ontving prinses José Kard. van Roey In het Quirinaal. Je wigwams! Ziet ge niet wat ge doet? Ziet niet In, dat je je een strop om den hals Ben Jelui dan Je verstand heelemaal y k kan niet uit ervaring spreken, want Ik heb I nog nooit ruzie met mijn meisje gehad. -*■ maar Billy kan er van meepraten. Over de oorzaak en de aanleiding heeft hij zich tegen over mjj nooit uitgelaten, maar een feit was, dat Mabel an hij zoo’n hevig meeningsverschll kregen, dat er aan hun verloving oogenbllkke- HJk een eind kwam. Mabel smeet hem zijn ring voor de voeten en van den wederomstuit zei Billy een leeiyk woord, waarna zy scheidden Dat is alles, wat ik van de historie weet en ik heb nooit pogingen aangewend om meer te weten te komen, want het is nu eenmaal ge vaarlijk Je met de liefdesaangelegenheden van een ander te bemoeien en bovendien was Billy Btijn beste vriend. De schuld zou dus wel niet by hem liggen. In een ellenalge stemming begaf Billy zich naar het station om den ochtendtrein naar Londen te nemen. Zoodra Mabel was wegge gaan, had hij berouw gekregen en by zichzelf vastgesteld, dat zij ruzie gemaakt hadden om een futiliteit. „Ja, vlug, schiet een beetje op’’ zet hij nijdig tegen den kruier. Zijn humeur werd er niet beter op. Toen de lunchtijd aangebroken was. begaf hij zich naar het rgstauratlerytulg, struikelde in zijn haast over iets, zoodat hij ultelndeiyk met een woedend gezicht plaats nam tegenover Mabel! Byna had Billy een Indlaansch vreugdege- huil aangeheven, maar hij bedwong zich en zei vormeiyk „Goeden morgen.” Mabel keek hem onrustig aan en sloeg ver volgens een krant open, zonder hem te ant woorden. zy had reeds geluncht. „Zeg Mabel,” begon Billy op venoeningsge- zlnden toon, maar Mabel bleek geenszins toe schietelijk. De krant bewoog zenuwachtig tus- schen haar vingers „Ik geloof, dat je beter kunt verdwynen." zei ze stijf. Billy kroop in zyn schulp als een slak die aangeraakt wordt. Het duurde eenlgen tyd al vorens hy het opnieuw waagde de vredespyp aan te steken. „Maar luister nu toch eens, Mabel,” pleitte hy. „We hebben nu wel ruzie gemaakt, maar dat is toch geen reden....” De krant ritselde en Mabel's strak gezicht kwam er boven uit. ,Jk geloof, dat je beter kunt verdwynen." herhaalde zy met nadruk. „My dunkt, dat is duideiyk genoeg, hè?” Billy knikte. „Het laat aan duidelijkheid niets te wen- schen over," antwoordde hij koel. „Maar ik kom heelemaal niet in aanmerking om te ver- dwynen. Ik moet nog lunchen, terwyi jy er al mee kllar bent Ik sou dus zeggen, dat als een van ons beiden weg moet gaan, jij het dan maar zjjn moet" „Ik?” zei Mabel verschrikt. „Nee. dat gaat niet. Ik bui niet weg. En ik wil niet weg ook!" Billy was verteederd. Ze wilde niet weg. Dat beteekende. Ach, natuuriyk. zy verkeerde in hetzelfde geval als hy. zy had ook ingezien, dat ruzie maken om een kleinigheid kinderachtig was en had al lang spyt van haar onbesuisd optreden. Billy glimlachte. „Ik begrijp hef zei hy zacht. ,Jk begryp het volkomen, t Was dwaasheid, nietwaar, die heele ruzie. Dom. kinderachtig van ons allebei. Ik heb er ook allang spyt van.” Mabel ’keek hem verward aan. Eén oogen- blik leek het er op, dat zy weer op dat ver dwynen zou terugkomen met, de koppige vast- Biyf hierbuiten. Bruoe! beval ds manager op heftigen toon. Zy zyn myn Indianen en Ik weet boe Ik ze moet aanpakken. Ze kennen my en ze kennen de Hudson's Bay en ik wachtte steeds op een gelegenheid om dezen sluwen bedelaar te doen landen waar hy feltelyk thuis hoort. Al sprekende liep hy vooruit, en Nee-da-boy by de schouders grijpend tilde hy dezen van den grond op en deed hem terechtkomen tusschen de groep jagers. Toen nam hy een grooten sneeuwschoen op, die voor hem lag, viel de Indianen aan en zwaaide met zyn wapen als met een dorschvlegel. Onmlddeliyk weken de jagers en Morley ging ook niet verder. Het lag niet in de bedoeling van den manager te vechten, noch eenlga physieke kracht te toonen, Hy had slechts ge tracht den stormloop te stuiten, eenige plaats te maken en dan op te houden. Hy richtte zich daarna op woedende toon tot de Indianen. Armzalige kerels, gaat terug naar je wigwams riep hy uit. Deze onzin heeft al lang genoeg geduurd. In den laatsten tyd heeft die ouwe bedrieger dwazen van je gemaakt. Doch nu is het uit ermee. De Hudson's Bay wil er ook niet van weten, zy heeft er trouwens nooit van willen weten en nu wordt er ook niet ver der meer mee doorgegaan. Oaat heen van hier! Gaat terug naar je Jachtvelden en tracht wat pelzen te bemachtigen. Dat ts alles waar jelui goed voor zyn. Dat is het eenige waartoe Je in staat bent. Dat ie Indianenwerk. Oaat heen en laat de blanken hun zaken zelf in orde bren gen. Morley wrak Engelach. de eenige taal, dig men met de breedgetakte ceders en cypressen en de hooge pynboomen stemming weven over de hellingen. Ver op den achtergrond de blauwe bergen van, den Prato Mognoketen. Achter Ban Mlnlato verryst berg na berg, met overal vrien- deiyke villa’s. Over de stad heen dwaalt uw oog naar den ruwen ontboschten Monte Morello. De groote boomen werden in de 18de eeuw door de Medici verkocht, om voor dit bedrag hun staatekanselary te laten bouwen, waarin zich nu de wereldberoemde Galleria Uffizi be vindt. Verder op de heuvels van Fiesole en tus schen de opening van een paar heuvels ziet men de ranke campanllle van Flesole's dom. wy noemden daar San Mlnlato: het Is de heerlijke witmarmeren kerk op den heuvel van geiyken naam, bulten Firenze, met hau* mrare suilen en haar breede trappen, leidend naar het hooge koor. Dit monument, streng van aan leg en vormen, maar van een aangrijpende schoonheid, werd opgericht ter eere van den eersten ChristsM inartelasu’ te Firenze, den H. Mlnuas. Onder de verschrikkelyke christenver volging van Decius in 250 werd hy onthoofd. Toen in de 11e eeuw deze kerk hem ter eere werd opgericht, rustte zyn lichaam meer dan 50 Jaar in een klooster te Mets, maar een vroom bedrog wist dit feit geheim te houden. De kerk maakt e* veel schooneren Indruk dan het in terieur mm den dom. Te midden van deze prachtnatuur ligt Firenze .Ja bella citta del flori”, de stad, die Dante en Mldielangelo zoo hartstochteiyk liefhadden en waarvoor zoo veel groote geesten hun talenten gaven. Hoe logisch dat Dante stierf in Raven na en daar ook nu nog rust. Dat wy vinden dat de geest van Dunte er nog leeft, komt eenvou digweg. omdat we dien zelf uit zyn werk mee brengen als we zyn vaderstad bezoeken. Firenze is nu eenmaal de stad van Beatrice en haar gezellinnen. Maar ik geloof, dat Dante's geest dood is, in zyn eigen stad. Voor ons, die heele citaten plachten van buiten te leeren in onzen studententyd. is het alsof we hem Inderdaad zóó zien, geUjk de overbekende ontmoeting met Bea trice op de brug hem schildert. En wanneer we hier en daar op gebouwen of elders verzen lezen, staat ons een stuk weer helder voor den geest De „Caaa dl Dante" kon hoogstens voor een bezoek op zyn Amertkaansch in aanmerking komen. Er is nlefs origineels, het geheel is gere construeerd en bovendien is de plaats zeer be twist. Eigeniyk spreekt alleen heel sterk van hem de aanhaling van verzen uit zyn onver- gankeiyke .JJlvlni Comedla" en bovenal zyn grafmonument in de kerk Banta Croce”. op dit blad syn Ingevolge de verzekerlngsvoorwaarden tegen f fifïfifï by levenslange geheels ongeschiktheid tot werken door “7Efl by een ongeval met f ft ER wrlles van een hand 1 *SE sy verilee van een Efl by een breuk van Z 4/1 ongevallen verzekerd voor een der volgende ultkeerlngen f «/vl/l/e" verlies van beide armen, belde boenen of belde oogen doodeiy ken afloop/ oen voet at oen oog f 1 duim of wijsvinger S «/(/•'"been at arm f Tf(/s“ De meester-schoenmaker Karl Welgers- torfer uit Hinterstoder in het Doode-gebergte in Opper-Oostenryk is, naar officieel wordt medegedeeld. Zortdag by het hyschen van een hakenkruis vlag van een rotswand dood gevallen. De man was 32 jaar oud. getrouwd en moest voor een vrouw en twee kleine kinderen zor gen. -p- ovenstaande verzen, did een der beroemdste l-< Florentynen neerschreef, zouden goed pas- sen in den mond van ontelbaar vele kun stenaars, die leefden in de Amostad. Nauwe- iyks één stad ter wereld kan ar zich op be roemen zoo veel beteekenisvoUe menschep voor de wereld te hebben geschonken als Firenze, en wanneer men er dagen en dagen vertoeft, dan begint men langzamerhand te begrijpen, dat er iets ondefinieerbaars zyn moet, dat in staat is om zoo veredelend te werken op het mensche- iyk vermogen. *n Schitterende ry van dichten en kunstenaars op allerlei gebied heeft in Fi renze haar jeugd doorgebracht, haar eerste wer ken gemaakt en zyn dan vaak de wereld inge trokken, waar zy overal norentynen bleven en het hoogste meedroegen, wat hun vaderiyke grond hun had gegeven Voor een goed deel wordt elk kunstenaarsleven gevormd door zyn milieu en er zyn er maar heel weinigen, die zich zoodanig ontwikkelen, dat men niet in staat zou zyn. dien invloed aan te wyzen. Elgen- lyk is het jammer, dat byna allen Firenze al leen kennen in de schoonste maanden; om ech ter dien sprong van den zuiderling naar de zo- mervreugde goed te begrijpen, moet men ook in den winter Italië hebben leeren kennen. Als in Firenze in de n|aanden November en December zware regenbuien neerkomen over de stad, wan neer de boomen langzaam hun bladerentooi ver hezen en de palmen met stroo worden Ingepakt voor den komenden winter, wordt het koud en ongezellig in de kunst- e» bloemenstad. Men moet dan een optimist zyn van het beste soort om er niet neerslachtig van te worden. En dan heeft ook ieder Florentyn heimwee naar de son. Nergens zag ik sterker het op en af teven met de zon als in Firenze. Breekt de zou maar even door de wolken om voor eenige uren haar milde stralen uit te zenden, dan wemelt bet aanstonds van de menschen op de .iun- gaml", de straten die de Arno aan beide zy- den begeleiden. Heel Firenze schynt dan op de straat om elkaar hier te treffen en gauw elkaar *n stukje lente voor te tooveren. lets van dien feilen overgang van h byna downe stemming op de stralende vreugd van bet zonlicht mee nen wy in het ontstaan van veel kunstwerken in Firenze te hebben opgemerkt. En naar my unodernen” verzekeren, is nog steeds by Itall- aansche kunstenaars die sprong te zien in hun werk. Firenze is alleen mooi, als de hemel rich blauw over de stad huift. Dan hebben de witte en gele hulzen, paleizen en kerken, eer waardige getuigenissen van een groot en glans rijk verleden, scherp otniynde contouren. AUes wat in Firenze is. begint men hef te krijgen na een tyd van zwerven door de stad U kent allen het gezicht op de Arno. Hoe schil derachtig staan de oude brokken van hulzen als het ware met hun voeten in het water. Hier en daar een torengebouwtje, dat verre scha duwen werpt in de rivier; prachtig is de Ponte Vecchio met haar duiventilachtige huisjes. De Ponte Vecchio is een vrooiyk buurtje en een wandeling over deze oude brug is heeriyk: aar dige goud- en zllversmldwlnkeltjes. heel klein en heel rustig met ouderwetsche valluikjes voor de venster», bevatten de koopwaar. Al eeuwen lang is het tooneeltje hier precies hetzelfde. Wanneer mm hier op de brug tusschen de Florentynsche burgerij staat, dan is ook de Arno zoo wonderbaar aantrekkeiyk. brug op brug overspant verder den dartelen stroom Dankbaar zyn wy onzen Hollandschen vriend, den jongen veelbelovenden architect Mol uit Breda, die met zijn schetsboek in d§ hand een en al enthou- siasme was voor de intieme plekjes en voor ons menig achilderachtlg hoekje blyvend heeft vastgelegd De doorkyk vanaf de Arnb langs twee geweldige palelsbouwen, waarvan één de bekende Uffizi is op 1 Palazzo Vecchio, is eenig. Onze gezameniyke wandelingen hebben ons meer geleerd, dan menig college-uur uit vroe ger dagen. De Amo is met Firenze verbonden even goed als de Tiber met Rome Belden rivieren geeft men het epitheton „vadertje". De Arno zwelt in regendagen enorm en zyn bruine vuile water voert groote klompen aarde mee. die in moelte- vollen arbeid altyd na lederen grooten regen val worden weggehaald. De bescheiden vlsch- vangst en de groote watersport wordep hierdoor niet belemmerd. In den zomer echter, als de hitte in het dal. waarin Firenze ligt, wordt vastgehouden, krimpt de Arno samen tot een smal beekje en de oude chronlek bericht zelfs, dat de Arno een keer zonder water was. zoodat de volkBbyeen komsten in zyn bedding gehouden konden worden. Zeewaarts is het Amodal al tyd met nevel gevuld: *s nachts is de rivier bovenmate geheimzinnig De brokklge en vwnlooze hulzen rend de oude brug verheffen zi«i zwart en spookachtig aan alle zyden De machtige schimmen van Firenze’s verleden schynen In het maanlicht te waren over het donkere water. Het beroemde panorama op Firenze is on- getwyfeld vóór Ban Francesco te Fiesole. Maar daarna op het ruime terras vóór Ban Mlnlato. De witte huizen met de platroode daken ver dringen zich rondom den mejestueuzen koepel van den dom. Het zonlicht is als ’n melodie en zingt den lof over deze roemrijke kunststad. Rond Ban Mlnlato is het zelfs in den winter 11 prachtnatuur De heuvels zyn bedekt met oiyfboomen, wier witachtlg-groene twygen, zb- Morley staan. Onmlddeliyk deed hy ook een stap vooruit tot hy stond van aangezicht tot aangezicht met de van haatverwrongen ge zichten van de jagers. Kee-bay-ga-bow, wie zorgde er tien jaar geleden voor, daar in Kagianagaml dat je ge zin niet door gebrek omkwam toen jy en Je vrouw ziek waren? vroeg Morley Es-quan-dem. wie gaf je vyf Jaar geleden een flink voorschot, toen je Je voet met een byi had bezeerd en je den geheelen winter niet kon Jagen? Kash- kiah, wie heeft aan Je ouden vader negen jaar geleden een pensioen gegeven toen hy te oud was om te gaan jagen en hy anders ginds in Esnagami van gebrek zou omkomen? Ma-no- tls, wie, heeft de eer gehad aanvoerder te zyn van de brigade sinds ik in Round Laks ben? Hy ging verder met het opsommen der namen, daarby op een of andere hulp, die aan de Jagers was verleend, zlnsspelend en ook de namen van de Jagers noemend. Met dpnderend geluld set hy ten slotte: Wie heeft dit alles voor jelui gedaan? De Hudson’s Bay! Wie beeft jelui allen ge durende twee achtereenvolgende eeuwen als kinderen verzorgd? De Hudson’s Bay! Wie heeft Jelui altyd de beste artikelen gegeven, de warmste kleeren? Wie heeft jelui gespaard voor de whisky en den dood, die daarvan het gevolg is? Wie zorgt voor Je wanneer je te oud geworden bent en je eigen volk zelfs niet meer Zondag heeft een vreeseiyk auto-ongeluk plaats gehad. De beer en mevr. Wolf keerden met hun H-jarige dochter terug van een auto tocht door Frankrijk, toen zy by Freyr kwamen te slippen en in de Maas reden. Het 18-jarige meisje wist een der portieren te openen en naar den oever te zwemmen. Toen zy haar tiudars niet verschynen zag. ging gy weer te water en wist haar moeder uit den auto te sleepen en aan wal te brengen De heer Wolf was er intusschen in geslaagd zich uit den auto los te werken en op de kap te klimmen. Voor de tweede maal zwom syn dochter naar den auto en bracht ook hem op bet droge. Het gezin werd In een woning binnengebracht, wur ondanks medische hulp de heer en mevr. Wolf spoedig stierven. De toestand van mej. Wolf is zoodanig, dat men haar den dood harer ouders nog niet heeft durven mededeelen. Toen mededeelde, was hy hevig teleurgesteld. Hy scheen erg op myn gezelschap gedurende zyn tocht gesteld te zyn lit leek hem waarschyn- lyk nogal een pientere jongen. Hy keek my aan. 'k Zag tranen In zyn oogen. Proteeeor Plocard, de bekende ondereoeker en pionier van de stratosfeer-vlucht, is op grond van zyn practische ervaringen ongetwy- feld de aangewezen mui, om over de toe- komst-mogeiykheden van het vliegverkeer in „zyn” regionen te spreken. Het is daarom zeer interessant te hooren, dat hy thans de ba lans zyner ervaringen als onderzoeker opmaakt en waarin hy een duldelyk beeld ontvouwt van het vliegverkeer in de stratosfeer, sooals dit zich volgens syn meening reeds in de eerstvol gende jaren zal ontwikkelen. Professor Piccard voorspelt, dat wy binnen vyf jaar In staat zullen zyn in hoogstens vyf uur van Parijs naar New York te vliegen en van daar uit in 4K uur nau Ban Frandsco. Reeds is men bezig met den bouw van stratos- feervliegtulgen en wanneer de crisis niet zoo zwaar op de wereld drukte dan had men on- getwyfeld thans reeds den eersten stratosfeer tocht over den Oceaan trachten te verwezen- Ujken. Ofschoon het begrip .stratosfeer” ternauwer nood een kwarteeuw bekend is, bevat deze luchtlaag voor ons geen geheimen meer. Zoo men er zich niet speciaal voor uitrustte, zou een verbiyf In deze luchtlaag ongetwyfeld den dood tengevolge hebben, maar in een lucht dicht afgesloten cabine bestaat er voor mensch niet het minste gevaar ren kennen geen vochtigheid en dus ook nevel of sneeuw. De stratosfeer-vllegtulgen zullen zich met nog grootere veiligheid kunnen voortbewegen dan de tegenwoordige luchtver keersmiddelen. daar zy kilometers hoog boven de zone der stormer» vliegen. De piloten zullen geen last hebben van tegenwind, noch van wervelstormen of windstilten en personen, die gemakkeiyk tast hebben van „luchtziekte” zul len hier zoo rustig in hun cabine voortzweven als zaten ze In het Paradys. De machine wordt door geen enkele hindernis belemmerd, recht op het doel aan te streven. Op een hoogte van ongeveer 10.000 meter wa ren er duizenderlei moeliykheden welke een snellere vlucht tegenhielden. Om de snelheid .Jtaar gaat het niet om,” zei ze. „Wel waar,” viel Billy haar in de rede. Dasu’ gaat het wel om. Waarom moeten we ons nog langer aanstellen als verongeiykte dreumessen, terwyi we allebei weten, dat het slechts comedle is? Kunnen we niet weer zoo zyn als vroeger, Mabel? Kyk, ik heb je ring nog bewaard. Geef my Je hand, dan schuif ik hem er weer aan en alles is vergeven en ver geten." Mabel’s kleur was nu hoogrood geworden, zy antwoordde niet, maar Billy had geen antwoord noodig. Hy kwam naast haar zitten zooals vroeger sloeg zyn arm om haar heen eveneens zooals vroeger en geen twee tellen ta ter lag Mabel’s hoofdje tegen zyn revers alsof aéeaM888M*ssssssssss»sssss8sszsa8ssssaazztassssssse hy machtig waa Geen Indiaan verstond er iets van. tenzy de woorden Hudson's Bay. Ook waren ze nog te veel onder den Invloed van ploeellng ontwaakte hartstochten vrees, haat, en een groot bygeloof. In hun oogen had Nee- da-boy bewezen, dat hy sterker was dan welke blanke ook, hy had de meest kwaadaardige toovermachlne. die ze ooit gekend hadden, vernietigd Wat hadden ze dan te vreezen van den blanke, wat deze ook zou doen, wanneer ze zoo’n medlcUnman hadden, die ben lelden zou? Wederkeerig was de houding der Indianen Jegens Morley even strijdlustig en norsch. zy zagen hoe hy alleen stond, terwijl zy aan hun tegen elkander aangedrongen lyven steun had den. Zeker van hun stuk grepen ze naar hun geweren, terwyi de poetmanager een sneeuw- schoen by een eind vasthield, zy waren ge schrokken door zyn plotsellngen aanval, doch toen Nee-da-boy schuimbekkend van woede, was opgestaan en zich op Morley wierp volg den ze hem als één man Morley gaf den ouden toovenaar met de punt van den sneeuwschoen een stomp in de maagstreek, zoodat de man spartelend In een hoop sneeuw terecht kwam. Dit. alsook de Uianier waarop hy van »yn wapen gebruik maakte was Iets toevalligs. Hy was niet lan ger meer boos. Een honderdryver zou even onverstoorbur geweest zyn by het terugduwen van zyn honden, wanneer hy ze 's avond te eten geeft. Luistert, dwazen, die go zyt. zei Morley, koel. Ik heb hier al voldoende onzin meege maakt. Oaat heen van hier. Gaat terug naar Morley hield even op, keek leder jager recht in de oogen en ging daarna verder steeds met een donderend geluld: De Hudsons Bay is het! De maatschappij, die ge dankbaar moet syn! De Hudson's Bay! Zonder wier tusechenkomst je er nog slechter aan toe zoudt zyn dan de dieren waaroo je Jacht maakt. Het is de Hudson’s Bayt Want zy heeft over je gewaakt en ook over de andere jagers in Canada, zy heeft je belangen op het oog gehad, zy heeft er voor gezorgd, dat je gelukkig en tevreden waart, zn beeft voor Je de mogeiykheld geschapen te teven zooals je weet dat het beste te en zooals je er ook van houdt De Hudson's Bay is voor je allen een vader geweest. De Hudson's Bay is altyd de groote macht geweest. Nee-da-boy en andere bedriegers van zyn soort trachten wel je aan valsche geesten te doen gelooven, doch in het diepste van je aller hart weet Je, dat die niets beteekenen in vergeiyklng met de Hudson's Bsy, die Jelui altyd helpt! En wat gaat ge hu doen? Ge komt hier met gesloten oogen en ooren. die je hebt laten dichtstoppen door dien onnooeelen dwaas, door Nee-da-boy. Ge vergeet alles wat de Hudson's Bay voor je gedaan heeft Ge vergeet, dat het de Hudson's Bay te geweest, die je al die mes sen en die geweren heeft gegeven, alsmede jwarme mantels die je om je schouders hebt en bet warms schoeisel aan je voeten. van je weten wil? Wie zorgt er voor, dat Je in den zomer werk hebt, zoodat je in den herefst kunt gaan jagen zonder te veel schul den te hebben? Ge weet allen, wte het Bay. De Hudson's Bay is hier al veel langer gevestigd. dat je grootvaders zich kunnen herinneren en de groote maatechappy zal hier ook nog zyn wanneer Je achterkleinkinderen reeds zullen zyn gestorven. Jagers komen en gaan. Poetmanagers vallen als de bladeren der boomen. Medicynmannen bedriegen je met hun kleine trucjes en sterven, oyzelf zyt ge boren en ge wordt weggevaagd Vryhandelaren komen in de streek met goedkoope goederen, trucs en leugens, en bedriegen je en bestelen je een tyd lang. lederen avond gaat de zon onder en het wordt nacht. Aan lederen sozner, aan lederen winter komt een einde Maar, wat te hier altyd. zonder ophou den. op den ultkyk voor je welzyn en Je be houd? We geeft de stoffen om de wiegen van de kinderen te bekleeden, wte geeft de kleine lange jurken waarin je Je eerste schreden zet. wie geeft Je suiker en thee waarop je zoo dol bent als klnsteron? Wie geeft de beste dekens, die gemaakt worden, geweren waarmede Je op de karibou en andere dieren kunt jagen, messen en bylen en ketels en tal van anders dingen, waar Je vroeger, vóór ze hier in gebruik waron nooit over ge hoord had? Wie geeft Je kleeding en voedsel en alles wat je verder noodig hebt tilden» den herfst wanneer je nog geen pels hebt bemach tigd en van gebrek zoudt omkomen wanneer je niet vertrouwd werd? er nooit oneenig- heid was geweest. De trein den derde door de vel len. „BlUy," fluister de Mabel, Jk heb sr zoo’n spyt van. Maar gelukkig dat je alles zoo gemakkeiyk weer in orde hebt gekregen.” „Gemakkeiyk?” vroeg Billy, ,4e was alles behalve gemakkeiyk.” ,Kn toch had je het pleit al van te voren gewonnen, jongen, want Ik kon ónmogelijk weggaan. Zie je. myn schoen knelde en daarom heb ik hem uitgedaan. Juist toen Jü hier bin nenkwam, wilde ik het ding zoeken, m,.ar kon het nergens vinden. Daarom kon ik niet weg gaan. En denk je, dat ik al dien tyd. tot Lon den toe, tegenover Je had kunnen zitten zon der....!" „Nee,” zei Billy. ,Dat zou onmogeiyk ge weest zyn. Maar het gevaar is nu geweken Ik zal bet verloren voorwerp voor je opzoeken, lieveling.” voor Bruoe heeft omrewat tx UI LU w at UI

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1934 | | pagina 3