HET LIEFLIJKE FLORENCE
PER VLIEGMACHINE DE WERELD ROND
u
I
u&Aaal van den daq
houdendheid van een ondeugend kind, maar
dat was ook slechts één oogenblik. Dadelyk
daarop bloosde zy. -
IN VIJF UUR NAAR
AMERIKA?
llï !RU9T VSILIG
FORT-MYSTERY
HYACINTHEN^.^.
Alle abonné’s
I
i.
Dé stad van Dan te en
DINSDAG 10 APRIL 1934
Michelangelo
I
Na de ruzie
Parade te Brussel
Heldhaftig meisje
LIEVER EEN TIP!”
mm
I
I
door
Katharina an Robert Finkerton
Kard. van Roey te
Rome
De meening van Prof.
Piccard
Voor het eerst vertegenwoordiger
der Duitsche Ryksweer
aanwezig
VAN EEN ROTSWAND
GEVALLEN
Redt haar oudere
i 1
1
U... dut bent UI - U
kent natuurlijk de verkeers
regels. (U weet toch, dat
re er zijn om nageteefd te
worden I
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
Phantaatieche mogelijkheden van
het vliegverkeer door de
etratoefeer
Dante’s geboortehuis.
Uil
De
WIM THEUNISSEN
BOOTZ
Marte
•i
was ik. M’n hart sloeg als een torenklok.
troep
aarzelde; men kwam dicht by
De Hudson*»
M.
doer.
CWordt vervolg)
S
MARTIN BERDEN
(Nadruk verboden)
Onae Belgische corr. seint ons:
Maandag had ter gelegenheid van den ver
jaardag van konlng Albert, een parade plaats,
waaraan alle troepen van het garnizoen te
Brussel deelnamen.
ge
haalt?
kwijt?
De
lllende redevoeringen uitge-
den soc. burgemeester van
den
De stratosfe-
geen
I
Onae Belgische corr. seint ons:
I
IZ)
I
I
Op het Weensche vliegveld had Sidney Bey
vliegen geleerd. Hij had een eendekker laten
bouwen en zocht naar een moedig metgezel
om met zijn toestel de wereldreis aan te van
gen. Of ik geen lust had mee te gaan?
Ik kon geen woord uitbrengen, zoo verrukt
Ofschoon konlrtg Albert gestorven is, wilde
men de jaarlljksche parade toch houden. De
troepen werden voor het eerst geïnspecteerd
door Zoning Leopold, die plaats genomen had
voor het Koninklijk Paleis met den minister
van landsverdediging en den generalen staf.
Talrijke militaire attachés woonden de pa
rade bij. Voor het eerst sinds den oorlog zag
men onder hen een vertegenwoordiger der Duit
sche Ryksweer.
Zondag werd te Deurne het eerste monument
van konlng Albert onthuld. Vele militaire en
burgerlijke autoriteiten waren hierbij aanwe
zig.
Er werden ve:
sproken, oa. d<
Deurne.
Voor de crypte te Laeken, waar konlng Al
bert begraven ligt, hebben Zondag 20.000 oud
strijders gedefileerd.
Een delegatie bood de Konlngln-weduwe een
adres van hulde aan. Voor een microfoon ver
klaarde koningin Elisabeth zeer getroffen te
zijn door dit bewijs van erkenteiy khe'
lo ful nato e cresduto sovra 11 bel
flume d’Amo alia gran villa.
Dante. Inf. 94—86
Wie in 1934 de beroemde Passie
spelen te Oberammergau wil be
zoeken en tevens van ’n prachtige
Beierscbe rei» wenscht te genieten,
melde zich ten spoedigste aan by
het bureau van dit blad: Afdeeling
Reis Oberammergau.
b|j verlies van *n
anderen vinger
te verdriedubbelen moest de capaciteit van den
motor 27 maal zoo groot worden. In de stratos
feer is echter de weerstand der lucht zoo goed
als „bpgeheven. zoodat het voldoende ia een
driemaal zoo sterken motor te bouwen om dlens-
volgens driemaal zoo snel te vliegen.
De vorscher ontwerpt ook een beeld van zul
ke toekomst-vliegtuigen. ZIJ moeten gebouwd
worden uit licht metaal, dat echter een grooten
weerstand bezit. Door stevige ruiten, die met
het oog op eventueel breekgevaar minstens
driemaal zoo sterk moeten zijn, sullen de pas
sagiers het eigenaardig panorama van zoo’n
vlucht kunnen volgen. In stalen reservoirs kan
men voldoende zuurstof en verdichte lucht
voor luchtpassagiers en motoren nwenemen.
Overigens sullen de stratosfeervliegtAgen op
de andere, gewone verkeersvliegtuigen lijken.
Piccard meent verder, dat de snelheid van het
vliegtuig der toekomst slechts door de capaci
teiten der motoren bepaald zal worden. Hij
gelooft, dat de stratorfeer-machlnes vooreerst
met een snelheid van 1000 kilometer per uur
tusschen Europa en Amerika zullen vliegen, of
schoon men nu reeds apparaten met 1300 ki
lometer uursnelheid kon bouwen. De gemid
delde hoogte, waarop de vluchten plaats heb
ben, zou ongeveer 15000 meter zijn.
In verband hiermee houdt de geleerde zich
ook bezig met het probleem der raketvlucht,
waarvan hij groote successen voor de toekomst
verwacht. Voorloopig zijn wij echter nog niet
zoo ver, om ons even rustig aan een raket-
vliegtulg te kunen toevertrouwen.
(Korte Inhoud van het voorgaande:
David Patterson ts de elzenaar van een
Woelenden pelshandel in Noord-Canada
ZUn azpanale-zucht vindt slechts Mn hin
derpaal. de machtige Hudson Bav Com
pany. «tin grootste concurrent. Dese oeaet
een poet .Fort Mystery" genaamd en door
Herben Morlev beheerd waar Patterson
ondanks herhaalde pogingen, nooit in ge-
alaagd la vasten voet te verkrijgen Bruoe
Rochette, die een diepen baat koestert te
gen de Hudson’s aal dan voor Patterson
trachten een handelspost te vestigen in
het veelomstreden gebied HU wordt har-
taUik door Morlev en sim echtgenoote ont
vangen. Bruce geeft voor belast te slln mot
het doen van waarnemingen voor oen
aardrijkskundig genootschap en helpt t>U
hst btthoudon der boeken waardoor hU vols
interessante bUrnnderheden over do Hud
son’s py. te weten komt.
inmiddels een groote genegenhei
voor Zvelyn. Morley's dochter
door met sUn plannen tot bom
blQkt. dat mevr. Morlev hem h
sten.)
----- Ik sullen vallen. Ik was gevangene, geen vrij man.
moest eerst bijkomen, voor ik kon zeggen, dat De justitie te Amsterdam sou eerder het tucht-
ik reuzen zin in den tocht had. Moedig. *k huls voor mij openen, dan de deur van de ca-
zou een leeuw kunnen staan. Ja, een éénhoorn bine van een eendekker. En bovendien, ik had
er bij. mijn ouders reeds te lang in ongerustheid ge-
Helaas, het plan scheen nog in duigen te laten.
■t) sprong vooruit, doch bij dezen eersten stap
<uwds Morley hem met zijn sterke armen terug.
Juist als op de prentbriefkaarten
Zoo is Hollend thans gekleurd.
Want het boRenlandsche sprookje
Is nu weder aan de beurt!
Velden vol met hyacinten
Bieden ons hun voorjaarspracht.
Hollands bodem heeft z(/n weelde
Schitterend in kleur gebracht!
Neerland zegt het graag met bloemen,
In de tale van het land!
Nergens ligt toch zooveel schoonheid
Als in bol-land voor de hand.
Duizenden gaan thans weer kijken
Wat het eigen land hun biedt.
In den vreemde.... 't mag daar
vreemd zijn,
Maar de bollen ziet ge niet!
En al bieden verre reizen
Wel een opgesmukt verhaal,
Neerland spreekt, en zelfs zeer
bloemrijk.
Altijd toch.... een eigen taal!
ROME. April. (Per tel.) Zondagmorgen
heeft de Primaat van België, Z. Em. Kard. van
Roey een H. Mis gecelebreerd in de kerk van
Santa Maria d'Ara Coell, waarvan hij de titu
laris is.
De H Mis werd bijgewoond door de Italiaan-
sehe Kroonprinses Marie José.
Uitgevoerd werd een Missa van den Belgi
schen componist Tlnnel en het Te Deum van
Kanunnik van Huffel uit Mechelen.
Na de plechtigheid ontving prinses
José Kard. van Roey In het Quirinaal.
Je wigwams! Ziet ge niet wat ge doet? Ziet
niet In, dat je je een strop om den hals
Ben Jelui dan Je verstand heelemaal
y k kan niet uit ervaring spreken, want Ik heb
I nog nooit ruzie met mijn meisje gehad.
-*■ maar Billy kan er van meepraten. Over de
oorzaak en de aanleiding heeft hij zich tegen
over mjj nooit uitgelaten, maar een feit was,
dat Mabel an hij zoo’n hevig meeningsverschll
kregen, dat er aan hun verloving oogenbllkke-
HJk een eind kwam. Mabel smeet hem zijn ring
voor de voeten en van den wederomstuit zei
Billy een leeiyk woord, waarna zy scheidden
Dat is alles, wat ik van de historie weet en
ik heb nooit pogingen aangewend om meer te
weten te komen, want het is nu eenmaal ge
vaarlijk Je met de liefdesaangelegenheden van
een ander te bemoeien en bovendien was Billy
Btijn beste vriend. De schuld zou dus wel niet
by hem liggen.
In een ellenalge stemming begaf Billy zich
naar het station om den ochtendtrein naar
Londen te nemen. Zoodra Mabel was wegge
gaan, had hij berouw gekregen en by zichzelf
vastgesteld, dat zij ruzie gemaakt hadden om
een futiliteit.
„Ja, vlug, schiet een beetje op’’ zet hij nijdig
tegen den kruier. Zijn humeur werd er niet
beter op.
Toen de lunchtijd aangebroken was. begaf
hij zich naar het rgstauratlerytulg, struikelde
in zijn haast over iets, zoodat hij ultelndeiyk
met een woedend gezicht plaats nam
tegenover Mabel!
Byna had Billy een Indlaansch vreugdege-
huil aangeheven, maar hij bedwong zich en zei
vormeiyk
„Goeden morgen.”
Mabel keek hem onrustig aan en sloeg ver
volgens een krant open, zonder hem te ant
woorden. zy had reeds geluncht.
„Zeg Mabel,” begon Billy op venoeningsge-
zlnden toon, maar Mabel bleek geenszins toe
schietelijk. De krant bewoog zenuwachtig tus-
schen haar vingers
„Ik geloof, dat je beter kunt verdwynen."
zei ze stijf.
Billy kroop in zyn schulp als een slak die
aangeraakt wordt. Het duurde eenlgen tyd al
vorens hy het opnieuw waagde de vredespyp
aan te steken.
„Maar luister nu toch eens, Mabel,” pleitte
hy. „We hebben nu wel ruzie gemaakt, maar
dat is toch geen reden....”
De krant ritselde en Mabel's strak gezicht
kwam er boven uit.
,Jk geloof, dat je beter kunt verdwynen."
herhaalde zy met nadruk. „My dunkt, dat is
duideiyk genoeg, hè?”
Billy knikte.
„Het laat aan duidelijkheid niets te wen-
schen over," antwoordde hij koel. „Maar ik
kom heelemaal niet in aanmerking om te ver-
dwynen. Ik moet nog lunchen, terwyi jy er al
mee kllar bent Ik sou dus zeggen, dat als een
van ons beiden weg moet gaan, jij het dan
maar zjjn moet"
„Ik?” zei Mabel verschrikt. „Nee. dat gaat
niet. Ik bui niet weg. En ik wil niet weg ook!"
Billy was verteederd.
Ze wilde niet weg. Dat beteekende. Ach,
natuuriyk. zy verkeerde in hetzelfde geval als
hy. zy had ook ingezien, dat ruzie maken om
een kleinigheid kinderachtig was en had al
lang spyt van haar onbesuisd optreden.
Billy glimlachte.
„Ik begrijp hef zei hy zacht. ,Jk begryp het
volkomen, t Was dwaasheid, nietwaar, die
heele ruzie. Dom. kinderachtig van ons allebei.
Ik heb er ook allang spyt van.”
Mabel ’keek hem verward aan. Eén oogen-
blik leek het er op, dat zy weer op dat ver
dwynen zou terugkomen met, de koppige vast-
Biyf hierbuiten. Bruoe! beval ds manager
op heftigen toon. Zy zyn myn Indianen en Ik
weet boe Ik ze moet aanpakken. Ze kennen my
en ze kennen de Hudson's Bay en ik wachtte
steeds op een gelegenheid om dezen sluwen
bedelaar te doen landen waar hy feltelyk thuis
hoort.
Al sprekende liep hy vooruit, en Nee-da-boy
by de schouders grijpend tilde hy dezen van den
grond op en deed hem terechtkomen tusschen
de groep jagers. Toen nam hy een grooten
sneeuwschoen op, die voor hem lag, viel de
Indianen aan en zwaaide met zyn wapen als
met een dorschvlegel.
Onmlddeliyk weken de jagers en Morley ging
ook niet verder. Het lag niet in de bedoeling
van den manager te vechten, noch eenlga
physieke kracht te toonen, Hy had slechts ge
tracht den stormloop te stuiten, eenige plaats
te maken en dan op te houden. Hy richtte zich
daarna op woedende toon tot de Indianen.
Armzalige kerels, gaat terug naar je
wigwams riep hy uit. Deze onzin heeft al lang
genoeg geduurd. In den laatsten tyd heeft die
ouwe bedrieger dwazen van je gemaakt. Doch
nu is het uit ermee. De Hudson's Bay wil er
ook niet van weten, zy heeft er trouwens nooit
van willen weten en nu wordt er ook niet ver
der meer mee doorgegaan. Oaat heen van hier!
Gaat terug naar je Jachtvelden en tracht wat
pelzen te bemachtigen. Dat ts alles waar jelui
goed voor zyn. Dat is het eenige waartoe Je in
staat bent. Dat ie Indianenwerk. Oaat heen en
laat de blanken hun zaken zelf in orde bren
gen.
Morley wrak Engelach. de eenige taal, dig
men met de breedgetakte ceders en cypressen
en de hooge pynboomen stemming weven over de
hellingen. Ver op den achtergrond de blauwe
bergen van, den Prato Mognoketen. Achter Ban
Mlnlato verryst berg na berg, met overal vrien-
deiyke villa’s. Over de stad heen dwaalt uw
oog naar den ruwen ontboschten Monte Morello.
De groote boomen werden in de 18de eeuw
door de Medici verkocht, om voor dit bedrag
hun staatekanselary te laten bouwen, waarin
zich nu de wereldberoemde Galleria Uffizi be
vindt. Verder op de heuvels van Fiesole en tus
schen de opening van een paar heuvels ziet
men de ranke campanllle van Flesole's dom.
wy noemden daar San Mlnlato: het Is de
heerlijke witmarmeren kerk op den heuvel van
geiyken naam, bulten Firenze, met hau* mrare
suilen en haar breede trappen, leidend naar
het hooge koor. Dit monument, streng van aan
leg en vormen, maar van een aangrijpende
schoonheid, werd opgericht ter eere van den
eersten ChristsM inartelasu’ te Firenze, den H.
Mlnuas. Onder de verschrikkelyke christenver
volging van Decius in 250 werd hy onthoofd.
Toen in de 11e eeuw deze kerk hem ter eere
werd opgericht, rustte zyn lichaam meer dan
50 Jaar in een klooster te Mets, maar een vroom
bedrog wist dit feit geheim te houden. De kerk
maakt e* veel schooneren Indruk dan het in
terieur mm den dom.
Te midden van deze prachtnatuur ligt Firenze
.Ja bella citta del flori”, de stad, die Dante en
Mldielangelo zoo hartstochteiyk liefhadden en
waarvoor zoo veel groote geesten hun talenten
gaven. Hoe logisch dat Dante stierf in Raven
na en daar ook nu nog rust. Dat wy vinden dat
de geest van Dunte er nog leeft, komt eenvou
digweg. omdat we dien zelf uit zyn werk mee
brengen als we zyn vaderstad bezoeken. Firenze
is nu eenmaal de stad van Beatrice en haar
gezellinnen. Maar ik geloof, dat Dante's geest
dood is, in zyn eigen stad. Voor ons, die heele
citaten plachten van buiten te leeren in onzen
studententyd. is het alsof we hem Inderdaad zóó
zien, geUjk de overbekende ontmoeting met Bea
trice op de brug hem schildert. En wanneer we
hier en daar op gebouwen of elders verzen lezen,
staat ons een stuk weer helder voor den geest
De „Caaa dl Dante" kon hoogstens voor een
bezoek op zyn Amertkaansch in aanmerking
komen. Er is nlefs origineels, het geheel is gere
construeerd en bovendien is de plaats zeer be
twist. Eigeniyk spreekt alleen heel sterk van
hem de aanhaling van verzen uit zyn onver-
gankeiyke .JJlvlni Comedla" en bovenal zyn
grafmonument in de kerk Banta Croce”.
op dit blad syn Ingevolge de verzekerlngsvoorwaarden tegen f fifïfifï by levenslange geheels ongeschiktheid tot werken door “7Efl by een ongeval met f ft ER wrlles van een hand 1 *SE sy verilee van een Efl by een breuk van Z 4/1
ongevallen verzekerd voor een der volgende ultkeerlngen f «/vl/l/e" verlies van beide armen, belde boenen of belde oogen doodeiy ken afloop/ oen voet at oen oog f 1 duim of wijsvinger S «/(/•'"been at arm f Tf(/s“
De meester-schoenmaker Karl Welgers-
torfer uit Hinterstoder in het Doode-gebergte
in Opper-Oostenryk is, naar officieel wordt
medegedeeld. Zortdag by het hyschen van een
hakenkruis vlag van een rotswand dood gevallen.
De man was 32 jaar oud. getrouwd en moest
voor een vrouw en twee kleine kinderen zor
gen.
-p- ovenstaande verzen, did een der beroemdste
l-< Florentynen neerschreef, zouden goed pas-
sen in den mond van ontelbaar vele kun
stenaars, die leefden in de Amostad. Nauwe-
iyks één stad ter wereld kan ar zich op be
roemen zoo veel beteekenisvoUe menschep voor
de wereld te hebben geschonken als Firenze, en
wanneer men er dagen en dagen vertoeft, dan
begint men langzamerhand te begrijpen, dat er
iets ondefinieerbaars zyn moet, dat in staat is
om zoo veredelend te werken op het mensche-
iyk vermogen. *n Schitterende ry van dichten
en kunstenaars op allerlei gebied heeft in Fi
renze haar jeugd doorgebracht, haar eerste wer
ken gemaakt en zyn dan vaak de wereld inge
trokken, waar zy overal norentynen bleven en
het hoogste meedroegen, wat hun vaderiyke
grond hun had gegeven Voor een goed deel
wordt elk kunstenaarsleven gevormd door zyn
milieu en er zyn er maar heel weinigen, die
zich zoodanig ontwikkelen, dat men niet in
staat zou zyn. dien invloed aan te wyzen. Elgen-
lyk is het jammer, dat byna allen Firenze al
leen kennen in de schoonste maanden; om ech
ter dien sprong van den zuiderling naar de zo-
mervreugde goed te begrijpen, moet men ook in
den winter Italië hebben leeren kennen. Als in
Firenze in de n|aanden November en December
zware regenbuien neerkomen over de stad, wan
neer de boomen langzaam hun bladerentooi ver
hezen en de palmen met stroo worden Ingepakt
voor den komenden winter, wordt het koud en
ongezellig in de kunst- e» bloemenstad. Men
moet dan een optimist zyn van het beste
soort om er niet neerslachtig van te worden.
En dan heeft ook ieder Florentyn heimwee naar
de son. Nergens zag ik sterker het op en af
teven met de zon als in Firenze. Breekt de zou
maar even door de wolken om voor eenige uren
haar milde stralen uit te zenden, dan wemelt
bet aanstonds van de menschen op de .iun-
gaml", de straten die de Arno aan beide zy-
den begeleiden. Heel Firenze schynt dan op de
straat om elkaar hier te treffen en gauw elkaar
*n stukje lente voor te tooveren. lets van dien
feilen overgang van h byna downe stemming
op de stralende vreugd van bet zonlicht mee
nen wy in het ontstaan van veel kunstwerken
in Firenze te hebben opgemerkt. En naar my
unodernen” verzekeren, is nog steeds by Itall-
aansche kunstenaars die sprong te zien in hun
werk. Firenze is alleen mooi, als de hemel
rich blauw over de stad huift. Dan hebben de
witte en gele hulzen, paleizen en kerken, eer
waardige getuigenissen van een groot en glans
rijk verleden, scherp otniynde contouren.
AUes wat in Firenze is. begint men hef te
krijgen na een tyd van zwerven door de stad
U kent allen het gezicht op de Arno. Hoe schil
derachtig staan de oude brokken van hulzen
als het ware met hun voeten in het water. Hier
en daar een torengebouwtje, dat verre scha
duwen werpt in de rivier; prachtig is de Ponte
Vecchio met haar duiventilachtige huisjes. De
Ponte Vecchio is een vrooiyk buurtje en een
wandeling over deze oude brug is heeriyk: aar
dige goud- en zllversmldwlnkeltjes. heel klein
en heel rustig met ouderwetsche valluikjes voor
de venster», bevatten de koopwaar. Al eeuwen
lang is het tooneeltje hier precies hetzelfde.
Wanneer mm hier op de brug tusschen de
Florentynsche burgerij staat, dan is ook de Arno
zoo wonderbaar aantrekkeiyk. brug op brug
overspant verder den dartelen stroom Dankbaar
zyn wy onzen Hollandschen vriend, den jongen
veelbelovenden architect Mol uit Breda, die met
zijn schetsboek in d§ hand een en al enthou-
siasme was voor de intieme plekjes en voor
ons menig achilderachtlg hoekje blyvend heeft
vastgelegd De doorkyk vanaf de Arnb langs
twee geweldige palelsbouwen, waarvan één de
bekende Uffizi is op 1 Palazzo Vecchio, is eenig.
Onze gezameniyke wandelingen hebben ons
meer geleerd, dan menig college-uur uit vroe
ger dagen.
De Amo is met Firenze verbonden even goed
als de Tiber met Rome Belden rivieren geeft
men het epitheton „vadertje". De Arno zwelt
in regendagen enorm en zyn bruine vuile water
voert groote klompen aarde mee. die in moelte-
vollen arbeid altyd na lederen grooten regen
val worden weggehaald. De bescheiden vlsch-
vangst en de groote watersport wordep hierdoor
niet belemmerd. In den zomer echter, als de
hitte in het dal. waarin Firenze ligt, wordt
vastgehouden, krimpt de Arno samen tot een
smal beekje en de oude chronlek bericht zelfs,
dat de Arno een keer zonder water was. zoodat
de volkBbyeen komsten in zyn bedding gehouden
konden worden. Zeewaarts is het Amodal al
tyd met nevel gevuld: *s nachts is de rivier
bovenmate geheimzinnig De brokklge en
vwnlooze hulzen rend de oude brug verheffen
zi«i zwart en spookachtig aan alle zyden De
machtige schimmen van Firenze’s verleden
schynen In het maanlicht te waren over het
donkere water.
Het beroemde panorama op Firenze is on-
getwyfeld vóór Ban Francesco te Fiesole. Maar
daarna op het ruime terras vóór Ban Mlnlato.
De witte huizen met de platroode daken ver
dringen zich rondom den mejestueuzen koepel
van den dom. Het zonlicht is als ’n melodie en
zingt den lof over deze roemrijke kunststad.
Rond Ban Mlnlato is het zelfs in den winter
11 prachtnatuur De heuvels zyn bedekt met
oiyfboomen, wier witachtlg-groene twygen, zb-
Morley staan. Onmlddeliyk deed hy ook een
stap vooruit tot hy stond van aangezicht tot
aangezicht met de van haatverwrongen ge
zichten van de jagers.
Kee-bay-ga-bow, wie zorgde er tien jaar
geleden voor, daar in Kagianagaml dat je ge
zin niet door gebrek omkwam toen jy en Je
vrouw ziek waren? vroeg Morley Es-quan-dem.
wie gaf je vyf Jaar geleden een flink voorschot,
toen je Je voet met een byi had bezeerd en
je den geheelen winter niet kon Jagen? Kash-
kiah, wie heeft aan Je ouden vader negen jaar
geleden een pensioen gegeven toen hy te oud
was om te gaan jagen en hy anders ginds in
Esnagami van gebrek zou omkomen? Ma-no-
tls, wie, heeft de eer gehad aanvoerder te zyn
van de brigade sinds ik in Round Laks ben?
Hy ging verder met het opsommen der
namen, daarby op een of andere hulp, die aan
de Jagers was verleend, zlnsspelend en ook de
namen van de Jagers noemend.
Met dpnderend geluld set hy ten slotte:
Wie heeft dit alles voor jelui gedaan?
De Hudson’s Bay! Wie beeft jelui allen ge
durende twee achtereenvolgende eeuwen als
kinderen verzorgd? De Hudson’s Bay! Wie
heeft Jelui altyd de beste artikelen gegeven,
de warmste kleeren? Wie heeft jelui gespaard
voor de whisky en den dood, die daarvan het
gevolg is? Wie zorgt voor Je wanneer je te oud
geworden bent en je eigen volk zelfs niet meer
Zondag heeft een vreeseiyk auto-ongeluk
plaats gehad. De beer en mevr. Wolf keerden
met hun H-jarige dochter terug van een auto
tocht door Frankrijk, toen zy by Freyr kwamen
te slippen en in de Maas reden. Het 18-jarige
meisje wist een der portieren te openen en
naar den oever te zwemmen. Toen zy haar
tiudars niet verschynen zag. ging gy weer te
water en wist haar moeder uit den auto te
sleepen en aan wal te brengen De heer Wolf
was er intusschen in geslaagd zich uit den
auto los te werken en op de kap te klimmen.
Voor de tweede maal zwom syn dochter naar
den auto en bracht ook hem op bet droge.
Het gezin werd In een woning binnengebracht,
wur ondanks medische hulp de heer en mevr.
Wolf spoedig stierven. De toestand van mej.
Wolf is zoodanig, dat men haar den dood harer
ouders nog niet heeft durven mededeelen.
Toen
mededeelde, was hy hevig teleurgesteld. Hy
scheen erg op myn gezelschap gedurende zyn
tocht gesteld te zyn lit leek hem waarschyn-
lyk nogal een pientere jongen. Hy keek my
aan. 'k Zag tranen In zyn oogen.
Proteeeor Plocard, de bekende ondereoeker
en pionier van de stratosfeer-vlucht, is op
grond van zyn practische ervaringen ongetwy-
feld de aangewezen mui, om over de toe-
komst-mogeiykheden van het vliegverkeer in
„zyn” regionen te spreken. Het is daarom
zeer interessant te hooren, dat hy thans de ba
lans zyner ervaringen als onderzoeker opmaakt
en waarin hy een duldelyk beeld ontvouwt van
het vliegverkeer in de stratosfeer, sooals dit
zich volgens syn meening reeds in de eerstvol
gende jaren zal ontwikkelen.
Professor Piccard voorspelt, dat wy binnen
vyf jaar In staat zullen zyn in hoogstens vyf
uur van Parijs naar New York te vliegen en
van daar uit in 4K uur nau Ban Frandsco.
Reeds is men bezig met den bouw van stratos-
feervliegtulgen en wanneer de crisis niet zoo
zwaar op de wereld drukte dan had men on-
getwyfeld thans reeds den eersten stratosfeer
tocht over den Oceaan trachten te verwezen-
Ujken.
Ofschoon het begrip .stratosfeer” ternauwer
nood een kwarteeuw bekend is, bevat deze
luchtlaag voor ons geen geheimen meer. Zoo
men er zich niet speciaal voor uitrustte, zou
een verbiyf In deze luchtlaag ongetwyfeld den
dood tengevolge hebben, maar in een lucht
dicht afgesloten cabine bestaat er voor
mensch niet het minste gevaar
ren kennen geen vochtigheid en dus ook
nevel of sneeuw. De stratosfeer-vllegtulgen
zullen zich met nog grootere veiligheid kunnen
voortbewegen dan de tegenwoordige luchtver
keersmiddelen. daar zy kilometers hoog boven
de zone der stormer» vliegen. De piloten zullen
geen last hebben van tegenwind, noch van
wervelstormen of windstilten en personen, die
gemakkeiyk tast hebben van „luchtziekte” zul
len hier zoo rustig in hun cabine voortzweven
als zaten ze In het Paradys. De machine wordt
door geen enkele hindernis belemmerd, recht
op het doel aan te streven.
Op een hoogte van ongeveer 10.000 meter wa
ren er duizenderlei moeliykheden welke een
snellere vlucht tegenhielden. Om de snelheid
.Jtaar gaat het niet om,” zei ze.
„Wel waar,” viel Billy haar in de rede.
Dasu’ gaat het wel om. Waarom moeten we
ons nog langer aanstellen als verongeiykte
dreumessen, terwyi we allebei weten, dat het
slechts comedle is? Kunnen we niet weer zoo
zyn als vroeger, Mabel? Kyk, ik heb je ring
nog bewaard. Geef my Je hand, dan schuif ik
hem er weer aan en alles is vergeven en ver
geten."
Mabel’s kleur was nu hoogrood geworden, zy
antwoordde niet, maar Billy had geen antwoord
noodig. Hy kwam naast haar zitten zooals
vroeger sloeg zyn arm om haar heen
eveneens zooals vroeger en geen twee tellen ta
ter lag Mabel’s hoofdje tegen zyn revers alsof
aéeaM888M*ssssssssss»sssss8sszsa8ssssaazztassssssse
hy machtig waa Geen Indiaan verstond er iets
van. tenzy de woorden Hudson's Bay. Ook
waren ze nog te veel onder den Invloed van
ploeellng ontwaakte hartstochten vrees, haat,
en een groot bygeloof. In hun oogen had Nee-
da-boy bewezen, dat hy sterker was dan welke
blanke ook, hy had de meest kwaadaardige
toovermachlne. die ze ooit gekend hadden,
vernietigd Wat hadden ze dan te vreezen van
den blanke, wat deze ook zou doen, wanneer
ze zoo’n medlcUnman hadden, die ben lelden
zou?
Wederkeerig was de houding der Indianen
Jegens Morley even strijdlustig en norsch. zy
zagen hoe hy alleen stond, terwijl zy aan hun
tegen elkander aangedrongen lyven steun had
den. Zeker van hun stuk grepen ze naar hun
geweren, terwyi de poetmanager een sneeuw-
schoen by een eind vasthield, zy waren ge
schrokken door zyn plotsellngen aanval, doch
toen Nee-da-boy schuimbekkend van woede,
was opgestaan en zich op Morley wierp volg
den ze hem als één man
Morley gaf den ouden toovenaar met de
punt van den sneeuwschoen een stomp in de
maagstreek, zoodat de man spartelend In een
hoop sneeuw terecht kwam. Dit. alsook de
Uianier waarop hy van »yn wapen gebruik
maakte was Iets toevalligs. Hy was niet lan
ger meer boos. Een honderdryver zou even
onverstoorbur geweest zyn by het terugduwen
van zyn honden, wanneer hy ze 's avond te
eten geeft.
Luistert, dwazen, die go zyt. zei Morley,
koel. Ik heb hier al voldoende onzin meege
maakt. Oaat heen van hier. Gaat terug naar
Morley hield even op, keek leder jager recht
in de oogen en ging daarna verder steeds met
een donderend geluld:
De Hudsons Bay is het! De maatschappij,
die ge dankbaar moet syn! De Hudson's Bay!
Zonder wier tusechenkomst je er nog slechter
aan toe zoudt zyn dan de dieren waaroo je
Jacht maakt. Het is de Hudson’s Bayt Want
zy heeft over je gewaakt en ook over de
andere jagers in Canada, zy heeft je belangen
op het oog gehad, zy heeft er voor gezorgd,
dat je gelukkig en tevreden waart, zn beeft
voor Je de mogeiykheld geschapen te teven
zooals je weet dat het beste te en zooals je er
ook van houdt
De Hudson's Bay is voor je allen een
vader geweest. De Hudson's Bay is altyd de
groote macht geweest. Nee-da-boy en andere
bedriegers van zyn soort trachten wel je aan
valsche geesten te doen gelooven, doch in het
diepste van je aller hart weet Je, dat die niets
beteekenen in vergeiyklng met de Hudson's
Bsy, die Jelui altyd helpt!
En wat gaat ge hu doen? Ge komt hier
met gesloten oogen en ooren. die je hebt laten
dichtstoppen door dien onnooeelen dwaas, door
Nee-da-boy. Ge vergeet alles wat de Hudson's
Bay voor je gedaan heeft Ge vergeet, dat het
de Hudson's Bay te geweest, die je al die mes
sen en die geweren heeft gegeven, alsmede
jwarme mantels die je om je schouders hebt
en bet warms schoeisel aan je voeten.
van je weten wil? Wie zorgt er voor, dat Je
in den zomer werk hebt, zoodat je in den
herefst kunt gaan jagen zonder te veel schul
den te hebben?
Ge weet allen, wte het
Bay. De Hudson's Bay is hier al veel langer
gevestigd. dat je grootvaders zich kunnen
herinneren en de groote maatechappy zal hier
ook nog zyn wanneer Je achterkleinkinderen
reeds zullen zyn gestorven. Jagers komen en
gaan. Poetmanagers vallen als de bladeren
der boomen. Medicynmannen bedriegen je met
hun kleine trucjes en sterven, oyzelf zyt ge
boren en ge wordt weggevaagd Vryhandelaren
komen in de streek met goedkoope goederen,
trucs en leugens, en bedriegen je en bestelen
je een tyd lang. lederen avond gaat de zon
onder en het wordt nacht. Aan lederen sozner,
aan lederen winter komt een einde
Maar, wat te hier altyd. zonder ophou
den. op den ultkyk voor je welzyn en Je be
houd? We geeft de stoffen om de wiegen
van de kinderen te bekleeden, wte geeft de
kleine lange jurken waarin je Je eerste
schreden zet. wie geeft Je suiker en thee
waarop je zoo dol bent als klnsteron? Wie
geeft de beste dekens, die gemaakt worden,
geweren waarmede Je op de karibou en andere
dieren kunt jagen, messen en bylen en ketels
en tal van anders dingen, waar Je vroeger,
vóór ze hier in gebruik waron nooit over ge
hoord had? Wie geeft Je kleeding en voedsel
en alles wat je verder noodig hebt tilden» den
herfst wanneer je nog geen pels hebt bemach
tigd en van gebrek zoudt omkomen wanneer
je niet vertrouwd werd?
er nooit oneenig-
heid was geweest.
De trein den
derde door de vel
len.
„BlUy," fluister
de Mabel, Jk heb
sr zoo’n spyt van.
Maar gelukkig dat je alles zoo gemakkeiyk
weer in orde hebt gekregen.”
„Gemakkeiyk?” vroeg Billy, ,4e was alles
behalve gemakkeiyk.”
,Kn toch had je het pleit al van te voren
gewonnen, jongen, want Ik kon ónmogelijk
weggaan. Zie je. myn schoen knelde en daarom
heb ik hem uitgedaan. Juist toen Jü hier bin
nenkwam, wilde ik het ding zoeken, m,.ar kon
het nergens vinden. Daarom kon ik niet weg
gaan. En denk je, dat ik al dien tyd. tot Lon
den toe, tegenover Je had kunnen zitten zon
der....!"
„Nee,” zei Billy. ,Dat zou onmogeiyk ge
weest zyn. Maar het gevaar is nu geweken Ik
zal bet verloren voorwerp voor je opzoeken,
lieveling.”
voor
Bruoe heeft
omrewat
tx
UI
LU
w
at
UI