Gibert, de laatste
zeeroover
f 50.- keerden wij heden uit
f 78.220
PER VLIEGMACHINE DE WERELD ROND
wui den iaq
ONZE 295e UITKEERING
De sigaret
De bewapeningen
Het Geheim van
het open Raam
HEERLIJK!
DONDERDAG 19 APRIL 1934
OPGEHANGEN IN 1834
ut-
Wat Duitechland machte
met
Misdadigersbewaking
f
Een ultimatum aan de
Manda joe-dynastie
wegens een aan
BEDRAG
THANS
EEN
TOTAAL
WAARMEDE
VAN
Amerikaanach bezoek
afgezegd
ten
DIRECTIE VEREEN KATH PERS
Onderzeeër* te Enunahaven
Alle abonné
Piraten, door eigen „grootmoedig
heid” aan de galg gekomen
Einde der zeerooverij in
den Atlant. Oceaan
Aan onze Tip is GEEN
risico verbondenl
Alleen genot! Probeer
öök eens ’n TIP van
BOOTZ
ingevolge de voor onze abonné's geldende
gratis-ongevallen-verzekering aan den Heer
S. J. VAN BERKUM, K. v. 't Veerstraat 75, Alkmaar
hem overkomen ongeval. Dit is
aan onze verzekerde abonnes is uitgekeerd.
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
'ra-
bootz
MARTIN BERDEN
(Nadruk verboden)
tee
niiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiHiiiiiuiiiiiniii
mothy tentjes.
de
lllllllllllllllllilllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII
IOM
IIIIIIIINfNIlNIlll
4
■t
el
te
1
land-
ucht-
-O.
meende.
woorden .Je ma* mee", overhandigde hü mü
een brief.
PADANG, 18 April. (ANETA). De onderme
ers K XIV en K XV sün cisteren te Emma-
haven gearriveerd na een aware reis als ge
volg van een defect aan het dulkroer.
:ht. De
de zich
san
lin
ten
ren
ki-
or-
len
te-
tif
an
sld
Detective-verhaal door
ANTHONIE GILBERT
Ruim een kwartier was verstreken, toen de
heer Sidney Bey binnenkwam. HU drukte mU
beide handen en liet zich daarna het verhaal
van mün vondst en de reden van mün vlucht
vertellen. Vol medeleden keek hU mU aan, en
toen de Inspecteur uitgesproken was. riep hU
uit: MUn beste jongen, had ik dat geweten, 'k
sou Je direct alles gezegd hebben. En met de
en Tc zag
iUn vader
TOKIO. IC April. CV. D.) De Japansche pers
meldt, dat het beaoek van het Amerikaansche
eskader, dat In de maand Juni aan Yokohama
zou worden gebracht, door de Amerikaanacbe
autoriteiten ooi technische redenen te af gezegd
wwaasm—a aaa nvw nigna v,
antwoordde Miss Ferris erg zacht. „over een
man, met name David, die een reu* neersloeg
met een steen en een slinger; zonder den ron
den steen sou hü Goliath nooit hebber kunnen
doodenl"
„En u bent hier de ronde steen! Misschien
hebt
boek
ander te verwisselen. terwijl Mrs
in*,
md
«deelt,
itsche
hepen
xploi-
tns-
i tUd
Het
ont-
O-
n:
«e
m
sn
«n
gulden,
n. wat
>ott ge-
a-
I-
or
n
ilgens
t kan
i «o
len
en,
sen
®r-
ttg
w-
Ls-
in
10,
en
n-
d-
In
ez*
Per-
naar
van
tuur,
»r J.
f*e-
«bete
en
liet
den
-van
laar,
man
De
■aak
toch
over
on-
Aan Bok Bols stond op het couvert i
direct dat het 1 handschrift van ml
was Er moesten wel verschillende velletjes In
zitten, want de brief was erg dik Kom jongen, ga
hem lezen, zei de inspecteur, ben je niet nieuws-
t^A
gierig naar wat je ouders Je te zeggen hebben?
MUn handen trilden bU t openmaken van den
brief, terwUl mün hart juichte: je mag mee, je
mag mee. Het eerste wat Ik uit het couvert
haalde was een bankbiljet van zestl
een van twintig gulden en twee van|
ik oogen opeette. Zoo rük was Ik nog
weeet. Die lieve ouder* toch!
porteerde. sergeant
llene aan zijn In-
SHANGHAI, 1* April. (V. D.) De Chlneesche
regeertng heeft besloten, den leden van de kei-
zerlUke dynastie van Mandsjoekwo voor te
stellen uit China te vertrekken, indien zij ket
ter Poe Y1 erkennen. Bovendien heeft de Chi-
neesche legeering de pensioenen voor de leden
dezer dynastie geblokkeerd.
Ik vloog den brief door. Vader schreef, dat
ik, omdat ik toch niet deugde voor het schoen
makersvak, moe mocht. Het geld waa bestemd
voor mUn uitrusting Namens moeder werd mU
verzocht toch vooral voorzichtig te zün, ge
regeld naar huls te schrijven en er om te den
ken, dat Schiphol nog steeds een geschikte
landingsplaats voor vliegtuigen bleef.
Voor het eerst sag miss Ferris hem openlijk
In het gezicht.
„Ik heb er een* over nagedacht, Sir Hector.
Ik ben toon jonge vrouw niet meer Nee. ik
ben inderdaad al drie ei) vUftig en ik begin
dit bestaan wat vermoeiend te vinden. Ik hab
nu al vUf en dertig jaar hard gewerkt aan
gordUnen en andere dingen. Ik sou graag wat
rusten. Ik heb ergens een leuk huisje gezien.
Ik sou misachten wat kippen kunnen houden,
dat is een aardige bijverdienste
HU gaf zich de moeite om wat naar baar
over te leunen.
,Xn nu komt u zeker aan mü jen kleina
geldelUke tegemoetkoming vragen." veronder
stelde hu
..Indien u kans sou zien om mü t* helpen.
Sir Hector...."
„Hier heb Je wat.Hij maakte een bundel
bankbiljetten op tafel.
Maar zU schudde het hoofd en het wankele
evenwicht van den strophoed dreigde gevaarlUk
verstoord te worden.
„Ik had iets edelmoediger* gedacht
Ascher leunde weer achterover in zijn stoel
en voegde haar op minachtenden toon toe:
•Je bent toch aeker niet soo dwaas, te ver
onderstellen. dat Je ook maas eanigsains vat oo
mU kunt hebben? Voor al Je vorige oemoolln-
gen.... ben je betaald volgens een afgmproken
overeenkomst. De meest waakzame rechter ui
deze wereld sou echter hard werk hebben om
te tewueen. dat Ik Je ooit oen shilling heb ge
geven."
op
>igd
nde
LONDEN, 1* April. (Reuter) De Fransche
antwoordnota werd heden gepubliceerd In een
Witboek, dat ook de sinds 14 Februari in de
ontwapenlngskwestle gewisselde nota's behelst.
Het Witboek bevat oa. een korte uiteenzet
ting der Dultsche regeertng van de door haar
gewenschte wijzigingen In het Engelsche me
morandum yan 39 Januari. Met name eischt
Dultschland In afwUklng van de Engelsche
voorstellen het bezit van defensieve luchtstrUd-
krachten, zonder bombardementsvliegtuigen,
gedurende de eerste 5 Jaar van de voorgestelde
conventie en gelUkheld op luchtvaartgebied op
het eind van de tweede 5-Jarige periode.
Dultschland wil nieuwe regelingen aanvaarden,
welke het nlet-mllltalre karakter der 8.A.- en
S.S.-formaties verzekeren onder garantie van
een contröle-systeem.
Tenslotte wil BerUJn instemmen met gen ver
daging van de bewapentngsvermfnderingen der
andere mogendheden tot bet eind van bes vijfde
Jaar der conventie.
veel!” En toen de ander niet Inging op zUn
bluf: „Toch zou ik maar niet meer stukken
maken al* ik Jou was; Je zondenregister te al
groot genoeg."
„Och,” deed Timothy poeslief, „bekommer Je
maar niet cm mij, Jongen, dat komt wel in
orde!”'
„Ik help het Je hopen.” zei de politieman en
knipte een paar maal vlug met de oogleden.
„Kan Ik misschien mUn armen laten zakken?”
De ander knikte toestemmend
Een lange poos bleef het absoluut stil in de
kleine blokhut. Op de wijzerplaat van net hor
loge schoof de
wijzer langzaam
vooruit: vUf mi
nuten, acht mi
nuten Bulten
bleef het stil.
„Mag ik een si
garet rooken?"
„Nee, nee, Nora. Dat te allemaal in orde
Maak Je niet ongerust,” ging hy ineens ver
der, toen *1) plotseling overeind kwam zitten
en in houding en gezicht haar afkeuring 14
kennen gaf. „Ik neem geen enkel risico, wij
zijn hier volkomen veilig. Sommige boeken....
sommige natuurlijk, vele zelfs, zijn authen
tiek. Ik ben echter niet rijk genoeg om de
eenlge eigenaar van eerste uitgaven te zijn Elk
oorspronkelijk boek in deze bibliotheek heeft
zijn duplicaat of wellicht verschillende dupli
caten in de bibliotheken van andere mannen
Zeldzame boeken.... ga die in Frankrijk of In
Dultschland of In Amerika zoeken, maar niet
In Merlin 8t Hugh."
„Verdoopt u ze dan?"
,4a. Ik verkoop ze natuurlijk. Heb je er
eenlg Idee van. wat sommige van die boeken
mij wel opbrengen? Maar nooit aan menachsn
uit dit land of aan verzamelingen! Indian een
maal het gerucht de ronde sou doen dat Hectm
Aacher begonnen was, zijn boeken te verkoopen
sou sjjn reputatie voor eeuwig verloren zün
Ik ben Juist van Londen verhuisd, omdat ik
hier minder achterna wordt gezeten doer
bibllophielen en er minder gelegenheid voer
menachen is om te giaesn
„Gissen?"
HU haalde de magere schouders op.
..Nou, dat ik zoo iets ben als een handelaar,
'n tuseohenpersoon. Nee, nee. Ik heb je al ge
zegd, dat de bibliotheek nooit te helder, te
licht moet lijn Er sUn namaken Miss Ferm,
die soo buitengewoon handig tot stand 'ijn ge-
iaea*(t***4*tssst*eetoeses***ee*eee*e
Informeerde Jimmy plotseling. HU vroeg het
heel dociel, een beetje verlegen zelfs, maar in
zün oogen vonkte het even vreemd en ge
vaarlijk
ZUn bewaker overlegde een oogenblik bU zich
zei ven. .Als Je geen kunstjes gaat vertoonen,
dan voor mün part." besliste hü tenslotte.
Jimmy diepte uit zUn tuniekje een leeren
koker op, koos er een sigaret uit.... Een luci
fer vlamde aan....
Het was een tüd geleden, dat Timothy geno
ten had van goede Engelsche tabak. HU snoof
gretig en trok de lippen even zuigend bUeen.
Dat ontging den ander niet. „Ook een slga-
ict?" bood hU aan.
„Dat zou je wel willen, hé." gromde d* kreu
pele gesard, want de verleiding was groot, „om
dan meteen de gelegenheid te benutten en mij
te overvallen. Ja, Ik ben me daar even gekl”
..Bah, wat een kind,” zei Jimmy minachtend,
zocht een nieulre sigaret uit zUn koker en
wierp hem die voor de voeten. „Daar, toon, nu
eens dat je werkelUk zoo n held bent als waar
voor je aangezien wilt worden en raap die
sigaret dan eens op. Het Is toch een verduiveld
koud kunstje, het zoo te doen, dat Je van mU
geen last krijgt"
Het is voor een man niet bUster prettig voor
een kind te worden uitgemaakt en de kreupele
Timothy had zijn eigendunk tn meer dan ge
peste mate. Zonder zün prooi ook maar een
oogenblik uit het oog te verliezen, boog hü diep
door in de knieën en griste de sigaret van den
grond. Meteen was hü weer opgeveerd, haalde
een lucifer te voorschijn en streek haar me<
een forschen zet aan langs zUn broek.
Belde mannen stonden dan vierkant en zwij
gend tegenover elkaar: blauwe sigarettenrook
wolkte boven hun hoofden, rook van goede en
pittige tabak.
Timothy zoog aan zUn sigaret met lange ge
nietende trekken; hU inhaleerde diep en met U
zichtbaar welbehagen. Op het horloge schoot
de wUaer al verder naar het fatale oogenblik.
vrat in op den tijd en op het leven van den
gevangen politieman. Deze tartte het noodlot
in een provoceerend nonchalante pose, speelde
met de nestels van *Un papaverkleurlge uni
form, *Un vaste klare oogen bezagen Timothy
met een peinzende uitdrukking, half meelij
dend. half geamuseerd.
„Weet je wat ik daar opeens bedenk," ani
meerde hij tenslotte, ,s‘ mijn familieleden atjn
ouder dan zestig Jaar geworden. X Is gewoon
traditie in mUn geslacht dien leeftijd te over
schrijden. Ik wou Je maar waarschuwen, zie je,
als je de traditie geweld aandoet, wreekt zich
dat onmlddeUUk.”
Timothy opende den mond om Iets te zeggen.
Wat hU juist beweren wou, is echter voor de
wereld steeds een gehglm gebleven.
Verraderlijk onverwacht veranderde het vre
dige vuurpunt Je aan het eind van zijn bran
dende sigaret in een fel uitschietende vlam,
schroeide zUn baardharen, blakerde sUn gezicht.
Er klonk een knal als van een explodeerend
krult.... de kreupele sloeg met een schorren
schreeuw beide handen voor iftt
revolver viel en ging af, een kogel
in een der wanden.
Met één sprong had Jimmy Priest zich op
den overtroefden vijand geworpen. Een korte
worsteling en Timothy lag vloekend en tie
rend. maar seer deskundig gebonden op dan
grond.
„Als ik Jou was. man.” ael Jimmy met ean
lichteUJk trillende stem, „sou ik, in plaats van
daar llederlUke taal uit te slaan, den hemel
danken dat X ding Je het ooglicht niet heeft
gekost!"
Den volgenden dag
Joachim Priest het voo
specteur.
„En als Ik nu bedenk," zoo besloot hU zUn
relaas, „dat, had ik die sigaret niet bU me ge
had. ik nu ergens liggen zou met een gaatje
in mUn schedel.I”
De Inspecteur knikte ernstig „Hoe kwam Je
eigenlUk aan dat ding?" informeerde hU dan.
„O, houthakker* aan den Qrooten Slaaf
plaagden elkander met die knal-artlkelen.
Maar ze waren veel te zwaar geladen, er zUn
ongelukken mee gebeurd. Ik heb toen een paar
van onze manschappen den heelen voorraad In
beslag laten nemen en vernietigen. Die eens
stak ik bU me voor het rapport en als bewijs
stuk om de fabriek aan te pakken."
,J4ou," overdacht de Inspecteur nog eens het
avontuur van zijn mindere, ,Ja mag alles bU
elkaar die fabriek wel dankbaar zUn!"
beetnemen; dergelUke namaken staan hier
nogal." HU wuifde met zUn welverzorgde kleine
hand langs de dicht bezette planken „Ik ben
zeer voorzichtig, ik speel niet met vuur Mr.
Burgoyne Is nu weg. niet waar? Welnu, voordat
hU terugkomt, ia dat boekJa, wie zal bet
zeggen, waar? Maar niet In mUn bezit Niet
In X bezit van Sir Hector Aacher."
Haar vlugge onderzoekende blik ontging hem
en een oogenblik later sag zU weer erg bedeesd
en vroeg se hem:
„KrUgt u er een groote som voor?"
HU noemde haar oen prUs. ZU knikte met
haar kleine slonzige hoofdje. met het muls-
kleurig haar, dat achter de ooren met haar
spelden werd samengehouden en met twee
treejee op het breede voorhoofd lag. terwUl
de bestofte zwarte stroohoed met den v*r-
•choten crêpe-rand deae beweging op groteske
vUze volgde.
„Dat is ook wel wat moeite waard.’
Ascher glimlachte cynisch.
„U wilt toch niet zeggen, dat u deel
in al die moeilUkheden door even een
voor een
Burgoyne uit la en de dienstboden Bitten te
eten?"
.Rr Is een verhaal In het Oude Testament.'
T Immy Priest van de onvergelUkelUke Cana-
I dian North West Mounted Police was
in de ferme, rood-groene uniform der be
reden inspectie een zeer Imponeerende ver-
schUning. En de kreupele Timothy, met zUn
eeuwig tranende oogen, zijn te kort been en te
groot hoofd, was dit alles behalve.
In de situatie tusschen hen belden gerezen
kon Timothy echter worden beschouwd als de
beheerschende factor en de politieman, als de
beheerschte. Deze stond tenminste, beide ar
men gehoorzaam in de lucht geheven, met een
UchtelUk verbijsterd gezicht te kUken in de
kleine ronding van een revolverloop, welke met
onverblddeUjke Juistheid de plaats aanwees
waar Jimmy’s hart klopte.
„Ik moet zeggen,” begon de kreupele Timo
thy, terwUl hU steeds met ziin wapen dreigend
zich met de linkerhand bliksemsnel meester
maakte van de politloneele revolver, die tn
Priest’s leeren gordel stak. „Ik moet zeggen
dat de N.W.M P. er heel verkeerd aan heeft
gedaan, zulke Jonge kerels als JU bent, op mün
spoor te zetten. Je moet een oude rat met be
proefde honden vangen." En toen de and-r
verontwaardigd een hoofdbeweging maakte:
„Ja. wou Je soms beweren dat Ik ongeluk had?
Zeker, je bent een goed padvinder, anders had
je deze hut. nooit gevonden, maar een goed
politieman ben je niet, anders had je er wel
voor gezorgd tijdens je beaoek hier niet te
worden verrast door den terugkeerenden eige
naar
„Toe zeg, een beetje redelUker." suste het
slachtoffer van zUn eigen onoplettendheid;
,Jcan Ik weten, dat zoo'n lompe vent als JU
naderbU kan sluipen als een Indlaansch ver
spieder! En overigens het beste pasmd strui
kelt wel eens."
„Dat mag dan waar zUn,” grinnikte de kieu-
pele. „maar dat struikelen van jou ral de
North West Mounted een flink stuk van haar
reputatie kosten."
„Ga JU je nu niet te veel verbeelden!"
„Ik verbeeld me niets, sergeant," lachte T1-
,En dat is ook juist de reden
waarom Ik er nog maar steeds nlej in wil tip
pelen."
De beklaagde polltie-beambte bond in. ..Ti
mothy." zei hU verzoenend, „laten wU nu den
tijd niet verknoeien met dergelUke onnutte be
spiegelingen. maar hem besteden aan andere
zaken. Zoo wilde ik b.v. erg graag van Je weten
wat Je nu eigenlUk met mU van plan bent."
Timothy'* ongunstige tronie kreeg een erg
Onaangename, loerende uitdrukking.
„Dat zul je hooren, sergeant! Dan Castabon,
mUn rechterhand hier, een pracht van een
kerel, die zUn gewicht in goud waard Is. reed
vanmorgen uit, om een paar prlvé-zaken te
regelen. Tegen den middag zou hU weer hier
zUn. Het begint nu te schemeren en hU Is nog
niet terug. Wat denk JU daarvan?”
Wat Jimmy Priest daarvan dacht, hield hU
liever voor zich. Er zUn nu eenmaal bepaalde
gevallen, waarin het zeer onverstandig is ver
standige meenlngen te uiten Het kwam hem
voor dat *Un geval bU die bepaalde categorie
kon worden gerekend; hu deed er du* het »wü-
gen tee en bekeek met studie zUn nagels.
^Je weet natuurlUk net zoo goed als Ik,” ver
volgde Timothy dan. „dat hU, tien tegen één.
een ontmoeting heeft gehad met een paar van
Jou lieve kameraden. Als dat zoo is, zie ik hem
de eerste acht Jaar niet meer terug. Maar dit
wil ik je wel vertellen," zoo besloot de kreu
pele op eenlgszlns onstuimige wUze zUn be
toog. „dat, al* het zoo moet *Un. de N.WM.P
een Uverig. zU het dan ook niet al te snugger
ambtenaar voorgoed zal missen Hier op dit
horloge Timothy haalde een grooten, ouder-
wetseben knol van een uurwerk, aan een rwaren
ketting gemonteerd, te voorschijn geef ik je
nog een volle 20 minuten. Is Dan binnen dien
tUd nog niet teruggekeerddan bepaal JU
maar wie van de lui In Jullie kazerne Je rij
laarzen zal erven
De man, wlen deze ongunstige perspectieven
werden geopend, had even tUd noodig om zich
hierop in te stellen
..Dat klinkt niet bUzonder hoopvol,” consta
teerde hu dan, en zUn stem was nog bewonde-
lenswaardlg los en onbewogen. ..maar in leder
geval is het loffelUk sober. Geen woord te
zeerooverU In den Atlantischen Oceaan meer
te ontdekken vlei.
Wie overigens de geheele geschiedenis van
de zeerooverlj van nabU wil leeren kennen,
leae het bekende boek van Philip Ooese
,X> Geschiedenis der ZeerooverU", uitgegeven
te Londen, en ook in het Fransch vertaald.
Men moest echter voorzichtig manoeuvreeren,
daar de piraten nog niet ver genoeg verwUderd
waren en *U zeker zouden terugkomen, als zU
zagen, dat de bemanning bevrUd was «n dus
ontkomen kon. Een storm dreef het schip ten
slotte naar de plaats van bestemming, de ha
ven van Salem. En de bemanning was gered,
dank zU de ongebrulkelUke „grootmoedigheid”
van de roeven. Het was Immers hun gewoon
te om de veroverde schepen volkomen te ver
nielen. De bemanning werd meestal gedood of
minsten* gebonden, waarna het schip af doende
in brand werd gestoken. Op deze wUze ontkwam
geen enkele boet aan haar lot. Maar zelden
gebeurde het, dat de piraten een zoo groote
eom aan geld vonden als thans op de ..Mexi
can” en dit verleidde ben tot een slordigheid
die sterk afstak tegen hun eeuwenoude wreed
heid, die geen grenzen kende.
Hun optreden was dan ook een afwUklng van
het bevel van hun kapitein om de geheele be
manning te vermoorden. De aanvoerder van de
aanvallers had zich tevreden gesteld met de
bemanning op te sluiten en het schip In brand
te steken. Later zou hU verklaren, dat hU na
de brandstichting medelUden kreeg met de
slachtoffers en hun daarom het leven had ge
spaard.
Toen Butman aan wal kwam was zUn eerste
werk om de autoriteiten in kennis te stellen
van den overval en onmlddeUUk werden be
velen uitgegeven om de „Panda” te achter
volgen. Op de rivier Nazareth aan de Oostkust
van Afrika werd de boot aangetroffen en ge
nomen. Het grootste deel der bemanning wist
over land te ontkomen, maar een twaalftal
roevers, onder wie de commandant, werd ge
pakt en zwaar geketend naar Ekigeland gevoerd,
alwaar in 1834 in Boston hun proces werd be
handeld. Kapitein Gibert en vier van sUn man
nen werden ter dood veroordeeld en opgehan
gen. Een zekere De Soto werd begenadigd, om
dat hU een paar jaar tevoren een zestigtal
passagier* vaa een vergane boot had gered van
de rotsen In see. waar zU een toevlucht nadden
gezocht. Een andere. Rulz genaamd, werd even
eens vrUgelaten, omdat hü ontoerekenbaar
werd verklaard.
En hiermede was de laatste piraat in den
Atlantischen Oceaan verdwenen. Gibert was de
laatste, die door sUn eerste, zU het onvrijwil
lige en maar zeer gedeeltelUk goede daad, een
einde maakte aan zUn leven en daarmede aan
de zeerooverU op dit gedeelte der wereldzeeen.
Men moet dit althans aannemen, omdat na
dezen overval, dus na 1834, geen geval van
Van de weerprofeten aan.
En daar ook een vergelijking
Zelden in dit kader past,
Oeven ouderen van daten
Zelfs weerkundig geen houvast.'
Plots’ling zit men in den zomer,
Absoluut Augustus-weer,
Open ramen, lichte kleeren
En men zegt ik transpireer!
Er wordt zelfs in dichte trammen,
Wat een stokpaard is, geklaagd.
Daar het kwik des thermometers
Thans om luchtverversching vraagt.
Maar al zit er een verrassing
In een zomerschen April,
Dit keer schijnt April te willen,
Zooals iedereen het wil!
De natuur is dikwijls nukkig,
Want zij doet niet zoo men wil.
En dat uit zich doorgaans heftig
In de grapjesmaand April!
Wat kalenders graag vóórspellen
Is gewoonlijk niets gedaan,
Want het weer trekt zich maar
weinig
Op een eiland in de baai van San Francisco
is een nieuwe gevangenis In aanbouw, waar de
200 gevaarlUkste misdadigers des lands sullen
warden opgesloten, en waar het vrUwel uitge
sloten Is, dat een gedetineerde kan ontsnap
pen.
De cipiers sullen speciaal getraind sUn in
worstelen, boksen en Jlu-Jltsu. onzichtbare
stralen zUn aangebracht die alarm slaan wan
neer iemand passeert
Wanneer Iemand, die metaal bU zich beeft,
betzU een mes, geweer of ander wapen,
poorten nadert, treden luidsprekers in wer
king. (Reuter)
„O neen. Sir Hector. Ik vroeg, of Ik even
maat mocht nemen van de ramen In de
bibliotheek, vanwege de gordUnen. die Ik moest
knippen en daar had niemand beswaar tegen.
Mn. Burgoyne wae uit en de dienetbodan
•aren aan tafel. Trouwens, die zouden er toch
zeker geen vermoeden van gehad hebben dat
**b werkvrouw zich ook nog voor zeldzame
boeken kan Interesseeren.”
„Wanneer heb Je dit te pakken gekregen?”
-O. een paar weken geleden, maar Ik
®***ld«. dat het niet erg veilig zou zUn. Sir
Rector, om bet u Ineens te brengen, voor X
•*v»l Mr. Bourgoyne het andere exemplaar
»ou vinden, dat u mU mede gaf om dit boek
te vervangen. Voor mU «Un se precies eender
““r lk vermoed, dat hu er nog niet aan ge
dacht beeft, het van de plank te nemen
dat zal hU de eerste ces maanden wel
“•t doen ook. Trouwen* *i* hu het niet heel
■Oitvuldlg onderaoekt. of de voorpagina aan
«en expert laat »ien. zal bU nog niet ontdekken.
hU gedupeerd ia”
op dit blad *1)0 ingevolge de ver*ekertn«»voorwaard«n tegen f ril levenslang* geheel* ongeschiktheid tot vetui door f JCn OU een ongeval met f 9C(l bU verllee van een hand f 1 OP OU v*rlle* van een f C(\ bU een breuk van 4/> M| v*rlide van X»
S ong*v*U*n varoakerd voor e*n dar volgende ultkaarlngen «JVW» verllee vaa beid* armen/nelde boenen of beid* oogen *«/(/•-doodeluken afloop eea voet of oen oog f l£v»~SuUnot wu*vinger dl/<~beea of arm f anderea vinger
MIs* Ferris leunde achterover In haar stoel
en sag naar haar groote vierkante, zwarte
rUglaarsen, die onder den aoorn van haar lan
gen versleten rok te voonchUn kwamen.
„Het geeft toch een heele hoop drukte Sir
Hector." ael ie aacht. „Ik heb er nu drie jaar
op zitten loeren om dit te pakken te krügen
Het is natuurlUk absoluut uitgesloten om soo
iets uit te balen, als men er slechts heel kort
is geweest. Als ze het boek nu vinden, of liever
gezegd, als ze ontdekken dat het er niet meer
ia, sullen ze zeggen: Miss Ferris kan dat nooit
gedaan hebben, die is hier al zooveel Jaren
Indien ae werkelUk Idee had gehad om bet weg
te nemen, zou se het al jaren geleden hebben
gedaan."
„En lk heb." ging Ascher met welbehagen
verder, „bU Burgoyne herhaaldelUk met nadruk
beweerd, dat het boek een namaak waa, een
verbazend handige namaak, maar In leder
geval een Imitatie Indien nu Iedere andere
criticus mün gezichtspunten deelt, zal hü ten
slotte gelooven, dat de fout bU hem zat."
„Ie u niet ban*, dat men u vandaag of mor
gen met gekke vragen sou komen lastig véllen?
Waarom of de oorspronkelUke en zeldzame uit
gave Juist in 81r Hector Ascher*» bibliotheek
moest worden gevonden?”
„Het zal nooit In mün bibliotheek worden ge
vonden,” antwoordde de man nuchter. ..Ben
ook al een van die rare menachen die vasthou
den aan het dwaze begrip, dat mUn boeken een
fortuin waard *ün?” HU ladhte: een cynische
lach, die de trekken van sUn «amelük volle
ngeveer een eeuw geleden ging de see-
f 1 rooverü op den Atlantischen Oceaan
VX langzamerhand haar ondergang tegemoet
en liet daarmede bet bedrijf voornamelijk over
aan de piraten in ds zeeën langs de Oostkust
van Azië.
Dit Is de reden, dat de laatste verhalen, die
over de Atlantische piraten in omloop zUn.
voomamelük da teer en uit de jaren 1830 tot
1834. Eén van deze verhalen betreft den laat-
sten piraat van den Atlantischen Oceaan,
wiens ontmoeting met het zeilschip ..Mexican
door den commandant van dit schip, Butman,
nauwkeurig is opgeteekend.
In September 1833 kruiste de .Mexican” met
thee en salpeter ter waarde van vierduizend
dollar enkele kilometers van de Zuld-Ameri-
kaonsche kust, toen In de verte een schoener
opdook in den nevel. De kapitein groep zun
kuker en trachtte de boot te onderkennen. Er
scheen aanvankeUJk geen gevaar aanwezig te
*Ün> en hü bet alle zeilen rijzetten om den
schoener In te halen. NauwelUks had de „Mexi
can" zün snelheid opgevoerd, of ook de schoe
ner schoot vooruit, hoewel hü geen enae] zeil
had bügezet.- De commandant leidde hieruit
af. dat de boot dus eerst het anker uft had
en het nu had Ingehaald. Na een plotseling:
wending keerde de schoener zich tegen de
„Mexican", kwam met volle zeilen op hem
'af en loste een kanonschot, terwUl het de Co-
lumbiaansch* vlag heesch.
Toen lagen belde schepen stil en begonnen
te seinen: „Wie sljt gü? Waarheen gaat de
rel»? Welke lading?" „Thee en salpeter waa
het antwoord. Butman krügt dan bevel van
boord te gaan met *Un papieren. HU neemt
afscheid van zün tweeden bevelhebber Reed en
daalt af In de roeiboot, die hem naar de „Pan
da zal brengen. Maar daar laat men hem
niet aan boord. VUf piraten, het pistool op den
gordel en de dolk tn de hand, springen tn
*Un boot en bevelen hem mee terug 'e zwem
men naar de „Mexican", Daar aangekomen,
gaan twee roevers direct naar de kajuit van
d«n kapitein. terwUl de drie anderen op de
commando-brug blüven en enkele schepelin
gen. die ben nieuwsgierig beküken, met hun
dolk aan het hoofd verwonden Een Oer ge
wonden. die ae wonde overleefde en tater als
gstuige In bet proces tegen de piraten zou op
treden, had »Un leven te danken aan een doek,
die hü onder zün muts om bet hoofd had.
Het aanwezige geld, een bedrag van twintig
duizend dollar, was Intuaachen gevonden en
een van de piraten eelnt het nieuws naar de
..Fanda". OnmlddeUUk wordt een boot tc wa
ter gelaten en een twintigtal piraten rooit op
de Mexican" af. De bemanning van het over
vallen schip krügt order ooi de kisten met
geld naar de andere boot over te brengen en
terwUl dit geschiedt, gsan de bandieten naar
de kajuit terug om den kapitein de gebrulke-
lUke beleedigingen naar het hoofd te slingeren
hem me» hun dolken te bewerken en hem tenslot
te om nog meer geld te vragen, terwUl rij hem
met een scheepshoorn op het hoofd slaan. Twee
matrozen, die tn de nabüheld zijn, trachten
te vluchten en worden onmlddeUUk achter
volgd. Ben van hen wordt In het ruim ge
smeten en breekt den nek. de ander* weet den
voorsteven te bereiken, waar de geheele be
manning van de Uéexlcan" bijeen gedreven
staak
Plotseling verschünt de tweede bevelvoerder
van de Mexican", gevolgd door den roover-
kaplteln, ter plaatse en geeft een der matrozen
bevel een bedrag van tweehonderd dollar, dat
hü voor hem verborgen had. te halen. De ma
troos, Larcomb genaamd, gaat zoeken en
brengt tenslotte den sak met geld. De piraat
grijpt den zak. bestügt de commandobrug en
strooit den sak over bet dek leeg om de ■be
manning van de ..Panda" te laten zien, dat
hU nog geld beeft gevonden. Daarna richt hü
het woord tot Butman en dreigt hem en '*ün
geheele bemanning de keel af te snU^en. als
niet onmlddeUUk al het geld, dat aan boord lz.
wordt afgedragen De matroaen krügen den
schrik te pakken. Ze hebben allen hun klein
bezit op verborgen plaatsen bewaard. Het wei
nige geld, dat sü op aak hebben, werpen aU
neer, omdat zü weten, dat de piraten ge-
makkelük het andere geld zullen vinden. De
bandieten nemen daarna alle horlogee in beslag
en alle nieuwe kleeren der bemanning. Den
vertrekken zl| omstreeks drie uur in den na
middag. en laten de bemanning aan haar lot
over.
Kapitein Butman, die door een patrijspoort
de bandieten had zien aftrekken, verechUnt
aan dek en ziet, hoe de piraten hebben huis
gehouden. De takelage was doorgeaneden en
het schip lag machteloos en zonder verweer op
de golven te deinen. De zeilen waren tot lap
pen gescheurd de Instrumenten waren vernield
en In de keuken was brand gesticht. De be
manning vond hü opgesloten tn de kajuiten.
Zün eerste werk was den brand te blusschen en
zün mannen te bevrijden, die onmlddeUUk aan
het werk gingen om de schade te reporeeren.
„Ik weet dat u slim bent, al te atim. dan
dat een van ons belden er onder sou moe
ten lüden en ik hoop, dat lk nooR me zal
laten verleiden tot dreigementen. Maar in-
dten een dame, die voor haar el^n onder
houd moet zorgen, In staat 1* om een man
van uw positie. Sir Hector, van dienst te sün.
met zeer delicate opdrachten. kan het toch
wel een» gebeuren dat de lastgever bereid la
deae diensten op edelmoedige wfjae t« be-
loonen.
Ascher keek haar ondenoekend aan
„Ben je bang, dat men je verdankt?” vroeg
hü langaaam.
„Ach, da* is het niet; maar lk ben moe.
En lk geloof, dat lk minder overleg het dan
vroeger Ik begin bang te wordan Als ik
■s avonds naar huis loop, Is bet bet of er
telkens stappen vlak achter mü klinken en
som* werk ik Inderdaad tot seer laat tn den
vond. Als ik lang* gesloten hulaMi wandel,
voel ik telken* een hand op mün schouder
grüpen; en avonds op mün kaater lees lk
de krant en ril en huiver bU de varhalen van
ander* vrouwen, dieniet erg gelukkig ge
weest sün. En lk wensch mün werk er aan te
geven, voordat het te laat is. Ik brij dertig
Jaar geapaard *n het heeft me maar weinig
geholpen, str Meetor v bant een ftjk
mensch, sou het niet een* missen."
Ze sag met haar fftne bteeke geaieM ion-
kand naar hem op, maar hü bromde nog dieper
m sün baard
