PER VLIEGMACHINE DE WERELD ROND
HILLES
'bw.'
w^Aaal aan cfcn dag
De Oberammergauers
hun gasten
en
I
1
A
BEURSMENSCHEN
ONDER ELKAAR!
Het Geheim van
het open Raam
3000.-%r£^^^ bsias’oofn f750.doodsluken afloop f250.- ^^^^f 125. - gulm at wijsvinger fSO.“been ’oT”*arm f 40.- anderen vinger
ZATERDAG 28 APRIL 1934
HERINNERINGEN
Eerste autorit van
Anton Lang
Wat Coward als drama
schrijver verdient!
r
Om verdwaalde vliegers
te helpen
Het identiteits
kaart je
Detective-verhaal dooi
ANTHONIE GILBERT
Alk abonné’s SgJvauiS’ «roskaM
Vijf jaar denkendedorpsbewaners
aan da vaorbya an vijf jaar
aan da komanda Spalan
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UIT ERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
fl
het
re
VTMC
BOOTZ
meisje. Buitengewoon vriendrlUk
Ik
angst
(Wordt vervolgd.)
dat
du
Het parochiekerkje te Oberammergau met links de spits van den Ko/elberg, welke het
dorpsbeeld geheel overheerscht.
Niet te zoet, ntet te straf,
net goed!
pachter ..Misschien dat hjj
--- ---Jdat het
toei
kei
var
ba
Of
heb
war
hou
V
hee
hoe
am
kan
lan
FJ.
wor
lam
gro
M1M
aal
C
te
■P»
w«<
Het
te»
gr
en
Bl
nl
op
mi
aal
•el
moi
dee
de
moi
ana
ret
ata
h
bek
in i
*«r
tatl
toa
U
ech
met
la i
wu
hi i
•P
te«
■Pa
dat
wor
atei
Ulk
to
nW
due
te i
1
vo<
Zo
aec
qu
lie
Zu
gn
te
I
te
ear
I
het
ttei
ova
Uttl
Na
te
te
ver
rea
aou
ged
V
mai
e
hjk
wet
HILLE'S kwaliteit slaat alles!
Wh- fenmoal HILI ft to«*schu«f op »alr-l
hee-ft .'Ouq' vler ds HHll Titan 10 vo«r 10
om
„O,"
stem.
af. wat ar
i en van
gereed stond, alleen op onze komst wachtend.
We aetten koers naar het Zuiden en volgden
de spoorlijn, die ons naar SpanRs zuidkust
bracht, waarna wü de straat van Gibraltar
oversteken. De see beneden ons was weer aeer
onstuimig De lucht was wel opgeklaard, maar
t woei nog stevig. Waar gaan we nu heen oom.
vroeg Ik, toen wü de Afrikaansche kust hadden
bereikt en ik bemerkte, dat wU den suld-weste
lijken koers hielden We gaan naar Casaolanca
vent, daar woont een suster van mijn moeder
en 1 oudje was altijd dol op ml). Ze hoeft me
In mün Rugd erg verwend; Ik kon oen potx
moed en stapten te Unterammergau uit. Maar
de Amerikanen 'waren tevreden. „Nu Is onze
auto gewijd", verklaarden zü „Nu kan er ons
niets meer gebeuren
Vier maahden later ontving men te Ober
ammergau het bericht, dat het echtpaar er In
derdaad In was geslaagd in zijn auto dwars
door de woestijn te trekken „Dat hebben wfj
alleen aan U te danken.' schreef het aan An
ton Lang.
"Hypotheken, menoor! Huizen
on Nedorlandscha Werkelijke
Schuld! Okt Is safe! De rest
gokwork, meneer! Gisteren had
Gerritsen weer een tip voor me.
Ik zeg"man, van jouw tips moet
Ik niets moer hebben. Ik geloof
nog maar aan EEN tip!"
"Wat Ie dat dan Tvroeg ie en
hij koek onverschillig, maar zijn
ooien worden een centimeter
langer. "Eon TIP ran BOOTZ",
zeg Ik. "Oa’e ongevaarlljk"!
I
anr
te
tel
E
och
ata<
Urn
ent
te
Ove
I
meenemen? Je moet een beetje ópschieten.
We hebben niet te veel tüd. Kijk, daar begint
het eindelijk te regenen. Ik ben bil) dat ik mijn
overschoenen heb meegebracht
Paula hoopte ongemerkt weer te kunnen ver
trekken. maar in haar aenuwachUgheid stiet
ze tegen den butler op.
Neemt u ml) niet kwalijk. Miss." sel de man
Hli onderschreef voldoende het laatste nieuwtje,
dat Newnham’s haastige vertrek wel -tegelijk
Iets uit te staan had met de pleegdochter van
zyn patroon Daar kwam nog bl) dat de jonge
dame erg verschrikt deed.
HU werd gevolgd door Peter die ntet de
minste aandacht schonk aan Paula
De twee mamyii namen den koffer op Ruth
begon hartelUBme lachen.
„Arme 81ane. hebt u ooit zoon verschrikt
gezicht gezien? Ik geloof niet dat hü van zijn
teven zoo tets zwaars in zün handen heeft ge
had."
Een nieuwe methode om verdwaalde vliegers
In de gelegenheid te stellen hun positie te be
palen. te met groot succes in Frankrijk toe
gepast. Alle spoorwegstations op de Hjn tus-
schen Parijs eti Deauville hebben hun naam
met groote witte letten tusschen de rails ge
schreven.
Een aantal vliegtuigen, onder leiding van den
bekenden piloot Dleudonne Coetes, heeft dit
systeem beproefd en geconstateerd dat ondanks
het ongunstige weer gedurende de vlucht de
namen zelfs op vr|J groote hoogte duidelijk te
lezen waren De piloten verklaren dat deze na
men tuaechen de rails veel duidelijker te lezen
sl)n dan die geschreven op daken van hulaen
en heuvelhellingen, zooals tot dusver de ge
woonte was.
Onder de bedrijven door was de lucht opge
klaard en besloten we den volgenden morgen
om negen uur te vertrekken. Na al de emoties
van de laatste 34 uur. gingen we dien avond
vroeg naar bed. in de hoop, dat wl) niet weer
een nachtelijke schietpartij zouden bij wonen,
wat gelukkig ook ntet het geval was. Ik sliep als
een roos en droomde van gevangenissen en
stierengevechten. Om half acht stond oom Bey
reeds gekleed voor mijn bed. Ik sprong er on-
mlddellljk uit. kleedde me aan. we ontbeten
samen en vertrokken daarna naar het vlieg
veld. waar de eendekker reeds voor den start
geweldig en den volgenden dag kropen de belde
prinsen, rillend van de koude en niet uitge
slapen, uit de koets. „Maar wanneer ook de
hemel zou instorten,” zesde de Hertog, „we
gaan toch naar de Passie I"
Kostelijk was de ontmoeting van twee el
kaar vijandig gezinde Bisschoppen, een Pro-
testantschen Blsschop uit Engeland en een
Katholieken uit een zuidelijken Staat, die el
kaar Jarenlang in theologische geschriften had
den bestreden, zonder elkaar te kennen. Het
toeval wilde, dat de belde geestelijken aan den
vooravond van een Passie-voorstelling een ka
mer met elkaar moesten deelen! Toen het on
geluk ontdekt was. wilde de huisvrouw een
van de beiden In elk geval een ander onderko
men bezorgen, maar de beide Bisschoppen ant
woordden: „Neen! Dat was Gods wil. Nu moet
de strijd worden uitgevochten!” Zij sloten zich
op in hun gemeenschappelijke kamer en den
ganachen nacht duurde hun woordenstrijd. On
verzoend verlieten de belde tegenstanders het
gemeenschappelijke vertrek Onverzoend gin
gen zU naar de Passie. Maar deze had reeds
sterkere machten gebroken, dan een weten
schappelijk conflict van twee Bisschoppen
Toen 's avonds de voorstelling was geëindigd
geschiedde het wonder Hand In hand keerden
de Bisschoppen huiswaarts. En den volgenden
nacht beerschte diepe rust in hun kamer!
nniiiiimiHiiiiiiHniiiiiiiiiiiiiKiiitiiiiiiiiiiiiiHllliiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiii
Deter dagen sluit de termijn van
inschrijving voor deelname aan de
premiereis voor onze abonné's naar
de Passiespelen te Oberammergau.
Zij, die alsnog van deze prachtige
reisgelegenheid wenschen gebruik te
maken, gelieven zich per omgaande,
aan te melden aan het bureau van
dit blad, afdeeling Reis Oberammer
gau.
llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllilllllllllllllHlllllllllllliT
'mompelde Paula, terwijl zj)
ongeduld de handen wrong
teat ze asjeblieft daarmee ophouden,
anders komt hjj beslist te laat ik zou
durven zweren, dat hij te laat komt.”
Toen keek ae weer verschrikt naar de trap:
elk oogenbllk kon er Iemand naar hur kamer
gaan Verbeeld je, dat haar kamermeisje.
Bruoe, eens naar boven ging, om naar haar
meesteres te zoeken, elk oogenbllk verwachtte
aa een schreeuw te hooren een uitbarsting van
woede een dreigenden bevelenden toon van
Ascher Haar adem ging onregelmatig en ze
moest haar handen ineengestrengeld houden
het niet uit te schreeuwen van angst
klonk Ruth's «enigszins verwonderde
die Paula's wanhopige bespiegelingen
onderbrak. „Ik wist niet, dat u dit ook mee
zdu nemen. Ik geloof niet, dat ik het ooit tevoren
hulpelooze
begon ae:
„Het komt beet in orde, hoor, Miss Perkten.
De train vertrekt tien minuten teler, dan Ik
gedacht had en Sir Hector gaat nu weg Toen
scheen ook zij overtuigd te zijn van Paula-»
minderwaardigheid want aa wendde zich ineens
tot Ascher
„Best. Sir Hector. Ik zal dus morgen ver
trekken en Bradby and Miller bezoeken en ook
dien man in BL Martin's Lane. Ik geloof, dat
wl) bü een van de twee wel een bultehkansje
zullen hebben
Beschaamd en beleedlgd keerde Paula onge
merkt naar de ontbijtkamer terug. Ze zag haar
voogd naar buiten komen. Hij zag er koddig
uit met z*n breeden zwarten hoed, die zijn
gezicht half verborg, aoodat alleen de glans
van den gouden bril en de vierkante donkere
baard zichtbaar waren; over de lange overjas,
die hü steeds aan had droeg hfj nu een muia-
kleurlge regenjas en zoo leek hU wel Iets op een
waterhoentje In zijn hand droeg hU hei kleine
valles met de initialen W. J M. Ofschoon hü
haar gezien moest hebben, toen hü naar bulten
ring, schonk hü ntet de minste aandacht aan
rijn pleegdochter Aan de voordeur kwam Steno
hem tegen Hü nam het voltes van hem over
en dg^twee verdwenen.
n Beieren wordt beweerd, dat de Oberam
mergauers hun ganache teven aan de Pas
siespelen denken Vijf jaar aan de Passie-
spelen, welke voorbij zün en rijf jaar aan de
komende Passiespelen. Dit ia vermoedelijk
juist. Maar er te ook een uitzondering De
Oberammergauers denken niet slechts vijf jaar
teng aan de bezoekers, zij vergeten ae nimmer.
Wanneer de bewoners van het Passledorp
*k avonds in hun kleine kamen bü elkaar zit
ten, den tijd verdrijvend met het vervaardigen
vaa houtsnijwerk of met musiceer en dan dui
ken talrijke herinneringen op. Vroolljke. droe
vigs, sender 1 Inge herinneringen. Maar steeds
zün ae Interessant
Zoo praat men. büvoorbeeld, nog vaak over
het zonderlinge geval van Mr William Stead.
Hjj was, zooals honderdduizend andere belang
stellenden. naar Oberammergau gekomen, om
de Passie te zien. In den nacht na de voor
stelling ontwaakte hü plotseling, diep onder
den Indruk van een droom over de Passie. Hü
stond op en begon te schrijven. Zander onder
breking schreef htf verder, totdat hetgeen hü
de menschheid over de Spelen te Oberammer
gau te zeggen had. op het papier stond. Zoo
ontstond de Engelache „Gids door de Passie"
van Stead.
Men beeft het ook nog dikwijls over Miss
Florence Crocker uit Boston. Mies Crocker be
zocht de Passiespelen In 1910. Zv was zoo diep
onder den Indruk van de voorstelling, dat zij
stch 's avonds in haar kamer opsloot Den
volgenden dag stond haar besluit vast. Elk Jaar
wilde zü de Paaachdagen te Oberammergau
doorbrengen en ptipt verscheen zü elk jaar
met Paachen Steeds woonde zü dan bü An
ten Lang, die in vroegere jaren de rol van
Chrtetuz speelde. „Wanneer God mü liefheeft,”
selde zü. „dan zal Hü ook mün Innlgzten
wensch vervullen, in den Paaachtüd te Ober
ammergau te mogen sterven. Haar wensch
werd inderdaad vervuld. Miss Crocker over
leed enkele jaren geleden op Palmzondag te
Oberammergau. Zü I* ook daar begraven, aan
den Osterbichl. aan den voet van een beeld, de
Kruisiging voorstellend.
Tijdens ds Passie van l#30 verscheen te
Oberammergau een man. die met niemand wil
ds spreken. HU weende bü Alois Lang, die
thans de rol van Christus speelt. Toen de Pas
siespelen voorbü waren, bleef hü nog vele we
ken te Oberammergau. Geleidelük vernam de
vrouw van Lang de indrukwekkende geschie
denis van den zwugsamen vreemdeling. Bü
een spoorwegramp had hü zün ouders, zün
broers en zusters, zün vrouw en beide kinderen
verloren. Ds man, sen bekend Bngelsch ge
neesheer uit Richmond, A. L. Stratford ge
naamd. had het gevoel, dat slechts het brie
ven van ds Passie hem van den zelfmoord zou
kunnen weerhouden Hü kwam naar Ober-
ssnmergau en beaocht de voorstelling. Her-
haaldelük keerde hü naar den Passteechouw-
burg terug. Na lange wekere vertrok hü weer
als een menach, die zün leven met nieuws
geesteUJke kracht wilde voortaetten.
Ook mevrouw Isabel Pankhurat, de eerste
suffragette, beschouwde Oberammergau als het
oord, hetwelk haar steeds weer de noodlge
kracht en sterkte van ziel kon schenken. Toen
zü uit de gevangenis werd ontslagen, reisde
sü in Juni ISIS naar Oberammergau, om al
daar nieuwen levensmoed te gaan opdoen.
Alleraardigst is de geschiedenis van de
kleine, blonde dochter van den bekenden Amo-
rikaanschen Senator Telson. In 1M3 had de
twaalfjarige bü haar vertrek uit Oberammer
gau tot haar gastvrouw geaegd: „Tot weerziens
in 1M0! Ik kom seker en dan breng ik mün
man en mün kind mee." Wie beschrijft de ver
bazing van de Oberammeggauerln toen in l»30
onverwachts een auto voor haar huis stilhield
en een jonge elegante dame uit het rijtuig
sprong met de woorden: „Wat heb Ik u acht
jaar geleden beloofd? Dat ik zou terugkomen
on dat Ik man en kind mee zou brengen naar
de Passiespelen Hier zün ze...."
Het is in gehsel Canada bekend, dat de man
nen der N. W. M. P drommels koppige en vast
houdende kerels zijn. Het huis wero onder
zocht. de schuren werden onderzocht en in
pteate van boekhouden, was oude Marley ge
noodzaakt te gidsen, op allerlei vragen nauw
keurig te antwoorden en aan allerlei veronder
stellingen aandacht te schenken
Tenalotte verklaarden de politiemannen tech
voldaan en dankten voor de betoonde welwil
lendheid
De farmer maakte een afwerend getwar.
„Nou. laat dat maar, zoo van harte is het
niet gegaan
Zün bezoekers stonden reeds met den voet
in den stijgbeugel, toen de oude Tim Marley,
ofschoon aarzelend, zün lerzche afstemming
toonde: .Nog een lange rit zeker?" informeer
de hü
.Ja dat wel, maar de paarden waren goed
uitgerust. TZal wel opechieten!"
.J>*r komt slecht weer.” voorspelde Marley
somber „Nu jullie er toch zün en mün middag
hebben verknoeid, zou Ik hier maar wachten tot
de donderbui, die daar ginds dreigt, ovez is ge
trokken
De mannen toonden zich zeer vereerd met
dit vriéndelijk aanbod, doch konden er tot hun
spüt niet op in gaan. Voor den nacht moester,
ze nog ..Helmer's home", oen farm in het
Noorden bereiken. Ze zouden daar een sergeant
treffen en onder zün commando verder speuren
naar den bandiet dien zü zochten, zekeren
Sergeant La Roche van de North West
Mounted is nooit op Helmer s home aangeko
men
Maar van den anderen kant is Tnbby Bpeen
nooit meer In de gelegenheid geweest op poli
tiebeambten te schieten, om dan in hun uni
form gestoken, zich den aftocht te dekken.
De 34-jarige Noel Coward, wiens nieuwste
werk „Coteversatlon Piece” buitengewoon veel
geld aan auteursrechten opgebcacht heeft,
wordt beschouwd als de rijkste dramaturg ter
wereld.
Men schat, dat Coward tot hederj n.instens
5 mlllloen dollar verdiend heeft in nsuwe-
lüks 10 jaar. Toen hü in 1934 naar Amerika
gtng. had hü slechts enkele dollars op zak In
de eerste drie jaar had hü hoegenaamo geen
succes. In 1927 was hij zóó moed» >oos. dat hü
den exploitant van zün openluchtspelen ver
zocht, hem van al zün verplichtingen te ont
slaan. Deze weigerde echter en kreeg tenslotte
gelijk, wat zün optimisme betreft.
Het Jaar daarop brachten zün auteursrech
ten hem 2500 dollars op en toen begon een
snelle carrière, die hem intuaschen to». den
drama-schrijver met het grootste inkomen ge
maakt heeft.
U.
TTO slotte koo ae baar zelfbeheeraching niet
langer bedwingen en opende de deur aoodat ae
het oog OP de gang bad. Ze kon aflulsteren
wat er in de bibliotheek werd geaegd Het was
aoo vroeeelük heet, ael ae haastig tegen het
kamermeisje, om aldus te voorkomen dat een of
andere bediende in al te groote voorkomendheid
^I>Wdeurvwi>Ude*1 bmliotheek was blijkbaar
(hebt want ae boorde do geluiden binnenin
Ruth Mariowe-s heldere. eelfveraekerde rtem
antwoordde op de gegeven raadgevingen of ge-
etelde vracen Br viel ntet de mtnrto baart in
bare woorden te bekennen, maar Paula wist
wei, dat er pinde geen moment verloren sou
,Jk geloof, dat *het nu toeh wl voldoende
aal zün.” boorde aü Mies Marlowe ten slotte
Mgg— „Boeken^ «Bo^oao^tngepalrt worden, kun-
kta^Ujtolük>1ïdHninM baar
heb gesion. Ik heb het ook niet op de lü«t ge-
■et Bedoelt u. dat u nog sens alles tot op den
bodem van den koffer wil uitgepakt hebben?
Nee erg lang aal bet niet duren en ik heb
geaegd, dat de wagen vroeg voor moest komen,
zoodat u absoluut, uw trein zult hebben."
Haar rustig optreden bracht het angstige
meisje tot wanhoop; ae begon als oen onrus
tige leeuw het vertrek op en neer te loopen
kwam ten slotte naar do heil en mompelde, met
de handen tegen hear lippen, allerlei verwen
»nhir.g»»n oMi 1 adres van de plichtgetrouwe
Tobby Bpeen, een squatter uit het Groote-
Meren-gebied.
.Doe wat je niet laten kunt, jongens!” selde
de farmer en drukte beiden joviaal de bend tnt
afscheid.
De oudste der twee hield nog even den teusel
.strak.
I ..Het sou kunnen zün,” overwoog hü. „dat de
sergeant, dien wü ginds ontmoeten sullen, late
is dan wü verwachten. In dat geval heeft hü
de „damned field” met haar verwenschte konü-
nenholen willen vermüden en is dus gedwongen
geweest om te rijden. Het is derhalve moeelUk
nog pas-
Even voordat het onweer, dat reeds den go-
heelen dag gedreigd had. in al zün lu-riwhaid
losbarstte, kreeg Marleys hoeve opnieuw poli
tioneel bezoek.
Ditmaal was het een schrale maar gespierde
kerel, die een pikzwarten boogbeenlgen mus
tang bereed. Óp zün jasmouwen ontwaarde
Marley de witte onder-officlers-onderscbeidin-
gen.
„Als het niet te veel gevraagd is. marter, zou
ik hier gaarne schuilen. Daar komt noodweer
vrees Ik." selde de nieuw aangekomene
„Dat kan gebeuren.'” willigde de farmer, die
cordaat besloten hqtl zich in *z hemels mam
diqri dag tenminste miets meer van i n boek
houding tan te trekken, het verzoek in en
wenkte een cowboy om voor het paard te
zorgen.
..Sergeant La Roche seker?” vroeg hü. zün
gast voorgaande in het woonvertrek.
Deze aarzelde een oogenbllk
Ra Rocbe? Neen, Sangett van fort Pali bü
de Delaware-valtan. Verwacht u een «rv—nt
La Rocbe?" vroeg de ander daarop belangstel
lend.
.Neen, verwachten niet, maar een paar uur
geleden waren een paar leden van uw corps
hier voor een visitatie en die prevelden! aoo-
wat.”
„Ah, Ik begrijp! Zeker om dien verwenachtsn
Tobby Speen, niet?"
pluist, sergeant!"
„lii waarheen zün ze vertrokken?*
Old Marley maakte een vaag gebaar met
zün hand. „Vort! Weggereden, naar Helmer-»
home meen ik, ergens in het Noorden."
De onderofficier knikte kort, trad met lange
militaire passen op het venster toe ca bestu
deerde de dreigende lucht
Old Mailey zette zich op een stoel achter
hem. Toevallig nel zün tdlk op het koperen
identlteitspiaatje dat de politieman in zün
loeren gordel droeg
Al kükend vernauwden zich plotseling zün
oogenzün gezicht kreeg een onaangenaam
strakke uitdrukking
„Kent u misschien sergeant la Roche?”
hü plotseling
De sergeant wendde zich niet af van hel
raam Ja Roche?" vroeg hü afgetrokken. La
Roche....? O. dien collega van me niet? Neen,
persoonlük niet. Wel over gehoord natuurlijk
Het wordt duivels slecht weer, mastec!"
„We hadoen het over La Rocbe en niet over,
bet weer," selde de ander vreemd nadrukkelük;
onderwül yieed zün hand voorzichtig als ter
sluiks in zün Jaszak
De man aan het venster wendde nu het hoofd
•n ke«k met een paar achterdochtige oogen
neer op zün gastheer
„Ik zei toch al, dat Ik hem niet ken! Een
vriend ven u?"
„Neen ael de
het had kunnen worden Ik vrees
nu niet meer mogelük ml zün!"
De rechterhand van den sergeant scheen nu
ook. als door een vreemde macht beheerscht,
naar omlaag te worden getrokken, tot zü rusten
bleef op den pistoolholster.
„Het spijt me, master, maar Ik vind u nog
al moellük to volgen.”
.Xn toch ben Ik dat niet, master!” sel Marley
en rees op uit zün stoel.
Het volgend oogenbllk zwegen beiden Bet
eenige dat bulten Marley s eeuwig echter toe
pende hangklok geluld maakte, was Marley’s
beproefde Mauser, welke met een doffen knal
afging en een gaatje precies van 45 mm. in
doorsnede boorde in de rechterhand van den
politieman
Deze slaakte een kreet. Het zware legerpistool
ontgleed aan zün krachteloos geworden vuist.
„Daar was ik Je even voor, mannetje." riep
old Marley triomphantelljk ,Xn verder wü ik
Je nog een goeden raad geven. Mocht je wet
ik niet geloof nog eens gelegenheid zien een
politie-uniform aan te trekken, vergeet dan
niet het identlteitspiaatje te verwijderen
Dat koperen ding op je rug vermeldt: Ia
Roche, J. P. M. N. W M F Reg n D."
bü haar breken, zie en dat vergeet ik nooit.
Ik moet haar weer eens zien.
We hadden intusschen weer eenige uren ge
vlogen en naderden Casablanca De lucht was
heelemsuü opgeklaard, de son bescheen met
gouden stralen de prachtige koepels der mos
keren. die glinsterden in het llebt. De landing
verliep vlot en nadat wü ons verkleed hadden,
gingen we de stad in om „het oudX «ooals
oom Bey zün tante noemde, te bezoeken Wat
het moedertR oogen opeette Ze vloog oom
Bey om den hals en zoende hem. dat het een
lurt was.
RTB en slotte nog de aardige historie van den
eersten auto, welke naar Oberammergau
kwam. Dit gaeehledde in 1904. Mr en
Mrs. Glidden uit Boston hadden in Engeland
een auto gekocht en wilden de eersten zün. die
met een dergelük rijtuig een tocht door de
Sahara zouden maken. Vooraf wilden deze
trouwe bezoekers van de Passiespelen naar
Oberammergau releen, om hun auto, als het
ware door den Christus te laten zegenen. Zoo
reed dus de auto dwars door Dultochland naar
Oberammergau en verscheen op een mooien
dag voor de woning van Anton Lang Het
ganache dorp was op de been Toen de menigte
vernam, dat Anton Lang een tochtR met dit
onbekende vehikel zou ondernemen, werd zü
ongerust. Men vreesde algemeen, dat dit ver
keerd zou afloopen. En toen zag men werkelijk
Anton Lang met zün vrouw, in gezelschap van
de beide Amerikanen in den auto stappen. In
een „helach tempo" van 35 KM. reed men naar
Unterammergau De paarden op den weg wer
den schichtig De koelen sloegen op de vlucht.
De voorbügangero stonden stom verbaasd.
Lang en zün vrouw verloren ten slotte ook den
De oude dame had een gekleurden doek om
den hals en over haar voorhoofd, zoodat er
maar weinig van haar gezicht te toen wea. Ze
had een vriendelük voorkomen en was naar
schatting de zeventig zeker wel gepezzeerd. 1
Scheen, dat ik thans de rol van oozn Bey had
overgenomen Tenminste mü werd van alles
toegertopc en ik werd met groote aorg omringd.
Ze wilde het liefst, dat wü bü haar bleven,
maar dat ging natuurlük niet. We waren op een
wereldreis en met het bezoek aan Casablanca
weren de verplichtingen vervuld en kon het
zwerven door de lucht aznvangen.
ude MarXy was nijdig en, tot zün recht-
I vaardiglng gezegd, hü had er alle reden
toe!
Vermoeid en verreden teruggekeerd van een
inspectietocht door zün bezittingen met het
voornemen zich nog eenige uren te wüden aan
de bedrijfsboekhouding. werd hü bü het woon
huis opgewaoht door twee manschappen van
de bereden politie.
Marley's oude purltelnen-kop kreeg een ge
plaagde, misprijzende uitdrukking. HU vond de
rood-groene uniformen der North West Moun
ted Police van een zondige opzichtigheid en de
jonge, vastoeraden koppen boven de papaver-
kleurige tuniekkragen, getuigend van een niet
minder zondige eigengereidheid.
Aangezien oude Marley hun gelegenheid wilde
geven den ouderdom te eeren, hield hü zün
paard in en wachtte.
De politiemannen schenen echter de meening
toegedaan dat hem de gelegenheid moest wor
den geschonken de gewapende macht te eeren;
zü zateruals standbeelden en wachtten even
eens. a
Een volle minuut hoopten beide partüen op
elkanders toeschietelijkheid, dan gaf de oudste
der twee bvreden agenten zün paard de sporen
en kwam op Marley toegeruiterd.
„Jlm Marley?" vroeg de man, de hand groe
tend aan tien hoedrand.
De farmer knikte: ..Die ben Ik; wat zoeken
jullie bü mü?"
Of Marley in den omtrek geen man had zien
zwerven, groot en donker? Ze zochten 'm.
De farmei schudde ontkennend het hoofd.
Geen vreemde gezien, behalve een reizend
dominee, een paar uur geleden! Maar die was
tenger en eer klein dan middelmatig."
„Donker of blond?”
„Kaal," zei de farmer prompt en rolde een
sigaret.
De poltt«eman dankte voor de inlichtingen,
al had hü er niets asm. Met reizende dominees
stond geen enkel lid der N. W. M P. op ge
spannen voet.
.Niets te danken." zei de ander; wendde zün
paard en wilde het erf oprijden.
De politieman stuurde echter opnieuw zün
paard naast het zqne
„Het spüt me, master, maar dienst is dienst
en zekerheid is zekerheid. WU zullen het buis
en de schuren moeten onderzoeken!"
eens, want een oogenbllk later hoorde men
weer haar stem, even vast en rustig.
„Gelooft u het niet? Wilt u hebben, dat ik
ae nog eens ovsrpzte?”
.Nee. nee."
met wanhopig
„O, laat ze
komt
Ruth Marlowe Ze zag tot haar geruststelling
dat men nog geen lichten had aangtdraald
Ascher had dit alles meer per uur dan per
weersgesteldheid geregeld, en er sou dus nog
wel een half uur mee heengaan, voordat einde
lijk de lampen werden aangestoken in de
bibliotheek hoorde Paula het zware geluld van
boeken die op den vloer werden geetapeid. Rutn
Marlowe werkt vlug en degelük.
„Zal bet aoo veilig zijn, denkt u?" vroeg
ze met nadruk. „Niemand zou verwachten, dat
daar nog boeken lagen. Nu de bovenste rij
nog."
Ze was onverwacht spoedig met alles gereed
en een oogenbllk later kwam aU naar buiten
Paula had nog Juist den HJd om zich te ver
bergen A
..O. Blane." riep Ruth tegen den butler. „Ato
de wagen al gekomen is, moet hü nog even
wachten, we hebben volon tüd Ik weet niet
of het dezelfde chauffeur Is van vroeger Zou
je hem herkennen?"
Inwendig voelde Blane een verbaaeniX min
achting voor de vrouwelüke secretaressen
maar hü merkte aeer wusgeerig op. dat menpl'*^ inzag
steeds op alle regels uitzonderingen aantreft en
Ruth Merlow was een uitzondering op al zün
voorgaande ervaringen. Daarom antwoordde hü:
„Dat geloof Ik wel. Miss." Ascher hield er.
endenke zün ruime geldmiddelen, geen eigen
auto op na. overwegende, dat hü er al te weinig
gebruik van zou maken om een dergelüke uit
gave te rechtvaardigen Daarom huurde hU ven
tüd tot tüd een wagen uit oen groote garege te
Chanaelbury als de gelegenheid zich voordeed.
Ruü\ ging terug naar de bibliotheek en riep
den butter nog over haar schouder toe „ik zal
binnen een minuut belten. Slane Je moet Peter
helpen met den koffer Mü erg zwaar. Paula
bleef alleen en vroeg zich wanhopig, af
zou gebeuren als hü den trein miste
avond toch terugkwam?
Maar het zag er naar uit. alsof hü nu wer
kstuk zou vertrekken. Ruth had geaegd: .Dat
is gesloten en nog eens gesloten en ik geloof
ntet, dat er een booswicht bestaat, die den
tüd zou vinden, om de kist te ontvreemden
of het slot open te krügen. Hier is de sleutel.”
„Hang dien nu veilig om uw hals. Hter is
uw paspoort hter uw portefeuille met bankbil
jetten Ik heb reeds geld voor u gewtsaeld en
ik heb gezorgd dat er een taxi gereed staat,
die u aan den trein afhaalt HU komt even na
elven binnen Ja. ik gat den naam op
Marchant Ik zal tetegrzfeeren, ata er Iets
büzonder» voorvalt maar tk denk niet dat het
noodlg zal zUn. Kan Slane nu binnenkomen?
Vooruit dan maar."
Paula die het onhoudbare van haar po-
j en als lam geslagen was van
om Newnham*z veiligheid, zocht luk
raak een uitvlucht en stiet de deur van de
bibliotheek open ZU zag de twee, die fluis
terend bü het raam atonden en Bette groo
te oogen op van schrik. Zou haar minnaar
de dwase poging hebben ondernomen, om te
ontsnappen langs den weg. waarlangs hjj onver
mijdelijk moert worden gaaien?
Ruth draalde büna haar hoofd niet om.
jO, Slane, wil Je even*dten gepakten koffer
Paula vond haar toestand nu nog ondraag-
itlker; daarom trad ae senuwachtlg uit het
donker naar voren en ael:
,Jk geloof dat u heelemaal niet weet, hoe
laat het te.... De trein.
De twee bü het raam draaiden toch tegelü
kerüjd om. Ascher sel echter ntete. HU had
bil het ontbüt sUn pleegdochter «tel opeet
geneeeerd.
Ze bloosde van verontwaardiging ever desa
beleedlaring in het büzün van oeraoneel en
aecretaroeee.
Ruth scheen mafteiüden te heMMu met het
nteibare verhalen van vroolüke aventu-
f 1 ren bü bet nachtverblijf te Oberammer-
ggu (toen nog steeds de ronde. De gek
ste dingen gebeurden in vroegere jaren. toen
men nog ntet opgewan was tegen het be-
soek van duizenden beaoekers Hlerbü kwam,
dat vorstelüke persoonlükbeden vaak zonder
de autoriteiten vooraf te waarachuwen In hun
stertüke reiskoetsen aankwamen, en dan geen
onderdak konden vinden, eenvoudig, omdat al
lee beset was Dit overkwam op bet einde van
<to vorige eeuw den Hertog van Atenqon en
zün broeder, dan Prins van Brazlhé. ZU dach
ten er ntet aan terug te reizen en daar in het
ganache dorp inderdaad geen hoekR vrü waa.
besloten zfl eenvoudig den nacht in hun reis
koets door te brengen, b? geaelllg was het
ntet. want *9 nachts stormde en regende bet
te dus gedwongen
dat hü, ons achterop komend, hier
seert; Mocht dat
zoo zün, zegt u
hem dan dat we
al door zün naar
de afgesproken
plaats?”
gloe heet de
sergeant?" infor
meerde oude Marley.
„La Roche van de Reglna-kazerne," riep da
agent zün paard de sporen gevend en weg-
galoppeerend. zün makker achterna.
- «1
