PER VLIEGMACHINE DE WERELD ROND Gelouterd aid u&fiaal van den dag door de attentie te vestigen op allerlei doosen, koffers, kasten enz. DE MOBILISATIE IN 1914 I OFFICIEELE DUITSCHE ACTEN Zeer Oude Genever van Bootz PittigVol aroma RECORD WU CISCflEH TRISSCUE LUCHT EN ZON IN DEN VORM VAN RADION h *.tes BELASTINGPLAA TJE 1 r WOENSDAG 1 AUGUSTUS 1934 i1 en Truc voor truc Ruines van Tunket ontdekt Gandhi moet rust nemen (Nadruk verboden) Een ongelukstrein Alleabonné’s NAAR SPAANSCH HET n Ju* De Nederlandsche neu traliteit Bij </«n Duitschm Generalen Staf heerschten soms zeer onjuists onzinnige opvattingen over ons land in Mt nt et AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLUK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL RETRAITEN PER LITER Fl. 3.60 f 1. de reilen. Beker tot van ge- slch ïar- Waarde Heer. spottend-vriéndelijk aM MARTIN BKRDZN campagne fiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiniiniiiiiiHHii moeten U jan* 1L trokken om mijn ouders het droeve voorval te berichten. Ik stond ontaet over wat ik hoorde. Zoo spoe dig mogelijk reisde Ik thans naar Lupwe. waar een Europeesche post Is Wellicht sou men mU daar de middelen kunnen verschatten, opdat Ik ml) ten spoedigste naar Amsterdam zou kunnen begeven. Te Lupwe spoedde Ik mij onmlddellUk naar de post, waar ik werd ontvangen door een In Donga trof ik onsen ex-hulsbaas aan Toen deze mil sag. hief hü van verbazing de armen In de hoogte. Thans hoorde ik van hem. dat Oom Sidney weken lang In angst had verkeerd. Met regeerlngsambtenaren had hij lederen dag de wouden doorzocht en toen hU mijn spoor niet kon ontdekken, had hij ten leste geloofd dat Ik door roofdieren was verscheurd. Oebroken door smart was hij met zijn vliegtuig uit Afnka ver- Duran stak een sigaar op. nestelde zich in een heerlijken, diepen fauteuil, en diepte uit sljn zak een pakje op. Een heimelijk plezier nd De en ar de Inlandache verpleegster. Spoedig bevond ik mij in tegenwoordigheid van de leidster van de post, juffrouw Vcenstra Wat voelde ik mij vreemd te moede, toen ik tegenover een blanke vrouw stond Juffrouw Veenstra was als een moeder voor mij. Zij Het mij eerst een heerlik bad nemen, waarop ze mij van kleeren voorzag Daarna eerst moest Ik haar van mi)n avonturen vertellen. (ff m in ter- In- rool drie oest an- pen de «Tel Het aak rd- heb- het 3 deelde. Klaarblijkelijk had dit ten doel, daar uit munt te slaan. Ivr Holland een gevoel van dankbaarheid te suggereeren, dat het zelf door Dultscliland ongemoeid bleef. Men wordt in dese opvatting versterkt door het feit, dat de Duitsche Regeering of beter de generale staf het eveneens noodig oordeelde, om op den 2en Augustus de Hollandsche Regeering ervan in kennis te stellen, dat Dultschland de neutrali teit van Luxemburg geschonden had. dat de militaire maatregelen in dat land alleen dien den ter beschikking van het Duitsche leger en de Duitsche spoorwegen en geen vUande- Hjke(f) daad tegen Luxemburg beteekenden. Men krijgt zoo den Indruk, dat Dultschland Holland door deze mededeellngen wilde laten voelen, dat het dankbaar en blij had te sljn dat het aan het lot van Luxemburg en België ontkwam en daarom héél welwillend neutraal moest zijn en blijven. Vanmorgen heb Ik een vreemde ontmoeting gehad. Ik wilde Juist bet hek van het park open doen, om «en wandeling In de richting van de rivier te maken, toen.... Maar eerst moet ik tets heel belangrijks mee deden. Franclsquln en ik zün dikke vrienden Het is een wilde bok. segt sljn moeder, maar grootvader wil van een dergeHJks lastertaal niet hooren. Wet wil men. dat een Jongen van sün leeftijd, seven jaar anders doet, dan ravotten en guitenstreken uithalen? Maar tante Marllena Is wanhopig, omdat de jongen ternauwernood veertien of vijftien letters van het alfabet kent. Zij heeft Indertijd een onderwijzeres laten komen die haar was aanbevolen. Het was een onpret- uiten. Maar aan het bonzen van sljn bart be greep Ik. wat hU wilde zeggen- Welkom in mijn huis, kindlief! gelooven bfj mijn verhalen Toen Ik haar allee verteld had. beloofde se ml) zoo spoedig moge- h)k maatregelen te zullen nemen, opdat ik wel dra mijn ouders zou terugzien Dol van vreugde bedankte Ik haar voor haar bemoeiingen. BU toeval tn een spiegel kijkende, bemerkte ik. dat Ik tn den loop van den tijd wel wat ouder waa geworden Ik vond meaell een heele man. Zoo raakte de maar Duran t kreupelhout. Wat een prachtig dier, tante) Wordt nier Men behoeft niet altijd Iemand eerst te foullleeren, voordat men weet, waar h|) iets verbergt. Men had me veel verteld van het mysterie-Duran Ik dacht er over na. Uw be kende spottend vnendeluke jovialiteit tegen over de polltiemenschen kwam me verdacht voor. Een truc? Waartoe? De aandacht af leiden? Ik peinsde. en vond de waarschijn lijke oplossing. Een man als u moot de hand niet omdraaien voor wat zakkenrollen. Wat was eenvoudiger dan de juweelen, waarnaar men ging zoeken, te smokkelen In den zak van een politieman om ze daarna er weer uit ts halen bij een harte! Uk afscheid? Een klei nigheidje Voor een goed zakkenroller I Daarop speculeerend ben Ik vandaag bij u gekomen en tijdens een van mijn snuff el- partüen in uw luut die zooseer uw vermaak opwekten, ruilde ik het pakje, dat u bU de begroeting in mijn aak had gestopt, voor oen anderU suit een andere truc bedenken....” Uit de ruïnes blijkt, dat de stad hulsen had van verschillende verdiepingen. Ook was er een uitgebreide fabriekswljk. De geweldige hoeveelheden siakken. die wer den aangetroffen duldeg er op, dat men in Tun ket klaarblijkelijk veel erts smolt In de bergen ontdekten de archeologen vervallen ertsmijnen. mui'5 Het afscheid was van den kant van Duran, weer allerhartelijkst. De hoop toch, sel hij, beide handen op de schouders leggend van den detective, dat dit vergeefsch bezoek u niet te veel legen ml) Ingenomen heeft en ik u spoedig zal terugzien. Het Is misschien dwaas van me. maar Ik heo nu eenmaal een swak voor Iedereen, die direct of indirect met de politie in verband staat. HU had minder genoegen van zijn spotter nijen dan ge- woonlljk, er was j" op het gelaat van den detective geen spoor van ergernis te bren- j gen. hü vertrok, even afgemeten, als hU gekomen was. oogen zou kunnen sten en Ik keek hem bijna met teederbeld aan, toen ik hem zóó hulp behoevend zag. Het zou trouwens schande ge weest zijn, wrok te blUven koesteren tegen dat arme me ruche HJke wrak, welks mager en pijnlijk vertrokken gelaat van een totaal ver nietigd leven sprak Er was niemand In de hal. selfs niet de bediende, die gewoonlijk sljn stoel voortduwt alleen mlln neefje Franclsquln. die dicht bU zijn grootvader hokte, met sljn groote oogen wUd open, en zijn verstandig gezichtje, waaraan plets ontging, naar ons gekeerd Tents Marllena nam mü bU den arm en trad met mij op den stoel van den ouden man toe. Papa, hier is Reina. sel ae, een geweldige ontroering overmeesterend. Hoe gaat het met u grootvader? prevelde ik. tonder eigenlijk te weten, wet Ik zelde. maar voelend, dat ik in tranen sou uitbersten, als Ik niet Iets zelde. la, au thuis voeten Een levende haag van seringen scheldt het perk van een prachtig onderhouden tuin. Het huis, ohrtngd door roeeboomen. is massief en voornaam. BU den ingang wachtte mijn groot vader mü op, in zijn stoel gezeten een knappe en voorname verschijning, niettegenstaande sijn hulpbehoevendheid en hü was buitengewoon ontroerd Snel den toestand overziende, begreep ik, dat el mUn succes in dat huls afhing van het eerste oogenbUk In werkelijkheid was Ik self ook diep ontroerd Ik had nooit gedacht, dat ik mijn grootvader zonder wrok in de Op 90 KM afstand van Tssjkent zijn groot- sche ruines ontdekt van de oude stad Tunket. welke volgens Arabische geschledschrUvers eeuwen lang de hoofdstad was van den staat Dak. Tunket onderhield levenUge handelsbetrek- klngen met Byzantium. Ferzlë, indlé en China. De stad onderscheidt zich van de gebruikelUke nauwe mlddeleeuwsche nederzettingen In hei Oosten door haar breede rechte straten, haar ruime pleinen en haar reusachtige water-reser voirs. Men heeft de overblUfselen gevonden van lalelsen en marktplaatsen Terwijl sij dat Beide, boog zij zich uit he< portier, om beter te kunnen zien Een dienst meisje schudde een kleedje uit, op het balkon. Achter haar verscheen een hoofd met zilver grijss haren, an een gestalte In den rouw. Tot mijn groots verbazing groette tante Marllena, met een vertrouwelijkheid, die haar niet eigen ie (ik heb al kunnen opmerken, dat zU erg op vormen gesteld ia) en op tameluk luidruch tige wUse, die vrouw, die zonder twüfel de vrouw van den rentmeester moest aijn Het trof me werkelijk. Tante Marllena is niet trotsch, maar se is te veel groote dame, om Intiem te zijn met menschen van soo n geheel anderen maatschappeluken stand Misschien brengt de eenaaambeid haar ertoe, om het geselschap van haar medemenschen te zoeken. Ze kan in desen uithoek niet veel gelegenheid hebben, om met Iemand van onsen stand cm te gaan. Ik voor mü ben gewend aan de rust van het pensionaat, dat nagenoeg even ontoegankelük it kasteel. Ik zal me hier heel goed In Portugal heeft een trein op weg naar Lis sabon drie ongelukken gehad. Op een spoorwegovergang botste deze trein tegen een auto waardoor twee personen werden Toen Ik den volgenden morgen ontwaakte, doordat mijn kamenier bescheiden op mündeur klopte, kon Ik me gedurende enkele oogenbhk- ken niet met juistheid herinneren, waar Ik ml) bevond. Het meisje kwam zachtjm binnen, wierp de groote vensters open, die sla het wars gevat zijn in een omlUstlng van klimop en maakte aanstalten, om mUn bad inreed te maken, onderwijl ae seide: Mevrouw de barones heeft me opgedragen, u te «eggen dat de MIs precies om acht uur begint. Ik keek werktulgelijk op de kostbare perea- telnen pendule op den achoorsteenmHntel Het was half acht Hoewel Ik geen tijd te ver- lleaen had, kon ik mU niet onttrekken asn da betooverlng vsn het landschep, en bleef Ik enkele minuten In beschouwing staan. onderwUl Ik de heerlUke morgenlucht met volle teugen Lnadomde. Ik kleedde mij In allerijl, waarbij Ik me ter nauwernood door Lucia liet helpen Ik was zoo weinig gewoon aan de verfijnde weelde van een kamenier! Ook aan mUn rük en smaakvol gemeubelde kamer kon Ik nog maar niet goed wennen. In de kapel waa mijn grootvader tn sün rolstoel reeds aanwezig Groote ruikers vench geplukte sleutelbloemen versierden het altaar, ten couvert aan den Dultschen gezant In Den Haag toegezonden en wel per koerier. Het ulti matum aan België was door Moltke geschre ven en kant en klaar aan de politieke- „lei ding” toegêsonden. Er onder had Moltke geaet: „afschrift aan de Nederlandsche regeering aenden.”- Verder bad Moltke er nog een bij lage aan toegevoegd, die luidt: .Aan' de Ne derlandsche regeering De Duitsche regeering heeft de eer. de KonlnklUk Nederlandsche re gering kennis te geven van een schrijven, dat van hier uit aan de Belgische Regeering is ge richt. TsgellikertUd verklaart de Duitsche re geering dat in den komenden oorlog de neutra liteit der Nederlanden In vollen omvang door Dultschland zal worden gerespecteerd. Moch ten uit bet zuidelük gedeelte der provincie Limburg grensoverschrijdingen bericht worden, dan moge de Hollandsche Regeering er van verzekerd sijn, dat het alleen om kleine fouten gaan kan, die Dultschland direct zal verhin deren. De Duitsche Regeering gelooft de hoop uit te durven spreken, dat Holland tegenover Dultschland welwillend neutraal zal blijven en daardoor de nauwe vriendschappelijke betrek kingen van belde stam- en bloedverwante lan den opnieuw versterkt zullen worden.” Met potlood schreef Moltke er later onder: „Eerst afzenden, nadat het antwoord van België aan gekomen is.’ Op den 2en Augustus kreeg de Duitsche ge zant In Den Haag in een geheim, dringend te legram opdracht, om het gesloten couvert te openen en den Sen Augustus voormiddag de Hollandsche Regeering kennis te geven van de Duitsche demarche in Brussel, die den 2en 's avonds 8 uur had plaats gevonden. Rosenberg en Zimmermann hadden het te legram volgens bet ontwerp van Moltke. dat Ik boven af druk te, geredigeerd. In bet telegram werd medegedeeld, dat aan de Belgische Re geering niet een tijd van 24. maar slechte van 12 uur ter beantwoording was toegestaan. De wooraen Jn den komenden oorlog”, „nauwe" en „stam- en bloedverwante” werden uitgelaten, eveneens de geheele passus over de mogelijkheid van grensoverschrU dingen in Limburg. De gezant kreeg opdracht, direct te telegra- feeren, hoe de Hollandsche regeering de aan kondiging had opgenomen. Het telegram was avonds den 2en Augus tus In den Haag aangekomen Müller, de Duit sche gezant In Den Haag, voerde sUn opdracht snel uit. Uit no 738, telegram van Müller aan de Duitsche regeering, blijkt, dat hij den 3en reeds 9 uur s morgens bu Loudon was. HU ont ving vooriooplg karig bescheid: „Minister dankte voor mededeellngen zonder zich voor iooplg ten opzichte mUner verklaring uit te laten.” Dat was alles, ’s Middags van denxelfden dag was de gezant weer bU Loudon, die hem Het verklaren (deed Loudon het dus niet zelf?), dat „Holland principieel sUn neutraliteit in teder opzicht (nach jeder Rlchtung hln) streng sou bewaren De Hollandsche regeering vertrouwt onvoorwaardelUk er op. dat Dultschland van zijn kant op geenerlel wuse de Hollandsche neutraliteit zal schenden." Dit bericht werd den keizer voorgelegd, die b|j de laatste woorden kantteekende „wollen wir nicht". Het ia wel merkwaardig, dat Dultschland de schending oer Belgische neutraliteit officieel te voren aan de Hollandsche regeering mede- n December 1919 verschenen de .J>utsche Dokumente sum Kriegsausbruch”. Nu het twintig jaar geleden Is, dat einde Jull-begin Augustus ds wereldoorlog uitbrak, is het Inte ressant dese offideele Duitsche acten nog eens te bestudeeren. Van de 857 gepubliceerde stuk ken handelen er slechte negentien over ons va derland of noemen bet terloops. Over de mobilisatie van Nederland bevatten de acten het volgende: Prins Llchnowsky. de Duitsche gezant In T/mden, meldde in den namiddag van den 27en Juli 1914 aan bet ministerie van Bultenlandsche Zaken In Berlijn, dat Grey meende, dat de we reldoorlog onvermijdelijk sou worden als Ooe- tenrUk niet wilde onderhandelen over de Ser vische kwestie. „Half schertsend.seint Llch nowsky, unaakte Grey de bemerking, dat men niet kon weten, welke hulzen bij sulk een brand ongedeerd zouden blUven. Zelfs het kleine Holland was al aan bet moblliseeren.” In een bericht van den Generalen Blaf, on- derteekend door Moltke, aan Bultenlandsche Zaken van denselfden datum Cs middags 4 uur) staat over Holland, dat de mobilisatie al daar wordt voorbereid, dat de gewichtigste Mas»- en Lfsel-overgangen bezet, de forten be wapend worden en dat de levensmiddelen voorziening klaarblijkelUk rUkeljjk is. De Duitsche Inlichtingsdienst bad dus sijn neus al diep in Hollandsche aangelegenheden gestoken. Op den 81en Juli telegrafeerde de Duitsche geaant In Den Haag, dat de Koningin de mo bilisatie aller strijdkrachten had bevolen. Dit bericht kwam 's avonds 10 uur in Berlijn aan en werd direct den kanselier voorgelegd, die bet op zijn beurt den keizer voorlegde Den volgenden dag werd het aan den Generalen ■taf, aan het ministerie van oorlog, aan den admlraalstaf en aan het ministerie van marine medegedeeld. Dat was dus op den eersten Augustus. Op dienselfden dag zond de chef van den Generalen Staf wederom een bericht aan Bultenlandsche Zaken over den algemeenen toestand Het feit der mobilisatie wordt daarin vermeld en dan staat er woordelUk het volgende on zinnige bericht: „Holland is door Engeland ge dwongen aan den kant der Triple-entente te treden." Het Is bijna niet te gelooven, dat bij den Duit, schen Generalen Staf zulke onjuiste» direct onzinnige opvattingen heerachten. En toch lijkt dit wel het geval te zijn geweest. De politieke leiding heeft In geen enkel acte-stuk op dese onware en uitzinnige uitlating gereageerd. Over de mobilisatie staat dan verder niets In de acten dan een telegram van den Dult schen gezant In Den Haag, waarin wordt me degedeeld. dat de mondingen van de Waal door mUnen versperd zUn. Dit bericht ging weer aan alle autoriteiten verder en In duplicaat aan den admlraalstaf. Interessanter is, wat de acten in betrekking tot de Hollandsche neutraliteit bevatten. Uit no. 373. waarin vermeld staat, wal Beth- mann Hollweg den 2Ben Juli 1914 mondeling aan den Engelschen gezant verklaarde, blUkt, dat Dultschland van plan was, de Hollandsche neutraliteit slechte onder voorwaarde te rea- pecteeren. WoordelUk toch verklaarde de kan selier: „WU kunnen Grey de verzekering ge ven, dat wU de neutraliteit en de Integriteit van Holland zóó lang sullen respecteeren. als dese door onze tegenstanders gerespecteerd wordt." Op den 27rn Juli werd aan den Dultschen gezant In Brussel In gesloten couvert het ver zoek van Dultschland aan België, om Dultsch land gelegenheid te geven door BelglA te trek ken. toegezonden Dit couvert mocht pas na telegraphlscha aanwijzing gpopend worden. En daarna werd hetzelfde stuk eveneens In geslo- en Franclsquln, tn zijn roode toog en witte surpUs, stond op de punten van zUn teenen met een grooten stok de kaarsen aan te steken. Behalve mUn grootvader en tante Marllena. was het geheele personeel aanwezig, van de waar dige «n gezette Oarlota. de huishoudster, en den onbenspelUken Olave, den huisknecht, met zijn Engelsche bakkebaardjes af, tot den tuin mansknecht enden boodschappenjongen toe: allen in livrei, want op sulk soort dingen is mUn grootvader erg gesteld Het was allemaal heel stichtend Ik begrijp heel de pogale en schoonheid van dit aarts- vaderUjk leven En ik begrUp ook. dat die beusflachtlge en ..moderne' Carolina Mendsa- bal, deze heerlijke rust verafschuwt an het bier saai noemt Ik verveel me hier niet. Heden is het één Augustus, Dus: een nieuw belastingplaatje. Daaraan kan geen fiets ontkomen £n geen handigheidje baat je. Want de wet kent enkel fietsen. Niet waarmee 'n mensch kan pronken, Doch waaraan, den Staat ter wille, Uw rijksdaalder zit geklonken! Nu zjjn fietsen van die dingen, En u merkt dit alle dagen, Die beslist ooi: voorbeschikt zjjn Lasten licht te kunnen dragen. Naast het vederlicht gewichtje Van een slanke lijn figuurtje, Torsen zij de kilogrammen Van een afgerond postuurtje! Dus zoo’n simpele belasting Van een plaatje, zou men zeggen. Kan onmoog'lijk veel gewichten In het fietsen-schaaltje leggen! Als het dan ook slechts de fiets was, Want de fiets is wel gewillig, Doch belasting laat de ridders Van ‘t pedaal niet onverschillig.' Willen zjf ntet voor hun strijdros In de eigen beurzen tasten Dan is t' dezen keer de fiets niet, Doch dan dragen zl) de lasten! Gedurende zUn juist beëindigde voor de „Onaanraakbaren” heeft Gandhl mger dan 45.000 pond verzameld. Op zUn laatste bijeenkomst te Lahore ont ving hU van vrouwen en meisjes talrUke gou den sieraden. Gandhl heeft in totaal honderden muien ge- Icopen en meer dan duizend redevoeringen ge houden. Als gevolg van deze Inspanning lUdt de Ma hatma thans aan verhoogden bloeddruk en moet hU rust nemen. De markies sloeg langzaam zün vermoeide oogen op en zag mU een oogenbUk aan slechts een oogenbUkMen zegt, dat ik buitengewoon op mUn moeder lijk, en nü wist Ik, dat het mUn moeder was, waarvan mUn grootvader het meeat op dese wereld gehouden had. Toen hu mU zag, moet hij ten prooi geweest zün aan een overweldigende ont roering Het verleden kwam voor sljn geest op. met al zUn smarten maar ook met al sUn vreugde HU strekte zijn bevende armen naar mU uit, drukte mUn hoofd aM sljn hart en kuste mU. In een overmaat van teederbeld. her haalde malen, aooder een woord te kunnen deed hem schudden van den lach Daar had me die slimme detec tive zUn heele huls onderste boven gehaald, had hem gefouilleerd, hem soowat binnenste bulten gekeerden toch, toch sat hU hier en kon zich weer verustigen aan het gUnsteren, van de zeldzaam mooie steenen HU opende het pakje en toentoen sper den slch sUn oogen wagenwijd open van schrik. HU werd bleek, kon het niet gelooven.... en toch het moest wel: de steenen waren ver ruild! Er waren klezelsteenen In de plaats daarvan Ziedend van toorn en verstomd van ver bazing. wierp hü de steentjes op de tafel en begon te lezen, wat er geschreven stond op het papiertje, dat er omheen sat. Het was een briefje, dat luidde: Wel gejaagd? Neen. Je grootvader la erg gehecht aan de dieren. HU sou er heel ontstemd over sUn. Op een open plek ta het park te een vUver. waarin een boot ligt te schommelen, en verderop staat een huisje met één verdieping, dat er gezellig uitslot, met zün ihtmop tet sm het roede dak en sUn fraaie balkon rol bloem potten Wis woont er in dat huteje, tante? Ds ront me «ster, antwoordde mün tante. Duran waa drie dagen stek vm woede cm maar te zwügen van wat sUn medeplichtigen velden, toen se hoorden, dat de Juweelen ver dwenen waren. Het ergste was echter, dat ae hem van een gemeene truc verdachten, toea bleek, dat de detective. Mr. Blmona. met do heele zaak niets te maken had on nooit bü Duran was geweest Wie het wél waa, kwam Duran, die wUselUk verder over zweeg, niet te weten. Doch nu peinst hü over een nieuwe truc' Het kasteel.... aai tante Marllena. met haar hand naar het groote grüae gevaarte met •teenen dak wüzend. De auto hield een weinig In. alvorens door •en groote Uzeren poort te rüden, die toegang ®»f tot hst park. Het pad kronkelt nu en dan, waardoor het uitzicht veel achllderachtlgei wordt Telkens ontdekt men nieuwe schoon heden en verrassende spelingen van licht en •chaduw. Ben hen stak schuw den weg over. voor den wagen, en verdween in bet tig wezen, en ntet zoo heel jong meer. Ze wilde den jongen tyrannteeeren en de Jongen hield de kwelling veertien dagen uit. Toen kwam hü In opstand. De onderwUzeres onthaalde hem op een oorvüg terwül ze met suikerzoete stem zei. want zs wtet. dat de markies op het terras eras: ..Neen, Franclsquln, beste jongen, je moet wer ken.... Maar Franclsquln was een veulen, dat nooit den teugel had gevoeld en die eerste klap maakte hem dol. HU greep het prachtige boek, waarin de gekleurde tetters stonden en gooide het de Juffrouw Bonder meer naar bet hoofd. Daarna sprong hü behendig door het lage raam op het terras en verdween ate een PUI uit den boog achter de haag van seringen in het dichtste gedeelte vm het park. De bril van de juffrouw was door de hevige aanraking met het boek In grulaelementen op den grond gevallen Nog dienselfden avond bracht de chauffeur haar met koffer en al naar het station. PrMctequln haalde verlicht adem, hoewel zün moeder hem wild en ongemanierd noemde, en sün grootvader, met SM heldhaf tige poging om streng te sün. hem een ernstige vermaning toediende Vreeaend. dit hü te streng geweest was. gaf sün grootvader hem vervel- gens een caramel en vol berouw beloofde Fran- clsquin plechtig, dat hü het nooit meer doen sou. Toen viel hü in handen vm tante Marl lena. Doch de handen vm een moeder sün onbekwaam. <m de geeetelüke ontwikkeling vm sen elpen kind te leiden Toen sü het geduld verloor, dreigde tante Marllena dat ze hem near een kostschool zou sturen. (Wordt vervolgd.) politie te ParUs langzaam de overtuiging dat meneer heelemaal niet zoo’n brave, rustige, joviale burger was. als hü slch voordeed doch doodgewoon een heler en smokkelaar stolen juweelen. Doch verder kwam de politie niet. Natuur- Ujk fouilleerde men Duran bU alle mogelUke en onmogelüke gelegenheden. Het resultaat was nihil. Duran amuseerde slch ullatekenl. iedere maal, dat hU. óf vlak voor sün vertrok naar het buitenland, óf vlak erna, óf plotseling thuis werd gefouilleerd. Hu grinnikte als zün woning ondersteboven werd gehaald en bood den politiemannen vriendelük een kleine ver snapering „om weer nieuwe krachten en moed te verzamelen". ZU wisten heel goed, dat hU een of andere truc er op nahield. Doch welke truc? Duran’s tevreden gezicht werd hun een ob sessie Toen had de groote Inbraak bU een der bekendste Juweliers van ParUs plaats Een politiespion wist met zekerheid te vertellen, dat Duran de Juweelen In zün bezit moest ben en waarschünlük binnenkort nasr buitenland sou vertrekken. Er werd een huiszoeking gedaan, doch geen spoor van juweelen Duran, joviaal en steeds, klopte den Inspecteur op den schouder, drukte hem belde handen, gedroeg slch alsof hy een ouden vriend terugzag en spaarde den woedenden man zün opmerkingen niet, toen hü onverrlchterzake moest verdwünen. Zoodra de polltiemenschen weg waren, haal de Duran een kletn pakje uit zün sak. dat hü opende, om slch te verlustigen aan het fonke len en stralen vm brlllanten, robijnen en sma ragden. Als altüd waren uit de gestolen sie raden steenen gehaald en naar Duran gebracht. En toch dezelfde sak. waaruit se nu ge haald waren, was ettelüke maten doorzocht. Even later meldde s’n bediende bezoek en toonde hem een kaartje: Mr. Blmona, detective. Duran floot zachtjes. Aha. de bekende partticullere detective, die blukbaar óf door den bestolen Juwelier, of doo- de verzekertngsmMtachappüan In dienst was genomen. HU voelde een mengeling van genoe gen en angst. Simona had den naam. een slimme kerel te sün. Zou hü de truc niet doorzién, die zoo een voudig was. maar daarom zoo geniaal? Simons werd binnengelaten Een deftig 'uitziond man met afgemeten gezicht dien men voor alles zou hebben kunnen houden, van bankier tot doodbidder toe. be- ■v~a en man kan In een groote stad langen p tud een dubbel leven leiden en voel doen wat Jarenlang misschien onbemerkt blüft. Doch er komt een tüd, dat zekere dingen gaan opvallen. Wanneer een zekere münheer Duran, be scheiden levensversekeringsagent. zich kan permltteeren een luxueuze woning te houden, een auto en andere dure aardigheden. dan moet hü op den duur zün omgeving wel ver dacht voorkomen en, als het lang duurt, zeifs de politie! Wanneer nu het merkwaardige feit zich voordoet, dat dese Duren steeds op reis gaat een tydje. nadat er een belangrüke ju- weelendiefstal heeft plaats gehad welke reilen met sün offideele betrekking in geen enkel verband staan. dan komen scherpzinnige geesten op het laatst tot de logische conclusie, dat er verband bestaat tusachen: 1. de merk waardige luxe des heeren Durans huidig leven; 2. de diefstallen. op dit blad sü» Ingevolge de veraekertngavoorwaarOen tegen Z 9/1/)/) bfl levenslange geheale ongeschiktheid t >t wsrkendoor Z 7Z/) M> aen ongeval met Z 9C/) by verttee van oen hand Z 1 9C sü verUaa van oen Z Cfi bj) een breuk van f by rerlles van ongevallen voreekerd voor een dar volgenoo ultkeerlrgen f verlies van belde armen, bolde beenan of beide oogen f f t/l/.“ doodelUken afloop f een voet of een oog t luim of wyevtnger f •/(/•"boen at arm f 7(/e“ anderen vlngv Het scheelde niet voel, of hü had hem om helsd. Daarna was hü hem hulpvaardig geweest. 8T PBTBC9 riMWUI Bergen bU Alkmaar AÜOUBTVB: Zaterdag van 47 8t Alpbonem-CIub '-"gr mannen Lustr Jub.). Dinsdag van 7—10 Ongahuwdo damae Midden stand vacan tie week Op een afgemeten toon bood hü sün excuses voor de storing aan en verzekerde Duren, dat hü natuurUJk niet In het minst verplicht was hem ter wille te zün. Doch Duren was al naar hem toegekomen en begroette hem. alsof ae schoolkameraden waren geweest. gedood en eenige zwaar gewond. Vervolgens leeds de ongelukstrein op een kudde schapen In. waardoor 52 dezer dieren het leven lieten. Even vóór de aankomst aM het station Pirhal Novo braken de koppelstangen van eenige wa gons. De moeste passagiers verlieten daarop den trein om hun reis op een andere wüse voort te zetten, daar zU geen verder risico wilden loopen d ik er i-

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1934 | | pagina 7