PER VLIEGMACHINE DE WERELD ROND
Gelouterd
aid u&fiaal van den dag
door de attentie te vestigen op allerlei doosen,
koffers, kasten enz.
DE MOBILISATIE IN 1914
I
OFFICIEELE DUITSCHE
ACTEN
Zeer Oude Genever van Bootz
PittigVol aroma
RECORD
WU CISCflEH TRISSCUE LUCHT EN ZON
IN DEN VORM VAN RADION
h
*.tes BELASTINGPLAA TJE
1
r
WOENSDAG 1 AUGUSTUS 1934
i1
en
Truc voor
truc
Ruines van Tunket
ontdekt
Gandhi moet rust nemen
(Nadruk verboden)
Een ongelukstrein
Alleabonné’s
NAAR
SPAANSCH
HET
n Ju*
De Nederlandsche neu
traliteit
Bij </«n Duitschm Generalen Staf
heerschten soms zeer onjuists
onzinnige opvattingen
over ons land
in
Mt
nt
et
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLUK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
RETRAITEN
PER
LITER
Fl. 3.60
f
1. de reilen.
Beker tot
van ge-
slch
ïar-
Waarde Heer.
spottend-vriéndelijk aM
MARTIN BKRDZN
campagne
fiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiniiniiiiiiHHii
moeten
U jan*
1L
trokken om mijn ouders het droeve voorval te
berichten.
Ik stond ontaet over wat ik hoorde. Zoo spoe
dig mogelijk reisde Ik thans naar Lupwe. waar
een Europeesche post Is Wellicht sou men mU
daar de middelen kunnen verschatten, opdat Ik
ml) ten spoedigste naar Amsterdam zou kunnen
begeven. Te Lupwe spoedde Ik mij onmlddellUk
naar de post, waar ik werd ontvangen door een
In Donga trof ik onsen ex-hulsbaas aan Toen
deze mil sag. hief hü van verbazing de armen
In de hoogte. Thans hoorde ik van hem. dat
Oom Sidney weken lang In angst had verkeerd.
Met regeerlngsambtenaren had hij lederen dag
de wouden doorzocht en toen hU mijn spoor niet
kon ontdekken, had hij ten leste geloofd dat Ik
door roofdieren was verscheurd. Oebroken door
smart was hij met zijn vliegtuig uit Afnka ver-
Duran stak een sigaar op. nestelde zich in
een heerlijken, diepen fauteuil, en diepte uit
sljn zak een pakje op.
Een heimelijk plezier
nd
De
en
ar
de
Inlandache verpleegster.
Spoedig bevond ik mij in tegenwoordigheid
van de leidster van de post, juffrouw Vcenstra
Wat voelde ik mij vreemd te moede, toen ik
tegenover een blanke vrouw stond Juffrouw
Veenstra was als een moeder voor mij. Zij Het
mij eerst een heerlik bad nemen, waarop ze
mij van kleeren voorzag Daarna eerst moest
Ik haar van mi)n avonturen vertellen.
(ff
m
in
ter-
In-
rool
drie
oest
an-
pen
de
«Tel
Het
aak
rd-
heb-
het
3
deelde. Klaarblijkelijk had dit ten doel, daar
uit munt te slaan. Ivr Holland een gevoel
van dankbaarheid te suggereeren, dat het zelf
door Dultscliland ongemoeid bleef. Men wordt
in dese opvatting versterkt door het feit, dat de
Duitsche Regeering of beter de generale staf
het eveneens noodig oordeelde, om op den 2en
Augustus de Hollandsche Regeering ervan in
kennis te stellen, dat Dultschland de neutrali
teit van Luxemburg geschonden had. dat de
militaire maatregelen in dat land alleen dien
den ter beschikking van het Duitsche leger en
de Duitsche spoorwegen en geen vUande-
Hjke(f) daad tegen Luxemburg beteekenden.
Men krijgt zoo den Indruk, dat Dultschland
Holland door deze mededeellngen wilde laten
voelen, dat het dankbaar en blij had te sljn
dat het aan het lot van Luxemburg en België
ontkwam en daarom héél welwillend neutraal
moest zijn en blijven.
Vanmorgen heb Ik een vreemde ontmoeting
gehad. Ik wilde Juist bet hek van het park
open doen, om «en wandeling In de richting
van de rivier te maken, toen....
Maar eerst moet ik tets heel belangrijks mee
deden. Franclsquln en ik zün dikke vrienden
Het is een wilde bok. segt sljn moeder, maar
grootvader wil van een dergeHJks lastertaal niet
hooren. Wet wil men. dat een Jongen van sün
leeftijd, seven jaar anders doet, dan ravotten
en guitenstreken uithalen? Maar tante Marllena
Is wanhopig, omdat de jongen ternauwernood
veertien of vijftien letters van het alfabet kent.
Zij heeft Indertijd een onderwijzeres laten komen
die haar was aanbevolen. Het was een onpret-
uiten. Maar aan het bonzen van sljn bart be
greep Ik. wat hU wilde zeggen-
Welkom in mijn huis, kindlief!
gelooven bfj mijn verhalen Toen Ik haar allee
verteld had. beloofde se ml) zoo spoedig moge-
h)k maatregelen te zullen nemen, opdat ik wel
dra mijn ouders zou terugzien Dol van vreugde
bedankte Ik haar voor haar bemoeiingen. BU
toeval tn een spiegel kijkende, bemerkte ik. dat
Ik tn den loop van den tijd wel wat ouder waa
geworden Ik vond meaell een heele man.
Zoo raakte de
maar
Duran
t
kreupelhout.
Wat een prachtig dier, tante) Wordt nier
Men behoeft niet altijd Iemand eerst te
foullleeren, voordat men weet, waar h|) iets
verbergt. Men had me veel verteld van het
mysterie-Duran Ik dacht er over na. Uw be
kende spottend vnendeluke jovialiteit tegen
over de polltiemenschen kwam me verdacht
voor. Een truc? Waartoe? De aandacht af
leiden? Ik peinsde. en vond de waarschijn
lijke oplossing. Een man als u moot de hand
niet omdraaien voor wat zakkenrollen. Wat
was eenvoudiger dan de juweelen, waarnaar
men ging zoeken, te smokkelen In den zak van
een politieman om ze daarna er weer uit ts
halen bij een harte! Uk afscheid? Een klei
nigheidje Voor een goed zakkenroller I
Daarop speculeerend ben Ik vandaag bij u
gekomen en tijdens een van mijn snuff el-
partüen in uw luut die zooseer uw vermaak
opwekten, ruilde ik het pakje, dat u bU de
begroeting in mijn aak had gestopt, voor oen
anderU suit een andere truc
bedenken....”
Uit de ruïnes blijkt, dat de stad hulsen had
van verschillende verdiepingen. Ook was er
een uitgebreide fabriekswljk.
De geweldige hoeveelheden siakken. die wer
den aangetroffen duldeg er op, dat men in Tun
ket klaarblijkelijk veel erts smolt In de bergen
ontdekten de archeologen vervallen ertsmijnen.
mui'5
Het afscheid was van den kant van Duran,
weer allerhartelijkst. De hoop toch, sel hij, beide
handen op de schouders leggend van den
detective, dat dit vergeefsch bezoek u niet te veel
legen ml) Ingenomen heeft en ik u spoedig zal
terugzien.
Het Is misschien dwaas van me. maar Ik heo
nu eenmaal een swak voor Iedereen, die direct
of indirect met de politie in verband staat.
HU had minder genoegen van zijn spotter
nijen dan ge-
woonlljk, er was j"
op het gelaat van
den detective
geen spoor van
ergernis te bren- j
gen. hü vertrok,
even afgemeten,
als hU gekomen was.
oogen zou kunnen sten en Ik keek hem bijna
met teederbeld aan, toen ik hem zóó hulp
behoevend zag. Het zou trouwens schande ge
weest zijn, wrok te blUven koesteren tegen
dat arme me ruche HJke wrak, welks mager en
pijnlijk vertrokken gelaat van een totaal ver
nietigd leven sprak Er was niemand In de hal.
selfs niet de bediende, die gewoonlijk sljn stoel
voortduwt alleen mlln neefje Franclsquln. die
dicht bU zijn grootvader hokte, met sljn groote
oogen wUd open, en zijn verstandig gezichtje,
waaraan plets ontging, naar ons gekeerd Tents
Marllena nam mü bU den arm en trad met mij
op den stoel van den ouden man toe.
Papa, hier is Reina. sel ae, een geweldige
ontroering overmeesterend.
Hoe gaat het met u grootvader? prevelde
ik. tonder eigenlijk te weten, wet Ik zelde. maar
voelend, dat ik in tranen sou uitbersten, als Ik
niet Iets zelde.
la, au
thuis voeten
Een levende haag van seringen scheldt het
perk van een prachtig onderhouden tuin. Het
huis, ohrtngd door roeeboomen. is massief en
voornaam. BU den ingang wachtte mijn groot
vader mü op, in zijn stoel gezeten een knappe
en voorname verschijning, niettegenstaande sijn
hulpbehoevendheid en hü was buitengewoon
ontroerd Snel den toestand overziende, begreep
ik, dat el mUn succes in dat huls afhing van
het eerste oogenbUk In werkelijkheid was Ik
self ook diep ontroerd Ik had nooit gedacht,
dat ik mijn grootvader zonder wrok in de
Op 90 KM afstand van Tssjkent zijn groot-
sche ruines ontdekt van de oude stad Tunket.
welke volgens Arabische geschledschrUvers
eeuwen lang de hoofdstad was van den staat
Dak.
Tunket onderhield levenUge handelsbetrek-
klngen met Byzantium. Ferzlë, indlé en China.
De stad onderscheidt zich van de gebruikelUke
nauwe mlddeleeuwsche nederzettingen In hei
Oosten door haar breede rechte straten, haar
ruime pleinen en haar reusachtige water-reser
voirs. Men heeft de overblUfselen gevonden van
lalelsen en marktplaatsen
Terwijl sij dat Beide, boog zij zich uit he<
portier, om beter te kunnen zien Een dienst
meisje schudde een kleedje uit, op het balkon.
Achter haar verscheen een hoofd met zilver
grijss haren, an een gestalte In den rouw. Tot
mijn groots verbazing groette tante Marllena,
met een vertrouwelijkheid, die haar niet eigen
ie (ik heb al kunnen opmerken, dat zU erg
op vormen gesteld ia) en op tameluk luidruch
tige wUse, die vrouw, die zonder twüfel de
vrouw van den rentmeester moest aijn Het trof
me werkelijk. Tante Marllena is niet trotsch,
maar se is te veel groote dame, om Intiem te
zijn met menschen van soo n geheel anderen
maatschappeluken stand Misschien brengt de
eenaaambeid haar ertoe, om het geselschap
van haar medemenschen te zoeken. Ze kan in
desen uithoek niet veel gelegenheid hebben, om
met Iemand van onsen stand cm te gaan. Ik
voor mü ben gewend aan de rust van het
pensionaat, dat nagenoeg even ontoegankelük
it kasteel. Ik zal me hier heel goed
In Portugal heeft een trein op weg naar Lis
sabon drie ongelukken gehad.
Op een spoorwegovergang botste deze trein
tegen een auto waardoor twee personen werden
Toen Ik den volgenden morgen ontwaakte,
doordat mijn kamenier bescheiden op mündeur
klopte, kon Ik me gedurende enkele oogenbhk-
ken niet met juistheid herinneren, waar Ik ml)
bevond. Het meisje kwam zachtjm binnen,
wierp de groote vensters open, die sla het wars
gevat zijn in een omlUstlng van klimop en
maakte aanstalten, om mUn bad inreed te
maken, onderwijl ae seide:
Mevrouw de barones heeft me opgedragen,
u te «eggen dat de MIs precies om acht uur
begint.
Ik keek werktulgelijk op de kostbare perea-
telnen pendule op den achoorsteenmHntel Het
was half acht Hoewel Ik geen tijd te ver-
lleaen had, kon ik mU niet onttrekken asn da
betooverlng vsn het landschep, en bleef Ik
enkele minuten In beschouwing staan. onderwUl
Ik de heerlUke morgenlucht met volle teugen
Lnadomde.
Ik kleedde mij In allerijl, waarbij Ik me ter
nauwernood door Lucia liet helpen Ik was zoo
weinig gewoon aan de verfijnde weelde van
een kamenier! Ook aan mUn rük en smaakvol
gemeubelde kamer kon Ik nog maar niet goed
wennen.
In de kapel waa mijn grootvader tn sün
rolstoel reeds aanwezig Groote ruikers vench
geplukte sleutelbloemen versierden het altaar,
ten couvert aan den Dultschen gezant In Den
Haag toegezonden en wel per koerier. Het ulti
matum aan België was door Moltke geschre
ven en kant en klaar aan de politieke- „lei
ding” toegêsonden. Er onder had Moltke geaet:
„afschrift aan de Nederlandsche regeering
aenden.”- Verder bad Moltke er nog een bij
lage aan toegevoegd, die luidt: .Aan' de Ne
derlandsche regeering De Duitsche regeering
heeft de eer. de KonlnklUk Nederlandsche re
gering kennis te geven van een schrijven, dat
van hier uit aan de Belgische Regeering is ge
richt. TsgellikertUd verklaart de Duitsche re
geering dat in den komenden oorlog de neutra
liteit der Nederlanden In vollen omvang door
Dultschland zal worden gerespecteerd. Moch
ten uit bet zuidelük gedeelte der provincie
Limburg grensoverschrijdingen bericht worden,
dan moge de Hollandsche Regeering er van
verzekerd sijn, dat het alleen om kleine fouten
gaan kan, die Dultschland direct zal verhin
deren. De Duitsche Regeering gelooft de hoop
uit te durven spreken, dat Holland tegenover
Dultschland welwillend neutraal zal blijven en
daardoor de nauwe vriendschappelijke betrek
kingen van belde stam- en bloedverwante lan
den opnieuw versterkt zullen worden.” Met
potlood schreef Moltke er later onder: „Eerst
afzenden, nadat het antwoord van België aan
gekomen is.’
Op den 2en Augustus kreeg de Duitsche ge
zant In Den Haag in een geheim, dringend te
legram opdracht, om het gesloten couvert te
openen en den Sen Augustus voormiddag de
Hollandsche Regeering kennis te geven van de
Duitsche demarche in Brussel, die den 2en
's avonds 8 uur had plaats gevonden.
Rosenberg en Zimmermann hadden het te
legram volgens bet ontwerp van Moltke. dat
Ik boven af druk te, geredigeerd. In bet telegram
werd medegedeeld, dat aan de Belgische Re
geering niet een tijd van 24. maar slechte van
12 uur ter beantwoording was toegestaan.
De wooraen Jn den komenden oorlog”,
„nauwe" en „stam- en bloedverwante” werden
uitgelaten, eveneens de geheele passus over de
mogelijkheid van grensoverschrU dingen in
Limburg.
De gezant kreeg opdracht, direct te telegra-
feeren, hoe de Hollandsche regeering de aan
kondiging had opgenomen.
Het telegram was avonds den 2en Augus
tus In den Haag aangekomen Müller, de Duit
sche gezant In Den Haag, voerde sUn opdracht
snel uit. Uit no 738, telegram van Müller aan
de Duitsche regeering, blijkt, dat hij den 3en
reeds 9 uur s morgens bu Loudon was. HU ont
ving vooriooplg karig bescheid: „Minister
dankte voor mededeellngen zonder zich voor
iooplg ten opzichte mUner verklaring uit te
laten.”
Dat was alles, ’s Middags van denxelfden dag
was de gezant weer bU Loudon, die hem Het
verklaren (deed Loudon het dus niet zelf?), dat
„Holland principieel sUn neutraliteit in teder
opzicht (nach jeder Rlchtung hln) streng sou
bewaren De Hollandsche regeering vertrouwt
onvoorwaardelUk er op. dat Dultschland van
zijn kant op geenerlel wuse de Hollandsche
neutraliteit zal schenden." Dit bericht werd den
keizer voorgelegd, die b|j de laatste woorden
kantteekende „wollen wir nicht".
Het ia wel merkwaardig, dat Dultschland de
schending oer Belgische neutraliteit officieel
te voren aan de Hollandsche regeering mede-
n December 1919 verschenen de .J>utsche
Dokumente sum Kriegsausbruch”. Nu het
twintig jaar geleden Is, dat einde Jull-begin
Augustus ds wereldoorlog uitbrak, is het Inte
ressant dese offideele Duitsche acten nog eens
te bestudeeren. Van de 857 gepubliceerde stuk
ken handelen er slechte negentien over ons va
derland of noemen bet terloops.
Over de mobilisatie van Nederland bevatten
de acten het volgende:
Prins Llchnowsky. de Duitsche gezant In
T/mden, meldde in den namiddag van den 27en
Juli 1914 aan bet ministerie van Bultenlandsche
Zaken In Berlijn, dat Grey meende, dat de we
reldoorlog onvermijdelijk sou worden als Ooe-
tenrUk niet wilde onderhandelen over de Ser
vische kwestie. „Half schertsend.seint Llch
nowsky, unaakte Grey de bemerking, dat men
niet kon weten, welke hulzen bij sulk een
brand ongedeerd zouden blUven. Zelfs het
kleine Holland was al aan bet moblliseeren.”
In een bericht van den Generalen Blaf, on-
derteekend door Moltke, aan Bultenlandsche
Zaken van denselfden datum Cs middags 4
uur) staat over Holland, dat de mobilisatie al
daar wordt voorbereid, dat de gewichtigste
Mas»- en Lfsel-overgangen bezet, de forten be
wapend worden en dat de levensmiddelen
voorziening klaarblijkelUk rUkeljjk is.
De Duitsche Inlichtingsdienst bad dus sijn
neus al diep in Hollandsche aangelegenheden
gestoken.
Op den 81en Juli telegrafeerde de Duitsche
geaant In Den Haag, dat de Koningin de mo
bilisatie aller strijdkrachten had bevolen. Dit
bericht kwam 's avonds 10 uur in Berlijn aan
en werd direct den kanselier voorgelegd, die
bet op zijn beurt den keizer voorlegde Den
volgenden dag werd het aan den Generalen
■taf, aan het ministerie van oorlog, aan den
admlraalstaf en aan het ministerie van marine
medegedeeld. Dat was dus op den eersten
Augustus. Op dienselfden dag zond de chef
van den Generalen Staf wederom een bericht
aan Bultenlandsche Zaken over den algemeenen
toestand
Het feit der mobilisatie wordt daarin vermeld
en dan staat er woordelUk het volgende on
zinnige bericht: „Holland is door Engeland ge
dwongen aan den kant der Triple-entente te
treden."
Het Is bijna niet te gelooven, dat bij den Duit,
schen Generalen Staf zulke onjuiste» direct
onzinnige opvattingen heerachten. En toch lijkt
dit wel het geval te zijn geweest. De politieke
leiding heeft In geen enkel acte-stuk op dese
onware en uitzinnige uitlating gereageerd.
Over de mobilisatie staat dan verder niets
In de acten dan een telegram van den Dult
schen gezant In Den Haag, waarin wordt me
degedeeld. dat de mondingen van de Waal door
mUnen versperd zUn. Dit bericht ging weer aan
alle autoriteiten verder en In duplicaat aan
den admlraalstaf.
Interessanter is, wat de acten in betrekking
tot de Hollandsche neutraliteit bevatten.
Uit no. 373. waarin vermeld staat, wal Beth-
mann Hollweg den 2Ben Juli 1914 mondeling
aan den Engelschen gezant verklaarde, blUkt,
dat Dultschland van plan was, de Hollandsche
neutraliteit slechte onder voorwaarde te rea-
pecteeren. WoordelUk toch verklaarde de kan
selier: „WU kunnen Grey de verzekering ge
ven, dat wU de neutraliteit en de Integriteit
van Holland zóó lang sullen respecteeren. als
dese door onze tegenstanders gerespecteerd
wordt."
Op den 27rn Juli werd aan den Dultschen
gezant In Brussel In gesloten couvert het ver
zoek van Dultschland aan België, om Dultsch
land gelegenheid te geven door BelglA te trek
ken. toegezonden Dit couvert mocht pas na
telegraphlscha aanwijzing gpopend worden. En
daarna werd hetzelfde stuk eveneens In geslo-
en Franclsquln, tn zijn roode toog en witte
surpUs, stond op de punten van zUn teenen
met een grooten stok de kaarsen aan te steken.
Behalve mUn grootvader en tante Marllena. was
het geheele personeel aanwezig, van de waar
dige «n gezette Oarlota. de huishoudster, en den
onbenspelUken Olave, den huisknecht, met
zijn Engelsche bakkebaardjes af, tot den tuin
mansknecht enden boodschappenjongen toe:
allen in livrei, want op sulk soort dingen is
mUn grootvader erg gesteld
Het was allemaal heel stichtend Ik begrijp
heel de pogale en schoonheid van dit aarts-
vaderUjk leven En ik begrUp ook. dat die
beusflachtlge en ..moderne' Carolina Mendsa-
bal, deze heerlijke rust verafschuwt an het bier
saai noemt Ik verveel me hier niet.
Heden is het één Augustus,
Dus: een nieuw belastingplaatje.
Daaraan kan geen fiets ontkomen
£n geen handigheidje baat je.
Want de wet kent enkel fietsen.
Niet waarmee 'n mensch kan pronken,
Doch waaraan, den Staat ter wille,
Uw rijksdaalder zit geklonken!
Nu zjjn fietsen van die dingen,
En u merkt dit alle dagen,
Die beslist ooi: voorbeschikt zjjn
Lasten licht te kunnen dragen.
Naast het vederlicht gewichtje
Van een slanke lijn figuurtje,
Torsen zij de kilogrammen
Van een afgerond postuurtje!
Dus zoo’n simpele belasting
Van een plaatje, zou men zeggen.
Kan onmoog'lijk veel gewichten
In het fietsen-schaaltje leggen!
Als het dan ook slechts de fiets was,
Want de fiets is wel gewillig,
Doch belasting laat de ridders
Van ‘t pedaal niet onverschillig.'
Willen zjf ntet voor hun strijdros
In de eigen beurzen tasten
Dan is t' dezen keer de fiets niet,
Doch dan dragen zl) de lasten!
Gedurende zUn juist beëindigde
voor de „Onaanraakbaren” heeft Gandhl mger
dan 45.000 pond verzameld.
Op zUn laatste bijeenkomst te Lahore ont
ving hU van vrouwen en meisjes talrUke gou
den sieraden.
Gandhl heeft in totaal honderden muien ge-
Icopen en meer dan duizend redevoeringen ge
houden.
Als gevolg van deze Inspanning lUdt de Ma
hatma thans aan verhoogden bloeddruk en
moet hU rust nemen.
De markies sloeg langzaam zün vermoeide
oogen op en zag mU een oogenbUk aan
slechts een oogenbUkMen zegt, dat ik
buitengewoon op mUn moeder lijk, en nü wist
Ik, dat het mUn moeder was, waarvan
mUn grootvader het meeat op dese wereld
gehouden had. Toen hu mU zag, moet hij ten
prooi geweest zün aan een overweldigende ont
roering Het verleden kwam voor sljn geest op.
met al zUn smarten maar ook met al sUn
vreugde HU strekte zijn bevende armen naar
mU uit, drukte mUn hoofd aM sljn hart en
kuste mU. In een overmaat van teederbeld. her
haalde malen, aooder een woord te kunnen
deed hem schudden
van den lach Daar had me die slimme detec
tive zUn heele huls onderste boven gehaald, had
hem gefouilleerd, hem soowat binnenste bulten
gekeerden toch, toch sat hU hier en
kon zich weer verustigen aan het gUnsteren,
van de zeldzaam mooie steenen
HU opende het pakje en toentoen sper
den slch sUn oogen wagenwijd open van
schrik.
HU werd bleek, kon het niet gelooven....
en toch het moest wel: de steenen waren ver
ruild!
Er waren klezelsteenen In de plaats daarvan
Ziedend van toorn en verstomd van ver
bazing. wierp hü de steentjes op de tafel en
begon te lezen, wat er geschreven stond op
het papiertje, dat er omheen sat.
Het was een briefje, dat luidde:
Wel gejaagd?
Neen. Je grootvader la erg gehecht aan
de dieren. HU sou er heel ontstemd over sUn.
Op een open plek ta het park te een vUver.
waarin een boot ligt te schommelen, en verderop
staat een huisje met één verdieping, dat er
gezellig uitslot, met zün ihtmop tet sm het
roede dak en sUn fraaie balkon rol bloem
potten
Wis woont er in dat huteje, tante?
Ds ront me «ster, antwoordde mün tante.
Duran waa drie dagen stek vm woede cm
maar te zwügen van wat sUn medeplichtigen
velden, toen se hoorden, dat de Juweelen ver
dwenen waren. Het ergste was echter, dat ae
hem van een gemeene truc verdachten, toea
bleek, dat de detective. Mr. Blmona. met do
heele zaak niets te maken had on nooit bü
Duran was geweest
Wie het wél waa, kwam Duran, die
wUselUk verder over zweeg, niet te weten.
Doch nu peinst hü over een nieuwe truc'
Het kasteel.... aai tante Marllena. met
haar hand naar het groote grüae gevaarte met
•teenen dak wüzend.
De auto hield een weinig In. alvorens door
•en groote Uzeren poort te rüden, die toegang
®»f tot hst park. Het pad kronkelt nu en
dan, waardoor het uitzicht veel achllderachtlgei
wordt Telkens ontdekt men nieuwe schoon
heden en verrassende spelingen van licht en
•chaduw. Ben hen stak schuw den weg over.
voor den wagen, en verdween in bet
tig wezen, en ntet zoo heel jong meer. Ze wilde
den jongen tyrannteeeren en de Jongen hield
de kwelling veertien dagen uit. Toen kwam hü
In opstand. De onderwUzeres onthaalde hem op
een oorvüg terwül ze met suikerzoete stem zei.
want zs wtet. dat de markies op het terras eras:
..Neen, Franclsquln, beste jongen, je moet wer
ken.... Maar Franclsquln was een veulen, dat
nooit den teugel had gevoeld en die eerste klap
maakte hem dol. HU greep het prachtige
boek, waarin de gekleurde tetters stonden en
gooide het de Juffrouw Bonder meer naar bet
hoofd. Daarna sprong hü behendig door het
lage raam op het terras en verdween ate een
PUI uit den boog achter de haag van seringen
in het dichtste gedeelte vm het park. De bril
van de juffrouw was door de hevige aanraking
met het boek In grulaelementen op den grond
gevallen Nog dienselfden avond bracht de
chauffeur haar met koffer en al naar het
station. PrMctequln haalde verlicht adem,
hoewel zün moeder hem wild en ongemanierd
noemde, en sün grootvader, met SM heldhaf
tige poging om streng te sün. hem een ernstige
vermaning toediende Vreeaend. dit hü te streng
geweest was. gaf sün grootvader hem vervel-
gens een caramel en vol berouw beloofde Fran-
clsquin plechtig, dat hü het nooit meer doen
sou. Toen viel hü in handen vm tante Marl
lena. Doch de handen vm een moeder sün
onbekwaam. <m de geeetelüke ontwikkeling vm
sen elpen kind te leiden Toen sü het geduld
verloor, dreigde tante Marllena dat ze hem
near een kostschool zou sturen.
(Wordt vervolgd.)
politie te ParUs langzaam
de overtuiging dat meneer
heelemaal niet zoo’n brave, rustige,
joviale burger was. als hü slch voordeed doch
doodgewoon een heler en smokkelaar
stolen juweelen.
Doch verder kwam de politie niet. Natuur-
Ujk fouilleerde men Duran bU alle mogelUke
en onmogelüke gelegenheden. Het resultaat
was nihil. Duran amuseerde slch ullatekenl.
iedere maal, dat hU. óf vlak voor sün vertrok
naar het buitenland, óf vlak erna, óf plotseling
thuis werd gefouilleerd. Hu grinnikte als zün
woning ondersteboven werd gehaald en bood
den politiemannen vriendelük een kleine ver
snapering „om weer nieuwe krachten en moed
te verzamelen". ZU wisten heel goed, dat hU
een of andere truc er op nahield. Doch welke
truc?
Duran’s tevreden gezicht werd hun een ob
sessie Toen had de groote Inbraak bU een der
bekendste Juweliers van ParUs plaats Een
politiespion wist met zekerheid te vertellen, dat
Duran de Juweelen In zün bezit moest
ben en waarschünlük binnenkort nasr
buitenland sou vertrekken.
Er werd een huiszoeking gedaan, doch geen
spoor van juweelen
Duran, joviaal en
steeds, klopte den Inspecteur op den schouder,
drukte hem belde handen, gedroeg slch alsof hy
een ouden vriend terugzag en spaarde den
woedenden man zün opmerkingen niet, toen hü
onverrlchterzake moest verdwünen.
Zoodra de polltiemenschen weg waren, haal
de Duran een kletn pakje uit zün sak. dat hü
opende, om slch te verlustigen aan het fonke
len en stralen vm brlllanten, robijnen en sma
ragden. Als altüd waren uit de gestolen sie
raden steenen gehaald en naar Duran gebracht.
En toch dezelfde sak. waaruit se nu ge
haald waren, was ettelüke maten doorzocht.
Even later meldde s’n bediende bezoek en
toonde hem een kaartje: Mr. Blmona, detective.
Duran floot zachtjes.
Aha. de bekende partticullere detective, die
blukbaar óf door den bestolen Juwelier, of doo-
de verzekertngsmMtachappüan In dienst was
genomen. HU voelde een mengeling van genoe
gen en angst.
Simona had den naam. een slimme kerel
te sün.
Zou hü de truc niet doorzién, die zoo een
voudig was. maar daarom zoo geniaal?
Simons werd binnengelaten
Een deftig 'uitziond man met afgemeten
gezicht dien men voor alles zou hebben kunnen
houden, van bankier tot doodbidder toe. be-
■v~a en man kan In een groote stad langen
p tud een dubbel leven leiden en voel doen
wat Jarenlang misschien onbemerkt
blüft. Doch er komt een tüd, dat zekere dingen
gaan opvallen.
Wanneer een zekere münheer Duran, be
scheiden levensversekeringsagent. zich kan
permltteeren een luxueuze woning te houden,
een auto en andere dure aardigheden. dan
moet hü op den duur zün omgeving wel ver
dacht voorkomen en, als het lang duurt, zeifs
de politie! Wanneer nu het merkwaardige feit
zich voordoet, dat dese Duren steeds op reis
gaat een tydje. nadat er een belangrüke ju-
weelendiefstal heeft plaats gehad welke reilen
met sün offideele betrekking in geen enkel
verband staan. dan komen scherpzinnige
geesten op het laatst tot de logische conclusie,
dat er verband bestaat tusachen: 1. de merk
waardige luxe des heeren Durans huidig leven;
2. de diefstallen.
op dit blad sü» Ingevolge de veraekertngavoorwaarOen tegen Z 9/1/)/) bfl levenslange geheale ongeschiktheid t >t wsrkendoor Z 7Z/) M> aen ongeval met Z 9C/) by verttee van oen hand Z 1 9C sü verUaa van oen Z Cfi bj) een breuk van f by rerlles van
ongevallen voreekerd voor een dar volgenoo ultkeerlrgen f verlies van belde armen, bolde beenan of beide oogen f f t/l/.“ doodelUken afloop f een voet of een oog t luim of wyevtnger f •/(/•"boen at arm f 7(/e“ anderen vlngv
Het scheelde niet voel, of hü had hem om
helsd.
Daarna was hü hem hulpvaardig geweest.
8T PBTBC9 riMWUI
Bergen bU Alkmaar
AÜOUBTVB:
Zaterdag van 47 8t Alpbonem-CIub '-"gr
mannen Lustr Jub.).
Dinsdag van 7—10 Ongahuwdo damae Midden
stand vacan tie week
Op een afgemeten toon bood hü sün excuses
voor de storing aan en verzekerde Duren, dat
hü natuurUJk niet In het minst verplicht was
hem ter wille te zün.
Doch Duren was al naar hem toegekomen
en begroette hem. alsof ae schoolkameraden
waren geweest.
gedood en eenige zwaar gewond. Vervolgens
leeds de ongelukstrein op een kudde schapen
In. waardoor 52 dezer dieren het leven lieten.
Even vóór de aankomst aM het station Pirhal
Novo braken de koppelstangen van eenige wa
gons.
De moeste passagiers verlieten daarop den
trein om hun reis op een andere wüse voort te
zetten, daar zU geen verder risico wilden loopen
d
ik
er
i-