PER VLIEGMACHINE DE WERELD ROND
Gelouterd
PECO
F
h
den dag
De nieuwe kathedraal te Liverpool
1
ifi
L
HET VARKEN
MGR. DOWNEY’S PLANNEN
Zeer Oude Genever van Bootz
Li
H
Alle abonné’s ongeVaUen1 verzekerd voor een der voïgenae ultkeertngên f3000»“ verlies van bsl
VRIJDAG 3 AUGUSTUS 1934
Heerlijk enthousiasme
Een kritiek
moment l
naar
SPAAN SCH
HET
4
Brutale oplichters te
Berlijn gevat
Smokkelhandel in
opium
Hoe versloeg Drake de
Spaansche Armada
Verkeersongevallen in
Berlijn
Zonsverduistering te
Chabarowsk
Japansche invoer op
Ceylon
Geen watergebrek meer
in Hongkong
I i
plan op minder grootsche
schaal zou te klein geweeet
zyn en een kleiner plan
zoa geen geestdrift
hebben gewekt”
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK. DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
H..'
MARTIN BERDEN
(Nadruk verboden)
hui
I
sonsver-
a|J verlies van een
u.
dat is fyn
dragen
jCWor* vorvolgt
daar nog niets van, Mi taato Carmen treurig.
Ondank# de maatregelen der autoriteiten tot
bevordering van veilig verkeer, zijn te Berlijn
volgen# een offlcieele opgave gedurende de vo
rige maand dertig personen bjj verkeersonge
lukken om bet leven gekomen.
In totaal gebeurden er 2536 verkeersongeval
len.
De meeste waren het gevolg van het te snel
rijden van automobielen en motorfietsen.
Carvajal
zetten,
■e snakt
tcher óók
Ze 1
man
met
met
be-
ÏOO
Arme Marilena, prevelde ae zachtjes.
Haar stem la ook al# van den ruiter, dien ik
in het park ontmoet heb even helder en
even beschaafd.
Waarom
Sidney den volgenden morgen met zijn ma
chine op Schiphol sou landen.
kleine vermogens toe by eiken oproep van de
kerk.
In het atme Tanreshire een veel kleiner
tekort aan parochiekerken dan in do rijkere
diocesen ven Zuid-Engeland.
-Zoo groot als die kerk is de ziel van myn
volk!”
Dat vil Mgr. Downey uitdrukken in de ka
thedraal, waarvan hy zelf de voltooiing niet
zien zal.
Tienduizenden ponden hebben de armen bij
gedragen een grooter wonderwerk dan zelfs
het genie van Sir Edwin Lutyens wrochten kan.
„Een plan op minder grootsche schaal zou
te klein geweest zijn.... voor zulke menschen,"
heeft Mgr. Downey gezegd.
»En een kleiner plan zou geen geestdrift op
gewekt hebben.... bij diegenen voor wie t 1000
een geringer offer is dan een penny voor een
der mijnen.’ heeft hy er aan toegevoegd.
Of neen, letterlijk gezegd heeft hy het niet,
maar wie hem. en Liverpool ende rest van
Engeland kent, weet toch dat hy het ongeveer
zoo bedoeld heeft.
De Engelsche Marine heeft onlangs een spe
ciale commissie gevormd, bestaande uit marine
officieren, die belast zyn met het onderzoek
naar het feit, hoe de grootste piraat Dreke de
Spaansche Armada versloeg. Volgens veler bewe
ring. sou Drake vóór zijn dood nog eenige kost
bare schatten hebben verborgen in den grond
Men tracht deze schatten op te sporen aan de
hand van verscheidene gegevens, welke Enge
land ter oore kwamen. Ook moet zich in de naby-
beld van Plymouths haven nog een groote hoe
veelheid goudstaven in den grond bevinden af
komstig van het gezonken schip van Drake
Men verhaalt dat dit goud een waarde van
20 millioen pond sterling vertegenwoordigde.
Reeds meerdere malen Is er in de Engelsche
kringen een strijd gevoerd om dit goud Men
weet niet aan wie dit goud toebehoort, indien
het wordt gevonden.
Ds beperkende bepalingen voor bet gebruik
van water, die to Hongkong gedurende twee
jaar van kracht rijn geweest, rijn einde lyk
opgeheven. Dit is mogeltyk geworden doordat
tijdens den storm 25 cM. regen gevallen te, een
Ixieveelheid die anders nog niet in een jaar
bereikt wordt.
De watervloed was plotseling soo groot, dat
de straten onderliepen en bet verkeer belem
merd werd.
Op Ceylon bestaat toenemende afkeer tegen
de invoer-beperking van Japansche goederen.
Op een groote byeenkomst van arbeiders werd
met algemeene stemmen een resolutie aangeno
men. waarin geprotesteerd wordt tegen het du-
peeren van de arbeiden door het Invoeren van
goedkoope Japansche artikelen te belemmeren
ten gunste van de duurdere Engelsche produc
ten. u
Het rechtstreekse»! gevolg van het belemme
ren van den Japanschen Invoer zou zyn. dat de
prijzen van kleedlngstukken voor de arme be
volking sterk zouden stijgen.
Intusschen heeft de Staatsraad reeds een ex
tra invoerrecht geheven op Japansch bier, daar
dit de Engelsche bieren byna geheel verdron
gen had.
Het invoerrecht op Japansch bier is met niet
minder dan 200 percent verhoogd.
Wat waa die eerste nacht thuis heeriyk.
Ik sliep sis een roos en toen ik -den volgen
den morgen wakker werd, leek my de wereld
toch zoo schitterend en mooi. Toen ik wak
ker was. kon ik mijn ongeduld haast niet be-
levenslange geheels or
Ilse ’*ii belde armen.
zegt, dat zy ae op hssr balkon ral
waar ds herten er niet san kunnen
komen. Waarom woont mevrouw Carvajal in de
rentmeesterswoning? Ik kan me niet voorstellen,
dat ze de vrouw van een ondergeschikte ven
mijn grootvader la. Daar is zs te veel groote
dame voor. Is ze misschien in minder goeden
doen geraakt en heeft de onultputteiyke mensch-
lievendheid van myn grootvader haar een onder,
dak verschaft? Maar waarom dan niet in zyn
eigen huis? Inderdaad heeft mevrouw Carvajal
een versleten japon aan, die op verschillende
pissteen netjes versteld is. Dat geeft geen idee
van een schitterende positie Zy draagt geen
sieraden alleen een gewone trouwring. Maar
ze heeft de houding van een koningin fier,
statig. Haar mond is fllngevormd, de lippen
zyn rood, ondanks haar leeftyd. ie gaat naar
de vyftlg Waar heb ik dien mond eerder ge
zien. nog kort geleden? En die groote, gryze
oogen. met een wereld van gelatenheid erin
die heb ik ook al eens eerder in een ander
gezicht gezien. Maar dat waren jonge oogen.
een beetje zwaarmoedig misschien, maar niet
treurig oogen. die zich schuchter afwend
den. toen ik er naar keek. Waar was dat? Ah.
nu weet ik bet. De veearts lykt op mevrouw
Carjsval. Wat vreeaeiyk! Is het moeelllk dal
een vrouw, als zy een zoon heeft die veearts
is?
Toen tante Marllgna ópstond om grootvader
aUn kop choco’tde en zyn poeders t» brengen,
een taak, tlje »e Mtyd zelf on «eb neemt keek
mevrouw Carvajal haar na met een ontzaglyk
mecteWdcn in hay blik
Ook oom Sidney was sterk onder den indruk
van het gebeurde geweest. De lust in plezier
reisjes was hem geheel vergaan. Dikwijls kwam
hy nog wel met zyn vliegtuig in Amsterdam
om met mijn ouders over my te praten. Ik
besloot onmiddeliyk een telegram naar oom
Sidney, dis te Weenen vertoefde, te senden.
Spoedig daarop kreeg ik antwoord, dat oom
Te Berlijn is een ongewoon brutaal bedrog,
gepleegd door twee Jonge mannen., thans aan
het licht gekomen. De 24-jarige Hans Kaeszlngk
en de 21-jarige August Alberts vestigden een
zoogenaamd reisbureau, dat geselschapsreizen
naar de Noord- en Oostzee, alsmede naar Scan
dinavië zou ondernemen, zy „werkten" afwis
selend in Beriyn en Stettin.
In Beriyn becochten zy meestal de kleinere
lokalen, waar zy reclamebiljetten ophingen en
zich door den caféhouder de adspirant-reizlgers
heten aanwyzen. En door de buitengewoon
voordeellge prijzen werden er Inderdaad steeds
slachtoffers gevonden.
Graag betaalde men de lage aanbetaling van 5
tot 15 Mark en inderdaad werd de reis begonnen in
een touringcar, door de bedriegers geleverd. Men
kwam evenwel niet verder dan Stettin. Daar
aangekomen, steeg het gezelschap uit. om „de
reis" verder voort te zetten, terwyi de onder
nemers met de touringcar onmiddeliyk naar
Beriyn terugkeerden.
Zéér onaangenaam was dan de groote verras
sing voor de vacantiegangers, tot de conclusie
te komen, dat de hun overhandigde coupons
voor de reis naar de badplaatsen of naar de-
Noorsche landen in het geheel niet geldig wa
ren.
De gedupeerden waren dan gedwongen, om óf
terug te keeren, óf hun reis op eigen kosten
voort te zetten.
De bedriegers konden nu door de Berlynsche
politie gearresteerd worden.
•chlktheld t >t werken door f JCfl by ran ongeval
,UU beenen of f fOU.- doodsiyken
Het varken spreekt:
Ik ben een varken en daarmee
Is alles reeds gezegd.
Want buiten schuld is zeer beslist
Mijn reputatie slecht!
Ook mijn beroep bevalt mij niet
Van worst en spekfabriek,
Want dank ontvang ik immers nooit.
Wel brei en vieze kliek!
Ik word veracht en ’k word gemest.
Verkocht en dan geslacht.
Nadat men eerst nog in mijn oor
Een oormerk heeft gebracht!
Ik, die de menschen need’rig dien,
Mijn kluif geef voor hun snert.
Terwijl dan wel de huisvrouw, maar
Ik nooit gehuldigd werd.
Ik word in dezen crisistijd
Geknepen in mijn oor
En voor mij geldt natuurlijk nóóit
Het hoor en wederhoor!
Nu heeft men zelfs nog gefraudeerd
En inderdaad niet malseh
Het oormerk waar men mij mee kneep.
Was nota bene valschl
Het is dat ik een varken heet,
In ndam, want ik beweer
Op vele menschen slaat beslist
Mijn reputatie meer!
Maar thans beleef ik een plezier,
Waar 'k lang naar heb
Dat men mijn oorvervi
Bij d’ ooren heeft gepakt!
Toen Lord Gramesbourgh Mch omdrasUde na
de buitendeur achter z'n beaoekar te hebben
gesloten, stond John achter hem, correct als
immer.
Goedenavond Mylord! Terug van de reis,
zto Ik! Had u gebeld?
Eho Ja. John! Ik heb Mn geweldi
gen trek in een whlskey-soda. wil Je dia even
voor me klaar maken? EnneJohn niets
bysonders geweest tijdens myn afwezigheid?
Niets bysonderz. Mylord.
Zoo, hmbromde Lord O ram es-
bourgh Je moet toch eens voor mfjn reke
ning naar een oorspeclallst, Johnl
Dan draalde hy zich om. teneinde in da bi-
bliotheM den chaos op orde te brengen
Wat sen moeder al niet toot haar kind
doet!
Maar wat had dat kind ar mee te maken?
tyjd toch eenvoudig kunnen gaan, en dien
a aan zyn lot overlaten l
Kind, weet Je dan niet, dat de wet bet
kind aan den man toewyst, ala de vrouw ran
haar man weggaat?
Neen dat wiet ik niet. Bn bet sou meer
genoegen gedaan hebben, als Ut niet geweten
had, dat er van die dwaae wetten hMtaan. dia
een kind uit de armen van rijn moeder ruk
ken Dat is toch iets, wat zelfs da wilde
beesten ontzien I Daar moet Je Mn man «oor
zyn, om acn’n wet te maken. Als alle wetten
soo zyn. geef ik geen zier om het heeie wet
boek!
Ze rijn allemaal in strijd Meina, lachte
mevrouw Carvajal, die zich kostelijk vermaakte
met myn toorn Bs la niet# aóó vol tegen-
spraak al# de wet.
Dus dan exploiteerde die ellendeling de
moederiyke gevoelen# van mUn tante, om....
Om haar geld op te maken, nadat bil
eerst rijn eigen geld had verkwist Juist
Goede genade! Dan moot ae op bet laatst
op straat terecht gekomen zijn.
Noen. Het geld, dat je tante van hear
moeder geérfd had. was voor het grootste dMl
belegd tn landerijen in AndsüueM. Hy trachtte
haar te bewegen, om m/s verkoopen. maar ey.
bewerkt door «oede m^ngivwx. Moet op haar
sh*.
De zaak van een smokkelaar, die zich In de
Marlboroug-street te Londen had de verant
woorden. toont aan. dat de smokkel in opium
ook in Europa steeds meer veld wint. De ver
dachte is een Franschman. die In den laatsten
oorlog niet minder dan veertien verwondingen
opliep, waarom hy door de regeertng werd ge-
penslonneerd De jaariyksclie toelage scliynt
hem evenwel te gering toe. waarom hy zich op
den smokkelhandel ging toeleggen. Hy vond
eenige deelgenooten in Parys en al spoedig ont
wikkelde zich een ware smokkelbende en -ver
keer tusschen de Fransche en de Engelsche
hoofdstad. Parijs ontving de verdoovende mid
delen meestal per schip vanuit Japan en Utllna
en van hieruit transporteerde men het por
vliegtuig naar Londen. De opium werd tusschen
dikke leesboeken gelegd ofwel verstopt In den
band der boeken. De luchtvaartmaatschappy,
die de boekenzendIngen geregeld heeft vervoerd,
wist niet beter of twee geleerden zonden elkaar
de nieuwe werken op wetenschappeiyk gebied,
tollat de piloot op zekeren dag het ongeluk had
een der boeken te beschadigen, toen hy een
pakket op den grond liet vallen Eerst toen be
merkte men dat men met smokkelaars te doen
had. De poliUe werd gewaarschuwd en In min
der dan geen tyd werden de leiders, zoowel In
Parys als in Londen, gearresteerd.
beklaagt u haar? vroeg ik
onvoorzichtig, terwyi ik myn bezoeker een stuk
taart voorzette
Ze heeft zoo n ongelukkig leven gehad, of
heeft dat eigenlyk nog.
Ik had maar al te goed gemerkt, dat er
Mn geheim Mn treurig getveim rondom
myn jonge en knappe tante hing. Maar hoewel
nieuwsgierigheid en sympathie my verschillende
malen bewogen hadden, om haar vertrouwen te
vragen, tiad toch altijd een gevoel van klesch-
heid myn lippen verzegeld, nis ik die goede
mevrouw Carvajal eens een beetje utthoor?
U zegt, dat as soon ongelukkig 'even
heeft? iel Ik. In de grootste onnooselhald.
En Ik dacht, dat se soo gelukkig «aal
De familie Aledo Is wél beproefd, jy niet
ultgeaonderd. kind. In jouw geval is men geluk
kig nog naar rede gaan luisteren Maar de
kwestie van die arme tante Marilena la niet te
regelen
Niet te regelen? Waarom niet, mevrouw?
Zeg maai tante, kind tante Carmen,
wil je?
O
Dus. wet set je ook al weer?
Dat myn tante hoeseer ze den dood »an
tiaar gaan ook gevoeld moet tiebben. haar leven
toch nog niet als gebroken kan beecbouwwi
Met dertig jaar kan men nog beM goed Mn
nieuw geluk opbouwen.,..
En toch geloof Ik het niet! tartte 1
Ik aal het u bewyzen. luidde het
antwoord, en Lord Orameebourgh maakte aan
stalten om dichterby te komen.
Pas op. ik schiet! waarschuwde de ander.
Gramesbourgh lachte luid en vrooiyk.
Die brutaliteit van jou mag Ik wél, ant
woordde hy. weer in den gemoedeiyken toon
vervallend, nu hy de situatie volkomen meester
was. en hy deed een stap vooruit.
Voor het laatst! kreet de man achter bet
schrijfbureau voor het laatst.
Terug, of ik sctilet'
Lord Gramesbourgh stond weer stil.
Luister, sprak hy je gelooft me niet?
Ik aal het je be-
je
de
In plaataeiyke wetenschappelyke kringen te
Wladiwostock worden reeds toebereidselen ge
troffen voor de waarneming van de
«luistering in het gebied van Chabarowsk op w
Juli 1»36.
Men tracht het geschlkste punt te vinden tn
de omgeving van Chabarowsk vanwaar uit de
bultenlandache en de Bovjet-geleerden de aons-
erdulstertng het beat kunnen waarnemen.
Wat? riep mevrouw Carvajal verrast uit
Wie heeft je geaegd. dat tante Marilena
weduwe Is?
Niemand Ik dacht het zoo
Was het maar sool Dan sou ze nergens
over te klagen hebben en aooala je daar net
heel juist zei zou ze haar leven opnieuw
kunnen inrichten
Een koude rilling liep my over de leden.
Bedoelt u, dat tiaar man nog leeft?
stamelde Ik.
Ja, kind Ja. Helaas la ae getrouwd met
een deugniet Dat was het eenige, wat er voor je
grootvader nog maar aan ontbrak, na de
onaangenaamheid met de andere dochter. Kn
daar dat huwelyk naar zyn zin waa, had hy
niet eens iemand, wien hy naderliand de schuld
kon gewn. Hy had altyd gedacht, dat baron
Tallares een fatsoeniyk iemand was. Maar we
kunnen ons allemaal vergiaaen op deae wereld.
Toen ae een jaar getrouwd waren, werd Pran-
csquln geboren Toen was het. dat tiaar man
zich begon te ontpoppen. Terwyi zy bet druk
bad met het huishouden en den baby, gtng hy
allerlei rare dingen uithalen. Natuuriyk
kwamen er onaangenaamheden Je tente was
vreeaeiyk verontwaardigd <w ie self aoo boogt»
Het eene volgde op tiet andere Ruzie, beies-
dlglngen, enz waren aan de orde van tien dag.
En ten laatste kwam hy zelfs soo ver. dat hy
haar sloeg.
Bb verdroeg ee dat? Ik sou het niet var-
hebbenl riep Ik verontwaardigd uit:
JU bent geeu moeder. Reina, en begrtlpt
dwingen, k» spoedig verlangde Ik op Schip
hol te zljti om oom te kunnen begroeten.
Op Schiphol wist men al spoedig wie ik
was en velen kwamen op my toe om my met
m'n behouden thuiskomst geluk te wenschen.
Daar kwam een vliegenier op my af om te
vragen of Ik zin had om oom Sidney in syn
vliegtuig tegemoet te gaan. Of my dat leek?
Wat was me dat thuis een feest Wat had
Ik veel te vertellen en hoe luisterden myn
ouders naar myn avonturen. ..Sjonge, *t is toch
wat," zei myn moeder telkens. Thans hoorde
ik hoe myn madera tiet bericht van myn ver
meenden dood hadden gekregen. Oom Sidney
was net zelf komen vertellen. Wat waren ae
toen geschrokken.
Wie Mgr Downey kent, begrijpt deze op het
eerste gezicht zonderlinge uitspraak.
Een groot deel der Engelsche parochiekerken
heeft zware schulden af te lossen en doet
dit slechts met groote moeite door gebrek aan
geestdrift der parochianen, voor wie de kerk.
hun zitplaats Is. waarvoor zy wekelyks S pence
of minder betalen, terwyi zy zich om de rest
niet bekommeren. „Kleine" plannen wekken
geen geestdrift op.
Maar toen bulten Liverpool In tiet rijke
diocees van Westminster, in de diocesen van
Birnungiiam, van Nottingham, van Plymouth
bekend werd dat Aartsbisschop Downey de
grootste hoefdkerk ter wereld wilde bouwen,
en dat dus Engeland de .records" sou slaan
van ltsllé. Spanje, Frankryk en het Rynlend.
toen vlogen de beurzen (of de oheque-boeken)
van vele ryke katliolleken open.
Wat Aartsblssctiop Downey selde, moge een
bedroevende waarheid syn een waarheid is
bet In ieder gevaL
Liverpool zelf is een arm diocees Het heeft
een zeer groote katholieke bevolking, doch deze
bestaat voor name! yk uit lereche en half-Ier-
sche dok- en havenarbeiders, zy zyn geloovl-
gen. soo trouw en offervaardig als geen ander
Engelsch diocees in aoo grooten getale bezit.
woord van den priester is voldoende om
hen geestdriftig te stemmen vtxir den bouw
van de sctuunelste hulpkerk De mannen sparen
uit op hun tabak, op hun bier, de vrouwen
op haar kleine ontspanningen en de kinderen
op hun wekelyksch snoepgoed, om het geld by
elkaar te brengen dat noodlg is root de kerk.
Ik sou joxken wanneer Ik zelde dat ook de
Parochiepriesters self ergens lets op uitsparen.
Er zyn er in dat deel des lands maar weinigen
die een inkomentje hebtien. waarop tets uitge-
spaard kan worden. Lancaslilre la en wis
Ierland kent, sal begrypen wat ik bedoel
•en Ierland In Brittannlé.
Op dat volk en op die priesters is Mgr.
Downey geweldig trotsch Hy weet dat iedere
Prhny voor die menschen een klein vermogen
verte<enwoordigt, en toch.... stroomen die
1 qaet bU verlies ven een hand
afloop f een voet of een oog
er lieen. en
wysen. Zie
daar, naast
brandkast dat te-
lefoontoestei? Ik
,oop
bel.de politie!
jy mag me neer
schieten... als je kunt!
De ander werd zoo mogelyk nog bleeker. Dan
zette hy zich rechter in s'n stoel en sprak:
U kunt uw gang gaan!
Lord Gramesbourgh aarzelde geen moment.
Resoluut stapte hy naar het toestel zonder te
kyken naar den man achter het schrijfbureau.
Toen hy twee passen ervan verwijderd was,
klonk een kreet als van een mensch in doods
angst.
Gramesbourgh draaide zich osn. Ben triosnfan-
teiyk lachje plooide zich om s'n lippen.
De ander sat met de lianden voor het gelaat.
De revolver lag naast »iem Kalm stapte Gra-
mesbourgh op hem toe. wilde de revolver grij
pen, doch In wilde vertwyfellng rukte de ander
deze voor hem weg, terwyi hy heeech ultstlet:
Gewonnen! Je liebt liet gewonnenbel
de politie maartoe danbel dan.
martel me niet langer met dat vervloekte
dingI en met een woesten zwaai slingerde
hy het wapen de kamer door
Een hevige knal volgdede kogel drong
In den wand.
ontzetting staarde uit de oogen van den in
breker en ook Lord Gramesbourgh was een
tintje bleeker geworden.
Dus. stamelde de ander ontdaan.
Gramesbourgh knikte.
Ja, zet »UJ zacht geladen!
Met een kreun viel de num voorover op de
schrijftafel, verborg het hoofd In de armen.
Dan voelde hy een tiend op s'n schouder....
een zachte tiend.
e- Het was een kritiek moment, klonk de stem
van Lord Gramestxiurgh heel ernstig nu.
een kritiek moment voor my, envoor
jou! Want byna was naast een inbreker ook
eenmoordenaar geweeet!
De man huiverde.
Het was de eerste keer, nietwaarvan
jou? vervolgde Lord Gramesbourgh zacht, ter-
wyi hy probeerde den ander in de oogen te
kyken.
Deze knikte stom.
Ik dacht het al. Ja! vervolgde de Lord,
en dan, als de ander een lieweglng maakte om
Iets te zeggen, haastig: Nee, laat meer
Ik weet er alles van! Tydsomstandigheden.
achteruit gegaan.... geen uitweg Ik Mg
liet onmiddeliykzooveel mensdien kennis
bezit ik nog wel. gelukkig! En iemand die nog
zooveel menscheiyk gevoel bezit, is nog niet
door en door slechtI
Hy aarzelde even.
Kom, sprak hy dan op geheel anderen
toon dan sal Ik je nu als een beleefd gast
heer ultlsten. alleenehdeze klei
nigheden en hy legde s'n hand op de bank
papieren zul je uu wel niet meer willen
meenemen veronderstel ik! Hier, neem er één
»»nvoor de eerste moellykhedenje
zult liet noodlg hebben.
lyken Indruk die ongelukkige gebeurtenissen
van twintig Jaar geleden op hem moesten
maken, wat hy heeft moeten lyden. en wat
bet hem gekost moet hebben, om te vergeven...
Wanneer Ik dat overweeg, voel ik me tot hem
getrokken door medelyden en dankbaarheid.
Zyn christelijke gevoelens hebben hem aangc-
aet. om te vergeven, en Ik hoop, dat myn gene
genheid hem éénmaal zal doen vergeten Thans
la onse verhouding nog ietwat gedwongen.
Een vreemde verlegenheid maakt zich van ans
meester, als we een# by toeval alleen syn. Maar
dat wil niet zeggen, dat we niet bereid zyn,
om van elkaar te houden Dat is evenwel iets,
wat de tyd moet uitwerken. Ik ven myn kant
verzuim geen enkelen plicht van vriéndelijks
genegenheid tegenover myn grootvader, en hy
ven zyn kent beantwoordt dat met een boffe-
lykheid, die al Iets van harteiykhetd begint te
krijgen Boms, in die oogenblikken van verlegen
heid. wanneer we niet weten, wat we tegen
elkaar moeten zegen als ik dan schuchter
myn oogen opsla, zie Ik de zijne gebroken van
verdriet op my gericht met pelnzenden blik,
verdiept weliswaar In verre herinnering, maar
niettemin overvloeiend van teederheld Geldt
die uitdrukking van liefde my, of de doods die
In deae Reina, welke zooaeer op haar gelijkt,
is opgestaan?
Onderwijl Ik over dit allM nadenk praten
tante Marilena an Carmen Carvajal over
bloemen. Mevrouw Carvajal Mgt dat haar
mlmorat vernield zyn door aan hert. Tante
Marilena belooft haar, dat ae haar een andere
collectie mimosa's Ml sturen, en mevrouw
p de jaariyksche vergadering van de
g J .kathedraal Commissie” van Liverpool
beeft Aartsbisschop Downey medegedeeld
dat. na overleg met den architect, 81r Edwin
Lutyens, besloten Is eerst het Oostelyke deel
van de Metropolitans Hoofdkerk op te richten.
De kosten daarvan zullen byna t 1.000.000 be
dragen.
Het Oostetyk schip is het bewerkeiykste en
duurste deel der kathedraal, maar dit beeft
nóch den Aartsbisschop, nóch de commissie af
geschrikt.
Mgr. Downey Is een zeer eerzuchtig man....
wanneer het er op aankomt werken tot Gods
boogeren luister tot stand te brengen. Van
vele zyden is hem verweten dat hy zyn
kathedraal volgens te grootsche plannen laat
bouwen. ZU zal In afmetingen alle hoofdkerken
ter wereld overtreffen, en de .statlezaal" van
bet Christendom, de St. Pieterskerk te Rome,
naby komen.
Het katholieke Engeland zegt qsen heeft
■ooveel nooden. Er zyn zoovele plaatsen zonder
kerk en zonder priester. Velen gaan aldus roar
het geloof verloren. Tien kleine hulpkerken
gyn meer waard dan één geweldige kathedraal
en kosten veel minder Kan Liverpool het
niet stellen met een bescheidener hoofdkerk?
Mgr. Downey Is zich zeer wel bewust van deze
kritiek. Op de vergadering der commissie be
antwoordde hy haar Hy bracht eerst een klin
kende hulde aan den bouwmeester, die in ze
keren zin zyn „medeplichtige” is, en dien hy
den grootsten architect van onzen tyd noem
de. Hy vervolgde: „Een plan op minder groot
sche schaal zou te klein geweest zyn, en een
kleiner plan zou geen geestdrift opgewekt
hebben."
et was reeds twee uur in den nacht,
toon Lord Gramesbourgh. na nog Juist
den laatsten trein te hebben gehaald.
voor s'n woning arriveerde
Voorzichtig betrad hy de vestibule, ontdeed
zich van hoed en jas. en trad z'n zitkamer
binnen, terwyi hy schelde.
Er kwam niemand. Nogmaals belde hy
Lord Gramesbourgh luisterde aandachtig
Stil...... hy hoorde wat! Ja, t kwam uit de
bibliotheek! Zat me die kerel van een buttler
natuuriyk weer z’n sigaren te rooken, en als
bet een beetje wou. z'n wyn op 4e slobberen.
Maar, hy zou 'mI
Driftig verliet hy de kamer, stak de gang over
en trad binnen In z'n bibliotheek.
Sprakeloos bleef hy staan.
Achter zyn schrijftafel, die geheel overhoop
was gehaald, sat een man.
De brandkast in den linkerhoek van bet ver
trek Hond open...... s'n papieren lagen links
en rechts over den grond verspreid.
Komt U binnen, sprak de man vriendeiyk
Ondanks de netelige posltlee. waarin hy zich
bevond, drong onmiddeliyk de humor van het
geval tot hem ctoor, en Lord Gramesbourgh
sprak beleefd: Nu. aU ik még. graag! Maar
eh misschien wilt U die revolver
even weg doen!
De ander lachte brutaal.
Hoe komt U aan het idee, meende hy
ik was. eeriyk gezegd, veel te biy dat Ik deze
vond- Ik was ongewapend, ziet U! Men had me
niet verteld, dat U vannacht zou terugkomen.
Dat Is trouwens ook geen tyd voor een Lord
Gramesbourgh.
Deze scheen de laatste woorden niet te hoo-
ren. Hy dacht ernstig na.
Dus, als ik het goed begrijp, hebt U die
revolver gevonden? Was dat somshy
wachtte even in dié la. sta Ik vragen mag?
De Unkerla ran m’n schrijftafel? Hy wachttW
In spanning.
Jawel, antwoordde de ander en hy liet er
grlnnekend op volgen: En ik zal niet nalaten
er een dankbaar gebruik van te maken, als het
noodlg mocht syn.
gDat meen Ik te mogen betwyfelen.
De ander keek hem even aan. haalde dan
de schouders op.
U denkt waarschijnlijk dat het grootspraak
van me Is. en Ik geen wapen zal durven han-
teeren? Nu en hier knikte de man vriende-
lyk en vertrouwelyk. ik hoop dat V er me
inderdaad niet toe dwingt, want wanneer bet
niet beslist ncxxizakelljk Is. doe Ik het liever
niet. Maarik veronderstel niet, dat U
my als beleefd gastheer zult willen altisten en
me bovendien deze kleinigheden hy wees op
een grooten stapel bankpapier en andere stuk
ken van waarde, die hy uit de brandkast had
gehaald als souvenir medegeven? Of
eh
Lord Gramesbourgh lachtte minachtend.
Ook zonder dat zul je van die revolver
geen gebruik maken!
U denkt het!
Ik wéét het!
De inbreker dacht even na. dan liet hy erop
volgen: Enne waaróm niet, ala Ik vra
gen mag.
Omdat zy niet geladen is!
U Uegt! Ik geloof het niet!
Z’n hand beefde.
Dat staat U volkomen vry! sprak Lord
Gramesbourgh rustig mSar cn hier mat
by den man met één enkelen blik u lykt
my tn leder geval intelligent genoeg, om te be
grijpen, dat u Bonder die revolver niets, maar
dan ook absoluut niets beteekent tegenover my.
Ik ben grooter. sterker, veel krachtiger, terwijl
het u zeker ook wel bekend zal syn, dat Lord
Gramesbourgh een all-round sportman Is. kam
pioen schermer en geen on verdienstelijk bokser
De man achter de schrijftafel verbleekte.
Z'n hand trilde nu merkbaar Dit alles, wat
hem gezegd werd, hy wist het maar al te goed
En hU zag ook, dat hy zonder die revolver ver
loren zou zyn, onherroepelijk verlorenI
f 1 9C verllM van een Z Cfl oy een breuk van Z 4/J by vwUm van "n
f 1 Suïm ot wijsvinger f «J</.”bsen ai arm f «nderen viDger
een statigheid en zag my aan
«utt een air. dat ik onm ddeliyk
ktéep, waarom tante Marilena haar
buitenmatig begroet had. Wie die vrouw
het wm beslist een groote dame Mijn groot
vader stelde ons aanstonds aan elkander voor:
Myn kleindochter Reina SaJvadaj myn
•ehtemlcht Oarmen Carvajal Ik hoop Reina,
dat jg net zooveel van haar zult houden, als
wy.
Terwyi mevrouw Carvajal my vnendeiyk
Omhelsde provtlend, gat ik buitengewrxin „cp
de arme Relna" leek riep myn grootvader si.'n
kamerdienaar en zich veiontschuld.gend ..egen»
kornet van don veearts wéér de veearts?
verliet hy den salon Ongetwyfeld Is die koe
Mek; maar Ik, die myn grootvader al een beetje
"Win te kennen, geloof, gat hy het meer m-
u*an heeft, om ons op ons gemak Biet elkaag
te laten spreken, zonder dat rijn tegenwoordig-
“M oeis een Bekeren dwang oplegt De fljnre-
*o®Ugheld van den markies la bewonderenswsar-
®«- Ntt herin Ik to berrilnen. welk sen niln-
u
t
J
It
r;
4.
1-
1
