De verovering van de lucht
PER VLIEGMACHINE DE WERELD ROND
Gelouterd
van den daq
u»
BLÉRIOT GEHULDIGD
Alle a bonne’s
ZATERDAG 4 AUGUSTUS 1934
Pioniers der aviatiek
Goudaders ontdekt in
Zuid-Rhodesia
Vliegveld op Ceylon
1
SPAANSCH
HET
NAAR
De incidenten met de
Turksche kustwacht
\Zijn laatste
feest
Te weinig vrouwen in
Canada
De immigratie in
Palestina
Postzegels tegen den
oorlog
I
1
J
Geheimen der potten
bakkerskunst
Vijf en twintig jaar geleden stak
hy met e enkleinen eendekker
het Kanaal over
EEN
GOEDE
GREEP!
flesch fl. 4.25
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
kruier,
MARTIN BERDEN
(Nadruk verboden)
ii
lllllr=
1
l
B
B
1
c
8
14.
tante Martlena! En heeft men nooit
hü
geld
(Wordt vervolgd.)
c
1
v
14
B
A
I
i
a
1
Het Meinummer van het Palestina Commer
cial Bulletin, dat gepubliceerd wordt, door de
afdeeling douane publiceert een uitvoerige lijst
betreffende de immigratie in Palestina in den
loop van 1933. In totaal sljn in dat Jaar 41.891
personen, d.w.z. 38.656 oden en 3235 anderen,
het land binnengekomen.
Spoedig ontdekten we het vliegtuig van Oom
Sidney. En ijlings keerden we naar het vlieg
veld terug. Nauwelijks was ik uit ons vliegtuig
gestapt of ook de machine van Oom Sidney
bereikte den grond. Dat was me een weenden.
We omhelsden elkaar en Oom Sidney keek me
maar aan of ik uit den doode herrezen was.
P
b
b
b
1<
1
1
t
1
t
1
1
1
1
J
t
1
2
I
r
1
1
1
i
Oom had ook tante Sidney als passaglere
meegenomen, die mij ook hartelijk begroette.
Samen gingen we naar huis. Tante Sidney en
moeder waren dadelijk In een druk gesprek
over mjjn avontuur.
Ook vader, oom en Ik voerden een druk ge
sprek. Ik moest Oom Sidney natuurlijk van
B
B
1
1
1
1
1
1
4
v
t
1
I
I
1
toch eindelek toe en ’s middags vlogen we dan
boven de hoofdstad. Mijn ouders waren wel
onder den indruk van het mooie panorama,
dat de stad bood. Maar toen we weer behouden
op den grond waren, zei moeder: „ik ben toch
maar blij, dat ik weer op den vasten grond
sta.”
i
c
E
C
1
1
J
B
I
3
d
o
A
Nu zoo menig mensch genietend
In zijn luien strandstoel ligt.
Ziet u de natuur weer zorgen
Voor ’t noodzaak’lljk evenwicht:
Op de reisbureau*, bijvoorbeeld,
Komt men arbeidstijd te kort.
Wijl vacantie automatisch
Daar in werk veranderd wordt.
Nergens is de arbeid zwaarder,
Intrinsieker, bijna helsch,
Dan zooals het nu Juist toegaat
In pensions en in hotels!
D’een zit stil op een terrasje
Aan zfjn stoel en Vs verslaafd.
Onderwijl de kelner zweetend
Met een blad consumptie draaft!
'n Ander voelt zich in de koelte
Van de golven zalig thuis,
Maar de kok staat transpireerem
Naast een gloeiend-heet fornuis!
U stapt uit en wordt ontvangen
Als een soort regeerend vorst,
Maar er is toch ook een
Die uw zware koffers torst!
Want vacantie, dus uw nietsdoen.
Is slechts moog’lijk door het feit,
Dat een ander Juist die dagen
In véél bezigheid verslijt!
Te Ratmalana op Ceylon is men begonnen
met het aanleggen van een vliegveld. Men hoopt
dit het einde van dit jaar voltooid te hebben
en met Kerstmis hier de eerste postvliegtuigen
te doen tanden.
Binnenkort zal een officier van de Britsche
luchtmacht uit Indlë aankomen om toezicht
te houden op den aanleg.
lg onze „Omroeper". Eiken avond weer opnieuw
■preekt hij In 78.000 gezinnen, waar hij steeds
•en trouw gehoor vindt. Zaken-Omroepers 5p
et. per regel. Particuliere Omroepers 20 ct. per
regel.' Betrekkingen (gevraagd en aangebodene
10 et. per regel.
Ter herdenking van de twintig Jaar geleden
uitgebroken wereldoorlog heeft het postcom-
missanaat van de Sovjet Unie een serie post
zegels uitgegeven, die aan de gebeurtenissen
van 1914 tot 1918 moeten herinneren. De vijf
kopeken postzegel symboliseert de aanvang van
den strijd onder de titel „de wolken bedekken
de horizon”. De tien kopeken postzegel toont
brandende dorpen en vluchtende boeren. De
vijftien kopeken postzegel Is In tweeto gesplitst,
de eerste helft toont den trlomfantelljken uit
tocht naar bet front, het tweede de terugkeer
van de verminkte soldaten. Op een twintig
kopeken zegel wordt tenslotte de verbroedering
der vijandelijke soldaten weergegeven.
mijn wedervaren vertellen en wjj haalden al
lerlei herinneringen op van dingen, die we sa
men beleefd hadden.
Oom kwam met een plannetje voor den dag.
We zouden dien middag gezamenlijk een vlleg-
tochtje boven Amsterdam maken. Hoewel moe
der eenige bedenkingen opperde, stemde ze
In verband met het stood*» van een Itali-
aanschen visscher door Turksche kustwachten
nabij het eland Caatel Lartzo, heeft de Itali-
aansche regeering de volgende drie vragen ge
richt tot de Turksche regeering: lo. Betuiging
van leedwezen over het gebeurde. 2e Het ult-
keeren van een schadeloosstelling aan de nabe
staanden van het slachtoffer. 3e Een waarborg
dat in de toekomst dergelüke incidenten zullen
worden vermelden.
Naar' vernomen wordt heeft de Turksche re
geering de eerste twee verzoeken Ingewilligd,
doch zich wat betreft de derde vraag het ant
woord voorbehouden.
takt,
haar
zóóveel
zeggen, dat ae de gelegenheid zoent, om zich
te verstrooien in haar positie, die toch werke
lijk moeilijk was.
Ik heb altijd gedacht, dat tante Martlena
een groote vrouw was, verklaarde ik met over
tuiging.
Toen mijn tante In de deuropening van don
salon verscheen, met haar sierlijken en veer-
krachtlgen tred, met haar volmaakte schoon
heid, voelde ik, hoe mijn hart uiteengerukt
werd van verontwaardiging en medelijden Die
vrouw zou nu verder door bet leven moeten
De volkstelling van 1931 heeft aan het Hebt
gebracht, dat van iedere 207 Canadeezen aeven
ongehuwd moeten blijven, aangezien er te wei
nig vrouwen in het land zjjn.
De totale bevolking van Canada bedraagt
5 381 071 van Britsche afkomst Engelse hen,
^pren, Schotten en andere Angelsaksers:
2.927.990 van Fransche origine. Van Europee-
sche origine, andere dan Engelsche, -zijn er in
totaal 4753.242 Inwoners. Van Aziatische ori
gine 84.548 voornamelijk mannen, terwijl er ver
der nog 5979 Eskimo's, 122.911 Indianen en
19.456 negers in Canada leven.
In 1901 had Canada nog een overwegend lan
delijke bevolking, doch In 1931 leefde de meer
derheid in de steden, waar toen 5.572.058 per
sonen leefden tegen 4.804.728 op het platte tand.
JiinunnmHET EVENWICHTiiiiiiiiimig
Hiervan werden 29101 <27.862 Joden 1239
anderen) Ingeschreven als Immigranten; 13.029
<10 374 Joden) kwanten het tand binnen hls tij
delijke bezoekers en vestigden zich in het tand,
terwijl eenigen hunner verlof kregen zich blij
vend te vestigen. Bovendien werden 2876 per
sonen <2456 Joden) die als reizigers het land
waren binnengekomen, of de grenscontrole
hadden ontweken in den loop van het Jaar in
het land opgenomen.
De nationaliteit der Joodsche immigranten
was als volgt: Polen 13125, Duitschers 5392,
Roemenen 1411, Jemenieten en Adeneezen 1287,
Grieken 1256, Amerikanen 1169, Uthauers 1099
en Engelsche onderdanen 287.
toen hij er vandoor ging, en haar zóó in den
steek liet?
Die was qnzettend, zei mevrouw Carvajal
met een zucht. Ais Je bedenkt hoe de
menschen, en vooral de menschen van onzen
stand, genieten van zulke dingen.... En dan,
je tante is te knap en te rijk, dan dat ze geen
felle Jaloezie om haar heen had opgewekt.
Ach ja, ik kan me voorstellen, hoe som
mige tongen praatten.
Die dubbelhartigheid van de menschen.
„Goed zool Dóór ben ik blij om. Dat trotsebe
ding heeft haar verdiende loon! Wat verbeeldde
ze zich wel?" Zoo praatten degenen, die zich
haar boezemvriendinnen noemden. En diezelfde
vriendinnen gingen haar vervolgens opzoeken
onder tranen en weeklagen: „Arm kind, dit had
Je toch niet verdiend!" Maar zij sneed dat alle
maal onmlddellijk af, door haar koele en waar
dige houding, en aanstonds begrepen de
„vriendinnen dat dat gewonde hart gesloten
was voor ongezonde nieuwsgierigheid, en met
geweldige spijt moesten ze afzien van het ge
noegen, om In de wond te woelen. Zelfs de
brutaalsten werden afgeschrikt.
Wat een dappere vrouw! riep ik vol vuur
uit.
Dapper, Ja, dat is het woord. Wat begrijp
Je het goed, Reins! Ja, ze ie de dochter van
haar vader, en van al die onverschrokken rid
ders, wier portretten je in de galerij gezien
hebt. Een ander zou zich gedragen hebben als
een lam, toen ze dien slag ontving....
En wit voor een slag, voor een vrouw!
....en sou zich voor bet oogenbllk in een
In het district Inyenga tusschen Salisbury
en Umtall, dat op oude kaarten „Monomotapa",
.Het Koninkrijk van den ongekenden Rijkdom"
wordt genoemd, zjjn twee goudaders ontdekt,
respectievelijk tien en twaalf voet breed.
Ook heeft men hier oude mijnen gevonden,
waar In oude tijden tot een diepte van acht
meter werd gegraven. Op deze diepte werden
nog steenen hamers en beitels gevonden.
Verder heeft men een steenen smeltpot ge
vonden waarin nog sporen van het gesmolten
metaal aanwezig zijn.
Bovendien heeft men eenige honderden
maalsteenen ontdekt, waaruit men besluit, dat
hier vroeger een uitgebreid industrie-oentrum
is geweest.
Het vliegveld zal op gelijke wijze worden
gemaakt als het vliegveld Croydon, met een
politie-bureau, douane-kantoor. Immigratie-
bureau en quarantalne-inrtchting.
Het vliegveld ligt 16 kilometer van Colombo
en zal met de stad worden verbonden door «en
autoweg en een spoorweg. Deskundigen noemen
het de beste plaats voor een vliegveld in het
Oosten.
Ook de Aero-club van Ceylon, welke tot nu
toe zich weinig kon ontwikkelen bij gebrek aan
een vliegveld, zal eveneens op dit nieuwe, veld
een plaats krijgen.
vlieger sag neer, niet op de verraderlijke Me,
maar op de zonnige velden van Kent. Hij had
de krijtrotsen reeds achter zich.
Blériot wendde het stuur, en beschreef een
bocht tot hij zich boven de rotsen bevond. Tot
driemaal toe poogde hjj te tanden: de rotsen
waren te hoog.
En de bevolking van het district, met zijn
veie zomergasten, liep te hoop. Een vlieger....
uiterst zeldzaam, voor de meesten nooit gezien
verschijnsel in die dagen! Kijk, t lukt hem
niet. Heb ik t niet gezegd? Al dat gevlieg loopt
op niets uit. HU drijft af....
En Blériot drèèf af. Niet ver. Tot even bui
ten Dover, waar hU zonder moeite op een la
gere rots neerstreek.
Van alle kanten kwam men toesnellen: te
voet, op fietsen, in rütulgen, in wat men toen
auto’s noemde. Waarvan sou men getuige zUn?
Van een nieuw ongeluk? Van een gelukten
acrobatentoer
Men was getuige van den aanvang van een
nieuw tUdperk in de geschiedenis van het ver
keer. De bezadigde man. die met eenige moeite
uit zjjn eendekker klom, was van Frankrijk
naar Engeland gevlogen.
gaan, met het geluk van andere menschen
vóór zich. Zü zou niet meer mogen liefhebben.
En zü zou onmachtig de Jaren zien voorbij
gaan. Dat alles, omdat een ellendeling het in
zijn hoofd gekregen had, om haar in den steek
te laten, zooals een kind genoeg krijgt van
een oud stuk speelgoed, en het op straat gooit.
Ik was mU bewust, dat mijn houding héél teeder
was, toen ik mijn tante haar kopje thee gaf,
Zeker, ze heeft haar zoontje. Maar hóe
heeft ze het? Als een schat, waarvan ze ver
wachten kan, dat men hem haar elk oogenbllk
kan ontnemen. En al sou die bedreiging niet
bestaan, dan zal de jongen toch slechts zoo
lang van haar zün, tot het leven hem van haar
zijde wegneemt. Eerst zal het t college zijn,
dan de hooge school, nog later zijn beroep, en
ten slotte een eigen haard.... Dat zich los
hechten zal langzaam en ongemerkt gaan, en
bijna zonder dat zü bet weet, zal de moeder
alleen zün. Arme vrouw! Ik zal u nooit naar
uw verleden vragen, maar u met liefde omrin
gen; en als ik ten koste van éénlg offer nog
een afglans van geluk in uw treurig leven kan
brengen, suit u alen, hoe ik u weet te beloonen
voor uw goedheid Jegens mjj-
Ik weet heelemaal niet, wat er om me hoen
gesproken werd, zóó verdiept was ik in mijn
gedachten. Ik herinner mU alleen de Uefdevolle
omhelzing van mevrouw Carvajal en baar
vrlendelUke afscheidswoorden.
Het heeft me echt genoegen gedaan, ken
nis met Je te maken. Reina. Ik verwacht je
één dezer dagen bü mU- Dan dmken we een
kop chocolade^ de echte ouderwetsebe ge-
meemaakte. Ik ben werkloos Ingenieur en sinds
een jaar zonder een cent op zak.
Zooiets had ’k wel gedacht, zei Maud bedaard
en wenkte een van haar vrienden: Charlie neem
JU Arend mee en laat hem vannacht bü Je
logeeren.
O. K. sprak deze, en Arend opende zün mond
om te protesteeren, doch voordat hU iets kon
zeggen werd hU meegenomen en even later zat
hu in den auto.
Charlie, zie de Jonge vrouw, meneer Ber
ger zal eY wel op gesteld zün, dat je bet weet
en het misschien prettig vinden als ik hem de
expUcatie bespaar. Hjj is op het moment werk-
HU verkwiste het beschikbare geld, dat
zU hem gaf, om schandalen te vermijden, en
toen de beurs leeg was, verdween hU op een
goeden dag naar Noord-Amerika.
Een prachtige oplossing! Misschien nog
het beste mo, omdat zü OP die manier het kind
hield.
Ja. Van twee kwaden het minet erge. Het
1b tenminste iet*.
O, u hadt geluk, toen u haar beklaagde
Anne t-7
meer iets van hem gehoord?
HU schrijft haar telkens, als
noodlg heeft....
Schaamt hü zich niet!
....en dreigt haar, dat hU anders den Jon
gen aal opeteeben
O. o! Die man is een schurk. U maakt me
■enuwachtlg. tante Carmen.
Mevrouw Carvajal lachte goedmoedig. MUn
heftigheid amuseerde haar. Maar ik was woe
dend, en had er behoefte s*n. om
■■breeuwen
Eb da indruk?, vroeg ik. De indruk.
ouis Blériot is door de Royal Aero Club
gehuldigd. Aan het feestmaal dat te
zUner eer gegeven werd4 zaten, behalve
Lord Londonderry, de Minister van Luchtvaart,
tal van Engelsche pioniers der aviatiek aan.
Nergens kon de herdenking van een der
grootste feiten in de geschiedenis der Lucht
vaart, en de huldiging van den man die het
feit volbracht heeft, beter geschieden dan in
Engeland.
Want op 25 Juli 1909 tandde Blériot op de
krijtrotsen bü Dover.
Het wonder was volbrachtvoor het eerst had
een mensch over de zee gevlogen.
En Engeland, dat geen tunnel onder het
Kanaal wilde aanleggen omdat het, in X belang
zün er veiligheid, eiland wilde blUven, begon
■■zich voor het eerst af te vragen of het wel
eiland blüven kón tunnel of geen tunnel.
Weinige Jaren tater gaven Duitschtands Zep
pelins bet antwoord op die vraag.
De ware grootheid is belichaamd in pioniers.
Wat zUn de reeders, die een Aquitania, een
Bremen naar Amerika laten loopen, vergeleken
bU Chrlstophorus Columbus in zijn slmpelen
notendop? Wat zUn de prachtige machines die
dagelijks in tal van richtingen tusschen En
geland en het vasteland koersen vergeleken bU
dien kleinen eendekker, waarmede Louis Blériot
vUf-en-twintlg Jaren geleden te Dover tandde?
Het lijkt eindeloos lang geleden misschien
doordat een wereldschokkende en wereld-ver-
anderende oorlog tusschenbelden kwam; mis
schien ook omdat de geschiedenis der aviatiek
nog zoo jong is zoodat in haar bestaan elke
periode tang Hjkt.
Het was de heroïsche periode der aviatiek.
De pioniers streden niet alleen tegen de wet
ten der zwaartekracht, maar tegen het onge
loof en den onwil van het publiek. Zonder veel
physleken, en zonder nog veel meer moreelen
moed konden zU niet stagen. Men .geloofde”
niet in bun werk. De openbare meenlng in
Frankrijk stond bUna vijandig, die in Engeland
overschillig tegenover de heldhaftige pogingen
der wegbaners. Viel er een dood, dan kreeg
hU tot grafschrift: „Zie Je wel?!”
Een daad gelUk die van Blériot deed In een
oogwenk vijandschap tot bewondering, onver
schilligheid tot geestdrift overstaan.
HU was geen biJSfóAder goéd piloot. HU en
■Un machines hadden reeds tal van. ongeluk
ken beleefd. En het was een „Blériot 18” waar
mee hU het waagstuk ondernam. Op een
•choonen. windloosen ochtend steeg hU op. te
Lee Baraques, bU Calais, waar een monument
de herinnering aan de eerste vlucht naar En
geland levendig houdt. HU leed nog onder de
gevolgen van een ongeluk, dat hem weinige
weken daarvoor overkomen was.
Maar hij geloofde in het welslagen zUner
onderneming
Weinigen waren getuigen van zUn vertrek.
HU beschikte over geen der hulpmiddelen,
waarop in tater Jaren avtateurs konden reke
nen. HU „bevoer” onbekend terrein. HU wist
of ander hoekje hebben teruggetrokken, waar
niemand haar kende, om daar vol wanhoop te
weenen. Maar aU niet. ZU trad den storm
tegemoet met een ongehoorden moed, die
respect afdwong Waardig in voorkomen, vol
berusting en onderwerping aan de beproeving
die God haar overzond, zette zU haar leven
voort, zonder ook maar in eenig opzicht de
achting uit het oog te verliezen, die zj) zichzelf
en haar naam verschuldigd was. Achteraf be
schouwd, wks er elgenlUk wel wat In haar
leven gebeurd? Was ze eigenlUk allang .liet
verwaarloosd? Waarom den kwaadsprekers dan
nog het genoegen te doen, van haar vernietigd
te zien? ZU vroeg niemand om medelijden, en
had het ook van niemand noodlg. ZU wist
maar al te goed, waar zU troost en sterkte
kon vinden.... Na de ramp is ze door blUven
gaan, met in de wereld te verkeeren, zooals haar
naam en positie dat eischen, maar met een
die een duldelUk getuigenis aflegt van
omzichtigheid. Ze gaf zelfs niet
aanleiding, dat de menschen konden
De Sovjet-Russische geleerden hopen het
verloren gegane geheim van de gekleurde pot
tenbakkerskunst te ontdekken bü de opgravin
gen te Merva in Turkestan.
Reeds zUn te Tasjkent vier en twintig groote
pottenbakkers-werkptaatsen blootgelegd, die al
len een kamer bevatten voor het mengen van
de Jclel. een bak-kamer met twee ovens en een
droogkamer. s
Men gelooft, dat deze werkplaatsen dateeren
uit de negende eeuw, toen Merva beroemd was
om zUn fraai gekleurd aardewerk.
Vanuit Merva werd dit gebracht naar Per
sie, Afghanistan en andere tanden.
Het kleur-proces is evenwel verloren gegaan
en de geleerden hopen thans door labo-atoii-
um-proeven met het gevonden materiaal dit
geheim weer te ontdekken.
woonte, hé? en praten eens samen over Je
moeder.
Tante Carmen was peet over je moeder,
legde tante Martlena glimlachend uit. Wist
je dat niet, Reina?
Neen, dat wist Ik niet.
Er glinsterde Iets als een traan in de groote
treurige oogen van mevrouw CarvajaL Ook zU
is een dappere vrouw, die zich beheerscht.
Gevolgd door mün tante, ging zU door het haar
welbekende kasteel, om mUn grootvader te
zoeken.
Langzaam daalde Ik de steenen treden af,
tusschen een menigte van rozen door, en ging
den tuin in. Ernstige gedachten hielden mjj
bezig. Overal waren de sporen van droefheid
en tragedie. Mün grootvader met zün gekwetst
gevoel van eigenwaarde; tante Martlena met
haar gebroken leven; mevrouw Carvajal met
wie weet wat voor verdriet een verdriet, dat
haar haren heeft doen vergrijzen, en die een uit
drukking van smart om haar mond gelegd heeft;
ik met de schrünende herinnering aan mijn
eenzaamheid, en aan het gemis aan genegen
heid, dat de zoetheid van mijn klnderuren heeft
vergald, en de bUjéu Jaren van mün jeugd
versomberd. Alleen Franclsquln la gelukkig.
Maar hoelang aal hü dat sün? De dag aal komen,
waarop het scherpe verstand van den Jongen
afwijkingen en leemten in zün omgeving zal
opmerken. Twüfel zal zün hersens pijnigen, en
hetzü omdat hü het tóch weten moet, hetzü
ijoor de onvoorzichtige uitlatingen van den
een at ander, zal de Jongen de tragedie ver
nemen. waarin sün arme moeder gewikkeld is.
op dit blad zUn ingevolge de verzekerlngevoorwaarden tegen f 9/)/)/) bij levenslange geheele ongeschiktheid tet werken door 7C£l bU een ongeval met 9Cfl bQ verlies ven een hend 1 CV verlies van een Cfl bij een breuk van Aft bU verlies van *n
ongevallen verzekerd voor een der voigenae ultkeerlngen I vW*~ verlies van belde armen, beide beenen of belde oogen O(/.~ doodelljken afloop dv." een voet at een oog f Z Et duim at wijsvinger f «JV»”been at eraf Tr(/e“ anderen vinger
loos. Kun JU hem een paar dagen bü Je hou
den? Je flat is zoo groot.
Natuurlük kind...
les amis de mes j -nnm.
amis... jou vrien
den zün mün
vriendenenz. j
Welkom meneer
eh.. Berger Ieder-
een... zit wel 'es
op zwart zaad.
Een half uur later lag Arend in een heerlUk
zacht bed, doch hU dacht bU zich zelven: droom
ik of zal Ik straks wakker worden op een bank
of op zün best In een logement. HU werd echter
wakker In een gezellige flat van den Jongen
acteur die aan het gezelschap verbonden was
waar Maud, zooals Arend aan de lunch
voor dien tüd verscheen Charles niet van
zün gastheer vernam, een eerste plaats in
nam.
Razend veel talent, zei Charlie en een goeie
meldwat grillig en lastig soms, maar een
hart van goud. Enfin. U kent haar wel
Arend was weer op het punt om te bekennen,
doch bedacht zich, dat Maud het niet aange
naam zou vinden. Overigens werd er Juist voor
hem getelefoneerd.
Het was Maud, die vroeg of hü haar van
avond van den schouwburg wilde afhalen Arend
bekeek zich zelven in den spiegel. Ik kan een
bekende actrice zoo niet gaan afhalen, beken
de hü. hemeltje lief, voor een gekostumeerd
feest, waarop ik een hongerig Intellectueel
moest voorstellen,.... w^s ik.... prachtig...,
maar voor gewoon.... Hü keek weifelend naar
z*n schoenen.... kapot.... z'n pak versleten
....totaal op..,. Een overjas.... bezat hü niet,
zün hoed was eenvoudig ontoonbaar.
Charlie bemerkte dat en bood hem gulweg
ern pak aan. Ik heb nog wei iets-geschikts man,
dat komt tater wel in orde.
Maud glimlachte toen ze hem zag en sprak:
tAten we een kopje koffie gaan drinken.
Neen, zei Arend.
Wat neen
Ik kan hoogstens daar met U op die bank
gaan zitten, zei Arend vertwijfeld maar nu ook
nog een kopje koffie van U aannemendat
kan ik niet.
Ze keek hem even aan en zeide toen: Goed.
Terwül ze zaten sprak ze: ik kan U een baan
tje bezorgen in den schouwburg. Op de admini
stratie. Het is niet veeL maar iets. Wilt U dat
aannemen Misschien vindt U dan intusschen
iets anders.
Hü slikte en vroeg met een wat heesche
stem:
Waarom hebt u dat toch allemaal voor me
gedaan?
Haar oogen dwaalden langs hem heen. Na een
oogenbllk zei ze: „Ik zag U staan, toen ik met
de anderen uit den wagen stapte Ik bemerkte
dat U naar binnen werd geschoven en dat U
weer wou weggaanen intusschen had ik
wel gezien, wat U voor een type was. Ik wilde
U een goede avond bezorgen". En na een oogen-
blik voegde M erbü- ,.U lükt ep taMfd. dien
ik..., waar Ik v$el van gehouden bab.... in
den tüd, toen Ik nog een beginnend actrtcetje
was DaaromHaar stem brok af en hü
zag tranen in haar oogen.
Zes maanden tater, waarin hü Maud, die bet
zeer druk bad, zelden anders zag dan als ze op
kantoor kwam, solliciteerde hU naar een be
trekking en had eindelük geluk.
Hü kocht een ruiker rozen en ging nasr
Maud’s huls. Ze wenschte hem hartelük geluk
en nam de bloemen van hem aan.
Ik heb het aan U te dankenzei hü,
en dacht daarbü aan den man. dien ze liefhad.
Dat deed de woorden op zün lippen verstom
men, die hü zoo graag had uitgesproken.
Nadien ontmoetten ze elkaar meer.
HU kon haar nu ultnoodigen en zü toonde
altüd even groote belangstelling voor zün werk
als hü vpor het hare.
En het oogenbllk kwam, waarin hü zün ver
langen niet meer kon vezwügen.
Ik had er nooit met je over willen spreken,
«el hü. maar Ik kan dezen twüfel niet meer
verdragen. Zeg me, of Je hem nog altüd lief-
hebt, dan zal ik nooit meer over mün liefde
spreken
Ze staarde hem aan.
Of ik wien liefheb?
Den.... man, aan wien ik je deed denken
en terwille van wien....
Ze begon te lachen. .Die bestond toch alleen
in mün fantasie, dwaze jongen. Zie je, zoodra
ik je zag, voelde Ik sympathie voor je en toen
Je wilde weggaan, besloot Ik Je te laten blüven.
deels uit medelüden, omdat ik wel begreep, hoe
je er aan toe was en aan Je heele ulterUJk be-
v. >-
merkte, dat je geen senower was, deels, wei....
laten we het maar liefde op het eerste gezicht
noemen. Maar dat wou ik Je natuurlük niet be
kennen en daarom....
De rest girg verloren in zün omhelzing. Het
feest was zeer vroolük, waarmede hun verloving
gevierd werd en er waren er bü lange na niet
alleen menschen. wien het goed ging in het
leven. doch velen, voor dit het eerste feest
sinds tangen tüd was, misschien ook wel het
eerste goede maal sinds lang I
Het was een nogal krankzinnige opwelling,
i doch dergelüke impulsen kan men verwachten
van iemand in een vertwüfelden toestand en
Arend Berger, sinds ruim een jaar werkloos en
sinds dagen zónder een cent op zak, wés ver
twijfeld en het toeval dreef hem geheel tegen
zün wil in dit avontuur. Het kwam zoo. Hü had
bü het dragen van een koffer wat verdiend en
was op weg naar een logementje, om er den
nacht door te brengen. Hü dacht op dét oogen
bllk aan niets anders dan aan het feit, dat hü
voor dat geld óf warm eten, ÓC een goed bed
te beslapen kreeg. Maar een maaltüd had hü
al langrtiiet meer gehad. Zoo in gedachten ver
diept. raakte hü tusschen een groep vroolüke
jongelui, die net uit een auto waren gestapt.
Hü stond stil, iemand duwde hem naar links,
een ander naar rechts en hü bemerkte dat er
een gewoel was voor een. deur en dat hü tus
schen menschen stond, dié blükbaar naar een
gecostumeerd feest gingen.
Hü was twee en dertig.
Jong genoeg om, in weerwil van hónger en
éllende, zün hart sneller te doen kloppen bü de
gedachte, dat hü jaren geleden ook aan zulke
feesten kon meedoen. Tegelükertüd voelde hü
zich door de vroolüke feestgangers voortgeduwd.
Hü stond opeens in de hall, verwonderde zich,
dat niemand hem nog de deur wees. En toen
kwam de opwelling hü liep tusschen de an
deren door, naar binnen en stond eensklaps In
een groote ruimte, die een atelier bleek te zün.
Nu begreep hü, wtórom er géén contröle was;
dit was een Intiem feest, waarschünlük onder
artlsten en hü begreep, dat het onmogelük zou
zün, hier onopgemerkt te blUven.
Het speet hem bitter.
Al was het als een indringer, dan nog zou hü
graag éénmaal nog in de sfeer van een feest
hebben geleefd, éénmaal nog muziek en vroo-
lükheid om zich heen hebben gehad..,.
En toen gebeurde het onverwachte. Op het
moment, dat hü de deur uit wilde gaan, kwam
een aardig jong meisje uit een züdeur te voor-
schün. Zü droeg een zigeuners-costuum. Vroolük
wendde ze zich tot hem en sprak: Compliment
voor je verkleedlng, verarmde intellectueel.
Arend nam haar hand aan, stom van ver
bazing.
Kom, we hebben daar zoon echt gezellig
boekje.
Ze stak haar arm door den zünen en sleepte
hem zoowat mee tusschen de vroolüke groepjes.
Er was een aantal vrienden van haar op het
feest, aan wie ze hem voorstelde. Hallo, dat Is
een speciale vriend van me. zei het meisje, ver
kleedlng: intellectueel aan lager wal, het m o-
d e r n s t e wat men kan verzinnen.
Een Jonge man stond op. stak een hand naar
hem uit, boog even en stelde zich voor. Arend
aarzelde, toen zei hü duldelUk verstaanbaar,
Berger is mün naam. Hü meende dat het meisje
nu dadelük haar vergissing zou bemerken, doch
tot zün onuttsprekelüke verbazing begon ze
hem aan anderen voor te stellen. Arend her
kende een paar names van acteurs, een beeld
houwer, die pas den Prix de Rome had verwor
ven. actrices van eenige reputatie en begreep
dat hü in een milieu was gekomen, dat hoofd-
zakelük bestond uit kunstenaars, die al iets
bereikt hadden. Als in een droom nam hü
plaats, even later bemerkte hü dat iemand hem
sandwiches presenteerde en een glas wün bracht
en toen ging alles verder met de vanzelfspre
kendheid, waarmee krankzinnige dingen in
droomen gebeuren,
iftt leven Is opeens goed op me dezen enkelen
avond maar, zoo dacht hü onder het dansen,
doch zou dit het laatste feest zün
Het jonge meisje, later ontdekte hü dat ze
Maud Dalore werd genoemd, en actrice was,
bleef hem een raadsel.
Hü wist heel zeker, haar nooit te hebben qnt-
meet r.v -wb nqf
Het was laat in den avond, toen ze zei: Ik
ga naar huls, morgen heb ik repetitie, en Arend
aanziend, wil ik U even naar huls brengen
met mün wagen
Arend had nu al voor heel wat moeilükheden
gestaan, doch dat was wel bet vreeselükste
Doch vastberaden keek hü haar aan en
sprak: Ik heb geen thuis, U moet zich vergist
hebben, ik ontmoette U vroeger nooit, maar ik
had het natuurlük duidelük moeten maken....
wel bet is zoo tang geleden, dat ik een feestje
Wat voor tegengestelde gevoelens zullen dan zün
onschuldig hart beroerea? Wat voor oordeel zal
zün klnderlük gevoel voor rechtvaardigheid
zuiver, omdat hü nooit gezondigd beeft
uitspreken over den man, die ondanks alleo..--
zün vader is? Zullen die schande en die wrok
geen tragische schaduw werpen over een leven,
dat daarvóór In een gelukkige onwetendheid zün
weg zoekt? Wat een bloedige wond zal het
staan In dat weerlooze hart! OFranclsquln, Jon
gen, kon Ik maar een scherm plaatsen voor j»
verstand, zoodat Je het nooit te weten kwam
De sterren straalden aan den hémel, toen
mevrouw Carvajal voorbü de haag van seringen
kwam en het park inging naar haar huls. I»
gedrukte stemming wandelde Ik terug naar het
kasteel. Tante Martlena bemerkte mün stu’
zwügondheid, en vroeg me, terwül *e liefdevol
haar arm om mün middel sloeg:
Scheelt er wat aan. Reina, dat je stil
bent?
Haar oogen onderzochten de mijne in do
duisternis, en er lag iets als angst In hsar
blik
Neen, er scheelt me niets, tante.
Maar te bent zoo «Ui....
Dat komt, omdat ik onder den indruk ben.
Waarvan, prevelde zit. terwül z« mü OP1»1*
tend aanzag.
Ik dacht, dat grootvader hier de eenige
was. die zün last te dragen had.... maar nu
weet ik, dat er nog andere moellülüisden
zün. erger dan de zijne.
niets omtrent de atmosferische condities af.
Hü wist niet waar hü, indien hü den overkant
bereikte, zou kunnen landen.
NauweüJks was de Fransche kust uit het ge
zicht of hü geraakte in een mist. Hü had geen
oompas om zün richting te bepalen. Zelfs thans
is mist de gevaarUJkste vüand van den vlieger.
VUf-en-twintlg Jaren geleden beteekende hü
doodsgevaar.
Maar Blériot vloog en hoopte en vertrouwde.
En plotseling trok de mist op. De eenzame
