Sïet u&Aaal van den PER VLIEGMACHINE DE WERELD ROND Gelouterd De verovering van de lucht -- KWIEK EN I h BLÉRIOT GEHULDIGD 1250.- Ui fj ZATERDAG 4 AUGUSTUS 1934 DT at Pioniers der aviatiek Goudaders ontdekt in Zuid-Rhodesia 1 I Vliegveld op Ceylon NAAR SPAANSCH HET De immigratie in Palestina De incidenten met de Turksche kustwacht Te weinig vrouwen in Canada Postzegels tegeriPden oorlog Zijn laatste feest :r< r EEN GOEDE GREEP flesch ft 4.25 Alle abonné s oügemüin' Vyf en twintig jaar geleden stak Ay met e enUeinen eendekker het Kanaal over Geheimen der potten- 1 bakkerskunst AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL kruier. MARTIN BtRDBN (Nadruk verboden) m daar gear 1 Lig 0 A 1 14 ZAlf* de geld hl) weet dend. (Wordt vervoigdj 1 r in m in 1 I 1 k 1 Het Meinummer ran bet Palestina Commer cial Bulletin, dat gepubliceerd wordt, door de afdeellng douane publiceert een uitvoerige lijst betreffende de Immigratie In Palestina In den loop ran 1933 In totaal «Un In dat jaar 41 Ml personen, öri M8M oden en 3235 anderen, het land binnengekomen. Ie K 1. t Spoedig ontdekten we het vliegtuig van Oom Sidney En Ijlings keerden we naar het vlieg veld terug. Nauwelijks was ik uit on* vliegtuig gestapt of ook de machine van Oom Sidney bereikte den grond. Oat was me een weerzien We omhelsden elkaar en Oom Sidney keek me maar aan of Ik uit den doode berreaen waa. nu aan Hiervan werden anderem trureschre r. m ▼au in- P’ a- toch eindelijk toe en middag* vlogen we dan boven de hoofdstad Mijn ouder* waren wel onder den indmk van het mooie panorama, dat de stad bood. Maar toen we weer behouden op den grond waren ael moeder „Ik ben toch maar blU. dat ik weer op den vasten grond sta." Mmnumu HET EVENWICHT Oom had ook tante Sidney al* passagier* meegenomen, die mU ook hartelljk begroette Samen gingen we naar hui*. Tante Sidney Mi moeder waren dadelijk In een druk gesprek over mün avontuur. Ook vader, oom en ik voerden een druk ge sprek. Ik moest Oom Sidney natuurlijk van b onae „Omroeper" Eiken avond weer opnieuw •preekt hjj in 75 000 gesinnen, waar hl) Meed* Mn trouw gehoor vindt. Zakgn-Omroepen M M. per regel Particuliere Omroepers 20 et. per tegel Betrekkingen (gevraagd en aangeboden’ 1# et. per regel. mijn wedervaren vertellen en wij haalden al lerlei herinneringen op van dingen, die we ta rnen beleefd hadden. Oom kwam met een plannetje voor den dag We aouden dien middag geaamenlijk een vlleg- tochtje boven Amsterdam maken. Hoewel moe der «enige bedenkingen opperde, stamde ae Ter herdenking van de twintig jaar geleden uitgebroken wereldoorlog heeft het post com- mnaanaat van de Sovjet Unie een serie post zegel* uitgegeven, die aan de gebeurtenissen van 1914 tot 1918 moeten herinneren. De vijf kopeken postaegel symboliseert de aanvang van den strUd onder de titel „de wolken bedekken de horizon". De Uen kopeken postzegel toont brandende dorpen en vluchtende boeren. De vijftien kopeken postzegel is In tweetn gesplitst, de eerste helft toont den trlomfantelyken uit tocht naar net front, het tweede de terugkeer van de verminkte soldaten. Op een twintig kopeken «egel wordt tenslotte de verbroedering der vjjandelUke soldaten weergegeven. en positie dat etachen, maar met een die een duidelijk getuigenis aflegt van omzichtigheid. Ze gaf zelt* niet aanleiding, dat de menschen konden of ander hoekje hebben teruggetrokken waar nlemaad haar kende, om daar vol wanhoop te weenen. Maar zj) niet Z(j trad den storm tegemoet met een ongehoord» moed, di8 respect afdwong Waardig in voorkomen, vol berusting en onderwerping aan de beproeving God haar overzond. zette haar leven ook maar in eenlg opaicht de i In verhand aaet het sluodeu van een ItalU ganachen vlsseher door Tuzfcsche Jmstwachteg nabij het eiland Gastel Loriso. heeft de Itall- aansche regeerlng de volgende drie vragen ge richt tot de Turksche regeenng; lo. Betuiging van leedwezen over het gebeurde 3e Het tilt keeren van een schadeloosstelling aan de nabe staanden van het slachtoffer Se Een waarborg dat In de toekomst dergeljjke incidenten sullen worden vermelden. Naar vernomen wordt heeft de Turksche re- geertng de eerste twee verzo-ken ingewllltgd. doch slch wat betreft de derde vraag het ant woord voorbehouden. In het district Inyenga tusechen Salisbury en ümtall. dat op oude kaarten „Monomotepe"' „Het Koninkrijk van den ongetoenden* Rijkdom” wordt genoemd. «Un twee goudaders ontdekt, respectievelijk Uen en twaalf voet breed. Ook heeft men hier oude mijnen gevonden, waar in oude tuden tot een diepte van acht meter werd gegraven Op deae diepte werden nog steenen hamer* en beitel* gevonden. Verder heeft men een steenen smeltpot ge vonden waarin nog sporen van bet gesmolten metaal aanwezig sl)n. Bovendien heeft men eenlge honderden maalsteenen ontdekt, waaruit men besluit, dat hier vroeger een uitgebreid Industrie-centrum Is geweest. 8( gaan, met het geluk van andere menschen vóór sich ZU sou niet meer mogen llefbebbsn. En *u sou onmachtig de Jaren zien voorbij gaan Dat alles, omdat een ellendeling het In sjjn hoofd gekregen had om haar In den sleek te laten, aooaia een kind genoeg krijgt van een oud stuk speelgoed, en het op straat gooit. Ik was ml) bewust, dat mijn houding héél feeder was. toen Ik mijn tente haar kopje thee gaf. Zeker, ze heeft haar zoontje Maar hóe heeft se het? Al* een schat, waarvan ss<ver wachten kan. dat men hem haar elk «ogenblik aan ontnemen. En al sou die bedreiging niet bestaan, dan sal de jongen toch slechts -OO lang van haar zijn, tot het leven hem van haar zijde wegneemt Eerst zal het t college rUn. dan de hooge school, nog later «ijn beroep. en ten slotte een eigen haard.... Dat zich los hechten aal langzaam en ongemerkt gaan, en bijna zonder dat zü bet weet, zal de moeder alleen zijn. Arme vrouwI Ik sal u nooit naar uw verleden vragen maar u met liefde omrin gen; gn al* ik ten koste van éénlg offer nog een afglans van geluk In uw treurig leven kan brengen, zult u zien, hoe Ik u weet te beloonen voor uw goedheid jegens mij. Ik weet heelemaal niet, wat er om me heen gesproken werd, sóó verdiept was ik in trtjn gedachten. Ik herinner mij alleen de llefdevolle omhelzing van mevrouw Carvajal, en haar vriendelijke afscheidswoorden. Het heeft me echt genoegen gedaan ken nis met je te maken. Reina Ik vervracht je Hjj verkwiste het beschikbare geld, dat «U hem gaf, om schandalen te vermijden, en toen Os beurs leeg waa, verdween hu op een goeden dag n*ar Noord-Amerika Een prachtige oplossingt Misschien nog beste soo, omdat zij op die manier het ktnd Ja. Van twee kwaden het minst erge. Het is tenminste iets. O, u hadt gelijk toen u haar beklaagde Arme tante Marilenal En heeft men nooit ,101 (Tl 862 Joden 1239 al* immigranten; 134)29 (10376 Joden» kwamen het land binnen als tü- delijke bezoekers en vestigden slch In het land, terwijl eenlgen hunner verlof kregen zich blij vend te vestigen Bovendien werden 2878 per sonen <3456 Joden» die als reizigers het land waren binnengekomen, of de grenscontróle hadden ontweken in den loop van het jaar In het land opgenomen. De nationaliteit der Joodséhe Immigranten was als volgt: Polen 13125, Dultschers 5392, Roemenen 1411, Jemenleten en Adeneesen 1287, Grieken 1256 Amerikanen 1169, Llthauers 1099 en Engelsche onderdanen 387. Te Ratmalana op Ceylon is men begonnen met het aanleggen van sen vliegveld Men hoopt dit het einde van dit jaar voltooid te hebben en met Kerstmis hier de eerste postvliegtuigen te doen landdn Binnenkort zal een officier van de Britse he luchtmacht uit Indl* aankomen om toezicht te houden op den aanleg. De volkstelling van 1931 heeft aan het licht gebracht dat van iedere 207 Canadeezen zeven ongehuwd moeten blijven, aangezien er te wei nig vrouwen In het land zijn De totale bevolking van Canada bedraagt 5 381 071 van Britache afkomst Engelschen. Ieren. Schotten en andere Angelsaksers: 2927990 van Pransche origine Van Europee- sche origine, andere dan Engelache. aijn er in totaal 4 753 242 Inwoners. Van Aziatische ori gins 84 548 voornamelijk mannen, terwijl er ver der nog 5979 Eskimo's, 122911 Indianen en 19.458 negers in Canada leven. In 1901 had Canada nog een overwegend lan delijke bevolking, doch in 1931 leefde de meer derheid In de steden, waar toen 5 572 068 per sonen leefden tegen 4 804 738 op het platte land meemaakte Ik ben werkloos Ingenieur en tand* een jaar zonder een cent op aak. Zooiet* bad k wel gedacht ael Maud bedaard en wenkte een van haar vriendenCharlie neem JU Arend mee en laat bem vannacht bu je logeeren. O. K. sprak deae. on Arend opende zUn mond om te proteeteeren. doch voordat hij iele kon aeggen werd hü meegenosnen en even later aat hl; in den auto. Charlie, zie de jonge vrouw, meneer Ber ger sal er wel op gesteld zijn, dat Je het weet en het misschien prettig vinden als ik hem de ezphcatle bespaar. Hg Is op bot moment werk loos. Kun JU hem een paar dagen b(j Je hou den? Je flat Is soo groot. Natuurlijk kind-, les amis de mes amls._ Jou vrien den zijn mUn vriendenenz. Welkom meneer eh Berger Ieder een zit wel es op zwart zaad Ben half uur later lag Arend In een heerlUk zacht bed. doch hu dacht bu aich «elvendroom Ik of aal ik straks wakker worden op een bank of op sUn best in een logement HU werd echter wakker in een geaellige flat van den jongen acteur die aan het gezelschap verbonden was. waar Maud, aooala Arend aan de lunch voor dien tUd verscheen Charles niet «Un gastheer vernam. een eerste plaats nam. Razend veel talent, ael Charlie en een goeie meld.... wat grillig en lastig soms, maar «en hart van goud Enfin U kent haar wel Arend was weer op het punt om te bekennen, doch bedacht alch. dat Maud het niet aange naam zou vinden Overigen* werd er juist voor hem getelefoneerd Het was Maud, die vroeg of hü haar van avond «en den schouwburg wilde afhelen Arend bekeek alch «elven in den spiegel. Ik kan een bekende aetrlce zoo niet gaan afhalen, beken de hü. hemeltje lief, voor een gecosuuneerd feest, waarop Ik een hongerig Intellectueel moest voorstellen...., wipt ik prachtig.... maar voor gewoon HU krek weifelend naar *71 schoenen kapots'n pak versleten totaal op Een overjas.... bezat hu niet. *Un hoed was eenvoudig ontoonbaar. Charlie bemerkte dat en bood hem gulweg een pak aan. Ik heb nog wel iets geschikte man. dat komt later wel In orde. Maud glimlachte toen as hem sag en eprak: Laten we een kopje koffie gaan drinken Neen, ael Arend. Wat neen Ik kan hoogstens daar met U op die hank gaan altten. sei Arend vertwUfeld maar nu ook nog een kopje koffie van U aannemen.dat kan Ik niet Zs keek hem even aan en aeide tóen' Goed. TerwUl ae asten sprak as: Ik kan U een baan tje bezorgen in den schouwburg Op de admini stratie Het 1* niet veel, maar iet* Wilt U dat aannemen Misschien vindt U dan intusachen »ets anders. HU slikte.... en vroeg met een wat heesche stem: Waarom hebt u da* toch allemaal voor me gedasm? Haar oogen dwaalden langs hem heen Na een oogenbllk sal as: „Ik zag V staan, toen ik mrt de anderen uit den wagen stepte Ik bemerkte dat V naar binnen werd geschoven en dat weer wou weggaan.... en Intusachen had Ik wel gealen wat U voor een type waa. Ik wilde U een goede avond bezorgnn" En na een oogen- Uik veegde se erbU- „U Ujkt ep iemand, dien Ik.,., waar ik veel vaa gAhouden tiMs in den t0d. toen Ik nog een beginnend actricecje waa IMarom... Haar stem brak af «n hU sag tranen in haar oogvn Zes maanden later, waarin hU Maud dis bet eeer druk had. arlden anders sag dan als ae op kantoor kwam, aoillclteerde hu naar een be trekking en had elndelUk geluk. HU kocht een ruiker rozen en ging naar Maud's hula Ze wenechte hem hartelUk geluk en nam de bloemen van bem aan. Ik heb het aan U te danken eei hU. en dacht daarbu aan den man. dien ae liefhad. Dat deed de woorden op aun lippen veretom- men. die hU soo graag had uitgesproken. Nadien ontmoetten ae elkaar meer. HU kon haar nu ultnoodlgen en tt) toonde altUd even groote belangstelling veer *un werk als hU voor bet hare. En het «ogenblik kwam, waarin hU «Un ver langen niet meer kon vezwugen. Ik hsd er nooit met je over willen spreken, zei hU. maar ik kan deeen twUfel niet mem verdragen Zeg me. of je hem nog altUd Mef- hebt. dan zal ik nooit meer over mUn liefde spreken Ze staarde hem aan. Of ik wien liefheb? L>nman. aan wien ik je deed denken en terwtUe van wien Ze begon te lachen Dte beetond toeh aDeen in mün fantasie, dwaee jongen. Zie je. eoodr» ik je sag. voelde Ik sympathie voor je en toen je wilde weggaan, besloot ik je te laten blUven. deels uit medelijden, omdat ik wel begreep, hoe je er aan'toe was «n aan je heele ulterlUk be- j- --"'... merkte, dat je geen eenouaer waa deels, wei.... 'aten we het maar liefde op het eerste gezicht noemen Maar dat wou ik Ja natuurlUk niet be kennen en daarom De rest gtrg verloren In zijn omhelsing Het feest was aeer vroolljk waarmede hun verloving gevierd werd en er waren er bU lange na niet alleen menschen. wien het goed ging in het leven. doch velen; voor dit het eerste feest sinds langen tUd waa misschien ook wel bet eerste goede maal sinds lang I vlieger zag neer, niet op de verraderlijke zee. maar op de aonnige velden van Kent. HU had de krUtrotsen reeds achter slch. Blériot wendde bet stuur, en beschreef een bocht tot hu zich boven de rotsen bevond. Tot driemaal toe poogde hu te landen: de roteen waren te hoog. En de bevolking van het district, met sUn veie zomergasten, liep te hoop. Een vlieger.... uiterst zeldzaam, voor de meesten nooit gezien verschijnsel in die dagen I KUk. t lukt hem niet. Heb ik 7 niet gsaegd? Al dat gevlieg loopt op niets uit HU drijft af.... Rn.Blériot drèèf af. Niet ver. Tot even bul ten Dover, waar hU «onder moeite op een la- 1 gere rots neerstreez. Van alle kanten kwam men toesnellente voet, op fle'sen. in rUtulgen, in wat men toen auto’s noemde Waarvan zou men getuige «Un? Van een nieuw ongeluk? Van een gelukten acrobatentoer Men was getuige van den aanvang van een nieuw tudperk In de geschiedenis van bet ver keer. De bezadigde man. die met eenlge moeite uit «Un eendekker klom, was van FrankrUk naar Engeland gevlogen. Wat voor tegengestelde gevoelene oullen dan eUn oneehuldlg hart beroeren? Wat voor oordeel Bal «Un klnderlUk gevoel voor rechtvaardigheid sulver, omdat hu nooit geaoodlgd heeft ultspreken over den man. dia ondanks allee.... «Un vader ia? Zullen die schande en die wrok geen tragische schaduw werpen over een leven, dat daarvóór In een gelukkige onwetendheid sUn weg aoekt? Wat een bloedige wond sal het slaan in dat weerloos» hart! O Franclsquin. Jen gen. kon ik maar een scherm plaatsen voor je verstand, aoodat Je het nooit te weten kwam.... De sterren straalden aan den hemel, toen mevrouw Oarvajal voorbU de haag van seringen kwam en het park tnglng naar haar huis. In gedrukte «temming wandelde Ik terug naar het kasteel. Tante Martlena bemerkte mün <11- zwUgendheid. en vroeg me. terwUl se llefdevol haar arm om mUn middel sloeg: Scheelt er wat asm. Relna. dat je soo *tU bent? Haar oogen onderzochten de mijne in 8e duleternia, en er lag Iets als angst in haar blik Neen, er scheelt me niets, tante. Maar Ie bent soo stil.... Dat komt, omdat Ik onder den Indnik ben. Waarvan, prevelde all. terwUl mü oplet tend aansag Ik dacht, dat grootvader hier de eenlge was. die «Un MM te dragen had.... maar nu 4at er nog andere moellUkheden «Un. erger dan de «Une. toen hil er vandoor ging, en haar sóó in den steek liet? Die was onzettend, zei mevrouw Carvajal met een zucht Als Je bedenkt hoe de menaehen. en vooral de menschen van onzen stand, genieten van zulke dingenEn dan, je tante is te knap en te rtjk. dan dat se geen felle jaloezie om haar heen had opgewekt Ach ja. ik kan me voorstellenhos som mige tongen praatten Die dubbelhartigheid van de menschen .Goed soo! DAAr ben ik blU om Dat trotache ding heeft haar verdiende loon! Wat verbeeldde ae zich wel?” Zoo praatten degenen, die zich haar boezemvriendinnen noemden En diezelfde vriendinnen gingen haar vervolgena opaoeken onder tranen en weeklagen: „Arm kind, dkt had Je toch niet verdiend I” Maar «U sneed dat alle maal onmlddellük at, door haar koele en waar dige houding, en aanstonds begrepen de „vriasMllnnen”, dat dat gewonde hart gesloten was vgor ongezonde nieuwsgierigheid en met geweldige spul moesten ze afzien van het ge noegen. om in de wond te woelen, brutaalsten werden afgeschrlkt. Wat een dappere vrouw! riep Ik vol vuur uit. Dapper, Ja. dat ia het woord Wat begrijp Je het goed. Reins! Ja, ae Is de dochter van haar vader, en van al die onverschrokken rid ders, wier portretten Je in de galerij gezien hebt Een ander zou zich gedragen hebben als een lam. toen se dien slag ontving Het vliegveld sal op geluke wüae worden gemaakt als bet vliegveld Croydon, met een polltle-bu8eau. douane-kantoor. immigratie bureau en quarantaine-lnrichting. Het vliegveld ligt 16 kilometer van Colombo en zal met de stad worden verbonden door een autoweg en een spoorweg. Deskundigen noemen het de beste plaats voor een vliegveld in het Oosten Ook de Aero-club van Ceylon, welke tol toe slch weinig kon ontwikkelen bu gebrek een vliegveld, aal eveneens op dit nieuwe veld een plaats krugen. die voort, zonder r achting uit het oog te verlieaen. die «U zldirelf en haar naam verschuldigd was Achteraf be schouwd, wA« er eigenlük wel wat in haar leven gebeurd? Was se eigenlijk allang liet verwaarlooed Waarom den kwaadsprekr r* dan nog het genoegen te doen, van haar vegmetigd te zien? Zü vroeg niemand om medelüden, en had het ook van niemsmd noodlg ZU wist maar al te goed, waar «U troost en sterkte kon vindenNa de ramp is ae door blUven gaan, met In de wereld te verkeersn, aooala haar naam lakt, haar zóóveel zeggen, dat ae de gelegenheid zoent, om zich te verstrooien in haar positie, die toch werke- iUk moeilük was Ik heb altUd gedacht, dat tante Martlena een groote vrouw waa verklaarde Ik met over tuiging. Toen mün tante in de deuropening van (Un salon verscheen, met haar slerlüken en veer- krachtlgen tred met haar volmaakte schoon heid. voelde ik, hoe mün hart uiteengerukt Nu too menig mentch genietend In tijn luien strandttoel ligt. Ziet u de natuur weer torgen Voor ‘t noodtaaklijk evenwicht: Op de reisbureau! btfvoorbeeld. Komt men arbeidttifd te kort. Wijl vacantie automatisch Daar in werk veranderd wordt Nergens is de arbeid twaarder, Intrinsieker, bt)na helsch. Dan tooals het nu juist toegaat In pensions en in hotels’ D’een rit rttl op een terrasje Aan zijn stoel en (js verslaafd. Onderwijl de kelner zweetend Met een blad consumptie draaft! 'n Ander voelt zich in de koelte Van de golven zalig thuis, Maar de kok staat transptreeren Naast een gloeiend-heet fomuisl V stapt uit en wordt ontvangen Als een soort regeer end vorst. Maar er is toch ook een Die uw zware koffers torst! Want vacantie. dus uw nietsdoen. Is slechts moog'UJk door het feit Dat een ander juist die dagen In véél bezigheid verslijt! ouls Blériot is door de Royal Aero Club gehuldigd. Aan bet feestmaal dat te zünar eer gegeven werd, aaien, behalve Wd Londonderry, de Minister van Luchtvaart, tal van Engelache pionier* der - aviatiek aan Nergens kon de herdenking van een der grootste feiten in de geschiedenis der Lucht vaart. en de huldiging van den man die het feit volbracht heeft, beter geschieden dan in Engeland Want op 38 Juli 1909 landde Blériot op de krUtrotsen bU Dover. i Bet wonder was volbracht: voor bet eerst had eso mensch over de aee gevlogen. En Engeland, dat geen tunnel onder het Kanaal wilde aanleggen omdat bet. in 7 belang aUner veiligheid, eiland wilde blUven. begon zich voor bet eerst af te vragen at bet wM eiland blUven kón tunnel of geen tunneL Weinige Jaren later gaven Duitschlanda Zep pelins bet antwoord op die vraag. De ware grootheid U belichaamd in pioniers Wat «Un de reeders. die een Aqultanla. een Bremen naar Amerika laten loopen. vergeleken bU Chnstophorus Oolumbua in sUn slmpelen notendop? Wat zün de prachtige machines die dagelUk* in tal van richtingen tusechen En geland en het vasteland koereen vergeleken bU dien kleinen eendekker, waarmede Louis Blériot vUf-en-t*lntig jaren geleden te Dover landde? Het Ujkt eindeloos lang geleden misschien doordat een wereldschokkende en wereld-ver- anderenda oorlog tuaachenbetden kwam; mis schien ook omdat de geschiedenis der «viatlek nog soo Jong is aoodat in haar bestaan elke periode lang U)kt. Het was de heroïsche periode der aviatiek. De pioniers streden niet alleen tegen de wet ten der zwaartekracht, maar tegen het onge loof en den onwfl van het publiek Zonder veel physleken. en «onder nog veel meer moreelen moed konden zU niet slagen Men .geloofde" niet in bun werk. De openbare meaning in Franknjk stond bUna vijandig, die in Engeland overschllUg tegenover do heldhaftige pogingen der wegbanen. Viel er een dood, dan kreeg hU tot gratechrtft: .Zie je wei?l” Een daad gel«k die van Blériot deed tn een oogwenk vUandachap tot bewondering, onver schilligheid tot geestdrift overstaan. HU was geen bUaondég goed piloot. HU «m «Un machines hadden reeds tal van ongeluk ken beleefd En het was een „Blériot 18" waar mee hü het waagstuk ondernam. Op een aeboonen windloosen ochtend steeg hU op. te Les Baraqum, bU Calata, waar een monument de herinnering aan de eerste vlucht naar En geland levendig houdt. HU leed nog onder de gevolgen van een ongeluk, dat hem weinige weken daarvoor overkomen was. Maar hU geloofde in bet welslagen zUner onderneming Weinigen waren getuigen van zün vertrek HU haar hikte over geen der hulpmiddelen, waarop in tater jaren avlateurs konden reke nen. HU .bevoer” onbekend terrein. HU wist niet* omtrent de sunoeferische e HU wist niet waar hU. Indien hU d bereikte, sou kunnen landen. NauwelUks was de Pransche kust licht of hü geraakte tn een mist H «ompas om «Un richting te bepalen, ia mtat de gevaarUikste vuand van VW-en-twtntig Jaren geleden bet» doodsgevaar. Maar Blériot vloog en hoopte en En plotseling trok de mist op. 1 Het wm een nogal krankzinnige opwelling, doch dergelüke Impulsen kan men verwachten van iemand In een vertwUfelden toestand en Arend Berger, sinds ruim een Jaar werkloos en sinds dagen «ónder een cent op sak. wAs ver twUfeld en het toeval dreef hem geheel tegen «Un wil In dit avontuur. Het kwam soo. HU had bU het dragen van een koffer wat verdiend en was op weg naar een logementje. om er den nacht door te brengen Hü dacht op dat oogen- bllk aan niet* anders dan aan bet feit, dat hü voor dat geld óf warm eten, óf een goed bed te beslapen kreeg Maar een maaltud had hü al lang niet meer gehad Zoo In gedachten ver diept. raakte hü tusechen een groep vroolüke jougelui, die net uit een auto waren gestapt. HU stond stil, iemand duwde bem naar link*, een ander naar rechts en hü bemerkte dal er een gewoel wa« voor een deur en dat hü tus- schen menschen stond, die blUkbaar naar een gscostiuneerd feest gingen. Hü was twee en dertig. Jong genoeg om. in weerwil van bónger en éllende. zün hart zneller te doen kloppen bü de gedachte, dat hü jaren geleden ook aan zulks feesten kon meedoen. Tegelukertüd voelde hü zich door de vroolüke feestgangers voortgeduwd HU Mond opeens in de hall, verwonderde slch dat niemand hem nog de deur wees. En toen kwam de opwelling hU liep tusechen de an deren door, naar binnen en .stond eensklaps in een groote ruimte, die een atelier bleek te sUn Nu begreep hü. wAArom er géén coot ról* was; dit was een intiem feest, waarachünlük onder artisten en hu begreep, dal het onmogelük sou zün, hier onopgemerkt te blUven Het speet hem bitter Al was het als een Indringer dam nog zou hü graag éénmaal nog tn de sfeer van een feest hebben geleefd, éénmaal nog muziek en vroo- lUkheld om zich heen hebben gehad En toen gebeurde het onverwachte. Op bet moment dat hü de deur uit wilde gaan, kwam een aardig Jong meisje uit een südeur te voor- schün ZU droeg een zigeuners-coatuum Vroo.Uk wendde at zich tot hem en sprak Compliment voor Je verkleedlng. verarmde intellectueel. Arend nam haar hand aan. stom van ver bazing Kom, we hebben hoekje. Ze stak haar arm door den «ünen en sleepte hem zoowat mee tusechen de vroolüke groepjes. Er wc* een akntal vrienden van haar op bet feest, aan wie ze hem vooratelde. Hallo, dat ia een speciale vriend van me. zei het meisje, ver kleedlng intellectueel aan lager wal. bet m o- dsrnste wat men kan verzinnen Een jonge man stond op. «lak een hand naar hem uit, boog even en stelde zich voor Arend aarzelde, toen ael hü duidelük verstaanbaar. Berger Is mün naam HU meende dat het meisje nu dadelük haar vergissing aou bemerken doch tot zün onuitspreltoluke verbazing begon ae hem aan anderen voor te stellen. Arend her kende een paar namen van acteurs, een beeld houwer. die pas den Prix de Rome had verwor ven. actrices van eenlge reputatie en begreep dat hü In een milieu was gekomen dat hoofd- sakelük bestond uit kunstenaars, die al iets bereikt hadden Al* in een droom nam hü plaat*, even later bemerkte hü dat iemand bem sandwiches presenteerde en een glas wUn bracht en toen ging alles verder met de vanaelfspre- kendbeid, waarmee krankzinnige dingen In droonien gebeuren Het leven is opeens goed op me dezen enkelen avond maar, zoo dacht hü onder het dansen, doch sou dit het laatste feast «Un Het jonge meisje, later ontdekte hU dat ae Maud Delore werd genoemd, en actrice was. bleet ijem een rasdM. ,r HU wist heel erker, haar nooit te hebben ont meet Het was laat in den avond, toen ae set: Ik ga naar hui*, mors sanslend. wil ik 1 met mün wagen Arend had nu al voor heel wat moeilükheden gestaan, doch dat was wel bet vreeeelUkste I Doch vastberaden keek hü haar aan en sprak: Ik heb geen thuis. U moet zich vergist hebben, tk ontmoette U vroeger nooit, maar Ik had het natuurlUk duidelük moeten maken.... wel. het 1* aoo tang geleden, dat Ik een feestje De Sovjet-Russische geleerden hopen het verloren gegane geheim ran de gekleurde pot tenbakkerskunst te ontdekken bü de opgravin gen te Merva In Turkestan. Reeds zün te TasJkent vier en twintig groote pottenbakken-werkplaatsen blootgelegd, dis al len een kamer bevatten voor net mengen van de klei, een bek-kamer met twee ovens en een droogkamer. Men gelooft, dat deae werkplaatsen dateeren uit de negende eeuw, toen Merva beroemd was om «un fraai gekleurd aardewerk Vanuit Merva werd dit gebracht naar Per- zié. Afghanistan en andere 'anden Het kleur-proces is evenwel verloren gegaan en de geleerden hopen thans door laboratori um-proeven met het gevonden materiaal dit geheim weer te ontdekken. woonte, hé? en praten eens samen over X moeder. Tante Carmen was peet over moeder, legde tante Martlena glinilacl«end uit Wtat je dat niet. Reina? Neen, dat wist ik niet. Er glinsterde iets als een traan in de groote treurige oogen van mevrouw Carvajal. Ook aU 1* een dappere vrouw, die zich beheeracht. Gevolgd door mUn tante, ging sU door het haar welbekende kasteel, om mün grootvader te zoeken. langzaam daalde Ik de sternen treden af, luaseben een menigte van rueen door, en ging den tuin in. Ernstige gedachten hielden mU bezig Overal waren de sporen van droefheid vn tragedie MUn grootvader met zün gekwetst gevoel van eigenwaarde; tante Martlena met haar gebroken leven; mevrouw CarvajaJ met wie weet wat voor verdriet een verdriet, dat haar haren heeft doen vergrüaen en die jen uit drukking van smart om haar mond gelegd heeft; Ik met de schrünende herinnering aan mün eenzaamheid, en aan het gemis aan genegen heid, dat de zoetheid van mün kinderoren heeft vergald, en de blUde jaren van mün jeugd versomberd. Alleen Franchquln Ie gelukkig. Maar hoelang aal hü dat zün? De dag sal komen, waarop het scherpe verstand van den jongen afwükingen en leemten In *ün omgeving aal opmerken TwUfel zal zün hersens pünlgeu. en het«u omdat hü het tóch weten moet, hetsü door de onvooralchtlge uitlatingen van den ■n heb ik repetitie en Arend even naar huls brengen op dit blad «un Ingevolge de Versekertngsvoorwearden tegen f bU levenslange geheele ongeschiktheid tvt werken door f ’7Cfi Mj een ongeval met OCfï bü verllee van sen hand Z OC ’U verttse van een C/) bij sen breuk van Z dfl by vertlee van ongevallen veraekerd voor een der volgenae ultkeerlrgen üUuV,‘ verllse van belde armen, belde beenea of beide oogen f doodeluken afloop f een voet of een oog f 1 luim of wüevlagee I □(/•"been of arm f Tr</.“ sinteren vt^se soon echt Anne boodlg heeft. Schaamt hU slch nletl en dreigt haar, dat hü andere den Jon den aal opetachen O. o! Die man ie een schurk u maakt me ■Biuwachtlg. tante Carmen. Mevrouw Carvajal lachte goedmoedig MUn heftigheid amuseerde haar. Maar ik was woe dend, en/ had er behoefte aan. om te werd van verontwaardiging en medelijden Die vrouw sou nu verder door het leven moeten

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1934 | | pagina 7