Nederland en de wereldoorlog f375. ONZE 319e UITKEERING PER VLIEGMACHINE DE WERELD ROND Gelouterd TIP 'N GENOT I v&fiaal can den dag keerden wij uit ONSPORTIEF ONZE NEUTRALITEIT WOENSDAG 8 AUGUSTUS 1934 Plannen van Ludendorff ER FLESCH Fl. 2.80 tEN echtgenoot overkomen TOTAAL BEDRAG WAARMEDE VAN :n R Alleabonné’s naar SPAANSCH HET ND Koninklijke bezoeken aan Sofia In April 1918 zyn wy alechta op het allerlaatste oogenblik aan een oorlog ontsnapt Reddingsbrigade hield oefeningen Zeppelin in aanbouw voor Brazilië geldende de Wed. Menschen- kennis Hoe men leeuwen ver drijft Openbare feestdag ter eere van een bisschop THANS EEN f 81.590. aan onze verzekerde abonné s is uitgekeerd. DIRECTIE VEREEN. KATH. PERS Straat voor Barthou in Belgrado ingevolge de voor onze abonné's gratis-ongevallenverzekering aan P. VAN KESSEL, Rijksstraatweg 576, Heiloo, wegens een aan haar verkeersongeval. Dit is AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL 1 menschen MARTIN BARDEN gevierd worden als een stedelüke klanten leder- lllllllllllllll Uil lllllllllllllllllllllllll III IMSSSSMIIIIIHI11 Hill III IIII III III I III* 111< 1111IH4MSII IIMMIltWSMSIHHII X*- Instltut Cathoil- Oom Sidney, bijgestaan door tante, had in- 17 ■Wordt vervolgd) iN_ van naar on te verschrikkelijk boos. Doch hij vroeg direct of ik mij bezeerd had. Het viel gelukkig nog al mee. Behoudens eenlge flinke scheuren in mijn kleedlng, enkele ontvellingen en een in elkaar gedeukte fiets, was ik er nog al goed afgeko men. Veel later dan ik gedacht had kwam ik eindelijk thuis. Ja. haastige spoed. jongen, deed? door het 107-jarige opperhoofd Big Chief White Horse Eagle was geschreven. Thans werden alle mogelijke voorbereidingen getroffen om den tocht zoo goed mogelijk te doen slagen. Oom had een geheel nieuw Fok- kervllegtuig gekocht, dat nog geen naam had. Ik stelde oom voor het vliegtuig den naam van „De Kat” te geven. Immers een kat kan sprin- immero Winston Prins Ingen Amc- yber- Gra- 1 te I. L. i te rte- Op Croydon Is dezer dagen aangekomen mevr. Johnson met haar echtgenoot, den Amerikaan- schen filmproducent Martin Johnson, die acht tien maanden geleden 'n luchtexpeditie in Kenya in Tanganyika en Abesslnlë hebben ondernomen voor het filmen van grof wild en inboorlingen. Mevrouw Johnson vertelde, dat zü op zekeren nacht, een dozijn leeuwen rondom haar toestel had ontdekt. Hevig verschrikt had zij het eerste het beste dat haar In handen kwam naar een der leeuwen geworpen. Het bleek een zak meel te zijn, waarmede'zij den leeuw midden op den kop raakte. De plotseling wit bestoven konlng der wildernis boezemde zijn genooten zoo veel schrik in, dat zü hals over kop de vlucht namen Mevrouw Johnson is sindsdien van meenlng, dat zakken meel een veel beter wapen vormen tegen leeuwen dan de beste geweren. ige; onze split neemt Lady FL O. onln- n: A. ng te i was rs te l Dr. n te En- Gra- min lelf- s te Edel i; X Am- t soo en ’s- meer ierste, iepen. s had cht. aan tns- tin- *te, on om tar- aan liet niet den dig den !sia i er tiet tijn ede 'ert ie He ten tt.“ hts Id- ten xi- iad I Te Ocean City aan de kust van New Jersey is door een samenloop van omstandigheden een kantoorbediende verdronken op ongeveer hon derd Meter afstand van de plaats, waar zes honderd man van de reddingsbrigade een groote demonstratie gaven In aanwezigheid van 35000 toeschouwers. De ongelukkige zwom met een vriend toen beiden plotseling voelden, dat ze werden weggetrokken. Ze riepen om hulp en de oefenende mannen der reddingsbrigade zagen zich plotseling genoodzaakt van fictie ernst te maken. Een der belde slachtoffers was echter inmiddels reeds verdwenen en toen hij gerulmen tijd later kon worden opgedoken, bleven pogin gen om de levensgeesten op te wekken zonder (Nadruk verboden) iiiiiiHHaiiHiiiiiininiiHHiiiinumiiHiiiiimiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiF Belgrado heeft het voorbeeld van Boekarest gevolgd en een straat den naam gegeven van den Franschen minister van Buitenlandsche Zaken. Deze straat, die vroeger Cetinjska heette, zal voortaan Louis Barthoustraat genoemd worden. De minister heeft van de nieuwe naambordjes prachtige fotografieën gekregen. Dagelijks opnieuw betast, Wie het heeft, die houdt het zuinig Als een kostbaarheidje vast! Zelfs.men steelt het! men begièrt het! En ddn scheldt men op den dief. Want een fietser te berooven, Zien wij aan als..... onsportief! toestemming maakte; 4e. dat Ludendorff aangehouden heeft, want Hertling schrijft, dat noch den volgenden dag noch later die toestemming is gegeven. Uit net verhaal van von Hertling blijkt niet, lloe de Staatssecretaris von Kilhlmann *t plan voortbrengsel van dezen tijd zijn, die vreemde die zoo sentimenteel en romantisch Had ze met een dichter te doen? Of was die vreemde meneer Carvajal, die zoo keurig zijn smoking droeg, misschien een beetje van lotje getikt? In leder geval dacht Reina er niet aan, om den gek met hem te steken, tegenover die plotselinge ontboezeming van hem, en antwoordde ernstig en vriendelijk. Oa toch zitten, Lorenzo. Hij ging gehoorzaam zitten, maar niet op den kleinen divan zooals de rechter zou gedaan hebben. Lorenzo was veel te correct, om zich zoo’n voortijdige familiariteit te veroorloven. Hjj haalde een stoel, en nam op een eerbiedigen afstand plaats Het venster stond open, en Het al de verrukkelUkheid van den zomeravond naar binnen stroomen. De avonden zUn hier prachtig, prevelde het meisje. Wat een rust en vredigheid! Als alles zoo stil Is. is het net, of ik een heel orkest hoor: de rivier verderop, het ruischen in de bladeren, de vereenzaamde kreet van een vogel, die wakker wordt, het eentonig geluld van ?en krekel, het gekwaak van de klkvorschen in den vUver.... Het Is heel wat, als je zoo’n lantasle hebt, hè? Lorenzo glimlachte. Zonder die uitstapjes naar het Ideale, zou het leven Iets ónmogelijks zUn, zei hü met over tuiging. Zonder fantasie zou ik niet kunnen leven I en tallooze overwinningen heeft behaald In den strijd tegen de ellepde, den grooten Leider, die belangeloos heeft gewerkt voor den geestelijken, socialen en economlschen vooruitgang van Buf falo, besluiten wij dat de 1de Juni in de toe komst zal feestdag. verkregen, dat Ik met hem mede mocht en toen ik er ook nog op aandrong, kreeg Ik elndelUk, hoewel zeer aarzelend, de gewenschte toestem ming. Wat was ik blij Oom ontvouwde mU thans zUn plannen. HU zou de volgende route willen nemen. Amsterdam, N.-Duitachland, kust Oostzee, Archangel, N-Siberië, Beringstraat Alaska. In Noord-Amerika wilde oom dan eens het leven gadeslaan van de Indianen in de king, wat Je het noemen wilt Is hier in Aledo, Reina. Dat wil zeggen: niet In bet dorp, maar hier op het kasteel. Ik ben de rent meester van den markies. Hoe goed van begrip Reii^~anders ook was. was ze toch nog te jong, oryop de Juiste waarde te schatten, wat dit oogenblik voor Lorenzo Carvajal beteekende. Iemand meer op leeftüd en met meer tact, Marilena büvoorbeeld, zou het onderwerp onmiddellük hebben laten varen, zonder ook maar In het minst van ver bazing te hebben laten blUken. Reina, meege sleept door haar impulsief karakter was op dat moeilijk oogenblik een echt „enflant terrible.” Wat? riep ze onvoorzichtig uit, ronder haar verrassing te verbergen Dat zou ik nooit gedacht hebben. Je ziet eruit als een diplomaat, of een zee-officler, of een Zü hield op. en bekeek Carvajal van het boofd tot de voeten van zün onberispeUjke das tot zUn schoenen van de laatste mode, en de cor recte vouw in zUn pantalon, toe. Voor de op rechte bewondering, die uit dien blik sprak, voelde Lorenzo al de bitterheid van zün ver nedering verdwUnen. Nu zie «je, hoe de schUn bedriegt. Reina, lachte hU. zonder een zweem van geprikkeld heid. Ik ben geen zee-offlcler, geen diplo maat. maar eenvoudig rentmeester on een kasteel. Je grootvader heeft er plezier in net als de multl-mlllkninalr van de „Dollar- prinses” om een volbloed edelman in zijn muf [resultaat. Bibliotheekgebouw van het que te Parijs ingezegend. De bibliothecaris van bet Instituut hield bü deze gelegenheid een conferentie over de ge schiedenis der beroemde bibllothek. BU de ope ning In 1875 bevatte dse 3855 deelen, In October J.l. 225000 973 manuscripten; 81 Incunabelen en 78 werken, die reeds voor 1540 gedrukt zijn. Ieder jaar worden gemiddeld 40.000 doelen uit geleend. zonder schuchterheid natuurUjk de noemen, en dat u me Lorenzo noemt. Reina was van haar krukje opgestaan, en op een kleinen divan gaan zitten waarop desnoods nog plaats was voor een ander. Doch Lorenzo bleef vóór haar staan. WH Je niet meer spelen? vroeg hü En evenals daar straks, sprak er verlangen uit zün oogen. Doch ditmaal glimlachte Reina, en liet zich niet overhalen. Ik vrees, dat ik ze daar bü de speeltafel zal. storen. Hou je veel van muziek? Je kunt je niet voorstellen, hoeveel, riet Is een hartstocht van me. verklaarde Lorenzo met geestdrift. En dan hier bulten, met die Het gemeentebestuur van Buffalo In den staat New-York heeft besloten, dat de 16de Juni in de toekomst zal worden gevierd als een openbare feestdag ter eere van Mgr Baber, den Vicarls-Oeneraal van het diocees Buffalo en stichter van het beroemde „Our Lady of Victory Home of Charity” (Liefdegesticht ter eere van O. L. Vrouw van Overwinning) te La scha wanna. In de notulen van de gemeenteraadsvergade ring werd het bovenvermelde besluit als volgt geredigeerd: Ten eeuwige eer van Z. Exc Mgr. Baber, de stichter van .The City of Mercy” (De stad van het medelijden) te Tawhz wanne, den edelen bisschop. die zich een bekwaam aanvoer der beeft getoond In t groote leger van Christus was te weten gekomen. De Kanselier In het hoofdkwartier wist van niets. Kiihlmann, die twee dagen te voren op den 19en April uit Spa naar Berlijn was gekomen, had kennis van bet plan gekregen. De vraag is nu, op welke wijze? De mogelijkheid bestaat, dat hü van het plan gehoord heeft door middel van leden van het, groote hoofdkwartier. Maar dat is al heel wei nig waarschUnlUk. want dan hadden zUn zegs lieden het veel gemakkelflker aan den Kanse lier, die In Spa was. kunnen mededeelen. Het ligt dus onzes inziens voor de hand, dat von Kiihlmann In BerlUn van den Haag uit was ingelicht. En dan rijst ook meteen de vraag, of de Hollandsche regeertng op de een of andere wüze In een of anderen vortn een ultima, turn van het Duitsche legerbestuur had gekre gen achter oen rug van de Duitsche rUksregee- ring om? Zou In de staatsarchieven In Den Haag opheldering te vinden zUn? grootmoedigheid. Je grootvader is een nobel mensch, Relna. Ik weet niet wat er van ons zou geworden «Un, als hU ons niet geholpen had. Ik was een dwaze jongen, die niets uit voerde en ook nergens voor deugde. Ik dacht, dat Ik rijk waa en dat ik geen andere taak op de wereld te vervullen had, dan geld te ver knoeien. Stel Je voor, met zulke schitterende gaven, wat er van mijn arme moeder sou ge worden zUn, toen mUn vader stierf, en alles Ineenstortte! Maar die tAan is mijn redding ge weest. HU heeft me geleerd, om te werken cn om mün brood te verdienen.... Natuurlijk heb ik een heel kwaden tüd moeten meemaken, om een aantal verkeerde begrippen van mün stand kwUt te raken. MUn trots beeft me heel wat slapelooee nachten bezorgd en nóg nóg is het een kwaad oogenblik voor me, als je groot vader, onder menschen van onsen stand, mt aanduidt als zün rentmeester En dan doet hij het nog alleen, als hU niet anders kan. Want je grootvader is de fljngevoellgheM In persoon O, vergeef het mol riep Relna smartelük getroffen uit. Ik ben dom, verschrikkelijk dom en slecht geweest, Lorenao. Ik moet je ge voeligheid ontzettend gekwetst hebben, dat voel Ik heelemaal. want je bent oen flinke en dap pere jongen. Neen, neen, geen enkel woord meer over die geschiedenis. Die toen ik nu al vol doende, om te weten, dat ik met een kranlgen man te doen heb. Reina, in "s hemels naam..',. e neutraliteit van Nederland heeft tUdens I 1 den wereldoorlog herhaaldelUk In ern- L—S ztlg gevaar verkeerd. Zoowel de gealli eerde en geassocieerde mogendheden als de Centrale hebben verschillende malen daden ge steld, die op het nippertje moesten worden be schouwd als schendingen der Nederlandsche neutraliteit. Uur nooit Is‘het gevaar dier schending grooter geweest dan In April 1918. Het is in breeds kringen van ons land nooit bekend ge weest, dat wU toen ternauwernood aan den oorlog zUn ontsnapt Ritmeester graaf Kart von Hertling, de zoon van den toenmallgen kanselier en diens adju dant. vertelt daarvan in zün boek: .Jün Jahr In der Retcnskanzlel." Hier zUn de feiten: Het laatste groote Duitsche offensief had juist groot succes. De keizerrijke legers rukten zegepralend op tot dicht bj! Amlëns en tot Ar- mentières. Ludendorff stond In die dagen op bet hoogtepunt van zün macht en was. zooals Immer bU succesvolle offensieven, zeer over moedig. In sulk een stemming was hij niet bang voor nieuwe vüanden, getuige 1917, toen hU den oorlog mat Amerika provoceerde. Op den 21en April 1918 gebeurde nu het volgende. De kanselier von Hertling wUlde In het groo te hoofdkwartier te Spa. ZUn zoo Karl vertelt: .WU hadden 's avonds na tafel, zooals altud. robber whist gespeeld en mijn vader was naar bed gegaan, terwijl overste von Wlnterfeldt, (gedelegeerde van het opperste legerbestuur, bU de RUksregeering en de beer von Radowltz, (onderstaatssecretaris van Buitenlandsche Za ken) en ik nog over den oorlogstoestand spra ken. Om 11 uur kwam een dringend telegram uit BerlUn voor den Kanselier. De heer von Radowits opende het Het bevatte de mededee- llng van von Kijhlmann. dan staatssecretaris van Buitenlandsche Zaken, dat bet opperste legerbestuur van plan was. „ohne welteres In den nkchsten Stunden" in Zeeuwsch-Vlaanderen binnen te rukken. De aanleiding voor dezen plot- selmgen extratour was. zooals beweerd werd, het feit, dat Engelsche vliegers herhaaldelUk over het neutrale Hollandsche gebied vlogen en dat Holland toonde nifet in staat te zUn, dit met succes te oeletten. In deze aangelegenheid waren reeds herhaaldelUk note’s gewisseld en i Holland had zich ook herhaaldelUk bereid ver klaard, om zUn ^Lufthobelt” to handhaven. Wijl echter dat binnenvliegen der Engelsche vliegers met ophield. waarschUnlUk omdat de Hollandsche regeertng geen middelen beaat, om dit geheel te beletten, was het opperste leger bestuur klaarblqkeiUk tot de opvatting gekomen, dat er genoeg woorden waren gewisseld en dat men tot daden moest overgaan. Hoofdschud dend las de beer von Radowits bet zonderlinge telegram en verzocht overste von Wlnterfeldt, direct telephomsch met het opperste legerbe stuur in verbinding te treden Dit gebeurde en wU ontvingen bat geruststellende bericht, dat bet opperste legerbestuur in gëën geval zonder ultdrukkeluke toestemming der RUksregeering iets zou ondernemen. WU hielden ons berech- tigd. de nachtrust van den Kanselier niet te Storen. De toe«temming Is ook den volgenden dag evenmin als later gegeven.” Tot zoover Karl von Hertling Uit dit verbaal blUkt: le. dat Zeeuwsch-Vlaanderen en dus geheel Holland In het allergrootste gevaar "heeft ge- ■weefd; 3e. dat Ludendorff zonder oorlogsverklaring direct (,x>hne welteres in den nachsten Stun ten”) in Holland wilde binnenvallen; 8e dat. op brt laatste oogenblik, Ludendorff het door hem niet verloochend plan van de der RUksregeering afhankelUk want Williams had te kamer al verlaten eer het zoover gekomen was. HU zag niet de uiterst verbaasde uitdrukking, die op het gelaat van den Lord en de Lady te vocrschUn was geroe pen door zUn plotseling verdwijnen met bet collier. Ook hoorde hU de vrU bitse opmerking niet, die de Lord zich aan zijn adres liet ont vallen. En, als hU de uitwerking van zijn overhaas ten aftocht al had opgemerkt, hU zou er nog door gesterkt zUn in de overtuiging, die zich plotseling van hem meester had gemaakt, dat hU een onverantwocrdelUke domoor was ge weest, toen hU zich door de eenvoudige manie ren van zUn klanten had la ten overtuigen, dat hü met wer- kelüke aristocra ten te doen had. Hü was niet al- i leen woedend om het bedrog, maar minstens even verontwaardigd over zün eigen gedrag.... sün eigen.... ge brek aan menschenkennis. een eigenschap, waarop hü zich nogal liet voorstaan! Vandaar zün plotselinge woede. Dat zoiets hèm zou overkomen! Maar ze zouden zien, dat ze bü hem aan het verkeerde adres waren geweest. In het kantoor terug gekomen, sloot hü zich op, om den bediende geen gelegenheid te geven, tekst en uitlegging te vragen. Hü nam ten haak van de telefoon en telefoneerde lang en ernstig met Scotland Yard. Daarna begaf hij zich naar den winkel, stelde de bediende op de hoogte van bet geval door hem mede te deelen. dat hü direct gedacht had met op lichters te doen te hebben gehad. Daarom was hü persoonlük met het collier naar het hotel gegaan en had hü de politie op de hoogte ge steld van zün bevinding. Een uur daarna werd hü *an de telefoon ge- roepen en de bediende volgde het gesprek be langstellend, met de oogen door de ruit en met het gehoor door de geopende deur. Opvangen van het gesprokene deed hü niet veel; daarentegen zag hü duldelUk aan de gloeiend roode kleur op Williams’ gezicht, dat het gesprek een minder aangename mededee- ling voor hem behelsde. Het eenlge wat hü dui- delük hoorde was: Dan heb Ik me vergist.... vreeeelük Jam mer... alle schün was dan ook tegen hem,... enfin, Ik zal in ieder geval mün excuses aan bieden.... jammer van zoo’n bestelling, dat begrijpt u... en vooral zoo’n mooie connectie... Toen het telefoongesprek ten einde en Wil liams weer in den winkel terug waa, was de bediende bezig een der etalage-kasten grondig te reinigen. op zUn pootjes terecht. Oom stemde hiermede volkomen in. Na dagenlange toebereidselen waren we ein- delUk reisvaardig en na hartelUk arschdd vqn mün ouders genomen te hebben en hun beloofd te hebben alle mogelUke voorzichtig heid te betrachten, stegen we op een goeden dag met „De Kat" op om koers te zetten naar Riga, het eindpunt der eerste etappe. met een vurigheid, die het van zün bedeesdheid gewonnen had. Houd u alstublieft op met die deftigheid, zei het meisje glimlachend. Ik meen gehoord te hebben, dat we familie zün, is t niet? Zeker. Mün moeder Is een nicht van uw grootvader. Juist, dat beeft hU me ook gezegd. Vindt u het dan niet belacbelük. dat twee familieleden van nagenoeg denaelfden leeftüd. elkaar heel vormelük ..Juffrouw” en .meneer” noemen? Als u me niet Relna noemt, maak u dan maar geen Illusies, dat ik u Lorenao zal noemen. Begrijp u dat. meneer Carvajal? Ik begrüP het, zei de Jongeman lachend evenwel zUn gereserveerdheid en zUn te laten varen. Ik geef er voorkeur aan. om u Relna te Nauw’ltfks hebben wij ons rlksje Weer geofferd aan den Staat, Of dat veelbesproken plaatje Poetst weer plaatselijk de plaat Alttfd sputtert men geweldig Rn wij zeggen energiek: De belasting op de fietsen Is niet bijster sympathiek! Want dat plaatje, o, dat plaatje, Dat beschermd wordt door de wet.—. *f Is de dwang, die ons doet buigen Voor het postkant oor-loket! Ja, de weerzin schijnt geweldig. Doch die weerzin is.... slechts schijn! Want het blijkt, dat wij er happig En bijzonder fei op zijn! Want dit plaatje wordt gekoesterd, t Wordt gestreeld, geadoreerd, 't Wordt geklonken, of zoo noodig, Aan de fietsen gesoldeerd! 't Wordt verzekerd, ‘t wordt bespro ken. Reina bemerkte, dat ze nergens gemist werd, •n zette zich neer, om opnieuw te spelen, met ten gevoel, dat sü alle zenuwen van Lorenzo Carvajal aam het trillen bracht. Onwillekeurig J'teetrokken door de melodie, kwam hü stil letjes naderbü, tot zün arm op de kap van de Piano rustte. Groot en welgevormd, met rün «aunelük gezicht vond Reina. niettegen- waande zün schuchterheid, iets krachtigs aan te*? net alsof hü gestreden had voor zün teetaan en ook een zekere berusting, alsof “U zün kruis op zich genomen had. Zü begreep B» intuïtie, dat zü zich tegenover een Jongeman bevond die heel anders was, dan degenen, die HJ in de gelegenheid was geweest te ontmoe- •te, tüdens de laatste drie vacantiea, die zü ■U de Lugues had doorgebracht. Hoewel Car- tajal-taterlük geheel het type van een Hinken te gezonden Jongen man had. bemerkte zü. dat teBJ^oegtUdige ernst een heel Mjaonder teeken JP dat breede voorhoofd drukte. Toen de sonate of naar het buitenland. Ze maken dan uit stapjes, en gaan naar thé's en bals en concerten, en amuseeren zich Ja, voor een meisje, als JU, is Aledo een tamelijk vervelende plaats Maar daar merk ik heelemaal niets van, Lorenzo I Heusch, Ik benüd niemand. Lorenao Carvajal vestigde een blik vol bewon dering op het melsjs. Mochten de moeilükheden en smarten van het leven dit broze hart niet breken, dat nog zoo vol vertrouwen waai HU wist niet, dat het meisje reeds haar deel van de oneffenheden des levens had leeien ken nen. MU beeft het meer moeite gekoot, dan Jou, Relna, om te wennen. Het was de eerste keer, dat hü haar naam noemde. Tot dan toe had hü het klaarblükelük vermeden. Het klonk haar zoo zoet in de oemn. dat zü een weinig bloosde. Maar je bent toch niet altUd hier. Het Is nu al drie jaar, dat ik hier niet vandaan geweest ben. Werkelük? Ik dacht, dat je een paar dagen tl* Je moeder was komen doorbrengen, en dat Je dan weer weg ging. Dat J* je werkkring of je betrekking, ergens anders had. Een vurige blos kleurde eensklaps de wangen van Lorenzo Carvajal. Het was duidelijk, dat Reina een heel teer punt had aangeroerd. En op een toon, die het midden hield tusschen ge raaktheid en hooghartigheid, wat hem iets zeer Op last van den gemeenteraad moeten alle gebouwen In de hoofdstraten van Sofia tusschen het station en het Konlnklük paleis voor het aanstaande bezoek van konlng Alexander van Joegoslavië, die het bezoek zal beantwoorden dat konlng Boris hem in December JL heeft gebracht, gereinigd worden. Het is mogelük dat konlng Carol van Roe menië terzelfder tüd een bezoek aan Sofia brengt. De gemeenteraad heeft voorts gelast, dat ge durende het vorstalük bezoek iedereen de straat voor zün huls eiken morgen moet schoonmaken. Er mag ook geen waschgoed uit de ramen en bulten de hulzen te drogen worden gehangen, als dit van de straat af te zien is. Alle balcons moeten met potten bloemen versierd worden. Ieder huls en winkel moet een nieuwe vlag uitsteken van een opgegeven grootte. Inwoners, die zich niet aan deze bepalingen houden zullen worden beboet. op dit blad Zün ingevolge de versekeringevoorwaarden tegen f bü levenelange geheele ongeschiktheid t »t werken door f "7Cfï bü een ongeval met f OCfï bü verlies van een hand f 1 *iC oü veriiee van een f C/i bil een breuk van t Atï bh verllwan ongevallen verzekerd voor een der volgende ultkeeringen S «Jlrl/tZe-verlies van belde armen, belde beenen of belde oogen J f doodelüken afloop een voet of een oog f k X «Je luim of wijsvinger Ot/-~he«w of arms wCre" anderen vinger et was even half drie 's middags John Williams, directeur van Williams en Williams Ltd., Bondstreet, Londen, werd uit zün privó-kantoor geroepen om per soonlijk een deftigen klant te woord te staan. Lord Winston zat met zün echtgenoote op de rieten stoeltjes voor de toonbank en begroette WilllanVs onderdanlgen groet op zeer beleefde manier. Ook Lady Winston deed volstrekt niet uit de hoogte. Echte aristocraten, dacht hü- Dót kan je zóó zien. Oweeërs en dergelüke menschen. die niets van huis uit gewend zün, stellen zich altüd min of meer aan. Werkelük gedistingeerde menschen hebben dat niet noodig. Lord Winston legde Williams nog eens uit, ofschoon hü het reeds aan den bediende had medegedeeld, dat hü uit het Noorden kwam, op een vrü eenzaam landgoed woonde, tüdelük In het Grand Hotel logeerde, en plotseling ge dwongen was een vrü kostbaar halssnoer te koopen voor zün nichtje. Zü zou over enkele dagen trouwen. Als er niet zoo’n haast bü het geval geweest was, zou hü liever gewacht heb ben. totdat hü weer thuis was en daar, bü een firma in de naburige stad de bestelling opge geven hebben. Men leverde daar betrouwbaar enprompt Nu had hü gehoord, dat Williams en Williams Ltd. een zeer goede oude reputatie hadden en daarom was hü naar de zaak gekomen om een keus te doen. „Ik hoop, dat ik u niet teleur zal stellen.” zei Williams nederig. „Gelukkig zün we tegenwoor dig prachtig gesorteerd In colliers.” Hü liet den bediende het eene prachtstuk na het andere op de toonbank neerleggen en sprak gezellig met den ouden Lord over alles en rog wat. Ook Lady Winston mengde zich af en toe in het gesprek, maar zü lette beter op de colliers, die haar voorgelegd werden, dan haar man, die dan ook vrüwel spoedig de keus aan hóór over liet. Na een half uurtje had Lady Winston haar keus gedaan. Een vrü kostbaar parelsnoer, zelfs voor een winkel als die van Williams en Wil liams Ltd. Het parelsnoer werd ingepakt. De stonden op. „Op het moment heb Ik niet zooveel geld bü me. brengt u het me nog vanmiddag met de kwitantie?” vroeg de Lord. Belden bogen diep en openden de deur voor de hooge klantAQ. „Ik ga zelf, over een uurtje.” zei de directeur. „Dót begrijp ik.” antwoordde de bediende, met een lichten nadruk op het eerste woord. „O, neen, daar niet van. weet je, geen vuil tje aan de lucht, maar het staat beleefder, be grijp je?" De bediende dacht het zijne van de beleefd heid van den chef, maar ging er verder niet op in! Williams liep onophoudelük zenuwachtig zijn kamer door en keek voortdurend naar de klok. ElndelUk was het tüd om naar het hotel te gaan en hü verliet den winkel met het collier onder zün arm. De taxi bracht hem binnen een kwartier aan het opgegeven adres en toen hü aan het bureau naar Lord Winston vroeg, zei de klerk hem. dat hü reeds verwacht werd. Eenlge oogenblikken later stond hü aan hun tafel In de hotelkamer, waar het echtpaar hem veracht plaats te nemen. J nBdat zü In haar vliegtuig had over- „Eer u het pakje openmaakt, moet ik u ver- - - - tellen, dat ik me een beetje vergist heb, meneer Williams,” zei de Lord. „Ik had gedacht genoeg geld in contanten te hebben, om het collier te betalen, maar u weet wel, op reis „Komaan, meneer Williams even lief een chèque,” viel hier In. Williams stond nog steeds voor den stoel voor de tafel. Heel even bedacht hü zich. Toen zei hü, terwül hü zijn hoed weer opzette, en zich naar de deur wendde: „Pardon, onze firma neemt géén chèques aan, het spüt me maar. Het einde van zün mededeellng ging verloren. middels van mUn ouders halve toestemming klO- U-Ui-F WHiTfe- HORAJfc. en 12 en eenvoud: Mün beroep, mün werkkring, mün betrek - r» r- 18.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1934 | | pagina 15