F
PER VLIEGMACHINE DE WERELD ROND
Gelouterd
Boot
u&Aaal wui den daq
V1
w
De avonturier Hanussen ontmaskerd
B
1
n
EEN BOEK OVER DEN
r
I
van
mui DROOG OF NAT? NIIINIHIIIC
ZOVOÖR VIER FLINKE GROOTE STUKKEN
„HELDERZIENDE"
VRIJDAG 10 AUGUSTUS 1934
i.
Schaak
um,
Vergane glorie
7
Door
een
NAAR
HET
SPAANSCH
k
u
1
Een leven van liegen
en bedriegen
Begrafenisstoet dringt
een speelhol binnen
hond tegen
slangen beschermd
Plotseling verdween hy uit het
leven en de publieke belang
stelling, toen hy onthul
lingen dreigde te doen
wat
kun-
Pygmeeën in den Oranje
Vrijstaat?
HET GOUD VAN DE LUTIN E
ligt op den bodem der zee. De ijverige zoeken
weten welk een groote afstand dit is!
CTS. OP ELK PAK EEN BON VOOR FRAAIE GESCHENKEN
i
L' A
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
S-
4 "I
M
7
(Nadruk verboden).
miiiiiiiiniiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiimiiiiiiiiiiiir
«e-
i.
en
en
en
10.
1.
en
en
Mlt
We werden belden uit bet toestel gesleept,
Nadat we eenlgen tyd onzen toestand had-
me nooit
la
B»'l
1
TIP
ii
ii
Nauwelijks stonden wy hy het landen op het
vliegveld te Archangel stil of de deur van de
cabine werd opengerukt en een bersch uitzien
de soldaat stapte naar binnen. HU legde zUn
hand op den schouder van Oom Sidney en ar
resteerde hem.
t M
H.
sde.
art
de
politieke politie in Rusland,
docker hok gesmeten. Oom
Heer. MM,
beklemde hart
bij vertlee van *n
anderen vinger
daarop Is inmiddels bijzaak, zoolang het boek
van Fret aannemelijk blijft en den avonturier
Hanussen reduceert tot zijn werkelijke waar
de
ren
>en
nk,
rd-
G.
er-
tat,
(L
Je
w-
van het gevecht de wapen-
«••■e(seiieeMseeeeeeeseMseeeaes*MeeMMlMeeeseeeees
iden sporen heb-
dat het verloren
Noord-Afrlka en
de Berbers Ge-
Ingangen tot hun
T> Amerikaansche politie Is er onlangs In
geslaagd een casino te Long Beach te overrom
pelen. waar de bezoekers met behulp van zeer
geraffineerd in elkaar gezette roulette-toeetel-
len werden geplunderd Het geval op zichzelf is
niet eenig in zijn soort, maar merkwaardig Is
de manier, waarop de politie zijn slag sloeg. In
tegenstelling met de gewone wijze, waarbij de
auto’s der polltie met veel lawaai naderen, zoo-
dat iedereen verscheidene minuten vóór de
eigenlijke komst der heeren 'gewaarschuwd is.
sloop men dezen keer naderbij In den vorm van
een begrafenisstoet.
Deze werd geopend door een met guirlandes
en rouwkransen behangen wagen, die he* stof
felijk overschot heette te bevatten. De chauf
feurs der voertuigen wisten niet wat het doel
van den tocht was. ZIJ waren In dienst van een
bekende begrafenisonderneming en volgden al
leen de Instructies der „overlevenden".
Toen de stoet het casino naderde, werd plot
seling bevel tot stoppen gegeven en de treuren
de begrafenisgasten stormden In rouwdracht en
met revolvers gewapend de verdachte lokaliteit
binnen. Iedereen aldaar was zoo verbluft, dat
er meer dan vijftig arrestaties gedaan konden
worden, terwijl de kas en alle apparaten in be
slag werden genomen.
De In Boedapest zeer bekende ridder von Frey-
stkdtler Is dezer dagen failliet verklaard.
Hjj was vroeger zeer bemiddeld en bezat bU-
voorbeeld veertien elegante rijtuigen, waaronder
een, dat in zijn tijd tienduizend kronen heeft
gekost. Dit voertuig liet hij volgens Fransch
ontwerp In Hongarije bouwen. Eens werd rid
der von Freystadtler door den sultan van Tur
kije tot Pasja verheven Dit gebeurde, toen hU
dertig jaar Was en dikwUls aan het hof van den
Turkschen monarch verkeerde.
Toen hU zich eens in Egypte bevond, infor
meerde Prins Hllby naar zijn paarden en rij
tuigen. waarmee hU In Boedapest had kennis
gemaakt. Freystadtler vroeg den Prins, welz
span hem het beste had bevallen Deze ant
woordde, dat hU het Louis XIV-rUtulg met de
vier zwarte paarden het mooist vond, waarop
FreystAdtler den Egyptlschen pnns het span
cadeau deed.
C. t
had al verschillende keeren gevraagd wat dit
moest beteekenen, maar de soldaten hadden
ons op barsche wijze bevolen onze monden te
houden. Daar zaten we nu. Onze toestand was
verre van rooskleurig. En dat zooieta nu juist
moest gebeuren aan het begin van onzen tocht.
Aangekomen bij een der bureaux van
Oepeoe, dat is <h>
werden we In e«i
Is het nu een droge zomer
Of heet deze zomer nat?
Want wij hebben toch tot dusver
‘t Een en ’t ander reeds gehad.'
Weken heeft de zon staan schroeien,
Dagen zonneschijn alléén.
En daarbij nog was de droogte
Ook opvallend algemeen.
Maar ook heeft het zwaar geregend.
Niet geregend, maar geplast!
Dorpen, steden, heele streken
Werden waterrijk verrast.
Of de zon als gloeiend lava.
Of de regen bij het vat
Spreekt men dan van drogen zomer
Of heet deze zomer nat?
En nu komt de „regenmaker”
In zijn welbekenden strijd
Tegen wolken, mist en regen,
Ook al weer op het tapijt!
Wil hij natheid? Wil hij droogte?
Of bereikt hij alle twee?
Overal toch waar hy optreedt
Spuit de brandweer gretig mee!
Nu de kwestie nat en droogte
Beide evenzeer omvat
Spreekt men nu van drogen zomer
Of heet deze zomer nat?
MARTIN BERDEN
Toch zou alle Sunlight Zeep, die per jaar
in ons land gebruikt wordt, een afstand vormen,
die nog 71680 maal zoo lang isl
Dit is het beste bewijs voor de groote
populariteit van'Sunlight Zeep bij de Neder-
landsche huisvrouwen! Voor geen goud ter
wereld zouden zij Sunlight Zeep willen missen!
S—w-
w
onmlddeliyk kwamen er nog meer zwaar be
wapende soldaten toeloopen en gezamenlijk
werden we als twee groote misdadigers door de
stad gevoerd.
had? %U zweeg, pntsteld, en zag hem op haar
beurt «taan met een wereld van smreklng in
de betraande oogen.
Ik heb Je toch niet beleedlgd Is 1 wel?
prevelde hU
Hoe kan zóó n toewijding iemand beleedl-
gen, Pablo, zóó vol eerbied en zelfverloochening?
antwoordde Marllena diep ontroerd.
Vergeef het me, Marllena, en vergeet het
Je hebt het nu toevallig gezien. Maar Ik heb
gestreden tegen me zelf. Heb je niet gemerkt,
hoe Ik ontweken heb? Vandaag nog wilde tk
niet komen Ik had graag gewild, dat je het
nooit geweten had. Het Is ook belachelUk,
nietwaar? probeerde de arme jongen te schert
sen, met een bloedend hart
Neen, belachelijk is het niet, prevelde
Marllena machteloos
Zoo bleven zU enkele minuten zwUgen Het
meisje kwam binnen, om het theegerei weg te
nemen, en deed het licht aan. Pablo sag, det
Marilena’s oogen heel treurig stonden, en haar
stem beefde, toen zU beton te spreken.
Luister, Pablo. Ons heel leven hebben we
met elkaar omgegaan, en van elkaar gehouden,
als twee goede vrienden, nietwaar? Onder
snder omstandigheden zou het vanzelf spreken,
dat je je hart liet gaan. Maar je bent een man
van eer, en Ik een vrouw. Het ie het ver
standigste, dat we er heelemaal een eind aan
maken Waarom vraag je niet ooi overgeplaatst
te worden naar Afrika?
Pablo antwoordde niet. ZUn hart kromp Ineen.
Ma^.et zijn dingen, die sterker zijn dan smart,
Sc
hutten uit steen opgetrokken
architectonisch op vrü hoog
»e zetten
*»Hevwdhel_
*y*pschappelU ke kennissen
•rdiepc als as was in haar eigen verdnet,
teren, tot Reina, overal tegen
de handen voor zich uitgestrekt
donkere vertrek binnenkwam.
Oei, wat is het hier donker. Hos maakt
u het. tante Marllena?
- Hoe wil je. dat Ik het maak, kind? Half
gek van de hoofdpljn, die ik heb
Maar, tante, waarom neemt u dan geen
aspirientje, of wat eau do cologne, et....
Niets van dat allee, kind Niets helpt aae.
Het eenlge is: slapen. Als Ik maar kon slapen.
En we laten u niet slapen. U hebt gelijk,
tante Maar dit moet even vaststaan, dat. ata
Ik u nu ben komen lastig vallen, hst niet op
m|)n Instigatie geweest, maar omdat groot
vader het me geoogd heeft
Wat zeg je nh. Reina? Je vaH
lastig.
om u a.l. moe te doelen,
Rocamadre aoo juist getelefoneerd heeft van
het ministerie van oorlog.
(Wordt vervolgd)
Te Kambe in Burma werd een Engelsch-
man door vier groote pythons in zUn woning
aangevallen Tevergeefs trachtte hU zich van
de hem omstrengelende slangen te bevrijden,
toen zijn hond binnenkwam, die de «lang aan
viel, welke zich om de armen van den En-
gelschman had gewonden. Toen de man zUn
armen eenmaal vrij had. slaagde hU erin de
drie andere slangen te dooden.
anti- la waai-cam -
gemeentebestuur
een bepaling afgekondlgd. waarbij aan automo
bilisten en motorrijders wordt verboden binnen
de grenzen der stad ronder dringende nood
zaak van hun toeters of claxons gebruik te
maken.
Weggebruiken die deze bepaling overtreden,
zullen terstond beboet worden.
Deselfde maatregel zal binnenkort ook In
Lissabon worden ingevoerd en later waarschijn
lijk in alle steden van Portugal.
in hU door de rechtbank werd vrijgesproken,
omdat zUn handlanger hem trouw bleef. Door
diens medewerking kon Hanussen tijdens het
proces verscheidene „wonderen” verrichten
met het gevolg, dat de rechtbank hem Inder
daad als een waren helderziende beschouwde en
hem vrijsprak. Sindsdien had zjjn naam bU
een groote massa een nog meer vertrouwenwek-
kenden klank dan hU al had. Frel echter weet
zoowel de verdediging als het requisitoir zeer
scherpzinnig te ontleden en komt tot conclu
sies, die volstrekt tegengesteld zUn aan de
conclusie van de rechtbank.
Intusschen: toen Hanussen „gerehabiliteerd”
was kon hy, gewapena met nieuwen roem, naar
grootere daden omzien. En dit deed hy. ZUn
Intuïtie hielp hem voor de zooveelste maal.
Hitler’s ster was in opkomst tegelUk met die
van Göbbels. HU waagde zich aan de voorspel
ling, dat Hitler tot de hoogste macht, In
Dultschland zou komen en zUn voorspelling
kwam uit. Volle zalen juichten hem toe en de
rUke families ontvingen hem als een vriend,
nog steeds geloovend In zUn Deensohen adel.
In een van deze huizen n.l. bU een tooneelspeel-
ster maakte hU kennis met graaf Helldo.-f een
der voormannen van de 8. A. die juist In dien
tüd met Göbbels In contact was gekomen. Hell-
dorf echter wist niet, of hU Göbbeu vertrou
wen kon en vroeg om raad bU Hanussendie
hem de verzekering gaf, dat Göbbels betrouw
baar was. Nu was het voor den „wonderdoener"
niet moeilijk meer Hitler te naderen, temeer
niet, omdat Hitler, olgens Prei, zeer ontvan-
kelUk was voor occultlstische verschijnselen. In
talrUke gevallen zou Hitler zUn raadsman Ha
nussen hebben geconsulteerd. De roem van den
helderziende steeg met den dag en hU stichtte
een blad „Die Hanussen Zeitung”, waarin hU
allerlei voorspellingen deed. voornamelUk be
treffende Hitler, een methode, die Frel met ge
heel ten onrechte ziet als een reclamecampagne
ten gunste van den Führer en van Hanussen
zelf.
Maar toen kwam de val. Een socialistisch blad
begon onthullingen te doen, rafelde Hanus-
sen’s verleden uit elkaar en toonde aan, dat hü
geen edelmaa en geen Deen was en nog minder
een Ariër. Hitler was toen reeds Rljkskanseller
doch zag zich gecompromitteerd met zyn Jood-
schen raadsman, Helldorf en Göbbeis nadden
hem reeds eenlgen tyd met achterdocht beje
gend. Het begon er nu voor den held treurig
uit te zien ZUn groote beschermers lieten hem
los en op een avond vond men het 1U« van den
beroemden avonturier, op een landweg ver
moord. Men zal zich herinneren, hoe het ge
rucht geloopen heeft, dat Hanussen op last van
Göring om het leven zou gebracht zUn. een
veronderstelling, die Prei hartstocbteiyk bU-
valt.
En zoo wyd de Jood, die geruimen tUd een
groeten invloed had in de leiding van de 8. A„
die zelfs droomde van een ministerschap onder
Hitlers kansellerschap, plotseling weggevaagd
werd uit het leven en de publieke belangstelling,
zonder nog tUd te hebben geheimen te vertellen.
Dat hjj het zoover wist te brengen, pleit meer
voor zijn Intelligentie dan voor zUn Inborst,
want als we Frei’s boek mogen gelooven zou
Hanussen, alias Hermann Bteinschnelder een
perfecte oplichter en een zeer slecht mensch
zUn geweest Of Frel dit heeft aangetoond, uit
sluitend om ware geschiedenis te plegen, dan
wel uit vijandschap tegenover de machthebbers
In Duitschland, Is een vraag, die met Ineens
te beantwoorden is. Deze vraag en het antwoord
den besproken, en ons hadden afgevraagd wat
we feltelUk misdreven hadden, ging de deur
van onze gevangenis open en een bewaker
kwam binnen met een blad in de hand waarop
broodjes lagen Oom beduidde hem dat wU van
dat lekkers niets beliefden, voordat wU door
een der hoogste autoriteiten zouden ZUn ge
hoord.
de deur bleef ze even aarzelend staan,
ze voelde zich nerveus. Ja natuurlUk. de
zenuwen voor de verkiezingen. Ze liep
langzaam naar den spiegel en keek zich zelf
aan. Ze merkte op, dat de eerste grijze haren
gevolgd waren door ander. Dat haar oogen
Iets angstigs hadden Dat was toch te mal om
een plaat In een spotblaadje. Er moest nog iets
anders zUn. Iets wat ze zelf niet wist. Of durfde
ze het nog niet formuleeren. Ze zag weer de
afschuwelUke plaat van de door paarden ge
trokken staatskan».
De koppen der paarden hadden de trekken
van politici en bU de zielige aftandsche paarden
had ze haar man herkend. Maar de grofheid
van een platten geest mocht haar toch niet van
streek maken.
Ze nam een dik plakboek met carlcaturen
en bladerde erin. Als ze haar gevoel voor hu
mor ging verliezen werd ze werkelUk oud. Alles
had hU opgeofferd aan den staatsdienst en Is
de taak van een staatsman niet ondankbaar?
Verguisd, omstreden, belasterd, gesmaad door
velen en hoe weinig van het werk bleek van
blijvende waarde. En aan dat werk was alles
geofferd wat zU xlch als jonge vrouw van het
huwelUk gedroomd had. Lange avonden samen
bU het vuur, en verre, onbezorgde reizen had
zU gedroomd, een landhuis met orangerie, een
broeikas. ZU hoorde zUn voetstappen en keek
op haar armbandhorloge. HU kwam binnen en
liet snel zUn blik langs de kranten en de post
gaan.
..Niets bUzonders?
.Neen", zei ze.
„Was er Iets?” vroeg hU plotseling, -dat je
zoo zat te staren toen Ik binnenkwam?”
„Och. neen”, antwoordde zU. .4k dacht een
beetje aan allerlei".
HU kwam bU haar zitten en wilde blUkbaar
Iets zeggen, doch hU zweeg.
„Ben, Je moe?” vroeg ze.
„Neen”, zei hU langzaam, „maar ik denk er
over, dat niemand op het Idee schUnt te ko
men mU te vragen of Ik nog wel prtjs stel op
een portefeuille."
..Is er Iets gebeurd?”
„Neen. Er gebeurt alleen dat we ouder wor
den. Er zUn me gisteren op de vergadering
woorden ontglipt over jeugdige onbezonnenheid.
Op dat moment zag Ik mezelf staan dertig Jaar
geleden, opkomend voor nieuwe Ideeën, zoo
hartstochtelUk. dat de voorzitter me waar
schuwde voor jeugdige onbezonnenheid.”
Ze zweeg, maar ze voelde zich plotseling heel
dicht bU de rustige avonden samen, het land-
niet zUn kracht, hU trachte zich niet vast te
klemmen aan wat toch moet worden prijsge
geven. HU gs vrijwillig.”
Ze legde het potlood neer en keek hem aan.
Groot en sterk stond hU midden in de kamer.
ZUn heele persoonlUkheid drukte wilskracht en
energie uit. Ze legde de blocnote naast zich o»
den stoel en staarde voor zich.
■BchrUf je met meer?" vroeg hü-
.Neen, want het la dwaasheid.”
HU keek haar recht in het gezicht
,X>waashe4d?"
„Ja en deserteeren
..Deserteeren
„Ja, wat is het anders als iemand in de volle
kracht van zUn leven gaat spreken van krach
teloosheid. Je sprak van dertig jaar geleden.
ZUn dan toen de leiders gevlïcht omdat JU
als onbekookt jongmensch beter wilde weten?"
.Maar wat wil je dan. dat ik...."
„Dat je tot het laatste toe op je poet blUft.
dat je d enongeren en vooral den tegenstan
ders te verstaan geeft, dat ze nog altUd reke
ning met je te houden hebben."
„Wou je dat werkelUk?” vroeg hU.
.NatuurlUk. wil tk dat.”
„Maar je.... je bent zooveel alleen. Als ik
erover nadenk heb je zoo weinig gehad In ons
huwelijk! De vrouw van een staatsman zUn is
CigenlUk een troosteloos bestaan van ulter-
HJken glans”.
Ze slikte even, toen zei ze dapper: „Dacht
Je dan dat ik geen eerzucht heb? En dat jouw
carrière voor mU niet opwoog tegen een beetje
eenzaamheid. Dacht je. dat ik niet liever de
vrouw ben van 'n staatsman zooals JU. dan van
iemand met wien niet meer gerekend wordt.”
Er was even een stilte, en het oogenbllk har-
innerde haar aan momenten als ze schaak
speelden op schaarsche rustige avonden. Hij
won buna altüd. Ze vroeg zich af of hU ook
nu haar zet doorzién zou, maar toen stond hjj
op U het leek haar dat een zucht van «ver
lichting hem ontsnapte.*
,Jk meende dat JU....
Ze scheurde de eerste vellen uit haar bloc
note. wierp ze in de vlammen van den haard en
bedacht, dat het haar landhuis was, de broei
kassen. de reizen en de uren van rustig geluk,
die daar tot asch vergingen.
..Wat kan men iezh vergisaen”. zei hij zacht.
..Ik dacht werkelUk een oogenblik dat JU-
ZU nam haar potlood.
•Zullen we aan het werk gaan?”
De partij schaak was geëindigd, ditmaal had
hij verloren.
Ineen, naarmate de spanning verdween, die
haar staande hield Na het ontbijt dwong oen
ondraaglUke hoofdpljn haar, om op haar kamer
te blUven Niemand vermoedde lets. Z|j bad
nu en dan last van lichte aanvallen van zver-
spanning en men dacht, dat het gebrek aan
voldoende nachtrust ditmaal de oorzaak waa.
ZU lunchten sondar h**r, daar zjj niet naar
beneden wilde komen HM had misschien aet
vier uur geslagen, toen zU de bel van de tele
foon dringend hoorde rinkelen Zonder dat zl)
het kon helpen, werden haar zenuwen angstig
gespannen, en zU bleef in die spanning luiz
en
het
huis met orangerie en de mooie reizen. Zou ze
nu niet zeggen: je hebt gelijk. Je taak is af-
geloopen. Je hebt genoeg gedaan, ga eruit. Doe
het terwille van mU. laten we nog iets van ons
leven genieten. Maar ze eei alleen: JCk rrswtg
me af. of JU er bulten zou kunnen, of je je le
ven zou kunnen vullen met reizen, liefhebbe-
rUen. met mU
HU gaf geen antwoord, trok nerveus aan zijn
sigaret. Toen stond hU plotseling op. haalde
een potlood en een blocnote. Ach ja. het was
Donderdag, dan schreef hU zUn wekelUkschc
staatkundige bUdragen. dicteerde ze haar. Een
terugblik, dicteerde hU. en toen: „Wel valt het
zwaar te midden
rusting af te
leggen en den
strUd te ^steken
maar hU die
moegestreden
naar rust ver
langt. hü blüve
niet. HU overleve
en hu richtte zich op, vastbesloten om sUn
plicht te doen.
I k zal gaanIk heb daar al eerder over
gedacht
Er werd niet verder over gesproken Pablo
Souza verdween, en Marllena zegende hem utt
den grond van haar hart. Dat was de reden,
waarom barones Tallares niet alle mannen In
eenzelfde verachting omvatte Enkele Jon-
kere dagen gingen voorbü, dagen van ver-
twUfellng, gedurende welke Marllena voort
durend te strijden had met een reeks van
bitterheden; en steeds was de rldderlUke daad
van Pablo Souza als een zoete rustplaats, waar
zU haar gedachten tot kalmte kon laten komen.
Geen letter werd er tusschen hen gewisseld.
Trouw aan de afspraak, die eer en gpweten
hun voorschreven, deden zU geen poging, om
zich achter valsche theorieën te verschansen.
Gedurende die drie Jaren had Marllena den
edelen jongeman van haar kant leeren hoog
achten. die, door van haar weg te gaan haar
bet grootste blUk ven toewijding gexeven had,
dat Iemand haar ooit sou kunnen geven.
En thans, in de stilte van dezen slapelooeen
nacht, kromp Marllena ineen onder de wreedste
zelfverwijten „vermist gesneuveld Zij
dacht, dat het door haar schuld was. doordat
zU hem gevraagd had, om heen te gaan.,..
Wat zou zUn arme moeder haar verwenanhen.
als ze het wlstl.... En de booze geest greep de
gelegenheid aan, om In de ontstelde ziel van
Marllena een storm van verzet te ontketenen.
Wat had ze ermee bereikt met hem naar
Afrika te sturen? Wie waa zU, om over een
In velschillende deelen van den Oranje Vrij
staat heeft men sporen gevonden van een ge
heimzinnig pygmeeën-ras. dat voor de Ran-
toe’s dit gedeelte van Zuid-Afrlka schijnt te
hebben bewoond TerwUl de Bantoe’s hun hut
ten altijd bouwden van leem, hout en stroo en
nooit steenen bouwmateriaal gebruikten, waren
vrrTno^<*e'U^ van de pygmeeën stammende
en stonden ook
peü. zij doen
lectuur der Zlm-
leven te beschikken? Was het dan een misdaad
elkaar nu en dan te ontmoeten, en een woord
te wisselen, in bUtijn van anderen? Waarom dat
uiterste middel?
Marllena verkeerde tn dat verschrlkkell’ke
stadium waarin de helderheid van geest ver
loren gaat in een ontzettende verwarring Doch
SU had meermalen tot God gebeden, dat HU
haar niet aan haar zelf sou ovsrlaten, in die
oogenblikken van vreeeelUken nood. Gaandeweg
werd het weer kalm in haar binnenste, en was
zU self verrast over dien dwazen ommekeer in
haar gedachten. ZU schaamde er zich over,
en aanstonds welde weer het vaste vertrouwen
In haar op tn den Almachtige. Die haar nooit
in haar zware beproevingen verlaten had.
zU met al de vurigheid van haar
K^k ben er zeker van. dat .k er
geen kwaad aan' gedaan heb, daar i< we*t.
dat mUn bedoeling goed waa Alleen het ver
langen, dat wU beiden de heiligheid van Uw
gebod des te beter souden eerbiedigen heeft
my aoo doen handelen Het Is de booM geest,
die mU in dit uur In verwarring brengt door
vreeeelUke aelfverwUten. Doe met mij naar Uw
beloften. Heer. en laat mU niet ontsteld
worden 1
Den volgenden morgen had Marllena haar
nieuwe omart aanvaard ZU hxl wederom hear
kruis op zich genomen, en Ood gevraagd, dat
Hy haar mocht helpen, om het te drai
Doch hoewel ey nu vol berusting was. b'oel
haar ziel een diepe wonde ZU had te veel ge
vraagd van haar eigen krachten, on de natuur,
die minder weerstand bood dan de geest, oouk
1 11^ 'f m dit blad sUn Inzevoln de veraekerlngavoorwaarden tegen f bU levenslange geheele ongeschiktheid t »t werken door f 7Cfl MJ «en ongeval met f *>£(1 bU vsrllss van sen band f f OC sy verlies van een f Cft t»U een breuk van Afi t-
n<<? CLDOtlTlC S ongevallen veraekerd voor een der volgends ultkssrlngsn f OvorUas van balds armen, belde bsansn »t bolde oogen f doodeiyken afloop f een voet of een oog f 1 dutm of wuovlngor J */<Z.”boen of *rml anderen
had Marllena niet de noodlge helderziendheid,
om te raden, wat er omging In het hart vzn
Pablo Souza. En deae laatste zou zeer wel In
staat geweest zijn, om er nooit met een woord
over te reppen, als zich niet ren bijzondere
omstandigheid had voorgedaan, die de duister
nis als met bliksemstraal verhelderde.
In die dagen had de verdwUning van baron
Tallares plaats. Het schandaal waa enorm.
Teneinde den storm een weinig te laten over
drijven, onthield Marllena zich er enkele dagen
van, om uit te gaan. Haar kennissen xwameu
haar toen bezoeken, om hun deelneming te be
tuigen Marllena verwonderde er zich erg over,
dat Souza niet verzeheen, die toch altijd zoo n
oeste vriend geweest was, en op sekeren dag
vroeg ze er ronduit zUn moeder naar. De
goede dame verweet haar zoon diens nalatig
heid: die arme Marllena, ze had soo’n behoefte
aan meeleven, tn die wreede beproevingI.
Pablo Souza verscheen den volgenden da? I>e
avond daalde. Een paar chrysanthemums k wUn-
den in de Japansche vazen De thee werd koud
In dekopjes, terwUl zU spraken over de
vreeeelUke tragedie, die een leven vernietigd
had. Gedreven door oen onwillekeurige be
hoefte aan mededeelzaamheid, liet Marllena
haar hart vrUelUk spreken, en gewaagde van
haar tranen, en haar verdriet, en haar ver
twijfeling. en ten slotte van haar berusting
Pablo aelde niets! ZwUgend keek hU maar naar
baar, keek hy maar.... Opeens hield Marllena
op, bU' hot zien van dien vochtlgen blik
las zU In dien blik? Hoe.
oen zy.n, dat zy ijet tot*]
e telepaath en helderziende Hanussen is,
I 1 of liever wis geen onbekende in ons land.
coch grootere aandacht dan r.yn colle
ga’s heeft hU hier toch niet getrokken.
In Duitschland echter heeft de ster van de
gen „helderziende” zóó hoog aan den hemel ge
staan. dat hijzelf geruimen Ujd in den waan
heeft feleefd eenmaal minister in het Derde
RUk te zullen worden.
Het ia nog maar een jaar geleden, dat deze
profeet van het Derde RUk vermoord werd op
een eenzamen weg. Daarmede liep een snelle,
hoewel minderwaardige carrière ten einde, een
carrière die echter niet onmiddeliyk vergeten
werd dear.... de vUanden van den «ermoorde,
hoe groot de haast ook was, waarmede zyn
vrisnd-r. afscheid namen van zUn herinnering.
Immers Is de naam van Hanussen wel volop
In de belangstelling getreden door een boek,
dat over zyn leven is verschenen. Dit boek,
getiteld .janussen, eln Bericht” verscheen in
Straatsburg en werd geschreven door Bruno
Prei met een voorwoord van Egon Erwln Klsch.
Belde auteurs waren vUanden van Hanussen en
voornamelUk Frel. de schryver van het boek,
komt er voor uit, dat hy een vyand van den
helderziende was.
Wie dit boek leest, kan moeiiyk nog een
greintje respect over houden voor den man,
die zUn leven lang heeft gelogen en bedrogen,
die zun ras en afkomst verloocnende en dit al
les deed uit een verachteiyke geldzucht.
Toen Hanussen. die eigenlyk Steinschnelder
heette, op het toppunt van zyn roem stond,
noemde hU zich gaarne baron Steinschnelder
von H.uiussen, afstammeling van een oud.
Drensch adeliyk geslacht, hoewel hy fettelijk de
zoon was van een klein toooeelspelertje uit
Weenen.
Van jongs af aan cultiveerde de jeugdige Her
mann in zich de neiging naar dik doen, geld
verdienen en op grooten voet 'even. Op een an
dere *ijze dan door bedrog zag hU geen kans
aan deze neigingen gevolg te geven Een van
zyn eeiste groote oplicht*ryen bestond hierin,
dat hü vanuit TurkUe naar Oostenrjk terug-
keerds ën zich uitgevend voor oen ganger Tlt-
ta Ru "o, gratis passage kreeg aan boord van
een schip op voorwaarde, dat hü onderweg een
concer’ zou geven. Toen het er op aan kwam
zyn talenten te toonen, was Ruffo aoo heesch,
dat hy niet zingen kon.
ZUn rwendelaryen gelukten steeds, oank zU de
bijzonder scherpe intelligentie, waarmede bU ze
toepastte. Ook zyn helderziendheid was op deze
zwendelary gebaseerd, doch alweer, op een
intelllg<^e zwendelary Als variété-artist had
hy nog nauweiyks een naam verworven, toen
hy op de gedachte kwam, een gedachte, die
zfjn intuïtie hem ingaf naar Weenen terug
te keeren, dat in die Jaren, vlak na den oor
log. aan den rand van een afgrond leefde en
znakte naar sensatie en geheimzinnigheden.
Bet succes van Hanussen was enorm. Nog leef
den enkele herinneringen voort aan ”4jn „voor
spellingen” tUdens den oorlog. Hy was toen
korporaal en maakte furore door bepaalde ge
beurtenissen te voorspellen, die wonderlijk ge
noeg -leeds na een paar dagen werden beves
tigd. De truc was doodeenvoudig Een handlan
ger van Hanussen was te werk gesteld by de
veldpost, noteerde nu en dan belangrijke ge
beurtenisoen In de families van soldaten en of
ficieren (welke gebeurtenissen hU uit de post
kon lezen) gaf deze door naar Hanussen. die
aan t profeteeren sloeg m hield de betreffende
correspondentie een paar dagen achter. Als ’n
donderslag kwam dan de schriftelUke bevesti
ging achterna tot groote verbazing van Ha-
nussen's kameraden. Deae nonunée van Ha
nussen leefde nog, toen hy In Weenen optrad
en zyn naam begon een geweldigen klsnk te
krygen. Dit bleek on. uit het langdurig pro
ces tegen den helderziende, waarin volgens Frel
de beklaagde absoluut schuldig was, doch waar-
Vsidwenen ze allemaal, die verrertngen. die
•en mooie vrouw-ln-nood in den ridderlilken
van enkelen had opgewekt? Pablo Souza
aan daarop kunnen antwoorden met een ronduit
-neen” HU had altUd van haar gehouden, van
“Un Jonge jaren af, en niet dan met snUt
naar huweiyk met baron Tallares gezien. In rijn
aan wee hy diepe genegenheid voor haar blliven
Marllena kon In zyn leven voortaan
*Ua. dan oen droom, een illusie,
hy. De hooge oovattlng van de hetllg-
en onverbreekbaarheid van het huwelUk.
«•Marllena was toegedaan, vond In zlm eigen
■•«neeten weerklank. Van het eerste oogenblik
ai had hy begrepen, dat hy een veldtocht tegen
*W»n gevoelens moest ondernemen, ten
einde met de liefde af te rekenen, on die
T~r om te zetten In de teedere vriendschap,
«e nem van sUn Jongensjaren af altijd met
rerbonden had. Vastbesloten verwU-
■ieh van Marilena’s pad, zooveel de
-told het toellet want zU hadden
Verdiept als
