Het spoorwegnet in Afrika
Sïet u&Aaal uan den dag
PER VLIEGMACHINE DE WERELD ROND
Gelouterd
I
COMBINATIE VAN TREIN
EN BOOT
Visch met muziek
VT
I
♦i
i
DINSDAG 21 AUGUSTUS 1934
Snelle vooruitgang
Verlof om een baard te
dragen
3600 zeppelin-reizen
Nieuw duikrecord
Een weddenschap
naar
SPAAN SCH
HET
l
I
V
-f
Kampioen sigaren-
rooker overleden
W aterleidingsbuizen
van papier
Agent, die een inbreker
hielp
Gevangenis-weekblad
in Engeland
tv-
et
te
Tegenwoordig kan men het zwarte
werelddeel van noord naar Zuid
en van Oott naar Weet snel
doorkruisen
Zachte klanken, die uit de zee
opklinken
Het vergeten
i taschje
■f
le
n
!e
it
e
>p-
HJner Gottlieb Jauer, die het overigens ook
in
Naar de Noordpool. Het oogenbllk van ver-
Nadat we een hartelük afscheid hadden ge
er
op dit blad*stjn ingevolge de vereeki
ie
aoo’n schiweienden
2 September
28 Augustus
3?
den
een
trouwen
September
je mee voor een tochtje met de
(Wordt vervolgd)
verachrikkelük brutaal
En
ze
Ze
kan
zalf
ook
die
nomen van de autoriteiten, vertrokken we voor
den langen tocht naar Noord-Zweden. Zonder
ongevallen bereikten we Tromsoë, waar we vei
lig landden.
van
toen
tuto
1
s
s
r
L
l
1
Oom Sidney en Ik schaften ons thans de
benoodlgde wlnterkleeding aan, die we In het
hooge Noorden best zouden kunnen gebruiken.
We kochten ski's waarin we ons thans duchtig
oefenden, want deze kunst zou ons wel te pas
kunnen komen.
Gaandeweg werden de toebereidselen getrof-
I
Sedert jaren is men bezig de sprookjesachtige
schatten te heffen, die In vroegere eeuwen, tij
dens zware stormen met trotsche oorlogssche
pen in de diepte verdwenen. De beroemde dui
ker Rafellie van het schip „Artigllo" heeft zoo
Juist met een nieuwe duikultrustlng het verba
zingwekkend record van 400 meter gevestigd.
hij
had
ven.
eser
on-
Jit-
ood.'
1
urn
de
oot
sen
tie.
n*
s-
n.
t-
n
beklaagde ziel
een flets tegei
lijk een zak
man.
moet
hebben.
nasporingen
leverden
Als
meend
kunnen
n
V
de
WO
id.
3t-
in
ng
Er
he
ei
st,
n-
;n
id
m
rt.
el
■nd
ie-
het
res
'■en
<an
sor
en
«n
cm
ir-
rn.
ter
ss-
rs,
Ier
ns
>n.
m
d;
correct en vriendelijk, terughoudend, en dat,
terwijl.... HU ontroerde ervan. Zoon kind....
had bepaald wel eens verdriet, als hü zoo wei
nig notitie van haar nam.
Eigenlük een héél pünlüke geschiedenis. Na
tuurlek mocht zij nooit vermoeden dat hij iets
te weten gekomen was, dat hü lets had ge
merkt.... Op zijn gewone manier gaf hü haar
den volgenden morgen het taschje terug.
HU zag wel dat ze verschrikt keek en ver
legen was, maar toen hü niets liet bUjken. haal
de ze verlicht adem.
scheen
fen tot een spoedig vertrek. Af en toe hadden
we het nog wel over onze avonturen die we in
Rusland hadden meegemaakt en we waren
maar wat blU, dat we aan de klauwen van het
Sovjetmonster waren ontsnapt.
trek uit Tromsö was aangebroken. Het toestel
was terdege nagezien, een slede was mee aan
boord genomen en verder hadden we een groe
ten voorraad proviand en uitrustingsstukken
meegenomen. Oom Sydney zat aan het stuur
en al spoedig vlogen we boven de Noordehjke
Ijszee. Weldra zagen we het drUfUs.
Dezer dagen is te Weenen een heer in den
ouderdom van 73 jaar overleden, die getrouw
iedere sigaar had genoteerd, van het tUdstip af,
dat hU begon te rooken, zoodat hü steeds wist
hoeveel sigaren hü reeds gerookt had. Bü zün
overlUden bleek, dat hü de geweldige hoeveel
heid van 628.046 sigaren had verbruikt. Tot
dusver stond het record op naam van den Ber-
UJner Gottlieb Jauer, die het overigens ook
y niet kleine aantal van 547.500 sigaren In rook
altüd dwars. Doch Lorenzo heeft zün
eer aangedaan, en is komen opdagen.
hU zün Citroën langs den schilder-
achtlgen weg stuurde, en op een onaangename
manier 1--
Dat een burger van de autoriteiten verlof
krijgt een baard te dragen, is een uniek gebeu
ren. dat men onlangs in een Roemeenscn dorp
kon beleven. BU de prefectuur van Tsjisjinau
meldde zich kort geleden de zeventlg-Jarlge
boer Jorga uit het dorp Ciprienl met het ver
zoek hem het recht te verleenen zün langen tot
op de borst hangenden witten baard te mogen
blUven dragen. Dit bUna een halve meter lange
pronkstuk, dat hem het eerwaardige ulterlUk
van een patriarch verleende en dat hU 32 jaar
lang liefdevol verzorgd had, was door een wet
van de gezondheidscommissie bedreigd, die
eischte, dat hoofd- en baardhaar het slachtoffer
van de schaar zouden worden, teneinde de ver
breiding van een in het land heerschende huid
ziekte tegen te gaan.
HU was er in geslaagd de gendarmen, die om
zUn dorp de wacht hielden te verschalken en
hü vroeg thans nederig, dat ten gunste van zUn
baard een uitzondering gemaakt zou worden.
Ontroerd door de smeekbede van den ouden
man willigde de prefect dit eigenaardige ver
zoek in en Jorga keerde gelukkig mek de offl-
cieele bevestiging naar zUn dorp terug, waar
hü met z’n baard trotsch rondloopt tusschen de
dorpelingen, wier schedel en gezicht geen
haartje meer vertoonen.
BOOTZ
AVANTI
Wanneer men realiseert, dat nog geen
halve eeuw geleden de kaart van het groote
Afrikaansche vasteland hoofdzakeMjk witte
plekken vertoonde, dan moet de snelheid,
waarmee in de laatste decennia geheel mid
den Afrika met de buitenwereld in verbin
ding gebracht is, onze bewondering en ver
bazing opwekken. Tegenwoordig kan men
met spoor, boot en auto dit groote wereld
deel van noord naar zuid en van oost naar
west zeer snel doorkruisen.
altüd groet, zonder te blüven staan, alsof ze
bang zUn, dat we ons in de vriendschap zouden
willen indringen. Mün levenswijze kan niet
eenvoudiger en natuurhjker wezen, dan ze hier
is. Op het oogenbllk wacht ik alleen nog maar,
tot Lorenzo Carvajal komt, om de zeilboot los
te maken, die pas geverfd is, en om dan met
hem een nieuwe wereld te gaan ontdekken.
len niet makkeluk weer
morgen hebben, als deze.
En waarom gaat de zeerob niet mee)
drong ik nogmaals achterdochtig aan.
Omdat er in de boot geen plaats Is voor
meer dan twee personen, Reina, antwoordde
Lorenzo met een begin van ongeduld. Heb
Je geen vertrouwen In mün vaardigheid) Bekük
het goed je loopt het anders mis Want als
JU niet meegaat, neem ik tante Marilena mee.
ZU staat je haar beurt af. omdat ae weet,
dat Je het dol vindt, om een tochtje te maken
en nu beginnen we met hindernissen. Nu,
goed. Je moet het zelf maar weten
Ik kom direct beneden. Wil JU even zeg
gen. dat ze het ontbUt hier, op het terras,
brengen? Dan winnen we tüd uit.
In een ommezien had ik me behoorlUk ge-
wasschen en gekleed. Onderwül ik vine in den
spiegel bekeek en wat poeder over de gezonde
kleur van mün wangen deed, kreeg ik een
onaangename gedachte Zou ik knaoper of
minder knap, of althans even knap zUn, als de
verloofde van markies Carvajal? Bah! Wat een
onzin I Wat beeft nu het feit, of ik knapper of
niet zoo knap ben, er mee te maken, ast we
ons allebei kolossaal zullen amuseeren met een
•pelevaartje met de „Pirulo" in de golf van
Ruiselares? Wat kan het mü trouwens schelen,
of hu een meisje heeft? Heeft het hém wat
kunnen schelen of Ik soms een galant had
om vriendschap met me te sluiten? Vastbesloten,
om alle mogettjke genoegen uit dezen morgen te
halen, maakte ik tevens het vaste voornemen
om lief er. vriendelük voor den kapitein van
Te Maribor, In Joego-Slavl», zün in een fa
briek reeds meer dan twee Jaren waterleldlngs-
bulzen In gebruik, die uit papier vervaardigd
zUn. De buizen hebben een voldoende stevig
heid, zUn roestvrU en worden door zuren niet
aangetast. Het gewicht bedraagt een derde van
de gewone buizen.
Een maand later waren ze verloofd. Pas na
hun huwelUk vertelde hU haar eens dat hü
haar taschje had geopend en het portret had
gezien.
..Toen wist ik dat Je me liefhad," zei hü. „om
mU zelf alleenwant je had nooit iets laten
merken
Penelope zweeg met teedere oogen.
Ze overlegde dat men iets nooit zekerder kan
berekenen dan wanneer men speculeert op twee
eigenschappen, die de- mannen specifiek vrou-
welUk plachten te noemen: nieuwsgierigheid en
ijdelheid I
Went dat taschje bad ze met moedwil laten
liggen.
En het resultaat was naar verwachting
weest.
Reina! Reina!
Slaperig, en tamelUk verrast, keerdp ik mü
In mun bed om De stem, die me riep, kwam
me niet aanstonds bekend voor Zoodra de
nieuwsgierigheid het van mün slaap gewonnen
had, scherpte ik mUn gehoor.
Reina! klonk het weer.
En onmlddellUk daarop deed een dof geluld
mee zUn getoeter de ooren van het
eerzame echtpaar van „Villa Antonia" belee-
dlgde, dat hem dan ook een uiterst geetiengen
blik toewierp vklTult de stofwolk, die de wagen
opwierp, en de zeven klndbren van der. dokter
voor onze deur haalde, en hertogin Ordaque,
die rustig tn haar badstoel In de onmlddellUke
nabUheld zat te lezen, met haar kijker In de
hand deed opschrikken. En Lorenzo is niet
In een slecht humeur gekomen, zooals Ik ver
wacht had Integendeel. hU to vrooHJk en uit
gelaten, tn deze nieuwe phase van zijn per
soonlijkheid een echte student in de leer van
bet vacantle-nemen.
MARTIN BERDEN
(Nadruk verboden) -
nuiuiiiiiiiiiiHiuiiiiiiiimiiuiiiiiiiiiiiiiuii iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiuië
De noord-zuld-verbinding gaat via de Egyp
tische en Soedaneesche spoorwegen naar Senna
aan den Njjl en vandaar met de boot tot Joeba.
Deze plaats is door een prachtigen autoweg, die
_jjoor de schitterende hooglanden van mldden-
Afrtka leidt met Oezoemboera aan het noord-
einde van het Tanganjika-meer verbonden. Een
geregelde bootdienst brengt den reiziger van
Oezoemboera naar Albertville aan den westoever
van dit meer, vanwaar 'n trein hem naar Ca-
balo aan den Congo brengt. Een rivlerstoomer
voert binnen 415 dagen naar Boekama in het
luiden van de Congo-kolonie. Van hier leidt de
Congospoorlljn naar Sakania, waar men aan
sluiting heeft op het Zuid-Afrikaansche spoor
wegnet, dat zoowel naar Beira aan de oostkust
als naar Kaapstad voerdt.
Belangijker dan de Noord-Zuid-route is de
Oost-Westverblndlng, die uitsluitend door spoor
wegen tot stand komt en die de rijke ertsge-
bieden van den Zuid-Congo als ook de Britsche
koloniën Noord- en Zuid-Rhodesië zoo snel
mogelyk met het wereldverkeer aansluit. De
spoorwegen hebben de steden Beira in Mozam
bique en Benguella in Angola tot groote betee-
kenls gebracht.
Van Beira, dat door niet minder dan twee en
twintig scheepvaartlijnen geregeld wordt aange
daan, brengt een zeshonderd Engelsche mijlen
lange spoorlijn naar de Domlera-baal aan het
Nyassa-meer. Een andere groote verbinding
brengt naar Salisbury in Zuid-Rhodesië. Mo
menteel bestaat er tusschen Salisbury en Ka-
fue in Noord-Rhodesië een te lange verbinding.
Er zjjn plannen in overweging een directe lijn
tot stand te brengen, waardoor de reis een
derde korter zou worden dan nu.
Van Kafue brengt de trein naar Sakania. het
eindpunt van de Belgische Congolijn. De Bel
gische onderneming brengt dan naar Elizabeth
ville. de vlug groeiende hoofdstad van het ge
bied Katanga en naar Tenke het spoorwegkruis-
punt in binnen-Afrika. naar het Noord-Westen
tot Port Franequi. waaruit men per schip over
de Kasai en de Congo Kadi de monding
van de Congo bereikt. In Tenke kruist men den
Lobtto-spoorweg. die naar Dtlolo en Banguella
kiopt en de verbinding in stand houdt tusschen
de rijke ertsgebieden van Katanga en de we
reldmarkt.
Een Oost-West-verblnding is tot stand ge
bracht vanuit Daressalam naar Kigoma aan het
Tanganjika-meer. Van hieruit zorgt een gere
gelde stoomboot-verbinding voor het vervoer
naar Albertville.
Benige dagen geleden werd In Pransch
aequatoriaal Afrika de nieuwe spoorweg, die
Pointe Noire, aan den Atlantlschen Oceaan, met
Brazzaville verbindt, geopend. Gelijktijdig werd
een begin gemaakt met nieuwe moderne haven
werken te Pointe Noire. De thans geopende lijn
heeft een lengte van ruim 550 KM twee en
negentig bruggen en viaducten en twaalf tun
nels werden gebouwd. De langste tunnel van
Afrika is de Bamba-tunnel, die 1680 meter lang
Is.
Aangezien Brazzaville reeds sedert 1808 door
een spoorweg met de monding van den Congo
verbonden was, aarzelde men van Fransche Z0-
ge-
te
verge
ten, wat hij ont
dekt had, dan
vergiste hij zich.
Z0n mannelijke
ijdelheid dwong
Vandaag hebben we de zeilboot tewater ge
laten, met de ervaren hulp van een ouden vls-
scher. De boot is licht, zeker, en sierlijk.
Lorenzo en de oude zeerob zjjn in zee gegaan,
met krachtige riemslagen, terwitl de heele
familie op het terras stond te kijken. De zee
was violet, en de lucht doorschijnend blauw,
en bovendien lag er een gouden gloed over het
water, die aan den streep van schuim, die de
boot achter zich liet, een geflonker als van
diamant ontlokte de heerlijke zon van een
helderen Septemberdag. Tenlaatste was de boot
niet meer dan een stip in de verte, en alleen
de hertogin kon haar nog met haar kijker
onderscheiden.
Omstreeks twaalf uur kwam de ..Pirulo”
terug, met haar zeilen uitgespreid, terwijl zü
het water kliefde als een mes. De boot werd
met luide toejuichingen ontvangen, en Lorenzo,
de kapitein, met mijn eigen handen gedeco
reerd met een rose lint, bU gebrek aan een
goude medaille.
had doen vergaan.
Dat men deze beide heeren niet als voorbeeld
voor den schadelijken Invloed van nicotine kan
•tellen, blijkt uit het feit, dat beiden niet
in de kinderschoenen gestorven zijn.
Naar men uit Londen meldt, to daar het eer
ste nummer van een courant verschenen, welke
niet te koop is. Deze courant wordt namelijk in
de gevangenis geredigeerd, gezet, gedrukt en
gelezen. Het betreft hier geen clandestien ver
breid blaadje, doch het „Wekelijksche Nieuws
blad', dat een uitvloeisel is van de nieuwe her-
vormlngsmaatregelen van het gevangeniswezen
in Engeland.
De directeur van de gevangenis bepaalt den
Inhoud van het blad, dat voor elck wat wils be
vat met uitzondering van artikelen op crimi
neel gebied.
Het eerste nummer bestond uit vier pagina's.
De eerste pagina bevatte een artlfesi over de
Engelsche Mount-Everest-expedltie; vervolgens
een verhandeling over den bouw van den groo-
ten oceaan-reus van de Cunard-Line en nog
een artikel over den Volkenbond De tweede pa
gina was gewijd aan de opening van de Mer-
sey-tunnel. Pagina drie was geheel met sport
berichten gevuld, terwijl de laatste pagina ge
vuld was met kruiswoord- en andere raadselen,
alsmede de eerste aflevering van een feuilleton
bevatte.
Voorloopig verschijnt het blad alleen des Zon
dags, doch Indien het succes zal blijken te heb
ben. waaraan bijna niet te' twijfelen valt, zal
het blad meerdere malen per week verschijnen.
itiiiuniilSUCCES ■iiiiiminiiniiiiiiiiiHiu
geval van den „nestvlsch”, die zijn jongen met
een melodieus mengsel van kirren en kwaken
een slaaplied voorzingt.
De zaagbaars kan urenlang een eentonig
boem-boem den nacht indreunen. De „kanon-
vlsch" heeft met zijn op schoten gelijkende ge
luiden reeds menig zeevaarder, misschien wel
menig oorlogsschip, aan het schrikken gebracht.
BU Calera (Chili) leeft de „schubbenvlsch”,
die voortdurend vier gelijkblijvende noten doet
hooren en op enkele Zuidzee-ellanden kan ver
het land in nog het razend trommelen van den
„oorlogsroeper" vernomen worden.
Evenwel ook deze uitzondering op het voor
beeldig zwijgen der visschen is betrekkelijk.
Daar alle visschen zonder uitzondering ver
stoken zijn van stembanden, hebben zij ook
geen van^alle een stem.
Het moet dus wel zijn, dat bovengenoemde
visschen er iets anders op hebben gevonden.
Volgens de geleerden het iullen wel Duitsche
zjjn ontstaan de merkwaardige geluiden dan
ook door de zwemblazen, welker wanden zich
beurtelings spannen en ontspannen, aldus, op
een nog nader te onderzoeken w;jze, het ge
luid tot stand brengend.
Tijdens de thuisreis werd op de bekende
..Graf Zeppelin L. 127” een uniek jubileum ge
vierd. De eerste stuurman Ludwig Marx is se
dert 35 jaar in dienst van de Duitsche lucht
vaart en volbracht 3600 tochten met Zeppelins
H0 heeft den ontwikkelingsgang van dit
luchtvaartuig geheel meegemaakt en was as
sistent van Graaf Zeppelin. Alle luchtscheep-
typen vanaf de L. Z. 1 tot de L. Z. 127 heeft hij
gekend.
Een polltle-agent te Lyon, die een weinig af
gelegen woont, ging dezer dagen na gedanen
arbeid huiswaarts en haalde onderweg een man
in, die moeizaam tegen de hellende straat op
liep. terwijl hij een zwaren zak op den rug
droeg en een fiets aan de hand voortduwde.
Toen de politieagent hem voorbijliep, sprak de
man. die er zeer vermoeid uitzag, hem aan en
daar het toch zoo moeilijk was
den berg op te duwen en tege-
dragen. De agent, begaan met
den man. bood hem aan den zak te dragen,
welk aanbod gaarne werd geaccepteerd. Onder
een levendig gesprek liepen ze verder, tot zü op
het hoogste punt van de straat waren gekomen,
de vreemde zijn zak weer overnam en op de
fiets naar beneden reedEerst den anderen
dag kwam de agent te weten, dat de man. dien
hü had geholpen, een gezocht Inbreker was en
die Juist weer een nieuwe inbraak had gepleegd.
In den zak. door den agent 800 bereidwillig ge
dragen, had zich de buit bevonden!
Daarmede scheen het incident geëindigd,
doch in werkelijkheid begon het toen pas.
>•••••••••••••••••1
hem meer aandacht aan haar te besteden. Ze
was knap, héél knap.
Die jersey stond haar zoo frisch en lief. Ze
aeed haar werk goed, was altijd kalm en terug
houdend. Hü sou haar waarschijnlijk zielsge
lukkig maken, als hü haar eens vroeg of ze mee
uitging om thee te gaan drinken. Ze zag er
niet naar uit alsof ze zou trachten hem in haar
netten te vangen. Neen, daar was ze te on
schuldig voor. In stilte had ze haar liefde op
gekropt. het was eigenlük aandoenlük.
Toen de gelegenheid zich voordeed ze had
even nagewerkt noodigde hü haar tot een
kopje thee uit.
het üseren hekwerk van mün balkon trillen,
en kwam er een steentje tegen het glas van de
deur. Met een sprong was ik mün bed uit,
en gluurde ik door een kier van het gordün
De zee was als een zilveren spiegel, met gouden
weerschün. Het was helder weer, en nauwelüks
was er iets als schuim on het watervlak te
bemerken. De golven sloegen zachtjes tegen
bet strand, en op de nabüs rotsen heschen eer.
paar visschers geduldig hun net Stellig
moet ik het gordün een beetje bewogen
hebben, aldus een teeken van leven gevend
aan den persoon, die me daar straks geroepen
had. Tusschen de rieten stoelen en tafeltjes
en planten van het terras bemerkte ik thans de
krachtige karakteristieke gestalte van Lorenzo
Carvajal, gekleed in wit flanellen pantalon en
jersy, die strak naar mün balkon keek.
Heb Je me niet gehoord. Reina? Speel
geen verstoppertje, zeg! Ik heb Je wat voor te
stellen, zei hü met zün stem, die in de stilte
van den morgen nog luider klonk.
Goed in mün kimono gestopt, stak ik mün
hoofd een weinig door het gordün voor de
openstaande deur.
Goeden morgen, Lorenzo.
Kom
,J*lrulo"?
Is er geen gevaar bij? Gaat de oude zeerob
ook mee? vroeg ik, met plotselinge voorzich
tigheid.
De oude zeerob gaat niet mee, maar Ik
geef je de verzekering, dat er geen gevaar bü
Is. De see to spiegelglad zie Je dat niet?
Er to geen wind; we zullen dus roeien. We zul-
(Van onderen beginnen:)
Der wetenschap!
Het hooge peil
Gedurfd en knap,
Zij schragen thans,
Der stratosfeer!
In ‘t gulden boek
En zelfs met eer.
Hun namen staan.
En op z’n snelst.
Bewezen dit
En van der Eist
De naam Cosyns
Verwijlen kon.
Waar slechts de geest
Door gasballon,
Door gondel en
Gedragen wordt
Doordat zij nu
Slaat een record,
De wetenschap
Die hooger leidt.
Techniek vooral,
In dezen tijd
En "t is beslist
De wetenschap!
Door stijging stijgt
Maar stap voor stap,
Al gaat dit soms
Het schoone doel!
Steeds hooger-op
Naar ons gevoel,
Want altijd ligt,
Van onder af.
’t Begin begint
Ook later paf,
Al staat de mensch
de „Pirulo” te zün. Het sou trouwens een heel
onprettige geschiedenis wezen, als we een van
onze veelvuldige, zü het dan ook onschuldige,
schermutselingen midden op zee hadden!
Na mün overhaast ontbüt. dat ik naar bin
nen schrokte niettegenstaande de welge
meende waarschuwingen van mevrouw Carvajal,
die me vriendelük aankeek met haar mooie
bruine oogen, net als die van haar zoon,
kwam het plechtig oogenbllk van het vertrek.
De oude zeerob had de boot aan de aanleg
plaats vastgemaakt, en sprong aan wal, om zün
plaats aan den „kapitein” over te isten.
Lorenao's bewegingen waren zeker en bedaard.
Zü gaven een idee van vaardigheid, dat ver
deed hebben in den afloop van den
tocht Hü hielp mü instappen, nam de laatste
aanwijzingen van den ouden vlsscher in ont
vangst, en bracht de „Pidulo" met een kracht!-
gen riemslag op het wüde watervlak. Van het
terras steeg een gejuich op. Ze namen afscheid
yan ons. alsof we naar de Noordpool gingen.
Bü bet zien, hoe de boot de wateren kliefde,
op den krachtlgen en zekeren riemslag van mün
metgezel, leek het mü toe, dat Ik iets buiten
gewoons beleefde, en dat Lorenzo een held was.
Volgens de bladen uit Riga heeft een in Let
land levend millionnalr. wiens naam niet ge
noemd wordt, met een jongeman, genaamd
Ralmond Kizzl, een weddenschap afgesloten,
tengevolge waarvan hü zich verplicht tot de’
betaling van anderhalf mlllioen lat. dat zün
ruim 750.000 gulden, wanneer Kizzl hem de in
verschillende albums verzamelde autogrammen
van 4000 der meest vooraanstaande tüdgenooten
brengt. Kizzl is met zün blanke stukken papier
op weg gegaan en hoopt zün weddenschap te
winnen.
hartgrondigen afkeer van
hyper-modem is. Meisjes, die
willen bewaren, kan ze
van kleursel, zalf en
natuurlük heelemaal
-spreekt leder meisje met
►W' aan, en ze is zoo ronduit als de bazuin
»an het laatste oordeel.
a Ifred Erholt behoorde niet tot de man-
ZA nen. die meer aandacht aan hun typistes
x x wüden dan verstandig is. Of ze blond
waren dan wel donker, leelük of mooi, hü be
oordeelde zuiver naar haar verdiensten en zoo
kwam het, dat de knappe Penelope, die zich
eenlge filmachtige illusies had gemaakt toen
ze ontdekte welk een knappen en Interessanten
patroon ze had, na een jaar bü hem in dienst
te zün geweest, nog precies eender door hem
werd behandeld als ieder ander meisje op zün
kantoor: correct en onverschillig.
Het was een winteravond, dat ze nog met een
paar anderen had nagewerkt. Ook de directeur
zat nog op zün bureau, hü had het zeer druk
gehad.
Penelope werd éénmaal bü hem binnenge
roepen voor iets, waarbü hü even onpersoonlük
beleefd was als steeds, hoewel ze een Jumper
droeg, welke haar buitengewoon flatteerde.
Een uur later, toen de meisjes naar huis
konden gaan, zat Alfred Erholt nog In zün
kamer. Het werd laat dien avond, maar hü was
stipt en vroolljk en vastbesloten, door deze cri-
sistüden heen te komen en zün opwaartschen
weg te gaan vervolgen.
Eigenlük had hü niet veel plezier in zün
korte leven gehad. Hü volgde zün vader al jong
op. toen deze ziekelük werd, kreeg moellüke
tüden en zat In zorgen en eindelooee bereke
ningen op zün leeftüd. terwül andere mannen
plachten te gaan dansen met aardige meisjes
en verliefd te zün. Hü had geen tüd voor aar
dige meisjes genomen. Hü beoefende alleen de
sport, om wat lenig te blüven. Beter een Zon
dag golf spelen of tennis of een turnclub
zoodat Je Uchamelük bü blüft. dan je kostbaren
tüd te gaan „verknoeien" door met een of ander
lastig veeleischend meisje ergens heen te gaan
teaen of te gaan dansen.
Dien avond zeer laat dus maakte hü zich
gereed, om eindelük ook te gaan, toen zün oog
op een klein voorwerp viel, dat op een leeren
fauteuil lag. Het was een mooi klein hand-
taschje.
Hü verwonderde zich eerst en herinnerde
zich toen dat een der meisjes wie was het
ock weer geweest? binnen was gekomen voor
een paar Instructies. Toen had ze zeker haar
taschje hier laten liggen. Hü nam het kleine
ding op en besloot het aan den portier te ge
ven en het den volgenden dag zelf te over
handigen.
Een moment stond hü klaar om het in den
zak van zijn overjas te steken, toen dreef een
gevoel van nieuwsgierigheid hem er toe bet
taschje te openen.
Er kwamen de gewone dingen uit: een lip
penstift, een poederdoos, een zakdoekje, spie
geltje, tramkaart, een paar brieven, sleuteltjes,
een toen iets volkomen onverwachts: een por
tret van hem zelf.
Alfred staarde naar dit portret, geknipt uit
een blad en herinnerde zich dat hü gefotogra
feerd was, toen een van zün nichtjes een zeer
chique huwelük deed. Hü stond op de foto
even achter den bruidegom, doch deze was
wreedaardig stukgeknipt en ook de bruid was
verminkt, het was klaarblükelük alleen om dit
portret van hem te doen geweest.
Alfred mocht nog zoo’n energieke en ernstige
jongeman zün, op deze vondst reageerde hü
normaal genoeg: met een gevoel van üdele ge-
streeldheid. Wel. wel een van de meisjes
was dus verliefd op hem?.... Wie kon het
zün? Hü had nooit iets gemerkt..., wacht, de
brieven.... hü las het adres. En toen zag hü
doch vrü vaag, Penelope voor zich.
Knap meisje welhad haar altüd koel
behandeld.... zulke meisjes trachten altüd hun
patroon in te palmen, maar zü was altüd even
Ze heeft
Alle», wat
0* slanke lün
niet uitstaan.
Poeder
niets
Alle abonné’s ^gev\uè^ver«kemVOvoordeee'nr^erervo^genae ultkeeringen f3000. verlle»*van be'^^rmen^^ide beenen of belde oogen f 750.- doodelyken afloopf250.- een”voet of een oog f 125.“ duim of wy«vinger /5a-bbUnb<7uM^ f 40.“ anderen vinger
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
Ik heb pas geloofd, toen Ik het mün eigen
oogen zag. Lorenzo is gekomen. Ik had het nooit
gedacht, hoewel hü sün woord gegeven had.
Die tegenstrlbbelingen op den dag, waarop ik
mü van de diplomatieke zending kweet, die
mün grootvader mü had toe vertrouwd., zaten
me nog
woord
terwül
de lang met den bouw van een eigen spoor
weg. Pas toen de ontdekking van groote erts
voorraden in Katanga de economische ontwik
keling in de Fransche Congo-kolonie steeds ver
grootte, besloot men in 1914 tot een nieuwe
spoorwegverbinding over te gaan. Men had eerst
een spoorbreedte gekozen van een meter, maar
in 1925 werd deze gebracht op 1.06 meter, ten
einde een verbinding met het spoorwegnet van
Rhodesië en de Zuld-Afrikaansche Unie tot
stand te kunnen brengen. In technisch opzicht
was de aanleg van het spoor door de Majoem-
ba-bergen, een 70 KM. lange streek, buitenge
woon moellük.
De nieuwe lün ontsluit een zeer vruchtbare
streek, waar koffie, katoen, cacao, tabak, enz.
verbouwd worden en waar rijke kopermünen te
vinden zün. Aangezien ook een groot deel van
den Belgischen Congo-handel vla de nieuwe lü-
nen zal gaan, kan er niet aan getwüfeld wor
den, dat door deze lün en door de vernieuwing
van de haven Pointe Noire een groote toekomst
tegemoet gaat.
Behalve de groote transcontinentale spoorlü-
nen spelen ook de groote rivieren Sambezl.
Congo en Niger-Benue, die zeer bevaarbaar ge
maakt sün, voor het verkeer van binnen-Afrika
met de kust een groote rol; in Oeganda, Britsch-
Ooet-Afrlka, Soedan en de Congokolonlën heb
ben autowegen nieuwe verkeersmogelükheden
geschapen.
De transcontinentale spoorlünen zün zeer
comfortabel: slaapwagens, restauratiewagens
enz. zün aanwezig en de regeeringen van de
Engelsche, Belgische en Portugeesche koloniën
doen sedert jaren hun best door üverige pro
paganda het toeristenverkeer te bevorderen.
vso het laatste oordeel. Afgezien daarvan, is
“•t een voorname en achtenswaardlge dame. Ze
ongetrouwd, en heel rijk. Men beweert, dat
geen anderen erfgenaam heeft, dan haar
heef Pablo Souza.
Dat zün de eenlge personen, waar Je in
Ruiselares mee om kunt gaan. Het to een
“tbëiük onbekend plaatsje, dat gelukkig nog
®tot overstroomd is door die lawine van bad-
•••JëR, die zich graag willen laten zien. De
“ekto andere optrekjes zün: het ééne van een
«lokter, die zeven onmogelüke kinderen heeft,
JtoMmee tante Marilena het meisje beslist ver
boden heeft, dat ae er Franotaquln mee mag
toten spelen, omdat ze verechrikkelük brutaal
toBk en het andere van een oud echtpaar, dat
afkeer
to. Meisjes,
bewaren,
kleursel.
T T U zwügt als een vlsch” of „hü houdt zich
l~l stom als een visch", zult gü wel eens
hebben hooren opmerken aangaande een
uwer medemenschen, een man natuurlük, daar
zwügen en zich stom houden boven de krachten
der normale vrouw plegen te liggen.
De waarde dezer gezegden is echter
slechts betrekkelük, daar er visschen zün,
dit voorbeeldig zwügen voor zich niet in acht
nemen, wat zü er voor hun medevisschen ook
An mogen denken.
Vakautoriteiten hebben nieuwe
gehouden, en deze nasporingen leverden de
ontdekking op, dat er visschen zün, die geluiden
voortbrengen, en wel geluiden van zeer ver-
scheidenen aard, zelfs kreten 1
Verrassing wacht lederen bezoeker van het
schoone eiland Ceylon, wanneer hü zich in de
rust van den troplschen nacht door inboorlingen
naar bepaalde, slechts hun bekende plekken van
de kust laat roeien. Hü zal zün ooren niet
gelooven, wanneer uit de zee zachte klanken op
klinken, gelükend nu eens op harpspel dan weer
op het melodieuze geluld, dat wordt voortge
bracht door met een natten vinger over den
rand van een leeg wünglas te schuiven.
Hü zal misschien denken, dat in de branding
onder de Palmenkust njmfen en nereïden hul
zen. De vakautoriteiten weten hem echter te
zeggen, dat <£t niet zoo is, maar dat de muzi
kanten visschen zün. „Musiceerende schaal-
visschen” heeten deze zeebewoners.
Nog een menigte andere visschen produceert
geluld. Daar Is de „siümvisch der tropische
wateren”, die In oogenbllkken van gevaar een
beuschen kreet laat hooren. Nog sterker la bet