Het spoorwegnet in Afrika Sïet u&Aaal uan den dag PER VLIEGMACHINE DE WERELD ROND Gelouterd I COMBINATIE VAN TREIN EN BOOT Visch met muziek VT I ♦i i DINSDAG 21 AUGUSTUS 1934 Snelle vooruitgang Verlof om een baard te dragen 3600 zeppelin-reizen Nieuw duikrecord Een weddenschap naar SPAAN SCH HET l I V -f Kampioen sigaren- rooker overleden W aterleidingsbuizen van papier Agent, die een inbreker hielp Gevangenis-weekblad in Engeland tv- et te Tegenwoordig kan men het zwarte werelddeel van noord naar Zuid en van Oott naar Weet snel doorkruisen Zachte klanken, die uit de zee opklinken Het vergeten i taschje ■f le n !e it e >p- HJner Gottlieb Jauer, die het overigens ook in Naar de Noordpool. Het oogenbllk van ver- Nadat we een hartelük afscheid hadden ge er op dit blad*stjn ingevolge de vereeki ie aoo’n schiweienden 2 September 28 Augustus 3? den een trouwen September je mee voor een tochtje met de (Wordt vervolgd) verachrikkelük brutaal En ze Ze kan zalf ook die nomen van de autoriteiten, vertrokken we voor den langen tocht naar Noord-Zweden. Zonder ongevallen bereikten we Tromsoë, waar we vei lig landden. van toen tuto 1 s s r L l 1 Oom Sidney en Ik schaften ons thans de benoodlgde wlnterkleeding aan, die we In het hooge Noorden best zouden kunnen gebruiken. We kochten ski's waarin we ons thans duchtig oefenden, want deze kunst zou ons wel te pas kunnen komen. Gaandeweg werden de toebereidselen getrof- I Sedert jaren is men bezig de sprookjesachtige schatten te heffen, die In vroegere eeuwen, tij dens zware stormen met trotsche oorlogssche pen in de diepte verdwenen. De beroemde dui ker Rafellie van het schip „Artigllo" heeft zoo Juist met een nieuwe duikultrustlng het verba zingwekkend record van 400 meter gevestigd. hij had ven. eser on- Jit- ood.' 1 urn de oot sen tie. n* s- n. t- n beklaagde ziel een flets tegei lijk een zak man. moet hebben. nasporingen leverden Als meend kunnen n V de WO id. 3t- in ng Er he ei st, n- ;n id m rt. el ■nd ie- het res '■en <an sor en «n cm ir- rn. ter ss- rs, Ier ns >n. m d; correct en vriendelijk, terughoudend, en dat, terwijl.... HU ontroerde ervan. Zoon kind.... had bepaald wel eens verdriet, als hü zoo wei nig notitie van haar nam. Eigenlük een héél pünlüke geschiedenis. Na tuurlek mocht zij nooit vermoeden dat hij iets te weten gekomen was, dat hü lets had ge merkt.... Op zijn gewone manier gaf hü haar den volgenden morgen het taschje terug. HU zag wel dat ze verschrikt keek en ver legen was, maar toen hü niets liet bUjken. haal de ze verlicht adem. scheen fen tot een spoedig vertrek. Af en toe hadden we het nog wel over onze avonturen die we in Rusland hadden meegemaakt en we waren maar wat blU, dat we aan de klauwen van het Sovjetmonster waren ontsnapt. trek uit Tromsö was aangebroken. Het toestel was terdege nagezien, een slede was mee aan boord genomen en verder hadden we een groe ten voorraad proviand en uitrustingsstukken meegenomen. Oom Sydney zat aan het stuur en al spoedig vlogen we boven de Noordehjke Ijszee. Weldra zagen we het drUfUs. Dezer dagen is te Weenen een heer in den ouderdom van 73 jaar overleden, die getrouw iedere sigaar had genoteerd, van het tUdstip af, dat hU begon te rooken, zoodat hü steeds wist hoeveel sigaren hü reeds gerookt had. Bü zün overlUden bleek, dat hü de geweldige hoeveel heid van 628.046 sigaren had verbruikt. Tot dusver stond het record op naam van den Ber- UJner Gottlieb Jauer, die het overigens ook y niet kleine aantal van 547.500 sigaren In rook altüd dwars. Doch Lorenzo heeft zün eer aangedaan, en is komen opdagen. hU zün Citroën langs den schilder- achtlgen weg stuurde, en op een onaangename manier 1-- Dat een burger van de autoriteiten verlof krijgt een baard te dragen, is een uniek gebeu ren. dat men onlangs in een Roemeenscn dorp kon beleven. BU de prefectuur van Tsjisjinau meldde zich kort geleden de zeventlg-Jarlge boer Jorga uit het dorp Ciprienl met het ver zoek hem het recht te verleenen zün langen tot op de borst hangenden witten baard te mogen blUven dragen. Dit bUna een halve meter lange pronkstuk, dat hem het eerwaardige ulterlUk van een patriarch verleende en dat hU 32 jaar lang liefdevol verzorgd had, was door een wet van de gezondheidscommissie bedreigd, die eischte, dat hoofd- en baardhaar het slachtoffer van de schaar zouden worden, teneinde de ver breiding van een in het land heerschende huid ziekte tegen te gaan. HU was er in geslaagd de gendarmen, die om zUn dorp de wacht hielden te verschalken en hü vroeg thans nederig, dat ten gunste van zUn baard een uitzondering gemaakt zou worden. Ontroerd door de smeekbede van den ouden man willigde de prefect dit eigenaardige ver zoek in en Jorga keerde gelukkig mek de offl- cieele bevestiging naar zUn dorp terug, waar hü met z’n baard trotsch rondloopt tusschen de dorpelingen, wier schedel en gezicht geen haartje meer vertoonen. BOOTZ AVANTI Wanneer men realiseert, dat nog geen halve eeuw geleden de kaart van het groote Afrikaansche vasteland hoofdzakeMjk witte plekken vertoonde, dan moet de snelheid, waarmee in de laatste decennia geheel mid den Afrika met de buitenwereld in verbin ding gebracht is, onze bewondering en ver bazing opwekken. Tegenwoordig kan men met spoor, boot en auto dit groote wereld deel van noord naar zuid en van oost naar west zeer snel doorkruisen. altüd groet, zonder te blüven staan, alsof ze bang zUn, dat we ons in de vriendschap zouden willen indringen. Mün levenswijze kan niet eenvoudiger en natuurhjker wezen, dan ze hier is. Op het oogenbllk wacht ik alleen nog maar, tot Lorenzo Carvajal komt, om de zeilboot los te maken, die pas geverfd is, en om dan met hem een nieuwe wereld te gaan ontdekken. len niet makkeluk weer morgen hebben, als deze. En waarom gaat de zeerob niet mee) drong ik nogmaals achterdochtig aan. Omdat er in de boot geen plaats Is voor meer dan twee personen, Reina, antwoordde Lorenzo met een begin van ongeduld. Heb Je geen vertrouwen In mün vaardigheid) Bekük het goed je loopt het anders mis Want als JU niet meegaat, neem ik tante Marilena mee. ZU staat je haar beurt af. omdat ae weet, dat Je het dol vindt, om een tochtje te maken en nu beginnen we met hindernissen. Nu, goed. Je moet het zelf maar weten Ik kom direct beneden. Wil JU even zeg gen. dat ze het ontbUt hier, op het terras, brengen? Dan winnen we tüd uit. In een ommezien had ik me behoorlUk ge- wasschen en gekleed. Onderwül ik vine in den spiegel bekeek en wat poeder over de gezonde kleur van mün wangen deed, kreeg ik een onaangename gedachte Zou ik knaoper of minder knap, of althans even knap zUn, als de verloofde van markies Carvajal? Bah! Wat een onzin I Wat beeft nu het feit, of ik knapper of niet zoo knap ben, er mee te maken, ast we ons allebei kolossaal zullen amuseeren met een •pelevaartje met de „Pirulo" in de golf van Ruiselares? Wat kan het mü trouwens schelen, of hu een meisje heeft? Heeft het hém wat kunnen schelen of Ik soms een galant had om vriendschap met me te sluiten? Vastbesloten, om alle mogettjke genoegen uit dezen morgen te halen, maakte ik tevens het vaste voornemen om lief er. vriendelük voor den kapitein van Te Maribor, In Joego-Slavl», zün in een fa briek reeds meer dan twee Jaren waterleldlngs- bulzen In gebruik, die uit papier vervaardigd zUn. De buizen hebben een voldoende stevig heid, zUn roestvrU en worden door zuren niet aangetast. Het gewicht bedraagt een derde van de gewone buizen. Een maand later waren ze verloofd. Pas na hun huwelUk vertelde hU haar eens dat hü haar taschje had geopend en het portret had gezien. ..Toen wist ik dat Je me liefhad," zei hü. „om mU zelf alleenwant je had nooit iets laten merken Penelope zweeg met teedere oogen. Ze overlegde dat men iets nooit zekerder kan berekenen dan wanneer men speculeert op twee eigenschappen, die de- mannen specifiek vrou- welUk plachten te noemen: nieuwsgierigheid en ijdelheid I Went dat taschje bad ze met moedwil laten liggen. En het resultaat was naar verwachting weest. Reina! Reina! Slaperig, en tamelUk verrast, keerdp ik mü In mun bed om De stem, die me riep, kwam me niet aanstonds bekend voor Zoodra de nieuwsgierigheid het van mün slaap gewonnen had, scherpte ik mUn gehoor. Reina! klonk het weer. En onmlddellUk daarop deed een dof geluld mee zUn getoeter de ooren van het eerzame echtpaar van „Villa Antonia" belee- dlgde, dat hem dan ook een uiterst geetiengen blik toewierp vklTult de stofwolk, die de wagen opwierp, en de zeven klndbren van der. dokter voor onze deur haalde, en hertogin Ordaque, die rustig tn haar badstoel In de onmlddellUke nabUheld zat te lezen, met haar kijker In de hand deed opschrikken. En Lorenzo is niet In een slecht humeur gekomen, zooals Ik ver wacht had Integendeel. hU to vrooHJk en uit gelaten, tn deze nieuwe phase van zijn per soonlijkheid een echte student in de leer van bet vacantle-nemen. MARTIN BERDEN (Nadruk verboden) - nuiuiiiiiiiiiiHiuiiiiiiiimiiuiiiiiiiiiiiiiuii iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiuië De noord-zuld-verbinding gaat via de Egyp tische en Soedaneesche spoorwegen naar Senna aan den Njjl en vandaar met de boot tot Joeba. Deze plaats is door een prachtigen autoweg, die _jjoor de schitterende hooglanden van mldden- Afrtka leidt met Oezoemboera aan het noord- einde van het Tanganjika-meer verbonden. Een geregelde bootdienst brengt den reiziger van Oezoemboera naar Albertville aan den westoever van dit meer, vanwaar 'n trein hem naar Ca- balo aan den Congo brengt. Een rivlerstoomer voert binnen 415 dagen naar Boekama in het luiden van de Congo-kolonie. Van hier leidt de Congospoorlljn naar Sakania, waar men aan sluiting heeft op het Zuid-Afrikaansche spoor wegnet, dat zoowel naar Beira aan de oostkust als naar Kaapstad voerdt. Belangijker dan de Noord-Zuid-route is de Oost-Westverblndlng, die uitsluitend door spoor wegen tot stand komt en die de rijke ertsge- bieden van den Zuid-Congo als ook de Britsche koloniën Noord- en Zuid-Rhodesië zoo snel mogelyk met het wereldverkeer aansluit. De spoorwegen hebben de steden Beira in Mozam bique en Benguella in Angola tot groote betee- kenls gebracht. Van Beira, dat door niet minder dan twee en twintig scheepvaartlijnen geregeld wordt aange daan, brengt een zeshonderd Engelsche mijlen lange spoorlijn naar de Domlera-baal aan het Nyassa-meer. Een andere groote verbinding brengt naar Salisbury in Zuid-Rhodesië. Mo menteel bestaat er tusschen Salisbury en Ka- fue in Noord-Rhodesië een te lange verbinding. Er zjjn plannen in overweging een directe lijn tot stand te brengen, waardoor de reis een derde korter zou worden dan nu. Van Kafue brengt de trein naar Sakania. het eindpunt van de Belgische Congolijn. De Bel gische onderneming brengt dan naar Elizabeth ville. de vlug groeiende hoofdstad van het ge bied Katanga en naar Tenke het spoorwegkruis- punt in binnen-Afrika. naar het Noord-Westen tot Port Franequi. waaruit men per schip over de Kasai en de Congo Kadi de monding van de Congo bereikt. In Tenke kruist men den Lobtto-spoorweg. die naar Dtlolo en Banguella kiopt en de verbinding in stand houdt tusschen de rijke ertsgebieden van Katanga en de we reldmarkt. Een Oost-West-verblnding is tot stand ge bracht vanuit Daressalam naar Kigoma aan het Tanganjika-meer. Van hieruit zorgt een gere gelde stoomboot-verbinding voor het vervoer naar Albertville. Benige dagen geleden werd In Pransch aequatoriaal Afrika de nieuwe spoorweg, die Pointe Noire, aan den Atlantlschen Oceaan, met Brazzaville verbindt, geopend. Gelijktijdig werd een begin gemaakt met nieuwe moderne haven werken te Pointe Noire. De thans geopende lijn heeft een lengte van ruim 550 KM twee en negentig bruggen en viaducten en twaalf tun nels werden gebouwd. De langste tunnel van Afrika is de Bamba-tunnel, die 1680 meter lang Is. Aangezien Brazzaville reeds sedert 1808 door een spoorweg met de monding van den Congo verbonden was, aarzelde men van Fransche Z0- ge- te verge ten, wat hij ont dekt had, dan vergiste hij zich. Z0n mannelijke ijdelheid dwong Vandaag hebben we de zeilboot tewater ge laten, met de ervaren hulp van een ouden vls- scher. De boot is licht, zeker, en sierlijk. Lorenzo en de oude zeerob zjjn in zee gegaan, met krachtige riemslagen, terwitl de heele familie op het terras stond te kijken. De zee was violet, en de lucht doorschijnend blauw, en bovendien lag er een gouden gloed over het water, die aan den streep van schuim, die de boot achter zich liet, een geflonker als van diamant ontlokte de heerlijke zon van een helderen Septemberdag. Tenlaatste was de boot niet meer dan een stip in de verte, en alleen de hertogin kon haar nog met haar kijker onderscheiden. Omstreeks twaalf uur kwam de ..Pirulo” terug, met haar zeilen uitgespreid, terwijl zü het water kliefde als een mes. De boot werd met luide toejuichingen ontvangen, en Lorenzo, de kapitein, met mijn eigen handen gedeco reerd met een rose lint, bU gebrek aan een goude medaille. had doen vergaan. Dat men deze beide heeren niet als voorbeeld voor den schadelijken Invloed van nicotine kan •tellen, blijkt uit het feit, dat beiden niet in de kinderschoenen gestorven zijn. Naar men uit Londen meldt, to daar het eer ste nummer van een courant verschenen, welke niet te koop is. Deze courant wordt namelijk in de gevangenis geredigeerd, gezet, gedrukt en gelezen. Het betreft hier geen clandestien ver breid blaadje, doch het „Wekelijksche Nieuws blad', dat een uitvloeisel is van de nieuwe her- vormlngsmaatregelen van het gevangeniswezen in Engeland. De directeur van de gevangenis bepaalt den Inhoud van het blad, dat voor elck wat wils be vat met uitzondering van artikelen op crimi neel gebied. Het eerste nummer bestond uit vier pagina's. De eerste pagina bevatte een artlfesi over de Engelsche Mount-Everest-expedltie; vervolgens een verhandeling over den bouw van den groo- ten oceaan-reus van de Cunard-Line en nog een artikel over den Volkenbond De tweede pa gina was gewijd aan de opening van de Mer- sey-tunnel. Pagina drie was geheel met sport berichten gevuld, terwijl de laatste pagina ge vuld was met kruiswoord- en andere raadselen, alsmede de eerste aflevering van een feuilleton bevatte. Voorloopig verschijnt het blad alleen des Zon dags, doch Indien het succes zal blijken te heb ben. waaraan bijna niet te' twijfelen valt, zal het blad meerdere malen per week verschijnen. itiiiuniilSUCCES ■iiiiiminiiniiiiiiiiiHiu geval van den „nestvlsch”, die zijn jongen met een melodieus mengsel van kirren en kwaken een slaaplied voorzingt. De zaagbaars kan urenlang een eentonig boem-boem den nacht indreunen. De „kanon- vlsch" heeft met zijn op schoten gelijkende ge luiden reeds menig zeevaarder, misschien wel menig oorlogsschip, aan het schrikken gebracht. BU Calera (Chili) leeft de „schubbenvlsch”, die voortdurend vier gelijkblijvende noten doet hooren en op enkele Zuidzee-ellanden kan ver het land in nog het razend trommelen van den „oorlogsroeper" vernomen worden. Evenwel ook deze uitzondering op het voor beeldig zwijgen der visschen is betrekkelijk. Daar alle visschen zonder uitzondering ver stoken zijn van stembanden, hebben zij ook geen van^alle een stem. Het moet dus wel zijn, dat bovengenoemde visschen er iets anders op hebben gevonden. Volgens de geleerden het iullen wel Duitsche zjjn ontstaan de merkwaardige geluiden dan ook door de zwemblazen, welker wanden zich beurtelings spannen en ontspannen, aldus, op een nog nader te onderzoeken w;jze, het ge luid tot stand brengend. Tijdens de thuisreis werd op de bekende ..Graf Zeppelin L. 127” een uniek jubileum ge vierd. De eerste stuurman Ludwig Marx is se dert 35 jaar in dienst van de Duitsche lucht vaart en volbracht 3600 tochten met Zeppelins H0 heeft den ontwikkelingsgang van dit luchtvaartuig geheel meegemaakt en was as sistent van Graaf Zeppelin. Alle luchtscheep- typen vanaf de L. Z. 1 tot de L. Z. 127 heeft hij gekend. Een polltle-agent te Lyon, die een weinig af gelegen woont, ging dezer dagen na gedanen arbeid huiswaarts en haalde onderweg een man in, die moeizaam tegen de hellende straat op liep. terwijl hij een zwaren zak op den rug droeg en een fiets aan de hand voortduwde. Toen de politieagent hem voorbijliep, sprak de man. die er zeer vermoeid uitzag, hem aan en daar het toch zoo moeilijk was den berg op te duwen en tege- dragen. De agent, begaan met den man. bood hem aan den zak te dragen, welk aanbod gaarne werd geaccepteerd. Onder een levendig gesprek liepen ze verder, tot zü op het hoogste punt van de straat waren gekomen, de vreemde zijn zak weer overnam en op de fiets naar beneden reedEerst den anderen dag kwam de agent te weten, dat de man. dien hü had geholpen, een gezocht Inbreker was en die Juist weer een nieuwe inbraak had gepleegd. In den zak. door den agent 800 bereidwillig ge dragen, had zich de buit bevonden! Daarmede scheen het incident geëindigd, doch in werkelijkheid begon het toen pas. >•••••••••••••••••1 hem meer aandacht aan haar te besteden. Ze was knap, héél knap. Die jersey stond haar zoo frisch en lief. Ze aeed haar werk goed, was altijd kalm en terug houdend. Hü sou haar waarschijnlijk zielsge lukkig maken, als hü haar eens vroeg of ze mee uitging om thee te gaan drinken. Ze zag er niet naar uit alsof ze zou trachten hem in haar netten te vangen. Neen, daar was ze te on schuldig voor. In stilte had ze haar liefde op gekropt. het was eigenlük aandoenlük. Toen de gelegenheid zich voordeed ze had even nagewerkt noodigde hü haar tot een kopje thee uit. het üseren hekwerk van mün balkon trillen, en kwam er een steentje tegen het glas van de deur. Met een sprong was ik mün bed uit, en gluurde ik door een kier van het gordün De zee was als een zilveren spiegel, met gouden weerschün. Het was helder weer, en nauwelüks was er iets als schuim on het watervlak te bemerken. De golven sloegen zachtjes tegen bet strand, en op de nabüs rotsen heschen eer. paar visschers geduldig hun net Stellig moet ik het gordün een beetje bewogen hebben, aldus een teeken van leven gevend aan den persoon, die me daar straks geroepen had. Tusschen de rieten stoelen en tafeltjes en planten van het terras bemerkte ik thans de krachtige karakteristieke gestalte van Lorenzo Carvajal, gekleed in wit flanellen pantalon en jersy, die strak naar mün balkon keek. Heb Je me niet gehoord. Reina? Speel geen verstoppertje, zeg! Ik heb Je wat voor te stellen, zei hü met zün stem, die in de stilte van den morgen nog luider klonk. Goed in mün kimono gestopt, stak ik mün hoofd een weinig door het gordün voor de openstaande deur. Goeden morgen, Lorenzo. Kom ,J*lrulo"? Is er geen gevaar bij? Gaat de oude zeerob ook mee? vroeg ik, met plotselinge voorzich tigheid. De oude zeerob gaat niet mee, maar Ik geef je de verzekering, dat er geen gevaar bü Is. De see to spiegelglad zie Je dat niet? Er to geen wind; we zullen dus roeien. We zul- (Van onderen beginnen:) Der wetenschap! Het hooge peil Gedurfd en knap, Zij schragen thans, Der stratosfeer! In ‘t gulden boek En zelfs met eer. Hun namen staan. En op z’n snelst. Bewezen dit En van der Eist De naam Cosyns Verwijlen kon. Waar slechts de geest Door gasballon, Door gondel en Gedragen wordt Doordat zij nu Slaat een record, De wetenschap Die hooger leidt. Techniek vooral, In dezen tijd En "t is beslist De wetenschap! Door stijging stijgt Maar stap voor stap, Al gaat dit soms Het schoone doel! Steeds hooger-op Naar ons gevoel, Want altijd ligt, Van onder af. ’t Begin begint Ook later paf, Al staat de mensch de „Pirulo” te zün. Het sou trouwens een heel onprettige geschiedenis wezen, als we een van onze veelvuldige, zü het dan ook onschuldige, schermutselingen midden op zee hadden! Na mün overhaast ontbüt. dat ik naar bin nen schrokte niettegenstaande de welge meende waarschuwingen van mevrouw Carvajal, die me vriendelük aankeek met haar mooie bruine oogen, net als die van haar zoon, kwam het plechtig oogenbllk van het vertrek. De oude zeerob had de boot aan de aanleg plaats vastgemaakt, en sprong aan wal, om zün plaats aan den „kapitein” over te isten. Lorenao's bewegingen waren zeker en bedaard. Zü gaven een idee van vaardigheid, dat ver deed hebben in den afloop van den tocht Hü hielp mü instappen, nam de laatste aanwijzingen van den ouden vlsscher in ont vangst, en bracht de „Pidulo" met een kracht!- gen riemslag op het wüde watervlak. Van het terras steeg een gejuich op. Ze namen afscheid yan ons. alsof we naar de Noordpool gingen. Bü bet zien, hoe de boot de wateren kliefde, op den krachtlgen en zekeren riemslag van mün metgezel, leek het mü toe, dat Ik iets buiten gewoons beleefde, en dat Lorenzo een held was. Volgens de bladen uit Riga heeft een in Let land levend millionnalr. wiens naam niet ge noemd wordt, met een jongeman, genaamd Ralmond Kizzl, een weddenschap afgesloten, tengevolge waarvan hü zich verplicht tot de’ betaling van anderhalf mlllioen lat. dat zün ruim 750.000 gulden, wanneer Kizzl hem de in verschillende albums verzamelde autogrammen van 4000 der meest vooraanstaande tüdgenooten brengt. Kizzl is met zün blanke stukken papier op weg gegaan en hoopt zün weddenschap te winnen. hartgrondigen afkeer van hyper-modem is. Meisjes, die willen bewaren, kan ze van kleursel, zalf en natuurlük heelemaal -spreekt leder meisje met ►W' aan, en ze is zoo ronduit als de bazuin »an het laatste oordeel. a Ifred Erholt behoorde niet tot de man- ZA nen. die meer aandacht aan hun typistes x x wüden dan verstandig is. Of ze blond waren dan wel donker, leelük of mooi, hü be oordeelde zuiver naar haar verdiensten en zoo kwam het, dat de knappe Penelope, die zich eenlge filmachtige illusies had gemaakt toen ze ontdekte welk een knappen en Interessanten patroon ze had, na een jaar bü hem in dienst te zün geweest, nog precies eender door hem werd behandeld als ieder ander meisje op zün kantoor: correct en onverschillig. Het was een winteravond, dat ze nog met een paar anderen had nagewerkt. Ook de directeur zat nog op zün bureau, hü had het zeer druk gehad. Penelope werd éénmaal bü hem binnenge roepen voor iets, waarbü hü even onpersoonlük beleefd was als steeds, hoewel ze een Jumper droeg, welke haar buitengewoon flatteerde. Een uur later, toen de meisjes naar huis konden gaan, zat Alfred Erholt nog In zün kamer. Het werd laat dien avond, maar hü was stipt en vroolljk en vastbesloten, door deze cri- sistüden heen te komen en zün opwaartschen weg te gaan vervolgen. Eigenlük had hü niet veel plezier in zün korte leven gehad. Hü volgde zün vader al jong op. toen deze ziekelük werd, kreeg moellüke tüden en zat In zorgen en eindelooee bereke ningen op zün leeftüd. terwül andere mannen plachten te gaan dansen met aardige meisjes en verliefd te zün. Hü had geen tüd voor aar dige meisjes genomen. Hü beoefende alleen de sport, om wat lenig te blüven. Beter een Zon dag golf spelen of tennis of een turnclub zoodat Je Uchamelük bü blüft. dan je kostbaren tüd te gaan „verknoeien" door met een of ander lastig veeleischend meisje ergens heen te gaan teaen of te gaan dansen. Dien avond zeer laat dus maakte hü zich gereed, om eindelük ook te gaan, toen zün oog op een klein voorwerp viel, dat op een leeren fauteuil lag. Het was een mooi klein hand- taschje. Hü verwonderde zich eerst en herinnerde zich toen dat een der meisjes wie was het ock weer geweest? binnen was gekomen voor een paar Instructies. Toen had ze zeker haar taschje hier laten liggen. Hü nam het kleine ding op en besloot het aan den portier te ge ven en het den volgenden dag zelf te over handigen. Een moment stond hü klaar om het in den zak van zijn overjas te steken, toen dreef een gevoel van nieuwsgierigheid hem er toe bet taschje te openen. Er kwamen de gewone dingen uit: een lip penstift, een poederdoos, een zakdoekje, spie geltje, tramkaart, een paar brieven, sleuteltjes, een toen iets volkomen onverwachts: een por tret van hem zelf. Alfred staarde naar dit portret, geknipt uit een blad en herinnerde zich dat hü gefotogra feerd was, toen een van zün nichtjes een zeer chique huwelük deed. Hü stond op de foto even achter den bruidegom, doch deze was wreedaardig stukgeknipt en ook de bruid was verminkt, het was klaarblükelük alleen om dit portret van hem te doen geweest. Alfred mocht nog zoo’n energieke en ernstige jongeman zün, op deze vondst reageerde hü normaal genoeg: met een gevoel van üdele ge- streeldheid. Wel. wel een van de meisjes was dus verliefd op hem?.... Wie kon het zün? Hü had nooit iets gemerkt..., wacht, de brieven.... hü las het adres. En toen zag hü doch vrü vaag, Penelope voor zich. Knap meisje welhad haar altüd koel behandeld.... zulke meisjes trachten altüd hun patroon in te palmen, maar zü was altüd even Ze heeft Alle», wat 0* slanke lün niet uitstaan. Poeder niets Alle abonné’s ^gev\uè^ver«kemVOvoordeee'nr^erervo^genae ultkeeringen f3000. verlle»*van be'^^rmen^^ide beenen of belde oogen f 750.- doodelyken afloopf250.- een”voet of een oog f 125.“ duim of wy«vinger /5a-bbUnb<7uM^ f 40.“ anderen vinger AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL Ik heb pas geloofd, toen Ik het mün eigen oogen zag. Lorenzo is gekomen. Ik had het nooit gedacht, hoewel hü sün woord gegeven had. Die tegenstrlbbelingen op den dag, waarop ik mü van de diplomatieke zending kweet, die mün grootvader mü had toe vertrouwd., zaten me nog woord terwül de lang met den bouw van een eigen spoor weg. Pas toen de ontdekking van groote erts voorraden in Katanga de economische ontwik keling in de Fransche Congo-kolonie steeds ver grootte, besloot men in 1914 tot een nieuwe spoorwegverbinding over te gaan. Men had eerst een spoorbreedte gekozen van een meter, maar in 1925 werd deze gebracht op 1.06 meter, ten einde een verbinding met het spoorwegnet van Rhodesië en de Zuld-Afrikaansche Unie tot stand te kunnen brengen. In technisch opzicht was de aanleg van het spoor door de Majoem- ba-bergen, een 70 KM. lange streek, buitenge woon moellük. De nieuwe lün ontsluit een zeer vruchtbare streek, waar koffie, katoen, cacao, tabak, enz. verbouwd worden en waar rijke kopermünen te vinden zün. Aangezien ook een groot deel van den Belgischen Congo-handel vla de nieuwe lü- nen zal gaan, kan er niet aan getwüfeld wor den, dat door deze lün en door de vernieuwing van de haven Pointe Noire een groote toekomst tegemoet gaat. Behalve de groote transcontinentale spoorlü- nen spelen ook de groote rivieren Sambezl. Congo en Niger-Benue, die zeer bevaarbaar ge maakt sün, voor het verkeer van binnen-Afrika met de kust een groote rol; in Oeganda, Britsch- Ooet-Afrlka, Soedan en de Congokolonlën heb ben autowegen nieuwe verkeersmogelükheden geschapen. De transcontinentale spoorlünen zün zeer comfortabel: slaapwagens, restauratiewagens enz. zün aanwezig en de regeeringen van de Engelsche, Belgische en Portugeesche koloniën doen sedert jaren hun best door üverige pro paganda het toeristenverkeer te bevorderen. vso het laatste oordeel. Afgezien daarvan, is “•t een voorname en achtenswaardlge dame. Ze ongetrouwd, en heel rijk. Men beweert, dat geen anderen erfgenaam heeft, dan haar heef Pablo Souza. Dat zün de eenlge personen, waar Je in Ruiselares mee om kunt gaan. Het to een “tbëiük onbekend plaatsje, dat gelukkig nog ®tot overstroomd is door die lawine van bad- •••JëR, die zich graag willen laten zien. De “ekto andere optrekjes zün: het ééne van een «lokter, die zeven onmogelüke kinderen heeft, JtoMmee tante Marilena het meisje beslist ver boden heeft, dat ae er Franotaquln mee mag toten spelen, omdat ze verechrikkelük brutaal toBk en het andere van een oud echtpaar, dat afkeer to. Meisjes, bewaren, kleursel. T T U zwügt als een vlsch” of „hü houdt zich l~l stom als een visch", zult gü wel eens hebben hooren opmerken aangaande een uwer medemenschen, een man natuurlük, daar zwügen en zich stom houden boven de krachten der normale vrouw plegen te liggen. De waarde dezer gezegden is echter slechts betrekkelük, daar er visschen zün, dit voorbeeldig zwügen voor zich niet in acht nemen, wat zü er voor hun medevisschen ook An mogen denken. Vakautoriteiten hebben nieuwe gehouden, en deze nasporingen leverden de ontdekking op, dat er visschen zün, die geluiden voortbrengen, en wel geluiden van zeer ver- scheidenen aard, zelfs kreten 1 Verrassing wacht lederen bezoeker van het schoone eiland Ceylon, wanneer hü zich in de rust van den troplschen nacht door inboorlingen naar bepaalde, slechts hun bekende plekken van de kust laat roeien. Hü zal zün ooren niet gelooven, wanneer uit de zee zachte klanken op klinken, gelükend nu eens op harpspel dan weer op het melodieuze geluld, dat wordt voortge bracht door met een natten vinger over den rand van een leeg wünglas te schuiven. Hü zal misschien denken, dat in de branding onder de Palmenkust njmfen en nereïden hul zen. De vakautoriteiten weten hem echter te zeggen, dat <£t niet zoo is, maar dat de muzi kanten visschen zün. „Musiceerende schaal- visschen” heeten deze zeebewoners. Nog een menigte andere visschen produceert geluld. Daar Is de „siümvisch der tropische wateren”, die In oogenbllkken van gevaar een beuschen kreet laat hooren. Nog sterker la bet

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1934 | | pagina 15