v&fiaal uan den day PER VLIEGMACHINE DE WERELD ROND Gelouterd 1 ONTAARDING VAN DE SPORT RECORD REACTIE IN ENGELAND r VRIJDAG 24 AUGUSTUS 1934 De bekentenis van-Francis Zeer Oude Genever van Bootz Cartier-herdenking - I Gevangenis als museum voor I naar SPAANSCH HET L Het grootste museum van Spanje Zeer kenmerkende uit latingen Nieuwe stratosfeer- ballon in Rusland Twee jaar verdwenen zonder het te weten Vernietiging van het Zalala-woud Geheimzinnige wilde hond Groote order voor de luchtmacht der V.S. I» een terugkeer tot een eenvoudi ger en gezonder standpunt ten opzichte van de sport noodzakelyk? 8 J 8 J f Winkelsluiting in Turkije Verkeerspolitie in auto giro AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL PittigVol aroma PER liter Fl. 3.60 tafel. Toen de maaltijd tu een prachtige glijvlucht zette oom de In Om M X dat i een u* is or if „heb schelm vlucht 1 gewend aan naar de wln- deze ver ver langend het rvan Wipt, Austin De voormalige strafgevangenis te Stellen bosch (Zuid-Afrika) zal binnenkort worden In gericht als museum voor oudheden en tevens als stadsbibliotheek. Een speciale commissie heeft zich gevormd met het doel het plan tot het inrichten van een oudheidkundig museum te bevorderen. Het gebouw der strafgevangenis zal een heel geschikt onderdak bieden voor een dergeljjk museum, omdat dit gebouw op zich zelf reeds een bezienswaardigheid is op oudheid kundig gebied. 1ANT: sinds h aan do en ig De in de i ..Dat Is de realen at we an ge lagen rwer- n met mon- »rte- os; 1 hor- stlng- houd; voor deel beeft te revue orden er In- ,Dat ■gloge Dlns- anbe- 1 rise U d->H pende s ge- ugue> mon- rp 3» I, za- >orte- arne- singel haap, cher- Ou- wars- licht» p: p. mmi- Bur- aaks- Kre- Boer, K. Bur- rFOOt, ring; tidje; and- Jo- volr; t 58, til 5, larx- uber, K. hap- iden- tMMMMMMMMMMMMMMWMMa MMMMaMMMM Een geheimzinnige wilde hond van een on bekend soort heeft een boer te Worcester In Zuid-Afrika aangevallen en ernstig gewond. De man was bezig met het spannen van prikkel draad tusschen twee velden, toen hü het hol van een Jakhals meende te ontdekken. HU haal de een spade en begon te graven. HU was nog niet ver gevorderd, toen hü plotseling gremmen hoorde en een hond op hem afsprong, zoodat. hU tegen den grond sloeg. HU schudde he’ dier van zich af, dat zich in zün schouder had vast gebeten en de hond beet hem daarop zoo hevig in zijn hand, dat het niet veel scheelde, of de vingers waren afgebeten. Gelukkig slaagde de man er nog Juist In een schroevendraaier te grUpen, waarmede hü den hond doodde. De man moest in. een ziekenhuis worden opgeno men, daar zich bloedvergiftiging voordeed. De hond had een grijze kleur met donkere vlekken op de ribben en een dikken borstellgen staart Inboorlingen verklaarden nog nooit een der- gelUk dier in deze streek te hebben gezien. hebt geen kans." ■■Dat zal ik wel zien. Dus *t is afgesproken. Je niet, dat ze nog altUd als een draak op de loer ligt? Na langen strijd is de vervroegde winkelslui ting eindelUk van kracht geworden in Turkije. De meeste winkeliers hebben naar pllchte vervroegde winkelsluiting uitgezien, doch zü willen hiertoe niet vrijwillig overgaan uit vrees dat hun concurrenten het niet zouden doen. De gemeenteraad te Istamboul heeft thans bepaald, dat alle winkels des avonds om 7 uur i. levensmid- open mogen t middernacht i blUven. Juicht dezen esten zU vaak een korte on- De Fransche vliegers Maurice Renoux en Gaston Brabant verbeterden het snelheidsrecord over 1000 KM voor lichte legervliegtuigen door een snelheid te bereiken van 268 K.M. 494 M. per uur. Volgens een mededeellng van het Ministerie van Koloniën te Lissabon, zal het groote Zalala- bosch in Oost-Afrika deze maand worden ver woest. Alle dieren die in dit bosch leven zullen eveneens, worden uitgeroeid. De autoriteiten hebben tot het verwoesten van dit bosch besloten, daar het de broedplaats is van de Tse-Tse-vlieg, die de slaapziekte van de dieren naar den mensch overbrengt. Deze ziekte Is een groote bedreiging voor de bevol king van de omliggende districten en daar alle pogingen om deze vliegen uit te roeten, geen bevredigend resultaat hebben gehad, heeft men tot vernietiging van het Zalala-bosch besloten. Gelukkig was de storm intusschen geluwd en ons toestel had niets geleden. Nadat wU alles nog eens goed nagezien hadden, stapten we in ons vliegtuig en weldra waren we weer opge stegen. koers zettend naar het Zuld-Westen. Zoo vlogen we voort. Om beurten stuurden oom en ik. Beneden ons was niets anders te Om één uur precies legden wij triomfantelijk aan bU de „Villa del Mar." Reeds had de hertogin ons een paar openhartigheden toege schreeuwd vanaf het balkon van de eetzaal van haar villa, en mevrouw Souza ons een ultnoo- dlglng toegeroepen, om met haar thee te drin ken op een idyllisch plekje. Op het terras van „Villa del Mar" was de heele familie ver gaderd. Pater Esteban incluis. Allen ontvingen ons met handgeklap, hoera’s en toejuichingen, alsof wU teruggekomen waren van de ontdek king van een of anderen archipel in onbekende zeeën. Vervolgens vielen we, daar we een vreeselUken honger hadden, met kracht op de lunch aan, onder den vaderlliken blik van pater Esteban, die ons met bUzondere genegen heid gadesloeg. Grootvader hield zich Hink, vernamen we, en raadde ons aan, om vooral niet veel haast te maken, met naar Aleuo terug te komen. Wat Is het toch heerlijk, om te leven, acht tien Jaar te zUn. en een boot als de .Plrulo” te hebben en een vriend als Lorzo Car vajal om die te besturen I Marilena schudde een zekere traagheid van wil van zich af, die haar belette, om zich van het groepje te verwUderen Francisquln sleepte vol geestdrift groote partijten zand aan, om de laatste hand te leggen aan een prachtig kasteel met torens er. een ophaalbrug over een gracht, die te zijnertud vol water zou loopen. HU moest het nog vóór den avond afmaken. tot anderen.I Dat was de eerste opmerking, die op een galanterie leek, die tk van dien schuchteren Jongeman te hooren kreeg. Geen flauwe aardigheden asjeblieft! zei ik streng. Lorenzo nam opnieuw de riemen ter nand en beval op commando-toon, als een kapitein, d<* bevelen geeft aan zün eersten stuurman. Rechtsomkeert! Maar zün geweten iel hem blUkbaar, ü-t hU wat zeggen moest, en met een geweldige inspanning voor zijn trots en zUn schuchterheid, seide hü tot mü, terwül hU «U» Nik op mü liet ruste»; De verkeerspolitie te Londen gaat thans op vernuftige wijze te werk. ZU heeft zich een aantal autogiro's aangeschaft, waarmede xü zeer laag boven de huizen vliegt. Uit deze toe stellen wordt het verkeer op de drukste punten van Londen waargenomen. Indien noodlg zou den deze vliegmachines zeer snel kunnen dalen, daar zU eerder een geschikt landingsterrein vinden dan de groote machines. De verkeers politie van Londen bedient zich thans ook van bekwame detectives, die haar vaak vergezellen In de lucht. Wat men op den beganen grond niet kan waarnemen, is voor de verkeerspolitie In de lucht mogelUk. Meermalen heeft de ver keerspolitie reeds geholpen bü de opsporing van autodieven. De autogiro's kunnen een groote snelheid ontwikkelen en het zal voor de Lan denaars een geruststellende gedachte zün. dat zU thans niet alleen meer worden bewaakt door de straatpolltle, doch ook door de „lucht politie”, die met haar spiedend oog In enkele minuten tUds het geheele Londensche centrum kan afzoeken. ■L Op een avond, een maand later, toen ze ver loofd waren, vertelde Francis dat hU een on aangename bekentenis moest doen, en hU ver telde het gevat .Dus Je ziet, lieveling," besloot hU, -.dat je me eigenlijk heelemaal niet gered hebt.” „Alsof ik dat niet van t begin af geweten heb, domoor. Heb Je ooit een landlooper ge zien met een schoon gewasschen gezicht en een heel aardlgen zegelring aan z'n pink?" Lorenzo barstte in een vroolüken schaterlach uit. Dan bleef hü naar den kostbaren sigaret tenkoker küken. Weet Je wel. dat me de lust bekruipt, om hem in het water te gooien? Neen! Dat zou Zonde zijn. Lorenzo. Haal het portret eraf, en set er een ander voor m de plaats. Jouw portret? probeerde hü schertsend. MUn portret, zei ik heel ernstig heeft geen, enkele man het recht, om te dragen. Ik wil, dat „hü” de eerste zal zün. En wie is „hU"? vroeg hU nieuwsgierig. Niemand, Lorenzo. Een ideaal en fan tastisch wezen, dat voor het oogenblik alleen nog maar in mün verbeelding bestaat Ach om die hoogte te bereiken, zou Ik onherkenbaar wordens toe moeten ver- machlne op het Us. waarbu gelukkig niets werd beschadigd en daarop haastte oom zich om de plaats te bepalen. Totaal waren we 970 K.M. nader tot ons doel gekomen. Dit Is in ieder geval al iets gewonnen. Bok. merkte oom Sydney op. te beginnen, moesten we thans zorgen De luchtvloot der Vereenlgde Staten heeft een order geplaatst voor 280 Wright Cyclone motoren van 700 PK. voor een totaalbedrag van 1.706.733. Dit is de grootste order, die in vredestijd door het luchtleger geplaatst werd. De motoren zijn bestemd voor 81 tweemotorige metalen Martins. Dit zün bommenwerpers, die een snelheid van 320 KM. per uur kunnen halen. te mogelUk proviand verzamelden, want moesten nog een fllnken tocht afleggen. BAANTJESiiimHtimmmm et sportblad „The Field” schrijft: „Men mag büna zeggen dat heden ten dage het leven van een kampioen of toe komstig kampioen niet onderscheiden kan wor- den van een leven dat geheel aan het (voet bal)-spel gewUd is. Wordt dit niet door den persoon zelf gefinancierd, dan is het professio nalisme. Zelfs wanneer hü het wel persoonlük financiert, dan zün de opwinding, bet jachten en de schooierigheld („raffishness”; bedoeld wordt blUkbaar de alles behalve voorname en amateurachtige wüse, waarop spelers zich laten afjakkeren) van sport, geUJk zU in de open bare arena door 20ste eeuwsche dagbladpubli- dtelt gemaakt is, van zoodanigen aard, dat de pogingen om dei. top te bereiken en zich daar te handhaven slechte slagen kunnen door er al zijn krachten aan te schenken. Kortom: wü en de wereld overdrijven het." De „Universe”, die de woorden van „The Field” aanhaalt, voegt eraan toe: „Het verschil tusschen amateur en profes sional, dat moest neerkomen op het verschil tusschen spel en werk, is inderdaad zoo klein geworden dat men bet ternauwernood meer kan waarnemen." Deze uitlatingen, de een van een sportblad, de ander van een toonaangevend katholiek weekblad, zün kenmerkend voor de heftige reactie, welke zich den laatsten tijd legen den sportwaanzin, die met sportzin mets meer uit te staan beeft, begint te openbaren. Spor wordt geluk zoovele andere op zichzelf schoo- en «nuttige zaken op weerzinwekkende eenlge volks- oplagen talrijke genoeg I geestelük dat ons vliegtuig veilig verankerd werd, want daarmede konden we natuur!Uk niets meer doen, We bevestigden de machine zoo stevig mogelUk tegen het ü«- We haalden onze ski's voorzchUn en de tent, waafna we zooveel proviand verzamelden, want we Te Leningrad heeft een groep vooraanstaande deskundigen het voorlooplge plan van de Sov- Jet-Russische stratosfeeronderzoeklngen voor bet jaar 1934-1935 uitgewerkt. Gebaseerd op de ondervindingen gemaakt door de stratosfeer- vluchten in het buitenland en In de Sovjet unie Is thans een begin gemaakt met den bouw van een nieuwen stratosfeerballon „Osach II", die een hoogte van 25000 Meter moet kunnen bereiken. De voorlooplge berekeningen hebben tot resultaat gehad, dat voor stratosfeerballons. die zulk een hoogte moeten bereiken, een groc er* Inhoud noodlg is dan 25000 kubieke meter. Verscheidene varianten van een stofballon voor stratosfeertochten en den daarbU behoo renden gondel zün In overweging genomen. Het doelmatigst Ujkt een gondel met sluizen voor reparaties aan de bultenzüde, observaties, proe ven en eventueel noodzakelijke parachutespron- *en. Een groep Ingenieurs en artsen uit Le- hingrad werkt ook aan het probleem van de doelmatige Weeding voor stratosfeervaarders. Diepgaande onderzoekingen van de stratos feer teneinde een gunstig tUdstlp voor de start vast te stellen zullen gedaan worden. Voor dit doel worden diverse onbemande ballons opge reten, die oa. zelfstandig radlopelllngen ver richten. Twee Jaar geleden zat in een voorstad van Londen een familie op een Zondagavond aan tafel. TOen de maaltüd was afgeloopen ver klaarde de vader een wandeling te willen ma ken. ZUn vrouw wilde hem niet begeleiden: zU was moe en verzocht hem niet te lang weg te blUven. HU verzekerde in een half uur terug te zUn, daar hü slechts een straatje wilde om- loopen. Hü kwam dien avond echter niet terug. Den volgenden morgen stelde zün vrouw de politie in kennis van zUn uitblüven. met het gevolg, dat deze een onderzoek instelde. De vrouw weersprak ten stelligste de vermoedens van zelfmoord. De zaak ging goed en de ver houding in de familie was uitstekend. Daar de politie geen spoor kon vinden, besloot de vrouw de zaak te verkoopen en bü haar ouders in de stad te gaan wonen. Gebrek behoefde zü niet te lüden, maar de gedachte aan wat haar man zou zijn overkomen, achtervolgde haar als .een donkere schaduw. Onlangs deed zich nu In een meubelmakers- werkplaats een merkwaardig geval voor. Een der knechts legde plotseling zün gereedschap neer, drukte zün handen tegen het hoofd en riep vertwüfeld uit: „Waar ben ik? Hoe ben ik hier gekomen? Dit is mün werkplaats niet! Wat beteekent dit allemaal?” Zün collega's be gonnen te lachen, maar merkten spoedig, dat de man geen grapjes maakte, doch over het geheele lichaam beefde. ZU raadden hem aan naar huls te gaan, daar hij blUkbaar ziek was. Hü ging echter naar zün werkgever. Deze kon geen andere Inlichtingen geven, dan dat hü twee jaar geleden bü hem om werk had ver zocht. Hü had zün arbeid goed gedaan. De man vertelde nu. dat hüzelf een meubelmakerij had gehad. Ook kon hü zün woonplaats aangeven. Het bleek de man te zün, die twee jaar ge leden op avondwandeling ging en door ver- standsverbüstering geheel was afgedwaald. i Altijd zijn de menschen kribbig En ze raken van hun stuk Als er een belasting bijkomt, Want dan praten ze van druk! Maar nu is er VoCK eens eentje, Waarvan zeker en terecht, Met den besten wil ter wereld Niet het zei] de kan gezegd! Die belasting slaat op omzet, Want zij slaat den omzet dm. Dit wil zeggen in procenten, Anders ware het te dom! Dus van druk is er wel sprake, Doch van drukte nog veel meer, Want den omzet te belasten Brengt veel handen in de weer. En om bergen te verzetten, 't Zü dan bergen van papier, Foliovellen en requesten, Staten, nummers en kohier, Daarvoor heb je menschen noodlg Van het zuiverst vleesch en bloed, Anders krijg je geen bezetting, Die het kwiek en vlijtig doet! En nu klinkt het als een sprookje Uit den goeden ouden tijd Klap de handen in elkander, Wegens het verbazend feit Veel en veel te weinig krachten Hebben gesolliciteerd Om de baantjes te bezetten, Zoo, dat alles goed rouleert! Daarom kan men rustig zeggen: O, gezegend zij die wet, Want de werkloosheid wordt er Door in arbeidomgezet MARTIN BERDEN (Nadruk verboden) iiiiliiiliilliliiiliililliiiiliilliiiiiiiiiliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiliiiitiiiiitniiê Francis viel In een leunstoel en gaf zich over aan droomen over het mooie meisje, dat hü zoo dolgraag kennen zou. Hü werd tot de workelUkheld teruggeroepen door de verschüning van Martin, uitgedost als landlooper. „PrachtigI Vooruit maar!” riep Francis. Toen ze op het plein waren, nam hü de taak van regisseur op zich. „Ze komt dat huls uit, en dan wandelt re langzaam dien kant op. tusschen de boomen. Jü zit achter dat stukje plantsoen. Ik loop tien Meter achter haar. Je springt over 't gras en grüpt haar muzlektasch. Ze begint te schreeuwen en ik snel te hulp. Dan vechten we een beetje en „Dat moeten we even repsteereii, Francis. Je kunt niet z.g. vechten, als je niet precies weet wat je doen gaat Ik zal 1 je voor doen. Loop Jü naar 't huls, dan verstop tk me achter in t boschje en kom er aan net zoo als Ik t mor gen doen zal." „Goed, vooruit." zei Francis. Hü liep tot aan het bek van het huls van het meisje, bleef er even staan en kwam toen snel terug loopen. „Precies op 't juiste oogenblik sprong Martin uit z'n schuilhoek en greep Francis bü den arm. „Allo, vlug wat." riep hü schor. ,^eef over!" Een beetje al te ruw draaide hü Francis bü den arm rond en liet hem tegen de steenen tuimelen. .Xeelüke schurk!" hoorde hü een hooge stem roepen. Martin keerde zich verschrikt om. Vóór hem, met van toorn stralende oogen. ne Wijze uitgebuit voor en door bladen, die baar reusachtige namelijk danken aan dat van bet publiek dat juist leeren lezen om sportberichten kunnen verwerken. „WU wenschen onzerzüds niet te overdrij ven." schrijft de .Universe", .jnaar bet komt ons toch voor dat een terugkeer tot een een voudiger en gezonder standpunt ten opzichte van sport noodzakelük is. WU zouden gaarne nen dat onze katholieke scholen hierin voor gingen, inplaats van zooals bü sommige barer het geval schijnt te zün mee te doen in den wedstrijd." De vorige maand vestigoe de „Morning Post' In een zeer ernstig en gedocumenteerd artikel over „Den Moloch der Sport” de aandacht op de excessen waartoe de sport-reclame der laat ste Jaren geleld beeft. De „Review of Reviews’ neemt met instemming passages uit dat arti- Babi Wie zal zich nog om mü bekom meren? Blüf Ik niet dezelfde kleine man met *chulden ton verdiensten? En bovendien LJ* Jtoetor tot mün last, die al oud wordt, nooit verlaten zal? Een mooi vrachtje, auemaal. dat moet Ik zeggen, mompelde hü SDOt' Wel schitterende 860 geruïneerde markies, die zich niet ns zoo noemen kan, omdat hü te arm is, om _*VCcessie-rechten van zün titel te betalen. Lorenzo! sneed ik hem kortweg het woord sjrijg! Je beleedlgt de vrouw in het alge- 2z~.“®tot één eerzuchtig schepsel met jou "Pseju heeft, denk Je daarom, dat ze allemaal hebben. «n niet in staat zün om te en offers te brengen als het leven r h>>f vraagt? J^renzo antwoordde niet. Hü hield het hoofd k™u»BIL «n greep mün hand, teneinde er een op te drukken. Doch snel trok tk mün terug. tJT. Lorenzo In 's hemelsnaam! pro- lachend. Dat zou een al te sm£ke- "■Ww^el zün voor die oude kakatoel Zie hè?" .Keen, dat is t niet. Waarom kom je Juist bü mü? Waarom gun Je de eer niet „Omdat, je soo n drommels knapp^. tooneel- speler bent, ouwe Jongen. En Je hebt er t ge zicht voor. Je grimeertng als landlooper zal eenvoudig épatant zün." Martin grinnikte van ingehouden p>et. Hü verbeeldde zich, dat ^iü een geboren tooneel- speler was. .Kou goed,” stemde hfl *oe. „Maar ik begin er niet aan zonder generale repetitie, in cos- tuum en morgen is t Donderdagdan gaat ze uit, zeg Je. Enfin, we zullen 1 pro- beeren. Ik waag 'J. er op.” een beetje van genomen, en we hebben nog net tüd genoeg, om vóór de lunch thuis te ':omen, zonder dat we ze hoeven te laten wachten. Temeer, daar de pastoor ook komt. Welke pastoor? De onze, van Aledo. Wat een sympathieke man is dat! De hertogin is zeker aog altijd op den uitkük? Natuurlük. Heb er maar geen zorg ever, dat ze het veld zal ruimen, tot ze ons weer thuis ziet komen. Het Is een onmogelük schepsel Het arme mensch! Je hebt een hekel aan haar. De kwestie is, dat alles aan haar me hin dert: haar karakter, haar taal, haar voeten.... Ze heeft een paar reusachtige voeten. Heb je die niet gezien? O Ja. Ze is net een dragonder. Op dat oogenblik werd ons gesprek onder broken door bet geklep van de kerkklok van Rulselares. voor den ..Engel des Heeren”. Het was, alsof er een trilling van ontroering de lucht ging. Het landschap leek mü opeens nóg lichter. Verheven stilte heerschte rondom. Het Woord Is Vleesch geworden, kwam het onwillekeurig van mün lippen. En het heeft onder ons gewoond, ant woordde Lorenzo, eerbiedig het hoofd ont bloeiend. De riemen lagen onbeweegUjk aan weera- züder. van de boot De „Pirulo" wiegelde zachtjes op het watervlak. Voor een oogenblik was de gewone gang van het leven onder broken..» Het Palacio Naclonal te Barcelona, waarin !n 1929 de groote internationale kunsttentoonstel ling werd gehouden, wordt in een museum voor oude Spaansche kunst veranderd. Het zal het grootste en tegelük het modernste museum van Spanje worden. De zalen worden volger«s het nieuwste principe der museumtechniek Inre- licht. Deze zullen zooveel mogelUk een volledige verzameling van middeleeuwsche fresco’s be vatten en eveneens een complete verzameling van Spaansche mlddeleeuwache plastiek. want als hü het, net als gisteren, half voltooid liet, zouden de akelige kinderen van den dokter het in elkaar «chopper.. Onder den teederen blik van Marilena, wier schoonheid heerlük uitkwam in haar eenvoudige witte japon, werkte de Jongen met üver door, om toch maar gereed te komen. De oude huishoudster was bezig met haar eeuwige breiwerk. Verderop zat mevrouw Carvajal te lezen, terwül Lorenzo en Reina, languit in het zand uitgestrekt, aan het praten en redeneerer. waren, en zich boos maakten, en weer vrede sloten. Marilena besloot op te stappen. Zü wilde een poosje gaan lezen op haar geliefkoosd plekje, de Kreeftenrots een soort grot, die aan de zeezüde was ulgesleten tot een bank met hooge rugleuning, en die als vanzelf tot een zitje noodde. Op het strand waren de luid ruchtige kinderen van den dokter nergens te zien, evenmin als het oude ongezellige echt paar, en evenmin als de verschrikkelüke hertogin en mevrouw Souza, die drie dagen geleden plotseling naar Madrid vertrokken waren, zonder formeel afscheid te nemen, „dur ze nog denzelfden dag terug dachten te komen. Marilena wandelde in de richting van de rotsen, koos behendig haar weg tusschen de uitstekende klippen en verdween weldra ach ter eer. grillig gevormden rotspunt, waaronder de golven loeiden en schuimend uiteen spatten. Wat een knappe vrouw is dia tante Marilena toch, hé. Lorenzo? set Reina, terwül ze de zich verwüderende gestalte nakeek. (Wordt vervolgd) stond het meisje. Terwül Martin, verrast en beteuterd, niet wist wat hü doen zou. hief ze haar muzlektasch op en gaf hem er een slag mee tegen z'n neus, die aankwam. Toen ge raakte Martin heelemaal de kluts kwüt. Even bleef hü met open mond staan, keerde zich om en poetste de plaat. Het meisje wendde zich tot Francis, die langzaam overeind kwam. HIJ maakte z’n be- slükt gezicht met z'n. zakdoek schoon, zoo goed en zoo kwaad als 't ging en staarde haar aan. Toen hü de muzlektasch in de hand van het meisje zag, begreep hü alles. De muziekles was op Woensdag verzet. „Ik hoop, dat U zich niet bezeerd hebt," zei het meisje. „In leder geval.” ging ze trotsch voort, ik dien op de gejaagd. Hü liep, alsof de politie hem al op de hielen zat.” Francis wist van vreugde büna niet wat hem overkwam, t Was dus toch gelukt. De repetitie was even goed geweest als de echte voorstel ling. De gedachte flitste door z’n brein, dat Woensdag z’n geluksdag moest zün. *t Was büna te mooi om te gelooven. „Dank U wel," zei hü- Ik.... Ik voel me een beetje duizelig, t Is machtig aardig van U, dat U me bent komen redden." „Denkt U, dat U tot aan ons huis zou kun nen loopen?” „Dank U wel. Ik zal. t probeeren. t Zal wel gaan." A Jla on dit blad Zün ingevolge de verzekerlngsvoorwaarden tegen f bü levenslange geheele ongeschiktheid t >t werken door f '7Cfl bü een ongeval met f OCfl bü verliee van een hand f 1 fC tij verlies van een f Cn bij een breuk van f Aft by verlies van -n Alle (iDOïttlg S ongevallen verzekerd voor een der volgenae ultkeerlngen f verlies van belde armen, belde beenen of belde oogen i doodehjken afloop een voet of een oog f l Vsluim of wijsvinger F OU-“b—n at arm f anderen vinger /raar beste kerel”, protesteerde Martin, |V! „er zün duizenden andere manieren om kennis met haar te maken. Ga in een tennisclub, speel golf, ga naar een bal ga naar. „Verveel me niet zoo.” mopperde Francis; „wat je daar zegt, heb ik al allemaal gedaan maar t heeft me niets geholpen. Ik weet nog niets, dan dat ze lederen Donderdagavond mu ziekles gaat nemen, en dat ze t mooiste, lief ste. „Vooruit, achiet op!” riep Martin ongedul dig. „Heb Je ontdekt waar zü woont?” „Natuurlük. In een van die groote hulzen aan 't smalle eind van 7 plein, met een draak van een tante." „Die waarschünlük t geld voor 't opschep pen heeft, hè? En denk Jü. arme, verliefde gek. dat die tante Jou, een bankbediende, zonder een sou, met haar mooie nicht zal laten gaan? Stel dat maar uit je hoofd, ouwe jongen. Je Het is dezer dagen (24 Augustus) vierhonderd Jaar geleden dat de Fransche zeevaarder Jacques Cartier aan de kust van Canada landde. Dit jubileum zal zoowel van Canadeesche als van Fransche züde op feestelüke wüze worden her dacht. Reeds begin Juli opende de Kardinaal- Aartsbisschop van Parijs deze feesten. De Ca- nadeeeche delegatie, die voor de feesten in de Fransche hoofdstad arriveerde, werd door de Parüzenaars hartelük verwelkomd. Ook In Ca nada, voomamelük te Gaspe, vinden feestehjk- heden plaats. Het aantal Fransche toeristen in Canada Is gedurende deze feestmaanden aan- merkelük toegenomen. Jacques Cartier werd geboren in 1491 te Saint Malo in Bretagne. Vermoedelük heeft Cifrtler In zün jongensjaren op Brazilië gevaren, doch zekerheid hieromtrent heeft men niet. Van zün kennis van de Noordelüke zeeën maakte men gebruik om te beproeven de Nobrd-Westelüke doorvaart te vinden, waartoe hü in 1534 ver trok. Hü bereikte Newfoundland en zeilde ver volgens langs de Westkust van dit eiland, volg de, na de eilanden ten Zuiden van de Bird Rocks te hebben ontdekt, langs de kust van Nleuw-Brunswük. voer toen langs de kusten van de provincie Quebec. Van hieruit keerde hü door de straat Bell Tslle naar den Atlantl- schen Oceaan terug naar Frankrijk. In 1536 ondernam Cartier zün tweeden tocht. Hü be reikte toen de Golf van St. Laurens, voer de gelüknamlge rivier over tot aan een Indlaan- sche nederzetting Hochelaga, op de plaats van het tegenwoordige Montreal en keerde een jaar later, In 1537, opnieuw naar Frankrijk terug. Daar Cartier op zün laatsten tocht vele ver halen had opgevangen van een rijk land, Sa guenay, dat langs de Ottawa kon worden be reikt. ondernam hü in 1451 zün derden grooten ontdekkingstocht, welke evenwel weinig resul- taat opleverde. Jacques Cartier overleed In 1557. Het ge boortehuisje van Cartier te Saint Malo bevindt zich nog in oorspronkelüken staat. Ik hoop, dat Je Je niet beleedigd voelt? Ik weet heel goed, dat Jü niet van hetzelfde slag bent als Rosa. Jü bent een beetje ouder- wetscher gelukkig. Ik verwar jou niet met de groote hoon, zooals Ik ook nooit mün moeder, en tante Marilena, en zelfs markiezin Mendizè- INti met den grooten hoop zou kunnen verwarren. De zaak is, dat we in oogenbllkken van op winding, begrijp Je niet zoo juist oo onze woorden plegen te letten, en in de bitterheid van de herinnering halen we de dingen door elkaar. Wie niet gelukkig is, wordt gauw onbi’- lük. Wat ben je nou kinderachtig, Lorenzo! lachte ik vroolük. wie denkt er nu aan be leedigd zün, op zoo’n idealen morgen, onder deze heerUJke zon, op de zilveren zee, en aan boord van de „Pirulo”. die de koningin van alle zeilbooten is? Doe niet zoo dwaas! JU en Ik zün op het oogenblik de beste maatjes van de wereld, en voorzoover het mü betreft, zal ik er wel voor zorgen, dat de harmonie met ver stoord wordt. Je bent.... en hü hield op, overmeesterd door zün onoverwinlüke schuchterheid. Nu? Eènlgl voltooide hü mét vuur. Hoor eens, Lorenzo, nu moet je me niet voor den gek houden, want dat gaat niet goed. En je moet niet probeeren, om galant te doen, want dat is iets wat jou slecht afgaat. Begre pen? Zooals het tot nog toe ging, zullen we goed met elkaar opschieten, en dan Best. -Sen beetje meer naar stuurboord zoo ea dan voorwaarts! We hebben bet er zien dan sneeuw en üs. In de cockpit was de temperatuur 10 graden Celsius. De benzine voorraad verminderde echter snel en eindelUk nadat we ruim vier en een half uur hadden gevlogen, stopten de motoren. gaat,” schreef de „Morning Post”, view of Reviews” beaamt het: .....dat zü alle perken te bulten gaat, en de nerveuse Instabiliteit tn de hand werkt welke de vloek is van onze al te zelfbewuste planeet." kei over, en wüst er op haar beurt op dat de pers de openbare belangstelling concentreert op de zenuwen, de ziekten en de verwondingen van de spelers; op de tranen van een Juffrouw die een internationalen of nationalen tennis wedstrijd wipt, op de prikkelbaarheid van „Bunny" Austin (den tennisspeler), op de slechte spüsverterlng van Henry Cotton (den golfspeler), op „onverklaarbare Incidenten in de campagne van de Australische Expeditie Macht” (een troep cricketers).... „Veelzeggende teekenen dat de hedendaag- sche athletlsche razemü alle perken te bulten en de ^Re- blUven. derbreklng voor de maaltijden.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1934 | | pagina 11