De productie
Galaliet
van
o
Gelouterd
BÖOTZ
PER VLIEGMACHINE DE WERELD ROND
DECOPD
OUDE GENEVER
BEREIDING UIT KAAS-
3.60
VISCHOORLOG IN HET
VERRE OOSTEN
'N TROUWE KLANT
STOF
PER LITER
Goed isolatievermogen
auto
Als de leeuw toekijkt
Wyze van fabricage
SPAANSCH
HET
NAAR
Uitvoer van zilver uit
China
ZATERDAG 1 SEPTEMBER 1934
Japansche visschers bij
Kamtsjatka
Een voordeel van het product is
de algeheele onbrandbaarheid
Niet geschikt voor film
industrie
t
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
i a
HtiiHMirnnmimi
gesproken?”
MARTIN BERDEN
Dr. F. A. F. VERMAST
in
37.
S November
XIV
(Wordt vervolgd).
A
niet anders dan dat ons laatste uur had ge
slagen. Doch gestadig vorderden wij toch In de
richting waar we zijn moesten.
Gelukkig kwam Ik ook dit avontuur heelhuids
te boven, en zonder verdere ongevallen bereik
ten we Omanak, de woonplaats van de poli-
de
Pierce,
Tante Marilena drukte een langen en inni
ger. kus op zijn verweerd voorhoofd, als wilde
zij hem bedanken.
Ga dan maar, herhaalde hij. Maar wees
voorzichtig, waar je je begeeft, en wat je doet.
Laat je niet in een muizenval vangen.
Zult u gerust zijn, als ik Olave meeneem?
Ja, goed, bromde haar vader slecht ge
humeurd. En laat je kamenier maar hier.
Die is te jong, om enfin, je begrijpt me.
Neem de huishoudster mee. Dat is een vrouw,
die bij een operatie nog niet flauw sou vallen.
En ze is trouw als een hond.
En u dan?
Ik? Ls Reina er dan niet ook nog? En kan
I
Nietwaar, bent n trouw lezer van onze ru
briek „Omroepers”. U moogt er graag eens in
grasduinen. De zakenman weet van Uw speur-
lust te proflteeren. hij plaatst Zaken-Omroepers.
die onze rubriek juist zoo veelzijdig doen zijn en
die Uwe regelmatige belangstelling inderdaad
motiveeren.
Sovjet-Rusland wil wederom zijn
heerschappij laten gelden aan
de kusten van de IJszee
Fen rondtrekkend circus in Italië bood zijn
talrijk publiek bij zijn bezoek in Nervl een bij
zondere sensatie. Een oorlogsinvalide, Piero
Francia, had aangeboden met den dresseur der
leeuwengroep in t bijzijn van zijn leeuwen een
partij kaart te spelen. In de afgesloten ruimte
waarin zich de drie woestün-konlngen bevon
den, werd een tafel gezet, waaraan de dieren
temmer en zijn partner plaats namen. Het spel
begon. De temmer won buitengewoon.... maar
alleen omdat, naar Francia later verklaarde,
de „toekijkende” leeuwen hem op oneerlijke
wijze geholpen hadden.
Ik moest mij inschepen in een boot van rob
benvel en zoo gingen we scheep naar de ver
blijfplaats van den zeer onvriendelijk doenden
mijnheer. Ik kon niet anders doen dan gehoor
zamen, want de man vertegenwoordigde de wet
in deze omgeving. Tijdens den overtocht stak
er opeens een hevige stórm op, die het noten-
Er worden te Sjanghai voorbereidingen ge
troffen voor den uitvoer van groote hoeveel
heden zilver. In Amerika bestaat een sterke
stroomlng ten gunste van het opleggen van
een embargo, maar de Chlneesche banken zijn
sterk gekant tegen dezen maatregel, die een
nadeeligen invloed zou uitoefenen op hun fi-
nancieele positie.
De cijfers over de maand Juli toonen een
voortdurenden achteruitgang van den export
en importhandel, die gedurende de eerste ze
ven maanden van het jaar 956 millioen dollar
heeft bedragen tegen 1233 millioen dollar in
denzelfden tijd van het vorige jaar Het in-
voeroverschot in dezelfde periode bedroeg 329
millioen dollar.
Carmen dan niet komen, met Lorenzo, om me
gezelschap te houden?
De woordenstrijd duurde nog een poosje.
Bezwaren werden naar voren gebracht, en ver
worpen. De liefde putte zich uit in teederheden,
die met een glimlach aanvaard werden. Doch
tante Marilena’s besluit stond intusschen
onwrikbaar vast, en tenlaatste behaalde zij de
overwinning.
En zij is gegaan. Het komt mij voor, dat ze
er heel goed aan gedaan heeft. Ik ia haar
plaats zou hetzelfde gedaan hebben.
De dieren waren nl uit begrijpelijke nieuws
gierigheid de spelers genaderd om vooral den
onbekenden gast eens wat nader te bekijken.
Dat deze, die in den omgang met leeuwen niet
dezelfde ervaring had als zijn partner, ten
gevolge daarvan nerveus werd en slecht speel
de, zal niemand hem kwalijk nemen. Tenslotte
dronken beiden in gezelschap der roofdieren
nog een flesch wijn, waarop de moedige kaart
spelers door het publiek levendig toegejuicht,
na een verblijf van ongeveer een half uur in
bet hok der leeuwen» dit niet ongevaarlijke
oord verlieten.
daarvan gezien iicu, ueeiv urc veu .alk
valschheld gegeven, die in strijd is /mei
manier van ronduit: te ronduit voor/de
woordige mode, maar ik merk.
Enfin, we zullen zien, Waar grootvader heen
wil.
destijds met vollen wil hebt toevertrouwd, en
hij is ook de vader van mijn kind!
Wat geen beletsel voor hem geweest is, om
den spot met je te drijven en je in den steek
te laten, na eerst geprobeerd te hebber., om
je straatarm te maken, hield de oude man vol
wrok aan.
Dat hU een.... rampzalig iemand geweest
is, zou geen reden mogen zijn, dat ik thans
hard genoeg zou zijn, om aan zjjh roepstem
geer. gevcflg te geven. Maak geen bezwaren
tegen wat ik geloof, dat mijn plicht is laat
me gaan, papa!
Tante Marilena „«vutte met spanning het
antwoord van haar vader af. Nóg streed deze
een oogenblik. Doch ten laatste gaf hij zijn
toestemming, met een stem, die hem ojjna be
gaf van ontroering.
Ga dan maar.
Zooals boven reeds aangestipt werd kan het
gebruik van voorwerpen van Galallet in plaats
van Celluloide niet altijd doorgevoerd worden,
vooral niet als men er gebruiksvoorwerpen van
maakt die veel met water of andere vloeistof
fen in aanraking moeten komen. Men krijgt
hier dan een zg. zwellingsproces waarbij het
voorwerp de zelfde weekheid als Jonge kaas
krijgt en een gewichtavermeerdering tot zelfs
33 pet. kan krijgen.
Ter vergelijking dient medegedeeld te worden
dat celluloids in een zelfde tijdsbestek en met
een zelfde vloeistof behandeld zijnde hoogstens
1 pet. In gewicht toeneemt.
Alcohol, aether, oliën en vetten daarentegen
grijpen het Galaliet niet aan; ook verdunde
zuren zijn Inactief maar in alcallsch millleu
(dus ook in soda-, borax-, en watergasoplos-
sing) zwelt het Galaliet sterk op.
Zooals reeds vermeld is Galaliet onbrand
baar, d.WJ. houdt men een voorwerp van Ga
lallet in een vlam dan verkoolt het onder ver
spreiding van een scherpe lucht die veel weg
heeft van de lucht van verbrand hoorn; cellu
loid daarentegen ontvlamt heel gemakkelijk en
brandt, op een plaats aangestoken, gemakkelijk
zelf verder.
Het moeilijke verbranden en het voortreffe
lijke isolatievermogen voor een electrischen
stroom hebben het Galallet reeds een belang
rijke plaats in de electrotechniek doen innemen.
Galaliet is geelachtig doorschijnend en ge
lijkt veel op hoorn; door toevoeging van vul-
en kleurstoffen aan de caseïne-oplosslng of het
samen kneden van het caseïne met talk, kurk-
vjjlsel e. d. kan men leder gewenscht effect
verkrijgen.
Het bericht van den dood van baron Tallares
al kwam het niet onverwacht liet niet na,
een diepen indruk te maken op het kasteel.
Voor den markies was het als een vrijsprekend
vonnis, daar zijn vaderhart al dien tijd had ge
leden onder de smart van zijn dochter. Den
dood te voelen van iemand, die niet anders dan
haat en wrok had weten te zaaien, was onmo
gelijk. Doch edelmoedige harten weten mede
lijden te vinden, waar de liefde dood is, en
zoo vond ook de markies op de pulnhoopen der
genegenheid niet anders dan medelijden en
vergiffenis voor den doode. Zooals pater
Esteban vermoed had. had de baron, evenals
zijn vriend, tot de passagiers van de „César
Daardoor voelde de Sovjetregeering zich be
nadeeld en zij zond een expeditie uit Deze ex
peditie ontdekte uitgestrekte kolenaderen In
het Noorden van het schiereiland en borium
in de vulkanische bronnen, waaraan de Russi
sche Industrie groote behoefte heeft.
Wanneer men de offlcieele bladen van het
Kremlin in Moskou gelooven mag, bestaat ook
in Tokio een levendige, al te levendig? belang
stelling voor de natuurschatten van Kamtsjat
ka. Er moet nJ. een speciaal bureau* van het
Japansche Ministerie van Oorlog zijn dat tot
taak heeft alles nauwkeurig te onderzoeken,
wat op het schiereiland ontdekt en onderno
men wordt.
Nog zien wij het groen der hoornen
Als het zomersche gewaad.
Eveneens zorgt ook de zon nog
Voor voldoende hittegraad.
Zelfs nog hoopt men voor September
Op een zomertje in ‘t klein.
Of men leest weer van voorspelling
Hoe de winter wel zal zijn!
De voorspelling, deze gave
Van de schoone Profetie,
Wordt gewoonlijk .zeer gerugsteund
Door het spel der fantasie!
Ook’ al staat het in de kranten!
Zwa(t op wit en vet gedrukt
Het vooruitzien is een gave,
Die te dikwijls glad mislukt!
Zoo las u: in Bulgarije
Is door boeren reeds voorspeld
Dus u ziet het, door de kranten
Is jdit praatje rond verteld!
Dat de winter streng zal worden
En aan sneeuwen geen gebrek,
Want de ooievaars zijn ginder
'n Ietsje reeds te vroeg aan trek!
Maar de boeren uit het Noorden
Zeggen weer: het vriest juist niet,
Want het hale je de koekoek
Hoe je thans den koekoek ziet!
’n Ander zegt weer: het zal vriezen.
Daar mijn eksteroog dit zegt.
V begrijpt wel, zulk een wijsheid
Is niet een, twee, drie weerlegd!
Ooms en tantes, neef of nichten
Zeggen dit of zeggen dat,
Al naarmate hun bevinding
Met hun teen, of jicht, of wrat!
Iedereen kan vrij voorspeller^,
Met de helft van kans beslist.
En wanneer het dan niet uitkomt....
Noudan heb je je vergist!
en op mijn losbarsting: wat hjj nu eindelijk
met my voor had, gaf hij niet eens antwoord.
Gelukkig bleek 's mans woning te zijn voor
zien van een tamelijk zindelijk uitziende kamer
met een goed bed. Weldra had ik mij dan ook
ter ruste begeven en ik moet bekennen dat ik
spoedig insliep.
Zij bleef een oogenblik in gepeins verzonken
over het tragisch einde van den eleganten ver
kwister, die door een onbegrijpelijke beschikking
Gods zijn laatsten slaap zou slapen op een bed,
dat de liefdadigheid beschikbaar stelt voor de
allerarmsten.
Ik heb een laatste zending te vervullen aan
dat sterbed, papa, zelde zij op zachter, en smee
kenden toon, waaruit niettemin een zekere
ingehouden kracht sprak. U, die alles be
grijpt, wat edel is, ziet dat óók niet? Ik moet
hem nader tot God brengen, ik moet hem bij
de hand nemen, en aanbevelen in Gods barm
hartigheid, ik moet zijn laatste woorden ver
nemen, om na zijn dood zijn laatsten wil ten
uitvoer te leggen, en ik moet barmhartig zijn
oogen. toedrukken, als hij voor altijd inslaapt
Ik kan hem niet meer liefhebben, maar ik ben
mensch, om medelijden met hem te hebben,
en voldoende Christen, om hem te vergeven.
Bovendien, die man hoe vreemd het me
ook mag lijken is de man, wiens naam ik
draag, dien ik gezworen heb te sullen liefheb
ben, en gehoorzamen, aan wien u zelL oaoa. mil
Het fabrlceeren van Galallet geschiedt als
volgt. Versch geprecipiteerd of gedroogd ca
seïne wordt met alkali onder toevoeging van
water behandeld zoodat een plastische massa
ontstaat, die door toevoeging van vulmateriaal
(kalk, bolus, kurkvUlsel é.d.) en kleurstoffen
verder behandeld wordt. Het vochtige versch
geprecipiteerde caseïne is plastisch en kan heel
gemakkelijk in vormen geperst worden. Het na
deel is echter dat op een dergelijke manier ge
perste voorwerpen vanwege het hooge water-
nder den naam Galaliet ls reeds gerul-
men tijd een product in den handel dat
uit de kaasstof (caseïne) van afgeroom
de melk gemaakt wordt en tot vele gebruiks
voorwerpen benut kan worden. Men heeft zelfs
in den eersten tijd getracht om het dure cellu
loide geheel te verdringen door het goedkoope
Galaliet, maar achteraf is gebleken dat dit
heel moeilijk door te voeren ls. Een groot voor
deel van dit caselneproduct t.o.v. het cellu-
loide ls de onbrandbaarheid, een nadeel van
het Galallet ls_ echter dat het noch door ver
warming noch door een bepaald oplosmiddel
plastisch te maken ls. Dit gebrek aan plasti
citeit laat Biet toe dat men het materiaal door
buigen, persen ed. in 'n gewenschten vorm kan
brengen zooals dat bij celluloide het geval ls.
De te maken voorwerpen moeten of onmlddel-
Hjk na het bereiden van de massa gevormd en
gedroogd worden, of men moet het gedroogde
product evenals bij hoorn op een draaibank be
werken en tenslotte polijsten. Slechts heele
dunne plaatjes Galallet kan men in water week
maken zoodat het product week en buigzaam
wordt maar toch niet zoo voortreffelijk vorm
baar ls als celluloide.
Bij celluloide kan men de platen walsen ter
zelfde dikte als papier die daarbij tevens
transparant zijn; dit is bij Galallet niet moge
lijk, platen van Itf mm. dikte zijn reeds de
dunste die men maken kan en daarnaast is het
ook nog niet mogelijk geweest om op deze ma
nier een helder en transparant Galallet te fa
brlceeren.
Augusto” behoord. Zijn vriend was bU de ramp
omgekomen, en hijzelf was zwaar gewond naar
het hospitaal vervoerd, waar hij overleed. Zoodra
het overlijden bekend werd, werd in Aledo een
plechtige uitvaartdienst gehouden. Reina
kleedde Francisquln in het zwart en liet hem
bidden voor „zijn armen papa, die gestorven
was.”
De dagen gingen langzaam voorbij, in af
wachting van Marilenté, die tenlaatste terug
kwam, met haar weduwsluier, nóg bleeker,
nóg tengerder en nóg voornamer in haar rouw
gewaad. Met groote waardigheid. zonder
huichelachtige frases, nam zij de betuigingen
van deelneming van al haar bekenden in ont
vangst. Onder de ontelbare brieven, die de
post haar bracht, was er één, die haar hart
ietwat vermoeid van al de Indrukken van den
laatsten tijd van ontroering deed opspringen.
Die brief was eenvoudig onderteekend met
„Pablo”, en luidde ongeveer aldus:
„Ik kom niet zelf, om Je persoonlijk te
zeggen, hoezeer ik deelneem in Je beproevin
gen van deze dagen, daar je, wetend wat
voor soort van genegenheid Ik voor je koester,
wellicht verkeerdelijk zou kunnen denken, dat
ik me haast, om een belooning voor mijn
standvastigheid te vragen. O neen, Marilena!
Ik ken Je voldoende, om er zeker van te zijn,
dat de gedachte, dat Je nu eindelijk vrij bent,
nog maar nauwelijks een plaatsje in je ver
stand heeft opgeëlscht. Ik weet maar al te
goed, dat diepgaande gevoelens, waarvoor de
mee< oprechte eerbied mij bezielt, je de
door een man, die mij vróeg of ik ook een ver
blijfsvergunning had om op Groenland te wo
nen. Verbaasd keek ik den man aan, en zei
hem dat we door noodlottige omstandigheden
gedwongen wteren geweest om op Groenland te
blijven. De man, een der hoogste poli-
tie-autoritelten in het land, vertelde mij
omliggende plaatsen waarschuwen. We krijgen
hem wel En gauw ook. Goeden middag." HU
hing de ontvanger op, drukte op een knop en
bladerde snel in een telefoonboek.
„Waar zouden we agent Perriens kunnen
vinden, brigadier?” vroeg Pierce.
•JHJ zit waarschijnlijk in de lunchroom in
de Vlsscherstraat," snauwde de politieman, „als
je me nu maar met rust laat, ik heb wei wat
anders te doen.”
We verlieten het bureau, vroegen naar de
- en vonden de lunchroom en
(Nadruk verboden)
Fmiiiniiiiinnnmiiiiiniiiiiimiiiiiiii
1 7Z— op dit blad zijn Ingevolge de verzekerli
UOOnllS S ongevallen verzekerd voor een der r
prettig vinden, na die laatste schermutseling
met Carolina op het pensionaat. Maar waarom
zal grootvader er op staan, dat ik hiervandaan
ga. om de wereld te zien, en menschen te leeren
kennen? Het ls ontzettend lastig, zie ik, als je
tot een deftige familie behoort. Want als ik
maar een heel gewoon juffertje was, zou nie
mand het in zijn hoofd krijgen, om mlin ver
langens tegen te werken, die me met alle
geweld aan dit oude huls vastklinken. Ik ben
geen vrouw van de wereld. Het weinige, wat ik
gezien heb, heeft me een idee van
it mijn
tegen-
laatste dagen moeten ontroerd hebben aan
dat sterfbed, bij die baar, aan den voet van
dat graf.... Daar ik weet, dat je een vrouw
bent, die in staat is. om te vergeten en te
vergeven, en slechts barmhartigheid en
medelijden te voelen voor den man, die je
eerst beleedlgd. en daarna verlaten heeft.
Om die reden houd ik nog véél meer van je,
Marilena, en ik zeg tot mijzelf: als Je zulk
een schat van zelfverloochening er. goedheid
aan den dag legt voor dengene, die Je niet
wist lief te hebben, welk een oneindige
teederheld zul Je dan hebben weggelegd voor
den man, die Je liefde weet te winnen?
Ik weet, dat Je moet geleden hebben, en dat
de bittere uren, die Je in smart doorleefd
hebt, in je hart een ondergrond van droef
heid moeten hebben achtergelaten zij het
dan ook niet de onherstelbare droefheid, die
men voelt bjj het verlies van een zeer ge
liefd wezen. In die eerste bitterheid en die
eerste smart beeft mijn trouwe toegenegen
heid je vergezeld, en thans, in de lange uren,
dat je geestelijk evenwicht zich herstellen
gaat, in open strijd met smartelijke herinne
ringen en nauwe geheelde wonden, ben ik ge
heel bij je, Marilena. Als een al te groote
treurigheid zich van Je meester maakt, en je
voelt, hoe een drukkende eenzaamheid je ter-
neerslaat, denk dan aan mij. Herinner Je dan,
dat van verre Iemand zich innig in al je geeste
lijke moeilijkheden met je vereenigt.
Ik heb een brief gekregen van Isabel Lugue,
waarin ze me ultnoodigt, om bij haar den win
ter in Madrid door te brengen. Ook haar moeder
heeft aan grootvader geschreven, en hem om
de buitengewone gunst van mijn tegenwoordig
heid verzocht; maar grootvader en ik hebben
nog niet ernstig gesproken over de al-of-nlet-
wenschelijkheld van die reis, en zoo ls er tot
dusver nog niets beslist.
Vóór mijn tante wegging, was ons vertrek
naar Madrid bepaald op den dag na Drie
koningen, en zouden we blijven tot Sacraments
dag, den datum, waarop Franclsquln zijn
eerste H. Communie zal doen in de parochie
kerk. Maar thans, met den rouw.... want Ik
beschouw baron Tallares al als dood, is het
meest natuurlijk, dat tante Marilena niet van
huis gaat. In dat geval zullen ze mi! bij de
familie Lugue onderbrengen, of bit tante
Mendizébal; dat laatste zou ik al heel weinig
Vlsscherstraat
Joop.
„Joop, ouwe
Jongen, gefelid-
volgende briva- De gestolen
dier van politie
in deze stad ben i
JU,” zei Pierce, 5
toen we met hem
naar buiten gingen.
„Heb je den burgemeester
vroeg Joop In blijde verbazing.
„We hebben nog niemand gesproken.” zei ik.
Joop keek teleurgesteld. „Ik dacht al dat ik
ook eens een masseltje had,” mompelde hij.
„Niet dat t me veel schelen kan.... Ik had al
besloten m’n maskeradepakje uit te trekken
en eens met Dassy te gaan sprexen.”
.Denk maar niet meer aan Dassy," rel Pierce.
„Je twee oude circuskameraden zullen je op
't spoor brengen van de grootste misdadigers,
waar je nog ooit mee te doen heot gehad.”
„M’n koffie wordt koud," deed Joop met een
donker gezicht.
„Luister liever,” zei Pierce ongeduldig. .Als
Je nu eens op ‘t bureau ging rapporteeren dat
je een gestolen auto hebt opgepikt, met een
een kist Inbrekersspullen, vuurwapenen enz.,
wat kreeg je dan?”
„M’n ontslag, omdat ik loog.”
„Maar als 't nou waar was, als je dien auto
en die rommel allemaal had, wat dan?" hield
Pierce aan.
„Ja, dan was ik zóó brigadier. De eenige vlieg
in de stroop zou zijn, dat de baas jaloerach
kon worden. HU zit al acht en veertig uur
achter de bende van Pucky en hij heeft nog
niets," grinnikte Joop.
„Ga maar mee, kerel,” beval Pierce.
Hij greep Joop bij den arm en leidde hem
naar het zijstraatje, waar we den wagen neer
gezet hadden.
Aan ’t begin van het straatje bleef Pierce
staan en wees met plechtig gebaar.
„Zie Je dat Joop?” vroeg hij.
„Ja, wat zou dat?”
„In die kar staat een kist met in brekers werk
tuigen, een revolver en een versleten buks,”
hernam Pierce. ,De wagen ls waarschijnlijk ge
stolen: de brigadier op *t bureau was zenuw
achtig over een gestolen auto en waarschijnlijk
is dat wij 'm hebben gevonden op een bosch-
laantje, twee mijl bulten de stad.”
„En waar zijn de gevangenen?” vroeg Joop.
.Hoor je dat. Al? We brengen hem den wa
gen en alles en hij vraagt waarom we de ge
vangenen niet hebben?”
„Nu,” zei Joop met nadruk ,4k ben agent af;
ik ga bij Dassy werk vragen."
„Maarwatstotterde Pierce
„De lui in 't restaurant en een loop menschen
op straat, hebben me met Jullie zLr. loopen
en waarschijnlijk hebben een hoop menschen je
In den wagen zien zitten,” zei Joop. „Ik kan
beter naar Dassy gaan dan probeeren alles uit
te leggen aan een hoop chefs, die toch allen
vinden dat Ik niet veel waard ben als politie
agent."
Joop gooide kalm z'n sabel en andere tel
kenen van zijn waardigheid in den auto.'
„De baas heeft zelf op die Inbraken ge
werkt.” ging hU voort. ,JHJ heeft geloerd op
een oud. schuurtje bij dat laantje. HtJ schijnt
dc kist en die wapens gevonden te hebben.
Waarschijnlijk heeft hij op 1 oogenblik de ke
rels ook al en zit hij nu te telefoneeren naar
't hoofdbureau. Je moet weten, dat ls de wagen
van den hoofdcommissaris.”
f T et is lang niet alles goud wat er blinkt,”
II zei Joop somber, met een blik naar de
x A knoopen van z’n uniform. „Ik ben tent-
knecht geweest, toen jullie ook aan *t circus
werkten, jongleur, wildeman, zelfs de vrouw
met den baard, ik weet er dus alles van. Je
kunt me dus gerust gelooven, als ik zeg, dat
politie-agent lang geen baantje is. Als ik ten
minste nog maar brigadier kon worden, maar
daartoe bestaat absoluut geen kans. Eiken keer
als ik iets groots wil doen, trek Ik aan ’t ver
keerde touwtje en inplaats van promotie, krijg
ik een waarschuwing van den hoofd-commis-
taris, dat er een massa menschen met hersens
op m’n baantje liggen te loeren. Gisteren heb
ik nog een uitbrander gehad, omdat ik een juf
frouw aansprak om haar hard rijden. Het was
de vrouw van m’n baas. Ik wist niet eens dat
die getrouwd was.”
Wjj Pierce en ik hadden medelijden
met Joop en om hem wat op te monteren, ver
telden we hem dat circus Dassy deze week In
de provincie zou komen.
„Dassy? Hier? Zeker nog zoowat dezelfde lui,”
en er kwam een verlangende blik in Joop’s
cogen.
Een uur later kwamen we in een auto de
stad weer binnen. We zouden Joop een flin-
ken stoot geven, om den rang van brigadier
te verkrijgen. Hoe we aan dien auto kwamen?
We wandelden langs den weg, toen Pierce een
auto zag, die stil stond aan den rand van een
eenzaam laantje. *t Was een ongewone plaats
voor een auto; daarom bleven we staan en
keken. De wagen was niet gesloten. Blijkbaar
bad men hem snel dat weggetje opgereden en
overhaast verlaten. Op de achterbank stond
een kist met gereedschappen, en één blik was
voldoende om die te herkennen. Het waren in-
brekerswerktulgen: de complete uitrusting van
loopers en breekijzers af tot een revolver en
een jachtgeweer toe.
„Een gestolen auto, een inbrekersklst en een
draagbaar arsenaal. Als Joop op ’t bureau komt
met zoo’n vangst, spelden ze In een feestver-
gadering op *t stadhuis de brigadlerstrepen op
z’n mouw,” verklaarde Pierce, zoodra we den
Bard van onze onverwachte vondst hadden
vastgesteld. „1 Is nog al duidelijk hoe ’t ge
gaan is. De dieven waren bang voor ontdek
king en hebben daarom hun uitrusting In den
steek gelaten, óf ze hebben 1 boeltje rder zoo
lang willen opbergen, om na 't donker op te
komen halen. Waarschijnlijk willen ze van
avond hier in de stad een flinken slag slaan.”
„Zou je dat denken?" vroeg ik.
„Zeker. We hebben in leder geval een mooie
vangst gedaan. Als we die zelf gaan brengen,
hebben we er niets aan; alleen zouder we mis
schien opgeroepen worden als getuigen. Maar
als we Joop den tip geven, krijgt hij een reu-
zenzet In z’n carrière bij de politie.”
We overlegden, hoe we ’t beste te werk kon
den gaan.
„*t Beste is, dat we den auto met inhoud naar
stad rijden en aan Joop uitleveren.” zei
„dan heeft hij zooveel bewijsstukken,
dat hij de inbrekers makkelijk kan opsporen."
We sprongen in den wagen en reden met
I Pierce aan 1 wiel naar de stad. Daar gekomen,
konden we Joop echter niet vinden. We reden
ten paar keer de Breedestraat op en af, maar
hij was verdwenen. We dachten even na: Als
’t een gestolen wagen was, konden we leder
oogenblik worden aangehouden en dan zaten
we in een lastig parket. En als we om een an,
dere reden werden aangehouden, was t al even
erg, met die inbrekerskist, afgezien nog van 1
feit, dat Pierce geen rijbewijs had.
„We moeten Joop vinden,” zei Pierce, „en
vlug ook. Anders zitten we er leelijk In.”
We parkeerden den wagen In een zijstraatje
en wandelden den hoek om naar *t politie
bureau. De brigadier aan den lessenaar keek
ons wantrouwend aan, toen we binnen kwamen.
.Heeft agent Joop Perriens op t oogenblik
aienst?” vroeg Pierce.
De brigadier keek op een lijst. .Agent Pef-
rieils is een kwartier geleden vrij gekomen,"
zei hjj. „Een oogenblikje.” De telefoonbel had
geklonken.
„Ja, met brigadier Kars.”
De persoon aan den anderen kant van den
draad sprak. Daarop antwoordde de brigadier:
„Gestolen? Ik zal ’t direct bekend maken en de
Het grimmige schiereiland Kamtsjatka, ver
in het Noord-Oosten van Azië, een waar Ul
tima Tliule der oude sagen, tusscher de zee
van Ochotsk en de Beringzee gelegen, met zijn
pelsdieren en nomadiseerende bewoners, is In
den laatsten tijd een der schouwtooneelen van
den grooten strijd, dien de machten in het
Verre Oosten om de wereldheerschappij voeren.
Inderdaad ontmoeten elkander In de nabijheid
van Kamtsjatka, dat tot Rusland behoort, bij
de Aleschm. die eigendom der Vereenlgde Sta
ten zijn, en rond de Japansche Ko-rilen de
volkeren die belang hebben bij de opperheer
schappij over den Stillen Oceaan.
Sovjet-Rusland wil wederom aan de kusten
der Ijszee zijn Invloed doen gelden. Deze acti
viteit beoogt een dubbel doel: op de eerste
plaats om door deze ijskoude, ongastvrije land
streek en door de IJszee directe verbindingen
met het Verre Oosten tot stand te brengen,
verder den trots der volksmassa in eigen land te
prikkelen.
Dit doel gold o.a. de expeditie van de „Tsjel-
jooskln" met al de tragische omstandigheden
daaraan verbonden.
Het territorium der Kamtsjatka met een uit
gestrektheid van 270.500 K.M.2 telt slechts
10.000 Russische bewoners, de Koerjaken, die
bier geboren en getogen z(jn. wonen verstrooid
als nomaden in de dalen. Er zijn in totaal
slechts twee scholen en drie gediplomeerde ge-
neesheeren Er bestaat geen industrie en de
voornaamste bron van inkomsten ls de visch-
vangst. Deze wordt aan de kust der zee be
oefend, maar ook in de bergstroomen. aan wier
mondingen de vlsschen op bepaalde tijden van
het jaar In groot getal zich ophouden. Deze
vischvangst van Kamtsjatka is de aanleiding
tot de talrijke schermutselingen tusschen de
Russische en Japansche rivalen.
Daar de Kamtsjatken de vischvangst meer
en meer het land In verplaatsen en de zeekus
ten verwaarloosden, namen de Japanners de
gelegenheid te baat en verzekerden zich van
uitgebreide concessie in de territoriale wate
ren van het schiereiland. Ieder jaar In het
„seizoen” kan men hier een Japansche vis-
schersvloot aan de kust van Ochotsk waarne
men, die haar bedrijf hier uitoefent.
-ingsvoorwaarden tegen f bU levenslange geheele ongeschiktheid t st werken door bij‘een ongeval met f bij verlies van een hand f 1 OC ai! verlies van een f Cfl bU een breuk van f Afl bij verlies van ta
volgende ultkeeringen Z OvUU.' verlies var\ belde armen, belde beenen of belde oogen f t doodeljjken afloop f Aeen voet of een oog f Jt duim of wijsvinger f tz</»“been of armi Tl/s anderen vinger
gehalte, heel moeilijk te drogen zijn zonder dat
er scheuren ontstaan; daarnaast kan het versch
bereide caseïne heel gemakkelijk door secun
daire werking (condensatie) veranderingen on
dergaan. Bij het werken met gedroogd caseïne
heeft men echter het groote nadeel dat het
verkrijgen van een plastische massa heel wat
moeite met zich medebrengt en men zoodoen
de gedwongen wordt zijn toevlucht te nemen
tot een hoogen druk en hooge temperatuur en
vooral door het gebruik van hooge tempera
turen, de toegevoegde kleurstof veranderingen
kan ondergaan.
Ondanks de vele moeilijkheden die men bij
het verwerken van Galaliet tegenkwam en
daarnaast de beperkte bruikbaarheid, heeft
men toch van het begin af aan de groote voor-
deelen van het caselneproduct Ingezien en bleef
men voortdurend verder experlmenteeren om
de kwaliteit van het Galallet zoo hoog moge
lijk op te voeren. In de eerste plaats slaagde
men erin om met gedroogd caselnepoeder te
werken zonder gebruik te moeten maken van
verhoogden druk of temperatuur, men ontdekte
n.l. dat men van gedroogd caselnepoeder een
schitterende plastische massa kon verkrijgen
door aan het poeder een spoor zuur toe te
voegen: men maakt dus gebruik van een kata
lysator. Dit laatste doet men nu het beste zoo
dat men het gedroogde caselnepoeder niet met
zuiver water bevochtigt maar met een zeer
verdunde zure oplossing. Verdund azijnzuur
blijkt hiervoor heel bruikbaar te zijn.
Daarnaast heeft men getracht om de Gala-
Uetproducten een veel grootere hardheid te
geven en zoodoende ook de gevreesde zwelling
tegen te gaan. Heele harde caselnemassa kan
men verkrijgen als men caseïnepoeder-oplos-
singen óf gedroogd caseïne door middel van zou.
ten of zuren in onoplosbare verbindingen ver
andert en deze daarna met formaldehyde een
bewerking doet ondergaan. Het beste resultaat
dat men tot nu toe hiermede bereikt heeft ls
voordat men formaldehyde toevoegt eerst de
zoo juist beschreven caseïneverbindingen door
voorzichtige verdamping te ontwateren totdat
een harde en doorschijnende massa overbluft.
Het ontwateren moet heel voorzichtig en lang
zaam geschieden om het ontstaan van seneuren
te voorkomen. De zoo ontstane grauwgekleurde
platen drenkt men dan in zijn geheel met for
maldehyde en na het drogen en polUsten ont
staan op deze manier zeer harde en glanzende
platen. Door het juiste toevoegen van kleuren
verkrUgt men op deze manier voorwerpen die
verrassend veel op hoorn gelUken. Verbluffen
de resultaten heeft men verkregen door toe
voegen van bronspoeder.
Het aantal voorwerpen dat men met gehard
(dus door drenken met formaldehiyde-oplos-
sing) caseïne verkregen heeft ls legio, van de
eenvoudigste knoop tot het grootste meubel
stuk aan toe.
dat