De productie Galaliet van o Gelouterd BÖOTZ PER VLIEGMACHINE DE WERELD ROND DECOPD OUDE GENEVER BEREIDING UIT KAAS- 3.60 VISCHOORLOG IN HET VERRE OOSTEN 'N TROUWE KLANT STOF PER LITER Goed isolatievermogen auto Als de leeuw toekijkt Wyze van fabricage SPAANSCH HET NAAR Uitvoer van zilver uit China ZATERDAG 1 SEPTEMBER 1934 Japansche visschers bij Kamtsjatka Een voordeel van het product is de algeheele onbrandbaarheid Niet geschikt voor film industrie t AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL i a HtiiHMirnnmimi gesproken?” MARTIN BERDEN Dr. F. A. F. VERMAST in 37. S November XIV (Wordt vervolgd). A niet anders dan dat ons laatste uur had ge slagen. Doch gestadig vorderden wij toch In de richting waar we zijn moesten. Gelukkig kwam Ik ook dit avontuur heelhuids te boven, en zonder verdere ongevallen bereik ten we Omanak, de woonplaats van de poli- de Pierce, Tante Marilena drukte een langen en inni ger. kus op zijn verweerd voorhoofd, als wilde zij hem bedanken. Ga dan maar, herhaalde hij. Maar wees voorzichtig, waar je je begeeft, en wat je doet. Laat je niet in een muizenval vangen. Zult u gerust zijn, als ik Olave meeneem? Ja, goed, bromde haar vader slecht ge humeurd. En laat je kamenier maar hier. Die is te jong, om enfin, je begrijpt me. Neem de huishoudster mee. Dat is een vrouw, die bij een operatie nog niet flauw sou vallen. En ze is trouw als een hond. En u dan? Ik? Ls Reina er dan niet ook nog? En kan I Nietwaar, bent n trouw lezer van onze ru briek „Omroepers”. U moogt er graag eens in grasduinen. De zakenman weet van Uw speur- lust te proflteeren. hij plaatst Zaken-Omroepers. die onze rubriek juist zoo veelzijdig doen zijn en die Uwe regelmatige belangstelling inderdaad motiveeren. Sovjet-Rusland wil wederom zijn heerschappij laten gelden aan de kusten van de IJszee Fen rondtrekkend circus in Italië bood zijn talrijk publiek bij zijn bezoek in Nervl een bij zondere sensatie. Een oorlogsinvalide, Piero Francia, had aangeboden met den dresseur der leeuwengroep in t bijzijn van zijn leeuwen een partij kaart te spelen. In de afgesloten ruimte waarin zich de drie woestün-konlngen bevon den, werd een tafel gezet, waaraan de dieren temmer en zijn partner plaats namen. Het spel begon. De temmer won buitengewoon.... maar alleen omdat, naar Francia later verklaarde, de „toekijkende” leeuwen hem op oneerlijke wijze geholpen hadden. Ik moest mij inschepen in een boot van rob benvel en zoo gingen we scheep naar de ver blijfplaats van den zeer onvriendelijk doenden mijnheer. Ik kon niet anders doen dan gehoor zamen, want de man vertegenwoordigde de wet in deze omgeving. Tijdens den overtocht stak er opeens een hevige stórm op, die het noten- Er worden te Sjanghai voorbereidingen ge troffen voor den uitvoer van groote hoeveel heden zilver. In Amerika bestaat een sterke stroomlng ten gunste van het opleggen van een embargo, maar de Chlneesche banken zijn sterk gekant tegen dezen maatregel, die een nadeeligen invloed zou uitoefenen op hun fi- nancieele positie. De cijfers over de maand Juli toonen een voortdurenden achteruitgang van den export en importhandel, die gedurende de eerste ze ven maanden van het jaar 956 millioen dollar heeft bedragen tegen 1233 millioen dollar in denzelfden tijd van het vorige jaar Het in- voeroverschot in dezelfde periode bedroeg 329 millioen dollar. Carmen dan niet komen, met Lorenzo, om me gezelschap te houden? De woordenstrijd duurde nog een poosje. Bezwaren werden naar voren gebracht, en ver worpen. De liefde putte zich uit in teederheden, die met een glimlach aanvaard werden. Doch tante Marilena’s besluit stond intusschen onwrikbaar vast, en tenlaatste behaalde zij de overwinning. En zij is gegaan. Het komt mij voor, dat ze er heel goed aan gedaan heeft. Ik ia haar plaats zou hetzelfde gedaan hebben. De dieren waren nl uit begrijpelijke nieuws gierigheid de spelers genaderd om vooral den onbekenden gast eens wat nader te bekijken. Dat deze, die in den omgang met leeuwen niet dezelfde ervaring had als zijn partner, ten gevolge daarvan nerveus werd en slecht speel de, zal niemand hem kwalijk nemen. Tenslotte dronken beiden in gezelschap der roofdieren nog een flesch wijn, waarop de moedige kaart spelers door het publiek levendig toegejuicht, na een verblijf van ongeveer een half uur in bet hok der leeuwen» dit niet ongevaarlijke oord verlieten. daarvan gezien iicu, ueeiv urc veu .alk valschheld gegeven, die in strijd is /mei manier van ronduit: te ronduit voor/de woordige mode, maar ik merk. Enfin, we zullen zien, Waar grootvader heen wil. destijds met vollen wil hebt toevertrouwd, en hij is ook de vader van mijn kind! Wat geen beletsel voor hem geweest is, om den spot met je te drijven en je in den steek te laten, na eerst geprobeerd te hebber., om je straatarm te maken, hield de oude man vol wrok aan. Dat hU een.... rampzalig iemand geweest is, zou geen reden mogen zijn, dat ik thans hard genoeg zou zijn, om aan zjjh roepstem geer. gevcflg te geven. Maak geen bezwaren tegen wat ik geloof, dat mijn plicht is laat me gaan, papa! Tante Marilena „«vutte met spanning het antwoord van haar vader af. Nóg streed deze een oogenblik. Doch ten laatste gaf hij zijn toestemming, met een stem, die hem ojjna be gaf van ontroering. Ga dan maar. Zooals boven reeds aangestipt werd kan het gebruik van voorwerpen van Galallet in plaats van Celluloide niet altijd doorgevoerd worden, vooral niet als men er gebruiksvoorwerpen van maakt die veel met water of andere vloeistof fen in aanraking moeten komen. Men krijgt hier dan een zg. zwellingsproces waarbij het voorwerp de zelfde weekheid als Jonge kaas krijgt en een gewichtavermeerdering tot zelfs 33 pet. kan krijgen. Ter vergelijking dient medegedeeld te worden dat celluloids in een zelfde tijdsbestek en met een zelfde vloeistof behandeld zijnde hoogstens 1 pet. In gewicht toeneemt. Alcohol, aether, oliën en vetten daarentegen grijpen het Galaliet niet aan; ook verdunde zuren zijn Inactief maar in alcallsch millleu (dus ook in soda-, borax-, en watergasoplos- sing) zwelt het Galaliet sterk op. Zooals reeds vermeld is Galaliet onbrand baar, d.WJ. houdt men een voorwerp van Ga lallet in een vlam dan verkoolt het onder ver spreiding van een scherpe lucht die veel weg heeft van de lucht van verbrand hoorn; cellu loid daarentegen ontvlamt heel gemakkelijk en brandt, op een plaats aangestoken, gemakkelijk zelf verder. Het moeilijke verbranden en het voortreffe lijke isolatievermogen voor een electrischen stroom hebben het Galallet reeds een belang rijke plaats in de electrotechniek doen innemen. Galaliet is geelachtig doorschijnend en ge lijkt veel op hoorn; door toevoeging van vul- en kleurstoffen aan de caseïne-oplosslng of het samen kneden van het caseïne met talk, kurk- vjjlsel e. d. kan men leder gewenscht effect verkrijgen. Het bericht van den dood van baron Tallares al kwam het niet onverwacht liet niet na, een diepen indruk te maken op het kasteel. Voor den markies was het als een vrijsprekend vonnis, daar zijn vaderhart al dien tijd had ge leden onder de smart van zijn dochter. Den dood te voelen van iemand, die niet anders dan haat en wrok had weten te zaaien, was onmo gelijk. Doch edelmoedige harten weten mede lijden te vinden, waar de liefde dood is, en zoo vond ook de markies op de pulnhoopen der genegenheid niet anders dan medelijden en vergiffenis voor den doode. Zooals pater Esteban vermoed had. had de baron, evenals zijn vriend, tot de passagiers van de „César Daardoor voelde de Sovjetregeering zich be nadeeld en zij zond een expeditie uit Deze ex peditie ontdekte uitgestrekte kolenaderen In het Noorden van het schiereiland en borium in de vulkanische bronnen, waaraan de Russi sche Industrie groote behoefte heeft. Wanneer men de offlcieele bladen van het Kremlin in Moskou gelooven mag, bestaat ook in Tokio een levendige, al te levendig? belang stelling voor de natuurschatten van Kamtsjat ka. Er moet nJ. een speciaal bureau* van het Japansche Ministerie van Oorlog zijn dat tot taak heeft alles nauwkeurig te onderzoeken, wat op het schiereiland ontdekt en onderno men wordt. Nog zien wij het groen der hoornen Als het zomersche gewaad. Eveneens zorgt ook de zon nog Voor voldoende hittegraad. Zelfs nog hoopt men voor September Op een zomertje in ‘t klein. Of men leest weer van voorspelling Hoe de winter wel zal zijn! De voorspelling, deze gave Van de schoone Profetie, Wordt gewoonlijk .zeer gerugsteund Door het spel der fantasie! Ook’ al staat het in de kranten! Zwa(t op wit en vet gedrukt Het vooruitzien is een gave, Die te dikwijls glad mislukt! Zoo las u: in Bulgarije Is door boeren reeds voorspeld Dus u ziet het, door de kranten Is jdit praatje rond verteld! Dat de winter streng zal worden En aan sneeuwen geen gebrek, Want de ooievaars zijn ginder 'n Ietsje reeds te vroeg aan trek! Maar de boeren uit het Noorden Zeggen weer: het vriest juist niet, Want het hale je de koekoek Hoe je thans den koekoek ziet! ’n Ander zegt weer: het zal vriezen. Daar mijn eksteroog dit zegt. V begrijpt wel, zulk een wijsheid Is niet een, twee, drie weerlegd! Ooms en tantes, neef of nichten Zeggen dit of zeggen dat, Al naarmate hun bevinding Met hun teen, of jicht, of wrat! Iedereen kan vrij voorspeller^, Met de helft van kans beslist. En wanneer het dan niet uitkomt.... Noudan heb je je vergist! en op mijn losbarsting: wat hjj nu eindelijk met my voor had, gaf hij niet eens antwoord. Gelukkig bleek 's mans woning te zijn voor zien van een tamelijk zindelijk uitziende kamer met een goed bed. Weldra had ik mij dan ook ter ruste begeven en ik moet bekennen dat ik spoedig insliep. Zij bleef een oogenblik in gepeins verzonken over het tragisch einde van den eleganten ver kwister, die door een onbegrijpelijke beschikking Gods zijn laatsten slaap zou slapen op een bed, dat de liefdadigheid beschikbaar stelt voor de allerarmsten. Ik heb een laatste zending te vervullen aan dat sterbed, papa, zelde zij op zachter, en smee kenden toon, waaruit niettemin een zekere ingehouden kracht sprak. U, die alles be grijpt, wat edel is, ziet dat óók niet? Ik moet hem nader tot God brengen, ik moet hem bij de hand nemen, en aanbevelen in Gods barm hartigheid, ik moet zijn laatste woorden ver nemen, om na zijn dood zijn laatsten wil ten uitvoer te leggen, en ik moet barmhartig zijn oogen. toedrukken, als hij voor altijd inslaapt Ik kan hem niet meer liefhebben, maar ik ben mensch, om medelijden met hem te hebben, en voldoende Christen, om hem te vergeven. Bovendien, die man hoe vreemd het me ook mag lijken is de man, wiens naam ik draag, dien ik gezworen heb te sullen liefheb ben, en gehoorzamen, aan wien u zelL oaoa. mil Het fabrlceeren van Galallet geschiedt als volgt. Versch geprecipiteerd of gedroogd ca seïne wordt met alkali onder toevoeging van water behandeld zoodat een plastische massa ontstaat, die door toevoeging van vulmateriaal (kalk, bolus, kurkvUlsel é.d.) en kleurstoffen verder behandeld wordt. Het vochtige versch geprecipiteerde caseïne is plastisch en kan heel gemakkelijk in vormen geperst worden. Het na deel is echter dat op een dergelijke manier ge perste voorwerpen vanwege het hooge water- nder den naam Galaliet ls reeds gerul- men tijd een product in den handel dat uit de kaasstof (caseïne) van afgeroom de melk gemaakt wordt en tot vele gebruiks voorwerpen benut kan worden. Men heeft zelfs in den eersten tijd getracht om het dure cellu loide geheel te verdringen door het goedkoope Galaliet, maar achteraf is gebleken dat dit heel moeilijk door te voeren ls. Een groot voor deel van dit caselneproduct t.o.v. het cellu- loide ls de onbrandbaarheid, een nadeel van het Galallet ls_ echter dat het noch door ver warming noch door een bepaald oplosmiddel plastisch te maken ls. Dit gebrek aan plasti citeit laat Biet toe dat men het materiaal door buigen, persen ed. in 'n gewenschten vorm kan brengen zooals dat bij celluloide het geval ls. De te maken voorwerpen moeten of onmlddel- Hjk na het bereiden van de massa gevormd en gedroogd worden, of men moet het gedroogde product evenals bij hoorn op een draaibank be werken en tenslotte polijsten. Slechts heele dunne plaatjes Galallet kan men in water week maken zoodat het product week en buigzaam wordt maar toch niet zoo voortreffelijk vorm baar ls als celluloide. Bij celluloide kan men de platen walsen ter zelfde dikte als papier die daarbij tevens transparant zijn; dit is bij Galallet niet moge lijk, platen van Itf mm. dikte zijn reeds de dunste die men maken kan en daarnaast is het ook nog niet mogelijk geweest om op deze ma nier een helder en transparant Galallet te fa brlceeren. Augusto” behoord. Zijn vriend was bU de ramp omgekomen, en hijzelf was zwaar gewond naar het hospitaal vervoerd, waar hij overleed. Zoodra het overlijden bekend werd, werd in Aledo een plechtige uitvaartdienst gehouden. Reina kleedde Francisquln in het zwart en liet hem bidden voor „zijn armen papa, die gestorven was.” De dagen gingen langzaam voorbij, in af wachting van Marilenté, die tenlaatste terug kwam, met haar weduwsluier, nóg bleeker, nóg tengerder en nóg voornamer in haar rouw gewaad. Met groote waardigheid. zonder huichelachtige frases, nam zij de betuigingen van deelneming van al haar bekenden in ont vangst. Onder de ontelbare brieven, die de post haar bracht, was er één, die haar hart ietwat vermoeid van al de Indrukken van den laatsten tijd van ontroering deed opspringen. Die brief was eenvoudig onderteekend met „Pablo”, en luidde ongeveer aldus: „Ik kom niet zelf, om Je persoonlijk te zeggen, hoezeer ik deelneem in Je beproevin gen van deze dagen, daar je, wetend wat voor soort van genegenheid Ik voor je koester, wellicht verkeerdelijk zou kunnen denken, dat ik me haast, om een belooning voor mijn standvastigheid te vragen. O neen, Marilena! Ik ken Je voldoende, om er zeker van te zijn, dat de gedachte, dat Je nu eindelijk vrij bent, nog maar nauwelijks een plaatsje in je ver stand heeft opgeëlscht. Ik weet maar al te goed, dat diepgaande gevoelens, waarvoor de mee< oprechte eerbied mij bezielt, je de door een man, die mij vróeg of ik ook een ver blijfsvergunning had om op Groenland te wo nen. Verbaasd keek ik den man aan, en zei hem dat we door noodlottige omstandigheden gedwongen wteren geweest om op Groenland te blijven. De man, een der hoogste poli- tie-autoritelten in het land, vertelde mij omliggende plaatsen waarschuwen. We krijgen hem wel En gauw ook. Goeden middag." HU hing de ontvanger op, drukte op een knop en bladerde snel in een telefoonboek. „Waar zouden we agent Perriens kunnen vinden, brigadier?” vroeg Pierce. •JHJ zit waarschijnlijk in de lunchroom in de Vlsscherstraat," snauwde de politieman, „als je me nu maar met rust laat, ik heb wei wat anders te doen.” We verlieten het bureau, vroegen naar de - en vonden de lunchroom en (Nadruk verboden) Fmiiiniiiiinnnmiiiiiniiiiiimiiiiiiii 1 7Z— op dit blad zijn Ingevolge de verzekerli UOOnllS S ongevallen verzekerd voor een der r prettig vinden, na die laatste schermutseling met Carolina op het pensionaat. Maar waarom zal grootvader er op staan, dat ik hiervandaan ga. om de wereld te zien, en menschen te leeren kennen? Het ls ontzettend lastig, zie ik, als je tot een deftige familie behoort. Want als ik maar een heel gewoon juffertje was, zou nie mand het in zijn hoofd krijgen, om mlin ver langens tegen te werken, die me met alle geweld aan dit oude huls vastklinken. Ik ben geen vrouw van de wereld. Het weinige, wat ik gezien heb, heeft me een idee van it mijn tegen- laatste dagen moeten ontroerd hebben aan dat sterfbed, bij die baar, aan den voet van dat graf.... Daar ik weet, dat je een vrouw bent, die in staat is. om te vergeten en te vergeven, en slechts barmhartigheid en medelijden te voelen voor den man, die je eerst beleedlgd. en daarna verlaten heeft. Om die reden houd ik nog véél meer van je, Marilena, en ik zeg tot mijzelf: als Je zulk een schat van zelfverloochening er. goedheid aan den dag legt voor dengene, die Je niet wist lief te hebben, welk een oneindige teederheld zul Je dan hebben weggelegd voor den man, die Je liefde weet te winnen? Ik weet, dat Je moet geleden hebben, en dat de bittere uren, die Je in smart doorleefd hebt, in je hart een ondergrond van droef heid moeten hebben achtergelaten zij het dan ook niet de onherstelbare droefheid, die men voelt bjj het verlies van een zeer ge liefd wezen. In die eerste bitterheid en die eerste smart beeft mijn trouwe toegenegen heid je vergezeld, en thans, in de lange uren, dat je geestelijk evenwicht zich herstellen gaat, in open strijd met smartelijke herinne ringen en nauwe geheelde wonden, ben ik ge heel bij je, Marilena. Als een al te groote treurigheid zich van Je meester maakt, en je voelt, hoe een drukkende eenzaamheid je ter- neerslaat, denk dan aan mij. Herinner Je dan, dat van verre Iemand zich innig in al je geeste lijke moeilijkheden met je vereenigt. Ik heb een brief gekregen van Isabel Lugue, waarin ze me ultnoodigt, om bij haar den win ter in Madrid door te brengen. Ook haar moeder heeft aan grootvader geschreven, en hem om de buitengewone gunst van mijn tegenwoordig heid verzocht; maar grootvader en ik hebben nog niet ernstig gesproken over de al-of-nlet- wenschelijkheld van die reis, en zoo ls er tot dusver nog niets beslist. Vóór mijn tante wegging, was ons vertrek naar Madrid bepaald op den dag na Drie koningen, en zouden we blijven tot Sacraments dag, den datum, waarop Franclsquln zijn eerste H. Communie zal doen in de parochie kerk. Maar thans, met den rouw.... want Ik beschouw baron Tallares al als dood, is het meest natuurlijk, dat tante Marilena niet van huis gaat. In dat geval zullen ze mi! bij de familie Lugue onderbrengen, of bit tante Mendizébal; dat laatste zou ik al heel weinig Vlsscherstraat Joop. „Joop, ouwe Jongen, gefelid- volgende briva- De gestolen dier van politie in deze stad ben i JU,” zei Pierce, 5 toen we met hem naar buiten gingen. „Heb je den burgemeester vroeg Joop In blijde verbazing. „We hebben nog niemand gesproken.” zei ik. Joop keek teleurgesteld. „Ik dacht al dat ik ook eens een masseltje had,” mompelde hij. „Niet dat t me veel schelen kan.... Ik had al besloten m’n maskeradepakje uit te trekken en eens met Dassy te gaan sprexen.” .Denk maar niet meer aan Dassy," rel Pierce. „Je twee oude circuskameraden zullen je op 't spoor brengen van de grootste misdadigers, waar je nog ooit mee te doen heot gehad.” „M’n koffie wordt koud," deed Joop met een donker gezicht. „Luister liever,” zei Pierce ongeduldig. .Als Je nu eens op ‘t bureau ging rapporteeren dat je een gestolen auto hebt opgepikt, met een een kist Inbrekersspullen, vuurwapenen enz., wat kreeg je dan?” „M’n ontslag, omdat ik loog.” „Maar als 't nou waar was, als je dien auto en die rommel allemaal had, wat dan?" hield Pierce aan. „Ja, dan was ik zóó brigadier. De eenige vlieg in de stroop zou zijn, dat de baas jaloerach kon worden. HU zit al acht en veertig uur achter de bende van Pucky en hij heeft nog niets," grinnikte Joop. „Ga maar mee, kerel,” beval Pierce. Hij greep Joop bij den arm en leidde hem naar het zijstraatje, waar we den wagen neer gezet hadden. Aan ’t begin van het straatje bleef Pierce staan en wees met plechtig gebaar. „Zie Je dat Joop?” vroeg hij. „Ja, wat zou dat?” „In die kar staat een kist met in brekers werk tuigen, een revolver en een versleten buks,” hernam Pierce. ,De wagen ls waarschijnlijk ge stolen: de brigadier op *t bureau was zenuw achtig over een gestolen auto en waarschijnlijk is dat wij 'm hebben gevonden op een bosch- laantje, twee mijl bulten de stad.” „En waar zijn de gevangenen?” vroeg Joop. .Hoor je dat. Al? We brengen hem den wa gen en alles en hij vraagt waarom we de ge vangenen niet hebben?” „Nu,” zei Joop met nadruk ,4k ben agent af; ik ga bij Dassy werk vragen." „Maarwatstotterde Pierce „De lui in 't restaurant en een loop menschen op straat, hebben me met Jullie zLr. loopen en waarschijnlijk hebben een hoop menschen je In den wagen zien zitten,” zei Joop. „Ik kan beter naar Dassy gaan dan probeeren alles uit te leggen aan een hoop chefs, die toch allen vinden dat Ik niet veel waard ben als politie agent." Joop gooide kalm z'n sabel en andere tel kenen van zijn waardigheid in den auto.' „De baas heeft zelf op die Inbraken ge werkt.” ging hU voort. ,JHJ heeft geloerd op een oud. schuurtje bij dat laantje. HtJ schijnt dc kist en die wapens gevonden te hebben. Waarschijnlijk heeft hij op 1 oogenblik de ke rels ook al en zit hij nu te telefoneeren naar 't hoofdbureau. Je moet weten, dat ls de wagen van den hoofdcommissaris.” f T et is lang niet alles goud wat er blinkt,” II zei Joop somber, met een blik naar de x A knoopen van z’n uniform. „Ik ben tent- knecht geweest, toen jullie ook aan *t circus werkten, jongleur, wildeman, zelfs de vrouw met den baard, ik weet er dus alles van. Je kunt me dus gerust gelooven, als ik zeg, dat politie-agent lang geen baantje is. Als ik ten minste nog maar brigadier kon worden, maar daartoe bestaat absoluut geen kans. Eiken keer als ik iets groots wil doen, trek Ik aan ’t ver keerde touwtje en inplaats van promotie, krijg ik een waarschuwing van den hoofd-commis- taris, dat er een massa menschen met hersens op m’n baantje liggen te loeren. Gisteren heb ik nog een uitbrander gehad, omdat ik een juf frouw aansprak om haar hard rijden. Het was de vrouw van m’n baas. Ik wist niet eens dat die getrouwd was.” Wjj Pierce en ik hadden medelijden met Joop en om hem wat op te monteren, ver telden we hem dat circus Dassy deze week In de provincie zou komen. „Dassy? Hier? Zeker nog zoowat dezelfde lui,” en er kwam een verlangende blik in Joop’s cogen. Een uur later kwamen we in een auto de stad weer binnen. We zouden Joop een flin- ken stoot geven, om den rang van brigadier te verkrijgen. Hoe we aan dien auto kwamen? We wandelden langs den weg, toen Pierce een auto zag, die stil stond aan den rand van een eenzaam laantje. *t Was een ongewone plaats voor een auto; daarom bleven we staan en keken. De wagen was niet gesloten. Blijkbaar bad men hem snel dat weggetje opgereden en overhaast verlaten. Op de achterbank stond een kist met gereedschappen, en één blik was voldoende om die te herkennen. Het waren in- brekerswerktulgen: de complete uitrusting van loopers en breekijzers af tot een revolver en een jachtgeweer toe. „Een gestolen auto, een inbrekersklst en een draagbaar arsenaal. Als Joop op ’t bureau komt met zoo’n vangst, spelden ze In een feestver- gadering op *t stadhuis de brigadlerstrepen op z’n mouw,” verklaarde Pierce, zoodra we den Bard van onze onverwachte vondst hadden vastgesteld. „1 Is nog al duidelijk hoe ’t ge gaan is. De dieven waren bang voor ontdek king en hebben daarom hun uitrusting In den steek gelaten, óf ze hebben 1 boeltje rder zoo lang willen opbergen, om na 't donker op te komen halen. Waarschijnlijk willen ze van avond hier in de stad een flinken slag slaan.” „Zou je dat denken?" vroeg ik. „Zeker. We hebben in leder geval een mooie vangst gedaan. Als we die zelf gaan brengen, hebben we er niets aan; alleen zouder we mis schien opgeroepen worden als getuigen. Maar als we Joop den tip geven, krijgt hij een reu- zenzet In z’n carrière bij de politie.” We overlegden, hoe we ’t beste te werk kon den gaan. „*t Beste is, dat we den auto met inhoud naar stad rijden en aan Joop uitleveren.” zei „dan heeft hij zooveel bewijsstukken, dat hij de inbrekers makkelijk kan opsporen." We sprongen in den wagen en reden met I Pierce aan 1 wiel naar de stad. Daar gekomen, konden we Joop echter niet vinden. We reden ten paar keer de Breedestraat op en af, maar hij was verdwenen. We dachten even na: Als ’t een gestolen wagen was, konden we leder oogenblik worden aangehouden en dan zaten we in een lastig parket. En als we om een an, dere reden werden aangehouden, was t al even erg, met die inbrekerskist, afgezien nog van 1 feit, dat Pierce geen rijbewijs had. „We moeten Joop vinden,” zei Pierce, „en vlug ook. Anders zitten we er leelijk In.” We parkeerden den wagen In een zijstraatje en wandelden den hoek om naar *t politie bureau. De brigadier aan den lessenaar keek ons wantrouwend aan, toen we binnen kwamen. .Heeft agent Joop Perriens op t oogenblik aienst?” vroeg Pierce. De brigadier keek op een lijst. .Agent Pef- rieils is een kwartier geleden vrij gekomen," zei hjj. „Een oogenblikje.” De telefoonbel had geklonken. „Ja, met brigadier Kars.” De persoon aan den anderen kant van den draad sprak. Daarop antwoordde de brigadier: „Gestolen? Ik zal ’t direct bekend maken en de Het grimmige schiereiland Kamtsjatka, ver in het Noord-Oosten van Azië, een waar Ul tima Tliule der oude sagen, tusscher de zee van Ochotsk en de Beringzee gelegen, met zijn pelsdieren en nomadiseerende bewoners, is In den laatsten tijd een der schouwtooneelen van den grooten strijd, dien de machten in het Verre Oosten om de wereldheerschappij voeren. Inderdaad ontmoeten elkander In de nabijheid van Kamtsjatka, dat tot Rusland behoort, bij de Aleschm. die eigendom der Vereenlgde Sta ten zijn, en rond de Japansche Ko-rilen de volkeren die belang hebben bij de opperheer schappij over den Stillen Oceaan. Sovjet-Rusland wil wederom aan de kusten der Ijszee zijn Invloed doen gelden. Deze acti viteit beoogt een dubbel doel: op de eerste plaats om door deze ijskoude, ongastvrije land streek en door de IJszee directe verbindingen met het Verre Oosten tot stand te brengen, verder den trots der volksmassa in eigen land te prikkelen. Dit doel gold o.a. de expeditie van de „Tsjel- jooskln" met al de tragische omstandigheden daaraan verbonden. Het territorium der Kamtsjatka met een uit gestrektheid van 270.500 K.M.2 telt slechts 10.000 Russische bewoners, de Koerjaken, die bier geboren en getogen z(jn. wonen verstrooid als nomaden in de dalen. Er zijn in totaal slechts twee scholen en drie gediplomeerde ge- neesheeren Er bestaat geen industrie en de voornaamste bron van inkomsten ls de visch- vangst. Deze wordt aan de kust der zee be oefend, maar ook in de bergstroomen. aan wier mondingen de vlsschen op bepaalde tijden van het jaar In groot getal zich ophouden. Deze vischvangst van Kamtsjatka is de aanleiding tot de talrijke schermutselingen tusschen de Russische en Japansche rivalen. Daar de Kamtsjatken de vischvangst meer en meer het land In verplaatsen en de zeekus ten verwaarloosden, namen de Japanners de gelegenheid te baat en verzekerden zich van uitgebreide concessie in de territoriale wate ren van het schiereiland. Ieder jaar In het „seizoen” kan men hier een Japansche vis- schersvloot aan de kust van Ochotsk waarne men, die haar bedrijf hier uitoefent. -ingsvoorwaarden tegen f bU levenslange geheele ongeschiktheid t st werken door bij‘een ongeval met f bij verlies van een hand f 1 OC ai! verlies van een f Cfl bU een breuk van f Afl bij verlies van ta volgende ultkeeringen Z OvUU.' verlies var\ belde armen, belde beenen of belde oogen f t doodeljjken afloop f Aeen voet of een oog f Jt duim of wijsvinger f tz</»“been of armi Tl/s anderen vinger gehalte, heel moeilijk te drogen zijn zonder dat er scheuren ontstaan; daarnaast kan het versch bereide caseïne heel gemakkelijk door secun daire werking (condensatie) veranderingen on dergaan. Bij het werken met gedroogd caseïne heeft men echter het groote nadeel dat het verkrijgen van een plastische massa heel wat moeite met zich medebrengt en men zoodoen de gedwongen wordt zijn toevlucht te nemen tot een hoogen druk en hooge temperatuur en vooral door het gebruik van hooge tempera turen, de toegevoegde kleurstof veranderingen kan ondergaan. Ondanks de vele moeilijkheden die men bij het verwerken van Galaliet tegenkwam en daarnaast de beperkte bruikbaarheid, heeft men toch van het begin af aan de groote voor- deelen van het caselneproduct Ingezien en bleef men voortdurend verder experlmenteeren om de kwaliteit van het Galallet zoo hoog moge lijk op te voeren. In de eerste plaats slaagde men erin om met gedroogd caselnepoeder te werken zonder gebruik te moeten maken van verhoogden druk of temperatuur, men ontdekte n.l. dat men van gedroogd caselnepoeder een schitterende plastische massa kon verkrijgen door aan het poeder een spoor zuur toe te voegen: men maakt dus gebruik van een kata lysator. Dit laatste doet men nu het beste zoo dat men het gedroogde caselnepoeder niet met zuiver water bevochtigt maar met een zeer verdunde zure oplossing. Verdund azijnzuur blijkt hiervoor heel bruikbaar te zijn. Daarnaast heeft men getracht om de Gala- Uetproducten een veel grootere hardheid te geven en zoodoende ook de gevreesde zwelling tegen te gaan. Heele harde caselnemassa kan men verkrijgen als men caseïnepoeder-oplos- singen óf gedroogd caseïne door middel van zou. ten of zuren in onoplosbare verbindingen ver andert en deze daarna met formaldehyde een bewerking doet ondergaan. Het beste resultaat dat men tot nu toe hiermede bereikt heeft ls voordat men formaldehyde toevoegt eerst de zoo juist beschreven caseïneverbindingen door voorzichtige verdamping te ontwateren totdat een harde en doorschijnende massa overbluft. Het ontwateren moet heel voorzichtig en lang zaam geschieden om het ontstaan van seneuren te voorkomen. De zoo ontstane grauwgekleurde platen drenkt men dan in zijn geheel met for maldehyde en na het drogen en polUsten ont staan op deze manier zeer harde en glanzende platen. Door het juiste toevoegen van kleuren verkrUgt men op deze manier voorwerpen die verrassend veel op hoorn gelUken. Verbluffen de resultaten heeft men verkregen door toe voegen van bronspoeder. Het aantal voorwerpen dat men met gehard (dus door drenken met formaldehiyde-oplos- sing) caseïne verkregen heeft ls legio, van de eenvoudigste knoop tot het grootste meubel stuk aan toe. dat

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1934 | | pagina 20