OP EEN AFSTAND GEZIEN
I1VOROL
f}e Nederlandsche Tandpasta
»WAT MIJNHARDT MAAKT 15 GOED"
Medische Kroniek
H
van
Extra-hulp
aan
werkloozen
Pastoor J. G.
Breda t
H. Verbunt - van Dijk
HONIG'S BOUILLONBLOKJES thans 6 voor IÖcL
^Rookers ook
Uw tanden frisch
en blank mei
ZATERDAG 8 SEPTEMBER 1934
IDEEËN
Dag en nacht
i
a
Autobus in een sloot
DE HOOGE VELUWE
FAILLISSEMENT ATALANTA
Voor den Hoog en Raad
KARMEL TE EGMOND
WONING IN VLAMMEN
Pastoor van Breda O. F. M. f
De nieuwe monumentale ingang van de R. K. Begraaf
plaat» Crooswijk te Rotterdam nadert zijn voltooiing
Miswijnen, Codslampolie,
Kerk kunst op elk gebied
De inzittende schoolkinderen min
of meer ernstig gewond
Nationale Noveen van
24 Sept.2 Oct.
Ryksbydrage voor 1935 met
f 100.000 verhoogd
Werkzaam priester
leven afgesloten
E/ MWijnei^CoJslampolie,
Kerk, kunst op elk gebied
jelef. 348, Tilburg. Casihuisstr 64
Voor noodzakelijke ge-
zinsbehoeften
In den leeftijd van byna 66 jaar
plotseling overleden
LIBRA.
machtige
van
eigen speciale ge-
St.
van
woning van L.
s
hjksche sleur,
van tUd tot tUd
van re-
wel zoo
steen ontstaan
riet was bedqfct
Zoo kan het gebeuren, dat een vreemde in
één oogopslag in onze naaste omgeving waarne
mingen doet, welke ons, juist door de dage-
«aan. En zoo is het nuttig
den vreemde te zijn en vsn-
daar te peinzen over hetgeen men achterlaat.
Zoo hebben wij van hooge bergen af in den
geest op ons lage polderland neergezien en t
kan zijn nut hebben om wat daar dan als een
film voorbijgaat, op papier vast te leggen. Mis
schien doet een of ander onzer lezers er zijn
voordeel mee.
Om half een des middags was pastoor van
Breda overgebracht naar het Maria Paviljoen,
om een spoed-operatie te ondergaan aan de
blinde darm.
Alvorens onder narcose te worden gebracht
gaf de pastoor, die over zijn gezondheidstoestand
niet gerust was, den wenach te kennen de laat
ste H.H. Sacramenten te mogen ontvangen. De
rector van het O. L. Vrouwe Oasthuis de zeer-
eerw. heer J. Gussenhoven heeft daarop den
pastoor ten volle bediend.
Hierna werd omstreeks drie uur de narcose
aangebracht. Wat gevreesd was, geschiedde:
kort na vier uur begaven de krachten den lijder.
Uit de verdoovtag zou hij niet meer ontwaken.
Te omstreeks kwart over vier was de dood in
getreden.
Het verschelden van den beminden herder
van de Boomskerk kwam wel zeer onverwacht.
Donderdagmorgen droeg de pastoor nog de H
Mis op. Des avonds voelde hjj zich plotseling
ongesteld. Hevige pijnen overvielen hem. Vrij
dagmorgen was zijn toestand zoo verergerd, dat
dr. Damen. welke den pastoor bjj afwezigheid
van den huisdokter behandelde, zijn overbren
ging naar het ziekenhuis noodzakelijk achtte.
Reeds gerulmen tijd was de pastoor lijdende
aan de blinde darm. Deze ziekte heeft zich
plotseling hevig geopenbaard en gepaard aan
bulkvllesontsteking heeft zij den dood tenge
volge gehad.
Vrijdagmiddag omstreeks kwart over vier is
in het Maria Paviljoen te Amsterdam overleden
de zeereerw. heer J. O. van Breda OT.1L, pas
toor van de Boomskerk aan den Adm. de Ruy-
terweg. Pastoor van Breda bereikte den leeftijd
van bijna 66 jaar.
Vrijdagmiddag is brand uitgebroken in de
d. Waardenburg, aan de Hel-
straat te Zeelst. De brand was in den schoor-
i. Het huls, dat gedeeltelijk met
:t, brandde geheel af. Benig huis
raad kon worden gered. Het pand was laag,
de Inboedel niet verzekerd. Aangezien er geen
bluschwater aanwezig was, is de brandweer niet
uitgerukt.
De openstelling voor bet publiek van het
uitgestrekte landgoed ,JDe Hooge Veluwe” is
andermaal verlengd, nu tot en met Zondag 16
September as., op dezelfde voorwaarden als
die tot dusver golden. De laatste twee dagen
(dus 15 en 16 September) geldt de openstelling
ook root auto’s.
den arbeider, de onverzorgdheid van den werk-
looze meer dan ooit. Wat zou het mooi zijn
ten deze op een stuk sociale voorzorg te kun
nen wijzen, ontstaan door roomschen invloed!
Maar de nlet-llberale, de sociaal voelende ka
tholieke werkgever wordt nog altijd als een
uitzondering geprezen en als gemeenschap heeft
de katholieke werkgeversstand geen eigen stem
pel op het sociale leven gedrukt. Al was er maar
één speciale maatregel door zijn toedoen tot
stand gekomen! Al had, om een voorbeeld te
noemen, die katholieke werkgeversstand In de
zen crisistijd eens het initiatief genomen om de
vrouwelijke werkkrachten door mannelijke te
vervangen, een Initiatief, dat door niet-katho-
lieken zeker In meerderheid zou gevolgd sfjn.
En mogen wij roemen op onzen katholieken
werkliedenstand? Ook hier missen wij het
groote voorbeeld van een stelselmatig en krach
tig streven naar solidariteit; ook hier een te
uitsluitend behartigen van eigen standsbelangen.
Is het bijvoorbeeld niet teekenend, dat een
terrein, waarop katholiek Nederland zoo trotsch
Is, n.m. een eigen Roomsche dagbladpers, on-
dermljnd wordt door pogingen om naar so
cialistische leest een katholieke werklieden
pers te stichten en dat zulk een ongewenschte
splijtzwam in ons openbare leven zonder ver
zet groeien kan?
Zoo zouden wU aan het vragen kunnen blij
ven. Maar genoeg om, wie In deze richting
denken wil, op het spoor te zetten.
Terecht zijn wij, Nederlandsche katholieken,
trotsch op ons kerkelijk leven. Maar wordt het
geen tijd ons af te vragen of wij als gemeen
schap Ook het sociale leven niet zóó kunnen
beïnvloeden, dat wjj ook ten deze aan de we
reld ten voorbeeld kunnen zijn?
Men vroeg eens aan de H. Theresia
Lisleux. onder welken naam men haar moest
aanroepen, als ze in den Hemel was. Ze ant-
wOordde: „Ge moet mij Kleine Theresia noe
men”! Wist de Heilige, dat Ze met die bemin
nelijke benaming de harten onweerstaanbaar
tot Zich zou trekken?.... Een vóórgevoel moet
Ze er, onder ingeving des hemels, wel van ge
had hebben, want, met de naïveteit van ’n kind,
maar de zekerheid van ’n Heilige die in God
delijk Licht de toekomst doorschouwt, zegde
ZU. eenlgen tijd later: Ja! ik weet het „ieder
een zal van me houden" Juist! lieve Heilige!
En tochwanneer men de vraag stelt:
én waar is naast het kerkelijk leven de eigen
katholieke cultuur, dan blijft een bevredigend
antwoord uit. De vraag is pijnlijk, maar is het
niet, goed h*»r eens scherp te stellen, vooral
in dezen tijd, nu er zoo allerwege om een nieu
we otdenlng, om nieuwe Ideeën, om nieuwe
maatschappelijke perspectieven geroepen wordt,
de vraag, waarom is er in Nederland, waar
bijna een derde der bevolking katholiek is en
waar het Roomsche kerkeUjke leven zoo
bloeiend is, geen sprake van een eigen katho
lieke cultuur? Nog altijd wordt er ten on
rechte van Nederland als van een „protes-
tantsche natie” gesproken; onjuist naar het
getal van geloovige protestanten gemeten, maar
niet geheel ten onrechte naar den calvlnlstl-
schen geest, die in heel het openbare leven nog
te vinden is. Zou het teveel geëischt zijn, wan
neer duidelijk ware aan te geven hoe ook de
katholieken hun eigen stempel op dat open
bare leven In Nederland hebben gedrukt, te
veel, waar op iedere drie Nederlanders er één
kathdllek is? En toch, dat eigen cachet, die
eigen sporen van een katholieke cultuur, zijn
in ons nationale leven niet aan te wijzen.
WU laten nu af om te onderzoeken, of er in
de nationale kunst of wetenschap van een
sterken katholieken Invloed sprake is. Daarvoor
is onze emancipatie nog te jong. Maar zou het
onmogelUk zUn geweest bU een kerkelUk zoo
sterke en goed georganiseerde gemeenschap Mis
de onze, een beïnvloeding der sociale verhou
dingen te verwachten? Laten wU enkele ge
wetensvragen stellen: had een niet alleen ulter-
Hjk kerksche maar innerlijk vrome katholieke
bevolking niet een algemeene Zondagsrust, een
betere Zondagsheiliging kunnen doorvoeren,
door sport en spel en verder ulterlUk vertoon
naar den vrijen Zaterdagmiddag terug te drin
gen? Wanneer vreemdelingen met een zekere
verwondering constateeren, dat het openbare
leven in Nederland, ten minste in de grootste
en grootere steden even wuft is als overal el
ders, is dit dan niet voor een aanmerkelijk deel
ook aan de slapheid der katholieken te wUten?
En hoe staat het met onze solidariteit? Van
de Joden is spreekwoordelUk, dat zij een sterk
familieleven hebben en dat zU eigen rasgenoo-
ten nooit in den steek laten. Is er bij ons iets
van zulk een trek te vinden? Of is er niet
Juist bU de minder bedeelde katholieken en de
groote gesinnen een voortdurende klacht, dat
er onder geloofsgenooten geen saamhoorlgheld
bestaat; dat men er nooit iets van bemerkt
vooruitgeholpen te worden door genooten van
dezelfde kerk?
Hebben wU, grootste bevolkingsgroep en partU
met de groote gezinnen, iets doorgedreven wat
op steun van dat groote gezin lUkt? Moest men
in het buitenland niet kunnen zeggen: kUkt
maar Nedenmd, daar heeft de katholieke partij
een kinderfonds afgedwongen, waartoe alle
werkgevers en werknemers bUdragen?
Kijk naar Nederland: daar is het zoo her
haaldelijk in encyclieken gepredikte soüdarisme
tusschen werkgevers en werknemers groeiende!
Ja, zoo moest het zUn, maar zoo is het niet.
In dezen crislstUd schrUnt de wanorde In de
sociale verhoudingen, de rechteloosheid van
Zoo ongeveer was de gedachtengang van de
Inzenders in de Catholic Herald. WU vermelden
ze alleen hierom, omdat ze gebouwd was op de
volgende belangrijke stelling, welke ons aan
het nadenken en vergelUken bracht. Het moet
toch mogelUk zUn. aldus ongeveer de bedoelde
inzenden, om naast kerkelUke katholieke
bladen een eigen katholieke dagbladpers te
hebben. Immers het woord katholiek is niet
■oo eng als wU wel eens gewoon zijn te meenen
en zooals anderen, b.v. de Anglo-katholleken t
begrijpen Katholiek moet niet alleen den ka
tholieken godsdienst en zUn bedienaren en
gebruiken omvatten, het moet ook uitdrukken
een eigen cultuur en een eigen sociologie en
een eigen economie. Of zUn wU zóó arm, dat
WU alleen maar katholiek In de kerk zUn? 1
I* waar, een katholieke beschaving, een ka
tholieke economie kunnen zonder den katho
lieken godsdienst niet bestaan. Toch zUn zU
VTerhilWnA y>n elkaar, immers de laatste is
Op den Bultenhulzerweg in den Velserpolder
is Vrijdagmorgen een autobus met zeventien
schoolkinderen in een twee meter diepe sloot
gereden.
Het ongeluk gebeurde nadat een scherpe
bocht in den smallen weg was gepasseerd Een
vreeaelUk gegil steeg uit de bus op, die bijna
plat op zUn zUde lag. Een Juist passeerende
postbode hielp de hevig ontstelde kinderen,
voor zoover zU zelf niet tn staat waren uit den
wagen te klimmen, op den weg. Ook omwonen
den kwamen te hulp.
De meeste kinderen Hepen verwondingen op.
Een zesjarig meisje kreeg een ernstige hoofd
wonde, doordat ze door een ruit werd geslin
gerd.
De politie te IJmulden stelt een onderzoek in.
Johannes Gerardus van Breda O.F.M. werd
op 1 October 1868 te Zaltbommel geboren. Als
dertienjarige jongen vertrok hu naar Venray.
om daar gedurende vUf jaar de Humaniora af
te maken. In het jaar 1886 deed hu zUn Intrede
in het klooster der Paters Franciscanen te
Maastricht, waar hU op 4 October 1887 als
Pater Simplicius van Breda de H. Professie
aflegde. Daarna volgde weer een tUd van ern
stige en zware studie, philosophic en godge
leerdheid. welke bekroond werd met de zoo
vurig begeerde priesterwUding. welke hem op
18 Maart 1893 werd toegediend door Mgr. Fr.
Boermans z.g. in de Kathedraal te Roermond.
Het priesterleven van pater Simplicius van
Breda was nu begonnen. Tot 1899 stond hU als
assistentlepater te Weert, van dien datum af
tot 1919 was hU de onvermoeide en zeer gezoch
te werker vanuit het klooster te Woerden. Hoe
veel de thans ontslapene in die twintig jaren
bU gelegenheid van Missies. Triduüms, Veertig
urengebed en andere geestelijke oefeningen
heeft verrSht, kunnen de duizenden en nog
eens duizenden in den lande getuigen, die door
middel van preekstoel of biechtstoel met hem
in contact kwamen.
Vanaf 1919 was pater van Breda gedurende
een zevental jaren werkzaam als kapelaan te
Wychen. Nijmegen en te Rotterdam, op welke
laatste standplaats de overledende zUn eervolle
benoeming ontving tot pastoor te Amsterdam.
Vanaf 11 Maart 1926 heeft pastoor van Breda
zich geheel voor de hem toevertrouwde paro
chie gegeven, die thans dankbaar herdenkt wat
hU in die acht jaren voor parochianen en kerk
heeft gedaan.
Maandagavond om acht uur zullen voor den
overleden herder de Metten worden gezongen.
Dinsdagmorgen om half tien vangen de Lauden
aan, waarna plechtige uitvaart. Het stoffelijk
overschot wordt vervolgens overgebracht naar
Katwijk en op de begraafplaats van bet
WiHlbrorduscollege ter aarde besteld.
WU vernemen thans, dat de minister van
Sociale Zaken aan het Nationaal Crisiscomité
heeft bericht, dat overeenkomstig den ui toe
drukten wenach de Rjjksbtjdrage voor 1935 met
100.000 sai worden verhoogd.
en der grootste voordeelen van een bul-
H tenlandsche vacantie is d» gelegenheid,
welke men daardoor heeft, het eigen
vaderlandsche leven op een afstand te kunnen
bekUken. Zoolang men tusschen de bekende
dingen van lederen dag verkeert kan het ge
makkelUk gebeuren, dat daarin geleidelijk
veranderingen plaats hebben, zonder dat men
deze waarneemt, ja, het komt maar al te vaak
voor, dat men dagelijks nog naar de dingen
kijkt, zonder ze eigenlijk te zien. Een Amster
dammer kan lederen dag langs den Westertoren
komen zonder den steenen reus op te merken.
Hij zou zijn hals in krampachtige bochten moe
ten draaien om naar de spits van den hem
immers toch zoo goed bekenden toren te kijken;
of wel, hij zou op een afstand moeten gaan
staan om een goeden indruk van die steenen
verhevenheid te krijgen. En zoo iets doet hij
natuurlijk niet; verbeeld u, men zou denken
dat hij een vreemdeling was!
Ziedaar de voorgeschiedenis. Deze redactlo-
neele verklaring nu zette blijkbaar een aantal
lezers aan het schrijven. WU vonden nm. in
een der laatste Augustusnummers van de Ca
tholic Herald een stuk, onderteekend door een
dozijn lezers en lezeressen en gezonden uit een
vacantie-oord in Normandië. Dit stuk bracht
ons aan het peinzen. Het is van een fijnen
humor, waarvan de Engelschman in tegenstel
ling met ons zoo goed het geheim verstaat. WU
zullen daarom ook nalaten bet te vertalen
wat in Engeland een glimlach op de lippen
toovert, wekt hier zoo gemakkelUk ergernis.
De schrijvers dan prikken den eerwaarden re
dacteur van de CathoUc Herald met commen
taren op zUn verklaring. GU hebt, schrijven
zU. eerst het woord katholiek geheel uit uw
blad willen weglaten, meenend dat een nieuws
blad vanzelf katholiek is, wanneer het door
katholieken wordt samengesteld. Achteraf
werd echter het woord Katholiek en nog wel
met een hoofdletter, gehandhaafd en in elk
nummer komt het nu wel twintigmaal voor.
WU gelooven, schrijven de inzenders, dat het
laatste juist is. Maar alleen: het moet niet in
het gebruik van het woord kathoUek zitten, of
men al of niet een katholieke krant maakt.
Men moet onderscheiden: men kan kerkelUke
bladen maken, die over kerkelUke personen en
zaken schrijven en mededeellngen doen. En
deze moeten zich dan ook tot haar taak be
palen en niet hun exploitatie trachten goed
te maken door het opnemen van advertenties
met meisjes in corretten en badcostuums. aan
prijzingen van schoonheidsmiddelen enz. Daar
naast kan men het katholieke dagblad heb-
ijen, dat alles mist wat in kerkelUke bladen
thuis hoort. Wanneer gU ons dus een katholiek
nieuwsblad wil geven, bespaar ons dan de kolom
met leelUke foto's van jarige bisschoppen, wel
ke gU ons onlangs gaaft. Een bisschop is nu
eenmaal ieder jaar Jarig, zooals leder ander
en deze hoogwaardlgheldsbekleeders zullen ver-
moedelUk zelf een dusdanige publicatie niet op
Prijs stellen. Wanneer echter een bisschop een
belangrijke daad verricht, b.v. sterft voor het
geloof, meldt dat ons dan en wU zullen trotsch
op hem zUn!
in
die
zich
met ons vereenden, verhooring te verkrijgen.
Men kan z'n verlangens ofwel stil voor zich
zelf vormen, ofwel aan ons schriftelUk opzen
den. Ze worden dan bU de rellquie der Heilige
neergelegd. Die deelname is kosteloos. Ze mag
voor niemand bezwaarlijk. zijn. Door vrijwillige
bijdragen hopen we, ook ditmaal, in de onkos
ten te voorzien Ieder die zich als deelne-
mertster) opgeeft, mits tijdig. en duidelUk, ont
vangt 'n plaatje met noveengebed om zich door
het bidden daarvan met ons te vereenen.
Vertrouwen! De Kleine Theresia zal voor
leder onzer zoo gaarne de machtige groote
voorspreekster bU God zUn!
Giro: 39730.
Naar men weet, kent het Nationaal Crisis
comité, behalve den algemeenen steun, waar
voor het Nederlandsche volk op allerlei wUzen
de gelden bUeenbrengt, nog een speciale steun-
actie voor werkloozen om in zeer noodzakelUkc
gezinsbehoeften te voorzien. De gelden daar
voor worden gevonden uit een post van 750.000
op de begrooting van het Departement van So
ciale Zaken, ten behoeve van het Nationaal
Crisiscomité uitgetrokken, terwUl de -deelnemen
de gemeenten elk voor haar deel een geluk be
drag beschikbaar steUen als van het Comité
wordt ontvangen.
et komt mU voor, dat de Voorzienigheid
alle maatregelen heeft getroffen, dat de
menschen niet zouden versuffen. Welis
waar zorgen de menschen daar zelf ook voor,
door hun verschillende pUchten te verwaarloo-
zen, en zich aldus allerlei onaangenaamheden
en zelfs rampen op den hals halen, maar alle
op die manier veroorzaakte verrassingen heb
ben lang niet altijd een goed effect. Daaren
tegen zijn de natuurlUke veranderingen, zoo
als de wlsseUng der leeftUden. het huwelUk.
de jaren. de seizoenen, het weer en niet op de
laatste plaats de wisseling van dag en nacht
van dien aard, dat zU den mensch steeds frisch
houden.
De mensch leeft veel meer met den dag en
den nacht mede, dan men zou denken. In
de eerste plaats gaat daarmee de wisseling
van waken en slapen gepaard, maar waarom
wordt de mensch ’s avonds slaperig? En om
het antwoord duldeUjker te maken, kan men
dadelijk op de zak zelf ingaan, maar het is
vaak zeer verhelderend eens te zien, hoe het
met planten en dieren staat. Vele planten slui
ten ’s avonds hun bloemkelken, en ook van
hun stofwisseling weet men, dat die overdag
geheel anders is dan ’s nachts. Wanneer men
nu planten overdag in het donker zet. *s nachts
in ’t Ucht, verandert daardoor in *t algemeen
hun gedrag niet. Dus hier kan waken en
slaap niet alleen verkUard worden door het
Ucht van de zon; maar misschien wel door
andere werkingen dan de zon, scheikundige of
electrische veranderingen in de atmosfeer, die
Immers evengoed doorgaan .of men het licht
afsluit of niet. In 1 voorbijgaan moge gezegd
worden, dat sommige planten, zooals de
heUotroop en de convolaatus zeer gevoelig zijn
voor het zonnelicht, omdat zij Immers den gan-
schen dag door steeds hun bloemen naar de
zon gericht te hcAiden. en zoo met de groote
lichtbron meedraaien
De dieren slapen niet allen des nachts, hier
heeft men opgemerkt, dat dit vooral afhangt
van de zintuigen, waarmee zij leven. Dieren,
die vooral met hun oogen leven. zooals de
vogels. slapen 's nachts zooals *t behoort,
maar dienen, die vooral met hun reukzintu'g
leven, zooals b.v. katten, zijn ’s nachts zeer
actief, en slapen vaak een gat in den dag. De
eerste soort, die het zonnelicht noodig heeft,
kan 's nachts heel weinig beginnen, maar de
tweede soort is 's nachts juist ongestoord.
Zoo heeft men ook wel verondersteld, dat de
slaap by den mensch een gevolg van sug
gestie is: neem het Ucht weg. en elk geruisch
en de mensch wordt van zelf slaperig. Nu is
het zonder twijfel waar, dat duisternis en stilte
den slaap zeer bevorderen, maar aan den ande
ren kant is het een feit, dat menschen, die
door den aard van hun beroep gewoon zijn
overdag te slapen en *s nachts te werken,
toch nog immer ’s nachts tegen den slaap
hebben te vechten, en jarenlange gewoonte
verandert daaraan niets. Het ligt dus niet
alleen aan Ucht of duisternis.
Maar slapen en waken is niet het eenige,
wat periodiek is. Ook de lichaamstemperatuur
beschrijft eiken dag een kromme lijn, en wel
zoo, dat zij 's morgens laag is b.v. 36.5 onder
den oksel en 's avonds tot 37.- of hooger op
loopt bij gezonde menschen. En ook bij zieken
gaat dat eveneens zoo. en wanneer de tempe
ratuur bij tuberculoee-lljders ’s morgenj hoo
ger Is dan ’s avonds, geldt dit in t algemeen
als een slecht teeken.
Benedict in Amerika heeft nu nagegaan of
menschen. die sedert acht Jaren nachtarbeid
verrichten, misschien een andere tempera-
tuurscurve hadden, maar ook hier bleek, da^,
hun temperatuur Op dezelfde wijze op en neeg
ging als bij de nachtalapers. Hetzelfde heeft,
Glgon geconstateerd bij bakkers, nachtzusters,
nachtwakers. Volcker heeft hetzelfde nagegaan
bjj de bewoners van Noord-Ijsland, die zeer
lange dagen of zeer lange nachten hebben, en
vond ook daar de normale curve.
Helaas. andere onderzoekers en volstrekt
geen slechtere, hebben het tegenovergestelde
beweerd.men is er werkelijk in geslaafd om
bU konijnen, apen en vogels den loop van de
dagelljksche temperatuur geheel in de war te
brengen en te veranderen, juist door Ucht en
duisternis te veranderen. En Osborne, die een
groote reis maakte van Zuid-Afrika naar
Australië, heeft bij zich zelf waargenomen, dat
zijn temperatuur wisselde met den zonnestand
van de plaats waar hjj zich telkens bevond.
Dat wil dus zeggen, dat het Ucht wel degelijk
een besllssenden Invloed had op de hoogte van
zijn lichaamstemperatuur.
Vele processen gaan met den dag en nacht
op en neer. De bloeddruk verandert regelmatig
met dag- en nacht wisseling, de pols en de
ademhaling zijn ’s nachts langzamer, en zelfs
urine bemerkt men den invloed
De raadkamer van den Hoogen Raad heeft
Vrijdag behandeld het cassatieberoep van den
Raad van Arbeid te Amsterdam tegen het arrest
van het gerechtshof aldaar, waarbij vernietigd
is het faUllssement van de drukkerij „Atalanta"
te Amsterdam, waar, vóór de inbeslagneming
der persen, het dagblad „de Tribune” werd ge
drukt.
Het Hof had het vonnis der rechtbank te
Amsterdam, waarbij het faillissement was uit
gesproken, vernietigd op grond, dat de Raad
van Arbeid niet bevoegd was het faillissement
aan te vragen, hebbende die Raad de beschik
king over andere executiemiddelen, om tot in
casso te geraken.
Het beroep van den Raad van Arbeid werd
toegelicht door mr. J. van Kujjk te 'sGraven-
hage en bestreden door mr. 8. de Jong uit Am
sterdam.
Een dag van uitspraak werd niet bepaald.
En daar GU het ons zoo gemakkelUk maakt,
moet Ge ook maar verwachten dat we van Uw
allerbekoorlijkste toegankelijkheid ruim gebruik
maken I
Maar,... Ze zal er niet van schrikken! Ze
zag toen ai. voor Haar dood, ZU. klein kind,
dat altijd Gods verlangens had Ingewilligd ten
koste van Zichzelf, hoe ver Ze gaan kon
hoe sterk Ze sou staan met Haar schat van
liefde en grenzeloos vertrouwen tegenover dien
goeden God. als Ze maar eenmaal bU Hem
was! „HU zal al mijn «rilletjes moeten vervul
len," zei Ze. „omdat Ik op aarde ook altUd ZUn
Wil gedaan heb”! Sublieme stoutmoedigheid
waaraan Gods Liefde niet kan weerstaan! En
wat heeft Ze ons dat vertrouwen nog tallooee
malen, in allerlei bewoordingen, geleerd en
aanbevolen? „Men kan nooit te veel vertrou
wen hebben op den goeden God. die zóó goed
en zóó barmhartig is”! „Men verkrijgt van Hem
zooveel men vertrouwt"!
O, zUn er eigenlUk. onder den schat
liqulen der Heilige, te Lisleux bewaart?
kostbaar als deze. Haar woorden? Hoe moeten
ze ons troosten en met vertrouwen vervullen!
Luisteren wU dan naar Haar! en ZU zal
naar ons luisteren Laten we met groot ver
trouwen Haar onze tallooze nooden aanbieden:
wie heeft niet veel te vragen in deze tijden?
De Karmel van Egmond wil mét u, vóór u
tot Haar bidden, van 24 Sept, tot 2 October
vooral, de Noveen voor Haar feest! Al ons bid
den en boeten, in aansluiting met het Hoog
heilig Smeek- en Zoenoffer eiken morgen
onze Tberesia-kapel opgedragen, zal in
dagen uitsluitend zijn, om voor hen die
Het N.-C.C. heeft zich onlangs tot den mi
nister gewend met de vraag, of de uitgetrokken
som voor 1935 niet zou kunnen worden ver
hoogd. Door den langen duur van de crisis
wordt de behoefte aan voorziening in dezen
extra-nood steeds grooter. Het Comité achtte
het daarom gewenscht. dat voor de berekening
van de bUdragen per gemeente mede van den
maatstaf van 2.50 per werklooze zou worden
uitgegaan en niet van 2.10, zooals in 1934
Bovendien is het aantal werkloozen stUgende.
Door het één en ander zou. naar het N.C.C
vaststelt, met de aangegeven som voor 1935
moeilUk kunnen worden volstaan.
Aanleiding tot onze overpeinzing was een
blik in een Engelsche katholieke krant, ons
door een vriendelUke hand toegezonden. Al
vorens den Inhoud van het bewuste stuk mede
te deelen, een woord vooraf over de Engelsche
katholieke pers. Een eigen dagbadpers hebben
onze geloofsgenooten over het Kanaal niet. Men
beeft zich ’daar tot nog toe met enkele week
bladen en voorts met zoogenaamde parochie
bladen beholpen. Niet, omdat de Engelschman
een slechte krantlezer is; Integendeel, in wei
nig landen worden zooveel dagbladen gelezen
als in Groot Brlttannlê. Maar de gemiddelde
Engelschman, ook de katholieke, leest liefst
een neutraal blad, althans wat daarvoor ge
houden wordt. Daarin willen enkele katho
lieke voormannen nu verandering brengen. On
der leiding van eenige RK. geestelijken heeft
men een aantal katholieke weekbladen gecon
centreerd en op die basis wil men een katholieke
dagbladpers uitbouwen. Een en ander werd
door de leidende redactie in den breede aan-
gekondlgd, in welk betoog om. tot uiting kwam,
dat er naar gestreefd sou worden een eigen
dagbladpers te maken, die ook door anderen
sou worden gewaardeerd; dagbladen, die enkel
maar katholiek heeten, maar echte nieuws
bladen zjjn, alleen hierin van andere verschil
lend, dat zU door katholieken warden samenge
steld.
in de
dag en nacht.
De afscheiding van de urine is bet geringst
voor middernacht en het sterkst in ochtend
uren, onafhankelUk van het voedsel, van wa
ken enslapen
Ook de lever werkt overdag anders dan
's nachts, 's Nachts is voor de lever de tUd
van opbouw, dan wordt het voedsel verzameld
en in den verelschten scheikundigen vorm ge
bracht, overdag wordt dit voedsel aan het
bloed en de weefsels afgegeven.
Ook het zenuwstelsel gaat met de zonne
schijf op en neer. Sommige menschen zUn
hiervoor bUzonder gevoelig. Zeer bekend is de
morgenziekte ofschoon ik hoop, dat de
meeste lexers deze ziekte noch bU zich zelf,
noch bU hun omgeving hebben waargenomen.
De morgen maakt zulke menschen traag, be
sluiteloos. prikkelbaar en mopperig; tegen
elf uur gaat het over. De regelmatige stoel
gang is voor deze menschen van groot be-
lang.
Andere typen lijden meer onder het vallen
van den avond ik zeg andere, want morgen-
zleken bevinden zich in den avond zeer weL
Deze andere worden tegen het schemerdonker
angstig, vermoeid, neergeslagen, maar wan
neer de duisternis gevallen is. gaat thet weer
over. Voor deze typen is de regeling van het
voedsel van groot belang.
Ieder mensch heeft zijn
voellgheld voor de verschillende tijden van den
daft, maar in den regel zijn de verschillen
zoo gering, dat zij geen beteekenls hebben.
Trouwens de gevoeligheid is zoo enorm
verschillend, dat het verbazingwekkend is. B.v.
wat betreft het dubbelzien, wanneer iemand
scheel is. Sommigen klagen over het gering
ste, maar nog dezer dagen schreef een oog
arts, dat er een patiënt van 60 Jaar bij hem
kwam, die zoo scheel was. dat het eene ooc
nauwelijks te zien was. en die setde: ,A propos,
vroeger heb Ik wel eens een beetje geloenscht”.
De man keek met zijn eene oog nog en het
andere telde eenvoudig niet mee.
De cyclus van dag en nacht geldt niet alleen
voor gezonden, maar ook voor zieken. Om nog
eens op het schemerdonker terug te komen;
wat er dan pleegt te gebeuren is vooral door
Sardou nagegaan: hij heeft bemerkt, dat dat
uur de tijd is voor hoofdpljn met roodheid in
het gezicht, plaatselijke pljnep bij tuberculose
lijders, pijnen bij rheumatlekljjders, die zich
overdag wel gevoelen. Maar ook dit alles is
verschillend al naar de personen.
Er zijn ook bepaalde uren van den dag.
waarop de meeste menschen sterven; zeer
vele hartlijders sterven b.v. in den nanacht.
Maar voor de ziekten is dit alles sedert Ung
bekend: het asthma treedt vaak op in de
eerste uren van den nacht, de galkolleken
evensoo, de aanvallen van croup evenzeer.
TH. H. 8CHLICHTING
Zrs. KARMELITESSEN,
HeerenwMg, Egmond a. d. Hoef
N.-H.
van een andere wereld, de eersten zijn van
deze wereld.
Wanneer wij deze taal van vreemdelingen
lezen zijn wjj geneigd zelfvoldaan te denken:
hoever hebben wij, Nederlandsche katholieken,
het dan toch met onze eigen dagbadpers ge
bracht! WU hebben dagbladen, die in niets
bU de beste neutrale en liberale achter behoe
ven te staan; onze Roomsche kranten zijn echte
nieuwsbladen, door katholieken samengesteld,
juist zooals onze Engelsche geloofsgenooten dit
in verre verten als een bijna onbereikbaar
ideaal zien.
Inderdaad, zoo is het. Toch is er voor zelf
genoegzaamheid geen aanleiding. Wanneer men
zoo uit de verte van de hooge bergtoppen in
een ander land af, in den geest op het eigen
vaderland neerkUkt en men maakt dan verge
lijkingen tusschen het katholicisme in Neder
land en dat in andere landen, dan is de eerste
opwelling er een van groote ingenomenheid
met den toestand in eigen land. Dan komt men
gemakkelUk in de enthousiaste stemming van
een handen klappende meeting, die naar het
vuurwerk der welsprekendheid van een feest
redenaar geluisterd heeft. Maar wanneer de
rook is opgetrokken en men bluft nog wat na
peinzen, dan wordt het gevoel van blijde te
vredenheid al spoedig getemperd door de
opmerking in het bovengenoemde Engelsche
katholieke weekblad: er is een verschil tus
schen godsdienst en kerkelUke zaken eenerzljds
en katholieke cultuur en christelUke sociologie
anderzUds. Het is wel eens de moeite waard,
om, daartoe toevalligerwUze geprikkeld, een
vluchtige enquête tn eigen land en onder eigen
geloofsgenooten in te stellen.
WU, katholieke Nederlanders, hebben ons zoo
langzamerhand laten aanleunen, dat wU de
beste katholieken van de wereld zUn: nergens
is het Roomsche volk zoo gehoorzaam aan zijn
bisschoppen; nergens Is het zoo tot In alle
onderdeelen confessioneel georganiseerd; ner
gens is het parochleele leven zoo keurig inge
deeld: een eigen kerk, met eigen Roomsche
scholen en patronaatsgebouwen; nergens is het
kerkbezoek zoo trouw en worden de vasten
dagen zoo goed onderhouden. De eigen dagblad
pers wordt In degehjkheid en omvang naar
verhouding nergens ter wereld geëvenaard, in
missle-Uver staan de Nederlandsche katholieken
bovenaan. Is het wonder, dat opeenvolgende
Pausen de katholieken van deze lage landen
geprezen hebben en dat buitenlandsche bis
schoppen het kleine Nederland aan hun ge-
loovigen ten voorbeeld stellen?
Voeg daarbU het ultzonderlUke feit, dat die
zelfde Nederlandsche katholieken zich ook
staatkundig eensgezind hebben georganiseerd
en de sterkste politieke partij van het land
vormen, dan is dat alles te zamen Inderdaad
voor een bultenlandschen geloofsgenoot om te
watertanden.