Cf? CORSICA’S LAATSTE BANDIET FRANCESCO BORNEA Zoekt gij betrouwbaar Personeel? Plaats dan een „Omroeper” gezinnen i KONING DER MACCHIA GEEFT ZICH OVER 1 HET NATIONAAL-SOCIAJL1SME AFSCHEIDSCONCERT Van Ignaz Neumark R. K. LEERGANGEN -- „Banditi d’ Onore Werk van Willem Landré Wielerkampioen, soldaat, gen darme en ten slotte een laf hartige struikroover Corporatieve gedachte en „totale staat’* tób bjiii in!!iiiniiiiii!inninnnniniii!!iiiiiiiiiiniiiiiiiiiimniiiit!iiiiiiiiii!iiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiüiiiiiiiiiiii!iiii MAANDAG 10 SEPTEMBER 1934 2 Bi b Ignaz Neumark heeft 1.1. Zondagmiddag te Scheveningen zijn laatste vastgestelde Kurhaus- concert gedirigeerd. Naar wij echter vernemen, zal de kunstenaar op verzoek nog één concert leiden, en wel op Donderdagavond a«s. Dit zal dus het offlcieele afscheid van den heer Neu mark zijn. A w el te ni la de rii va vx O1 k< 1 1 V I V 8 r E 1 a D j I 1 1 1 1 1 i 1 1 i 1 i i 1 me coi vai kg in mil alu art Int gui rin C Bor val de ble wel bot ker Jui ons de gur pen ach gek 232 tezi Jur B var of i tegi mei mei gec den .Zilveren Bal' Zondag in een wedstrijd tegen Willem II gewonnen. Moment bij het Willem II doel Toen dus een kleine drie jaren geleden een aantal niet zeer groote, maar snelle en goed bewapende schepen der Fransche oorlogsmarine Corsica omsingelden en duizenden soldaten, en gendarmerie op het eiland werden afgeret, verontrustte dat de Corsicanen niet. Hun land was al zoo dikwijls veroverd en nog vóór Pepijn de Korte het aan den Paus schonk, waren zij reeds overbeerscht geweest door de PhoeiMctërs en de Phociërs. door de Vandalen, de Gvthen en hoe ze verder mogen beeten. Ook de heer schappij van den Paus was vergankelUk ge weest. Saracenen en Noormannen waren ach tereenvolgens dit deel van de Pauselijke Staten binnengevallen, later hadden er afwisselend te dien hij niet verlaten zou voor zijn arrestatie, nu een jaar geleden. En het volk van Corsica vroeg zich af of het mogelfjk was, of het mogeljjk zijn kon dat soldaten en gendarmen Beter schoten en meer moed en meer uithoudingsvermo gen hadden dan de „banditi"; of hét mo- gelijk was, of het mogelijk zijn kon dat soldaten en gendarmen den weg wisten in Op Zaterdag 15 September wordt het 23ste studiejaar der R K. Leergangen geopend met Dr. Sassen verklaart ons dat volgens Thomas weliswaar het algemeen belang boven het indi vidueel belang behoort te gaan, doch slechts indien beide belangen van dezelfde orde zijn. Aangezien echter het individueel belang vaak van booger orde is dan het belang van de staatsgemeenschap. volgt hieruit dat de abso lute staatsidee in strijd is met de Thomistische staatsleer. Het sterkst wordt de fascistische staatsidee misschien wel bestreden in den Vastenbrief, wel ke de Nederlandsche Bisschoppen op 2 Februari van dit Jaar tot de geloovigen hebben gericht. „Datgene nu, wat men wel den „totalen staat" noemt, is in zijn strenge beteekenis met onze beginselen in volslagen tegenstelling.” In dezen Vastenbrief wjjst verder het Epis copaat op het gevaar dat er in schuilt, dat in Nederland de fascistische groepen niet Katho liek zijn, waardoor de specifiek Katholieke be langen in het gedrang zouden kunnen komen. De gebeurtenissen in Duitschland en Oosten rijk hebben geleerd dat een dergelijke waar schuwing niet overbodig is. De Bisschoppen ein digen hun brief met alle geestelijken en alle aan katholieke instellingen verbonden personen aansluiting bjj fascistische of nationaal-socia- listische bewegingen te verbieden. De schrijver gaat dan na wat de katholieke voormannen ook in ons land hebben gedaan, om de corporatieve gedachte te verwezenlijken. HU Juicht het toe, dat de katholieke vakbewe ging en de verschillende democratische en volks partijen streven naar een synthese tusschen corporatieve gedachte en democratie, waarbij dus het oppergezag op staatkundig gebied blijft berusten bij de door algemeen kiesrecht gekozen organen, welke den eenigen waarborg bieden voor een gezonde democratie. Dat zij ingaan tegen den Paus en het Epis copaat en dat zij hun Kerk het ernstigste na deel kunnen berokkenen, schijnt vele Katho lieken niet te weerhouden van hun fascistische sympahtieën. Het zou wel eens kunnen blijken dat het de katholieke nationaal-sociallsten zijn, die een wig drijven in de katholieke volksge meenschap, en niet de democratisch-gezinde proletariërs, wien men dit zoo vaak heeft ver weten. En de jacht op de „banditi" verslapte niet. Prinsen der „macchia" vielen, de een na den ander. De Bartoll’s, de Caviglloll’s, de Torre's, de Spada’s, de Morazzlnl’s. ze werden neergeschoten in gevechten met de patrouilles, ze werden zwaar gewond ge vangen genomen, ze werden tot overgave gedwongen, ze werden geboeid, voor de rechtbank gebracht, in de gevangenis opge sloten, geguillotineerd!Spoedig was Francesco Bornea de laatste bandiet. gen de laatste Corsicaansche bandiet, Francesco Bornea, zich aanmeldde bij de gendarmen. De zangeres Jo HendrichsZaltman zal tij dens het Woensdagavond-Kurhausconcert tc Scheveningen optreden met Willem Landrés „Lloba”. Frederic Lamond is dien avond solist In Beethoven’s Es-dur pianoconcert, terwijl het programma gecompleteerd wordt door de derde Symphonic van Brahms. T~a en van inzicht getuigend artikel over het H Katholicisme en het Nationaal-Socialisme vinden we in de Groene, van de hand van Tees Gulden Jr. Het wal omstreeks Kerstmis 1931 dat Frankrijk Corsica veroverde. Ongetwijfeld zegt de geschiedenis dat het eiland reeds sedert I 768 tot het gebied der republiek behoort, doch de Corsicanen hebben daar nooit iets anders van gemerkt dan dat bij feestelijke gelegenheden een Fransche vlag op de gendarmerie- kazerries wapperde, en dat ze Fran sche postzegels op hun brieven moe ten plakken, voor zoover ze brieven schrijven kunnen. Ze hebben van de verhouding tüsschen Parijs en Ajaccio zoo weinig begrepen dat er tot vandaag aan den dag een partij bestaan kan welke Frankrijk prac- tisch als een door den grootsten Corsicaan, Napoleon Bonaparte, veroverde Corsicaansche provincie beschouwtl. De eigenlijke heer- schers over Corsica waren eeuwen lang de zoo gevreesde, maar toch ook zoo hartstochtelijk bewonderde bandieten. De mooie jonge Jongen die als kampioen van Corsica gevierd werd, was al lang on dergegaan, evenals de elegante koloniale Infanterist en de gendarme die met zijn uniform de harten der meisjes van Gultera ‘stal. De Corsicaansche bandiet is oud, zeer oud. maar de „bandito d’onore”, de eerebandiet, die in wezen niet anders was dan een strij der voor de vrijheid en de onverzoenlijke vijand van eiken geweldenaar of onder drukker, heeft al heel lang moeten wijken voor den laffen struikroover die ten onder gegaan is aan den drank, geen menschellfke gevoelens meer koestert, niets ontziet, en niets eerbiedigt, en voor geen enkele mis daad terugdeinst. Bjj een onderzoek naar het nationaal*socia- lisme moet een scherp onderscheid worden ge maakt tusschen de corporatieve gedachte en de eigenlijke fascistische gedachte, die haar kern punt vindt in den „totalen staat”, waar de staat uitgangspunt en doel van alles is, aldus de schrijver. De nationaal-sociallsten pogen de corpora tieve gedachte en het streven naar een totalen staat te vereenzelvigen; zij verkondigen dit zelfs zoo luide en zoo suggestief, dat velen in derdaad deze twee geheel verschillende begrip pen verwarren. Niets Is echter minder juist. Een corporatieve maatschappij immers ver onderstelt samenwerking, tenminste op eenige punten, tusschen werkgevers en werknemers. De bereidheid tot samenwerking, die hiervoor noodig is, kan nooit bereikt worden door dwang, zelfs niet door dictatorialen staats- dwang; slechts volkomen vrijheid van hande len kan daartoe lelden. Alleen langs democra- tischen weg kan een corporatieve maatschappij worden opgebouwd; dictatuur kan slechts een schjjn-regellng tot stand brengen, doch nooit een diep in de maatschappij en in de indivi duen verankerde ordening. De pogingen tot instelling van een corpora tieve maatschappij in de fascistisch geregeerde landen Italië, Duitschland en Oostenrijk laten dan ook óf een fiasco ófslechts de coulissen van eer) werkelijk corporatieve maatschappij zien. Welke houding neemt de Katholieke Kerk in ten opzichte van de corporatieve gedachte? In tallooze encyclieken en Pauselijke brieven en allocuties wordt aangedrongen op de weder invoering van een corporatief gebonden econo mische ordening naar voorbeeld van de Middel eeuwen, zij het op nKXjpme leest geschoeid. Naast de bestrijding van het kapitalisme en het daaruit voortvloeiende liberalisme en socia lisme voert de Kerk een actie, die invoering beoogt van een gebonden economisch bestel, welke binding tot stand gebracht moet worden door corporaties. Paus Leo XIII heeft In de encycliek Immor- tale Dei van 1885, die handelt over de Chris telijke inrichting der staten, en in de encycliek Rerum Novarum van 1891, die handelt over den toestand der werklieden, dit streven in een duidelijk daglicht gesteld. Paus Pius XI onderstreept in zijn in 1931 verschenen encycliek Quadrageslmo Anno het corporatieve streven der Katholieken op onom wonden wijze. Is het Katholicisme dus nauw verbonden fhel de corporatieve gedachte, lijnrecht staat het tegenover den „totalen staat”. Paragraaf 79 van de encycliek Quadrageslmo Annoverklaart zich tegen de groote machts concentratie in den staat en verdedigt de staat kundige decentralisatie. Fascistisch gezinde Katholieken beroepen zich bU hun streven naar een totalen staat wel on Soldaten en gendarmerie rukten op. Dorpen werden omsingeld en na korte schermutselin gen Ingenomen. Huiszoekingen hadden plaats. Arsenalen werden leeg gehaald. Medeplichtigen en begunstigers werden gearresteerd. De wegen en paden die van de dorpen naar de bergen leidden, werden afgezet door sterke wacht posten. Patrouilles Zochten naar de verste schuilplaatsen. Ze kwamen terug met het lijk van een bandiet. Een paar dagen later werd er weer een bandiet dood geschoten. Ten slotte gebeurde wat nog nooit gebeurd was: gendar men kwamen terug van een verren tocht met in hun midden een geboeiden bandiet die zich had overgegeven. Bornea schiet koelboedig een boer neer die de schatting niet betalen kan welke hij hem oplegt. Hjj pleegt een moordaanslag op iemand die een huls voor hem bouwde en om geld durft vragen. En de drank is de eenige die hem nog moed geeft en kracht, wanneer de soldaten en de gendarmen bet eiland blijven bezetten. Hjj houdt zich dag en nacht schuil, maar om te kunnen drinken durft hij, vermomd als pries ter, vermomd als gendarme, af te dalen naar de dorpen en zich te wagen in het licht der wijnhuizen. Enkele malen wagen het sommige dorpelingen hem op te zoeken en hem te raden dat hjj zich overgeeft. Vloeken en geweerschoten zijn het eenige antwoord. Maar geleidelijk vermihdert zijn weerstandsvermogen en wanneer de oude pastoor van Levie hem bezoekt en zich noch door beleedlglngen, noch door bedreigingen laat afschrikken, dan geeft hij zich gewonnen. Nog aarzelt hij, nog stuurt hjj den pastoor enkele keeren ruw weg, maar dan verlaat hjj opeens zijn hol in de bergen, loopt naar een gendar- meriekazerne en zakt daar zonder een woord in elkaar als een wrak van drankzucht, een zaamheid, ellende. In Gultera, een bergdorpje op den rand der Tavaro-vallei. staat het huis van Francesco Bornea. Eigenlijk is het maar een gewone ber- dershut van opgestapelde steenblokken zonder metselkalk. Maar het huis staat geheel vrij op een kleinen heuvel. Toen soldaten en gendar men reeds twee Jaren geleden de hut omsin gelden. had Franceseo Bornea met behulp van den kijker welken hij altijd bij zich droeg, ’t ge vaar dan ook al lang zien aankomen, en de ge wapende macht vond slechts een aantal ly- volvers en geweren, alsook een machinegeweer, welke verzameling de bandiet, volgens de ver klaringen van zijn broer, Vincente, hier en daar had opgekocht, om dat hij ze mooi vond. Gebruikt had hij ze nooit. Hij wist zelfs niet hoe hjj er mee om moest gaan! - Sindsdien keerde Bornea niet meer naar Gultera terug. Hij leefde in de „macchia”. brandschatte boeren en kooplieden, koetsier», chauffeurs en zakenmenschen, en alles ging naar wensch. Maar op den duur werd het moeilijker. Het is allemaal goed en wel om bandiet te wezen, wanneer men maar naar de dorpen hoeft af te dalen om van medeplichtigen en een geter roriseerde bevolking alles te krijgen wat men vraagt, maar wanneer de medeplichtigen ge leidelijk worden uitgeroeid en de bevolking deels moedig wordt, omdat de politie zoo krach tig ingrijpt, en deels de bandieten ontwijkt om- dht de maatregelen tegen hun begunstigers lang niet rnalsch zijn, dan gaat de aardigheid er af. Hij had zijn roem gevestigd op een meer vreedzame wijze dan ooit een bandiet ver maard geworden is. In zijn Jonge Jaren was hij wielrenner en, negentien Jaren oud, veroverde hij het kampioenschap van Corsica. Dezen eere- titel heeft hij nooit verloren. Op zijn twintig ste Jaar werd hij ingelijfd bjj de koonlale in fanterie. Na zijn diensttijd kreeg hU een aan stelling b(j de gendarmerie. En toen herhaalde zich de al zoo dikwijls vertelde geschiedenis van den Jongen-van-het-land, die in de groote stad ondergaat. Hij werd uit de gendarmerie ontslagen. In Gultera deed hjj nog eenige po gingen om zijn evenwicht terug te vinden. En eindelijk kwam hü in de leer bij den grootsten der Corsicaansche bandieten. Bartoll. Hjj leerde stelen en rooven. HU leerde de be volking brandschatten. HU leerde zich verde- Van de gendarmen heeft hU nieuwe kleeren gekregen: een breed geranden hoed, een zwart fluweelen pak met wUde broek, en hooge laar zen. Zoo heeft men hem overgebracht naar de gevangenis van Ajaccio. Zoo zal hjj ook. de laatste koning der „macchia", naar Franc r Ijk gaan, niet als de grootste misdadiger, maar als de meest naïeve, de meest klnderlUke, de meest teleurgestelde vroeg-oude man. Illlllllllll om goede en snelle vorderingen maakte, bleek toen zUn leermeester Bartoll, die hem begon te vree- zen, probeerde hem uit den weg te ruimen. Bor nea werd echter slechts gewond. HU scheidde van Bartoll en begon voor eigen rekening Ten slotte ging hU samenwerken met MoraszlnL Sts-S speeld. ten slotte had Frankrijk er zUn vlag geheschen en zijn postzegels verkocht.... Maar altUd, zoo ver als men zich herinneren kon. ja. zoo ver als de oudste volksverhalen reikten, waren de bandieten die geen veroveraar had kunnen achterhalen in het kreupelhout der dalen en de spleten en grotten der bergen, de gigenlUke heerschers van Corsica geweest! Zaterdag heeft de plechtige kroning plaats gehad van het miraculeus beeld van O. L. Vrouwe van Oostrum. Z. H. Exc. Mgr. Lemmens heeft het kroontje gezegend en de verdere plechtigheden verricht Hut jubileum ven den Amsterdemschen Stadsschouwburg is Zaterdagavond met een uitgebreide feestvoorstelling gevierd. Een foto tijdens de huldigingin het midden mevr. Mann Bouwmeester Thomas van Aqulno; naar mijn meenlng is een beroep op de Thomistische leer echter volko men misplaatst. In de Maasbode van Maart 1934 toont dr. Ferd. Sassen duidelUk aan dat het absolutisme van het staatsgezag en de gedachte aan een volstrekte onderwerping van den enkeling aan de overheid principieel uit de staatsleer van St. Thomas is verbannen De zangeres Hans Gruys zal in samenwerking met den pianist Felix de Nobel op uitnoodiging van de Volksuniversiteiten te Amsterdam, Utrecht en Breda een serie voordrachten hou den over „Nieuwere Liederen”. De heer De Nobel zal de te zingen liederen met een kort woord inleiden Ta Venrey haalt Mgr Lamman, het nieuwe ziekenhui. Ingezegend Z. H. Exc. haalt bij dia gelegenheid ook het fraaie H Hart monument vóór het gebouw onthuld en gezegend zefkerk te Tilburg, waarna de Rector om 11.15 in het Auditorium van bet Conservatorium (Bosscheweg 438) verslag zal uitbrengen over het studiejaar 1933/1934. Vervolgens sal Drs. L. Hermans eene open bare les houden over: ^De voorgeschiedenis vaa oen Mystificatie” het volle Itallaansch van Corsica „mac chia” heet het kreupelhout der dalen en de spleten en grotten der bergep waar de bandieten ongekroonde koningen waren!.... Het volk van Corsica moet aan zich zelve getwijfeld hebben toen dezer da- L ijs*5- Evn ontzettende brand haalt het Amerfkaantcha zeekasteel .Morra Castle' voor de ku.t ven New Jersey vernield, waarbij meer dan 150 personen het leven lieten i- FOTOREPORTAGE Spada, een der meest gevreesde Corstkaansche bandieten

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1934 | | pagina 4