Over een stedelijk
museum
PER VLIEGMACHINE DE WERELD ROND
Gelouterd
<Kct wtfiaal van den dag
M
D
BOOTZ
i
ZONNESCHIJN
PER FLESCH Fl. 2.80
IN MAASTRICHT
£en luchtkasteel?
Het eerste steentje
MILITAIRE INSPECTIES
BENOEMINGEN
In het bisdom Den Bosch
Salzburger Marionetten
St. Cornelia
NED. VOCAAL ENSEMBLE
Paus en Martelaar
Te Ben Haag opgericht
Directeurencongres -H. Familie
Alle abonné’s
SPAANSCH
NAAR
HET
MAANDAG 17 SEPTEMBER 1934
"A
Van de Tischbeins tot
Charlee Eyck
Audiëntie
VAN
Een goed museum ie voor een stac
een levensvoorwaarde
Vergoeding aan arbeider» in
werkverschaffing
Charlie Chaplin de
rijkste filmacteur
Een gelegenheid tot
een begin
Wat «en Maastnchtsch
musaam kon zijn
Het lek in de
waterleiding i
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
-JiimifiiiiiNfi
irniiminimtg
lettend
de
op
I”
nog
Z. H. Exc. de Blsschop van ’s-Hertogenbosch
B.
erg
De kunstgeschiedenis van Maastricht zou, als
zy geschreven werd, een zwaar boekdeel vullen.
Doch leerzamer dan de doode letter van het
handboek zyn de levende kleuren der kunst.
We'zullen hier niet pogen ook maar schets
matig te beschrijven, wat Maastricht beteeken
de en beteekent in de geschiedenis der kunsten.
Een paar opmerkingen slechts.
Weet U. dat de Tlschbelns Maastrichtenaars
waren? U heeft nooit van de Tlschbelns ge
hoord? Ik wed, dat die naam voorkomt in dat
dikke boek over Goethe, dat ik daar In Uw
boeken Ir ast zie staan. U kunt den naam niet
vinden? Kijk dan eens wat er staat onder die
mooie, gekleurde plaat, welke Goethe, als Ita-
liërelziger, voorstelt I En ja, daar staat de naam
van den Maastrichtenaar Tlschbeln. Hij staat
onder een beroemd schilderij van een beroemd
schrijver, maar den schilder is men vergeten. Er.
Z.H. Exc. Mgr. A. F. Diepen zal in de volgende
week alleen Donderdag, Vrijdag en Zaterdag
audiëntie verleenen.
M
Toen de belde kleinkinderen binnenkwamen
en grootvader het hoofd oprichtte om naar hen
te kijken, scheen Francisquin eensklaps zijn
spraak te verliezen. Reina zag hem op zijn
hagel bijten, by hem een teek en van groote
verlegenheid; en vreetend misschien, dat die
éénige gelegenheid verloren zou gaan, haastte
*lj zich, om hem te hulp te komen.
Grootvader, Francisquin zou u wat willen
vragen, zei ze, den jongen bij de hand nemend
en tot dicht bij den ouden man brengend.
Ja? Wel, laat eens kijken, wat wil Fran
cisquin? moedigde grootvader hem vriéndelijk
aan.
Francisquin liet zich op zijn knieën vallen,
zooals zijn manier van doen was, altijd, als hij
genade vroeg voor een van zijn kwajongens
streken.
Grootvader, zei hij, met een kleur als vuur,
overhaast en Ih één adem, vergeef me al het
verdriet, dat ik u gedaan heb
Aan een plotselinge ontroering ten prooi, kuste
Uit de stem van den markies klonk een Innige
trilling van geluk, nu hij, met deze woorden,
zegevierend uit den harden strijd met zichzelf te
voorschijn was getreden. Het Innerlijk licht der
genade verlichtte de ascetische trekken van dat
gelaat dat in het lijden gevormd was, terwijl
Francisquin hem bij intuïtie de beste beloonlng
gaf, door zich tegen hem aan te drukken, en zijn
gerimpelde wangen met klinkende kussen te be
dekken. Vervolgens wendde de markies zich tot
Reina, trok haar bévënd naar zich toe en ver
klaarde moedig, een en al ontroering:
,Jk heb vele jaren lang haat en wrok ge
koesterd, Reina.... en het zijn de woorden van
Christus zelf, dat niemand den tempel mag bin
nengaan, zonder zich eerst verzoend te hebben
met degenen, met wie hij In vijandschap leeft.
Begrijp je het nu? Vergeef me, Reina.... Ik heb
noodlg, dat je me vergeeft, vóór ik de Com
munie ga ontvangen.”
Reina legde zachtjes haar ffjngevormde hand
op zijn bevende lippen, en boog zich vervolgens
over hem heen, om hem te kussen, telkens en
telkens weer, terwijl ze vol hemelsche blijdschap
bleef herhalen:
„O, zwijg toch zwjjg toch! Ik wil er niets
van weten! Het is allemaal allang voorbij.
Den volgenden dag woonde de bevolking van
Aledo een stichtend schouwspel bij. Voor het
altaar, beladen met kaarsen, knielden de jon
gens en meisjes, de laatsten met haar blanke
sluiers van eerst-communlcantjes vol kinderlijken
eerbied neer. Francisquin In zijn flanellen pakje
met langen broek leek véél grooter. Het orgel
„o Ja?" i
-Ja. ’t Wt.-
der te uit en
Ik.... ik....\
„Dacht je, I
leeren?"
-Jk"
„Dat begon
ter. „Anders
maar zoo gauw je
„Als je alleen t
Voor de dekenaten Eindhoven, Helmond, As
ten, Bladel, Geldrcp en Valkenswaard zal op
Dinsdag 18 September na den middag om 3
uur In het Gezellenhuis te Eindhoven een Di
recteuren-congres van de H. Familie worden
gehouden.
Het Salzbürger 'Marionetten Theater, dat
zooals gemeld een aantal voorstelllngSh in
ons land zal geven, treedt voor 1 .eerst op:
34 September as. te Den. Haag. Tijdens de Ne-
derlandsche tournée worden drie verschillende
programma’s uitgevoerd; deze omvatten: „Am
Hofe dgr Kaiserin”, een beeld uit Mozart’s
jeugd; „Der Schauspleldlrector”, opera In één
bedrijf van Mozart; Bastian und Bastlenne’’,
opera in één bedrijf van Mozart; „Die Raum-
rakete", fantastisch spel In vier actes en „Das
gehelmnisvolle Zimmer", een grootsche panto
mine. Verder de legende van dr. Faust en een
uitgebreid repertoire voor speciale kindervoor
stellingen.
Het Salzburger Marionetten Theater is In
1813 opgericht door prof. Aicher, die van 1884
tot 1912 hoogleeraar in de beeldhouwkunst was
aan de UniversiteU van Salzburg..
I
Afti zoo opgei
Want wij l„.
Altijd véé'
plaats zag waar ik den man had ontdekt, ver
dween deze juist achter een rotsblok. In mijn
zenuwachtigheid wilde ik zoowaar te water
springen om te trachten zwemmende den over
kant te bereiken. Gelukkig verhinderde Oom
Sydney mijn dwaas plan bijtijds. Ik zou im
mers direct bevroren zijn.
In verband met eenige tot Z. Exc. den mi
nister van Sociale Zaken gerichte vragen heeft,
naar „De Volkskrant’’ verneemt, de minister den
rykstnspecteurs der werkverschaffing verzocht
aan de gemeentebesturen In het ressort mee
te deelen, dat voortaan aan dienstplichtige ar
beiders, werkzaam by de werkverschaffing, dl?
door de militaire autoriteiten voor inspectie
worden opgeroepen, vergoeding kan worden ge
geven voor het noodzakeiyk verzuim, zulks
overeenkomstig de regeling, getroffen voor ver
zuim bij feestdagen. De uitgaven, welke hieraan
verbonden zijn, vallen onder de gewone sub
sidieregeling.
Het blijvende wordt vaak uit het tydelyke
geboren.
In December of daaromtrent wordt het Ju-
Uana-kanaal geopend en dat belooft een heel
hooge hoogtijdag te worden. Er zal, zooals
we hoorden verluiden, een breed opgezette
tentoonstelling worden ingericht, welke ons het
„gezicht" van Maastricht zal toonen, zooals de
bewoners en de vreemdelingen het in den loop
der tijden hebben gezien.
Deze tentoonstelling zou een prachtgelegen-
held wezen tot een begin, het begin van iets
blijvends, het eerste steentje voor een grooter
museum.
De Maastrichtenaar is trotsch op zijn stad.
Een ruim museum zal hem gelegenheid geven
te toonen, waaróm hij zoo trotsch op zijn Maas
tricht te.
de waterleiding' la kapot."
tel ik koeltjes.
fater loopt ‘t heele huls door en va
in er te niemand thuis dan Dicky en
..\lk dacht...."
ik 'm wel voor Jou zou repa-
Terwljl ik zoo in gedachten over het Ijs tuur
de, zag ik in de verte iets bewegen. Ik sprong
op en greep Oom by den arm. „Kuk eens
Oom”, riep ik uit. „Een man. Zeker Iemand
van een expeditie. We zyn gered.”
Ook Oom sprong op. Ongelukkig echter
scheidde ons een breede strook open water van
In haar hart gestreeld en gerustgesteld voelde
Nu en dan, aangetrokken door de magnetische
kracht, die de blikken van verhelde menschen
schynen te hebben, keek zij ook naar hem; en
het noodlot wilde, dat ze by een van die gele
genheden zag. hoe Souza met een vlugge bewe
ging zyn hoofd gewend had in de richting van
de groep meisjes, aangetrokken wellicht door de
uitbundige vrooiykheid, die zich van tyd tot tijd
In een schaterlach ultte. Alsdan sag Marilena,
dat de oogen van Reina en Souza elkander ont
moeten en dat het meisje hem met een veel-
beteekenenden blik tot zich riep. Souza sclieen
een oogenblik te aarzelen, doch aanstonds liet hij
zich overhalen door de bekoring van die vriende
lijke ultnoodlglng. Hij stond vlug op en Marilena
zag, dat hy naast Reina ging zitten. Toen hy
eenmaal daar was, nam het gesprek onmlddeliyk
een aanvang, en de twee vormden weldra een af
zonderlijk groepje temidden van het rumoer van
de overigen, terwijl ze Ijverig met elkander
praatten. Gekwetst keek Marilena den heelen
avond niet meer naar Souza. Daarom kon ze ook
niet zien, dat niettegenstaande h(j met Reina
sprak, alle aandacht van den jongeman op haar
gericht was, zooals de hypnotische starheid van
zijn blik bewees. Marilena zag voor hartstochte
lijk aan: een houding, die niet anders dan op
recht vriendschappelijk was, en zoo gebeurde
het, dat zy te rusten ging vol smart en jaloezie,
en vastbesloten om aan de bestaande Afspraak
geheel en al een einde te maken.
dan slechts schilderijen en
vinden. Maar een oplossing
liet een kort voorspel hooreri toen pater Exte-
ban, met rijke gewaden bekleed, na het „Con
fiteor" het krulsteeken over de kinderen maakte.
Marilena kreeg een schok van ontroering, toen
zy van het koor, als een trilling van engelen
stemmen hoorde neerdalen, die een blijde herin
nering aan haar jonge jaren In haar hart terug
riep: het schitterend visioen van dien alles over
tel f en den dag, toen ook zy, getooid met haar
blanken sluier, voor het altaar in het penslon-
naat lag neergeknield.
Een oogenblik van spanning volgde. Het teere
figuurtje van Francisquin verhief zich op de
laatste trede van het priesterkoor, en bleef daar
even staan, alsof hy op Iets wachtte. Men hoorde
een licht geknars van wielen op het plaveisel. Uit
den donkeren hoek, waar de palmen en bloemen
hem byna aan het gezicht onttrokken, kwam de
rolstoel van markies Aledo te voorschyn, voort
gestuwd door Olave, en stelde zich op voor de
Communiebank, aan den rechterkant van den
Jongen. Moeder en kind knielden alsnu op het
purperen kussen. Toen pater Estéoan de H.
Hostie op de tong van den markies legde, zag
hy, dat een paar groote tranen over zyn wan
gen roldenEnkele oogenbllkken later onttrok
Francisquin zich, met gevouwen handjes en ge
sloten oogen, aan alles, wat hem omringde, om
te spreken niet den Goddeiyken Kindervriend.
Wat vroeg Hij Hem? Welke vurige bede vertilef
hl), op dat plechtig oogenblik van zyn eerste
Communie tot Hem, Die gezegd heeft: „Laat de
kleinen tot My komen”? Marilena sloeg hem
een oogenblik gade, en een groote vrede, een vol-
k was in den tuin, toen Jessie, het knappe
meisje van naast ons. over het muurtje keek.
,jnip,V riep ze zenuwachtig, „de pijp van
e heilige Cornelia, paus en martetaar,-ge
nas 'eens op zfjn reis naar Rome de
vrouw van een soldaat, die vele Jaren
verlamd was geweest en aan vallende ziekte
leed.
Daarom wordt hij aangeroepen tegen deze
kwalen, ook vraagt men hem een voorspraak
te zijn, dat de kinderen bevryd biyven van de
stuipen. De moeders nemen gedurende bet
octaaf de kinderen naar de kerk om ze te la-
W
al te vermoeden," rei ik bit
je me niet eens asnkljken.
l wat gedaan wilt hebben
-- Water maar tegen wil houden,
dat t er niet verder uit kan, dan kan ik Dicky
onderwijl naar den loodgieter sturen.”
Dicky te Jessie's broertje; een heel gewillig
een schrander Jongmensch, niet boven om-
kooplng verheven.
„Gisteravond," zei Ik, niet
w*e weet méér van de Andere Tlschbelns, dan
dat ae familie van den eenen Ttechbeln waren?
Wie geen zestig Jaar te en een pruik draagt,
zal het met ons eens zyn, dat de Maastrichte
naar Charles Eyck tot de beste der moderne
schilders behoort. Doch wie zorgt ervoor, dat,
van zyn werk het beste voor zyn stad bewaard
«lift».
zyn hart, waarna hy hem op zijn knieën zette.
Toen hy de bescherming van die vaderiyke ar
men voelde, borg de kleine zyn hoofdje aan
de borst van den ouden man en ultte teeder
zyn zoet verzoek.
Waarom gaat u morgen niet met my te
Communie?
De grootvader zweeg, zyn blik vol bezorgdheid
en verbystering. Reina’s hart klopte onstuimig
In haar binnenste.
Meneer pastoor heeft tegen de jongens
gezegd, dat hun ouders mee te Communie moe
ten gaan, begrijpt u wel, grootvader? en daar
ik geen pap heb.... en u net bent, alsof u myn
vader was.... daarom.... nu, daarom zou Ik
graag willen, dat u aan den eenen kant zou
wezen, en mama aan den anderen kant, om
myn eerste Communie tusschen u tweeën te
ontvangen.
De markies sloeg zyn oogen op en vestigde
die op Reina, met nog een restje verbystering,
dat welhaast overwonnen was door de ontroe
ring. Hy scheen haar te vragen, wat hy doen
moest, en in den blik van het meisje stond
duideiyk een stlUe, doch krachtige bevestiging
te lezen. Het menscheiyk opzicht, de eenige
reden elgeniyk. die zyn goede neigingen terug
hield, wrong zich In stuiptrekkingen, onder den
helderen blik van Reina Solvadal.
Wilt u niet meekomen, rootvader? drong
de kleine vleiend aan.
Natuuriyk zal ik meegaan, jongen, na-
tuuriyk zal ik meegaan.... Dat ontbrak er nog
markies Aledo den jongen, en drukte hem aan maar aan!
Zonneschijn is wat wU wenschen!
En een zomersch weerbericht
Houdt de somberste humeuren
Altijd nog in evenwicht.
Dus wij kijken zeer tevreden
En een beetje ook verrast,
Nu de Bilt zijn nieuwsberichten
Bij het weer heeft aangepast!
Dat de drukverdeeling goed zit
Van het Noorden uit tot Zuid,
De depressie, ginds in Ijsland,
Geen verandering beduidt,
Dat mag wetenschap’Hjk mooi zijn,
Doch men zegt als leekhet gaat
Voor gewone stervelingen
Enkel om het resultaat! s
leder zegt nu: wat een weertje!
En men hoort dit lied in koor
Op de trams en in de winkels,
Bü je thuis en op kantoor!
Zelfs de stemming voor den arbeid,
Na het zomersche congé.
Valt nu door de drukverdeeUna
En het mooie weertje mee!
t Is geen wonder, dat de menschen
^getogen zijn,
J houden in het leven
fél van zonneschijn!
MARTIN BERDEN
(NadrJk verboden)
et steden, die weer Jong worden, gaat
het al net zoo, als met de menschen. In
het verheugd bezit van hun nieuwe
Jeugd vergeten ze, dat ae oud zijn £n niemand
mag ben herinneren aan den komenden mirten
dag en de aorgen, welke hy meebrengt. met de Biodtxtë zalen diént
Hoe Jong Maastricht ook wordt en boe mo
dem en hoe actief; toch kan niemand bet feit
loochenen, dat het een oude, heel oude stad te.
misschien wel de oudste van bet land.
Tot de zorgen van een oude stad behoort
het denken aan het verleden, aan het verre en
nabije verleden, zooals dat leeft In kunst, tech
niek en klerkenvlyt.
Maastricht heeftvoorbeeldige archieven en
nagenoeg alle archivarissen verwierven zich de
faam van degeiyke wetenschappeiykheid. Maas
tricht beeft een Interessant oudheidkundig mu
seum, waarvan zelfs beweerd wordt, dat bet de
kou van historische winters bewaart. En Maas
tricht heeft ook een Btedelyk Museum, als het
tenminste niet tusschen het oogenblik, dat Ik
dit schrijf, en het oogenblik, dat dit gepubli
ceerd wordt, zoo heel stiekem verdwenen te.
Het museum te immers gevestigd In een ge
bouw met vele woningen. Iedere kubieke meter
ruimte moet met hand en tand verdedigd wor
den tegen de medebewoners. Ontvanger en
stadsbibliotheek wonen met de kunst onder één
dak en Mjken met een begeerig oog naar al die
mooie kamers, die leeg zyn op de wanden na,
waar schilderijen tegen hangen.
de plek waar de man zich bevond. Vlug rukte
Oom een groote stang uit de bagage, beves
tigde er een doek aan en begon te zwaaien.
Oom was uiterst zenuwachtig. Dit was onze
kans. Zpuden ze ons zien. Hy vloog op de slede
af en greep de tent, in een oogwenk hadden
we deze overeind gezet. Binnen enkele minuten j handen
Op Sint Pletet vindt men een klein mu
seumpje, dat „de Torentjes" heet en waar een
mooie collectie oude schilden hangt. Er zou een
■aal van ons luchtkasteel, een ruim, Maas-
trichtsch museum. mee te vullen zyn.
Er zyn In Maastricht zalen genoeg. Het huls
VOör pontle-btirtiaU,
een mooi, oud patriciërshuis, ruim en wel ge
legen, vlak in de buurt van het slecht behuisde
Btedelyk Museum. In de allermooiste mal van
dat oude huls staan fietsen en wordt er ge
worsteld en met een ledepop gebokst.
En als de politie nu eens ging verhuizen!
Maastricht heeft een kranlgen, nieuwen com
missaris, die weet, dat men een modern po
litiecorps niet In een oud gebouw moet onder
brengen. En als het politiebureau nu eens een
museum werd! In ded beginne sou dat na
tuuriyk eenlg ongerief geven en zouden de min
naars der kunst zoo nu en dan wreed In hun
rustige beschouwing worden gestoord door ky-
vende buurvrouwen, die recht komen zoeken
daar, waar ze tot nog toe altyd recht hebben
gevonden, doch
beelden zouden
zou het zyn....
Het te met het Btedelyk Museum in Maas
tricht zóó gesteld, dat, als er een tentoonstel
ling Is, het museum gewoonweg tegen den muur
gezet moet worden. Er was onlangs een
Franschman in de stad, die naar het Museum
van Schoone Kunsten vroeg eq wien men toen
moest meedeelen, dat er op bet moment wel
een tentoonstelling, maar geen museum was
en dat by maar eens moest terugkomen over
een veertien dagen of zoo, dan zou er geen
tentoonstelling, maar wel een museum zijn.
Is er schrijnender bewijs voor de slechtbe-
huisdheid van bet Sted. Museum noodlg? Stel
U zoo'n museum eens voor, waarvan de schil
derijen, als stoute jongens, met hun gezicht
tegen den muur moeten staan, omdat er een
tentoonstelling te.
En toch, w^t-éou een goed en ruim behuisd
Maastrichtschlnuseum niet kunnen bieden! Do
stad, die steeds oen middelpunt van kunst en
cultuur te geweest, moest toch bet beste en
merkwaardigste van haar kunnen in een pas
sende omgeving onder kunnen brengen en ten
toon stellen! Een goed museum te voor een
stad een levensvoorwaarde. WU de geest van
een stad ongerept blijven leven, dan moet er
gelegenheid wezen, zich keer op keer tn de be
schouwing van het beste, dat die geest voort
bracht, te verdiepen.
Een museum moet de cultureels vesting eener
stad zyn, moet weerstand bieden tegen de
vyanden van wansmaak en ontaarding, moet de
kunstenaars voortdurend stimuleeren tot booger
en beter.
ik Je op 1 bal van de Buur
foxtrot gevraagd, en wat
„Och toe Flip.... de pyj
.leiding
„Je zei. dat Je hem aan Idpiand anders be
loofd had, en toen ik Je voor den volgenden
wals vroeg, zei Je, dat Je dien ook aan een an
der beloofd had."
„Als jy niet zoo gemeen was geweest,” zei
Jessie mokkend, ,xou Ik ‘t niet gedaan hebben.
Jeje hebt driemaal gedanst met dat on
uitstaanbare wicht in t groen, en je hebt tegen
kaar gepraat.... zy giechelde.
,Jk moest toch wét doen,” verweerde Ik me;
,Jk kon toch niet den heelen avond In een hoek
biyven zitten, jy had een heele bende Jongelui
om je heen."
„Dat had ik niet. En in leder geval, omdat ik
tegen een of twee jongens gepraat heb....”
„Zeven.” verbeterde ik. „en dan tel Ik nog
niet eens mee, waar je allemaal tegen gelachen
hebt”
„Omdat Ik tegen een of twee jongens gepraat
heb,” herhaalde Jessie koppig, „hoef jy
niet te flirten met alle meisjes in de zaal.”
„Alleen met dat groene kind," hernam Ik, ..en
dat was bovendien heelemaal geen flirten."
..Ligt er maar aan. wat jy flirten noemt Tn
ieder geval hebben Jullie aldoor tegen elkaar
gelachen, en ze keek kwUnend naar je En je
hebt twee porties ys voor haar gehaald."
„Daar steekt niets In,” verdedigde Ik.
„Ik zie elgeniyk niet in,” zei ze geraakt
„waarom je met zoo’n kat moest gaan dansen.”
„En ik wil een boon worden, als Ik weet, wat
jy je te bemoeien had me dat leelyke, kleine
stuk kwast met z’n geplakt haar.”
Verder heeft Z. H. Exc. op verzoek van den
hoogeerw. pater Provinciaal der Franciscanen
eervol ontslag verleend aan den weleerw. pater
R. F. M. Smits O F M als kapelaan te Ammer-
zoden, aan den weleerw pater M. A. P. P. Booms
orM. als kapelaan te Zalt-Bommel en aan
den weleerw pater J. W. H. Smits OP M., als
kapelaan te Wychen en heeft benoemd tot
kapelaan te Ammerzoden den weleerw. pater
H. H. J. van Heusden OF.M., tot kapelaan te
Zalt-Bommel den weleerw. pater A. P. lauwe
O.F.M. en tot kapelaan te Wychen den weleerw.
pater J. P. M. van den Berg O FM.
Venter beeft Z. H. Exc op verzoek van het
hoofdbestuur der Nederl St. Gregoriusvereenl-
ging goedgekeurd de benoeming van den heer
W. van Kalmthout te Tilburg tot lid der Bis-
schoppeiyke Commissie in de Kerkprovincie
Utrecht tot keuring van kerkeiyk-muzikale com
post tlën.
Tevens beeft Z. H. Exc. benoemd tot geestelijk
adviseur v. d. afd. „Boxtel” van den ,J<. C. B.”,
van den R. K. Jonge Boerenstand en van den
R. K. Boerinnenbond en tot inspecteur van het
R. K. Lager Onderwys in de dekenatqp Boxtel
en Oirschot L. A. Th. Rooyackers, rector der
R. K. Landbouwschool te Boxtel; v. d. afd. ^la-
venstein” van den Ned. R. K Fabrieksarbei-
dersbond kapelaan H. J. M. I. Goyarts; van den
R. K. Voetbalvereenlglng JNL V. V.” te Mlllin-
gen; van de afdeellng „Millingen” van den Ned.
R. K. Steenfabrieksarbeidersbond, Metaalbe-
werkersbond en Bouwvakarbefdersbond en tot
plaatseiyk directeur van de „Jonge Werkman"
kapelaan M. D. Lanu van de R. K Voetbalver
eenlglng „U. N. A en van de R. KL Gym-
nastiekvereenlging „Voorwaarts” te Zeelst ka
pelaan M. Teuntesen; van de afd. „Waalwyk en
Omstreken” van den Ned. R. K. Bond van
Kleinhandelaren In Aardappelen, Fruit en
Groenten A. P. J. J. van Lierop, kapelaan „SU
Jan”; van de „K. R. O.” vereenlging te Valkens
waard E. B. Odemaere, kapelaan „H. Anto-
nlus”; van den Nat. R. K. Molenaarsbond N. A.
Bynen, kapelaan te Budel; tot Moderator v. d.
KathoUeke Kunstkring „Oteterwyk Omhoog" L.
A. Rovers, kapelaan ,Bt. Petrus”; van de afd.
.Beunlngen" v. d. Jonge Boerenstand pastoor
H. J. A. Schoenmakers; tot kerkmeester te Ny-
megen ,St. Stephanus” de heeren Corn. Pein
zen en Th. van der Waarden.
Jessie was hierdoor voor een oogenblik ver
slagen.
„O, hemeltje!” riep ze, en keek me aan met
hulpelooee, smeekende oogen.
„t Heels huls loopt onder! Ik weet niet hoe
Ik ’t tegen moet houden, Flip."
„Ik zou je natuuriyk heel graag helpen, Jes
sie, als ik wist, dat jy ook iets voor me over
hadt,” meende ik. „Ik had je gisteravond op
t bal willen vragen, maar omdat jy al die an
dere jongens om je heen had....”
„En omdat jy 'met dat meisje in t groen...."
j
sie, ik wou vragen of je met me trouwen wilt
„gtelaravond heb n« pyp »«n de waterleiding.begon Jes-
sle flauwtjes.
„Geen huweiyk, geen lekken gerepareerd,"
hield ik voL
„M.... maar.... o Flip.
,4s 1 ja of nee?”
„Ja,” ae! Jessie.
Ik sprong over t muurtje en stormde naar
de badkamer. Daar was inderdaad een lek,
maar de eerste blik bewees my. dat Jessie den
omvang overdreven had. Uit een klein gaatje
!n de buis stroomde een dun straaltje water
en Dicky trachtte net yverlg op te vangen in
een jernmer.
Ik draaide de hoofdkraan dicht en toen kost
te het maar weinig tyd om bet gat dicht ts
scldeeren.
.Jk vind het vreeseiyk aardig van je. Flip,"
zei Jessie, toen ik klaar wak en haar hielp, den
vloer weer aan kant te maken. „Ik ben be
nieuwd” ze zweeg even om na te denken
Jk ben benieuwd hoe 1 gekomen kan zyn.
’i Ziet er byna uit, alsof er met opzet een
gaatje In gemaakt is. vind je niet?”
„Zoo..-, vind.... vind je?” stotterde Ik.
Er kwam een lange, pyniyke stilte.
„Flip,” zei Jessie toen streng, ,,’t was heel
leeiyk van je, Dicky een kwartje te geven om
die pijp kapot te maken. Dat moet je heusch
niet meer doen.”
„Nee.... Ik.... ik...."
.Want," ging Jessie voort, „hy te nog zóó
klein, dat Ik hem op moest tillen, anders kon
hy er niet bij.
teq zegenen. Het volk zegt, dat een kladje,
wanneer t In stulpen ligt, rustig wordt, als
men den heilige aanroept, hem een offerpen
ning belooft en dien dan op het voorhoofd van
het kind drukt.
Onze Brabandera beschouwen de heiligen als
trouwe vrienden, als groote broers la den he
mel, die ze vertrouweiyk aanroepen en die ben,
ate t ware door de wolken been, hun groote
hand reiken.
Daarom zal men naast innlg-vrotne legenden
wel eens vertelsels te hooren krygen, die een
kwezelke zouden doen schrikken, maar, zooals
*n oude boer eens tegen me zei: „*tls niet «x>
kwaad bedoeld, manneke, en als ge *t niet ge
looft, doe ge net als Ik.”
Er was eens een boer, die in zyn bof een
notelaar had staan, die elk jaar volop noten
gaf. Maar de boom werd een dagje ouder, en
ging zoa weinig opleveren, dat de boer hem
omhakte. Hy zaagde hem in twee stukken en
van het, bffte blok liet M eqn beeld snyden van
den H. Cornells en schonk het aan de kerk.
Van het andere echter maakte hy een var
kenstrog.
Door *t geschenk van bet beeld meende hy
dat de heilige hem nu zyn heele leven lang
In alle omstandigheden sou helpen, maar dat
ging niet door. .j
Dat griefde hem geducht en toen hy weer
eens ter beëvaart ging, maakte hy zich zóó
kwaad, dat hy tegen bet beeld zei:
Sint Cornells, hoogverheven.
Ge hebt my elk jaar zooveel noten gegeven
Maar er is één ding dat my spyt,
Dat ge de broer van mijn varkenshok zy t.
J. R. W. B.
had Oom de tent in brand gestoken en krin
gelden zware rookwolken er uit omhoog. We
zouden de tent toch niet meer noodlg heb
ben.
Ik snelde naar de slede en pakte onzen ver-
rekyker. Ik kon haast niet zien, doordat myn
beefden. Toen ik elndeiyk de
maakte gerustheid aangaande haar lot, maakte
zich van haar meester. Francisquin legde de toe
komst van zyn moeder in Gods hanp en God kan
de smeekbede van het kind op den dag van
zyn eerste Communie niet van Zich wyzen.
Marilena had gewild, dat geen enkele andere
ontroering het geluk van dien geheel éénigen
dag zou storen, zy wilde geheel aan haar kind
behooren en zich ganschelyk overgev *n aan de
onmeteiyke dankbaarheid, die haar hart jegens
God vervulde. Pablo Souza een man van vlug
begrip en van weinig voorkomende fyngevoe
llgheid, kon zich dien wensch verklaren en wist
hem ridderiyk te eerbiedigen, doordat hy zorg
droeg, om een voorztebtlgen afstand ten opzichte
van die barones te bewaren. Doch de duivel hin
derde stellig de gemoedsrust van Marilena, en
hy nam zich voor, om die te verstoren, tot hy
hy er ook werkelyk In slaagde om de sluimerende
jaloezie in het hart van baronesse Tallares aan
te wakkeren.
Tydens den avond zaten markies Aledo, de
Rocamadres, mevrouw MendlzAbel en Marilena
byeen. terwyi het jongere volkje een vrooiyk
groepje op zichzelf vormde. Pablo Souza bevond
zich er niet by. Marilena wist, dat hy met den
notaris in da biljartzaal was. Doch na een poosje
zag zy hen den salon binnenkomen en merkte
op, dat Souza plaats nam naast Maria Rocamadre,
op een strategisch punt, vanwaar hy, zonder
de aandacht op zich te vestigen, haar (Marilena)
kon gadeslaan, zooals hy dan ook werkelyk deed,
en wel zóó aanhoudend, dat de barones er ae-
nuwechtig van begon te worden, hoewel «y zich
dit blad ztln Ingevolge de vereekertngsvoorwaarden tegen f OJinn by levenslange geheels ongeschiktheid trt werken door f jCfl by een ongeval met f DCfl bij verlies van een hand f 1 9IC oy verlies van een f CH by een breuk van f Afi by verlies van 11
^gevaUm bekert voor een der volgende ultkeerlngen «J l/l/l/. - verlies van belde armen. lilde beenen of belde oogen f DU.- doodeiyksn afloop DU.- een voet of een oog f A £D.~ duim of wysvlnger T DU.-been at sxml *tU.- anderen vinger
Naar wjj vernemen, te te Den Haag opge
richt het Ned. Vocaal Ensemble, een gezelschap
van zestien vocalisten onder leiding van Leo
Ruygrcte, dat zich tot doel stelt kleine koor
werken van Bach, die een kleine doch ge
schoolde bezetting veretschen, uit te voeren.
Twee October aa. wordt In de Groote Kerk
voor 1 eerst opgetreden. Ten gehoore zullen
worden gebracht: de vyf- en achtstemmige mo
tetten „Jesu melne Freude" en „Komm,
Jesu, komm, mein Lelb 1st milde".
De administratie van den belastingontvan
ger te Hollywood, bevat Interessante byzonder-
heden omtrent leden van de fllmkolonle.
Charlie Chaplin kan hier als de rijkste film
acteur worden beschouwd, zyn vermogen is
ambteiyk vastgesteld op bijna 5.000.000 gulden.
Will Rogers te by den belastingdienst bekend
als landeigenaar, en zyn vele bezittingen heb
ben een geschatte waarde van ruim f 480.000,
Harold Lloyd is aangeslagen voor een vermo
gen van f 1.126.000, waarin begrepen twee
Inboedels respectlevelyk ter waarde van
f 66.000 en f 43.500.
John Barrymore’s vermogen is ongeveer
f 1.500.000 groot en alleen zyn Jacht wordt
reeds op een waarde van meer dan f 80.000
getaxeerd.
Constance Bennett moet belasting betalen
over een vermogen van f 285.000, Joan Craw
ford over f 100.000 en Gloria Swanson over
f 525 000.
Greta Garbo, wier salaris ongeveer f 15.000
per week bedraagt, heeft een auto, waarvan
de waarde Is vastgesteld op niet meer dan
ruim t 110. De auto van Joan Crawford te
getaxeerd op ruim f 3000.
„Omdat jy al
die andere jon
gens om je heen
hadt,” ging ik
voort, haar op
merking negee-
rend, „kreeg Ik
geen kans. Jes-
heeft aan den hoogeerw. heer N. H. J. van Riel,
op zyn verzoek om gezondheidsredenen eervol
ontslag verleend als Deken van het Dekenaat
Waalwyk en pastoor der parochie van St Jan
te Waalwyk.
iver^enlglng om een
d je toen?”
i van de water-
