Alkmaars Ontzet
in
Viering op bescheiden leest
„Van Alkmaar
1573 wederom blijde herdacht
de victorie”
Het minder gunstige weer had geen invloed op de goede
stemming onder de feestvierders
Ons stedelijk
volkslied
Verscheidene straten in feesttooi
c
I
MAANDAG 8 OCTOBER 1934
De feestviering vooraf
Reveille
HULDIGING BIJ HET
VICTORIEBEELD
Aubade
Pijnlijk incident
Koraalmuziek
Carillonconcert
Bij het Victoriebeeld
De groote dag
Kermis op het Hof-
en Kerkplein
Feestviering binnens
huis
Voor het eer at had burgemeester
Van Kinschot de aubade in
ontvangst te nemen
De versieringen
Mr. C. J. de Lange, voorzitter der 8-Oc-
tobervereeniging.
I
0000000000000000000000000°0<XXXXXXXXXXX>000000000000000000000000000000000000000000000000000 ooooooooooo
Rede mr. De Lange
'"i
Oostzijde
I
(Vervolg pag 2, Ie blad.)
Mr
a
I
De Bergerbrug is door de Lichtbe-
drijven feëriek verlicht.
Het totale beeld, dat de versieringen dit Jaar
bieden, is we moeten het eerlijk toegeven
niet zoo schitterend als in vorige jaren wel eens
Burgemeester Jhr. Mr. F. H. van Kin
schot, eere-lid der 8-Octobervereeniging
Ook in eenige zijstraten in deze wijk, o.a. de St
Josephstraat en de Tuinstraat hebben de bewo
ners geheel met eigen middelen, een versiering
aangebracht, die wel eenvoudig is, maar niette
min feestelijk aandoet.
De Hoogstraat is een van de binnenstad-stra-
ten, welke immer aan de spits staan met de ver
siering. Er is als het ware een dak van groen
en bloemen aangebracht en wanneer de lichten
branden, denkt men in een geïllumineerde bloe
menkas te loopen.
vroolljke
en pret
Van half tien tot half elf werd door den
heer W Crefeld, onzen stads-klokkenist, op den
Waagtoren een carillonconcert gegeven.
Het Victoriebeeld. dat het middelpunt
der feestelijkheden op 8 October vormt
weer,
alles
lampe-
schoon
Het Fnidsen heeft een heel aardige versiering.
Over de straat welke zich voor het versieren
zoo goed leent zijn op bevallige wijze roode
en witte doeken gehangen, met daar tusschjn-
door het noodige groen. De verlichting bestaat
uit heldere gloeilampjes, welke op uitstekende
wijze zijn aangebracht. Het spreekt vanzelf, dat
de Appelsteeg op dezelfde wijze is versierd.
Aan het begin en het eind van de straat staat
een eerepoort.
Het Verdronkenoord heeft een keurige versie
ring, welke het vooral des avonds doet. Langs
de mooie gracht staan lage lichtzuilen. die bij
avond hun lichte gedaanten in het grachtwater
laten spiegelen, hetgeen een sprookjesachtig ge
zicht oplevert. Op de Platte Steenenbrug heb
ben de Verdronkenoordbewoners een groot, in
wendig verlicht monument opgericht, dat door
zijn kolossale afmetingen en strakke lijnen van
verre de aandacht .trekt. Met dit monument
wordt door de bewoners reclame gemaakt voor
hun streven: demping van het Verdronkenoord.
Op het monument staat met duidelijke letters
De Mient doet het ongeveer als verleden jaar.
Een muziek gezelschap, in een platte versierde
schuit geïnstalleerd, zendt van het midden der
wateren vroolljke muziek de lucht in. De ver
siering en de verlichting van de Mient bestaan
slechts voor een vijfde van hun capaciteit be-
welke midden in het water der gracht staat.
De muziek is oorzaak, dat veel menschen een
kijkje op de Mient komen nemen, wat tenslotte
de bedoeling is.
en de Breestraal een versle-
zjjn eenvoudig,
de
het
een
be-
Van negen uur tot half tien werd door „Soli
Deo Gloria'' vanaf het bordes van het stadhuis,
koraalmuziek ten gehoore gebracht. Uitgevoerd
werd o.a. „Psalm’ 150", „Nun Danket allen Oott”,
„Alkmaars Volkslied” en „Het Oude Wilhel
mus”. Het concert werd door eenige honderden
menschen bijgewoond.
werd
Laat,
Kennemerpark,
Als ’t waar is. dat een droeve morgen een blij
den dag voorspelt, wacht Alkmaar vandaag nog
een bij uitstek vroolijk feest.
Want droevig is het helaas van morgen met
het weer. Een venijnige, miezerige motregen
hult alles in grauwe sluiers. Slap hangen de
kletsnatte vlaggen neer; en het valt op, dat
het aantal vlaggen dit jaar belangrijk minder
U.
De gladde straten toonen een beeld van triest
heid.
Maar ondanks deze tegenwerking der ele
menten, is de stemming in de morgenuren al
uitstekend. Al zijndan de witte jurkjes bedekt
met regenmantels of cape, het deert den kleinen
niet, die vol moed naar de Steenenbrug trek
ken.
Laten we hun optimisme deelen en hopen,
dat het in den loop van den dag nog droog en
zonnig zal worden.
Te 11 uur vertrok een stoet meisjes met vlag
gen en een krans van het gebouw de Unie, om
langs de volgende route naar het Victorlabeeld
te trekken.
Cchoorstraat, Langestraat. Hoogstraat. Ged.
Nieuwesloot, v. d, Boschstraat, Langestraat,
Huigbrouwerstraat. Laat, Zoutsteeg. Verdron
kenoord. Sint Annastraat, Luttik Oudorp Vic-
toriepark.
Hier waren aanwezig» de Burgemeester met
echtgenoote. verschillende raadsleden en ge-
meentlijke autoriteiten, de gemeente-secretaris,
de oud-voorzitter van de fi-Octobervereenlg^ng,
We zouden bijna vergeten hebben, dat ook
de Koningsweg
ring hebben aangebracht. Ze
maar daarom niet minder geslaagd. Dat
bewoners van deze straten, die bulten
groote verkeer liggen, toch hun straat
feestelijk aanzien geven is eigenlijk een
schamend voorbeeld voor de vele buurten, die
dit jaar niets deden.
De 'Zaadmarkt is eveneens ongeveer gelijk aan
verledfen jaar. Langs het water zijn groote llcnt-
zuilen geplaatst, die het zeer goed doen. Gelijk
men weet, stellen deze zuilen groote kaarsen
voor. Een versiering, die het van de bruggen
af bekeken, zeer goed doet.
Nu wij wederom op deze plaats vereenigd zijn
om het ontzet van Alkmaar te herdenken, zul
len ongetwijfeld onze gedachten zich allereerst
richten tot Haar, die onze vorige herdenking
met Hare tegenwoordigheid vereerde en die zoo
vol belangstelling aan onze feestviering deel
nam. onbewust van den dubbelen rouw, die
Haar in één jaar zou treffen Wij willen niet
nalaten ook op dit oogenblik te getuigen, hoe
zeer wij in dien rouw deelen en hoe wij hopen
dat ook Prinses Juliana zich gesterkt zal weten
door de liefde van Haar volk en in die liefde
zal vinden de kracht om eigen leed te vergeten
en om voort te gaan op den weg, die Haar door
de Allerhoogste Macht wordt gewezen.
to de rede, die ik het vorige Jaar uitsprak,
heb ik gepoogd om in meer algemeene trekken
De breede Stationsweg leent zich niet zoo
gemakkelijk voor feestelijke aankleedlng. Toch
hebben de bewoners er iets fijns van gemaakt,
door langs belde zijden een rmaakvolle versie
ring van bakken met frissche bloemen te plaat
sen. Bovendien geven de Oranjekappen om de
lampen aan het geheel een intieme sfeer.
Hierbij sluit aan het Scharioo. Schuine palen
in rood-witte kleuren dragen hier kleurige vlag
gen; bekleede palen vormen een soort poort bij
den ingang van de stad; ook aan de verlichting
en bloementool is alle zorg besteed.
Wie heeft van Alkmaar niet gehoord?
Van ‘t strijden aan de Friesche poort,
Voor meer dan zes maal vijftig jaren?
Toen Spanje’s lust naar Hollandsch
bloed
Beteugeld werd door Alkmaars moed,
Die doodsangst joeg in vijands
scharen,
Dat leert g’ uit ’s lands Historie
de heer Blaauw en vier bestuursleden der Le!d-
sche 8 Octobervereenlglng. Ondanks den telkens
neervallenden regen waren vele honderden bij
deze plechtigheid aanwezig.
Een gemengd koor, onder leiding van den heea
Com. Jonker, zong het Victorielied, het Hed der
8 October-herdenking en het Wilhelmus.
De voorzitter der 8 Octr»b»»->'«‘reenlging,
C. J. de Lange, hield de volgende rede
Voor de tweede maal achtereen wordt het
8-Octoberfeest op een Maandag gevierg. Hier
door is de eigenlijke feestdag met een Zaterdag
avond en een Zondag verlengd.
Het kwam ons voor, dat op dezen Zaterdag
avond er nog niet veel van feeststemming
sprake was. het was na 10 uur zelfs ongewoon
stil op de straten.
In den vooravond trok een lichtstoet door de
stad. Twee muziekcorpsen, waarbij zich enkele
jeugdorganisaties en anderen hadden aangeslo
ten. maakten een wandeling met toortsen, vaan
dels en lampions. Vooral langs de singelgrachten
maakte deze stoet veel Indruk. Bij het geïllu
mineerde huis van burgemeester Van Kinschot
werd halt gehouden. Hier werden het Victorie
lied en het Wilhelmus gespeeld, welke belde
„nationale" hymnen door de talrijke aanwezi
gen dapper werden meegezongen.
Te half elf. nadat de meeste etalagelichten
gedoofd waren, werd voor de eerste maal de
feestverlichting ontstoken.
Men had niet voor eerder verlof gegeveri m-ït
het oog op eventualiteiten als voor 2 jaar. toen
plotseling een schakelaar doorsloeg en een deel
der stad ‘n het donker kwam.
Wat dit laatste betreft, hieraan werd heel ie
stad pijnlijk herinnerd, toen Zaterdagavond een
bulletin verscheen van de Hofplein-vereeniglng.
waarin medegedeeld werd, dat de groote fees
ten, welke reeds waren geannonceerd, niet zou
den doorgaan, omdat niet de beschikking was
verkregen over het geheele Hofplein.
Wij hebben bij de bevoegd? autoriteit naar
den gang van zaken geïnformeerd. Deze deelde
ons mede, dat 't verzoek, om 't Hofplein te mo
gen gebruiken eerst Donderdag j.l. binnenkwam.
Toen was hier echter reeds aan een luchtschom
mel terrein verhuurd. Ook zou de secretaris der
vereeniglng in eerste Instantie geen bezwaar
hebben gemaakt, dat deze schommel hier stond.
De Hofplein-vereeniging daarentegen, meen
de, dat zij voor haar dansvloer en volksspelen
het geheele plein noodig had, terwijl bovendien
het orgel van den schommel hinderlijk zou zijn
voor de dansmuziek.
Op onze vraag, of deze schommel dan niet op
Nieuwesloot kon staan, antwoordde men, dat
deze 8 meter diepte heeft, waardoor van den
rijweg slechts 4 meter zou overblijven, wat veel
te weinig voor optochten en het drukke verkeer
ter plaatse was.
Wij zullen ons niet verdiepen in de schuld
vraag. doch enkel de hoop uitspreken, dat een
volgende maal door wederzijdsch begrijpen een
dergelijke, onaangename wrijving vermeden
wordt.
Liever maken wij een korten rondgang langs
de versieringen en beginnen dan in de Spoor-
wijk.
Een opmerkelijk bewijs van'energie geven ne
Spoontraatbewoners. Ondanks den klap, die deze
drukke verkeersweg heeft gehad door het ver
plaatsen van den Stationsuitgang, blijft er
frissche durf heerschen. De versiering toont dat
duidelijk. Langs belde zijden zijn op kleii-
rlg-beschilderde palen bloembakken geplaatst,
en hoog In de lucht zweven de fraaie
kappen, die in deze lange straat een
perspectief geven.
Er Is echter sinds dien veel veranderd; er zijn
nieuwe zekeringen aangebracht en vooral het
ondergrondsche kabelnet in de binnenstad is
vernieuwd en verzwaard. Menschelijkerwijs ge
sproken kan een dergelijk onheil nu niet meer
voorkomen. En toen dan ook. na het ontsteken
der lichten, de directeur der lichtbedrijven met
zijn staf in alle transformatorgebouwtjes de
spanningen controleerde, bleken de kabels
slechts voor een vljfdb van haar capaciteit be
last.
Men heeft dus ook vanavond niets te vreezen!
De Zondag was uiteraard stil. Het weer was
allebehalve geschikt om de versiering op haar
voordeellgst te doen uitkomen. Een trieste,
grauwe mist omhulde alles en gaf een rossen
gloed over de stad. Toch waren er zeer velen
op de been, om nu reeds van al het moois te
genieten.
de volgende „spreuk": „Moderne tijd met zijn
snelverkeer vraagt ruime wegen, doch Alkmaars
beheer is nog steeds op demping tegen".
Of de propaganda succes zal hebben
De SL Annastraat heeft ook dezelfde versie
ring als verleden jaar: inwendig verlichte,
oranje-kleurlge lange lichtbakken, terwijl lan^s
de huizen kleine oranje lichtbakjes zijn aange
tracht. Eenvoudig maar toch feestelijk.
Dat er van een laan met bladerrijke boomen
iets mooi te maken is, hebben de bewoners van
Lindenlaan, Akenlaan en Varnebroek overtui
gend bewezen. Met lichtkronen, bloemen !n
roodwitte vazen en vooral met veel nationale en
oranje wimpels in de boomen heeft men hier
iets tot stand gebracht, dat het bekijken over
waard is.
De Magdalenenstraat is heel smal en leent
zich daardoor uitstekend voor versiering met
slingers van groen, met bloemen en vooral met
veel licht, het is een genot hier bewonderend
door te loopen.
De Laat, dat wil zeggen, de Oostzijde van
deze straat, is dezen keer op grootsche wijze
versierd. In het midden van dat gedeelte is een
groote eerepoort opgericht met twee vlaggen
in den top vanwaar af lange slingers gloei
lampjes, via de noodige versierde palen, de
straat langs jehangen zijn. Het geheel is in
drukwekkend en mag goed geslaagd genoemd
worden.
De Bergerbrug. In een stad van grachten on
bruggen als de onze, is niets zóó daftkbaar te
versieren als de contouren van brugbogen «n
-leuningen. Deze sierlijke lichtlijnen, herhaal
delijk weerkaatst in het water, maken een
feerieken Indruk. Vol bewondering genieten
duizenden van dit interessante schouwspel, het-
welke de stad is aangeboden door de Gem. Licht
bedrijven.
Om 8 uur werd vanaf de Steenenbrug. waar
commissieleden en 500 kinderen zich verzameld
hadden, de réveilletocht begonnen.
Voorop de muziekkapel van St. Louis met
vaandel; daar achter de hooggehoede commls-
sie-leden, vervolgens de kinderen die vlaggetjes
droegen.
Verder in den stoet speelde het Chr. fanfare
corps ..Soli Deo Gloria" /f^alijke marschmu-
ziek. Politie te paard zorgde voor het vrijmaken
van den weg.
Ditmaal werd een andere route gevolgd in ver
band met het feit, dat onze nieuwe burgemees-
te r aan den Nieuwlanderslngel woont.
Gemarcheerd werd door de Langestraat,
Schoutenstraat. Laat. Ridderstraat, Zilver-
straat, Kennemerpark, Heilooerbrug. Nieuw
landerslngel tot het huis van den Burgemeester.
Daar had zich reeds een groot aantal belang
stellenden verzameld, door de politie aan I
weerszijden op een behoorlijken afstand ge
houden.
Ook aan den overkant stond langs het water
onder de druipende boomen een dichte massa.
Jammer was het. dat het herfstzonnetje dit al
les niet in een vroolijk licht zette.
Om half 9 kwam de stoet met muziek aan.
De 500 kinderen, van alle scholen 'n aantal,
schaarden zich voor de burgemeesterlijke wo
ning; daarachter de muziekcorpsen.
Burgemeester Van Kinschot had met mevrouw
van Kinschot, drie van hun zoons en enkele
hulsgenooten op het bordes van zijn woning
plaats genomen.
De negen maanden oude, blonde baby, met ’n
weerbarstige lok op zijn krullekopje, de kleine
Caspar van Kinschot, volgde op den arm van
het kindermeisje, voor het venster met
onbewogen blik het drukke en vroolljke 8 Octo
ber -gedoe voor zijn ouderlijke woning.
De stadsvlag en de nationale driekleur sierden
den gevel van de burgemeesterlijke woning. Voor
de vensters was een aardige versiering van bloe
men en kaarsen in de stadskleuren aange
bracht; vanaf het balcon sloegen enkele gasten
van den burgemeester, w.o. de gemeente-secre
taris Mr. Koelma en echtgenoote, het drukke
beweeg gade.
Nadat een der kinderen Liesje Voorthuysen,
aan mevr, van Kinschot ten bouquet anjers in
de stadskleuren had aangeboden, zongen de 500
kinderen met koperbegeleldlng van „Soli Deo”
het oude 8-Octoberlled, waarna Corn. Jonker,
die de leiding van dezen kinderzang had, zjjn
tradltioneele „Lang leve de Burgemeester” aan-
hief. waarop de kinderen met een driemaal
hoera Instemden. Een luid applaus klonk uit het
publiek op; ook vanaf den overkant waar een
paar duizenden de aubade volgden, klaterde een
enthousiast applaus.
Na het Herdenkingslied werd nog het Vlagge-
lied gezongen, dat opgeluisterd werd door de
aardige vlagoefenlng met de stads- en de natio
nale vlag en het oranje-dundoek
Burgemeester Van Kinschot bracht den kinde
ren dank voor de mooie zanghulde en verheug
de zich erover, dat zijn echtgenoote, die den
blijden intocht op 15 Januari niet mee kon ma
ken. dezen F October-ochtend toch kennis had
gemaakt met de zingende jeugd van Alkmaar.
Hij wilde ook voor de kinderen de 8 Ootober-
traditie voortzetten, en noodigde ze allen uit in
den tuin te komen onj een versnapering te ont
vangen. Hij eindigde met een „Leve de Alk-
maarsche Jeugd”, waarmee het publiek hartelijk
instemde door een Hiep, hiep, hoeralll
Het gemis van een vroolijk zonnetje in den
mooien grooten tuin van aen burgemeester was
op de 500 kindergezichten niet merkbaar. In
goede orde liepen ze twee aan twee den tuin
rond, om bij het verlaten daarvan een versna
pering te ontvangen in den vorm van een rol
letje chocola, verpakt in ae Alkmaarsche kleu
ren. Ook de dames en heeren begeleiders werden
hierbij niet vergeten.
De commissieleden werden door den burge
meester in diens woning ontvangen.
Dank zjj de goede ordemaatregelen van de
politie, onder leiding van aen C. v. P. den heer
Walraven, had alles hier een ordelijk verloop.
Voor het eerst maakt burgemeester Jhr. Mr
F H v. Kinschot dit groote stadsfeest mee. Dat
zijn verwachtingen hieromtrent hoog gespannen
zijn, blijkt wel uit zijn inleiding in het program
ma, waar hij o.m. schrijft:
De Hekelstraat is versierd met groen en bloe
men, met een verlichting van groene, witte cn
roode lampions. Deze kleurencombinatie, welke
wel wat „hard” is, maakt toch een aardlgen
indruk.
het nationaal belang van Alkmaars ontzet te
schetsen, nationaal omdat het ontzet een on
derdeel vormt van het proces dat tot het ont
staan onzer onafhankelijkheid heeft geleid,
maar ook, omdat de geschiedenis van het beleg
aantoont, dat reeds toen een hechte band tus-
schen Oranje en Nederland was gelegd.
In de rede die ik thans en misschien nog in
volgende Jaren hoop uit te spreken, wil ik er
naar streven cm enkele bijzondere perioden
van Alkmaars belegering en ontzet te beschou
wen. waartoe dan voor dit jaar mijn keus is
gevallen op de gebeurtenissen, die aan het be
leg voorafgingen en die. alhoewel dus feitelijk
vallende bulten het beleg, toch in zoo heel veel
opzichten merkwaardig zijn.
Stelt a voor den toestand van de stad Alk
maar in het jaar 1573, na den val van Haar
lem. Gedurende 31 weken had Haarlem zich
manmoedig verdedigd, maar eindelijk moest het
tengevolge van nijpend gebrek aan voedsel tot
overgave besluiten. Na een mislukte poging om
tegen de overgave als vcorwaarde te stellen be
houd van Hjf en goed, capituleerde het op ge
nade of ongenade en volgde de wraak van de
belegeraars. En nu richtten de blikken der
Spanjaarden zich op Alkmaar, zooveel kleiner
dan Haarlem, zooveel zwakker.
Stelt u dan den toestand der bevolking voor.
Hoeveel stroomingen leven niet in haar. Er
zjjn er onder de burgers, die dezen opstand ver
foeien, daar voor hen de onderdrukking door
de Spanjaarden minder beteekent dan de schijn,
dat zij tegen het geloof der vaderen in verzet
zouden komen. Er zijn er die in het verre ver
schiet de onafhankelijkheid zien Bchten en de
volkomen vrijheid van overtuiging op welk ge
bied ook. Er zijn er, die. afgezien van hunne
innerlijke overtuiging, een verdediging als een
hopelooze zaak beschouwen, anderen, die even
zeer opzien tegen de ruwheid en plunderwoede
van de Genzentroepen als van de Spanjaarden.
Maar er zijn er ook. die het lot van Zutphen
en Naarden vreezen, waar ondanks het ultblij-
ven van tegenstand, tot plundering en moord
werd overgegaan. Denkt l»et u een oogenblik
in, dat rondom deze stad zich wederom*, wallen
en grachten zouden vormen en dat buiten die
wallen de vijand nadert. Denkt het u dat
gij deze meening zoudt zjjn toegedaan, maar
uw buurman gene meening. Denkt het u in,
hoe gij door de straten der stad zoudt heen
trekken, en u met uw medeburgers zoudt ver
zamelen op de pleinen der stad. Ginds van uit
het Zuiden nadert de vijand en aan de West
en Noordzijde liggen de troepen, die willen hel
pen uw stad te verdedigen en die dringend ver
lengen om binnen gelaten te worden.
Dan vereenigt zich de vroedschap in het
stadhuis. De vijand is in aantocht, de geuzen
troepen eischen, dat men de poorten voor hen
opent, hun aanvoerders staan voor de raadzaal
en kloppen op de treur. Vóór het stadhuis trekt
de volksmenigte heen en weer.
In deze sfeer van dreiging en spanning, van
onrust en volslagen oneenlgheld moet de
vroedschap vergaderen om te beslissen over het
lot van Alkmaar. Welk een trioeilijke beslissing!
Verdedigen? Maar als de overmacht te groot is
en de stad valt? Dan volgt ongetwijfeld een
bloedbad. Verdedigen? Dus binnen de poorten
laten de geuzentroepen, de ruwe huurlingen?
De stad overgeven zonder eenlg verzet? Maar
dan loslaten bet ideaal, dat in het verre ver
schiet daagt: een zelfstandig volksbestaan, loe
van Spanje, vrij om te denken, vrij om te ge-
looven wat men wil? De stad overgeven in de
hoop, dat plundering en doodslag zullen uit
blijven? Maar als die hoop ijdel blijkt?
Br is groote oneenigheld ook in de vroed
schap. Zelfs de burgemeesters zijn verschillende
meeningen toegedaan. De kreten van de volks
menigte in de straten dringen tot in de raad
zaal door. De bevelhebbers der geuzentroepen
eischen epn besluit, het gerucht dat de vijand
meer en meer nadert, verspreidt zich. Er moet
gehandeld, er moet besloten worden.
Is het waar, dat op dat oogenblik burgemees
ter van Teylingen. beseffend dat de beraad
slagingen nog uren kunnen vorderen, aan de
discussie een einde maakt met de woorden: „Ik
wil bij den Prins en de Öu^gers] leven en ster
ven” en vervolgens naar de'-poorten trekt en
zorgt dat die voor de prinsentroepen geopend
worden?
Het is vanzelfsprekend, dat de 8-Octobervie-
ring van 1934 in glans en schittering niet te ver
gelijken is met het feestelijk gebeuren van, vorig
Jaar. Toen Immers werd onze stad verblijd met
het bezoek van H. K. H. Prinses Juliana; toen
was er allerwege geestdrift, niet enkel wegens
de herdenking van Alkmaars ontzet, maar ook
en vooral omdat een Oranje telg, opvolgster op
den troon van onze geliefde Koningin, door Hare
tegenwoordigheid den 360sten gedenkdag daar
van tot zoo n grootsche gebeurtenis maakte.
Toch, al is het feest dit Jaar bescheidener, het
behoeft niet .minder spontaan en hartelijk te
zijn. De Voorzitter der 8-Octobervereenlging, mr.
C. J. de Lange, zegt het zoo Juist in zijn voor
woord in het feestprogramma:
o
,De feestviering op 8 October onder
scheidt zich hierin van de overige feesten
te dezer stede, dat zij spontaan voortkomt
uit de burgerij zelve. Andere feesten dienen
georganiseerd te worden, maar de feestdag
van Alkmaars Ontzet regelt zich vrijwel
vanzelf en behoeft slechts de leiding van
onze vereeniglng. Zoodra de maand Sep
tember is aangebroken, komen van velerlei
zijden de bewijzen te voorschijn, dat de be
volking van Alkmaar zich wederom opmaakt
om haar stadsfeest bij uitstek, te vieren.
Dat dit verschijnsel zich van Jaar tot jaar
steeds duidelijker moge openbaren en dat de
weg tot een volkomen algemeene herdenking
spoedig gevonden worde, dit zijn de wen-
schen. waarmede ik deze inleiding tot de
361ste herdenking van Alkmaars Ontzet
besluit.”
De Langestraat is op dezelfde wijze versierd
als verleden jaar. Het is een versiering van roo
de en witte doeken dwars over de straat ge
spannen. De verlichting bestaat uit elechtrisch
verlichte perkamenten schalen, welke onder aan
de gespannen doeken zijn gehangen. Overdag
doet deze versiering wat stijf aan, doch des
avonds geeft het naar boven schijnend licht aan
het geheel een zeer fantastischen aanblik.
het geval was. Wel is waar komen enkele stra
ten nóg beter voor den dag dan anders, maar
er zijn te veel gapingen, vooral in de binnen
stad. Vroeger was het hier als ’t ware één groot
feestterreln^yarf^de eene versierde straat kwam
men in de andere. Het was overal licht, bloemen
en vlaggen. Jammer genoeg is nu door het on
versierd blijven van eenige drukke straten die
feestelijke eenheid verbroken.
Natuurlijk zijn er allerlei redenen voor dit
wegblijven. Allereerst de benarde tijdsomstan
digheden. Versieren, óók al doet de buurt het
goeddeels zelf, kost nu eenmaal geld. En het
is in dezen tijd, nu ieder dubbeltje zelfs voor
noodzakelijke uitgaven, een paar maal moet
omgekeerd worden, héél moeilijk voor een buurt-
penningmeester, om de noodige contanten bijeen
te krijgen.
t Is jammer, maar t is verklaarbaar.
Behalve geldgebrek zjjn er nog wel andere
redenen, waarom het dit jaar niet zóó is. als
voorheen. Daar is b.v. de asphalteering van
Choorstraat en Ritsevoort deze buurt is anders
een der ijverigste in het versieren, maar bij den
chaos, waarin ze nu tijdelijk verkeert, Is
het vanzelf uitgesloten Het is wel te betreuren,
dat die noodzakelijke verbetering Juist in deze
feestweken wordt uitgevoerd.
Dit alles is. hoe onprettig 1 ook moge zijn,
te verklaren en te billijken. Wat echter onver
klaarbaar is en wat bij een feest, dat het sym
bool moest zijn van eensgezindheid in alle ge
lederen, toch eigenlijk niet moest voorkomen, is
het feit, dat voor enkele buurten de gezamen
lijke feestviering mislukt is door oneenlgheld.
onderling, maar ook tusschen buurtcommlssie en
autoriteiten.
Behalve buiten, wordt ook binnenshuis duch
tig feest gevierd. Er zjjn verschillende plaatsen
en gelegenheden, waar men voor die blnnens-
huls-vlerlng terecht kan.
Daar is b.v. op de Zaadmarkt het Koren
beursgebouw. Het anders zoo nuchter interieur,
waarin de boeren hun eieren en boter plegen
te verkoopen. is thans geheel veranderd. Met
kleurige doeken, hoofdzakelijk in de Alkmaar
sche kleuren, is de zaak opgesierd, terwijl het
noodige groen en een vroolljke en goede ver
lichting voor de rest zorgen
Het is daar den geheelen avond volop muziek
en dans. Er heerscht daar echte vrooiykheld en
een gezellige stemming. De muziek doet z'n best
en het publiek laat zich niet onbetuigd.
Reeds gisteravond was er veel belangstelling,
terwijl het vanavond, hoe zou het anders kun
nen. evenals verleden jaar overvol zal worden.
En niet ten onrechte.
In het alom bekende „Gulden Vlies” viert
deze dagen de ..Stimmung” hoogtij. Daar is
Ober-Bayern in optima forma, daar spelen twee
kapellen onvermoeid en laten nauwelijks den
tijd om op Münchensche wijze den dorst te les-
schen en met „Würsteln” den inwendigen
mensch te versterken. Hoe prettig en gezellig het
daar kan zijn weten de honderden bezoekers van
vorig Jaar nog uitstekend en zij zullen zeker
vanavond weer in drommen aanwezig zijn.
Tenslotte de 10 Witte Raven van Tom v. d.
Stap, die zich voor drie dagen een nestje heb
ben gebouwd in de groote zaal van de Harmonie.
Deze goede wijn heeft, in de voorbije Ganr.t-
dagen zooveel kransen verkregen, dat verdere
aanbeveling overbodig is. Reeds Zaterdag was
de groote schare bewonderaars (en -sters!) weer
present. Dat belooft wat voor vanavond!
We mogen ook niet vergeten te vermelden,
het van oud gerenommeerde „Wapen van
Heemskerk" van den heer v. Gijzen, waar op
de fraaie bovenzaal de dansgodin haar schep-
ter zwaait.
Evenmin het intieme zaaltje van Harry
London, waar John Bommel en zijn
kornuiten zeer zeker de gezelligheid
er in zullen brengen.
.natuurlijk was het 8 Octoberfeest van
Alkmaar mij niet geheel onbekend, voordat
ik hier kwam. De faam van dit schoone
volksfeest dringt immers het geheele land
door en’vooral het bezoek van Prinses Ju
liana het vorig jaar heeft daaraan nog rui
mere bekendheid gegeven. Levehdig herin-*
Her ik mij het gedeelte uit Polygoon's jour
naal. dat in de Groningsche bioscoop werd
vertoond.
Thans heb ik het genoegen, dezen feestdag
persoonlijk geheel mede te maken in mijn
qualiteit van burgemeester van deze stad
en tevens als eerelid van de betrokken Ver
eeniglng. Mijn verwachtingen, en ik mag
wel zeggen, die van mijn geheele gezin, zijn
hoog gespannen, en wij verheugen ons er op.
den Ontjetclag te kunnen meevieren.
En daarom dus tot de reveille op 8 October
aanstaande!”
