PER VLIEGMACHINE DE WERELD ROND
I
I1
<Ket u&Aaal wut den dag
PELFRI TE^deLFM
Het Eucharistisch Congres gesloten
NEII
LYNDON
ONTSNAPT
I
MARKTEN
Alle abonnê’s
MAANDAG 15 OCTOBER 1934
Medisch advies per radio
Arbritage opgelegd
I
Wie maakt de meeste
vertalingen?
Katholieken dissidenten
onder één vaan
Weerbericht
i
S.O.S.-berichten in
Engeland
geheel
Beteekenis van infra-
de stralen
r
Leeraar registreert zijn
leerlingen
De vergeten
sjaal
Chineesch geschenk aan
Duitschland
DOOR
VICTOR
BRIDGES
^Morro Castle**
verloren
EEN
GOEDE
GREEP!
flesch tl. 4.25
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UH
DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAt
/acciJ^5 gc
T-DELF r/
X
0
o
met
Wh
daar
en
Nadat de Isle een feit was geworden, heeft
r
,t te doen te heb-
1
te
heel
wat
bet succes, dat ik er van
(Wordt vervolg©
p
1
j.
niet eens gezien had.
Eerst werd langs telegraflschen weg ztfn
Zij willen den val van het
minieterie-Colyn
In het conflict in Zeeawsch-
Vlaanderen
doet ons de vlammende Liefde,
maar
Het Maattchappdyk
Koninkrijk
der
des
i
k
I
peren die bij deze expeditie het leven hadden
moeten laten.
Het
niet
Het waren vreemde kerels die ons verwelkom
den. Hun gezicht waren getatoueerd en om hun
lichaam hadden ze dikke pelzen en bont, om
zich te vrijwaren tegen de koude. Bij aankomst
op het eiland werden we hartelijk begroet door
de inwoners, een 70 tal Samojeden en een aan.
tal Russische kolonisten van het meteorologisch
instituut, Hat daar la opgericht.
I
i
i
i
i
I
1.
0
a
De scheepsdokter van de Itallaansche mail
boot „Victoria” heeft onlangs op een reis door
litteraire
van al-
verschlllende
Allo
be-
?kr
het kleme
Alspirin
tabletje
Er verliepen thans eenige dagen met het ne
men van verschillende-experimenten, terwijl ook
vele wetenschappelijke waarnemingen werden
verricht, waarbij we zoo goed mogelijk onze dien
sten aanboden. E.ndelljk was het afgeloopen en
In September 1933 is de fusie tot stand ge
komen tusschen de R.K. Volkspartij (Mr. P.
Arts» en den Katholieken Democratischen Bond
(prof. dr. J. A. Veraart) en door deze samen
smelting ontstond de Katholiek Democratische
Party (KDJ».).
4 Juli 1934 hebben de KD.P. en de Kath.
Dem. Arb. Partij (K.D_AJP.) in hun congres
principieel tot een tweede fusie besloten Deze
fusie is sindsdien organlsatorlch voorbereid en
nu is het practlsch ook een feit geworden in
een gemeenchappelljk congres, dat Zondag te
Utrecht is gehouden in hetg ebouw Casino. De
nieuwe party zal blijven heeten KD.P,, waar
van prof. Veraart de leider te.
Dezer dagen is een Interessante
statistiek gepubliceerd, een statistiek
le vertalingen die in 1933 in de
landen verschenen zijn.
Aan het hoofd staat Italië met 930 vertalln-,
gen, dan volgen Frankrijk met 662, de Sovjet
unie met 659, Duitschland met 536, Polen met
534, Spanje met 461, Tsjecho-Slowakije met 431,
Oroot-Brittannlë met 346, Hongarije met 309.
Zweden met 304, de Vereenlgde Staten
393, Denemarken met 340 en eindelijk Noorwe
gen met 147 vertalingen.
AMSTERDAM, 15 Oct. Veemarkt. 385 vette
koeien: le kwal. 57—60. 2e kwal. 48—54. 3e kw.
40—46 cent per K.O. levend gew. 89 melk- cn
kalikoeien 156.00—190.00 per stuk. 140 vette
kalveren: le kwal. 5056, 2e kwal. 4048. 3e
kwal. 2640 cent per K.O. levend gewicht. 96
nuchtere kalveren 3.00550, 44 schapen 12.50
17.00, lammeren 7.00—10.00 per stuk. 597 vjeesch-
varkens, wegende van 90110 K.O. 3637 cent,
zware varkens 3435 cent, vette varkens 3334
cent per K.O. slachtgew. 17 paarden 55.00
100.00 per stuk.
prof. Veraart een rede gehouden, getiteld: „De
Najaarscampagne der Democraten”.
In deze rede heeft hij alle democratische
groepeeringen opgeroepen om langs zuiver par
lementaire wegen het mlnlsterie-Colijn ten val
te brengen en te ijveren voor een democratisch
program-ministerle. Spr. pleitte voor een meer
constructieve welvaartapolltiek en tevens voor
Ader belastingstelsel, dat «n einde maakt aan
de vredrukklng van de economische zwakken en
de groote gezinnen, dat de gemeenschaps-las-
ten naar draagkracht verdeelt en de stelsel
matige verarming der beste volkskrachten be
let.
We waren allen ontroerd nu het groote doel
was bereikt. We vonden in de sneeuw een paar
vlaggen. Een Noorsche en eenige Itallaansche
vlaggen, welke waren neergeworpen door het
ftalingrische luchtschip „Iteiia”. dat ,op zijn te
rugreis op jammerlijke wijze verongelukte. We
zetten deze vlaggen weer rechtop in de sneeuw,
waarbjj we een stille hulde brachten aan de dap-
notitie.”
:ti de asch van zijn sigaret-
Volgens modedeelingen van de Amerikaan-
scbe berglngsmaatschapplj, moet de uitgebran
de Morro Castle” als totaal verloren beschouwd
worden. Alle dekken zijn totaal verwoest door
de verschillende branden en explosies, en ook
tot de verbaasde Annie:
„Hier hebt u van middag gerust
moet dus ergens uw sjaal zijn.”
,Nukwam het aarzelend, „dat zou ik
heusch zoo zeker niet durven beweren, want..”
„Maar ik kan het u bewijzen,” verklaarde
Hcrlbert. „Hoe? Dat is heel eenvoudig."
i Na deze woorden haalde hij een foto te vooi-
i schijn, welke hij aan de verbaasde Annie Het
i zien. Tot haar groote verwondering zag zij zich
zelf, slapend in den kuil waarvoor ze stonden.
.Mijnheer Panks!" riep ze, een beetje scherp
en ontevreden, „u fotografeerde mij, terwijl ik
1 lag te slapen?”
„Ik.... ik-..." stotterde Heribert met een
kleur als een schooljongen, die zn huiswerk
De president van de Ooaterache Bibliotheek
te Shanghai heeft aan den Duitachen consul-
generaal Kriebel een exemplaar van de Chi-
neesche encyclopaedic overhandigd, als tegen
geschenk voor de drieduizend Duitache boeken,
die door de Duitache wetenschap aan de biblio
theek geschonken zijn. Den consul-generaal
werd verzocht het Chineeache werk aan de
Duitache wetenschappelijke genootschappen door
te zenden.
den Indlschen Oceaan binnen veertien dagen
ttjds vier patiënten moeten behandelen, die hU
niet gemaakt heeft. „Ik was zoo gelukkig om
voorbij te komen en. u te zien en...."
"„Ik vind het aardig van u, dat u zooveel aan
dacht aan mij schenkt, maar....”
„Maar u zag er zoo Hef uit, juffrouw van
Hent, dat Ik niet aan de verleiding kon weer
staan u te kieken. Daarom wist ik van te vo
ren, dat ik de plek kon terug vinden, en toen
ik vernam, dat uw sjaal verloren had, ben ik
direct naar een fotograaf gegaan om de foto
te laten ontwikkelen, en hoopte u van dienst te
kunnen zijn. Annie, ik wilde Je al eerder wat
vragen, maar durfde niet. Het is hier zoo rus
tig en het lijkt
wel of de onaf- j
^zienbare zee me 1
moed geeft. Mcr-
gen ga Ik weer f
weg. Ik was dol- i
blij, dat ik als
herinnering ren
foto van je sou hebben voor het geval Ik je
niet meer zou terugzien. Annie, mag.... ik...,
kan Ik.... wil je m’n vrouw worden?”
Het antwoord was niet duidelijk te hooren,
misschien kwam het door het rutechen der gol
ven, misschien ook doordat ze te dicht bjj el
kaar stonden. Het Is echter een feit, dat ze
gearmd, langzaam, heel langzaam terug wan
delden.
Eensklaps bleef 'Heribert. staan.
„Dat is ook wat moois!” riep hij, „we hebben
heelemaal vergeten naar je sjaal te zoeken.”
Nu was het echter de beurt aan Annie om
te blozen en haperend klonk het:
„O liefste.... Ik had m’n sjaal niet eens bij
me
„Maar ho» kwam je er dan toe, me te ver
tellen, dat je ze \kwijt was?”
„Och, domme jongen! Begrijp je dan niet,
dat ik o zoo graag wilde, dat je je zou ver
klaren? Ik begreep echter, dat je niet durfde
en daarom heb Ik je een handje willen helpen.
Ik dacht, als we samen gaan zoeken en bet is
daar stil en rustig, misschien dat hij dan den
moed heeft, me wat te zeggen.... en ik heb
juist gedacht.”
aerst werd langs telegraflschen weg zijn me
disch advies ingewonnen over een collega van
een Engelsche boot, die aan hartzwakte leed
'en in de Roode Zee ernstig te lijden had van
de hitte. Den volgenden dag was de toestand
van den scheepsdokter aanzienlijk verbeterd.
Eenige dagen later vroeg een andere Engel
sche boot aanwijzingen voor de behandeling
van een stoker, wiens temperatuur In een
koortsaanval tot 43 graden was geloopen. Een
derde Engelsche boot riep zijn hulp In voor
een matroos, die In een ruim was gevallen en
ernstig gewond werd. Tenslotte was net een
landgenoot op de Itallaansche boot Mar
Glanco", die geholpen moest worden, nJ. een
matroos, die zijn been had gebroken.
werd alles weer voor het vertrek in gereedheid'
gebracht. jt
Onze terugtocht verliep uitstekend. Af en toe
kwamen we aan de oppervlakte om nieuwe frls-
sche lucht in te nemen en eindelijk kregen wé
de kust van Wrangeleiland in zicht, waar we
een uit walrussenvel vervaardigd bootje bestuurd
door eenige Samojeden op ons toe zagen komen.
*r was een klank van oprechten afkeer tn
dit
my het vertrouwen, dat de waarheid
«rak, en ik antwoordde eerlijk:
Hoogste stand: 766.9 te Isafjord.
Laagste stand: 732.1 te Kopenhagen.
Verwachting Matige tot krach-
tigen, later afnemende Noord-WestelUke tot
Noordelijken wind, half tot zwaar bewolkt,
waarschijnlijk regen- of hagelbuien, later kou
der.
,Jk heb er Inderdaad over nagedacht, George
eens te gaan opaoeken om te alen wat hij in
mijn afwezigheid heeft uitgevoerd. Maar be
halve dit ben ik van plan, eerlijk met Mc.Mur-
trie te handelen. Het Hjkt mij trouwena. dat dat
mijn eenige kans Is.”
Ergens in het huis klonk het zwakke geluid
van «en bel en Sonja stond op.
„Het is uw eenige kans.” zei se. „Maar moge-
UJk een betere dhn u verwacht."
Met deze bemoedigende, ofschoon mln of
meer duistere opmerking ging zjj hóen en liet
ml) aan mijn eigen gedachten over.
Een uur later kwam McMurtrie. Voorkomend
en hoffelijk als altijd, klopte hij op de deur
voor hij binnentred en wenachte mij vriende
lijk goeden morgen.
Uk heb weer een Daily Mail voor u meege
bracht. die van gisteravond," zei hij, terwijl
hl) het blad op tafel wierp. .Het vervolg van
uw avonturen staat er In.”
Hij keek mij aan met dien elgenaardijen
glimlach en vervolgde:
„Hoe Is het nu met de stUfheld en met de
keelpijn?"
„Verdwenen.... allebell.... Behalve gebrek
aan kieeren, heb ik geen enkel excuus, om nog
langer In bed te bUJven.”-
HU knikte en ging in het raamkosUn zit-
tan.
„Daar Is wel iets op te vinden. MUn vriend
Bavaraff sou u zeker met bet grootste genoe
gen wat van sUn kieeren afstaan. U schUnt
vrUwel even groot te zUn.’
Sgd.‘v^ v^l^v^^^ f3000»“^Srl^vwa beid» armen, beenen of belde oogeaf750. doodell
De Minister van Economische Zaken heeft op
grond van de crisls-organlsatle-beschlkklng 1934
II aan de ongeveer 300 landbouw-werkgevers In
Oostburg, Zuidzande, Retrenchement, Nleuw-
vliet, Waterlandkerkje, Sluis, St. Kruis en Eede
In West-Zeeuwsch-Vlaanderen, ten aanzien van
de arbeidsvoorwaarden hunner arbeidsvoor
waarden hunner arbeiders verplichte arbitrage
opgelegd.
De landbouwers hadden vrijwillige arbitrage,
him voorgesteld door den rjjksbemiddelaar prof.
Aalberse, afgewezen, terwijl overeenstemming
In zake de loonen met de landarbeidersbonden
niet mogelijk bleek. De arbeidersorganisaties
hebben nu besloten de staking niet te laten
doorgaan.
heeft men
u. Het
schijnt, dat meer dan zeventig man hier in
lurt naar u zoeken.”
elgenlUk
drie weken zullen wjj er wel in geslaagd sUn.
u te verschaffen wat u noodlg hebt en de
eerste opwinding over uw ontsnapping is dan
ook voorbij. De Dally Mail zal dan wel genoeg
van u hebben, al zal dat dan ook niet het
geval zUn met de
HU zweeg en tik!
te af.
„NatuurlUk zult u in Londen uiterst voor
zichtig moeten zijn. Ik zal u zoo veranderen,
dat het Iedereen onmogelUk zal zUn u te her
kennen. Maar u loopt altUd het gevaar, dat
iemand uw stem zal herkennen.”
„Ook die is tot op zekere hoogte te veran
deren,” zei Ik. „Overigens Is het niet waar
schijnlijk. dat Ik Iemand zal ontmoeten, die
mU goed kent. Ik wensch alleen mU twee of
drie avonden goed te vermaken en het West
End Is groot genoeg, wat dat betreft.”
Na een oogenbllk voegde Ik er onverschil
lig aan toe:
„Maar wanneer u werkelUk meent, dat het
gevaar te groot Is, dan zou Ik mjjn plannen
kunnen opgeven.”
Het was brutaal gezegd, maar het behaalde
het succes, dat Ik er van verwachtte. t
twUfel, die misschien bU McMurtrie had'
staan, was nu blijkbaar verdwenen.
,4k denk, dat u des te beter zult werken na
een kleine vacantle. En ik ben er van over
tuigd. dat u verstandig genoeg bent, elke moei
lijkheid te vermUden."
HU ging naar de deur, waar hij nog even
blééf fi^Pni
de romp Is overal zwaar beschadigd, soodatvoor
de reparatie van het schip een grooter bedrag
noodlg zou zUn als de verzekeringssom van
560400 pond sterling.
De verklaring van „totaal verloren” heeft
in Engelsche verzekeringskringen groote ont
stemming verwerkt, daar ook een tweede ver
zekering op totaal verlies van het schip tot een
bedrag van 280.000 pond sterling afgesloten te,
waarvan evenals van de andere Verzekering een
groot aandeel op de Engelsche markt Is onder
gebracht. Vandaar, dat men in Londen de ver
handelingen omtrent de oorzaken van den brand
met groote belangstelling volgt, daar men aan
neemt, dat er brandstichting In het spel te en
uit het resultaat van het Amerikaansche on
derzoek een vingerwUzlng hoopt te vinden
voor het feit, wie dan als brandstichter in
aanmerking komt. Het schip zal hoogstwaar-
schljnJUk niet weggesleept worden, daar de
kosten veel hooger zouden zUn als de opbrengst
van het wrak dat overgebleven te.
Heden zal Jezus niet weigeren, zooals
aan den oever van het meer Genezareth,
de scepter van het Koningschap te aan-
vaarden. Wij willen Hem geen Koning
schap geven dat Hem niet behoort. Hij zal
onze bede, onze stem verhooren en heer-
schen in alle zielen over de gansche
Aarde.... en ZUn RUk zal geen einde
hebben.
Kortgeleden verloor het stedelUk gymnasium
van Boedapest in prof. Lajos Maroth een
leeraar, die wellicht zUns geüjke nergens vindt.
In de werkkamer van den overledene vond
men een nauwkeurige registratie over al zUn
leerlingen, gedurende de 47 jaar, dat hU zUn
ambt uitoefende. De naam van ieder afzonder-
lUk was voorzien van een blographle en een
odophotographle en bevatte nauwkeurig de le
vensdaden en voornaamste gebeurtenissen in
het leven van den betreffende student, met
alleen gedurende den schooltUd, maar ook van
de latere Jaren. Voor een kast met de blogra-
phleërj van 470 leerlingen, die In den wereld
oorlog gevallen waren, brandde voortdurend een
lamp en de professor zelfvernieuwde lederen
dag de bloemen tot aandenken van de doo-
den. Onder de namen van zUn vroegere leer
lingen leest men ook die van den beruchten
avonturier Lincoln Trebltsch. ZUn leeraar
schreef van hem: „Lincoln Trebltsch zal een
maal een beroemd journalist of romancier wor
den, want hU liegt er op los met een onbe
kommerdheid, fantasie en zekerheid als ik nog
nooit ondervonden héb.”
Nadat hU gehoord had dat Trebltsch afge
vaardigde van het Engelsche Parlement ge
worden was, véégde ïifl aatrfle btographte toe:
„HU meent met het lot te spelen. terwUl dit
toch slechts met hem speelt."
TT 7 »t scheelt er aan. Juffrouw van Helm?"
yV vroeg Heribert Panks aan een knap
meisje' dat Juist de stoep afkwam van
hun gezamenHJk pension aan zee. „U ziet er uit,
alsof u in moeilUkheden verkeert. Kan ik u
soms van dienst zUn?”
Heribert Panks, een knappe jonge man van
ongeveer 30 Jaar, was altUd bereid om z'n even-
mensch te helpen zooveel hU vermocht, vooral
nu het ’t meisje betrof, dat in T zelfde pen
sion als hU haar „weekend” doorbracht en
waarmee hU heel graag nadere betrekkingen
wenschte aan te knoopen. Zoo flink als Heri
bert echter was als zakenman, zoo stunteUg
voelde hU zich in de nabUheld van Annie van
Heim. x
Meel graag, mijnheer Panks,” antwoordde
het Jonge meisje. „U moet weten, dat Ik zoo
juist tot de ontdekking kom, dat ik m’n sjaal
aan het strand verloren heb. Ik was van mid
dag een wandeling gaan maken en ben toen op
het strand in een of anderen kuil wat gaan
zitten rusten en bU m’n vertrek moet ik m’n
sjaal hebben vergeten en laten liggen. Mis
schien wilt u mee terug gaan om te zoeken,
't Was nog een geschenk van m’n moeder;
daarom stel ik er des te meer prUs op om ze
terug te hebben.”
.^fgesproken,” zei Heribert. „Ik zal u helpen,
maar dan moet u mU m’n gang laten gaan. Ik
werk altUd volgens m’n eigen systeem Of u
nu al mee terug gaat, dient nergens toe, want
u kunt zich toch niet meer herinneren in wel
ken kuil u gezeten hebt, is ’t wel?”
„Neen dat denk ik ook niet.” kwam het
aarzelend van Annie’s lippen.
„Daarom; dat zou ’t zelfde zUn als “t zoeker,
naar de bekende naald. Over een uurtje ben
ik terug en zal u zeggen, in welken kuil u zoo-
wat geweest bent."
Ongeloovlg keek ze hem aan. doch zonder
verder nog iets te zeggen, Uchlte hU z’n hoed
en was met enkele sprongen de stoep af.
Opgewekt Ucp hU verder, reeds bij voorbaat
verheugd over het resultaat dat hij zou behalen
en waardoor hU in de achting van Annie van
Helm zou stUgen.
Nog geen uur later stond Heribert met een
tevreden glimlach op z’n gezicht tegenover An
nie van Helm In de conversatie-zaal van 1
pension.
.Als u mee wilt gaan, juffrouw van Helm,
zullen we gauw genoeg uw sjaal gevonden heb
ben,” verzekerde Heribert. vergenoegd.
In gedachten verdiept, liep Annie naast haar
begeleider voort, die haar helmelUk gadesloeg,
en zich afvroeg of hU nu den moed zou heb
ben. tot haar de beslissende vraag te richten.
Morgen moest hU weer terug naar de stad en
dan zou misschien z’n kans verkeken zUn. Na
ongeveer een kwartier geloopen te hebben,
hield Heribert op, wees op een zandhoop en zei
„En Ik zou ze met het grootste genoegen
aannemen,’’ zei ik. „Zelfs het genot, weer eens
in een werkeUJk bed t« liggen, wordt na en
kele dagen vermoeiend.”
„Ik vrees, dat u niet veel vrUheid zult kun
nen verwachten, zoolang u onze gast bent”,
zei hU. achterover leunend tegen het venster,
..zelfs des nachts. Ik denk dat Sonja u wel
van de waarschuwing van gisteravond heeft
verteld.”
„JaIk had graag bU dat onderhoud te
genwoordig willen zUn.”
Met was hoogst Interessant Te oordeelen
naar hetgeen de man vertelde,
zelden gevangenen erger gemist dan
schUni
de bui
„Ik veroorzaak toch
moeite.”
„Och.... aan ons in elk geval niet.
spUt me alleen, dat we uw verblüf hier
wat aangenamer kunnen maken.”
HU opende zUn koker en nam een cigarette.
„Over het algeflieen zal de tUd u echte»
niet zoo heel lang vallen. In de eerste plaste
hebben we de verandering in uw ulterlUk aan
tc brengen ik hoop daarmee overmorgen te
beginnen en dan heb Ik een lUst noodlg
met de opgave van alles, wat u voor uw proef
nemingen noodlg hebt. Het zou misschien het
beste zUn. als u een teekenlng van de werk
plaats In kwestie kon maken, geheel zooals
u die Ingericht wenscht te hebben. U zou daar
mee dadelUk kunnen beginnen?"
Welk een volheid van vrede voelt de ziel,
wanneer zU met doordringende gedachten
de harmonie tusschen het RUk van Chris
tus en het Sacrament van ZUn Liefde
bloot legt. Alles is Liefde; heerschen is
Liefde; de Eucharistie is Liefde. Op het
pad der OoddeUjke WUsheid gaan de
Waarheid en de Liefde immer met geUJke
schreden. Het Eucharistisch RUk van Je
sus, heeft in den loop der geschiedenis
stralende sporen achtergelaten. Liturgie
en kunst, grootsche monumenten, histori
sche daden, Eucharistische wonderen, tee-
kenen den voortgang van Z-n weg. Maar
dit alles Is slechts het bloeiende grastapUt,
dat de bodem bedekt De Schat is verbor
gen en men moet hem zoeken in het gra
nieten inwendige der Waarheid, waaruit
de volheid der Liefde springt. De rots der
Waarheid splUtende, vindt de ziel de toe
gang tot de Liefde. Eenmaal door die Lief
de getroffen, brandt zU van ongeduld, dat
Christus in haar het RUk van ZUn Liefde
vestigen zal en voelt zU zich doordrongen
van apostolisch vuur om de grenzen
Kerk uit te zetten. Het Sacrament
Rijks zal Rijk van Jezys vergrooten
langs de géheiasvoMe kekeer der geestelUke k
wereld, door de wljdeche ruimte der Kerk,
door de grenzelooze uitstrekking der Eeu
wigheid.
Hierop
die God in uw hart gelegd heeft,
meer nog de Liefde, die als een brandend
vuur uit de Eucharistie ontspringt, hopen.
- 14
„Ik dacht,” zei ze langzaam, „Ik dacht, dat
U misschien naar Londen wilde om haar op te
zoeken.” t
schudde mUn hoofd.
„Zoo zelfzuchtig ben ik niet. Ik heb al moei
lUkheden genoeg over haar gebracht.”
u'
ikeeft gebracht.”
(Vervolg van pag. 1)
De Eucharistie is een mysterie der God
delijke Vernedering, maar het Eeuwig
Leven is een mysterie van Gods Eeuwige
geerdUkheid.
Is het waar, oo in deze gestalte van het
Rjjk, dat de Eucharistie een instrument
van Jesus’ Koningschap is? Steunende op
het woord van het Evangelie. „Wie dit
Brood eet, zal Leven In Eeuwigheid”, leeren
de theobegen, dat de Eucharistie het zaad
der verrijzenis van het Eeuwig leven te,
dat wil zeggen: het zaad van het Rijks
Gods in eeuwige gestalte. Door haar kracht
gaat het leven des geloofs over in een
leven van aanschouwing. De pelgrim be
reikt zUn vaderland en degenen, die ge
deeld hebben in Christus’ vernedering,
deelen nu in zUn onvergankeUjke glorie.
Daarenboven kunnen wU zeggen, dat de
Eucharistie reeds een voorsmaak te van het
hemeteche leven.
De dood, het oogenbllk van onzen over-
gang, zal slechts de sluier verscheuren en
ons open en klaar toonen, wat wU reeds
hielden, wat wij in zekeren zin reeds zagen
in het licht van het Geloof. GoddelUk
ongeduld van Christus’ Hart, dat gewild
heeft, dat wU door een rU van wonderen,
reeds In dezen tUd, het leven der Eeuwig
heid zouden zien en dat wU ons hart reeds
verborgen in den Hemetechen nacht van
het Geloof en de eeuwige Vlam der Liefde
zouden dragen.
„Zeker! Ik zal blU zUn
ben.”
„En Ik denk niet, dat u het ons kwalUk
zult nemen, dat wU niet alles even weelderig
kunnen Inrichten. WU moeten een zoo een
zaam mogelUke plaats vinden en dat zal waar-
schUnlUk meebrengen, dat u hoofdzakelUk van
geconserveerd eten zult moeten gebruik ma
ken. Over het algemeen zult u zich wat moe
ten schikken.”
„Daar geef ik weinig om,” antwoordde ik.
„Na Prlncetown zal het mU niet moeilijk val
len te schikken.”
„Wanneer u mU maar alles verschaffen kunt
voor mUn werk, dan zal Ik het u over 4e rost
niet lastig maken.”
HU knikte voldaan.
„Tusschen twee haakjes,” zei hU, „Ik denk,
dat u, voor u In de gevangente kwam, geen
snor of baard gedragen hebt?”
„Alleen bU een amateur-tooneelvoorstel-
llngen toen viel de «nor nog af.”
„Dat alleen al zal een groote verandering
in uw ulterlUk teweegbrengen. Ik ben benieuwd
hoelang het zal -duren eer uw baar^.lang ge
noeg to.” V
Ik streek met mUn hand over mUn gezicht,
dat reeds met een dichten stoppelbaard van
een halven centimeter bedekt was en iel:
„Ah het zoo voort gaat, nog een week» denk
McMurtrie glimlachte.
„Een week plus veertien dagen aal er dichter
bU aUn,” ael hU. terwUl hü opatond. „Dat aal
Juist met onze plannen overeenstemmen. In
In het tweede kwartaal van 1934 hebben de
Engelsche nationale zenders 149 8 0 8- en
politieberichten uitgezonden. Van de 107. die
op ziektegevallen betrekking hadden, leverden
71 resultaten op en 23 niet, terwUl van drie ge
vallen niets meer werd vernomen. Veertig maal
werd gevraagd om getuigen van een ongeluk,
wx>. 23 maal met succes. De resteerende twee
oproepen hadden betrekking op misdaden en
leverden niet het gewenschte resultaat op. De
provinciale zenders zonden twintig noodroepen
uit. Twaalf hadden betrekking op ziektegeval
len, tien vroegen om getuigen van een onge
luk en aes om opheldering van misdaden. In
resp. vier, vUf en drie gevallen werd bet ge-
wenachte resultaat bereikt.
f b< verlies van een hand f 1 oU verllee van een Z Cfl bij een breuk van Z bU verlies van *B
A eén voet of een oog f Z luim of wljsvlngar J arm f sorteren vinger
„Ik zal u de kieeren en wat papier en inkt
laten brengen.”
Na drie Jaren arbeid In de steengroeven,
soms onderbroken door een korten tUd van
[postzakken-naalen, was de gedachte, tot aan
genaam werk terug te keeren. mU wonderlijk
aangenaam. Gedurende het half uur, dat ver
liep voor Sonja met mUn kieeren kwam, lag
ik In bed Uverlg enkele punten In verband met
de taak, die mU wachtte, uit te werken. Dlk-
wUls had ik de lange, eenzame uren tn mijn
cel op dezelfde wijze talrijke cUfers en details
uitgewerkt op mUn gevangentebordde meeste
had Ik echter slechts vaag kunnen onthouden,
daar het een van de verstandige regels van ons
vroolUk gevangentestelsel te, aan geeft veroor
deelde toe te staan, blUvende aanteekenlngen
te maken, die voor hem na «Un ontslag van
waarde zouden kunnen aUn.
Het was dus hoogstwaarachUnUjk. dat ik den
eersten tUd druk werk zou hebben, maar niet
voor ik mU in Savgroff's kieeren had gesto
ken, die mU uitstekend pasten, en aan tafel
zat met een stapel fcladpapier voor mU, drong
het geheel tot mU door, welk een langdurige
taak Ik op mU genomen had.
)C«val t
>u afl<
..Dan te het om uw neef, dat u er heen wilt,”
*i «e zacht, „de man die u in de gevangenis
Ren oogenbllk bleef ik zwUgen. Het was mU
l«otaehng ingevallen, dat Bonja mU misschien
»1 dezt vragen «telde op bevel van McMurtrie
of haar vader. ZU zag mUn aarzeling en gtete
w de reden van.
^.Ü^hioeft niet bang te zUn, dat Ut zal
“ünacT.ter^r1 „De ’dokter e^ mü** vader zUn
*el In «taat voor zichzelf te handelen. ZU ««-
I wulken mU niet als hun spion"
I “r „as Se,, -
I h**r «tem, toen zU hun namen noemde;
Hoe, groot de beteekenis 1b die de fotographle
met Infra-roode stralen verkregen heeft, blUkt
met ifroote duldelUkfleid uit een tentoonstel
ling, die «nlangs te Londen werd gehouden.
Er bestaat haast geen gebied waarop de Infra-
roode stralen zich niet bewegen. Onschatbare
diensten kunnen zU het wetenschappeUjk
onderzoek verleenen, want met behulp van deze
stralen te het .mogelUk nog verder in het rijk
van den microcosmos binnen te dringen.
Een afbeelding van een waterdruppel toont dkt
bUzonder sterk. Het te een vergrooting die mll-
lioenen en millioenen kiemen vertoont, welke
zich ^n den eenen waterdruppel bevinden. De
microscoop alleen zou ze voor het ongewapend
oog van den mensch nooit in die massa kunnen
toonen.
Een andere afbeelding wederom te de ver-
groote opname van een druppel uit het water,
dat de fllterwerken van.de Londensche water
leiding gepasseerd heeft» Hier zUn geen kiemen
te ontdekken, zoodat men werkelUk kan aan
nemen dat er geen bacillen aanwezig zUn, wat
men bU het kUken door de microscoop nooit
met zekerheid zeggen kan.
Van nog grooter belang echter te het feit dat
men de Infra-roode stralen In de criminalistiek
op zoo velerlei gebied aal kunnen gebruiken.
Er te geen vervatecfüng die niet met behulp
van de Infra-roode stralen onthuld kan wor
den, en sporen van misdadigers waarmee men
vroeger geen raad wist, kunnen door Infra-
roode fotographle tot het zwaarste overtuigend
bewUs gemaakt worden.
