Staatslieden der Dominions
PER
DE WERELD ROND
BOOTZ’
RECORD
u&Aaal uan den daq
D-
bedenkt het telkens weer.
ook uit zywegen komt verkeer
5.6o
GENERAAL SMUTS IS
POPULAIR
OUDEGENEVER
NE II
LYNDON
ONTSNAPT
GEEN SPRAKE VAN!
1
1
WOENSDAG 24 OCTOBER 1934
1
1
i
Rector van St. Andrew’s
van door
Het stille huis
Wanneer ontdekte men
het platina?
Ondergrond te Moskou
voor
Kalmukken sterven uit
Speciale munten
bedelaars
Engeland drinkt de
meeste thee
Neef van een maharad ja
veroordeeld
Briefkaart twintig jaar
onderweg
Geen gast uit de dominion» i» in
Engeland zoo welkom al» de
B oerengeneraal
Vijftien huwelijken
tegelijk
1
I
DOOR
VICTOR
BRIDGES
r r
Dapper optreden van
een klein meisje
Met een locomotief er
Ma
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
middag hield tante Hanna
ver-
9
.1
huwelijk
Waarde neef en nicht!
Tot mijn groot genoegen vernam Ik. dat
4
bl
M
A
hi
Onze tocht ging thans naar Katmat en Klen-
lampen, met hun zachtroode kappen.
een
was.
h
n
B
B
I
b
ta
P
kl
i leidende staatslieden der Domlntcns
worden door de Engelschen vaak meer
getierd dan hun eigen ministers Dit la
Eensklaps geraakten we temidden van groote
donkere wolken. De hoogtemeter functlonneer-
uit
Nog heden ten
gevoelen
liaar ziel
mocht he!
ki
P
ai
ti
Pi
ta
<b
fe '<r
PUTEI»?
■en advertentie behoeft geen ■kapitalen* te
koeten. Plaats maar een» een Omroeper! RuM«
jeering en gelükvormlge setwljse. Billijk han-
delstarlef.
Ik
Road;
weer. Onmlddellük weer een schok. We hadden
contact met de wereld Met de uiterste voor
zichtigheid zette Oom de remmen aan We
stonden stn. ..Gelukkig Bok. de landing is best
verloopen Averij kan het toestel niet veel-heb
ben Moge lijk is een der landlngswielen ver
brijzeld. We moeten even kijken.
gelschen gehad, en In zjjn redevoeringen weet
hü dezen steeds op hun gevoeligste punten te
treffen of te streelen.
Het Is misschien niet algemeen bekend dat
hU zijn Juridische studie (In 1894) voltooid heeft
aan Christ's College, Cambridge, waar njj op
34-jarigen leeftijd cum laude promoveerde. Of
schoon natuurlijk van Hollandsche afkomst,
was Smuts van geboorte geen Transvaler doch
een Brltsch onderdaan. Zijn vader was lid van
de Wetgevende Vergadering der Kaapkolonie,
en hjj zelf werd te Kaapstad geboren, en heeft
daar ook twee jaren lang praktijk uitgeoefend
vóór hij tegen het eind van 1896 naar Johan
nesburg verhuisde, waar hü twee jaren 'ater
(op 28-Jarigen leeftijd) tot staatsprocureur be
noemd werd. Leeft er thans nog één staatsman
die toen reeds tot een der aanzlenlukste x>sten
verheven was?
kwam ook de redding Vroeger dan men ge
hoopt had moest nicht met de kinderen ver
trekken en daarna overviel tante een zoo sterk
verlangen naar eigen huls, dat men ook haar
koffers pakte en haar naar 't station bracht.
Natuurlijk verheugden de echtgenooten zich
er over en hoopten maar dat, nu de drukte en
de beweging voorbij waren, vrede en kalmte
weer In hun huis en hart zouden heerschep
Slechts enkele dagen was men echter bezig zich
weer daaraan te gewennen, toen opnieuw een
brief hun rust kwam verstoren Na het schrij
ven gelezen te hebben, wierp de kapitein den
brief met een allesbehalve malachen uitroep
neer. Dreunend sloeg hü met de vuist op ta
fel. „Ze maken me hier nog gek in dit stille
huis. Daar schrijft onze schoonzuster dat tante
Hanna zooveel moois van ons huis verteld heeft,
dat ze ook graag eens een paar rustige weekjes
bl) ons wil doorbrengen Ze hoopt zooveel te
meer op een gunstig antwoord, omdat ze hier
tante Llze met haar beide dochters hoopt aan
te treffen, die eveneens voornemens zijn ons
te (bezoeken Wel ja, we maken er een huur
kazerne van! Maar dit zeg ik je," ging de ka
pitein met verheffing van stem voort, ..morgen
nog zeg Ik de huur op en ga een andere woning
zoeken, een boven- of benedenhuis. Xla me
precies hetzelfde Met elke andere woning zal
ik genoegen nemen. Maar de hamel zij den ar
men makelaar gunstig, die tegen me zeggen
aal: ,Jk heb iets bijzonders voor u een stil
huls!”
Het edelste aller metalen is het platina, dat
de Europeanen reeds in 1500 uit Columbia
(Zuid-Amerika) meebrachten.
dage bezit Columbia rijke platlnavelden. Binds
Rusland in 1819 zijn Oeral-platlna kent, heelt
Columbia een zwaren concurrentiestrijd te voe
ren tegen de Russen.
Hoewel Columbia dus reeds In 1500 het pla
tina kende, kwam het in Europa toch eerst in
1740 in den handel. Het was In 1751, dat de
Zweedsche chemicus Scheffer de chemische ge
halten ven dit edel metaal kon vaststellen. De
naam platina is Bpaansch en is afgeleid van
het woordje plata (zilver). Deze aanduiding is
te verklaren als men weet, dat het platina jaren
geleden voor zilver doorging.
De portier bood mü aan een taxi te roepen;
onderwijl keek Ik scherp de straat langs om te
kijken of mijn vriend met het Utteeken ergens
te bespeuren «ras. Ik zag geen spoor van hem.
maar toen de taxi voorreed, nam ik toch de
voorzorg den chauffeur met duidelijke stem op
te dragen mij naar het Pavilion te brengen
Niet voor wij tot vlak bü deze Inrichting ge
komen waren, beval Ik hem naar Chelsea door
te rijden.
Ik wiet, dat Tommy nog hetzelfde atelier
had dit had Joyce mij verteld In haar
laatsten brief. Het lag in een nieuw blok hulzen,
achter In Beaufort Street, een halve mul van
het huls van George verwijderd. Gedurende den
geheelen rit overlegde Ik. hoe ik mü sou ver
ontschuldigen over een bezoek op zoo onge-
wonen tijd en tan slotte achtte Ik het het beste,
ml) voor een Amerikaanse!) artist uit te geven,
die een en ander van Tommy s werk had gezien
en bewonderd.
Lisandro De bes. die uit Temuco, vijftig kilo
meter van Vers Cruz verwijderd, naar laatst
genoemde plaats wilde reizen, maar geen geld
had de trelnkosten te betalen, heeft onlangs
een brutaal stukje uitgehaald, waarvoor hu
thana achter slot en grendel moet boeten.
mü met een buiging toereikte; daarna deed
hü een step achteruit om het resultaat af te
wachten. Het menu luidde als volgt:
dyke. Uur na uur vlogen we voort, over glet-
echers en sneeuwvelden, tot we eindelük in een
wereld aankwamen peet afwisselend Ijsvelden
en boeschen.
de
Deze werd
zoo verontwaardigd, dat hl) een geweer greep en
op den leeraar schoot, die naar het ziekenhuis
moest worden vervoerd en dit pas na langen
tijd kon verlaten.
De veroordeelde is van het vonnis In hooger
beroep gegaan.
Bouillon, Krlmpzalm, Lamsvleeech, Nieuwe
aardappelen, Houtduiven. Peche Melba, Marrow
on Totet.
Jullie verhuisd zijn en een mooi en rustig
huls bewoont In t boech. Sedert lang was
het mün wensch je eens te bezoeken en
toch zou ik zulks opnieuw hebben uitge
steld, had niet mijn- huisdokter me uit
drukkelijk aangereden spoedige verandering
van lucht, te gaan zoeken Ik moet een
w’eek of vier van rust en boschlucht gaan
genieten en wist niet tot wie mü beter te
wenden dan tot jullie, die in eene voor
mü zoo geschikte omgeving woont. Ik hoop
daarom dat ge uw oude tante, die morgen
om 4.30 zal arriveeren, welwillend zult ont
vangen.
Binds twee weken woonden de heer cn me
vrouw Van Ooyen In het nieuwe huls, dat naar
beider tevredenheid smaakvol en gezellig was
ingericht. Vooral de stille ligging en rustige
omgeving voldeden hen, want geen gesnor van
auto's noch geschreeuw van venters drong tot
hen door. De kapitein kon dan ook niet nala
ten te zeggen: „Ik ben maar blij dat je zoo
vast op je stuk stond. Ella!” ..Gelukkig dat ik
ook jou smaak zoo goed getroffen heb." sprak
zijn wederhelft ,Jk ben er zeker van dat t Je
met den dag hier steeds meer aal bevallen Je
kunt je hier hielemaal aan Je liefhebberijen
wijden en niemand zal onze rust storen." „*t Is
te hopen." antwoordde de kapitein op een toon,
als vreesde hü een naderend onheil. En Me.
daar bracht de dienstbode een brief binnen
Nieuwsgierig begon de kapitein te lezen, meer
en meer betrok zijn gezicht en toen hij den
brief ten einde had. wierp hü hem driftig naar
zijn vrouw, zeggende: ..Wel verduiveld, daar
komt onze rustverstoring al."
Mevrouw nam en brief en las:
Op *1 Augustus 1914 werd te Rome een brief
kaart gepoot voor Bressanone, dat toen nog tot
Oostenrijk behoorde.
Eerst 30 Sept. j.l„ dus meer dan twintig jaar
later, kwam de briefkaart te Innsbruck aan.
Daar Bressanone thans evenwel op Itallaansch
grondgebied ligt, zonden de Oostenrij ksche
postautoritelten de briefkaart terug naar Italië,
en spoedig arriveerde deze thans te Bressanone
Daar de briefkaart voorzien was van een
postzegel ter waarde van vijftien centesiml. het
geen In 1914 voldoende was, moest de geadres
seerde strafport betalen, aangezien het zegel
recht thans vijftig centesiml bedraagt.
Dezer dagen heeft de eerste trein van den
Moskouschen ondergrondschen spoorweg een
proefrit gereden. Het traject bleek uitstekend
te zijn en de rit verliep zonder moeilijkheden.
De geheele HJn (die ruim 11 KM. lang is),
en met den bouw, waarvan in 1931 werd begon
nen. is thans büna gereed.
9
De Jongste berichten betreffende den stand
der Kalmukkenbevolklng luiden vrij ongunstig.
De Kalmukken, eens het talrijkste van alle
Mongoolache volken, zijn reeds sinds twee
eeuwen over Rusland verspreid. Gedurende de
laatste vUf en dertig jaar Is dese stam tot op
35.000 sleten geslonken Het rterftectjfer is het
grootst bij de vrouwen.
de niet goed meer en hoe hoog we ook vlogen,
we bleven maar in de donkere wolken. Oom
besloot eindelijk om wat lager te vliegen. Hü
deed dit uiterst voorzichtig
Eensklaps voelde Ik een schok. Ik werd In een
der hoeken van de cabine gesmeten. Oom Syd
ney zette den motor af. Het toestel zweefde
„Zie je, dat heW^jé nu van dat verwenachte
verhuizen," begon de kapitein hftlg. „Waren
we maar rustig In ons bendenhuis gebleven
dan kregen we nu geen last van een oude, half-
zieke tante.” „Je hebt toch zelf toegestemd om
te verhuizen,” merkte zijn vrouw op. Mé, wat
je zegt,” schreeuwde de echtgenoot terug, doch
mevrouw ging rustig voort: „maar dat is nu
de zaak niet. In ieder geval moeten we tante
Hanna ontvangen, hoe onaangenaam haar be
zoek ook is. en behandelen met de achting en
esiesetesisMieee weMMettiitMssseeesesMfsssssiiet
Terwül ik het las genoot ik leder woord
afzonderlük en met een lichte zucht gaf Ik het
hem terug.
„De góden hebben Inderdaad uw consultatie
bü gestaan."
Monsieur Gauller nam een wijnkaart op.
„En wat zal Monsieur drinken." Informeerde
hü eerbiedig
.Monsieur heeft een volmaakt vertrouwen in
uw oordeel. Hü zal drinken wat u goed dunkt
hem te geven.”
Een half uur later leunde ik opnieuw achter
over in mün stoel en met een superbe tevreden
heid mompelde ik de regels van Sidney Smith
voor mü heen:
Een neef van den Maharadja van Rewa is
tot zeven jaar strenge opsluiting veroordeeld,
omdat hü op zijn leeraar heeft geschoten.
Op school werd een prisma vermist en
jongeman werd hiervan verdacht.
De gemeenteraad van Praag heeft besloten,
om voor bedelaars speciale munten te laten
slaan, aangezien het aantal bedelaars In deze
stad den laatsten tüd zeer sterk is toegeno
men.
De munten zullen van zeer goedkoop metaal
gefabriceerd worden en oen gat in het midden
zal de munten van de gewone onderscheiden.
Er zullen twee soorten geslagen worden van
tien, en van twintig heller.
De munten zullen van overheidswege ver
strekt woroen aan sociale en phllantroplsche
instellingen, die ze onder het publiek distri-
bueeren. Men verzocht den Inwoners om alleen
aeze munten aan de bedelaars te verstrekken.
De munten kunnen door winkeliers weer inge-
wisseld worden voor gewoon geld. Dit zal slechte
door bepaalde personen geschieden, die zich
moeten leglmltoeren, daar men anders misbruik
vreest.
geer begrüpelük. Zü zien hen als de vertegen
woordigers van tot het Britsche Oemeenebest
beboerende landen, dus als „Rüks-flguren".
Van wier beleid en loyautelt de toekomst dezer
groote volkengemeenschap afhangt
Daarentegen zien zü hen niet gelük hun
eigen staatslieden in den binnenlandschen
Strijd; zü beoordeelen hen dus ook niet naar
de partüleuzen, waarnaar zü ministers en op-
posltie-lelders te Londen waardeeren of
gulzen. Of een Dominion-premier socialist la
aooals mr. Lyons (Australië), of conservatief
■ooals mr. Bennett (Canada), maakt voor de
gunst, waarin zü bü het Engelsche publiek
staan, weinig of geen verschil.
Maar tegen geen Domlnlon-staatsmar. heeft
men hier, sinds den dood van Sir Wilfred Lau
rier. den beroemden Canadeeachen Premier, zoo
hoog opgezien als tegen generaal Bmuta Wan
neer een volksstemming gehouden werd over
de vraag wie de grootste figuur onder de neden-
daagsche staatslieden van het Britsche Rük
is, dan zou de Boerengeneraal waarschijnlijk
een overweldigende meerderheid krijgen En
niet alleen omdat zün naam reeds wereldver
maard was vóór Iemand bulten Engeland ooit
van mr. Baldwin of mr. MacDonald gehoord
had. maar ook omdat hü in drievoudige hoeda
nigheid de hoogste onderscheidingen heeft mo
gen wegdragen: als Zuld-Afrikaansch staats
man. als Brltsch staatsman en als wereld-
staatsman. Want zoo hü gedurenden den groe
ten oorlog een der invloedrükste leden wu van
dat kleine oorlogskabinet met mr. Lloyd George,
dat een fettelüke dictatuur uitoefende, daarna
hoeft hü. de Afrikaander. missles vervuld op
het vasteland In het büzonder in Hongarije
op zoodanige wüze dat hü zich een Euro-
peeeoh staatsman van den eersten dag toonde.
Geen gast uit de Dominions is In Ingeland
welkomer dan hü- Hü'geniet hier een vertrou
wen. dat de meeste Britsche staatslieden hem
mogen belüden; vertrouwen in zün' beleid, in
zün doorzicht, in zün levenswijsheid.
Hü is thans hierheen gekomen om het rec
toraat te ontvangen van de St. Andrew s unl-
versltelt in Schotland. Zün rectorale rede werd
met groote belangstelling tegemoet gezien. Zü
heeft alle verwachtingen overtroffen. ZIJ be
vatte een oproep aan allen, die individualisme
en vrüheld lief hebben .om zich schrap te zetten
tegen het gevaar, dat generaal Smuts groo'er
en dreigender acht dan dat van een oor'og:
de «nieuwe tirannie”. In één dag tüd Is deze
term. de..nleuwe tirannie” spreekwoordelijk ge
worden. Zün strijdkreet tegen een serviele
maasa-mentallteit” te doorgedrongen tot alle
harten. De vrüe burger en leider van een vrü
volk heeft eindelük openlük ourven zeggen wat
Engelsche staatslieden verzwegen hebben uit
vrees, het een of andere .buitenland” te kwet
sen. Hü heeft een strijdleus aangeheven waar
op honderdduizenden lang gewacht hebben.
Ofschoon Generaal Smuts ulterlük en Inner
lijk een typische Hollandsch-Afrtkaander la.
wordt hü door het Engelsche publiek beter be
grepen dan de meeste staatslieden uit de sulver
Britsche Dominions. Merkwaardlgeiwüs h*eft
ook hü steeds een zeer scherpen blik op de En-
Sevenoly eaten, the epicure may say:
Fate cannot harm me, I have dined to-day.
Met kleine teugen dronk Ik mün mokka,
stak de geurige Cabana op. die monsieur
Gaultier voor mü had uitgezócht en overlegde
opgewekt wat ik nu sou doen..,. Ik had na
mün vonnis wooveel onaangename avon
den doorgebracht, dat Ik besloten vu van
desen avond ia alle opzichten een atoom te
maken.
Spoedig waren we opgestegen We cirkelden
nog eenmaal laag over den grond. Daar stond
Kaarteen ons na te küken. De jongen veegde
zoowaar zün oogen met oen zakdoek af. Zoo
had ons vertrek hem aangegrepen.
den zellner en betaalde mün
Het diner scheen mü belachelijk
goedkoop voor hot genot, dat het mü had go-
gegeven; en toen ik dat ook tegen monsieur
Gaultier zei. bracht dese mü tot aan de
deur.
en
ofschoon hü mün optnerkuig met een
afwüzend gebaar van zün band nad gmccep-
toerd.
«De meeste menschen voeden zich, sol hü,
„maar monsieur eet. En menschen. die workelük
eten overvragen wü niet Het te een genoe
gen oen diner te bereiden voor iemand die weet
het te approcieeren.”
Lisandro stond op het perron van Temuco en
dacht er over na, hoe hü het snelst en voor-
deellgst naar Vera Cruz kon komen, toen hü
plotseling op een idee kwam. Een trein, bestemd
voor Vera Cruz, stond, geheel zonder toezicht,
op passagiers te wachten Deze trein telde niet
meer dan een locomotief en twee wagens.
Bliksemsnel sprong Lisandro op de locomo
tief en maakte den hefboom der remmen los. Tot
schrik van alle zich op het perron bevindende
personen en tot nog grooter schrik van het
personeel, reed de locomotief het station uit en
in snelle vaart vereer.
De statlondirectle zat inmiddels ook niet stil
en liet 'een locomotief uitrijden, die den
jongeman achterna ging, terwül de beide man
nen op den wagen gebruik maakten van re
volvers Lisandro reed evenwel kalm door, doch
zag zich plotseling gedwongen te remmen, toen
van tegenovergestelde richting een trein kwam
aanrüaen.
De achtervolging was nu spoedig beëindigd
en Lisandro werd door de politie Ingerekend.
I
aangekomen zag Ik dat een kaartje
den klopper was gebonden. Ik wist, dat
dat altüd deed, wanneer hü niet
was en met een scherpe teleurstelling
ik mü voorover om te lezen, wat er
op geschreven stond. Met eenlge moeite, want
het licht was er slecht, onderscheidde ik ten
slotte de volgende woorden, onverschillig met
potlood geschreven:
„Uit de stad. Telegrammen en dringende
brieven av p. op no. 4 bezorgen. T. M.”
Het kaartje loslatend, bleef ik mü een oogen-
bllk staan afvragen wat nu te doen Als
Tommy een of anderen kameraad naast zich
had wonen, sou deze mü waarschünlük wel kun
nen zeggen, wanneer hü terugkwam. Ee»
oogenblik aarzelde ik; toen ging ik naar de
hall terug om op het bord te zien, wie de bewo
ner van no. 4 wel was.
Tot mün verbazing lae ik de naam ven een
vrouw; Juffr. Vivien.
hal binnen, die door een flauw gloeilampje was
verlicht.
Aan den rechterkant hing een bord met
de nummers der verschillende bewoners. Bü
no. 3 zag Ik den naam T. G Morrison nog
even ais vroeger, en met een lichte hartklop
ping liep ik de gang naar Tommy's deur in.
Daar
aan
Tommy,
thuis
boog
33
„Consulteer hem en de hemel sta uw beraad-
tiaging bit”
Hü haastte zich weg en ik wenkte den ober.
«Brong mü WBt Virginia-sigaretten en een
Sherry-brandy”
Hü bracht het bestelde, en achterover
leunend in mün stoel, keek ik om mü heen
met een gevoel van onvermengde behaaglük-
Md.
De lampen, met hun zachtroode kappen,
wierpen een warm licht over alle dingen en
door de rilne, blauwe spiralen van den rook
van mün sigaretten heen, zag ik de tesichten
van de door het lekker eten voldane men-
aohon Ik keek op de klok. Het was büna acht
uur, de tüd. waarop bet licht in de cellen
van Prlnoetown uitgedaan wordt en n nieuwe
kruipende nacht van ellende en duisternis be
gint Langzaam genietend nipte ik aan mün
gberry-brandy.
Ik werd uit mün gedachten wakker ge
roepen door de nadering van Monsieur Gaul
tier. Hü bad een menu in de hand, dat bü
Mün eerste opwelling was natuurlük Oe
orge te gaan opzoeken. Er was iets verieide-
lüks in de gedachte door een dertigen huis
knecht tot hem te worden toegelaten en mü
te verontschuldigen over een bezoek op zulk
een ongelegen tüd. Ik stelde de verandering
van zün gezicht veor, wanneer ik langza
merhand mün aangenomen stem achterwege
tou laten en wanneer hü heel langzaam de
waarheid zou gaan vermoeden.
Zoo verleldelük was dese gedachte dat Ik
haar slechts met moeite kon laten varen.
Maar ik wilde met mün genoegen In ,de
zaak George" niet kwistig zün: Ik dacht min
stens drie dagen over hem te doen en Ik
voelde, dat ik mü stellig sou laten gaan, wan
neer'ik thans naar hem ging, warm en verhit
van het eten en den wün. Trouwena Ik had
nog altüd een zwakke en ongegronde hoop,
dat ik door op George acht te slaan zonder
mün werkelüke persoonlükheld te verraden,
iets zou kunnen ontdekken, dat wat licht wierp
over zün gedrag ten opzichte van mü
Maar wanneer Ik nu niet naar Cheyne
Walk ging, hoe sou ik dan verder mün avond
doorbrengen? Ik stelde mü deze vraag, ter
wijl Ik langzaam mün glaasje old-brandy op
hiel en voor het füne vocht mün Hopen nog
had bereikt, wist Ik plotseling het antwoord,
ik sou Tommy gaan opeoeken!
Dit was een prachtige oplossing van de
moellükheid en terwül ik het glas weer neer-
eette. lachte Ik zachtjes louter van geluk.
Het voorultsicht met Tommy te praten zon
der dat bü mü zou herkennen, was slechte
liet den auto stilhouden in de King's
terwül ik ultetapte keek Ik nog eens
terdege uit. of ik niet gevolgd word. Hierover
gerustgesteld stak !k oen nleuwe sigaar op en
liep de Beaufort Street in.
Er scheen weinig In de straat veranderd,
sinds ik er den laatsten keer geweest wae. Een
paar oude huizen waren afgebroken, maar
.Florence Oourt” (scowls het blok ateliers,
waar Tommy woonde, heette), was nog ge
heel sooals ik het mü herinnerde. Do voordeur
was open, een gewoonte, die men In Chelsea
overal vindt, en ik stapte de vierkante steenen
vrtendelükheld,
waarop haar hoo
gs jaren en groo
te rijkdom recht
hebben. Ik ga
maar dadelijk
met het meisje
de kamers in orde
maken.”
Den volgenden
haar Intocht in t stille huls. Ze wisTnlêt wat
ze van verwondering zeggen zou .Maar kln-
ceren, zoo iets la nergens ter wereld meer te
vinden! O, wat zal ik me hier op mün gemak
nvneien.” En teen begon ze te vertellen van
■kt^ van wat ze wel en wat ze niet
lebben en ho laat ze gewoon was alles
te gebruiken. Ook dat ze veel wandelen moest,
maar daarbü steeds geselschap moest hebben
vanwege de duizelingen, die ze laatst gehad
had en dat se graag, had dat neef haar des
avonds de courant voorlas, omdat haar oogen
minder werden. Men moest echter geen drukte
voor haar maken.
Ondanks dese laatste bescheidenheid was In
het stille huis de duivel loegebroken. sinds tante
er haar Intrek had genomen De meld zei om
den anderen dag haar dienst op, wül de werk
zaamheden verdubbeld waren, de kapitein was
humeurig, omdat hü in zün gewone regelma
tige levenswüse verd gehinderd en mevrouw
kreeg, wül zü haar uitgaven niet met de ont
vangsten In evenwicht kon houden, van haar
echtgenoot die in geldzaken zeer gevoelig was,
menig hard woord te slikken. En *t ergte was:
tante dacht er niet aan te vertrekken, integen
deel, ze was tevreden en voelde zich zoo gezond,
dat ze 't nu wel aandurfde haar jongste nicht
met haar belde kindertjes eens te ontvangen,
't Zou zoo goed voor hen zün hier buiten en
neef en nicht zouden tante dat plezier wel wil
len gunnen.
De kapitein was een heftige gemoedsulting
nabü. toen hü dit verzoek hoorde, doch wist
zich gelukkig te beheerschen Hü durfde die
goede tante niets weigeren, vooral omdat hü
gemerkt had dat ae over een veel grooter ver
mogen beschikte dan hü had durven hopen en
onbegrijpeltjkérwüae nog steeds geen testament
gemaakt had En daarqm ook werd het huls
betrokken door de nicht met haar twee klei
nen, van wie de oudste anderhalf jaar en de
jongste tien weken was. En in het stille huis
begon nu een geroep naar doeken en warm
water, naar pap en zuigtlesschon, dat'den ka
pitein de haren ten berge rezen. In de woon
kamer stond de kinderwagen en bulten flad
derden natte luiers langs zün Jonge roaeboom-
pjes. Maar toen de ellende het hoogst was,
De statistiek omtrent het theeverbruik In
Engeland stügt met de jaren. In geen land
van Europa wordt zooveel thee gedronken als
In Engeland. Kort na den oorlog dacht men,
dat men thans de hoogste statistiek had be
reikt, doch het aantal kilo’s, hetwelk door onze
Engelsche buren wordt verwerkt, is nog steeds
stügende.
Ongeveer 50 jaar geleden kreeg Engeland alle
thee uit China, doch de Chineeeche invoer is
thans verminderd tot op 4/5. De meeste thee
komt thans uit Britach-Indié en Oeylon.
Af* driftige passen liep de gepensionneer-
VI de kapitein Van Ooyen opgewonden
zün huiskamer op en neer, terwül zün
vrouw zich met een handwerkje bezig hield en
deed alsof ze in de gemoedsbeweging van haar
i echtgenoot geen erg had. „t Doet me genoe
gen, Jo,“ sprak ze. „dat we het toch ten slotte
weer eens zün!" „Het eens zün,” stoof de ka
pitein op, „het eens zün! Dacht je dat ik deze
woning, waar geen enkel gebrek aan ia. nu
weer zou gaan verlaten. Ik denk er niet aan nu
te verhuizen!”. .Maar man, bedaar toch. Je
weet dat ik niet om de woning, maar om de
omgeving hier weg wil; t kost mü ook moeite
en zorg!” „En mü mün geld," brulde de kapi
tein woedend. „Je maakt me dol met die gril
len!” En na haar een nüdlg „bonjour, ik ga
er uit!” te hebben toegeroepen, stormde hü de
deur uit. En nu wist mevrouw dat ze over
wonnen had, want ze kende haar man als een
goed en welwillend echtgenoot, die na een soms
heftige driftbui zün toegenegenheid en week
heid van harte op allerlei wüze toonen wilde.
..Ella, moet 't dan toch gebeuren?” vroeg de
kapitein met stille gelatenheid In zün stem,
toen hü na een uurtje terugkeerde „Wis en
zeker.” antwoordde mevrouw beslist. „Onze wo
ning la lang niet geriefelük en dan dat café
..Nu goed,” onderbrak haar echtgenoot, „we
trekken er uit, natuurlük nemen we weer een
benedenhuis.”
.Maar Jo, denk je nou dat ik weer dien last
aan de deur wU hebben van allerlei soort ven
ters? Nee hoor, geen benedenhuis!" .Dus een
eerste, tweede of derde verdieping? Nu, ik wil
Je wel zeggen, dat ik een hekel heb aan al wat
me aan bergbestüging herinnert,” antwoordde
de kapitein een beetje ontstemd. „Maak Je
niet ongerust man. zoo hoog gaan mijn wen-
schen niet.” „Maar érat dan? Geen boven- en
geen benedenwoning? Je wilt toch niet in een
„ke'dérhuis trekken? We hebben toch ook re
kening te houden met onze maatschappelüke
positie."
„Nu dan, mannetje, ik zal je maar gauw
zeggen, dat ik in gesprek ben met een make
laar. Deze had iets bijzonders voor ons, een
stil huis, mooi gelegen en door hoog geboomte
omgeven. Het is er zoo rustig als je maar den
ken kunt en gertefelük in alle opzichten. Ik
zal nu maar gauw gaan zeggen, dat we 1 ne
men.” En meteen vertrok mevrouw en liet den
kapitein met zün gedachten alleen.
Hü had dus alweer moeten toegeven. Wat
zü eenmaal In 1 hoofd had. moest gebeuren,
maar zü was toch een kloeke, verstandige en
vastberaden vrouw, onder wier zachte heer-
schappü hü zich wel bevond. En'daarom on
derwierp hü rich nu ook gelaten aan de be
slissing en begon hü, hoewel hem nog veertien
dagen van den verhulstüd scheidden, reeds in
te pakken. Hü ging naar zün sigarenkastje en
deed de restjes der verschillende kistjes In één
trommel te samen en met het oog op de aan
staande verandering van woning, bestelde hü
er per briefkaart duizend bü één plezier wou
hü dan toch ook van het verhuizen hebben.
Aan de tegenwoordigheid van geest van een
tienjarig meisje ia het te danken, dat een ex-
press-treln nabü Moskou voor een ramp werd
behoed.
Toen het meisje, het dochtertje van
spoorwegwachter. onderweg naar school
bemerkte zü. dat een gedeelte van de rails los
lag
Terstond rende zü de spoorlün af en wenkte
den machinist van den aankomenden express-
treln. Dese bemerkte haar signalen en wist den
trein tüdlg tot staan te brengen.
op dit blad wün ingevolge de versekertngevoorwaarden tegen f bü levenslange geheele ongeschiktheid t-et werken door f bü oen ongeval met f bU verlies van een hand Z 1 9C IS0 f40
duO fitte 9 ongeval ten verzekert voor een der volgenae ulUeeringM) 1 JUUv»“ verltea van belde armen, belde boenen at belde oogen f doodalüken afloop oen voet of een oog f J&aJe duim of vrüavlnger «ZVe been of arm f TT Vs anderen vinger
In een fotografiezaak te Neurenberg Is de
eigenaar en het geheele prsoneel in totaal
vüftien personen tegelük in het
getreden.
Zü besloten gebruik te maken van t aanbod
der regeenng. die pas getrouwden paartje» een
voorschot verleent, en huwden ter zelfder tüd.
Zü maken thans op hun huwelükareis een
gezamenlüken autotocht door Beleren?
weinig aantrekkelüker dan een dorgelüke
proefneming op George. Ik wist, alleen al
het zien van zün fluweelen jas en zün groote
gestalte sou mü de aangenaamste emoties ver
schaffen emoties die van al van mün vroegere
vrienden alleen nog hü en misschien ae arme
kleine Joyoe zouden kunnen opwekken.
Eén ding stond bü mü vast: dat ik mün
geheim niet verraden sou. Het sou moelüjk
zün. want er waren natuurlük honderden
dingen, die Ik Tommy te vragen of te reg-
gvn had; mkar hoe groot de verleiding ook
sou Sün, ik was besloten mün spel niet uit
handen te geven. De reden hiervan was min
der de belofte aan McMurtrie want die
woog minder zwaar op mün geweten dan
de mogelükheid, dat Ik Tommy self ook in
moeilükheden brengen sou. Ik was er van
overtuigd, dat hü met de meeste vrooUJk-
held elk gevaar op zich zou nemen om mü
te helpen, maar ik was niet van plan hiervan
gebruik te maken.
Ik wenkte
rekening
