Allerzielendag Hongarije PER VLIEGMACHINE DE WERELD ROND .Jfuütêands OUDE - GENEVEN 3A° ucbfiaal van den dag in OUDE VOLKSGEBRUIKEN NEII LYNDON ONTSNAPT ZUURKOOL I A; WOENSDAG 31 OCTOBER 1934 Mijn aanzoek - Sven Hedin keert terug Nieuwe tocht naar de stratosfeer t Kansspelen in zee ge worpen Luchtdienst tusschen Londen en Winnipeg Alle abonné’s I F Vlieger verliest zijn motor Beschilderde kaarsen en langwerpige koeken Valschermen bij de Fransche luchtmacht ledar groot kerkdijk feest wordt in Hongarije door bijzondere gebruiken gesymboliseerd Een avontuurlijke expeditie in Mongolië PER LITER 0 O O R VICTOR BRIDGES t? S38.F Steenkplenverbruik door alle eeuwen AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL ▼•n een man K der der expeditie, die Murphy bleek te heeten „Kom ik klinkt (Wordt varvotad) l «M W Ik kon niet ontdekken wet het wee, doch ne eenlgen t(jd merkte Ik det het menschen waren „Vlug oom," riep Ik, „het zijn menschen." Da delijk snelden wij voort tn de richting der groep, die naderbij gekomen een vijftal eskimo’s bleken te zijn Wij wierpen onze geweren neer, ten toe ken van vrede, wat de eskimo's navolgden. In de nederzetting aangekomen werden we on- mlddelljjk in contact gebracht met een ouden Indiaan. American Pete Deae moest vertellen of het mogelljk was dat een levend wezen in de kokende vallei kon verblijven. lulden de Op Wrangelelland hadden we geleerd met de eskimo's te praten en weldra waren we met de menschen in gesprek, die vol verbazing en onge loof hun handen in elkaar sloegen over hetgeen zij hoorden. ZU geloofden niet dat wf) in de val lei van de tienduizend rookzuilen hadden kun nen landen. over daan De leider der eskimo's verzocht ons daarop met hem mede te gaan. Bij hen woonde iemand die het kon weten of het mogelljk was om In de vallei te leven. Indien bleek dat we werkelijk waarheid hadden gesproken, konden we op zUr. gastvrijheid rekenen, zoo niet, dan moesten we oogenbllkkelljk vertrekken. Aldus besliste de lel- zien, dat De directie van den landbouw deelt mede, dat het „Journal Official" een decreet bevat, waarbij de Invoer van zuurkool in Frankrijk is gecontin- genteerd. De Fransche minister van Luchtvaart, ge neraal Denain. heeft tn een circulaire de mili taire vliegers gewezen op het belang van een goede bestudeering der werking van valscher men Ook aan de Aeroclubs en sportvliegers ie de circulaire gezonden. Verscheidene malen hebben bekende Fransche vliegers hun leven gered door het valscherm, maar generaal Denain is van meenlng. dat de Fransche luchtmacht nog onvoldoende aan dacht aan de werking van valschermen beeft besteed. Officieel wordt medegedeeld, dat te Lenin grad een nieuwe stratosfeerballon gereedgeko men is. die een dezer dagen met gas gevuld en voor opstijging gereed gemaakt word*. De ballon, die zonder bemanning zal opstegen, is uitgerust met een modern geconstrueerde gondel, alsmede met Ingebouwde, automatisch werkende radio- en meetapparaten voor stra- tosf ee ronderzoek Het inbouwen van deze apparaten is geschied onder leiding van prof. Molschanow, die des tijds de poolvlucht van het luchtschin Oraaf Zeppelin heeft meegemaakt. Naar zijn mee nlng zal het meegevoerde radiotoestel de be wegingen van den ballon bij het opstijgen auto matisch registreeren en de resultaten aan het radiostation van Leningrad melden. Verwacht wordt, dat deze nieuwe ballon een hoogte van 15.000 tot 18.000 meter zal bereiken allo!" riep Polly. Ze legde haar boek neer. „Je moogt wel blijven theedrinken, nu je er toch eenmaal bent.” Ze nam bet boek weer op en begon er in te bladeren. „Ik heb In Je nleuge roman zitten lezen.” „Zoo, jongetje," set Polly. .Jiu weet je hoe X werkelijk gaat, is t niet? Heb ik je niet gezegd dat de mannen allemaal stonden te stotteren en te jammeren, als ze een meisje vroegen?” „WAt?" Polly zat me aan te staren. «Je.... Je hebt me toch gevraagd?” „Neen. ik.... nu..-* dat heb ik niet," set ik. ,Jk wou alleen zeggen dat ik je graag mee had naar t bal van de tenn-sclub." „O.” zei Polly ijzig. -Maar ik was van plan je te vragen,” zat ik angstig. „Op X bal. Polly. Ik heb me sneven gek aangesteld; wil je X me vergeven? Kijk, eens, ik heb 't allemaal al opgeschreven „Ik haalde 'n papier uit m'n zak. „Komt er iets over de maan in?" vroeg Polly. „De.ja-... de maan wordt er in ge noemd. geloof ik." „Bewaar t dan maar voor je volgende boek.” lachte Polly, „en geef me nu maar gauw een ■oen.” Nu het koude jaargetijde begint, is het wel eens interessant na te gaan, hoe lang steen kolen als brandstof gebruikt worden. De geschiedenis heeft aangetoond, dat steen kolen het eerst in Engeland als brandstof ge bruikt werden. De Romeinen reeds hebben, teen zU als veroveraars Brittann 8 betraden, de kolen gebrand, die zij bij de riviermondin gen vonden. Opgravingen bij de Romelnscbe baden in Engeland hebben zulks bewezen De eerste oorkonde, die van steenkolen als brandstof gewag maakt, dateert uit de dertien de eeuw. In 1338 verstrekte Hendrik H een in woner van New Castle-on-Tyne een conoessis ter exploitatie van de reeds in die jaren be kende steenkolengroeven in de omtrek. Pas in 1760 kwam de eerste lading steen kolen op het continent aan, en wel te Frank rijk De burgemeester van New-York, Laguardia voert een feilen strijd tegen de kansspelen en heeft een groot aantal apparaten tot een ge zamenlijke waarde van 150.000 dollar in see laten werpen. Vergezeld v*n den hoofdcommissaris van po litie heeft de burgemeester op het vaartuig, waarin de roulettes waren geladen, verschei dene hiervan met een hamer stukgeslagen, waarna zij ter hoogte van Long Island in zee werden geworpen. Deze apparaten, zoo sprak burgemeester laguardia hierbij, waren een uitvloeisel van het ergste misdadige element. Ik ben blij ze uit den weg te kunnen ruimen. Het betrof hier voornamelijk automaten, die. indien het den gebruiker lukte, geldbedragen uitkeerden. De politle-commissaris betitelde ze met .mechanische zakkenrollers”. De vernietigde apparaten waren in beslag genomen. De politie heeft nog 2500 van dergelijke ma chines in haar bezit, die na een nader onder zoek eveneens vernietigd zullen worden. en dan kalm zeggen: ..wel vervloektI" en zich een glas whisky inschenken." ZU lachte vrooliJk .Ja, ja, zoo zal het gaan.” Met een verandering in haar stem voegde «U er aan toe: „En Ji) zult voorzichtig zijn, Nell? Ik weet wel, dat je volkomen veilig bent en dat nie mand je sal herkennen, maar toch ben ik bevreesd. Is het niet dom van mij?” Ik kuste haar. .JU hebt het dapperste hart in de heele wereld, Joyoe!" mün Tb Limmerick (Ierland) heeft deaer dagen een vliegongeval plaatsgevonden, dat merk waardig goed afgeioopen Is Patrick O'8u!llvan, een werkloos electric Ier. had uit triplexhout en zeildoek een vliegmachine vervaardigd, die hU voorzien had van een ouden motor. Verleden week wilde hu met ztjn kirt” een proefvlucht maken Het toestel startte vlot, doch toen het omstreeks vijftig meter over bet veld hsd gerold, viel onder hevig gekraak ds motor uit het toestel. De „kist” huppelde nog eenlge meters verder en bleef toen staan. O'Sullivan werd door de politie bekeurd we gens het zich bevinden in een toestel, dat geen bewijs had van voldoende luchtwaardlghetd, kennelijk met het doel zich hiermede in de lucht te verheffen. Vier bekende Canadeesche vliegen zUn voor nemens een regelmatigen luchtdienst in te stellen tusschen Londen en Winnipeg, en dit traject van 3790 mijl in minder dan 48 uur af te leggen. De vliegers hopen den dienst over twee Jaar te openen en de volgende route te nemen: Hudson baal, Baffln-land. Groenland, Usland. Faroer-ellanden, Schotland. Zij willen tenslotte tot een dageMJkschen dienst komen. Het plan zou financieel reeds voldoenden steun hebben. oojenbllkken staan en keken in elkanders oogen die van louter geluk straa'den. Nog een keer trok ik haar naar mU toe en kuste haar op haar mooie lippen Daarna liep zU v:ug naar de zUkamer waar zU hoed en stok hsalde. „Hier is hoed Tot morgenavond bU Tommy. Ik sal geen bericht voor hem ach terlaten Iemand anders sou het in handen kunnen krijgen Ik zal hem geheel aan Jou overlaten O. ik zou er bU willen «Un. wanneer hU bemerkte, wie het ie.” „Ik weet precies. wat hU sal doen." sel ik. ,MÜ zal mU een heele minuut lang aankUken jongen kreeg een kleur van genoegen begon de tafel te dekken, zonder mi) zelfs een blik waard'g te keuren Het was duidelijk, det hij zijn jonge meestemt aanbed. Gedurende de geheele lunch waren Joyce en ik belachelijk gelukkig. Wij schenen reeht- streebe tot onae vroegere intimiteit terugge- De bekende Zweedsche ontdekkingsreiziger dr. Sven Hedin heeft een van de gevaarlUkste er. inspannendste expedities van zijn leven met succes volbracht en zal naar Stockholm terug- keeren om Kerstma tn familiekring door te brengen. Deze mededeehng werd gedaan door Folke Bergman en David Hummel, twee van Htdln s voornaamste assistenten en metgezellen, die nu te Stockholm zijn teruggekeerd. Het doel vyi de expeditie was het In kaart brengen van een automoblelweg dwars door de Mongool- sche woestijn naar Urumchi op vemosk van de regeering te Nank’ng. Deze opdracht werd uitgevoerd ondanks vele ontberingen en ge vaarlijke avonturen. De expeditie had te lijden van de ernstige koude In de Mongoolsche hoog landen. waar in Januari van dit jaar de tem peratuur tot 33.2 graden Celsius onder het vriespunt daalde In de zandwoestijnen moes ten de automobielen worden beschermd door het uitleggen van lange rubbe-matten op den weg. De karavaan had het ongeluk bekneld te raken tusschen het leger van de Nanklng- regeering en de onwettige troepen van den op- standlgen Jongen generaal Ma-Chung-Yin, en de leden van de expeditie werden nu eens door de eene en dan weer door de andere troepen gevangen genomen, welke troepen hun auto mobielen voor mil talre transporten gebruik ten. Eens. toen dr. Hedin weigerde een auto sf te staan ten behoeve van de rebellen, troffen de soldaten voorbereidingen voor de executie van de geheele expeditie. Begrijpende, dat tuin levens op het spel stonden, moesten de leden der expeditie den auto afstaan om zichzelf te redden. Een ande- maal werd de expeditie om singeld door roovers en gedurende tien minuten beschoten. De leden van de expeditie moesten zich plat op den grond werpen en door de be scherming der automobielen bleven zij ge spaard voor de kogels. De expeditie heeft vele belangwekkende ont dekkingen gedaan. Dr Bergman vond een be graafplaats met meer dan 3000 jaar oude gra ven. die doodkisten bevatten, afgedekt met koehuiden, waarin zich goed geconserveerde lijken van een onbekend Indisch volk bevon den. Een collectie vogels, omvattende ongeveer negentig nieuwe soorten, werd medegebracht voor het Zweedsche Biologisch Museum. Ook andere vondsten zijn aan dit Museum afge staan. De Chlneesche regeering is als resultaat van het werk der expeditie In staat een belang rijken automoblelweg door de tevoren onbe gaanbare wuettijn aan te leggen. ik.hè.waar ik voor hier gekomen ben.” Ik aarzelde, „lis m« opgevallen, dat we...* dat we altijd zoo goed met elkaar op konden schieten. We zijn erg.... ja.... erg kameraad schappelijk. bedoel ik.” „Erg kameraadschappelijk,” herhaalde Polly en glimlachte. „En.... ja.... en neem nu bijv, laatst die tennismatch. We waren toch maar oen heel goed stel partners." „Heel goed.” gaf Polly toe. „Nou Ik bedoel eigenlijk.... X is natuur lijk lang niet X zelfde ah tennissen....” „O neen?" „Heel wat anders.” Wat drommel, waarom was Ik toch zoo verlegen met m'n houding? Polly kon tenslotte niet erger dan dom weigeren. Ik be gon maar weer opnieuw. „Nu moet Je even luisteren.... ik bedoel, ais er niemand anders is, zou Ik 't reusachtig pret tig vinden....” Polly boog zich plotseling naar me toe. .Domme Jongen dat Je bent!” zei ze. „Na tuurlijk wil Ik." „Wil je? Dat vind tk f(jn!" „Neenl Is 't heusch?” Die glimlach van Polly maakte me altijd een beetje duizelig. „En. hoe vind je hem?" „Niet zoo slecht. behalve de verliefde too ngelen," zei Polly. .Die zijn verschrikkelijk. En dan als hij haar vraagt! Stakker!” „Wat mankeert er aan?" vroeg Ik. „Wat mankeert er niet aan? lachte Polly. .Al die bloemrijke taal! Zoo afgrijselijk roman tisch! Al die klets over de maan en nachte galen.... X Is gewoon hopeloos sentimenteel „Wat drommel,” lachte ik op mijn beurt, „een huwelijksaanzoek 11 nu eenmaal een senti menteel iets, een romantisch geval. .Dacht je dat heusch?" vroeg Polly. .Ik be gin er aan te twijfelen, of Je wel ooit een meis je gevraagd hebt.” .Neen,” gaf ik toe, „dat heb ik ook niet .Daar ga Je al!” riep Polly zegevierend, „Je weet er absoluut niets van.” .Jawel, maar.... als een meisje houdt”. „Dan is hU dat kleine beetje hersens, dat hij had, absoluut kwUt." zei Polly „Neem dat maar van mü aan! Klets, Jonge man; klinkklare on zin! Ik durf je gerust verzekeren, dat al de mannen die mU gevraagd hebben....” „Zeg.... zUn et véél mannen, die je gevraagd hebben?” informeerde ik. .Massa's!” gaf Poly opgewekt ten antwoord. „En de taal die ze gebruikten was absoluut niet dichterlijk. Ze zaten gewoon tegen me te stot teren en te zeuren! Als ik geen ondervinding had. zou ik er niet eens uit kunnen opmaken wat ze bedoelen.” .Jawel, maar toch....^ ..Neem nu bUvenflh, laten we geen na men noemden. HU vroeg me aan 't ontbijt, toer we bU dezelfde kennissen logeerden. Op een ochtend waren we allebei X eerste beneden, en na een poosje zei hU: „Wat een genot om zoo met u spek en eieren te zitten eten! Dat zou ik nu best heel m'n leven kunnen doen! En toen zei ik: „U misschien wel, maar ik niet." En daar was X mee uit Er kwam geen maan bU te pas en geen nachtegaal ook'" .Da’i jammer." zei ik. X Werd tUd. vond ik, om eens over iets anders te beginnen. Ik wou maar, dat Polly me niet altUd zoo zenuwachtig maakte. „Enfin. In ieder geval," hernam ik. „over wat Joyoe legde haar hand op mUn arm. Een bescheiden Uk op de gangdeur onder- keerd „Je moet morgen Tommy gaan opeoeken I brak haar; zU stond op van den divan. i jg jacg met de lunch," sel ae Nell, we zullen er niet verder over praten Laat ons vcor een uur alles vergeten en alleen maar gelukkig zUn te zamen, juist alsof we In Chelsea terug waren.” ZU stak tnU haar handen toe ZU glimlachte en was op het punt te gaan schreien Ik trok baar naar mU toe en streelde haar zachtjes het haar, zooals Ik vroeger altUd ge had. wanneer zU rnet een van haar klnderlUke moellUkheden bU mU kwam Hoelang wU den armen Jack voor de deur lieten wachten, weet ik niet, maai ten slotte maakte Joyce zich los om de deur open te doen. Jack kwam binnen met een mandje In zUn eene hand en een tafel'aken in de andere Wanneer hU verbaasd was over het lange wachten dan verried hU het toch niet „Ik heb gehaald wat Ik kon krugen. Ma demoiselle.” zei hU. terwUl hU het mandje „Oesterpasteltjes, galantine Op mUn terugweg naar Victoria had ik veel te overdenken. Het was moeielUk te over- welke gevolgen het mee zou brengen, ik mijn geheim met Joyoe en Tommy deelde, maar het opende mU aan den anderen kant een groot veld van aangename mogelUk- b.eden. In zeker opzicht verweet ik het mUaeit dat ik aan Joyce had toegsgeven; kende haar echter goed genoeg om te weten, dat zU toch bU haar besluit, om mU tegen mijn «dl te helpen, sou volhard hebben. En dat sou den geheelen toestand voor ons nog ge vaarlVker hebben gemaakt, soodat het aoo toch nog misschien de beste oplossing was ge weest. Ik twUfelde er niet aan ot Tommy sou er niet van af te brengen zUn mij te helpen, als ik hem zUn gang zou laten gaan, maar hU sou ten slotte de noodsakelUkhald Inzien, Joyoe er buiten te houden. En te zamen ■ouden wjj wel In staat zUn, dat van haar gedaan te krijgen, ofteboon dg berinnMlng oud. met stalen klank, lulden over het Hongaa^che platteland de kerk jaar weer op den tweeden November de geloovlgen tot herdenking van hun dierbare afgestorvenen rondom het altaar verzamelen. TerwUl echter in de kerk de dlep-ontroe- rende, somber-stemmende godsdienstplechtig heden den aanwezigen het .memento mort" voorhouden en de dood het feest van zUn al macht viert, eischt buiten de kerk, op bet kerkhof, het leven zijn rechten voor zich op. Daar heeft zich de jeugd vergaderd rondom de vierhoekige tentjes der marktkooplieden, die den doodendag van heden karakteriseeren met bontbeschilderde waskaarsen, vooral ech ter met poppenvormig gevlochten koeken, de zoogenaamde Allerzielen-koeken. welke de kin derschaar onder luid gesnater verorbert. Een eigenaardig volksgebruik wil nu eenmaal, dat het Hongaarsche volk leder groot kerke- lUk leest symboliseert In een bUsondere spUa ■onder welke het feest ondenkbaar ware: met Kerstmis maanzaadgebak; met Paschen ham met rood gekleurde eieren; op Allerzielendag de langwerpige koeken, die in hun primitiviteit aan de zielen-uitbeelding der vroeg-chlstelUke tijden herinneren. In werkehjkheld betreft het hier geen re- minlscenties aan het vroege christendom; men moet veel dieper en veel verder In het ontstaan der volkspsyche teruggrijpen om het oorspron- kehjk als spUs-offer bedoelde koek-eten juist te kunnen verstaan: het is toch heel bUzonder- Wk de doodenvereertng, welke met haar vaak •ndoorgrondelUk geworden plechtigheden en gebruiken misschien het vèrst terug voert naar de schemering der primitieve volksziel naar de vroegste tUden der «nimistische wereldbeschou wing. Ligt er in een huis iemand te sterven, dan moet het bed van den stervende van de wan den «règ naar het midden der kamer worden geschoven, opdat hem het afscheid van huis en hof verlicht worde; de op Allerzielendag gekochte, met helligenbeeldenissen bontversler- de, brandende kaars Wordt hem tusschen de gevouwde handen gestoken en het flakkerende vlammetje is het zinnebeeld van de ziel, die uit zal gaan. In de sterfkamer mag niet luid geweend wor den: de met den doodsengel strijdende ziel sou daardoor maar Al te lang van de scheiding uit het lichaam worden afgehouden. Over het algemeen heeft héél de met den dood verband houdende folklore de bedoeling, een terugkeer van den <*-x»e te verhinderen, den doode de eeuwige rust te verzekeren. Zoo worden den mensch. zoodra de dood in getreden is. de oogen met groote muntstukken toegedekt; bleven de oogen van een doode open dan zou dit beteekenen, dat hU oog Iemand verwachtte De muntstukken, - evenals ook de doek waarmede men den stervende het angstzweet afgedroogd heeft woeden aan bedelaars ge schonken: het heet, dat deze vooi wei pep bU verder gebruik onvermUdelUk geelzucht veroor zaken zouden. Dit geldt ook voor het water en de zeep, waarmede men het lUk wascht: op het kerkhof graaft men een plekje aarde om en in de opening laat men water en zeep ver dwenen opdat er geen ziekte vooral geen besmettelUke ziekte door verbreid worde. Zoodra de stervende den laateten adem uit geblazen heeft, moeten de bulsgenooten de deur openende ziel toch moet ongehinderd in X hiernamaals kunnen vliegen. Eerst dAn mogen de treurende nabestaanden luidop weenen. De doode krUgt nu z*n mooiste pakje aan. met uitsondering echter van zUn schoenen; in plaats van z'n schoenen trekt men hem een eigenaardig soort linnen laarzen aan zonder zolen en zonder hakken: De spiegel In de kamer wordt terstond met een doek bedekt, een brandende kaars wordt op de vensterbank gezet en nu begint de doode- wacht, waarbU de vrouwen in de sterfkamer met eigenaardig zangerige stemmen de voortreffelUkheden van der. overledene loven; de mannen echter zitten In een nevenvertrek en betreuren daar onder het genot van den noodigen landwUn het verlies van hun kame raad. Ook verschUnen er klaagvrouwen in het sterfhuis, terwUl de doodbidders bU de dorps bewoners rondzeggen wanneer de begrafenis aal plaats hebben. Voor de teraardebestelling wordt de kist op een kar. op bet zoogenaamde „paard van den aartsengel Mlchaèl*’ geplaatst; dan verschijnt de dorpsschout die al naar ge lang van de goedgeefsehheid der achtergeble venen een korter of langer sermoen houdt. waarbU hU alle familieleden en vrienden uit haam van den overledene toespreekt en hun goeden raad voor het verder leven geeft. Ieder van de aldus aangesprokenen moet zich wee nend over de kist werpen. Als de kist in het graf Is neergelaten werpt men er aardkluiten op om den terugkeer van de ziel te bemoei lij ken; aan het hoofd van het graf wordt bU de katholieken natuurlUk een kruis, bU de pro- ^’v^ ui^« f3000,’^^^^^^^5 SSToi» f750,-f250.- ”nf 125.-iU^v'l^ïï fSO.-'&Ff 40.- en Ik vergat bUna. dat die ooit ver broken was geweest. Ondanks alles, wat zU doorgemaakt had, was Joyoe in haar hart ge heel dezelfde gebleven spontaan en vroolUk, zonder eenlge onnatuurlUkheld. Al haar bitter heid en somberheid scheen zU tegelUk met haar volwassen manieren te hebben laten varen en haar opgeruimdheid werkte aan- stekelUk. zoodat tk ook lachte en schertste en even opgewekt en onbekommerd praatte, alsof wu werkelUk in Chelsea terug waren en er geen dreigende schaduw over ons leven hing De kleine klok op den schoorsteenmantel sloeg kwart voor drie. Dit bracht ons tot de «rerkelUkheld van het oogenbllk terug. „Ik moet gaan, Joyce, als Ik niet een van je hertoginnen omverloopen wil ZU knikte en zei: „En Ik moet me klaar maken en mU voor drie uur weer van Joyoe in madenaiieeUe Vivien hebben veranderd als dat nog kan." Eenlge oojenbllkken bleven wu tegenover neez?tte „Oesterpasteitjes, galantine kaas- eUraste broodjes en een fleach champagne Ik hoop, dat het zco gced is?” .Met Ulnkt heel goed. Jack.” sel Joyoe «,-mst'g. Maar JU doet altijd juist wal ik noodlg heb.” iD» en i HU sou om twee uur weer thuis zun Vertel hem alles, «rat Je mU verteld hebt. Ik zal hier niet voor des avonds weg kunnen, maar dan ben Ik verder vrU en kunnen wU met zUn drieën den geheelen toestand bespreken. En na morgen zal ik hier niemand meer laten komen.” „Goed dan.” sel Ik. als met tegenzin ,Jk zal Tommy gaan opzoeken ofschoon ik er het nut niet van Inzie. Ik zal er alleen door tn slagen. Jou en hem achttien maanden van hard werk te verschaffen.” ZU wilde mU in de rede vallen, maar Ik ging voort: „Zie Je niet in. Joyoe. dat er voor mU maar twee mogelUkheden zUn? Ik kan wachten en mUn afspraak met McMurtrie nakomen óf Ik kan naar Chïlsea gaan en Oeorgr de waar heid over den dood van Marks afdwingen als hU er inderdaad lets van weet. Of jullie beiden al in mUn gevaarlUken toestand betrek, daardoor verbetert die in bet geheel niet." „Toch wel.” aei se koppig. „Er «Un ver schillende moge'Ukheden, dat wU je helpen kunnen. Veronderstel eens dat die menschen bedriegers blUken en misschien het plan hebben je bU de politie aan te geven, aoodra ae tn het bezit vu je uitvinding zUn! En dan. George. Wanneer hu werkelUk iets van den moord afweet, ben Ik wasuzchUnlUk de eenlge, dis het van hem te weten kan komen." testanten echter een eigenaardig uitgesneden paal In den grond geplant die (zooals de naam ..spieshout” sou aanduiden) waarachünlUk her- innert aan den TurkentUd; wellicht houdt hier mede ook verband het gebruik, dat men in plaats van den tulband der Moslims bonte doe ken rondom dezen paal bindt. Zoodra het lUk uit het sterfhuis is wegge dragen. worden daar terstond alle meubel stukken omver geworpen, opdat de doode zUn vroeger tehuis niet zal kunnen terug kennen. TerwUl echter de begrafenisplechtigheden plaats hebben brengen zorgzame handen de kamer weer in orde en dan volgt een van de belang rijkste begrafenisgebruiker, njn. het zooge naamde doodenfeestmaal. Een leder die hier toe ultgenoodlgd werd, klopt zUn hoofddeksel tegen den deurpost uit en spreekt daarbU de woorden: „«rte nu bulten bleef, mag nooit meer hier terug komen,” door welke spreuk de ge storvene ziel natuurlUk al weer eens uitgeban nen moet worden. Daarna wasschen alle aanvrezigen hun han den en zetten zU zich aan tafel. Tijdens den maaltUd verschijnen weer de klaagvrouwen, ditmaal om „de bruiloft van CanaAn” voor te dragen. Het is tenslotte wederom een blUk van bet ontembare optimisme der Hon garen dat zU zelfs In hun rouwgebrulken evenals ook In het Hongaarsch lied zich dén ,aum Tode betrübt” toonen, dan weer „him- melhoch jauchzend." „Don zal ik Tommy, zoodra hu morgen terugkomt, alles vertellen wat Je mU hebt verteld Ik weet je adres in Pimlico en Ik weet evengoed waar je hut aan de Theems is. Als je denkt, dat Tommy een minuut rust zal hemen, voor hU Je gevonden beeft, moet je de laatste drie Jaar ongeveer alles van hem vergeten sUn." ZU sprak bUna met verontwaardiging en haar oogen stonden zoo koppig dat ik duldelUk ■ag. dat bet tijd verknoeien was met haar te redeneeren. Ik dacht snel na Misschien sou het de beste oplossing zUn. als Ik Tommy zelf ging opeoeken. HU zou er tenminste het gevaar van Inzien, Joyoe in de zaak te b. trekken en wanneer wU belden daarop aandrongen zou het ons misschien mogelUk zUn. haar de over tuiging te geven, dat ik geUjk had. „Wat had Je dan gedacht, dat ik doen moest Joyoe? Behalve George tn het oog houden, had tk geen andere plannen, voordat ik bericht van McMurtrie kreeg. Weer genoeglijk gaan de zaken, Want de spanning is voorbij. Vliegensvlug herneemt het leven Weer zijn daag’lijksch allerlei! Van de vliegers naar de zuurkool Lijkt beslist een vreemde grap. Maar het is toch in de kranten Absoluut een kleine stap! Het bericht stond dezer dagen. Toen de race zoo’n spanning gaf. Slechts een paar kolommen verder Van de race-berichten af! Onze zuurkool. Mainzer zuurkool! Dit zoo zalige product, Dat vooral op koude dagen Onze maag en tong verrukt. Wordt helaas voor Fransche magen Door de Fransche wet geweerd- Want zij mag slechts zeer bescheiden In dat land geïmporteerd! En in blik, verpakt met worstjes Of met schijfjes van den hiel, Daarvan zelfs nog is de invoer Voorgeschreven op nihil! Arme Franschen, zonder zuurkool Met den winter voor de deur, Wat een thuiskomst, na kantoortijd. Zonder in de gang zoo’n geur Zonder twijfel is de reden. Dat men ginder vast gelooft. Dat men Frankrijk reeds voldoende Zure kooien heeft gestoofd! MARTIN BERDEN (Nadruk verboden) van de koppigheid In haar oogen mU begrijpen deed, dat het geen gemakkelUke taak zou *Un. Dicht bU Victoria ging ik een boekwinkel binnen en kocht een paar deelen van Wella, die verschenen waren tüdens mUn varb’.Uf in de gevangenis Wells was een weelde, die de ge vangenisbibliotheek niet toestond Met de boeken onder mUn arm nog nadenkend over bet onverwachte resultaat van mUn vervolging van George, liep ik door naar Edith Terrace Toen ik het huls bereikt en Juist mUn sleutel In het slot gestoken had. werd de deur plotseling van binnen ge opend en stond Gertie tegenover mU, blUkbaar erg verlegen. „Ik hoorde u komen,” verontschuldigde zU zich, met haar hand langs haar been «rrU- vend en daarom deed ik maar meteen open.” „DM te erg lief van je. Gertie." mi tk ernstig. ZU tichelde en liep achterwaarts de gang tn. ,DX u een brief voor u in de zitkamer. Met de poet gekomen, toen u weg was. Wil u thee?” Dch ja.” «ei tk. Jk heb den geheelen dag al gegeten en gedronken, bet aou jammer 3Un, daar nu moe op te houden.” „Ik aal het voor u aetten. Juffrouw Oldbury is gaan «rinkelen."

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1934 | | pagina 9