Het hof van den Zonnekoning
f250.
f 83.480.
T
PER VLIEGMACHINE DE WERELD ROND
c
I
w^Aaal uan den daq
keerden wij uit
voor onze abonné's
en verzekering aan
Ternatestraat 47,
hem overkomen
Dit is
ONZE 353e UITKEERING
ADELAIDE VAN SA VOYE
NEII
LYNDON
ONTSNAPT
Zeer Oude
ootz
tr
t
Alle abonné’t ongevallen veraeluud voor een dar vi
ZATERDAG 3 NOVEMBER 1934
WAARMEDE THANS EEN TOTAAL BEDRAG VAN
DIRECTIE VEREEN. KATH. PERS
Kunstzijde in Japan
Rond Al Capone
Proeven van Daventry
Maanlicht en radio-
ontvangst
Petroleumbronnen in
Turkije
<7
V
i
v.
NU 15 CTS. VOOJ? DE STANDAARDBUS EN 277? CTS. VOOR DE REUZENBOS
i
lli
Bandieten-practijken in
Mands j oek wo
Geheimzinnige sterf
gevallen
Droitwich valt in den
smaak
Met roodtel van den dood van de
prinee», haar gemaal en hun
kind i» nooit opgelott
geldende
den heer
Haarlem,
ongeval
DOOR
VICTOR
BRIDGES
Lh>'-
l.i
VOOR TEGELS steeds VIM
EH MOCHT een gewoon schuurmiddel!
De pic-nic
van
meneer Pybus
ingevolge de
gratis-ongevall
P. K U IJ K E N,
wegens een aan
aan onze verzekerde abonne s is uitgekeerd.
fZ^^f7S0.-ri^ep f250.- ”n 125.-a^*w5S4JS f SO.-'&Fb<7uk^sZ40.-
AANGIFTE MOET, OF STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN VITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
rPEir
LITER
FL 3.60
Pittiq Vol aroma
RECORD
'T
Kven In het Versailles van die dagen grondig
lllllll
genoot
te»
een halven sovereign verdienen.’
Voor
In deze beweging raakte de
A
maar
spiedde.
De eskimo's waren stomverbaasd ons levend
terug te zien, daar de beide mannen huilend
van angst teruggekomen waren en Murphy had-
cÉn gesmeekt hen te straffen op iedere wijze
die hij verkoos, doch niet op deze wijze. Onze
terugkeer uit dezen hel scheen de eenvoudige
menschen dan ook wonderbaarlijk.
de
toen
Zes bandieten hebben zich, volgens een be
richt uit Hsinklng, toegang verschaft tot het
bureau van het hoofd der politie in de provin
cie Kirin. Tsang een broeder van den minister
van burgerlijke zaken van Mandsjoekwo. Zonder
een woord te zeggen grepen zij Tsang en zijn
beide zonen aan en voerden hen weg De ge-
heele politiemacht van Klrln ging onmlddellljk
<A> zoek naar haar chef, en den volgenden dag
ontmoette men een bende van 150 bandieten,
die na een gevecht gedwongen werden. Tsang
en een van zijn zonen uit te leveren. De andere
zoon is echter nog steeds zoek. Drie bandieten,
die gevangen genomen werden, zeiden, dat alles
het gevolg was van een vergissing en dat het
niet de bedoeling was geweest Tsang te ontvoe
ren. daar zij niets tegen hem hadden. De man,
dien zU zochten, was Tsang's secretaris, die den
leider hunner bende had beleedigd.
Achter ons 1^
kreten. Het blttt
zijn, die nu ge|
vreemde wijze N
doeners ons te vl
werden se met knuppels gedwongen. Schreeu
wend van angst volgden de mannen ons.
Dit bracht ons op een plannetje. Oom en ik
hken een paar schrille angst
en een paar visehdleven te
tfjft
lurpl
Een Dultsch deskundige op radlo-technlsch
gebied deed onlangs een belangrijke ontdek
king. Deze persoon kwam n.l. tot de conclusie
dat de nachten, waarin de maan haar volle
licht over de aarde uitspreidt, storend werken
L
kon
spiegel
GfWONE I VIM
H' 1 -J t Wl k. j
beraadslaagden fluisterend en eensklaps liepen
we recht op een der zwaveldamp uitspuwende
brqpnen toe, waarbij we echter onze neus dicht
hielden en geen adem haalden. De belde man
nen die ons blindelings volgden, deden dit ech
ter niet, met het gevolg dat zij een flinke por
tie binnen kregen en onder het slaken van
angstaanjagende kreten terugholen.
Onmlddellljk keerden wij ook op onze schre
den terug, doch gingen nog niet naar Murphy
en de zijnen toe. Ongeveer een kwartier bleven
we temidden der stoombronnen vertoeven en
wandelden eindelijk alsof het een uitstapje had
gegolden, naar de eskimo* die ons verbijsterd
aanstaarden.
Vermijdt het eindeloze wrijven en schuren, dat do te reini
gen voorworpen ver molt en U zelf vermoeit Gebruik hot
ongeëvenaarde VIM, omdat hot oen dubbele werking hoeft
VIM ie heel wat anders dan gewone, scherpe reinigings
middelen. waarvan de werking berust op hard schuren.
VIM bezit twee bijzondere bestanddelen. Hot ene maakt
het vuil los en het andere stelt U in staat om het ge«
makkelijk weg te wrijven.' Daarom de enorme hulp.
die VIM U biedt
WMWMMMVNMHdMgMdMWMWMMMgMMMMM
Binds het debuut van Droitwich heeft er om
den zender van Daventry een waas van geheim
zinnigheid gehangen. De proeven van Daventry
hadden voornamelijk betrekking op de keuze
van de beste antennes. De horizontale dipolen.
die aan de oude masten bevestigd waren, wer
den op Canada gericht, terwijl die van de nieu
we, 350 voet hooge masten Britsch-Indlë en een
deel van Australië bestrijken Het Is bekend, dat
de radloselnen door de Heavlsldelsag worden
teruggebracht, zoodat het afhankelijk is van den
Invalshoek, waar zü op aarde terugkomen. De
proeven hebben nu ten doel om uit te maken,
onder welken hoek men moet uitzenden om 1 et
grootst mogelijke aantal luisteraars te bereiken.
Hierbij gaat men af op mededeelingen van tech
nici in verschillende landen en op brieven van
luisteraars. Het is alleen jammer, dat met
uitzondering van de luisteraars in de Vereenigde
Staten bijna niemand schrijft om zijn be- op de ontvangst van draadlooze uitzendingen
Wordt er getracht in verbinding te komen
met de gevangenen op Alcatraz Eiland, het nieu
we Amerikaansche duivelseiland, waar Al Ca
pone zijn vonnis ondergaat? Reeds tweemaal
in veertien dagen hebben de bewakers van het
eiland moeten vuren op race-booten. die het
eiland tot op minder dan 300 meter waren ge
naderd. Eenmaal werd geschoten op twee man
nen in een kleine snelvarende boot en de tweede
maal op een bootje, waarin zich een man be
vond. De schoten joegen de booten op de vlucht.
De gevangenis is geheel van de buitenwereld
afgesloten en de gevangenen zijn opgesloten als
in een graf.
rand
Ik
hoe de ander opsprong en zijn nand ult-
maar het was reeds te laat om nog
te voorkomen. Het glas viel, brak tegen
der borden stuk en stortte al den wijn over
vindingen mee te deelen. Wel bleek uit monde
linge mededeelingen. dat de zender tn bonden
en omgeving zeer krachtig wordt gehoord. Dit
is niet te danken aan de grondgolf, want deze
strekt zich vermoedelijk niet meer dan 35 K.M.
rondom Daventry uit. De meeste uitzendingen
van Daventry bereiken echter Londen, dat er
ongeveer 110 K.M. vandaan ligt, door directe
straling.
waalf Jaar oud, verloofd met den veertien
jarige n Hertog van Bourgondië, den oud
sten der drie kleinzoons van Lode wijk
XIV en voorbestemd om hem op te volgen, doet
Adelaide van Savoje haar Intrede In het paleis
van Versailles, waar een sombere stijfheid de
laatste herinneringen aan den vroegeren luister
van den Zonnekoning al lang heeft ultgewischt.
Een miniatuur van Antoine Benolst toont
tot op den huldigen dag den bezoeker van Ver
sailles den LodewUk XIV, dien het jonge prin
sesje er In 1893 ontmoette: een tandelooze
mond, een hard, strak gelaat met uitgedoofde
oogen vol Innerlijke pijn en moeheid, een te
groote pruik....
vtxchdleven
werden op eenlgszlns
jy gelastte de beide boos-
l en toen ze dit weigerden
i" zien ondanks alles
dijk dom en vol-
ktotnen ongemanierd is en besluiten self haar
opvoeding op zich te nemen. Twee woorden
mogen in de tegenwoordigheid van het prin
sesje nooit uitgesproken worden: „opéra" en
„comédle". Omdat ze veel van dieren houdt,
krijgt ze de heele menagerie van Versailles
cadeau. LodewUk XIV laat er Mansard een
paviljoen 'bouwen, dat het bagatel van vijftig
duizend „livres'" koet. Ze speelt daar boerin
netje en maakt de boter voor de koninklijke
tafel.
De Koning denkt er niet aan om ook nog
maar één wandeling te maken zonder zijn
„poupée". Ze gaat met hem mee op jacht, ze
moet bU zijn bed komen zitten wanneer hij on
gesteld ia. heele dagen ta hü bü haar op bezoek,
wanneer ze geen lust heeft om uit te gaan
Wanneer de Koning wat lang samen zit met
«Un ministers, haalt ss hem eenvoudig Weg.
w.;, Ten slotte zendt Madame de Maintenon haar
.staar Balnt-Cyr. waar zü beschermvrouwe is
van een instituut voor adellijke meisjes. De
plechtstatige kostschool lijkt spoedig een hek
senketel. Alles wat gisteren verboden was, be
hoort voortaan tot den „bon ton". Zelfs too-
neelvoorstellingen worden er gehouden. Wan
neer de jonge dames „trek” krijgen, plunderen
■e onder leiding van het prinsesje, dat Konin
gin van Frankrijk worden moet, de provisiekast.
En nog veel meer streken haalt Adelaide uit.
Wie er meer van weten wil en vooral wie het
Ik sag den man met het litteeken alleen
op den rug. maar het gelaat van den ander,
die aam den zijkant van de tafel zat, was
duidelijk zichtbaar Bet was een treffend ge-
Volgens te Tokio gepubliceerde berichten is
de geheele Japansche kunstaljde-productle van
nu af tot Maart 1835 reeds verkocht, ondanks
sterke toename der productie.
Hiermede zijn de pessimistische voorspellin
gen, volgens welke Japan voor een overproduc
tie van kunstzijde stond, weerlegd.
De productie bedroeg de eerste negen maan
den van dit jaar ruim 400 mülioen Engelsche
ponden (in gewicht), hetgeen meer is dan de
totale productie van 1833.
De productiekosten bedroegen van 40 tot 50
yen per 100 Engelsche ponden.
wil leeren kennen, leze het uitstekende boek
van Kol. Henri Carré er maar eens op na: „La
Duchesse de Bourgogne, üne princesse de Sa
voie k la cour de Louis XIV, 1685—1713”.
Haar huwelijk, dat twee jaren lang werd uit
gesteld. wordt In 1688 voltrokken. Ze 1» nu
veertien jaar. Haar Gemaal, de Hertog v<n
Bourgondié. telt er sestien En ook het herto
ginnetje blijft „la poupée du rol". Ze komt bU
Een commissie, welke uit Turksche en vreem
de specialisten bestaat, is momenteel bezig met
geologische experimenten in de Zu d-Oostelljke
districten van Turkije, in hoeverre men,er pe
troleum-bronnen zou kunnen aanboren Deze
commissie, welke voor rekening van den mi
nister van Economische Zaken werkt, heeft
reeds peilingen gedaan nabij Mldyat In bet
district Mardin. waar men vermoedt, dat men
petroleumbronnen zal aantreffen.
De minister van economische zaken heeft
aan de werkzaamheden een bezoek gebracht
en hij werd daarbij vergezeld door den Ween-
achen professor. Granik, die speciaal voor
deze doeleinden naar Turkije is gekomen Gra
nik meent, dat men geen betere plaats voor de
proefboring had kunnen uitkiezen
De minister heeft verklaard, dat alle plaat
sen. welke mogelijk oetroleuyihoudend zijn,
aangeboord zullen worden.
Lodewfjk XIV op zün knie zitten, zij knijpt hem
in zijn wangen, in zijn neus, trekt hem aan
zijn ooren, neemt hem zijn pruik af en giert
van de pret om zijn kalen schedel. De Zonne
koning duldt en verdraagt alles. HU kent haar
zelfs het recht toe om evenals Madame de
Maintenon den Ministerraad bü te wonen.
Lodewljk XIV ontvangt voortaan zün post na-
drft Adelaide de lakken verbroken en de brieven
gelezen heeft. Zelfs de eer van aan de tafel des
Konlngs te mogen eten schünt ze niet te be
grijpen, Zü zingt, danst op haar stoel, trekt ge
zichten. proeft de sauzen door er haar vingers
in te steken en die af te Ukken, zü rukt het
gevogelte met haar handen uit elkaar om de
lekkerste stukjes te bemachtigen. Bij een olech-
tige receptie naait zü de japon van de eerbied
waardige matrone aan de mouw vast van den
Hertog van Berry. Ze laat een donderbus ont
ploffen onder den stoel van de matrone, en
wanneer deze haar vastgenaaide japon scheurt
bU een poging om te vluchten, dan lacht Lode
wljk XIV hartelUk om deze grap van zUn „pou
pée".
Adelaide wordt twintig jaren en moeder zon
der dat te in eenig opzicht verandert. Het is in
1704, dat haar eerste kind geboren wordt, een
zoon, die den titel krijgt van Hertog van Bre
tagne. „HU zou wel aardig zUn, als hü maar niet
zoo kaal was,” schrijft ze. En ze bekommert zich
weinig om het kind, dat een p»»r maanden later
sterven zal In 1707 brengt ze weer een zoon ter
wereld en in 1710 nog een De eerste krijgt ook
den titel van Hertog van Bretagne, de tweede
dien van Hertog van Anjou. Adelaide, thans
zes-en-twlntig jaar. verandert niet.
Ze danst als nymf in het park, brengt de
hovelingen tot wanhoop door plots als boeren
meid vermomd de konlnklUke vertrekken bin
nen te vallen, vaart heele nachten in een gon
del. jaagt, zwemt in de Seine, geelt ondanks
alle verboden tooneelvoorstelllngen. verliest aan
de speeltafel enorme bedragen, welke de koning
zonder meer betaalt.
Haar schoonzuster, de Hertogin van Berry,
de Prinsessen van Bourbon en Conti, heel het
hof haat haar, in stilte weliswaar, maar daar
om niet minder oprecht. Adelaide ontwUkt naar
vUandlnnen niet en lacht ze uit. Eens zal zu
Koningin over haar zünl
En dan. 5 Februari 1713, wordt Adelaide plot
seling ziek. Mazelen, zeggen de geneesheeren
een geval van niets. Maar een week later, 12
Februari, is ze dood. En nog geen week later,
18 Februari, is ook haar Gemaal, de Hertog
van Bourgondié. dood. Den 7en Maart sterft
hun oudste soon, de Hertog van Bretagne. En
Madame de Ventadour, gouvernante van het
hertogelUk paar, weet nog juist hun Jonasten
zoon, den Hertog van Anjou, aan de genees
heeren te ontnemen, terwUl hü reeds stervende
is Dit kind van nauwelUks een jaar zal eens ais
LodewUk XV over FrankrUk regeeren.
Het raadsel van den dood van Adelaide, haar
Gemaal en hun kind is nooit opgelost. Er was
echter wel niemand, die twUfelde of cr misdaad
in het spel was. BUna veertig jaren later schrijft
de Hertog van Luynes dat Fagon, de Ujfarts
van LodewUk XIV, die de lUkschouwlng op
Adelaide verricht had. den Koning op zijn vele
vragen geen antwoord gaf en zUn oogen neer
sloeg.
Ook maakte de Hertog van Luynes nog mel
ding van een gouden snuifdoos, welke Hertogin
Adelaide van Bourgondié kort voor haar dood
in handen was gespeeld.
Ten slotte weet de Hertog van Luynes te ver
tellen. dat al degenen, die het drama van 1713
beleefden, stilzwijgend maar eenstemmig de
Hertogin van Berry beschuldigden van den drle-
voudigen moord.
De ..mémoires" van Luynes werden volgens
testamentaire beschikking niet voor 1849 ge
publiceerd.
Als zwUgen instemming beteekent, Is de ope
ning van Droitwich het grootste succes der
B.B.C. geweest na de afschaffing van de 34-
urige dagindeellng Er zün praktisch geen brie
ven ontvangen naar aanleiding van dat Mi.
wat als een goed teeken wordt beschouwd. De
kwaliteit van den zender is Inderdaad uitste
kend. De Londensche luisteraars hopen echter
toch, dat het stilleggen van Londen National
zoo lang mogelUk wordt uitgesteld Dioltwich
wordt n.l. af en toe door een telegraflezender
gestoord. terwUl de Londenaars bü het luisteren
naar Droitwich ook meer last hebben van at
mosferische storingen, omdat hun ontvanger
gevoeliger moet zün met het oog op den groo-
teren afstand tot Droitwich.
JDank.
u mU aan
brengen,”
Snel en onbemerkt stak ik het kaartje in
mün vestzak en betaalde de rekening met
een ruime fooi Het is altijd de mpelte wjard.
wat vrijgevig te djn, wanneer men rota te-
diend la
(Wordt vervolgd)
Jongens! En goed uitkijken, of je ergens een
besloten plekje ziet In de schaduw.”
Pybus en z'n vriend verruilden nu en dan de
handvatten, om de handen beurtelings te laten
rusten, staken een pUp op en ploeterden voort
met de mand over heuvel en dai, in 't blijde
vooruitzicht van het feestmaal De jongere
leden van t gezelschap huppelden en de da
mes babbelden. Zelfs ’t gezicht van mevrouw
Pybus klaarde op, naarmate zU verder kwa
men, zonder dat er een ramp gebeurde.
Ze zetten, zwoe
gend en zwee-
tend, hun tocht
voort, tot ze aan
een ideaal plekje
kwamen, een
laagte, met boo-
men rondom, en
een beekje ook.
„Schitterend!" riep de gastheer, in z'n han
den wrUvend „Zie je nou wel, wat een pracht-
weer, vrouwtje? Wie heeft het tafelbaken?"
„Hier pa!” riep Nettle.
MUnheer Pybus maakte de gespen van de
mand los, keek in de mand.... en deed dat
zóó lang, dat het hongerige en dorstige gezel
schap er ongerust onder werd. Het gezicht van
den gastheer stond méér dan ongerust.
„Daar Heb je 't al!" riep z’n vrouw; ,jk wist
wel, dat er iets verkeerds zou loopen en nou
komt 't uit. Wat is er gebeurd, Mal? Is ’t mos
terdpot je gebroken?”
..Neen," kreunde mUnheer Pybus.
..Er hapert iets aan." zei mevrouw Pybus
dramatisch. ,Jk zie 't aan je gezicht. Ik heb
het den heelen morgen al zien aankomen."
„Je hebt geluk gehad, schat,” sprak haar
echtgenoot met een grafstem. „Er heeft een
seer treurige vergissing plaats gehad. Je zei,
dat de waschbaas er van morgen geweest was.
HU heeft bU vergissing de etensmand meege
nomen en wU hebben 't vuile goed meege -
bracht voor de lunch.”
Maar het prinsesje komt er binnen als een
zonnestraaltje, dartel, levensblU, en misschien
merkt ze ,4e kloosterstilte waarin men een
mier kon hooren loopen". zelfs niet op. Ze ver
overt op slag den koning. En Madame de Main
tenon, die niet meer weet hoe ze in haar echt-
eenlge belangstelling voor het leven
kan, steunt haar. Adelaide vraagt
niet ariêers. Heelemaal niet als een prinsesje,
doch als een uitgelaten kind geniet ze haar
verovering niet, doch buit die uit. „Wanneer
een ander hardop durfde denken wat zU doet,
zou hU met zweepslagen tot rede worden ge
bracht." fluisteren de hovelingen.
Adelaide is de eenlge, die den Zonnekoning
niet als „Sire” hoeft aan te spreken, doch hem
doodgewoon .Monsieur” noemt. Madame de
Maintenon, die den titel van „Majesté” wei
gert en door haar Getnaal „Votre Bolldlté” ge
noemd wordt, laat Adelaide „ma tante” zeg
gen. .Monsieur” en „Tante” zie
in. dat hun lievelingskind'tame!
op een mieren- of
dorst, ouwe jongen?”
„Nou, 1 is nog al een warm werkje; may Ik
zal 1 wel uithouden tot we gaan lunchen."
„Spaar je dorst maar op, man. Ik heb een
paar fUne flesschen hier in de mand. En ”n
paar fUne dingetjes om te etenl Hou je van
duivenpastel. Rex?"
„Nou. mUnheer Pybus!” riep Rex Morgan,
en hU grUnsde van oor tot oor.
„Er zit een pracht van een duivenpastel on
der dat deksel, jongen. En kouwe kip. en ham.
en een tong, en een blik ananas en een potje
mosterd. En bananen, kersen, limonade
,,M4t,'' zei mevrouw Pybus zenuwachtig, .Als
et een limonadefleschje opengegaan Is
..Je zult ze best open zien gaan.” zei Pybus
en schoot weer in een lach. „Wacht maar even,
totdat we om deze mend heen zitten, deze
schatkamer v an heerlijkhedenJe zult de
kurken eens rond zien schieten! Vooruit maar
stellen, maakte hU lachend een opmerking tegen
zün gastheer, terwUl hü een kleine leeren por-
teleuille uit zUn zak haalde en daaruit een
kaartje nam.
Zich over de tafel buigend, schreef hU er
eenlge woorden op en overhandigde het den
kellner. in deze beweging raakte de
van zijn mouw juist aan het wUnglas.
zag
strekte,
iets i~
een
het tafellaken uit.
Het werd zoo onopvallend gedaan, dat aelfs
ik er haast van overtuigd was, dat het bU
toeval geschiedde en de uitroep van spUt. dien
hU over zUn onhandigheid slaakte klont zoo
volmaakt eerlUk, dat ik er stellig door misleid
zou worden, wanneer ik niet geweten had. wal
tn het briefje stond Ik zag den kellner loeloo-
pen en haastig de vlek met een servet betten,
terwUl de bewerker van het voorval kalm een
ander glas nam en zich opnieuw inschonk
Ik heb nooit het geluk gehad een beier doorge
voerde misleiding te zien spelen.
Wanneer de mari met het litteeken al «enig
vermoeden had wat ik nier geloot was
hij tenminste verstandig genoeg dit voor zich
zelf te houden. HU lachte harteUJk over hot ge
beurde en zUn sigarenkoker te voorschün
halend, bood hU dien zUn gast aan. Deae
schudde echter zUn hoofd. terwUl hü zün
Bigarette ophief, als om zün voorkeur voor die
soort tabak te kennen te geven, MU trof bet
of hü meer had van een gevierd pletter of van
Ik nam hem met groote belangstelling op
Wanneer ook MJ tot McMurtries »eheim-
Bdnnigen kring behoorde, verkoos ik hem stellig
ver boven allen, die Ik er tot nog toe van
had ontmoet Zün gericht, hoe sterk en hard
het ook was had niets van de bruutheid van
Bavaroff, en hei ulterfük van kwaadaardlgen
dat den dokter kenmerkte, mirte hü
r-r ie zoo, allen klaar?" vroeg meneer Pybus.
y „Zün we dT allemaal?”
.Alles In orde. Mal,” lachte z'n vrouw „ik
hoop maar, dat we geen regen krijgen."
„Regen." smaalde mijnheer Pybus. ,Je kunt
geen prachtiger dag voor een pic-nic hebben;
zonneschün en een helderen hemel en een
zacht briesjeJe zult eens zien wat we ge
nieten Niets zoo heerlijk als een pic-nic, als je
alles vooruit goed regelt. Heb Je je parasol.
Nettle? Die zal je wel noodig hebben, kind.”
„O ja, moeder heeft 'm al."
„Prachtig.” zei mUnheer Pybus. .Dan kun
nen we zoo zoetjes aan wel gaan. Hebben jul
lie de achterdeur en 't züpoortje gesloten? O
ja, waar is Floor?"
„Floor is al vooruit," zei mevrouw, „en ik
heb zelf gesloten. De waschbaas Is er al ge
weest en ik heb gisteren tegen den melkboer
gezegd, dat we vandaag geen melk noodig heb
ben Matik hoop maar
„Wat?” spette haar echtgenoot. ..Dat 1 niet
gaat sneeuwen? Waar zit je toch zoo over in?"
Mevrouw Pybus lachte zenuwachtig.
„Weet je zeker, dat je niets vergeten hebt.
Mat? Ik heb zoon voorgevoel dat er Iets In de
war loopt."
„Geen kwestie van!” riep Mat Pybus vroolük.
„Als” we de mand maar niet onderste boven
keeren, en daar zal ik wel voor tripassen. Waar
is ze, schat?”
„Op 1 bordes, kant en klaar. De Morgans
wachten op den driesprong. Vind je t niet erg
lastig om <jle groote mafid te dragen?"
„Welnee,” lachte meneer Pybus genoeglijk.
„Ko en ik nemen ieder een handvat en Me
gan kan dan Ko aflossen als we zoover zUn.
Vooruit maar!"
De heer en mevrouw Morgan en hun zoon
Rex wachtten inderdaad aan den driesprong,
enkel vroolükheid en lach. Ko werd van z'n
aandeel in den last ontslagen, en met tee’.ere
zorgzaamheid droegen de twee heeren de mand
verder voort, langs het pad tusschen de wei
den. Het was een blü groepje menschen en
mUnheer Pybus was in geen tüden zoo jolig
geweest.
Tucky heeft booze voorgevoelens. Morgan
zei zü grinnikend met een knipoogje naar z'n
vriend. „We zullen t plekje maar niet door
haar laten uitzoeken, anders plant ze ons net
wespennest. Krijg Je al
zicht. HU scheen ongeveer vüf «n dertig
een groote. gladgeschoren, forach gebouwde
man met helder blauwt oogen en een vier
kante kin alt de punt van een schoen Zün
haar was vroegtüdig grijs en dit. te samen
met de monocle, die hü droeg, gaf hem Iets
■eer opmerkeUJks. Het was moeüük te aeggen.
Drink niet van den wün. Uw gaeUieer heeft
er lete In gedaan
Ik vouwde het papier tot een briefje en
wenkte een kellner, die bü de deur etend. HU
kwam onmlddeUük naar mü toe.
voorzichtig droeg, dat het wel een buitengewoon
merk moest zün. HU schonk twee glasen vol en
zette met een zekeren eerbied de flesch neer.
Ik zag hen belden een klein teugje nemen
en met hoogst tevreden gezichten hun glazen
weer neer setten. Daarna maakte de man
met hel litteeken plotseling een opmerking
en de andere wendde zün hoofd om en keek
over zün schouder de zaal in. ZUn aandacht
kon hoogstens enkele seconden van de tafel
zün afgeleid, maar in dat korte oogenbllk ge
beurde er iets, dat mün hart in koude span
ning kloppen deed. Zoo snel, dat ik het al
leen kon hebben gezien doordat ik recht in
den spiegel keek, bracht de man met net
litteeken zün hand obven het glas van zün
gert. Tet mUn oogen mü bedrogen, zag Ik
hem iets in den wün storten.
Er zün weinig oogenbllkken in het leven,
dat men instinctmatig op de juiste wüae han
delt. nog voor het verstand den tüd heeft gehad,
de gebeurtenissen vast te stellen Zoo vergir.r
het mü thans. Zonder mü den tüd te gunnen
om na te denken, had ik een notlood uit mün
zak gehaald en een stuk van het witte papier
afgescheurd, dat onder mün schoteltje confi
turen lag.
Haartlg krabbelde ik er de volgende woorden
°P:
echter, dat zün weigering mogelük een anderen
grond had.
Hoe nieuwsgierig ik ook was. Ik besloot
de verleiding niet langer te tarten. Ieder
oogenbllk kon die man met het litteeken om-
küken en ofschoon ik op eenigen afstand van
hem verwüderd zat. was het hoogstwaar-
schünlük, dat hü mün gezicht In den spiegel
herkennen sou. Daar ik er thans dubbel op
gesteld was. zulk een tegenslag te vermüden,
opende ik Punch en bleef achter de bescher
ming van deze geestige bladzijden op mün
rekening wachten.
Lang duurde het wachten niet. De kellner,
onbewogen als altüd, verscheen weer m®*
Zün zilveren blad, waarop thans de rekening
lag op de gewone wijze toegevouwen Toen ik
het papier opnam voelde ik dat het om iets
heen gevouwen was en ik nam er een visite
kaartje uit, waarop ge.drukt stond
BRUCE LATIMER
148 (Jermyn) Street W.
Met potlood boven gekrabbeld, las ik de vol
gende woordea:
Nog dankbaarder ml Ik «Un. als
onderstaand adres een bezoek wilt
„WU je
vroeg Ik.
„Zeker, meneer," antwoordde hü, zonder het
minste teeken van verbazing.
Luister dan *n kük in geen geval ergens
heen In den hoek achter ons zit een beer
met monocle met een anderen heer. Loop eerst
naar het midden van de zaal en geef hem dan
dit briefje. Als hü vraagt van wlen het komt,
zeg dan maar, dat iemand in de hal je gezegd
heeft het te brengen. Breng mü daarna de
rekening.”
De kellner boog en het briefje aannemend,
ging hü zün opdracht uitvoeren Gedurende
den tüd. dat ik sprak, had ik aldoor in den
spiegel gekeken; voor zoover Ik wist, had geen
van belde mannen ons gesprek opgemerkt ZU
zaten lachend te praten. terwUl de man, aan
wien ik het briefje gezonden had. met rijn
vingers den voet van zUn wünglas vasthield
en lichte rookwolken van zün slgarette omhoog
blies Juist toen ik keek, hief hü «Un glas op
en een folterende seconde lang, dacht ik dat ik
te laat was. Op dat oogenbllk kwam als een
bode der góden, de kellner vanachter een der
pilaren te voorschün en reikte hem mün briefje
op een zilveren blad.
Hü nam bel onverschillig aan. mat zün
linkerhand, terwUl hü zün glas weer neet-
zette. Ik mg hoé hü zich •verontschuldigde
tegenover sün gastheer sn daarna hei briefje
opende. Ik wset niet wat Ik verwacht had.
dat hü sou doen, maar het resultaat was arker
verrassend Zonder eenlge verwondering te laten
Wüksa, sonder mils den kellner een vraag to
Voor zoover ik kon zien, praatte de man
met bet litteeken het metst HU seneen ook
de gastheer te zün, want ik zag hem een
wünkaart opnemen en, na den smaak van
sün gast te hebben geraadpleegd, gaf hü een
zorgvuldig overwogen bestelling. Op dat
oogenbllk werd mün eigen diner gebracht en
Punch terzüde leggend, zette ik de Pall Mall
voor mü tegen een karaf en begon met mün
soep.
Gedurende den geheelen maaltud verdeelde
ik mün aandacht tusschen de Krant en den
spiegel. Ik ging zoo voorzichtig mogelUk te
werk, want de kellner was voortdurend in mün
buurt en ik wenschte niet den indruk te wek
ken. dat ik sommige van de andere gasten be
spiedde. TerwUl ik het nieuws in de "krant
doorliep, wierp ik nu en dan een olik In den
spiegel óm te zien, wat er achter mü voorviel
Dat de twee vrienden uitstekend met elkaar
overweg konden, was duldeUjk te merken niet
alleen aan de uitdrukking van hun gezicht,
maar ook aan het lachen, dat soms door de
zaal klonk. Zoo geanimeerd was hun gesprek,
dat ik, ofschoon ik later mün diner begonnen
was, eenigen tüd eerder klaar was dan zü
Daar ik echter geen plan had. eerder dan zü
heen te gaan, bestelde Ik een kop koffie en
achterover leunend in mün stoel, stak Ik een
sigaar op en ging voort de Pal! MaU te lezen
Ik was midden In een giftig artikel over
moeilükheden met de Sovjet Republiek.
een blik tn den spiegel mü deed zien,
dat een kellner het tafeltje achter mu naderde
met een Heech wün In een mand, «e hü toe
