van zijn
3
I
Parmentier vertelt - -
vlucht boven Australië
Geweldige
Prijsverlaging!
Groote doos nü 10 ets.
Extra-groote doos nü 15 ets.
Iedereen kan nu Erdal gebruiken
en dus langer van zijn schoenen
profiteeren I
■1
PALMOLIVE
...de zeep derfaigd
De groote hoeveelheden olijf- en
palmoliën, in elk stuk Palmolive
zeep verwerkt, zijn van onschat
bare waarde voor het behoud van
een friuche, soepele huid.
(2 stuks ▼oor 25 cl)
T128wl
Loonsverlaging bij de spoorwegen
De organisatie van den landbouw aan
het departement
ZADELHOFF
DOETINCHEM
THANS DEFINITIEF
DIRECTEUR-GENERAAL
BENOEMD
ONWEER, KOUDE EN IJS
g
TELEFUNKEN
DONDERDAG 8 NOVEMBER 1934
k
van
Te Albury
Fietser gedood
T r ibune-drukkeri j
Faillissement vernietigd
Geen overeenstemming
Haring naar Rusland
Gedeeltelijke betaling in zout?
Instelling crisisraad
Ir. A. Roebroek
LOONSVERLAGING
I
Treffende typeering van
Mac Robertson
Het college van regeeringscommis-
sarissen zal worden
versterkt
Per 1 Januari SpCt. ver
mindering
Vrachtauto over den kop geslagen;
de inzittenden bleven ongedeerd
De Wieringermeer-directie
J
Logboek pas belangwekkend in de
laatste étappes der vlucht
De Directie zal de opdracht
den Minister tot uitvoering
brengen, met uitschakeling
van den Personeelraad
GOEDKOOPSTE
„Safety firsti’
Us op de vleugels
i
t>
ft
Ct.
0ea
9
die
een
We
f.
1
secre-
o
van
om
was
r
Het list ta het voornemen van den mi
nister om daartoe de benoeming te bevor
deren van den heer h. A. L. H. Roebroek,
lid van de dlrecteie van den Wieringer-
meerpolder te Alkmaar.
Van den nieuwen functionaria wordt ver
wacht. dat Ml den voorUchtingadienat, het
r
e
a
n
zonder
en dat
stand op nog 100 meter voor den rand van het
terrein."
ti
r
r
n
t
a
e
Zjj weea er nadrukkeiyk op, dat zQ het
van groot belang achtte, dat de toezegging
van den minister om te bewilligen in bet
verlangen van den raad, om voor de jaren
1935 en 1936 de loonen niet andermaal te
verlagen, niet lichtvaardig zou worden pr(h‘
gegeven.
en
wü
Sir MacPherson Robertson, de organisator
van dezen wedstrijd, die een rondvlucht met
de ülver heeft gemaakt, gaf daarvan een tref
fende typeering toen hij verklaarde: .Juist dit
had Ik mij bij het uitschrijven van de race
voorgesteld, dat met post en passagiers zou
worden bewezen welke commercieele mogelijk
heden tusschen Europa en Australië door mid
del van het luchtverkeer zijn te verwezenlij
ken.*
ti
tl
u
L
Het gevolg la geweest, dat de directie
in het laatst van Augustus bö den Per
soneelraad een voorstel heeft ingediend om
de loonen In de maxima met 3 a 4 pet. te
verlagen.
Met den heer Ir. Roebroek verlaat nu het
tweede lid de Wleringermeer-dlrectie. (De heer
Ir. Mésu had reeds eerder een andere functie
gekregen.) Van het triumviraat is nu alleen nog
over Ir. Smeding.
Ook het college van regeeringscommissaris-
sen zal worden versterkt. De regeeringscommis-
saris, de heer Ir. 8 L. LOUWE8 te Zwolle, gaf
tot nu toe slechts een deel van zijn tijd aan
dit werk. Op verzoek van den minister heeft
de heer Louwes zich bereid verklaard, zich In
de toekomst uitsluitend aan zün belangrijke
In het begin van dit jaar heeft de Minister
van Waterstaat aan de directie der Ned. Spoor
wegen ter kennis gebracht, dat hem de per 1
Mei 1934 Ingevoerde loonsverlaging van -pet.
niet ver genoeg ging en dat hij het daarom
noodig vond, dat de loonen van het personeel
per 1 Januari 1935 andermaal met 5 pet. zou
den moeten worden verlaagd.
Een door de paritaire commissie ingesteld
onderzoek naar de loonsverhoudingen In Neder
land heeft tot een uitkomst geleld, welke de
directie der Ned. Spoorwegen weliswaar aanlei
ding gaf als haar meening uit te spreken, dat
de loonen van bet spoorwegpersoneel In het
algemeen niet onjuist te achten zijn, maar
waaraan zij anderzijds de conclusie meende te
kunnen ontleehen, dat In het algemeen geno
men de loonen bü de Spoorwegen nog wel Iets
zouden kunnen worden verlaagd.
den
nieuwen directeur-generaal. meenen wü wel te
mogen concludeeren, dat de keuze van den Mi
nister een bijzonder gelukkige la.
In de op 6 November gehouden vergadering
van de hoofdbesturen der vijf erkende organi
saties Is de situatie door den voorzitter van
den raad uitvoerig uiteen gezet.
Algeheele overeenstemming werd echter niet
verkregen.
Enkele hoofdbesturen gaven er de voorkeur
aan, dat de minister de loonsverlaging aan het
personeel zou opleggen.
j
U houdt natuurlijk ook van
echte Qeldersche
ROOKWORST
Vraagt daarom Uw leverancier
het merk
dan eerst smult UI
Intusschen vernamen wij, dat het voornemen
bestaat om de diensten van het nieuwe en nog
te winnen land In Neerlands twaalfde provincie
te conoentreeren. Tot nu toe was er een afzon
derlijke directie voor het uit te voeren techni
sche werk (leggen van dijken, droogmalen enz.)
en een voor de ontginning van het nieuw ge
wonnen land.
In de toekomst tullen deze diensten onder
één directie vereenlgd worden. Deze blijft ge
vestigd te Alkmaar, omdat men van meening
Is, dat zelfs voor de werkzaamheden aan den
Noord-Oost-polder, welke bij Urk zullen begin
nen, Alkmaar het meest gunstig gelegen punt
te.
De directie stond tegenover deze voorwaar
den niet afwijzend. Na 17 October heeft het
bureau van den raad enkele besprekingen ge
had met regeeringspersonen. om Inwilliging
dezer voorwaarden te bepleiten, terwijl de di
rectie terzake overleg gepleegd heeft met den
Minister van Waterstaat.
Slechte noode verlaat de heer Roebroek dit
werk, dat hU met zooveel liefde hielp tot stand
brengen en waarvan hpm een nog meer
vattender en verantwoordelijker functie
aangeboden.
Op grond van de antecedenten
„Het logboek is nog slechts In klad gereed",
zoo vertelde Parmentier. „Het bevat nog slechts
weinig feiten omdat.... deze reis alleen maar
een Holland-Indië-rete te geweest met een ver
lengstuk. Zooals ik op het vliegveld al zei, alleen
maar een beetje vlugger en een beetje langer
„Maar bovendien", zelde Parmentier, „wordt
mijn logboek eerst belangwekkend soodra het
begint te handelen oyer de gebeurtenissen sinds
het moment, waarop we Australië hadden be
reikt, en nu stel ik er prijs op-dat Ik nu eindelijk
eens een juist verhaal kan geven van wat er
gebeurd te, een verhaal over onze reis door
Australië, dat nu Holland ook zal bereiken..,.”
Eenlge maanden geleden is op het departe
ment van Economische Zaken een scheiding
aangebracht tusschen den crisfsaxbeld en den
nlet-crtelsarbeid in den landbouw.
De minister heeft den crlstearbeld opgedra
gen aan het college van regeeringscommtesa-
rissen, onder voorzitterschap van den
taris-generaal van het departement.
De directie van den landbouw behartigt den
nlet-crteisarbeid. Deze werkverdeeling, die nood-
zakelfjk te geworden door de groote uitgebreid
heid van het te verrichten werk, heeft een al
leszins bevredigend resultaat opgeleverd. Op de
directie van den landbouw evenwel ontbrak een
directeur-generaal
Een voorstel op de gecombineerde hoofdbe
sturenvergadering gedaan, om een gemeen
schappelijk best uren congres te beleggen. om
handhaving te bewerken van het compromis
van 17 October, waarover In den raad geen
verschil van Inzicht gebleken is, kan niet door
gaan, omdat over dezen opzet ook geen alge-
meene overeenstemming is Verkregen.
De hoofdbesturen kunnen nu over dezen gang
van zaken hun leden raadplegen.
Van dezen uitslag is op 7 dezer
mededeeling gedaan aan de directie,
die nu met uitschakeling van den
Personeelraad, de opdracht van den
minister tot uitvoering zal brengen.
landbouwonderwijs, de proefstations en
andere takken van de Directie van den
landbouw opnieuw zal organlseeren.
Het Amsterdamsche Gerechtshof, arrest wij
zend inzake het faillissement van de N.V.
.Atalanta”, in welke zaak door genoemde N.V.
hooger beroep was aangeteekend. verklaarde den
aanvrager, den Raad van Arbeid, niet ontvan
kelijk In zijn verzoek tot fallliet-verklartng en
vernietigde het vonnis der Rechtbank, waarbij
de N.y. .Atalanta”, de drukkerij van de
„Tribune", failliet te verklaard.
In een bespreking op 5 November met den
Personeelraad heeft de directie medegedeeld
dat over de wijze, waarop het te bezuinigen
bedrag verkregen moet worden, overleg ge-
pleegd kan worden en dat, indien dat overleg
geweigerd zou worden, de minister de door hem
noodig geoordeelde verlaging der loonen zou
opleggen.
Na eenige besprekingen werd op
I 7 October 1.1. tusschen directie en
Personeelraad overeenstemming be
reikt op den grondslag van een voor
stel, dat in het algemeen geen groo-
tere verlaging vergde dan 3 pet en
voor- de laagste loonschaal niet
verder ging dan tot 2% pet.
taak als regeerlngscommissaiis voor akkerbouw
en veehouderij te geven. In verband hiermede
zal hij binnen korten tijd terug treden uit zijn
andere functies en zich te ’sOravenhage ves
tigen.
Het contact tusschen het college van regee-
ringscommtesarissen en de directie van den
Landbouw zal worden gelegd door den secre-
taris-generaal.
De minister van Economische Zaken heeft
voorts de behoefte gevoeld om met de leidende
hoofdambtenaren van zijn departement geregeld
samenspreklngen te voeren over de ertetevraag-
stukken. Daartoe hoopt de minister onder zijn
eigen voorzitterschap den secretarte-generaal.
de beide directeuren-generaal en den regeee-
ringscommlssaris voor Akkerbouw en de Vee-
houdrlj in een crisisraad te vereenigen.
Vraagt Inlichtingen bJj de
Telefunken Service Stations
„De ontvangst daar in Albury," zegt Parmen
tier, „was zeer enthousiast. De eers.e die ons
begroette, was de burgemeester, een man op
krukken, die in den slagregen op ons had staan
wachten. Hjj vertelde ons van de angsten, die
men beneden om ons had uitgestaan.”
.Maar had dan toch ook S. 0.8.-seinen
uitgezonden” vroeg de Aneta-man.
„Ja wel zeker," zelde Parmentier, ..maar dat
was alleen om die andere stations het zwijgen
op te leggen en daar zijn we dan ook In ge
slaagd.”
Dan vertelt Parmentier hoe Australië had
gewerkt en hoe oud en jong waren opgebleven
dien nacht, om de landing van de „ülver" af
te wachten.... hoe iedereen daar had meege
leefd met die zoekende vliegende Hollanders in
den nacht, ook die 20.000 menschen die tever
geefs stonden te wachten op het vliegveld van
Melbourne.
Parmentier vertelde hoe de menschen in Al
bury zelf zooveel hulp en initiatief dadelijk had
den verleend, dat hij het Australische volk via
de radio had kunnen toespreken van daaruit,
en bedanken voor alles wat ze hadden gedaan;
hjj vertelde van de maatregelen die er genomen
waren, waardoor zijn passagiers konden worden
overgebracht naar een hotel, hoe hij contact
kreeg met het redactie-kantoor van een groot
blad te Amsterdam, waar al hun familie aan
wezig was. een dienst waarvoor Parmentier zoo
uiterst erkentelijk is. en hoe hij had kunnen
rekenen op een goede politie-bewaking van zijn
„ülver”.
„We waren veilig geland, zij het dan niet In
Melbourne." zei Parmentier, nog altijd spijtig,
ook al toonde hjj zich in het verdere gesprek
verheugd over den einduitslag, die. precies vol
gens de bedoeling van den opzet, den Holland-
schen „ülver" den eersten prijs bracht in de
handicap-race.... Ondanks tijdverlies en on
danks aftrek wegens het achterlaten van de
passagiers en de post te Albury.
Bij het passeeren van een opgebroken weg
gedeelte wipte een vrachtauto een Ijzeren weg-
plaat open, welke tusschen de as van den auto
geraakte. Hierdoor sloeg de vrachtwagen over
den kop. In dezen wagen was een zestal jonge
lui gezeten, die op weg waren naar de „Zes-
daagsche” te Amsterdam. Zij werden geen van
allen gewond.
Op het manent, dat de auto over den kop
sloeg, reed een wielrijder er achter. Deze wiel
rijder, een 36-jarige schoenmaker. Huyer, kon
zijn vaart niet meer temperen, zoodat een bot
sing onvermijdelijk was.
Op vordering van den Raad van Arbeid, aan
welke Instelling d$ N.V. .Atalanta" geld schuldig
was, werd de tribunedrukkerfj in Juli van dit
jaar failliet verklaard. Nadat de aanvrage was
ingediend heeft de N.V. .Atalanta" aangeboden
haar schuld te voldoen, doch dit aanbod werd
af geslagen.
In hooger beroep vernietigde het Hof op 31
Augustus het vonnis der rechtbank. De Raad
van Arbeid teekende van deze beslissing cassatie
aan en de Hooge Raad was het met het Hof
niet eens. Het arrest van het Hof werd vernie
tigd en de zaak werd terug verwezen naar het
Gerechtshof te Amsterdam, waar een andere
kamer de quaestie opnieuw behandelde.
Thans overwoog het Hof in zijn uitvoerig
arrest o.m. dat de schuldeischer rekening moet
houden met den toestand die ontstaat na de
faillissementsaanvrage door het aanbod van be
taling. De Raad van Arbeid was niet gerechtigd
het aangeboden geld te weigeren. Of eventueel
andere schuldeischer» hierdoor zullen worden
benadeeld, is ter beoordeeling aan het O M.
„Daar gingen we om 10 uur ’s ochtends, de
laatste etappe naar de eindstreep.”
„Het te goed dit alles zoo uitvoerig weer te
geven nu hieromtrent nog zooveel vreemde
verhalen in omloop zijn, ook in Australië.' alduz
beëindigde Parmentier het verhaal van zijn
reis. HU verzocht den Aneta-verslaggever hem
de gelegenheid te geven van deze plaats nog
maals zijn besten dank te brengen aan allen
in Albury, aan den P.T.T.-dlenst, die zorg heeft
gedragen voor een zoo snel mogelijke overbren
ging van berichten en aan de KLM. en de
KN.ILM, die in dit alles zoo krachtig heb
ben medegewerkt.
De laatste minuten van dit langdurige in
terview waren nog gewijd aan een algemeen
overzicht, waarbij werd vastgesteld, dat de ge-
heele Albury-historie op den einduitslag ten
slotte geen invloed heeft gehad.
In 1920 volgde zijn benoeming tot rentmeester
van het Staatsdomein, Rentambt Klundert.
Na tien jaar deze functie te hebben vervuld
werd hij in 1930 benoemd tot lid der Directie
van de Wieringermeer.
Behalve in bovenstaande functie trad de
heer Roebroek nog op tal van andere wijzen
in het openbare leven op den voorgrond. Zoo
was hij: .mede-oprichter en eerste voorzitter
der R. K. Studerrtenvereeniglng „St. Franciscus
Xaverius” te Wagenlngen, oud mede-redacteur
van het officieel orgaan van den Alg. Ned.
Zuivelbond (F.N.Z.) te den Haag; mede-op
richter en lid van den Raad van Toezicht op
den Admintetratieven en Techntechen Con
troledienst van den Brabantschen Zuivelbond
te Breda; mede-oprlohter en bestuurder der
Coöperatieve Zulvelexportvereeniglng ..Brabant’
te Breda; mede-oprichter en lid van het be
stuur der R. K. Landbouw-winterschool te
Roozendaal; mede-oprichter en technisch ad
viseur der „Fokcentrale” te Roozendaal; mede
oprichter en voorzitter van de Vereeniging tot
ontwikkeling van den landbouw in het staats
domein Klundert; mede-oprichter en onder
voorzitter van den Brabantschen waterschaps-
bond te Tilburg; oud-dükgraaf van het water
schap „Bloemendaal” te Klundert.
In zijn huidige functie was Ir, Roebroek voor
zitter van het seml-officieele bouwbureau „De
Wieringermeer" en voorzitter van de Wleringer-
metyzcholen.
Vermelding verdient nog dat hij sinds enkele
maanden ook voorzitter was van het Egmond-
Comlté in Kennemerland.
Zoowel In zijn functie als Rentmeester van
het Brabantsche Staatsdomein, als In die van
lid der Wleringermeerdirectie heeft de heer
Roebroek zich groote verdiensten verworven.
Nadat de vorige week in het Britsche Lager
huis het lid Loftus den minister van handel
Runclman geïnterpelleerd had over de levering
van haring door Nederland aan Sovjet-Rusland,
heeft Woensdag het lid Sir Murray Sueter den
minister de vraag gesteld, of het hem bekend
te, dat de Russische regeering in Nederland
25 .000 ton haring heeft gekocht, tegen gedeel
telijke betaling in zout en voorts, dat deze
transactie zou zijn mogelijk gemaakt door een
Nederlandsch-Russtech handelsverdrag. De mi
nister heeft hierop geantwoord, dat hjj een be
richt hierover in de bladen had gezien en dat,
naar hem was medegedeeld, de hoeveelheid,
waarom het hier gaat, 25.000 vaten en niet
tons, bedraagt.
Voorzoover hem bekend, was, was er geen han
delsverdrag tusschen Nederland en de Sovjet
unie gesloten.
De Personeelraad had echter aan zijn toe
stemming tot dit voorstel de voorwaarden ver
bonden:
1 dat de verlaging niet 1 Januari, maar 1
April 1935 zou moeten ingaan en
2 dat voor de jaren 1935 en 1936 rust 4n de
loonregeling moest komen.
In een interview met Aneta te
Soerabaja heeft Parmentier nog
maals uitvoerige bijzonderheden
medegedeeld over zpn vlucht naar
Melbourne. In groote trekken zijn
deze sobere belevenissen den lezers
reeds bekend. Belangwekkend is al
leen nog wat de Uiver-commandant
mededeelt over het hachelijk avon
tuur boven Australië.
Op den Rijksweg Harderwjjk-Ermelo te
Woensdagmiddag een ongeluk gebeurd, waar
van een schoenmaker het slachtoffer is ge
worden.
De nieuw te benoemen dlr.-gen. van den land
bouw Ir. Alphonse Louis Hubert Roebroek werd
1 September 1889 te Beek (Limburg) geboren.
Hij bezocht het gymnasium te Rolduc, waarna
hij van 1909 tot 1914 studeerde aan de Land
bouw Hoogeschool te Wagenlngen. Na zijn pro
motie in 1914 werd hij aangesteld tot land
bouwkundige bij den Alg. Ned. Zuivelbond; in
1916 tot hoofddirecteur der Ooöp. Fabriek van
Melkproducten „Het Anker” te Roosendaal
Deze heeft echter te kennen ge
geven, dat hij geen voorstel zou
goedkeuren, dat minder bezuiniging
geeft dan hij reeds in het begin van
dit jaar heeft verlangd, en dat hij
alleen in een rusttermijn van twee
jaren zou bewilligen, indien op de
door hem noodig geoordeelde be
zuiniging algeheele overeenstem
ming zou worden verkregen.
Wat dat laatste betreft moge het verhaal
van Parmentier nog even verder op den voet
worden gevolgd:
„Ik probeerde na al die uren van spanning
een oogenblik den slaap te vatten, maar Ik kon
maar niet in slaap komen, want boven me
hoorde ik den regen maar kletteren en klette
ren en dat deed de vrees bij mij opkomen
dat mijn toestel gedurende die ur^en in de
modder zou wegzakken. Den volgenden morgen,
toen het daglicht - was aangebroken, ging ik
naar mijn toestel en daar zag ik dat mijn
vrees was bewaarheid. M'n toestel was heele-
maal tot de wielassen in de modder wegge
zakt en het veld stond vol water. Hoewel de
lucht weer was opgeklaard leek de algetneene
toestand me nog weinig rooskleurig toe. Heel
Albury was op de been en hielp mee. Het toe
stel werd met lange touwen uit de modder ge
sleept en onder dat werk zakte het telkens
en telkens maar weer weg, totdat het eindelijk
op een plaats was gesleept waar de grond wat
vaster was en van waaruit een startbaan be
schikbaar was van een 300 Meter. Ik heb toen
besloten het toestel zoo licht mogelijk te ma
ken en mijn passagiers en de post met twee
leden van de bemanning achter te laten.”
„Onder die omstandigheden deed ik mijn eer
ste startpoging."
„Die mislukte. En weer ging heel Albury aan
het werk. Weer startte Ik en dank zij het feit
dat we de omheining van het race-terrein aan
de overzijde hadden gesloopt, slaagde ik er in
weg te komen."
„Nog net hoorde ik een groot gejuich onder
me en daar waren we dan weer op weg
zonder dat we zicht hadden en zonder dat we te
weten konden komen wat de weersomstandig
heden In Melbourne waren.”
Hier onderbrak de Interviewer even het relaas
van Parmentier om te vragen hoe de passagiers
zich intusschen onder die omstandigheden wel
hielden.
„Ze bleven uiterst rustig”, zelde Parmentier
eenvoudig, „en ze gaven daarbij blijk dat zij een
volkomen vertrouwen in de bemanning hadden.
Wij, piloten, waren hard aan het werk en daar
om kregen we gelukkig geen briefjes van onze
passagiers, die hadden blijkbaar voldoende aan
de rapporten van de mecanicien".
En nu vervolgde Parmentier zijn boeiend reis
verhaal. Uit zijn wijze van vertellen bleek ons
we Idat hij nog altijd niet over dien bijpa fatalen
nacht van zijn roemrijke vlucht heen 1b, want
hjj zei: „Ik besloot, hoewel het mij zeer ter
.harte ging, op die laatste 200 KM. geen risico
te nemen en daarom wilde ik mijn plan om
naar Melbourne door te gaan, opgeven. Kalm
heb ik toen met Moll zitten overleggen, terwijl
we terugkeerden op onzen koers, wat we nu
verder zouden doen en Intusschen bleef Van
Brugge maar doorseinen en doorseinen naar
Melbourne, en werkelijk plotseling met succes.
Van Brugge verzocht toen aan Cootamundra
om de „flares” (landlngsllchten) aan te ste
ken en daarop ontving hij .bevestiging. Het
leek toen wel of Cootamundra onze aanvlieg-
haven zou worden, maar wederom grepen an
dere krachten in".
We hadden nog voor twee uurtbenzine aan
boord, want we hadden zoo zuinig mogelijk ge
vlogen. Voor ongerustheid was geen reejpn...
maar wel voor teleurstelling omdat we Mel
bourne niet zouden kunnen halen”.
,Jk besloot toen maar eerst terug te gaan
naar de plaats waarvan we waren uitgegaan,
want ik wist nu dat het Albury was. Dat wist
ik uit de intusschen ontvangen radiobdVesti-
ging. Het was mijn plan om dan van daaruit
naar Cootamundra te vliegen. Moll was het
heelemaal met me eens. want dit plan was im
mers in overeenstemming met het motto van
onze maatschappij: .Safety first”.
„We werden nu gehinderd door een hevigen
slagregen en door die watergordjjnen bereik
ten we opnleuew Albury. Op onze kaart vonden
we waar het noodlandlngsterrein gelegen was”.
„Toen we Albury dan onder ons zagen, bleek
ons dat uit dit plaatsje zonderlinge signalen
werden gegeven. De stad, die alleen te onder
scheiden was door de verlichting, verdween
plotseling en dan kwam de heele verlichting
opeens weer te voorschijn”.
„We begrepen het op eens: Er werd met
alle stadslichten geseind. Toen we boven Albury
aankwamen, zagen we bovendien nog een
heele reeks auto's die langs het raceterrein
stonden opgesteld en een vloed van licht uit
hun koplampen daarop wierpen.”
..Maar nog steeds hadden we geen weerbe
richten en nadat we zorgvuldig hadden over
legd over de rnnngq jan Cootamundra. besloot
ik toen te onderzoeken of dat race-terrein van
Albury geschikt was voor een landing. Om daar
achter te komen heb ik toen parachute-fakkels
uitgegooid, dat zijn fakkels die onmiddellijk
ontstoken worden, zoodra de parachute zich
ontplooit: en eerst toen wist ik dat wp inder
daad te doen hadden met het raceterrein. Al
lereerst had ik nu na te gaan vanuit welke
richting ik hier het beste landen kon. Naar
beneden kijkend zag ik opeens dat de bevol
king letters van vuur aan het schrijven was
met brandende benzine op den grond en daar
zag ik in eens in vlammen het woord Albury
onder mij. En zoo kon ik dan al gauw nadat ik
eerst nog wat van die parachute-fakkels had
neergelaten, veilig op dat race-terrein landen."
„Precies tusschen de boomen door scheerden
we net over het afscheidlngshek van het
race-terrein. We raakten den grond en ik voel
de dat mijn wielen slipten, doordat het terrein
zoo glad was, maar m'n toestel kwam tot gMl-
Hjj reed tegen den auto met het gevolg, dat
hjj in zeer zorgwekkenden toestand naar het
ziekenhuis te Ermelo moest worden overge
bracht, waar hij bij aankomst reeds bleek te
zfjn overleden.
De man laat een vrouw met eenige kinderen
achter.
Het begon er dan mede,” vertelde Par
mentier, „dat we een telegram kregen uit Ko-
toar. waarin we gewaarschuwd werden dat we
zware onweersbuien tegemoet vlogen, maar
waarin ook werd medegedeeld dat het weer bo
ven Melbourne zelf gunstig was. We vertrokken
in het donker uit Charleville en al spoedig ont
moetten we de reeds aangekondlgde onweers
buien. Dat was in de buurt vap Kobar. We kon
den er intusschen voortdurend omheen vliegen
door telkens onzen koers te wijzigen, zoodat wij
dit slecht-weer-gebied veilig zijn gepasseerd en
daarmede scheen de narigheid voor ons achter
den rug.
Nu kwam goed weer ons begunstigen en ik
ging me maar vast scheren voor onze as. aan
komst te Melbourne.”*
Je wilt bjj de eindstreep allicht netjes
voor den dag komen.
„Toen gebeurde er echter iets merkwaardigs.
Van Bruggen kon maar geen verbinding met
Melbourne krijgen. Oorspronkelijk schreven wü
dat toe aan atmosferische storingen tengevolge
van het slechte weer dat wü achter ons hadden,
maar helaas bleek dat de wolken die we achter
ons hadden gewaand, nu ook voor ons kwamen
opzetten, en er was geen mogelijkheid om boven
die wolken uit te stügen.”
„Plotseling zaten we er midden in.”
„En dat zonder radiocommunicatie,
mogelijkheid om ons te orienteeren
in een stikdonkeren nacht.”
„Toch bleven we gelooven dat het maar een
plaatselüke onweersbui was en daarom stegen
we tot op een hoogte van 5000 Meter met de be
doeling om naar de kust te komen, want dan
zouden we ons veel gemakkelüker kunnen orlën-
teeren. Dan zouden we Melbourne wel vinden.
Maar dat viel tegen..
..Na eenigen tijd merkten we dat ons toestel
niet verder wilde stügen.
„We vlogen vol gas, maar het toestel zakte.
Tengevolge van de ongunstige bedrüfsuitkotn-
sten der Westlandsche Stoomtramweg-MU- ia
door de directie aan het personeel voorgesteld
een loonsverlaging van vijt pCt. ingaande per
1 Januari.
Deze verlaging zal gelden voor het geheele
personeel, waarbü echter de loonen boven de
standaardsalarlssen met grooter perrentag»
verlaagd zullen worden. Over dit voorstel zal
nader nog overleg worden gepleegd met Oe
personeelsorganisaties
Aan grondige theoretische kennis paarde hü
een helder Inzicht in de praktük van den
landbouw in den meest ruimen zin.
In zjjn laatste functie was hü om. speciaat
belast met de leiding van de economische en
sociale afdeellng, en wat hü in die hoedanig
heid voor het nieuwe land bereikt heeft, wekt
terecht ieders bewondering.
In een gecombineerde vergadering van de
hoofdbesturen der vüf erkende organisaties,
werd met algemeene stemmen besloten met de
directie over dit voorstel in onderhandellng te
treden.
„Dat sakken nu”, zeide Parmentier, „veroor
zaakten de groote hoeveelheden üs, die zich op
den voorrand van onze vleugels en op de propel
lers hadden afgezet. Iets wat het stjjgvermogen
ongunstig beïnvloedt.”
„We wisten dat we boven bergterrein vlogen
en toen besloot ik terug te keeren naar een be
ter weergebied om dat ijs kwüt te raken. Dat
gelukte echter reeds op lager hoogte, waar bet
een beetje warmer was. We hoorden hoe het üs
met zware klappen tegen den romp van het toe
stel sloeg, maar dat was geen bezwaar, want de
Douglas is op die plaatsen speciaal versterkt met
stalen platen, die op zulke gevallen berekend
zün.”
„Na verloop van eenigen tüd toen het üs op
de vitale deelen door dat lagese vliegen was
weggesmolten, besloot ik vast te stellen wat on
ze positie was en om te probeeren onder
buien door Melbourne te bereiken.
„We ontdekten nu spoedig lichten van
stadje, en eenigen tüd bleven we boven die lich
ten cirkelen. Intusschen zaten we onze kaarten
te bestudeeren om onze positie te bepalen,
staarden naar beneden en zagen flauwtjes het
maanlicht weerkaatsen in eenige rivieren
aangezien we begonnen te vermoeden dat
tengevolge van dat omvliegen ter vermüdlng van
de onweersbuien, in Oostelüke richting waren
afgedreven, stelde ik vast dat het hier Albury
moest zün. Dit was dus onze eerste kennisma
king met Albury, maar zeker waren we er nog
niet van. Later zou die zekerheid komen
„Intusschen zat Van Brugge maar te probeeren
om radioverbinding te krijgen. Voortdurend en
voortdurend. Van Brugge heeft het bovenmen-
schelüke verricht. Maar hü slaagde er maar met
in. Toen later die zoogenaamde verbinding tot
stand kwam heb ik aan de koptelefoon meege-
lulsterd en toen heb ik me afgevraagd hoe een
marconist ooit wijs kan worden uit zoo’n caco-
fonie van geluiden
„Aanvankelijk probeerde ik nu”, vertelt Par
mentier verder, Jn Zuidwestelijke richting
Melbourne te bereiken en werkelük blük ik toen
tot op 100 KM. voor Melbourne te zün ge
weest.”
Intusschen is het toen Van Brugge dank zü
's mans ongeloofelüke vasthoudendheid gelukt
een paar berichten op te vangen, die üuui Mel
bourne waren uitgezonden erf waaruit ons bleek
dat we inderdaad zoojuist boven Albury gevlo
gen hadden. In die berichten adviseerde Mel
bourne ons om eerst Westelük aan te houden
en dan naar het Zuiden te vliegen. Want op
die manier zouden we om de bergen heenko
men en onder de wolkenmassa’s door de laag
vlakte van Melbourne kunnen bereiken."
„Dat hadden we al gedaan, maar als we naar
het Westen vlogen liepen we steeds maar weer
vast tegen zware regen- en hagelbuien, die al
ons zicht wegnamen.”
„Van Brugge heeft al dien tüd zün uiterste
best gedaan om «en weerbericht uit Melbourne
te ontvangen, maar hü kon het maar niet hoo-
ren en dat was wel onze verschrikkelükste han
dicap. We vlogen over onbekend terrein.... De
kaarten geven op het gebied van vlieginforma-
tle heelemaal geen voldoenden uitleg, zoo ont
breekt er b.v. iedere juiste opgave In van de
hoogte van het gebergte dat we voor Melbourne
moesten overvliegen.... En door dat alles was
het niet te verantwoorden om door te vliegen
