PER VLIEGMACHINE DE WERELD ROND N GENOT I SfCet ucïfaialuan den daq Herinnering aan het buskruitverraad NE II LYNDON ONTSNAPT DE„GUY FA WKESDA Y” ZATERDAG 10 NOVEMBER 1934 Pfannstiehl L E S C H Fl. 2.80 Uit Sovjet Rusland Ideaal vacantieoord Voor de Chineesche spoorwegen t uit Schip met 102 gelijk* namige passagiers Grootste studentenhuis van Parijs gesloten In geheel Spanje heerscht rust De techniek ruïneert de middeleeuwen De langste man ter wereld De motorbooten zyn de vijanden der oude V enetiaanzche paleizen DOOR VICTOR BRIDGES .The Fifth of November” Het verband tuttchen het af zieken van vuurwerk en het in de lucht vliegen van het parlement „Ruti en Vrede" Laatste van Garibaldi’s „Duizend Man” De vredespijp f AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL meer een blinde r? IHIMIHIIIWIHHI mede zouden ondervinden. I idii hü zal het grondig moeten maar ..Ik HOOFDSTUK XV gelijk. De drenkeling Ik ver ia vrijwel moeielükheden uitlokken. TIP in het Inwen snapt. Oom\ we met Pete ten zichzelf van vreugd. Liefst wilde hU maar direct wegvliegen. „wat voor aan i lang geleden. ..Wel.” werkt. 130 pond. terug- zalen Het aan de stad Partje toebehoorend gebouw, waarin sinds tientallen van jaren de ..Associa tion Génerale des Etudlanta” la gevestigd, is sinds kort gesloten. De studentenvereeniging. die niet minder dan vier duizend leden telt, beschikt niet meer over de noodlge geld middelen. waarom men het huis heeft moeten verlaten. De meubelen en alle kostbare boeken, welke zich in de groote bibliotheek van het huls bevonden, zullen publiek worden verkocht. Het gebouw, staand In het Quartier Latin. Is momenteel het middelpunt van de belangstel ling van ieder Parüzenaar. ra (Afrika) vond to naar een na neger. die van •loos ’angs den rvallen. die den i hadden toege- ultgesloten ge- De S00 Inwoners van het Engelache dorpje Melle. in Somerset gelegen zijn merkwaardige heden. Terwijl andere dorpelingen en stedelin gen reikhalzend uitkien naar het oogenblik, dat ook zü de zegeningen van de moderne techniek deelachtig zullen worden, hadden de Melleanen wars van alle modernisme, een adres aan En geland* premier. MacDonald gericht, waarin zU protesteerden tegen het plan het dorp te voorzien van telefoon*. Zij maakten tevens van deze gelegenheid gebruik den premier eens dui delijk te maken, wat zü over al die moderne dingen dachten Niets moeten zij hebben van electrizch licht, noch van spoorwegen, noch van autobussen. „ZU willen rust en vrede,” heet het in het zonderling verzoekschrift. „WU willen al die moderne uitvindingen verre van ons hou den. WU wenschen on* leven niet te zien ver haast en opgejaagd door nieuwigheden, welke on* in geen enkel opzicht meer geluk kunnen bezorgen.” Zou MacDonald, die in den laatsten tüd bU *Un drukke werkzaamheden conferen tie op conferentie wei een* zal hebben ver langd naar 'n plek op aarde, waar hem geen tele grammen en telefoontjes bereiken, waardeering hebben voor het oerstandpunt zijner Mellea nen? WU glelooven eerder, dat de offlcieele petitie van het pittoreske dorpje, welke door alle Engelache bladen duldelUk zichtbaar la gepubli ceerd, een averechtache uitwerking zal hebben Ia er voor een vermoeiden stedeling, na een jaar hard en enerveerend werken, een prachtiger plek om uit te rusten te bedenken dan het dorp Melle in Somerset De onderhandelingen tusachen de Chineesche regeering en Engelache firma's „ver de bestel ling in Engeland van 16 locomotieven en wagon*, met een waarde van 4 millioen van Engelache ■d. deze bestel- Het zal waarschijnlijk spoedig verboden wor den om met motorbooten in het Venetlaanache Canale Orande te varen, want het is gebleken dat de hevige deining die de motorbooten ver oorzaken. de fundamenten der oude paleizen aantasten en zoodoende deze prachtige monu menten der Middeleeuwen In gevaar brengen. Met de oude romantiek van de Canale Oran de is het tegenwoordig heel anders dan vroeger gesteld Zeker, er zijn nog genoeg gondels op den grooten waterweg van Venetië, maar mees tentijds zijn het slechts buitenlandsche pas ge trouwde paartje* en andere toeristen, die de betoovering van een gondelvaart willen onder gaan. De Venetlanen zelf voelen niet veel voor de romantiek van hun stad, en buitendien nood zaakte de uitbreiding van het verkeer het ge bruik van snellere vaartuigen. Op het oogenblik bezit Venetië 800 motorbooten. die meerdere ma len daags de Canale Grande op en af varen. In het begin bekommerde men er zich niet erg om of de deining al dan niet schadelijk voor de oude paleizen was. Maar toen het kwam vast te staan dat de reparaties aan de groote open bare gebouwen aan het kanaal hoe langer hoe grooter werden, ging men de zaak eens onder zoeken. en men kwam tot de conclusie, dat nóch de getUden. nóch de vochtige atmosfeer in den loop der tUden zoo gevaarlUk voor de hulzen waren geworden, al* twintig jaar- motorboot- verkeer. Men heeft uitgerekend, dat de groote repara ties ongeveer 80.000 gulden zullen bedragen. En het is heelemaal niet uitgesloten, dat er nog meerdere groote reparattën noodig zullen zUn Het Palazzo del Podesta was het eerste «V- bouw, dat de verderfelUke sporen van de mo torboot-deining vertoonde. In de muren kwa men scheuren, die in een twee uur Ujds zoo groot werden, dat zelfs de inrichting van het gebouw in gevaar dreigde te worden gebracht. Daarop vertoonden ook de andere palazzo's deze scheuren. Tot zoover gingen deze verwoestingen aan de oogen van het gemeentebestuur voorbij, omdat dit alles onder den waterspiegel gebeurde Wat er van de particuliere gebouwen moet worden, weet men niet. Als men deze allemaal wilde repareeren, zou dat het dubbele van de waarde dezer palazzo's kosten De eigenaars zullen daarom waarschijnlijk liever het huls ruimen, dan zich in zulke onkosten te storten Het is moge lijk, dat het verbod om met mo torbooten op de Canale Grande te varen, erger voorkomen zal. De gondel* zouden dan weer de alleenheer schappij voeren en er weer alle romantiek die dit kanaal tot de mooiste .straat” van de we reld gemaakt heeft, aan verleenen. Volgens offlcieele Russische berichten is de bevolking der groote steden in de Sovjet Unie in de jaren 1917 tot 1934 van 16 tot 36 millioen gestegen, wat in h<*>fdzaak sou moeten worden toegeschreven aan het feit, dat de plattelands, bevolking tengevolge van de burgeroorlogen, hongersnood en vermindering van het aantal zelfstandige boerenbedrijven, naar de steden is gevlucht om daar werk te vinden. Dat ging natuurlijk alet. daar we Murphy na zijn gastvrijheid niet zoo maar konden achter laten zonder afscheid van hem t« hebben ge nomen Nog dienzelfden avond namen we af scheid van de gastvrije eskimo's en den volgen den morgen vertrokken we. thans met on* 73 Jaar oud. Op zesjarigen leeftijd verloor hij al* gevolg van roodvonk het licht zijner oogen. HU is uit uitvinder van een machine, welke hem in staat stelt om muziek in brallle-teekens te lezen. acht moest worden. missionaris, die toevallig dezen neger ken de en wist dat hü Catechumeen was. sprak den man toe en bereidde hem voor op den dood. Dear er echter in de omgeving geen water te vinden was en leder oogenblik den dood kon beteekenen. heeft de missionaris den inboor ling met water uit den radiator van zün auto gedoopt. Mohammed Ghazl. een jonge Egyptenaar, beweert de langste man ter wereld te zijn. Zijn lengte is drie meter. Het vreemde is dat hü deze afmeting aan een ongeval dankt. Drie jaar geleden was hü nog geen twee meter lang, toen hjj uit het raam van een huis viel en aan zjjn hoofd ernstig gewond werd. Sinds dien tijd groeit hij met schrikbarende snelheid. Hij is echter zoo zwak, dat hü niet op zijn beenen kan staan en steeds In bed moet liggen. De dok toren durven hem wegens zijn zwakke hart niet te opereeren. HU ligt nu in de grootste kamer in het huls van zjjn ouders, maar als hU door gaat met groeien zal men hem moeten brengen naar het hospitaal, waar de grooter *Un. geen moeite," iel Tommy. „Ik ken se van bulten We kunnen die van negen uur v|)f van Fenchurch-Streetotatloa neigg». Hel journalistieke eer en mjjn hoop op onsterfelijk heid verbieden mU het ten derden male te doen. Ik koesterde nog één hoop: een interview. Dus vroeg ik aan den Jeugdigen gentetnan, die een rok en een hoed van zjjn vermoedelüke mama droeg (want dat hoort er bU) en zjjn met kool zwartgemaakt gelaat tot mü ophief terwijl hU smeekte om ,.a penny tor the Guy, remember, remember, the Fifth of November”. ..Weet je wie Guy Fawkes was en wat hU ge daan heeft?” ..Big Ben in brand willen steken, meneer.” ..En heeft hü het gedaan?” vroeg Ik achool- opziener-achtlg. ..ElgenlUk niet,” fluisterde de jongen be dremmeld. alsof hU op zware fraude betrapt was. ..maar voegde hü er dringend aan toe geeft u toch maar een penny voor vuur werk.” „Kijk eens.” sei hü plotseling. ,Jk heb een goed idee Waarom zouden we er morgen niet met de ..Betty" heen sellen en aapt die plek gaan opnerBzn?” Ik ademde diep, .Ik sou bet graag doen. Tommy, maar bet -aj, Mc- Murtrie ook maar eenigaalna vermoedde, dat ik iemand in bet geheim genomen had...." ..Maar dat zal hu niet,” onderbrak Tommy ,D»t 1* onmogelUk We zuilen daarvoor wel oppaaeen. Luister. Ik beb bet beste plan klaar MADRID, 7 Nov. (Reuter). De ochtendbladen berichten, dat een poging van de syndicalisten en anarchisten, om tegen de regeerlngsmaatre- gelen in opstand te komen, in de kiem is ge smoord In geheel Spanje heerscht rust, verklaarde de Minister van Binnenlandsche Zaken Te Oljon is hedenochtend een van de deel nemers aan de revolutie gefusilleerd. De man, Caorrales genaamd, heeft een pas toor vermoord en ook een tweeden moord be gaan. De man is moedig gestorven de oogen gericht op het crucifix. Wat waren w* blü, dat we uit onze gevangenis x van den krater waren ont- Jhc beraadslaagden thans wat luden aanvangen. HU was ge bleken een betrouwbaar mensch te zijn en al licht kon hU ons bü ons bezoek aan de In- dlaanschë' natuurreservaten nog van grooten dienst zUn. Dus besloten we dal American Pete met ons mee mocht reizen. De Indiaan was bui- drieën. daar American Pete thans van de partü was. Om beurten namen Oom en ik 't stuur. Pete deed maar niets anders dan het landschap on der zich in oogenschouw te nemen. We vlogen recht aan op TSJitsjakow-elland, dat wc na ver- sctwldene uren vliegen bereikten. We vlogen op groote hoogte over de toppen der bergen, en ik had juist het stuur genomen, toen eensklaps een geweldige ontploffing weerklonk. Het toestel Franc's pUpenverzamellng werd zoodoende weer met een exemplaar vermeerderd en toen er daarna nog een gezondhetdspUp en een droogrooker bü de collectie gevoegd werden, vertrok het bedenkelijk gezicht van mevrouw Franc zich tot een sorgelUken plooi. .Maar man, nu wordt 't toch al te bar, waar blUft Je be zuiniging. Overal zwerven pUpen en in alle hoeken De aangesprokene belette haar meer aan merkingen te maken door te zeggenJa, vrouwtje, die zwervende pijpen is me ook een voortdurende ergernis. Ik ga een pUpenrek koopen: 'n mooien grooten hanger, om alle pU pen in te zetten." „Wel zeker, dat koet alweer geld,” antwoordde mevrouw op een toon, die niet van instemming mef het plan getuigde. Ik heb al zooveel awrr'slgaren bespaard, dat ik me die uitgavear wel kan veroorloven,” ant woordde de heer Franc gebelgd En zoo was het pUpenrek geworden het be gin, de bron van huiaelüke onaangenaamheden, die tot nu toe niet in het gezin van Franc ge kend waren. MUnheer had het gekocht doch nu ging t meenlngsverschll over de plaats, die het in den salon zou krUgen. „Wat! zoo'n rek *eeeeee*»«**(*«*M I i te 1 kan het afsteken van vuurwerk’en het niet-ln-de- lucht-vliegen van het Parlement (drie eeuwen geleden) geen logisch verband bestaat; hü kan een pleidooi houden voor veredeling van het volksvermaak; hU kan zün paedagogischen toorn luchten wegen* het feit dat kinderen uit den fataoenlUken arbeidersstand elk jaar een week lang op den openbaren weg om pennies bede len *U het dan ook met het verheven doel ze aan vuurwerk uit te geven. HU kan ook een vruchtbaar betoog op stapel zetten over de on- gepermitteerdheid van dat urenlange geknal, gekraak en geel* van honderdduizenden vuur- pUlen boven de hoofden van mlllloenen Londe- naars. HU kan zich tot kampioen opwerpen van de zenuwen zUner medeburgers, toch reeds zoo zwaar geschokt door al datgene dat speciaal uitgevonden is om zenuwen te schokken, en bovendien nog elk Jaar op den S November zoo noodeloos, wreed en baldadig bezocht. Ik heb op mijn lange en roemrijke Lon- „.denacbe loopbaan Guy Fawkes Day bekeken van aHe kanten veel veel meer kanten dan JjU beeft. Ik ben uitgeput. De meeste aspecten heb Ik al minstens tweemaal beschouwd. Mijn Bernhard Pfannstiehl, de beroemde organist van de kerk van het Heilig Kruis te Dresden, heeft zUn functie neergelegd HU is „Joyoe vond dat uit." biechtte Tommy be- acheiden Maar het heeft veel kans dat dat de juiste oplossing is. NatuurlUk hebben wU er op bet oogenblik geen enkel bewijs van. Wat denk je dat dat meisje Bor.ja van plan Is?” Ik haalde mbn schouders op „Ik weet het niet,” zei ik. ,Jk had bet gevoel dat er misschien een mogelijkheid oeetond on- ■sMdellük een geweldig voerdeel uit mUn uit vinding te kunnen trekken en dat het haar be doeling was, dat Ik dat in handen krijgen sou In plaats van haar vader en McMurtrte. Een andere oplossing weet ik niet." Tommy nam een schoon bord en bediende zich van kees „Je behoeft me niet in te prenten, dat er bü baar toch wel een ander* bedoeling achter 9tt, dan alleen jou te helpen, sei hu -Ach, waarachünlUk wel. Bn al* het waar ia wat ik vermoed dan vind ik meaelf erg 'laf om van haar diensten gebruik te maken. •Ja het noodig mocht zUn.” in mün hoofd. De ..Betty” is in Leigh, waar ik haar gisteren vastgelegd heb Verleden jaar heb ik er een zeven P K. motor in laten zetten, zoodat we kunnen gaan hoe de wind ook la.... ik weet, dat het getü ongeveer mee- loopen zal Nu dacht ik, dat wU drle*n naar Leigh moesten trekken en met de schuil naar Cunnock Creek of daar in do buurt varen. Als alles veilig is, kun JU er aan land gaan en eens rondkijken en als er menschen zün. steken wU zonder meer van wal. Joyoe en ik zullen ons in bet geheel niet vertoonen, wü kunnen aan boord blUven en het onderzoek aan jou overlatet) w „Toe, laat ons gaanl” riep Joyoe uit met met vuile pUpen in onsen salon. Je zult toch wel wUzer wezen, ik zal wel een schil- derU uit de huis- kamer naar bo- ven brengen, dan kan 't daar hangen. Maar de heer des huizes bleef op zUn suk staan, 't Gold hier immers een beginsel, een zaak, die den ondergang van zUn meesterschap in huis kon worden. ZUn gezag stond op tspel. En daarom zocht Franc de oplossing in een kort bevel ,,'t Gebeurt zóó: 't schrUfbureau naar de huiskamer en op die plaats aan den muur t pUpenrek ..Ben Je heelemaal gek ge worden? Dat schrijfbureau in de huiskamer en de kleintje» dan?” En verdrietig geworden door zooveel gemis aan eensgezindheid, wierp het Jonge vrouwtje zich schreiend in den fau teuil Dit verbitterde Franc nog meer en daar om snauwde hU haar driftig toe' „De kinderen zullen hun gemak houden, als Ik werk. Maar als ik je In den weg ben, zal ik wel opkraaien en op een vierde verdieping ergens een kamertje huren, waar ik ongestoord brood voor je ver dienen kan En meteen smeet hij woedend de deur achter zich dicht en snelde naar buiten. Toen hU een poosje in de vrije lucht vertoefd had. trad hü werktuighjk den winkel van den tabakshandelaar binnen. Plotseling verhelderde toen zUn gezicht en vroeg hU: ..Tien stuks Ka rei I." ..Wabllef?” vroeg de verwonderde win kelier. „Tien Karel I” herhaalde hU gemoede- lUk. Dienstvaardig knipte de sigarenleverancier d* punt van een der sigaren af en reikte die over, terwtjl Franc, geheel als vroeger, de sigaar aan de gasvlam van de wlnkeltoonbank aanstak. Een weldadig gevoel doortintelde hem op een*. Waarom? Waardoor? Wat was er eigenlijk ge beurd? Wel. lieve tUd, hU rookte weer een si gaar, Meef staan en begon om zUn houding luid te lachen In die vroolljke gemoedsstemming liep hU snel naar huis terug. ZUn vrouwtje kwam hem met betraande oog entegemoet. vloog hem om den hals en sprak: „Lieve beste man, wil je me alles vergeven? Hang je pUpenrek waar je wilt, maar laat 't onsen vrede niet verstoren." InnerlUk gelukkig om zUn triomfeerend ge zag, doch geroerd om het verdriet dat hU zUn vrouwtje had aangedaan, antwoordde .Franc: ,Jk weet nu een beter plaatsje voor het pupen- rrk vrouwtje. 1 Verhuist met alle pijpen naar den zolder Want lammer genoeg, is de schuld van al dat geharrewar tusschen ons: de vredes- PUp!” steigerde en verhief zich loodrecht, waarna het met groote vaart de hoogte In aehoot. Krampachtig hield ik het stuur omklemd. Ik deed alle moeite om het toestel in evenwicht te krUgen, het gelukte me maar half. Rondom klonken hevige explosies en een Inktzwarte duisternis omgaf ons Van Ooni hoorde ik niet*. Zien kon Ik ook niets, daar het veel te donker was. laat on* gaanl” riep Jóyo* schitterende oogen. „Het ia absoluut niet ge vaarlUk en je zoudt er allerlei nuttige ontdek kingen kunnen doen ..Overigen*." viel Tommy bU, dag kan dat worden! En het dat een van on* drieën een goeden dag heeft gehad hé Joyce?” „Drie jaar,” antwoordde Joyoe kalm. Dat deed mU besluiten .Jullie hebt gelUk,” zei ik. „Bn Jullie Jul lie weet zoo ongeveer wat vriendschap B." WU bezegelden de afspraak met een hand druk Joyce sprong van tafel op en liep naar een kleine schrijftafel. .Ik moet hier ergens een spoorboekje heb ben.” zei ze. ,XMn kunnen wU een trein uit- aoeken.” .Ut» T eder beroep heeft zijn schaduwzijden, en J **n van «chaduwzUden van een Lon- densch correspondentschap is Guy Fawkes «ay. Het eerste Jaar, dat hU te Londen geac- crediteerd is, beschrijft de correspondent deten grooten historischen herinneringsdftg met veel gratie, humor of folkloristisch inzicht al naar hü gestemd of geaard ia. De bUzonderheden om trent de poging van Guy Fawkes het parlement •in de lucht te doen vliegen, de ontdekking van het misdrUf en de veroordeeling en terechtstel ling der schuldigen, ontleent hU aan een of andere „Vaderlandache Geschiedenis of En cyclopedie. en de lezer* zeggen dan: „Gus, gus hoe weet hU dat allemaal!” Het tweede Jaar speelt hU het gemakkalUk klaar een variati* op zUn referaat van het rorlge jaar te componeeren. Maar daarna wordt hU zich er van bewust dat die vUfde November elk jaar onverbiddelUk terugkeert. en dat het aantal variatie* op dit onderwerp zeer beperkt ia. De lezer*, die hem eerst zoo bewoaderden omdat hij „dit allemaal zoo precies wist”, we ten het nu langzamerhand ook precies Ze kennen de geleidelijk uitgeputte humoiistlsche en folkloristische invallen van den correspon dent van buiten. Ze weten evengoed als hU dat verkleede kinderen door de straten en van huls tot huls trekken met een monsterachtige pop. die Guy Fawkes symboliseert, en bedelen om penny for the guy”. Een bedrleglUk voor wendsel overigens, want de ..guy” krUft niets van het opgehaalde geld, dat besteed wordt aan vuurwerk. Nu is er voor den correspondent, die ten ein de raad is, nóg een manier om Guy Fawkes day namelUk de pedante manier. HU aandacht op vestigen dat er tusachen Te Genua is. in den ouderdom van 91 Jaar. Egiato Sevelli overleden, de laatste overlevende van Garibaldi's „Duizend Man”. aar, dit is nog een cadeautje van moe- llder!" Met deze wcorden overhandigde de Jeugdige echtgenoote van den eveneens jongen boekhouder Franc haar jarigen man 'n pakje, dat bU opening een houten pUp bleek te bevatten. .Moeder denkt, dat het rooken van een pijp gezonder en voordeellger is dan het rooken van sigaren, en daarom wou ze je vandaag met deze vredespijp verrassen!” De heer Franc was even verbluft als aangedaan over deze attentie van zün schoonmama, met wie hU in niet al te vredelievende verhouding leefde. En daar verrassingen op zUn verjaar dag harerzijds dan ook niet in zwang waren, moest hjj deze zinnebeeldige attentie wel dub bel waardeeren. Bovendien, schoonmama kon wel geluk heoben met haar opmerkingen: voor- aeeliger was een pUp in leder geval. Daarom betaalde hU de lieve bemiddelaarster met een hartelijke omhelzing en trok er dadelijk op uit om zich van beste tabak te voorzien, 's Mid dags werd met de rookproef begonnen. De pijp smaakte uitstekend, de geur van de „Gold Shag” deed aangenaam aan en stemde hem behaaglijk, waardoor alle kwade vermoedens, die de heer Franc tegen zUn schoonmama ooit had. voor een milder oordeel plaats maakten. Daarbij stemde hem de gedachte aan de bezui niging, die hij zonder opoffering met zUn pUp zou bereiken, zeer vredelievend. De sigaren werden In den ban gedaan en de jongelui berekenden hoeveel ze In een jaar nu wel zouden overhouden, welke som ze in tien jaren reeds tot een kapitaal zagen aangegroeid. Echter was de Gold Shag, waarmee de rook proef begonnen was. nog niet de echte soort: ze beet een weinig op de tong. Daarom moest na enkele dagen een nieuw merk beproefd wor den. Hiervan was het resultaat bevredigend. Een nieuwe moellUkheid óverkwam den heer Franc, toen op zekeren morgen de kleine pUp haar dienst weigerde. HU trok er aan. blies, klopte en brak bU vergeefache boringen een breinaald. Alles was echter te vergeefs, de püP bleef verstopt. Ten einde raad spoedde hfj zich naar den tabaksleverancier, die meewarig de schouders ophaalde, zeggende: „Ja, dat is niet anders: t roer is erg nauw en moet u met een veertje schoonmaken, doch u moest liever een behoorlUke Turksche pijp aanschaffen.'’ Overtuigd van zUn onkunde, volgde Franc gedwee dien raad op en kocht zich terstond een andere grootere pUp met een wezenlUken groo ten Turkschen kop; het roer was niet al te lang en van rood cederhout en ‘t mondstuk van echt barnsteen, 't Was een heerlUkheid om daar uit te rooken, en achterover leunend In den fauteuil, genoot hU van de gunstige verbete ring De pUp werd „Turko” gedoopt en de in^ middels met de veer van een duif weer eenlgs- zins bruikbaar gemaakte „schoonmama" voor- loopig op rust gezet. Maar één ding was lastig aan de nieuwe pijp Franc had er niet op gelet, dat hU. om tilt zUn cederhouten pUp met dikken kop te kunnen rooken, allebei zUn handen noodig had, zoodat er om te schrUven geen overbleef. Als hU dus aan zUn schrijftafel zat. kon hu niet rooken en dat gemis was te zwaar. Er zat dus niets an ders op dan ook voor die uren een hulpmiddel te zoeken en hU vond dit In een korte pUp. die hU gemakkelUk tusschen de tanden kon houden. Door den tabaksverkooper werd hiervoor Maryland Doux” aanbevolen en zoodoende versleet Franc zalige uren met schrUven en roo ken uit de „korte” gevuld met Maryland Doux. Ook die vreugde was echter niet bestendig. „Wat! rook JU zoon korte pUp?” Informeerde een ajjner «oüega's vriendschappelijk, „dat is immers heel ongezond. Ir hoqfd en Je borst JUdg» er onAyr. een lange »Up doet niet JWn kwaad!” Die woorden drongen tot hem door. Had hij ze niet reeds gemerkt, de duizelingen en oorsuizingen. En den volgenden dag was de heer Franc daarom al in 't bezit van een met kwastjes versierde studentenpijp met een ge- graveerden kop. De immer dienstvaardige leve rancier achtte het gewenscht daarvoor een soort Varinas te nemen. terwU! hU hem tevens over tuigde dat het wenschelUk was een verschei denheid van pijpen te hebben, zoodat de een kon drogeij, als de andere gebruikt werd. ,Maar In elk ge- r d«t deel v«n het spel maar uit handen gaf. Joyoe De ge dachte. dat JU ergens met George dineert ia niet prettig ZU nam een enveloppe uit het bureau en kwam op haar plaats aan tafel terug. „Ik denk dat spel gauw gewonnen te heb ben,” aai a* kalm. .Maar morgen moet tk gaan. George is op bet punt internazent te worden ZU zweeg een oogenblik „HU vertelde mU gisteravond, dat hü op het punt was, een cMque van twaalfduizend pond te verwachten .Twaalfdulaand pond?” herhaalde Ik b*Md. „Waar moet hü die vandaan krijgen?" vroeg Tommy.” ,XMt 1* Juist wat Ur van plan ben te ontdek ken." aai Joyoe. „Zie ja, George verkeert op bet oogenblik in de meening, dat fk hem voor een leugenaar houd, wat die cbèque betreft HU wil mU er dus van overtuigen Wel morgen aal ik ate laten liet haar hoofd tegen mUn schouder rusten. „Op de Firma!” zei ze zacht en met iets gesmoord in haar stem fluisterde zü: .MUn Nelll!" is laag water om half negen; we sullen er dus op een mooien tüd zün. Later kunnen we de Betty” in Tilbury of Gravesend laten en van daar met den trein teruggaan Dan zün we voor het diner of het souper of iets dergelUks thuis.” Joyoe knikte. e „Dat moet ook. Ik heb nJ. weer een af spraak met George. O. ik heb jullie nog niet over gisteravond verteldI" ,.N*en,” antwoordde Ik. vsl zou Ik graag zien. 1^—111 —...i - ----- ..j.. i i 4 ff L op dit blad zUn ingevolge de rerzekerlngnvoorwsarden tegen f Qfïflfl bU levenslange geheel* ongeschiktheid t»t werken door f 1>U een ongeval met PC/) bU verliee vaneen hand Z 1 9C een f50 ’ÏTUk 2™ f 40 vinaw Allt abonnt s^n»< ^1'^ volgen». ultkwnr*.n Jl/C/l/.'verltee van i~ld. armen.Twide beenen af beide oogen f f doodehjken afloop f een voet of een oog f luim of wyavlnger J been of armJVV. anderen vinger Ofschoon de speurzin van de post reeds spreekwoordelük is geworden, komt het toch nog wel eens voor, dat de administratie der P.T.T. voor onoplosbare problemen wordt geplaatst. Zeer moellük büvoorbeeid is de taak van den postmeester aan boord van de groote stoom schepen. Zoo kwam het dezer dagen voor, dat op een Amerikaansch mailschip, dat den dienst van NewYork op Buenos-Aires onderhoudt, zich 102 passagier* gevonden, die allen den naam Smith droegen. Tot overmaat van ramp hadden 26 van bovengenoemde passagiers nog den voor naam William. BU de eerste tusschenlanding werd de post aan boord gebracht. Voor de Smlth-en waren honderden brieven en pakketten, tenrijl zich ook bü de mail postwissels voor de diverse William Smith-en bevonden. Daar de Amerikaan ook bü het schrUven van adressen zün levensmotto: „time 1* money" trouw blüft. ontbrak op de adressen Iedere ver dere aanwüzlng betreffende beroep en*, van de geadresseerden Den postmeester, voor de onmogelUkheid dit ingewikkeld probleem op te lossen, rezen de haren te berge Ook de kapitein, wien de post meester om raad vroeg, wist In den beginne geen uitweg. Na rUp beraad werd besloten de netelige kwestie op de volgende wUse op te lossen, waar- bü dan tevens den veertienhonderd passagiers van het stoomschip eenlge vroolUke oogenblik- ken bereid zouden worden. Met toestemming der 26 William Smith-en werd op het promenade dek een openbare brieflezing gehouden. Gehol pen door den postmeester opende de kapitein brief na brief en las uit lederen brief een karak teristieke passage, alsmede 1 slot voor Op deze wüze was het voor lederen geadresseerde van de brief mogelük zün rechten er op te doen gelden. Met de postwissels evenwel was de kapitein van het schip voorzichtiger. Dege gaf hü de admini stratie der posterijen te yuenos-Aires ter „ver dere behandeling” over en verheugde zich bü voorbaat op (Je moeilijkheden, welke deze hier- Het gebeurt niet vaak, dat het weer in Engeland werkelük met een goed humeur In overeenstemming ie, maar toen ik den vol genden ochtend de deur achter mU dichttrok, was de zonneachün. die over Edith Terrace stroomde, In volkomen harmonie met mün stemming. Afgezien nog van het feit, dat Ik een geheelen gelukkigen dag met Tommy en Joyoe zou aamenzün, was alleen het -•ooruit- zlcht, weer op het water te zün. al voldoende om mU in het beste humeur te brengen. Tommy en Joyoe wachtten mU reeds op het perron van Fanchurch Streetstation De eerste zag er weinig presentabel uit, In een oud en vuil grijs flanellen pak. terwül Jpyoe. die een witte blouse met een groenen, gebretden mantel droeg, prachtig in overeenstemming was met het zonnige weer „Hallo!” riep Tommy uit. „We begonnen one net ongerust over je te maken. We dachten dat Je er vendoor was" Ik schudde mün hoofd en zei: Uk pa er nooit vandoor "óór den middag. Ik heb dan het noodlge weerstands* iiiiiwpeo nog niet" (Wordt vervoigd) I overtuigen, doen." Tommy floot. ben benieuwd, welke nieuwe schurken streek daar weer achter steekt. Het is onmo- dat hü er eerlük aankomt. Ik weet, dat ze het laatste Jaar niets hebben uitge voerd.” „Het zou zeker belangrijk zün dat te weten te komen," gaf Ik toe. „Maar toch zie ik niet In, dat Joyce al het vuile werk voor onze firma op moet knappen.” ,D«t ia op het oogenblik mün aandeel." zei Joyce vroolük „Er bestaat geen vuil werk voor onze firma ZU kwam naar mü toe. maakte mün jas los en stak de enveloppe, die zü uit haar bureau genomen bad, In mün binnenzak. Twintig bankbiljetten van vUf pond." zei ze „Ik heb ae vandaag van de bank gehaald Je zult misschien geld noodig hebban.” Voor ik let* kon zeggen, had zü de fleech champagne genomen en onze glazen gevuld. „Ik vind Je betiteling van on* als de „Firma een mooien naam,” zei ze. ,4U niet. Tommy? Laat ons op de firma drinken I” Tommy sprong op met zün glastn de hand. „Op de Firma t” riep hü uit. „Mogen alle gekken, die Nell naar de gevangenis gestuurd hebben lang genoeg leven om het idiote van hun daad In te sten!" Ik volgde *Un voorbeeld. .Op de Flrmal Moge teder, die in nood ie, vrienden sla Jullie vinden t" Joyoe stak haar arm door den münen en „Daar velt over te twisten. Nell, maar laten we dat liever niet doen en vertel me maar eens hoe zit het met Je uitvinding? Hoe lang zal het duren die uit te werken?" zei ik, „eigeniük is die al ult^- Voor zoover een uitvinding tenminste uitgewerkt te noemen is, voordat de practlsche werking er van op de proef B gesteld Ik was daar indertüd Juist aan toe Ik had 'al wat van het poeder gemaakt en er de kracht van op de proef gesteld, maar nog niet op zoo groote schaal, dat men er werkelük over oordeclen kon Al* ze mü alle* gegeven hebben, wat ik noodig heb. zie Ik niet In, waarom Ik de rtof niet In twee of drie dagen zou kunnen samen- itellen Maar ik ben niet te nauwkeurig ge weest tegenover McMurtrle Ik meende, dat het beste zou zün. mUzelf wat speling te geven. Tommy knikte. .Tot nog toe heb Je dg zaak goed aange pakt,” ael hü „Maar ik denk, dat het moeie- lUkste gedeelte nu pas begint Hü zweeg. «Un thans beëindigd lingen te financieren.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1934 | | pagina 6