Mid den stands - vraagstukken
grM's
een»
^luilciule^eiicjcl
BOOTZ’
RECORD
wfifaaL aan den dag
PER VLIEGMACHINE DE WERELD ROND
r
5.6b
NE II
LYNDON
ONTSNAPT
DE STUDIEDAGEN TE
AMERSFOORT
OUDE GENEVER
■5-
I
Tl
VRIJDAG 16 NOVEMBER 1934
begrepen
Plannen van Fokker in
Engeland
k
Alleabonné’s
r
De concurrentie zij
rechtvaardig
Inzake de vestiging van de
industrie nog geen be
slissing gevallen
DOOR
VICTOR
BRIDGES
re
in
ter
un
id,
en
Uw
Je
PASSASIERS KONDEN OVER
STAPPEN
Verkeerd
Autobestuurder had een
„goeden neus”
Ook het bedrijfsleven is onvoor
waard elyk gebonden aan de
wetten der moraal
Nieuwe ordening
Xd.‘v^ f3000.-f 750.-tój^r‘iSJp f250.- f 125.-fSO.-'&F ^^f40.-
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
Je Lui J.
Bedrijfsleven en moraal
0 Het delicate parfum, dat zelfs de meest verwende smaa.
0 Het overvloedige, zachte schuim en zijn heilzame werking op
I
99
99
99
99
leuke verrassing
KT» OM*
d.
>r
a.
F
ging om dit mede te
opperhoofd
maar
40
- an
il
ik
P.IITEP?
In de opeenvolgende zittingen te een viertal
onderwerpen aan de orde gesteld.
Het vraagstuk van de positie van den mid
denstand in het huldig aanpassingsproces werd
ingeleld door drs. H. L. Jansen, adjunct-direc
teur van het Bureau van den Ned. R.K. Mid
denstandsbond, die daarbij de volgende stellin
gen ontwikkelde;
Het begon er thans donker voor ons uit te zien.
Een oude Indlaansche vrouw kwam ons thans
het middagmaal brengen, dat we echter we
gens het onsmakelijk uitzien ervan niet nut
tigden. Oom vertelde de vrouw dat wij niet
konden eten uit droefheid over het spektakel
Ie vijf punten:
5
3
Is
n
en
ik
ke
iw
ar
ze
en
n-
rste
ien
de
ook
ge-
oor
be-
net
de
nu,
Vel
ig, tot
ren te
en
Ls-
el-
n-
n,
?k
ir
sn
?n
in
id
4,
en
iie
ar
n,
er
•n
sn
?n
ed.
?is.
Jrg
ze
JW
He-
iam
Jan
>eet
>er-
L.
non
zer-
jrg-
im;
Ris.
te
xiw;
t
ruw;
kas;
10;
lag:
teven
voor-
fabrieksgebouwen ter beschikking hebben. Een
keuze is echter nog niet gedaan. Alle berichten
daaromtient in de Engelsche pers kunt u al
dus de heer Fokker tegenspreken.
De heer Fokker voegde hieraan toe, dat men
In Engeland voelt dat men op het gebied van
de vliegtuigindustrie ten achter is. Toestellen
zooals de F. 22 en de F. 36, die in Amsterdam
gebouwd zijn, kent men in Engeland niet, noch
wat capaciteit, noch wat uitvoering betreft.
Voor het doen van definitieve -nededeellngen
Is de tijd nog niet rijp. Groote belangen kunnen
hierdoor worden geschaad. Ook de politiek
besloot de heer Fokker speelt in deze kwestie
een rol.
Er is een groep in Engeland, die de vestiging
van Fokker-fabrieken in Engeland bevordert,
doch anderen trachten dit te beletten.
fcok het bedrijfsleven is onvoorwaardelijk ge
bonden aan de wetten der moraal. Het z.g.
„koopmansgeweten” Is uit den booze.
De het bedrijfsleven beheerschende overeen
komst van koop en verkoop moet zoowel de na
tuur- als de burgerrechtelijke voorschriften eer
biedigen.
antwoordde hij. „u zult beter doen
de deur gesloten te houden. Goeden dag.
3
6e Prijs: 3 M M
,,'t Is haar schuld!” woedde Helga. ..Zich ZOG
aan te stellen! Breng maar gauw de sand
wiches, dan rukken ze misschien op!”
Maar dat ging zoo gauw niet. Ma de voor
drachten kwam de gramofoon en er werd ge
danst, ofschoon er nauwelijks ruimte was om
zich om te draaien. Alec danste het eerst met
Ida en Sabine voelde, dat ze verloren had. Toen
danste Alec met Sabine, maar telkens gingen
z’n oogen naar Ida.
„Gek, dat ik haar nooit eerder gezien heb,
Sabine.” zei hij.
„Ze komt haast nooit in de stad; ze woont
buiten bil familie.” v
„Zoo, is ’t geen schandaal?”
Sabine had het gevoel dat ze er bij neer moest
vallen. Ze zei: „Neem me niet kwalijk Alec. ik
moet voor de sandwiches gaan zorgen. Als je
zoolang met Lilly wilt dansen.”
Ze ging naar de keuken, 1 Was pas 11 uur;
feit, dat ik In
soort vkn ondei
Ik
zou
dat ik zijn mondhoeken even
dadelijk keek hij weer
Dezer dagen zijn in het St. Alfonsus-Retral-
tenhute te Amersfoort de studiedagen gehouden,
die de Ned. R.K. Middenstandsbond pleegt te
organlseeren in de jaren, waarin geen congres
van de organisatie wordt gehouden.
Deze bijeenkomst is wederom bijgewoond door
tal van landelijke, diocesane en plaatselijke be-
stuurderen uit de stands- en vakorganisaties
van den katholieken middenstand.
Meer nog dan tot dusverre is geschied, zal de
middenstand zich hebben te realiseeren. dat de
algemeene economische toestand waardoor
de positie van zijn bedrijfsleven wordt bepaald
niet die eener voorbijgaande crisis, doch die
eener voorshands blijvende depressie is.
Dienovereenkomstig kan de middenstand niet
ontkomen aan de stabHHseering van zijn be
drijfsleven op een lager niveau.
De door het mlddenstandsbedrljf over het al
gemeen bevredigend tot stand gebrachte prijs
aanpassing heeft haar grens bereikt in het in
verhouding tot den omzet sterk gestegen be
drag der zg. vaste lasten en de sterk gedaalde
bedrijf somzetten.
Wil het aanpassingsproces voor het midden-
standsbedrijfsleven verderen voortgang hebben,
dan zullen zoowel de klelnondememer voor zijn
onderneming, als de middenstandsorganisatie
in het algemeen druk hebben uit te oefenen in
de richting van verlaging der vaste lasten.
De eisch van zoo scherp mogelijke prijsaan
passing gan blijvend slechts dan met het voort
bestaan van het mlddenstandsbedrljf In over
eenstemming worden gebracht. Indien een ver-
grooting van den omzet per bedrijf wordt be
reikt.
Omzetvergrooting is blijvend slechts mogelijk
door krachtige aanpassing van den omvang
van het distributie- en productle-apparaat aan
ie gewijzigde omstandigheden.
schen de raadsleden van den stam en de
medicijnmannen. Pete wist onbemerkt de ge
sprekken af te luisteren en hij vernam dat
een deel van den stam, waaronder de medi
cijnmannen. onzen dood elschten, op grond
van tooveri). Anderen wilden hier echter niet
Het geluid,
Latlmers oor
zich vlug
De bekende vliegtuigbouwer,. Anthony Fokker
is Woensdagavond van zijn reis naar Engeland
te Amsterdam teruggekeerd. In verband met
deze reis zijn in de Engelsche bladen tal van be
richten verschenen over plannen, die de heer
Fokker koestert voor het stichten van een vlleg-
tulgenfabriek in Engeland.
In een onderhoud met den heer Fokker ver
klaarde deze, dat er ernstige onderhandellngen
gaande zijn voor den bouw van Fokker- en
Douglas-vliegtuigen in Engeland. De plaats vaq
vestiging van deze industrie hangt van ver
schillende factoren af; groote Engelsche steden
hebben reeds medegedeeld, dat zij terreinen en
Concurrentie in het bedrijfsleven mag noch de
rechtvaardigheid noch de liefde kwetsen.
Tenslotte heeft dr. J. van Beurden O. Pr. aan
de hand van de onderstaande resumptie het on
derwerp „De middenstand en de ontwikkeling
der bedrUfsordenlng” ter disruRKje gefield:
- t - 1 -- - - ■■■ir.i- .tzl-
I, dat ik veroorzaakt had, moet
bereikt hebben, want 1)U draaide
om. Op hetzelfde oogenblik stak
hU zijn rechterhand vlug In zijn jaszak een
beweging welke ik voldoende bevestigen kon
met het oog op wat ik zelf zou doen, indien
ik in zijn plaats was. Toen hij zag hoever
ik nog was. scheen hij even te aarzelen, daarna
haalde hij kalm een doosje sigaretten uit zijn
zak en stak er Wen aan. Na even vluchtig rond
gekeken te hebben, kwam hij langzaam naar
mij toegewandeld. Ik merkte op dat hij nog
steeds zijn hand in zijn zak hield.
Mjjn geest werkte bijzonder snel, toen we
elkaar ttaderden: wat er zou gebeuren n!ng
volgens mij. daarvan af, of Latimer nU in
het restaurant gezien had en geraden had.
Zoo kwamen we bij een der wigwams, waar
een gewapende schildwacht voor stond. ..Ze
ker de tent van het opperhoofd,” zei Oom Syd
ney. Eensklaps werd het zeil dat den Ingang af
sloot opzij geschoven en het hoofd van een
blanke verscheen voor de opening.
terwijl Je 500 volgende deelnemers een leuke verrassing
ontvangen. Inzendingen moeten ons bereiken vóór31 Dec.
Deelnemers(sters) moeten bg Lun inzen
ding drie buitenomslagen van Lux Toilet
Zeep voegen. Op Je enveloppe moet
staan Prijsvraag L. T. Z. 1127
De beoordeling der inzendingen be
rust bij de Directie der Lever sZeep
Mij. Over Je toekenning der prijzen
ken geen briefwisseling worden ge
voerd. De uitslag wordt eind Fe
bruari in dit blad bekend gemaakt.
In Halfweg reed In de richting Amsterdam
een autobus met passagiers welke achterop ge
reden werd door een luxe auto. De autobus ae-
hoorde vermoedelijk aan een sg. wilde autobus
onderneming,
In het dorp gekomer. liet de bestuurder van
den luxe auto de voor hem rijdende autobus
stoppen, sprak even met den chauffeur, waarna
alle passagiers den wagen verlieten en hun reis
naar Amsterdam per tram vervolgen, terwUl
de autobus verder Isvg haar w*.g vervolgde. La
ter bleek, dat op den Hoofdweg te Amsterdam
de politie de autoousdiensten controleerde.
behoeft zich heelemaal niet te veront-
antwoordde ik ongedwongen.
restaurant gezien had en geraden had,
dat Ik degeen was. die hem de boodschap ge
zonden had.
Indien dat niet het geval was, kwam bet
my voor, dat hij graag zou wlnen weten wie
ik was en in hoeverre ik in relatie stond met
da hut. Toen we ongeveer twintig meter van
Intusschen.hu
achterwaarts en nam zUn hoed af ..moet ik
nogmaals mijn verontschuldigingen
bieden, dat ik zoo onbeschaamd oen binnen
bed rongen."
„U
schuldigen,”
uso.s.vw^K—- - - -
wil die heer van mU?”
Bruce Latimer wees met zUn vrije hand naar
de hut.
„Het is niets van beteekente,” ze! hU. ..maar
u schijnt hier eenlge veranderingen te hebben
aangebracht. Dat houten gebouw..,,”
z-, abine was druk bezig en voelde zich erg
gelukkig. Als je de heele week moet werken
voor je brood en met een ander meisje
samen een bovenhulsje bewoont, Is een fuifje
een heel aardige gebeurtenis. Sabine en Helga
hadden weken lang plannen beraamd en voor
bereidingen getroffen. Sabine had haar nieuwe
groen zijden japon aan en was bezig de kteeren
en doeken en oude hoeden in het portaal uit
te leggen. Die dingen moesten gebruikt warden
voor de voordrachten, een fuifnummer, waarop
hun kringetje erg gesteld was. Sablne waa ge-
woonlijk de ster, met Alec als tegenspeler.
Sablne zong en ze zong alleen daarom en
haar wangen waren alleen daarvan gekleurd,
omdat Alec kwam. Sabine hield van Alec en
ze wist bijna zeker, dat Alec van haar hield.
HU had nog niets gezegd, maar dat kwam mis
schien omdat hU nog geen positie had. Een
paar rijke ooms had hij wel en die hadden be
loofd, dat te iets voor hem zouden doen. Maar
t was er nog niet van gekomen.
Er werd gebeld. De twee meisjes schrokken.
Kwam er nu al iemand, of was t een bood
schap dat iemand niet kon?
Sablne holde naar de deur. Op den drempel
stond een mooi meisje met een handkoffer.
„Sablne.... schat!” riep de bezoekster. „Mag
ik vannacht ergens bij je slapen? Ik zou bij
Llze gaan, maar ik schijn me in den datum
vergist te hebben, as kan me vannacht niet
bergen. Ik kan op den grond slapen of waar je
wilt. Je helpt me. hè? Ik wist wel, dat Ik op
Je rekenen kon.”
Ze liet haar koffers los en omhelsde Sabine.
Ze had stralende blauwe oogen en een lachen
den mond en een slank, lenig figuurtje, 't w’as
alsof er een glans van levenskracht van haar
uitgang.
Sabine's stemming sloeg om. Haar fuif! Alec!
Ida hierIda zou Alec In beslag nemen Alec
zou zich laten In palmen.... ’t was mets minder
dan een ramp!
Maar ze moest aan de wetten der gastvrijheid
gehoorzamen. Sablne zei, dat ze Ida graag zou
herbergen.
„O!” riep de bezoekster. De blauwe oogen
keken opgetogen de zitkamer rond. „Heb je een
fuif? Wat moppig! Maar als Ik ongelegen kom!
Ik kan natuurlUk een goedkoop hotel zoeken,
maar dat vind Ik zoo naar....”
Sablne betuigde opnieuw haar gastvrUheld en
Ida ging naar de slaapkamer om zich te ver-
kleeden. Het scheen, dat Ida eensklaps het huls
van haar tantes, ergens bulten, verlaten had, -
om haar eigen brood te gaan verdienen. Een moet n‘et 200
neef had beloofd, haar pp de been te houden
totdat ze een betrekking had gevonden.
Toen begonnen de gasten te komen. Ze waren
allen bijeen, toen de deur open ging en Ida
binnen kwam in een lichtgele Japon. Iedereen
keek met groote oogen op. En Alec? Sablne kon
1 niet uitstaan, zooals hij naar Ida keek. Som
mige dingen zijn niet uit te houden t
De menschen werden aan elkaar voorgesteld
en toen, zooals Sablne had voorzien, was het
haar fuif niet meer. Het was de fuif van Ida.
Ze nam de heele aandacht in beslag met de
beschrijving van haar reisgezelschap. Alec zat
haar maar asm te kijken.
„Vertel nog eens wat,” vroeg hl), ,,’t Was
prachtig.”
„Zullen we maar niet liever aan de voor
drachten beginnen?" opperde Sablne en Ida
was al in de hall. De anderen volgden; Alec het
eerst.
Arme Sablne! Niet zU oogstte het groote suc
ces, maar Ida. De vrouwelUke leden van het
gezelschap konden niet anders dan haar toe-
juichen, de mannelijke aanwezigen waren op
getogen. Alec leek wel betooverd. HU trad her-
haaldelUk met Ida op en of die voor waachvrouw
speelde of voor koningin van Saba, of voor
Julia, met Alec als Romeo, of voor wat ook,
het was allemaal even raak en af Allen waren
vol bewondering voor de bezoekster, behalve de
gastvrouw.
Toen Sablne naar d'r slaapkamer ging om
een nieuwen voorraad spelden te halen, kwam
Helga haar achterop.
„O Sablne, wat moeten we doen?” riep ze.
Sablne had geen geheimen voor Helga. Ze
lachte dapper: .’t Is niets kind; we zUn niet
verloofd."
Ik ging op het bed zitten en trachtte den
toestand eens duidelUk te overaten. Er kon
geen twUfel aan zUn, of Latimer had hier
gesplonneerd, als sulk een onaangenaam
woord tenminste mocht worden toegepast op
iemand, die verondersteld kon worden in
overheidsdienst te zUn. De vraag was. wat hU
er van dacht. Ik had een vermoeden, dat hU
op een of andere manier opgetrokken was
tegen McMurtrie en de anderen en vermoede-
hjk was het met het oog op mUn connectie
met hen, dat ik het genoegen had gehad zijn
aandacht te trekken. Toch scheen dit mtjn
positie niet aangenamer te maken. Als Latimer
werkelijk een geheime dienstman was zooals
Iemand aan Tommy verteld had. was het een
en erg verdacht en gevaarlUk
lemlng geraakt was
overlegde bjj mUzelf of bet niet beter
zUn aan McMurtrie te vertellen, dat
de plaats bewaakt werd. Tot een zekere grens
schenen zUn belangen in de zaak identiek te zijn
met de rnUne, maar mUn wantrouwen tegen
over hem was sterk genoeg om me te doen
twUfelen. Behalve zUn belofte en die van Sonja
had ik nog geen bewUs, dat hU van plan was
oprecht te handelen.
Een ding leek mU vast te staan en wel, dat
Latimer mU niet herkend had als den man.
die hem bU Parelll de waarschuwing gaf. In
keker opzicht gaf me dat eenig voordeel, waar
aan Ik evenwel niet veel had wat betreft de
onbekende gevaren, die mU omgnven.
Ik stond op van het bed daar bet alles
behalve gemakkeluk aanvoelde, ging naar de
naar het
deelen.
We gingen nu naar bulten om een rondwan
deling door de nederzetting te doen* Het viel
ons echter op dat we door eenlge gewapende
Indianen op den voet werden gevolgd,
dat Iemand me een leugen vertelde.
mUn opvatting zeker niet te ”anken
aan het gedrag van Latimer. HU sprak
met zoon kalmte en schijnbaar zoo oprecht,
dat het een minister eer aangedaan zou heb
ben.
,De districtsopzlchter!" riep ik uit. „En wat
De bedrUfswerkzaamheld van den mensch
draagt naast een „persoonlUk” ook een „maat-
schappeUjk" karakter.
Diensvolgens mag en moet de ordening van
's menschen bedrUfswerkzaamheld gericht zUn
eenerzUds op het „persoonlUk” welzUn der be
drijf sgenooten zelf, en anderzUds op het wel
zUn der .jnaatschappU” door een behoorlijke
voorziening in dezer redebjke behoeften.
In X algemeen schUnt de ordening van het
bedrijfsleven In „verticale" richting waar en
voorzoover deze practtsch doorvoerbaar blUkt
het meest doehreffend te zUn.
Om tot „verticale” bedrUfsordenlng te komen,
schUnt het 't meest aanbevelenswaardig, dat In
eersten aanleg de diverse betrokken groepen
van bedrUfsgenooten onderling overeenkomsten
aangaan, welke van overheidswege bindend
worden verklaard voor allen, die uit den aard
van hun beroep tot de betreffende groepen
behooren.
Het toezicht op de naleving dezer overeen
komsten of verbintenissen, alsmede de berech
ting der daaruit voortvloeiende geschillen, dient
te worden gelegd In handen van een college,
waart* naast zelfgekozen, werkgevers- en werk-
nemers-bedrUfsgenooten Uit de onderscheidene
betrokken groepen, mede zitting heeft een ver
tegenwoordiging van het algemeen welzUn.
Aan vorenbedoelde colleges dient tevens de
bevoegdheid ta worden verleend, om binnen
het raam der aangegane overeenkomsten na
dere bindende regelingen voor de betrokken
groepen te treffen.
Naast de ordening tusschen de diverse be
drijfsgroepen in verticale richting, zal iedere
bedrijfsgroep voor zich en dit geldt even
eens van groepen, die niet verticaal zUn samen
geschakeld bevoegd moeten zUn om zelf
standig bindende regelingen te treffen omtrent
Vestiging, concurrentie vormen, enz., welke uit
sluitend aanbelangen de leden van de eigen
(roep.
Het is de taak der overheid na de totstand
koming der bedrUfsordenlng te bevorderen:
door onverwUld de daartoe noodlge weue-
lUke maatregelen voor te berÉlOen,
door, waar noodlg. zelf het Initiatief tot orde
ning te nemen, uit eigen beweging tot de be
trokken bedrijfsgroepen te gaan, en deze door
overlNf en drang, en eventueel door dwi
de gejrenschte ordening van het bedrUfal
brengen.
Je teerste IiuiJ.
ik voldoet.
ging de hut binnen het was waar-
niet veel meer dan een hut en sloot
de deur. De eerste Indruk, dien Ik kreeg, waa
dat Ik weer In mijn cel terug was Het eetuge
licht, dat binnenviel, kwam door een klein en
erg vuil raam, dat uitzag in de richting, waarin
Latimer verdwenen was. Voor de rest, zoodra
mUn oogen aan dit schemerduister gewend
waren, ontdekte ik een veldbed met lakens
erop, een kleine houten tafel en stoel, een
kruik en een vat en in den uitersten boek een
heele verzameling van kook- en eetgerei. Er
stond een groote kist, waarin vennoedelUk eet
waren opgeborgen waren.
Tot een bUzonder breedvoerige gedachtenwis
seling gaf aanleiding het onderwerp .Bedrijfs
leven en moraal”, Ingeleld door prof. F. AE. H.
van der Loo, officiaal van het aartsbisdom die
in deze materie de volgende richtlijnen had ge
trokken;
het kon nog wel
2 uur duren. Als
ze maar weg
gingen. Ze bracht
de sandwiches en
de cake binnen.
Alec zat naast
en ze fluts-
terden tegen elkaar. Ze scheen evenveel belang
te stellen in hem als hU in haar.
Na de boterhammetjes werd er weer gedanst
en om kwart over twaalf brak het gezelschap
op. Ze vonden allen de fuif buitengewoon ge
slaagd. Sablne en Helga werden vurig bedankt,
maar Ida ook. En Alec bleef in de hall met
Ida staan praten. Sablne zat In de zitkamer en
hoorde hem zeggenThis 'om één uur, Conti
nental?” En Ida fluisterde: „Afgesproken!"
Ida wilde nog wat napraten in de zitkamer,
maar Sabine zei. dat ze te moe was. Voor de
twintigste maal zei Ida: „t Is erg lief van je,
Sablne, dat je zoo’n indringster de deur niet
gewezen hebt...."
„Heelemaal niet.... blU dat je ’t zoo trof."
„Wat is die Alec Rogers aardig, hé?”.,
„O ja.” V
„Ik zal je eens wat zeggen,” fluisterde Ida
geheimzinnig. „Je moet maar niet verwonderd
zUn, alsals dit *n heel belangrUke avond
voor mU werd."
„O,” zei Sablne en bedwong een geeuw; „wat
ben Ik moe!"
„Dat zal wel! Ik heb 't aan jou te danken,
schat, als.,,els 1 In orde komt. Maar ik
zoo babbelen. Wel te rusten.”
„Wel te rusten.” zei Sabine.
Ze lag uren wakker. Ze probeerde te denken
maar ze kon niet. De tranen kwamen.
Vóór Sablne den volgenden morgen naar d'r
kantoor ging, bracht ze de logé haar ontbUt
op bed. Ida was erg dankbaar en beloofde haar
's middags op te bellen.
Dien heelen dag voelde Sablne een zwanen
last vari ellende op zich drukken. De laatste
twee maanden had ze altijd gedacht: „Van
avond zie Ik Alec” en die gedachte had haar
altUd opgevroolUkt onder het saaie werk. HU
kwam dikwijls een uurtje praten en nam haar
soms mee naar de bioscoop. Maai nu, enfin, hU
kwam niet en daarmee uit.
Bleek en lusteloos kwam ze om 8 uur naar
buiten, in den stroom van menschen. die van
hun'arbeid naar huis gingen. Een band greep
haar arm. Verschrikt keek ze op en sag in het
opgewonden. blUde gezicht van Alec.
,Kom mee In de bus; ik wilde je even
spreken.”
HU bracht haar naar de bus voor Putney en
ging naast haar zitten. Toen fluisterde hu haar
in het oor: „Je weet natuurlUk al lang, dat ik
van je houd, Sablne. Nu heb ik eindelUk teeéè
behoorlUke positie, dus nu mag ik je vragen.
WH je m'n vrouw worden, lieveling?”
„O Alec!” riep ze. Ze kon haar ooren haast
niet gekloven.
HU hield haar hand vast. ,Jk had nooit ge
dacht. dat ik zoo boffen zou. Toen ik Ida sag,
voelde ik dat de groote kans er was.”
„Alec.... wat bedoel Je?”
„Ik zal t je vertellen. Een dag of drie ge
leden vernam ik, dat oom Ned. die directeur-
etgenaar eener groote fllmmaatschappU is, soo-
als je weet, naar Amerika wilde gaan, om een
meisje van een bepaald type te zoeken, dat hU
noodlg had voor een nieuwe film. Maar ze
moest mooi en pittig zUn en talent hebben ook;
Ida Is precies het meisje dat hU zocht.”
Babine herinnerde zich hoe hU vol belang
stelling naar haar optreden had zitten kUken.
Ze herinnerde zich ook, dat Ida geheimzinnig
gezegd had: ^Je moet niet verwonderd zUn, als
dit een heel belangrUke avond voor me wordt...."
„Vanmorgen."'ging Alec voort, „heb ik oom
Ned opgebeld en hU beeft ons in ..Continental”
getroffen. Direct was hU met Ida ingenomen.
Ze moet natuurlUk geschoold worden, maar je
ziet zóó, dat ze t haalt. HU heeft heel GrooC-
Brittannlé en Ierland soowat onderste boven
gehaald, om zoo’n meisje te vinden en hU is
dolblU met z’n vondst; zóó blij, dat hU me een
pracht-posltie op z’n kantoor in Londen heeft
gegeven. Ik durfde t je gisteravond nog niet
te vertellen, want ik was bang, dat het mis
lukken zou.”
Sablne zei fluisterend: „O. Alec, ik ben zoo
dom geweest. Ik heb Je verkeerd begrepen. Dat
zie ik nu In. Maar ik dacht, dat je verliefd was
op IdaJ Ze is zoo knap...."
„Verliefd op Ida!" riep Alec, verbaasd. .Maar
kindlief, hoe kom je er bU? TerwUl Ik van Jou
hield en van je gehouden heb zoolang Ik je
ken!”....
De bus hobbelde voort langs het Strand en
op het voorste bankje zaten de twee gelukkig
ste menschen van de wereld.
raós. Uw leven lang een
treffelijke verzorging van
teint met Lux Toilet Zeep,
LeroemJe sclioonlieiclszeep, die dage- I
lijks door 90 van de 100 filmsterren I
gebruikt wordt.
Schrijf slecLts Uw bevindingen over
neer, gerangschikt volgens de onderstaand
deur en keek nog eens rond. Latimer was ver
dwenen achter een klein groepje boomen, dat
aan den weg naar Tilbury stond en zoover Ik
kon zien, was er niemand anders in den om
trek. TerwUl ik mUn sleutels te voorschijn
haalde, liep Ik op de loods toe en deed de deur
open. Hoewel McMurtrie voor mUn persoon
lijke gemakken maar weinig over had gehad,
hier vond Ik zeker het tegendeel. HU Lad
klaarblUkelUk mUn Instructies met de meeste
voorzorg uitgevoerd en zonder eenlge onkosten
te sparen. Looden vaten, zinkputten, chemica
liën en overvloedige watertoevoer in den vorm
van een pomp'— alles wat ik gevraagd bad.
scheen aanwezig te zUn. Alleen net gezicht
van deze voorbereidingen zou me aan het werk
kunnen krUgen, want Ik was bezield met het
ongeduld, dat leder uitvinder heeft, die ge
noodzaakt is geweest, zUn groote uitvinding op
het laatste oogenbllk te laten schieten.
TerwUl ik weer naar bulten trad sloot Ik de
deur en draalde voorzichtig den sleutel om.
Daarna liep ik terug naar de hut en sloot die
eveneens. Ik geloofde niet het minstevan
Latlmers verhaal, dat hU de deur open had
gevonden, en buitendien wilde in geen geval
sporen achter laten van mUn onverwacbtech
bezoek. Uit wat Ik van McMurtrie wist, voelde
ik sekerbeld, dat hu Iemand In opdracht hier
had achter gelaten en dat Latimer naar alle
waarschUnlUkheld van diens afwezigheid ge
bruik had gemaakt.
tWördt vervolgd)
„Het is slechts een tUdeUJk gebouw,” onder
brak ik.
HU knikte.
„Juist zoo. Toch zUn er eenlge voorschrif
ten waar we rekening mee moeten houden.
De opzichter zag het toen hU laatst hier langs
kwam en hu vroeg mU. of ik niet te weten
kon komen, waarvoor het precies moest die
nen. WU zUn aan eenlge restricties gebonden,
wat betreft houten gebouwen, met bet tos op
het grootere brandgevaar.”
Het Idee, dat de districtsopzlchter zich
ernstig ongerust maakte over brand leek mU
een beetje onwaarschUnlUk, maar ik was voor
zichtig genoeg om daar niets van te laten
merken.
„Wat dat betreft,” zei ik. ,.ls er geen kans
voor een dergeUJke tragedie. Ik had deze plaats
gekozen om eenlge proeven te doen in verband
met fotografeeren. Het materiaal dat ik laaroij
gebruik is onbrandbaar...."
HU nam mün leugen even beleefd aan. als
ik de zUne had gedaan.
,,Wel In dat geval," zei hU glimlachend. .4s
er werkelijk geen reden om u nog langer las
tig te vallen. Ik zal den opzichter vertellen,
dat u een burger Is, die de wetten streng
opvolgt. Intusschen.hu deed een stap
mnd. GEDURENDE UW LEVEN
10 joar
jaar
jaar
2 jaar
1 jaar
elkaar verwUderd waren, bleef hü staan en
wachtte hU op mU, terwUl hU kalm en ge
nietend zUn clgaret leek te rooKcn.
„Neem mU niet kwalUk, mijnheer," zelde hU.
met een prettige langzame stem, „maar Ik zou
graag willen weten of u me ook vertellen kunt
van wie dit gebouwtje te.”
Ik bleef vlak voor hem stilstaan.
„Wel.” antwoordde ik streng, „totdat Ik u
zoojuist uit de deur zag komen, was ik onder
den indruk, dat u de wetteUjxe eigenaai
was.”
HU glimlachte en nam met een dchte buiging
den hoed af.
„Ik moet u werkelUk mUn verontschuldi
gingen aanbieden,” zei hU- „Ik was erg on
beschaamd binnengedrongen. De kwes’le te.
dat ik handel uit naam van den dtetrictsop-
zichter en daar Ik de deur open vond en geen
antwoord kreeg, ben Ik zoo vrU geweest naar
binnen te gaan."
Nooit in mUn leven was ik meer zeker ge
weest.
hoewel
was
..Het was mijn eigen schuld daar Ik de deur
openllet.”
Ik dacht,
zag trekken,
ernstig.
„Ja,”
om
mUnheer!"
„Goeden dag," antwoordde ik en me dadelUk
van hem afkeerend slenterde Ik naar de hut.
Ik keek niet op. voordat Ik de leur be
reikt had, en toen Het ik zelfs tnUn sleutels
expres nog vallen om ze weer op te moeten
rapen. Deze voorzorgsmaatregel bleek echter
een beetje overbodig te zUn. Meneer Latimer
was reeds ongeveer dertig of veertig meter
ver, en liep In de richting van Tilbury, ver
der’ landwaarts in. Het verwonderde mij. dat
hU den mast van de .Jetty” niet gezien bad,
want die was net zichtbaar boven den dUk
van de kreek.
Ik
•Uk
Q Haar geschiktheid voor Je dagelijkse verzorging zelfs van
De edele grondstoffen, verwerkt in Lux Toilet Zeep wat voor
elke leek terstond zichtbaar is aan de absoluut enige, ivoorwitte kleur.
Zuiver Nederlands fabrikaat.
Voor de beate en kortste inxending loven wij nits
In Prijst 3 st. Lux Toilet Zeep p.
2c Prijs: 3
3e Prijs: 3
4e Prijs: 3
Ee Prijs: 7
2
s
Het.
