u&Aaal van den dag
f 50— keerden wij uit
ONZE 347e UITKEERING
f 84.705.
PER VLIEGMACHINE DE'WERELD ROND
Een der oudste geslachten van
Oostenrijk
reinigt alles veilig
zo,,,lcr krassen
ZELDZAAM JUBILEUM
VAN DE STARHEMBERGS
NEII
LYNDON
ONTSNAPT
standaardbus
EN REUZENBUS
WAARMEDE THANS EEN TOTAAL BEDRAG VAN
DIRECTIE VEREEN. KATH. PERS
Volhardend «tow-away
Zeer Oude Genever van Bootz
K
Het tegenwoordige
hoofd der familie
Schildpadden brengen
dorp in rep en roer
Duizend jaar geleden werd de
stamvader van dit geslacht
Ottokar geboren
HU15 cis.
hu 27? cis
geldende
den Heer
PittigVol aroma
RECORD
DOOR
VICTOR
BRIDGES
•4
De inbraak
aan onze verzekerde abonné's is uitgekeerd.
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
ingevolge de voor onze abonné's
gratis-onge vallen ver zekering aan
C J. M E E KjE R S, Schutstraat 34 bis. Utrecht,
weger: een aan hem overkomen ongeval. Dit is
DONDERDAG 29 NOVEMBER 1934
Y/.
PER
LITER
Fl. 3.60
wat ft
IIIIIIIIIIHIIIIIIII
eens
laat mij los. Je
legitimatie, zei hij zacht
W
*‘•♦0’51
61
vijand
(Wtordt vervolgd)
bet
On
OP ELKE BUS EEN BON VOOR GESCHENKEN - DE BONS VAN DE REUZENBUS HEBBEN DUBBELE WAARDE
Het hoofd van de doorluchtige familie,
prins Starhemberg, de tegenwoordige
Oostenrijksche vice-kanselier
zoodra was het donker geworden of voorzich
tig trokken we er op uit, naar de kloof, waar
in Pcie de Indianen had zien verdwijnen. De
tocht vlei niet mee, want we moesten over tal
van rotsblokken klauteren en het minste ge
luid wat we maakten zou ons noodlottig wor
den.
Het is niets
het
Het
Zjj drukte
..En
Het Ujkt
of
als
mede te nemen.
Black Tommy alias Tom Jenkins.
Volgens de Chineesche bladen is het nabij
Tientsin gelegen dorp Tzehsien in rep en roer
gebracht door de verschijning van duizenden
reusachtige schildpadden. Des hiorgens kruipen
de dieren in volkomen ordelijke rijen vit een
hol, en bjj het vallen van den avond keeren zü
in dezelfde orde terug.
Bijgeloovige boeren branden wierook en bid
den. dat de schildpadden, die volgens dc Chl-
neezen de góden zijn, die de macht hebben over
droogte en regenval, voor een goeden oogst zul
len zorgen.
komt vragen.'*
sproken, antwoordde zij.
hand wat steviger en vervolgde:
Nell. je zult voorzichtig zijn, hè?
ik je dat altijd vraag, beste jongen,
je ook wst, hoe verschrikkelijk
'En
Wanneer
zweeg en haalde diep adem.
i dat zullen ze doen, Neill Ik ben er zoo
van, alsof ik het al zie gebeuren.
Terwijl mijnheer Dickenson, Oom en ik In
de rotskamer beraadslaagden, ging Pete er
op uit om den omtrek te verkennen. Na eenlge
uren kwam hij terug met de mededeellng, dat
hij in een dwarskloof eenlge Indianen had
gezien, waarbij ook Shingebis was De mannen
verdwenen in 'n rotskamer en verder had Pete
zich niet durven wagen, uit vrees voor ont
dekt te worden.
We moesten thans wachten tot de avond viel,
om met ons onderzoek voort te gaan en niet
dinand en George, en een zuster, Sophie. Deze
laatste is gehuwd met den prins van Thurn en
Valsasslna, majoraatsheer van Lechen enzoo-
voorts in Karinthlë. Ferdinand is ongehuwd.
Hü is piloot te Salzburg. George is getrouwo
met Anna Agnes, prinses van Isembu-g. Dit
paar heeft drie kinderen, die de eenigen zün,
welke het vermaarde huls thans verder voeren,
twee meisjes en een Joegen, op het oogenblik
dus de „kroonprins” van het geslacht Sterhem-
berg. Hjj is pas één jaar en draagt klinkende
historische Europeesche, Oostenrijksche en
Starhembergsche namen: Franz Joseph Salva
tor Ernest Rudiger George Thaddeus Prede-
rlcus Marla De historie van heel het roem
ruchtige huis ligt besloten In deze namen.
Ongeveer drie weken geleden werd eenigen
tijd na het vertrek van het stoomschip Ame
rican Banker" uit de Londensche haven eer
blinde passagier ontdekt. Het was een achttien
jarige Londensche jongen, Frederick Hyms ge
naamd. die op deze wijze naar Amerika hoopte
te komen. Toen hjj ontdekt werd, zat hjj reeds
twee en een halven dag In het schip verborgen
Den eersten tijd had hjj geleefd van eenlge si
naasappelen. die hjj bij zich had gestoken, doch
toen hjj ontdekt werd, had hü reeds ander -
halven dag niets meer gegeten of gedronken.
Bü aankomst te New-York werd hjj overge
bracht naar Ellis Island, waar hjj op zijn de
portatie moes, wachten en met hetzelfde schip
werd hij dezer dagen teruggestuurd. Toen de
American Banker” echter In volle ace was,
kon men den jeugdigen Engelschman nergens
vinden. BU onderzoek vond men slechts zijn
schoenen, doch men miste een reddingboei, zoo-
dat men aanneemt dat de jongen over boord is
gesprongen om te trachten zwemmend toch de
Amerikaansche kust te bereiken en ongemerkt
de Ver. Staten binnen te komen.
Inmiddels wes de maan opgekomen, hetgeen
onze positie niet gemakkelUker maakte. Doch
de maan bleek ook een voordeel op te leveren,
En JU
als Je net
-j—en zeldzaam Jubileum viert de roemruch-
H tige familie Starhemberg. De eerste van
■E—4 au Oostenrijksche adelsgeslacht, Ottokar
I. werd duizend Jaar geleden geboren. De Etar-
hemberg's behooren tot de twaalf ouds’e. zoo
genaamde landsapostel-families van Oostenrijk,
van wie nog slechts enkele families, zooals de
Liechtenstein, Traun-Abensberg. Polhelm en
Stubenberg. in het leven zUn. De familie Star
hemberg was aanhanger van de Babenber-
gers en later van de Habsburgers. ze was de
steun dezer vorstenhuizen bij de oprichting en.
verdediging van de orde in den staat Oosten
rijk. Het prinsen-diploma van 18 Novembei 1765
roemt de verdiensten der graven en heeren van
Starhemberg, die „voor acht honderd (aren de
aanzienlUkste en belangrijkste hof-, oorlogs- en
eere-ambten bekleedden en met opoffering van
hun goed en bloed den Romelnschen keizers,
het Heilige Roomsche RUk. het aartshuis Oos
tenrijk. het algemeene welzijn en de heele
christelijke menschheid ten alle tUde de beste
en nuttigste diensten met de daad nebben be
wezen". Deze oorkonde wUst hiermee op het
Jaar 965. in de rijden van het begin van Oos
tenrijk terug.
Nadat keizer Otto I de Hongaren op het
Lechfeld had verslagen, richtte hjj de ..Ostmark'
op en benoemde Ottokar I, den aanvoerder der
Stiermarkers, tot markgraaf. Deze Ottokar geldt
in de geslachtsregisters der Starhembergs als
hun stamvader. ZUn duizendste geboortedag
wordt nu gevierd. Ottokar begon de vesting
Bteyr te bouwen, waarnaar zUn nakomel'ngen
zich de heeren van Steyr noemden. Het famUie-
kasteel Starhemberg bouwde Gundakar in de
Hausruck-streek in Boven-Oostenrijk HU
noemde zich daarnaar sedert 1240 graal van
Starhemberg. Gundakar II was veld-hoof Jmin
van keizer Rudolf I en hielp dezen tegen den
konlng van Bohemen, Ottokar II, om de heer-
schappU der Habsburgers in Oostenrijk te ves
tigen en te verdedigen. Voornamelijk in or
eeuwenlange Turken-oorlogen hebben zich de
Starhembergs onderscheiden. Reeds bij de eer
ste belegering van Weenen door de Turre*' •-
het Jaar 1529 verdedigden graaf Erasmus en
zün broeder Johan met hun troepen Oostenrijk.
De grootste verdiensten heeft zich hierbU
(1683) Ernst Rüdiger verworven, wiens leven en
Werken zeer bekend zün. ZUn neef Guido vocht
tegen de Turken en dan in den Epaanscher.
successie-oorlog tegen de Franschen en Span
jaarden. In 1711 werd hü vlce-koning van
Spanje. Om zün heldendaden zUn legenden
ontstaan. In dezelfde generatie heeft zich Gun-
dakar Thomas, de halfbroeder van Ernst Rüdi
ger. als president der Hofkammer onderschei
den. door de geschokte financiën in orde te
maken. HU riep in 1705 de Weensche stadbank
in bet leven, die den staat bij zUn steeds groo-
tere geldultgaven vaak helpend ter zijde stond.
Ook in latere tUden. in den zevenjarigen oorlog
en in de gevechten tegen Napoleon, dienden dr
Starhembergs het land als soldaten en diplo
maten. Georg Adam verschafte, als gezant In
Parijs, Oostenrijk bondgenooten tegen Frederlk
boot te houden, terwUl ik ..en de dame" ons
vermaakten met wat hü ..een kUkje in de stad"
noemde. Ik nam zUn voorstel aan en liep met
Joyce de een mUl lange pier op, die ons van de
kust scheidde.
Wat wij in de uren, die volgden, beleefden,
beeft geen uitvoerige beschrijving noodig. WU
wandelden op ons gemak en vroolUk loor de
plaats kochten enkele kleine geschenken voor
elkaar en begaven ons om te lunchen naar
een groot en voornaam hotel op *ien boule
vard
want, terwUl we zoo voorzichtig doorkropen,
ontdekten we opeeens op een tegenoverge-
stelden rotswand duidelijk de schaduwen van
twee gevederde hoofden. De gestalten bewogen
zich niet. Het zouden dus wel wachters kunnen
zjjn Dit beteekende, dat we ons doel genaderd
waren en dat we ons thans dicht Mj de plaats
moesten bevinden, waar Amï Dickenson ge
vangen werd gehouden.
De schaduwen verwenen weer. Oom Sydney en
mijnheer Dickenson zouden nu achterbUjven,
zei ze.
den volgenden keer e'genHjk best onm'ddellük
naar de hut komen. Het is hoogst onwaarachUn-
HJk. dat je er iemand anders dan mU zult
vinden. En als dat het geval mocht zUn, zun
je gemakkelUk voorwenden, dat Je der. weg naar
Tilbury
Afge
mün
Ik voelde dat het bloed uit mün gericht weg
stroomde en ik wist niet, hoe ik alles aan my-
lord zou moeten vertellen.
MUn meester kwam den volgenden dag thuis.
HU had het bericht al van de politie vernomen.
Zoo goed en zoo kwaad als het ging, trachtte
ik mU te verdedigen, mün febrek aan dóórzicht
te verbergen, maar het was boter aan de galg
gesmeerd. Lord Moberley was buiten zichzelf
van woede. HU wilde mü zelfs In de handen
de politie overleveren. HU dacht, dat ft
bandiet opzettelUk geholpen had bü de in
braak, want bet was hem ónmogelijk te begrij
pen, dat mijn verstand zoo bekrompen was. Er
bleef mij niets over, dan te berusten In het
geen mylord over mü zou berliseen. Ik wist, dat
Ik onvergeeflifk dom was geweest en dat ik zelf
de gevolgen van die dom hr ld mo-tt dragen.
Een dag later kwam er een inspecteur in de
villa en onderwierp mU aan een streng verhoor.
Ik was in staat van den bandiet een nauw
keurig signalement te geven en daaruit bleek,
dat het Inderdaad Black Tommy was geweest.
Ik heb de gunst van Lord Moberley nooit
teruggekregen.
den Grooten en bracht de verzoening tusschen
de huizen Bourbon en Habsburg tot s'and.
Daarvoor werd hü in den erfeifiken^prinsen-
stand verheven en verkreeg de rijks-prinselUke
waardigheid. Zün zoon prins Lodewjjk verte
genwoordigde Oostenrijk in den- tUd van Napo
leon in Londen, bracht tegen hem de coalities
tusschen Oostenrijk, Engeland en Rusland tot
stand en verschafte door leesiingen het geld
voor het verder voeren van den oorlog. De ge
schiedenis der familie Starhemberg wUst meer
dan 100 leden aan. die in leidende militaire,
civiele en kerkelijke posities zijn werkzaam ge
weest. De Starhembergs nemen ook op het
oogenblik een leidend aandeel aan het staats
leven van Oostenrijk.
Op de eerste plaats, het tegenwoordige hoof:
der doorluchtige familie, prins Ernest Rüdiger
Camüfo Marie, die geboren werd in het kasteel
van Eferdingen op 10 Mei 1899. Toen de we
reldoorlog uitbrak, was hjj nauwelijks 15 Jaar
HU was op het gymnasium te Gmünden en
studeerde daarna aan de unlverslteiten van
München en Innsbruck. Achttien Jaar gewor
den in 1917 trad hü als vrijwilliger in het Kei-
zerlUk-KonlnklUk dragonderregiment Nr. 4. HU
vocht in Rusland en aan de Piave. Dapper als
zijn voorvaderen, werd hü herhaaldelijk m de
dagrapporten eervol vermeld wegens heldhaftig
gedrag In de vuurlinie. Als luitenant verliet 1>U
het na de ineenstorting ontbonden leger Zun
vechtlust voerde hem naar Duitschland, waar
hU actief den Kapp-putsch medemaakte en deel
nam aan den strijd van het vrijwilligerscorps
Oberland in de tijden van den pieblscietstrUd
om Opper-Sllezlë. In Oostenrijk zag men zeei
ongaarne, dat de prins zich zoo iniensiet met
Duitgphe aangelegenheden bemoeide. Zijn va
der riep hem in 1931 naar Oostenrijk terug en
stelde hem aan in de administratie der Star
hembergsche goederen. Toen de oude prins in
1927 stierf, werd Ernest Rüdiger majoraatsheer
en chef van het huis. Direct wierp hU zich op
de organisatie der Heimwehre. Een groot deel
van zUn vermogen verloor hü bij het m stand
houden dier organisatie. In 1930 werd hü
Waarde vriend:
Als je dit briefje -vindt, dan ben ik allang
vertrokken en met mU het geld, dat mylord
Moberley zoo goed was voor mü achter te la
ten. Ik heb nog even gelegenheid gehad te con-
stateeren, dat het bedrag inderdaad de moeite
waard is. VUfduizend pond stenl ig m con
tanten. Het sput mü, dat ik Je niet heb kunnen
waarschuwen, want het is mü niet mogelUk
Black Tonuny te arresteeren, want ik ben het
zelf.
Het spijt mjj, dat Ik het zeggen moet, maar
Je detectlve-eigenschappen zün toch nog min
der dan Ik gedacht had. Je hebt Je veel te
vlug laten bedriegen door een paar groote
woorden. Als Je beter naar mUn penning ge
keken had, dan zou je gezien hebben, dat het
een gewone houdenpenning was. Intusschen
ben je bedankt voor Je onschatbare medewer
king.
Op de tafel staat een telefoon. Je kunt dus
dadelijk de politie waarschuwen en zeggen, dat
Black Tommy bü Lord Moberley is geweest en
zoo vrij was een bedrag van vijfduizend pond
terwijl Pete en Ik thans verder gingen. Daar
ontdekten we eensklaps een groot donker gat
In den rotswand. Zou dit de kamer zün, waar
in het meisje was opgesloten? Vlug gingen we
op de opening toe toen we eensklaps stem
men hoorden. Ijlings verborgen we ons ach
ter een vooruitstekende rotspunt. De twee In
dianen.-wier schaduwen we op den wand had
den gezien, kwamen naderbU, doch gelukkig
verwUderden ze zich weer direct, waarna we
door de opening naar binnen slipten.
dat is alles. Maar In mün hart wil Ik
Juist alles voor Je; ik ben
minder tevreden. Ik wil dat
weet, hoe verkeerd men met je gedaan beeft.
Ik wil dat Je beroemd wordt en machtig
en groot en dat het volk, dat Je onrecht ge
daan heeft, naar je tce zal komen en zeggen,
dat iedereen het geweten heeft, dat je onschul-
■j—v etedtlves?" vroeg Arthur Bindley met
I 1 een zucht. „Praat er niet van. Daar moet
je voor in de wieg gelegd zün. Eenmaal
heb ik geprobeerd de politie een dienst te be
wijzen, maar toen ben ik van een koude ker-
mis thuis gekomen.
Destijds was ik bediende bU Lord Neville
Moberley. Op zekeren dag moest mylord op
reis en hü drukte mij op het hart, tüdens zün
afwezigheid goed op te letten, want er was se
dert enkele dagen een berucht Inbreker in Lon
den gesignaleerd. Ik beloofde hem mUn oogen
goed den kost te geven.
Het was elf uur In den avond en ik had juist
besloten naar bed te gaan, toen Ik In den tuin
voetstappen meende te hooren. Ik luisterde nog
eens. Jawel, vergissing was niet mogelUk, ik
hoorde het duldelük weer en toen Ik mü uit
het venster boog, zag ik beneden een gestalte,
die behoedzaam voortsloop.
Zachtjes ging ik de trap af. Op de gang stond
een knuppel, dien ik daar bij voorbaat had
neergezet en dien nam ik mee. In den tuin zag
Ik de eerste oogenbllkken niéts, maar ik dacht
er niet aan weer naar binnen te gaan. Het
duurde niet lang, of ik zag achter een boom
een gedaante, die zich achter den stam trachtte
te verbergen. Geen oogenblik aarzelde ik en
greep den man in zün kracg, den knuppe* ge
leed, om hem een tik te geven, als hü zich
mocht verzetten. De man schrok, toen hü zich
onverhoeds voelde vastgrüpen, maar hü ver
dedigde zich niet en beet mü toe:
Sufferd... idioot
zult alles bederven.
Ik liet mü niet van de wü« brengen en ant
woordde
Wat dacht JU, vadertje? Dat Je mü kon
bedriegen? Steek je handen omhoog en loop
voor mü uit naar het huis, dan kan ik de po
litie telefoneeren. Je wilde hier zeker inbreken,
hé? Dat zit je niet glad, maar Arthur Bradley
Is op z’n poet en weet de eigendommen van zün
baas te beschermen.
De ander begon te lachen.
Beschermen? hoonde hü Je bent gek. ®eg
ik. Je bent bezig den heelen boel in de war te
gooien. Je bent bezig een berucht inbreker te
helpen. Laat me los, ik ben geen dief, ik ben
Tom Jenkins, de deteètlve. In het huis is een
man, dien ik al gerulmen tüd vervolg en nu Ik
hem eindelijk op heeterdaad kan betrappen,
kom JU met je nonsens roet in het eten gooien.
Hü opende zün jas en liet mü een gllmmen-
den penning zien.
Ziehier, mijn
Geloof Je me nu?
Ik was even de kluts kwijt en ik mompelde:
Neem mü niet kwalük, münheer. Ik dacht,
dat u een inbreker was, maar als u Jenkins de
beroemde speurder bent, dan is het wat an
ders. Er is dus Iemand in het huls?
Ja, heb Je weleeens gehoord van Black
Tommy?
Is die hier? vroeg ik verschrikt.
Preciesen nu Je toch hier bent, wil Je
mü misschien wel een handje helpen den ban
diet te arresteeren?
ft wilde niets liever en daarom vroeg ik:
mün geheugen weer op te frisschen nam ft
den ingang van de kreek lang en zorgvuldig
op, gaf den küker weer over aan Joyce en aam
het roer.
,,Den morgen hebben we niet verknoeid,”
zei’ ft, „we weten nu tenminste waar dat ding
ligt.".
„Het kon wel eens van pas komen," merkte
Joyce op, .als je ze soms met een bezoek zult
moeten verrassen.’*
Geen van ons belde, gisten of vermoed
de. zelfs, hoe spoedig dit werkelük het geval
zou zün. We bereikten het Nore-llchtschtp,
groetten een matroos, die geduldig kringetjes
stond te spuwen en koersten toen terug In
de richting van Southend. Het ging langzaam,
want het getU was nog pas bezig te verloo-
pen en wat er aan wind was. hadden we vlak
tegen. Toch geloof ft niet, dat aan Joyce of
mü de rijd te lang viel. Als iemand .liet ge
lukkig kan zün met de zon en de zee en rün
liefste Ujkt zoo iemand mU onredelük moelelljk
tevreden te stellen.
Southend-pler hadden wü juist om half elf
uur lanps boord. Een kerel in blauwe trui,
die aan het eind van de pier stond, wees ons
een paar palen, waar we vrü konden meren,
en sloeg ons critlsch gade terwUl ik de aetlen
borg en allee, wat moge'Ukerwüa te stelen ras.
wegsloot. Ik was vroeger wel meer in Southend
geweest.
Na deze eenvoudige voorbereidingen stap>en
Joyce en ft In de jol en roeiden naar de
trap. Daar wachtte de man In de blauwe trui
tot op bood zich aan, een oogje op de
zeke? van, alsof ft het al zie gebeuren. Ik
voel dat we op het punt zün, de waarheid te
vinden.'’
Ik denk dat mUn grootste vüand mü er
niet van beschuldigen zou, büge'oovig te zün.
er was een klank van overtuiging m
getü niet wilt missen."
.Dat zou zoo'n
woordde ft.
RUksbondslelder der Heimwehre. Op een en
dertlg-Jarigen leeftüd was hü minister van
Binnenlandsche Zaken In het kabinet-Vau-
goin. In 1931 werd hü bü den mislukten putsch
van Pfriser In Stiermarken gearresteerd. Na
drie dagen werd hü als onschuldig vrijgelaten.
In 1933 wülde hü in Rome. Mussolini schatte
hem hoot Hü ontving den eeredolk van de fas
cistische ^militie en het eereteeken van het
Rometnsche legioen. In 1934 trad hU als vice-
kanselier In het kablnet-Dollfuss en bleef dit
ambt vervullen, nadat de kleine groote kanselier
was vermoord, in het opvolgend mln-sterie-
Schuschnlgg. Bü zün benoeming tot vlce-kanse-
ller zonden Mussolini en het bestuur der fas
cistische partü hem enthousiaste telegrammen,
waarin gewezen werd op zün verdiensten ten
opzichte der Heimwehre en waann de hoop
werd uitgesproken, dat hü het nieuwe Ocj*cn-
rijk steeds nader zou brengen tot het fascisti
sche Italië.
In deze rubriek is geen plaats voor politiek.
Er zal dus niet geoordeeld worden over de poli
tieke daden v^n den prins. Hü is nog Jong en
zal zün politieke wüsheid in allermoeilükste
tüden nog verder moeten bewüzen. Eén ding is
zeker: hü is een dapperste onder de dapperen
en voor zün idealen heeft hü alles over, zelfs
zün eigen vermogen daar, waar anderen liever
over anderer vermogen of. wat nog gemakke-
Ujker is, over dat van den staat beschikken
De moeder van den prins, prinses douairière
Franclsca, is nog in leven eb thans 59 jaar. Zü
was lid van de Nationale Vergadering en
maakt geregeld deel uit der Oostenrijksche de
legatie bü den Volkenbond. De prins heeft
voorts nog een oom en twee tantes uit de
Starhembergsche linie. HU zelf is getrouwd in
tot nu toe kinderloos huwelUk met gravin Ma
ria Elisabeth van F almRelfferscheldt—Raitz.
Het Starhembergsche huls bestaat vooris nog
uit twee broeders van den majoraatshee*-. Fer-
bezwaar niet zün." ant-
,,Maar ft zal terug dienen te
zUn voor bet geval, dat Tommy komt opda
gen. Ik kan hem niet den geheelen nacht op
de modderbank laten zitten.*'
„Hü zou dan morgenochtend een beetje uit
zün humeur zün,” zei ze lachend. .Mannen zUn
zoo onredelük.”
'Ik boog mü over de tafel en nam haar
hand.
„Wanneer kom Je weer?" vroeg ft. «Mor
gen?"
Joyce dacht een oogenblik na.
.Morgen of overmorgen. Het hangt er vanaf
of George iets los laten zal In leder geval
zal ft je achrüven of tetagrafeeren."
^est," act ft. JKUk eena. Joyoe, kim»
ook elgeniük niet. Ik was een oogepbük zwak was er nog in de buurt; hü zag er dorstig
en vermoeid uit, na zün Inspannende dag-
zeker met niets taak van op de jol te letten. Ik gaf hem een
de heeie tereld rüksdaalder en met de beste wenschen overla-
je gedaan heeft, den zette ft af.
De wtnd was wat naar het Zuiden geloopen
en daar de vloed nog opkwam, besloot ft
liever de kreek uit te zeilen, dan den motor
aan te zetten. Zooals dlkwüls gebeurt op
mooie lentedagen verdween de mooie helder
heid van den middag langzaam >n een fünen
nevel, die echtgr niet dicht genoeg was om
mü maar eenlgszlns te hinderen, en onder fok
en grootzeil had de .Betty" zulk'een vaart, dat
ft Gravesend Reach In gezicht had. voor bet
licht en het getü mü in den steek lieten.
Ik meende den ingang van de kreek nu
goed genoeg te kennen, om er zeilend binnen
te loopen, ofschoon het een werk was, dat
een groote mate van voorzientlgheld ver-
elachte. Ik besloot het echter te wagen en
stuurde den smallen ingang In, waar ft aorg-
vuldlg op de ondiepten te letten had. Ik aas
dat ft op mets anders
J een stem van den
oever mü deed opschrikken Ik keek op,
ik de boot büna liet vastloopen
en op den oever zag tk een gestlculeerende
gestalte, die ft onmlddellük als dte van Tommy
herkende. Ik riep een groet terug en de
Betty" rondbrengend, legde ft haar nagenoeg
op deselfde plaats, waar wü den vorlgen avond
hadden geankerd.
r heb ft den Ingang van de kreek al,"
„Het komt uit. Maar een bungalow zie
ft nergens.’*
Langzaam keek ae met den küker langs de
kust.
„O, Ja." riep ze plotseling. „Nu zie ft haar.
Boven op de klip, aan bakboord Alleen het
dak is maar te zien. Het huis schUnt een elnaje
van de kreek af te liggen.”
Ze gaf mü den küker over en nam het
roer terwUl ft op mün beurt de kust opnam
Ik vond spoedig het dak van de bungalow
die. zooals Joyoe al zeide. nutar gedeeltelük
zichtbaar was Het gebouw stond er eenzaam,
bovenop een helling, half verborgen van see
uit. naar het leek door een dichte doornhaag.
Naar den rook te oordeelen, dien ik 'üt den
schoorsteen kon zien opetügen. «cheen het.
dat de bewoners de uitstekende gewoonte
hadden vroeg op te staan. Andere rekenen
van hen waren er echter niet En sta zü de
barkas daar ergens hadden llpgen was zü
ft leder geril van see uit onzichtbaar.
j ff f on dit blad zün Ingevolge de veraekerlngavoorwaarden tegen bü levenslange geheele ongeschiktheid t >t werken door f 7C/) ”n ongeval met f bU verlies van een hand f 1 oü verlies van een f tffl _blj een breuk van Sn bü verlies van *n
yjffg QffOflflC ongevallen verzekerd voor een der volgende ultkeerlrgen t JUUU»” verlies van belde armen, belde beenen of belde oogen f doodeljjken afloop f een voet of een oog f luim of wüevlngec f vUt been of armf Trtre anderen vinger
wel,
maar
bang ft ben, dat Je Iets zal overkomen!
nu zou dat erger zün dan ooit,
ik bü je ben voel ft dat nlbt, ik geloof, aat
ft dan te gelukkig ben maar wanneer ft van
)e weg ben is bet, of er aldoor een zwaard
boven ons hoofd hangt- Nell, als je dat geld
van McMurtrle kunt aannemen en je krijgt
het inderdaad, kunnen we dan nfet allee hier
opgeven en weggaan en samen gelukkig zün?'
Ik bracht den binnenkant van haar band
aan mün lippen.
..Joyce," zei ik, afgezfen nog van McMur
trle. bedenk wat het beteekent. E
anders dan bang zün voor het leven en
opgeven, omdat het ons te zwaar Ujkt.
sou heel iets anders zün. indien ut, sü het
ook onopzeteUJk, Marks gedood had. Maar,”
voegde ik er langzaam aan toe, „fk heb hem
niet gedood en daarin ligt het geheele ver
schil.”
Joyce’s blauwe oogen waren niet ver van
schreien, omar sü keek mü recht en dapper
a*n.
Js hebt geluk." art as. .Jk aseende
maar
Joyce’s stem, dte mü sterk aandeed.
„Ik geloof, dat je gelük hebt.” zei ft. „Ikzelf
heb ook een dergelük gevoel. Misschien is bet
besmette lük.”
Ik Uet haar hand los om de gevoelens van
den kellner te sparen, die Juist binnen gekomen zoo met dg boot bezig, m
was, leunde terug in mün stpel en vroeg om de echt sloeg, tot plotseling
rekening. T
We Hepen naar het station, waar ft Joyce waardoor
in een eerste klas coupé bracht en kuste haar
onder de afkeurende blikken van een oude
dame in den anderen boek. Ik bleef op bet
perron, tot de trein langzaam het station uit
stoomde.
Het sal nagenoeg half vüf geweest sün.
toen ft het eind van de pier bereikte. Mün
vriend met de ruwe stem en da blauwe trui
moest maar met den trein van 3 30
teruggaan.” zei Joyce, toen wü onze koffie en
sigaretten genoten. „Ik heb nog enkele dingen
te doen, voor Ik George ontmoet
moet hier ook nfet te lang blüven.
Natuurlük, münheer. Zeg maar
doen kan.
De detective dacht even na, tocr antwoord
de hü:
Ik geloof dat het beste is. dat Jü de ach
terdeur bewaakt, dan zal ft de voordeur ingaan
en deze achter mü sluiten, zoodat Black Tom
my genoodzaakt is, de achterdeur uit te gaan.
Ik zal hem binnen probeeren te overvallen,
maar als mü dat niet gelukt, dan zal ik hem
loor mü uitdrijven naar de achterdeur. Jü hebt
een fllnloen knuppel, zie ft. Als hü tich ver
dedigen wil, sla hem dan gerust neer, anders
doet hü het Jou. Het is een gevaarlük heer
schap. Dus goed begrepen?
Ik knikte en Jenkins Uep op sün teeren over
den grasrand
naar het huis,
terwUl ft bü de
achterdeur post
vatte. Ik wachtte
geduldig *n kwar
tier.... het werd
een half uur.
Toen begon ft ongerust te worden en besloot
te gaan zien, waar de detective eu de
inbrekers bleven.
Voorzichtig, den knuppel gereed om toe te
slaan, als Black Tommy plotseling mocht ver
schijnen, beklom Ik de trap. Ik hoorde en zag
niets. Het was doodstil In het huls. Een be
klemmend gevoel van onrust begon zich van
mü meester te maken. Zou het toch ft
durfde er niet aan te denken.
Toen kon ft mü niet langer bedwingen. Zon
der ergens acht op te slaan, snelde ft naar het
werkvertrek van mylord en bleef In de open
staande deur verschrikt staan. Alles lag over
hoop. Alle laden wiren opengetrokken en de
deur van de brandkast was geforceerd. Op de
tafel lag een briefje. Ik vloog eropatoe en las: