V I I Strijd om Egmond BIJ AL CAPONE OP BEZOEK I ELF JAREN VAN STRIJD Vicks Hoestbonbons alles, wat u verwacht van een hoestbonbon - medicinaal toebereid met bestanddeelen van a slechts 55c.p.doosj^yrSit^ H i i 1 MAANDAG 17 DECEMBER 1934 Krasse tegenspraak Vrede, vrede Hevige botsing bij Muiden Inbraak te Gouda Zware winkelbrand te Haarlem Niet op het verkeer gelet Universitaire examens Technische Hoogeschool Als kinderen met vuur spelen De 1 nd ië-vluchten iN Vrijwillige gevangen schap? Benauwde oogenblikken in een cabine DOOVE MAN DOOR AUTO GEGREPEN GROOTE HOOIMIJT GEHEEL UITGEBRAND TEELTBEPERKING VAN PLUIMVEE °P rie- dlt- ter- den on- zün po- MOTOR BOTST TEGEN AUTO „Mijn omzet is grooter dein die van vele banken en warenhuizen” Ongeveer 8000 aan geldswaarde buitgemaakt Bewoner gearresteerd I? TIENDUIZENDSTE ZEESCHIP TE ROTTERDAM V Een krijgslist Tben met vereende krachten de tractor weer te Dus yb 1 M. Gemmeke I voor Al business hU In gepoogd SS het hl) der WH liggen de overblijfselen van het al- 'orstenhuis, dat der abdij zoo gene- Zouden die geleerde monniken dezelfde over de saamhoorlgheid” gesproken, Model van den nieuwsten stroomlijn-sneltrein, welke thans in Berlijn wordt gebouwd MSSTTERDMA. Voor Fransch M O B Geslaagd de heer P. C. Helderman te Amsterdam en mej. S. Nlemantsverdriet te ’s Gravenhage. De Vereeniglng van Nederlandsche Pluimvee- Exporteurs heeft zich met een adres gewend tot den Ministerraad, de Staten-Oeneraal. de Nederlandsche Kamers van Koophandel en de Stichting Ned. Centrale voor Eieren en Pluim vee Inzake de teeltbeperklng van het pluimvee. Adresante geeft, gezien de in practyk gebleken resultaten, in overweging: 1. de beperking niet te bestendigen; 2. de opheffing der monopolierechten dat die >rto E ke Ut er o ?ao •ne tr igs an ri als Ier IH ■dt de og it er en Het blijkt dus, dat de minister eigenlijk langs dr. Heijermans héén gesproken heeft. Natuurlijk is het waar, dat in de meeste gevallen ondervoeding zich eerst na jaren In haar ernstige gevolgen openbaart en voorzoover ons bekend, heeft dr. Heüer- mans ook nooit beweerd wat de minister suggereert dat de laatste steunverlaging op zichzelf ondervoeding zou hebben doen ontstaan in dien zin, dat personen, die vóór 1 Juli volkomen doorvoed en gezond wa ren, na 1 Juli min of meer plotseling slacht offer van ondervoeding zouden zijn gewor den. Maar zeer zeker kan ondervoeding na 1 Juli ontstaan en bevorderd zijn in reeds tevoren geleidelijk verzwakte gestellen. Dat heeft de minister ook niet tegenge sproken, doch verkeerdelijk is door hem toch de suggestie gewekt, dat de steunver laging en de ondervoeding niets met el kaar te maken hebben. En *t Is hiertegen, dat dr. Heijermans zijn krasse tegenspraak richt. Het ongeval geschiedde, doordat de bestuurder Van den tractor, welke uit de richting Am sterdam kwam, op het weggedeelte.dat thans verbreed wordt, moest uitwijken voor een melk- auto, welke terzijde van den weg stond, om melk te laden en den bovengenoemden zeswie- llgen wagen. In verband met de werkzaamheden aan den weg was het den bestuurder van den tractor niet mogelijk naar rechts uit te wijken, omdat de verharding opgebroken was. Hem bleef de keuze, den melkwagen aan te rijden, of In botsing te komen met den wagen, waarop de heimachine geladen was. Door de enorme snelheid (gesproken wordt van 80 90 K.M.) kon de bestuurder van den tractor den wagen niet meer tijdig genoeg tot stilstand brengen. De leider der christelijk-historische par tij vroeg over deze uitlating: Ongetwijfeld mocht Minister Marchant dat, en zijn zuivere intentie Is butten kijf. Maar In het „herstel” en den „inkeer”, door de heeren Marchant en de Geer ver langd, zullen alle nationale goedwillenden elkander ten slotte vinden. De strijd moge niet zonder belang zijn, maar hij geeft toch niet den juisten weer klank aan de beteekenis van het harmoni sche benedictijnsche leven In het nationale cultuurleven van Nederland. Een figuur waarvoor alle partijen in ons land eerbieo hebben, mr. D. J. v. Lennep, heeft al bijna een eeuw geleden in het Kon. Nederl. In stituut ten overstaan van Konlng Willem II aangedrongen op het zwijgen van het „onstuimig gewoel op der voorzaten heilig gebeente.” En hij drong op verzoening yan de historie aan door allen, die gevoelen voor de grootheid van Hollands verleden: Tegen deze kritiek heeft Minister Mar chant zich JJ. Vrijdag verzet in de Twee de Kamer. Hij werd daarbij knap gesecun- deerd door dr. Moller het juiste inzicht in den strijd tegen Spanje had het niet beter kunnen treffen die het tegen „de antl-papisten Lingbeek en Kersten” opnam, zooals „Het Volk” schrijft: O, verzoend zij de misdaad, geboet zij de schuld, lang door verzuim nog aan 't groeien. kan produceeren en dezen tak van bedrijf nog meer rendabel maken; 3. al het mogelijke te doen den pluimveestapel te verbeteren; 4. met alle mogelijke middelen den export, zoowel van plulnvee als ven eieren, te bevor deren. italiaansche ouders geboren J andere plannen met hem. HU zou een advocaat of een makelaar In effecten heb ben kunnen zün. In belde beroepen zou waarschijnlijk carrière hebben gemaakt. Op jongen leeftUd wijdde de jonge Alphonse zich reeds aan de misdaad. HU werd nooit veroordeeld, omdat hü te sluw was en toen hU ouder werd, begon hU de aandacht te trek ken van leidende gangsters. Ten slotte was t John Torrio, de „Prins” der gangsters, die hem aanbeval bU Joe Collslmo, die het eerst boot- olgens de „Handelingen” heeft mi nister Slotemaker de Bruine, spre kende over het gevaar van onder voeding in verband met lage en verlaagde steunbedragen, in j de Kamer letterlijk gezegd: Zaterdagavond tegen middernacht Is de 21- jarige motorrijder T. Oldenhuis uit Amsterdam op den Rijksweg tusschen de Hakkelaarsbrug en Muiden tegen een vrachtauto gereden, die ge repareerd werd. Het slachtoffer is met zware hoofdwonden naar het Burgerziekenhuis te Am sterdam vervoerd. De motor werd geheel ver- nield. strijd tegen Spanje te ontzenuwen en het godsdienstig karakter van dezen strijd voor hun propaganda te redden. De Katholieke afgevaardigde toonde met gevatte argumenten aan, dat Willem van Oranje de eenheid der Nederlanden en de vrijheid van godsdienst voorstond, dat de oorlog geheel tegen zijn gevoelens in pas later tot een godsdienststrijd ontaard is en dat trouwens tijdens den oorlog tegen Spanje slechts 4 pCt. van het Nederland- sche volk niet tot den Katholieken gods dienst behoorde. Ook Minister Marchant argumenteerde dat de tachtigjarige oorlog niet op de eer ste plaats een godsdienstoorlog was. Het was een onafhankelijkheidsstrijd tegen Spanje, waaraan de Katholieken evenzeer hebben meegedaan. En zijn critiek op de verwoesting van de abdij van Egmond had dan ook slechts „den heer Sonoy” alleen wewoiden. omdat deze in uitdrukkeliJken Op den Rijksweg tusschen de nieuwe Mer- wedebrug en Muiden heeft een botsing plaats gehad tusschen een tractor en een zeswieligen vrachtauto, 'Waarop een heimachine vervoerd werd, waarbU de portierdeur van de cabine van laatstgenoemd voertuig werd afgerukt en de belde inzittenden, wonderlUk genoeg, ongedeerd zijn gebleven. Zaterdagavond wilde de 45-jarige heer M. te Hillegersberg, die zeer doof is, de Dorps straat voor zUn woning oversteken. HU lette daarbU niet op het verkeer en werd gegrepen door den auto van den heer K. uit BleiswUk. Het slachtoffer werd zeer ernstig gewond en liep zware inwendige kneuzingen op. ZUn toe stand is zorgelUk. De auto van den heer K. werd in beslag ge nomen doch later weer vrU gegeven aangezien hU in orde bleek te zUn. Den chauffeur treft geen schuld. En de voor ons nationaal leven gevoelige liberale journalist Ch. Boissevaln nam de gedachte van mr. Van Lennep over, hij schreef in het „Alg. Handelsblad”, dat de politieke twisterijen om Egmond eindelijk zouden dooven voor den vrede: „Zouden de Benedictijnen, die geen paro- chleele bediening uitoefenen, doch zich al leen bezighouden met kunsten en weten schap, niet als aangewezen zijn, om hun koninklijke abdij te herstellen? Zij zijn als vanzelve de bewaarders der grafstede „Wie één waren als Christenen, hadden niet, om verschil van meening, opgelaaid tot haat, moeten gaan dooden en branden en vernietigen. Zij hadden het hoogste doel door allen in samenwerking te dienen, niet uit het oog moeten verliezen. „Hadden moeten” zijn vreeselijke woorden. Maar het besluit, waartoe zij dwingen, is inkeer en herstel." DELFT. Geslaagd voor het candldaatsexamen van werktuigkundig ingenieur R. L. van Elber- gen Santhagens, geb. te Amersfoort. Over deze uitlating van den minister heeft „Het Volk” met dr. Heijermans ge sproken. Deze toonde zich zeer verstoord over de uitlegging, die de minister aan zijn open brief, welke aan duidelijkheid niets te wenschen overiiet, gegeven heeft. Hij ver klaarde aan de redactie: eerder .Moran, Capone’s grootste vüanden. Verschillen de malen heeft hü getracht hen uit te roeien, maar Moran is er steeds in geslaagd den groo- ten bendeleider te ontloopen. De lift voerde ons verscheidene verdiepingen de hoogte in. Mün escorte stapte voor mjj uit. „Kom mee,” zeide een der mannen en ikstap- te met hen mede. WU bleven staan voor een zware eiken deur. Een der mannen klopte aan. Een geheimzinnig ruischend geluid deed zich hooren, een der pa- neelen ging open en een gezicht vertoonde zich. „Dat is Holmes zeker?” vroeg het gezicht en maakte de deur vlug open. Ik bevond me In een nauwe hal. waarin zich twee wachters ophielden. Een andere deur ging open en ik aanschouwde het grootste en meest luxueuse kantoor, dat ik ooit heb gezien. Het meubilair alleen moet een waarde van honderd duizend dollar hebben gehad. terwUl de vloer- kleeden onschatbaar waren. Kleine tafels ston den hier en daar in de kamer verspreid, terwijl achterin achter een enorm bureau de groote man zat. HU begroette mü met een glimlach en vroeg mü binnen te komen, maar de handen der vier wachters in de hoeken van de kamer kwamen niet uit hun zak. Capone, dik, een beetje zalvend, in het fUnste costuum. dat ik ooit gezien heb. was beleefd en hoogst inne mend. WU spraken over algertieene onderwer pen. Ik droeg er zorg voor zUn „zaken” niet in het gesprek te betrekken. Capone is op dit punt zeer gevoelig. Hoewel hü omging met de hoogst geplaatste personen In den lande, ge- neerde hü zich niet dezen „hun vet te geven” granen, waardoor de producent veel goedkooper legging in de States op een zakeUJke basis stel de. als iemand, die het ver zou kunnen brengen. Collslmo was bereid en Torrio noodlgde Ca pone uit met hem naar Chicago te gaan. Van het oogenbllk af dat hU deze stad in oogen- schouw nam, besloot hü haar te veroveren. HU heeft het mogen beleven, dat de voornaamste burgers dezer groote stad zich voor hem in het stof buigen en zUn naam vereeren. Collslmo was het eens met Torrio. dat Ca pone hem uitstekend van dienst kon zUn. Doch hU maakte een fout. Capone werd aangestoken door ambitie. HU had genoeg hersens en moed om zUn wildste droomen in vervulling te doen gaan. Niemand weet (of liever kan bewUzenl, wie Big Joe Collslmo gedood heeft, maar het feit blUft bestaan, dat spoedig na Capone’s aankomst te Chicago de eerste zakenman- bootlegger plotseling stierf door loodverglftlging en Capone, tezamen met Torrio, werd meester van geheel Chicago. ZUn eerste taak was zich te ontdoen van machtige mededingers. Dit ge schiedde met behulp van een twintigtal gun men. Zelfs de politie zou niet kunnen zeggen hoeveel menschen zUn „afgemaakt’’ sinds Capone’s heerschappU in Chicago een aanvang nam. Nu en dan worden lUken aangetroffen in de bosschen butten de stad, doch jaarlüks ver- dwUnen honderden mannen en vrouwen zon der een spoor na te laten. Een groot aantal daarvan zUn slachtoffers van den strijd tus schen de benden. De politie heeft niet de macht daaraan een einde te maken. Laat mU u Capone voorstellen zooals Ik hem zag in zUn grootsch kantoor in een hotel te Zondagnacht heeft een zware brand gewoed in percel Koningstraat 49 t eHaarlem, waarin gevestigd is het slgarenmagazUn van den heer G. Polak, die boven de winjeel woont. Het ge heels perceel, dat twe everdieplngen hoog is, brandde uit. De winkelier, die alleen thuis was, werd om streeks twee uur door een dicht rook wakker en vluchtte in nachtgewaad over het dak naar de buren. Eenig evoorbUgangers hadden in middels de brandweer gewaarschuwd, doch toen deze ter plaatse kwam, bleek, dat het pand niet meer te behouden was, daar het vuur zich reeds door het geheele huis l_ad verspreid. De vlammen sloegen hoog boven het dak uit en door de geweldige hitte sprongen eenige spiegelruiten var de winkels aan de overzüde van de smalle straat. Met zes stralen op de waterleiding werd het vuur bestreden. Het duurde enkele uren voor het gevaar voor uitbreiding was geweken. Het geheele perceel, dat twee verdiepingen telde, is geheel uitgebrand. Omstreeks vier uur kon de brandweer inrukken, doch Zondagmorgen werd zü opnieuw gewaarschuwd, dat het dak van het naast het uitgebrande huis gelegen perceel, waarin een wlnhe: in uurwerken van den heer Bouraan is gevestigd, in brand stond. Dit brandje was spoedig gebluscht, doch het dak verbrandde groetendeels en de winkel kreeg groote waterschade. BU het onderzoek naar de oorzaak van den brand is gebleken dat het vuur ontstaan is in de kamer achter den sigarenwinkel, waar niet gestookt werd. Wel brandde er in den winkel een kacheltje. Huls en Inventaris waren ver- zr -.erd. De sigarenwinkelier is voorloopig op het politiebureau vastgehouden. Wanneer dat juist is en het is natuur- lük juist dan moet men niet spreken over huidige verschijnselen van ^ondervoe ding in verband met de steunregeling van 1 Juli; want een autoriteit als dr. Heijer mans zegt, dat de gevolgen pas na Jaren blijken kunnen.” .Er is ondervoeding als gevolg van de steunregeling en ik heb dat in mijn open brief ook verklaard. Ik heb er tevens in gezegd, dat de gevolgen van die ondervoeding zich pas na jaren openbaren. Maar dan is het te laat om er iets aan te doen! Wie uit mijn verklaringen leest, dat er geen ondervoeding is, moet wel slecht gelezen hebben.” „Wanneer wij moeite hebben met het feit, dat naar onze overtuiging eenige menschen beneden het minimum leven, dan moeten wij die quaestie behandelen met het oog op alle menschen, van wie het geldt; dan moeten wij niet dit onderwerp behandelen speciaal als wij het hebben over werkloozen en over de steunregeling van 1 Juli. Dit brengt mU tot een ander en breeder onderwerp; het is het onderwerp van de ondervoeding, waarover enkele van de ge achte afgevaardigden hebben gesproken en dat ik in dit verband behandel ook om aan te wijzen, dat het immers inderdaad niet gaat over werkloozen als zoodanig. Voordat ik dit aanwijs, moet ik een woord voorlezen uit den open brief, dien dr. Heijer mans in „Het Volk” aan mij heeft gericht en waarin met betrekking tot de ondervoe ding deze woorden voorkomen: „dat men bij een enquête van dit oogenbllk geen inzicht in de situatie kan verkrijgen, aangezien pas na Jaren de gevolgen van ondervoeding zich manlfesteeren.” Noem den naam van Al Capone en ieder een zal u alles over hem vertellen. Capone, de prins der bootleggers, gangster, is zonder twUfel de meest bekende man ter wereld. Om deze wonderlUke figuur werden dozUnen ro mans, scenario’s en tooneelspelen geweven. Capone is een held en een schurk; de men schen vereeren en haten hem. Wie is deze bü- kans legendarische figuur? In zUn voorkomen is hü een korte en dikke Italiaan. Als u hem zag zoudt u hem waarsèhUnlUk houden voor een goedkoop café-elgenaar, ten spUt van zUn kleedlng, welke volmaakt van snit is. Doch als men met hem spreekt, bemerkt men, dat men te doen heeft met een ongewoon mensch. ZUn Engelsch is volmaakt met een bUna onmerk baar Amerikaansch accent. ZUn manieren zün aangenaam en Indien hü zich had toegelegd op oplichting door misbruik van vertrouwen in plaats van bootlegging, zou hü de grootste „vertrouwens”- man zün geweest, dien de we reld ooit heeft gekend. Elf jaren lang hebben Staats- en federale regeerlngen tegen dezen wonderlUken man ge streden en elf Jaar lang heeft hU ze schaak mat gezet. Zelfs, hoewel hU op het oogenbllk in de gevangenis zit, weet leder, dat hU zich slechts achter de tralies bevindt, omdat het hem past daar te blUven. Een hjfwacht kan men nog omkoopen, maar dit is onmogelük bU de gevangenisbewaarders van een Ameri- kaansche federale gevangenis. Dit weet Ca pone en hü verkiest de veiligheid der op sluiting boven de onzekerheid van het leven in vrijheid. Vele verhalen zUn in omloop ge weest betréffende Capone’s Intrede In het land der gangsters, doch een feit is. dat hü van huize, uit geen gangster was. Toen hU uit nederige Itallaansche ouders geboren werd, hadden 4 a op den weg stond, wilde de bestuurder eenvou dig doorrUden, maar de opzichter van de ver- breedlngswerken kon zich daarmede niet ver- eenlgen, omdat hij eerst de politie er in wilde mengen. De bestuurder van den tractor ver klaarde echter, naar de carrosseriefabriek te Muiden te moeten gaan, om daar een oplegger te halen, welke in reparatie was. HU sou dan tegelUkertUd de politie aldaar met het gebeurde in kennis stellen. Inderdaad verwUderde hU zich dan ook In bedoelde richting. De opzichter vond het echter wel gewenscht om zUnerzijds de politie op de hoogte te bren gen. en daardoor kwam aan het licht, dat de bestuurder zUn belofte niet was nagekomen, en zich bU de politie niet had laten zien. Dit was echter geen bezwaar, daar het wagennummer bekend was. Ook stelde de rijksveldwacht te Muiden zich in verbinding met den eigenaar der carrosseriefabriek. zoodat tegen den bestuurder van den tractor alsnog proces-verbaal kon wor den opgemaakt, wegens het rijden met een snel heid. waardoor de openbare veiligheid in ge vaar werd gebracht. De belde personen, die in de cabine van den uit de richting Muiden komenden vrachtauto zaten, beleefden toen eenige hoogst benauwde oogenblikken. ZU zagen toch den tractor op zich afkomen, zonder dat zU in staat waren de komende botsing te vermUden. De botsing was dan ook zoo hevig, dat de portierdeur van de cabine, waarin de twee mannen zaten, geheel werd afgerukt, en met een slag op het wegdek neerkwam. Gelukkig bleven de beide inzitten den ongedeerd. De tractor schoot, nog steeds met snelle vaart, langs den vrachtauto heen en kwam terecht tusschen de sporen der Gootsche trant. Zondag is te Rotterdam het Engelache stoom schip „Don” als tienduizendste zeeschip gedu rende dit jaar aangekomen. In 1933 en 1932 zUn geen tienduizend schepen per jaar in Rotterdam gearriveerd. In 1931 kwam het tienduizendste zeeschip op M November. In zjjn repliek heeft dr. Moller op dezelf de voortreffelijke wijze zijn parate kennis der historie in het vuur gebracht tegen de anti-papisten Lingbeek en Kersten, die in tweede instantie nog gepoogd hebben *s ministers betoog over den aard van den strijd tegen Spanje te ontzenuwen en tet strijd met een verbod van Willem den Zwij ger, zich vergrepen had aan dit Benedic- tijnsch milieu, dat nooit iets anders gedaan had dan zich wijden aan beschaving en naastenliefde en dat geheel buiten den strUd stond, die op dat oogenbllk woedde. Daar de Handelingen nog niet verschenen zijn, en wij voor het oogenbllk liefst een kamerverslag citeeren uit een blad, dat niet verdacht kan worden een ons bijzon der welwillend gezinde saamvatting van dezen passus uit mr. Marchant’s rede te geven, halen we het verslag van „Het Volk” aan: Bij spr.’s rede over de Egmondse abdij heeft hij gesproken over het vermoorden en branden door den heer Sonoy. (Vreugde). Daarop heeft ds. Lingbeek hier gezegd, dat ook Alva dit gedaan heeft. Dat is blijkbaar de christelijke leer van de school van Hoe- demakerf (Algemeen gelach). Men kan op deze gebeurtenissen een andere historische visie hebben dan de heren ds. Lingbeek en De Geer. Ik ben van mening aldus de minister dat Sonoy zUn schermende hand geslagen heeft aan Benedictijnen, al leen, omdat het monniken waren! Willem de Zwijger had verboden de Benedictijnen kwaad te doen, maar Sonoy bekommerde zich daarom niet. Hij ging zijn gang. Uit een boekje citeert spr„ dat Sonoy geen Nederlander was. Hij was geboren BU de KLM U bericht Ingekomen, dat de .Havik” op de uitreis en de „Kwartel" op de „Wat zou men zeggen, indien bij de 350ste verjaring van het sterven van Wil lem van Oranje, als slachtoffer van den ban van Philips H, iemand had geschre ven: „Wie één waren als Christenen, had den niet, om verschil van meening, opge laaid tot haat, moeten gaan sluipmoorden. Zij hadden het hoogste doel, door allen in samenwerking te dienen, niet uit het oog moeten verliezen." Hadden moeten zijn vreeselijke woorden Maar het besluit, waartoe zij dwingen, is in keer.” Zou dit niet schreiend onbillijk zijn te genover de R. K. en hun geestelijke voor ouders? De protestanten als zoodanig heb ben geen deel aan den gruwel van de ver woesting der Abdij en kunnen dus niet hierin reden vinden tot „inkeer”. Het an ders te zien, getuigt van gebrek aan histo rische visie. Ook de aansporing, die de mi nister van onderwijs in dezelfde rede gaf, dat wij nu uit het gebeurde „leering” zullen trekken en als Christenen ons zullen veree- nigen tegen het aanstormende nieuwe hei dendom van dezen tijd, gelijk vroeger de Abdij een schuts was tegen de Noorman nen, klonk om dezelfde reden prikkelend. De aansporing was bovendien overbodig. „Straks zal het niet zijn Roomsch of On- roomsch, maar over alle muren van kerk genootschappen k verschil zullen de geloo- vigen elkaar de hand reiken om te kunnen bestaan in den grooten strijd tegen elk ge openbaard geloof.” Zóó schreef reeds 60 jaar geleden prof. Van Oosterzee, theolo gisch hoogleeraar te Utrecht. Zondagavond is in de woning van den wasch- industrieel F. SluUter aan de Bollenkade te ouda door onbekend gebleven personen inge broken. Man en vrouw hadden het huis om streeks half vier verlaten en zich naar Rotter dam begeven. Toen zU te tien uur thuis kwa men bleek de woning in de grootste wanorde te verkeeren. Men had tüdens hun afwezig heid door de pont van de bleekerU, die naast het huishet huls gelegen is, zich toegang ver schaft. Het eenvoudig slot was gemakkelUk te for- ceeren geweest. Uit de brandkast, die zich in de beneden-binnenkamer bevond, had men het slot uitgesneden. De inhoud aan geldswaarde, f 1300 aan contanten en 8 i 7000 gulden aan incourante effecten, was verdwenfen. Uit het onderzoek van de politie, dat dadelyk werd Ingesteld, bleek, dat de dieven eerst de gordUnen had gesloten. Een juffrouw, die aan de overzUde van de straat woont, heeft gezien, dat een raam werd opgeschoven. ZU meende echter dat de bewo ners dat zelf deden. De dieven moeten uitste kend op de hoogte der bewoners geweest zUn, die gewoonlUk eerst later op den Zondag naar Rotterdam gaan. Onlangs kondig den wU reeds vrU uitvoerig aan de vertaling van L. W. Holmes’ boek „An Englishman among gangsters”, die onder den titel „Corruptie en af- persjng de ondergang van Amerika?" van de hand van den Amsterdamschen politie-lnspecteur, den heer M. J. M. Gemmeke bU Valkhof! en Co. te Amers foort verscheen. In dit werk, dat een schril beeld geeft van de terreur der mlsdadigersbenden tn de United States komt het volgende hoofdstuk voor, gewUd aan den onge- kroonden konlng der gangsters Capone. •w j-ier eeuwen na haar verwoesting is om de regale abdU van Egmond op nieuw strUd ontstaan. Ze laat het geweten van Holland, maar ook de politieke partUen niet met rust. JJ. Vrijdag is de Tweede Kamer de arena geworden van door de BenedictUnen, die Nieuw-Egmond gaan bevolken, lang vergeven twisten. Ze eijn opgelaaid tusschen geschiedbeschouwers, die maar niet tot vrede kunnen komen, en uit de nawerking van nog niet uitgeleefde stemmingen in de geuzentraditie. Reeds de vorige maand had de oud- minister Jhr. de Geer, een ook in zUn chris- telUke belijdenis overtuigd en ondanks de begrijpelUke gevoeligheid voor zUn over tuiging hoogst verdraagzaam landgenoot, vrU scherp de rede van Minister Marchant bU de opening der tentoonstelling van Egmond gecritiseerd. ZUn protest betrof noch de genoemde plechtigheid, noch de tentoonstelling welke zU Inleidde, noch na- tuurlUk *t herstel van de oude, historische AbdU- Maar uitsluitend het accent der rede van den Minister van OnderwUs. Jhr. mr. RuUs de Beerenbrouck had bU gelegenheid in keurige woorden „krachtige uiting van nationale waarover men zich ook bU deze tentoonstelling weer kon verheugen. De Sub-prior der AbdU van Oosterhout herinnerde aan de plaats, die de AbdU van Egmond in het cultuurleven van vroegere eeuwen had Ingenomen, en den band tusschen haar en de ge schiedenis van het oude gravenhuis van Holland. Over de vernieling werd in beide redevoeringen geen woord gespro ken. Ook prof. dr. BUvanck, die als voor zitter van het tentoonstellingscomlté iets uitvoeriger moest zUn, stipte slechts aan dat de abdU „in de Jaren 1572 en 1573 is te gronde gegaan”. De Minister van On derwUs deed anders, maakte de vernie ling tot hoofdthema van zUn rede, en be naderde haar telkens weer van een ande ren kant. Dat Katholieken van smaak zich in de eenstemmige samenwerking om de ten toonstelling der oude abdU en den bouw van Nieuw-Egmond de rustplaats der Graven vari Holland en zooveel Abten en Edelen onthielden van elke historische wrUving, was begrUpelUk. Jhr. de Geer had zich evenwel gekwetst aan deze zinsnede van Minister Marchant: Chicago. Het was een heel gewoon en klein hotel in een fatsoenlUke wUk. Van buiten zag het er niet anders uit dan honderd an dere in Chicago, maar als u er een kamer had willen bestellen ware u een onaangename verrassing beschoren. Als u de hal binnen treedt steken een dozUn keurig gekleede mannen plotseling hun hand in den zak en wandelen tn uw richting. TerwUl u inlichtingen vraagt, zullen zü u niet lastig vallen, maar u moet al een zeer harde huid hebben om niet te zien, dat u als een muis door een kat wordt beloerd. De meesten zien er geenszins ongunstig uit. In hen zoudt u zeker geen moordenaars vermoe den. die klaar staan u neer te schieten bU de eerste verdachte beweging. Vraagt u de telefoniste om een kamer, dan glimlacht ze vriendelUk en zegt, dat het hotel vol is. Het spUt haar zeer, maar misschien kunt u een ander hotel probeeren. een beetje ver derop. De gunmen veranderen niet van houding, noch komt hun dreigende hand uit den zak. Maar u bent volkomen veilig zoolang u geen verdachte beweging maakt. Want anders, al bent u ook een onschuldig en eerzaam reiziger, wordt u zonder dralen neergeschoten en geen haan die ernaar kraait. Slechts de wet van Capone gold in Chicago. Voor verraad van zün beulsknechten kende hU geen pardon. Toen ik Capone bezocht, was dit niet om zakelUke redenen. Een dagbladeigenaar te Chicago had mU een aanbevelingsbrief gegeven en de groote man had in een onderhoud toegestemd. Dit was mU medegedeeld in een getypten brief, waarin ik werd verzocht mU om 3.30 ’s na middags aan het hotel te vervoegen en den brief mede te brengen. Deze laatste alinea was dik onderstreept. Tk was voldoende op de hoogte met de bootlegglngindustrie om te we ten. dat het beter was dit niet te vergeten. „O. K„ Jongen, ik heb een afspraak met Num mer Een. Ik heb een brief bU me." HU keek mU aan en glimlachte, maar zün oogen bleven als staal. ,Ja? Wel. laat eens küken. Pas op; geen trucs!” „Geen kans.” antwoordde ik. ,Je gelooft toch zeker niet dat ik zoo gek ben om te probeeren hier iets uit te halen?" En ik moet daaraan toevoegen, dat ik dat wel degelUk meende. Indien ik gangster was en tegen Capone, zou Ik er wel voor zorgen mülen uit de buurt van zün hotel te blüven. MUn brief werd zeer nauwkeurig onderzocht. De lei- dw knikte en werd zeer beleefd. „O. K. Mr. Holmes," glimlachte hU- ,U. weet wij kunnen hier geen risico loopen. Gaat u maar in de lift.” De man knikte naar een lift, welke bediend werd door een neger. Ik merkte onmlddellük op dat er geen trappen waren In het hotel. De eenige verbinding met de bovenverdiepingen werd gevormd door de lift. Slechts na nauw keurig door de wacht te zün onderzocht, kon men deze bereiken. Ik ging door twee mannen begeleid de lift binnen. Toen wU uitstapten, be valen ze mü stil te blUven staan. Dit deed ik en zü voelden of ik wapens bü mü droeg. „Excuseer.” verontschuldigde zich een mannen, „maar ieder die hier komt moeten wü onderzoeken. Je kunt nooit weten wat de wandluizen in hun schild voeren.” Ik wist, dat hU een toespeling maakte op de gevaarlijke bende der Zuldzüde van .Wandluis” Zondagmiddag brak brand uit in de groote hooimUt van den landbouwer G. v. d. Berg, wonende aan de Dorpsstraat te Rosmalen. De brand is ontstaan, doordat kinderen met vuur hebben gespeeld. Direct werd de brand weer gealarmeerd, die spoedig ter plaatse was. Deze slaagde er in te voorkomen, dat het vuur naar de omliggende woningen oversloeg. Ge- durenden den geheelen middag heeft men de hooimassa nat gehouden, wat echter niet weg nam. dat de geheele müt is uitgebrand. Dit beteekent voor den landbouwer een groote schadepost, aangezien hü niet verzekerd was. De burgemeester van Rotmalen bevond zich op het terrein van den brand. waarin oude V< gen was. niet bereid zün, ter eere van de nagedach- nls dier vorsten, een gebouw op te richten zoodat wü, Hollanders, ons niet meer be hoeven te schamen, dat boven de rust plaatsen der Graven, Edelen en Abten rus tig het vee graast? De protestantsche Ne derlander kan, dunkt mü, in dien wensch deelen. Wordt er geld gespaard, dan draag ik mün penninkske bü en ga collecteeren bü vrienden en vriendinnen.” De Benedictijnen laten het nationaal verlangen niet wachten. Dit najaar is in tegenwoordigheid van den Commissaris van H. M. de Koningin in N.-Holland de eerste steen gelegd voor het herstel van Egmond Het volgend jaar zal de psalm van den vrede rülschen op de plaats, waar geen in Kleef (Vreugde; opwinding bü ds. Ling- nationaal misverstand onze geschiedenis terug heeft kunnen houden van haar op gang. En in het stilgevallen rumoer van de dan verzoende historie zullen „over alle kerkgenootschappelük verschil de geloovi- gen elkaar de hand reiken,” zooals de Protestant van Oosterzee wenschte. Mogen ook onze landgenooten, nog ge scheiden van den dogmatlschen oorsprong onzer eenheid, het doel verstaan, dat Willi- brord, Adelbert en him mede-monniken naar Egmond dreef. P a x is het begin en einde van het benedictünsche leven. Om Egmond geen .1 hernieuwing van den strUd, vrede, - vrede. beek). Het misverstand is, dat de heren, die op Sonoy geen critiek willen horen, katholie ken en Spanjaarden hebben geïdentifi ceerd. De visie, dat de strUd tegen Spanje een strüd tegen de katholieke kerk is ge weest, is volkomen fout. De heer Lingbeek: Nee, dat is de juiste visie! Minister Marchant: Dat is niet waar, maar men hamert deze voorstelling erin, blUkbaar om het katholieke volksdeel tegen het protestantse deel op te zetten. Daarop heeft spr. in zün gecritiseerde rede gewezen en daarbü tot de eenheid van de christe nen opgewekt. Mocht ik dat niet doen? als zü tegenover hem het chapiter aanroerden. Daarentegen sprak hü er soms uit eigen beweging over en in zekeren zin deed dit gedurende mün bezoek. „Ik heb de grootste zaak in Amerika geor ganiseerd.” zeide hü. „Mün omzet is grooter dan die van een groot aantal banken en de groote warenhuizen. Het is zuiver een business. De menschen verlangen drank en tk geef het hun. ZU verlangen spel en vrouwen, en deze verschaf ik hun eveneens.” Hü bood mU een glas aan en vroeg hoe ik de whisky vond. Ik antwoordde waarheidsgetrouw, dat beter was dan alles wat ik in langen tüd had geproefd. „Ik zal u een kist sturen,” glimlachte hü- „U kunt u niet veroorloven deze te koopen. Wij hebben het speciaal voor ambassadeurs. U zoudt opzien als u de lüst van mün klanten zag. Alle menschen zUn hetzelfde. OpenlUk schreeu wen zü om recht en orde, maar helmehjk drin ken zü mün whisky.” Capone zei weinig meer, dat van eenig belang was en ik voelde, dat het tüd werd om heen te gaan. In verschillende boeken over Capone heb Ik gelezen, dat hü Napoleon vereert en dat zün kantoor en de vertrekken van zün paleis te Miami vol staan met borstbeelden en schilde rijen van den kleinen man. Voor zoover ik heb kunnen waarnemen, was er van iets dergelüks niets in het hotel te bespeuren. Een van de gunmen, die mü wegleidde, vertelde mü, dat het allemaal onzin was. .Ja. ze schrijven veel onzin over Capone in de kranten,” zei hü. „maMfnog nooit heeft een verslaggever een voet li^Fljn kantoor gezet. De baas zelf vertelt de pers wat hU kwüt wil zUn. Een beetje overdrijving ia hem niet onwelkom.”

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1934 | | pagina 19