Haendel-herdenking te Halle
den dag
aan
DE ÊNGELSCHE KAPERS
I
n
g
I
WATER EN WIJN
ONTHULLING VAN EEN
GEDENKSTEEN
biiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiim
3
'1
A
HET GEHEIM VAN
DE 7 WIJZERPLATEN
■iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiihiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiii»iiiiiiiiii!iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiioiiiBiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiwiw
-'4 - -
MAANDAG 14 JANUARI 1935
'N
om
r
Een visschersavontuur
Jt
Groote tentoonstelling
De collecte
Rook-coupé voor dames
Anti-Malaria-cursus
Mechanische algebra
7
ei
7
4
Hitler is peet geworden
i
DOOR AGATHA CHRISTIE
u.
Olie op den bodem der
Kaspische zee
(Nadruk verboden)
niiiiiiiiiiiiimiiiitlilliniiiiiiiitiiiiiii
f£
3E
I
i
Geen scheepspartijen
te New-York
Het plan bestaat, zijn geboorte
huis alt ,^laendel-museum’’
voor latere geslachten
te bewaren
Bundi* voelde ilch weer beschaamd. Ze bleef
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
pisstee lijke
id
te
Eenlge dagen later verscheen mlfnheer Rivers
por*
,.v
zeide Battle, ..dat cal Ik even
u.”
1
9
l
Kapitein Gay stemde onmlddellük toe en na een
marsch door het «oud bereikten ze den rand van
een kloof. Ned gluurde omlaag en wenkte. Ze waren
net op tijd. Een transport zwaar beladen esels, aan
den toom geleld door Indianen en bewaakt door
eenlge swaar bewapende Spanjaarden, trok voorbij.
I
>.M
1.14
00
60
Krachtens een besluit van burgemeester La
Guardia mogen op de schepen dfe m de haven
van New York liggen, geen.partijen meer wor
den gegeven. De burgemeester verklaart hier
mede. dat, naar hem gebleken la, de bemanning
b0 deze partijen als bedienend personeel fun
geert, en de muziek door de scheepakapel wordt
Een spoorwegmaatschappij te Chicago heeft
haar wagens -voorzien van rook -coupé 's. welke
alleen voor dames gereserveerd zijn. Men heeft
hier rekening gehouden met de wenschen van
vrouwelijke passagiers, die gedurende de reis
wenschen te rooken. doch dit niet durven te
doen in het gezelschap van heeren.
De plaats van den aanval was schitterend gekosen.
Op dese plek was de helling niet al te steil, terwijl
de vijand een diepen afgrond achter sich had. Met
een luid hoera wierpen de Engelschen sich op de
Spanjaarden, die volkomen verrast waren en sich
overgaven zonder te trachten sich te verdedigen
had
dat
een
ar»
ng.
urt
it.
12
6
8
5
4
0
ta
lus
in
de
de
tar
«7.
iet
op
de
an
de
de
I
I
kunnen
i «Maar soms," aef Bundle, Jtan Mn genoot-
Als de wijn is in de visch,
Blijkt het dat de hooge wijsheid
Bij de menschen óók niet is!
Want, om klaren wijn te schenken:
't Zou toch heel wat beter zijn,
Deed ook ginder de douane
Wat meer water. ...in den wijn!
MARTIN BERDEN
De douane-benmbten te Seattle
hebben 18.000 rieeechen’met
wijn in zee gegooid, daar de
Importeur niet In etaat was om
de douane-koeten te voldoen.
„Krantenbericht"
Hitler is peet geworden van het 3Be kind
van ren arbeider In Hohensaaten a. d. Oder,
die voor de tweede maal la getrouwd. Van deM
22 kinderen. 18 Jongens en 4 melsjee, sUn nog
17 in leven.
Vjjf ervan zijn getrouwd en wonen met hun
gezinnen in het ouderlijk huis, waardoor In
totaal 37 leden van oen familie onder een dak
verblijven.
Onderzoekingen naar den geologlschen op
bouw van het schiereiland Apajeron en ook van
de kuststrook hebben aangetoond, dat zich
onder den bodem van de Kaspische zee over een
afstand van 300 KM langs de kust oliehouden
de lagen bevinden. Op het oogenbllk overweegt
men, deze rijke oliebronnen te gaan ezploitee-
ren. Het feit, dat deze onder den bodem der
zee gelegen zijn, levert geen technische moei
lijkheden op.
Een op den bodem der zee aangeboorde bron
in de Illtsj-bocht jMie reeds een jaar geleden
in exploitatie werft genomen, levert ongeveer
100 ton olie per dag op. i
„Het zllvertransport," fluisterde Ned,
VcgxalcMlg stopen de Engelschen omlaag, de
Spanjaarden bemerkten niets en vervolgden achte
loos hun weg naar het fort, dat de zilvermijnen be
waakte. „Allen klaar," fluisterde kapitein Gay. „Voor
waarts dan, en geen geweld als het niet noodig is"
Twee vlsachers d# aan het hengelen waren
in de rivier de Murray bü Fernbrook, hebben
een sensationeel avontuur beleefd, waar ze
nauwelijks levend aan ontsnapt HJn Plotseling
hoorden ze een hevig geraas en ze zagen een
geweldige watermassa van meer dan vier Meter
hoogte de rivier af komen dalen. Ze konden
zich nog net bijtijds in veiligheid brengen op
een rotspunt in de omgeving. Een tweede
gloedgolf naderde, welke een groot aantal
stukken hout met zich meevoerde.
Het water spoelde om de rots waar belde
mannen sich In veiligheid hadden gebracht en
sneed hen zoo van den oever af.
Er zat niets anders op dan het dalen van
het water af te wachten, daar 'n poging om door
het ziedende water heen te waden gelijk zou
staan met zelfmoord.
Plotseling kwam een zeer lange balk aange
dreven. welke zich als een wig tuaschen de rots
en den oever vastzette.
De vlsachers konden toen langs dezen balk
veilig den oever bereiken. Later bleek, dat de
oorzaak van de plotselinge vloedgolf een wolk
breuk In de omgeving was.
Op 34 April wordt te Singapore de tweede
internationale anti-malaria cursus geopend voor
het Verre Oosten, waar os. aanwezig sullen
Zijn Professor Dr. Swellengrebel uit Amster
dam, alsmede Dr. Russell van de Rockefeller
stichting en lultenant-éBolonel Sinton, direc
teur van de malaria-oontróle in Engelsch Indié.
Als onderdeel van dan cursus zouden waar
schijnlijk practische veldstudies worden gehou
den In Nederlandsch-Indiè, Malakka en
Fransch Indo-Ctiina.
Battle scheen er over na te denken. Bange
moedtgd door sjjn stilzwijgen vervolgde Bundle:
„U weet heel goed, wat Ik voor ieénand ben,
hoofdlnspecteur Battle. Ik dring nergens tas.
Ik ben geen bemoeial. Ik wil met in dan wee
staan en hetzelfde doen wat u al doet wat
voel beter kunt doen dan Ik. Maar aio er een
kans is voer een amateur, geef me die dan." 4
Nog zweeg hoofdlnspecteur Battle on toen art
hij kalm:
„U had niet oprechter kunnen spreken, lady
Elleen. Maar dit wil ik u toch even zeggen;
Wat u vooraten te gevaarlijk, ki ah ik gevaar
lijk zeg, bedoel Ut gevaarlijk."
..Dat heb Ik wol begrepen.'* aai Bundle, .jko-
veel verstand heb Ik wel."
-Ja," aai hoofdlnspecteur Battle. Jk heb noott
een dame gekend, die bet zooveel had. Ik aal
het volgende voor u doen, lady EUeen. Ik aal
u een kleinen wenk geven. En dat doe Ik omdat
ik nooit heb gedweept met de spreuk „Velüg-
hefd voor aUer*. Naar mijne meaning was het
veel beter, dat de helft der menschen. die hun
leven doorbrengen met te voorkomen, dat sa
overreden worden, werkelijk overreden werden
en zoo veilig uit den weg geruimd. D6e zijn tóch
niets waard!"
Deae merkwaardige alts
conventioneels lippen van
deden Bundle paf staan.
„Welken wenk wilde u me gevent" vroeg w
ten slotte.
Sir Douglas Alexander, de leider der Binger
Naaimachines Maatschappij, heeft aan het In-
stituur voor Technologie te Cambridge 10 000
dollar geschonken, welke gebruikt moeten wor
den voor de ontwikkeling van een rekenmachi
ne, waarmede algebraïsche vraagstukken op
mechanische wyze kunnen worden opgelost
Sir Douglas, die geboren te In Halifax in 1864,
woont thans in New-York.
*4
zwijgend zitten, tot er Iemand kwam met een
getypt vel papier, dat hij den hoofdinapooteur
gaf.
„Alstublieft." zei deze, toen de ander de
kamer verlaten had: „De bloedbroeders van ót.
Bebastlanus," „De Wolfshonden," „Da broeders
des Vredea." ,j> Vereenigftig der vrienden,"
„De vrienden der onderdrukking," kinderen
van Moskou." „De dragers van hst roods vaan
del" „De haringen," ..De kameraden der ge
vallenen".... «n nog wel een half dosun
anderen.”
HU gaf haar de HJst met een duidelijk merk
bare glinstering in zijn oogen.
„U geeft V zei Bundle, ..omdat u weet, dat
ik er niets aan zal hebben. WJt u hebben, dat
Ik me heelemaal niet met de zaak bemoei?"
„Dat sou Ik het liefst hebben. U begrijpt
als u al dte plaatsen opaoekt nu ja. dan zult
u bet ons heel lastig maken."
_U bedoelt, dat u ma dan in het oog zult
houden?”
„Ja, in het oog houden, lady Elleen!”
Bundle was opgestaan. Ze we telde nog. Tot
dan toe was hoofdlnspecteur Battte de overwin
naar Toen herinnerde ae sich een klein incident
en gebruikte dat als een laatste beroep op hem.
,4k zei zoo juist, dat een amateur sommige
dingen kan doen, die een man van bet vak niet
kan U hebt me niet tegengesproken. Dat komt
omdat u een eerlijk man bent, hootdinapectour
Battle, U wist, dat Ik gelijk had."
„Os door,” zei Battle kalm.
„Op Chimneys hebt u me laten hoipon. Wilt
U me nu niet telen helpen?"
„Ik heb altijd hooren zeggen, dat men in
■ootland Yard lijsten heeft van alle geheime
genootschappen en dergelUke die fn Londen be
staan
„We probeeren op de hoogte te blUven," zei
hoofdlnspecteur Battle voorzichtig.
•Jk veronderstel dat heel vele daarvan ntet
werkelijk gevaarlijk zUn.”
„Daar hebben we een heel goeden regel voor,"
Mi Battte. „Hoe meer ae praten hoe minder ae
uitvoeren. U zoudt verwonderd zijn, lioe goed dat
opgaat.”
,Xn ik heb gehoord, dat u ae heel vaak maar
Kort laat gaan?"
Battle knikte.
„Juist, waarom mag femand zich reen Broe
der van de Vrijheid noemen en twee keer in
de week vergaderen en in een kelder spreken
Om stroomen bloed. Dat aal noch hem noch
ons kwaad doen. En als er soms moeilijkheden
V— komen, weten we, waar we ham vinden
op het kantoor der directie van de XMUy-
Mirror”, een dagblad, waarvan hij practiach de
eigenaar was. De salarissen van redactie en
administratie werden door hem vastgesteld, en
waarlijk niet ten nadeele der heeren. HU sala
rieerde royaal. Er heerschte dan ook steeds een
tevreden en genoeglijke stemming onder het ge-
heele personeel.
.Nadat hU met den hoofdredacteur over ver
schillende zaken gesproken had, dacht hij even
na, en zei:
A propos, ik zou graag een kwieken verslag
gever van u willen hebben; Iemand, die een
smakelijk en degelijk verslag schrüft.”
.Dan sal Ik u Acton meegeven," luidde het
antwoord.
De hoofdredacteur telefoneerde en even later
kwam een Jonge man binnen, die aan den mil-
üonnalr werd voorgeateld als mijnheer Acton.
„Ik heb een mooi werkje voor u. mijnheer,"
lel de eigenaar der „Delly-Mlrror” „Gaat u
maar mee ik sal het u onderweg wel vertellen.”
Even later zaten beide heeren in een auto.
„Mijnheer Acton." begon de mllllonnair. .Jk
neem u mee naar een liefdadigheidsvoorstelling,
vaar alleen een-
voudlge menschen i
komen,
ik
u
boeiend
maakt,
-j—e mllllonnair Luc Rivers zat in z*n biblio-
J theek te werken, toen na een zacht
kloppen een bediende binnen trad met
een kaartje, waarop te lezen stond: lord Pen-
croff.
„Pencroff. Pencroff.” herhaalde de mllllon
nair „wat voor den drommel moet die van m U
hebben? O, dat is die man. waarover dr. Llsdale
me onlangs gesproken heef*.; de man. die soo-
wat 15000 p. at. per jaar verdient en daarvan
een honderd weggeeft, maar dit zóó doet, dat
blf minstens het driedubbele aan credlet er voor
terug krijgt; de man, die als hU tien of twintig
pond geeft, er een geweldige reclame mee
maakt; de man ook. die een arm gezin, dat het
goed zou kunnen gebruiken, met vjjf shillings
afscheept, omdat dit ntet aan de groote klok
gehangen kan worden.”
De oogen van Luc Rivers schitterden vroo-
Hjk. HU belde en gelastte den bediende zijn
Lordschap binnen te laten komen.
Lord Pencroff was een lange, magere man,
met een dikken gouden bril op s*n neus.
„Neem me niet kwalijk als Ik u soms ongele
gen kom. mijnheer Riven,” zoo begon hU
„Gaat u zitten." zei dc aangesprokene, en
wees naar een stoel.
De bezoeker kuchte een paar maal:
„Mijnheer Rivers, Ik ben hier met een zeer
delicaat verzoek.”
„Dat zeggen ze allemaal." luidde het ant
woord; .Jk ben er zeker van. dat de eerste man.
die mlf zou mededeelen, met een niet-dellcaat
verzoek te komen, binnen een minuut weer op
straat zou staan.”
bent werkelijk zeer geestig, mijnheer Ri
vers.” piepte zijne lordschap, .maar de zaak te
werkelUk teer delicaat. U moet weten, dat on
der de talrijke vereentglngen waarvan Ik voor
zitter ben. dat van het Kinderherstellingsoord
mu het meeat aan 't hart ligt Nu geven we de
volgende week een liefdadigheidsvoorstelling.
Mijn verzoek te. dat u dan onder de aanwezi
gen zult zijn. U kunt u geld niet beter besteden,
dan tot delging der schuld van 5000 pond, welke
dese stichting heeft
.Maar waarom delgt u die schuld self ntet?
bent toch een rUk man!"
„Och, m*n waarde mUnheer Rivers; men
vraagt al zooveel aan mU; vergeet ntet. dat Ik
voorzitter ben van wel tien Uefdadlgheidsver-
zenlgingen.”
Lord Pencroff kuchte weer even en hernam:
„Ik heb tot mlfn spijt uw naam nog nooit op
een InteekenlU-st gezien Bedenk toch. m*n
waarde heer, dat wU verplichtingen hebben te
genover de menschheid In dit opzicht dragen
wU, mannen van reputatie, een groote verant-
woordelUkheid
„Dus u stelt zich verantwoordelijk voor de
wijze, waarop 1 k mijn geld besteed?vroeg de
mllllonnair.
.Jfeen. neen, dat niet; it maakte alechts een
veronderstelling."
„Nu. ik geef niets,” zei mijnheer Rivera, kort
af
„Verknoei dus maar niet langer uw kostbaren
tUd”
Lord Pencroff rees waardig uit z*n fauteuil
omhoog. „Mannen, zooala u, mUnheer,” zei hU
plechtig, .Jzgrn htt publiek tegen ons in t har
nas. U vergeet, dat eigendom verplichtingen
schept. Hoe denkt u uw eigendom te beecher-
men”?
„Ik bescherm zelf mUn eigendom en heb het
u juist getoond,” antwoordde de mllllonnair.
„Goeden dag.”
Alttfd was het de gewoonte
Van juist water in den wijn,
Maar dit blijkt uit de gegevens
Thans ook omgekeerd te zijn!
Alles staat ook tegenwoordig
Op s’n kop, en met succes.
Hiervan schijnt niets uitgezonderd,
Zelfs niet eens een goede flesch!
Dus de wijn gaat in het water
En het water wordt verwijnd,
Waarmee èn de smaak van ’t water
En de smaak van wijn verdwijpt!
Doch de visschen vieren bruiloft
In dit alcoholisch nat,
Mits de voorraad een partijtje
Goeden vischwijn heeft bevat!
Matjr wat heerlijke verrassing,
Als men zit aan 't vischdiner
En men krijgt dan mèt het vischje
Tevens ook den wijnsmaak mee!
't Spreekwoord echter moet
veranderd
verzorgd, waardoor even zoovele
krachten werkloos blUven.
Bovendien werden maar al te dlkwUls wij
nen en dranken geserveerd, waarop geen in
voerrechten zijn betaald, hetgeen oneerlijke
concurrentie beteekent ten opzichte van ter
plaatse gevestigde firma’s.
Voor het geval de scheepvaartmaatschappijen
weigeren mede werken, dreigt La Guardia, voor
het explolteeren van een drijvend restaurant
een vergunning verplichtend te zullen stellen,
waarvoor dan betaald zou moeten worden.
schap toch wel gevaarUjker zjjn dan femand
zich kan voorstellen.”
,.Dat ts heel onwaarschlJnlUk,” zei Battle.
..Maar het sou kunnen gebeuren,” hield
Bundle aan.
„O ja,” gaf de hoofdlnspecteur toe.
Ze zwegen eenlge oogenblikken. Toen zei
Bundle kalm:
„Hoofdlnspecteur Battle, zoudt u mU een lijst
kunnen geven Van geheime genootschappen,
wier hoofdkwartier In Zeven WUserplaten is.”
Hoofdlnspecteur Battle was er trotsch op, dat
nooit Iemand hem blijken van aandoening had
sten geven. Maar Bundle kon er een eed op ge
daan hebben, dat zUn oogleden één oogenbllk
knipten en dat hU Van sUn stuk leek gebracht
Echter maar een oogenbllk. Hu was weer sUn
gewone houterige zelf toen hU zei:
.Btrlkt genomen, lady Efleen. bestadt Zeven
Witzerplaten tegenwoordig niet meer."
„Neen?”
„Neen; het te voor het grootste gedeelte afge
broken en weer ongebouwd. Het is ooit een
tamelUk ordinaire buurt geweest, maar tegen
woordig te het heel fatsoenlUk en deftig. Heete-
mr tl geen romantisch plekje om te snuffelen,
na ir geheimzinnige genootschappen
O," zei Bundle tainelUk in het nauw ge-
di ven.
„Maar toch zou Ik heel graag willen walen,
hes u op die buurt komt, lady Elleen."
„Moet Ik u dat vertellen?"
„Och het spaart moeite nietwaar? Dan weten
we boe de «aken alaan, om bat zoo saus uit te
drukken.’* x
orgel van de Maria Magdalena-kerk te Ham
burg kennis met Johan Mattheson. een geniaal
musicus, schrijver en diplomaat, die Haendel
toegang weet te verschaffen tot de voornaam
ste families van Hamburg en ook rijn benoe
ming tot lid van het orkest der opera dezer
stad doorzet. Tusschen Mattheson en Haendel
heerschte echter een geweldige rivaliteit, bü
voorbeeld op het gebied van dlrigeeren. De
vriendschap ontaardde In een wederzUdsche Ja-
loerachheld en eindigde met een vechtpartU op
de GAnsemarkt, nadat zU in den herfst van
1703 samen naar Lübeck waren gereisd, om
aldaar het heden nog bestaande orgel van de
Marienklrche, een der grootste en welluidend-
ste orgels van de wereld, te hooren, toen de
vermaarde Buxtehude het bespeelde. Het eer
volle aanbod de opvolger van Buxtenvde te
worden, wees Haendel van de hand zooals Bach
het twee Jaar later deed omdat de functie
slechts bestemd was voor hem. die ook de niet
meer jonge dochter van den bedaagden Mees
ter huwde wat afschrikkend werkte voor ei
ken candidaat-organlsti
Na een kort verbluf op het Slot der Welfen
te Hannover trok Haendel naar het buiten
land. Later heeft hjj nog slechts weinig Dult-
sche steden, zooals Duseeldorp of Ansbach, met
zijn bezoek vereerd. In 1737 zocht hU. nadat
hU door een beroerte was getroffen, welke zUn
rechterarm had verlamd, herstel van gezond
heid in het om zijn baden toen reeds vermaar-
d» Aken. HU trachtte zijn doel mei geweld te
bereiken en zweette driemaal zooveel als voor
schrift was. HU genas zóó snel, dat men zUn
herstel te Londen als een wonder vlerd». Tien
jaar later componeerde hU, ter gelegenheid van
den „Vrede van Aken”, zijn zoogenaamde
„Feuermusik" en «vellicht heeft de vroolüke
herinnering aan zijn geforceerde kuur hem
toen geïnspireerd voor het èlgenaardige efnde
van deze compositie: 101 kanonschot, welke
geUJkt Udig worden af gevuurd, en een vuurwerk,
door hetwelk bUna de bibliotheek in brand ge
raakte een klein ongeval, hetwelk ntet In het
minst afbreuk deed aan de algemeene feest
vreugde
In het bezit van de Staatsbibliotheek var. Ber
lijn bevindt zich een kostbare reliquie: zes
bladzijden noten van zUn hand, een aria uit
de opera „Radamisto”. Het is een van de wei
nige autogrammen van den Meester, welke zich
In Dultsch bezit bevinden, «vellicht het eenlge
van deien omvang. Het Is ook het duurste stuk
van de verzameling. Voor den oorlog heeft de
Pruisische Staat er 30 000 Mark voor betaald
Ook dit zelfde stuk, zal als vele andere docu
menten van zijn leven, op de Haenael-Ten-
toonstelllng te Halle te zien slin Het zal de
grootste Haendel-Tentoonstelling worden, welke
ooit Is gehouden. Een Engelsch bewonderaar
van den Meester zal persoonlijk een porVet,
van hetwelk* hij niet kan schelden, voor de ge
legenheid naar Halle brengen.
„Als Ik u mag raden Lady Eileen...."
„Ik weet, wat u zeggen «vilt.”
.Dan aou Ik naar huls gaan en.... nu ja, de
zaak uit uw hoofd zetten."
,JM zaak aan u ovar laten bedoelt U?”
„Juist," set hoofdlnspecteur Battle. .WU sUn
Immers de vaklui.”
,Jn ik ben maar een amateur? Ja, laar u
vergeet één ding.... ik kan dan al uw kennis
en bekwaamheid niet bezitten, maar tela heb
Ik toch op u vioc. Ik kan in hel geheim wer
ken
Het scheen haar toe alsof de hoofdlnapectsur
een weinig uit het veld geslagen wm an alsof
haar woorden doel getroffen hadden.
..Natuurlijk." iel Bundle, ,,ala u me geen lUst
wflt geven van geheime genootschappen.
,,O. dat heb Ik niet gezegd. U kunt een Uj«t
krijgen van de heele verzameling."
HU ging naar de deur, stak zUn hoofd er door
en riep feta, toen ging hu «roer in «Un stoel zit
ten. Bundle voelde sich eenlgasins aonder
reden beschaamd Het gemak waarmede hU
op haar verzoek ingfng. kwam naar verdacht
roor. HU keek haar nu kalm aan
„Herinnert u sich den dood r*n mUnheer
Wade?"
„Ts u«ren hulae, nietwaar? HU nam een te
groote dost* v«m een slaapmiddel.'
„ZUn zuster zegt, dat hu nooit iets innam om
te slapen.”
„Och," zei de hoofdlnspeceur. „U aoudt ver
wonderd zUn. als u wtst hoeveel zaken er sUn.
waarvan zusters niets «reten
Y t et Is wel een zeldzaam toevalIr, één
II en hetzelfde jaar zUn, ver van elkaar,
A twee genleén geboren, zooals er slechts
zelden aan de menschheid worden geschonken:
Haendel en Bach. Hoe verschillend waren ech
ter wezen en leven van deze belde Kunstenaars!
Bach voerde het stille bestaan van een een-
voudlgen „Kantor", hu kent weinig van
Dultschland en hjj kent niets van het buiten
land. Haendel daarentegen onderneemt meer
dere reizen naar Itallé, is In het algemeen veel
op reis, woont meer dan 40 jaar lang in Enge
land. HU is een bekende verschUnlng in d»
hoogste maatschappelijke kringen Hij is oe
vertrouweling van vorsten. HU spreekt vier ta
len en onderhoudt betrekkingen met oe muzi
kale kringen der verschillende landen. Het le
ven van Bach is een en al eenvoud. Schitterend
is daarentegen de loopbaan van Haendel.
Daar, waar Midden-Dultschland begmt, nau
welijks twee uur sneltreinen Zuidelijk van
BerlUn. ligt „aan het blanke strand der Saaie*'
Halle, de oeroude zout-, handels- en Universi
teitsstad. Hier werd Haendel geboren. Hier zal
hU officieel worden herdacht In Februari. In
het hart van de oude stad, slechts weinige
schreden verwUderd van het prachtig-grootsche
Marktplein met zijn vUf trotsche torens, ligt,
in de Nikolalstrasse Nr. 5 op den hoes van de
Kleine Ulrichstrasse, het geboortehuis van
Haendel. Men heeft lang vermoed, dat de
meester In het naburige huls het levenslicht
aanschouwde en daarom werd ook de gevel vam
dit huls getooid met een borstbeeld van den
kunstenaar, terwijl een gedenksteen zijn voor
naamste werken vermeldde. Uit de studie der
laatste Jaren is echter gebleken, dat het flin
ke boekhuis, met het lage dak. het woonhuis
vsn de familie Haendel was Hlei dus werd
Haendel op 23 Februari 1685 geboren. Hier
bracht hU de eerste achttien Jaar van zyn leven
door, hier heeft hU ook bjj zi;n drie latere be
zoeken aan zUn geboortestad gelogeerd. Ter ge
legenheid van den 250sten verjaardag van zUn
geboorte ml hier nu een boven de deur ge
plaatste gedenksteen worden onthuld. Het plan
bestaat dit huis In te richten als „Haendel-
Museum” en het aldus te behouden voor latere
geslachten. Dan zullen de bezoekers dezelfde
mooie, oude trap bestUgen. langs dewe'ke eens
de kleine Georg Friedrich Haendel, In zUn
nachtpon, naar de zolderkamer sloop, om hier.
In het geheim, bU het licht van een enkele
kaars, op een zwak-klinkend, half onbruikbaar
klavier te oefenen. ZUn ouders voelden er na-
melljk weinig voor hem muziek te laten stu-
deeren.
In de kleine barok-kerk van St. Bartholo
meus sloot de .Kamerdienaar en Chirurg”
Georg Haendel. op zesendertlgjarlgen leeftUd,
toen hU reeds zes kinderen had, zUn iweede
huwelUk met Dorothea Taust. Uit dezen bar d
werden nog vier kinderen, twee jongens
en twee meisjes, geboren. De huwelijksoorkonde
is behouden gebleven, zooals ook de inscriptie
in het doop-register. Eén dag na de geboorte
werd Georg Friedrich, het Jongste kind van
den ouden Haendel, in de St. Bartholcmeus-
kerk gedoopt.
Reeds op zeventienjarigen leeftUd zou Haen
del «Us organist in dezelfde kerk de harten zij
ner medeburgers verheugen. Toen Haendel het
„Lutherische Gymnasium” bezocht en zich la
ter, op wensch van zUn vader, als student liet
tnschrUven aan de Universiteit van Halle. had
hU reeds een grondige muzikale opleiding ge
noten. Met dankbare gevoelens zal menig be
wonderaar van Haendel daarom ook een be-
aoek brengen aan het graf zUner oucers, die,
aooals alle families uit Halle van dien tUo. rus
ten op den indruk wekkenden „Stadtgottes-
acker"BU *1 onze wandelingen door de
oude stad, komen wU echter telkens weer op
de Markt. Omgeven van geweldige gebouwen
verheft zich hier het standbeeld van Ij&endel.
den grootsten zoon der stad. Dultsche en En-
gelsche bewonderaars vsn Haendel hebben het
samen ópgericht, op den 200sten Verjaardag
van de geboorte van den Meester. En bulten
stroomt als vanouds de Saaie voorbij. Twee en
een halve eeuw geleden, toen de sport nog niet
was uitgevonden, heeft de Jonge Haendel hier
leeren zwemmen. In Juni 1935 zal hier zijn
•Wasaermuslk” worden uitgevoerd.
Als achtjarige knaap was hU een mill achter
hst rtjtulg van zjjn vader gsloopen. waarop deze
besloot hem verder mee te nemen op zUn tocht.
Gelukkig voor hem! Want zoo kwam hU naar
Blot Weissenfels en de prins, die toen het Slot
bewoonde, besefte, dat men hier met een mu
zikaal genie te doen had en wist zün vader te
bewegen hem muziek te laten studee.-en! Op
elfjarigen leeftUd wordt hU reeds bewonderd
In het Berlljnsche Slot, waar de geestige Keur
vorstin Sophie Charlotte, de phllosophische
vriendin van Lelbnls. opera's en concerten di
rigeerde. Oi>9 Juli 1703 maakte Haendel op het
Bundle aarzelde een oogenbllk.
„Gisteren werd een man doodgeschoten," «e|
ze langzaam. ,Jk dacht, dat Ik hem overreden
had..."
.MUnheer Ronald Devereux?"
„U weet het natuurlUk Waarom stond er niets
van In de krant?”
„Wilt u dat werkelUk «reten lady Elleen?"
,Ja, graag.”
„Nu, fk «rilde graag vier en twintig uur voor
ons zelf hebben. Morgen zal het in de kranten
staan."
„Ol”
Bundle bestudeerde hem, in de war gebracht
Wat verborg zich achter dat onbcweeglUk ge
zicht? Bewhouwde hU het doodschieten van
Ronald Devereux als een gewone of als een
buitengewone misdaad?
„Hy vernoemde Zeven Wijzerplaten, toen hü
stierf
„Dank
noteeren
HU schreef eenlge woorden op het vloeiblok
voor hem.
Bundle gooide het nu over een anderen boef.
„Ik hoor, dat mUnheer Lomax u gisteren
kwam spreken over een dreigbrief, dien hU ont
vangen heeft.”
„Juist.”
,Kn die werd «eetuurd uit Zeven WVeer-
platen.”
„Ik geloof, dat er Zeven Wijzerplaten boven
stond.”
Bundle had het gevoel of m vergeels op oen
(Mlotea deur beukte.
ATT TZ* A O HT AI °P d,t blad z|Jn Ingevolge de verzekerlngsvoorwaarden tegen E* levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door TT onKeT*l met p OtXO verllM van een hantt
/A I «I <r< l> VjJ In l v T-J O ongevallen verzekerd voor een der volgende uitkeeiingen E f <Jlze“ verlies van belde armen, belde beenen of belde oogen V e tjVFe" doodelljken afloop MiaJaJe" ooo voet of een oo(
Nu
graag.
daarvan
verslag i
soodat i
iedereen liet met
genoegen leest
„In orde, mijnheer Rivers.” aei de jonge man.
„Prachtig! Steek een sigaar op. We gaan nu
ergens eten en dan er op los!”
Dien avond stopte een groote luxe-auto in een
nauwe zUstraat, dicht bU het gebouw waar de
voorstelling zou plaats hebben. Mijnheer Rivers
trok z*n pelsjas uit. die hU in den auto depo
neerde en toen bleek, dat hU daaronder een
eenvoudig, aoo niet armoedig costuum droeg.
..Ziea»." lachte hU: „we gaan nu gewoon
tusschen het publiek zitten en zullen dan wach
ten op de dingen die komen zullen.”
De saai «ras ten deele gevuld met een publiek,
dat er lang niet naar ultsagook maar het hon
derdste deel van de groote schuld der stichting
te kunnen delgen MUnheer Rivera zocht, sich
een plaatsje uit, eooveel mogelUk achter in en
wachtte totdat het lord Pencroff beliefde óe
voorstelling te openen Nadat dit geschied was
en er eenlge onbeduidende voordrachten op
het tooneel waren ten beste gegeven nam lord
Pencroff het «roert:
„Beste vrienden, deze bijeenkomst die ik
het genoegen heb te presldeeren. aou niet
compleet zijn.... als er geen collecte gehouden
werd (Applaus).
Om u aan te moedigen, uw giften voor deae
voortreffeiUke instelling aoo groot mogelijk te
doen zijn, heb ik besloten, bet bedrag. <>at voor
dese schulddelging door u wordt gegeven, uit
eigen middelen te verdubbelen. Ik twlffel niet,
of dese dtad sal uw algemeen bekende liefdadig
heid ten zeerste aanwakkeren."
Een luid handgeklap begroette de edelmoe
dige toezegging vin d«n lord. Even later gingen
de schalen rond en toen men bU den mllllon
nair en den journalist kwam, wierp dese laatste
ook Iets op de schaal.
Eenlge oogenblikken later vloog een opgewon
den collectant naar het podium en riep:
„Dames en heeren! De collecte heeft vUftlen
duizend en vUf pond en drie shillings opge
bracht. Onae voorzitter heeft g«aegd dit bedrag
te «uilen verdubbelen, aoodat we feltalljk ruim
dertigduizend pond hebben opgettaald Onae
schuld Is dus nlst alleen gedelgd, maar «rU kun
nen selfs aanmerkelUk uitbeelden
BU het vernemen van dit reuaachüg bedrag
barstte het publiek in aan oorvardoovend ge- v
juich Job. «raaraan geen einde echsen te komen.
Van dit oogenbllk maakte Luc Rivers gebruik
om Acton bU den arm te grüpen en naar buiten
te trekken.
.Maar moeten we ntet wachten en hooren
«rat lord Pencroff aagt?” vroeg de JourneUtet
vertnaad.
Keen, we hebben geen seconde te vertiseen
Je gaat direet naar je bureau Ai achrUft je ver
slag. Laat vooral duidelUk ultkocnen. dat lord
Pencroff de opbrengst der collecte aeJ verdub
belen. Wat die oude eeel aegt, kan me niets
scheten. Als je verslag eenmaal in bet ochtend
blad staat, kan hU niet meer terug en te hü wel
gedwongen om te betalen. Zet boven je verslag
koppen als v«m een dubbelen roofmoord. Ate
het goed is. garandeer ik Je een prachtige pro
motie."
Eenlge dagen later vermeldden de kranten
het bericht, dat lord Pancroff alle ambten en
eereposten die hü bekleedde, had neergelegd.
Slechts een paar ingesrüden «risten, dat a*n
geschokte flnancteele positie daarvan de oor
zaak was
Het kinderherstellingsoord werd echter aan-
merkehlk vergroot.
