Duitschland triomfeert D In den armengordel om Parijs De iiitslag der districten -* r i V’. I D wilde men aan de ontruiming beginnen dezen armen-gordel, die nauw rondom hoofdstad ligt en vijfhonderd meter breed is, het vroegere vestingterreln. Maar er waren andere en belangrljker dingen te doen en men kwam er niet toe, dit voornemen betref fende de zóne uit te voeren. Eerst onlangs, na dat de profeet van het departement Seine-Oise zich met de zaak bemoeid heeft, is de toezeg ging gedaan, dat binnen tien jaar de geheele zóne ontruimd zou wezen, en sindsdien heeft men Inderdaad op verschi’lenda plaatsen een begin gemaakt, zoodat reeds parken en hooge moderne nieuwe gebouwen onmlddellljk de poorten van Parijs zijn verschenen, vreemde tegenstelling meestal met de nog middellijk daaraan grenzende schuurwoningen en zandwegen vol kuilen. Indrukken aan de Saarbrücken radio 'N TROUWE KLANT In onze redactie-bureaux GENÈVE OPTIMISTISCH DE BAROMETER RUE DE L’AVEN/R EN HAAR ELLENDE J „Treue um Treue” DINSDAG 15 JANUARI 1935 Saarbrücken één vlaggenzee Naar de zusterkens der armen het Steenkolenpositie REIZEN VIA DUITSCHLAND Modernisme in het u Oosten 7* Een Potter ontdekt,? 2 1 «ft Technische Hoogeschool 10413 12303 7541 8792 1180 1130 2987 Om kwart over negen hedenochtend werden aan het Duitsche Generaal Consulaat te Amsterdam de vlaggen uitgestoken Communisten gear resteerd 286 647 768 152 66 27 126 73761 121631 85230 90807 23362 20629 33867 De wereld kent alleen de punten, waar de lichtstad *t verleide lijkst flonkert 1 De „Snip” bezocht Venezuela Geestdriftige ontvangst te Maracaibo -j-jT Op den dag van de stemming waren alle grenzen van het Saargebied scherper bewaakt dan anders. Onze Mariniers op wacht aan de grens bij Zweibrücken In- en uit voer in 1934 gestggen In hst gebouw van den Haagschen Kunstkring werd een bijzondere bijeenkomst gehouden door de maatschappij tot bevordering van woordkunst. De deelnemers aan de revue van voordrachten in costuum Men wenscht zoo snel mogelijk de Saarkwesties te regelen t meerderheid op en dit de 35 V Duitschland Frankrijk Stemdistricten st atus quo 1. Is U a =3 l 1 I In 4 WB:'. Is t l d e 1 .Be Katholieke Kerk heeft besloten, mor den ten dank in heel het Rijk van 12 tot Saarbrücken-stad Saarbrücken-lanH Saarlouis: Ottweiler Merzig: St. Wend el: ‘OENèVE, 15 Jan. In Volkenbondskrlngen !s men van meenlng, dat de vrijwel gesloten uit spraak van de Saarbevolklng in hooge mate de definitieve beslissing van den Volkenbonds raad over het Saargebied vergemakkelijkt. Niet alleen in alle acht districten, doch selfs in alle 83 gemeenten van het Saargebied is de meer derheid voor Duitschland zeef groot. naar snakt, Meesleepend besluit dan het altijd wondertjjk andoende „Horst Wessel-lied’’ de markante, lestelijke uitzending. Een kwartier stilte wordt an afgekondlgd. Het Duitsche hart kan het >n volle in zich opnemen. De Baar was altijd tultsch en Is weer bij het Rijk. DELFT. Propaedeutisch examen voor Schei kundig ingenieur: T. O. de Haan, geboren te Klaten. i sociale werk, huisverzorging 1 voor werk hebben aan dezen zelf- Stand op Dinsdag 1 war naa.: 7?1j8 Vorige stand: 779.4 voor in on- Nietwaar, U bent h trouw lezer van onze ru briek „Omroepers”. O moogt graag eens in grasduinen. De zakenman weet van Uw speur- lust te proflteeren. hij plaatst Zaken-Omroepers, die onze rubriek juist zoo veelzijdig doen zijn en die Uwe regelmatige belangstelling inderdaad motlveeren. «ULLsiJI van Reis- Dultecno SAARBRÜCKEN, 15 Jan. (Reuter). In den ochtend zijn een aantal communisten gearres teerd. nadat bij huiszoekingen wapens waren gevonden. Minister Laval heeft echter volgens het blad na een nauwkeurig ondersoek van de resultaten der besprekingen van de Kleine Entente beslo ten, de onderhandellngen en het afsluiten van het Oost-Locarnopact te doen plaats vinden voor de definitieve-afsluiting der verdragen. hut ten door elkander staan, hier en daar ook een knap houten huisje, een verzorgd tuintje ligt, bevolkt door een samenraapsel van Franschen en vreemdelingen. Er woonden voorheen lieden van allerlei soort en beroep. Italianen. Aziaten, Russen, Armeniërs, sommige bedelaars, andere stoelenvlechters, messenslijpers, voddenrapers, eerbare kleine handwerkers onder verruwde en bedorven elementen. Zij leefden hier bijeen, zonder al de luxe der civilisatie, zonder water leiding. rioleering of geplaveide wegen, in een barre ontbering. Doch het is niet juist, als betreffend een ver leden tijd over de zóne te spreken. Want zij leeft nog en zal nog negen jaren leven. Zij wordt nog door een honderddulzendtal menschen be woond. En vandaag, daar een van de Apostoli sche Zusters zich bereid heeft verklaard, ons een paar Indrukken uit de beruchtste gedeelten der zóne te geven, waar de Orde een tehuis heeft opgericht om van daaruit de armsten bij te staan, gaan wij er op uit om de ellende te e „zóne” heeft al heel wat debatten In den Parljschen gemeenteraad geïnspi reerd. Reeds onmlddelUJk na den oorlog van de Het bloed kruipt, waar het niet gaan kan Het spat uit, waar het kans krijgt. Het wondei der radio deed ons meeleven met Berlijn. Direct na da verkondiging van den uitslag sprak Hitler's commissaris voor de Saar. Bürckel den RUkskanselier en Leider toe en bracht hem den eed van trouw van het Saargebied voor altijd: Aan u, mijn Führer,” zelde de hooge commls. saris, „want U bent Duitschland Dadelijk daarop nam Hitler het woord. HU sprak kort, lapidair, hartstochtelljk. Het waren woorden van trots en vurigen dank. Dam klonk mach tig het Duitsche „Te Deum”, „Grosser Gott, wlr loben Dlch." Enthousiast volgde het Volks lied van de Saar „Deutsch die Saar. immer darl” Jubelend en sonoor vielen dan de klok ken van den Beriljnschen Dom in de Lustgar- ten in. Een moment stilte. Goebbels, de Rljks- mlnlster voor propaganda, neemt het woord en spreekt rustig en Ingehouden eenlge woorden van dank en dankbaarheid. Hij doet mededee- ilngen over de feestviering. Opvallend en In zekeren zin moedgevend klinkt zijn speciale mededeeling: De „Snip”, die Maandagmorgen om 9 uur I van Willemstad is vertrokken, is op haar cht langs de vliegvelden van Venezuela om 11 ir te Maracaibo geland. De vliegers werden, dus bericht United Press aan de „Telegraaf” j de landing door een geestdriftige menigte igroet, waaronder zich talrijke hooge regee- rtngsambtenar alsmede de leden der Neder- landsche kolonl bevonden. De president, generaal Perez Soto, bood den vliegers in de Country Club in het Scandia- hotel een lunch arm. Hierbij werden geestdrif tige redevoeringen gehouden, waarbij de cham pagne rijkelijk vloeide, 's Middags bood men den vliegers een thee aan. Des avonds werd ter eere van de vliegers ten huize van generaal Perez Soto een diner on gericht, waarbij ook de Nederlandsche consul Da Costa Gomez aanzat. De vliegen zouden heden verder vliegen. r Op het oogenbllk worden de stad Nieuw Delhi en de staat Hyderabad gemoderniseerd en als onderdeel hiervan wordt In genoemde stad een unlversitelt gebouwd, die naar men hoopt een wereldcentrum voor de Mohammed aansche en Britsch-Indische cultuur zal worden. De oude Osmania unlversitelt is reeds over gebracht naar een uitgestrekt gebied, ongeveer 10 KM. van de qpde stad verwijderd, waar een complete universiteitsstad zal verrijzen. In het gebied van de unlversitelt liggen reeds wegen ter lengte van 10 K.M. en spoorwegen ter lengte van 18 K.M. Het geheel maakt een grootschen indruk. Ofschoon de Osmanla unlversitelt de eerste in Britsch-Indië is, waar de colleges in de taal ▼an het land, in dit geval het Oerdoe worden gegeven, heeft dit geenszins de studenten van veraf gelegen streken ontmoedigd. Ongeveer 40 pet. der 700 studenten zijn op het oogenbllk Hindoes en onder de gepromoveerden bevinden rich zelfs studenten uit Afghanistan en de Noord-westelljke grensprovincie. I Da kans bestaat derhalve, dat de Voiken- bondmaad ach ia de komende dagen reeds voor terugkeer van het Saargebied tot Duitschland zal sitspreken. Saarbrücken dat In deze dagen zoo dik werf werd en wordt genoemd is historisch bekend door het eerste gevecht van eenlge be- teekenls in den oorlog van 187071, een der onzinnigste oorlogen zijn ze niet alle onzinnig? die ooit het bloed bij stroomen deden vloeien. Op 2 Augustus van eerstgenoemd jaar deden de Franschen een aanval op de stad en slaag den er In haar te bezetten. Het was hun eerste en eenlge succes in de beslissende periode van den oorlog, spoedig ge volgd door een reeks van snel elkander opvol gende vreeselljke tegenslagen. Van een eigenlijke overwinning kon men dan ook nauwelijks spreken, wat niet wegnam, dat het wapenfeit naar de in etken oorlog gevolgde methode, geweldig werd opgeblazen. Als een blzonderheld werd oa. vermeld, dat 's keizers zoontje de prins was nauwelijks veertien Jaar oud er den „vuurdoop” bad ont vangen. Men weet, hoe het verloop en de afloop van dien oorlog geweest zijn, en ook hoe de onder den Invloed van Duitsche houwdegens aan Frankrijk gedicteerde vredesvoorwaarden Bismarck had ze. naar verluidt, anders gewild de klem legden voor wrok en nieuwen strijd, een misslag, die zich, een halve eeuw later, in omgekeerde orde te Versailles zou herhalen. Belde malen waren het. militair!«y<u-he nationalistische overwegingen, die den doorslag gaven. -» Maar het Is duidelijk en de historie leert het op tallooze bladzijden dat een op die wijze verkregen vrede geen ware vrede betee- kent, maar een steeds wellende bron blijft van gevaren, zoowel voor de partij, die overwon, als voor die, welke verloor. De Nederlandsche Vereenlging bureaux deelt ons mede, van de Spool wegen t b richt te hebben ontvangen, dat het ten strengste verboden is biljetten met 80 pCt. reductie af te leveren aan reizigers, die wel via Duitschland reizen, maar aldaar niet den voorgeechreven minimum tijd van zeven dagen verblijven. Reizigers, die van dergeUjke biljetten zijn voorzien, kunnen aan de grens of onderweg vele moeilijkheden ondervinden en in leder geval zal nabetaling van hen geëischt worden. Indien men vla Duitschland wenscht te rei zen en niet voor den zevenden dag terugkeert, kan men proflteeren van de zoogenaamde „Urlaubskarten”, die een reductie van ongeveer 25 h 30 pCt. geven. ndanks de gewetensbezwaren, welke vele katholieke Saarianders Jegens het Dult- nallonaal-socialisme en zUn prac- tUken In hun hart hebben gekoesterd, Is de in katholieke Saarbevolklng trouw gebleven aan het Duitsche vaderland en heeft zij, hoewel de RUksregeering van te voren geen enkele garantie aan de katholieken wilde ge ven, dat him onvervreemdbare rechten ten volle zouden worden geëerbiedigd en gehandhaafd, actief medegewerkt aan de liquidatie van een der minder gelukkige hoofdstukken van het Versailles-verdrag. „Treue um Treue” heeft minister Goebbels in zijn radiotoespraak na het verheugende overwlnningsberlcht met verhef fing van zijn oratorische stem uitgeroepen. De tröuw der katholieke Saarlanders legt aan bet natlonaal-sociallstlsche Duitschland den plicht op deze met even groote trouw te beantwoor den. Alleef wanneer Duitschland dezen duren plicht vervult, zullen de katholieken, die zich thans bij het Derde Rijk vrijwillig laten inlij ven, nooit spijt krijgen over de wijze, waarop zj] hun stem hebben uitgebracht. „Treue um Treue” moge dit woord van minister Goebbels het „Leitmotiv"- blijven ook in de- toekomst, wanneer de overwinningsroes is geluwd en de nuchterheid van allen dag is teruggekeerd. De Parijzenaar zelf kent de zóne nauwelijks. Hoe zou hjj ook? Het is al een prestatie, wan neer een bewoner van Vaugirard b.v. Belleville kent, of een uit het Quartier Latin b.v. Passy. Alleen gemeenschappelijk zijn enkel de groote stadscentra, de boulevards, die punten, waar de Lichtstad op het verleidelijkst en mondalnst flonkert; maar evenzeer als de stedeling hier door wordt aangetrokken, evenzeer stooten hem de brutale ellende en schreeuwende armoede af van die buurten, welke toch ook bij de hoofd stad hooren en door den aard hunner misère zelfs typisch Parjjsch zijn. Wie ooit toevallig in de .zóne” verdwaalt, zal zich doorgaans in al zijn aesthetische gevoelens beleedigd vinden, en al naar gelang van zijn min of meer sociaal karakter reageeren door zich weg te spoeden en zijn ontdekking te vergeten, ofwel zich ge troffen gevoelen door medelijden met de men schen, die hier in ontbering en troosteloos heid vegeteeren. Daar de vestinggordel niet met steenen hul zen bebouwd mocht worden, was dit terrein steeds de toevlucht der allerarmsten. Een nie mandsland. waar barakken, woonwagens. 1 war alle kerkklokken te doen lulden." Nauwelijks is de bewindsman uitgesproken, of In opjuichende geestdrift gaat het lied door den aether, het lied aan het Duitsche Rijk: „Deutschland. Deutschland über alles." In het algemeen acht men dit resultaat het belang van den Europeeschen vrede en juicht mén de vergroote mogelijkheid van een toenadering tusschen Frankrijk en Duitschland als gevolg van het plebisciet ten zeerste toe. e overwinning van Duitschland in het Saargebied mag in den volsten zin des woords een triomf genoemd worden. Een triomf, waarover dit keer geheel Europa, dat vrede en verzoening en samen werking zich oprecht mag verheugen, immers, indien de uitslag minder overtuigend ware ge weest, zou de Volkenbond voor ernstige moei lijkheden hebben kunnen komen te staan. Ge deeltelijke toewijzing aan Frankrijk, locale handhaving van den „Status quo” zouden een bron van ellende en wrijvingen hebben blijven vormen, waardoor de plannen en bet werk om Duitschland weer In te schakelen in de confereerende samenleving der Volkeren aanzienlijk zouden zijn belemmerd, zoo niet ón mogelijk gemaakt. Al moet de Volkenbondsraad officieel nog uitspraak doen over de consequen ties, welke htf uit de Saarstemmlng zal trekken, het is niet aan te nemen, dat hij na een zoo ondubbelzinnig betoon van trouw der «---’«n- ders ten opzichte van Duitschland een andere beslissing zal nemen dan die, welke een weder- aansluiting van het Saargebied in zijn geheel bU Duitschland zal legallseeren. Daardoor is, zooals Hitler zelf bjj herhaling heeft gezegd en ook In zijn feestrede, onmlddellljk na het be kend worden van den stemmingsuitslag heeft verklaard, de eenlge territoriale quaestie, welke tusschen Frankrijk en Duitschland nog han gende was, opgelost, zoodat thans met nieuwen Ijver, met tact en „good will” de organisatie «les vredes in Europa kan worden voortgezet. De bekendmaking van den uitslag der stemming in het Saargebied kwam ongeveer een uur later dan was aan gegeven. Eerst werd het stemmenaantal van iedere gemeente aangegeven: voor status quo, voor Frankrijk, voor Duitschland. Al direct werd het duidelijk, dat Duitschland op overweldigende wijze als overwinnaar uit den strijd zou komen. Porte dTvry is een eindpunt van den métro, hier moet men uitstappen om het tehuis der Zusters te bereiken. Links en rechts huurka zernes, zes, zeven verdiepingen hoog, donker, overbevolkt, ongezond. Doch naar voren toe is het terrein open, daar strekt zich, bizar en deso laat, de zóne uit. Aan het einde der straat, dat tegelijk het einde der stad is en het eind van Parijs, ligt een pad. niet veel breeder dan een meter, dat den grootschen naam „Rue de l'Avenlr” draagt. De straat der toekomst is sljjkerig en glibberig. Aan beide zijde staan, achter scheeve schut tinkjes, woonwagens en barakken, geen enkele grooter dan vier tot zes meter in het vierkant, en in elkaar getimmerd uit allerlei soorten hout afval. lompen, verroeste bussen. Ze verpesten de lucht. Het motregent al sedert uren, en niemand is buiten; in het voorbijgaan hoort men een schel dende mannenstem, het hullen van kinderen. Eerst op het pleintje, dat plotseling vóór ons ligt, is leven en beweging: vrouwen en kinde ren verdringen zich luid om een pomp heen. De kinderen in vodden en gehinderd door veel te groote schoenen; een der vrouwen, dik, traag, in een verkreukeld en gescheurde zijden jaix>n, een andere met een bontjas om den hals ge bonden, een bontjas met meer kale plekken dan haren. ZIJ allen halen in emmers en oude Jam bussen water, en brengen het In kaduke kin derwagens of sleetjes naar huls. Een klein zi geunermeisje, acht Jaar misschien, en een Jon gen die niet ouder Is, kijken toe. Het meisje is in een roode sjaal gewikkeld, de Jongen heeft een Jas van een grooten broer met de mouwen om den hals geknoopt, en beiden rooken om de beurt eenzelfde sigaret. We vragen het meisje naar de ons aangege ven straat. Bereidwillig gaat zjj mee, niet zon der den Jongen de sigaret uit den mond te hebben gegrist, en brengt ons tot het huls der Zusters. Ook dit is een houten gebouwtje, maar grooter dan de andere, vriendelijk en verzorgd. Wie aan den overkant van het Amsterdam- sche IJ het betondorp kent, kan zich een denk beeld vormen van het practlsche dat daar voor katholieke ziel- ën l te doen valt. Onder bezieling der School Maatschappelijk L kant der Hollandsche hoofdstad de pioniersters van de charitas al heel wat Ingezonken levens moed weer opgefleurd onder een bevolking, ge dwongen aan den donkersten Jrant van de da- gelljksche zorg haar broodje te winnen. In de Parjjsche zóne is dit verkwikken van de armen en moedeloozen met een zonnestraaltje het lang niet gemakkelijk werk van de liefdezusters, die er een post gevestigd hebben. Ze leggen er het eerste contact van het hulpbehoevende naar het helpende, van het menscheljjke naar het religieuze leven. In een volgende correspondentie hoop ik te vertellen van haar weldoende rondgangen on der dit door groot Parijs nauwelijks gekende volkje, en haar interessante ervaringen, zooals ze mij tijdens mjjn bezoek werden verteld door de Zusters zelven, met wie ik in het buurtje op stap ben gegaan. Nadat Laval dit besluit had genomen, heeft hjj aan Lltwinof den tekst van de nota medege deeld. die Frankrijk aan Berlijn sou richten als hernieuwde ultnoodlging voor medewerking aan het Oost-Locarnopact. De „Echo de Paris" bericht daarentegen, dat nieuwe voorstenen aan Duitschland op het oogenbllk door Laval nog worden uitgewerkt. let alleen voor het zegevierende Duitsch land. dat thans na vijftien Jaar een ge bied terug gaat krijgen, dat zoowel po litiek als economisch van zeer groot be lang voor Duitschland is, maar ook voor den Volkenbond en de plebisclet-commissle en de internationale troepenmacht is het voorbeeldig ordelijk verloop van het Baarplebisclet een groot succes geworden. De Volkenbond en zijn organen hebben prachtig werk verricht. Het is te hopen, dat de door alle belanghebbenden tijdens de volksstemming betoonde zelfbeheer- sching stand zal weten te houden ook in de naaste toekomst. Zoowel Duitschland als de Volkenbond zjjrx met versterkt prestige uit den stembusstrijd in het Saargebied te voorschijn gekomen, «mogen zij thans ook den weg naar elkaar terug vinden. Voor hen. die door den uitslag den grond onder de voeten verliezen, Is de uitspraak van de Saarbevolklng een leeljjk échec. Er zijn onder dezen velen, die niét als de marxistische agitators, provocateurs en in triganten een dergelijk échec hebben verdiend. Mogen de natlonaal-sociallstlsche Dultschers zich tegenover dezen grootmoediger overwin naars betoenen dan de overwinnaars van 1918 zich tegenover de Centralen hebben betoond. Te Red Hill in Natal, heeft een kunstver- samelaar, de heer A. Wynne Williams voor een luttel bedrag een schilderij gekocht, waarvan hU nadat hU het van alle stof en vuil ontdaan had. gelooft dat het een echte Paulus Potter is. Het schilderij stelt een landelük tafereel voor, waarop men een kudde koeien bü een meertje ziet. terwUl een hond de koelen tracht te - irrlteeren. Williams heeft een speciale studie van de techniek van de oud-Hollandsche schildersschool gemaakt en hij gelooft hier zeker een Paulus Potter te hebben, hoewel het schilderij onge- teekend en ongedateerd Is. PARIJ8, 15 Jan. (Reuter) De buiten- landsch-politieke medewerkster van de „Oeuvre" meldt uit Genève, dat daar een buitengewoon optimistische stemming heerscht. Men wenscht zoo snel mogeljjk alle Saar kwesties te regelen, om tot de groote proble men van de protocollen van Rome over te gaan. Blijkens de gepubliceerde Jaarcijfers over 1934 is de uitvoer van steenkolen, cokes, bruin kolen en brikettten in dat Jaar iets hooger ge weest dan in 1933. In laatstgenoemd jaar was de uitvoer 5.775.000 ton, tegen In 1934 5.797.008 ton. Het was voornamelijk cokes, dat tot een hoo ger kwantum werd uitgevoerd. De invoer steeg evenwel ook; van 8J30.000 ton in 1933 tot 6473.00 ton in 1934. De waarde van den uitvoer ging met 8 pet. achteruit; de waarde van den Invoer daalde met 14 pet. Homburg

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1935 | | pagina 15