F den dag DE ENGELSCHE KAPERS Wat is de bedoeling van het steeds opvoeren der snelheid? HET GEHEIM VAN DE 7 WIJZERPLATEN BOTER DE MEENING VAN SIR MALCOLM CAMPBELL Sneeuw MIIIIIIIIIIIIHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIM ■IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIHIIIIN WOENSDAG 16 JANUARI 1935 Het Amerikaansche E Dubbelgangster Luxe in de Sahara Geen luchthaven te Bombay Eén huwelijk per jaar Smokkelen van zilver Boxing-day Resultaten, met den renwagen bereikt Nieuw toestel voor Amy Johnson •JDe wereld heeft er am te danken, dat zy beschikt over den auto, zooals wy dien kennen* Een R.K. zangkoor dat landbezitter is „Duivelseiland*9 DOOR AGATHA CHRISTIE t* Doch opdat het meer gesmeerd ging, Dus verscherpt wordt zoo de strijd j gemengde beweging. IS de TWAALFDE HOOFDSTUK •laar NASPOBINGDC OP CHIMNEYS vervolgd. !C* ■as Oay en eenige matrozen de harnassen, aan zetten de helmen op en stegen te paard, terwijl zich de overige leden van de expeditie verborgen onder het d r De gezondheidsdienst van Bombay heeft zich verklaard tegen den bouw van een stedelüke luchthaven. De aanleiding hiertoe is het feit, dat men In de stad exemplaren heeft waarge nomen van de mug, die als overbrenger van de gele koorts wordt beschouwd, zoodat bij het instellen van een luchtdienst op Bombay het gevaar groot Is dat de ziekte van buitenaf op de muggen wordt overgebracht. Op initiatief van maarschalk Balbo. die, naar men weet, thans gouverneur van Lybti is, zal binnenkort, in vWbefrid met het steeds toe nemende toeristenverkeer in deze streek, een vaste „auto-pullman-dienst” worden Ingesteld. De dienst op de eerste der drie geprojecteerde verbindingen de lijn TripolisGadames zal 20 dezer aanvangen. De tocht door dit deel van de Sahara duurt twee dagen. Nabij de aan dit traject gelegen stations van Jeffren en Na- hut zijn eenvoudige, doch comfortabele hotels opgetrokken, in kolonialen stijl. De autobussen, waarmede de dienst wordt onderhouden zjjn van het modernste type; zü bieden plaat# aan 18 reizigers en zijn oa van een bar en een speeltafel voorzien. drficleelen feestdag andere provincies als een Tusschen boter-margarine. Door verschil van kwaliteit! Of het zoo nu beter botert Dan vóór dit ons overkwam? Ach, in elk geval niet beter Op mijn eigen boterham! Men verwacht dat dit jaar voor het eerst in de geschiedenis Boxing-day, de tweede Kerst dag, in Canada tot officleelen feestdag zal wor den verklaard. In 1934 hfbber/'rtfeds twee pro vincies Boxing-day i beschouwd en eenigi niet-officleeien fees! Te Ottawa waren alle groote winkelzaken gesloten, ofschoon de banken open waren en het personeel der kantoren gewoon zijn werk deed. Pas de laatste paar jaren is het bestaan van Boxing-day tot Canada doorgedrongen. Voor kort zag men omstreeks de Kerstdagen In de bladen meermalen de vraag, wat Boxing-day G lam ziet Cor bjj uit ster zon het een zU doo plet met wer D mis plat legr en hc tn wt on ecl te’ W rich Joo, jart den sem aan Saa s MARTIN BERDEN (Nadruk verboden) 1 dai Sa dei ter I not sta dal Sa; I kei noi sch zee get les linl str ook voc Ooi son bes I see aar stri j oufortulnlljke weersgesteld- itende levenshouding nog een loods een half seizoen vol te houden, maar op hetzelfde oogenblik verbande hij deze laffe gedachte uit z’n hersens. Van nu af aan was hij immers begonnen een geheel nieuw, verjongd leven te lelden, en had hij niet onlangs in een Amerlkaansch boek gelezen, dat een men-sch eerst op veertigjarigen leeftijd be gint te leven? Welnu dan. En wat zou Elly ervan denken, als hij zich den eersten den besten dag reeds door een beetje wind en sneeuw liet weer houden? Bovendien kon hij Immers een taxi .nemen. Aangekomen bij de woning van het meisje, dat „zün meisje” worden moest, stapte hij be daard uit den wagen en betaalde bedaard den chauffeur. Kalm liep hij op de voordeur af, en kalm dacht hjj nog eens na, hoe hjj zich daar binnen onder de komende gebeurtenissen te ge dragen had. Toen, plotseling, voor hij erop be dacht was, zonder dat hü ook maar lets van Wet dreigend gevaar gezien had, bonsde er een sneeuwbal tegen zijn bolhoedje, dat op het trot toir rolde. En terwijl hü zich bukte om het hoofddeksel op te rapen, zag hü een paar jon gens. die haastig nog meer sneeuwballen samen- vakten, en er was geen twijfel mogelük omtrent den aard van huil verdere gedragingen. Maar eensklaps riep de grootste der rakkers luidkeels, terwül er eer? mengsel van ontzag en nedelüden in zün stem hoorbaar was: ..Nee, jongens! Geen ouwe menschen gooie!" Toen draaide Gerrit zich vastberaden om, hü liep terug naar den wagen en zei haastig: „RÜd me maar weer naar huis chauffeur.' Bundle had haar temperament zeker van haar lj= eigenlük was*. Vele der schrijvers meenden dat er sprake was van een vuistgevecht. niet vader geteld wiens voornaamste karaktertrek een absoluut beminnelijke inertie was. Zooals Bfll Everslelgh zeer terecht bad opgemerkt, liet Bundle ar geen gras over groeien. Het was nog voor den oorlog dat Burmans 228 KM. reed. Over zün eigen records vertelt Campbell: „Mün eerste officieel wereldrecord vestigde Ik In 1922 met een snelheid van Iets meer dan 148 mül per uur. Een jaar later had Ik het geluk op het strand van Pendlne het aller eerst de veel begeerde snelheid van 150 mül te bereiken. Het was te dien tüde dat het plan bü mü opkwam om een nieuwen wagen te bou wen, want Ik hoopte stellig nog eens 180 mül of drie mül per minuut te halen. Het resul taat müner bemoeiingen was twee jaren later de „Blue Bird”, die na vele veranderingen en verbeteringen ten slotte het huidige wereld record stelde op 272 mül of 438 K.M. Er zouden echter nog jaren verloopen voor Campbell zoover kwam. Sir Henry Segrave, die later met een race-boot verongelukte, reed met „Sunbeam” op het strand van Daytona 326 KM. Campbell maakte daar met zün .Blue Bird” In 1928 büna 333 KM. van. Een paar maanden later reed Ray Keech op „Whlte- Trlplex" 335 K.M. De beroemde „Golden Ar row” van Segrave maakte toen den sprong naar 871 K.M. Campbell verbeterde dit record met ongeveer 25 KM. en toen zün „Blue Bird” met een nieuwen Rolls-Royce-motor van 2500 P.K. was uitgerust, voerde hü zün eigen record op tot 438 K.M. Of hü er In zal salgen op zün Jiew Blue Bird” nog een 50 K.M. sneller te rüden? Hoe een Ideale renbaan voor dergelijke snel heden er uit zou zien? „Wanneer er een Ideale baan bestond, dan moest die 25 KM. lang zün, zoo glad als een biljart en kaarsrecht; daar moest dan nog mooi, helder weer bü komen en algeheele wind stilte. Men beeft een aanloop noodlg van ir KM. <11 of 12 KM zou nog beter zün) en wanneer bet vak waar het eigenlüke snelheids record gevestigd wordt, achter den rug Is. nog een kilometer of acht om uit te loopen. Zeer wenschelük Is een volkomen gladde vlakte en De Indianen hielpen graag mee. Ze durfden nu tegen hun meesters In opstand komen. Ze begrepen volkomen de plannen van de blanken om het Spaan- De Engelsche aviatrioe mevrouw Mollison (Amy Johnson) zal eerstdaags de beschikking krügen over ’n nieuw luxe-vliegtuig dat speciaal voor haar gebouwd Is. Het toestel is uitgerust met een motor van 225 P.K. en biedt plaats aan vier personen. In een Interview met Reuter verklaarde de avlatrlce dat de machine speciaal bestemd is voor korte vluchten. Het toestel was „even comfortabel als een auto”. Het vliegtuig is zoowel voor privé gebruik be stemd als voor demonstratievluchten. Mevrpuw Mollison is namelük sedert ongeveer een jaar vertegenwoordigster van de Beech Aircraft Com pany. Een regeeringsautoriteit te Hongkong beeft verklaard, dat het smokkelen van zilver uit China zulke groote afmetingen heeft aange nomen, dat het land, niettegenstaande het embargo, wel eens voor een tekort aan zilveren munten geplaatst zou kunnen worden. Toen de door de Vereenlgde Staten gevolgde zilverpolltiek den zilverprüs op de wereldmarkt deed stügen, besloot China den koers van zün dollar op peil te houden. Hierdoor is het ver schil tusschen den zilverprüs en den koers van den Chineeschen dollar zoo groot geworden, dat men een flinke winst kan maken door zil veren dollars op de metaalmarkt te verkoopen. Indien In dien toestand geen verandering komt, voorziet men een paniek In financieels krin- géh in XJhina. Het zat hem In de jeugdigheid van harte, die den doorslag gaf, en geen enkel meisje, geen mensch kon hem zün dikke veertig aanzien. Zelfs niet met die paar witte haartjes en zelfs niet met z*n buikje. Ook dat buikje zou trouwens vanzelf weer ver- dwünen, even goed als het van zelf gekomen was. Ja, en toen de rouwtüd verstre ken was. waagde Gerrlt den stap Op den middag, waarop hü den stap ging zetten, liep het Gerrlt niet mee. Het was hon denweer, guur en somber, en er lag een dikke laag sneeuw. Veel dikker dan die paar vlokjes op Gerrits haar. Eén oogenblik dacht hü er nog over, gezien deze held, zün afwacjht paar dagen, desnc p den leeftüd. waarop andere jongemannen I 1 reeds lang een keuze gedaan hebben, had Gerrit de ware Jacoba nog niet gevonden. Deze achterstand van Gerrlt in dit opzicht was geenszins toe te schrüven aan de mogelükheid dat Gerrlt terzake van deze materie te kieskeu rig uitgevallen zou zün, nog minder, dat het voorhanden zijnde materiaal numeriek dan wel qualitatiei tekort schoot, maar een noodwendig gevolg van de nuchtere omstandigheid, dat Gerrits maatschappelüke positie op Gerrits huwbaren leeftüd een Inkomen opleverde, het welk weliswaar groot genoeg was om een vrü- gezel van goeden huize het leven als vrügezel met de op- en dependenties op zeer aangename wijze te doen genieten, maar dat toch voor het —zooals Gerrlt het placht te noemen op- touw-zetten van een gezin weinig zekerheid bie dende perspectieven in het uitzicht stelde. Daar kwam nog iets bü- En deze büzaak op het eerste gezicht was wellicht veeleer de hoofd zaak van Gerrits geringe voortvarendheid. Gerrlt verheugde zich In het gelukkige bezit van een bejaarden erfoom, die behalve een groot aantal levensjaren tevens een aanzienlijk ver mogen het züne noemde. Deze erfoom vertegen woordigde voor den gemakzuchtigen Gerrlt een zeer aangenaam bezit, zoowel tüdens diens leven als eventueel aan het einde daarvan, hetwelk volgens de eeuwenoude natuurwetten van be gin en eind zün einde thans dicht genaderd was. Hiermede zü niet gezegd, dat Gerrlt naar dit einde verlangde. Evenmin als hü verlangde naar het einde van zün ongehuwden staat. Men zou het hoogstens „wachten” kunnen noemen. Ger rits leven stond trouwens überhaupt 1° het teeken van afwachting. Zün gemakzuchtige aard was nu eenmaal niet ingesteld op agressieve daden, en hü keek liever de kat uit den boom, dan dat hü een knauw in zün vingers geris keerd zou hebben. En in den loop der jaren was het voor Gerrlt een uitgemaakte zaak, een axio ma geworden, dat, zoolang oom Evert bleef leven, Gerrlt vrügezel zou blüven. Dat kon kort duren, en het kon ook wat langer duren. Het was om het even. Het was zóó goed, en het was ook anders goed. En wat verder gebeuren zou, wanneer oom Evert het hoofd ter ruste en zün vermogen in Gerrits handen ging leggen, wel, dat was een zaak van later. Zoo stonden de zaken, toen Gerrit hard naar de veertig begon te loopen. „Wachten” is een bezigheid, die weinig of geen geestelüke noch lichamelüke Inspanning vergt. Voeg hlerbü de levenslange zorgeloosheid en Gerrits opgemaakte bedje ook voor de toekomst, en het behoeft geen verwondering te wekken, dat Gerrits uiterlük en gedragingen als gevolg van zich nimmer haas tende rustige bedaardheid en een in omvang geleidelük aanwassend embonpoint Instede op die van een jeugdigen vrügezel, veeleer op die van een goedaardlgen erfoom begonnen te ge lijken. Dit pam niet weg, dat Gerrlt niettemin jeugdig van harte bleef, en toen na enkele jaren oom Evert het tlfdeljjke met het eeuwige verwisseld had, kwam Gerrlt tot het besluit, dat het nu hoog tüd werd aan zün wachtend leven van voorheen een bepaalde richting te gaan geven. Daartoe was het volgens Gerrits inzicht nog lang niet te laat. Zün embonpoint en z’n ietwat besneeuwde haren konden hem hlerbü geen parten spelen. Integendeel, de meeste jonge dames zouden immers hun toekomstig geluk liever in handen leggen van een bezadigd, er varen man dan van den eersten den besten hekkesprlnger. En wat dat springen betreft, het zat hem niet In het springen. Heelemaal niet. hoofdige paar van mondalnes. Spoedig leidde BUI Bundle naar boven. Daar hield de man met het slappe gezicht de wacht, terwül hlijdlen. die tot de speelzaal werden toe gelaten bespiedde. Plotseling Wist Bundle wie het was. .Natuurlük,” zei ze. „Hoe dom van me. Dat is Alfred, die tweede lakei was op Chimneys. Hoe stel je het Alfred?" „Heel goed. Dank u freule.’ ..Wanneer ben je op Chimneys weggegaan, Alfred? Al lang voor we terug waren?” „Ongeveer een maand geleden, freule. Ik kreeg oen aanbieding om meer te verdienen en het leek me jammer daar niet op in te gaan.” „Ik veronderstel, dat je hier heel goed be taald wordt,” merkte Bundle op. „Heel goed freule.’ men moet daarbij rekening houden dat een snelheid, van 250 K.M. zelfmoord kan beteeke- nen op wat bü 100 tot 120 K.M. volkomen vlak lükt. Zelfs het doodgewone strandbrlesje. dat men bü een normale snelheid niet eens op merkt, tilt de .Blue Bird” eenvoudig van den grond op. De minste oneffenheid laat de wielen doorslaan met het gevolg dat men vaart ver liest. Is de oneffenheid een paar vingers hoog dan vliegt de wagen van den grond af en maakt sprongen van vüf tot tien meter.” Hoe men zich voelt b'ü een snelheid van drie tot vierhonderd kilometer? „De luchtdruk is verschrikkelük, maar daar de bestuurder door den vorm van den wagen, welke den luchtstroom afdrüft, en bovendien door een voorruit beschermd wordt, heeft hü daar niet veel last van. Onlangs vroeg iemand mü wat ik voelde wanneer ik mün hoofd naar bulten stak om een beter gezicht te hebben op de baant En of de luchtdruk dan erg sterk was? Het eenige antwoord, dat men op zóo'n vraag geven kan, schrüf ik hier liever maar niet neer. Wanneer u echter zelf nog eens, laten we zeggen. 100 K.M. rüdt. dan moet u uw hand eens naar bulten steken en er aan denken dat de luchtdruk zich ten opzichte van de snelheid zoo ongeveer in het quadraat vermenigvuldigt. Probeer u nu eens in te denken, dat u een snelheid maakt van vierhonderd en meer kilo meter per uur en tracht dan uit te rekenen wat er van uw hoofd over zou blüven wanneer u in staat was om het door den luchtstroom heen te dringen naar buiten!” Van het beste surrogaat! Maar al is er van de boter Ook behoorlijk overvloed. Daarom botert het natuurlijk Nog niet altijd even goed! Bundle gfhg naar binnen. Het kwam haar voor, dat in deze zaal het echte leven van de club te zien was. De inzet was hoog, dat zag ze direct en de menschen die om de twee tafels zaten waren van het echte type, met hav^ksoogen, verwilderd, met de speelkoorts in het bloed. Zü en BUI bleven er ongeveer een haf uur. Toen werd BUI het moe. „Laten we hier weggaan Bundle en weer et eerste snelheidsrecord op den vasten grond werd in 1898 gevestigd: ruim 63 KM per uur, oftewel de snelheid welke ook een goed renpaard kan halen. Tegenwoor dig bedraagt het wereldsnelheldsrecord op den vasten grond 438 KM. per uur of iets minder dan 7250 Meter per minuut. In vler-en-dertlg Jaren tüds werd het snelheidsrecord verzeven- voudlgd! Wat nu eigenlük de bedoeling is van dit Voortdurend opvoeren der snelheid? Deze vraag stelde eenige maanden geleden in „The Liste ner” van Londen de houder van het wereld- anelheidsrecord. Sir Malcolm Campbell. En daar deze op het punt staat om met zijn ..New Blue Bird” te trachten een snelheid van meer dan 480 KM. te halen, Is het wel Interessant zün antwoord op deze vraag te vernemen. „Aan de voortdurende pogingen om de snel heid op te voeren en de daarbij opgedane er varingen,” antwoordt hü. .'Beeft de wereld het te danken dat zü beschikt over den auto, zooals wü dien kennen en welke geschikt Is voor dage- lüksch gebruik. De groote betrouwbaarheid, de lage koopprüs, de zuinigheid in gebruik en on derhoud van den auto, het zün allemaal resul taten welke werden bereikt met den renwagen. Slechts door van het materiaal het uiterste te vragen dat het geven kan, kan men achter halen wat het waard is voor dagelüksch ge bruik; en hetzelfde geldt ook voor de con structie. Het eerste snelheidsrecord werd gevestigd in 1898 door markies Chasseloup-Laubat, die op een electrische „Jeantaud” een kilometer afreed met de voor die dagen kolossale vaart van 63 KM In 1899 voerde de markies een verwoeden etrüd met den Duitscher Jenatzy. Het record sprong omhoog: 66 KM., 69 K.M., 78 KM., 93 KM., 106 KM. Dit laatste record van Je natzy werd op een electrlschen wagen van eigen constructie bereikt en is nooit meer' verbeterd, daar men van de accu’s overging naar den ■toomketel. Serpollet bereikte daarmede in 1902 ruim 120 KM Het was in 1903 dat voor het eerst op het sindsdien klassiek geworden strand van Day tona een snelheidsrecord werd gevestigd. Een „Ford” reed 146 KM. Op „Mercedes” maakte W. K. Vanderbilt daar al spoedig 148 K.M. van. Het was In 1904 dat de honderd mül over- aohreden werd. Te Ostende reed Rlgolly op „Gobron-Brlllle” 166 KM., welk record spoedig tot 176 KM. werd opgevoerd. Deze prestaties maakten des te meer Indruk, naar mate de me dische wereld met steeds grooter zekerheid had vastgesteld dat bü een snelheid van 100 mül het menschelük zenuwstelsel en de ademha lingsorganen volkomen vernield zouden, worden! s= Deed de koe een flink procent Van haar boter in de pondjes Van haar groote concurrent! De minister wil nu anders, Want de welbekende deun Zingt de woorden allerwegen Van verlaging van den steun! Ook de koe moet nu verlagen, „Je kunt me meenemen naar de Zevenwüzer- platen-club of nergens anders. Bill. En ik sou zoo graag weten waarom je er zoo op tegen hebt." „Ik? Er op tegen?' ,Ja, en op een pünlüke manfer. Wat Is het schuldige geheim?” „Het schuldige geheim?” „Praat nu niet telkens na wat Ik seg, dat doe je om tüd te winnen.” „Dat Is *t niet,” zei BUI verontwaardigd. „Het la maar. „Nu?" „Het la een lang verhaal. Je moet weten, dat Mevrouw Roosevelt, de echtgenoote van den president heeft een dubbelgangster, een zekere mevrouw Merle Protzman, die in iedere stad waar men haar niet kent, eenige beroeping wekt. noeg, bekend leek, deed open. Ze dacht dat hü eenlgszins schrok, toen hü haar zag, maar hü groette Bill zeer beleefd en als iemand dien men herkent. Hü was lang, blond en had een tame lük slap, bloedarm gezicht met een beetje sluwe oogen. Bundle vroeg zich af. waar ze hem ooit gezien kon hebben. Bill’a evenwicht was nu weer hersteld en hü vond er pleizer in voor gids te spelen.* Ze dansten fn den kelder, die vol rook was en wel zoo erg, dat men iedereen door een blauwen nevel zag. De reuk van gebakken viach was büna overweldigend. Aan den muur hingen ruwe houtskoolschetsen, sommige ervan werkelük met talent uitgevoerd. Er waren gezette kaal- bultenlanders. rüke Jodinnen, een de echte chic en enkele deml- Het dorpje Malsbach nabü Heidelberg is een plaatsje zonder geboorten en sterfgevallen. Het telt honderd Inwoners. Het vorig Jaar is er niemand begraven en de laatste begrafenis vond er plaats in April 1933. Sedert 1931 werd ‘T niemand gedoopt. De eenige vermeldenswaar- dige gebeurtenis in 1934 was één huwelük. Als er iemand productief is, Is dit zeker wel de koe, Want bij heel haar slagerswinkel Geeft z(j melk en boter toe! En vooral haar fijne boter Is bijzonder delicaat, Want die wint het toch nog altijd .n Me niet tn. waarom Jü aoo geheimzinnig hoeft te doen," klaagde zü. Jk boef er niet geheimzinnig over te doen. Br gaan nu niet veel menschen meer been. Het was maar een manie.* Dat klonk raadaelachtig. ^Ie raakt er aoo uit, als Je een ttfdje weg hent geweest,” zei Bundle op droeven toon. ,,O, je hebt er niet veel aan gemist,” zef Bill. .Jedereen ging er naar toe om maar te kunnen ■eggen, dat hü er geweest was. Het was echt ■aai en Ueve hemel je kunt den reuk van ge bakken viach ooit moe worden.’ „Waar ging iedereen dan naar toe?’ „Naar de Zeven Wüzerplaten-club, natuurtük,” M BUI voor zich uitstarende. .Blaar vroeg Je Bie toch naar.” Jloo ken ik ze niet," zef Bundle. ,Het was vroeger een achterbuurt, dichtbü Tottenham Court Road. Maar het is nu heele- maal afgebroken. Maar de Zeven Wüaerplatcn- elub bewaart de oude sfeer, gebakken viach en patates frites. Geen erg Mndelüke beweging. Met ingang van 13 Januari wordt het percentage boter, dat In mar garine verwerkt moet worden, van 25 tot 15 procent terug gebracht. „Krantenbericht" Zoo’n soort East End attractie, maar erg ge- makkelük om na den schouwburg neen te gaan." „Het is zeker *n nachtclub?” zei Bundle. „Dansen ze er en zoo?” „Juist. Een vreeselljk Geen sjfeke gelegenheid. Je weet wel. artuten en zoo, en ’n paar van ons soort. Ze vertellen er ’n massa rare dingen van. mar ik voor mü geloof dat .dat maar eigenbelang is, om de attractie grooter te maken.” „Goed,” zei Bundle, „dan gaan we er van avond heen." „O, laten we dat maar niet doen,” zei BUI. Zün verwarring was weer teruggekeerd. „Ik zeg toch, dat het heelemaal vei loopen is. Niemand komt er tegenwoordig meer.” ,^4u, en wü gaan er toch naar to».’ ,JÜ soudt er niets voor voelen. Heusch niet. Bundle." Op den morgen, die volgde op haar diner met BUI werd Bundle vol energie wakker. Ze had drie zeer bepaalde plannen, die ae dien dag wilde ten uitvoer brengen, en ze zag in dat de beperktheid van tüd en ruimte haar daarin eenlgszins zouden belemmeren. Gelukkig leed ze niet aan de kwaal van Gerry Wade, Ronny Devereux en Jimmy Thesiger.... ze kon ’s mor gens goed opstasm. Zelfs Sir Oswald Ooote zou haar wat vroeg ópstaan betreft geen vermanin gen hebben kunnen toedienen. Om half negen had Bundle ontbeten en was op weg naar Chimneys in de Hispano. Haar vader scheen tamelük blü haar te zfen. „Ik weet niet wanneer je weer terug zult zün," zei hü- „Maar nu hoef ik niet op te bel len en daar heb Ik een hekel aan. Kolonel Melroee is hier gisteren geweest voor lük- schouwfng.” Kolonel Melroee was de hoofdinspecteur van het district en een goede vriend van lord Caterham. „U bedoelt de lükschouwlng op Ronny Devereux. Wanneer is dat?” .Morgen om twaalf uur. Melroee zal Je wel laten roepen. Daar Jü het lük gevonden hebt, zul je getuige moeten zün. Maar hü zei, dat je heelemaal niet bang behoefde te zün.* „Waarom zou Ik iif ’s hemelsnaam bang zün?” „Och je weet wel.” zei lord Caterham ter verontschuldiging, Melrose tl een beetje ouder- wetsch.” steenen gebouw, omgeven door een diepe gracht. De brug was opgehaald, een schildwacht liep heen en weer. Zonder zich te overhaasten, reden de En- gelschen naar de poort. Het mag wel als een unicum in ons land beschouwd worden, dat een kerkkoor in een onzer N.-H. dorpen zich landbezitter mag noe men. Wat is het geval? Aan dit zangkoor Is voor enkele jaren terug door een parochiaan een stuk land gelegateerd, met dien verstande, dat de opbrengst van de landhuur aan de koorleden op CaeciUadag ter verdeeUng ge schonken wordt. De eenlgste clausule hieraan verbonden Is, dat de leden zich verplichten jaarlijks een plechtige Requiem voor bedoelden overledene te zullen zingen. Dat er animo bestaat om lid van zulk ’n kerkkoor te worden, behoeft geen betoog en dat men zuinig Is met het aan werven van leden ligt voor de hand want.... vele varkens maken de spoeling dun. In de goede jaren bracht dan ook de rente een aardig sommetje op; thans zün natuurlük de Inkomsten gedaald, maar desondanks kunnen de koorleden er zich op beroemen landbezitters te zün! we gaan dansen." Bundle vond het goed. Er was hier niets te zien. Ze gingen weer naar beneden. Ze dansten nog een half uur, gebruikten patates frites met visch en toen zei Bundle dat ze bereid was naar huis te gaan. „Maar het Is zoo vroeg.” pro testcel de Bill. „Neen, dat is het niet Heusch niet. En bovendien heb ik morgen een langen dag vóór me.” „Wat ga Je doen?” „Dat hangt er van at,” zei Bundle geheim zinnig. .Maar dat kan ik je wel vertellen BUI, dat Ik er geen gras over zal laten groe.en.” .Neen, zoover ken ik Je wel," zei münhcer Everaleigh. Illlllllllllllllllllltlllllie niiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii^ Ik er op een avond met Babe 8t. Maur heen ging...' „O, begin je alweer over Babe St Maur.” „En waarom niet?” „Ik wist niet dat zü daar iets mee te maken had.” zei Bundle terwül ze een geeuw onder drukte. „Zooals ik zei, nam Ik Babe mee. Ze had zin tn kreett. Ik had een kreeït onder mün arm." Het verhaal werd vervolgd. Toen de kroelt ten laatste uit elkaar gerukt was tn een gevecht tusschen BUI en een kerel, die er heelemaal bul ten stond wist Bundle de aandacht weer naar haar zeil heen te lelden. „Juist.” zei ze. .Dus er was een opstootje.” ^la maar, *t was mün kreeft. Ik had ze ge kocht en betaald. Ik was volkomen m myn recht.” „O zeker, zeker,” zei Bundle haastig, .jnaar dat zullen ze nu wel vergeten zün. En in ieder geval geef Ik niet om kreeft. Laten we er dus maar naar toegaan" „De politie kan wel een Inval doen. Boven is een zaaltje waar ze bacarat spelen." .Dan zal vader moeten komen om borg te bljjven. Dat Is al. Kom. vooruit Bill" Bill scheen echter tamelük onwillig Bundle was onvermurwbaar en al spoedig haast ten ze zich In «en taxi naar hun bestemming. Toen ze daar aangekomen waren bleek het goed te lüken op wat ze zich voorgesteld had. Het was een hoog huls In een smalle straat, Hunstantonstraat 14, ze onthield het huisnum mer. Ben man, wiens gezicht haar, vreemd ge- Taxi-chauffeurs vechten om haar gunst, ho telbedienden loopen om strüd als er een bood schap voor haar gedaan moet worden en ver zamelaars van handteekeningen laten haar niet met rust zoodra zü zich in het openbaar vertoont. Eenige dagen geleden kwam zü te Philadel phia en begaf zich naar een hotel. De chef de reception verklaarde niet op .mevrouw Roosevelt" gerekend te hebben, doch de beste kamers voor haar te zullen uitzoeken. HeL duurde dertig minuten alvorens mevrouw Protzman de hoteldlrectie aan het verstand had gebracht, dat zü niet de echtgenoote van den president was. ATT TT A H op dlt ?,lad z^n ^gevolge de verzekerlngsvoorwaarden tegen biJ levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door f bU een ongeval met yerlies van een hand fA lil -* x 1 w l—s ongevallen verzekerd voor een der volgende uitkeerlngen f LzUi’ verlies van beide armen, belde beenen of beide oogen JP f OvJa" doodelljken afloop mOxJ»" een voet of een oog AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL Voor de eerste maal wordt thans het een en ander medegedeeld omtrent de toestanden in het Amerikaansche „Duivelseiland”, Alca traz In de Baai van San Francisco, en wel door een der geïnterneerden, een zekeren John M. Stadig. Stadig, die nog vüftien jaar moet „zitten” wegens valschheid In geschrifte, verklaarde, dat de gevangenen zich gekwetst voelen en van wrok vervuld zün, omdat zü door de be wakers als kinderen behandeld worden, en bü het geringste vergrüp In een cel opgesloten. Niemand der gevangenen krügt de kans iets op touw te zetten want voordat hü iets kan be ginnen, wordt hü van de anderen afgezon derd. Al Capone „Machinegeweer” Kelly. Bailev en alle andere gevangenen worden om half vüf *s middags tot half zeven *s morgens In af- zonderlüke cellen opgesloten. In de week dragen de veroordeelden grüze en des Zondags blauwe uniformen. De bewakersr ofschoon zeer streng, zijn vol gens Stadig niet kwaad. Veel afleiding Is er niet, doch wel bezit de gevangenis een goede bibliotheek met een groot aantal boeken. De trots van de „big shots”, die zulk een groote macht bezaten toen zü nog op vrije voe ten waren, is geheel gebroken door de strenge tucht. De 'gevangenen kunnen vla de celwanden niet met elkaar spreken. Zü moeten het stellen zonder bioscoop, radio en kranten, welke in andere gevange nissen nog wel eens het leven der veroordeel den veraangenamen. Alleen werd op „Thanks- givlngday" een film vertoond, doch dit was alles. Het is voorts een grief der gevangenen, dat zü geenerlei productleven arbeid kunnen ver richten. Ongeveer het eenige dat zü te doen hebben Is het goed wasschen van de militai ren der nabügelegen forten. Een uur per maand mogen zü bezoeken ont vangen, waarbü twee bewakers tegenwoordig zün. De aan hen gerichte brieven krügen zü niet in handen, doch alleen de passages, die zü naar het oordeel der gevangenisdirectie mó gen lezen, en welke daartoe worden overgetypt. Lachend keken de Engelschen hun slachtoffers na. Toen ze uit het gezicht waren, trokken kapitein zeil van de huifkarren. In het brein van den kapitein was een prachtig plan gerüpt. sche fort bü verrassing te nemen en wilden graag meehelpen.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1935 | | pagina 20