<Kctu&Aaal
van
DE ENGELSCHE KAPERS
m
I
den daq
Plebiscieten
den wereldoorlog
na
s
I®
HET LAA TSTE ACHTER
DEN RUG
r
a
HET GEHEIM VAN
DE 7 WIJZERPLATEN
\»e i
ai
Ill
III
glIlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllHllllllllllllllllllllllllli
lijc
VRIJDAG 18 JANUARI 1935
Latymer Court
Vreedzame oplossingen
William Edgell
Dierentuinnieuws
Aluminium-ski’s
Egyptisch fruit
/s,
u
7
Wonderdieren
DOOR AGATHA CHRISTIE
FT.
ET
u
Vi
r
la*
trui
Onder de bewoner» van ruim een
dozijn gebieden ia een volks
stemming gehouden
I gearresteerde i
rechter
I’
E
MARTIN BERDEN
gesplitst
(Nadruk verboden)
Juli
1930.
gereed
t
I
Van alle kanten werden de Spaansche soldaten be-
Te laat bemerkten ze. dat ze het paard van Troje
sprongen. Ze kregen geen gelegenheid meer om hun
binnen lieten. De ruiters bleven wijselijk een weinig
wapens te halen, de aanvallers waren volkomen de
achter en lieten den open wagen met zijn gevaarlijken
baas en spoedig namen ze de vlucht.
inhoud voor jaan.
sii
maakt
Wordt vervolgd.
Md /-i
In den dierentuin te Boedapest toonde een
leeuwin zich zoo vijandig tegenover haar pas
geboren jongen, dat deze door haar opgevreten
dreigden te worden. Men heeft daarop de Jon
ge leeuwtjes In een andere kool ondergebraclit
waarin zich een herdershond met haar jongen
bevond. Deze ontfermde zich over de leeuwtjes,
die zich thans In een goede gezondheid mogen
verheugen.
Marienwerder op beide
il een strook gronds van
Te St. Morits worden proefnemingen gedaan
met aluminium-ski's, een Zwitsersch fabrikaat,
dat vele voordeelen zou bezitten boven de hou
ten ski. De aluminlum-ski is even buigzaam als
de houten, van hetzelfde gewicht, behoeft ech
ter niet geolied te worden, is onbreekbaar en
heeft geen specialen metalen rand noodig.
De skiloopers die het nieuwe model gepro
beerd hebben, uitten zich er gunstig over.
I
I
In te voeren in ruil voor steenkool of andere
Dultsche producten, die Egypte kan gebruiken.
Z»
H.H
ui
HU
ui
hi
g«
le
111
J
avi
uu
va
de
me
dli
mi
Kl
de
aai
ha
uu
1
va
Pa
de
va
be
sci
SC
E
h
Vl
fa
e<
b
al
di
Pi
2
Ko
gee
Fn
sch
1
vra
Kei
ma
V
der
late
E
verl
Ov<
mis
V
7.30
en
Z
H.
der
heit
Hik
veld
z
en
lede
Alk:
vrae
else
i
..Het doet me genoegen Je dat te hooren zeg-
- ---
Toen de wagen eenmaal veilig de brug gepasseerd
was, volgde kapitein Gay met zün ruiters. Onmlddeil(jk
trokken ze hun zwaarden en onder luid krijgsge
schreeuw werd de vijand gechargeerd. De Spanjaarden
waren wederom volkomen verrast.
i
iren,.
massa van die dingen.** zei
.Tante Marcia heeft ze me gegeven.
X ontsloeg het kabinet waarvan
Zahle zich tegen de aansluiting
burg bij Denemarket^had
Een paar maandëiL la
moesten de bewoners auk
steln en Marienwerder Wel
van Oost- en
In het dorp Kamenka in het district Tomsk
(Siberië) heeft een koe twee kalveren geworpen
en hebben twee schapen elk een lammetje ter
wereld gebracht met twee koppen. waartoü de
kop van een der lammetjes vier oogen had.
..Ik veronderstel niet dat George Lotpax zelfs
maar een oogenbllk beseft dat je.... zullen we
zeggen volwassen bent? Mijn beste Eileen Ik
moet eens met hem praten," zef ze.
,,HU kan me niet lijden.” zei Bundle. .Jk weet
dat hü me niet zal ultnoodlgen.”
„Onzin,” zei lady Caterham. ,Jk aal het wel
met hem klaarspelen. Ik kende Lomax U toen
JU nog zóó groot was."
Zü wees een absoluut onmogelüke hoogte aan.
„HU zal al blU zUn. mU een gunst te kunnen
bewUzen. En hU zal zelf ook vast inzien dat het
van essentieel belang te dat de tegenwoordige
jonge meisjes een verstandig belang ‘tellen in
het welvaren van hun land.”
„Bravol Bravo I” zei Bundle büna, maar ze
hield zich In.
zon en
scho-
splts-
oogen-
platte,
verklaarde,
was er op
tikte vervolgens met z’n pot-
Miz«ie>(iiiiii(«ii(izeeei*iiiMe*9iiisaiigiiilt(llt||
Langzaam aan wordt nu Turkije
Op moderne leest geschoeid,
Daar het Oostersche karakter
De regeering niet meer boeit.
Al wat Westersch heet is welkom.
Al wat Oostersch is moet weg
En dit gaat zeer systematisch.
Haast met.... Oostersch overleg!
Eerst de sluiers van de dames!
Dit verwekte sympathie,
Want ook Turksche vrouwen snakten
Naar de mode de Paris!
Toen de roode fez der mannen.
Doch dit lukte niet zóó gauw,
Want de mannen zijn in doorsnee
Méér vasthoudend dan de vrouw!
Men gaat weer een stapje verder
En een nieuwe wet bepaalt,
Dat door heel de rij van feesten
'n Heel dik streepje wordt gehaald!
Want men heeft véél vrije dagen
In het land der halve maan.
Niets-doen is een stuk religie
Voor den Turk-Mohammedaan!
Nooit was men nog zóó eenparig
In een uiting van verzet.
Machtig rijzen de protesten
Als de berg van Mohammed!
Maar.... nu fou je bijna zeggen:
Dit bewijst dan toch haar-fijn.
Dat de Turken in hun hartje
Al reeds langverwesterd zijn!
.Neen? O zeg, dat zal vreeaelUk leuk zün.”
HU zweeg even en toen zef hü
„Zeg. dat moesten we Loraine maar liever niet
vertellen, hè?"
„Misschien niet.”
Jja, zie Je, misschien vindt ze het niet leuk,
dat men haar er bulten laat. En zc moet er
heusch buiten gehouden worden.”
n rr Daniël Greeve was een der vrlendelljk-
I y I ste menschen van heel Liverpool. HU had
x altUd voor Iedereen een vriéndelijk
woord en werd dan ook door Iedereen met wie
hü In aanraking kwam, geacht en bemind.
Op zekeren Zondagmorgen dat hü z'n och
tendwandeling maakte, werd z’n aandacht Be
trokken door eenige vrU goed gekleede men
schen. die op den hoek der straat een concert
gaven en na afloop met een hoed rondgingen.
Mr. Greeve was een man van den ouden
stempel en hij was er alles behalve over gesticht,
dat deze heeren, blijkbaar werklooze musici, op
Zondagmorgen hun beroep uitoefenden. HU her
innerde zich nog een oude wetsbepaling, waarbU
het verboden was op Zondag in het openbaar
muziek te maken. Nu kon hU zich wel indenken,
dat men iets door de vingers zag, als het een
of anderen stumper betrof. Maar deze gezonde
Jonge menschen waren toch in staat op andere
dagen te concerteeren. HU besloot dan ook, hun
een flink lesje te geven. Toen het muziekstuk
uit was. stapte hij op het groepje toe en zag
Juist, dat een hunner, een paar halve kroon
stukken in een hoed wierp en aanstalten maakte,
rond te gaan. Toevallig was Mr. Greeve de
eerste, wien de hoed werd voorgehouden.
..Zoo jongeman”, vroeg hit. „waarom gooide je
eerst dat geld in den hoed?”
„Om het publiek aan te moedigen” luidde het
antwoord.
„O, nu. dank je wel hoor!” zei de vrlendelüke
rechter, terwijl hü op hetzelfde oogenbllk *s*n
hand in den hoed stak en een halve kroon er
uit pakte. „Ik zal er een behoorlijk gebruik van
maken. Goeden dag.”
Met deze woorden keerde hü zich om en ver
wijderde zich zoo snel hU kon. „Ziezoo,” zei
hU tot zichzelf, „die moet tegen mU maar eens
een aanklacht Indienen, dan zullen wU dat zaak
je eens voor de rechtbank uitvechten. HU krijgt
dan z’n halve kroon terug, en waarschünlUk zal
hij dan nog wel iets meer krUgen wegens bede
larij op Zondag.”
HU had al een flink eind gewandeld, toen hjf
zich aan z’n mouw voelde trekken. Een stem
naast hem zet: ..Mag ik die halve kroon van u
Jerug hebben, mUnheer?”
De rechter keek op en naast hem stond de
muzikant, die hem den hoed had voorgehouden.
„Waarom, beste vriend? Je hebt er mU toch
eerlUk een aangeboden," antwoordde hü vrien
delijk.
„Dat weet u wel beter, mUnheer. We kunnen
toch niet de menschen op muziek vergasten en
hun nog halve kroonstukken cadeau doen?”
„O. maar ik heb het anders opgevat,” zei Mr.
Greeve. ,Jk dacht, dat de menschen, die naar
Jullie gekrUsch hadden geluisterd daarvoor met
een halve kroon beloond werden."
De muzikant was verslagen. Dat iemand een
halve kroon uit z’n hoed nam was nog tot daar
aan toe, maar dat men hun kostelüke muziek
als „gekrUsch” bestempelde was iets, dat totaal
boven zUn verstand ging. De man besloot dan
ook agressiever te worden in z’n aanval.
„Als u mU dat geld niet teiwggeeft, roep ik de
politie.” dreigde hU.
„Maar, m’n goede vriend, dat zou ik juist
graag willen."
De man wist blUkbaar niet wat hjf er van
denken moest. Gelukkig kwam er Juist op dit
oogenbllk een van z’n collega’s aan en met dezen
sprak hU er over, wat ze zouden doen.
„Welnu,” zei de rechter, nog altUd even vrien-
delUk, ..roepen jullie nu haast de politie, anders
zal ik het moeten doen.”
„Wat denk JU er van?” vroeg de hoed-rond-
gaander aan z’n collega.
„Ik bedoel, dat je zoo’n meisje geen gevaar
kunt laten loopen.”
Bundle bedacht dat het mUnheer Thesiger
eenigszlns aan tact ontbrak. HU scheen heele-
maal geen gewetensbezwaren te hebben over het
feit dat zU gevaar liep.
„Ben Je al weg?”
„Neen, Ik dacht maar even na”
„O zeg, ga JU morgen naar de lükschouwlng?"
„Ja. en JU?"
„Ja en tusschen twee haakjes, het staat in
de avondbladen, maar verscholen fn een hoek...
ik had gedacht dat ze er nogal opbef van ge
maakt zouden hebben!"
„Ja.... ik ook."
„Nu," zet Jimmy, „moet ik een beetje gaan
opschieten met mün taak. Ik ben juist geko
men, dat Bolivia ons een nota gezonden heeft.”
,Jk moet ook opschieten met mUn afdeeling.”
zei Bundle. „Ga Je .den heelen avond zitten
vossen?”
„Ik denk het wel. En JU?"
„O waarachUnUfk wel. Goeden avond."
werk te. Je moet heusch eens kennis maken met
mevrouw Macatta.”
Bundle slaakte een treufrgen zucht.
„Ze is de volgende week op een partij bü
George Lomax. HU heeft vader uitgenoodlgd,
die natuurUjk niet wil gaan, maar hü heeft
er heelemaal niet aan gedacht tnU uit te noo-
dlgen. Ik veronderstel dat hU me veel te stom
vindt."
Het kwam lady Caterham voor dat haar nicht
werkelUk een wonderlUke verbetering had onder
gaan. Had ze misschien een ongelukkige lief
desgeschiedenis gehad? Lady Caterham’s op
vatting was dat een ongelukkige liefdeshis
torie dlkwUls zeer heilzaam is voor Jonge metejes.
Daardoor begonnen zU het leven ernstig op te
nemen.
,Nu zal ik wat lectuur erover zoeken,” zei
lady Caterham opstaande.
ZU riep met een schrille stem:
Juffrouw Connor."
Een heel keurige secretaresse kwam oanloo-
pen met een verschrikte uitdrtikkmg op haar
gezicht. Lady Caterham gaf haar verschillende
aanwUzingen. Kort daarop reed Bundle terug
naar Brook Street, haar armen vol met lectuur
zoo droog als men zich maar kan voorstellen.
Het vólgende wat ze deed was Jimmy Thesi
ger opbellen. ZUn eerste woorden waren vol
triomf.
„Ik heb het klaar gespeeld,” zei hU. „Maar
ik had toch heel wat last met BBL HU had het
in zün dikken kop gehaald, dat ik een lam zou
zün onder de wolven. Maar ten laatste heb ik
het hem aan het verstand gebracht. Nou ik heb
een massa rommel en bestudeerde die Je weet
wel Parlements- en regeerlngsrapporten. Afgrü-
selUk saai.maar als Je iets doet moet je het
goed doen Heb je ooit gehoord van de grens
kwestie van 8anta-Fé?”
„Nooit," set Bundle.
,Nu daar geef ik me speciaal moeite voor. Die
heeft Jaren geduurd en was heel ingewikkeld.
Ik ga er diep op in. Tegenwoordig moet men
zich wel speclaliseeren.j*
„Ik heb ook een
Bundle. ,,T
„Tante.... wfe?"
„Tante Marciavaders schoonzuster. Ze
gaat erg op in politiek. Ze zal dan ook zorgen
dat ik u'tgenoodigd wordt op de partU die
George geeft.'*
Haar toon hield kleineering fn. Ze had geen
hoogen dunk van Alastair Edward Brent,
negenden markies van Caterham. Als ze de uit
drukking gekend had. zou ze hem een raren
snuiter genoemd hebben.
„Vader maakt het heel goed. HU is op
Chimneys."
„Zoo. Je weet wel Eileen, dat ik dat verhuren
van Chimneys nooit goedgekeurd heb. Op veler
lei wijzen is het gebouw een historisch monu
ment. Men moet het dus hooghouden."
,.Het moet schitterend geweest zUn. toen oom
Henry nog leefde," zef Bundle met een lichten
zucht.
„Henry besefte de verantwoordelUkheld die
hU droeg,” zei Henry’s weduwe.
„Bedenk eens welke menschen er hebben
gelogeerd," ging Bundle geestdriftig verder. „Al
de voornaamste staatslieden van Burcpa.”
Lady Caterham zuchtte.
„Ik kan naar waarheid zeggen, dat daar meer
dan eens de gesch'edenis gemaakt te." merkte
ze op. ,.Als je vader maar....”
ZU schudde bedroefd het hoofd.
..Politiek verveelt vader." zei Bundle, „en toch
is het bUna de boeiendste studie die er bestaat
zou ik zeggen. Vooral als Je het uit de eerste
hand hoort.” Ze maakte deze buitensporige be
wering geheel fn strUd met haar gevoelens
zonder zelfs te blozen.
Haar tante keek haar met eenige verwonde
ring aan.
Je nergens om gaf dan om dat moderne naja
gen van genoegens."
„Dat deed ik ook," zei Bundle.
„Je was ook zoo heel jong," zet lady Caterham
nadenkend. „Maar met jouw voordeelen en als
Je een geschikt huwelUk deed, zou Je een van de
voornaamste politieke gastvrouwen van den
tegenwoordlgen tUd kunnen zUn."
Bundle werd een beetje bang. Ze vreesde even
dat haar tante nu al direct een geschlkten echt
genoot te voorachUn zou tooveren.
„Maar ik voel me zoo dom," zet Bundle. „Ik
bedoel, dat ik zoo weinig weet."
„Dat kan gemakkelUk verholpen worden," zei
lady Caterham levendig. „Ik heb erg veel lec
tuur er over, die ik kan leenen.
„Graag tante Marcia,” zei Bundle #1 ging
haastig over tot haar tweeden aanval
,.Ik heb me afgevraagd of u mevrouw Macatta
ook kent, tante Marcia.”
„Zeker ken ik haar, een zeer achtenswaar-
dige dame met een buitengewoon verstand. Ik
houd er over het algemeen nfet van. dat vrou
wen zitting hebben in het parlement. ZU kun
nen op meer vrouwelUke wijze invloed uit
oefenen.”
ZU zweeg, waarschUnlUk om zich de vrouwe
lUke wUze te herinneren waarop ze een onwll-
Ifgen man gedwongen had de politieke arena
te betreden en het wonderbaarlUke succes dat
zUne en hare pogingen bekroond had
.Maar de tUden veranderen en het werk dat
mevrouw Macatta doet is werkelUk van natio-
naai belang en is in hooge mate belangrük voor
geii,” zei ze. .Jk’beb altUd gedacht Eileen, dat 1 alle vrouwen. Ik vind dat het echt vrouwelUk
de kwasl-wetenschappelUke pose van het mo
derne publiek wilde hekelen. Aan een man. die
eens op een bUeenkomst uitriep, dat hij aileen
dAn in God gelooven ftiu, wanneer hVzelf het
bestaan van God kon aantoonen (hetgeen nU
niet kon), vroeg William Edgell of hij ervan
overtuigd was. dat de aarde bolvormig was.
„NatuurlUk!” zei de man uit de hoogte.
„Kunt u het bewUzen?" drong Edgell aan.
„BewUzen niet, maar het spreekt van zelf....
,Jk kan het oot niet bewUzen, en daarom ge
loof ik niet, dat de aarde rond is.” zei Edgell.
Velen, die hem persoonlUk gekend hebben,
houden vol, dat hU ongetwUfeld een zonderling
was. maar dat zUn geloof in een platte aarde
toch maar voorgewend was, evenals dat in een
zon met een diameter van tien mU'en. HU
schUnt op zUn manier een filosoof geweest te
zUn, en zün vrienden beweren, dat zUn grillige
theorieën niets anders waren dan een protest
tegen het rotsvaste geloof der “onontwikkelde
massa in wetenschappelUke dogma’s die zU
klakkeloos aanvaardt zonder ze te kunnen be-
oordeelen. In tegenstelling tot godsdienstige
leerstellingen, die zU klakkeloos beoordeelt zon
der ze te willen aanvaarden.
wU echter in Latymer Court een eerste en be
scheiden poging zien om een „flat”-huis van
eenigszlns aanzienlUke afmetingen te bouwen.
Want dan zal aan Grosvenor road, geluk de
fraaie Theemskade ten westen van het Parle
mentsgebouw heet, een „block” flats verrezen
zUn, in vergelüklng waarmede Latymer Court
maar een Lilliputter is.
Ormonde-square, gelijk het „huls” genoemd
zal worden naar het square of binnenplein. Tat
er geheel door zal worden ingesloten, zal be
staan uit 1340 appartementen, te zamen oestdan-
de uit 4400 karrffers. Het zal bewoond worden
door ongeveer 4000 personen.
De totale kosten, met Inbegrip van den aan
koop van het 1% acre groote terrein, zullen
1.750.000 bedragen. Het gebouw zal onder an
deren een garage bevatten voor vele honderden
auto’s, een zwembad van 30 Meter bU 18. een
groot restaurant en tal van andere wonderlUk-
en aantrekkelUkheden. Het kan zUn dat bet. na
zUn voltooiing, een bezienswaardigheid van den
eersten rang is inwendig zoowel als uitwen
dig. WU hebben een ontwerp gezien; deze ka
zerne belooft overweldigend groot te worden,
Tóó groot dat zU. ondanks haar tien verdiepin
gen. laag lUkt. Althans op de teekening.
Komt gU tegen dien tUd te Londen, dan moet
gU "niet verzuimen Ormonde square te gaan
zien. Welk een grootsche aanbllk: een gebouw
van 4400 kamers! En welk een heerlUke gedach
te: niet in dat gebouw te wonen!
I
sillllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
„Laat dien vent het geldstuk maar houden.
I HU ziet er nog al hongerig uit en misschien is
het 't eenige, dat hij op 1 oogenbllk aan geld
bij zich heeft."
De beide mannen keerden zich om en gingen
weer terug naar hun collega’s.
De laatste woorden hadden rechter Greeve met
schrik vervuld, want hU herinnerde zich, dat die
juist waren, daar hu vergeten had zqn geld uit
z’n vorig costuum over te steken. Gelukkig had
hU nu iets, zoodat hU met den ondergrondschen
spoorweg naar huis kon gaan om z’n eigen geld
te halen. Wel vond hU het ellendig, dat „gesto
len” geldstuk te moeten gebruiken. Hjj wandelde
nu naar het dlchtstbö gelegen ondergrondsche
station en vroeg aan het loket een kaartje. Als
betaling legde hU de halve kroon voor den klerk
neer. Deze nam het geldstuk op, bekeek het
aan alle kanten en
lood hard tegen
het ruitje van 't
loket. Onmiddel-
lUk stonden twee
polltle-agenten
naast den vrlen-
delUken rechter,
grepen hem ieder
bU een arm en trokken hem voor het loket weg.
„Zoo vriend, nou hebben we je!" zei een hun
ner, terwUl hU een paar handboeien voor 'den
dag haalde en om de polsen van Mr. Daniël
Greeve vastmaakte. „Nou, JU bent ook een stom
meling, om altUd op dezelfde plaats dat trucje
uit te halen."
„Maar m’n beste agent," zei de rechter doode-
UJk verschrikt. .Je vergist je! Weet je wel wie
Ik ben? Ik ben mr. Daniël Greeve, president
van de Arrondissements-Rechtbank in Seven-
Deals."
„Och, is het waar?" spotte de agent. „Nu,
•m ben n t i "c '-e'« -r> v -> ,n maat
hier is Admiraal Kensington en ik ben de Keizer
van Japan. We reizen ook incognito. Dus ga nu
maar gauw mee naar ’t bureau.”
En ze duwden Mr. Greeve voor zich uit.
„Het is stom van je, om drie maanden lang
op dezelfde plek iets dergelUks te te doen en ik
zou Je aanraden, om maar direct te zeggen wie
je medewerkers zUn.”
Half versuft.luisterde rechter Greeve, maar de
laatste woorden van den agent brachten hem
plotseling op een idee.
„Goed,” sprak hU„ik zal Jullie het heele stel
letje valsche munters tegelUk overleveren, maar
dan moeten jullie me vergezellen zonder deze
handboeien, anders hebben ze het direct in de
gaten.”
De agenten, die in het versclffet „promotie”
sagen, als ^e een heele bende valsche munters
arresteerden, voldeden aan het verzoek en geen
tien minuten later stonden zjf met hun arrestant
voor de openbare Jazz-band.
„Dat zUn ze.” fluisterde hU- „Van dien man
daar kreeg ik het geld en hU heeft nog veel
meer.”
„Is dat waar?” vroeg de oudste der twee po
lltle-agenten streng. „O, wee. als Je Heet."
Onderzoek maar den hoed, waarmee rond
gaan. dan zal je er nog meer In vinden. Al die
halve kroonstukken, die er in liggen, hebben
ze er zelf eerst ingedaan om het publiek aan te
moedigen.”
„Vooruit dan, dan zullen we tegelUk dat heele
stelletje inrekenen!" en met deze woorden dron
gen de belde politiemannen door het publiek
heen, toonden hun penning en grepen direct
naar den met geldstukken gereed liggenden
hoed.
En toen de waarheid van rechter Greeve’s
woorden bleek, werd het viertal muzikanten in
clusief den vrlendelUken rechter, in optocht naar
het bureau gebracht. Er was er echter één, die
10 minuten later het bureau weer vernet, uitge
leide gedaan door twee diep buigende commis
sarissen van politie en in het bezit van genoeg
echt geld om gemakkelUk naar huls te kunnen
komen.
maan achter de
telvormige aarde
vondig, maar hU
blik van zUn dood ppg niet in geslaagd de
phssen van de maan, en de sons- en maans
verduisteringen, in overeenstemming te brengen
met zUn theorie betreffende een platte aarde.
HU had eenige volgelingen; hü zou er naar
bU zelf eens te kennen gaf veel meer eehad
hebben wanneer hU dwazer dingen verkondigd
had.
Velen hebben zich op goedaardige wUze vroo-
Ujk om hem gemaakt, maar anderen achten het
niet onmogelUk. dat hUzelf den spot dreef met
de wereld, en dat hU in zUn begrensden kring
Vorarlberg
(1917—1921) In £upen en Malmédy (1920)
Tirol en Salzburg (1921), te Wilna GC
Doch het belang rUkste van dit alles is dat
elndelUk de laatste achter den rug hebben van
deze „vreedzame oplossingen" die erger kun
nen zün dan een oorlog. Hoe dlkwüls houden
zü den oorlogsgeest wakker? Hoe dikwüls
voeden zü den haat? Hoe dlkwüls prikkelen ze
tot revanche?
doorgaan der volksstemming van heel ande
ren aard. TUdens hun terugtocht voor de
Poolsche troepen, hadden de bolsjewieken de
stad aan Llthauen gegeven. De staatsgreep
van den ..opstandlgen” generaal Zéligowskl
bracht Wilna echter op 9 Oct. 1920 In Poolsch
bezit. Llthauen liet het daar niet bü en het
e stemming waarmee de bevolking van
het Saargebied Zondag tn overweldi
gende meerderheid te kennen gaf dat
Zü Duitsch is en Dultsch wil blüven. was de
laatste die werd voorgeschreven door het Ver
drag van Versailles om de bewoners van ruim
een dozUn gebieden zelf te doen uitmaken bü
•welken staat zü wenschten te worden in-
gelüfd
De eerste volksstemming na den wereld
oorlog werd gehouden In Sleeswük met het
doel de door het Verdrag van Weenen vast
gestelde grens te wüzlgen. Het gebied waar
de stemming gehouden moest worden, werd
In twee deelen gesplitst: een Noordelüke
strook van 390.000 H.A. met 107.000 bewoners
en een Zuldelüke strook van 133 000 HA met
109.000 bewoners waarvan er 63.000 de bevol
king der stad Flensburg vormden.
De Noordelüke strook stemde het eerst en
wel op 10 Februari 1930. Niet minder dan
74.3 pet. der uitgebrachte stemmen was voor
Denemarken, wat na zes-en-vüftig jaivn
Pruisische overheerschlng een merkwaardig
resultaat genoemd mag worden De Zuldelüke
strook ging met 79 pCt. der stemmen aan
Dultschland over. In Denemarken beschouw
de men dit als een ramp. Konlng Christiaan
de Premier
van Flens-
De Egyptische regeertng heeft besloten de
subsidie aan de exporteurs van mandarijnen en
sinaasappelen te verhoogen tot £40 000. Het
Departement van Hafidel en Industrie heeft den
exjjórteurs meegedeeld, dat zü de volgende 6
jaar op subsidie kunnen rekenen, maar dat deze
elk jaar met 20 proc. verminderd wordt
Men hoopt nJ., dat na 5 jaar de Egyptische
frult-lndustrie zal kunnen concurreeren met die
van andere landen zonder steun der regeerlng.
Gemeld wordt, dat een Dultsche firma tc Bre
men het Egyptische Departement van Handel
en Industrie heeft meegedeeld, dat In Dultach-
land een afzetgebied bestaat voor Egyptische
sinaasappelen en men aldaar met succes kan
concurreeren met het product uit Palestina.
De Dultsche firma heeft aangeboden om
groote hoeveeltyden sinaasappelen uit Egypte
ATT f A °P di* blad z*Jn ingevolge de verzekerlngsvoorwaarden tegen E1 7^0 levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door TT 7 lift bW een ongeval met p bM verlies van een hano
I sl «Ti /-A MJ VX I w 1 W I—» O ongevallen verzekerd voor een der volgende uitkeerlngen aJVFe" verlies van belde armen, belde beenen of belde oogen T iJVza" doodelljken afloop 1 fciOVJe" een voet of een oog
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLUK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
30.
BlU had zooiets gezegd, dat hU uit
vinder was. Dan waren er nog de minister van
de Luchtvaart en sir Oswald Coote. die in
staal deed. Op de een of andere manier scheen
dat verband te houden. Daar het nutteloos was
verdere bespiegelingen te houden gnf Bundle
het op en concentreerde haar gedachten up net
op handen zünde onderhoud met lady Caterham.
Die dame woonde in een groot som oer huls op
een van Londen's deftige pleinen. Binnen rook
het naar zegellak, vogelzaad en eenigszlns ver
gane bloemen. Lady Caterham was een groote
vrouw.... groot op allerlei manieren. Hare
afmetingen waren meer majestueus dan breed,
ze had *en grooten krommen neus en haar ooven-
Mp deed een heel klein welnigje een snor ver
moeden. Zü was verwonderd haar mcht te zien,
bood haar een koude wang asm. die Bundle
plichtmatig kuste.
J)at ts een heel onverwacht genoegen,
meen.” merkte ze koel op.
„We zün eerst kort terug, tante Marcia.”
.Dat weet ik. Hoe maakt Je vader het? Zooala
gewoonlük?”
had verzet,
later, 11
gebieden van Allen -
like deel uitmaakten
West-Prulsen, beslissen of zü
zich bü Polen zouden aansluiten of niet. Het
resultaat was een nog grootere triomf voor
Dultschland dan thana in het Saargebied.
Voor het „grosze Vaterland” spraken zich uit
In Marienwerder 368 van de 396 kiesdistric
ten en 96.900 van de 106.000 kiezers, In Allen-
stein 1694 van de 1704 kiesdistricten en 98
pet. der kiezers.
Polen kreeg slechts, volgens de bepalingen
van Versailles, bM
oevers van de Weiciibel
dertig meter lengte en vüftlg meter breedte,
alsmede vier dorpen en de haven van Kurze-
brack. Het doel hiervan was, Warschau de
souvereiniteit over genoemde rivier te ver
zekeren.
De grenzen van het na-oorlogsche Oosten
rijk werden vastgesteld door het Verdrag van
Trianon, behalve voor wat betreft het bekken
van Klagenfurt. Dit gebied werd in twee
deelen gesplitst, waarvan de Zuldelüke helft
onder Joego-Slavié stond en de Noordelüke
helft onder Oostenrük. Een volksstemming zou
uitmaken of deze toestand bestendigd werd,
dan wel of heel het bekken ofwel aan Joego
slavië, ofwel aan Oostenrük zou vervallen.
Het was den 10 October 1922 dat de stem
gerechtigden van de Zuldelüke helft ter stem
bus togen. Van de 22.025 stemmen waren er
15.378 of 58 pet. voor Oostenrük. Volgens de
vredesbepahngen hoefde nu de Noordelüke
helft niet meer te stemmen en heel het bek
ken van Klagenfurt bleef Oostenrüksch als
bet steeds geweest was.
De belangrijkste der volksstemmingen was
ongetwUfeld die van Opper-SUezlë waarbü het
ging tusschen Polen en Dultschland om een
oppervlakte van 1.077434 H A. met groote na-
tuurlüke rükdommen en 2480.000 bewoners.
De Verdragen van Baint-Germaln en Tria
non bepaaldéh dat Hongarüe de 356 K.M.3
groote. Duitsch sprekende omgeving van So-
pron (Oedenburg) moest afstaan aan Oosten
rijk en ontruimen vóór 9 Augustus 1931. Hon
garije begon echter een felle protestactie en
de Oostenrüksche gendarmerie werd door tot op
zekere hoogte geregelde benden aangevallen
waar zü zich vertoonde. Italië bood zün be
middeling aan en 13 October kwamen belde
partüen te Venetië overeen dat een volks
stemming beslissen sou over „de toekomst van
het land van Sopron. Het was 14 December
1931 dat men ter stembus toog. Hongarüe be
haalde met»- 16300 tegen 8.200 stemmen de
overwinning. Oostenrük protesteerde omdat
de stemming niet vrü was geweest en omdat
de klezerslüsten vervalacht waren. De con
ferentie van ambassadeurs erkende echter 33
December den uitslag en In Februari 1922 be
rustte ook Weenen er In.
Het Is ook eenige malen voorgekomen dat
volksstemmingen wel vastgesteld waren, doch
niet gehouden werden. Dit gebeurde in Te-
schen en te Wilna.
Polen en Tsjecho-Blowaküe streefden belden
naar het bezit van Teschen en om daar een
einde aan te maken, besloot men tot een
volksstemming In September 1919. Het gevolg
echter was een zoo gevaarlüke spanning dat
zoowel Polen als Tsjecho-Slowaküe van de
volksstemming afzagen en de vaststelling
hunner grenzen toevertrouwden aan de Con
ferentie van Ambassadeurs.
In Wilna waren de oorzaken van het niet
-a /r r. William Edgell is op 73-jarigen leeftüd*
1VI Midsomer Norton, nabü Bath, over-
A -A. leden, schrijft ons onze Lonoensche cor
respondent. nu vüftlg jaren van zün leven ge
wijd te hebben aan pogingen om te bewUzen,
dat de aarde niet' bolvormig, maar ulat was
Hü hield er meer theorieën op na, onder an
dere deze, dat de middellün van de zon niet
meer dan 10 mülen (16 kilometers) bedraagt.
Zün „geoplanarisch” stokpaardje bei eed hü
op nadrukkelük verlangen van zijn vader die
op zün sterfbed den wensch te kennen gegeven
had. dat de toen 23-jarige William niet zou
rusten voor hü klinkklaar bewezen had. rat de
aarde plat was. De zoon legde de belofte af.
maar niemand weet zeker of hü zelf wei ge
loofde in de juistheid van de steldng, die hü
zün leven lang poogde te bewUzen.
Velen achten het onwaarschünlük vooral daar
hü er op later leeftüd de büna nog grilliger*
theorie betreffende de middellün der zon bü-
nam. Het was alsof hü met de heele zaak den
draak wtlde steken.
HU moge een eenigszlns zonderling man ge
weest zün. hü was echter In geen geval een
man zonder kennis en vernuft. Op werktuig
kundig gebied heeft hü eenige prestaties ver
richt. die nu wel niet bepaald geniaal waren,
maar toch getuigden van ylndlngrUkheid. Ook
waren de argumenten of drogredenen
waarmede hü het „ondergaan" van
eenigszlns
zeer
het
miiiiiiitiuiiiiiiiiiuii DE TURK HiiiniiiiillilllllllllllB
einde van een fel geschil was dat de Volken
bond in 1921 vcorstelde een internationale
troepenmacht naar Wilna te sturen en een
volksstemming te houden. Polen noch Llthauen
durfde dat echter aan, daar Sovjet-Rusland
dreigde In de aanwezigheid van een Interna
tionale troepenmacht aan zün grenzen een
„casus belli" te zullen zien.
En nog Is de lange rü niet ten einde. Volks
stemmingen toch werden verder gehouden In
^ora^berg (1919). op de Aaland-eilanden
In
U932'.
t wü
Londen gaat er. volgens onzen Londenschen
correspondent, terecht of ten onrechte prat op
het grootste ,flat"-gebouw van Europa te bezit
ten. Ml. ten onrechte: er Is in het geheel geen
reden om er trotsch op te zün. wanneer een paar
honderd menschen onder één dak wonen. Dit
gebouw werd In den afgeloopen zomer voltooid:
het staat in Hammersmith, voert den deftigen
naam Latymer Court, heeft 500.000 g.kest en
bevat 360 flats en 30 winkels. Als alles verhuurd
Is, dan zullen er ongeveer 1200 menschcr in dit
„huls” wonen.
Het gebouw ziet er in zün soort niet kwaad
uit. Het Is slechts zeven verdiepingen hoog en
maakt dus, ondanks zün buitensporige breedte
eu diepte en zün honderden en honderden
vensters een minder overweldigenden indruk
dan men van zulk een menschen-kazerne ver
wachten zou. De architect heeft, zoo goed en
zoo kwaad als het ging, het „kolossale" pogen
te temperen door middel van eenvoudige deco-
ratieve kunstgrepen, en menig gebouw van veel
geringer afmetingen lükt bü den eersten aan-
blik grooter en grootscher.
Maar door geen kunstgrepen kan het büna
afschuwelüke feit weggecüferd worden dat dit
ééne huls bestemd Is voor 360 gezinnen, groot
- en klein.
Voor wü anderhalf Jaar verder zün. zullen
