Ervaringen van een detective
^Kdw^aaL
van
H
DE ENGELSCHE KAPERS
2
Bfe
I
I
I
den dag
I
ROBERT J. FOSTER
VERTELT
HET GEHEIM VAN
DE 7 WIJZERPLATEN
OIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIN
I
llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllillllllllllllllllllllffl^
Kv
Een verbod
Tijdens het dansen
gestorven
een
grasmaaier
Groote ijsbrekers
Anti-zelfmoorddienst
Een zwarte Blauwbaard
Van een ijsschots gered
Goed betaald baantje
--s
Veertiende eeuwsch
manuscript
6
il
ÉS
Paderewski voor de
11
tv
microfoon
DOOR AGATHA CHRISTIE
Oesters krijgen minder
mooie kleur
Een fietslustige groot
moeder
Doodgewaande keert
naar huis terug
Vereenvoudiging van
het Turksch
Onge/uAAen, waarbij geen toeval
in het gpel wan, doch die het
werk waren van mis
dadigere
=2
Vertrouwen in
„baron”
\De oude
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
WO’ENSDAG 23 JANUARI 193$
Verleden jaar hebben de
27 gemeentelijke
'Gl
9
VUKITENDE HOOFDSTUK
DE LIJKSCHOUWING
niet «*-
(Wordt vervolsd)
rijden en onderweg praten»’
Tom was de laatste, die het schip verliet. Terwijl
hü langs het touw omlaag gleed, sloegen de vlam,
men reeds uit het schip. „Gauw er vandoor," riep
hü Spoedig richtte de boot zich naar de kust.
Vlug werd een van de reddingsbooten uitgezet en
bemand De gewonden werden in de boot geholpen.
Mary stond er op. eerst het schip te verjateti, nadat
alle gewonden in veiligheid waren.
was de „baron"
wat wij zouden
President Moestafa Kemal Ataturk, zooals
Kemal Pasha zich sedert de afschaffing van ti
tels als Bey en Pasha noemt, heeft zijn goed
keuring gehecht aan de eerste duizend woor
den van het offlcieele standaardwoordenboek
der nieuwe vereenvoudigde Turksche taal. Het
nieuwe woordenboek zal zoowel de vereenvou
digde nieuwe uitdrukkingen als de gebruikelijke
oude woorden en uitdrukkingen bevatten en zal
zoo spoedig mogelijk gereed gemaakt en gepu
bliceerd worden.
Uit Rome wordt de aankoop van staatswege
gemeld van een handschrift van Dante's Divlna
Commedia. Het manuscript dateert uit de 14e
eeuw en is voorzien van commentaar van Ben
venuto da Imola. Het is op uiterst zorgvuldige
en fraaie wijze op perkament geschreven en
omvat 284 bladen, waarvan vele verlucht zijn
met decoratieve initialen. Het handschrift, dat
voor 200 ooo Lire werd aangekocht, is uitste
kend geconserveerd. Volgens uitvoerige notities
in de marge van de pagina's, welke de eerste
verzen van het .JPurgatorio” bevatten, was het
manuscript reeds in het begin van de 15e eeuw
naar Spanje overgebracht. De betreffende aan-
teekeningen zijn in het Castiliaansch dialect.
I
De Engelschen vochten dapper, maar het geluk
Was tegen hen. De andere twee galjoenen begonnen
ook te vuren en spoedig stond de „Zeewolf" in brand.
Onmachtig de vlammen te blusschen, gaf Tom bevel
het schip te verteten.
In een stille straat, aan de achterzijde van
het Berljjnsche hoofdbureau van politie, kan
men op de deur van een klein huis een naam
bord vinden met het opschrift „Aritl-Zelfmoord
Dienst".
Zij die zich aan dit huis vervoegen, worden
door een vriendelijken ouden man of vrouw
ontvangen. Zonder naar den naam van hun be
zoekers te vragen geven zij dezen gratis advies
en trachten zij hen ervan te overtuigen, dat
het leven waard is om geleefd te worden. Zij
vragen hiervoor geen enkele tegenprestatie.
Tot hen die advies komen vragen behooren
zoo juist ontslagen gevangenen, die niet naar
hun familie terug durven keeren, studenten die
voor een examen gezakt zijn en een groot aan
tal verliefden.
De meesten hunner verlaten het huis met
nieuwe hoop.
Krachtens een besluit van den Portugeeschen
minister van Justitie zullen rechters en alle
andere ambtenaren van de rechterlijke macht
voortaan geen casino’s, wedstrijden of andere
plaatsen waar gewed wordt, meer mogen be
zoeken.
Overtreding van dit verbod zal met ontslag
worden gestraft. In de motlveering van dit be
sluit verklaart de minister dat rechterlijke amb
tenaren weg moeten blijven van plaatsen die
meermalen door duistere elementen worden be
zocht.
De politie van Misstsippl heeft een gewefei-
gen neger. James H. Coynen, gearresteerd, die
beschuldigd wordt van moord, kannibalisme en
grafschennis.
Hij heeft bekend vier vrouwen te hebben
vermoord, wier hoofden men In een koffer heeft
gevonden. Dit was acht jaar geleden gebeurd
Later vond men de resten van een jongen en
een meisje in den staat Indiana.
Zijn laatste misdaad was de moord op een
man en een vrouw in Cleveland. Ook wordt hij
ervan beschuldigd graven te hebben opgebro
ken en lijken weggehaald.
Hij heeft dit alles gedaan, naar hij zeide.
omdat hjj verlangde naar menschelijke been
deren.
leen had.
Als het donker
te wor
ging
Bundle kwam ongeveer sas uur v.m. thuis Om
half tien was ze op en gekleed en belde ze
Jimmy Thesiger op.
Het bevreemde haar een weinig, dat ze zoo
vlug gehoor kreeg, tot hij haar uitlegde dat hü
naar de lijkschouwing ging
„Ik ook," set Bundle, „en ik heb je massa s
te vertellen."
Hoe denk je erover, willen we ar naar toe
Max Holenstein, een Zwitser, die in den we
reldoorlog in het Oostenrüksche leger had mee
gevochten, werd reeds twintig jaar vermist en
daarom al lang voor dood gehouden.
Dezer dagen is hfj teruggekeerd naar Arbon
in Zwitserland, waar zün oude moeder woont.
In de eerste jaren van den oonog werd hü door
de Russen gevangen genomen en als gevangene
naar Siberië gevoerd. Eenlge Jaren geleden werd
hü pas vrijgelaten. Hü hoorde toen tot zijn
groote verwondering, dat de oorlog al afgeloo-
pen was! Na eenlge jaren rondgezworven te
hebben heeft hü zün geboortedorp weer bereikt.
Met behujp van vliegtuigen heeft men 8S
v'sschers, die tüdens een der zwaarste stormen
xan de laatste jaren op een üaschots in de
Kaspische Zee ronddreven, weten te redden
Voordat zü door de vliegtuigen werden ont-
oekt, hadden de visschers bü een temperatuur
van 50 graden vorst ontzaglüke koude en hon
ger geleden.
Hoewel een dikke mist het zoeken belemmer
de, slaagde een der vliegtuigen erin, de mannen
op te sporen, waarna levensmiddelen, kleeding
en medicünen naar,beneden werden geworpen.
De beroemde Poolsche pianist Ignaze Pade
rewski heeft, naar de Amerikaansche bladen
melden, het voorstel van de National Broad
casting Corporation aanvaard om in de studio
van den omroep een concert te geyfrt dat per
radio zal worden uitgezonden.
Tot dusver heeft Paderewski altüd geweigerd
om voor de radio te spelen.
Een grootmoeder uit Nieuw-Zeeland heeft ge
heel Nieuw-Zeeland doorgefietst, een afstand
van 1500 mül. Ze legde dit traject af in 8 dagen
en 11 uur en verklaarde, „dat het een heel aar
dig tochtje was”. Mrs. Kitty O'Sullivan, zooals
haar naam is. reed van het Noordelükste
puntje, Spirits Bay tot Bluff, het meest Zul-
delüke punt. De Straat Cook stak ze per stoom
boot over. De afstand van Christchurch en Ti-
maru. 112 mülen land, reed ze in 8 uur. In een
interview verklaarde Mrs. O’Sullivan dat ze op
haar tocht veel met tegenwind en slechte be
strating te kampen had gehad, onderweg was
men echter zeer vriendelük voor haar geweest,
vrachtwagenbestuurders vroegen haar vaak
om mee te rijden, maar ze was te sportief om
hieraan gevolg te geven.
Ze had niet één lekken band gehad.
BB
In het dorp Janoshalma (Hongarüe) werd
iemands naamdag vroolük gevierd. Een eigen
aardige treurige gebeurtenis maakte plotseling
een einde aan het feest.
Onder de gasten bevond zich een 40-jarige
vrouw, wie de arts, daar zü aan asthma leed,
elke heftige beweging en vooral het dansen
verboden had.
Zü kon de bekoring echter niet weerstaan
om mee te doen aan een vurigen Tsjardas.
Plotseling werd zü onwel en eenlge oogen-
bllkken later stierf zü in de rfrmen van haar
partner.
Wegens benzinegebrek moest een der vlieg
tuigen op een üsveld landen, doch nadat een
ander toestel benzine had gebracht, kon het
weder opstügen en tenslotte slaagde men erin
ook de visschers in veiligheid te brengen.
eder Jaar kwam hü weer terug vanuit Vlaan- 1 leen bü een paar hier in den omtrek. Ik heb
deren naar Holland om het gras te maaien altüd heel hard moeten werken en maakte
bij verschillende boeren, dat dan na gedroogd lange dagen. Zondags werkte ik nooit. Ging dan
Msar je weet wel hoe het gaat mei die uit
vindingen.” zei de Amerikaan. .Boons «rillen die
De Parüsche gastronomen hebben met een
zeker spütig gevoel moeten constateeren, dat de
beroemde Marenne oesters, die tot de meest
geliefde lekkemüen behooren, niet meer deselfde
mooie groene tint van vroeger hebben. De
oesterbedden bieden ruimschoots voedsel aan
de oesters, en deze zün dan ook nog steeds van
uitstekende kwaliteit. Men neemt echter aan,
dat de olie, afkomstig van de binnenkomende
schepen, Be blauwe algen, die op de oesters een
groenen weerschün teweegbrengen, doodt.
In verband hiermede wordt er thans door
de kustwacht in de Vendee en in Bretagne
angstvallig op gelet, dat de schepen geen olie
over boord werpen.
"BmnOte had zoo het Mee dat hü achter zün
jnasker onaangenaam lachte
„Ja,” ging hü verder, „een goudmün
„Wel eenlge tnenachenlevens waard." zei no.
B cynisch en lachte.
spionnen te Newark. Wü vonden groote voor
raden arsenicum, stapels plannen, massa's in
structies, welke allen twüfel bulten sloten, en-
zoovoorts. Ik wist genoeg.
Den volgenden morgen begaf ik mü naar de
geïnteresseerde diensten der regeertng. De pro-
cureur-generaal Charles F. Lynch aanhoorde
mü met veel belangstelling, maar liet zich toch
allerminst er van overtuigen, dat de stoutmoe
digheid onzer vüanden zoover ging. Niettemin
zegde hü toe zün volledigen steun te zullen
Verleenen bü het verder onderzoek. Wü zouden
beginnen met dictaphones aan te brengen in
het appartement van den „baron" en in het
hoofdxwartler der spionnen.
De leiding van de contra-spionnage kreeg op
die manier spoedig afdoende bewüzen in han
den van de misdadige voornemens der spion
nen. Op zekeren avond dat mün medewerker
zün „medeplichtigen” te zünen huize ontbood,
bracht dr Bischoff een groote bom mee waar
door de Gould-fabrieken nog denzelfden nacht
opgeblazen moesten worden.
Vanaf dat oogenblik werd mü de verdere af
wikkeling van de zaak toevertrouwd. Denzelf
den nacht arresteerde ik de heele bende, ter
wül zü haar voorbereidingen trof om de Gould -
fabrieken te vernielen. Deze arrestatie verliep
niet bepaald rustig, maar ik bereikte mün doel
en dat was toch het voornaamste.
Bischoff, Reichalt en Heinemann werden
alle drie veroordeeld tot vüf-en-dertig jaren
gevangenisstraf. Toen zü pas waren opgesloten,
kwam er nog vrü veel correspondentie voor hen
binnen, welke qgtuurlük de politie in handen
viel. Wü leerden hieruit, dat zü ook nog de
militaire voorraden van Bush Terminal op
Brooklyn hadden moeten vernielen, terwül een
aanslag was voorbereid op een Amerikaanse!)
troepentransport naar Europa.
gewonen arbeid deed. Voor hem dan ook heele-
maal niet vreemd meer, want én de boeren én
het oudje waren aan elkaar gewend geraakt.
Een keer, dat ik voor herstel van gezondheid
een aantal weken bü een der boeren mocht
doorbrengen maakte ik kennis met hem.
Gerrit heette hü maar de boeren spraken
altüd van „ouwe Garrit". Ik was nog heel Jong,
nauwelüks 23 jaar toen ik met hem in aanra
king kwam en Gerrit was de zeventig reeds ge
passeerd.
De eerste dagen mocht hü mü heelemaal niet,
hü vertrouwde mü niet al maar dacht hü dat
ik hem voor den mal hield en hem uitlachte.
Wanneer wü ’s morgens na het melken vroeg
op het erf waren, had Gerrit al een dag achter
zich. Meestal stond hü om drie uur op en ging
aan X werk; het gras was dan mSlscher zeide
hü en het maaien gemakkelüker.
„Wordt het mooi weer vandaag, Gerrit?”
vroegen wü hem op een morgen „Ik geloof het
niet,” was het antwoord. „Vanmorgen zat er
een spüker In de zon en dat geeft altüd re
gen.”
Lachen dat we dan deden! maar bü Gerrit
was het volle ernst en hü was dan zeer ver
ontwaardigd. Meestal kwam zün voorspelling
uit. Hü was een weerprofeet.
De zware arbeid van X grasmaaien had den
rug van Gerrit krom gemaakt en diepe groeven
zaten in de zwaar gespierde handen. Gerrit had
een mooien kop. Ik herinner het mü nog leven
dig. Aan de verschillende maaltüden zaten ook
de andere knechts aan, aan den pap-maaltüd
’s avonds ook Gerrit. Ik mocht altüd naast
hem zitten en vond dat heel voornaam. Wü wa
ren aan elkaar gewend geraakt en goede vrien
den geworden. Voordat de maaltüd begon wer
den de hoofden ontbloot en bad ieder zün Onze
Vader. Petjes werden weer opgezet. De groote
schaal met pap kwam op tafel. Ieder had een
lepel en dan begon het gelepel. De boerin
draaide geregeld de schaal in X rond. Begon de
bodem zichtbaar te worden, dan werd de schaa>
opnieuw gevuld en begon ieder weer van voren
af aan.
Was ieder voldaan en de maaltüd geëindigd
dan gingen de petjes weer af. Een goed woord
werd gesproken en wü kuierden het erf op en
genoten van de vriendelüke avondstilte aan den
voet van den dük.
De arbeid was geëindigd. De boerin kwam met
een grooten stapel kousen en sokken waarin
gaten als groote appels en ging üverig aan X
stoppen. De koeien lagen te herkauwen in de
wel en de paarden, moe van de dagtaak, ver
lustigden zich in .het malsche gras.
Dan zaten wü, jonge menschen, allen om
ouwen Gerrit, die uit zün jeugd vertelde.
Met de grootste aandacht luisterden wij
want Gerrit kon zoo smakelük vertellen alles
zoo eenvoudig zoo zonder eenigen opsmuk
eerst uit zün kinderjaren op de schoolbanken.
Lang was hü niet op school geweest, want al
gauw moest hü den kost verdienen. Hü was de
oudste en had nog 10 broertjes en zusjes zeide
hü en vader en moeder waren arm. „Getrouwd
ben ik nooit geweest. Ik heb altüd maar alleen
op de wereld gezworven en behoefde maar al
leen voor müzelf te zorgen.”
„Heb je altüd gras gemaaid?" vroeg ik hem. schoorsteenvegers van Zagreb, ongerekend de
„Ja,” zeide hü, „altüd. Heel wat boeren zün mün
bazen geweest. Eer waren goede, maar ook wel
eens lastige boeren. De laatste jaren kom ik al-
zel Bundle, „het is allemaal heel
goed gegaan. Word nu maar niet bang nu alles
achter den rug is. Het had verkeerd af kunnen
loopen. maar dat is goddank met gebeurd
„Goddank, zooals u zegt freule. Ik heb den
heelen avond in angst gezeten. Het Is een
eigenaardig soort weet u.”
„Den verduiveld eigenaardig soort." zei Bundle,
terwül ze krachtig haar armen en boenen mas
seerde. „Ze behooren werkelük tot een soort,
waarvan ik tot vanavond altüd gemeend heb,
dat ze alleen in boeken bestonden. In dft leven,
Alfred, kan men altüd nog Iets lecren
te zün op het land, als hooi werd binnengehaald. I eerst naar de vroegmis en dan boodschappen
Eerst twee uur later kwam een bleekc en
angstige Alfred Bundle verlossen. Ze vlei bijna
In zün armen en hü moest haar vasthouden.
„Het is niets.' zet Bundle. „Ik ben alleen
maar wat stüL Hier, laat me gaan zitten."
,,Och hemel, freule, het Is verschrlkkelük
geweest."
„Onzin,"
„De dochter van lord Caterham, lady Eileen
Brent."
„Bauer had haar voor moeten «ün," zei
Mosgorovsky. ..Dat was slordig van hem. Aan
wie was die brief gericht?”
„Aan zün zuster geloof ik," iel no 3.
„Dat is ongelukkig," «el Mosgorovsky. „Maar
er is niets aan te doen Morgen heeft de lük-
schouwing op Ronny Devereux plaats Ik ver
onderstel dat dat geregeld te.”
.Men heeft overal geruchten rondgestrooid
dat dorpsjongens daar aan het oefenen zün
geweest," sel de Amerikaan.
„O. dan is dat wel in orde Ik geloof dat Ik
verder niets meer behoef te zeggen. Ik geloof,
dat we allen onze dierbare Een Uur moeten tell-
citeeren en haar geluk wenschen met de rol,
die ze moet spelen
„Hoera!" riep no. 4. „Op Anna!"
Alle handen maaken het gebaar dat Bundle al
eerder opgemerkt had.
„Op Anna!"
Een Uur dankte voor het saluut met een
typische bulten landache beweging der hand.
Toen stond ze op en de anderen volgden haar
voorbeeld. Voor het eerst kreeg Bundle no. 3
een beetje te zien, toen hü Anna’s avond
mantel om kwam hangen een lange, zwssr
gebouwde man. Toen ging het gezelschap één
voor één door de geheime denr naar bulten
Moagoroevky maakte die achter hen dicht. Hü
wachtte even en toen hoorde Bundle hem de
andere deur ontgrendelen, en er door gaan
nadat hü eerst het electrtache licht gedoold
had.
waren onder Bundle’s oogen en dat ze er over
het geheel uitzag alsof ze den vorigen avond
laat op was geweest.
„Vertel nu eens,” zei hü terwül de auto zün
weg zocht door de voorsteden, „wat voor ge
heimzinnige daden heb Je gesteld?"
„Ik zal het Je vertellen." zei Bundle, „maar
val me niet in de rede tot ik klaar ben
Het was nogal een lang verhaal en Jimmy
moest heel nauwkeurig op den auto letten om
een ongeluk te voorkomen. Toen Bundle klaar
was. zuchtte hüDaarna Keek hü haar onder
zoekend aan.
„Bundle...."
„Ja?”
„Zeg; je houdt me toch niet voor den gek?"
„Wat bedoel je?"
„Het spüt me," verontschuldigde Jimmy zich,
„maar het is precies of ik het vroeger al eens
gehoord heb In een droom, begrüo je?"
„Ja. Ik weet wat je bedoelt," zef Bundle
meevoelend.
„Het is onmogelük,” zei Jimmy terwül hü
zün eigen gedachtenloop vervolgde. „De
schoone buitenlandsche avonturieuter, het
internationale genootschap, de geheimzinnige
no. 7 wiens identiteit aan niemand bekend la.
Ik heb alles honderden keeren In boeken ga
leien
„Natuurlük. Ik ook. Maar dat 1* nog geen
reden, waarom het niet heusch sou kunnen ge
beuren.”
„Dat B wel zoo,” gaf Jimmy toe.
,.Ik veronderstel, dat litteratuur gebaseerd is
op de waarheid. Ik bedoel, dat als er niets ge
beurde. de menschen het ook niet konden be
denken.”
„Je hebt op één manier gelük," gaf Jimmy
toe. „Maar toch kan ik niet nalaten even in
mün arm te knüpen en te zten of ik wakker
ben."
„Zoo voelde ik me ook."
Jimmy zuchtte diep.
„Goed, ik veronderstel dat we wakker zün.
Laat eens küken: Een Rus, een Amerikaan,
een Engelschmandan waarschünlük een
Oostenrüker of een Hongaar.... en een dame
die een Russteche of een Poolsche is.... nogal
een representatief gezelschap.’
„En een Dultscher," Bundle. .Je hebt den
Dultscher vergeten."
,,O." sei Jimmy langzaam. .Je denkt...."
„De afwezige no. 3. No. 2 te Bauer onae
lakei. Dat bleek heel duidelük over wat ae zel
den over een rapport, dat ze verwachtten, dat
niet binnen gekomen was.... al kan ik niet
bedenken wat er over Chimneys te rappor-
teeren valt.”
„Het zal weinig verband houden met Gerry
Wade’s dood," zei Jimmy ,Xr te Iets, wat wü
nog niet achterhaald hebben. Zei je dat ge
Bauer inderdaad vernoemd hebben?"
Bundle knikte.
„Ze keurden af, dat hij den brief
vonden had
beroerde dingen niet werken."
..Een man als sir Oswald Coote zal zich niet
Vergist hebben, zef Mosgorovsky.
.Daar ik zelf vliegenier ben, kan ik wel zeg
gen," zei no 5 „dat de zaak beslist uitvoerbaar
ja. Men heeft het er al jaren over gehad
maar er moest een genie als Eberhard komen
voor het kon worden verwezenlükt."
„Nu," wei Mosgorovsky, „Ik geloof niet dat
we verder nog tets behoeven te oespreken U
hebt allen het plan gezien. Ik geloof niet dat
we het oorspronkelüke nog kunnen vervolmaken
Ja. dan heb ik nog gehoord van een brief van
Gerald Wade, die gevonden is...,, een brief die
daae organisatie noemt. Wie heeft dien ge
vonden?”
fooien, tezamen büna 200.000 gulden verdiend,
d l. per persoon aanzienlijk meer dan een ban
kier daar gemiddeld verdient.
De schoorsteenvegers ontvangen per maand
een vast bedrag, ongeacht ot er al dan niet
schoorsteenen geveegd moeten worden. Daar
tegenover zün zü verantwoordelük voor het
schoonhouden der schoorsteenen en voor alle
eventueele schoorsteenbranden, veroorzaakt
door hun nalatigheid.
In opdracht van de Bovjet-regeertng worden
er op het oogenblik te Odessa twee Ijsbrekers
gebouwd, die tot de grootste ter wereld zullen
behooren.
Zü zullen vüf dekken tellen, en uitgerust
worden met machines van 10.000 P. K.
Zü zullen moeten dienen ter verwezenlüklng
van den wensch der Sovjets om „de Noordpool
voor de Sovjets te veroveren" door zich op de
Noordelüke route van den Atlantischen Oceaan
naar de Stille Zuidzee, over de Noordpool, een
weg door het üs te banen.
et was in het begin van 1818 dat mün
aandacht viel op allerlei ongelukken In
fabrieken en opslagplaatsen, welke hoofd-
zakelük voor X leger werkten of militaire voor
raden herbergden. Nu eens was het een brand,
dan weer een ontploffing: de Amerikaansche
kranten stonden er om zoo te zeggen alle dagen
vol van. Plotseling en zonder eenlge aanwüs-
bare oorzaak raakte Ik er van overtuigd dat
hier geen toeval in het spel was, doch dat er
misdadigers aan het werk waren. En nog wel
misdadigers van een uiterst gevaarlüke soort.
Want toegegeven dat er systeem zat in deze
„ongelukken", stond het ook als een paal boven
water dat Dultsche spionnen ons dit leverden.
Aldus Robert J. Poster, een Ier van geboorte
doch sinds veertig jaren als Amerikaan gena
turaliseerd. Foster Is de leider van een groot
detectlve-bureau In de Vereenigde Staten. Onder
den oorlog maakte hü naam in de contra*
spionnage. Er is geen land ter wereld, waar
zooveel detectlve-bureaux bestaan en bloeien
als in Amerika. Er lag dan ook niets büzonders
in dat de Amerikaansche autoriteiten de con-
tra-spionnage aan particuliere detectives over
lieten. De kunst is het alleen maar om deze
heeren aan het praten te krijgen. Een verte
genwoordiger van een Fransch blad slaagde
daarin toen Foster een bezoek bracht aan Pa
rijs en daar klaarblükelük In uitstekende stem
ming raakte.
Ik toog aan den arbeid, zoo vertelde hü
verder, en na een paar dagen zoeken vond ik
niet de spionnen, doch den man die mü helpen
kon om de hand op hen te leggen. Het was
een Dultscher, die vroeger In mün dienst was
geweest, en dien Ik, toen de oorlog begon, had
moeten ontslaan, omdat hü zün vereering voor
Dultachland en zün haat tegen de Geallieerden
nu eenmaal niet voor zich kon houden. Hü ver
telde mü. dat hü het Amerikaanse!) burger
recht had verworven Ik zeide dat ik hem dan
wel weer In dienst wilde nemen, op voorwaarde
echter dat hü zich voorloopig niet In mün bu
reau vertoonde. Hü nam dit aan en voor drie
honderd dollars in de maand plus onkosten zou
hü trachten door middel der betrekkingen,
welke hü nog met zün vroegere landgenooten
onderhield. In verbinding te komen met de
Dultsche spionnage.
Ik vertelde hem ronduit wat ik van al de
„ongelukken” dacht en hü beloofde dat hü de
zaak zou onderzoeken Hü ging heen en spoe
dig was Ik er voor langen tüd van overtuigd,
dat Ik hem nooit meer terug zou zien. Maan
den lang hoorde Ik niets. Dat hü nog leefde
bleek alleen uit het feit, dat zün maandsalaris
prompt werd geïncasseerd. Zoo gingen er meer
dan drie maanden voorbü. tot hü op een oogen-
bllk, dat ik hem het allerminst verwachtte, te
lefonisch om een dringend onderhoud vroeg
Hü had mü een uitent belangrük verslag van
zün werkzaamheden uit te brengen. Had ik mü
dan toch niet vergist, toen Ik hem mün ver
trouwen schonk?
Wat hü mü mededeelde, was tn één woord
buitengewoon. Ergens aan den overkant van
de Hudson, op Hoboken, had hü een ontmoeting
gehad welke hem verder hielp en ten slotte
had hü verbinding gekregen met verschillende
Dultsche spionnen, onder wie een zekere dr
Bischoff, die hoofdagent was en rechtstreeks
van de Wllhelmstrasse afhing, verder een dr.
Reichalt en een zekere Heinemann.
Wü bespraken uitvoerig hoe wü van deze
ontdekking het best zouden profiteeren en ten
slotte besloot ik dat n.ün man ’n anderen naam
aannemen, een kroontje op zün visitekaartje
laten zetten en naar een groot huls In Newark
verhuizen moest. Wü hadden succes. Dr.
Bischoff stelde dadelük veel vertrouwen In zün
vriend, den „baron”, en op zekeren avond legde
hü dezen een stapel plannen voor zün neus.
,Xük eens,” zeide hü, Jk heb hier de platte
gronden van de Gould en Eberhardt-fabrleken
te Irrington ep van de Keystone. Dat heele ge
val moet de lucht In. U is Dultscher. Kunnen
wü op u rekenen, ja of neen?”
,Ja” zeide de „baron”.
De geestdrift van dr. Bischoff over zün nieu
we aanwinst was zoo groot, dat hü dadelük alle
terughoudendheid liet varen. Zonder verdere
Inleiding zwam hü voor den dag met een an
dere groote onderneming: de vergiftiging na-
melük met arsenicum van het proviand, dat
ten behoeve der Geallieerden naar het Weste-
lük front gezonden werd. Denk zü de medewer
king van een aantal fabrieksarbeiders, die
daarvoor natuurlük rükelük betaald werden,
bad dit plan een goede kans van slagen.
Nog geen uur na dft gesp
reeds bü mü- Wü overlegd,
doen. Eigenlijk was het onze plicht dadelük de
autoriteiten op de hoogte te stellen Doch wü
konden ze niet meer geven dan enkele, rond
uit gezegd, fantastische verhalen en geen enkel
bewüs. Daarom besloten we voorloopig nog op
eigen houtje verder te werken. Met mün hel
per pleegde Ik een Inbraak in het kwartier der
„Goed maar dan zul je me ook naar Chim
neys moeten brengen. De hoofdinspecteur komt
me daar halen.”
„Waarom?"
„Omdat hü een vriendelüke man la”
,Ik ook,” sel Jimmy. ,Jk ben heel vrten-
delük.”
„O Jü." zei Bundle, „Jü bent een stommerik,
dat heb Ik Iémand gisterenavond booren zeg
gen
„Wie?"
..Om heel Juist te zün.een Russische Jood.
O neen, toch niet. Het was....’’
Maar haar woorden gingen verloren tn een
verontwaardigd protest
,Jfet kan wel zün dat Ik 'n stommerik ben,"
zei Jimmy. „Ik geloof het ook wel.maar tk
wil met hebben dat Russische Joden dat zeg
gen. Wat heb Je gisterenavond uftgevoerd
Bundle?"
„Daar moet Ik Juist met je over praten," zei
Bundle. „Voorloopig adieu.”
Zü belde af op een plagerige manier, die
Jimmy aangenaam nieuwsgierig achuriirt HU
had den grootsten eerbied voor Bundle’s capa
citeiten, al was er geen zweem van diepere
genegenheid in «ün gevoel voor haar.
Ze heeft feta uitgehaaid, was zün opinie
terwül hü haastg zün koffie opdronk, ze heeft
vast iets uitgehaald.
Twintig minuten later stond zün klefne
two-seater voor het huis In de Brookstreet en
Bundle die had staan wachten kwam de trap
pen af Gewoonlük was Jtmmy geen goede op
merker, maar nu zag hü dat er zvrarte kringen
Het was nu al de veertigste maal, dat hü zün doen in de stad." Veertig jaar gras gemaaid,
dacht ik. Wat een arbeid Ik keek hem eens’
aan en zag dat oude voorhoofd diep met rim
pels bezet en dan die gekromde handen en dien
gebogen rug. En toch altüd een vriendelük ge
laat. steeds met n glimlach! Gelukkige Gerrit,
dacht ik want gelukkig was hü en zeer
tevreden.
Hü sliep in den koeienstal. Op een bos stroo en
oude dekens, die
hü van den boer
zoolang in bruik- i
,r s
begon te wor- j
den. ging hü
slapen, nam dan
afscheid van ons. „Goeien avond allemaal," zei
hü dan. „Onze Lieve Heer beware je vannacht!
ot morgen.”
lederen avond dezelfde wensch en toch....
lederen avond weer nieuw.
Op een avond ging ik hem eens achterna naar
den koestal. Heel donker was het daar. Ik deed
de deur op een kiertje open en ver in een
heel donker hoekje zag ik een kruisbeeld met
een lichtje en daarvoor geknield lag Gerrit.
Heel eerbiedig met gevouwen handen deed hü
daar zün avondgebed. De maan scheen door de
ruiten. Doodstil lag Gerrit daar. Op den drem
pel bleef jk staan Gerrit merkte niets was in
diep gebed verzonken.
Het maakte een diepen indruk op mü, niet-
katholiek. dit heel eenvoudige tafereeltje de
ouwe Gerrit In de eenzaamheid geheel al
leen en toch niet alleen. Kracht zoekend in
het gebed.
Toen ging ik ook ter ruste.
ATT A T~> AT AT l^1 op dit blad zijn ingevolge de verzekeringsvoorwaarden tegen ÜT bü levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door E’ *7 HO bW een ohe*?*1 met 17 O verlies van een hano
I t| I w I w 1-a O ongevallen verzekerd voor een der volgende ultkeertngen JT Uvs" verlies van beide armen, belde beenen of belde oogen E doodeUjken afloop een voet of een oog
