De nieuwe ster
Hercules
tKdu&Aaal
den dag
WUl
J
E
I
I
I
I
I
I
I
DE ENGELSCHE KAPERS
in
WINTER?
HET GEHEIM VAN
DE 7 WIJZERPLATEN
I
Ontdekking van amateur
I
WOENSDAG 30 JANUARI 1935
1
160.000 kranten per
uur -
Engelsche luchtpost
1
Geneesmiddel voor
opiumgebruikers
Postvluchten
f
DOOR AC AT HA CHRISTIE
- -
Kasteelinboedel onder
den hamer
Het geheim
zinnig pakket
De Prins van Wales als
componist
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
stuk
MARTIN BERDEN
(Nadruk verboden}
(Nadruk verboden)
iiiiiiiini
doodache
d
1
t
vroeg sa nog
negentiende hoofdstuk
nen.
BUNDLE’S AVONTUREN
(Wordt vervolgd)
Bundi* Brent was een vindingrijk meisje....
n
n
it
in
le
in
op
de
Op het oogenblik, dat d* deur achter Del
mage gesloten werd, trad de bezoeker door de
ler binnen. HU was een man
Jaar, vrij armoedig gekleed.
is
historie.
n
et
>r
e
t.
’t It nu weer in deze dagen
Als van ouds het oude lied:
Krijgen wij van 't jaar nog winter?
Komt hij wel of komt hij niet?
Telkens lees je van depressie
Of van luchtdruk In de krant.
En dan vraag je weer nieuwsgierig
Krijgt de kou de overhand?
Drie of vier keer gaf De Bilt ons
Haar voorspelling over vorst.
En dan werd er in de kranten
Heel wat drukinkt aan vermorst!
Nu weer lees je dat de koude
Uitstraalt uit het Poolgebied.
Is de winter dus in aantocht?
Komt hif wel of komt hij niet?
Zal het nu eens eind'Ujk lukken,
Gaan de gracht en ijsbaan toe?
Of is ‘t thans ook een herhaling
Van het spel van kiekeboe?
D’een hoopt dit van .ganscher harte,
’n Ander speculeert op frisch.
Maar van schdatsen kan je spreken
Eerst dan als het ijs er is!
Daarom houdt u aan de wijsheid,
Die een oude schipper gaf:
Wil je weten hoe het weer wordt?
Wacht dan kalm en rustig af!
”’*.J
id
le
stelling
kwam,
bibliotheek zijn gekomen.
1-
in
et
De „Kwartel" vloog op thuisreis van Cairo
naar Athene, de „Havik" op uitreis van Ka
rachi naar Calcuta.
Een Chlneesch dokter, die Ud is van de Na
tionale Commissie tot BestrUding van het
Opiumgebruik, heeft na uitgebreide proefne
mingen een preparaat uitgevonden, dat. naar
hü beweert, een doeltreffend geneesmiddel is
voor opiumgebruikers. Eierdooier en boonen-
extract zün de hoofdbestanddeelen van dit pre
paraat. Door toediening van ongeveer 20 i 30
gram hiervan genezen de cellen in het lichaam
van den opiumgebruiker, die door het vergif
zün aangetast, en de neiging tot het gebruiken
van opium zal langzamerhand afnemen.
zocht. Zal dit raadsel nu door de ontdekking
van Nova Herculis 1934 zUn opgelost?
De Nova kan men nu ’s avonds vinden rechts
van de zeer heldere ster Wega. die in het
BU dé firma Winkler. Fallert Sc Co. te Bern
vorden thans twee aaneengekoppelde rotatie
persen gemonteerd, bestemd voor .Xe Journal”
te ParUs. Deze persen zijn in de eerste plaats
berekend op snelheid en kunnen ongeveer
180 000 kranten van vier of ses pagina’s of
80000 kranten van 18 tot 24 pagina’s per uur
afleveren.
Een bijzonderheid bü deze rotatiepersen is.
dat ondanks deze snelheid kleurendruk op de
buitenpagina's mogelUk is en de blnnenpaglna's
In den rug gelümd worden.
30
Als hü niet gemeend had dat Bundle
wezenlijk geloofwaardig was.... nu dan zou hü
gemeend hebben dat ze de heele zaak verzonnen
had. Raarje slaperig en tegelUkertjjd in
spanning te voelen. HU keek weer op zUn hor
loge. Tien minuten voor twee. De tüd schoot op.
En toen, plotseling, hield hü den adem tn
en boog zich voorover en luisterde. HU had
iets gehoord. De minuten gingen voorbij. Daar
hoorde hu het weer.... het gekraak van een
Plankmaar het kwam van ergens beneden
Daar hoorde hü het opnieuw. Een licht onheil
spellend gekraak. Iemand bewoog zich hefme-
Uik en sluipend door het huis. Jimmy richtte
Öch gerufschloos op. HU kroop zachtjes naar
het trapgat. Allee scheen volmaakt rustig Toch
wist hu zeker, dat hy werkelUk dat sluipend
geluld gehoord had.'Het was geen verbeelding
Heel rustig en voorzichtig kroop hü de trap
»f, Leopold stevig in zün rechterhand gekneld.
Geen geluld tn de groote hal. Als sUn veronder-
dat het geluld van vlak onder hem
Juist was geweest, moest bet uit de
a
d
erry Aston stak met U bruusk gebaar z’n
sigaar aan. ..Ik zal dien Augiasstal reini
gen. dat beloof ik jel” riep hü- „Het stuit
me tegen de borst, mee te werken aan al die
corruptie en dat verspillen van 't geld der bur
gerij!”
Aston was nog niet lang burgemeester van
Huntington, doch had al gauw ontdekt, dat er
met z’n ambtenaren Iets niet in den haak was.
..Beste kerel.” antwoordde zün vriend Luc
Delmage, een welgesteld makelaar. .Als Je Je
plannen doorzet. dan voorspel ik Je een korte
regeertng. Niemand heeft dat vóór Jou nog ge
probeerd, of hü is er zelf de dupe van gewor
den.”
„Best mogelük. maar Ik zet door."
Op dit oogenblik werd er op de deur geklopt.
Een bediende trad binnen met de mededee-
ling dat er bulten iemand was, die graag den
burgemeester wilde spreken De man had ge
zegd. dat hü zeer geheime en vertrouwelUke din
gen had te bespreken, die hü -elleen aan den
burgemeester kon toevertrouwen.
„Laat hem dan maar binnen kamen,” zei de
magistraat, „doch..,.”
,Jk zal dan in de kleine kamer hiernaast wel
even wachten,” onderbrak Delmage, en stond
op. .scheep hem maar gauw af. dan gaan we
famen dlneeren."
dienen onder de aandacht van de
Worden gebracht.
Volgens prof. Seellnger worden de" nieuwe
sterren niet tot opvlammen gebracht door de
botsing van twee donkere hemellichamen maar
wel door het indringen van een donker lichaam
Ja, misschien wel van een geheel zonnestelsel
V
Ze was ook een meisje met fantasie. Ze had
voorzien, dat BH1, zoo niet Jimmy, tegen zou
hebben op haar deelname aan de mogelüke ge
varen van den nacht. Bundle hield er niet van
om tüd te verspillen aan discussies. Ze had
haar eigen plannen gesmeed en haar eigen rege
lingen getroffen. Een blik uit haar slaapkamer,
raam kort voor 't diner, was hoogst bevredigend
geweest. Ze had wel geweten dat de wüze muren
van de Abbey weelderig versierd waren met
klimop, maar het klimop bü het raam zag er
büscnder stevig uit, en zou geen mocihjkheden
bieden aan iemand van haar athlettsche neigin
gen.
Ze had niets aan te merken oo Bill’s en
Jimmy’s regelingen, zoover als die strekten.
Maar naar hare meenfng strekten die niet ver
genoeg. Ze maakte geen aanmerkingen, omdat
ze van plan was zelf voor dien kant van het
geval te zorgen. In bet kort, terwül Jimmy en
Bill zich wüdden aan de binnenkameren van de
Abbey was Bundle van plan, haar aandacht aan
den buitenkant te wüden. Ze had een oneindig
pleister in haar eigen gedwee# oerustlng in de
tamme rol dfe haar toegewezen werd, hoewel
ze zichzelf minachtend afvroeg, hoe het kon
dat beiden zich zoo Heten bedriegen. BUI was
natuurlük nooit beroemd geweest om zün tin
telend vernuft, maar van den anacren kant
kende hü of behoorde hü zün Bundle te ken-
En ze bedacht dat Jimmy Thesiger, al
kende hü haar slechts oppervlakkig, beter nad
moeten weten om zich te verbeelden, dat zü wo
gemakkelük en zonder vorm van proces op zü
gezet kon worden.
andere deur de kam<
van omstreeks Uw ji
Uit z’n heele manier van optreden bleek echter,
dat hü betere dagen gekend moest hebben.
„En münheer?” begon de burgemeester bet
gesprek.
„Men noemt u den eerlüksten burgemeester
van Amerika," zei de man met schorre stem,
„en nu heb ik hier voor u een klein, aardig
schandaaltje meegebracht om openbaar te ma
ken. Al de bescheiden daarvoor zün in mün
bezit"
Z’n hand gleed naar z’n binnenzak, maar
Aston keek hem niet heel vrlendelük aan.
„Ik neem dergelüke zaken niet ter hand, of
het moet in 1 belang van de gemeente zün,”
sprak hü. „Is degene, waarvan in die documen-
nog steeds in dienst van de
in een van die reusachtige wolken van kosmi
sche stof, die overal in de hemelruimte
zweven. De buitengewoon füne stof van die
wolk zal dan door wrüvlng met het indringen
de lichaam tot gloeiing worden gebracht, even
als dit ook het geval zal zün met den indrin
ger.
Volgens Nemst daarentegen zou het lot van
elke ster zijn eenmaal een Nova te worden.
Door het uiteenvallen van de atomen, waaruit
zü bestaat, zou haar Inwendige zoodanig in
spanning geraken en gloeiend worden, dat zü
gen dan wel honderdduizend maal zoo groot
zou worden, zouden wü binnen een kwartier
gebraden zün.
Het opvlammen van een ster is voor ons al-
tüd een eigenaardig verschünseL waarover de
denker naar hartelust mü meren kan. Mis
schien is dit opvlammen het gevolg van een
gruwelüke catastrophe, het vergaan van een
paar werelden en met haar van buitenaardsche
levende wezens.
Er blüft nochtans een troost over voor den
sentimenteelen mümeraar. De ramp, waarvan
de Nova het verhaal is, is reeds lang voorbü-
Is de schatting van den afstand, waarop de
Nova Herculis van ons verwüderd is. Juist, dan
zou haar ondergang reeds twee duizend Jaar
geleden hebben plaats gehad.
Tot welke ver strekkende gevolgen de ont
dekking van een Nova kan leiden, blükt ten
slotte uit een mededeellng van Prof. Kohl-
hörster. een der üverlgste «WMcrzoekers van
de z.g kosmische straling, die nu uit de Helste
metingen van de intensiteit dier straling meent
te mogen aflelden, dat zü afkomstig is van
ten minste een honderdtal Novae, een getal,
dat wonderwel overeenstemt met de schatting
van hun aantal, dat reeds eerder-door de astro
nomen was vastgesteld. Men heeft lang naar
de bron van deze geheimzinnige straling ge-
Blükens een. mededeellng der poster "en is
11'34 een recordjaar geweest voor wat betreft
het gewicht der brieven, die per luchtpost van
uit Engeland zün verzonden.
Het gewicht bedroeg in totaal 123 ton, tegen
l>8 in 1933, d.i. een vermeerdering van 43
procent.
Het aantal brieven dat in 1934 per luchtpost
vanuit Engeland werd verzonden bedroeg naar
schatting 8 mlllioen tegen circa 4 mlllioen in
1933.
Het gewicht der per luchtpost verzonden
post bedroeg in 1934 74 ton, tegen 67 ton in
1933.
De Prins van Wales heeft dezer dagen een
langzamen marsch voor doedelzakken gecom
poneerd en het manuscript, door hem zelf ge
schreven, ter beschikking gesteld van de band
van het Bchotsche Garderegiment, die onmld-
dellUk begonnen la den marsch in te studeeren.
Het ligt in^ de bedoeling dat de band den
marsch spoedig in bet openbaar ten gehoore
zal brengen, in het bijzonder ter gelegenheid
van het aanstaande 35-Jarige regeerlngsjubl-
leum van den koning.
Toen ze eenmaal in de afzondering van haar
eigen kajner was, gfng Bundle snel aan het werk
Eerst deed ze haar avondjapon uit e,. her-
kleedde zich, als het ware geheel. Bundle nad
haar kamenier niet meegebracht en zü had zelf
haar koffers gepakt. Anders zou de verwonderde
Fianoaise zich af hebben kunnen vragen
waarom haar meesteres een rijbroek meenam
en verder geen enkel rijkleed. Gedost in een
rijbroek, schoenen met crêpe zolen en een pull
over was Bundle klaar voor den strüd. Ze
keek hoe laat het was. Alsnog was het pas half
éên. Nog veel te vroeg. Wat er ook gebeuren
ging, vooreerst gebeurde dat nog niet Men
moest al de inwoners van het huls den tüd
gunnen in slaap te raken. Half één was de tüd
door Bundle bepaald om met de manoeuvres te
beginnen. Ze deed hefr licht uft en ging bü het
raam zitten wachten. Stip op het voot genomen
oogenblik stond ze op, schoof het raam om
hoog en slingerde haar beenen over de venster
bank. Het was een mooie nacht, koud en stil. Er
waren sterren, maar geen maan Ze vond hel
gemakkelük om naar beneden te klimmen.
Bundle en haar zuster waren in het wild op
gegroefd in het park van Chimneys, toen se
klein waren en ze konden allen klimmen als
katten. Bundle kwam in een bloembed terecht
vrijwel ademloos maar ongedeerd. Ze bleet een
oogenblik staan om haar plannen te overden
ken. Ze wist dat de kamers betrokken door den
minister van Luchtvaart en zün recretoris tn
den westelijken vleugel lagen, dut waa gezien
van de plaats waar Bundle nu stond aan den
tcgenovergestelden kant van het hute.
F”
p
„Zou Luc werkelUk?” Hü kon het niet geloo-
ven Maar toch was deze de eenige, aan wien
hü het geheim van de aanwezigheid van het
pakket verteld had.
De eerstvolgende dagen gaven hem handen
vol werk. Hü had het zóó geregeld, dat het ver
hoor van z’n vriend niet door hem zelf, maar
door Bony plaats had, z’n wantrouwen groeide
echter met het uur, want bet was hem opgeval
len, dat Delmage z’n gezelschap met opzet ver
meed.
Na den derden dag werden door den rechter
van instructie de verschillende getuigen in deze
zaak opgeroepen, om in 1 openbaar te worden
gehoord. Onder hen waren Luc Delmage en de
burgemeester. BU 't openen der zitting was deze
laatste niet aanwezig. De rechter stelde de zaak
een half uur uit en toen Jerry Aston daarna
nog niet verschenen was, gelastte de rechter aan
een der agenten, münheer Aston te verzoeken,
direct ter gerechtzitting te verschünen
Geen minuut later trad Aston opgewonden de
zaal binnen en zei: .Neem me niet kwalük. dat
ik wat laat ben. ik was door een dringende aan
gelegenheid, opgehouden. Ik heb het pakket met
brieven gevonden, dat gestolen was
Op deze mededeellng volgde een
stilte.
„En hebt U gelezen, wat er in staat?” vroeg
de rechter.
„Ja. naast het gemeentehuis ligt een particcu-
llere woning waarachter een tuin. De hond van
den eigenaar schünt het pakket te nebben opge
graven en naar z’n hok te hebben gesleept, waar
de eigenaar het vanmorgen vond Hü kwam het
me personlük overhandigen, daar hü van de
zaak gehoord had.”
De burgemeester zuchtte diep en ging voort:
.Münheer de rechter, de man. die blükens de
documenten de hoofdschuldige is, moet de
laatste weken wel in een hel geleefd hebben,
dat hü tot zoo n wanhopige daad kwam."
HU keek rond cn riep met lulde stem: „Houdt
dien man daar tegen I”
Aller oogen in de zaal richtten zieh naar de
plek waarheen de burgemeester keek. Er was
echter niemand te zien, dan het hoofd der po
litie, Bony.
Met z’n vinger wees münheer Aston naar hem
en zei duidelijk en vastberaden:
,Jk beschuldig Bony, hoofdcommissaris der
politie, van valschheid in geschrifte, oplichting
en afpersing I"
Als een donderslag bü helderen hemel klonk
deze beschuldiging door de rechtzaal.
De rechter keek de papieren door en even
later herhaalde deze dezelfde woorden van den
burgemeester en voegde er aan toe: „In naam
der wet neem ik u. münheer Bony, gevangen
wegens afpersing, oplichting en omkooping ten
koste van de gemeente."
Bony was bleek geworden, doch verloor geen
oogenblik zün zelfbeheersching. Sarcastisch
voegde hü er zelf aan toe: „En waarschünlük
wegens moord!”
Zonder een spier van zün gelaat te vertrek
ken vertelde hü de geheele toedracht der zaak.
Reeds lang had hü vermoed, dat de man. in
wiens bezit de compromltteerende papieren wa
ren. er gebruik van zou maken bü den nieuwen
burgemeester die zei hü smalend zoo eer
lijk was als goud Daarom had hü het huis in
't oog gehouden, maar was er te laat achter
gekomen, dat de papieren in de brandkast la
gen. Als eenig redmiddel had hü toen zelf de
inbraak gepleegd, waarbü hü door den nacht
waker overvallen was. Deze had hem herkend
en daarom had hü hem vermoord
Verder kwam de misdadiger niet De gewel
dige schrik, die hem door de plotselinge be
schuldiging had bevangen. was blükbaar te
veel voor hem. HU werd aschgrauw, z’n oogen
draaiden zich om tn hun kassen, hü draalde een
halven slag in ‘t rond en viel languit op den
grond. Een hartverlamming had een einde aan
z’n leven gemaakt.
ten slotte als het ware uiteenbarst, hetgeen
dan onder een enorme llchtontwikkeling zou
plaats hebben.
Als dit laatste waar is, dan zou onze Zon
plotseling voor zulk een catastrophe kunnen
komen te staan en wü met haar want als men
zich indenkt, dat haar warmtegevend venno
ten sprake is,
stad?”
,4a. De bewüzen, die in mün bezit zün, da-
teeren van 7 4 8 Jaar terug en Ik zal se u ter
hand stellen, onder één voorwaarde
„En die is?" vroeg de burgemeester.
„Ik vraag er geen geld voor, al zou ik dat
best kunnen gebruiken. De eenige voorwaarde
die ik stel, is, dat u mü uw eerewoord geeft,
niet naar mün naam te vragen en niet vóór
morgenavond op dezen tüd dit pakket te ope
nen en het tot dien tüd wegsluit. Dan heb ik
intusschen den tüd het land te verlaten.”
Jerry Aston wierp zich achterover in z’n
stoel en zei: „Ik aanvaard uw condities, zal de
documenten in de safe leggen en ze niet vóór
morgenavond er uit halen.”
„Dan is de zaak in orde,” lachte de bezoeker,
stond op en vertrok met een hoofdknik.
De burgemeester ging direct naar T vertrek
waar Luc Delmage had zitten wachten, en aeel-
de hem het vreemde bezoek mede, dat hü ge
had had.
„En wat doe je nu met die papieren?” vroeg
z’n vriend."
„Natuurlük direct in de brandkast opbergen.”
en de daad bü het woord voegend, legde de bur
gervader het pakket in de safe, sloot deze af en
stak de sleutels bü zich.
„U bent heel vlug lady Efleen. Dat la precies
wat ik bedoel. Kwam u.... hm.... uit een deur
of uit het raam?"
,.Uit het raam. Langs dezen klimop naar be
neden te klimmen is zoo gemakrelük als iet’
Hoofdinspecteur Battle keek nadenkend naar
omhoog.
,4a,” «e? hü. „dat lükt mü ook."
„En u wilt hebben dat ik terugga?’ zei
Bundle. „Ik wilde zoo graag meedoen. Ik wou
naar het westelük terras gaan."
„Misschien zult u de eentge niet zun, die daar
naar toe wü,” zei Battle.
.Niemand aal in gebreke bHJven u te «ten,"
zei Bunde tamelük hatelük.
De hoofdinspecteur scheen het eerder aardig te
vinden dan het tegenovergestelde
„Dat hoop tk,” zei hü. „Geen onaangenaam
heid heden. Dat is mün motto. En wil u me
excuseeren lady Eileen, maar Ik geloot dat bet
tüd Is, dat u weer naar bed gaat."
De nadruk waarmede hü dit zei weee op
onverwrikbaarheM. Tamelük terneergeslagen
Keerde Bundle op hare schreden terug. Ze wis
halverwege het klimop toen er plotseling een
idee in haar opkwam en se büna losliet en
gevallen aou «ün. Gesteld dat hoofdinapecteur.
Battle haar verdacht. Er was leto geweest....
ja.... er was zeker toto geweest jn zün manter
van doen, dat «octets deed veronderstellen....
Ze kon niet nalaten to lachen, terwül se over
de vensterbank la haar slaapkamer kroon
van de zeer heldere ster Wega. die in
NNW vrü laag aan den horizon staat, en on
geveer midden tusschen deze en de vier hel
derste sterren van "den Draak in het Noorden.
Beide mannen verlieten daarop het kantoor.
Den volgenden morgen, heel in de vroegte,
werd burgemeester Aston gewekt door zün be
diende. die hem kwam mededeelen. dat 'n bri
gadier van politie hem direct wenschte te spre
ken.
„Wat scheelt er aan. brigadier?” vroeg hü.
toen de man met een verslagen gezicht binnen
trad.
.Biecht nieuws, burgemeester, er ia vannacht
een moord gepleegd."
„Een moord?”
„1 Spüt me het te moeten zeggen, maar men
heeft vannacht bü u Ingebroken, den nachtwa
ker vermóórd en de safe opengebroken. Een
onzer mannen kwam langs, zag het geopende
venster en ging naar binnen. Hü werd ook tegen
den grond geslagen, maar heeft zich weer her
steld."
JEn,” vroeg Jerry Aston, .Beeft die agent
den dief herkend?”
„Neen, mün
heer, hü werd in
den rug aarfge-
vallen en met
een stuk Uzer
neergeslagen^"
Dat Is een
lamme
Aan den zufdelüken en westelüken kant van
het huis dat plotseling ophield bü can om
muurden boomgaard, liep het terras.
Bundle stapte uit haar bloembed cn ging den
hoek van liet huis om tot waar het terras aan
den zuidkant begon. Ze kroop er heel kalm
langs, dicht bü de schaduw van het gebouw
blijvend. Toen ze den tweeden hoek bereikte
schrok ze want daar stond een man, auldelük
met het plan om haar den weg te versperren
Het volgende oogenblik had ze hem herkend.
„Hoofdinspecteur Battle. U deed ne zoo
schrikken."
Daarvoor sta Ik hier ook," zei de boofd-
inspecteur vrlendelük.
Bundle keek hem aan en het viel haar op als
zoo dlkwüls te voren hoe verbazend weinig bü
eigenlijk vermomd was.
Hü was groot, stevig en opvallend HÜ maakte
op de een of andere manier een echten Engel
se hen indruk Maar van één ding was Bundle
heel zeker, hoofdinspecteur Battle was geen
dwaas.
,.Wat doet u hier elgenlük."
fluisterend.
„Ik zorg maar,” sei Battle, „dat er niemand
rondloopt, die dat beter niet kan doen."
,,O,” zei Bundle tamelük van haar stuk ge
bracht.
„U büvoorbeeld. lady Efleen. Ik veronderstel
niet dat u gewoonlük op dit nachtelük uur een
wandeling doet.
„Bedoelt u," sei Bundle langzaam, „dat u
wilt hebben dat ik terugga?”
Hoofdmspecteur Battle knikte bevestigend.
't
r wordt dlkwüls gezegd, dat de sterren
hemel een boek is, waarin men eenti-
menteele geschiedenissen en liefdes
idyllen van helden en góden uit de Oudheid
lezen kan. Het uitspansel met de duizenden
flonkerende diamanten Is echter nog meer dan
een boek, het Is een schouwtooneel en de ster
ren en nevelvlekken zün de artlsten, die onver
poosd het grootsche drama van worden en
vergaan, van leven en sterven, van harden
gtrüd onder de heerschappü van kosmisch ge
weld opvoeren.
Spannende momenten uit dat grootsche dra
ma levert ons hei mystieke bedrijf der spoken,
der terugkeerende dooden In de sterrenschaar.
Zü duiken op uit het zwarte duister als ge
hoorzaamden zü aan een almachtig „Flat
Lux.” Zü glanzen en schitteren soms zoo sterk,
die spoken In de sterrenwereld, dat zü de mooie
SiriussteT beschamen. Doch gewoonlük duurt
haar pracht niet lang en verzinken zü spoedig
in den duisteren kuil van het onwaarneembare
juist zooals de schimmen uit de griezelige
sprookjes zich bü het einde van het geesten
uur In de muffe grafkelders verstoppen.
Een sterrenschim is wederom op het too-
peel verschenen en zü heeft alom groote be
langstelling gewekt. Wel was het weer sedert
baar verschünen den astronomen in ons land
slechts zelden gunstig om haar te kunnen
waarnemen, maar enkele malen is het gelukt
haar te zien te krügen.
In den morgen van 13 December ontdekte
de Engelsche amateur-astronoom J. P. M
Prentice In het sterrenbeeld Hercules een
nieuwe ster of Nova. De ontdekker deelde «ün
vondst dadelük mede aan het Observatorium
te Greenwich en zoo kon men aldaar nog den-
zelfden morgen de nieuwe ster aan een spec-
troskopisch onderzoek onderwerpen. Volgens
haar helderheid op dit oogenblik kon de Nova
bü de sterren van de derde grootte worden ge
rangschikt en zü is daarna langen tüd van
ongeveer dezelfde helderheid gebleven, Ja zü
scheen later nog tn helderheid eenlgszlns toe
te nemen en werd b.v. den 18en December aan
de Utrechtsche sterrewacht op een helderheid
van 3.5 geschat.
De stand was bü de ontdekking 18 uur 4
minuten rechte klimming en plus 46 graden
declinatie en zü was dus zlchbaar ongeveer
midden tusschen de zeer heldere en welbekende
eter Vega In het sterrenbeeld de Lier en de ster
béte van de Draak. Haar kleur was witblauw,
zooals die van Vega. Haar absolute helderheid
werd geschat op rond 10.000 maal die van de
Zon en sinds de verschünlng van de Nova
Cygni 1930 is de nieuwe ster de eerste, die op
onze breedte voor het ongewapende oog zicht
baar is, daar de Nova Pictoris 1938 alleen aan
den Zuldelüken hemel kon worden waarge
nomen.
Deze Nova heeft natuurlük onmlddellük de
levendigste belangstelling der astronomen gaan
de gemaakt. Amerlkaansche sterrenkundigen
houden haar voor het belangrijkste object dat
ooit verschenen la, vooral daar zü wegens haar
gunstigen stand aan den hemel het geheele
jaar zichtbaar zal kunnen zün. Als zü tenminste
niet weer snel verdwünt. Laten wü dit niet
hopen want als men gelegenheid krijgt haar
dlkwüls en uitvoerig te bestudeeren Is er alle
kans, dat het raadsel der Novae wordt opge
lost. Zoo oordeelt tenminste Dr. V. M. SUpker
van het Lowell-Observatorium erover.
Over aard en wezen der nieuwe sterren la
elgenlük met zekerheid nog weinig bekend.
Een ding weten wü zeker. Een nieuwe ster w
niet nieuw. Zü te slechts plotseling helder licht
gevend geworden en was er al voordat zü op
vlamde. Trouwens, zoo’n nova te zoo ver weg,
dat haar licht zoo lang onderweg is, dat zü
elgenlük alweer gedoofd te, wanneer wü haar
te zien krijgen. Wü consteteeren dus slechts
een astronomische gebeurtenis uit een zeer
ver verleden en kunnen tms ermede troosten,
dat de vennoedelüke catastrophes die haar
deed opvlammen, al lang voorbü is.
Over het ontstaan der Novae Is niets met
zekerheid bekend. De astronomen zetten gaar
ne een theorie over zoo’n gebeurtenis op en
het behoeft ons dan ook niet te verbazen, dat
er wel een vüftlen van zulke theorieën gebo
ren werden. Het zou stellig belangwekkend zün
deze theorieën hier de revue te laten passee-
ren maar het zou te veel plaats innemen.
Er zün echter twee opvattingen, die wel ver
dienen onder de aandacht van de lezers te
Jimmy sloop naar de deur van de biblio
theek en luisterde maar hoorde niets, feen,
de deur plotseling opengoofende draaide hü de
lichten op.
Niets I De groote kamer baadde In licht. Maar
ze was leeg.'
Jimmy fronste het voorhoofd.
„Ik zou een eed hebben kunnen doen...."
mompelde hü bü zichzelf.
De bibliotheek was een groote kamer met drie
glazen deuren die uitkwamen op het terras.
Jimmy schreed de kamer door. De middelste
deur was ontgrendeld. Hü opende ze en stapte
op het terras terwül hü van het eene eind naar
het andere keek, niets.
„Het ziet er uit of het In orde is,” mompelde
hü in zichzelf. ..En toch...."
Hü bleef een minuut m gedachten verzonken.
Toen stapte hü weer terug in de bibliotheek
Naar de deur gaande sloot hü die en stak den
sleutel In zün zak. Toen draalde hü het Itcnt
uit. HU stond een oogenblik te luisteren, ging
toen zachtjes naar de open deur en stond daar
met Leopold klaar In zün hand. Hoorde hü een
zacht trfppen vah voeten langs het terras of
hoorde hü het niet? Neen, het was 4)n verbeel
ding maar. Hü knelde Leopold stevig vast er
stond te luisteren
In de verte sloeg de «talklok twee uur.
ssasieeseesseeseesteezsszeseeeeseeeeeteeeeteeeesseiees
Enfin, tk zal zelf een onderzoek Instellen.
Tien minuten later stond de burgemeester
voor z’n geopende brandkast Er was ’n gat in
den wand geboord en daardoor had men de
kast opengemaakt Alles lag er onaangeroerd In,
behalve het pakket, dat de vreemdeling gebracht
had. Dit was verdwenen.
.MIst u iets büzonders?" vroeg de brigadier,
die den burgemeester vergezelde.
„Ja, er te iets gestolen," luidde het haastige
antwoord. „Ik zal echter zelf naar uw chef,
münheer Bony gaan.”
Toen da burgemeester op het hoofdbureau
van politie kwam, vond hü daar den hoofdcom
missaris al druk aan 't werk.
„U komt waarschünlük in verband met de
Inbraak In uw kantoor, burgemeester." zei mün
heer Bony
„Juist. Er is echter iets gestolen, en dat wil
ik alleen aan u meedeelen.” En tot in de
kleinste büzonderheden vertelde Jerry Aston
van de geheimzinnige enveloppe.
„Verdenkt u iemand?” vroeg Bony.
.Niet bepaald. Te oordeelen. naar hetgeen de
vreemdeling mü vertelde, zouden verschillende
personen er belang bü hebben, dat het pakket
verdween."
„Hebt u het aan iemand verteld?” vroeg de
commissaris weer.
.Behalve de man die het pakket bracht, weet
niemand er ieta vanJa, toch, münheer Luc
Delmage, die toevallig bü me was”
„Zoo, zoo, münheer Delmage!”
,X>at te een speciale vriend van me. en er ia
geen enkele reden hem te verdenken.”
„Dat zeg Ik ook niet,” antwoordde het hoofd
der politie, „maar Ik mag geen enkele inlichting
verwaarloozen. Ik heb dien münheer Delmage
al eens 'n paar keer ontmoet, en ik geloof niet,
dat hü heel zuiver op de graat is. Vergeet ook
niet, dat dit geen vooraf beraamde moord was,
doch dat de misdaad in een plotselinge opwel
ling geschiedde, daar de Inbreker zich ontdekt
zag. We zullen de zaak echter terdege onder
zoeken. burgemeester; het geheele politiecorps
staat daartoe te uwer beschikking.”
Even later nam Jerry Aston afscheid en ver
trok, geheel vervuld van hetgeen hü daar ver
nomen had.
De inboedel van het kasteel Bibyltenort in
Sllez* de residentie van den vroegeren ko
ning van Saksen, zal publiek worden verkocht.
De tegenwoordige eigenaar van Slbyllenort,
Markgraaf Otto van Meissen, neef van den In
1933 overleden ex-konlng Friedrich August,
vindt het onderhoud van het groote kasteel
met zUn 350 kamers te kostbaar en heeft daar
om besloten de rüke collecties van zün konlnk-
lUken oom te verkoopen.
De inboedel van 50 kamers te overgebracht
naar Markgraaf Otto's verbluf in Dresden. De
prachtige collectie porceieln te in bruikleen ge
geven aan het Staatsmuseum in de Saksische
hoofdstad terwül de rest van den Inboedel die
over 300 kamers verdeeld was op 8 Februari
en volgende dagen geveild zal worden.
De catalogus telt 60 pagina's en oa. komen
er 150 schilderijen van oude meesters in voor,
en büzonder waardevolle schilderstukken
varkensleer, voorstellende tafereelen uit
Grieksche mythologie.
A 1 T T7 A D/^NT1VTÊ’,Q op dit b,ad zUn ingevolge de veraegeringsvoorwaarden tegen 17 *7CA MJ levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door E1 A 5e?„2nKev*1Jnet F
f I -tl iTi /X O ongevallen verzekerd voor een der volgende ultkeerlngen T Owe- verlies van beide armen, beide beenen of beide oogen T OVJe doodelijken afloop A een voet of een
En waarlük. die gelukte. Hü bereikte den overkant!
Geef Je over,” riep Hal, terwül hü het gevest van
z’n zwaar vastgreep, ,4e bent m*n gevangene."
Toen hü aan den overkant van de kloof was, hield
hü halt, draaide zich om, greep de plank beet en
trok haar heelemaal naar zich toe. Toen viel hü uit
geput tegen den muur aan
Hal vermoedde, wat z’n tegenpartü van plan was
en deed een wanhopige poging om de plank te berei
ken voor die weggetrokken we rden, maar toen hü
zag. dat dit onmogelük was, waagde hü óen sprong
over de kloot.
