den dag
van
DE ENGELSCHE KAPERS
I
I
ssss
I
Sn
neger”
„Grenzenlooze onwetendheid
van den
N
GRAAG!
lillik
INVLOED VAN RAROZI
EN BAFOEMOE
HET GEHEIM VAN
DE 7 WIJZERPLATEN
B
mui
gllllll
llllllllllll
DONDERDAG 31 JANUARI 1935
Om een papegaai
Angeline’s
portret
Voeding der volken
De grondstof fan
Beteekenis ontcijferd
f
c-
jol
DOOR AGATHA CHRISTIE
(Wordt vervolgd)
1
Ervaringen in den
Belgischen Congo
Ifen staat voor groote moailyk-
heden, om misbiuiken, die
eeuwen bestonden, uit
te roeien
Lievelingsdier van den heer
M. K. Moorhead
1
A f A °P bla<l «Wn ingevolge de verzekerlngsvoorwaarden tegen TJ* WJ levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door TT ren on<feT*1 met Ï7 TerllM hann
I T, ZA IzlJl W 11 lis O ongevallen verzekerd voor een der volgende ultkeeringen V f «JV/e" verUe* van belde armen, belde beenen of belde oogen T doodeiyken afloop ras<J\Je" een voet of een oog
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN U’TERL.IJK. DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
de oude
Itlllllllll
1*1
franc*
t
ti
TWINTIGSTE HOOFDSTV
LORAINE'S AVONTUREN
t«nt en tuurde voorzichtig In het rond
hongerden Jongen om naar den Ingang terug te
koeren en zich by g*n metgezellen te voegen.
Toen gag hy voor t eerst dat de gevangene een
jongen van zyn eigen leeftijd waa „Bent u een En-
getechman?" hijgde de Jongen. „Ik dacht, dat u een
Spanjaard was. Ik ben Jukt van ze weggevlucht."
Hal liep met den jongen mee terug naar den in
gang. en hy overtuigde zich, dat i*n beschermeling
veilig was Toen keerde hy «eer terug in do mijn.
Plotseling klonk 'n donderend geweld vlak achter hem.
De gang was voor een gedeelte Ingestort en Hal
kon niet meer terug. ..Ik Ut In een val." mompelde
hij, ,Jk moet een anderen uitweg zoeken." Voorzich
tig ging Hal verder en eindelijk zag hy aan het
eind ven een gang een Hauw licht schemeren
Het keurige négligé op een stoel gegooid de
vrouwenra ulster yen op de toilettafel, d* zwarte
fluweelen avondjapon ook al slordig over den
stoel hangend
Natuurlijk had zich In baar baast in de
i
i
„Koest, Lurcher." rel Loraine en het groote
dier lel weer rustig zijn kop neer, terwijl het
naar haar keek vanonder <1* ruige oogleden
Het is waar, dat Bundle ooit getwijfeld had aan
de gedweeheid van Loraine Wade, maar dat
korte oogenbtlk van achterdocht was voorby-
gaan. Loraine was volkomen voor reden vat
baar gebleken, en bereid om overal bulten ge
laten te worden En toch ai* je bet geAcht van
het meisje bestudeerde, zag Je. dat er doelbe
wustheid lag In de kleine resolute kaak en
de lippen, die Ach zoo vast opeecslotan.
Loraine stond op en kleedde zich in li Engel-
sche jas en rok In een rak ven oe Jas deed
■e oen electrische zaklantaarn Toen opende ze
de lade van haar toilettafel en nam er een klein
pistooltje uft met een ivoren handvat.... bet
zag er bijna als speelgoed uit Ze had het daags
tevoren bij Harrods gekocht *n ae was er erg
mee Ingenomen.
Ze wierp een laatsten blik door de kamer
om te z»en of ze iets vergeten had en dat
oogenbllk stond de groote hond op en kwam op
haar toe terwijl hij haar met smeekende oogen
aankeek en met den staart kwispelde.
Loraine schudde het hoofd.
„Neen Lurcher. Je moogt niet meegaan De
vrouw kan je niet meenomen. Oa hier liggen en
wees braaf
Zy kuste den kop van den hond en liet hem
weer op 1 kleed liggen; toen gloed ie geruisch-
loos de kamer uit. de deur achter zich sluitend
Ze verliet het huls langs een zijdeur on ging
naar de garage waar haar two-Water klaar
stond. Hot liep er eenfgszlns schuin af ra ze
lijken arbeid en onrust, waardoor een behoefte
aln llchtverteerbaar voedsel (dus vooral suiker
en dierlijk eiwit) en aan prikkelend voedsel
extractlestof fen van het vleeschi ontstaat. Nu
de industrie zich ook in het verre Oosten (Japan
b v.) meer en meer gaat ontwikkelen, is het van
beteekenis oa ook voor den wereldhandel
na te gaan of daar nu ook een verandering in
Het den wagen zachtjes naar beneden loopen.
en zette den motor pas aan toen ze een eindje
van het huls af was. Toen keek ze op tiet hor
loge aan baar arm en zette haar voet op het
gaspedaal. Ze liet den wagen achter op een
plaats, die ae tevoren reed* ultgeaocht had. Er
was daar een opening in de heg waai za gemak
kelijk door kon komen. Eenlge minuten later
stond Lorain* n beetje bemodderd in het parit
van Wyvern Abbey Zoo geruischloo* mogeiyk
ging ze op weg naar het eerbiedwaardig met
klimop begroeide gebouw In de verte sloeg een
stalklok twee uur.
Ijoralnes hart klopte sneller toen Se dicht
by het terras kwam Er «as niemandner
gens een treken van leven Allee scheen vredig
en ongestoord Ze bereikte het terras en stond
daar om zich heen te kyken.
Plotseling zonder <le minste waarchuwtng viel
er iets met een plof byna tot vóór hzsr voeten
Loraine boog zich om het op te rapen Het «as
een pakje, losjes In bruin papier gepakt Terwyl
het vasthield keek Lorain* omhoog.
Er was oen open raam juist boven hasw hoofd
en toen ze keek slingerde er zich een boen over
heen en begon een man langs het klimop naar
beneden te klimmen
Lorafne wachtte met meer zy sett* het op
een loopen en holde weg. nog ste-ds het bruin
papieren pakje vasthoudend Achter haar hoorde
*e opeens het geluld van een worsteling
Een heeache stem:
..Laat me toe.'
Nog een stem dis sa goed kende:
„Dat tal niet gebeuren ala ik bet balpen kan."
Loraine rnt rechtop In bed en draalde het
Ifcht aan Het waa preeles tien vóór Mn Ze
was vroeg naar bad gegaan om half tien
Ze beaat het nuttige talent zich self wakker
te kunnen laten worden op eiken gewenschten
tyd en zoo had *a eenlge uren verfrtoechenden
slaap kunnen genieten Twee honden sliepen
fn haar kamer en oen van hen lichtte Jan kop
op en keek haar vragend aan.
"'jt
niet. Bundle zette groote oogen op van ver
bazing. Wat waa er gebeurd? Waarom had
Jimmy zyn post verlaten» Wat beteekende dat?
Op dat oogenbllk hoorde ze een klok twee uur
slaam Ze stond daar nog Ach afvragend wat
ae nu doen moest, toen haar hart plotseling
opsehrfkte en toen scheen stil te staan.
De kruk van Tzrenc, O'Rourke’s kamerdeur
werd langzaam omgedraald
Bundle keek gehypnotiseerd toe. Maar de deur
ging niet open. In plaats daarvan kwant de
knop weer langzaam in zyn gewonen stand. Wat
beteekende dat?
Plotseling nam Bundle een besluit Jfmmy
had om een onbekende reden zyn oost ver
laten. Ze moest Bill te spreken zien te krygen
Vlug en geruischloo* legde Bundle den weg
weer af. dien *e gekomen was. Ze stormde
zonder complimenten Bfll’s kamer binnen.
Bill, word wekker. O. word toch wakker."
Ze fluisterde het dringend maar ar kwam
geen antwoord.
„Bill," fluisterde Bundle
Ongeduldig draafde ze het licht op rn stond
toen ala met stomheid geslagen. De kamer waa
leeg en het bed selfs niet beslapen
Waar was Bill den?
Plotseling hield ze den adem In
DA was Bill’s kamer mgL
Diplomatieke onderhandellngen. waarbtj
Zuld-Afrtka, de Vereenlgde Staten, ItaM en
Turkije betrokken waren, hebben geleid tot een
overeenkoznst betreffende het lot van Toto, den
Uevelingz-papegaA van den heer M. K. Moor
head. den Amerikaanachen consul-generaal te
Johannesburg. Sedert achttien jaar is Toto een
ware globetrotter, die zyn meester overal ia ge
volgd. HU hield zyn bas» gezelschap tijdens
diens verbluf in Zuid-Afrika. doch Moorhead
is thans benoemd tot consul-generaal te Istan-
boel. en hierdoor is Toto's lot in gevaar ge
bracht.
Want om *yn meester te kunnen vergezellen,
moest Tbto Italië passeeren. en in dit land
houdt men niet van papegaaien. Daarom
moesten er diplomatieke onderhandellngen ge
voerd worden. De Italiaansche legatie heeft
thans aan den heer Moorhead medegedeeld, dat
zy telegraphtoch bericht had ontvangen, dat
Toto te Genua aan land mag worden gebracht
en zyn zwerftocht door de wereld mag voort
zetten met een paspoort van de Italiaansche
autoriteiten te Genua.
Daar zal Toto op een ander schip worden
overgebracht en zoo zyn reis naar Turkije ver
volgen. terwijl zyn baas en diens echtgenoot*
over land zullen reizen.
‘Uk gebied bewezen heeft En laten we er eerlijk
by voegen: op bescheiden wijze, ook de Protes
tantse he zending.
Maar hier zUn misbruiken, die eeuwen be
stonden, uit te roeien.
Men onderschatte du* niet de ontzettende
moellykheden onzer Missionarissen.
Op hen is echter onze hoop gevestigd, Zy
beschikken over middelen waarover de wereld
lijke kolonisator niet beschikken kan: de gees-
teiyke middelen, de kennis der eeuwige waar
heden, de christelyke beginselen, de genade
middelen van ons aller Moeder, de Heilige
Kerk.
Moeilijk en ondankbaar vaak, ia het. deze
beginselen by de negerstemmen van Congo tn-
gang te doen vinden
Maar des te grooter is de beloonlng wanneer
dit pogen hier en daar gelukt. En gelukken
zkl het. Gelukkenoverall Want, ook voor
dit zwarte volk 1* het Woord gesproken: „Gaat
en onderwyst alle Volken"!
Vlug legde Hal dra toestand At ra *A dra half-var-
4
langs van zijn tante 500 000 gulden
onder voorwaard*, dat bij-
bet buweiyk sou treden
man plaatst* *en buweiykaad
tl* en kre«g er nl*t minder da
brieven op.
De liefde ie prachtig
En etaat epeciaal
In 't hart van een meieje
Als hèt ideaal!
zy fluistert het ja-tooord.
Waarmee tij rich bindt,
Omdat zij.... natuurlijk,
Omdat zij bemint!
Het geld speelt bij liafda
Ook nimmer een rol.
Te zeer zijn de hartjes
Van minnevuur vol!
Ken vrouw kijkt alleen naar
Het gróóte geluk
Kn maakt zich daarbij om
De centjes nooit druk!
Het geld brengt slechts herrie.
Het geld schept het kwaad.
Waar 't hart wenscht te spreken
Wordt rijkdom gehaat!
Maar even zoo zeker
Als 't liefdevuur zengt,
Is 't waar dat de vrouw graag
Ken offertje brengt!
Dus twee duizend vrouwen
Op zoek naar den man
't Is roerend daar enkel
De liefde dit kan!
Zij zochten het geld niet,
Zij tochten slechts him....
Dit niet te verwarren
Met 't kuchende.h..m..1
MARTIN BKRDKN
(Nadruk verboden)
deuren vergist. Dit was de kamer van gravin
Radsky.
Maar waar was de gravin?
En juist toen Bundle zich deze vraag stelde
werd d* stilte van den nacht verbroken en op
een **er bepaalde manier.
Het geluld kwam van onder In een oogen
bllk was Bundle de kamer van d* gravin uit en
beneden. De geluiden kwamen uit de biblio
theek.... een hevig lawaai van stoalen di* am-
gegooid werden
Bundle rammelde vergeefs aan dg bibliotheek-
deur, die gesloten tras Maar ze kon duidelijk
het gevecht hooren, dat bfnnen aan den gang
was.... het gehyg en geschuifel, vloeken op
manhaftfgen toon geult. nu en dan een ge
kraak als een licht meubelstuk in de gerechts-
Unie kwam,
En toen sinister en duldeiyk, d* stilt* van den
nacht voorgoed verbrekend, twee schoten, snel
achter elkaar.
Ren. het zou haar gerulmen tyd uit de aorg
heuden Ze nam het aanbod gretig aan.
De eerstvolgende dagen kwam Juffrouw Caaaal
trouw met de noodlge schBderbehoeften ra zet
te Ach achter in het klethe tuintje neder, waar
ze een aoo trouw mogelyke kopy maakte Al
leen veranderde zy de zilverkleurige wolkjes tn
(en diep blauw, waardoor het tengere gezichtje
itog meer uitkwam. Toen het kl**e was, sette
Juffrouw Cassal de beide schilderstukken naast
elkaar om het oordeel der oude vrouw te ver
nemen
„O. wat mooi!" prees juffrouw Barbey.
..Maar vindt u het even mooi als het oude?"
„O neen, veel mooier, Nrant er At veel meer
glans op en ook m'n Angelina is veel dulde-
lUker en bovendien is het nieuw."
Jk. maar de vraag is,” set juffrouw Caaaal.
of u m U n schilderstuk wilt hebben of dat
van Chasaériau?”
Juffrouw Burbey begon te twyfelen. Het
nieuwe zag cr veel aar.lokkeiyker uit. want het
oude was stoffig en niet meer aoo mooi. Toen
zy haar keus gemaakt had en het nieuwe *chll-
<lerU op de plaats van het oude waa neerrehan-
gen. kwam dien middag era heer op leeftijd ra
vroeg het schilderij te mogen Aen.
.Maar ik verkoop het niet." was haar ant
woord aan den vreemde, „want bet is bat por
tret van myn kind."
„Dat begrijp ik. vrouwtje: maar ik mag het
toch wel eens even zien."
HU trad het huisje binnen, sette een gouden
lorgnet op zn neus en vroeg: „Waar is nu bat
Mhildery
.Dat is Angelina's portret!" riep
vrouw met moaderiyken trots.
.JMt daar? Drommels!" riep de man met
afgryaen.
..Het lykt als twee droppels water op mijn
Angellne." zei juffrouw Barbey.
„O ja? Nu. dank u wel, hoor," ra mopperend
verliet hy het huisje. ,Men kan ook niets geen
vertrouwen stellen in die krantenmenschen.
Een heele dag naar de maan voor niets."
Omstreeks denzelfden tyd stond Juffrouw
Cassal in mynheer Perrin's privé-kantoor en
hield hem 1* Chasaériau voor
.Nu." lachte mynheer Perrin, goedkeurend,
„dat hebt u met die oude ziel prachpg klaar
ar een handigheidje." zei
zy vertelde hem de toe-
u de nleuw-benoemde gouverneur van
Belgisch Congo, de heer P. Ryctemans,
kort geleden het bestuur over de Belgi
sche kolonie aanvaardde met een groote reis
door de streken en gewesten, die hy zal te be-
sturen hebben, willen wy hier even de aandacht
vragen voor een zeer Interessant boek .Dominer
pour Bervir", dat de heer Ryckmans nog kort
geleden vóór zyn benoeming tot gouverneur
geschreven heeft. In dit boek wyst de heer
Ryckmans. op grond van een jarenlange amb-
ieUJke ervaring, o.m. op de alle«-overheer-
ichende vrees, waarin nog ontelbare negers en
inboorlingen dag in dag uit leven Als ma-
glstraat. die tn een vroegere ambtelyke loop
baan In congo (Oeroendli geroepen was om tal
van moordzaken op te klaren, kwam de heer
Ryckmans weldra tot de slotsom, dat in zekere
Streken nog steeds de zoogenaamde „baroA" en
„bafoema” een kapitale rol In het leven der
neger* spelen. rol die alleen kan verklaard
worden door den angst, dien de inlander* op
ade uren van den dag doorstaan.
De „baroA" zyn zy, die de menschen be
heksen en ze te allen tyde naar het leven
staan; de „bafoemoe" zyn de fetiaseurz op wier
„bovennatuuriyke" kennis een beroep wordt ge
daan om, telkens sis de kwsde hand een alacht-
offer te meer heeft gemaakt, den dader aan te
dulden
Vooral in „Oeroendl" krioelt het van men-
echen. die Ach door de kwade hand achtervolgd
wanen. De drie vierden van de sterfgevallen
worden toegeschreven aan de dulvelsche prac-
tyken van de „barori". Vraag aan een weduw
naar hoe hy er toe kwam zyn vrouw te verlle-
zsn en hy zal u antwoorden, dat zy behekst
was.
Stel dezelfde vraag aan ouder* wier kinderen
gestorven zyn, altyd zal het antwoord lulden:
„behekst, doch we zyn gewroken"!
Het kan er by de zwarten niet in. dat een
mensch behalve een grijsaard era natuur
lijken dood sterft
By elk verdacht geval van overlyden en
verdacht zyn ze volgen* den heer Ryckmans
■oo goed als allemaal wordt de .jnoefoemoe”
(enkelvoud van „bafoemoe”) geraadpleegd. Deze
duidt den zoogenaamden dader aan. die onver-
Uddelyk van kant moet worden gemaakt: hy.
st zyn vader, of zyn kind, of zyn broeder. Kan
de wraak niet onmlddeliyk worden voltrokken,
dan zal men er morgen, of later na jaren, zelfs
za verscheidene geslachten, toe overgaan. Ge
wroken moet in elk geval de dood*. Dat elaebra
de geesten van de Voorvaderen.
Er zyn ..bafoemoe”. die er schuld aan heb
ben, dat heele dorpen worden uitgemoord.
Terecht zegt de heer Ryckmans dat deze ke
rels natuuriyk voor ons niets ander* zyn dan
misdadigers, moordenaars! Voor de inboorlin
gen evenwel is de „moefoemoe" de man, die
ben tegen alle dreigende gevaren beschermt,
de man die altyd uitkom» weet, de eenlge hou
vast in hun stryd tegen de kwaadwillige mach
ten. die bezit van hun wezen genomen hebben
In zyn merkwaardig boek gaat gouverneur
Rljckmans ook dieper op de oorzaken van dit
verschynsel in. En daaronder noemt hy als
hoofdoorzaak de „grenzenlooce onwetendheid
van den neger"
In heel Mldden-Afrika 1* geen stam te vin
den die het schrift kent. Nergens treffen wy
een gedenkteeken uit de vorige eeuwen asm. De
verschillende geslachten zyn voorbygegaan. zon
der een spoor van hun kennis n* te laten. Nie
mand hunner Is er in geslaagd, de geheimen
van de natuur te doorgronden Ze weten niet
»at_ het uitspansel is. se vreten niet wat Ackte
j zyn. nietmand weet leta; de on-
mdheid van den een vult de onwetendheid
zyn. Hy blesf twee maanden en schilderde de
omgeving. Hij was een harielyk, lief mensch
Vóór z n vertrek schilderde hy AngeUne s por.
tret, dat Andsdien steeds voor m'n oogen beeft
gehangen.”
Nadat Galmot nauwkeurig de onderteekening
bestudeerd had. gaf hy era vyt francstuk aan
zn gastvrouw
Weet u wel," lichtte hy haar in. ..dat u de
eigenares bent van een grooten schat?"
„Zegt u dat wel. mynheer," antwoordde bet
eenvoudige vrouwtje „want niemand weet wat
dat voor my A die jaren beteekend heeft."
Toen haar gaat vertrok, keek ze hem langen
tyd na en een pnbehaaglyk gevoel overviel
haar, wanneer ie aan z'n woorden dacht. In
middels had Galmot het kleine stadje bereikt
en na in een hotel te hebben gedineerd, schreet
hy een artikel voor z'n krant, waarin hy van
de merkwaardige vondst gewag maakte.
Eenlge dagen later las mynheer Perrin, de
voorzitter van den armenraad, het artikel en
constateerde dat bet arme ondersteunde
vrouwtje, dat zelfa binnenkort uit haar huisje
zou gezet worden wegen* huurschuld, onder zyn
toezicht stond Binnen eenlge uren was ny dan
ook op den landweg en zei, nadat hy in het
kamertje der bewoonster Bond
„Ik veronderstel dat u zeer gelukkig bent,
juffrouw Barbey?"
tn besmetting
•etendheld va.
van den ander aan.
Allen staan zy machteloos en hulpeloos te-
•enover de natuurelementen en de verschyn-
•elen van het leven. Alles is kwaadwillig myste
rie Gestadig gevoelen zy zich bedreigd Wat
tedaan tenzy den ..moefoemoe'' geraadpleegd,
bet eenlge wezen dat uitkomst geven kan
Tot zoover de heer Ryckmans.
Wanneer men het bovenstaande (het is maar
•en enkel citaat, maar bet meest markante uit
«On boek) ernstig overweegt, dan zal men on
willekeurig uitroepen, dat de nieuwe <xiver-
•eur van Congo daarginds nog heel wat op te
•nappen heeft!
Dit zal. volgens den heer R.. dechts kunnen
•««chleden door „verstandeiyke ontwikkeling
door .hoogere beschaving", waarby het werk
der Missie onschatbare diensten bewyaen kan.
M reed* tn tal van ttreken van dit ozunete-
Verbeeld Je dat de stevige hoofdinspecteur
Bettie haar verdacht. Ofschoon e* door naar
kamer terug te keeren in «onverre
Bettie's bevelen had opgevolg-i, was Bundie niet
•en plan naar bed te gaan en te gaan rispen
Ook dacht ze nlst, dat Battle werkeiyk gewild
Red dat ze dat doen zou. Hy was er de man
•det naar hot onmogelyke te verwachten En
•Wilg te biyven als er iets gewaagds en span-
Mnds aan den gang kon zyn, was absoluut
Ónmogelijk voor Bundle
Re keek op haar horloge Het was tien voor
•wee Na enkele minuten van beslultetooaheM
opende ze voorAchtig haar deur. Geen geluid
was All en vredfg Ze sloop voorzichtig
rang door.
*en keer stond ze AU, omdat ze dacht, dat *e
ergens een plank hoorde kraken, maar toen,
overtuigd dat ae zich vergist had. ging ze ver-
d*r Ze wae nu in dra hoofdgang oo weg naar
dsn westeiyken vleug*! Z« bereikte hel kruls-
tZ.2—,2. De
VMhtpost WM ledig. Jimmy Thesiger wm er
„Hoe bedoelt u dat, mijnheer?" klonk het
verbaasd.
.J£o«n, kom. u bent toch eigenares van een
meesterwerk
„O. u bedoelt m'n lieve AngeUne," zei ze met
een blik naar de schilden).
,4a." antwoordde mynheer Perrin. „Ik wil
natuuriyk niet uw gevoelen kwetara. maar u
begrypt toch wel, dat bet niet aangaat, door
de gemeenschap te «’orden onderhouden, terwyl
u minstens 20 000 trance van u zelf beztt.
zult natuuriyk bet zchlldery moeten verkop
pen."
„Verkoopra? AngeUne* portret verkoopen?"
riep jufïrouw
Barbey terwyl m
doodsbleek werd.
„Maar weest u
nu toch verstan-
dig." trachtte
mynheer Perrin
haar gerust te
stellen.
„Verstandig? VerAandlg?” riep ze. .Jk wU
niet verstandig zyn! Ik heb gevoel!" En voor
haar oogen sstg zy de vreugde, die ze. gedurende
al die lange, eenzame dagen, van haar kind
daar boven dien schoorsteen gehad hed Ze
wtet nog zoo precies waar haar AngeUne gestaan
hrd en zy herinnerde rich nog. alsof het gis
teren gebeuld was. A de grapjes, die mynheer
Chasaériau haar verteld had. om den tyd te
dooden.
„Neen,” riep se. „ik verkoop het nooit, nooit!"
Hoofdschuddend verliet mynheer Perrin het
huisje en nauweiyk* was hy vertrokken, of de
cv de vrouw klom op een stoel, haalde het por
tret er af en kuste hartstochtelyk het kinder
gezichtje Daarna bracht ae het in haar slaap
kamertje. haalde de ly*t er af en legde het
enkele doek onder haar stroomatras. Toen myn
heer Perrin den volgenden dag terurkeerde
waa er geen spoor meer van de Chaseérieu te
ontdekken en ofschoon hy de gevoelen* van de
oude vrouw eerbiedigde, moest hy s'n plicht
drra. Zy behoorde Immers tot de kapitalisten
terwyl se feitelijk een zeer bescheiden toelage
hrveg waarmee zy armoedig kon rondkomen
Voorzichtig informeerde hy naar het schlldery
en toen hy de zekerheid had dat het niet was
verkocht, maar veilig opgeborgen, vertrok hy>
vrlendeiyk glimlachend.
Er gingen eenlge dagen voorbij en toen kreeg
de oude vrouw bezoek van een omstreeks M-
jarige dame, die zich juffrouw Cassal noemde
De geschiede^* van juffrouw Barbey was haar
ter oor* geuLien en ae was vast benloten de
oude vrouw te helpen Nadat ze het vertrouwen
van de oude Juffrouw gewonnen had. kostte het
haar weinig moeite AngeUne'* portret van
Chaasérlau te mogen Aen
.Maar Ik verkoop het niet!” riep Juffrouw
Barbey
„Neen, natuuriyk ntet." zei juffrouw Caasa'.
jnaar uw ondersteuning wordt ingehouden er
u kunt toch niet sterven van honger
..Dat kan wel zyn. maar verkoopen doe Ik
Angelle's portret niet."
.Nu. dat behoeft ook niet. Maar nu mijn
heer Perrin bet geld Inhoudt, zal Ik u lederer.
dag een zeker bedrag betalen, ala ik een kopy
van AngeUne'* portret mag maken. Ik geef u
tien francs per dag ra bet *A waarschyniyk
vyf k zes dagen duren
De oude vrouw wist niet wat ae hoorde Zes
dagen achtereen tien franc* per dag ontvan-
Een Fransch-Belgische wetenschappelijke
expeditie 1* erin geslaagd bet raadsel op te
lossen van de reusachUge beelden, die sedert
twee eeuwen de wetenachappeiyke wereld bezig
houden, sedert zy ontdekt werden op een eiland
In den Stillen Oceaan, ten Oosten van Chili.
Volgens draadtoCM berichten van den Fran-
sche ethnotoog Dr. Alfred Metrauz en den Bel
gischen archaeoloog Prof Henri Lavachery, die
verschelde maanden op het vulksmische eiland
hebben doorgebracht, zyn zy erin geslaagd den
sleutel te vinden om de beteekenis te ontcyfe-
ren van de teekenlngen en het houtsnywerk,
dat op het Aland gevonden werd. Zy verklaren
de resten te hebben ontdekt van de oudste be
schaving van Polynesiachen oorsprong.
p een regenachtlgen najaarsmiddag reed
1 een Jong journalist op een flets over een
kleinen landweg die Ach rond het stadje
uitstrekte Hy stapte si by een half vervallen
huisje en liet den klopper eenlge malen heen
en weer vallen, a- verscheen een oude vrouw
met spierwit haar en gekleed In een ruw wollen,
maar heldere japon Terwyl Galmot z’n natte
kleeren even afsloeg, vroeg hy even te mogen
schuilen voor den hevlgen regen.
.Misschien hebt u ook een kopje thee voor
me?" vroeg Galmot terwyl hy Ach by het open
liaardvuur neerzette
.Ja, ala u ze tenminste zonder melk gebruikt,”
antwoordde Juffrouw Barbey.
Van het weinige geld, dat haar door den ar
menraad werd toegekend, was bet haar niet
mogeiyk dageiyks het allemoodsakeiykste te
nemen. Tkrwyi ze de thee uit een ketel kokend
water opechor.k. Het Galmot z'n oogen door het
armoedige vertrek dwalen, tot hy verrast ste
len bleef naar een schildery. dat boven den
schoorsteen hing Het waa misschien 80 centi
meter hoog en twintig breed en stelde een jong
lief meisje voor van zeven of acht Jaar op
bloot* voeten en met zwart haar
,Jk zou er een eed op doen." mompelde hy.
„dat dit een onontdekt; Chasaériau ia"
Juffrouw Barbey had dit biykbaar geboord
Zy keerde zich met den theepot in de hand tot
den vreemdeling.
„Heeft u daar niet den naam gezegd van der
mynheer, die dat geschilderd heeft?"
„Ja, maar Chaaeériau ia toch zeker A 38 jaar
dood." «b
„Het is minstens 40 jaar geleden, want die
kleine lieveling van my stierf op 30-jarigen
leeftHd aan typhus."
„Hoe 1* Chasaériau er toch to« gekomen uw
dochter te schilderen?" vroeg Galmot. terwyl
hy den hem toegeachoven kop thee leegdronk
„Toen," antwoordde juffrouw Barbey. woon
den we verdei bulten de stad We hadden een
grooter huisje en myn man leefde nog. Op
ackerra lentemorgen kwaun mynReer Chassé-
riau binnen en vroeg om pensiongast te mogen
-r-s en vergelyking van de voeding by verschll-
H. lende volken kan van verschillend ge-
zlchtspunt uit worden ondernomen Voor
enkele jaren heeft de psycholoog Katz over het
verschil In amask, In voorkeur van bepaalde spy-
aen interessante gegevens medegedeeld. Daaruit
biykt hoe lekkernijen van het eene volk een
ander met afschuw vervullen. Deze feiten bren
gen velerlei psychologische problemen naar
voren, die echter zonder grondige kennis van
geschiedenis en gewoonten der volkeren niet op
te lossen zyn.
Van geheel andere orde Is de vergeiyklng van
het verbruik der voornaamste grondstoffen, die
voor de Instandhouding van het lichaam en
voor de levering der arbridaenergie noodlg zyn
Deze grondstoffen zyn de koolhydraten, de
vetten en de eiwitten De eerste kunnen worden
genuttigd In den vorm van zetmeel of van sui
kers, de tweede en derde groep kunnen zoowel
van plantaardlgen als dierlyken oorsprong zyn
Hoewel het voor het welzyn van den mensch
noodlg Is, dat elk der drie grondstoffen In vol
doende mate wordt gebruikt, zyn er toch
belangryke uitwisselingen onderling mogelyk
Vooral biykt het. dat de dagelyks genuttigde
eiwithoeveelheld by het eene volk veel grooter
1* dan by een ander en evenzoo zyn er volke
ren, dl* byna uitsluitend vegetarische, andere
die gedeelteiyk dleriyke voeding gebruiken. In
het algemeen kan men zeggen, dat van Midden-
Europa uit naar het Oosten de voeding meer
vegetarisch en armer aan suiker en eiwit wordt
naar het Westen wordt er meer dierlijk voed
sel, meer suiker en meer eiwit genuttigd. Men
kan dit verschil niet tot noodzakelyke aanpas
singen ara voorraden en prijzen terugbrengen.
Wellicht beeft dr. Tyszka gelyk. dat de ont
wikkeling der Industrie een verandering in
levenswijze geeft, nl. minder zweren arbeid,
minder verbiyf In licht en lucht, meer geeste-
gespeeld."
„Och. het was
juffrouw Cassal,
dracht.
Direct werden maatregelen genomen om het
schildery te verkoopen en toen mynheer Perrin
een dsg daarna het huisje van juffrouw Ber-
bey weer binnen trad, vroeg hy haar mede te
gaan om de 30.000 franc* In ontvangst te
nemen.
„Maar Ik verkoop m'n AngeUne niet," hield
ze habtarrig vol. En beschermend ging ze voor
den schoorsteen staan waar juffrouw Cassal**
kopy hing.
„Neen." zei mynheer Perrin, „die AngeUne wil
Ik ook niet hebben. Ik bedoel dat oude, stoffige
ding. Ga nu maar mee."
En zoo gebeurde het, dat de oude juffrouw
Barbey tot groote verbazing van al degenen die
haar kenden, naast mynheer Perrin in een
auto geaeten, naar de stad reed, waar m, n*
met veel moeite haar handteekenlng te hebben
gezet, een chequeboek ontving met twintig
blanco chèquea, elk van 100 franca.
Mynheer Perrin schreef direct era chique uit
Tin 250 francs, opdat de oude vrouw A dade-
lyk aan haar nieuwen rykdom zou gaan wen
nen Maar toen ze dien avond geheel alleen In
haar vervallen huisje zat en A de gebeurtenis
sen van dien dag nog eens nauwkeurig over-
areht, kon ze maar niet begrijpen, dat ae niet
alleen een mooier schildery had gekregen, maar
dat men teven* gemeend had. hamr schatrijk
te moeten maken, omdat andere menschen be*
oude biykbaar veel mooier vonden.
Loraine holde door.bundeling* al* door een
paniek bevangen precies den hoek om van
het terras....' en pardoe* in de armen van een
grooten stevig gebouwdra man.
.NAmpjes aan.” mi hoofdinspecteur Battle
vriendAyk.
Loraine spande zfch in om te spreken.
X> vlugo, vlug. Ze vermoozden elkaar.
O. wees toch vlug!"
Er klonk een scherpe knA van een revolver
schot, toen nog era.
Hoofdinspecteur Battle begon hard loopen.
LorAiM volgde, om den hoek vatf* het terras
weer terug en lang* de bibUotheekdeur. De
deur was open. Battle boog zich ra knipt* era
electrtzche zaklantaarn aan. Loraine was vlak
achter hem en gluurde over zyn schouder Ze
snikte en hygde Op dra drempel van de deur
lag Jimmy Thesiger tn Iets wat era pias bloed
geleek Zyn rechter arm lag slap naast «yn
lichaam tn een eigenaardige houding.
Loratn* ultte een doordringend* kreet.
.Hy ie dood." jammerde zei. KO Jimmy....
Jimmy hy 1* dood"
.Mom. kom,” Mi hoofdlnapecteur Battle kal-
meerend. „Trek het u niet soo aan. Ik «reet eskar
dat de jonge man niet dood to Kyk een* of u de
knoppen van het Ucht kunt vinden ra draal m
ze dan aan.”
Loraine, gehoorzaamde zy strompelde de
kamer door, zocht dra knop by de deur ra
drukte erop.... De kamer baadde in Ueht.
Hoofdinspecteur Battle slaakte era zucht van
verlfchting.
■en jongeman in Toronto erfde on-
J spoedig In
l D* Jong*-
1v*rt*n-
dan *000
„Krantenbericht
