Krijgt elk radiotoestel Sïetm^aal een «on televisiesc herm? DE ENGELSCHE KAPERS het geheim van DE 7 WIJZERPLATEN I den dag S I De overval Merkwaardig concert Reuzen-haai gevangen Parfumindustrie in nood Goede vangst ‘5 ■4 s, tLZ 'o 4 11 DOOR AGATHA CHRISTIE (Wordt vervoted Men behoeft niet bang te zyn, dat ieder ttrake by zyn buurman op tafel kan kyken Japansche Keizer deelt wandelstokken uit MEENING VAN JOHN L. BAIRD Ook een Nederlandsch fabrikaat? r X ct, on. int >P- E - 4> «r/ADV/l 1 ?l JL_j O ongevallen verzekerd voor een der volgende uitkeeringen r VU»" verlies van beide armen, belde beenen of belde oogen r ff vJvZe" doodelljken afloop 1 MaJVJe" AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL I I DINSDAQ42 FEBRUARI 1935 reeds vallen dal o' 4 voorafgegaan 9 9 L «i aWTWPff/H' V F< Even later zet hij: „Ga nu eens mee naar de rivier en help me om wat vlsch te vangen.” Terwijl Hal en Mary op den oever bleven, ging hun gastheer op een pa'ar steenen In de rivier staan en ving vlsch met een speer, die hü gemaakt had. ..Hallo Jongelui!” riep de vreemdeling hartelük uit. „Ik ben blij Jullie te zien. Jullie zijn de eerste Engel- sche gezichten, die ik in langen tijd gezien heb. Ik ben kapitein Benson van het vergane schip „Koningin Bessie." Nadat ze hun honger gestild hadden, zaten Hal en Mary op het balkon en vertelden van hun eigen avonturen. artng 80. 40. »er Een vlsscher heeft in de Hout Baai nabij Kaapstad in zün netten een haal gevangen, die meer dan 0 Meter lang was en ruim 5000 K G. woog. ivoer 0.73. 10 n n M) mijn.... 1 handvol grl me was eey zou bewarei hadden I1A later bleek ot •■g- W. ar P. te 00 ae iw 50 00 :h >er 00. «rjan 0 ct.. I I I 50. en feu in- :he idel an- idel na- iep- tot st., en- per :ale '.al ms, stte 47 -80 36 ne- »n I. del os del 10. del del >en kg- 1 kg. oten oor- 140. ritte •oer. oter eien 1de- 15 ■den iren iren tuk, an- .50. i»’; - I st il!- -38 Qt. 70. - Eenigen tijd geleden werd bij een Juwelier te Kopenhagen ingebroken en voor een waarde van 10.000 kronen ontvreemd. Enkele bloemen die de dieven hadden ach tergelaten, werden herkend als te zijn gestolen uit een auto en het signalement van den dader biervan was bekend Deze kon worden opge spoord. waarna hjj bekende schuldig te zijn aan den juweelendiefstal en ook de namen van zijn belde medeplichtigen noemde. Tevens bleek echter dat alle drie behoorden tot een bende, die reeds meer dan 300 diefstal len op haar geweten had. De potltfe zet het onderzoek voort en thans zijn reeds twaalf personen gearresteerd die al len deelgenomen hebben aan verschillende mis drijven. En er alles voor te kiezen Interesseert me zoo." ,jBir Oswald zal onderhand zeker zelf wel iets knopen," zei Jimmy, „en dan kunt u precies uw eigen zin doen." Lady Coote sehudde droevig het hoofd. „81r Oswald wil het een makelaar laten doen en u weet wat dat zeggen wil." „O maar ze zouden u toch raadplegen." „Het zou een van die prachtige hulzen worden, alles antiek. Die lui kijken neer op wat ik ge zellig en huiselijk vind. Niet dat sir Oswald het niet altijd gezellig vond en tevreden was in zijn huls en Ik geloof trouwens, dat zijn smaak eigenlijk nog precies hetzelfde is. Maar hü wil nu alleen alles van het beste hebben Hü is verwonderlijk vooruitgekomen en natuurlijk wil hu dat laten blijken, maar Ik vraag me dik wijls af, waar dat on uit moet loopen.” Jimmy keek haar belangstellend aan. „Het is als met een paard dat op hol is,” zei lady Coote „Het heeft het gebit tusschen zijn tanden en het holt weg. Oswald precies het zelfde. Hjj IS vooruit gekomen en zoo vooruit geko. men, dat hij niet meer kan ophouden met voor uitkomen. H(j Is nu een van de rijkste men schen in Engeland. Maar is hij daar tevreden mee? Neen, hjj wil nog meer. HU wil worden ik weet niet wat hü wil worden. Ik kan u «el vertellen, dat het mü soms beangstigt „Zooals die Perzische kerel,” set Jimmy, „die daar liep te Jammeren om nieuwe werelden te kunnen veroveren." Lady Coote knikte Instemmend zonder goed te weten waar Jimmy het over had. Waarom Baird, nadat hU er in 1926 in ge slaagd was het conterfeltsel van lijn jongsten bediende uit te zenden, nog tot 1935 werk had om zijn vinding practlsch bruikbaar te maken? Hjj zocht naar wat hU de „hlgh-definltion”, de verscherping der beelden noemt. Wanneer men bet beeld zooals dat op het televisiescherm ver schijnt, vergelijkt met een cliché, dan was het raster aanvankelijk te werkte met slechts dertig lUnen en kon op die manier zoo weinig fUnere nuances geven van het beeld, dat dit dadelUk vervaagde, wanneer men meer Probeerde uit te zenden- dan hoofd en schou- <*en 7*n een mensch of een eenvoudige bewe gende figuur. Thans werkt hij met een raster van honderd- tachtlg tot vler-honderd Hlnen en de beelden die hjj uttzendt tooneelvoorstelllngen. boks- wedMrUden, paardenrennen, films komen door met de scherpte van een huisbloscoop. Is Baird's vondst van de „hlgh-definltlon” •oo aan den eenen kant een enorme stap voor- l uit op den weg der televisie, aan den anderen i kg. 1300 so. ster, □nte oer 4 50 per Boe- -1 00 eien kg. de bij verlies van een hana een voet of Op een te Nice gehouden vergadering van parfum-fabrlkanten is een motie aangenomen, waarbij aan de regeerlng wordt verzocht, maat regelen te nemen ter bescherming van de parfum-industrie. In de motie wordt verklaard, dat de geheele oorfum-industrie, een der oudste en belang rijkste van Frankrijk, met ondergang bedreigd wordt, in verband met de bedroevend lage prijzen, waartegen de producten de laatste drie jaren verkocht moesten worden. „O dat hoop Ik niet, hoor.” „Ik waarschuw alleen maar,” zei lady Coote. „Waar woont u nu?" vroeg münheer Thesigers, „In de stadof Als men bedenkt, dat hü het antwoord op deze vraag heel goed kende, stelde hU de vraag met een waardeerbare ongekunsteldheid. Lady Coote zuchtte diep. „Sir Oswald heeft het landgoed van de graaf van Alton gehuurd, Letherbury U kent het mis schien.” ,,O ja Het is schitterend, vindt u niet?" ..Och ik weet het niet.'" zet lady Coote. „Het h heel groot en somber weet u. Veel schilderijen galerijen met zulke streng uitziende portretten. Ik vind die zoo genaamde Oude Meesters zeer terneerdrukkend. U had het kleine huls eens moeten zien, dat we in Yorkshire hadden, mijnheer Thesiger. Toen sir Oswald nog gewoon mijnheer Coote was. Zoo n aardige hal en een vroolijke salonik had er wit gestreept be hang voor gekozen met een rand van blauwen regen, dat herinner Ik me nog. Het was een satünstreep, weet u. geen moiré. Dat vind Ik altijd veel smaakvoller. De eetkamer was op liet noordoosten, dus kregen we er niet veel zon. maar met een goed helderrood behang, een stel van die grappige Jachtplaten, daarmee was bet er wel zoo vrooltjk als een Kerstfeest.” Door de opwinding van deze herinneringen, liet lady Coote verscheidene bolletjes wol val len. die Jimmy plichtmatig opspoorde. „Dank Je wel beste Jongen," zei lady Coote. „Nu, waar had Ik het ook weer over O.... over hulaen. Ja, ik houd van een vrooljjk hul*. A’*,**"l 2 De uitvinder John L. Balrd, die thans 46 Jaar oud Is, begon zijn proeven uiterst bescheiden met een apparaat, dat uit een houten kist, een koekblik, een stuk karton en twee fietslantaarn- glasen bestond. In 1926 boekte hij zijn eerste gulden, succes. HU was toen reeds directeur van de overigens nog vrU onbeduidende „Baird Tele- vision Compa£r” en slaagde er In met den uj|||||| zender van de „British Broadcasting Company" Sgllil het conterfeltsel van zijn jongsten bediende over een korten afstand te verspreiden. Om rustiger te kunnen expertmenteeren, vroeg hU een eigen radiostation, wat hem werd toege staan. Nu deed zich echter de moellUkheld voor, dat hü op geen enkele golflengte kon wer ken zonder radioultzendlngen ernstig te ver storen. Daarom keerde hü maar weer terug naar de B B C., welke hij niet meer verlaten zou dan om In „Crystal Palaee” de eigen stu dio’s van de „Baird Television Ltd." te betrek ken. Nu zijn uitvinders heel dikwijls erg optimis tisch. Doch de heer Balrd schijnt niet te over drijven, want de Britsche Postmaster-General sir Kingsley Wood heeft op een plaats welks zoo officieel en zoo plechtig is als het Lager huis, den Londoneeaen en ook den bewoners der grootste steden van Engeland beloofd, dat zij nog In den loop van dit Jaar da televisie zullen krijgen. En Sir Kingsley Wood heeft tevens degenen die deae gebeurtenis met angst en beven tege moet sten, gerust gesteld. Televisie wil niet zeggen, dat men door muren heen kan zien en dat een ieder die een televisiescherm heeft, bij zUn buurman op tafel kan kUken. Televisie veronderstelt een gecompliceerde machine, welke het tafereel dat men wil verspreiden, op neemt, en een tweede machine, die het opge nomen tafereel uitaendt. Deze machines heb ben een soodanlgen omvang en er zijn zooveel menschen noodlg om ze te bedienen, dat men ze al heel bezwaarlijk hier of daar verdekt kan opstellen. En de burgers van Oroot-Brit- tannlè. die vreesden dat ze nu nooit of nUgmer meer veilig zouden wezen voor de televialonla- ten of moeten wü „vèrzleners" zeggen, soo- als wU ook van „luisteraars" spreken? kun nen dus gerust zijn. Jadeluk als Mi haar ..Vindt «Tante Belina BHL Kanker aan de lever De bouw van den stuwdam in de Colorado la beëindigd. Donderdagavond Is men begonnen met d<; 1340 ton zware deur in den dam aan te brengen en Vrijdagmiddag was het gevaarte op zijn plaats en begon het meer zich te vormen. Het stuwbekken heeft een lengte van 180 K M en zal eerst over drie jaar gevuld zijn. Het is bestemd de steden van Zuid-Callfomlë van water te voorzien en uitgestrekte gebieden te bevloeien. Verder zal het electrische krachtwerken voe den en hét gevaar voor overstroomlngen teniet doen. De totale kosten van den bouw bedroegen 385 mlllioen dollar; het bouwwerk is in 4(4 jaar voltooid, waar oorspronkelijk 7 Jaar was voorzien. me dat toen ik een jong meisje was een van im mijn bewonderaarseen /ft opraapte en een meisje, dat bU aanstonds, dat h(j het als een schat i, omdat mijn voeten er op geloopen vond het zoon lief idee Ofschoon <at hjj een cursus volgde in minera logie of was het geologie?.... aan een tech nische school, en een meisje haar zakdoek stelen en die als een schat bewaren en al dien aard van dingen.” „Lastig als het meisje haar neus wilde snui ten." zei de practische heer Thesiger. Lady Coote legde haar borduurwerk neer en keek hem onderzoekend doch vriéndelijk aan „Kom nu.” zei ze. „is er geen aardig meisje waar je voelt? Waar Je graag voor zoudt wer ken en een nestje voor bouwen?” Jimmy bloosde en prevelde. ,,Ik vond dat je heel goed op kon schieten met een van die meisjes op Chimneys, toenVers Daventry .Soeks?” Zoo noemen ze haar." gaf lady Coote toe „Ik kan niet begrijpen waarom. Het klinkt niet lief” ,.O het is een aardige meld,” zei Jimmy. „Ik zou haar best weer eens willen ontmoeten „Het volgende week-end komt ze bü ons logee ren ..Zoo,” zei Jimmy en trachtte in dat eene woord heel veel droef verlangen te leggen. ,Ja Zou je.... zou je graag komen?” „Dat sou ik seker,” sei Jimmy hartelijk. „Dt moet u ten zeerste bedanken, lady Coote.” die den leeftijd van 70 jaar hebben tezelfdertijd een zilveren beker met het wapen ontvangen. Onder hen bevin- baron Wakatsoekl, oud-premier. burg- -Isjil. lid van den Privy Council, en mar kies Okoebo. Te Genua wordt een tentoonstelling gehou den van wiegen uit alle tijden en van nagenoeg alle volken. In verband hiermede werd dezer dagen een merkwaardig concert gegeven, waar bij uitsluitend wiegeliedjes ten gehoore werden gebracht. Het programma bestond oa. uit eeuwenoude Venetlaansche. Sieneesche en Ca- labrlsche volkswl^jes, Spaansche. Grieksche, Bretonsche, Groenlandsche. Indlaanache. Bra- ziliaansche, Hawaïaansche liedjes. Van bUzon- der eigenaardige structuur waren de slaaplied jes van Alrikamuche nomadenstammen. Dit Is de grootste haal die ooit In de Zuld- Afrikaansche wateren is gevangen. Toen de haal zich In het net bevond deed hU wanhopige pogingen om zich te bevrijden, waarbij hU een paar maal wel twee meter boven het water uit zprong. Aanvankelijk dach ten de vlsschers dan ook met een walvisch te doen te hebben. Het duurde tweeArur voordat men het dier naar ondiep water had gesleept. Daar schoot men er op met een geweer, doch veertien ko gels waren noodlg om het te dooden. elevisle is voor de radio van even veel I hei eng als het geluld indertijd was voor -a de stomme film. Ik ben er dan ook vast van overtuigd, dat in de toekomst elk radio toestel zal worden uitgerust met een televlsie- gchermAldus John L. Balrd, de ultelnder van een apparaat dat den droom der televisie tot werkelUkheid moet maken. A I I I? ADOMMh’Q op dit blad zijn ingevolge de verzekerlngsvoorwaarden tegen E1 levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door K? 7CD bij een ongeval met T7 OCsD Vroeger, toen Balrd over den zender van de B.BC. zijn dertig lUnen-beeld uitzond, kon men die met elk gewoon radiotoestel ontvangen. Thans echter, nu hU voor zijn .Jilgh-definltl- on”-beelden met een ultra-korte golf Werkt, heeft men een toestel noodlg dat voor de ont vangst van een ultra-korte golf geschikt is. Van die toestellen welke natuurlijk ook van een televisiescherm voorzien zijn, bestaan twee Engejffche fabrikaten, terwUl naar het schUnt binnen afzienbaren tUd ook een Neder landsch fabrikaat op de markt verschijnen zal. Deze toestellen zien er uit als een radlo-gra- mofoon en hebben vijf knoppen, twee voor het geluld en drie voor het beeld. Het televisie scherm meet om en om twintig bl) dertig cen timeter. De prijs is nog aan den hoogen kant, al waren de eerste radiotoestellen beduidend duurder, en schommelt tusschen de vier hon derd en zes honderd gulden. Zou de nieuwe vinding opgang maken, dan zal een televisie toestel niet veel meer kosten dan twee honderd Het Crystal Palaee werd voor de inrichting van studio's en zender uitgekozen, omdat dit een der hoogste gebouwen van Londen Is. De zuldelüke toren waar de zendlnstallatie Is on dergebracht, verheft zich bUna zeven-honderd voet boven den zeespiegel en is vrijwel In hee|™R^zich Londen zichtbaar. Dit Is van groot belang, ^Vaaf Isj: omdat ultra-korte golven een zekere overeen komst vertoonen met lichtgolven. De zender kan vergeleken worden met een vuurtoren: hoe verder het brandpunt boven zijn omgeving uit steekt, hoe beter de ontvangst is. Deze overeenkomst tusschen ultra-korte gol ven en lichtgolven doet zich ook voor in hun reikwijdte. Zoo kan er thans, als gezegd. In een straal van niet meer dan ongeveer vijftig kilo meter uitgezonden worden. Op die manier be reikt men echter nog altijd acht tot tien mll lioen menschen, wat voor een eerste begin zeer seker voldoende Is. Slaagt de proef, dan zullen er geleidelUk in alle groote steden van Enge land senders gebouwd worden. Wat het publiek echter vermoedelUk wel het meest Interesseert, is de vraag: hoe ontvangt men de televisie? „Ik geloof, dat het beter voor jullie Is, hier een poosje te blUven.” zei kapitein Benson, toen ze hun verhaal geëindigd hadden. Het bosch Is vol vUande- lljke Indianen en wilde dieren. Kapitein Gay zal het slechte nieuws wel van jullie stuurman vernemen.” En om den tUd te verdrijven, bracht hij z'n boog en plllan naar buiten en leerde Hal schieten. kant zUn er ook bezwaren aan verbonden. Het grootste bezwaar is wel dat men „high-deflni- tion"-beelden alleen kan uitzenden met een ultra-korte golf. De „Balrd Television Com pany” werkt op het oogenbllk met een golf lengte van zes meter. De maatschappij beschikt In het Crystal Palaee over een krachtigen ultra-korte golfzender, waarmee zU in een straal van ongeveer vUftig kilometer goede re sultaten bereikt. t Diablo De slanke jonge bandiet was nog al tijd bewusteloos- Blgsbee onderzocht de rotsen, waar het dy namiet was terechtgekomen. Dynamiet ontploft naar beneden, en waar het ontploffingsmlddel was neergekomen. bevond slch een groote scheur In den grond. Eensklaps stond hjj stüf van verbazing. ZUn mond ging open, doch hü kón geen woord uitbrengen. Gerulmen tUd bleef hU zoo staan, en tuurde met groote oogen in de scheur In den bodem. Dan knielde hü neer, bracht zün hand al tastend omlaag en haalde haar weer op be dekt met een slUmerige zwarte massa. Als in een droomtoestand liep hü terug naar de„ plaats, waar El Dlablo langzaam weer tot kwam Sigsbee raapte het geweer op, |ids had laten vallen, en richtte het. iblo ging overeind zitten, en wreef zijn kaak. Je durft, dat moet ik zeggen! zei Sigsbee. El Dlablo slaagde er in. te glimlachen, on danks zün treurig figuur. Dat. senor, Is mijn heele kapitaal, durf Zes gewapende mannen, zei Sigsbee grim mig En je had de brutaliteit, om ongewapend tusschen die rotsen vandaan te komen en mijn geld te eischen met niets anders dan twaalf leege hoeden en een paar pijpen achter je! Het is nog nooit mislukt, prevelde El Dl ablo <HÜ zuchtte). U hebt hier mijn pres tige kapot geslagen, vrees Ik. senor. Voortaan zal ik een ander arbeidsveld moeten zoeken Sigsbee keek langs het pad. Zün mannen kwamen terug met de afgedwaalde muildieren. Ik heb wat anders kapot geslagen, toen Ik dat dynamiet uitgooide, zei hü met voldoe ning. (Hü stak zün bevuilde hand uit.) Zie Je dat? De bandiet staarde Olie! bracht hü uit. Olie, knikte Sigsbee grijnzend Net tus schen die rotsen! (Hü glimlachte voldaan). Voor een waarde van ettelüke mlllioenen: mak keluk. De bandiet stond op Zelfs in zün gruwelijke nederlaag liet zün hoffelükheid hem niet In den steek. Ik feliciteer u. senor. met uw reusachtig geluk De muildieren kwamen aan. door dat van den gids. Stüg op, beval Sigsbee den strulkroover. terwijl hü op den ezel wees. De gids kan teo- pen En probeer niet weg te loopen. anders zal Ik je een kogel In Je body planten. V wilt me aan de politie overleveren? vroeg El Dlablo spütlg Sigsbee keek hem aan en lachte. HU wierp den starenden gids diens geweer toe. stapte op den bandiet af. en stak zün besmeurde hand uit. Wees niet zoo dwaas. grinnikte hü Een man. die soo’n stukje kan uithalen, als JU hebt uitgehaaid, verknoeit zün rijd op een plaats als deze Ik heb al jarenlang uitgeke ken naar een compagnon als JU! J „Ik vraag me af. zal zün maag er tegen kunnen?" ging ze In tranen verder. „Te denken dat hü ziek zou worden.... hü. met zün Ideeën.... O, Ik mag er niet aan denken" ziet er heel patent uit,” zei Jimmy ..Hü troostend. „HU heeft Iets op het hart,” zei lady Coote. „Hü piekert. Ik weet het.” „Waar piekert hü over?” „Dat weet Ik niet. Misschien lets met de fabriek. Het is een heele gerustheid voor hem dat hü münheer Bateman heeft. Zoon ernstige Jonge man.... en zoo nauwgezet.” „Wonderlük nauwgezet," gaf Jimmy toe. „Oswald hecht veel aan het oordeel van mUn heer Bateman. HU zegt dat münheer Bateman altüd gelük heeft.” .Dat was jaren geleden een van zün ergste karaktereigenschappen." zet Jimmy gevoelvol. Lady Coote leek eenlgszlns In de war ge bracht. „Dat was een vroolük gezellig week-end. dat Ik bü u op Chimneys doorbracht,” sei Jimmy. „Ik bedoel, dat het vreeselük gezellig geweest zou zün, als die oude Gerry niet om het hoekje gegaan was. Heele aardige meisjes „Ik vind die meisjes heel vreemd." sel lady Coote. „Niets romantisch weet u? Ik borduurde bijvoorbeeld zakdoeken voor sir Oswald met mijn eigen haar, toen we verloofd waren." „Zoo,” zei Jimmy. „Hoe bewonderenswaardlg Maar Ik denk, dat meisjes tegenwoordig geen lang haar genoeg hebben asi dat te doen." „Dat is waar," gaf lady coote toe. „Maar o, het blükt op veel andere wUzen. Ik herinner En nogmaals zün vurigen dank uitdrukkend verliet hü haar. Sir Oswald voegde zich weldra bü zün vrouw. „Waar heeft die jonge aap je mee zitten te vervelen?" vroeg hü. „Ik kan dien kerel niet uitstaan." „Het Is een aardige jongen," sel lady Coote. „En zoo dapper. Bedenk sens hoe hü gisteravond gewond werd.” „Ja. hü was ergens aan het rondscharrelen waar hü niets te maken had „Ik vind dat je heel onrechtvaardig bent Oswald „Hü heeft nog geen dag eerlijk werk gedaan In zün leven Als er ooit een echte verkwister be staan heeft, dan Is hl) er een. Hü sou nooit vooruit komen, als hü zichzelf een weg moest banen door het leven.” „Je hebt gisteren vast natte voeten gekregen," zei lady Coote. „Ik hoop dat je geen longont steking krütt Freddie Richards la er onlangs aan gestorven Lieve hemel. Oswald ik word koud als ik er aan denk, hoe JU daar rondzwierf terwül er een Inbreker los liep in den tuin. HU had je kunnen doodschieten. Tusschen twee haakjes. Ik heb münheer Thesiger ultgenoodigd voor bet aanstaande week-end." „Onzin.” zet air Oswald „Hoor eens hier, Maria. Ik wil dien jongen man niet in mün huls hebben." „Waarom niet?” JDat zUn mün zaken.” tel u voor: een man. die zich In de finan- cieele wereld een reputatie van sluwheid heeft verworven. Laat zóón man voor den gek gehouden worden, qn hü zal zieden van woede. Sigsbee Miller wks voor den gek gehouden. Dasu- zat hü. met zün volle gewicht van man in de kracht van zün jaren, ongemakkelük op een voortstrompelend muildier, schoof zün hoed achterover, veegde het zweet van zün badend voorhoofd, en staarde nsar het dorre, zonver- schroelde Mexicaansche landschap. Goud! zei hü bitter, voor den zooveelsten keer dien morgen. Goud! En ik heb me laten verleiden! Ik heb nog een kindermeisje noodlg! Hü verviel weer in somber gepeins, en vroeg zich af, wie van zün vüanden het geweest was, die hem zoogenaamd een brlef van een ouden goudgraver uit Laguna Del Sol had toegestuurd, waarin hem de helft van een goudmün te koop werd aangeboden Laguna Del Sol. vierhonderd mül van den spoorweg gelegen, bleek een ellen dige verzameling van drie hutten en negen Mexlcsmers te zün. Voor hem uit reed een groote, dikke kerel, in een gehavend costuum. die zich „gids" noem de. En Mhter hem kwamen vüf mannen te voet, die even zoovele pakdleren meevoerden, beladen met Miller's persoonlüke bezittingen. Eensklaps bleef de ezel van den gids staan. De berüder sjokte voorbü zün meester naar de afdeellng bagage, en haalde uit de linnen sak ken op het laatste pakdler een uitgebeelde ver zameling vuurwapens en munitie, welke hü on der de ezeldrijvers verdeelde. Wet is er aan de hand? vroeg Sigsbee be langstellend. Er was dit aan de hand, verklaarde het dikke gedrocht. In een vloed van gebroken Engelsch. dat de rotsachtige streek vóór hen wel eens bandieten kon herbergen. Maar, zoo verzekerde hü den blanken senor, terwül hü fier naar zün nederig rijdier stapte, hü hoefde niet bang te zün. HU. Ramon, de beste gids van he?l Mexico, kon tegen een honderd bandieten op. Dat is dan In orde, zei Sigsbee. Vooruit dan maar weer! De stoet zette zich weer in beweging In de richting van de rotsen. Onderwijl hü voortsjokte speelde Slgsbee's hand In zün zak met ’n staaf dynamiet. Hü had een voorraad ontplofflngs- middelen meegebracht, om den bodem hier en daar op te blazen, op zoek naar goud. Op dit oogenbllk had hü zin, om alles op te blazen. Wat zouden de lui op de Beurs. In New-York. hem uitlachen, als hü terugkwam' Ja. zei hü grimmig tegen zichzelf, terwül ze bü de rotsen kwamen, en tusschen de uitstekende kanten doorgingen, ze zouden lachen, tot ze het be stierven; ze zouden.... Maar hier werd zün verbeeldingskracht stop gezet Tak tak tak tak! Het geratel van een machinegeweer klonk scherp in $e stilte. Ramon viel van zün ezel, en bleef plat op den grond liggen. Een oogenbllk dacht Sigsbee dat zün gids dood was Maar toen zag hü. dat de man beefde van angst Hü wierp een blik achter zich. De vüf ezel drijvers hadden hun wapens laten vallen en stonden met hun armen omhoog. Toen zag Sigsbee geweerloopen zes aan weerszijden van het pad die over en tusschen de rotsblokken te voorschün kwamen. En hü zag ook de kegelvormige punten van een dozün Mexicaansche hoeden. Zeg! riep Sigsbee. Wat voor den d. Goeden morgen, senor, riep een aangename stem, waaruit een zekere vroolljkheid klonk. Als ze i eensklaps op hem afgestormd wa- j ren. hadden ze i hem met gemak kunnen over- meesteren. Doch - die gedachte kwam niet eens bü hen op. Sigsbee klom van zün muildier af. Hü ziedde van toorn. Eerst die krankzinnige tocht op zoek naar een denkbeeldige goudmün en nu dit nog. De geweerloopen waren van alle kanten op hem gericht. In een nuchter oogenbllk zou hü er nooit aan gedacht hebben, om geheel alleen een aanval op den bandietenhoofdman te Ije- glnnen. Maar hü was uit zün gewone doen. Pats! Zün gebalde vuist schoot uit, en trof El Dlablo In zün kaak. De bandiet viel zwaar tegen den grond. Totaal bulten gevecht gesteld. En dat is voor de rest van jullie! huilde Sigsbee. Vliegensvlug haalde hü den dynamietstaaf uit zün zak. stak de lont aan, en slingerde het sissende werptuig tusschen de rotsblokken. Boem! Boem! Boem! Met een ontzettend ge raas ontplofte het dynamiet en de lucht zag zwart van de rondvliegende brokstukken. Sigsbee. die nog nooit In zün leven Iemand in toorn had neergeslagen, werd als waan zinnig. Hü ontwikkelde de kracht van een ge- tergden olifant. Met een reusachtlgen sprong was hü over de rotsblokken aan den anderen kant van het pad. om geheel alleen met de rest van de bandieten af te rekenen Allemachtig! bracht hü dan opeens uit. De „geweren" waren eindjes gaspüp. die met stokken overeind werden gehouden! De „ban dieten" waren een verzameling hoeden, die tusschen de rotsen waren vastgestoken! El Dlablo was niets anders dan een geweldige bluffer. En dtar stond het .jnachlne-geweer” een houten ratel! Sigsbee verscheen weer op het pad. De ver schrikte ezeldrijvers stonden daar nog met knikkende knieën, doch de muildieren waren er met bagage en al van door gegaan. Haal die beesten terug! brulde Sigsbee. Haal ze terug, of Ik stop jullie levend onder den grond! Een oogenbllk later was hü alleen met El Op een van de rotsblokken sprong een slanke Jongeman te voorschün. Zün broek was van het fünste zwarte fluweel, tot halverwege de beenen opengesneden en versierd met blinkende Zilve ren dollars. Verder droeg hü de nauwsluitende zwartfluweelen jas. de zilveren zporen, het witte hemd en den geweldigen sombrero van den Mexlcaanschen hidalgo. El Dlablo! brachten de ezeldrijvers uit. Juist, sel de keurige jonge bandiet, met een glimlach, die zün blanke tanden liet zien. De duivel in eigen persoon, zooals ze me noemen. HU nam zün hoed af, met spottenden groet. Sigsbee zag dat hü ongewapend was. Wel? vroeg hü bedaard. Wat wenscht U? De bandiet daalde van zün plaats af en wan delde op zün gemak naar hem toe AmericAno. hé? Heel rijk, om zoo ver te kunnen reizen naar hier! Uw geld, senor, alstu blieft. En weer maakte hü een diepe buiging, met hoffelüken ernst. El Dlablo negeerde volkomen de sidderende ezeldrijvers, mitsgaders den gids. Hü keerde hun eenvoudig den rug toe. Als ze Drie vooraanstaande Japansche staatslieden, allen 80 jaar of ouder, hebben elk van den keizer van Japan een wandelstok ontvangen, die een symbool is van speciale privileges in het kelxerlük paleis. Het zün de 82-Jarige minister van Financiën, Takahasjl, baron Yamamoto, de vroegere mi nister van Binnenlandsche Zaken, en Tornlya, oud-presldent van het Hooggerechtshof, welke beide laatsten Juist 80 Jaar geworden zün. De jongste onderscheiding voor Takahasjl vormt het hoogtepunt van een merkwaardige carrière. De minister van Financiën Is van eenvoudige afkomst, en werd als Jongen te Francisco als slaaf verkocht. Hü werd eerste minister, doch weigerde den daaraan verbonden titel, daar dit niet met zün democratische principes overeen te brengen was. Andere vooraanstaande dienaren des keizers, bereikt. nu Jimmy, „denk Ik dat een fge oordjes met Lady Coote aan te raden zouden •ün." Coote zat op een tuinbank te borduren, «et onderwerp was een ontroostbare en eenlgs- ns wanstaltige Jonkvrouw, die weende boven *n urn. Lady Coote maakte plaats voor Jimmy en i een tactvolle jongeman bewonderde werk. u Jiet mooi,” zei lady Coote verheugo. t --“„a is er aan begonnen de week voor mensch Kanker 08 lever H«t artne •Jioe yreeoslük,” sel Jimmy. is het met den arm?” afï. *chUnt »n orde te zün. Alleen n0***,. lastl® en boo. U begrijpt wel.” zult voorzichtig moeten zün," zei Lady 22;“ 0P «tarschuwenden toon. „Ik weet van dan *eval' dat er bloedvergiftiging bil kwam en verUe«U UW wel een* beeJem,uki kunnen

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1935 | | pagina 3