Krijgt elk radiotoestel
Sïetm^aal
een
«on
televisiesc herm?
DE ENGELSCHE KAPERS
het geheim van
DE 7 WIJZERPLATEN
I
den dag
S
I De overval
Merkwaardig concert
Reuzen-haai gevangen
Parfumindustrie in
nood
Goede vangst
‘5
■4
s,
tLZ
'o
4
11
DOOR AGATHA CHRISTIE
(Wordt vervoted
Men behoeft niet bang te zyn, dat
ieder ttrake by zyn buurman
op tafel kan kyken
Japansche Keizer deelt
wandelstokken uit
MEENING VAN JOHN
L. BAIRD
Ook een Nederlandsch
fabrikaat?
r
X
ct,
on.
int
>P-
E
-
4> «r/ADV/l 1 ?l JL_j O ongevallen verzekerd voor een der volgende uitkeeringen r VU»" verlies van beide armen, belde beenen of belde oogen r ff vJvZe" doodelljken afloop 1 MaJVJe"
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
I
I
DINSDAQ42 FEBRUARI 1935
reeds
vallen
dal
o'
4
voorafgegaan
9
9
L
«i
aWTWPff/H'
V
F<
Even later zet hij: „Ga nu eens mee naar de rivier
en help me om wat vlsch te vangen.” Terwijl Hal en
Mary op den oever bleven, ging hun gastheer op een
pa'ar steenen In de rivier staan en ving vlsch met
een speer, die hü gemaakt had.
..Hallo Jongelui!” riep de vreemdeling hartelük uit.
„Ik ben blij Jullie te zien. Jullie zijn de eerste Engel-
sche gezichten, die ik in langen tijd gezien heb. Ik
ben kapitein Benson van het vergane schip „Koningin
Bessie." Nadat ze hun honger gestild hadden, zaten
Hal en Mary op het balkon en vertelden van hun
eigen avonturen.
artng
80.
40.
»er
Een vlsscher heeft in de Hout Baai nabij
Kaapstad in zün netten een haal gevangen, die
meer dan 0 Meter lang was en ruim 5000 K G.
woog.
ivoer
0.73.
10
n
n
M)
mijn.... 1
handvol grl
me was eey
zou bewarei
hadden I1A
later bleek
ot
•■g-
W.
ar
P.
te
00
ae
iw
50
00
:h
>er
00.
«rjan
0 ct..
I
I
I
50.
en
feu
in-
:he
idel
an-
idel
na-
iep-
tot
st.,
en-
per
:ale
'.al
ms,
stte
47
-80
36
ne-
»n
I.
del
os
del
10.
del
del
>en
kg-
1 kg.
oten
oor-
140.
ritte
•oer.
oter
eien
1de-
15
■den
iren
iren
tuk,
an-
.50.
i»’; -
I
st
il!-
-38
Qt.
70. -
Eenigen tijd geleden werd bij een Juwelier te
Kopenhagen ingebroken en voor een waarde
van 10.000 kronen ontvreemd.
Enkele bloemen die de dieven hadden ach
tergelaten, werden herkend als te zijn gestolen
uit een auto en het signalement van den dader
biervan was bekend Deze kon worden opge
spoord. waarna hjj bekende schuldig te zijn aan
den juweelendiefstal en ook de namen van zijn
belde medeplichtigen noemde.
Tevens bleek echter dat alle drie behoorden
tot een bende, die reeds meer dan 300 diefstal
len op haar geweten had.
De potltfe zet het onderzoek voort en thans
zijn reeds twaalf personen gearresteerd die al
len deelgenomen hebben aan verschillende mis
drijven.
En er alles voor te kiezen Interesseert me zoo."
,jBir Oswald zal onderhand zeker zelf wel iets
knopen," zei Jimmy, „en dan kunt u precies uw
eigen zin doen."
Lady Coote sehudde droevig het hoofd.
„81r Oswald wil het een makelaar laten doen
en u weet wat dat zeggen wil."
„O maar ze zouden u toch raadplegen."
„Het zou een van die prachtige hulzen worden,
alles antiek. Die lui kijken neer op wat ik ge
zellig en huiselijk vind. Niet dat sir Oswald het
niet altijd gezellig vond en tevreden was in
zijn huls en Ik geloof trouwens, dat zijn smaak
eigenlijk nog precies hetzelfde is. Maar hü wil
nu alleen alles van het beste hebben Hü is
verwonderlijk vooruitgekomen en natuurlijk wil
hu dat laten blijken, maar Ik vraag me dik
wijls af, waar dat on uit moet loopen.”
Jimmy keek haar belangstellend aan.
„Het is als met een paard dat op hol is,” zei
lady Coote „Het heeft het gebit tusschen zijn
tanden en het holt weg. Oswald precies het
zelfde. Hjj IS vooruit gekomen en zoo vooruit geko.
men, dat hij niet meer kan ophouden met voor
uitkomen. H(j Is nu een van de rijkste men
schen in Engeland. Maar is hij daar tevreden
mee?
Neen, hjj wil nog meer. HU wil worden ik
weet niet wat hü wil worden. Ik kan u «el
vertellen, dat het mü soms beangstigt
„Zooals die Perzische kerel,” set Jimmy, „die
daar liep te Jammeren om nieuwe werelden te
kunnen veroveren."
Lady Coote knikte Instemmend zonder goed te
weten waar Jimmy het over had.
Waarom Baird, nadat hU er in 1926 in ge
slaagd was het conterfeltsel van lijn jongsten
bediende uit te zenden, nog tot 1935 werk had
om zijn vinding practlsch bruikbaar te maken?
Hjj zocht naar wat hU de „hlgh-definltion”, de
verscherping der beelden noemt. Wanneer men
bet beeld zooals dat op het televisiescherm ver
schijnt, vergelijkt met een cliché, dan was het
raster aanvankelijk te werkte met
slechts dertig lUnen en kon op die manier zoo
weinig fUnere nuances geven van het beeld,
dat dit dadelUk vervaagde, wanneer men meer
Probeerde uit te zenden- dan hoofd en schou-
<*en 7*n een mensch of een eenvoudige bewe
gende figuur.
Thans werkt hij met een raster van honderd-
tachtlg tot vler-honderd Hlnen en de beelden
die hjj uttzendt tooneelvoorstelllngen. boks-
wedMrUden, paardenrennen, films komen
door met de scherpte van een huisbloscoop.
Is Baird's vondst van de „hlgh-definltlon”
•oo aan den eenen kant een enorme stap voor- l
uit op den weg der televisie, aan den anderen i
kg.
1300
so.
ster,
□nte
oer
4 50
per
Boe-
-1 00
eien
kg.
de
bij verlies van een hana
een voet of
Op een te Nice gehouden vergadering van
parfum-fabrlkanten is een motie aangenomen,
waarbij aan de regeerlng wordt verzocht, maat
regelen te nemen ter bescherming van de
parfum-industrie.
In de motie wordt verklaard, dat de geheele
oorfum-industrie, een der oudste en belang
rijkste van Frankrijk, met ondergang bedreigd
wordt, in verband met de bedroevend lage
prijzen, waartegen de producten de laatste drie
jaren verkocht moesten worden.
„O dat hoop Ik niet, hoor.”
„Ik waarschuw alleen maar,” zei lady Coote.
„Waar woont u nu?" vroeg münheer Thesigers,
„In de stadof
Als men bedenkt, dat hü het antwoord op
deze vraag heel goed kende, stelde hU de vraag
met een waardeerbare ongekunsteldheid.
Lady Coote zuchtte diep.
„Sir Oswald heeft het landgoed van de graaf
van Alton gehuurd, Letherbury U kent het mis
schien.”
,,O ja Het is schitterend, vindt u niet?"
..Och ik weet het niet.'" zet lady Coote. „Het
h heel groot en somber weet u. Veel schilderijen
galerijen met zulke streng uitziende portretten.
Ik vind die zoo genaamde Oude Meesters zeer
terneerdrukkend. U had het kleine huls eens
moeten zien, dat we in Yorkshire hadden,
mijnheer Thesiger. Toen sir Oswald nog gewoon
mijnheer Coote was. Zoo n aardige hal en een
vroolijke salonik had er wit gestreept be
hang voor gekozen met een rand van blauwen
regen, dat herinner Ik me nog. Het was een
satünstreep, weet u. geen moiré. Dat vind Ik
altijd veel smaakvoller. De eetkamer was op liet
noordoosten, dus kregen we er niet veel zon.
maar met een goed helderrood behang, een stel
van die grappige Jachtplaten, daarmee was bet
er wel zoo vrooltjk als een Kerstfeest.”
Door de opwinding van deze herinneringen,
liet lady Coote verscheidene bolletjes wol val
len. die Jimmy plichtmatig opspoorde.
„Dank Je wel beste Jongen," zei lady Coote.
„Nu, waar had Ik het ook weer over O....
over hulaen. Ja, ik houd van een vrooljjk hul*.
A’*,**"l
2
De uitvinder John L. Balrd, die thans 46 Jaar
oud Is, begon zijn proeven uiterst bescheiden
met een apparaat, dat uit een houten kist, een
koekblik, een stuk karton en twee fietslantaarn-
glasen bestond. In 1926 boekte hij zijn eerste gulden,
succes. HU was toen reeds directeur van de
overigens nog vrU onbeduidende „Baird Tele-
vision Compa£r” en slaagde er In met den uj||||||
zender van de „British Broadcasting Company" Sgllil
het conterfeltsel van zijn jongsten bediende
over een korten afstand te verspreiden. Om
rustiger te kunnen expertmenteeren, vroeg hU
een eigen radiostation, wat hem werd toege
staan. Nu deed zich echter de moellUkheld
voor, dat hü op geen enkele golflengte kon wer
ken zonder radioultzendlngen ernstig te ver
storen. Daarom keerde hü maar weer terug
naar de B B C., welke hij niet meer verlaten
zou dan om In „Crystal Palaee” de eigen stu
dio’s van de „Baird Television Ltd." te betrek
ken.
Nu zijn uitvinders heel dikwijls erg optimis
tisch. Doch de heer Balrd schijnt niet te over
drijven, want de Britsche Postmaster-General
sir Kingsley Wood heeft op een plaats welks
zoo officieel en zoo plechtig is als het Lager
huis, den Londoneeaen en ook den bewoners
der grootste steden van Engeland beloofd, dat
zij nog In den loop van dit Jaar da televisie
zullen krijgen.
En Sir Kingsley Wood heeft tevens degenen
die deae gebeurtenis met angst en beven tege
moet sten, gerust gesteld. Televisie wil niet
zeggen, dat men door muren heen kan zien en
dat een ieder die een televisiescherm heeft, bij
zUn buurman op tafel kan kUken. Televisie
veronderstelt een gecompliceerde machine,
welke het tafereel dat men wil verspreiden, op
neemt, en een tweede machine, die het opge
nomen tafereel uitaendt. Deze machines heb
ben een soodanlgen omvang en er zijn zooveel
menschen noodlg om ze te bedienen, dat men
ze al heel bezwaarlijk hier of daar verdekt
kan opstellen. En de burgers van Oroot-Brit-
tannlè. die vreesden dat ze nu nooit of nUgmer
meer veilig zouden wezen voor de televialonla-
ten of moeten wü „vèrzleners" zeggen, soo-
als wU ook van „luisteraars" spreken? kun
nen dus gerust zijn.
Jadeluk als
Mi haar
..Vindt
«Tante Belina BHL
Kanker aan de lever
De bouw van den stuwdam in de Colorado la
beëindigd.
Donderdagavond Is men begonnen met d<;
1340 ton zware deur in den dam aan te brengen
en Vrijdagmiddag was het gevaarte op zijn
plaats en begon het meer zich te vormen.
Het stuwbekken heeft een lengte van 180
K M en zal eerst over drie jaar gevuld zijn.
Het is bestemd de steden van Zuid-Callfomlë
van water te voorzien en uitgestrekte gebieden
te bevloeien.
Verder zal het electrische krachtwerken voe
den en hét gevaar voor overstroomlngen teniet
doen.
De totale kosten van den bouw bedroegen
385 mlllioen dollar; het bouwwerk is in 4(4
jaar voltooid, waar oorspronkelijk 7 Jaar was
voorzien.
me dat toen ik een jong meisje was een van
im mijn bewonderaarseen
/ft opraapte en een meisje, dat bU
aanstonds, dat h(j het als een schat
i, omdat mijn voeten er op geloopen
vond het zoon lief idee Ofschoon
<at hjj een cursus volgde in minera
logie of was het geologie?.... aan een tech
nische school, en een meisje haar zakdoek stelen
en die als een schat bewaren en al dien
aard van dingen.”
„Lastig als het meisje haar neus wilde snui
ten." zei de practische heer Thesiger.
Lady Coote legde haar borduurwerk neer en
keek hem onderzoekend doch vriéndelijk aan
„Kom nu.” zei ze. „is er geen aardig meisje
waar je voelt? Waar Je graag voor zoudt wer
ken en een nestje voor bouwen?”
Jimmy bloosde en prevelde.
,,Ik vond dat je heel goed op kon schieten met
een van die meisjes op Chimneys, toenVers
Daventry
.Soeks?”
Zoo noemen ze haar." gaf lady Coote toe
„Ik kan niet begrijpen waarom. Het klinkt niet
lief”
,.O het is een aardige meld,” zei Jimmy. „Ik
zou haar best weer eens willen ontmoeten
„Het volgende week-end komt ze bü ons
logee ren
..Zoo,” zei Jimmy en trachtte in dat eene
woord heel veel droef verlangen te leggen.
,Ja Zou je.... zou je graag komen?”
„Dat sou ik seker,” sei Jimmy hartelijk. „Dt
moet u ten zeerste bedanken, lady Coote.”
die den leeftijd van 70 jaar hebben
tezelfdertijd een zilveren beker met het
wapen ontvangen. Onder hen bevin-
baron Wakatsoekl, oud-premier. burg-
-Isjil. lid van den Privy Council, en mar
kies Okoebo.
Te Genua wordt een tentoonstelling gehou
den van wiegen uit alle tijden en van nagenoeg
alle volken. In verband hiermede werd dezer
dagen een merkwaardig concert gegeven, waar
bij uitsluitend wiegeliedjes ten gehoore werden
gebracht. Het programma bestond oa. uit
eeuwenoude Venetlaansche. Sieneesche en Ca-
labrlsche volkswl^jes, Spaansche. Grieksche,
Bretonsche, Groenlandsche. Indlaanache. Bra-
ziliaansche, Hawaïaansche liedjes. Van bUzon-
der eigenaardige structuur waren de slaaplied
jes van Alrikamuche nomadenstammen.
Dit Is de grootste haal die ooit In de Zuld-
Afrikaansche wateren is gevangen.
Toen de haal zich In het net bevond deed hU
wanhopige pogingen om zich te bevrijden,
waarbij hU een paar maal wel twee meter
boven het water uit zprong. Aanvankelijk dach
ten de vlsschers dan ook met een walvisch te
doen te hebben.
Het duurde tweeArur voordat men het dier
naar ondiep water had gesleept. Daar schoot
men er op met een geweer, doch veertien ko
gels waren noodlg om het te dooden.
elevisle is voor de radio van even veel
I hei eng als het geluld indertijd was voor
-a de stomme film. Ik ben er dan ook vast
van overtuigd, dat in de toekomst elk radio
toestel zal worden uitgerust met een televlsie-
gchermAldus John L. Balrd, de ultelnder
van een apparaat dat den droom der televisie
tot werkelUkheid moet maken.
A I I I? ADOMMh’Q op dit blad zijn ingevolge de verzekerlngsvoorwaarden tegen E1 levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door K? 7CD bij een ongeval met T7 OCsD
Vroeger, toen Balrd over den zender van de
B.BC. zijn dertig lUnen-beeld uitzond, kon men
die met elk gewoon radiotoestel ontvangen.
Thans echter, nu hU voor zijn .Jilgh-definltl-
on”-beelden met een ultra-korte golf Werkt,
heeft men een toestel noodlg dat voor de ont
vangst van een ultra-korte golf geschikt is.
Van die toestellen welke natuurlijk ook van een
televisiescherm voorzien zijn, bestaan
twee Engejffche fabrikaten, terwUl naar het
schUnt binnen afzienbaren tUd ook een Neder
landsch fabrikaat op de markt verschijnen zal.
Deze toestellen zien er uit als een radlo-gra-
mofoon en hebben vijf knoppen, twee voor het
geluld en drie voor het beeld. Het televisie
scherm meet om en om twintig bl) dertig cen
timeter. De prijs is nog aan den hoogen kant,
al waren de eerste radiotoestellen beduidend
duurder, en schommelt tusschen de vier hon
derd en zes honderd gulden. Zou de nieuwe
vinding opgang maken, dan zal een televisie
toestel niet veel meer kosten dan twee honderd
Het Crystal Palaee werd voor de inrichting
van studio's en zender uitgekozen, omdat dit
een der hoogste gebouwen van Londen Is. De
zuldelüke toren waar de zendlnstallatie Is on
dergebracht, verheft zich bUna zeven-honderd
voet boven den zeespiegel en is vrijwel In hee|™R^zich
Londen zichtbaar. Dit Is van groot belang, ^Vaaf Isj:
omdat ultra-korte golven een zekere overeen
komst vertoonen met lichtgolven. De zender
kan vergeleken worden met een vuurtoren: hoe
verder het brandpunt boven zijn omgeving uit
steekt, hoe beter de ontvangst is.
Deze overeenkomst tusschen ultra-korte gol
ven en lichtgolven doet zich ook voor in hun
reikwijdte. Zoo kan er thans, als gezegd. In een
straal van niet meer dan ongeveer vijftig kilo
meter uitgezonden worden. Op die manier be
reikt men echter nog altijd acht tot tien mll
lioen menschen, wat voor een eerste begin zeer
seker voldoende Is. Slaagt de proef, dan zullen
er geleidelUk in alle groote steden van Enge
land senders gebouwd worden.
Wat het publiek echter vermoedelUk wel het
meest Interesseert, is de vraag: hoe ontvangt
men de televisie?
„Ik geloof, dat het beter voor jullie Is, hier een
poosje te blUven.” zei kapitein Benson, toen ze hun
verhaal geëindigd hadden. Het bosch Is vol vUande-
lljke Indianen en wilde dieren. Kapitein Gay zal het
slechte nieuws wel van jullie stuurman vernemen.”
En om den tUd te verdrijven, bracht hij z'n boog en
plllan naar buiten en leerde Hal schieten.
kant zUn er ook bezwaren aan verbonden. Het
grootste bezwaar is wel dat men „high-deflni-
tion"-beelden alleen kan uitzenden met een
ultra-korte golf. De „Balrd Television Com
pany” werkt op het oogenbllk met een golf
lengte van zes meter. De maatschappij beschikt
In het Crystal Palaee over een krachtigen
ultra-korte golfzender, waarmee zU in een
straal van ongeveer vUftig kilometer goede re
sultaten bereikt. t
Diablo De slanke jonge bandiet was nog al
tijd bewusteloos-
Blgsbee onderzocht de rotsen, waar het dy
namiet was terechtgekomen. Dynamiet ontploft
naar beneden, en waar het ontploffingsmlddel
was neergekomen. bevond slch een groote
scheur In den grond.
Eensklaps stond hjj stüf van verbazing. ZUn
mond ging open, doch hü kón geen woord
uitbrengen.
Gerulmen tUd bleef hU zoo staan, en tuurde
met groote oogen in de scheur In den bodem.
Dan knielde hü neer, bracht zün hand al
tastend omlaag en haalde haar weer op be
dekt met een slUmerige zwarte massa.
Als in een droomtoestand liep hü terug naar
de„ plaats, waar El Dlablo langzaam weer tot
kwam Sigsbee raapte het geweer op,
|ids had laten vallen, en richtte het.
iblo ging overeind zitten, en wreef zijn
kaak.
Je durft, dat moet ik zeggen! zei Sigsbee.
El Dlablo slaagde er in. te glimlachen, on
danks zün treurig figuur.
Dat. senor, Is mijn heele kapitaal, durf
Zes gewapende mannen, zei Sigsbee grim
mig En je had de brutaliteit, om ongewapend
tusschen die rotsen vandaan te komen en mijn
geld te eischen met niets anders dan twaalf
leege hoeden en een paar pijpen achter je!
Het is nog nooit mislukt, prevelde El Dl
ablo <HÜ zuchtte). U hebt hier mijn pres
tige kapot geslagen, vrees Ik. senor. Voortaan
zal ik een ander arbeidsveld moeten zoeken
Sigsbee keek langs het pad. Zün mannen
kwamen terug met de afgedwaalde muildieren.
Ik heb wat anders kapot geslagen, toen
Ik dat dynamiet uitgooide, zei hü met voldoe
ning. (Hü stak zün bevuilde hand uit.) Zie
Je dat?
De bandiet staarde
Olie! bracht hü uit.
Olie, knikte Sigsbee grijnzend Net tus
schen die rotsen! (Hü glimlachte voldaan).
Voor een waarde van ettelüke mlllioenen: mak
keluk.
De bandiet stond op Zelfs in zün gruwelijke
nederlaag liet zün hoffelükheid hem niet In
den steek.
Ik feliciteer u. senor. met uw reusachtig
geluk
De muildieren kwamen aan.
door dat van den gids.
Stüg op, beval Sigsbee den strulkroover.
terwijl hü op den ezel wees. De gids kan teo-
pen En probeer niet weg te loopen. anders
zal Ik je een kogel In Je body planten.
V wilt me aan de politie overleveren?
vroeg El Dlablo spütlg
Sigsbee keek hem aan en lachte. HU wierp
den starenden gids diens geweer toe. stapte op
den bandiet af. en stak zün besmeurde hand
uit.
Wees niet zoo dwaas. grinnikte hü
Een man. die soo’n stukje kan uithalen, als
JU hebt uitgehaaid, verknoeit zün rijd op een
plaats als deze Ik heb al jarenlang uitgeke
ken naar een compagnon als JU!
J
„Ik vraag me af. zal zün maag er tegen
kunnen?" ging ze In tranen verder. „Te denken
dat hü ziek zou worden.... hü. met zün
Ideeën.... O, Ik mag er niet aan denken"
ziet er heel patent uit,” zei Jimmy
..Hü
troostend.
„HU heeft Iets op het hart,” zei lady Coote.
„Hü piekert. Ik weet het.”
„Waar piekert hü over?”
„Dat weet Ik niet. Misschien lets met de
fabriek. Het is een heele gerustheid voor hem
dat hü münheer Bateman heeft. Zoon ernstige
Jonge man.... en zoo nauwgezet.”
„Wonderlük nauwgezet," gaf Jimmy toe.
„Oswald hecht veel aan het oordeel van mUn
heer Bateman. HU zegt dat münheer Bateman
altüd gelük heeft.”
.Dat was jaren geleden een van zün ergste
karaktereigenschappen." zet Jimmy gevoelvol.
Lady Coote leek eenlgszlns In de war ge
bracht.
„Dat was een vroolük gezellig week-end. dat
Ik bü u op Chimneys doorbracht,” sei Jimmy.
„Ik bedoel, dat het vreeselük gezellig geweest
zou zün, als die oude Gerry niet om het hoekje
gegaan was. Heele aardige meisjes
„Ik vind die meisjes heel vreemd." sel lady
Coote. „Niets romantisch weet u? Ik borduurde
bijvoorbeeld zakdoeken voor sir Oswald met mijn
eigen haar, toen we verloofd waren."
„Zoo,” zei Jimmy. „Hoe bewonderenswaardlg
Maar Ik denk, dat meisjes tegenwoordig geen
lang haar genoeg hebben asi dat te doen."
„Dat is waar," gaf lady coote toe. „Maar o,
het blükt op veel andere wUzen. Ik herinner
En nogmaals zün vurigen dank uitdrukkend
verliet hü haar.
Sir Oswald voegde zich weldra bü zün vrouw.
„Waar heeft die jonge aap je mee zitten te
vervelen?" vroeg hü. „Ik kan dien kerel niet
uitstaan."
„Het Is een aardige jongen," sel lady Coote.
„En zoo dapper. Bedenk sens hoe hü gisteravond
gewond werd.”
„Ja. hü was ergens aan het rondscharrelen
waar hü niets te maken had
„Ik vind dat je heel onrechtvaardig bent
Oswald
„Hü heeft nog geen dag eerlijk werk gedaan In
zün leven Als er ooit een echte verkwister be
staan heeft, dan Is hl) er een. Hü sou nooit
vooruit komen, als hü zichzelf een weg moest
banen door het leven.”
„Je hebt gisteren vast natte voeten gekregen,"
zei lady Coote. „Ik hoop dat je geen longont
steking krütt Freddie Richards la er onlangs
aan gestorven Lieve hemel. Oswald ik word koud
als ik er aan denk, hoe JU daar rondzwierf terwül
er een Inbreker los liep in den tuin. HU had je
kunnen doodschieten. Tusschen twee haakjes.
Ik heb münheer Thesiger ultgenoodigd voor bet
aanstaande week-end."
„Onzin.” zet air Oswald „Hoor eens hier,
Maria. Ik wil dien jongen man niet in mün huls
hebben."
„Waarom niet?”
JDat zUn mün zaken.”
tel u voor: een man. die zich In de finan-
cieele wereld een reputatie van sluwheid
heeft verworven. Laat zóón man voor den
gek gehouden worden, qn hü zal zieden van
woede.
Sigsbee Miller wks voor den gek gehouden.
Dasu- zat hü. met zün volle gewicht van man
in de kracht van zün jaren, ongemakkelük op
een voortstrompelend muildier, schoof zün hoed
achterover, veegde het zweet van zün badend
voorhoofd, en staarde nsar het dorre, zonver-
schroelde Mexicaansche landschap.
Goud! zei hü bitter, voor den zooveelsten
keer dien morgen. Goud! En ik heb me laten
verleiden! Ik heb nog een kindermeisje noodlg!
Hü verviel weer in somber gepeins, en vroeg
zich af, wie van zün vüanden het geweest was,
die hem zoogenaamd een brlef van een ouden
goudgraver uit Laguna Del Sol had toegestuurd,
waarin hem de helft van een goudmün te koop
werd aangeboden Laguna Del Sol. vierhonderd
mül van den spoorweg gelegen, bleek een ellen
dige verzameling van drie hutten en negen
Mexlcsmers te zün.
Voor hem uit reed een groote, dikke kerel,
in een gehavend costuum. die zich „gids" noem
de. En Mhter hem kwamen vüf mannen te voet,
die even zoovele pakdleren meevoerden, beladen
met Miller's persoonlüke bezittingen.
Eensklaps bleef de ezel van den gids staan.
De berüder sjokte voorbü zün meester naar de
afdeellng bagage, en haalde uit de linnen sak
ken op het laatste pakdler een uitgebeelde ver
zameling vuurwapens en munitie, welke hü on
der de ezeldrijvers verdeelde.
Wet is er aan de hand? vroeg Sigsbee be
langstellend.
Er was dit aan de hand, verklaarde het dikke
gedrocht. In een vloed van gebroken Engelsch.
dat de rotsachtige streek vóór hen wel eens
bandieten kon herbergen. Maar, zoo verzekerde
hü den blanken senor, terwül hü fier naar zün
nederig rijdier stapte, hü hoefde niet bang te
zün. HU. Ramon, de beste gids van he?l Mexico,
kon tegen een honderd bandieten op.
Dat is dan In orde, zei Sigsbee. Vooruit
dan maar weer!
De stoet zette zich weer in beweging In de
richting van de rotsen. Onderwijl hü voortsjokte
speelde Slgsbee's hand In zün zak met ’n staaf
dynamiet. Hü had een voorraad ontplofflngs-
middelen meegebracht, om den bodem hier en
daar op te blazen, op zoek naar goud. Op dit
oogenbllk had hü zin, om alles op te blazen.
Wat zouden de lui op de Beurs. In New-York.
hem uitlachen, als hü terugkwam' Ja. zei hü
grimmig tegen zichzelf, terwül ze bü de rotsen
kwamen, en tusschen de uitstekende kanten
doorgingen, ze zouden lachen, tot ze het be
stierven; ze zouden....
Maar hier werd zün verbeeldingskracht stop
gezet Tak tak tak tak!
Het geratel van een machinegeweer klonk
scherp in $e stilte. Ramon viel van zün ezel, en
bleef plat op den grond liggen. Een oogenbllk
dacht Sigsbee dat zün gids dood was Maar toen
zag hü. dat de man beefde van angst
Hü wierp een blik achter zich. De vüf ezel
drijvers hadden hun wapens laten vallen en
stonden met hun armen omhoog.
Toen zag Sigsbee geweerloopen zes aan
weerszijden van het pad die over en tusschen
de rotsblokken te voorschün kwamen. En hü zag
ook de kegelvormige punten van een dozün
Mexicaansche hoeden.
Zeg! riep Sigsbee. Wat voor den d.
Goeden morgen, senor, riep een aangename
stem, waaruit een zekere vroolljkheid klonk.
Als ze i
eensklaps op hem
afgestormd wa- j
ren. hadden ze i
hem met gemak
kunnen over-
meesteren. Doch -
die gedachte kwam niet eens bü hen op.
Sigsbee klom van zün muildier af. Hü ziedde
van toorn. Eerst die krankzinnige tocht op zoek
naar een denkbeeldige goudmün en nu dit
nog.
De geweerloopen waren van alle kanten op
hem gericht. In een nuchter oogenbllk zou hü
er nooit aan gedacht hebben, om geheel alleen
een aanval op den bandietenhoofdman te Ije-
glnnen. Maar hü was uit zün gewone doen.
Pats! Zün gebalde vuist schoot uit, en trof El
Dlablo In zün kaak. De bandiet viel zwaar tegen
den grond. Totaal bulten gevecht gesteld.
En dat is voor de rest van jullie! huilde
Sigsbee.
Vliegensvlug haalde hü den dynamietstaaf
uit zün zak. stak de lont aan, en slingerde het
sissende werptuig tusschen de rotsblokken.
Boem! Boem! Boem! Met een ontzettend ge
raas ontplofte het dynamiet en de lucht zag
zwart van de rondvliegende brokstukken.
Sigsbee. die nog nooit In zün leven Iemand
in toorn had neergeslagen, werd als waan
zinnig. Hü ontwikkelde de kracht van een ge-
tergden olifant. Met een reusachtlgen sprong
was hü over de rotsblokken aan den anderen
kant van het pad. om geheel alleen met de
rest van de bandieten af te rekenen
Allemachtig! bracht hü dan opeens uit.
De „geweren" waren eindjes gaspüp. die met
stokken overeind werden gehouden! De „ban
dieten" waren een verzameling hoeden, die
tusschen de rotsen waren vastgestoken! El
Dlablo was niets anders dan een geweldige
bluffer. En dtar stond het .jnachlne-geweer”
een houten ratel!
Sigsbee verscheen weer op het pad. De ver
schrikte ezeldrijvers stonden daar nog met
knikkende knieën, doch de muildieren waren
er met bagage en al van door gegaan.
Haal die beesten terug! brulde Sigsbee.
Haal ze terug, of Ik stop jullie levend onder
den grond!
Een oogenbllk later was hü alleen met El
Op een van de rotsblokken sprong een slanke
Jongeman te voorschün. Zün broek was van het
fünste zwarte fluweel, tot halverwege de beenen
opengesneden en versierd met blinkende Zilve
ren dollars. Verder droeg hü de nauwsluitende
zwartfluweelen jas. de zilveren zporen, het witte
hemd en den geweldigen sombrero van den
Mexlcaanschen hidalgo.
El Dlablo! brachten de ezeldrijvers uit.
Juist, sel de keurige jonge bandiet, met
een glimlach, die zün blanke tanden liet zien.
De duivel in eigen persoon, zooals ze me
noemen.
HU nam zün hoed af, met spottenden groet.
Sigsbee zag dat hü ongewapend was.
Wel? vroeg hü bedaard. Wat wenscht U?
De bandiet daalde van zün plaats af en wan
delde op zün gemak naar hem toe
AmericAno. hé? Heel rijk, om zoo ver te
kunnen reizen naar hier! Uw geld, senor, alstu
blieft.
En weer maakte hü een diepe buiging, met
hoffelüken ernst.
El Dlablo negeerde volkomen de sidderende
ezeldrijvers, mitsgaders den gids. Hü keerde hun
eenvoudig den
rug toe. Als ze
Drie vooraanstaande Japansche staatslieden,
allen 80 jaar of ouder, hebben elk van den
keizer van Japan een wandelstok ontvangen,
die een symbool is van speciale privileges in
het kelxerlük paleis.
Het zün de 82-Jarige minister van Financiën,
Takahasjl, baron Yamamoto, de vroegere mi
nister van Binnenlandsche Zaken, en Tornlya,
oud-presldent van het Hooggerechtshof, welke
beide laatsten Juist 80 Jaar geworden zün.
De jongste onderscheiding voor Takahasjl
vormt het hoogtepunt van een merkwaardige
carrière.
De minister van Financiën Is van eenvoudige
afkomst, en werd als Jongen te Francisco als
slaaf verkocht.
Hü werd eerste minister, doch weigerde den
daaraan verbonden titel, daar dit niet met zün
democratische principes overeen te brengen
was.
Andere vooraanstaande dienaren des keizers,
bereikt.
nu Jimmy, „denk Ik dat een fge
oordjes met Lady Coote aan te raden zouden
•ün."
Coote zat op een tuinbank te borduren,
«et onderwerp was een ontroostbare en eenlgs-
ns wanstaltige Jonkvrouw, die weende boven
*n urn.
Lady Coote maakte plaats voor Jimmy en
i een tactvolle jongeman bewonderde
werk.
u Jiet mooi,” zei lady Coote verheugo.
t --“„a is er aan begonnen de week voor
mensch Kanker 08 lever H«t artne
•Jioe yreeoslük,” sel Jimmy.
is het met den arm?”
afï. *chUnt »n orde te zün. Alleen
n0***,. lastl® en boo. U begrijpt wel.”
zult voorzichtig moeten zün," zei Lady
22;“ 0P «tarschuwenden toon. „Ik weet van
dan *eval' dat er bloedvergiftiging bil kwam en
verUe«U UW wel een* beeJem,uki kunnen