S'Cet vtofaal uan den dag
Goudproeven van Dunikowski
DE ENGELSCHE KAPERS
1
I
I
liw
iMi
HET GEHEIM VAN
DE 7 WIJZERPLATEN
ten
jOIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMIIBIIIIIIIINIIIIIIIIIIW
ik
ONWENNIG iiiiiiiiiiiiiiiiiiihik
MAANDAG 25 FEBRUARI 1935
De strop werkte niet
GEEN ALCHIMIST
De theevisite
Rots opgeblazen
AND
field
Gevaarlijke elanden
Lawaaibestrijding
Om een geschil
4
Zeldzaam brutaal
EN
Cursus in Japansch
en
Opiumsmokkel
DOOR AGATHA CHRISTIE
«••WTI
Ook de doodende straal
ontdekt
Hy verandert geen metaal, doch
vindt ilechti goad, waar een
ieder goud kan vinden
- Brandgevaar op
schepen
i i
j De theevisite j
er
sprak
maar
ook niet eens een schadepoetje
a als
j
ion—
6»
A
l
4
S.J
I
,01
li
l.
u
d
s
mijn
woord, het waa een handige
SC,
3
toen wist ik dat ik het toch goed had gedaan.
„We hebben vrede met de Engelschen” zeide hjj
tot kapitein Benson. En als een zeer voorkomend gast
heer onderhield hjj zich hierna met zün bezoekers,
terwijl hü veel belang stelde in den verrekijker van
den kapitein.
Te Helsingfors moest een nieuw blok flatwo
ningen worden gebouwd, en de architect besloot
de fundeering gereed te maken, door de rots
op te blazen met dynamiet
Toen bood hjj hun een overvloedig ontbijt aan in
een prachtige eetzaal, waar ze aanzaten aan een tafel,
waarvan het blad met goud en marmer was ingelegd.
„Geloof maar gerust." zeide de kapitein, dat we op *n
andere plaats zouden zitten, wanneer we Spanjaar
den waren"
„Damian.”
was dien dag niet gekomen,
later ging Rowland Sudamore
„We zijn geen Spanjaarden, maar Engelschen,” zei
de kapitein Benson, die de Azteklsche taal na zijn
schipbreuk had geleerd. „Als ge dit zwaard wilt onder
zoeken. zult ge zien, dat ik de waarheid spreek." Mon
tezuma, de beroemde Axteeksche vorst, onderzocht het
zwaard nauwkeurig, knikte met het hoofd en glim
lachte.
eerste
e wed-
85—37
65— 39
60—M
53-48
60—47
56-59
56— 42
66— 58
71—67
57— 63
£6—43
45—52
19-51
13—54
3— 57
4- 63
4—38
.2-64
den
lijk
er
-Aston
r 1—3;
:hesterz
Black-
Lei ces-
-Leeds
West-
iderers
iabü
taü-
rerd
dijk
and
rry-
M.
500
1 te
oed
af
in
BA
43,8
4e-
or-
54
al-
10
5.6
ten
ler
Jk
in)
18
ud
n)
m.
dford
V 3—
am—
ted—
Lack*
l O-
n.
es
n.
in
13
1-
n.
5.
ld
.7
u
o.
Elk
Het
Het
te«-
we-
met
va.
Op Initiatief van het Oostersche Instituut aan
de unlversltelt van Rome is daar de eerste
cursus begonnen In de Japansche taal, welke
gegeven wordt door den Japanschen leeraar
Yosjlnori Maeda. De Japansche ambassadeur
bl) het Quirinaal en de leiders van het Ooster
sche Instituut waren aanwezig by de plechtige
opening van den cursus.
Na een geschil met een voorman over het in
gebruik zijnde arbeids-systeem heeft een ar
beider van Ir textielfabriek te St. Gallen (Zwit
serland) zich van het leven beroofd.
Dit voorval heeft ertoe geleld. dat thans alle
arbeiders van de fabriek in staking zijn gegaan.
Zij elschen, dat de voorman in kwestie ontsla
gen wordt en dat het momenteel in gebruik
zijnde arbeidssysteem in de fabriek wordt af
geschaft.
zwart haar,
puntbaardje
een bruinen
op.
„Ik kom die 200
pond halen, me
lk politie van New York wist
gister niet hoe ze het had. aan
gezien sedert 24 uur geen enkele
misdaad was gesignaleerd.
„Krantenbericht."
Drie bandieten hebben een overval gepleegd
In een openbaar verkoopingslokaal te Chicago.
De afslager riep juist ..Eenmaal, ander
maal...” toen een der juist binnengekomen
bandieten „verkocht" riep, zijn revolver voor den
dag haalde, en met behulp van zijn twee mede
plichtigen den afslager en de acht andere aan
wezigen in bedwang hield. Dezen werden daarop
van hun geld beroofd.
In de hoofdstad van den staat Missisippi
heeft de 59-jarige Will Purvis den dag her
dacht, dat hij 41 jaar geleden ter dood zou
worden gebracht. Op I9-jajrigen leeftijd was
Purvis ter dood veroordeeld wegens een moord,
waaraan hjj onschuldig was. Op een middag In
Februari 1894 zou de executie plaats vinden in
het openbaar op een plein in een klein Missi
sippi -stadje. Den gevangenispredikant Sibley
bad Purvis meegedeeld, dat hü onschuldig was.
en terwijl Purvis op het schavot gereed stond
om te worden opgehangen, bad de priester met
luider stem, dat een wonder zou mogen ge
schieden om den jongen te sparen, wanneer hij
onschuldig was. De scherprechter trok het val
luik weg en Purvis viel omlaag met de strop
om den nek, doch‘door een of andere fout trok
de strop niet dicht en tot groote verbazing van
de vierduizend toeschouwers gebeurde er niets
met den veroordeelde. Deze werd opnieuw naar
boven geleld, waar de executie herhaald sou
worden, doch daartegen kwam de menigte in
verzet, zoodat de doodstraf veranderd werd
in levenslange gevangenisstraf. Vijf Jaren later
bekende een ander den moord waarvan Purvis
beschuldigd was te hebben gepleegd. Bfj onder
zoek bleek deze verklaring juist en werd Purvis
in vrijheid gesteld.
werd het heele geval buiten gezet om af te
koelen.
Dit alles was maar voorbereiding. Het eigen
lijke goud maken begon toen er boven een
gootsteen een paar druppels geest van zout
over de aarde waren gesprenkeld. Het geval
begon te sissen en. nadat er nog meer zuren,
m totaal een liter of drie, waren bijgevoegd, te
□ruisen, t« borrelen, te rooken. Er ontstond ten
slotte een dun papje dat, wanneer men de
lucht buiten beschouwing liet, wel Iets weg had
van een mislukte schocoladepuddlng.
Hierop werd een dikke waterstraal gericht.
Het lai tste beetje klei en leem werd wegge
spoeld totdat er ten slotte niets meer overbleef
dan een beetje grijs bezinksel. Daar werd kwik
bijgevoegd, twintig minuten vijzelen had ten
gevolge, dat het kwik het kleinste beetje goud
tn zich opnam, het bezinksel werd gezeefd tot
alleen de kwikballetjes overbleven, het kwik
liet men verdampen boven een spiritusbrander
entja. wat er toen overbleef was niet
veel, doch het was goudl
Op deze wijze maakt Dunikowski wekelijks
tien tot twaalf gram goud, dat hem ruim drie
gulden kost en iets meer dan zeventien gulden
opbrengt. Hij beweert dat hij van deze ver
dienste leeft en het valt niet te ontkennen, dat
zulks natuurlijk mogelijk is. Doch wie had ooit
gedacht dat de man, die er eindelijk in zou
slagen om goud te maken, de twee einden van
de week aan elkaar zou moeten knoopen met
een bedrag dat ongeveer gelijk staat met den
steun, die elders de staat aan een werklooze
geeft?
Dat Dunikowski een uitvinding heeft gedaan,
schijnt wel vast te staan. Deskundigen gaven
hem driehonderd gram goudhoudende aarde,
waaruit men tot heden met geen enkel procédé
goud had weten te halen. Dunikowski slaagde
er in enkele millgrammen goud af te schelden.
Intusschen beweert Dunikowski behalve zijn
goud vindende „Zeta-straal”, ook nog den lang
gezochten „doodenden straal” ontdekt te heb
ben. Tot heden nam men a^n dat de electrische
stroom zich niet door de atmosfeer verplaatsen
kon, omdat die afstuit op de lichtstralen. Duni
kowski beweert thans een apparaat gecon
strueerd te hebben, waarmee hij door middel
van electrischen stroom een levend wezen, dat
zich op eenlgen afstand van het apparaat be
vindt, kan dooden. Tijdens zijn proeven slaagde
hij er tn een vliegmachinetje, dat aan een zilner
dochtertje^ toebehoorde, op deze wijze te ver
branden.
Ook te Brussel gaat men het straatlawaai
krachtig bestrijden en om te beginnen heeft de
burgemeester de aandacht van automobilisten
er op gevestigd, dat ’tusschen middernacht en
zonsopgang slechts in het alleruiterste geval
van de Claxon gebruik mag worden gemaakt.
Het toeteren moet in normale gevallen vervan
gen worden door knipperen met de koplampen.
Ook zullen stappen worden gedaan om een
einde te maken aan de cacophonie van andere
geluiden, die in de straten weerklinken. Luid
sprekers, die nog laat op den avond hun klan
ken uitstooten en luidruchtige melkventers in
den morgen zullen aan beperkende bepalingen
worden onderworpen.
I i».
De
een
noed
die
V de
Hike,
4 aar
aan
op
taat
n de
over
ISttg
jeen
■rik-
aast
trle-
ein-
Den volgenden middag. omstreeks vijf -ur
kwam Rowland Sudamore thee drinken bij me
vrouw Pauline Riesener. Tien minuten later
werd er gebeld Er kwam een heer binnen van
middelmatig
postuur, met
een
en
bril
Toen vroeg hij: ..Hoe weet u dat allemaal zoo
precies?"
„Omdat t nu. al verscheidene malen, twee
Jaar lang «po gaat."
.Maar hoe weet u 7?"
,Jk ben Damian. Ik speel voor schuldeischer.
„En waarom vertelt u me dat?”
De vreemdeling kwam wat dichterbij. „Om
dat ik liever 5 pond heb dan twee. Ik onder
stel. dat u met genoegen 5 pond zult betalen,
als ik morgenmiddag thuis blijf en niet de re
kening presenteer.”
Sudamore lachte: „En als ik nu eens niet
wil?”
„Dat kan ik onmogelijk gelooven,” luidde bet
kalme antwoord. „Mevrouw Pauline te veel te
schrander. Zij noodigt alleen echte heeren uit.’
UIIIUIIIIIIIIIIIIIIIII
haar verhaal. Het is volkomen waar en volko
men aannemelijk.
En nu komen we aan mijnheer Thesiger zelf
Een ding viel me direct op. De kogelwonde
alleen had hem niet kunnen doen bezwijmen
Of hij waa gevallen en had zijn hoofd gestoo-
ten.... of.... hij was heelemaal niet bewus
teloos geweest. Later hoorden we mejuffrouw
St. Maur’s verhaal. Het kwam volkomen over
een met dat van mynheer Thesiger.er was
echter één veelzeggend punt. Mejuffrouw St.
Maur zei, dat mijnheer Thesiger, nadat de
lichten uitgedraaid waren naar de glazen deur
ging en zoo stil was. dat ze dacht dat hy de
kamer verlaten moest hebben en naar bulten
was gegaan. Nu. ate er iemand in de kamer te,
móét je haast zijn ademhaling wel hooren als
je er naar luistert. Laat ons dus veronderstel
len. dat mijnheer Thesiger naar buiten gegaan
was. Waar dan naar toe? Langs het klimop
omhoog naar mijnheer O'Rourke s kamer. In
mynheer O'Rourke'a whiskey was den avond
tevoren iets gegooid.Hjj krijgt de napieren
gooit ze naar het meisje, klimt weer langs het
klimop naar beneden enbegint het ge
vecht Dat te gemakkelijk genoeg ate Je er ever
nadenkt. Gooi de tafels om. loop heen en weer,
praat met je eigen stem en dan op een
heeschen fluisterenden toon. En dan het aller
laatst de twee revolverschoten. Zijn eigen auto
matische revolver den vorigen dag openiyk
gekocht, wordt afgevuurd op een denkbeeldigen
aanvaller. Dan neemt hij met zijn gehand-
schoende linkerhand uit zyn zak een klein
Mauserpistool en schiet zich-door het vleezige
Eindelijk een reuze dagje,
Want geen gangster op den bon.
Men begrijpt dat de politie
Rustig ademhalen kon!
Maar de dag, die kon verloopen
Zonder boeven op het pad.
Gaf juist daardoor iets onrustigs
En onwennigs aan de stad.
De kassiers van groote banken,
Op een overval paraat,
Kregen het nu door de stilte
Met hun zenuwen te kwaad!
En de rijkaards, die men wegsteelt
Voor een losprijs op hun hoofd,
Voelden zich van een emotie
En taxatie-prijs beroofd!
Ook de groote juwelieren
Konden er niet mee terecht,
Want de menschen gaan nu denken:
Hun briljanten zijn niet echt!
Neen, op zulk een rustig dagje
Is m’ in New York niet gesteld.
Daarom wordt het als een nieuwtje
Door de wereldpers vermeld!
MARTIN BERDEN
(Nadruk verboden)
A I I 17 A °P dlt blad zyn ingevolge de verzekeringsvoorwaarden tegen I? *7£A bIJ levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door 17 *7 CA blJ een ongeval met 17 OEft MJ verUes van een han<*
<1 ik- rïD VrlH 1 7| 1-4 ongevallen verzekerd voor een der volgende ultkeeringen 1 f «JVa" verlies van belde armen, belde beenen of belde oogen F OVa“ doodelljken afloop 1 £uU«* een voet of een oog
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
unikowski. De naam kreeg klank in 1932,
I toen de kranten den draak begonnen te
JL/ steken met een aantal Franschen, die een
jongen Poolschen chemicus aan geld hadden
geholpen om goud voor hen te maken, en die,
toen bet geld verdwenen was zonder dat er
goud te voorschyn kwam, een aanklacht tegen
jam Indienden wegens oplichting.
Dunikowski gaf zich echter niet zoo maar ge
wonnen. Hij hield vol dat hjj goud kon maken
en etechte van de rechtbank dat zij hem in de
gelegenheid zou stellen om te bewijzen, dat hij
het kon. De rechtbank ging daarop in. Uit het
Zuiden van Frankrijk, waar hij experimenteer
de bracht men hem over naar Parijs, waar hy
t nachts in de gevangenis zat en overdag in de
,Ecole Centrale”, waar hy naar hartelust goud
fabriceerde: althans poogde goud» te fabricee-
ren, want een half jaar lang slaagden, volgens
Dunikowski. de proeven prachtig, doch, volgens
de deskundigen, zonder resultaat. Dunikowski
verscheen in de bank der beklaagden en na
een proces, waar heel Parijs dagen lang mee
opstond en naar bed ging, verhuisde hy voor
twee jaren naar de gevangenis.
Eerst later sou uitkomen, dat het voor den
tweeden keer was. dat Dunikowski door zijn
uiMuaing in moeilijkheden kwam. Reeds in
1932 had hy van zich doen spreken, zij het
dan ook zonder dat de kranten zich met de
zaak bemoeiden. Hy was met zijn broer naar
Parijs gekomen, waar een aanbeveling van den
beroemden pianist Paderewski, die toen presi
dent der Poolsche republiek was, hem spoedig
toegang verschafte tot eenige groot-industrieelen
en bankiers. De Polen kregen de beschikking
over een millloen franken, terwijl de autofa
brikant Markies de Dion hun een laboratorium
ter beschikking stelde. De proeven leverden
langen tijd niets op. doch Paderewski hield zijn
landgenooten, die beloofd hadden, wanneer zij
slaagden, de Poolsche schatkist in eens van alle
moeilijkheden te verlossen, een hand boven het
hoofd. Tot een der Fransche geldschieters de
Dunikowski's er op betrapte dat zjj bij hun
experimenten geen goud maakten, doch wel
goud gebruikten! Töen werd het wantrouwen
sterker dan Paderewski's protectie. De Dunl-
kowski's gaven voor dat zij naar Polen moesten
om daar nieuwe instrumenten te halen; men
Het hen gaan en. vermoedelijk niet heelemaal
onverwacht, zag men hen niet meer terug-
keeren naar het laboratorium der Dion-fabrie-
ken.
Wat er van den tweeden Dunikowski gewor
den te. weten we niet. De andere kwam later
naar Frankrijk terug, beproefde nog eens zijn
geluk en eindigde, ais gezegd, in de gevangenis.
Enkele maanden geleden was zijn straftijd om.
Hjj keerde het land, waarvan de gastvryheid
althans voor hem meer spreekwoordeljjk dan
feiteiyk was gebleken, den rug toe en verhuisde
van <Je Fransche naar de Itallaansche rivlera.
naar San Remo, waar hy met bekwamen spoed
een nieuwe machine in elkaar zette en de pers
liet aankondigen, dat hy verder ging met zyn
goud-fabricatie.
Dat is te zeggen. Dunikowski duldt absoluut
niet dat iemand zyn uitvinding als goud-fabrl-
catie betitelt. Hy te geen toovenaar, geen kwak
zalver, geen alchimist. Evenmin als iemand
anders kan hy een bepaald metaal veranderen
in een ander metaal. Hy vindt slechts goud.
”aar een ieder goud kan vinden. HU scheidt
bet «oud af uit goud houdende aarde en de
heele waarde zijner vinding schuilt daarin, dat
hij goud kan afscheiden waar anderen het goud
«lechts constateeren zonder het te kunnen af
scheiden. en dat deze goudafscheiding veel en
veel minder kostbaar is dan met andere procé
dés Het goud, dat Dunikowski wint, kost hem
drie honderd gulden per kilo. De officleele
foudprjjs te om en om zeventien honderd gul
den)
Een Parjjsche Journalist is eens op onderzoek
uit gegaan en slaagde er in. niet alleen om
een experiment van Dunikowski by te wonen,
maar zelfs om met behulp van Dunikowski's
machine zelf goud te mogen maken!
Veel begrepen heeft hij er niet van., Hy heeft
«itten staren naar een machine, welke er aan
den bovenkant uitziet ate het vergroctings-
•Pparaat van een fotograaf en aan den onder
kant doet denken aan een radiotoestel. Hij zag
vele machinaties, waarvan hem de zin niet
erg duldeiyk werd, doch toen alles afgeloopen
ontdekte hy goud en een deskundige, die
het experiment had bygewoond, verklaarde dat
et geen bedrog in het spel kan zyn. Dies toog
hy den volgenden dag onder de leiding, maar
«onder de medewerking van Dunikowski, aan
hen arbeid.
Een hoopje roode aarde, dat flink vochtig
*a« en wel iets had van een mislukte mokka-
*“77, werd met behulp van een spatel flink
hoor elkaar gestampt en uitgespreid onder de
machine, die het een minuut of tien bestraalde.
Vervolgens werd de aarde in een smeltkroes
gedaan en boven een kolenvuur verwarmd tot
•«n hitte van veertienhonderd graden. Dan
SiiniiiiiiiminiiiiiiiiiiiniiiiiimimiiiiminmnninMnimiiiiiinimiiii
De politie te Rangoon heeft een aantal Chl-
neezen gearresteerd, wegens het smokkelen
van uit China afkomstige opium. Het vergif
werd geborgen in eierschalen, tusschen de voe
ring van hoeden en ook wel in petroleumblik-
ken. Zelfs had men de smokkelwaar in de
dooiers van eieren verborgen.
„Doe het dan maar direct.”
„Dat zal ik. V bent tegen morgenmiddag bi)
een dame op de thee gevraagd.”
Sudamore keek verbaasd op.
,.Hoe weet u dat?” vroeg hij.
„Ik ken die dame.”
„Zoo. dus jaloersch?”
„Volstrekt ntet. Ik ben al 20 jaar getrouwd,
met een andere vrouw
„Wat hebt u dan met het heele geval te
maken?"
„Ik wilde u waarschuwen.”
..Maar ik heb uw raad niet noodig,” klonk
het ijzig uit den mond van Rowland.
,,’t Is toch altijd beter, als men vooruit weet,
wat er gebeuren zal,” antwoordde de ander
kalm. „U zult om 5 uur bij mevrouw Pauline
zijn Dan wordt er 10 minuten later gebeld. Er
komt een heer de kamer binnen met een reke
ning van ruim 200 pond. De dame zal bewe
ren. dat ze maar 100 pond in huis heeft. De
heer
52
Zooals ik zei, diende mijnheer Thesiger
de fatale dosis gemakkelük genoeg toe.
Later, toen iedereen sliep. werden een
flesch. 'n glas en ’n lee? chloraa'f’e’chje ge
plaatst bij mijnheer Wade’s bed. door mijnbeer
Thesiger. Mijnheer Wade was toen bewuste!: te
en zijn vinders werden op het glas en de tlesch
Bedrukt. opJat men de afdrukten ervan zou
kunnen vinden als er een onderzoek werd n,"c-
*teld. Ik weet ntet welke uitwerking dc Zeven
Wekkers op mijnheer The iger hadden, hij Hat
In ieder geval niets uit tejen mijnheer Deve-
teux. Toch denk ik dat hij nu en dan een paar
vervelende oogenblikken meemaakte als hy er
a*n dr-cht. En Ik denk dat hy mUnhee.- Dcve-
**ux daarna heel g:ed in het oog hield.
We we’en niet precies wat er toen gebeurde.
Niemand hpeft lang met mijnheer Devereux ge
sproken na mijnheer Wade’s dcod. Maar het te
duldei; dat by r? de-elfde manier ate rrVn-
heer Wade te we-’- ving en hetze fde resu taat
bereikte, naireijk d-t myn esr Thesiger de
tnan was. 1_ „L L”
man'er verraden we.d.”
5 s
MM.ii 'ui leepil
vrouw," zei hij. „7 te vandaag de dag.”
Pauline ging naar haar bureautje, nam uit
een doosje vijf biljetten van 20 pond en legde
ze op tafel.
„Meer heb ik, tot m’n spyt. op 7 oogenblik
niet in huis. Als u morgen even terug komt-”
„7 Spijt me zeer, mevrouw, maar dat gaat
niet. Dan zal ik genoodzaakt «ijn....
Sudamore was opgestaan
..Wilt u me toestaan, u het ontbrekende be
drag voor te schieten, mevrouw?"
„Maar-
„U doet er my een pleisier mee.”
„Nu, als u er op staat
Sudamore nam 100 pond uit z'n portefeuille
en legde ze op tafel. De schuldeischer nam de
200 pond, stak ze by zich, groette en verwy-
derde zich. Kort daarop nam ook Sudamore
afscheid."
..Mevrouw,” zei hy beleefd, „het te my zeer
aangenaam geweest met u kennis te maken.
M n bezigheden echter verhinderen mij. he
laas, nog langer uw kostbaren tijd in beslag
te nemen.”
Pauline Riesener bleef zwijgend tegen, het
raamkosijn leunen. Toen de deur achter Suda
more in 't slot viel, lachte zy stil en ging naar
de zykamer. Die was leeg.
Damian.” fluisterde ze.
Maar Damiap
Tien mlnutfii
een cafétje binnen, z'n vriend Lawson zat daar
aan een tafeltje en wenkte hem. Naast Lawson
op het tafeltje lagen, netjes gerangschikt, een
zwarte pruik, een valsch baardje en een bruine
bril.
„Dat te gemakkelijk verdiend.” sprak hy.
„Hier heb jy Je briefje van honderd terug. De
andere honderd zullen we meteen maar sa
men deelen.”
Sudamore knikte.
„Goed.” zei hij „De 5 pond, die Damian
moest hebben om vandaag thuis te biyven, zal
ik betalen, jy hebt ook onkosten gehad, en je
hebt je rol uitstekend gespeeld.”
„Een aardig vrouwtje, die Pauline Riesener.
Ik kreeg haast medelijden met haar.”
Rowland Sudamore lachte.
„zy komt zóó makkeiyk aan den kost; waar
om mag se
hebben?”
Een speciale medewerker van de „Daily Te
legraph” doet mededeellng van interessante
proefnemingen, die op het nieuwste en grootste
schip der Engelsche handelsvloot, de in aan
bouw zijnde ..Queen Mary”, worden genomen.
Een juist gereed zijnde hut. van het type
waarmee men het geheele schip wil voorzien,
werd overgoten met 20 gallon benzine en toen
in brand gestoken AanvankelUk brandde de
benzine hoog op, doch toen de benzine was
uitgebrand, bleek, dat van de hut slechts de
wanden geschroeid waren, terwijl de hut zelf
volkomen onbeschadigd was. WaarschUniyk zal
dit type brandvrye hut bU de afwerking van
het schip verder worden toegepast.
Het blad meldt, dat de werkzaamheden snel
leren voortgang maken dan men aanvankelijk
voornemens was. De laatste ketel te dezer da
gen, een maand eerder dan men van plan was.
ingebouwd, zoodat thans met het monteeren
der machines te begonnen.
hij heeft zwart haar en een punt
baardje, en draagt een bruinen bril zal
zeggen, dat hij daar geen rekening mee kan
houden en het verpande halssnoer dien zelf
den dag nog verkoopen zal. Dan zal de dame
u smeeken haar te helpen. Als u weigert, krUgt
ze een huilbui, en als dat niet helpt, een ze
nuwtoeval. Er zal voor u niets anders opzitten,
dan de ontbrekende 100 pond te betalen. En
dan is 7 afgeloopen met de theevisite. Want
Pauline te een fUngevoellge vrouw en is door
ai die opwinding te moe. om langer te biyven
praten. Dan gaat u weg en Paullne-komt in de
zUkamer, en neemt den man met het punt
baardje uw 100 pond af. ElgenlUk maar 98 pond,
want hy krygt 2 pond voor z'n goed gespeelde
rol. Die man is Damian, haar gewezen huis
knecht."
Rowland Sudamore had met verwondering,
maar ook met een zekere vroolljkheid geluis
terd.
gedeelte van den rechterarm. Hij gooit het
pistool uit het raam, trekt den handschoen met
zUn tanden uit en gooit hem in het vuur; ate
ik kom, ligt mj bewusteloos op den grond."
Bundle haalde diep adem.
„V wist dat toch allemaal niet, hoofdinspec
teur Battle?”
„Neen, dat wist ik niet. Ik was evenzeer beet
genomen als iedereen dat zijn sou. Eerst lang
naderhand heb ik het zoo met elkaar in ver
band gebracht. Het vinden van den hand-
schoen was het begin. Toen Het ik sir Oswald
het pistool door het raam gooien. Het viel wat
verder dan moest. Maar iemand die rechte is
gooit lang zoover niet met de linkerhand, ielfs
toen was het nog maar een vermoeden en een
heel zwak vermoeden ook.
Maar er was een ding dat me opviel. De
papieren werden klaarbiykeiyk gegooid oprist
iemand ze op zou rapen. Ate mejuffrouw Wade
er toevallig was. wie was dan de werkeiyke
persoon? Natuurlijk was die vraag voor hen
die niet Ingewyd waren gemakkelük genoeg te
beantwoorden.... de gravin. Maar dat had ik
op jullie voor. Ik wist dat de gravin te ver
trouwen was. Dus wat volgde? Wel dat de
papieren wertoeiyk waren opgeraapt door degene
voor wie ze bedoeld waren. En hoe meer ik
er over nadacht, boe merkwaardiger toeval her
me leek, dat mejuffrouw Wade precies op dat
oogenblik verscheen.”
„Het moet heel moeilijk voor u mwerst «yr.
toen ik by u kwam vol verdenkingen tegen de
gravin.”
(Wordt vervolgd)
Het resultaat was, dat de stukken rots eenige
honderden meters ver werden weggeslingerd
Een steen vloog door een ruit van een particu
lier ziekenhuis, met het gevolg dat een zestien
tal verpleegden een zenuw-toeval kregen.
Een drietal werklieden, die by den bouw be
trokken zijn en op ongeveer 100 M. afstand
stonden werden zeer ernstig gewond. Van twee
meest een been geamputeerd woéden, terwijl
van den derde de borstkas werd ingedrukt.
Tahslotte werden nog een groot aantal Jonge
boomen in een nabügelegen park door de neer
vallende steenen vernield.
Maar op
kerel.”
„Wat gebeurde er eigenlijk?" zei Bundle.
„Wie was die andere?"
„Er was geen andere man. Luister en ik zal
u laten zien, hoe ik ten laatste het heele ver
haal reconstrueerde. Om te beginnen doen
mijnheer Thesiger en mejuffrouw wade hier
samen aan mee, en ze hebben op een bepaal
den tijd een rendez-vous. Juffrouw Wade komt
over in haar wagen, klimt door ’de heg en gaat
naar het huis. Als iemand haar tegen zou
houden heeft ze een heel goed verhaal klaar...
wat ze dan ook deed. Maar ze kwam ongehin
derd op het terras Juist toen de klok twee
uur had geslagen.
Nu moet ik om te beginnen zeggen, dat men
haar had zien binnenkomen. MUn mannetjes
zagen haar, maar die hadden order niemand
tegen te houden die binnenkwam, maar alleen
wie er uttging. Ik wilde, begrijpt u. zooveel
ontdekken als mogeiyk was. Juffrouw Waaa
komt op het terras en op dat oogenblik valt er
een pakje aan haar voeten en ze raapt het op.
Een man klimt langs het klimop naar beneden
en ze begint hard te loopen. Wat gebeurt er
dan? Het gevecht en kort daarop de revolver
schoten. Wat zal iedereen doen? Naar de plaats
van het gevecht snellenEn juffrouw Wade
had het park kunnen verlaten en weg kunnen
rijden met de formule veilig in haar bezit.
Maar dat gaat zóó maar niet. Juffrouw Wade
loopt recht in mijn armen. En op dat oogenblik
Het te niet langer
v T vilt u me het genoegen doen, morgen
\A/ een kopje thee by me te komen drin-
ken?"
De bevallige weduwe lachte en keek den
vreemdeling door haar lange wimpers vragend
aan.
,.U te wel vriéndelijk, mevrouw.”
„Komt u?"
t „Heel graag.”
De opera was uit, en de vreemdeling leidde
Pauline door de gangen Hun vriendschap was
twee uren oud H(j was na het eerste bedrijf
in de loge gekomen en kwam toen naast een
slanke, blonde dame te zitten. Een gevallen
handschoen en de aanbledtpg van het pro
gramma, gaven aanleiding tot de eerste woor
den. In de pause praatten se eerst over de mu
ziek, toen sprak hU over haar toilet, en zij
vroeg hem naar een paar bijzonderheden over
zyn beroep. Toen het gordün gezakt was en
zy opstonden, kuste hü eerbiedig haar hand.
„Ik dank u voor dezen avond." sprak hü.
Zü glimlachte: „Het zal me verheugen, u
morgen te ontvangen.”
Rowland Sudamore had het gevoel dat een
man hem volgde, toen hy de opera verliet om
huiswaarts te gaan. Eerst dacht hy aan een
toeval, maar het leek hem te toevallig, dat zij
belden precies denzelfden weg moesten, dat de
afstand tusschen hen altyd even groot bleek
en dat ze beiden plotseling van den oorspron
kelijker! weg afweken. Sudamore bleef eens
klaps staan, ging met snelle schreden naar den
vreemde en sprak hem aan:
„Wilt u me soms wat zeggen?”
heer Thesiger het ook aan de weet kwam....
en dat kon nooit goed zün. Het liep allemaal
schitterend voor münheer Thesiger, daar hü nu
een aannehieiyke reden op kon geven om zich
op de Abbey te doen inviteeren, hetgeen alles
gemakkelük maakte. Ik mag wel zeggen, dat de
Zeven Wijzerplaten reeds een dreigbrief aan
mijnheer Lomax hadden gezonden, opdat ik heel
natuurlykerwüze ter plaatse zou kunnen zün.
Ik hield mün tegenwoordigheid niet geheim
zooals u weet.”
En weer tintelden de oogen van den hoofd
inspecteur.
„Nu. oogenschüniyk zouden münheer Ever-
sleigh en münheer Thesiger ieder een halven
nacht waken. In werkeiykheid deden mijnheer
Everslelgh en Juffrouw St. Maur dat. Zy stond
op wacht aan de bibliotheekdeur. toen ze mün
heer Thesiger aan hoorde komen en achter het
scherm moest springen.
En nu komt de handigheid van münheer
Thesiger Tot op zekere hoogte vertelde hü de
waarheid en Ik moet toegeven, dat ik door dat
gevecht en zoo, begon te twijfelen.... en me af
begon te vragen of hy wel iets met den dief
stal had uit te staan, of we niet heelemaal op
het verkeerde scoor waren? Er waren een of
twee bedenkelijke omstandigheden, die. in een
heel verschillende richting wezen en ik kan u
wel vertellen, dat ik ntet wist wat ik er van
denken moest, toen er iets kwam wat onze
eerste vermoedens bevestigde.
Ik .vond den verbranden handschoen in den
haard met tandindrukken.en toen, nuI verandert het spelletje.
toen wist ik dat ik het toch goed had gedaan. aanval maar verdediging. Juffrouw Wade doet
„üu bedoelt?"
„Door mejuffrouw Loraine Wade. Münheer
Wade was aan haar gehecht Zy waX zyn
zuster niet; ze was een aangenomen kina.
Ik geloof dat hy haar hoopte te trouwen
en er te geen twyfel aan dat hy haar meer
vertelde dan goed was. Maar Juffrouw Wade
was met hart en ziel münheer Thesiger toege-
wyd. Ze deed alles, wat hy haar zei. Ze gaf
het nieuws aan hem door. Op dezelfde manier
als münheer Wade werd münheer Devereux
later tot haar eanget o';ken en hü waar
schuwde haar, w a-schi. nll'K tegen münheer
Thesiger. Dus werd mynheer Devereux op zu«
beurt tot stilzwügen geb acht.en stierf ter-
wijl hü aan de Zeven Wijzerplaten trachtte te
en weten, dat münheer Thesiger zün moor
denaar was.”
„Hoe afgrijselük,’’ riep Bundle, „als ik het
maar geweten had."
„Och het leek niet aannemelijk Ik kon liet
dan ook zelf nauwelüks geloovenMaar toen
gebeurde dat op de Abbey. U zu’t u wel herin
neren, hoe lastig het was. vooral voor münheer
Everslelgh hier. U was zeer intiem met mün
heer Thesiger. Mynheer Thesiger vond het al
lastig, dat u gevraagd had hier naar toe ge
bracht te worden en toen hy ontdekte dat u had
gehoord wat er op een Onzer vergaderingen
omging, was hü verstomd
De hoofdinspecteur zweeg en er kwam «en
tinteling in zün oogen.
I i münheer Eversleigh stond voor een
ïk*dc-'” ook dat hü op dezelfde f'omma. Hü kon u bet geheim van de Zeven
Wüzerplaten niet mededeelen, zonder dat mün-
Het dorp Olstra in Noord-Zweden ondervindt
zeer veel last van de elandenfamilie, die be
staat uit een stier, aen koe en twee jongen.
Vooral de koe is zoo gevaarlük geworden, dat
de bewoners een verzoek tot de regeerlng heb
ben gericht om het dier met zün familie te mo
gen neerschieten. Daar het jachtseizoen geslo
ten is. is dit nJ. niet zonder speciale machti
ging mogelük.
Verschillende keeren hebben menschen. die
de dieren ontmoetten, hun leven slechts kun
nen redden door in een boom te klimmen en
daar uren te wachten tot de woeste elanden het
geduld verloren en wegtrokken.
