<Kctwïfiaal
den dag
van
H
DE ENGELSCHE KAPERS
7/
DIEFSTAL?!
ÊS
M
verkoudheid Is. Waar berust echter de
koudheid op? De vroegere huisarts had dezelfde
meaning als de patiënt nl. dat de verkoudheid
werkelijk door kou. tocht enz. wordt veroor-
aaakt. De moderne meenlng riet in de verkoud
heid meer een infectieziekte, waarbij hoog.'-ten»
een sterke afkoeling, evenals trouwens ook an
dere voorwaarden, bijv oververmoeidheid een
grootere vatbzuirheid geeft. In streken, waar de
lucht vrij ta van ziektekiemen, b.v. In Groen
land, bestaat er geen verkoudheid. De Eskimo's
kregen eerst de griep toen er een schip met
grlepzleken aan boord de ziektekiemen over
bracht. Iedereen weet ook hoe een verkoudheid
zloh in een familie kan verbreiden.
In het oerwoud der Luipaardmenschen
v
llliyM
Ui
SMIJTEN!
GEVREESDE GEHEIME
BENDE
Biniiiiiiiiiiiiii lll■lllllll■l si c.
DONDERDAG 7 MAART 1935
lm
van
ie
Vriendelijke invitaties
Kind zonder slokdarm
Niezen en Griep
Lachend den dood in,
Wat i« var koud heid?
Verplaatsing van
organen
Moppen en anecdoteri
A.
DOOR J. S. FLETCHER
ff
De gestrengheid van de autoritei
ten vermag niet, de leden
zware misdaden af
te schrikken
v.»
-
Het meisje met
de camera i
I
C l
Jl/ï
gen
itte
MARTIN BERDEN
••ns-
en niest als men kou heeft gevat
open.
TT
V.
0
‘Al
een
HOOFDSTUK V
DB ACHTERVOLGING
van mij. dat Ik naar tal
ben
WJPA
Eindelijk waren aa het woud doorgeworsteld. Stei
le bergen versperden hun den weg, alleen met een
goeden gids kon men den weg vinden door dit on-
herbergzame oord.
er-
ng,
uitweg
noodlg
van
Bü een tienjarig meisje te Fall River in Mas-
sachusets stelde men vast, dat de meeste orga
nen op een seer ongebruikelijke wüze geplaatst
waren. Zoo bevond de maag zich os op de plaats
waar rich bü een normaal mensch de linker-
long bevindt.
De doktoren achtten den toestand zoo ernstig,
dat het ongewenscht was, de ontwikkeling van
de betreffende organen op haar beloop ta laten
en er werd daarom tot een operatie besloten.
Het meisje doorstond de operatie, waarbij de
meeste organen verplaatst werden en die twee
uren duurde, teer moedig.
Niettemin Is haar toestand echter naar ge
meld wordt, zeer ernstig.
Ah men ons wil overtuigen.
Dat Genève waarheid spreekt.
Sn men aan de feestbanketten
Slechte de ware vriendschap kweekt,
Dan won zeker de gedachte
Aan den vrede ruimer veld
Als.... men niet voor vloot en leger
Zóó bleef smijten met het geldt
„Ik wil
heb toch
het!"
Bolleau
HU is te vertrouwen
Ik sta voor hem in met mijn leven Daaren
boven is hü practtech en sakelljk.
Dan.... sel Scraye, vraag hem dan zich
bl) ons te voegen.
i
De bekende Afrika-reiziger Pater
Matin Gusindes S.V.D. vertelt in een
brief uit Basabaka-Wamba, zijn we
dervaren in de Afrikaansche oerwou
den, waar hij vooral belangrijke on-
zoekingen verrichtte onder de Pyg
meeën (Dwergvolken).
Te Newburgh «staat New-York) is een Jon
getje geboren, dat geen slokdarm heeft. Overi
gens is het kind geheel normaal, alleen de ver
binding mond en maag ontbreekt echter. De
doktoren hopen het kind echter in leven te
houden. Door een operatie kunnen zü het vloei-
baar voedsel door een insnijding in den maag
wand toebrengen.
Het jongetje heeft hier niet den minsten laat
van; het kraalt even lustig als andere kinderen
en is zich het gemis van een van sün belang
rijke organen nog niet bewust.
en
de algemeens opvatting is, dat Inder
daad het niesen de voorbode van een
ver-
Lodewük XIV was een seer Odel man. HU
verbeeldde slch een groot dichter te rijn. hoe
wel daarvoor heelemaal geen aanleiding be
stond. Een» sel hij schertsend tegen den hof
dichter Bolleau
mij niet met U meten maar ik
weer een gedicht gemaakt. Hier is
Ik
kruis
ik weet positief, dat mevr. X bü Oodanham was.
Terwijl een breede grijns over Hjn gezicht
trok, toen de zwarte kap over sljn hoofd werd
getrokken, is te Cleveland de onlangs ter dood
veroordeelde neger James Conyer opgehangen.
Bü de terechtstelling waren twee- k driehon
derd gewapende leden der nationale garde te
genwoordig.
Conyer was een maand tevoren veroordeeld
wegens moord op een man en oen vrouw, en
wegens kannibalisme.
Voor en tüdens het proces waren uitgebeelde
maatregelen genomen om te verhinderen, dat
de man werd gelyncht.
Zeshonderd man van de nationale garde, met
de bajonet op het geweer, bewaakten den neger,
terwijl rond het gerechtsgebouw een prikkel
draadversperring was aangebracht.
(Nadruk verboden)
niiiiiimiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiii
t»U verüee van een hana
een voet of een oo*
Leet je dan van die millioenen,
Die men ieder jaar begroot
Tot wat ruimere versterking
Van het leger en de vloot.
Ja dan vraag jeis de vrede
Heusch een uitgemaakte zaak*
En te anderszijds de crisis
Niet een praatje voor den vaak*
Na een langen, afmattenden marsch, werd halt ge
houden; de mannen waren doodelljk vermoeid. De
zeelieden konden een storm best verduren, maar
de vreeeelljke hitte in dit tropische woud putte al
len heel erg uit. De rennende Beer beduidde den
kapitein echter, dat spoedig het ergste achter den
rug was.
Als je stil en vredelievend
Je eenvoudig leven leeft
En naar christelijk beginsel
Iedereen het zijne geeft,
Dan bespaart de mensch zich ruzie
En onaangenaam gezeur.
En je neemt dan tot bescherming
Slechts een Hpsslot op je deur!
et meisje wierp met een ergerlijk gebaar
haar treinlectuur op de sitting van de
coupé.
„Wat een onsin, vindt u niet?" vroeg ren
jonge man. die tegenover haar was gezeten.
Ze was juist van plan hem met een uakouden
blik aan te zien. Maar hjj zag er zóó vrlendelUk
en net uit, dat se haar voornemen liet varen.
Bovendien sag se. dat hU een nummer van het
zelfde tijdschrift In s’n handen hield, als waarin
se zoo juist gelezen bad.
„t Ia werkelük te dwaas om er over te spre
ken." glimlachte sü.
.Wat las u dan?" vroeg hü-
„Het tweede verhaal. Ik meen, dat het JAst-
desbllkken" heet."
Ja, dat ken ik. Een idioot verhaal. Ik begrijp
niet, dat er menachen zün, die soo iets kunnen
schrijven."
„Nu. zóó slecht ia bet toch niet neergepend.
Alleen het Idee Is soo onmogelük."
Ja, dat bedoel Ik ook.knikte hij.
..Alsof," hernam het meisje, „zulke dingen in
t werkelijke leven plaats vinden. Tusschen twee
vreemden, die tegenover elkaar In een spoor
wegcoupé komen te ritten. O, die schrijvers
schrijven er maar op los! Ze nemen als heldin
de dochter van een majoor, aeer gedistingeerd,
keurig opgevoed en zoo meer. En soo n meisje
sou maar hals over kop trouwen met evn
vreemdeling, een haar totaal onbekende, alleen
omdat se van hem was gaan houden."
Ja. en vooral," vulde hjj aan, .jnet wat voor
een soort jongen man Ik geloof, dat hü h ge
wone kantoorklerk is, een heel eenvoudige jon
gen. En t meisje, dat altijd In de groote wereld
geleefd heeft, sou hem nu A bout portent uit
gekozen hebben tot haar echtgenoot?"
Jta maar vergeet u niet, dat de algemeene
malaise haar vader een fllnken klap gegeven
heeft, zoodat se nu tot de nieuwe armen be
hoorde." meende zü te moeten opmeraen.
„Maar daarom behoeven se nog geen houding
aan te nemen, alsof se behooren tot bet eigen
aardige volk, dat altijd de hoofdpersonen in
romans 1*. Gelooft u. dat het anders niet eenlg
verschil sou hebben gemaakt?"
„Neen, Beker niet," zei se. mln of meer opge
wonden. „Bovendien schijnt de auteur wel de
gelijk een en ander te hebben overwogen. Want
hü Het niet eerder de een aan den ander vertel
len wat se waren, totdat de liefde haar werk
bad gedaan en het eenmaal te laat was."
„Grappig, vindt u niet’ Dat se gedurende de
reis niets van elkaar wisten, terwijl se toch den
heelen tüd samen zaten te praten. Maar ik on-
derstel, dat de schrijver» zóó moeten doen, ter-
wllle van het publiek."
..Ja, dat denk tk ook." beaamde sfj „Alleen
moeten se niet overdrijven. Neem nu dit voor
beeld: de schrijver laat dit paar samen, terwül
geen andere reiziger btj hen komt plaats nemen
en hen In hun onderhoud stoort."
„O, maar bet ta nog «terser.’' haastte de jon
geman zich te zeggen. „Want hü laat se zelfs
toevallig in het zelfde pension wonen
„Nu, dat was toch niet soo gek," meende sü.
„U moet niet uit het oog verliezen, dat het een
erg klein plaatsje was, waar as heengingen en
daar ta dus de keus van pensions niet soo groot.
Bovendien kan een majoorsdochter tegenwoor
dig ook niet meer zoo royaal doen Neen, wat
ik- gek vond, was. dat de schrijver de toevallig
heden soo ver uitstrekte, dat se samen vlinders
gingen vangen. Hebt u ooit aoo iets geks ge
hoord? Dat de dochter van een majoor aoo tets
doet, maar een stadsklerk! En dat ae belden het
De begroeting voor het Engelsche leger
aal voor dit Jaar 43 500 000 pond aterling
bedragen.
„Krantenberlcht"
_p, dat hindert ntetl" hterM) keek de
kJffie^adefehÜF TaïKenJ naar den klerk. Jk wfl
niet meer van dien onztn tegen."
,Jk ook niet." lachte Mh 4k houd méér van
de werkelijkheid
En samen gtngen ae op weg naar het aalfde
pension, want er was ar maar één in Ntemands-
dorp en hun liefde groeide precies, aooata deze
.Jdlote" auteur had geeehraven
Mogen deze feiten er wel seer voor pleiten, dat
Infectie noodlg is. toch zal niemand het „kou
vatten” onderschatten. Inderdaad geett dit een
de ik deselfde karakteristieke eigenschappen
vast als bü de Efa- en Basoa-pygmeeën. Doch
tteamaast bezitten zij ook bijzondere kenmer
ken, die beïnvloed zijn door hun. omgeving. Dit
oerwoud met zijn groote vlakte tengevolge van
de kolonisatie door de Boedannegers is geheel
anders van vorm, dan de ondoordringbare wou
den van de Boven-Itoerl. Ik heb hierover nog
niets definltlefk kunnen vaststellen, maar dit
kan ik toch wel zeggen, dat dit oerwoud nog
voldoende oplevert, om de tallooze Pygmeeën
In leven te houden.
De Aka’s zün zeer fonche, gezonde gestalten,
maar slj sljn ook, evenals hun OostelUke buren,
economisch geheel afhankelijk van de omwo.
nende negers. De negen zün tegen hun wil in
het oerwoud gedrongen, waar zü zonder hulp
van de Pygmeeën het niet kunnen bolwerken.
Thans staat mij nog de moeizame tocht naar
het Noorden te wachten, waar Ik nog verschil
lende stammen zal bezoeken. Een tenslotte zal
Ik binnendringen In het gebied van de Maug-
betoe-negers. de Noordelijke grens voor de
Aka-pygmeeén. Dit gebied Is nog slechts zelden
door een blanke betreden en wanneer mijn
tocht slaagt, dan kan ik volkomen voldaan
naar huls terugkeeren.
(Nadruk verboden).
Inderdaad bereikte men spoedig een frlsch
stroompje, dat de noodlge verkoeling brseht. Het
bosch was hier ook niet meer zoo ondoordringbaar.
Men ging het gebergte tegemoet.
las de regels snel door en sel toen,
terwijl hü diep boog:
„Uwe Majesteit. U bent een veelzijdig be
gaafd dichter U wilde een slecht gedicht ma
ken en U bent daar uitnemend in ge
slaagd!”
stapt Dan stap Jü in den mijnen en vertelt
door de spreekbuis zooveel, dat ik in staat ben
den wagen te volgen. Daarna kun je het aan
mij overlaten om de rest te doen. En dat zal
Ik volbrengen op een wijze, die je voldoening zal
schenken.
Packe keek naar Scraye, die goedkeurend met
«Ijn hand wenkte.
Goed, zei Scraye. Dat sou excellent zün.
Ben ja er zeker van. het soo In orde te
kunnen maken, Jlmmle? vroeg Packe Kun je
roo'n auto en het livrei machtig worden?
Absoluut zeker, antwoordde Trickett. Doe
JU jou deel en Ik zal het mijne doen.
Veronderstel, eens. dat sü naar ver
schillende plaatsen rijdt? merkte Packe op.
Wat zal JU doen, terwül zü da visit, aflegt?
Ik seg je nog eens: laat het aan mü
over, herhaalde Trickett. Ik heb soo n spelletje
nog eens gespeeld, voor de grap, en ik aal het
tot een goed einde brengen Nadat jij mü je
prooi hebt aangewezen, ga je veilig in mijn
auto zitten; doe dan wat Ik je zeggen zal en
alles komt in orde. Maar vervolgde hü,
zich tot den markies wendend, als uw veronder
stelling juist te, en zü heeft het ding'nderdaad
weggenomen, verwacht u dan werkelük. dat sü
het bü rich zal dragen?
Wat sou sü er andere mee moeten doen?
vroeg Scraye, een beetje verrast.
Trickett lachte.
Tk eet een mlllioen tegen een. dat sü het
nu al kwllt te, zei hü. Zü sou wol dwaas zün.
als sü daar niet voor gezorgd bad. Enfin we
sullen sten, Packe. we moeten terug gaan. Ik
nadat zü de eerste boodschap heeft volbracht
mag JU het openen en dan sullen we zien of ik
gelijk heb.
Ju bent büna geschikt voor den detectlve-
dtenst, Jlmmle. set Packe. Maar het te een
weddenschap, en. natuurlük verlies je het.
Wacht tot morgenmiddag, anwoordde
Tnckett koel. Apropos, nu we het over onae taak
van morgen hebben, schieten mü juist twee
belangrijke zaken te binnen. De eerste te: steek
geld in je gak. en de andere, vergeet niet, dat
Ik je chauffeur ben.
Den volgenden morgen wandelde Packe op het
perron heen en weer, terwijl hü Tricketts
tweeden raad nog tens herhaalde. HU sL*nterde
langs de taxi’s en auto's die op den trein
wachtten ea twijfelde er eigenlük aan of hü
blü moest sün of .niet, dat er aooveel waren.
Het sou. dacht hu erg moetlük voor Trickett
zün. om den wagen, waarmee mevrouw Wytlten-
ihawe sou weg rijden, met «uecee te volgen.
Opeens sag
Trickett, en
bedwingen,
hebben
moet vanavond met iemand gaan llneeren.
Packe keerde z'ch tot Scraye, terwül allen
ópstonden.
En daarna? sel hij Wat doen we daarna?
Ik bedoel wat we morgen doen of niet doen?
Ik zal het Je zeggen, antwoordde 8<*raye.
MUn gasten verlaten mü morgenochtend In den
namiddag sal ik naar de stad komen Aangeslen
ik maar voor een dag of twee kom, zal ik bü
Rits logeeren. Komen jullie belden daar dan
morgenavond om acht uur*bü me dineeren, en
dan kunnen jullie me vertellen wat er gebeuro
is en we zullen dan meteen over verdere din
gen spreken
Packe en Trickett verlieten het hotel stapten
in den auto en reden even onopgemerkt
Brychestor uit als ril er binnen gekomen waren.
Zü hadden al eenlge mülen sfgelegd voor
Trickett wat set.
Dus dat te wat je noemt een mysterie, te
t niet, Packe? vroeg hü
”En een van de goede eoort. antwoordde
Packe. Wat seg je er anders van?
Geval van goed ultgevoerden diefstal
antwoordde Triekett. Wat me verwondert, te de
onnooselhetd van «en kerel als dien Scraye Het
Idee alleen al. dat sü dat ding overal bü rich
zal hebben, nadat sü bet weggenomen heeft!
Poeh! Wat denk je. dat sü vanmorgen in
Brycheeter kwam doen? Naar de kathedraal
kijken? Daar geloof ik niets van. Packs, tk durf
met je wedden om oen nieuwen hoed, dat twt
eerste wat sü morgen Ml doen is: rüden naar
nee. ik Ml het niet zeggen Ik sal het op
een stukje papier schrijven on het je dan geven;
het be-
i hoeren van een andere copie. sullen het
als water laten vloeien om het te krijgen
alleen maar om de tweede copie in hel vuur
te werpen, zoodra deze hun eigendom te. Nu,
Oodenham's theorie te. dat een dergclüke
dwaasheid de oorzaak te van al deze diefstallen
waarzchünlük te het een of andere Amen-
kaansche verzamelaar, die deze Mldzame. wear-
devolle voorwerpen wil bezitten en die slch
daartoe bedient van agenten.
En je denkt, dat mevrouw X oen van hen
te?
Wat sal Ik je zeggen? oei hü-
zeker van de verdwünlng van het
Jlmmle Triekett werd tot een oonferentie
ultgenéodlgd Aandachtig luisterde hü n.tar hec
verhaal van den markies van Scrayo; oen vast
besloten trek lag over zün gelaat Toen hem allee
verteld was, ke-srds hü rich met een sakelljk
knikje tot Packe.
Dat zullen we in orde maken, Packe. zei
hü Tenminste, als je mee speelt
Wat ben j, van plan. Jlmmle? vroeg
Packe.
Iets heel eenvoudigs, antwoordde Triekett
Je zegt, dat die dame morgenochtend om 11 S3
aan Victoria arriveert? Prachtig! Om 11 4S wan
del Jü. Packe. Victoria binnen en gaat naar het
perron, waar de trein uit Brycheeter stoot. Daar
gekomen, bekük je kalm de auto's en taxi's,'die
op den rijweg staan. Onder do auto's sul je
een eleganten, donkerbruinen wagen sten «laan,
een chauffeur in donker olütgroen achter het
stuurrad. Die chauffeur ben Ik. on. ate ik je
zien zal, dan rüd ik den wagen in Je richting
Je geeft mü oen wenk, on meng je dan onder
het volk op het perron. Ata de trein binnen
loopt. zoek je onopgemerkt je dame en slaat
h*Ar iuilxn g&cte om in wolkon *uto m
Na een leslng van Gerhard Hauptmann
stonden vele.... bewonderaar» op hem te
wachten, om een autogram van hem te krij
gen. Nadat Hautptmann aan hun verzoek vol
daan had, gingen alten weg. behalve één
meisje.
„Heb je dan soms nog een broer?" vroeg
Hauptmann toen belangstellend
.Neen", antwoordde bot meisje.
„Een suster?"
„Neen! Maar voor twee autogrammen van
Hauptmann krijg ik er één van Léhar!" ael
bet meisje stralend.
Mlfde plekje hadden ultgeaoeht en op bet seffde
uur! Neen, dat te te beul"
„Dat moet u toch niet «eggen," sprak hü
blijkbaar eenlgszlns geraakt. „Want er zün heel
veel klerken, die er een liefhebberij op na hou
den en toch in de stad leven. En als nu belden
dezelfde liefhebberij hebben en er te op een
bepaald plekje een speciale soort vlinder te
vinden, dan is het toch logisch, dat se elkaar
daar ontmoeten. Neemt u mü büv. Mün bel-
hebberü beo tast in het fotografeeren van vogels
en de eenlge ge
legenheid om *n
bepaald seldsa-
men vogel onder
de lens te krij
gen. te in een
paald jaargetü-
de en op een be
paalde plek...."
HU hield op; se was achterover gaan leunen
en lachte.
.Dat te werkelük buitengewoon toevallig'
riep ae; „we kunnen den schrijver een goeden
tip geven."
„Wat?" verwonderde hü zich, „wüt u zeggen,
dat u.
Zü knikte, terwül se tevens op stond en uit
bet net een camera haalde
„O, maar dat te een heel aardig apparaat, dst
u daar hebt Met een prachtige voorzetlena. Mag
ik eens even küken?”
Hü prees onomwonden de voortreffelükheid
van het toestel en nadat hü ook het züne voor
den dag had gehaald, spraken zü het volgend
kwartier alleen over de gave hoedanigheden,
die een fototoestel moet bezitten.
Toen keek hü naar buiten naar bet tend
waar de trein doorsnelde
„Komt u uit de stad?" verbrak
klaps bet stilzwijgen.
Ja. Ik l*n hoofdboekhouder bü een groote
thee-exportmaatschappü, de firma Rlcktey en
Alens."
Zn oogen rustten op haar lief gezicht.
Jk heb daar seer goede vooruitzichten."
Ja? Ik meen, dat ik wel eens van die firma
gehoord heb," glimlachte zü- dan, s’n verrast
gezicht ziende, voegde sü er aan toe: Jk ben
helaas niet aoo schrander en behoor tot de »g.
.Nieuwe armen", die slechts met moeite een be
trekking kunnen vinden. M n vader, die goeie
man. bad er heelamaal niet aan gedacht, s’n
dochters iets nuttigs te laten leeren, dat h»»r te
pas kon komen, als Be self hun brood zouden
moeten verdienen. Hü 1» een gepensSosmeerd
soldaateenkolonel in ruste."
„Nu, dat sou ik nooit geraden hebben." lachte
hü. en se lachte met hem mee.
.Nlrmandadorp! Hier moet ik uitstappen!"
..Drommel», ik ook!" riep hü. .Dat ta wel seer
toevallig, dat ons doel hst zelfde plaatsje ta.
Misschien treffen we elkaar nog wel cans als
we op soek gaan naar vogels.'
„Misschien wel." antwoordde hü vriendelijk,
terwül het glinsteren van baar oogen duidelijk
bewees, dat sü nu reeds verlangend naar dit
moment uitsag. Zü pakten hun bagage bü el
kaar, en de oen voor den ander scheen bet aoo
langzaam mogelük te doen om In eikaars gesel
schap te kunnen vertrekken Intuzechen hielp
hü haar galant bü het uitstappen, hetgeen se
heel vrlendelUk opnam; m vergat blükbtuta, dat
zü rich voorheen tamelük onvriendslük ever
kantoorklerken had uitgelaten. Toen se op het
kleine perronnetje stonden, riep hü ploteellng:
„Ik geloof, dat we onse tüdechriften nog ver
geten hebben
Packe die Intusschen zün eetlust voldoening
had geschonken, stak een slgarette op.
Klinkt niet onaardig, ael hü. Maar wat wil
je dat ik doe?
Dit, antwoordde Scraye. Dit om te be
ginnen Morgen zal het de laatste dag zijn, dat
mevrouw X van de gastvrüheld op Scraye ge
bruik mas^t. Morgen vroeg vertrekt zü naar di
stad met den trein van 103 uit Brychester, om
1133 arriveert zü aan het Victoria-Station. Om
een zekere en persoonlüke reden zou ik
willen, dat zü gevolgd werd en dat haar doen
en laten de rest van dien morgen werd geobser
veerd laten wü zeggen tot zü naar haar
eigen hui» gaat, dat aooata ik geloof In
de Wilton Crescent te. Jou wilde ik die obser
vatie opdragen.
Je verlangt
schaduwen?
Of dat Je het laat doen door iemand, die
te vertrouwen te. antwoordde Scraye. Ais je het
Mlf aoudt kunnen doen, dan was het neg beter.
Ik dacht rie je dat Je Ingenieuze gseri een
bepaalde methode sou volgen, die alten in
veiligs haven bracht. ZÜ kent je ntet; ten
minste, dat denk js - en
Ik sal het in orde maken met hulp,
sel Packe nadenkend. Ik geloof, dat Ik een
zie. Maar nog eens ik zal hulp
hebben. En de man die mü daarb{t
'dienst kan sün. ta beneden Jlmmle
Triekett. Kijk e*ns aan, Scraye vind je goed.
toen sün kelk werd gestoten En enfin,
ik Ml doordringen tot den bodem van dit ge
heim op welke manter dan ook. De politie
wil ik er niet in haten en ook wil ik geen
gebruik maken van de diensten van particulieren
detectives Ik sou graag trillen dat JU me hielp
Ate sites ashter dan rug te, dan kun js er een dat ik Triekett van alles op dr hoogte breng?
van je geheimsinnlge verhaten om hoen spin-1 ik ben er van overtuigd, dat hü uit alls macht
nen. jsal helpen.
hl
de electrische spanning met de
voor de infectie te doen heeft, die toch
eigenlijke gevolg van het kouvatten te.
Dit is nog niet opgehelderd, maar wel weet
men. dat de spanningsverschillen onder Invloed
staan van het z.g. sympathische zenuwstelsel,
dat den bloedstroom egt andere processen In de
huid en in de slUmvIle* regelt Het electrisch
verschijnsel te dus alle^i maar een aamwüring
voor een veel algemeener verschünsel.
f --
Af r A DOMMh’Q op d,t blad B1Jn U'S®’01»® de verzekeringsvoorwaaVden tegen E* TFIÏG bü levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door EJ1 7 CA bU ®*n on<*T*1 met 17
/A I «I iTi raDk/lllTIu O ongevallen verzekerd voor een der volgende uitteerlngen 1 f Ol/e“ verlies van beide armen, belde beenen of beide oogen JL aJve“ doodelljken afloop 1 SW^JVre"
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE* RECHTEN, GESCHIEDEN UITERUJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
hü 1 nog jeugdigs gelaat van
gelukkig, dat hü zich direct kon
anders sou hü het ultgsschaterd
van het lachen Want daar stond de
mooiste en meest comfortabele auto en achter
bet stuurrad mt Jlmmle Triekett self, in «en
livrei van prima coupe, opgesierd met gouden
biezen sn trassen. Jlmmte mt kalm de krant te
teron. Opeens zag hü ook Packs sn me* een
ondeugende flikkering in sün oogen troette hü
büna plechtig door sün geeehoetde hand naar
de platte pst te brengen.
(Wordt vervoigO
•tk T adat wü met den Belgischen bacterio,
loog Dr. Fadln. Pater Schebesta eenlgen
tüd hadden gereisd, zün wü leder onzen
weg gegaan, om onafhankelijk van elkaar on
derzoekingen te gaan verrichten.
Nadat ik enkele weken bü de tweede afdee-
ling Pygmeeën, den Basoa.stam had doorge
bracht. vertrok Ik Westwaarts over Avakoebl
naar de laatste ulUoopers van de Pygmeeën
bevolking In het Zuid-Westen en Westen. Het
staat thans vast, dat al dese kleine oerwoud-
bewonens over een afstand van 560 kilometer in
OostelUke richting, dezelfde Uchamelüke eigen
schappen bezitten en dat zü derhalve tot een
ras behooren. Toen wilde Ik kennis gaan ma
ken met de derde afdeellng. met de Itoeri.
pygmeeën In de Noord-westelüke randgebieden
van het oerwoud.
Begin Januari verliet Ik derhalve het Ava-
koebi.gebled en bereikte In goeden welstand
Bet Basakaansche gebied, dat 130 K M. verder
gelegen te tusschen de Bandaka-Ballka-negers
en Waboedoe.negers. Ik moest daarbü door de
streek reizen, waar de gevreesde ..luipaard
menschen'’ hun misdaden uitvoeren.
Toen ik einde April van het vorig jaar voor
het eerst in dese streek kwam, was juist het
doodvonnis uitgesproken over negen leden van
dese gevreesde geheime bende. Ik had dit be
richt nog eerder uit Brussel vernomen dan de
veroordeelden self. Den Ten Mei werden de
misdadigers, van wie verschillenden eerdere
moorden op hun geweten hadden, In
baar door den strop Jt^e||t gesteld. Ofschoon
de autoriteiten n^i^riote gestrengheid op
treden. werd nqg Aangifte gedaan van rijf tig
moorden, die waarschünlük ook alle door deze
geheime bende bedreven zün.
In het dorp, waar op 1 januari jj. nog een
jonge vrouw door Luipaardmenschen was ver
moord. had Ik een kort oponthoud. De angst
en de onzekerheid van ds menachen te soo gro^t,
dst de autoriteiten niet streng genoeg kunnen
optreden. Maar naar bet achünt werden de
leden van het geheime genootschap hierdoor
geenszins afgeschrikt.
Reeds den eersten dag na mün aankomst in
Bafalaka kpaeMr (Me Akamannen rich aan
mü voorstellen on mü vragen, om him stain,
genooten eens te komen opzoeken. Eerst later
sou Ik van dese ultnoodlglng gebruik maken.
Ik was namelük voornemens om mtjn reis naar
het Noord-Westen te vervolgen. Na een afmat
tenden tocht sloeg Ik mün tenten op In een
dorpje, 40 Kilometer van Bafebaka verwijderd.
Hier woonden de Balika.negers. Dese behoorden
tot de Boedannegers. die naar het hooge Noor,
den optrekken. Mün goede faam was mü hier
reed» vooruitgesneld. Want nog op denzelfden
dag van mijn aankomst kwamen M vertegen
woordigers van drie Pygmeeën„stammen op
„audiëntie" en vermaakten mü en zichzelf met
dansen en zingen. En toen het donker werd
moeet Ik hun zout en tabak gtven. opdslsü toch
maar weg souden gaan. Doch ik had hen eerst
nog moeten beloven, dat Ik hen spoedig in hun
hutten sou koenen opsoeken. Den volgenden
dag begaf tk mü naar de dlchtstbü gelegen ko
lonie. waar ik met gejubel werd ontvangen.
Steeds weer gaven se hun voldoening te ken
nen over het feit, dat ik uitsluitend voor hen
cn niet naar de omwonende negers gekomen
was, dat ik hun beschermer en weldoener was;
een rechter wilde sün. enz. enz. Alle wantrou.
wen, dat dezen boschbewoners eigen is. was
verdwenen; Ik kon met mün onderzoekingen
beginnen.
Het. eerste werk te, het karakter van dese
menachen te leeren kennen. Van alle züden
bleef het volk toestroomen om zich te laten
onderzoeken, niet om de wetenschap te verrij
ken. maar om een lapje stof of een handjevol
som te ontvangen. Ook voor het bloedonder
zoek vond ik seer veel gegadigden die bereid
waren, om een weinig bloed af te staan
Bü de 40 volwassenen die ik onderzocht, stel.
vergroote vatbaarheid voor Infecties. Maar hoe
kómt nu het niesen tot stand, als men op den
tocht heeft gestaan of op andere wuse kou heeft
gevat.
Een onderzoek van Prof Munk CBertün)
werpt op deze vraag een nieuw licht. Sinds lang
te het bekend dat de hulddeelen tegenover el
kaar een electrisch spanningsverschil bezit
ten. Munk meent nu dat het spanningsverschil
tusschen twee punten op de llchaamsoppervlakte
een bepaalde waarde bezit. Het grootste ver
schil bestaat er tusschen bet neusslümvlles en
de handpalm of voetzool Nu te het wel bekend,
dat door allerlei oorzaken, sooals zweetaecretle,
temperatuurverandering (koorts) enz. de eleo-
trlsche spanningsverschillen zich wüzlgen Zeer
merkwaardig te het ook. dat bü vermoeidheid
een verandering optreedt waarop reeds door
Straus gewezen werd, die meende hierin zelfs
een maat voor den vermoeldheldsgraad te kun
nen vinden. Ook door emoties en rintulglndruk-
ken verandert de spanning tusschen twee huld-
punten gedurende korten tüd. Dese zg. psycho-
galvanteche reflex te reeds sinds vele jaren
onderzocht.
Munk vond nu, dat al dese veranderingen
voorbijgaand zün en rich eenzelfde spannings
verschil steeds weer Instelt. Zelfs 10 uren na
den dood sou er nog een zelfde spapnlngsver-
schil bestaan als tüdens het leven
Als Iemand kou vat verandert het verschil
In electrische lading tusschen huid en neus-
slümvlles en wel niet alleen ten opzichte van
de afgekoelde huldplek.
Munk toonde aan, dat de proefpersonen,
wanneer zü op de afkoellngen met niezen rea
geerden. hun gedaalde electrische spanning
voor eenlgen tüd weer op de vroegere waarde
brachten. Daarom vermoedt hü, dat bet niezen
een physiologteche reactie te om het gestoorde
evenwicht te herstellen.
Het niezen sou dus niet het eerste zlekte-
symptoom van de verkoudheid sün. maar veel
eer egn laatste afweermiddel. Personen, die
met sterk niesen reageeren, souden dus minder
vatbaar voor verkoudheid sün.
Men sal zich wellicht afvragen, wat eigenlük
vatbaarheid
het