<Kctwïfiaal den dag van H DE ENGELSCHE KAPERS 7/ DIEFSTAL?! ÊS M verkoudheid Is. Waar berust echter de koudheid op? De vroegere huisarts had dezelfde meaning als de patiënt nl. dat de verkoudheid werkelijk door kou. tocht enz. wordt veroor- aaakt. De moderne meenlng riet in de verkoud heid meer een infectieziekte, waarbij hoog.'-ten» een sterke afkoeling, evenals trouwens ook an dere voorwaarden, bijv oververmoeidheid een grootere vatbzuirheid geeft. In streken, waar de lucht vrij ta van ziektekiemen, b.v. In Groen land, bestaat er geen verkoudheid. De Eskimo's kregen eerst de griep toen er een schip met grlepzleken aan boord de ziektekiemen over bracht. Iedereen weet ook hoe een verkoudheid zloh in een familie kan verbreiden. In het oerwoud der Luipaardmenschen v llliyM Ui SMIJTEN! GEVREESDE GEHEIME BENDE Biniiiiiiiiiiiiii lll■lllllll■l si c. DONDERDAG 7 MAART 1935 lm van ie Vriendelijke invitaties Kind zonder slokdarm Niezen en Griep Lachend den dood in, Wat i« var koud heid? Verplaatsing van organen Moppen en anecdoteri A. DOOR J. S. FLETCHER ff De gestrengheid van de autoritei ten vermag niet, de leden zware misdaden af te schrikken v.» - Het meisje met de camera i I C l Jl/ï gen itte MARTIN BERDEN ••ns- en niest als men kou heeft gevat open. TT V. 0 ‘Al een HOOFDSTUK V DB ACHTERVOLGING van mij. dat Ik naar tal ben WJPA Eindelijk waren aa het woud doorgeworsteld. Stei le bergen versperden hun den weg, alleen met een goeden gids kon men den weg vinden door dit on- herbergzame oord. er- ng, uitweg noodlg van Bü een tienjarig meisje te Fall River in Mas- sachusets stelde men vast, dat de meeste orga nen op een seer ongebruikelijke wüze geplaatst waren. Zoo bevond de maag zich os op de plaats waar rich bü een normaal mensch de linker- long bevindt. De doktoren achtten den toestand zoo ernstig, dat het ongewenscht was, de ontwikkeling van de betreffende organen op haar beloop ta laten en er werd daarom tot een operatie besloten. Het meisje doorstond de operatie, waarbij de meeste organen verplaatst werden en die twee uren duurde, teer moedig. Niettemin Is haar toestand echter naar ge meld wordt, zeer ernstig. Ah men ons wil overtuigen. Dat Genève waarheid spreekt. Sn men aan de feestbanketten Slechte de ware vriendschap kweekt, Dan won zeker de gedachte Aan den vrede ruimer veld Als.... men niet voor vloot en leger Zóó bleef smijten met het geldt „Ik wil heb toch het!" Bolleau HU is te vertrouwen Ik sta voor hem in met mijn leven Daaren boven is hü practtech en sakelljk. Dan.... sel Scraye, vraag hem dan zich bl) ons te voegen. i De bekende Afrika-reiziger Pater Matin Gusindes S.V.D. vertelt in een brief uit Basabaka-Wamba, zijn we dervaren in de Afrikaansche oerwou den, waar hij vooral belangrijke on- zoekingen verrichtte onder de Pyg meeën (Dwergvolken). Te Newburgh «staat New-York) is een Jon getje geboren, dat geen slokdarm heeft. Overi gens is het kind geheel normaal, alleen de ver binding mond en maag ontbreekt echter. De doktoren hopen het kind echter in leven te houden. Door een operatie kunnen zü het vloei- baar voedsel door een insnijding in den maag wand toebrengen. Het jongetje heeft hier niet den minsten laat van; het kraalt even lustig als andere kinderen en is zich het gemis van een van sün belang rijke organen nog niet bewust. en de algemeens opvatting is, dat Inder daad het niesen de voorbode van een ver- Lodewük XIV was een seer Odel man. HU verbeeldde slch een groot dichter te rijn. hoe wel daarvoor heelemaal geen aanleiding be stond. Een» sel hij schertsend tegen den hof dichter Bolleau mij niet met U meten maar ik weer een gedicht gemaakt. Hier is Ik kruis ik weet positief, dat mevr. X bü Oodanham was. Terwijl een breede grijns over Hjn gezicht trok, toen de zwarte kap over sljn hoofd werd getrokken, is te Cleveland de onlangs ter dood veroordeelde neger James Conyer opgehangen. Bü de terechtstelling waren twee- k driehon derd gewapende leden der nationale garde te genwoordig. Conyer was een maand tevoren veroordeeld wegens moord op een man en oen vrouw, en wegens kannibalisme. Voor en tüdens het proces waren uitgebeelde maatregelen genomen om te verhinderen, dat de man werd gelyncht. Zeshonderd man van de nationale garde, met de bajonet op het geweer, bewaakten den neger, terwijl rond het gerechtsgebouw een prikkel draadversperring was aangebracht. (Nadruk verboden) niiiiiimiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiii t»U verüee van een hana een voet of een oo* Leet je dan van die millioenen, Die men ieder jaar begroot Tot wat ruimere versterking Van het leger en de vloot. Ja dan vraag jeis de vrede Heusch een uitgemaakte zaak* En te anderszijds de crisis Niet een praatje voor den vaak* Na een langen, afmattenden marsch, werd halt ge houden; de mannen waren doodelljk vermoeid. De zeelieden konden een storm best verduren, maar de vreeeelljke hitte in dit tropische woud putte al len heel erg uit. De rennende Beer beduidde den kapitein echter, dat spoedig het ergste achter den rug was. Als je stil en vredelievend Je eenvoudig leven leeft En naar christelijk beginsel Iedereen het zijne geeft, Dan bespaart de mensch zich ruzie En onaangenaam gezeur. En je neemt dan tot bescherming Slechts een Hpsslot op je deur! et meisje wierp met een ergerlijk gebaar haar treinlectuur op de sitting van de coupé. „Wat een onsin, vindt u niet?" vroeg ren jonge man. die tegenover haar was gezeten. Ze was juist van plan hem met een uakouden blik aan te zien. Maar hjj zag er zóó vrlendelUk en net uit, dat se haar voornemen liet varen. Bovendien sag se. dat hU een nummer van het zelfde tijdschrift In s’n handen hield, als waarin se zoo juist gelezen bad. „t Ia werkelük te dwaas om er over te spre ken." glimlachte sü. .Wat las u dan?" vroeg hü- „Het tweede verhaal. Ik meen, dat het JAst- desbllkken" heet." Ja, dat ken ik. Een idioot verhaal. Ik begrijp niet, dat er menachen zün, die soo iets kunnen schrijven." „Nu. zóó slecht ia bet toch niet neergepend. Alleen het Idee Is soo onmogelük." Ja, dat bedoel Ik ook.knikte hij. ..Alsof," hernam het meisje, „zulke dingen in t werkelijke leven plaats vinden. Tusschen twee vreemden, die tegenover elkaar In een spoor wegcoupé komen te ritten. O, die schrijvers schrijven er maar op los! Ze nemen als heldin de dochter van een majoor, aeer gedistingeerd, keurig opgevoed en zoo meer. En soo n meisje sou maar hals over kop trouwen met evn vreemdeling, een haar totaal onbekende, alleen omdat se van hem was gaan houden." Ja. en vooral," vulde hjj aan, .jnet wat voor een soort jongen man Ik geloof, dat hü h ge wone kantoorklerk is, een heel eenvoudige jon gen. En t meisje, dat altijd In de groote wereld geleefd heeft, sou hem nu A bout portent uit gekozen hebben tot haar echtgenoot?" Jta maar vergeet u niet, dat de algemeene malaise haar vader een fllnken klap gegeven heeft, zoodat se nu tot de nieuwe armen be hoorde." meende zü te moeten opmeraen. „Maar daarom behoeven se nog geen houding aan te nemen, alsof se behooren tot bet eigen aardige volk, dat altijd de hoofdpersonen in romans 1*. Gelooft u. dat het anders niet eenlg verschil sou hebben gemaakt?" „Neen, Beker niet," zei se. mln of meer opge wonden. „Bovendien schijnt de auteur wel de gelijk een en ander te hebben overwogen. Want hü Het niet eerder de een aan den ander vertel len wat se waren, totdat de liefde haar werk bad gedaan en het eenmaal te laat was." „Grappig, vindt u niet’ Dat se gedurende de reis niets van elkaar wisten, terwijl se toch den heelen tüd samen zaten te praten. Maar ik on- derstel, dat de schrijver» zóó moeten doen, ter- wllle van het publiek." ..Ja, dat denk tk ook." beaamde sfj „Alleen moeten se niet overdrijven. Neem nu dit voor beeld: de schrijver laat dit paar samen, terwül geen andere reiziger btj hen komt plaats nemen en hen In hun onderhoud stoort." „O, maar bet ta nog «terser.’' haastte de jon geman zich te zeggen. „Want hü laat se zelfs toevallig in het zelfde pension wonen „Nu, dat was toch niet soo gek," meende sü. „U moet niet uit het oog verliezen, dat het een erg klein plaatsje was, waar as heengingen en daar ta dus de keus van pensions niet soo groot. Bovendien kan een majoorsdochter tegenwoor dig ook niet meer zoo royaal doen Neen, wat ik- gek vond, was. dat de schrijver de toevallig heden soo ver uitstrekte, dat se samen vlinders gingen vangen. Hebt u ooit aoo iets geks ge hoord? Dat de dochter van een majoor aoo tets doet, maar een stadsklerk! En dat ae belden het De begroeting voor het Engelsche leger aal voor dit Jaar 43 500 000 pond aterling bedragen. „Krantenberlcht" _p, dat hindert ntetl" hterM) keek de kJffie^adefehÜF TaïKenJ naar den klerk. Jk wfl niet meer van dien onztn tegen." ,Jk ook niet." lachte Mh 4k houd méér van de werkelijkheid En samen gtngen ae op weg naar het aalfde pension, want er was ar maar één in Ntemands- dorp en hun liefde groeide precies, aooata deze .Jdlote" auteur had geeehraven Mogen deze feiten er wel seer voor pleiten, dat Infectie noodlg is. toch zal niemand het „kou vatten” onderschatten. Inderdaad geett dit een de ik deselfde karakteristieke eigenschappen vast als bü de Efa- en Basoa-pygmeeën. Doch tteamaast bezitten zij ook bijzondere kenmer ken, die beïnvloed zijn door hun. omgeving. Dit oerwoud met zijn groote vlakte tengevolge van de kolonisatie door de Boedannegers is geheel anders van vorm, dan de ondoordringbare wou den van de Boven-Itoerl. Ik heb hierover nog niets definltlefk kunnen vaststellen, maar dit kan ik toch wel zeggen, dat dit oerwoud nog voldoende oplevert, om de tallooze Pygmeeën In leven te houden. De Aka’s zün zeer fonche, gezonde gestalten, maar slj sljn ook, evenals hun OostelUke buren, economisch geheel afhankelijk van de omwo. nende negers. De negen zün tegen hun wil in het oerwoud gedrongen, waar zü zonder hulp van de Pygmeeën het niet kunnen bolwerken. Thans staat mij nog de moeizame tocht naar het Noorden te wachten, waar Ik nog verschil lende stammen zal bezoeken. Een tenslotte zal Ik binnendringen In het gebied van de Maug- betoe-negers. de Noordelijke grens voor de Aka-pygmeeén. Dit gebied Is nog slechts zelden door een blanke betreden en wanneer mijn tocht slaagt, dan kan ik volkomen voldaan naar huls terugkeeren. (Nadruk verboden). Inderdaad bereikte men spoedig een frlsch stroompje, dat de noodlge verkoeling brseht. Het bosch was hier ook niet meer zoo ondoordringbaar. Men ging het gebergte tegemoet. las de regels snel door en sel toen, terwijl hü diep boog: „Uwe Majesteit. U bent een veelzijdig be gaafd dichter U wilde een slecht gedicht ma ken en U bent daar uitnemend in ge slaagd!” stapt Dan stap Jü in den mijnen en vertelt door de spreekbuis zooveel, dat ik in staat ben den wagen te volgen. Daarna kun je het aan mij overlaten om de rest te doen. En dat zal Ik volbrengen op een wijze, die je voldoening zal schenken. Packe keek naar Scraye, die goedkeurend met «Ijn hand wenkte. Goed, zei Scraye. Dat sou excellent zün. Ben ja er zeker van. het soo In orde te kunnen maken, Jlmmle? vroeg Packe Kun je roo'n auto en het livrei machtig worden? Absoluut zeker, antwoordde Trickett. Doe JU jou deel en Ik zal het mijne doen. Veronderstel, eens. dat sü naar ver schillende plaatsen rijdt? merkte Packe op. Wat zal JU doen, terwül zü da visit, aflegt? Ik seg je nog eens: laat het aan mü over, herhaalde Trickett. Ik heb soo n spelletje nog eens gespeeld, voor de grap, en ik aal het tot een goed einde brengen Nadat jij mü je prooi hebt aangewezen, ga je veilig in mijn auto zitten; doe dan wat Ik je zeggen zal en alles komt in orde. Maar vervolgde hü, zich tot den markies wendend, als uw veronder stelling juist te, en zü heeft het ding'nderdaad weggenomen, verwacht u dan werkelük. dat sü het bü rich zal dragen? Wat sou sü er andere mee moeten doen? vroeg Scraye, een beetje verrast. Trickett lachte. Tk eet een mlllioen tegen een. dat sü het nu al kwllt te, zei hü. Zü sou wol dwaas zün. als sü daar niet voor gezorgd bad. Enfin we sullen sten, Packe. we moeten terug gaan. Ik nadat zü de eerste boodschap heeft volbracht mag JU het openen en dan sullen we zien of ik gelijk heb. Ju bent büna geschikt voor den detectlve- dtenst, Jlmmle. set Packe. Maar het te een weddenschap, en. natuurlük verlies je het. Wacht tot morgenmiddag, anwoordde Tnckett koel. Apropos, nu we het over onae taak van morgen hebben, schieten mü juist twee belangrijke zaken te binnen. De eerste te: steek geld in je gak. en de andere, vergeet niet, dat Ik je chauffeur ben. Den volgenden morgen wandelde Packe op het perron heen en weer, terwijl hü Tricketts tweeden raad nog tens herhaalde. HU sL*nterde langs de taxi’s en auto's die op den trein wachtten ea twijfelde er eigenlük aan of hü blü moest sün of .niet, dat er aooveel waren. Het sou. dacht hu erg moetlük voor Trickett zün. om den wagen, waarmee mevrouw Wytlten- ihawe sou weg rijden, met «uecee te volgen. Opeens sag Trickett, en bedwingen, hebben moet vanavond met iemand gaan llneeren. Packe keerde z'ch tot Scraye, terwül allen ópstonden. En daarna? sel hij Wat doen we daarna? Ik bedoel wat we morgen doen of niet doen? Ik zal het Je zeggen, antwoordde 8<*raye. MUn gasten verlaten mü morgenochtend In den namiddag sal ik naar de stad komen Aangeslen ik maar voor een dag of twee kom, zal ik bü Rits logeeren. Komen jullie belden daar dan morgenavond om acht uur*bü me dineeren, en dan kunnen jullie me vertellen wat er gebeuro is en we zullen dan meteen over verdere din gen spreken Packe en Trickett verlieten het hotel stapten in den auto en reden even onopgemerkt Brychestor uit als ril er binnen gekomen waren. Zü hadden al eenlge mülen sfgelegd voor Trickett wat set. Dus dat te wat je noemt een mysterie, te t niet, Packe? vroeg hü ”En een van de goede eoort. antwoordde Packe. Wat seg je er anders van? Geval van goed ultgevoerden diefstal antwoordde Triekett. Wat me verwondert, te de onnooselhetd van «en kerel als dien Scraye Het Idee alleen al. dat sü dat ding overal bü rich zal hebben, nadat sü bet weggenomen heeft! Poeh! Wat denk je. dat sü vanmorgen in Brycheeter kwam doen? Naar de kathedraal kijken? Daar geloof ik niets van. Packs, tk durf met je wedden om oen nieuwen hoed, dat twt eerste wat sü morgen Ml doen is: rüden naar nee. ik Ml het niet zeggen Ik sal het op een stukje papier schrijven on het je dan geven; het be- i hoeren van een andere copie. sullen het als water laten vloeien om het te krijgen alleen maar om de tweede copie in hel vuur te werpen, zoodra deze hun eigendom te. Nu, Oodenham's theorie te. dat een dergclüke dwaasheid de oorzaak te van al deze diefstallen waarzchünlük te het een of andere Amen- kaansche verzamelaar, die deze Mldzame. wear- devolle voorwerpen wil bezitten en die slch daartoe bedient van agenten. En je denkt, dat mevrouw X oen van hen te? Wat sal Ik je zeggen? oei hü- zeker van de verdwünlng van het Jlmmle Triekett werd tot een oonferentie ultgenéodlgd Aandachtig luisterde hü n.tar hec verhaal van den markies van Scrayo; oen vast besloten trek lag over zün gelaat Toen hem allee verteld was, ke-srds hü rich met een sakelljk knikje tot Packe. Dat zullen we in orde maken, Packe. zei hü Tenminste, als je mee speelt Wat ben j, van plan. Jlmmle? vroeg Packe. Iets heel eenvoudigs, antwoordde Triekett Je zegt, dat die dame morgenochtend om 11 S3 aan Victoria arriveert? Prachtig! Om 11 4S wan del Jü. Packe. Victoria binnen en gaat naar het perron, waar de trein uit Brycheeter stoot. Daar gekomen, bekük je kalm de auto's en taxi's,'die op den rijweg staan. Onder do auto's sul je een eleganten, donkerbruinen wagen sten «laan, een chauffeur in donker olütgroen achter het stuurrad. Die chauffeur ben Ik. on. ate ik je zien zal, dan rüd ik den wagen in Je richting Je geeft mü oen wenk, on meng je dan onder het volk op het perron. Ata de trein binnen loopt. zoek je onopgemerkt je dame en slaat h*Ar iuilxn g&cte om in wolkon *uto m Na een leslng van Gerhard Hauptmann stonden vele.... bewonderaar» op hem te wachten, om een autogram van hem te krij gen. Nadat Hautptmann aan hun verzoek vol daan had, gingen alten weg. behalve één meisje. „Heb je dan soms nog een broer?" vroeg Hauptmann toen belangstellend .Neen", antwoordde bot meisje. „Een suster?" „Neen! Maar voor twee autogrammen van Hauptmann krijg ik er één van Léhar!" ael bet meisje stralend. Mlfde plekje hadden ultgeaoeht en op bet seffde uur! Neen, dat te te beul" „Dat moet u toch niet «eggen," sprak hü blijkbaar eenlgszlns geraakt. „Want er zün heel veel klerken, die er een liefhebberij op na hou den en toch in de stad leven. En als nu belden dezelfde liefhebberij hebben en er te op een bepaald plekje een speciale soort vlinder te vinden, dan is het toch logisch, dat se elkaar daar ontmoeten. Neemt u mü büv. Mün bel- hebberü beo tast in het fotografeeren van vogels en de eenlge ge legenheid om *n bepaald seldsa- men vogel onder de lens te krij gen. te in een paald jaargetü- de en op een be paalde plek...." HU hield op; se was achterover gaan leunen en lachte. .Dat te werkelük buitengewoon toevallig' riep ae; „we kunnen den schrijver een goeden tip geven." „Wat?" verwonderde hü zich, „wüt u zeggen, dat u. Zü knikte, terwül se tevens op stond en uit bet net een camera haalde „O, maar dat te een heel aardig apparaat, dst u daar hebt Met een prachtige voorzetlena. Mag ik eens even küken?” Hü prees onomwonden de voortreffelükheid van het toestel en nadat hü ook het züne voor den dag had gehaald, spraken zü het volgend kwartier alleen over de gave hoedanigheden, die een fototoestel moet bezitten. Toen keek hü naar buiten naar bet tend waar de trein doorsnelde „Komt u uit de stad?" verbrak klaps bet stilzwijgen. Ja. Ik l*n hoofdboekhouder bü een groote thee-exportmaatschappü, de firma Rlcktey en Alens." Zn oogen rustten op haar lief gezicht. Jk heb daar seer goede vooruitzichten." Ja? Ik meen, dat ik wel eens van die firma gehoord heb," glimlachte zü- dan, s’n verrast gezicht ziende, voegde sü er aan toe: Jk ben helaas niet aoo schrander en behoor tot de »g. .Nieuwe armen", die slechts met moeite een be trekking kunnen vinden. M n vader, die goeie man. bad er heelamaal niet aan gedacht, s’n dochters iets nuttigs te laten leeren, dat h»»r te pas kon komen, als Be self hun brood zouden moeten verdienen. Hü 1» een gepensSosmeerd soldaateenkolonel in ruste." „Nu, dat sou ik nooit geraden hebben." lachte hü. en se lachte met hem mee. .Nlrmandadorp! Hier moet ik uitstappen!" ..Drommel», ik ook!" riep hü. .Dat ta wel seer toevallig, dat ons doel hst zelfde plaatsje ta. Misschien treffen we elkaar nog wel cans als we op soek gaan naar vogels.' „Misschien wel." antwoordde hü vriendelijk, terwül het glinsteren van baar oogen duidelijk bewees, dat sü nu reeds verlangend naar dit moment uitsag. Zü pakten hun bagage bü el kaar, en de oen voor den ander scheen bet aoo langzaam mogelük te doen om In eikaars gesel schap te kunnen vertrekken Intuzechen hielp hü haar galant bü het uitstappen, hetgeen se heel vrlendelUk opnam; m vergat blükbtuta, dat zü rich voorheen tamelük onvriendslük ever kantoorklerken had uitgelaten. Toen se op het kleine perronnetje stonden, riep hü ploteellng: „Ik geloof, dat we onse tüdechriften nog ver geten hebben Packe die Intusschen zün eetlust voldoening had geschonken, stak een slgarette op. Klinkt niet onaardig, ael hü. Maar wat wil je dat ik doe? Dit, antwoordde Scraye. Dit om te be ginnen Morgen zal het de laatste dag zijn, dat mevrouw X van de gastvrüheld op Scraye ge bruik mas^t. Morgen vroeg vertrekt zü naar di stad met den trein van 103 uit Brychester, om 1133 arriveert zü aan het Victoria-Station. Om een zekere en persoonlüke reden zou ik willen, dat zü gevolgd werd en dat haar doen en laten de rest van dien morgen werd geobser veerd laten wü zeggen tot zü naar haar eigen hui» gaat, dat aooata ik geloof In de Wilton Crescent te. Jou wilde ik die obser vatie opdragen. Je verlangt schaduwen? Of dat Je het laat doen door iemand, die te vertrouwen te. antwoordde Scraye. Ais je het Mlf aoudt kunnen doen, dan was het neg beter. Ik dacht rie je dat Je Ingenieuze gseri een bepaalde methode sou volgen, die alten in veiligs haven bracht. ZÜ kent je ntet; ten minste, dat denk js - en Ik sal het in orde maken met hulp, sel Packe nadenkend. Ik geloof, dat Ik een zie. Maar nog eens ik zal hulp hebben. En de man die mü daarb{t 'dienst kan sün. ta beneden Jlmmle Triekett. Kijk e*ns aan, Scraye vind je goed. toen sün kelk werd gestoten En enfin, ik Ml doordringen tot den bodem van dit ge heim op welke manter dan ook. De politie wil ik er niet in haten en ook wil ik geen gebruik maken van de diensten van particulieren detectives Ik sou graag trillen dat JU me hielp Ate sites ashter dan rug te, dan kun js er een dat ik Triekett van alles op dr hoogte breng? van je geheimsinnlge verhaten om hoen spin-1 ik ben er van overtuigd, dat hü uit alls macht nen. jsal helpen. hl de electrische spanning met de voor de infectie te doen heeft, die toch eigenlijke gevolg van het kouvatten te. Dit is nog niet opgehelderd, maar wel weet men. dat de spanningsverschillen onder Invloed staan van het z.g. sympathische zenuwstelsel, dat den bloedstroom egt andere processen In de huid en in de slUmvIle* regelt Het electrisch verschijnsel te dus alle^i maar een aamwüring voor een veel algemeener verschünsel. f -- Af r A DOMMh’Q op d,t blad B1Jn U'S®’01»® de verzekeringsvoorwaaVden tegen E* TFIÏG bü levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door EJ1 7 CA bU ®*n on<*T*1 met 17 /A I «I iTi raDk/lllTIu O ongevallen verzekerd voor een der volgende uitteerlngen 1 f Ol/e“ verlies van beide armen, belde beenen of beide oogen JL aJve“ doodelljken afloop 1 SW^JVre" AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE* RECHTEN, GESCHIEDEN UITERUJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL hü 1 nog jeugdigs gelaat van gelukkig, dat hü zich direct kon anders sou hü het ultgsschaterd van het lachen Want daar stond de mooiste en meest comfortabele auto en achter bet stuurrad mt Jlmmle Triekett self, in «en livrei van prima coupe, opgesierd met gouden biezen sn trassen. Jlmmte mt kalm de krant te teron. Opeens zag hü ook Packs sn me* een ondeugende flikkering in sün oogen troette hü büna plechtig door sün geeehoetde hand naar de platte pst te brengen. (Wordt vervoigO •tk T adat wü met den Belgischen bacterio, loog Dr. Fadln. Pater Schebesta eenlgen tüd hadden gereisd, zün wü leder onzen weg gegaan, om onafhankelijk van elkaar on derzoekingen te gaan verrichten. Nadat ik enkele weken bü de tweede afdee- ling Pygmeeën, den Basoa.stam had doorge bracht. vertrok Ik Westwaarts over Avakoebl naar de laatste ulUoopers van de Pygmeeën bevolking In het Zuid-Westen en Westen. Het staat thans vast, dat al dese kleine oerwoud- bewonens over een afstand van 560 kilometer in OostelUke richting, dezelfde Uchamelüke eigen schappen bezitten en dat zü derhalve tot een ras behooren. Toen wilde Ik kennis gaan ma ken met de derde afdeellng. met de Itoeri. pygmeeën In de Noord-westelüke randgebieden van het oerwoud. Begin Januari verliet Ik derhalve het Ava- koebi.gebled en bereikte In goeden welstand Bet Basakaansche gebied, dat 130 K M. verder gelegen te tusschen de Bandaka-Ballka-negers en Waboedoe.negers. Ik moest daarbü door de streek reizen, waar de gevreesde ..luipaard menschen'’ hun misdaden uitvoeren. Toen ik einde April van het vorig jaar voor het eerst in dese streek kwam, was juist het doodvonnis uitgesproken over negen leden van dese gevreesde geheime bende. Ik had dit be richt nog eerder uit Brussel vernomen dan de veroordeelden self. Den Ten Mei werden de misdadigers, van wie verschillenden eerdere moorden op hun geweten hadden, In baar door den strop Jt^e||t gesteld. Ofschoon de autoriteiten n^i^riote gestrengheid op treden. werd nqg Aangifte gedaan van rijf tig moorden, die waarschünlük ook alle door deze geheime bende bedreven zün. In het dorp, waar op 1 januari jj. nog een jonge vrouw door Luipaardmenschen was ver moord. had Ik een kort oponthoud. De angst en de onzekerheid van ds menachen te soo gro^t, dst de autoriteiten niet streng genoeg kunnen optreden. Maar naar bet achünt werden de leden van het geheime genootschap hierdoor geenszins afgeschrikt. Reeds den eersten dag na mün aankomst in Bafalaka kpaeMr (Me Akamannen rich aan mü voorstellen on mü vragen, om him stain, genooten eens te komen opzoeken. Eerst later sou Ik van dese ultnoodlglng gebruik maken. Ik was namelük voornemens om mtjn reis naar het Noord-Westen te vervolgen. Na een afmat tenden tocht sloeg Ik mün tenten op In een dorpje, 40 Kilometer van Bafebaka verwijderd. Hier woonden de Balika.negers. Dese behoorden tot de Boedannegers. die naar het hooge Noor, den optrekken. Mün goede faam was mü hier reed» vooruitgesneld. Want nog op denzelfden dag van mijn aankomst kwamen M vertegen woordigers van drie Pygmeeën„stammen op „audiëntie" en vermaakten mü en zichzelf met dansen en zingen. En toen het donker werd moeet Ik hun zout en tabak gtven. opdslsü toch maar weg souden gaan. Doch ik had hen eerst nog moeten beloven, dat Ik hen spoedig in hun hutten sou koenen opsoeken. Den volgenden dag begaf tk mü naar de dlchtstbü gelegen ko lonie. waar ik met gejubel werd ontvangen. Steeds weer gaven se hun voldoening te ken nen over het feit, dat ik uitsluitend voor hen cn niet naar de omwonende negers gekomen was, dat ik hun beschermer en weldoener was; een rechter wilde sün. enz. enz. Alle wantrou. wen, dat dezen boschbewoners eigen is. was verdwenen; Ik kon met mün onderzoekingen beginnen. Het. eerste werk te, het karakter van dese menachen te leeren kennen. Van alle züden bleef het volk toestroomen om zich te laten onderzoeken, niet om de wetenschap te verrij ken. maar om een lapje stof of een handjevol som te ontvangen. Ook voor het bloedonder zoek vond ik seer veel gegadigden die bereid waren, om een weinig bloed af te staan Bü de 40 volwassenen die ik onderzocht, stel. vergroote vatbaarheid voor Infecties. Maar hoe kómt nu het niesen tot stand, als men op den tocht heeft gestaan of op andere wuse kou heeft gevat. Een onderzoek van Prof Munk CBertün) werpt op deze vraag een nieuw licht. Sinds lang te het bekend dat de hulddeelen tegenover el kaar een electrisch spanningsverschil bezit ten. Munk meent nu dat het spanningsverschil tusschen twee punten op de llchaamsoppervlakte een bepaalde waarde bezit. Het grootste ver schil bestaat er tusschen bet neusslümvlles en de handpalm of voetzool Nu te het wel bekend, dat door allerlei oorzaken, sooals zweetaecretle, temperatuurverandering (koorts) enz. de eleo- trlsche spanningsverschillen zich wüzlgen Zeer merkwaardig te het ook. dat bü vermoeidheid een verandering optreedt waarop reeds door Straus gewezen werd, die meende hierin zelfs een maat voor den vermoeldheldsgraad te kun nen vinden. Ook door emoties en rintulglndruk- ken verandert de spanning tusschen twee huld- punten gedurende korten tüd. Dese zg. psycho- galvanteche reflex te reeds sinds vele jaren onderzocht. Munk vond nu, dat al dese veranderingen voorbijgaand zün en rich eenzelfde spannings verschil steeds weer Instelt. Zelfs 10 uren na den dood sou er nog een zelfde spapnlngsver- schil bestaan als tüdens het leven Als Iemand kou vat verandert het verschil In electrische lading tusschen huid en neus- slümvlles en wel niet alleen ten opzichte van de afgekoelde huldplek. Munk toonde aan, dat de proefpersonen, wanneer zü op de afkoellngen met niezen rea geerden. hun gedaalde electrische spanning voor eenlgen tüd weer op de vroegere waarde brachten. Daarom vermoedt hü, dat bet niezen een physiologteche reactie te om het gestoorde evenwicht te herstellen. Het niezen sou dus niet het eerste zlekte- symptoom van de verkoudheid sün. maar veel eer egn laatste afweermiddel. Personen, die met sterk niesen reageeren, souden dus minder vatbaar voor verkoudheid sün. Men sal zich wellicht afvragen, wat eigenlük vatbaarheid het

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1935 | | pagina 11