den da$ van p DE ENGELSCHE KAPERS DIEFSTAL’! I I s I I 1 i De Fransche politie zoekt een Kamerlic 21 MAART PHILIBERT BESSON DE ONVINDBARE luiimiiiiiiiiniiiuuiiiiuiiiiiiiiiiHuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiin DONDERDAG 21 MAART 1935 r. Het toeval Dwars door de Sahara Vingerafdrukken Internationale Minia tuur-been Massaverschijnsel Stalen dwarsliggers Prins Prisdang i* Nieuw vliegtuig De Zondag in Turkije Vroegere zomertijd uit bezuiniging Betere kennis omtrent Engeland I DOOR J. S. FLETCHER „popu laire” treinen ikom th ui* (Bijzondere correspondentie) goed tot is thans een tot HOOFDSTUK Xm HET HUIS IN DE RUE DE LA FAIX 1» (Wordt vervolgd) uit. Juffrouw autodeuren voorzichtig1 Kapitein Oay had het eerst de kapltelnskajult bereikt en gluurde door de ruiten. Benige officieren zaten aan en tafel een kaart te bestudeeren, zonder te vermoeden welk gevaar hen dreigde. Sabatier beeft inmiddels een telefoongesprek met Besson gehad en weet mede te deelen. dat meent van even men Philibert Degenen die de Sahara, e brandstof stie la voor I ter zullen inleggen. E tionaal gebied uit te hebben laten Af en toe nog Maartsche buitjes En een beetje Oostenwind, Tusschendoor een zonnestraaltje, Dat men zeer behaaglijk vindt Zóó begint de nieuwe lente! En het doet je heel geen pijn. Dat wij weer een stapje verder In de goede richting zijn! Strakjes gaan de ramen open En de kachel gaat dan uit- Het bespreken der vacanties Geeft alweer een nieuw geluid! En wij gaan weer tochtjes maken, ’t Zij per auto of per fiets. Menig meisje hoor je zuchten: Hoop’Hjk wordt het dit jaar iets! Maar in ’t kort, de nieuwe plannen In den winter opgespaard. Stelt men altijd aan de orde Eerst nd een en twintig Maart! I I I I MARTIN BERDEN (Nadruk verboden) Open HJn vriend het goed maakt. De politie thans, dat de onvindbare Besson by een HJn boeren-vrienden vertoeft, die hem «eer zyn toegedaan als de bakkers hem haten. Overigens, deze laatsten haten hem met vol doende redenen: kort nadat Besson het koope brood populair had gemaakt, werd de wetteiyke prijs verlaagd.... En ongetwijfeld heeft in dezen Besson’s doorzetten meer uit werking gehad dan alle rapporten der des kundigen. De bestijging van den Elbrus massaverschijnsel esworden. Deze berg, waarvan de top voor het eerst in 1892 door menschen is bereikt, werd in de jaren 1925 tot 1930 nog door slechts 99 personen be stegen, in de jaren 1930 tot 1933 door 231 per sonen, terwijl in het jaar 1934 alleen reeds 336 personen den top hebben bereikt. Dit jaar willen 2.000 bergbeklimmers trachten den top van den Elbrus te bereiken. Commissaris van politie Valentine heeft het New Yorksche publiek een algemeene ult- noodiging gericht, een vingerafdruk van zich te laten nemen, daar deze wijze van identifica tie in bepaalde gevallen van nut zou kunnen zijn, b.v. by ongevallen of Ingeval van verlies van het geheugen. Tot nu toe hebben 18.000 personen aan de ultnoodlglng gevolg gegeven, en o.a. ouders van kinderen een vingerafdruk nemen. rant op zijn gast wachtte, kwam Schmidt, als een op-en-top gentleman gekleed, aanwandelen Hij keek Jlmmie aan. doch toonde niet, dat hy hem beter kende dan den eersten oen besten lantaarnpaal, en ging het hel verlichte >okaal binnen. Vijf minuten later, toen Jlmmie met Eva binnentrad, zag hU hem aan een tafeltje zitten met een klein glaasje vóór zich. Zonder er zich rekenschap van te geven kwam er een gevoel van rust over Jlmmie neer, nu hy wist dat hij en zijn gakt onder veilige hoede waren. Jimmie had er nog over na gedacht, of hij Eva de gebeurtenissen van dien avond zou ver tellen. HU liep maar met het idee rond, dat zij in gevaar verkeerde. En toch als hy haar alles vertelde, dan zou zy misschien een heel verkeerden indruk van hem krijgen. Zij wist betrekkelijk weinig van hem en daardoor zou «U misschien gaan veronderstellen, dat hy haar gebruikte om Charles en de dlevenorganlsatie te vangen. Hij besloot daarom den tot nu toe gevolgden weg verder op te gaan en de dingen laten komen, zooals zij zich voordeden, hy zou er in elk geval voor zorgen, dat zij veilig in Londen terugkeerde Daarna Hebt u niets meer van Monsieur Charles gezien, vroeg hij. terwijl si) gingen zitten. Is hij niet meer teruggekomen 1 Monsieur Charles heb ik niet meer gezien. Maar.... ik heb Madame uit Londen gehoord zy glimlachte geamuseerd, toen Jlmmie haar uiterst verbaasd aanstaarde. Madame Charles! riep hy uit. Wat? sinds ik u voor het laatst gezien heb? ZU heeft getelefoneerd vanmiddag. Ik Ondertsijsschen was de boot, waarover kapitein Benson het bevel voerde, aan de andere zyde van het schip aangekomen. Ook hier konden de mannen zonder tegenstand en ongemerkt naar boven klau teren. Een maand later waren se geëngageerd. ..Lieve Dolly!” vei Dolf, „Wie had dat ooit kunnen denken? Welk een geluk, welk een za lig geluk danken wy aan het toeval!” ..Hoe meep je dat. mijn jongen?** ..Wel: dat jouw koffer in dien donkeren tunnel juist op mUn hoofd moest vallen, was toch fou ter toeval!” „O!” .Ja. natuurlijk!” ging hij verdfcr. „Dat was be slist een rasend toeval sti daaraan danken wij eigenlijk alles. Of.... wist JU misschien dat die koffer vallen zou?” Toen langzaam knikte zij. ..Ja schat!” zei ze zacht. „Om je de waarheid te zeggen: ik had hem expres een beetje wan kel gezet, begrijp je!!** Op 83-jarigen leeftijd is te Bangkok overle den prins Prisdang. een oom van' ex-konlng Prajadhlpok en de eerste Slameescl* gezant btj het hof van St. James. Als zoodanig werd hy in 1882 benoemd. Prins Prisdang heeft als eerste Siamees aan de Universiteit te Londen gestudeerd. De Zuld-Afrikaansche spoorwegen hebben in Europa by eenige continentale, voornamelijk Fransche firma’s orders geplaatst op stalen dwarsliggers tot een bedrag van ongeveer 330.000. De betreffende firma’s zouden voor aanzien- lUk lagere bedragen hebben ingeschreven, dan Engelsche firma’s. Onze Brusselsche correspondent seint ons: Bekend is gemaakt dat de zomertUd In België vroeger zal worden ingevoerd, nameiyk in den nacht van Zaterdag 30 op Zondag 31 Mei. Tot deze vervroeging werd besloten omdat dit een groote bezuiniging beteekent. Voor Brussel beteekent het een uitsparing van 15 ton steenkolen per dag. Ook is er gesproken van verlenging van den zomertyd tot den eer sten Zondag van November, eveneens om reden van bezuiniging. Het roer diende als ladder, het kwam er thans maar op aam, om gerulschloos te werk te gaan. Alles verliep uitstekend. hlllbert Besson, lid der Fransche Kamer, werd indertyd als candldaat van het departement der Boven- Loire gekozen. Een groote vermaardheid heeft hij verworven door zijn pogingen, cm den PariJzenaars goedkooper brood te be zorgen. maar reeds voor dien tyd wags hij bekend door allerlei ondernemingen, die, hoewel uiterst humaan van gedachte en opzet, hem niettemin met de politie in aanraking brachten. Besson werd niet ge heel au sérieux genomen en toch had men, vooral in zijn geboortestreek, vertrouwen in hem; hij genoot, als een man vol hu mor, vol goedheid en jovialiteit, en als een man die tegen het onrecht opkwam waar hy het vond, de algemeene sympathie. Deze afgevaardigde nu werd onlangs van zijn immuniteit beroofd en is op dit «ogen blik op de vlucht voor de politie. niet direct een antwoord op Een handbeweging van hem echter wel, dat hij de belangrykheld ervan inzag. HU gaf Jlmmie te kennen, dat hij den haak weer moest opnemen, ging vlug naar rijn eigen kamer en kwam direct weer terug intusschen zijn overjas aantrekkend. Ja, mynheer? zei hy rustig. Zy zegt zij zegt, dat er geen levende ziel in huls is! Iedereen is vertrokken zij is heelemaal alleen! En si) is bang Wat moeten we doen? Zeg haar, antwoordde de detective vlug en vastbesloten, dat we nu direct naar haar sullen komen. Laat haar intusschen aan de buitendeur gaan staan, den eersten politieagent dien s«j riet, aanhouden en hem vragen, bij haar te blijven tot onze komst. Juist! Prachtig! zei Jlmmie met een tucht van verlichting. HU herhaalde Schmidt’s in structies door de telefoon, luisterde, of zy het verstaan had. hing den haakt op en trok r’ugsijn jas aan. Laten we vlug gaan, gromde hl). Er is iets mis! Zooals rij zei moesten er drie vrouwen in het huls zijn, doch ook die zjjn verdwenen. Wat zou er gebeurd kunnen zUn? In Engeland zal een nieuwe organisatie tot stand komen, die van de regeering voorloopig de beschikking krijgt over een bedrag van 6.000 pond sterling, en die zich ten doel stelt in het buitenland in breedere kringelt en op betere wyze de kennis te verbreiden van de Engelsche taal, litteratuur, kunst, wetenschap, opvoeding, instellingen en andere aspecten, voornameiyk op cultureel gebied, van het Engelsche lever, en van den Engelachen geest. In het dorpje Sebezh aan de Letlandsche grens is een meisje geboren met aan den voet van den wervelkolom een eigenaardig aan hangsel. Het kind werd naar het ziekenhuis gebracht, waar de doktoren vaststelden, dat het aan hangsel een miniatuur-been was. Behalve, dat de groote teen omgekeerd stond, was het been volkomen normaal en maakten de gewrichten het mogeiyk het te buigen. De geneesheeren hebben het extra-been ver wijderd, en thans is het kind weder normaal. Philibert, terwijl xjj van de conjunctuur gebruik maken om Besson’s theorieën over de crisis, meer byzonder de landbouwcrisis, te publlcee. ren. (De afgevaardigde wil tot dat doel een Europeesch geld Invoeren). ZU zUn ingenieus uitgedacht en er valt over te twisten, maar zy zullen onfeilbaar stranden op de omstandig heid dat niet allen mee willen doen.... Daar stoomde de trein het gat van den tun nel In. Dolf kneep zijn oogen dicht en toen hU weer opkeek was het donker in de coupé. Slechts wazig drong bet licht van de kroon door de donkere kap heen. Maar wat was dat? Ineens hoorde hU wat kraken; boog zich een weinig naar voren, kreeg dan op hetzelfde moment een harden slag op zUn hoofd, terwijl hU overal om zich heen in de duisternis splinters zag vliegen. Een luide kreet, een gil kwam van den overkant. Oroote genade Dolf vloog op. ZU ook. klampte zich angstig aan hem vast en dadelUk sloeg Dolf zyn be schermende handen om haar heen, bedekte haar met zUn eigen lichaam om alle verdere schok ken voor haar op te vangen. Zwaar hoorde hy haar ademen, terwUl hU zoo. De detective glimlachte, nam de huistelefoon op en sprak eenige woorden. Eenige oogenbllk- ken daarna ging de deur open en eeo heer trad binnen. Door den zworen baard had hU het ulteriyk van een bejaard voornaam genees- beer. Mynheer Schmidt, stelde de politie man hem voor aan Jlmmie. HU staat tot uw beschikking, mijnheer. Jlmmie groette mynheer Schmidt en keerde rich weer naar den chef. Zoudt u zoo goed willen zyn mUnheer Schmidt d« zaken uit te leggen, wanneer Ik vertrokken ben? zei hy. Ik heb op bet moment zeer veel haast. Wel wil ik mynheer Schmidt nu precies zeggen, wat Ik verwacht dat van avond gedaan wordt. Het is nameiyk het volgende, vervolgde hy tot den heer Scnmldt Vanavond, mynheer om half seven dineer ik met een dame in het restaurant aan het eind van de rue Royale u kent bet? ja? Ik sou graag willen, dat u daar waart om met cm mee naar binnen te gaan, of u zoudt daar reeds kunnen rijn, als wy er komen dat m misschien nog beter zUn en ons dan kunnen volgen als wy het weer verlaten. We zullen naar een of ander theater gaan u zult ons ook daar moeten volgen. Daarna zal ik de dame brengen naar een adres in de Rue de la Palx den hoedenwinkel van Valerie en Cle Ik zal dan naar mUn hotel gaan; waar u ook moet biyven logeeren het is Grand Hotel. Ik zal nu even naar het hotel telefoneeren om een kamer voor u te reserveeren dicht by de myne. U bent *n vriend van me, begrijpt u? We zullen elkaar dan op uw kamer ontmoeten U behoeft slechts te vragen naar de kamer, die de heer Trickett voor u heeft besteld Heeft u alles voldoende begrepen? Uitstekend mynheer, antwoordde de detec tive. Ik begrijp u volkomen. Ik zal in den avond mUn koffer naar het hotel laten brengen. Dat is goed, zei Jlmmie. HU nam sUn portefeuille en overhandigde den chef eenige banknoten, wisselde nog een paar woorden me' hem over het bewaren van het geheim en de toekomstige ontwikkeling van de zaak en ging weg. In de dlchtstbUzynde telefooncel belde hy bet hotel op en bestelde een kamer voor «Vn vriend, de kamer naast de zUne als iet .on Daarna wandelde hy naar de Rue Royale en wachtte op Eva Waleden. Ik wed om vyftlg pond, dat ik gevolgd word, momqplde Jlmmie. Ik hoop alleen, dat die voorname politieagent de waarheid gezegd heeft, toen hy beweerde, dat Schmidt onbekend is in de aristocratische misdadigerswereld van Parijs. TerwUl Jimmie voor da deur van het restau- De affalre-Besson begon met eenige zwen- delzaken. die tot op heden zeer ondoorzichtig zyn gebleven en het ook wel biyven zullen, want het is nauweiyks meer vast te stellen, in hoeverre ze door zyn vyanden (en dat zijn er vele) .gemaakt” werden. Het duldeiykst is nog de zaak Besson-Archer, welke zich In het publiek heeft afgespeeld en druk besproken is in de Fransche bladen omwille van haar samenhang met den abnormaal boogen brood prijs en de landbouwcrisis welke daar de oor zaak. van is. Besson, die de beloften, aan zyn kiezers gedaan, wilde nakomen, nam een ze keren Archer In den arm, een grootgrond bezitter met uitgestrekte korenvelden, pachtte een paar meelmolens en bracht op die manier een wittebrood op de markt, dat vyftlg cen times per kilo goedkooper was dan het overige brood. De Paryzonaars toonden zich dankbaar en vereerden het vriendenpaar met hun klan dizie. Natuuriyk kwam een dag nadat dit goedkoope brood in den handel was gebracht, de politie den overtreder van den wetteiyk vastgestelden broodprijs In hechtenis nemen; doch toen bleek, dat de za^k op naam van den afgevaardigde Besson stond, moest zU zich weer terugtrekken, daar afgevaardigden, naar men weet. Immuun zyn. veronderstel, dat Monsieur Charles haar eerst gesproken had ZU is woedend Woedend? Over dien koffer? Over dien koffer. Ja Zy maakte een vreeseiyke drukte.... en was nu niet precies beleefd tegen me. En zy zei, dat ik direct alles In het werk moest stellen, om den koffer bet werk moest ik maar In Frankrijk heeft deze immuniteit echter haar grenzen. Zoodra het parlement op reces gaat, houdt de onschendbaarheid op en de af gevaardigde met een slecht geweten, zooals Besson in dit geval, moet zich een dag tevoren over de grenzen begeven. Besson reisde ge- wooniyk naar België, en ook het afgeloopen nieuwjaarsreces bracht hy daar door. Op deze wyze ware hy ongetwyfeld nog langen tyd voor arrestatie gevrijwaard gebleven, wanneer niet in de Kamer zelf het voorstel was Inge diend, om de immuniteit van Besson op te heffen. Phillbf i tas as by de zitting aanwezig, buiten stonden reeds politiedienaren aan alle uitgangen von het gebouw, In afwachting van hun prooi. Besson hield een rede voor zyn collega's, een tamelUk theatrale rede, waarin hy zelf tot tranen toe met zUn eigen lot be gaan was, en in naam van alle zedeiykheids- wetten protesteerde tegen een zoo bruusk ver raad als de opheffing van zyn onschendbaar heid. Doch het parlement bleef voor Besson’s argumenten doof en reeds vóór de «temming was het resultaat te voorzien. Tenminste. Besson voorzag het. en wilde het liever niet afwachten; hy verliet het gebouw. Om in de armen van zUn vervolgers te loopen natuuriyk. Doch de afgevaardigde weigerde de ~>lltle te volgen onder voorwendsel dat de stemming nog niet was afgeloopen in de zittingszaal. Men telefoneerde en inderdaad, de stemming was nog in vollen gang. Toen maakte Besson van de gelegenheid gebruik, om in een taxi te springen en te ontkomen. Binds dat oogenyilk heeft Besson nog niet teruggevonden, hem gezien hebben, want de man met de vele vyanden beeft ook vela vrienden, verraden hem niet. De politie weet thans, dat een hotel eigenaar, de heer Sabatier, aan Besson zUn wagen en zyn chauffeur ter beschikking stel de. Doch waarheen deze hem gebracht hebben, weet zy niet. Het eerst heeft men hem gezocht in zyn de partement, de Boven-Lolre, temeer daar er tel kens geruchten van dezen kant opdoken Doch de geruchten bleken dwaallichtjes te wezen welke de politie op valsche sporen lokten Vroe ger, tydens zUn chronische ballingschap In België, placht Besson groote stukken in de Fransche bladen te zetten. Thans haalt hy de- zelfde grappen uit. Dat is te zeggen, met voL komen zekerheid kan men dit niet meer be weren, want er is al een tweede Besson opge doken. die zyn dubbelganger schUnt te zyn. De zaak houdt de pers In spanning en eiken dag brengen de bladen het laatste nieuws ovur Schmidt gaf dezen uitroep, toonde zwygend, over haar heen gebogen stond in de duisternis, wachtend op de ramp die komen sou. Doch er kwam niets. Niets méér. Floep!! Daar stoomde de trein den tunnel weer uit, drong weer het volle daglicht de coupé binnen. Dolf stond daar ietwat eigenaardig met haar stevig in zyn sterke armen. Op den grond lag haar valles open. Het was uit bet net gevallen, boven op Dolf's hoofd, zyn Inhoud verspreidend door de heele coupé.... Lachend keken se elkaar aan. Dan. lang zaam. ietwat spytlg. liet hy haar los en be gonnen ze samen het noodige weer op te rapen, als kenden ze elkaar heel goed. Dolf voelde geen verlegenheid meer, vroeg zonder bedenken, waar dit by hoorde, en waar dat. En telkens, wanneer hun hoofden wat erg dicht by elkaar kwamen, gaf hy een heel vertrouweyk knip oogje. of lachte eens. Eindeiyk, toen bet koffertje weer gepakt was en hy dit heel bereidwillig voor haar in het net gezet had. begon hy een gemoedeiyk praatje. Besprak met haar bet eigenaardige voorval, dat hun overkomen was, waarom zy beiden harteiyk lachten, schaterden! En toen zij zich tenslotte excuseerde, omdat ze aan de plaats van haar bestemming opkomen was. verzuimde hy niet haar vlug even te vragen, at hy haar nog niet eens meer kon ontmoeten. Waarop zy haastig haar naam en adres op gaf, waarbU se den nadruk legde op baar voor naam: Dolly „Wat grappig!” zei hU lachend. ,Jk heet Dolf!” en deelde haar ook zyn volledigen naam en adres mede. Het is waarschyniyk, dat in den loop van dezen zomer de Itallaansche spoorwegen eenige „populaire" treinen van Internationaal karak- bedoellng is op lnternMl relden het met zoo veel succes in Italië aangenomen systeem ter ver- gemakkeiyking van het reizen op Zaterdag en Zondag der minder gegoede kringen, die op deze wyze In staat worden gesteld het land te leeren kennen. De eerste stap In deze richting is gedaan door den podestat te Milaan die bezig is een trein-ruil te organlseeren tusschen Frankrijk en Italië, niet alleen bestemd voor de gewone reizigers, maar ook voor de volks klassen. Ook tusschen Italië en Hongarije wor den plannen bestudeerd voor goedkoope toe ris tentreinen. Een gezelschap, onder leiding van den heer Charles Roux, expert on het gebied van synthe tische brandstofis van Algiers vertrokken voor een tocht, dwars door de Sahara met twee vrachtwagens, waarvan de motoren uitsluitend op synthetische benzine loopen, terwyi voor de smering olie vervaardigd uit oiyfolie wordt gebezigd. De route gaat vla de Hoggar naar Bamako en terug langs de Tanezrouft, in totaal 19300 KM Het doel van de expeditie, die wordt onder nomen onder de auspiciën van de Soclété de Geographic Oommerciale, is aan te toonen, dat lange moeiiyke tochten, zooals zeer wel met behulp van synthel kunnen worden volbracht. Deze Frankrijk zeer belangrijk, daar Frankrijk noch zyn koloniën petroleum produceeren, hoewel men hoopt, dat te zyner tyd de boringen in Marokko resultaat zullen hebben. HUzelf deed zyn uiterste best, om zoo onder houdend mogeiyk te zyn, vertelde haar alle nieuwtjes en grappen van het seizoen.... enfin, hU wist hear zooveel verstrooiing te geven, dat zy aan geen onaangename dingen meer dacht. Ten slotte reed hU met haar naar een theater en deed alles wat in zyn macht lag om haai een plezierigen avond te geven. En steeds voelde Jlmmie, dat Schmidt over hen waakte. In het restaurant was hy gelyk met Jlmmie en Eva klaar; In het theater had hy zoon plaats ge nomen. dat hy direct by hen zou kunnen zyn. Zelfs toen Jlmmie in de Rue de la Palx af scheid nam van zyn dame, begreep hU, dat zyn schaduw aanwezig was. En toen hU, een half uur later op de deur van de slaapkamer naast de zUne klopte, opende de detective met een glimlach en maakte een kleine buiging voor hem. Hallo. zei Jlmmie kameraadschappeiyk Gaat u mee naar mUn kamer, dan kur.net we nog iets drinken. Ik heb het op myn kamer laten brengen. Ik.... hél Uit Jimmie's kamer, waarvan hy de deur had laten open staan, klonk de bel van de telefoon. Jlmmie keerde zich om en liep vlug terug om den haak op te nemen Hallo! Hallo! Wie Is daar? Het volgende oogenbiik keerde hy zich met een van schrik vertrokken gezicht naar den detective. MUn hemel I riep hy Walsdenl ZU belt my opl Met succes is te Turijn een proefvlucht ge houden van de nieuwe Flat O. 18. die een groote snelheid kan ontwikkelen en bestemd 1» voor snelvervoer van passagiers, goederen en post. Het toestel is geheel van metaal ge bouwd en kan een nuttige lading vervoeren van 2650 KG met twee piloten, een marconist en 18 passagiers Het toestel kan brandstof aan boord heb ben voor 800 KM. De maximumsnelheid be draagt 340 K.M. per uur en de kruissnelheid 300 K M. Uitstappen: h«t «Inde van dw» rü Het portier gaat open voorzichtig Ianders is het uit met de vreugde. Want het roekeloos openen van het por tier kan f 150, boete kosten I et speelde zich af in Zwitserland. Dolf zat alleen In de coupé van een stoomtrein. Och ja, het was niet vol, het seizoen was nog niet aangebroken. Touris- ten waren er nog maar heel enkelen, en dat was hU niet. Neen. t^J was een geboren Zwit ser. Keek van tyd tot tyd eens naar butten en bewonderde de schoonheid van zUn land. Hing dan even later met zün hoofd uit het portier, toen de trein stllstorid aan een klein station. Aandachtig keek hy naar wat daar alzoo te doen was. En zag. Juist toen de trein weer verder wilde gaan, iets heel belangwekkends, althans iets, dat hij belangwekkend vond: net op het laatste moment kwam nog een beeldig meisje aanhollen, dat hygend langs de dichte portie ren rende, zoekend naar een plaatsje om in den trein te komen. Toen, zonder bedenken, trapte Dolf het portier van zyn coupé open en zog dadeiyk gebeuren, wat hy hoopte: het meisje stapte onmiddeliyk by hem binnen en vlak daarop reed de trein weg. Vergenoegd ging hy zitten, en t mooie meisje, nog wat bulten adem van het harde loopen, ging tegenover hem zitten, nadat se een keurig va lies in het net gezet had. Dolf kon haar nu eens goed bekyken. Aardig zag se er uit. Hoe langer Dolf naar haar keek, hoe mooier hy haar vond worden. Er kwam een gewaarwording over hem. zoo vreemd, zoo eigenaardig, als hU nog niet kende! OnderwUl vroeg hy zich af, waar ze naar toe sou moeten. Zeker naar familie! Ja, dat sou het wel zyn, maar hU durfde het niet te vragen, wilde haar geen overlast aandoen. Neen! Ze zaten daar zoo heel alleen: ze mocht eens een verkeerden indruk van hem krygen! In werkelUkheid was hy een beetje verlegen, een beetje bleu, en begreep hy toch al niet, hoe hy gedurfd had, haar in syn coupé te lokken. Enfin, dat was gebeurd, en daar had hy heelemaal geen spyt van. Het was een by- sonder gelukkig toeval geweest en opeens drong het tot hem door, dat hy een buitengewone vereering had voor dat toeval. Als dat hem nu ook nog eens verder hielp! Als er zoo meteen eens iets gebeurde, al was het maar een botsing of een treinontsporing! Dan kon hy haar hel pen, haar redden! O wat zou dat heeriyk zyn! Ja, anders mocht hU geen notitie van haar nemen; mocht hy haar nog niet eens aan spreken! Dan opeens bedacht hU zich, dat ze zoo da- deiyk een tunnel door moesten. Een tunnel! Misschien wilde die wel tnstorten! Ja, je Eon toch niet weten! En belangstellend keek hy eens naar het kunstlicht Dat brandde, maar een donkere katoenen kap omfloerste het. Het zou zoo dadelyk dus vrijwel donker In de coupé zyn, vrywel donker! HU verkneuterde zich by het idee. En nog. terwUl Dolf zat te peinzen, te mUmeren. stond ZIJ plotseling op. kreeg haar valles en haalde daaruit een keurig zakdoekje te voorschUn. Dolf overwo<<. of hU haar zou aanbieden, dat voltas weer voor haar in het net te zetten, doch er was iets dat hem tegenhield. ZUn ver legenheid natuuriyk, doch dat wilde hU zich niet bekennen. „Te opdringerig!” mompelde hy in zichzelf. .Beter van niet!” En voor hy het wist, had ZIJ het valies al- wftr^in net net geplant, waarna ze dadelUk w«r ging zitten en hem vriendeiyk toeknikte. Dolf voelde iets warms naar zyn hoofd stygen en minzaam, ietwat styf, knikte hy terug. Dat was in ieder geval een begin! Hy hoopte nu maar verder op dien tunnel en op het toe val. Ze moesten er nu zoo zyn! Floep!! AT I A RANNk’Q op «atbl*d zijn mgevolge de verzekerlngwvoorwaarden tegen IT 7CXO bW levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door T7 *7 CA b« een ongeval met E* O KA ▼e^e* van een hann -rA I sl - /A.D vxX w 1 B kJ ongevallen verzekerd voor een der volgende ultkeerlngen I «JMa* verlies van belde armen, belde beenen of belde oogen F doodelljken afloop 1 een voet of een oog AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERUES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLUK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL Naar verluidt is by de Turksche regeering een wetsontwerp, dat. binnenkort by de Nationale Vergadering zal worden ingediend, in voorbe reiding ten doel hebbend den Zondag te ver klaren tot ofHcieelen wekeiyfcschen rustdag inplaats van den VrUdag, die thans nog over- eenkomstig bet Mohammedsuuiscb gebruik als officieele rustdag geldt. terug te vinden laten liggen. Hoe laat was dat? vroeg Jlmmie, nadat hy eenige oogenbllkken had nagedacht. Hoe laat? Oh. ongeveer half twee. Natuur iyk kon ik niets doen. Ik begrijp trouwens niet, waarom er zooveel beweging wordt ge maakt voor zoo’n belacheiyke kaas. Toch zal ik een zeer onaangenaam kwartiertje moeten doormaken, als ik weer by Madame terugkom. Misschien zou het toch wel oeter «Vn. als ik met haar sprak. Wellicht zou ik haar tot rede kunnen brengen TerwUl hU dit zei, voelde hU. dat het niet zoo moellUk was zoo te spreken; maar op de keper beschouwd zou het toch niet zoo heel makkeluk zUn HU begreep, dat Monsieur Charles Londen opgebeld had. zoodra hy hem verlaten had; dat wees wel op groeten angst. Jlmmie keek eens naar Schmidt. Deze beer, oogenschyn- >Uk zeer op zyn gemak, zat te dlneeren. zooals alleen een Parisien dat kan doen zóó gemak- keiyk en zóó rustig, alsof er geen misdaad op de wereld bestond. De kalme trek op zyn gelaat gaf Jlmmie moed Eh bien, zei hy plotseling. Laat Madame en Monsieur om hun kaas schreien. WU moeten öm ocns genoeglUiL muuswimu

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1935 | | pagina 17