tKeiv&Aaal van den dag DIEFSTAL?! II II DE ENGELSCHE KAPERS Trotzki, de eeuwige conspirator I ALLE ABONNÊ’S ongevallen verifekerd noot «en der volgende uitkeéringen F 750.verlies van belde* armen, belde beenen of belde*1F 750.doodelüken^^ifloop F 250.- n I L illiilllllllllllllllllllllllllllllilllllllllllilllllllllllllllllllllllltlllllllllllllllllllll^ tl 1 O aM!llllllllllllllllll»lllll»lllllllll»!IIIIMBII»IIIIIMIIII»IIBIIIIIIBIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIimilllllllllllllllllB ZATERDAG 30 MAART 1935 V enizelo*>pr oces AU» beklaagden vrijgesproken k Leger begrooting der V.S. aangenomen Rotsblok neergestort omgekomen Tegen radio-storing Geen familie-ambten Goudhoudende aarde RIBBENTROP IN ONGENADE? DOOR J. S. FLETCHER Ui Mijnheer Evreinow uit Constantinopel 600-jarige reuzenboom geveld Kaviaar en Engelsche ziekte Bescherming tegen haaien EEN VAN ZIJN VELE „TITELS” De vele huizen, die hy in balling schap heeft bewoond, beginnen op spookhuizen te lyhen „Fakir” Paul’s s avontuur i AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIEREN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL gebouwde man was te I lucht ingenieur, die r Vandaar nl TI. HOOFDSTUK XIX i met haar aan de Iets gedaan worden f Jan Dunikowsky, de Poolsche beweert, de goudopbrengst van PARIJS. 29 Maart. De ..Matin” verneemt uit Berlijn, dat von Ribbentrop in ongenade sou zijn gevallen. HU zou verantwoordelük zUn voor de indis cretie van een Britsch journalist tUdena de be sprekingen te BerlUn. bü verlies van een hano voet of een oog WEENEN, 29 Maart. Woensdagavond is ten gevolge van den zwaren storm en krachtigen regenval van den Schnetdkogel bü Hallstatt 'Opper-Oostenrijk) van een stellen rotswand een rotsblok met een inhoud van 108 M3 los geraakt en naar beneden gestort. Onderweg viel het rotsblok in kleinere stukken uiteen, ver dere steenmassa's werden meegesleurd en een steenlawine ontstond, waardoor 4 in dea grond gebouwde zoutwaterbulzen kapotgeslagen wer den. zoodat In den nacht op Donderdag 3000 H L. wegliep. De weg van Oosau—Muehl naar Hallstatt werd gedeeltelijk bedolven. Ook de licht- en telefoonleldingen werden vernield, zoodat Hallstatt tot Donderdag zonder licht en telefoonverbindingen was. goudhoudende aarde aanzienlijk te kunnen verhoogen, heeft aan minister-president Flandin een schrUven gericht, waarin hü zijn uitvinding aan de Fran- sche regeering aanbiedt. Zooals bekend, beweert Dunikowsky niet, dat hU goud kan maken, doch wel, dat door mld- oel van zUn procédé een grooter percentage goud uit de goudhoudende aarde kan worden verkregen dan met Iedere andere methode. Paul was een en ai aandacht. Welk drama ontwikkelde zich hier? HU zag. dat het meisje de browning snel in i <3 Om ons persoonlijk in te lichten, ant woordde "jlmmle HU verliet met hen de kamer, gaf Kentover eenlge bevelen en ging daarna direct terug naar den detective. Nu, Schmidt, een overeenstemming tot stand te met betrekking tot zekere amende - Alle vliegtuigen op de EngelandAustralië route, die over de met haaien dicht bevolkte Timorzee voert, zUn speciaal uitgerust met een nieuw type opvouwbare boot, die de inzitten den volkomen tegen de haaien zal beschermen Ingeval van een gedwongen daling op zee. Deze booten, die nog geen 15 K.O. wegen, worden opgeblazen en met het grootste gemak in minder dan een minuut door één man te water gelaten. Zü bieden plaats aan acht per sonen. Dank je, Packe, zei Jimmie. Maar dat is al in orde. Mün tante zal voor haar zorgen. En mün tante is daartoe uitstekend geschikt Eva Walsden is, zooals ik zei onder veilige hoede. Ik dank je er voor, dat je daaraan ge dacht hebt oude kerel I Scraye keek Jimmie onderzoekend aan. Je stelt erg veel belang in die jonge dame? vroeg hü rustig. Zoo veel.... antwoordde Jimmie, dat Ik erover denk, haar te trouwen - als zij uk hebben wil. Het is nog wat vroeg om er al zoo over te praten, maar ik doe dit, opdat jullie beter zult begrijpen. Dan. zei Scraye, geloof ik. dat er verder niets meer te bespreken valt. Alleen nog dit .je zult je herinneren, Trickett, dat ik alle kosten op mU zou nemen detective Schmidt büvoor- beeld. Goed goed! zei Jimmie haastig. Laat dit maar aan rfiü over voor het moment ten minste, Schmidt en ik moeten nog eens praten. Keeren Jullie nu direct terug naar de stad? Ja direct, antwoordde Scraye. En JU? Vanavond als Ik gezien heb, dat de twee dames veilig thuis zUn gekomen. Ik zie jullie morgen weL Ondertusscben hü wendde zich tot Packe doe Je best, om alles te vin den, wat betrekking heeft op dien brand in de South Molton Street, wil je? Met welk doel? ons peraoonUJk in te lichten, ant- TUdens een persconferentie heeft president Roosevelt verklaard, dat sollicitanten naar een regeerlngsbetrekklng voortaan weinig kans zul len hebben te worden aangenomen, wanneer zU naaste familieleden hebben, die reeds in regeeringsdienst zün. In het vervolg zou ernaar gestreefd worden, voorzoover mogelljk slechts nieuwe krachten aan te nemen, die tot dusver nog geen protUt hadden getrokken van regeeringsbetrekkingen daar het beter is. de betrekkingen over zooveel mogelUk families te verdeelen. De nieuwe politiek zou echter niet van In vloed zün op de ambtenaren of leden van hun families, die reeds in dienst der bondsregeering zijn. ATHENE, 29 Maart (Reuter) De Atheen- sche rechtbank heeft alle personen, die be schuldigd waren aan den aanslag op Venlzeios, op 8 Juni 1933 te hébben deelgenomen, vrij gesproken. In de kinderklinlek te Kassan is de gunstige invloed van de kaviaar van den snultsteur en van de Sherlch (een karperachtige visch) ge bleken bü de behandeling van rachitis (En gelsche ziekte). Twintig rachitische kinderen van 4% tot 10 maanden hebben een behandeling met kaviaar ondergaan. De patiënten kregen een maand lang 10 gram kaviaar per dag. Tegen het einde van de maand waren de rachitls-symptomen bU zeventien kinderen verdwenen. Te Praag arbeidt men op het oogenbllk aan een wetsontwerp, waarbij ieder die een electrisch apparaat aanschaft, dat de radio-ontvangst in de omgeving zoft kunnen storen, vUf procent van den kostprUs betaalt voor een middel om de storing te bestrUden. indlen de kosten van het anti-storingsappa- raat echter meer dan f 6 bedragen, moeten deze gedeeltelUk worden gedragen door dengene, die het electrisch apparaat heeft aangeschaft en gedeeltelUk door de luisteraars, die van het anti-storlngsmlddel profiteeren. TUdens den jongsten orkaan die in Hongarije heeft gewoed, is te Diosgyar, nabü Miskolc een 600-jarige reuzenboom, een zg< Turksche hazel- nootboom geveld, die nog door de gemalin van den uit het huis Anjou stammenden Hongaar- schen koning Lodewük den Groote n (1342-1383) geplant is. De boom was 35 meter hoog en zün staMPhad een doorsnede van 85 c.M Pas eenige jaren geleden begon de boom te verdorren. Des tijds heeft men reeds de holle deelen van den stam met beton opgevuld, doch de boom heeft de stormen niet langer kunnen weerstaan. De enorme stam zal waarschünlük in een museum worden ondergebracht. WASHINGTON. 29 Maart. Het Huis van af gevaardigden heeft de legerbegrooting aange nomen, waarin de totale uitgaven geraamd worden op 401.998.000 dollar. Hiervan zUn 341 mlllloeh bestemd voor militaire doeleinden, 50 millioen voor niet-mllitaire doeleinden en 2.5 mlllioen voor de vergrooting van het aantal manschappen der nationale garde met 5000 man. Het voorstel gaat thans naar den senaat terug, teneinde langs den weg van onderhan- dellngen brengen menten. op, zei Jimmie. Nu, kwam er een aangeteekende zending voor mü binnen? De portier liep met zün vinger een kolom namen langs tot hü kwam bü dien van Jimmie. Hier staat u. mUnheer, zei hü- Gisteren morgen. Een aangeteekende zending uit Parijs. Ik herinner het mü nu heel, goed ik teekende zelf af. DE HEER CURTIS UIT NEW YORK s Jimmie nam het boek uit de handen van den man en keek naar de kolom, waarop hü wees. HU keek echter niet naar zün eigen num hU zocht naar een andere aangeteekende zen- Het meisje speelde. schünbaar achteloos, met een klein, blinkend instrument, dat Paul oogen- bllkkelUk herkende als een zak-brownlng, een klein moorddadig wapen. TegelUkerttfd merkte hü nog iets bUzonders. Het meisje maakte plots een snelle beweging van schrik. ZU staarde naar de draaideuren, waaruit een vierkant gebouwde man was te voorschUn gekomen. In haar oogen lag felle angst! jsssesesssvsssssissesstssssssssssessssMSSsseessssess^ Im... rustig zün koffie te drinken, ófhü geven, mUnheer Trickett. Er is nog genoeg te doen. BU voorbeeld? BU voorbeeld, den man te zoeken, dien u keat als Monsieur Charles. HU had waarschUn lUk ParUs al eerder verlaten dan wU. Uitvinden waar de drie vrouwen zUn, die in Ijet huls aan de Rue de la Paix woonden. Een ding kan ik u echter al zeggen: als ik mün eigen weg kon gaan, zou ik wel weten, waar ik de oplossing moest zoeken. Heusch? Waar? Schmidt maakte met zün hand een bewe ging in de richting van oe zee. ZUn vingeis wezen naar het westen. Aan den anderen kant. mUnheer over den oceaan. DuidelUker gezegd aan de andere zUde van den Atlantlschen, antwoordde hü. Amerika? Ik ben er büna zeker van, mUnheer. Wat zün het elgenlUk voor dingen, die zoo myste rieus verdwUnen? Diamanten armbanden, of parels zün het niet! Het zUn curiositeiten met historische waarde, zeldzaamheden. waarvoor de echte verzamelaar zün ziel zou willen ver- koopen, om ze te bezitten In het geheim! Jimmie dacht een oogenbllk na. Zoo, zei hU ten slotte, u gelooft dat deze voorwerpen gevonden kunnen worden waai In de afgesloten kamers van een of ander particulier museum in New York, waar ze in het geheim worden bewaard vooral in het geheim! door een of anderea maniak wiens eenlg plezier het is, te weten, dat hü haar taschje liet verdwUnen. Daarop schoof zü haar stoel langzaam op zü- Ze is bang voor dien man. dacht Paul en daarom wil ze zich verschuilen. En inderdaad: zóó was het. ZUn knappe ta felgenoot maakte zich voor den vierkanten man onzichtbaar achter een der breede palen en Paul bemerkte, dat zü trilde van angst. De man. die deze consternatie had veroor-. zaakt, was intusschen het restaurant binnen gewandeld en zocht langs de tafeltjes. Waar zocht hU naar? Paul stelde twee mogelijkheden vast. Of de man zocht een plaats om i zocht héér! Paul voelde zün adem sneller gaan. Wat ge beurde er hier? Met moeite bedwong hü zich om rustig na te denken. Het meisje verkeerde nog steeds in doods angst en dook verder en verder weg. telkens als de vierkante man haar tafeltje naderde. Waarom was zü bang voor dien man? En da delijk daarop schoot Paul een nieuw mysterie te binnen. Waarom droeg zü een revolver bü zich? Er was maar één mogelükheid. Het meisje moest een misdadigster zün. die zich verschool voor een detective. Hiermee was alles opgelost! ..Een hard oordeel." meende Paul. „ZU een misdadigster? En ze was zoo mooi, zoo inne mend!” Maar schoonheid en misdaad gingen vaak sa men, sloten elkaar in elk geval niet uit. De vierkante man had een tafeltje gevon den in de nabüheld van het meisje. HU be waakte haar dus! WaarschUnlUk kwam het meisje tot dezelfde conclusie, want zü keek met een smeekenden blik om zich heen. Paul raapte zün moed tezamen. HU had be sloten haar te helpen. Wat konden hem wet en justitie schelen, nu het ging om de prinses uit zün droomslot? HU boog zich voorover en vroeg zacht: „Kan ik u misschien helpen?” Zü schrok, maar scheen dadelük gerustge steld door zün uiterlük en zUn innemende stem. „Dus.... dus u zag....?” „Ja. ik begrijp het. Wilt u mü toestaan u een anderen uitweg te toonen? ..Niet door de draaideur!” stelde het meisje beslist vast. ..Nee. door het hotel. Ik ken den weg. Eigen- lük hebben alleen de hotelgasten er toegang, maar met een beetje brutaliteit komen we tT* ook.” ZU stond op en Paul leidde haar omzichtig weg. een gang door naar een züdeur. die tot de straat toegang gaf. „Wel. u bent ontsnapt." verzekerde hü haar opgewekt. „Wat zal die vierkante meneer daar van zeggen als hü het -bemerkt?” ,11V „Ik hoop, dat hü me niet gezien heeft." ant woordde zü- „In leder geval ben ik u heel dank baar. In bevond me in een ellendigen toestand.” „Een gevaarlük ook.” vulde Paul aan. „....Is het misschien onbescheiden om u uit te noodi- gen ergens anders te gaan koffie drinken?” „ElgenlUk wel,” lachte zü „maar u heeft me zoo uitstekend geholpen, dat ik niet durf wei geren. Laten we maar een heel bescheiden ge legenheid opzoeken” Onderweg bleef Paul maar door-piekeren over dien browning en elndelük vond hü den moed haar er iets over te zeggen. „U neemt het me. hoop ik. niet kwalijk, maar vtndt u niet dat zoo'n wapen als u in uw taschje heeft een beetje gevaarlüK^iaZ^yrggrf’ hü- „Die browning?" Ze lachte. „Daar loopen méér menschen in! Nee. gevaarlUk is hü aller minst. Het is een nieuwe sigaretten-aansteker. laatste snufje uit ParUs!” Paul voelde zich onzeker worden. .Dus dusstamelde hü verlegen. „Wel, Ik dacht”.... „De hemel mag weten wat u gedacht heeft.” zei ze opgewekt. „Misschien meende u dat ik gewapend was. Dat ik het misschien op dien vierkanten meneer voorzien had Paul knikte. En daarop lachte ze opnieuw. „Wat een spannende geschiedenis zou het dan worden hè? Maar gelukkig is het zoo erg niet. Het was m'n patroon maar. Een akellg-strenge man. En juist had ik me vanmorgen ziek ge meld om het er eens van te nemen. Ik krüg niet te veel vacantie en het werk van een secretaresse bü zoo'n bullebak is erg Inspannend. Ik schrok anders vreeselük. want hü had me büna gesnapt, en als u er niet geweest was. Juist, Jimmie, die krüg J«. “1 Scraye Wacht, heb geduld! Het Ujkt mU vooralsnog het verstandigste te wachten en gade te slaan! Wie weet, welk toeval ons deze menschen in onze macht brengt. Ik zal alles geheim houden, wat ik weet dat zeg ik tevens in naam van mün mede-slachtoffers. Zü weten niet, wat tk weet. Ik zal het hun varteliui. We zullen wachten, en, zooals ik zei. SlêcÖts küken en luisteren. Ik ben er zeker van, dat dit het beste is. Jlmmle keek Scraye aan met een raadsel- achtigen blik. Zwügend keerde hü zich dan tot Packe. Deze redde echter de situatie door zich plotseling te herinneren, wat hü tot nu toe vergeten was aan te roeren. Alle duivels! riep hü uit. We zün hee- lemaal de jongedame vergeten, die bü Tric kett's tante te. Wat is er met haar aan de hand? Trickett vertelde ons. dat zü practisch in deze zaak betrokken te. Zu woonde met Madame Charles in de South Molton Street. Zü te nu zonder woning, veronderstel ik. Hat ia een onaangename positie voor haar. Er moet Een van de vele boeken over Lenin luidt „Samenzweerder en dictator in het Oosten” Een van de .titels’’ van Trotzki zou men kun nen noemen „de eeuwige conspirator”. Ontel baar zün de mysterieuze verhalen, die de figuur van Trotzki langzaam-aan tot een onwezenlük verschünsel hebben gemaakt. De vele hulzen, oie hü in zün ballingschap heeft bewoond, be ginnen op spookhuizen te lUken. Er hangt een zekere kilte omheen en menig journalist ver loor In deze kilte den ondernemingslust die naar een interview uitging. Geen land, dat zoo opvallend en onnatuur- lük edelmoedig den Russischen banneling be handelde, die er toch nooit een been in zag zün révólutionnaire a.^Dlratles ook onder zUn gast- beeren bot te vieren, als Frankrijk. Toen het klimaat van Istanboel te zwaar en te gevaarlük begon te worden voor den conspirator, werd hü met een aan blümoedigheid grenzende beleefd heid in Frankrük binnengelaten. Men zette niet alleen de deur voor hem open, doch legde bo vendien nog een feestelüken looper voor hem uit om zün schreden op te vangen. Een motor boot van de marine haalde hem van het schip, waarmee hü de Fransche kust naderde en zette hem zachtjes in de buurt van Marseille aan wa. zonder dat een haan er naar kraaide. Trotzki leek wel kostbare smokkelwaar en ge- rulmen tüd wist men zün verblüf geheim te houden, zóó lang zelfs, dat men den naam Trotzki begon te vergeten. Maar plotseling verschenen op een goeden dag de kranten met een geheimzinnige affaire, die het kleine schlldersstadje Barbizon nabü ParUs tot plaats van handeling had. In Barbi zon stond een geheimzinnige villa, waarover de bewonert in hun dagelüksche gesprekken on telbare vragen stelden, die niemand kon be antwoorden. De villa lag midden in een park en was een paar maanden tevoren door onbe kenden gehuurd. Behalve een dienstmeisje, dat gebroken Fransch sprak, had geen enkele be woner zich ooit aan de omgeving vertoond. En het meisje zou dit vermoedelük evenmin gedaan hebben, als zü niet genoodzaakt was geweest inkoopen te doen voor noodzakelük levensonderhoud Op zichzelf was dit alleen reeds voldoende reden om geheimzinnigheden op te roepen. Maar bovendien zwaaiden nu en dan nachtelüke automobielen hun felle lichtbundels door de poort van de villa en de geheimzinnigheid nam toe. Totdat op een nacht (men herinnert zich ctt voorval) de politie een motorrijder arres teerde, die zich, zooals het in polltle-termen heet, op verdachte wüze in de buurt van de villa ophield. De man werd verhoord, had be zwarende papieren bü zich, en bekende in dienst te staan van den bewoner der villa. Even later drong de politie de villa binnen en vroeg den naam van den bewoner. „Sokoloff" antwoordde Trotzki, misschien niet eens vermoedend, dat hü den naam van eer. uitgewezen Russisch filmacteur uitsprak. Hü moest papieren laten zien, doch Sokoloff bekende maar meteen, dat hü Trotzki was en niemand minder. Terwül de politie aanstalten maakte om het huis te doorzoeken, moedigde Trotzki haar aan met de woorden: „Ik ben een samenzweerder en zal het altüd blüven." Een bevel tot verdwüning was het gevolg, doch Trotzki informeerend of hü naar Engeland, Ne derland, Zwitserland of Rusland zou gaan, kreeg geen antwoord en men liet hem met rust, om de eenvoudige redert. dat men geen afzetgebied voor hem vinden kon. Inmiddels had men spoedig ontdekt, dat de heer Trotzki op geen geld behoefde te küken. Hü lèefde In ewn opvallende welvaart. De huur prijs varf de villa was vrü hoog en In de win-, kels van Barbizon was menig hoog bankbiljet gewisseld. In, de garage stond een prachtige dure auto en de bew<mer had eehige secreta rissen en voortdurend gasten. Maar vooral: Trofzki gaf kranten uit in verschillende talen en alleen reeds daarvoor waren kapitalen noo- <hg. Toen hü nog in Bovjet-Rusland vertoefde, was hem de taak opgedragen het roode leger te reorganlseeren Str Basil Zaharoff, de ka- nonnenkonlng, was zün leverancier en naar men zegt bestond tusschen belde heeren een afspraak betreffende een provisie voor Trotzki. die in weinig tüd milllonnair werd <te welvaart in de villa te Barbl*>n. Toen Trotzki eenmaal in Frankrük was, moest men hem er laten en het eenlge wat men doen kon, was eenlge voorzorgsmaatregelen tegen den samenzweerder nemen. Waarin deze maat regelen bestonden, is nooit precies bekend ge worden, doch feit is. dat Trotzki op een goe den dag in een polltie-auto geladen en naar een onbekend oord vervoerd werd. Sindsdien leek hü voorgoed ondergedoken. Maar zie. een paar maanden geleden kwam zUn naam weder op aller lippen. In het terro ristenproces te Moskou, na den moord op Ki- rcw, werd ook een brief van Trotzki voorgele zen, waaruit duidelük bleek, dat de eeuwige conspirator ook In deze affaire de hand had gehad. Onmlddellük begon men weer te speu ren naar zün verblüfplaats en even later heette het zelfs, dat de Gepeoe hem onschadelük had gemaakt. Niets daarvan. Een Fransch jour nalist ontdekte, zü het toevallig, de nieuwe woonplaats van den samenzweerder. De jour nalist kwam op een wandeling toevallig in de nabüheld van de* villa, waar hü twee dames atscheid zag nemen van een heer. De dames ipraken slecht Fransch. De- Journalist ont moette daarna den heer des huizes, die hem vertelde dat hü zün villa ging verkoopen aan den heer Trotzki, die op dat oogenbllk in Turksche ballingschap vertoefde. De twee da mes waren Trotzki s helpsters, die den koop voor hem sloten. Dit is een Jaar of drie ge leden en twee jaar later was de Joarnalist we der In de buurt van de villa en vroeg hü aan een buurman of Trotzki In de villa woonde. „Neen" was het antwoord, „de villa behoort aan een zekeren heer Evreinow, die In Constantinopel woont." Deze heer Evreinow was nooit in Frank rijk geweest, doch talrük waren de bezoekers die, voomamelük ’s nachts, het park van de geheimzinnige villa binnen reden. En nu, een paar maanden geleden, toen de naam Trotzki weer opgeld deed, ging de be langstelling van den journalist weer uit naar de villa van Barbizon en wat bleek? Dat de heer Evreinow, die Jaren lang niet naar de villa had omgekeken, haar Juist tevoren be- troklrep had. Evreinow Is ’n zonderling, schrUft boeken, spreekt met niemand, heeft steeds twee groote hemden bü zich, ’s Nachts komen gesten aangereden en een geheimzinnige mo torrijder davert nu en dan over den weg, pak jes brengend en halend. In deze villa woont de man met den punt baard, Trotzki-Evreinow, de eeuwige compi lator. edere jongeman, die een tikje romantisch aangelegd was. zou hetzelfde gedaan heb ben als Paul Dubrae. En dat was een goede verontschuldiging voor zün avontuur. Hü was dien morgen opgestaan met een bü- zonder prettig gevoel. Het was lente. Er floten vogels In den tuin, waarop zün slaapkamer uit zag. De zon straalde uit een hemel van diep pastelblauw en deed de vleugels van een vlieg tuig glanzen, dat in sierlüke bochten als een libel boven de stad cirkelde. En huizen er ook geen bloemengeuren in de lucht? Een dag uit duizenden. Zelfs de bleeke kran- tenverkoopér op den hoek scheen met het leven verzoend en glimlachte, torwül hü Paul een ochtendblad toestak. Over den breeden boulevard, die naar het bosch leidde gleden glanzende auto's, büna ge- rulschloos. fietsbellen tinkelden, door de uit bottende boomen vonkte de zon. Je zou met je wandelstok in de lucht willen zwaaien en „hoera" roepen! Dan het bosch. Een morgenwandeling. Een lente-briesje streek langs Paul’s slapen, ter wül hü voortwandelde. De vüver leek van zil ver en Paul meende tusschen de struiken van het eilandje een droomkasteel te zien; torens, kasteelen. een blinkende wlndwüzer, voor het hoogste raam een prinses aan haar morgen- toilet. een gebogen kam, die knlsterend door dik blond haar gleed „Dwaas!” Paul lachte om zün romantische verbeelding, maar toen t droomkasteel zich in de‘blauwe lucht had opgeloet ontdekte hü een zwaan op het zilveren watervlak en dat gaf hem gelegenheid om verder te droomen. Het liep tegen elf uur. toen hü de tram nam om naar de stad af te zakken om koffie te drinken. En toen nam zün avontuur een aanvang. Hü zat in het restaurant van het Régence- hotel, gemakkelük in een ronden armstoel en las de krant, die hü onderweg gekocht had. Ge dempte Jazz-muzlek waasde door de zaal, stem men gonsden, de draaideuren tolden en kaat sten het zonlicht in het rond, nu en dan klonk de opgewekte roep van een kellner naar het buffet. Buiten rumoerden taxi's. En toen kwam het meisje binnen. De prinses uit het droomslot. dacht Paul. Rustig kwam ze binnen en ze zocht een plaats. Haar oogen gleden langs de tafeltjes. De opgewekte kellner neeg, een groet aan haar schoonheid, en ze glimlachte. Maar plaats scheen er voor haar niet te zün. Het was onderwül drukker geworden. Ze wan delde voort, zoekend. En Paul voelde zich on rustig worden. Ze naderde meer en meer zün ta feltje. Zou hü aanbieden Doch zü was hem vóór. „Is deze plaats misschien vrü?” vroeg ze met een verontschuldigend glimlachje. Paul stamelde iets, dat op een bevestiging moest lüken. waarna ze plaats nam. Het was Paul te moede of er plotseling iets veranderd was. De zaal was fleuriger, de zon neschijn in de draaideuren fonkelender. Zon der te laten merken, dat hü belang in haar stelde nam hü het meisje scherp op. Of liever: dat was zün bedoeling, maar hU werd zoo mag netisch door haar blauwe oogen aangetrokken, dat het hem moeilijk gevallen zou zün haar uiterlük verder te beschrijven. ZU maakte het zich gemakkelük en opende tiaar handtaschje. Paul's oogen dwaalden be scheiden een anderen kant uit. Maar toen hü even later weer naar haar keek, fronste hü de wenkbrauwen. Een artist die te Boedapest als „fakir" op trad, is op tragische wUze om het leven ge komen. Hü had zich met toestemming der autoriteiten levend laten begraven, om na twee uur weder uit zün graf bevrijd te worden, doch voor den aanvang van het experiment had hü een groote hoeveelheid alcohol tot zich geno men. Toen het graf na 2 uur werd geopend, vond men daarin het krampachtig verwrongen lük van den artist, die tengevolge van over matig alcoholgebruik om het leven was gekomen ze bezit! Dat denk ik ervan, mUnheer Tric kett. En daarom o«k zeg Ik u paspop! Dank je. Schmidt! Ik ben je zeer ver plicht. Ik z*l je op de noogte houden van de zaken hier Enfin, we zullen het geval nu maar even laten rusten. Zullen we gaan lunchen? Dien middag zag hü Schmidt vertrekken; bracht hü zün tante en haar beschermelinge naar St. Margaret's Bay en kon daarna self, met zün bediende Kentover, den trein naar Londen nemen. In den trein kwam Jimmie eenlgszins tot rust; nu kon hü rustig naden ken. Het resultaat daarvan was, dat, zoodrti hü In zün hotel was aangekomen, hü naar het kantoor stapte en zün onderzoek begon over de verdeellng van de poet. Hü moest hü wilde weten. De hoofdportier zorgde voor de post speciaal vóór de post die 's morgens kwam. HU werkte volgens een systeem, hetwelk hü duidelük uiteen zette. Achter het kantoor was een kleine kamer, waarin eenige rijen brieven-boxea waren getimmerd Deze boxes droegen namen en nummers. Gasten, die zoo als Jlmmle. regelmatig kamers betrokken had den speciale boxes met namen er on. Daarin sorteerde de portier eiken morgen de post. Van aangeteekende stukken hield hü nog een soort register bü. Iedere aangeteekende brief of zefidlng. die het hotel binnenkwam, werd in dat boek geschreven. Hieraan werd streng de hand gehouden. Het was ook onmogelük. dat er op die wüze een fout gemaakt werd. Sla het register van gistermorgen eens zei hü. is er iets, wat je wilde zeggen, iets wat Je wilde voorstellen? Zeker, antwoordde Schmidt. U moet eraan denken, dat Juffrouw Walsden assistente was bü de firma Valerie et Cie, dat zü waarschUn lUk eenige menschen kent, die bü deze zaak betrokken zün. Wel? Die menschen zullen bang zün. dat zü inlichtingen geeft. ZU weten althans, dat zü het kan. Zü kent namen, data, büzonderheden, die voor haar misschien van geen beteekenls zün, maar voor de betrokken personen wel en misschien ook wel vogr ons. Ik wil er ech ter dit mee zeggen, dat zü uitstekend dient be waakt te worden. Ik heb daaraan gedacht, zei Jlmmle Vanochtend heb ik haar en mün tante er al op gewezen. Zü begrijpen de situatie volkomen. Juffrouw Walsdengeloofde mü, niet uit te zullen gaan zonder mün tante, tt geloof wel dat zü veilig is. Heb je echter al iets ontdekt van die menschen? De Amerikaansche vrouw is reeds naar Londen vertrokken. De man bHJft hier een week golf spelen. Ik geloof, dat het een man is, die uitsluitend zün eigen plezier zoekt Over de vrouw verkeer ik nog in twüfel. ZU Is echter weg. Ja zoo, zoo nou, ik weet niet wat we hier nog meer kunnen doen. Maar JU Schmidt wat zal JU doen? Ik bedoel in ParUs? Schmidt haalde zün schouders op. Het is moellük, daar een antwoord op te ding uit Parijs. Eh, zei hü plotseling. Je ^et zeker, dat het er geen twee waren? Ik weet het positief. mUnheer. Ik nam ze zelf aan. De eenlge aangeteekende stukken, die gistermorgen binnenkwamen, waren uw pakket een brief voor kapitein Danvers en nog een brief voor mevrouw Welesby. Heb Je niet een ander pakket «ezlen. dat ook uit Parijs kwam, ongeveer dezelfde grootte als bet müne? Neen. mUnheer! Slechts drie aan^etee- kende stukken. Ik noemde re zoo juist. Het is niet noodig, dat het aangeteekend verzonden werd, zet Jlmpite meer tot zichzelf dan tegen den pottier. (Wordt vervolgd.) Hulpeloos dreef het wrak rond, terwül het schip van de Engelschen zich met volle zeilen wegspoedde van het tooneel van den strijd. Meerdere vüandelüke schepen kwamen zich thans bü den strijd voegen. Maar de macht van de aanvallers was gebroken. De lichtere schepen durfden zich niet te dicht bU de Engelsche kapers te wagen, en men kon ongehin derd wegvaren. Plotseling braakten alle vuurmonden van kapitein Gay’s schip een salvo uit op zün tegenstander. Een dichte róók verhinderde een oogenbllk het uitzicht, eenige oogenblikken, toen klonk een dof gekraak en de groote mast van het Spaansche Galjoen helde voorover en viel in zee. -

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1935 | | pagina 19