tKeiv&Aaal van den dag
DIEFSTAL?!
II
II
DE ENGELSCHE KAPERS
Trotzki, de eeuwige conspirator
I
ALLE ABONNÊ’S ongevallen verifekerd noot «en der volgende uitkeéringen F 750.verlies van belde* armen, belde beenen of belde*1F 750.doodelüken^^ifloop F 250.-
n
I
L
illiilllllllllllllllllllllllllllllilllllllllllilllllllllllllllllllllllltlllllllllllllllllllll^
tl
1
O
aM!llllllllllllllllll»lllll»lllllllll»!IIIIMBII»IIIIIMIIII»IIBIIIIIIBIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIimilllllllllllllllllB
ZATERDAG 30 MAART 1935
V enizelo*>pr oces
AU» beklaagden vrijgesproken
k
Leger begrooting der V.S.
aangenomen
Rotsblok neergestort
omgekomen
Tegen radio-storing
Geen familie-ambten
Goudhoudende
aarde
RIBBENTROP IN ONGENADE?
DOOR J. S. FLETCHER
Ui
Mijnheer Evreinow uit
Constantinopel
600-jarige reuzenboom
geveld
Kaviaar en Engelsche
ziekte
Bescherming tegen
haaien
EEN VAN ZIJN VELE
„TITELS”
De vele huizen, die hy in balling
schap heeft bewoond, beginnen
op spookhuizen te lyhen
„Fakir”
Paul’s
s
avontuur i
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIEREN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
gebouwde man was te
I
lucht
ingenieur, die
r
Vandaar
nl
TI.
HOOFDSTUK XIX
i
met haar aan de
Iets gedaan worden f
Jan Dunikowsky, de Poolsche
beweert, de goudopbrengst van
PARIJS. 29 Maart. De ..Matin” verneemt uit
Berlijn, dat von Ribbentrop in ongenade sou
zijn gevallen.
HU zou verantwoordelük zUn voor de indis
cretie van een Britsch journalist tUdena de be
sprekingen te BerlUn.
bü verlies van een hano
voet of een oog
WEENEN, 29 Maart. Woensdagavond is ten
gevolge van den zwaren storm en krachtigen
regenval van den Schnetdkogel bü Hallstatt
'Opper-Oostenrijk) van een stellen rotswand
een rotsblok met een inhoud van 108 M3 los
geraakt en naar beneden gestort. Onderweg viel
het rotsblok in kleinere stukken uiteen, ver
dere steenmassa's werden meegesleurd en een
steenlawine ontstond, waardoor 4 in dea grond
gebouwde zoutwaterbulzen kapotgeslagen wer
den. zoodat In den nacht op Donderdag 3000
H L. wegliep. De weg van Oosau—Muehl naar
Hallstatt werd gedeeltelijk bedolven. Ook de
licht- en telefoonleldingen werden vernield,
zoodat Hallstatt tot Donderdag zonder licht
en telefoonverbindingen was.
goudhoudende
aarde aanzienlijk te kunnen verhoogen, heeft
aan minister-president Flandin een schrUven
gericht, waarin hü zijn uitvinding aan de Fran-
sche regeering aanbiedt.
Zooals bekend, beweert Dunikowsky niet, dat
hU goud kan maken, doch wel, dat door mld-
oel van zUn procédé een grooter percentage
goud uit de goudhoudende aarde kan worden
verkregen dan met Iedere andere methode.
Paul was een en ai aandacht. Welk drama
ontwikkelde zich hier?
HU zag. dat het meisje de browning snel in
i <3
Om ons persoonlijk in te lichten, ant
woordde "jlmmle HU verliet met hen de kamer,
gaf Kentover eenlge bevelen en ging daarna
direct terug naar den detective. Nu, Schmidt,
een overeenstemming tot stand te
met betrekking tot zekere amende -
Alle vliegtuigen op de EngelandAustralië
route, die over de met haaien dicht bevolkte
Timorzee voert, zUn speciaal uitgerust met een
nieuw type opvouwbare boot, die de inzitten
den volkomen tegen de haaien zal beschermen
Ingeval van een gedwongen daling op zee.
Deze booten, die nog geen 15 K.O. wegen,
worden opgeblazen en met het grootste gemak
in minder dan een minuut door één man te
water gelaten. Zü bieden plaats aan acht per
sonen.
Dank je, Packe, zei Jimmie. Maar dat is
al in orde. Mün tante zal voor haar zorgen.
En mün tante is daartoe uitstekend geschikt
Eva Walsden is, zooals ik zei onder veilige
hoede. Ik dank je er voor, dat je daaraan ge
dacht hebt oude kerel I
Scraye keek Jimmie onderzoekend aan.
Je stelt erg veel belang in die jonge
dame? vroeg hü rustig.
Zoo veel.... antwoordde Jimmie, dat Ik
erover denk, haar te trouwen - als zij uk
hebben wil. Het is nog wat vroeg om er al zoo
over te praten, maar ik doe dit, opdat jullie
beter zult begrijpen.
Dan. zei Scraye, geloof ik. dat er verder niets
meer te bespreken valt. Alleen nog dit .je
zult je herinneren, Trickett, dat ik alle kosten
op mU zou nemen detective Schmidt büvoor-
beeld.
Goed goed! zei Jimmie haastig. Laat
dit maar aan rfiü over voor het moment ten
minste, Schmidt en ik moeten nog eens praten.
Keeren Jullie nu direct terug naar de stad?
Ja direct, antwoordde Scraye. En JU?
Vanavond als Ik gezien heb, dat de
twee dames veilig thuis zUn gekomen. Ik zie
jullie morgen weL Ondertusscben hü wendde
zich tot Packe doe Je best, om alles te vin
den, wat betrekking heeft op dien brand in
de South Molton Street, wil je?
Met welk doel?
ons peraoonUJk in te lichten, ant-
TUdens een persconferentie heeft president
Roosevelt verklaard, dat sollicitanten naar een
regeerlngsbetrekklng voortaan weinig kans zul
len hebben te worden aangenomen, wanneer
zU naaste familieleden hebben, die reeds in
regeeringsdienst zün.
In het vervolg zou ernaar gestreefd worden,
voorzoover mogelljk slechts nieuwe krachten
aan te nemen, die tot dusver nog geen protUt
hadden getrokken van regeeringsbetrekkingen
daar het beter is. de betrekkingen over zooveel
mogelUk families te verdeelen.
De nieuwe politiek zou echter niet van In
vloed zün op de ambtenaren of leden van hun
families, die reeds in dienst der bondsregeering
zijn.
ATHENE, 29 Maart (Reuter) De Atheen-
sche rechtbank heeft alle personen, die be
schuldigd waren aan den aanslag op Venlzeios,
op 8 Juni 1933 te hébben deelgenomen, vrij
gesproken.
In de kinderklinlek te Kassan is de gunstige
invloed van de kaviaar van den snultsteur en
van de Sherlch (een karperachtige visch) ge
bleken bü de behandeling van rachitis (En
gelsche ziekte).
Twintig rachitische kinderen van 4% tot 10
maanden hebben een behandeling met kaviaar
ondergaan. De patiënten kregen een maand
lang 10 gram kaviaar per dag. Tegen het einde
van de maand waren de rachitls-symptomen
bU zeventien kinderen verdwenen.
Te Praag arbeidt men op het oogenbllk aan
een wetsontwerp, waarbij ieder die een electrisch
apparaat aanschaft, dat de radio-ontvangst in
de omgeving zoft kunnen storen, vUf procent
van den kostprUs betaalt voor een middel om
de storing te bestrUden.
indlen de kosten van het anti-storingsappa-
raat echter meer dan f 6 bedragen, moeten deze
gedeeltelUk worden gedragen door dengene, die
het electrisch apparaat heeft aangeschaft en
gedeeltelUk door de luisteraars, die van het
anti-storlngsmlddel profiteeren.
TUdens den jongsten orkaan die in Hongarije
heeft gewoed, is te Diosgyar, nabü Miskolc een
600-jarige reuzenboom, een zg< Turksche hazel-
nootboom geveld, die nog door de gemalin van
den uit het huis Anjou stammenden Hongaar-
schen koning Lodewük den Groote n (1342-1383)
geplant is. De boom was 35 meter hoog en zün
staMPhad een doorsnede van 85 c.M Pas eenige
jaren geleden begon de boom te verdorren. Des
tijds heeft men reeds de holle deelen van den
stam met beton opgevuld, doch de boom heeft
de stormen niet langer kunnen weerstaan.
De enorme stam zal waarschünlük in een
museum worden ondergebracht.
WASHINGTON. 29 Maart. Het Huis van af
gevaardigden heeft de legerbegrooting aange
nomen, waarin de totale uitgaven geraamd
worden op 401.998.000 dollar. Hiervan zUn 341
mlllloeh bestemd voor militaire doeleinden, 50
millioen voor niet-mllitaire doeleinden en 2.5
mlllioen voor de vergrooting van het aantal
manschappen der nationale garde met 5000
man. Het voorstel gaat thans naar den senaat
terug, teneinde langs den weg van onderhan-
dellngen
brengen
menten.
op, zei Jimmie. Nu, kwam er een aangeteekende
zending voor mü binnen?
De portier liep met zün vinger een kolom
namen langs tot hü kwam bü dien van
Jimmie.
Hier staat u. mUnheer, zei hü- Gisteren
morgen. Een aangeteekende zending uit Parijs.
Ik herinner het mü nu heel, goed ik teekende
zelf af.
DE HEER CURTIS UIT NEW YORK
s
Jimmie nam het boek uit de handen van
den man en keek naar de kolom, waarop hü
wees. HU keek echter niet naar zün eigen num
hU zocht naar een andere aangeteekende zen-
Het meisje speelde. schünbaar achteloos, met
een klein, blinkend instrument, dat Paul oogen-
bllkkelUk herkende als een zak-brownlng, een
klein moorddadig wapen.
TegelUkerttfd merkte hü nog iets bUzonders.
Het meisje maakte plots een snelle beweging
van schrik. ZU staarde naar de draaideuren,
waaruit een vierkant gebouwde man was te
voorschUn gekomen.
In haar oogen lag felle angst!
jsssesesssvsssssissesstssssssssssessssMSSsseessssess^
Im...
rustig zün koffie te drinken, ófhü
geven, mUnheer Trickett. Er is nog genoeg te
doen.
BU voorbeeld?
BU voorbeeld, den man te zoeken, dien u
keat als Monsieur Charles. HU had waarschUn
lUk ParUs al eerder verlaten dan wU. Uitvinden
waar de drie vrouwen zUn, die in Ijet huls aan
de Rue de la Paix woonden. Een ding kan ik
u echter al zeggen: als ik mün eigen weg kon
gaan, zou ik wel weten, waar ik de oplossing
moest zoeken.
Heusch? Waar?
Schmidt maakte met zün hand een bewe
ging in de richting van oe zee. ZUn vingeis
wezen naar het westen.
Aan den anderen kant. mUnheer over
den oceaan. DuidelUker gezegd aan de andere
zUde van den Atlantlschen, antwoordde hü.
Amerika?
Ik ben er büna zeker van, mUnheer. Wat
zün het elgenlUk voor dingen, die zoo myste
rieus verdwUnen? Diamanten armbanden, of
parels zün het niet! Het zUn curiositeiten met
historische waarde, zeldzaamheden. waarvoor
de echte verzamelaar zün ziel zou willen ver-
koopen, om ze te bezitten In het geheim!
Jimmie dacht een oogenbllk na.
Zoo, zei hU ten slotte, u gelooft dat deze
voorwerpen gevonden kunnen worden
waai
In de afgesloten kamers van een of ander
particulier museum in New York, waar ze in
het geheim worden bewaard vooral in
het geheim! door een of anderea maniak
wiens eenlg plezier het is, te weten, dat hü
haar taschje liet verdwUnen. Daarop schoof zü
haar stoel langzaam op zü-
Ze is bang voor dien man. dacht Paul en
daarom wil ze zich verschuilen.
En inderdaad: zóó was het. ZUn knappe ta
felgenoot maakte zich voor den vierkanten
man onzichtbaar achter een der breede palen
en Paul bemerkte, dat zü trilde van angst.
De man. die deze consternatie had veroor-.
zaakt, was intusschen het restaurant binnen
gewandeld en
zocht langs de
tafeltjes. Waar
zocht hU naar?
Paul stelde twee
mogelijkheden
vast. Of de man
zocht een plaats
om i
zocht héér!
Paul voelde zün adem sneller gaan. Wat ge
beurde er hier? Met moeite bedwong hü zich om
rustig na te denken.
Het meisje verkeerde nog steeds in doods
angst en dook verder en verder weg. telkens
als de vierkante man haar tafeltje naderde.
Waarom was zü bang voor dien man? En da
delijk daarop schoot Paul een nieuw mysterie
te binnen. Waarom droeg zü een revolver bü
zich? Er was maar één mogelükheid.
Het meisje moest een misdadigster zün. die
zich verschool voor een detective. Hiermee was
alles opgelost!
..Een hard oordeel." meende Paul. „ZU een
misdadigster? En ze was zoo mooi, zoo inne
mend!”
Maar schoonheid en misdaad gingen vaak sa
men, sloten elkaar in elk geval niet uit.
De vierkante man had een tafeltje gevon
den in de nabüheld van het meisje. HU be
waakte haar dus!
WaarschUnlUk kwam het meisje tot dezelfde
conclusie, want zü keek met een smeekenden
blik om zich heen.
Paul raapte zün moed tezamen. HU had be
sloten haar te helpen. Wat konden hem wet en
justitie schelen, nu het ging om de prinses uit
zün droomslot?
HU boog zich voorover en vroeg zacht:
„Kan ik u misschien helpen?”
Zü schrok, maar scheen dadelük gerustge
steld door zün uiterlük en zUn innemende
stem.
„Dus.... dus u zag....?”
„Ja. ik begrijp het. Wilt u mü toestaan u een
anderen uitweg te toonen?
..Niet door de draaideur!” stelde het meisje
beslist vast.
..Nee. door het hotel. Ik ken den weg. Eigen-
lük hebben alleen de hotelgasten er toegang,
maar met een beetje brutaliteit komen we tT*
ook.”
ZU stond op en Paul leidde haar omzichtig
weg. een gang door naar een züdeur. die tot
de straat toegang gaf.
„Wel. u bent ontsnapt." verzekerde hü haar
opgewekt. „Wat zal die vierkante meneer daar
van zeggen als hü het -bemerkt?” ,11V
„Ik hoop, dat hü me niet gezien heeft." ant
woordde zü- „In leder geval ben ik u heel dank
baar. In bevond me in een ellendigen toestand.”
„Een gevaarlük ook.” vulde Paul aan. „....Is
het misschien onbescheiden om u uit te noodi-
gen ergens anders te gaan koffie drinken?”
„ElgenlUk wel,” lachte zü „maar u heeft me
zoo uitstekend geholpen, dat ik niet durf wei
geren. Laten we maar een heel bescheiden ge
legenheid opzoeken”
Onderweg bleef Paul maar door-piekeren
over dien browning en elndelük vond hü den
moed haar er iets over te zeggen.
„U neemt het me. hoop ik. niet kwalijk, maar
vtndt u niet dat zoo'n wapen als u in uw taschje
heeft een beetje gevaarlüK^iaZ^yrggrf’ hü-
„Die browning?" Ze lachte. „Daar loopen
méér menschen in! Nee. gevaarlUk is hü aller
minst. Het is een nieuwe sigaretten-aansteker.
laatste snufje uit ParUs!”
Paul voelde zich onzeker worden.
.Dus dusstamelde hü verlegen.
„Wel, Ik dacht”....
„De hemel mag weten wat u gedacht heeft.”
zei ze opgewekt. „Misschien meende u dat ik
gewapend was. Dat ik het misschien op dien
vierkanten meneer voorzien had
Paul knikte. En daarop lachte ze opnieuw.
„Wat een spannende geschiedenis zou het dan
worden hè? Maar gelukkig is het zoo erg niet.
Het was m'n patroon maar. Een akellg-strenge
man. En juist had ik me vanmorgen ziek ge
meld om het er eens van te nemen. Ik krüg
niet te veel vacantie en het werk van een
secretaresse bü zoo'n bullebak is erg Inspannend.
Ik schrok anders vreeselük. want hü had me
büna gesnapt, en als u er niet geweest was.
Juist, Jimmie, die krüg J«. “1 Scraye
Wacht, heb geduld! Het Ujkt mU vooralsnog
het verstandigste te wachten en gade te slaan!
Wie weet, welk toeval ons deze menschen in
onze macht brengt. Ik zal alles geheim houden,
wat ik weet dat zeg ik tevens in naam van
mün mede-slachtoffers. Zü weten niet, wat tk
weet. Ik zal het hun varteliui. We zullen
wachten, en, zooals ik zei. SlêcÖts küken en
luisteren. Ik ben er zeker van, dat dit het
beste is.
Jlmmle keek Scraye aan met een raadsel-
achtigen blik. Zwügend keerde hü zich dan tot
Packe. Deze redde echter de situatie door zich
plotseling te herinneren, wat hü tot nu toe
vergeten was aan te roeren.
Alle duivels! riep hü uit. We zün hee-
lemaal de jongedame vergeten, die bü Tric
kett's tante te. Wat is er met haar aan de
hand? Trickett vertelde ons. dat zü practisch
in deze zaak betrokken te. Zu woonde met
Madame Charles in de South Molton Street.
Zü te nu zonder woning, veronderstel ik. Hat
ia een onaangename positie voor haar. Er moet
Een van de vele boeken over Lenin luidt
„Samenzweerder en dictator in het Oosten”
Een van de .titels’’ van Trotzki zou men kun
nen noemen „de eeuwige conspirator”. Ontel
baar zün de mysterieuze verhalen, die de figuur
van Trotzki langzaam-aan tot een onwezenlük
verschünsel hebben gemaakt. De vele hulzen,
oie hü in zün ballingschap heeft bewoond, be
ginnen op spookhuizen te lUken. Er hangt een
zekere kilte omheen en menig journalist ver
loor In deze kilte den ondernemingslust die naar
een interview uitging.
Geen land, dat zoo opvallend en onnatuur-
lük edelmoedig den Russischen banneling be
handelde, die er toch nooit een been in zag zün
révólutionnaire a.^Dlratles ook onder zUn gast-
beeren bot te vieren, als Frankrijk. Toen het
klimaat van Istanboel te zwaar en te gevaarlük
begon te worden voor den conspirator, werd hü
met een aan blümoedigheid grenzende beleefd
heid in Frankrük binnengelaten. Men zette niet
alleen de deur voor hem open, doch legde bo
vendien nog een feestelüken looper voor hem
uit om zün schreden op te vangen. Een motor
boot van de marine haalde hem van het schip,
waarmee hü de Fransche kust naderde en zette
hem zachtjes in de buurt van Marseille aan
wa. zonder dat een haan er naar kraaide.
Trotzki leek wel kostbare smokkelwaar en ge-
rulmen tüd wist men zün verblüf geheim te
houden, zóó lang zelfs, dat men den naam
Trotzki begon te vergeten.
Maar plotseling verschenen op een goeden
dag de kranten met een geheimzinnige affaire,
die het kleine schlldersstadje Barbizon nabü
ParUs tot plaats van handeling had. In Barbi
zon stond een geheimzinnige villa, waarover de
bewonert in hun dagelüksche gesprekken on
telbare vragen stelden, die niemand kon be
antwoorden. De villa lag midden in een park
en was een paar maanden tevoren door onbe
kenden gehuurd. Behalve een dienstmeisje, dat
gebroken Fransch sprak, had geen enkele be
woner zich ooit aan de omgeving vertoond.
En het meisje zou dit vermoedelük evenmin
gedaan hebben, als zü niet genoodzaakt was
geweest inkoopen te doen voor noodzakelük
levensonderhoud
Op zichzelf was dit alleen reeds voldoende
reden om geheimzinnigheden op te roepen. Maar
bovendien zwaaiden nu en dan nachtelüke
automobielen hun felle lichtbundels door de
poort van de villa en de geheimzinnigheid nam
toe. Totdat op een nacht (men herinnert zich
ctt voorval) de politie een motorrijder arres
teerde, die zich, zooals het in polltle-termen
heet, op verdachte wüze in de buurt van de
villa ophield. De man werd verhoord, had be
zwarende papieren bü zich, en bekende in
dienst te staan van den bewoner der villa. Even
later drong de politie de villa binnen en vroeg
den naam van den bewoner.
„Sokoloff" antwoordde Trotzki, misschien
niet eens vermoedend, dat hü den naam van
eer. uitgewezen Russisch filmacteur uitsprak.
Hü moest papieren laten zien, doch Sokoloff
bekende maar meteen, dat hü Trotzki was en
niemand minder. Terwül de politie aanstalten
maakte om het huis te doorzoeken, moedigde
Trotzki haar aan met de woorden: „Ik ben
een samenzweerder en zal het altüd blüven."
Een bevel tot verdwüning was het gevolg, doch
Trotzki informeerend of hü naar Engeland, Ne
derland, Zwitserland of Rusland zou gaan,
kreeg geen antwoord en men liet hem met
rust, om de eenvoudige redert. dat men geen
afzetgebied voor hem vinden kon.
Inmiddels had men spoedig ontdekt, dat de
heer Trotzki op geen geld behoefde te küken.
Hü lèefde In ewn opvallende welvaart. De huur
prijs varf de villa was vrü hoog en In de win-,
kels van Barbizon was menig hoog bankbiljet
gewisseld. In, de garage stond een prachtige
dure auto en de bew<mer had eehige secreta
rissen en voortdurend gasten. Maar vooral:
Trofzki gaf kranten uit in verschillende talen
en alleen reeds daarvoor waren kapitalen noo-
<hg.
Toen hü nog in Bovjet-Rusland vertoefde,
was hem de taak opgedragen het roode leger
te reorganlseeren Str Basil Zaharoff, de ka-
nonnenkonlng, was zün leverancier en naar
men zegt bestond tusschen belde heeren een
afspraak betreffende een provisie voor Trotzki.
die in weinig tüd milllonnair werd
<te welvaart in de villa te Barbl*>n.
Toen Trotzki eenmaal in Frankrük was, moest
men hem er laten en het eenlge wat men doen
kon, was eenlge voorzorgsmaatregelen tegen
den samenzweerder nemen. Waarin deze maat
regelen bestonden, is nooit precies bekend ge
worden, doch feit is. dat Trotzki op een goe
den dag in een polltie-auto geladen en naar een
onbekend oord vervoerd werd. Sindsdien leek hü
voorgoed ondergedoken.
Maar zie. een paar maanden geleden kwam
zUn naam weder op aller lippen. In het terro
ristenproces te Moskou, na den moord op Ki-
rcw, werd ook een brief van Trotzki voorgele
zen, waaruit duidelük bleek, dat de eeuwige
conspirator ook In deze affaire de hand had
gehad. Onmlddellük begon men weer te speu
ren naar zün verblüfplaats en even later heette
het zelfs, dat de Gepeoe hem onschadelük had
gemaakt. Niets daarvan. Een Fransch jour
nalist ontdekte, zü het toevallig, de nieuwe
woonplaats van den samenzweerder. De jour
nalist kwam op een wandeling toevallig in de
nabüheld van de* villa, waar hü twee dames
atscheid zag nemen van een heer. De dames
ipraken slecht Fransch. De- Journalist ont
moette daarna den heer des huizes, die hem
vertelde dat hü zün villa ging verkoopen aan
den heer Trotzki, die op dat oogenbllk in
Turksche ballingschap vertoefde. De twee da
mes waren Trotzki s helpsters, die den koop
voor hem sloten. Dit is een Jaar of drie ge
leden en twee jaar later was de Joarnalist we
der In de buurt van de villa en vroeg hü aan een
buurman of Trotzki In de villa woonde. „Neen"
was het antwoord, „de villa behoort aan een
zekeren heer Evreinow, die In Constantinopel
woont." Deze heer Evreinow was nooit in Frank
rijk geweest, doch talrük waren de bezoekers
die, voomamelük ’s nachts, het park van de
geheimzinnige villa binnen reden.
En nu, een paar maanden geleden, toen de
naam Trotzki weer opgeld deed, ging de be
langstelling van den journalist weer uit naar
de villa van Barbizon en wat bleek? Dat de
heer Evreinow, die Jaren lang niet naar de
villa had omgekeken, haar Juist tevoren be-
troklrep had. Evreinow Is ’n zonderling, schrUft
boeken, spreekt met niemand, heeft steeds
twee groote hemden bü zich, ’s Nachts komen
gesten aangereden en een geheimzinnige mo
torrijder davert nu en dan over den weg, pak
jes brengend en halend.
In deze villa woont de man met den punt
baard, Trotzki-Evreinow, de eeuwige compi
lator.
edere jongeman, die een tikje romantisch
aangelegd was. zou hetzelfde gedaan heb
ben als Paul Dubrae.
En dat was een goede verontschuldiging voor
zün avontuur.
Hü was dien morgen opgestaan met een bü-
zonder prettig gevoel. Het was lente. Er floten
vogels In den tuin, waarop zün slaapkamer uit
zag. De zon straalde uit een hemel van diep
pastelblauw en deed de vleugels van een vlieg
tuig glanzen, dat in sierlüke bochten als een
libel boven de stad cirkelde. En huizen er ook
geen bloemengeuren in de lucht?
Een dag uit duizenden. Zelfs de bleeke kran-
tenverkoopér op den hoek scheen met het leven
verzoend en glimlachte, torwül hü Paul een
ochtendblad toestak.
Over den breeden boulevard, die naar het
bosch leidde gleden glanzende auto's, büna ge-
rulschloos. fietsbellen tinkelden, door de uit
bottende boomen vonkte de zon. Je zou met je
wandelstok in de lucht willen zwaaien en
„hoera" roepen!
Dan het bosch. Een morgenwandeling. Een
lente-briesje streek langs Paul’s slapen, ter
wül hü voortwandelde. De vüver leek van zil
ver en Paul meende tusschen de struiken van
het eilandje een droomkasteel te zien; torens,
kasteelen. een blinkende wlndwüzer, voor het
hoogste raam een prinses aan haar morgen-
toilet. een gebogen kam, die knlsterend door
dik blond haar gleed
„Dwaas!” Paul lachte om zün romantische
verbeelding, maar toen t droomkasteel zich in
de‘blauwe lucht had opgeloet ontdekte hü een
zwaan op het zilveren watervlak en dat gaf
hem gelegenheid om verder te droomen.
Het liep tegen elf uur. toen hü de tram nam
om naar de stad af te zakken om koffie te
drinken.
En toen nam zün avontuur een aanvang.
Hü zat in het restaurant van het Régence-
hotel, gemakkelük in een ronden armstoel en
las de krant, die hü onderweg gekocht had. Ge
dempte Jazz-muzlek waasde door de zaal, stem
men gonsden, de draaideuren tolden en kaat
sten het zonlicht in het rond, nu en dan klonk
de opgewekte roep van een kellner naar het
buffet.
Buiten rumoerden taxi's.
En toen kwam het meisje binnen. De prinses
uit het droomslot. dacht Paul.
Rustig kwam ze binnen en ze zocht een
plaats. Haar oogen gleden langs de tafeltjes.
De opgewekte kellner neeg, een groet aan haar
schoonheid, en ze glimlachte.
Maar plaats scheen er voor haar niet te zün.
Het was onderwül drukker geworden. Ze wan
delde voort, zoekend. En Paul voelde zich on
rustig worden. Ze naderde meer en meer zün ta
feltje. Zou hü aanbieden
Doch zü was hem vóór.
„Is deze plaats misschien vrü?” vroeg ze met
een verontschuldigend glimlachje.
Paul stamelde iets, dat op een bevestiging
moest lüken. waarna ze plaats nam.
Het was Paul te moede of er plotseling iets
veranderd was. De zaal was fleuriger, de zon
neschijn in de draaideuren fonkelender. Zon
der te laten merken, dat hü belang in haar
stelde nam hü het meisje scherp op. Of liever:
dat was zün bedoeling, maar hU werd zoo mag
netisch door haar blauwe oogen aangetrokken,
dat het hem moeilijk gevallen zou zün haar
uiterlük verder te beschrijven.
ZU maakte het zich gemakkelük en opende
tiaar handtaschje. Paul's oogen dwaalden be
scheiden een anderen kant uit. Maar toen hü
even later weer naar haar keek, fronste hü de
wenkbrauwen.
Een artist die te Boedapest als „fakir" op
trad, is op tragische wUze om het leven ge
komen. Hü had zich met toestemming der
autoriteiten levend laten begraven, om na twee
uur weder uit zün graf bevrijd te worden, doch
voor den aanvang van het experiment had hü
een groote hoeveelheid alcohol tot zich geno
men. Toen het graf na 2 uur werd geopend,
vond men daarin het krampachtig verwrongen
lük van den artist, die tengevolge van over
matig alcoholgebruik om het leven was gekomen
ze bezit! Dat denk ik ervan, mUnheer Tric
kett. En daarom o«k zeg Ik u paspop!
Dank je. Schmidt! Ik ben je zeer ver
plicht. Ik z*l je op de noogte houden van de
zaken hier Enfin, we zullen het geval nu
maar even laten rusten. Zullen we gaan
lunchen?
Dien middag zag hü Schmidt vertrekken;
bracht hü zün tante en haar beschermelinge
naar St. Margaret's Bay en kon daarna self,
met zün bediende Kentover, den trein naar
Londen nemen. In den trein kwam Jimmie
eenlgszins tot rust; nu kon hü rustig naden
ken. Het resultaat daarvan was, dat, zoodrti
hü In zün hotel was aangekomen, hü naar
het kantoor stapte en zün onderzoek begon
over de verdeellng van de poet. Hü moest hü
wilde weten.
De hoofdportier zorgde voor de post
speciaal vóór de post die 's morgens kwam.
HU werkte volgens een systeem, hetwelk hü
duidelük uiteen zette. Achter het kantoor
was een kleine kamer, waarin eenige rijen
brieven-boxea waren getimmerd Deze boxes
droegen namen en nummers. Gasten, die zoo
als Jlmmle. regelmatig kamers betrokken had
den speciale boxes met namen er on. Daarin
sorteerde de portier eiken morgen de post.
Van aangeteekende stukken hield hü nog een
soort register bü. Iedere aangeteekende brief
of zefidlng. die het hotel binnenkwam, werd in
dat boek geschreven. Hieraan werd streng de
hand gehouden. Het was ook onmogelük. dat er
op die wüze een fout gemaakt werd.
Sla het register van gistermorgen eens
zei hü. is er iets, wat je wilde zeggen, iets wat
Je wilde voorstellen?
Zeker, antwoordde Schmidt. U moet eraan
denken, dat Juffrouw Walsden assistente was
bü de firma Valerie et Cie, dat zü waarschUn
lUk eenige menschen kent, die bü deze zaak
betrokken zün.
Wel?
Die menschen zullen bang zün. dat zü
inlichtingen geeft. ZU weten althans, dat zü
het kan. Zü kent namen, data, büzonderheden,
die voor haar misschien van geen beteekenls
zün, maar voor de betrokken personen wel
en misschien ook wel vogr ons. Ik wil er ech
ter dit mee zeggen, dat zü uitstekend dient be
waakt te worden.
Ik heb daaraan gedacht, zei Jlmmle
Vanochtend heb ik haar en mün tante er al
op gewezen. Zü begrijpen de situatie volkomen.
Juffrouw Walsdengeloofde mü, niet uit te
zullen gaan zonder mün tante, tt geloof wel
dat zü veilig is. Heb je echter al iets ontdekt
van die menschen?
De Amerikaansche vrouw is reeds naar
Londen vertrokken. De man bHJft hier een
week golf spelen. Ik geloof, dat het een man
is, die uitsluitend zün eigen plezier zoekt Over
de vrouw verkeer ik nog in twüfel. ZU Is echter
weg.
Ja zoo, zoo nou, ik weet niet wat
we hier nog meer kunnen doen. Maar JU
Schmidt wat zal JU doen? Ik bedoel in
ParUs?
Schmidt haalde zün schouders op.
Het is moellük, daar een antwoord op te
ding uit Parijs.
Eh, zei hü plotseling. Je ^et zeker, dat
het er geen twee waren?
Ik weet het positief. mUnheer. Ik nam
ze zelf aan. De eenlge aangeteekende stukken,
die gistermorgen binnenkwamen, waren uw
pakket een brief voor kapitein Danvers en
nog een brief voor mevrouw Welesby.
Heb Je niet een ander pakket «ezlen. dat
ook uit Parijs kwam, ongeveer dezelfde grootte
als bet müne?
Neen. mUnheer! Slechts drie aan^etee-
kende stukken. Ik noemde re zoo juist.
Het is niet noodig, dat het aangeteekend
verzonden werd, zet Jlmpite meer tot zichzelf
dan tegen den pottier.
(Wordt vervolgd.)
Hulpeloos dreef het wrak rond, terwül het schip
van de Engelschen zich met volle zeilen wegspoedde
van het tooneel van den strijd. Meerdere vüandelüke
schepen kwamen zich thans bü den strijd voegen.
Maar de macht van de aanvallers was gebroken.
De lichtere schepen durfden zich niet te dicht bU
de Engelsche kapers te wagen, en men kon ongehin
derd wegvaren.
Plotseling braakten alle vuurmonden van kapitein
Gay’s schip een salvo uit op zün tegenstander. Een
dichte róók verhinderde een oogenbllk het uitzicht,
eenige oogenblikken, toen klonk een dof gekraak en
de groote mast van het Spaansche Galjoen helde
voorover en viel in zee. -