r o a „F amilie-ziek” I >d Gebreide slaapzak De Kussens Kelimkamer voor onze Nuttige wenken Verzorging der Cactussen 11111Illllllllll»^^ DE AZALEA BLOUSES -W sn r le OP VERZOEK Voor kindje van ongeveer 1 jaar MOEDERGELVK DIE VROUW O HAAR HUISHOUDM 8. A. T. ren 10 :t. P- DORA ei BOTANICUS. halve vaste. ram rate üm. Um. tl 3. Den grootsten bijstand, dien men Cac tussen des winters kan verleenen, is het onderscheid tusschen dag- en nachttempe- ratuur zooveel mogelijk te verkleinen, dus geen hooge, maar matige warmte overdag en daar tegenover des nachts geen koude kachel, doch wel een vuurtje, dat de Ijzige koude uit de vertrekken houdt. goed een ur ird. hü o. a. 9 a de de nu on- rda iele te- in tie sa- rd ge 73 00 en Eid K), - B. een laar Lat- L de nde let- den □esc t. a k irde vig, ïrd. O X 11 1. :n 15. 10. Men moet wel onthouden, dat genoemde planten in den winter niet veel water ge bruiken en men met het toedienen daarvan zeer voorzichtig moet zijn. Hoe meer warm te men geven kan, hoe meer water men natuurlijk moet verschaffen. Zeer verkeerd zou men handelen, als men de planten droog zou laten staan. Immers dan zouden de wortels verdrogen en leder jaar zou de plant verplicht zijn nieuwe wortels te vor men. Dat zou te veel van haar krachten vergen en ze zou bij andere planten, die wèl begoten worden, achterblijven. Ook is het nog niet uitgesloten dat, wijl die ver droogde wortelresten geen water kunnen opnemen, dergelijke planten gaan rotten. Zooals men wellicht weet, zijn pissebed den, mieren en slakken gemakkelijk te vangen in sponsstukjes, in suikerwater ge drenkt; eveneens in uitgeholde aardappe len, wortelen, enz. Ook kan men veel in secten wegvagen door hier en* daar tus schen de planten In een tumbler iji den grond te zetten, tot aan den bovenrand In gegraven en daarin een weinig bier of ster ken drank te schenken: des morgens bevat het glas dan meestal een groot aantal stak- ken. Maak het echter spinnen niet te las tig, want die helpen meer planten-vljan- den verdelgen dan men denkt. bloedverwanten. Pas In den laatsten tijd heeft de alom heerschende nood aan dit gebruik een einde gemaakt. Ook de Chl- neezen beschouwen het als vanzelfspre kend, dat men zijn familieleden helpt waar men kan, desnoods ten koste van zichzelf. En zij achten het kenmerkend voor de onbeschaafdheid der Westersche barbaren, dat dezen zich van dien heiligen plicht zoo weinig aantrekken.... Is de winter voorbij, dan geeft men de plant kalmpjes aan telkens wat meer wa ter. Gedurende de zomermaanden kan men, als het noodig is, tweemaal per dag water toedienen, mits men maar voor een ge- makkelijken afvoer heeft gezorgd. Wat wordt er toch weinig aan dit voorname puntje gedacht! O wee, als het water om de planten blijft staan! In korten tijd be gint de rotting en het is weldra afgeloopen met het eerst zoo gezonde plantje. Daarom moet de zaaischotel, pot of houten bakje één of meer gaten in den bodem hebben ten behoeve van den afvoer van het water. Over die gaten heeft men een scherf van een pot met den bollen kant gelegd, zoodat ze niet verstopt kunnen raken. Zeer dankbaar zijn de Cactussen voor *n bespuiting met een pulverlsateur, waardoor de poriën van stof worden ontdaan. Men. doet het alleen bij zonnig weer, dus niet als het somber en regenachtig is. Gelijk in het voorjaar de toe te dienen hoeveelheid water zachtjes aan wordt ver groot, vermindert men die In den nazomer, om einde herfst zoo ongeveer tegen het ge wone winter-rantsoen aan te zijn. Behalve het water speelt de temperatuur In de wintermaanden ook een zeer voor name rol. Men moet n.l. weten, dat geen enkele Cactus zich In den winter goed kan houden beneden een temperatuur van 35 en en boven een van 50 gr. F. Weliswaar vra gen sommige soorten andere verhoudingen, doch daar het practlsch onuitvoerbaar Is *n reeks van verschillende warmtegraden in één ruimte te bestendigen, heb Ik maar bo vengenoemde uitersten aangegeven, daar alle Cactussen enkele soorten dus uit gezonderd tusschen deze temperaturen den winter gezond zullen doorkomen. aan onze kamer. Het vormt alles te samen één geheel en toch boeit leder stuk door een ander aanzien. Na ons tafelkleed, dat, naar ik van vele lezeressen mocht vernemen, schitterend Is uitgevallen, zullen wij eerst de kussens gaan vervaardigen. Die dames welke nu het kleed No. I hebben vervaar digd, nemen nu ook het kussen No. I. Ik heb op mijne teekening dezelfde volgorde aan de kussens gegeven als bij de tafelkleeden opdat mijn lezeressen er zonder moeite mee klaar komen. Dus het eerste kussen, bijpas send bij kleed I. Hier liggen de cirkels, inplaats van langs den omtrek, schuin over het kussen. Weer wordt het rondje in eiken cirkel alsook het 'C' en heel aardig patroon voor zulk een J—J slaapzak kan m^n In strepen breien van twee kleuren wol, bijv, wit niet rose of wit met blauw. Men neemt er tamelijk dikke 4-draads wol voor en aluminium naalden no. 3. ■j—x elofte maakt schuld! Maar oolj zon- der het vriendelijke aandringen van mijn lezeressen zou Ik de uitbreiding van onze kellmkamer heusch niet vergeten hebben, ten hoogste zou Ik dit artikel nog een tijdje uitgesteld hebben, hoe kon Ik ook vermoeden dat mijn vele vriendinnen zoo Ijverig waren en ons groote kellmkleed reeds hadden. Maar een héél, héél lief moedertje vroeg mij dringend om ver dere aanvulling want „Ik zou zoo dolgraag deze kellmkamer als bruidsgeschenk voor mijn dochter geven en ik zou 't o zoo spij tig vinden als ik hun zitkamer, in den tijd dat het Jonge paar op reis Is, niet sou kun nen aankleeden omdat ik niet alle onder deden klaar had.** Is dat even een lieve gedachte van deze moeder, om het nestje van haar kinderen zoo’n intiem, knus cachet te geven? Kon Ik anders dan direkt naar potlood en teeken- pedaal onder ons, Hollanders, worden ^er heel wat gevonden, die met een ze- kere fierheid plegen te verklaren, dat sij heelemaal niet familie-zlek zijn, en die graag smalen op anderen, die huns inziens vél aan die ziekte lijden. Hebben zij gelijk of ongeluk? Wie is familieziek? Je hebt inderdaad jnenschen, die doorloopend overdreven in de weer zijn met allerlei verre niehten en neven, alle onbenullige voorvalletjes mach tig interessant achten, zoolang zij maar een van hun familieleden betreffen, en het noodig vinden, elk jaar in hun vacantie de heele familieronde te maken en op allerlei adressen door het heele land een paar da gen neer te strijken omdat daar een onza lige achterneef of aangetrouwde oudtante woont. Zélf zijn ze niet gelukkig, wanneer ze niet zoowat eiken Zondag of week-end *n stoet familieleden, compleet met kinderen en babies, over den vloer hebben, zoo niet voor den heelen dag, dan toch minstens voor de thee! Zulke menschen zijn inderdaad een beet je belachelijk met hun klittlge familie- llefde. Zulke ongeneeslijke famille-zieken, wien de onmogelijke neef altijd no^ nader aan het hart ligt dan de sympathieke „vreemde”, zijn irrlteerend en ongenietbaar. Dat woord „vreemden" ligt hun in den mond bestorven, van vriendschap begrijpen zij doorgaans niets, zij blijven onverschil lig en een beetje wantrouwend jegens al wat „geen eigen” Is, zooals zij het noemen, ïen leuterbrief van nicht Daatje is hun liever dan een bezoek van een interessan ten kennis. Wie In zoo’n familie trouwt, heeft in ’n ommezien met Iedereen ruzie, zoodra hij blijk geeft, het gezelschap van zijn vrienden te verkiezen boven dat van zijn vrouws neven of halfbroers. Het feit, dat hij ongelukkigerwijze van al die lieden „familie” is geworden, moet ze hem blijk baar bij tooverslag bovenmate dierbaar en onmisbaar maken. Als hij een man is, die de menschen slecrts naar hun eigenschappen beoordeelt en toevallige re laties niet laat meespreken; die ’n verve lenden kerel geen greintje minder melig vindt omdat hij toevallig zijn zwager ge worden is, komt het vroeg of laat tot een botsing tusschen de teedere familieklult en den nuchteren nieuweling. Zóó iemand kan wel *ns uit den grond van zijn hart verzuchten: ik ben niet fa milieziek! x oor de ramen der meeste woningen ziet 1 men bijna altijd een paar Cactussen staan. Men ziet somwijlen mooie exemplaren, doch veelal Is het gemeengoed, omdat de typeerende soorten een verzor ging elschen, die niet een ieder kent en vaak ook niet geven kan. Toch zal menig een onzer lezeressen gaarne eens willen weten, waarom haar Cactussen achter blijven in den groei, ofschoon ze meent, dat ze het haar plantenllevelingen aan niéts laat ontbreken. De oorzaken kunnen vele zijn, alhoewel eerst meestal de hoofdschul dige is .de verkeerde wijze van gieten in den winter en in den zomer. sjaal geknipt Is. De blouse heeft *n schoot je en het voorpand heeft kleine plooitjes. Benoodlgde stof 2.50 M. Het patroon Is verkrijgbaar in maat 40, 42, 44 en 46. Flg. 1038. Blouse, gegarneerd met ble zen. Een ronde langs den hals en rechten op het voorstuk en de mouwen. De biezen wor den rond afgesneden en met een knoop en pseudo-knoopsgat versierd. Benoodlgde stof: 2.25 M. van 100 cM. breed. Patroon verkrijgbaar in de maten 40, 42, 44 en 46. POLA. effen gedeelte van het geheele kussen beige gehouden. Het mozaïekwerk vertoont weer roode, beige, bruine, orange, citroengele en tinten. Voor die lezeressen welke orw groote kleed niet vervaardigd hebben, doch wel gaarne een dezer mooie kussens zouden willen maken, wil Ik nog even ver tellen dat de figuren In onze cirkels heusch niet allemaal ev^n groot en nauwkeurig gemeten moeten worden, neen hoor, u tee- kent er maar vroolljk op los, hoekjes of rondjes, *t Is Immers niet voor niets mo zaïek. De achterkant van ons kassen be staat uit beige zijde of satinet. De zijkan ten worden met franje afgewerkt en wel In de gebruikte kleuren. Hiervoor kunnen twee manieren dienen. Men kan bijv, afwisselend een roode, beige, enz. knoopen of wel van Iedere kleur een draad nemen, zoodat zij een heel bonte franje krijgen. No. II van onze teekening (bij kleed II) vertoont weer langwerpige vakjes maar waar wij deze bij *t kleed langs den geheelen omtrek werk ten, valt er in ons kussen maar één enkel te constateeren natuurlijk In een veel groo- tere afmeting. Wij beginnen weer met eerst de bloem te werken. Deze wordt weer oudroee gehou den. De bladeren worden groen en het mo zaïekwerk rond de bloem vertoont zand kleur, zwart en twee tinten blauw. Het effen gedeelte van ons kussen is evenals de bloem oudrose. Ook de ruime zijden strook Is In deze kleur gehouden alsook de ach terkant van het kussen. Nu ons laatste mo del. Dit moet natuurlijk den breeden rand brengen, doch wij hebben dezen voor het kussen in twee halve cirkels aangebracht, hetgeen buitengewoon mooi is. Het effen gedeelte Is bij dit model weer zandkleurig en de mozaïekrand vertoont weer de vroo- Hjke kleurenmengeling van rood, zwart, ci troengeel, hardblauw, zacht- en dleprose, beige ep groen. De rondjes In het werk wor den allemaal zwart gehouden. Een bonte, zware kwast aan een der hoeken vormt de afwerking. Zandkleurige zijde aan den achterkant. Nu kunnen onze lezeressen dus weer Ijverig aan het werken gaan en als deze kussens klaar zijn krijgen wijmaar neen dat zal ik u nu nog maar niet ver- fcJappen. etA tANOELDER. 84 st. opzetten en 5 toeren 1 r., 1 aver, breien. Dan breit men *n gaatjestoer voor t doorhalen van een lintje, aldus: telkens: 1 r„ draad om de naald slaan, 2 r. samenbr., 1 aver, tot aan het einde van de naald. Na dezen gaatjestoer breit men nog 6 toeren 1 r. 1 aver, en dan begint men aan het pa troon, met de witte wol. le toer: telkens: 1 r., 1 aver., 1 r. in één steek breien en de volgende 3 st. aver, sa menbr. .2e toer: aver. 3e toer: telkens: 3 st. aver, samenbr. en in den daaropvolgenden steek 1 r„ 1 aver, en 1 r. breien. - Men krijgt nu dus telkens de 3 samen gebreide steken boven de 3 st. in één en omgekeerd. 4e toer: aver. Deze 4 toeren vormen het aardige pa troon, dat men achtereenvolgens met witte en met rose of Blauwe wol breit. Wanneer men In het geheel ongeveer 50 c.M. heeft gebreid, mindert men, om den anderen toer aan weerskanten van de naald, 1 st., tot men nog 52 st. op de naald heeft. Men blijft steeds In patroon breien en begint nu, als de slaapzak lang genoeg 1», te meerderen, zooato jnen ecrat gemin derd heeft. Dus breit men. om den anderen töer. aan Weerskanten van de naald 2 st. in één st., tot men weer 84 st. op de naald heeft. Dan breit men recht door in pa troon tot aan den boord, 6 toeren 1 r. 1 aver., 1 gaatjestoer en 5 toeren 1 r. 1 aver., waarna men het werk afkant. Het breiwerk wordt slechts luchtig ge streken aan den linkerkant, waarna men de zijnaden dlchtnaalt en *n zijden baby- llnt In de kleur van de strepen door den gaatjestoer rijgt. Het spreekt wel vanzelf, dat deze slaap zak gemakkelijker grooter of kleiner kan worden gemaakt. In plaats van *n lint kan men *n elastiek door den gaatjestoer rijgen, wat niet zoo mooi Is, maar wat In het gebruik practl- scher zal blijken. Maa^ glej. êRUd X9rdJ' die uitrpep zóó als •t Juf^ woord op-de jutete pteate" gebe zigd. Er z&r'fct, Aè schampér verklaren, niet familieziek te zijn, en daarbij doelen op hun eigen broers en zusters, hun naaste verwanten, die ze allemaal even lief niét als wèl zien en voor wier verdere levens loop ze zich geen zier Interesseeren. En dat is minder fraai. Je hebt menschen, uit groote gezinnen afkomstig, die niet weten waar de helft van hun broers en zusters woont, die géén van hun ooms en tantes bij weten ooit gezien hebben, en er geen vermoeden van hebben of ze volle neven bezitten of niet. Gaat het gezin eenmaal uit elkaar, dan wordt er nooit meer geschreven; zoolang de ouders leven, blijft men wel zoo vagelijk van ei kaars omstandigheden op de hoogte, maar daarna sterft de band geheel af. Zoomin als een poes zich afvraagt, waar haar zus jes uit hetzelfde nest beland zouden zijn Interesseeren deze menschen zich voor het tot van hun allernaaste bloedverwanten. Zooiets Is doorgaans teekenend voor den trap van beschaving waarop zij staan. Alle overdrijving nu eens daargelaten: de graad van belangstelling voor de eigen familie leden houdt meestal nauw verband met iemands Innerlijke beschaving. Het pleit altijd voor iemand, wanneer hij hartelljk contact onderhoudt met wie hem het naast staan. Wie den omgang laat verloopen uit onverschilligheid en lamlendigheid, verraadt daarmee een niet geringe Innerlijke grof heid. Als men zulke menschen hoort pra ten, dat ze niet familieziek zijn, kan men de verleiding bijna niet weerstaan, hun eens te zeggen wat men precies van hen denkt. Is er Iets aantrekkelijkere dan een gezin waar alle kinderen innig aan elkaar han gen en elkaar heel het leven door blijven steunen en helpen? Zulke gezinnen zijn er natuurlijk In me- hlgte, maar toch zijn ze lang niet talrijk genoeg in verhouding tot de zeer vele, waar het Anders Is, waar men „niet familieziek” genoeg is om elkaar levenslang in hét oog te houden, laat staan met elkander door dik en dun te gaan. In dit opzicht kunnen wij, kranige Hol landers, een voorbeeld nemen aan de.... Chlneezen en Japanners, die een zeer sterk ontwikkeld familiegevoel bezitten. De on geschreven zedewet heeft de eeuwen door geëischt, dat iedere Japanner zijn behoef tige familieleden bij zich opneemt en hen onderhoudt, en dat gold niet alleen voor de naaste, doch ook voor de meer verwijderde IllllUlllllllllllHIIIIIIIIIIIIHlIllllllllllllllllllllllillllHllllllllllimilllllllllllllllllllHIIIIIIIIIIIIIIIÜIIIIHIIIIIIBIIIIIIÜinillllIlllllllüilinitlt! ..Van alle op deze bladzijde voorkomende genummerde mo dellen, die aan het mode-album „Winterweelde" ontleend zijn, kunnen bü het Patronenkantoor „Panora". Nassauplein 1. Haarlem, patronen be steld worden tegen den prijs van 50 ets. voor complets. 35 ets. voor mantels en japonnen, en 20 ets voor rokken, kleine avondjasjes en kin- derkleeding. Voor toezending per post, ook bij bestelling aan de agen ten 10 ets. extra. Het fraai uitgevoerde album zelf, 160 modellen bevat tend, is aan hetzelfde adres tegen den prijs van 50 ets. verkrijgbaar.” IIHIIIIIIIIIIIIUIIIIIIIIIIIIIIIIIUIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIUIIIIIIIIIIIIIIIIIIIHIIIIUIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII Bij groote planten zijn ook heel goed ha gedissen of padden te plaatsen; bij kleine planten kunnen ze echter meer schade dan nut doen. Hoofdzaak is en blijft reinheid en aan houdend toezicht op ongewer^hte gasten. BOTANICUS lersche kant to bijzonder geschikt om van resten te haken, omdat men verschil lende kleuren kan gebruiken. Deze bestaat uit bloempjes en blaadjes, liefst van dunne koordwol. Een bloempje maakt men op de volgende wijze: vier kettlngsteken, ringetje sluiten, dan vier kettlngsteken, halve vaste In *t ringetje, vier kettlngsteken, enz.; dit zes keer herhalen. Volgende toer In leder boogje, dat door de vier losse ontstaan is, een vaste. Tus schen 2 vaste worden weer vier losse gehaakt, en zoo gaat men door'in *t rond. Men kan deze toeren uitbrelden, al naar gelang men *t bloempje grooter wil hebben. De blaadjes begint men met vier kettlng steken. Hierop haakt men vier vaste. In eiken volgenden toer meerdert men aan be gin en eind een vaste, totdat men er acht heeft. Nu gaat men weer minderen tot er vier over zijn. Hiermee is *t blaadje af. Deze bloempjes en blaadjes rijgt men op een papieren patroontje van *t model dat men maakt en verbindt ze onderling, op dg wijze als men trensjes maakt, dus met eea maasnaald. Hiermee verkrijgt men een alleraardlgdl effect Flg. 1036. Eenvoudige sportblouse van linnen of zijde met opgestikt voorstuk-, plat ten kraag en dubbelen strik. De rug heeft een schouderstukje en de gladde mouwen hebben een kleine manchet. Benoodlgde stof 2 M,van 100 c.M. breed. Patronen In de maten 40. 42. 44 en 46. Flg. 1037. Meer gekleede blouse van effen zijde met smal schouderstuk, waaraan een Men geeft den geheelen winter door wa-. ter, n.l. om de acht of veertien dagen (dit hangt af van de meerdere of mindere droogte der lucht in het vertrek waarin zij overwinteren). Als de aarde droog gaat wor den geeft men des mosgens een weinig wa ter; pas op, niet het lichaam der planten nat maken, doch alleen de aarde bevochti gen. Méér water geven dan noodig Is om niet te verdrogen zou niet bevorderlijk zijn aan de noodlge rust der planten. Ze zouden ontijdig opleven en tengevolge van die voorbarige ontwikkeling krijgt men niet zelden een zwakken en misvormden nieu wen groei, die zeker niet de schoonheid der plant zal verhoogen. mdat het zonnetje nog menlgen dag achter het wolkenfloers zich verschuilt en wijl op de meeste voorjaarsdagen een kille Oosten- of natte Westen-wind zijn booze allures over het bloem- en plantenbed om het woonhuis uitstort, zal ik nog een aardigen, gezelligen vriend uit de bloemenwereld binnenshuis bespreken. Ik bedoel den overweldigend schoenen bloemheester: de Azalea. Deze plant prijkt vroeg en laat In de lente In de bloemenmagazijnen. De eerste lingen zfjn nogal prijzig, doch later zijn ze voor elke beurs te koop, al naar de grootte en kleur van het bloemendek. Wie zonder kennis zich een Azalea aan schaft, neemt er natuurlijk eentje, waar de meeste knoppen al van geopend zijn, want *t oog wordt gestreeld door den bloementooi. Dat Is mis! Er moeten juist nog veel knoppen aanwezig zijn, want dan heeft men. bij een goede behandeling, er wel 4 A 5 dagen plelzier van. Bij zoo’n bloelenden heester behoeft men maar te denken aan een tijdige flinke watergift. Dagelijks zet men den pot in een lauw warm waterbad, totdat *t borrelen ophoudt, want ze verlangen zeer veel water. Aan 'n bloeiende Azalea en aan de nog te openen knoppen komen jonge, licht groene bebladerde takjes „diefjes” te voorschijn. Deze neemt men weg, zoolang de knoppen nog niet geheel ontplooid zijn, maar dan is *t ook gedaan. Immers, ze moeten het volgende jaar knoppen leveren. Dus goed ultkljken bij het wegknippen. Bij een bloeiende Azalea vallen de oudste blaren steeds af. Mochten er te veel afvallen en vergelen, dan kunnen een droge lucht, een sterke bemesting of een aan tasting door thrips daarvan de oorzaak zijn. Tegen dit insect bespuit men met een bloemenspuit een 1% nicotlne-oplossing In lauw water op de blaren. Mochten er bla deren aankomen, die dikachtig aanvoelen en lichtgroen van kleur zijn, dan neemt men deze af en verbrandt ze, want dit verschijnsel Is de besmettelljke oorziekte. Wat moet men doen als de plant uit gebloeid is? Men kan ze zelf bewaren en met eenige zorg en oplettendheid zelfs prachtige resultaten bereiken. Na den bloei neemt men alle bloemresten weg, zet de plant tot einde Mei binnenshuis op een koele, lichte en luchtige plaats met een geringe watergift. Daarna zet men ze bul ten op een licht plekje, maar noch In de schaduw, noch in het scherpe zonlicht. Men neemt de kluit en bloem uit den pot en plaatst ze in den grond met een laagje turfmolm om het stammetje, ten einde het uitdrogen te voorkomen. Als het niet regent^ fnoet er bijna dagelijks gegoten worden boven op den struik. Veel water, veel slappe gier, goed in het licht gezet, doet de Azalea in den na-tljd goed. Voordat de gure dagen komo^brengt men de plant eenigen tijd In een koele kamer, terwijl men nu en dan met lauw warm water giet. De vroege soorten, de rose Mad. Patrick, de zalmrose P a u I S c h m e en de witte Charme de N o 11 brengt men half Januari, maar de grootbloemige Pink Pearl, de roode A p olla e. a. zet men een maand later In de huiskamer. Zoolang in de verwarmde kamer de kleur der bloemen niet te zien is, besproeit men de plant liefst eiken dag met water, want dat Is goed voor de knop pen en houdt den bladafval tegen. Ais een Azalea goed wordt bemest tijdens de zomermaanden, dan behoeft men ze slechts om de 2 of 3 jaar te verpotten In een zeer humusrijken, vruchtbaren grond. Verpot In den herfst, als men de plant binnenhaalt, steeds In lage potten. Ofschoon de’ zomerverplantlng het beste In den tuin geschiedt, kan men, bij gemis aan een tuintje, de Azalea ook binnen houden. Maar dan moet de plant *s zomers zeer licht en luchtig «taan; als t kan, op mooie dagen, buiten op een balcon, of een plat dak. Is er geen andere plaats dan voor het raam, dan moet men dagelijks den pot een weinig draaien, opdat alle deelen der plant van het licht kunner^profiteeren, want anders krijgt men scheeve planten. Wie zijn plant naar genoemde wenken verzorgt, zal inderdaad plelzier hebben van zijn werken en zorgen. Wie volgens bovenstaande wenken de Cactussen behandelt, zal Inderdaad het genoegen smaken zijn planten-lievelingen goed te zien opgroelen, Indien hij nog zorgt dat de dierlijke vijanden worden verdelgd. Hoe muizen en ratten worden weggevan gen weet men wel, alsmede de wijze om slakken te vernietigen. Lastiger zijn de lilliputters onder de Insecten, waaraan vele planten ten offer vallen. Een eerste ver- etochte om dien last zooveel mogelijk te verminderen Is reinheid en oplettendheid; één bloedluto bijtijds dooden, beteekent van honderden exemplaren bevrijd blijven. Een puntig houtje of stopnaald steeds bij d? hand hebben om elk verdacht individu di rect af te maken, Is het beste recept. Mocht men evenwel ontdekken, dat de meeste planten vol parasieten zitten, dan doet men het beste alle planten te bespuiten met zuiveren alcohol. Als men dit *n paar ma len om den anderen dag doet, dan is alles wat niet wenschelljk to. verdwenen. Moch ten luizen bij de wortels op bezoek zijn, hetgeen goed te bemerken valt aan de wollige witte plekken, dan spuit men de wortels af, laat de plant een dagje liggen, waarna deze behandeling een paar dagen wordt herhaald. Tien tegen één Is de wor tel na deze behandeling geheel gezuiverd. blok grijpen en vliegensvlug de ontwerpen van de kellm-kussens op papier brengen. Maar (ik moet toch biechten) dames er is een heel klein tikje zelfzucht bij dit alles, want die dot van 'n moeder beloofde me, dat ik, Indien alles op tijd klaar kwam, mocht komen helpen om de kamer aan te kleeden en wij tweeën zouden de eersten zijn die deze keurige zitkamer zouden be wonderen. Mijn handwerkhart was gevan gen en herinneringen aan het eigen eerste nestje, hè dames.... deden de rest. Ik heb zelfs de brutaliteit gehad om de redactie te vragen, dit kellmartlkel toch vooral gauw een plaatsje te geven want anders zou *t zoo’n groote teleurstelling worden voor die moeder en.... voor mij. Doch nu naar on ze kussens. Natuurlijk hebben de dames, welke kellmkamer dachten uit té r werken, teekening trouw bewaard Zij kunnen direkt constateeren, dat weliswaar in ze kussens hetzelfde motief zich herhaalt maar dat het heel anders wordt gerang- eehikt. ’tZou ook niet leuk zijn als al onze onderdeelen op dezelfde manier vervaar digd werden, dat zou te eentonig worden. Neen, hetzelfde motief, dezelfde kleuren, dezelfde werkwijze, maar dit alles op leder onderdeel van ons kellmgamltuur anders verdeeld, juist dit geeft de bekoring

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1935 | | pagina 15