H DE ENGELSCHE KAPERS DIEFSTAL? I I I I I „Veertig minuten Mussolini” ucïfiaal wm den dag ft "j OP HET STATION VAN STRESA •w VRIJDAG 19 APRIL 1935 Cijfers De Duce van dichtbij Nood op Newfoundland Anti-mollen-campagne 120-jarige overleden ||III1IIIIIIIIIIIIHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIN Op zoek naar goud I// F 250.- een Een held Iminnutintwig SAMENWERKING LANGS DEN WEG i >c> Ift DOOR J. S. FLETCHER I *7 1 - Éi Niemand durfde hem naderen en zelfa zyn schoonzoon ttond voor hem in de houding AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL woes van de „Dally hadden ver- n '9^ o ’eV t h riu1 touw Het zakken. Tot zUn groote geruststelling zag Kapitein Gay was de eerste die zich langs het HU «4 Ik weet Ik Iets Frobenius gesticuleerde met zijn We spraken op de ineengedoken figuur Doctor 1 4 t f Dit is heel mooi. Maar uit hetgeen er Juist aan voorafgaat, volgt dat die 147 grijsaards In 1881 meer kleinkinderen hadden dan thans die 241! En dit Is onrustbarend. schlktheld tot werken door ilde beenen of belde oogen 1 zitten. lang aan. HJj ging met den rug tegen een muur staan. De pook hield hij In de hand. Hl) wees naar Scraye! Wat hebt u met hem gedaan? vroeg hij ruw. langs den weg, déir gaat het om I N et alleen om de eigen auto of fiets denken, maar ook reke ning houden met ande ren. Dan zal het ver keer vlotter worden. Dan wordt de verkeersveilig- he d groot er. Helpt allen mee: meer samenwerking BI) het schemerig licht keek Hal eens om zich heen. HIJ bevond zich In een onderaarsche ruimte, die alleen een toegang door het valluik had. Tegen den muur stonden een aantal groote steenen kruiken, verder was er niets te ontdekken. et rapport van dén „Registrar-General” het hoofd van den Burgerlijken Stand over de in 1931 gehouden volkstelling, is thans openbaar gemaakt. Het is een geschie denis van het Britsche deel van het mensch. dom in cijfers. bij verlies van een hane» voet of een oog over m’n schoonmoeder be- Een vrouw, Ruperta Estrada Dura^no ge naamd, waarschijnlijk de oudste Inwoonster der Vereenlgde Staten, Is te San Francisco (Texas) op 120-Jarigen leeftijd overleden. Zij was een volbloed Amerlkaansch-Indlaan- sche, en Indertijd heeft zjj nog de inname van Mexico door Maximillaan medegemaakt. hij. dat Hal niet erg gewond was. Onmlddellljk werd onderzocht, wat er wel In de kruiken verborgen mocht zijn. Hal klauterde naar den bovenkant van een der vazen en tuurde naar binnen, Van verbs ving viel hl) bijna weer op den grond. Een „antl-mollen''-campagne, georganiseerd door schoolkinderen tijdens hun vacantle, heeft het district Chlem (Zuid-Beieren) bijna ge heel van de mollenplaag bevrijd.’ In totaal werden 20.000 mollen gedood. De dlstrlcts-autoriteiten betaalden aan de kinderen 4 pfennig per mol, en de boeren deden hier nog eens 4 pfennig bij voor eiken mol, die op hun erf werd gedood. Men heeft geconstateerd, dat een dergeljjke kinder-campagne veel goedkooper is, dan offi- cieele methoden. één stap naar voren. Het conventioneels glim lachen, dat bij zulke gebeurtenissen bijna wet is, bleef uit. Flandln zag zijn Itallaanschen col lega voor den eersten keer In zijn leven en men had den indruk, dat het ernstige gelaat van den Duce zijn uitwerking op den Franschen premier niet miste. Ook Flandln was zeer officieel. Toen de belde mannen elkander de hand gaven, za gen zij elkaar vast in de oogen. Laval, die ver volgens door Mussolini verwelkomd werd, lach te en keek zeer opgeruimd. De Duce geleidde daarop zijn gasten naar de gereedstaande auto’s. Flandln vertrok het eerst In den twee den auft> volgde de Duce, die in snelle vaart naar de motorboot reed, welke hem weer onder het stralen der schijnwerpers naar Isola Bella zou terugbrengen. Als men zoo veertig minuten Mussolini heeft gadegeslagen, dan worden vele dingen duide lijk, die men vroeger nooit goed begreep. F „Toen heb Ik den barometer stukgesmeten." maal gesard en afgeblaft had, en als ik m’n schoonmoeder te pakken kon krijgen, sloeg Ik haar tot pulp. En toen ben Ik het huis uit ge gaan.” „Jack. 1 Is reusachtig. Ik zou nooit gedacht hebben, dat Je t zou kunnen!” „Ik ook niet. Maar Ik heb 't gedaan! En Ik ben den heelen dag onder water gebleven. Ik heb vandaag vijf borrels gehad, en Ik moest er maar zes van maken, geloof ik. voor t geluk. Om elf uur gooien ze den boel dicht.” En Jack maakte er zes van, voör t geluk en toen sloeg de klok, en de kastelein riep den heeren toe, dat 't tijd was. Jack krabbelde overeind, en Chick met hem. Ze gingen de tochtdeur door en de koude straat op. „Zoo, en wat nu?” vroeg Chick. Jack schudde het hoofd en zuchtte. „Chick, ouwe jongen,” zei hij, ,Jk zit er ge meen tusschen." „Gemeen tusschen? Hoe zoo?” vroeg Chick verbaasd. „Nou, ik heb Je toch verteld, wat er gebeurd Is, niet?” „Ja, nou...." „Nou dan...." „Wat?” .Dat. snap Je toch? Da’s de heele kwestie. Wat er van morgen gebeurd is. Chick.... ik.... nou.... snap Je dan niet hoe ik er tusschen zit? Ik durf niet naar huis, man, ik durf niet naar huls!” Een Italiaansche berglngsmaatschappU is op het oogenblik bezig te onderhandelen met een te Kaapstad gevestigd bergingssyndlcaat, dat op het oogenblik concessie van de regeering heeft voor het zoeken naar de mlllioenen aan edelmetaal, die zich In de ruimen der ongeveer 300 schepen, welke In de Tafelbaai op den bo dem der zee liggen, zouden bevinden. Dit plaatselijke syndicaat overweegt op het oogenblik het bergingsvaartuig „Sir Gordon” af te staan voor de voortzetting van de pogingen tot berging "an den Oost-Indiëvaarder „Haar lem II" die In 1648 aan den mond van de Zout- rlvler strandde, en met zijn geheele bemanning en mft een lading ter waarde van bijna twee millloen gulden in de diepte verdween. Het ber gingswerk ligt sedert Mei 1934 stil, tengevolge van beschadiging van het bergingsvaartuig De Italiaansche maatschappij, die aan de groote Tafelbaai „goudrush" wil deelnemen, opereert op het oogenblik bij het wrak van een Engelsch schip, dat op een diepte van 400 va dem in de Middellandsche Zee ligt. Dit te de grootste diepte waarop ooit bergingswerk werd verricht. buitengewoon gevaarlijk was. daarom gaf hij gevolg aan het verzoek van den Doctor. Hoort u eens even aan! zei hij. U kunt ons vermoorden als u dat wilt en u kunt de twee weerlooze vrouwen laten dooden. als u dat verkiest, maar als u het doet, weet dan dat u tot het eind toe vervolgd zult worden. We zijn in Engeland!! Vergeet dat niet! Doctor Frobenius nam een snuifdoos en deed kalm een tipje snuif op zijn duim on snoof het op. Ik houd er niet van mijn tijd te ver knoeien met dergelijke onnuttige praatjes, Jongeman. Als ik u en Lord Scraye doodde en de twee dames ook en als u wilt nog zes anderen er bij, dan zou mij nog mets ge beuren. In den loop van den tijd, gedurende welken Ik mijn operaties verricht, heb Ik ge leerd personen, welke zich hinderlijk met mijn zaken bemoeien, te laten verdwijnen. Zooals Monsieur en Madame Charles, veronderstel Ik, zei Jimmie met een grlmmlgen glimlach. - Amuseert u zich, alstublieft, zelf met uw gedachten of veronderstellingen en on derbreekt u mij niet. Ik wil nu met u en Lord Scraye op vreedzame wijze praten. Nu. Jlmmie wees van Scraye. Ja! set hij sarcastisch. Hij Is in goede conditie om vreedzaam te praten, vindt u niet? U hebt hem onschadelijk gemaakt met uw prachtige middelen! Doctor Frobenius stond op en liep naar oen ATT T“* A op d,t blad *Wn d® verzekerlngsvoorwaarden tegen E* ’7^0 b^ levenslange geheele oni ,r, /X 1111 11 r\ O ongevallen verzekerd voor een der volgende ultkeerlngen 1 aJvJo" verlies van belde armen, I of ouder in Engeland, vrouwen. De meeste echtscheidingen hadden plaats tusschen mannen van 40'k 44, en vrouwen van 35 i 39 jaar. Negen Jongens en elf meisjes waren voor hun twintigste Jaar gehuwd enweer gescheiden. En één vrouw en vier mannen van boven de 95 zijn In 1931 gescheiden! Bijna de helft van de bevolking bestaat uit vrijgezellen mannelijk en vrouwelijk. De totalè bevolking bedroeg in 1931 bijna veertig millloen zielen, om juister te zijn 39952.377. Daarvan waren 20.819387 vrouwen en 19.133.010 mannen. Het verschil van 1.686357 is veel geringer dan men algemeen aanneemt. In de groote badplaatsen wonen zes vrouwen tegen vier mannen, hetgeen zeker hieraan toe te schrijven is dat pensionhoudsters uit den aard der zaak vrouwen zijn. Daarentegen wo nen er in de stad Richmond, In Yorkshire, twee maal zooveel mannen als vrouwen. Dit graafschap is ruim drie maal zoo uitgestrekt als het aangrenzende Lancashire, maar telt 663.766 inwoners minder. Lancashire, dat een bevolking heeft van 5.032.177, heeft een iets kleinere oppervlakte dan de provincie Gelder land. De Schotsche „Invasie” van Engeland is in de laatste 80 Jaren geleidelijk toegenomeg, het geen tot gevolg heeft dat de bevolking van Schotland afneemt. In 1931 waren er 366.486 inwoners van Engeland en Wales, die ten Noor den van de „border" geboren waren, tegen 130.087 in 1851. De Ieren waren ten. getale van 381.089 nog iets sterker vertegenwoordigd. Maar er zijn ook Engelschen die den moed hebben zich in het schoone en romantische, maar gure en stormachtige Schotland te ves tigen. In 1931 bedroeg hun aantal 17.189. Het geboortecijfer neemt af. In 1841 waren er op elke 100.000 Inwoners 13.236 kinderen van met ouder dan 4 jaar; thans slechts 7.478. Hiertegenover is het een schrale troost dat de menschen thans langer leven. In 1881 waren er 147 personen van minstens 85 jaar op elke 10.000 Inwoners, thans 241. buffet in de kamer, waar hij een drankje mengde, dat hij In een glas schonk en aan Scraye gaf. Uitstekend! zei Jimmie, die de controle over zijn tong geheel verloren had. Maak er een eind aan! Vergiftig hem! Mijnheer Trickett, uw taal is niet erg gekutecht en de insinuaties zijn hinderlijk Ik had het anders van u verweent. Dit is slechts een middel, om hem weer tot het volle bewustzijn terug te brengen. Drink hiervan! vervolgde hjj, zich tot Scraye wendend en hem het glas toereikend. Daarna ging hij weer zitten en zei: Nu zullen we onze conver satie voortzetten. Ik hoop, dat dit met kalmte zal kunnen verloopen U ziet in, mUnheer Trickett zooals, daar ben ik van overtuigd. Lord Scraye dit doet dat u in mijn macht oent? Ik ben blij, -dat u eindelijk inziet, dat u in een dulvetahol bent terecht gekomen. Nu menschen, die daar Inkomen, zijn gewoon te betalen, om er weer uit te geraken. Ik ben goed op de hoogte met de omstandigheden van Lord Scraye hij is rijk! Van de uwe weet la nog niet veel, maar ik veronderstel, dat ook u niet onbemiddeld bent. Mijnheer Trickett hoeveel bent u waard? Wat bedoelt u daarmee? vroeg Jlmmie. Ik bedoel daarmee, antwoordde Doctor Frobenius, hoeveel wilt u betalen voor uw leven. Versta mi) goed uw leven? (Wordt vervolgd) het niet, antwoordde hij druilerig. Ik ben bang! Bevreesd! oh. mijn God, ik weet niet, wat er te ge beurd! Maar wat hebben ze je gedaan? vroeg Jimmie. Gedaan, versta Je me, geoaan?? Je was heelemaal in orde, toen Je hier kwam, nietwaar? Wat is er sindsdien gebeurd? Heeft hij of Iemand goocheltoeren met Je uit gehaald? Heeft hij je iets gegeven iets gegeven? Scraye schudde het hoofd. Ik weet het - hij. Ik weet het hier i—-L- - niet! herhaalde niet! Ik kwam valsche voorspiegeling ik bedoel ik wel, ik werd hier gebracht om omdat hij Frobenius mijn stiefmoeder onder zijn macht heeft, er met hem over. Oh!! ja? Ja? En toen? Vertel me, wat er gebeurde! Ik weet niet, of er iets gebeurde' Ik dronk een glas wijn met hem; hij scheen erg vriéndelijk en dat te alles! Ik wist niet. v» Men beeft Je bedwelmd! Dat la bet; „Waarom?” „Omdat 't een sjunbool was. Achttien Jaar lang heeft ze me léderen morgen naar den barometer laten kijken, en dan moest ik zeggen, of h(j vooruit ging of niet. Ik kon *t ding niet meer uitstaan. Ik haatte *t. Vanmorgen heb ik ’t van den haak genomen en tegen de steenen van de hall gekeild.” „Da’s sterk, daar sta ik van te kijken.” „Ik stond er zelf ook van te kijken,” zekerde Jack. „Er hing ejn Ingelijste foto van 't strand in Ostende in de hall: die heb ik ook stuk gesmeten.” „Neen toch.” „Absoluut. Achttien jaar achter elkaar, zijn we lederen zomer naar Ostende geweest. Ik griezelde van Ostende, maar zij was er dol op, •J—x e met zooveel spanning verwachte con- ferentie van Stresa, waar Frankrijk. Ita lië en Engeland in het Palazzo Borromeo, gelegen op Isola Bella, het schoone eiland in het Lago Maggiore, den Europeeschen toestand hebben bestudeerd en hun houding ten aan- «len der Dultsche bewapening nader bepaa'd pres uit Parijs, waaraan de hebben, te Zondag gesloten. De conferentie Hg* allen echter nog zóó versch in het geheugen dat we meenden onzen lezers het volgende ty pische stukje wereldgeschiedenis op het station van Stresa niet te mogen onthouden. Een Oostenrijksche collega heeft Mussolini, wachtend op de komst van Flandln en Laval, van zeer nabij gadegeslagen en geeft in een artikel „veertig minuten Mussolini” zijn Lndruk- ken weer: Plotseling stond Mussolini naast ons. Hjj was gekleed in het uniform van eere-korporaal der fascistische militie. Op zijn hoofd droeg hu een zwarte muts, een zoogenaamde „Shashia” «met een rooden kwast, die scherp afstak tegen het grijs van zijn militaire jas Het viel op, dat, on danks de aanwezigheid van ongeveer veertig personen, een zeker triestige stemming 4n den salon van het station te Stresa heerschte Men had den Indruk, dat niemand durfde spreken. In eiken hoek van ae zaal stonden onbeweeglijk als uit ijzer gegoten, carabinieri. Slechts lang zamerhand herkende men de andere personen. Zoo waren er de schoonzoon van den Duce Graaf Ciano. de secretarte-generaal der fascistische partij Starace. de onder-staatssecretaris Suvich. de chef van den Itallaanschen generalen staf, de commandeur der fascistische militie, de po- desta van Stresa, de commandeerende generaal, de politie-chef en vele hooge ambtenaren van het ministerie van bultenlandsche zaken. Toen ik in den salon kwam, sprak Mussolini Juist met Suvich Beiden fluisterden. Suvich stono voort durend in de houding. Het was buitengewoon interessant op een af stand van twee tot drie stappen Mussolin! gade te slaan. Hij te klein gebouwd, maar breed ge- sftiouderd. Zijn geheele houding getuigt van een enorme energie. Ik heb nooit iemand ge zien, uit wiens gelaatstrekken zoon vastbera denheid, zoo'n wil en zoon onverzettelijkheid •preken. Zijn hoofd te geheel naar achteren ge worpen en tijdens het gesprek herhaalt hij deze beweging leder oogenblik. Zijn scherpe onderkin wijst op ’een bijzonder sterk karakter. De ooger. van Mussolini zijn vaak beschreven, maar hier zag men, dat alle beschrijvingen met in staat Zijn den feilen gloed, die er uit straalt, weer te geven. Wanneer hij spreekt, kijkt hij zijn part ner zoo doordringend aan, dat de doorsnee- mensch door deze stekende pupillen moet ge ïntimideerd worden. Mussolini heeft in zijn blik, behalve deze vastberadenheid, nog iets hards entreurigs. Geen enkele maal glimlachte hjj tijdens zijn onderhoud met Suvich. Terwijl de onder-staata- secretarls telkens tijdens het gesprek lachte, bleef Mussolini’s gezicht ernstig. Met een licht knikje nam hij afscheid van zijn meest nabijen polltieken medewerker en wenkte zijn schoon zoon. Het viel op. dat niemand zonder door Mussolini te zijn geroepen, durfde naderen. Ook graaf Ciano stond voor zijn schoonvader in de houding. Het onderhoud duurae slechts zeer kort. Intusschen waren 25 minuten verloopen en het was ons niet duidelijk, waarom de mlnlster- president reeds zoo vroeg op het station was. i Plotseling reed een auto voor en graaf Senm r geleidde een paar heeren naar den salon. De eerste, een elegante grijsaard met een zeer voor naam ulterlUk.' bleek de Fransche geznnt te Rome, graaf Chambrun te zijn. HU begaf zich direct naar Mussolini, nam zUn hoogen hoed af en boog zeer diep voor den Duce. Mussolin! bleef onbeweeglijk en toen hU den gezant de hand reikte, vertrok zUn gezicht niet iiet mln- ^»iste. Het gesprek werd in het Fransch gevoerd, Rechter evenals de vorige op fluisterend:n toon. r Het was zoo stil in de zaal, dat men een blad had kunnen hooren vallen; het leek bijna wel Ondertusschen warén Hal's vrienden druk bezig, om hem te hulp te komen. Allen verzamelden zich om de opening en een stevig touw werd in den kelder neergelaten. een begrafenis. De Duce gedroeg zich als een soeverein. Na ongeveer tien mlauten nam hU afscheid van den gezant. HU bleef alleen. Thans verstomde ook het allerlaatste gesprek, dat In zUn omgeving nog gevoerd werd, zU het dan ook fluisterend cn nauwelijks hoprbaar. Mussolin! liep het perron op en keek of de trein, die Iets te laat bleek te zUn, er nog niet aankwam. Ik was blU. dat Ik niet in de huid stak van den stationschef. Plotseling hoorde men een bel. De stationschef ging salueerend naar Mussolin! en deelde hem mede, dat de trein ieder oogenblik kon b'nnen- loopen. Op hetzelfde moment weerklonk het commando „geeft acht”. Ik zag, hoe Mussolini zUn rechterhand In zUn borstzak stak, zUn hoofd trotsch achterover wierp en zUn andere hand met „grandezza" op den rug hield. WU waren het er allen over eens. dat hU op dat moment sprekend geleek op Napoleon. Toen de trein binnenreed speelde het militair orkest de „Marseillaise”. Het was de gewone ex- -_j salonwagen van Flandln geöóppeld was. Het eerste wat men hoorde waren de belde machinisten van de lo comotief, die met opgeheven arm en met den kreet: „leve de Duce, leve Italië" langs Mus solini reden. HU dankte met opgeheven arm, maar nam direct daarop weer zUn Napoleonti sche houding aan. De reizigers keken uit de ramen verwonderd naar het prachtige beeld dat zich voor hun oogen afspeelde. Allen stonden daar met opgeheven arm, de Duce bleef echter onbeweeglUk. De salonwagen* hield precies stil voor de plaats waar Mussolin! stond. De .Mar seillaise” werd voor de tweede maal gespeeld, commando’s weerkionken. Flandln stapte het eerst uit den trein. Mussolin! salueerde en deed 17 MJ een ongeval met A JjWa“ doodelljken afloop en haar moeder ook en haar zuster ook; dus we gingen ieder Jaar in Augustus naar Ostende Vanmorgen heb Ik m’n hart eens gelucht over Ostende. En toen heb Ik die foto stuk gesmeten- aan splinters.” „Jack, *t klinkt tè mooi om waar te zijn." „En toen heb ik haar de waarheid gezegd over d’r zuster.” „Wat?” „Ja, dat had Ik al achttien Jaar op m’n tong gehad. En nu heb Ik t er uitgegooid. Alles over 1 gezicht van d’r zuster en de manieren van d’r zuster en dien afschuwelUken vrUer van d’r zuster.” „Ai! En wat zei ze?” „Ze kreeg gewoon geen tfjd om wat te zeggen. Ik sloeg maar voortdurend met m’n vuist op tafel en zei pre cies wat me voor I den mond kwam.” „Je valt me verschrlkkelUk i mee,” prees Chick. „Och man, dat Is nog niet eens alles! Toen ben Ik gonnen.” „Da’s niet waar.” „Nou, en óf. Al die kleine speldeprikjes die ik 20 jaar lang heb moeten voelen zonder tégen te spreken, t Moest er nu maar meteen uit! ik heb over d'r uitgepakt, tot ik dacht, dat de zol der naar beneden kwam. Ik heb een stoel dwars door de kamer geschopt, ik heb de leuning vier kant door een portret van m’n schoonvader ge slagen. En de kat heb ik een striJkUzer naar d’r kop gegooid. O Chick, als je eens wist hoe 'n hekel ik aan die kat had. Een cadeautje van m’n schoonmoeder.” „Jack, kerel Je bent een kraan! ik weet niet wat ik zeggen moet.” „Nou, ik wist best wat ik zeggen moeet.” „En toen?” „Toen was *t zoowat uit. Ik had haar maar even precies onder t oog gebracht, wat ik uit Een speciale correspondent Herald" meldt uit St. Johns, dat onder de werk- loozen op New Foundland groote nood heerscht en dat de bevolking verhongert en kou lUdt. In lompen gekleede werklooaen staan in lange rU»n voor de arbeidsbeurzen en zUn nauwelijks In staat zich op de been te houden, terwijl vrouwen en kinderen eveneens in traglschen toestand verkeeren. De werk- loozensteun bedraagt nauwelUks een achtste deel van de ultkeering. die een EngeLsche werk- looze ontvangt. Weliswaar zün de ultkeerlngen onlangs eenlgszlns verhoogd, doch dat staat In geen verhouding tot de stUging der prijzen, vooral van levensmiddelen, die ongeveer vijftien procent bedraagt. In October van het vorige jaar bedroeg volgens een telling eener door de regeertng ingestelde commissie het aantal be- hoeftlgen 5780, doch volgens den correspondent beteekende behoeftig In dit geval zoo goed als geheel zonder voeding en kleeding. De onlusten en demonstraties nemen voortdurend toe. hU gaf je een glas wUn met poeder erin. Sta op span Je wil tot het uiterste in, kerel! Vooruit! Maar Scraye bibberde als een klein kind en zUn oogen zochten angstig de deur. Ik ben bang! zei hU- Ik weet niet, wat me overkomen te! Ik heb mijzelf verloren! Hemel! Ik ben nog nooit zoo bang geweest. HU zal ons vermoorden ons allen. Wie ons allen? Praat niet zoo dwaas! Waar is ‘de markiezin? ZU te ergens! Ergens! En mevrouw Wythenshawe te ook ergens! Maar.... HU hield op en wrong zUn handen. Zenuw achtig en schichtig keek hU naar Jlmmie, als iemand, die om hulp roept. Ik denk, dat zU zU met hem samen werkt met hem! fluisterde hU- Ik denk het! NatuurlUk! zei Jlmmie. Maar - heb Je iets gevonden? Kerel Scraye! Scraye. sta op!!! Nog bevend en onrustig met zUn oogen zoekend stond Scraye langzaam op. Kom hier heen I beval Jlmmie. Beweeg Je, sapristle, vooruit! Kom hier! Hier tus schen dit bureau en die stoel! Wou vooruit, druk met je voet op dat kleedje, probeer op alle plekken! Vooruit, vlug! Ah, Juist wat ik dacht. De stevige greep, die Jlmmie vasthield, ver minderde en plotseling sprongen de metalen armen terug. Scraye had hem verlost. Jlmmie stond vlug op en liep naar den haard en nam een zwaren pook, die daar stond. Juist op dit moment kwam Doctor Frobenius weer binnen. HU keek naar Scraye, die onmiddellUk weer angstig ging zitten en toen naar Jimmle. die hem trotsch aankeek. Ah! Ik'zie, dat u zich bevrijd hebt, mijn beer Trickett! zei hü vriendeUJk. Prachtig, u bent een energiek, vindingrUk Jongmensch. Jlmmie speelde wat met den pook. Ik heb voor wapens gezorgd, zei hU kalm. Ziet u? DoctQr magere hand. Dat te niets, mUn beste Jongen. Op dit moment staat de man, die u hier bracht en die een uitstekend schutter te, verdekt opge steld, het geweer op u gericht Op de minste beweging, al heeft zU slechts den schijn win een aanval, zal hU u een kogel door het hoofd of hart schieten. Maar. Ik geloof niet, dat het noodlg te, dat u geweld gebruikt. Laten we In vrede praten, in vrede! Jlmmie keek den man, die kalm waa gaan trouwd zUn. Dat Ik me hierin moest schikken en daarin moest schikken en doen wat me ge zegd werd, net of Ik een klein kind was en dat ik maar één borrel per dag mocht hebben, en dat Ik niet later dan half elf thuis mocht ko men. En toen heb Ik een schop tegen de tafel gegeven, dat le zoowat doormidden brak. En toen zette Ik m’n hoed op.” ,En ben Je toen de deur uitgegaan?" „Nou, ik ben nog even gebleven, om m’n veters vast te maken, en toen heb ik haar In tusschen verteld, dat *t uit was, en dat ik nog niet eens dood wou liggen in een huis, waar zU later In zou blijven en dat ze me voor de laatste nu dat geweld nutteloos te, mUnheer Trickett. Gaat u zitten. Laten we praten, 'in vrede. HU was vast van overtuigd, dat Doctor Frobenius een Idioot was. die er op de een of andere manier In geslaagd was, zUn geheimzinnige Ideeën uit te voeren en die andere menschen er toe had kunnen bewegen, hem daarbU te helpen. Maar hU zag In, dat de man ook e klok boven U buffet wees twintig I 1 vóór elf. „Schenk nog maar eens vol,” zei Jack De kastelein schonk nog eens vol. Jack dronk het glaasje leeg en keek in 1 vuur van den open haard. Toen ging de deur open en Chick keek naar binnen. „Wat zal je drinken. Jack?” vroeg Chick „1 Zelfde maar weer," zei Jack. .Dubbel „Twee dubbele,” bestelde Chick „Koud van avond.” en'hU ging zitten. „Ja,” zei Jack. Ze wipten den inhoud van hun glas naar binnen. „Nog eentje?” vroeg Chick. „Vooruit maar.” ..Zeg. weet Je vrouw daar wel van?” vroeg Chick weer en trok een bedenkelUk gezicht. „Ja." „Zeker jarig of zoo Iets?" ,Jfeen.” „Ik dacht, kerel, dat Je er maar ééntje per dag mocht hebben.” „Dat mocht ik ook.” w Chick keek weer bedenkelUk, maar ditmaal naar de klok. „Ik dacht dat Je lederen avond om half elf thuis moest zUn,” opperde hU weer. „Moest ik ook.” „Nou....?” Jack wipte den Inhoud van z’n glas weer naar binnen, zette z’n glas neer en keek Chick van terzUde aan. „Er is wat gebeurd.” verzekerde hU- „Waar?” „BIJ mU thuis.” „Je wilt toch niet zeggen....” „Ja,” zei Jack. „Een formeele veldslag. Ik heb den heelen nacht wakker gelegen, om ’t uit te denken. En van morgen, toen ik op stond, is t er uit gekomen.” „Van den verkeerden kant?" „Neen.... ik heb opgespeeld.” „Dat kan ik me niet voorstellen,” verbaasde zich' Chic. - - .Dat moet JU weten, maar toch te T waar." beb mogten staan. van den dag af dat we ge weer keek Jack z’n vriend Chick aan. ,Jk heb tegen m’n vrouw gezegd, dat ik nooit meer thuis kwam.” 91 Chick floot. „Is t waarachtig?” ,4a.” „Oei!” Chick trok aan z’n neus en keek naar z’n halfvol glas. „Kan Ik me eenvoudig niet voorstellen.” „Ik heb gezegd, dat Ik t meer dan beu ben: héér en ’t huis en de meubels en de straat en den heelen boel!” riep Jack. „En wat zei ze toen?” „Niets, ze kreeg de kans niet!” „Wel verdraaid! Ga door, kerel!” Scraye was teruggezonken in zUn stoel. ZUn stem fluisterde schor van angst. Neen, neen, Trickett, zeg dat niet! HU.... hU Ml me, hier te gaan zltteqj Zeg het niet! Jlmmie boog zich zoover mogelljk voor over en keek Scraye recht in de oogen. HU wilde hem zUn wil opdnngen, met alle kracht die in hem was! Scraye moest zUn wil doen! Vooruit! fluisterde MJ met scherpe, dwingende stem. Sta opl Sta op. seg ik je! Ga staan! Vooruit! In 1931 werd „geteld”. WU kregen de cUfera toen als „grondstof”, als „ruw materiaal" voor gelegd. Daarna werden ze geboekt naar de „fa briek” van den Registrar-General. Deze be werkte het ruwe materiaal. HU deed er meer dan drie jaren over. Van de ruwe cUfers maakte hU tot In bUzonderheden uitgewerkte statistieken. HU analyseerde, combineerde, con cludeerde. En wü vernemen vele dingen aardige en onaardige, mooie en leehjke waarop wU nooit bedacht geweest waren. Eén enkel cUfer kan een heele acte van beschuldiging wegens immoraliteit zUn; een ander cUfer kan een nationaal drama, een nationaal blUspel. een nationaal epos formuleeren. Daar zUn cUfers van eer en van schande, van rouw en van vreugde, van trots en van schrielheid. Ik doe eenige grepen. Er waren in 1931 156 personen van 100 Jaar 129 daarvan waren Ah! Lord Scraye, bedoelt u! Ach. zUn geestelUke vermogens heeft hU voor eenigen rijd in mijn dienst willen stellen. HU heeft zich aan mUn denken ondergeschikt gemaakt. Loop naar den d....! Wat zegt u me daar allemaal? Ik durf beweren, dat u hem bedwelmd hebt. Wat hebt u met hem ge daan? En geweer of geen geweer. Ik zal deze pook zoodanig gebruiken, dat u het minder plelzierlg vindt Ik denk, dat de eerste slag toch wel aan zal komen, ondanks dien ver borgen schutter. Dus.... spreek.... of....! Doctor Frobenius boog het hoofd zeer diep. En in het volgende moment klonk een schot. Jlmmie voelde, dat de kogel vlak langs zUn oor In het paneel achter hem gedrongen was. Bevend sprong hU op zU. Scraye kromp, op het hooren van de explosie ineen en bedekte zUn gezicht met zUn handen. Ik denk, zei Doctor Frobenius dat u wel tot de conclusie gekomen zult zUn. geweld nutteloos te, mUnheer Jlmmie voelde zich weer wrevelig, er

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1935 | | pagina 22