H
DE ENGELSCHE KAPERS
DIEFSTAL? I
I
I
I
I
„Veertig minuten Mussolini”
ucïfiaal wm den dag
ft
"j
OP HET STATION VAN
STRESA
•w
VRIJDAG 19 APRIL 1935
Cijfers
De Duce van dichtbij
Nood op Newfoundland
Anti-mollen-campagne
120-jarige overleden
||III1IIIIIIIIIIIIHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIN
Op zoek naar goud
I//
F 250.- een
Een held
Iminnutintwig
SAMENWERKING
LANGS DEN WEG
i
>c>
Ift
DOOR J. S. FLETCHER
I
*7
1
-
Éi
Niemand durfde hem naderen en
zelfa zyn schoonzoon ttond
voor hem in de houding
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
woes
van de „Dally
hadden
ver-
n
'9^
o
’eV
t
h
riu1
touw Het zakken. Tot zUn groote geruststelling zag
Kapitein Gay was de eerste die zich langs het
HU
«4
Ik weet
Ik
Iets
Frobenius
gesticuleerde met zijn
We spraken
op de ineengedoken figuur
Doctor
1
4
t
f
Dit is heel mooi. Maar uit hetgeen er Juist
aan voorafgaat, volgt dat die 147 grijsaards In
1881 meer kleinkinderen hadden dan thans die
241! En dit Is onrustbarend.
schlktheld tot werken door
ilde beenen of belde oogen
1
zitten. lang aan. HJj ging met den rug tegen
een muur staan. De pook hield hij In de hand.
Hl) wees naar Scraye!
Wat hebt u met hem gedaan? vroeg hij
ruw.
langs den weg, déir gaat
het om I N et alleen om
de eigen auto of fiets
denken, maar ook reke
ning houden met ande
ren. Dan zal het ver
keer vlotter worden. Dan
wordt de verkeersveilig-
he d groot er. Helpt allen
mee: meer samenwerking
BI) het schemerig licht keek Hal eens om zich
heen. HIJ bevond zich In een onderaarsche ruimte,
die alleen een toegang door het valluik had. Tegen
den muur stonden een aantal groote steenen kruiken,
verder was er niets te ontdekken.
et rapport van dén „Registrar-General”
het hoofd van den Burgerlijken Stand
over de in 1931 gehouden volkstelling,
is thans openbaar gemaakt. Het is een geschie
denis van het Britsche deel van het mensch.
dom in cijfers.
bij verlies van een hane»
voet of een oog
over m’n schoonmoeder be-
Een vrouw, Ruperta Estrada Dura^no ge
naamd, waarschijnlijk de oudste Inwoonster der
Vereenlgde Staten, Is te San Francisco (Texas)
op 120-Jarigen leeftijd overleden.
Zij was een volbloed Amerlkaansch-Indlaan-
sche, en Indertijd heeft zjj nog de inname van
Mexico door Maximillaan medegemaakt.
hij. dat Hal niet erg gewond was. Onmlddellljk werd
onderzocht, wat er wel In de kruiken verborgen
mocht zijn. Hal klauterde naar den bovenkant van
een der vazen en tuurde naar binnen, Van verbs ving
viel hl) bijna weer op den grond.
Een „antl-mollen''-campagne, georganiseerd
door schoolkinderen tijdens hun vacantle, heeft
het district Chlem (Zuid-Beieren) bijna ge
heel van de mollenplaag bevrijd.’
In totaal werden 20.000 mollen gedood.
De dlstrlcts-autoriteiten betaalden aan de
kinderen 4 pfennig per mol, en de boeren
deden hier nog eens 4 pfennig bij voor eiken
mol, die op hun erf werd gedood.
Men heeft geconstateerd, dat een dergeljjke
kinder-campagne veel goedkooper is, dan offi-
cieele methoden.
één stap naar voren. Het conventioneels glim
lachen, dat bij zulke gebeurtenissen bijna wet
is, bleef uit. Flandln zag zijn Itallaanschen col
lega voor den eersten keer In zijn leven en men
had den indruk, dat het ernstige gelaat van den
Duce zijn uitwerking op den Franschen premier
niet miste. Ook Flandln was zeer officieel. Toen
de belde mannen elkander de hand gaven, za
gen zij elkaar vast in de oogen. Laval, die ver
volgens door Mussolini verwelkomd werd, lach
te en keek zeer opgeruimd. De Duce geleidde
daarop zijn gasten naar de gereedstaande
auto’s. Flandln vertrok het eerst In den twee
den auft> volgde de Duce, die in snelle vaart
naar de motorboot reed, welke hem weer onder
het stralen der schijnwerpers naar Isola Bella
zou terugbrengen.
Als men zoo veertig minuten Mussolini heeft
gadegeslagen, dan worden vele dingen duide
lijk, die men vroeger nooit goed begreep.
F
„Toen heb Ik den barometer stukgesmeten." maal gesard en afgeblaft had, en als ik m’n
schoonmoeder te pakken kon krijgen, sloeg Ik
haar tot pulp. En toen ben Ik het huis uit ge
gaan.”
„Jack. 1 Is reusachtig. Ik zou nooit gedacht
hebben, dat Je t zou kunnen!”
„Ik ook niet. Maar Ik heb 't gedaan! En Ik
ben den heelen dag onder water gebleven. Ik
heb vandaag vijf borrels gehad, en Ik moest er
maar zes van maken, geloof ik. voor t geluk.
Om elf uur gooien ze den boel dicht.”
En Jack maakte er zes van, voör t geluk en
toen sloeg de klok, en de kastelein riep den
heeren toe, dat 't tijd was.
Jack krabbelde overeind, en Chick met hem.
Ze gingen de tochtdeur door en de koude
straat op.
„Zoo, en wat nu?” vroeg Chick.
Jack schudde het hoofd en zuchtte.
„Chick, ouwe jongen,” zei hij, ,Jk zit er ge
meen tusschen."
„Gemeen tusschen? Hoe zoo?” vroeg Chick
verbaasd.
„Nou, ik heb Je toch verteld, wat er gebeurd
Is, niet?”
„Ja, nou...."
„Nou dan...."
„Wat?”
.Dat. snap Je toch? Da’s de heele kwestie.
Wat er van morgen gebeurd is. Chick.... ik....
nou.... snap Je dan niet hoe ik er tusschen
zit? Ik durf niet naar huis, man, ik durf niet
naar huls!”
Een Italiaansche berglngsmaatschappU is op
het oogenblik bezig te onderhandelen met een
te Kaapstad gevestigd bergingssyndlcaat, dat
op het oogenblik concessie van de regeering
heeft voor het zoeken naar de mlllioenen aan
edelmetaal, die zich In de ruimen der ongeveer
300 schepen, welke In de Tafelbaai op den bo
dem der zee liggen, zouden bevinden.
Dit plaatselijke syndicaat overweegt op het
oogenblik het bergingsvaartuig „Sir Gordon” af
te staan voor de voortzetting van de pogingen
tot berging "an den Oost-Indiëvaarder „Haar
lem II" die In 1648 aan den mond van de Zout-
rlvler strandde, en met zijn geheele bemanning
en mft een lading ter waarde van bijna twee
millloen gulden in de diepte verdween. Het ber
gingswerk ligt sedert Mei 1934 stil, tengevolge
van beschadiging van het bergingsvaartuig
De Italiaansche maatschappij, die aan de
groote Tafelbaai „goudrush" wil deelnemen,
opereert op het oogenblik bij het wrak van een
Engelsch schip, dat op een diepte van 400 va
dem in de Middellandsche Zee ligt. Dit te de
grootste diepte waarop ooit bergingswerk werd
verricht.
buitengewoon gevaarlijk was. daarom gaf hij
gevolg aan het verzoek van den Doctor.
Hoort u eens even aan! zei hij. U kunt
ons vermoorden als u dat wilt en u kunt de
twee weerlooze vrouwen laten dooden. als u dat
verkiest, maar als u het doet, weet dan dat
u tot het eind toe vervolgd zult worden. We
zijn in Engeland!! Vergeet dat niet!
Doctor Frobenius nam een snuifdoos en deed
kalm een tipje snuif op zijn duim on snoof
het op.
Ik houd er niet van mijn tijd te ver
knoeien met dergelijke onnuttige praatjes,
Jongeman. Als ik u en Lord Scraye doodde en
de twee dames ook en als u wilt nog zes
anderen er bij, dan zou mij nog mets ge
beuren. In den loop van den tijd, gedurende
welken Ik mijn operaties verricht, heb Ik ge
leerd personen, welke zich hinderlijk met mijn
zaken bemoeien, te laten verdwijnen.
Zooals Monsieur en Madame Charles,
veronderstel Ik, zei Jimmie met een grlmmlgen
glimlach.
- Amuseert u zich, alstublieft, zelf met
uw gedachten of veronderstellingen en on
derbreekt u mij niet. Ik wil nu met u en
Lord Scraye op vreedzame wijze praten.
Nu.
Jlmmie wees
van Scraye.
Ja! set hij sarcastisch. Hij Is in goede
conditie om vreedzaam te praten, vindt u
niet? U hebt hem onschadelijk gemaakt met
uw prachtige middelen!
Doctor Frobenius stond op en liep naar oen
ATT T“* A op d,t blad *Wn d® verzekerlngsvoorwaarden tegen E* ’7^0 b^ levenslange geheele oni
,r, /X 1111 11 r\ O ongevallen verzekerd voor een der volgende ultkeerlngen 1 aJvJo" verlies van belde armen, I
of ouder in Engeland,
vrouwen.
De meeste echtscheidingen hadden plaats
tusschen mannen van 40'k 44, en vrouwen van
35 i 39 jaar. Negen Jongens en elf meisjes waren
voor hun twintigste Jaar gehuwd enweer
gescheiden. En één vrouw en vier mannen van
boven de 95 zijn In 1931 gescheiden!
Bijna de helft van de bevolking bestaat uit
vrijgezellen mannelijk en vrouwelijk.
De totalè bevolking bedroeg in 1931 bijna
veertig millloen zielen, om juister te zijn
39952.377. Daarvan waren 20.819387 vrouwen
en 19.133.010 mannen. Het verschil van 1.686357
is veel geringer dan men algemeen aanneemt.
In de groote badplaatsen wonen zes vrouwen
tegen vier mannen, hetgeen zeker hieraan toe
te schrijven is dat pensionhoudsters uit den
aard der zaak vrouwen zijn. Daarentegen wo
nen er in de stad Richmond, In Yorkshire,
twee maal zooveel mannen als vrouwen. Dit
graafschap is ruim drie maal zoo uitgestrekt
als het aangrenzende Lancashire, maar telt
663.766 inwoners minder. Lancashire, dat een
bevolking heeft van 5.032.177, heeft een iets
kleinere oppervlakte dan de provincie Gelder
land.
De Schotsche „Invasie” van Engeland is in de
laatste 80 Jaren geleidelijk toegenomeg, het
geen tot gevolg heeft dat de bevolking van
Schotland afneemt. In 1931 waren er 366.486
inwoners van Engeland en Wales, die ten Noor
den van de „border" geboren waren, tegen
130.087 in 1851. De Ieren waren ten. getale van
381.089 nog iets sterker vertegenwoordigd.
Maar er zijn ook Engelschen die den moed
hebben zich in het schoone en romantische,
maar gure en stormachtige Schotland te ves
tigen. In 1931 bedroeg hun aantal 17.189.
Het geboortecijfer neemt af. In 1841 waren
er op elke 100.000 Inwoners 13.236 kinderen van
met ouder dan 4 jaar; thans slechts 7.478.
Hiertegenover is het een schrale troost dat
de menschen thans langer leven. In 1881 waren
er 147 personen van minstens 85 jaar op elke
10.000 Inwoners, thans 241.
buffet in de kamer, waar hij een drankje
mengde, dat hij In een glas schonk en aan
Scraye gaf.
Uitstekend! zei Jimmie, die de controle
over zijn tong geheel verloren had. Maak er
een eind aan! Vergiftig hem!
Mijnheer Trickett, uw taal is niet erg
gekutecht en de insinuaties zijn hinderlijk
Ik had het anders van u verweent. Dit is
slechts een middel, om hem weer tot het volle
bewustzijn terug te brengen. Drink hiervan!
vervolgde hjj, zich tot Scraye wendend en
hem het glas toereikend. Daarna ging hij
weer zitten en zei: Nu zullen we onze conver
satie voortzetten. Ik hoop, dat dit met kalmte
zal kunnen verloopen U ziet in, mUnheer
Trickett zooals, daar ben ik van overtuigd.
Lord Scraye dit doet dat u in mijn macht
oent?
Ik ben blij, -dat u eindelijk inziet, dat u
in een dulvetahol bent terecht gekomen. Nu
menschen, die daar Inkomen, zijn gewoon te
betalen, om er weer uit te geraken. Ik ben
goed op de hoogte met de omstandigheden van
Lord Scraye hij is rijk! Van de uwe weet la
nog niet veel, maar ik veronderstel, dat ook
u niet onbemiddeld bent. Mijnheer Trickett
hoeveel bent u waard?
Wat bedoelt u daarmee? vroeg Jlmmie.
Ik bedoel daarmee, antwoordde Doctor
Frobenius, hoeveel wilt u betalen voor uw
leven. Versta mi) goed uw leven?
(Wordt vervolgd)
het niet, antwoordde hij
druilerig. Ik ben bang! Bevreesd!
oh. mijn God, ik weet niet, wat er te ge
beurd!
Maar wat hebben ze je gedaan?
vroeg Jimmie. Gedaan, versta Je me, geoaan??
Je was heelemaal in orde, toen Je hier kwam,
nietwaar? Wat is er sindsdien gebeurd? Heeft
hij of Iemand goocheltoeren met Je uit
gehaald? Heeft hij je iets gegeven iets
gegeven?
Scraye schudde het hoofd.
Ik weet het -
hij. Ik weet het
hier i—-L- -
niet! herhaalde
niet! Ik kwam
valsche voorspiegeling ik bedoel
ik wel, ik werd hier gebracht om
omdat hij Frobenius mijn stiefmoeder
onder zijn macht heeft,
er met hem over. Oh!!
ja? Ja? En toen? Vertel me, wat
er gebeurde!
Ik weet niet, of er iets gebeurde' Ik
dronk een glas wijn met hem; hij scheen erg
vriéndelijk en dat te alles! Ik wist
niet.
v» Men beeft Je bedwelmd! Dat la bet;
„Waarom?”
„Omdat 't een sjunbool was. Achttien Jaar
lang heeft ze me léderen morgen naar den
barometer laten kijken, en dan moest ik zeggen,
of h(j vooruit ging of niet. Ik kon *t ding niet
meer uitstaan. Ik haatte *t. Vanmorgen heb ik
’t van den haak genomen en tegen de steenen
van de hall gekeild.”
„Da’s sterk, daar sta ik van te kijken.”
„Ik stond er zelf ook van te kijken,”
zekerde Jack. „Er hing ejn Ingelijste foto van
't strand in Ostende in de hall: die heb ik ook
stuk gesmeten.”
„Neen toch.”
„Absoluut. Achttien jaar achter elkaar, zijn
we lederen zomer naar Ostende geweest. Ik
griezelde van Ostende, maar zij was er dol op,
•J—x e met zooveel spanning verwachte con-
ferentie van Stresa, waar Frankrijk. Ita
lië en Engeland in het Palazzo Borromeo,
gelegen op Isola Bella, het schoone eiland in
het Lago Maggiore, den Europeeschen toestand
hebben bestudeerd en hun houding ten aan-
«len der Dultsche bewapening nader bepaa'd pres uit Parijs, waaraan de
hebben, te Zondag gesloten. De conferentie Hg*
allen echter nog zóó versch in het geheugen
dat we meenden onzen lezers het volgende ty
pische stukje wereldgeschiedenis op het station
van Stresa niet te mogen onthouden.
Een Oostenrijksche collega heeft Mussolini,
wachtend op de komst van Flandln en Laval,
van zeer nabij gadegeslagen en geeft in een
artikel „veertig minuten Mussolini” zijn Lndruk-
ken weer:
Plotseling stond Mussolini naast ons. Hjj was
gekleed in het uniform van eere-korporaal der
fascistische militie. Op zijn hoofd droeg hu een
zwarte muts, een zoogenaamde „Shashia” «met
een rooden kwast, die scherp afstak tegen het
grijs van zijn militaire jas Het viel op, dat, on
danks de aanwezigheid van ongeveer veertig
personen, een zeker triestige stemming 4n den
salon van het station te Stresa heerschte Men
had den Indruk, dat niemand durfde spreken.
In eiken hoek van ae zaal stonden onbeweeglijk
als uit ijzer gegoten, carabinieri. Slechts lang
zamerhand herkende men de andere personen.
Zoo waren er de schoonzoon van den Duce Graaf
Ciano. de secretarte-generaal der fascistische
partij Starace. de onder-staatssecretaris Suvich.
de chef van den Itallaanschen generalen staf,
de commandeur der fascistische militie, de po-
desta van Stresa, de commandeerende generaal,
de politie-chef en vele hooge ambtenaren van
het ministerie van bultenlandsche zaken. Toen
ik in den salon kwam, sprak Mussolini Juist met
Suvich Beiden fluisterden. Suvich stono voort
durend in de houding.
Het was buitengewoon interessant op een af
stand van twee tot drie stappen Mussolin! gade
te slaan. Hij te klein gebouwd, maar breed ge-
sftiouderd. Zijn geheele houding getuigt van
een enorme energie. Ik heb nooit iemand ge
zien, uit wiens gelaatstrekken zoon vastbera
denheid, zoo'n wil en zoon onverzettelijkheid
•preken. Zijn hoofd te geheel naar achteren ge
worpen en tijdens het gesprek herhaalt hij deze
beweging leder oogenblik. Zijn scherpe onderkin
wijst op ’een bijzonder sterk karakter. De ooger.
van Mussolini zijn vaak beschreven, maar hier
zag men, dat alle beschrijvingen met in staat
Zijn den feilen gloed, die er uit straalt, weer te
geven. Wanneer hij spreekt, kijkt hij zijn part
ner zoo doordringend aan, dat de doorsnee-
mensch door deze stekende pupillen moet ge
ïntimideerd worden. Mussolini heeft in zijn blik,
behalve deze vastberadenheid, nog iets hards
entreurigs.
Geen enkele maal glimlachte hjj tijdens zijn
onderhoud met Suvich. Terwijl de onder-staata-
secretarls telkens tijdens het gesprek lachte,
bleef Mussolini’s gezicht ernstig. Met een licht
knikje nam hij afscheid van zijn meest nabijen
polltieken medewerker en wenkte zijn schoon
zoon. Het viel op. dat niemand zonder door
Mussolini te zijn geroepen, durfde naderen. Ook
graaf Ciano stond voor zijn schoonvader in de
houding. Het onderhoud duurae slechts zeer
kort.
Intusschen waren 25 minuten verloopen en
het was ons niet duidelijk, waarom de mlnlster-
president reeds zoo vroeg op het station was.
i Plotseling reed een auto voor en graaf Senm
r geleidde een paar heeren naar den salon. De
eerste, een elegante grijsaard met een zeer voor
naam ulterlUk.' bleek de Fransche geznnt te
Rome, graaf Chambrun te zijn. HU begaf zich
direct naar Mussolini, nam zUn hoogen hoed af
en boog zeer diep voor den Duce. Mussolin!
bleef onbeweeglijk en toen hU den gezant de
hand reikte, vertrok zUn gezicht niet iiet mln-
^»iste. Het gesprek werd in het Fransch gevoerd,
Rechter evenals de vorige op fluisterend:n toon.
r Het was zoo stil in de zaal, dat men een blad
had kunnen hooren vallen; het leek bijna wel
Ondertusschen warén Hal's vrienden druk bezig,
om hem te hulp te komen. Allen verzamelden zich
om de opening en een stevig touw werd in den
kelder neergelaten.
een begrafenis. De Duce gedroeg zich als een
soeverein. Na ongeveer tien mlauten nam hU
afscheid van den gezant.
HU bleef alleen. Thans verstomde ook het
allerlaatste gesprek, dat In zUn omgeving nog
gevoerd werd, zU het dan ook fluisterend cn
nauwelijks hoprbaar. Mussolin! liep het perron
op en keek of de trein, die Iets te laat bleek te
zUn, er nog niet aankwam. Ik was blU. dat Ik
niet in de huid stak van den stationschef.
Plotseling hoorde men een bel. De stationschef
ging salueerend naar Mussolin! en deelde hem
mede, dat de trein ieder oogenblik kon b'nnen-
loopen. Op hetzelfde moment weerklonk het
commando „geeft acht”. Ik zag, hoe Mussolini
zUn rechterhand In zUn borstzak stak, zUn hoofd
trotsch achterover wierp en zUn andere hand met
„grandezza" op den rug hield. WU waren het er
allen over eens. dat hU op dat moment sprekend
geleek op Napoleon.
Toen de trein binnenreed speelde het militair
orkest de „Marseillaise”. Het was de gewone ex-
-_j salonwagen van
Flandln geöóppeld was. Het eerste wat men
hoorde waren de belde machinisten van de lo
comotief, die met opgeheven arm en met den
kreet: „leve de Duce, leve Italië" langs Mus
solini reden. HU dankte met opgeheven arm,
maar nam direct daarop weer zUn Napoleonti
sche houding aan. De reizigers keken uit de
ramen verwonderd naar het prachtige beeld
dat zich voor hun oogen afspeelde. Allen stonden
daar met opgeheven arm, de Duce bleef echter
onbeweeglUk. De salonwagen* hield precies stil
voor de plaats waar Mussolin! stond. De .Mar
seillaise” werd voor de tweede maal gespeeld,
commando’s weerkionken. Flandln stapte het
eerst uit den trein. Mussolin! salueerde en deed
17 MJ een ongeval met
A JjWa“ doodelljken afloop
en haar moeder ook en haar zuster ook; dus
we gingen ieder Jaar in Augustus naar Ostende
Vanmorgen heb Ik m’n hart eens gelucht over
Ostende. En toen heb Ik die foto stuk gesmeten-
aan splinters.”
„Jack, *t klinkt tè mooi om waar te zijn."
„En toen heb ik haar de waarheid gezegd
over d’r zuster.”
„Wat?”
„Ja, dat had Ik al achttien Jaar op m’n tong
gehad. En nu heb Ik t er uitgegooid. Alles over
1 gezicht van d’r zuster en de manieren van
d’r zuster en dien afschuwelUken vrUer van d’r
zuster.”
„Ai! En wat zei ze?”
„Ze kreeg gewoon geen tfjd om wat te zeggen.
Ik sloeg maar voortdurend met m’n vuist op
tafel en zei pre
cies wat me voor I
den mond kwam.”
„Je valt me
verschrlkkelUk i
mee,” prees Chick.
„Och man, dat
Is nog niet eens
alles! Toen ben Ik
gonnen.”
„Da’s niet waar.”
„Nou, en óf. Al die kleine speldeprikjes die
ik 20 jaar lang heb moeten voelen zonder tégen
te spreken, t Moest er nu maar meteen uit! ik
heb over d'r uitgepakt, tot ik dacht, dat de zol
der naar beneden kwam. Ik heb een stoel dwars
door de kamer geschopt, ik heb de leuning vier
kant door een portret van m’n schoonvader ge
slagen. En de kat heb ik een striJkUzer naar d’r
kop gegooid. O Chick, als je eens wist hoe 'n
hekel ik aan die kat had. Een cadeautje van
m’n schoonmoeder.”
„Jack, kerel Je bent een kraan! ik weet niet
wat ik zeggen moet.”
„Nou, ik wist best wat ik zeggen moeet.”
„En toen?”
„Toen was *t zoowat uit. Ik had haar maar
even precies onder t oog gebracht, wat ik uit
Een speciale correspondent
Herald" meldt uit St. Johns, dat onder de werk-
loozen op New Foundland groote nood heerscht
en dat de bevolking verhongert en kou
lUdt. In lompen gekleede werklooaen staan
in lange rU»n voor de arbeidsbeurzen en
zUn nauwelijks In staat zich op de been te
houden, terwijl vrouwen en kinderen eveneens
in traglschen toestand verkeeren. De werk-
loozensteun bedraagt nauwelUks een achtste
deel van de ultkeering. die een EngeLsche werk-
looze ontvangt. Weliswaar zün de ultkeerlngen
onlangs eenlgszlns verhoogd, doch dat staat In
geen verhouding tot de stUging der prijzen,
vooral van levensmiddelen, die ongeveer vijftien
procent bedraagt. In October van het vorige
jaar bedroeg volgens een telling eener door de
regeertng ingestelde commissie het aantal be-
hoeftlgen 5780, doch volgens den correspondent
beteekende behoeftig In dit geval zoo goed als
geheel zonder voeding en kleeding. De onlusten
en demonstraties nemen voortdurend toe.
hU gaf je een glas wUn met poeder erin. Sta
op span Je wil tot het uiterste in, kerel!
Vooruit!
Maar Scraye bibberde als een klein kind en
zUn oogen zochten angstig de deur.
Ik ben bang! zei hU- Ik weet
niet, wat me overkomen te! Ik heb mijzelf
verloren! Hemel! Ik ben nog nooit zoo bang
geweest. HU zal ons vermoorden ons
allen.
Wie ons allen? Praat niet zoo dwaas!
Waar is ‘de markiezin?
ZU te ergens! Ergens! En mevrouw
Wythenshawe te ook ergens! Maar....
HU hield op en wrong zUn handen. Zenuw
achtig en schichtig keek hU naar Jlmmie, als
iemand, die om hulp roept.
Ik denk, dat zU zU met hem samen
werkt met hem! fluisterde hU- Ik denk
het!
NatuurlUk! zei Jlmmie. Maar - heb Je
iets gevonden? Kerel Scraye! Scraye.
sta op!!!
Nog bevend en onrustig met zUn oogen
zoekend stond Scraye langzaam op.
Kom hier heen I beval Jlmmie. Beweeg
Je, sapristle, vooruit! Kom hier! Hier tus
schen dit bureau en die stoel! Wou vooruit,
druk met je voet op dat kleedje, probeer op
alle plekken! Vooruit, vlug! Ah, Juist wat ik
dacht.
De stevige greep, die Jlmmie vasthield, ver
minderde en plotseling sprongen de metalen
armen terug. Scraye had hem verlost. Jlmmie
stond vlug op en liep naar den haard en
nam een zwaren pook, die daar stond. Juist op
dit moment kwam Doctor Frobenius weer
binnen. HU keek naar Scraye, die onmiddellUk
weer angstig ging zitten en toen naar Jimmle.
die hem trotsch aankeek.
Ah! Ik'zie, dat u zich bevrijd hebt, mijn
beer Trickett! zei hü vriendeUJk. Prachtig,
u bent een energiek, vindingrUk Jongmensch.
Jlmmie speelde wat met den pook.
Ik heb voor wapens gezorgd, zei hU kalm.
Ziet u?
DoctQr
magere hand.
Dat te niets, mUn beste Jongen. Op dit
moment staat de man, die u hier bracht en
die een uitstekend schutter te, verdekt opge
steld, het geweer op u gericht Op de minste
beweging, al heeft zU slechts den schijn win
een aanval, zal hU u een kogel door het hoofd
of hart schieten. Maar. Ik geloof niet, dat het
noodlg te, dat u geweld gebruikt. Laten we
In vrede praten, in vrede!
Jlmmie keek den man, die kalm waa gaan
trouwd zUn. Dat Ik me hierin moest schikken
en daarin moest schikken en doen wat me ge
zegd werd, net of Ik een klein kind was en dat
ik maar één borrel per dag mocht hebben, en
dat Ik niet later dan half elf thuis mocht ko
men. En toen heb Ik een schop tegen de tafel
gegeven, dat le zoowat doormidden brak. En toen
zette Ik m’n hoed op.”
,En ben Je toen de deur uitgegaan?"
„Nou, ik ben nog even gebleven, om m’n
veters vast te maken, en toen heb ik haar In
tusschen verteld, dat *t uit was, en dat ik nog
niet eens dood wou liggen in een huis, waar zU
later In zou blijven en dat ze me voor de laatste
nu
dat geweld nutteloos te, mUnheer Trickett.
Gaat u zitten. Laten we praten, 'in vrede.
HU was
vast van overtuigd, dat Doctor Frobenius
een Idioot was. die er op de een of andere
manier In geslaagd was, zUn geheimzinnige
Ideeën uit te voeren en die andere menschen
er toe had kunnen bewegen, hem daarbU te
helpen. Maar hU zag In, dat de man ook
e klok boven U buffet wees twintig
I 1 vóór elf.
„Schenk nog maar eens vol,” zei Jack
De kastelein schonk nog eens vol. Jack dronk
het glaasje leeg en keek in 1 vuur van den
open haard. Toen ging de deur open en Chick
keek naar binnen.
„Wat zal je drinken. Jack?” vroeg Chick
„1 Zelfde maar weer," zei Jack. .Dubbel
„Twee dubbele,” bestelde Chick „Koud van
avond.” en'hU ging zitten.
„Ja,” zei Jack.
Ze wipten den inhoud van hun glas naar
binnen.
„Nog eentje?” vroeg Chick.
„Vooruit maar.”
..Zeg. weet Je vrouw daar wel van?” vroeg
Chick weer en trok een bedenkelUk gezicht.
„Ja."
„Zeker jarig of zoo Iets?"
,Jfeen.”
„Ik dacht, kerel, dat Je er maar ééntje per
dag mocht hebben.”
„Dat mocht ik ook.” w
Chick keek weer bedenkelUk, maar ditmaal
naar de klok.
„Ik dacht dat Je lederen avond om half elf
thuis moest zUn,” opperde hU weer.
„Moest ik ook.”
„Nou....?”
Jack wipte den Inhoud van z’n glas weer
naar binnen, zette z’n glas neer en keek Chick
van terzUde aan.
„Er is wat gebeurd.” verzekerde hU-
„Waar?”
„BIJ mU thuis.”
„Je wilt toch niet zeggen....”
„Ja,” zei Jack. „Een formeele veldslag. Ik heb
den heelen nacht wakker gelegen, om ’t uit te
denken. En van morgen, toen ik op stond, is t
er uit gekomen.”
„Van den verkeerden kant?"
„Neen.... ik heb opgespeeld.”
„Dat kan ik me niet voorstellen,” verbaasde
zich' Chic. - -
.Dat moet JU weten, maar toch te T waar." beb mogten staan. van den dag af dat we ge
weer keek Jack z’n vriend Chick aan. ,Jk heb
tegen m’n vrouw gezegd, dat ik nooit meer
thuis kwam.” 91
Chick floot. „Is t waarachtig?”
,4a.”
„Oei!” Chick trok aan z’n neus en keek naar
z’n halfvol glas.
„Kan Ik me eenvoudig niet voorstellen.”
„Ik heb gezegd, dat Ik t meer dan beu ben:
héér en ’t huis en de meubels en de straat en
den heelen boel!” riep Jack.
„En wat zei ze toen?”
„Niets, ze kreeg de kans niet!”
„Wel verdraaid! Ga door, kerel!”
Scraye was teruggezonken in zUn stoel. ZUn
stem fluisterde schor van angst.
Neen, neen, Trickett, zeg dat niet!
HU.... hU Ml me, hier te gaan zltteqj Zeg
het niet!
Jlmmie boog zich zoover mogelljk voor
over en keek Scraye recht in de oogen. HU
wilde hem zUn wil opdnngen, met alle kracht
die in hem was! Scraye moest zUn wil doen!
Vooruit! fluisterde MJ met scherpe,
dwingende stem. Sta opl Sta op. seg ik je!
Ga staan! Vooruit!
In 1931 werd „geteld”. WU kregen de cUfera
toen als „grondstof”, als „ruw materiaal" voor
gelegd. Daarna werden ze geboekt naar de „fa
briek” van den Registrar-General. Deze be
werkte het ruwe materiaal. HU deed er meer
dan drie jaren over. Van de ruwe cUfers
maakte hU tot In bUzonderheden uitgewerkte
statistieken. HU analyseerde, combineerde, con
cludeerde.
En wü vernemen vele dingen aardige en
onaardige, mooie en leehjke waarop wU
nooit bedacht geweest waren. Eén enkel cUfer
kan een heele acte van beschuldiging wegens
immoraliteit zUn; een ander cUfer kan een
nationaal drama, een nationaal blUspel. een
nationaal epos formuleeren. Daar zUn cUfers
van eer en van schande, van rouw en van
vreugde, van trots en van schrielheid.
Ik doe eenige grepen.
Er waren in 1931 156 personen van 100 Jaar
129 daarvan waren
Ah! Lord Scraye, bedoelt u! Ach. zUn
geestelUke vermogens heeft hU voor eenigen
rijd in mijn dienst willen stellen. HU heeft
zich aan mUn denken ondergeschikt gemaakt.
Loop naar den d....! Wat zegt u me
daar allemaal? Ik durf beweren, dat u hem
bedwelmd hebt. Wat hebt u met hem ge
daan? En geweer of geen geweer. Ik zal deze
pook zoodanig gebruiken, dat u het minder
plelzierlg vindt Ik denk, dat de eerste slag
toch wel aan zal komen, ondanks dien ver
borgen schutter. Dus.... spreek.... of....!
Doctor Frobenius boog het hoofd zeer diep.
En in het volgende moment klonk een schot.
Jlmmie voelde, dat de kogel vlak langs zUn
oor In het paneel achter hem gedrongen was.
Bevend sprong hU op zU. Scraye kromp, op
het hooren van de explosie ineen en bedekte
zUn gezicht met zUn handen.
Ik denk, zei Doctor Frobenius dat u
wel tot de conclusie gekomen zult zUn.
geweld nutteloos te, mUnheer
Jlmmie voelde zich weer wrevelig,
er