fi
1
vee
naar
I
/-n
/di
Waarom geen Nederiandsch
Rusland
n
Plaats dan een „Omroeper”
gezinnen
1
voor 80.
•AMSTER
GÖ
^3
DE ONDERHANDELINGEN
TE MOSKOU
Tl
if
Dinsdag 30 April 1935
MO
-
x
i yis
0
!2i
I
L
‘li-'
r
’t*'X.
E
m
Van het kastje naar den
muur
-
dos X
Het officieels struikelblok
«e».
Lente in ZnU-DniteeMand
1
i
Zoo wordt het ondeskundige pu
bliek zand in de oogen
gestrooid
>1
Bittere ontgoocheling
BK
ZUIDCtftt
F
De „Arend” naar Suex
Hernieuwde poging
Lwrlinggn d«r zesde klasse van een aantal Amsterdamsche scholen zijn Maandag
naar de vacantiekinderhuizon te Nunspeet, Renkum en Valkeveen vertrokken
K. XVIII uit Kaapstad vertrokken
-
Noordwijk, dun huur J. B. V. M. J
van de Mortel
betreedt in gezelschap van
freule Gevers de woning van den burgemeester van
r
»7
di"
I I
.Vfl
j
A
S3K
1
r
■pwpM~»l
i
X
het
woord
,s
J
i
I
Ma
I
i
4
i
nt X
•m malven, MM MumoHw^»U worden
Vele bekende rweef vliegers hebben deelgenomen eaa den zweef vliegdag, die op het vliegveld te Trebbin la DuMeohload
werd gehouden Tevens word hot eerste zweef vliegtuig van hot DuMsehe leger, .Pionier* gedoopt
I
4
of eigenlek
Tein op ander-
.Jk heb in mijn leven, aooals alle menechen.
al heel wat teleurstelling moeten ondervinden.”
vervolgde de heer Wolmerstett zijn verhaal,
maar soo n bittere ontgoocheling als ons bij den
heer Hartog te beurt viel, was nog wel het erg
ste van hetgeen ik ooit ervaren heb. Dete leider
was in het geheel niet enthousiast over hetgeen
wi) gedaan hadden. Hij was seifs merkbaar ont-
Memd! Op t|jn. voor ons al heel onverwachte
“T
Tenslotte wees de beer Wolmerstett er met
nadruk op, dat de regeertng heel goed weet, dat
Rusland van effleleei Nederiandsch interme
diair niet gediend is, t___ Z
hier niet officieel erkend wordt. „DAArom
juist onze tusechenkomst aoo*n prachtig
I
f
Sfc&L,»
naar Moskou, heen en terug, gevlogen In 18
uren van Berlijn naar Moei
naar Welikje Luki, een vilt
half uur vliegen van Moskou gelegen. De mar
conist kreeg n.l bericht, dat het slecht weer
was boven Moskou, en daarom hebben wij m
het vorengenoemde dorpje overnacht. Het we»
prachtig weer, toen wij tenslotte boven Moskou
vlogen, en toen ik naging, wat mij daar boven
dat Russische gebied gebracht had. was er maar
één wenach, Mn vurige begeerte tn mij. dat ik
toch sou mogen slagen, om aan dat wanbedrijf
van afslachten van drachtig vee een eind te
maken.”
Toen kwam, naar onse gastheer verder ver
telde, het gewichtige oogenbllk. waarop de con
ferentie plaats had met den Ruasischen func
tionaris van de Exportcheb”
veer 30 personen (dat was ik in Berlijn te «re
ten gekomen) getracht hadden, voor dezelfde
aangelegenheid in Rusland te komen, maar zij
hadden géén pasvisum kunnen krijgen. Wij
hadden het dus al een heel eind vérder ge
bracht.**
Mxsr hebt u toen niet geprobeerd, het oor
deel van den minister persoonlijk te vragen?”
luidde onze volgende vraag.
De heer Wolmerstett glimlachte even. „Wat
wjj nog geprobeerd hebben, zult u dadelijk ver
nemen. Ik heb toen allereerst den regeerlngs-
commiasaris Ir. Louwes opgebeld, en hem een
onderhoud gevraagd, dat mjj toegestaan werd.
Daar was het van hetzelfde laken een pak. Al
lerlei bezwaren tegen verkoop aan Rusland, en
er mocht ook niet op credlet geleverd warden.”
„Maar vond u dat zelf dan ook geen bezwaar,
sm aan Rusland op credlet te leveren?” onder
braken wjj even den verteller.
h/f
b I
-*r_>
Da sluiting van bat Triduüm ta Lourdoa
Da zegen mat het Aüerhalllgsta wordt go.
gaven tijdens de Indrukwekkende slotpleeb-
tigheld. die naar schatting deer ongeveer
150.000 personen werd bijgewoond
l*.
,:^v^
i
1-
I
f
waarvoor wjj hem hier weer aam
laten.
„Na een uitvoerige bespreking in ons dage-
Ifjkach bestuur, zijn de heer van Meerveld en
Ik naar het kantoor van de Nederlandsche Vee
houderij-Centrale getrokken, om een onderhoud
te hebben met den heer D E. C. Hartog
■en medewerker schrijft ons:
Naar aanleiding van de onlang» gepubliceer
de berichten betreffende mislukte pogingen van
het bestuur van den Algemeene Nederlandsche
Melkveehouders-Bond, om op groote schaal ons
vee naar Rusland te doen exporteeren, en bet
daarop verstrekte communiqué van Regeertngs-
wege, hebben wfl den beer C. Wolmerstett,
secretaris van voornoemden bond, om nadere
bijzonderheden gevraagd, welke een helderder
licht konden werpen op de gevoerde onderfum-
delingen, daar uit hetgeen daaromtrent bericht
«ras, voor de oningewtjden nog maar weinig Viel
op te maken.
WU vroegen den heer Wolmwsleti dan aller
eerst, wat hem genoopt bad, zich met Rusland
in verbinding te stellen
„Kijk eena. u weet wel, dat de heer van Meer
veld, die onse voorzitter ia, en ik beiden in hart
en ziel boeren z0n, al is het lang geleden, dat
ik mijn veehouderij had. Maar dan gaat het je
toch soo aan bet hart, als je zien moet, hoe
daar 130 000 koeien afgeslacht worden sooals
dat in bet najaar van 1033 gebeurde, en in 1334
■ouden IMDOO drachtige vaarsen denk eens
even, wat dat zeggen will afgeslacht wor
den! Daarop hebben wij de zaak in het bestuur
besproken, en de verzuchting werd geslaakt:
„Konden we de beesten toch msar naar Rus
land kwijt, want daar hebben ie er soo*n ge
brek aan!" Nu, na wat heen en weer gepraat,
werd dan besloten, dat ik maar eens naar Rus-
„Mur was bet toen misschien niet uctischer
geweest, eerst overleg met den Haag te ple-
senr" merkten wU on, maar onmiddellük maak
te de heer Wolmerstett een afwerend handge
baar en aside: „Juist niet! Dan sou ons ge
vraagd sjjn, M Rusland wel koopen wilde, en
mpi r wf .*1 - i - wedt *i j-lsv.iB n s~> Is z i Maan
n><> weiKê voorstellen wy Konnen Komen, neen,
WU wilden bü onas regeertng goed beslagen ten
ija komin, om ta kunnen aeggen: ..Nu is het
aoover; nu kan er oen eind komen aan dat
ellendigs aMachten on inblikken van drachtig
VOO."
Daarop vertelde ds afgevaardigde van de Ne
derlandsche boeren ons, hoe hij naar Berlijn
was gegaan, omdat in Nederland geen pasvtoum
voor Rusland is te krijgen, ^b omdat ik spoed
■etrtor ds naak wilde aettaa, beb ik van Berlijn
omdat tanners Rusland
d'union geweest, maar.... men wO «pnvoudic
dien kant niet uit, en dat is voor den gebeelen
Ncderlandseben boerenstand diep te betreu
ren.” besloot de boer WolmegZott verontwaar
digd.
JJaM" was toch over te praten geweest. Als
«rij nu eerst maar met een offerte bij Rusland
konden komen, dan hadden wij toch gezien
bet gebrek aan vee in Rusland onze beta-
lingscondltles nader kuqrien stlpuleeren. Maar
men heeft niet eens de moeite genomen, ons
een calculatie voor te leggen. Men zond ons
eenvoudig van bet kastje naar den muurl Men
wilde blijkbaar geen uitvoer. Ik werd afge
scheept met de toezegging van ir. Louwes, dat
hij nog eens met den minister sou spreken. En
na een paar weken wachten kwam een briefje
met een afwijzende beschikking. Altijd weer de
vraag, of wjj persoonlijk een bod wilden doen.
Maar daar ging bet natuurlijk niet om. Toeu
hebben we geschreven aan bet Dagelijksch Be
stuur van de Veehouderij-Centrale en om een
onderhoud gevraagd. Het antwoord kwam in;
men zou ons’ ontvangen. Ben der bestuursleden
van onsen bond, de heer H. Brinkman, van
Zaandam, ging met mij mee, en toen wij dach
ten, een onderhoud met voomoemd dagelijksch
bestuur te hebben, werden vrij.... op de trap
ontvangen door den heer Hartog, die noodig
naar bet Departement van Economische Zaken
moest. Als wij wilden, mochten wjj wal gist
hem tneegaanl WU hebben dat toen maar ge
daan en op het Departement opnieuw geconfe
reerd met den heer Hartog. in tegenwoordig
heid van den heer Kielstra, den vroegeron
secretaris van de Zeeuwsche Maatschappij van
Landbouw. Toen deed de heer Hartog een ver
rassende ontdekking. Toen pas* bemerkte hij
naar zijn zeggen dat wij niet kwamen om
vee te verkoopen, maar als tusachenpersonen
dienst wilden doen. (Wat was ik blij, (lat de
heer Brinkman getuige was van dit onderhoud!)
De heer Hartog verklaarde nota bene, dat hjj
mij den vorigen keer niet goed begrepen had.
Maar nu konden we op hem rekenen. Nu sou
de zaak gauw in orde komen. Nu «ouden we
spoedig prijzen opkrijgen, waarvoor de regee-
ring koelen wilde afstaan aan Rusland
Weer pauseerde de heer Wolmerstett even,
om op andere wijze uiting te geven aan sljn
ergernis, welke uitlatingen wfj maar buiten dit
interview laten.
„Twaalf dagen later intusschen werden we
kelijks ongeveer 10.000 drachtige koebedeten af
geslacht kreeg Ut bericht, dat men van tue-
schenhandelaren geen diensten kon aanvaar
den. precies bet legimvirgeetiHi dm van bet
reen ds beer Harteg ons had ieegesegd! Is bet
niet diep treurig? WIJ kwamen toch niet als
baantjesgasten, niet voor onse persoonlijke be
langen; wij wilden er geen cent aan verdienen,
maar wij kwamen ta het belanp van den ge-
heelen boerenstand, van om geheele land! Alle
insiders vtnden bet dan ook een schandelijke
bejegening-
alfewm dw shlultlng m 0»d««A»lljkw
drooglegging ven de Zuldarz»», dat door
Hsdsrieodsehs Ingenieurs, die een enoursio
Hr Ma „Arend”, onder beval van den I
tenant ter zeer dar le klasse, J. K Bolksm.
Maandagmorgen te Port Bald aangekoenw
vertrekt beden vandaar naar Buea
Jfog wilden wij bet niet opgeven. Door een
bevriende relatie, welke in den Haag machti
gen invloed beeft, werd ons aangeraden, ons in
verbinding te stellen met den secretaris-gene-
raal van Economische Zaken, mr. dr. A A van
Rhljn. Maar dem schreef ens tenslotte, dat, als
allerlei bonden zich met den uitvoer van vee
gingen bemoeien, de eenheid van optreden van
Nederland zou worden geschaad!” Ik vrMg
toch! Wij wilden juist niet als bond optreden,
maar hadden ons tot de regeertng gewend. De
heer Zwanenberg mbeBt adviseeren, werd ons
verzekerd, maar ik kan heel goed begrijpen, dat
een groot-industrieel als de beer Zwanenberg,
er de voorkeur aan geeft, dat wekelijks 10.00#
koebeesten worden ingeblikt, inplaats van groo
te partijen vee naar Rusland te exporteeren,
maar.dan is, volgens ons, ds heer Zwanen
berg niet op zjjn plaats als regeerings-advi-
seur.”
Toen kwam de heer Wolmerstett nog even
terug op de argumenten van den beer Hartog,
die ojt. ook directeur is van het „Nederlandsen
Rundveestamboek”. Deze had nl. betoogd, dat
als Nederiandsch vee naar Rusland gezonden
werd, men de kans lien, later op de internatio
nale markt de producten van den Ruasischen
veestapel als gevaarlijke concurrenten te ont
moeten. Daartegenover had de heer Wolmer
stett geantwoord: „Den hebt als directeur
van het .Nederiandsch Rundveestamboek” het
land ook geen goeden dienst bewezen, door uw
stemboekvee over de geheele wereld te versprei
den door ultgebreiden export,” op welke uit
lating de heer Hertog ntot had gereageerd.
„Maar soo ziet u” aldus de beer Wolmerstett
tegen ons ^op welke wQae bet ondeskundig
pubbsk sand ta da oogen wordt gestrooid.”
Van den oommandant van da K XVIII is esc
telegram ontvangen, dat de K. xvm Maandag
te 3 uur uit Kaapstad 1» vertrokken.
Alles wel aan boord. Geen bijsondera.
„Is het julal. dat Rusland tot een ongvümi-
teerd kwantum ons vee wfl koopen?” wilden wij
weten, waarop de heer Wolmerstett antwoord
de: „Daarop kan Ik volmondig .Ja” seggen. Mil
werd bij dat onderhoud veraekerd. dat Rusland
koeien, hoofdzakelijk fokvee. fok varkens en
spek, vooral het dikke spek van 7 e.M., dat bü
ons niet gewild la, graag koopen wil. Geen
..cheese and butter” werd er bij geaegd. Nu
moet u weten, dat ik aanvankelijk beswaar had
tegen uitvoer van levende varkens, omdat die
altijd onderhevig zijn aan basmettelijke ziekten,
en het heel riskant is, om ze goed en wel en tn
gezonden toestand in het land van bestemming
te krijgen BU ons geheele dagelijksch bestuur
zat de gedachte voor, dat de verzendingen voor
100 pet moesten slagen Daarom was tk ook
voornemens, persoonlijk het vee naar Rusland
te brengen, mgt onse Hbllandsche boerenjon
gen» Eerst dachten we. ae per trein te renden,
maar later gaven we de voorkeur aan scheeps
gelegenheid
En in welke hoeveelheden sou dat transport
dan moeten geachteden?” vroegen we verder.
„Dat wisten we teer nog niet, en dat sou la
ter wel afgesproken zijn Maar nu «neet stek
mijn verrassing voorstellen, teen die meneer
mij daar vertelde, dat hij het transport van
Nederland naar Rusland veer tj n rekening
nam, want.... hil wilde koopen: boordvrij
RotterdamIk wist niet wat ik hoordeDat viel
al buitengewoon mee! Dan konden wU de bees
ten tot op een gulden nauwkeurig calculeeren
„And I send mjr own boys.” verklaarde die Rus
nog vender Nu. wij hadden er niets op tegen,
dat kunt ge begrijpen Dan was alle verantwoor
delijkheid voor bat transport van ons af. Maar
toen kwam de groote vraag van den Rus. wat
stf gouden moeten betalen Daarop heb ik ge
antwoord: „Dat sullen w« u laten weten, soo-
dra we met onze regeertng gesproken hebben,
maar eerst wilde ik weten, of u reflectant bent.”
Aan dat laatste behoefde niet meer getwijfeld
te worden Kort-daarop vloog Ik terug naar
Berlün «poorde weer naar Holland, en toen
Er viel een stilte. De heer Wolmerstett frons
te sUn wenkbrauwen, toen hU weer terugdacht
aan hetgeen hem in den Bene gewacht had. en
4'.
Hut bezoek ven het Belgische vorstenpaar aan Nederland. - Z. M. Koning Leopold
vraag, of wij persoonlijk koeien wilden koopen,
moesten we natuurlijk ontkennend antwoorden.
Wjj vroegen hem, na oils geheele wedervaren
in Moskou verteld te hebben, voor welken prijs
Rusland ons vee zou kunnen koopen. Eerst wil
de de heer Hartog nergens van hooren. en na
gerulmen tijd discussieeren, beloofde hij ons
dan ten slotte, de prijzen te zullen opgeven
Een week lang hoorden wfj niets. Toen belde Ik
den heer Hartog eens op, die mij mededeelde:
,.De stukken zijn naar den minister; over eenl-
ge dagen krijgt u uitsluitsel
„Nu. dat uitsluitsel kregen wij dan ook.
Msar.... niet, sooals de heer Hartog or.s had
toegezegd Ons werden géén prijzen opgegeven,
maar tn een kort briefje werd gezegd, dat
de regeertng van onze diensten geen gebruik
wenachte te maken. Nu kan ik er nog bij ver
tellen, dat vóór ik naar Mosktra ging, al <mge-
3
Iz<lckI P^one:srbaar I fotoreportage
