r
•VA
Uw
wkv
2U 100.000Cs apktunst
NOG KORTEN TUD EN VOOR DE IMMNe MAAL ZAL DE
HULP VAN ONZEN OMROEPER WORDEN INGEROEPEN
L
ral
I
Medische Kroniek
H
ra
McicPhcTson Robertson, dc organisatof dor Melbourne race, in ons land.
IM
1
b
1 w
MidU 'X.
Het Schaakspel
r
m.
n.
nr.
vn.
Bellen blazen
Een overzicht tijdens de leetste voorbereidingen voor de Bouw-
in het R.A.I.-gebouw te Amsterdam
De eenheid van het
organisme
l
Miniaturen
DONDERDAG 9 MEI 1935
R
1
AisnitPAMSC»
vvV 1
'xw
l
w
MmniliiiiiiiiftiitiuiniiiniiiiininnniiiiinmniiminniiiiimiiitmHtiiiiififiiiiiiiiiiiuiiif minui
sür5
lie*^
aangeboden door da Nederlandsebe Banketfaakkarsversaalgtag
problèmes et études d'écbecs”)
Auteur: A. N. Lebedeff
VI.
Auteur: FRED. LAZARD
TH. H. 8CHLICHTING
Auteur: H. WEENTNK
(.Oood Oompan km C. C.” 1*1»)
Auteur: O. SENECA
Auteur: R. CHENEY
L
Auteur: FRED. LAZARD
(.Mee problèmes et études d'échecsn
Auteur: FRED. LAZARD
(-Mes probUmes et études d’échecs”)
K»—17,
CORRESPONDENTIE
Alles betreffende deze rubriek te adresseeren
aan den schaakredacteur van dit blad.
Voor deae vier probleempjes geldt: Wit speelt
en geeft mat in twee zetten.
De volgende drie zijn drieaetten, dus: Wit
speelt en geeft mat in drie zetten.
het leven zoo zeer vernederde, tot het men-
behoort in de eerste plaats de
de wetenschap den rug toege-
M Waa»<dagmlddao In ons land gearriveerd Bij zijn aankomst op Schiphol
werd Mj eua. verwelkomd door don pilooi PormenUer, die met de .Uivar'
aan de race deelnam
et onderscheid tusschen het levende en
het nlet-levende is zoo sterk In den
geest der menschen, dat het bijna aan
geboren schijnt. Wij voelen ons aangetrokken
tot het levende op een gansch andere manier,
dan waarop wij niet-levende dingen waardeeren
en liefhebben. Vandaar de groote liefde voor
huisdieren, aquaria en terraria. Een zeer bijzon
der voorbeeld van deze eensgezindheid met het
levende zien wij in de geschiedenis van Silvio
Pelllco. Deae beroemde miiaanscbe schrijver
was in het begin van de negentiende eeuw, toen
Noord-Italié onder bet reactlonnaire bewind van
Oostenrijk leefde, bekend als tegenstander der
Oostenrijken. Hij werd gevangen gezet in de
beruchte staatsgevangenis, den Splllberg. Daar
schreef hij zijn beroemdste werk mie prigi-
onl”, door Mr. Frans Erens in het Nederlandach
vertaald onder den titel: Mijn gevangenissen.
Dit boek, dat de geschiedenis en daaronder
vooral den godsdienstigen inkeer van Pelllco be
schrijft. is uiterst zachtmoedig, maar deed mis
schien juist daarom de Ooetenrijkacbe zaak meer
kwaad dan een verloren veldslag.
Welnu, ik wilde zeggen, dat Pelllco in zijn ge
vangenis, waar hU volkomen afgezonderd was,
vriendschap sloot met.een spin. En die spin
sloot vriendschap met hem, zoodat zij elkaar
leerden kennen en vriendschappelijk bejegenen.
Maar de liefde tot het levende houdt niet op
bij de dieren. Wanneer de Alpenklimmers In bet
voorjaar de gevaarlfjkste tochten ondernemen,
om bet Edelweiss te bemachtigen, dan is dat
toch vooral een uiting van vreugde, dat tussdhen
de doode en levenlooze rotsen ook nog een weinig
leven groeit. Het is selfs zoo sterk, dat een to
taal levenlooze vlakte den mensch bangheid en
angst aanjaagt.
Wanneer nu de wetenschap zich van derge-
Ujke dlep-menschelijke en onuitroeibare begrip
pen en gevoelens gaat afzonderen, dan is het bij
na steeds de wetenschap, die op een dwaalspoor
is. Op den geve! van het Barlaeus-Gymnasium
te Amsterdam staat gebeeldhouwd de spreuk:
„Discipline Vitae Scipio”, de wetenschap is de
staf des levens. Maar ik geloof veeleer, dat bet
tijd wordt, om deze spreuk om te keeren en te
zeggen: Het leven is de staf der wetenschap.
Indien er dan ook tegenwoordig geklaagd
wordt over de weinige opvoedende waarde van
het onderwijs, dan komt dit. omdat de weten
schap van het leven vervreemd is, omdat de be
oefening van de wetenschap niet meer in de
eerste plaats dient voor de veredeling van het
leven, in den zin, waarin men deze wetenschap
de humaniora, het betermenschelijke noemt;
maar omdat de wetenschap als het ware spreekt:
Ik moet triomfeeren en gij leven, moet, als bet
mij belieft, ten onder gaan.
Welke groote en onvervangbare levenswaar-
den zijn er in de laatste honderd jaren al niet
opgeofferd aan de wetenschap, wel te verstaan
asm een wetenschap, die na korten of langen tijd
bare vergissingen, ja, haar failliet moest er
kennen. Dit failliet is zoo groot geweest, dat er
in onnoemelijk groote kringen der Europeanen
een minachting ontstaan is voor de wetenschap.
Ik noem hier ten eerste de talloose katholie
ken, die, omdat zij zagen, dat de wetenschap
Miniaturen zijn problemen (geen eindspelen,
studies, enz.) van ten hoogste seven stukken.
Het is duidelijk, dat het zeer moeiijk is een
mooien twee- of driezet samen te stellen met
zulk een beperkt materiaal en het zijn dan
ook slechts de grootste problemisten, d!e op dit
gebied Iets bereiken.
Hieronder een fraaie serie miniaturen; deze
probleempjes behooren van het blad af te
worden opgelost.
zen kijkje tijden» den bouw
■tuk voor het Maria-monument op den Guk
Zener Berg. Op dit voetstuk dat reeds een
hoogte heeft van 9 motor, zal het 3 meter
hooge Mariabeeld geplaatst wordea
schelijk leven
godsdienst
keerd hebben. Goddank heeft hier gelukkig een
bezinning en een omkeer plaats gehad. Maar bjj
andere groote groepen der bevolking is de min
achting voor de wetenschap nog steeds zeer
groot. Iedereen herinnert zich het proces te
Dayton (Tennessee), waar de bijbelvaste Ameri
kanen zij het op een zeer onbekookte wijze
tegen de evolutieleer te keer gingen.
In Dultschland is thans de wetenschap totaal
aan het staatsgezag onderworpen; in Rusland
evenzoo. Vooral in Dultschland had men hoe
onbekookt dan ook geen geduld meer met een
wetenschap, die de waarde van het leven ver
nietigde. En men meene niet, dat er hier in
Nederland niet een groot deel van de bevolking
is, die de wetenschap alleen acht, wanneer zij
hun partij-belangen kan dienen. De eerbied voor
de wetenschap, die elke gewone man uit het
volk koestert ook al begrijpt hij er niets
van, en de geleerden zelve begrijpen door
gaans nog alleen maar een klein gedeelte
van de wetenschap deze eerbied is niet
alleen het kostbaarste cultureele bezit van
een volk, maar ook de noodzakeüjke voorwaarde
voor den bloei der wetenschap. Zonder dien
eerbied heeft het volk en op den duur ook de
staat er niets meer voor over, de beoefe
naren van de wetenschap in het leven te hou
den En juist deze eerbied is door de materia
listische gezindheid van een groot deel der be
volking snel aan het verminderen; juist doordat
de wetenschap zelve hun geleerd heeft, dat de
hoogere levenswaarden, godsdienst, vaderlands
liefde, het gezin, de kinderliefde, de beschaving
als een geheel, den toets der wetenschappelijke
critiek niet konden doorstaan.
Een der punten, waarop de strijd voor en te
gen de materialistische wetenschap is toege
spitst, is juist het probleem van het teven. In
derdaad is het een groot probleem, want in ze
keren zin begrijpen wij er niets van. En die zin
nu juist is door de materialistische wetenschap
opgenomen. Zif redeneerde als volgt: van de
doode natuur (de "zwaartekracht, de wetten van
de beweging, enz.) begrijpen wij veel en zullen
wij binnenkort alles begrijpen; van de levende
natuur begrijpen wjj weinig of niets; welnu, wij
zullen u aantoonen. dat de levende natuur eigen
lijk niets meer om het Ujf heeft dan de doode
stof.
Maar men zou kunnen vragen of het werke
lijk waar is. dat de mensch van de levende na
tuur minder begrijpt dan van de levenlooze ma
terie. Ik weet niet of het volgende voor den le
zer eenlge bewijskracht heeft. De menschheld
heeft steeds, zoolang ons bekend te. er verstand
van gehad met menschen om te gaan, met die
ren en met planten. Vete dieren werden tam
gemaakt en als huisdieren gebruikt; de planten
werden eveneens gekeurd, en gezaaid, zoodat
daaruit regelmatig voedsel voortkwam, en In de
oudste geschriften en opschriften vinden wjj
reeds de getuigenis van een menschenkennls.
die in wezen geheel gelijk aan de tegenwoordige
te. Zooveel voor de levende natuur. Nu voor de
doode natuur. Dat de aarde om de zon draait
was eerst goed bekend in de 14e eeuw; de kennis
van de zwaartekracht te van nog tateren datum;
000 jaar voor Christus wisten de beste geleerden
nog niet, waar de was van den NIJ1 van afkom
stig was; van aardbevingen, zeetijden, kometen,
den loop der wtnden begreep men tot voor
betrekkelijk korten tijd niets. De electrtctteite-
kennls te ruim honderd jaren oud: en zoo zou
men kunnen voortgaan. Wel te het waar, dat de
wetenschappelijke natuurkunde eerder resultaten
had van de wetenschappelijke biologie of kennis
van het levende: maar de practische. intuïtieve
kennis van het teven te osivergelljkelijk veel an
ders dan de practische en theoretische kennis
der doode natuur.
De oorzaak daarvan is hierin gelegen: iedereen
en alles kent slechts datgene, wat met zijn aard
overeenkomt, en daarvan te de kennis van het
leven den mensch als het ware aangeboren, ter
wijl de kennis van de doode natuur niet zoozeer
een begrijpen te, als wel een kunnen beheer-
schen. Menig goede chauffeur begrijpt van de
heele dynamica niets; en zoo kunnen wij ook
heel goed een huls bouwen, zóó dat het niet in
eenstort. maar van een eigenlijk begrijpen der
zwaartekracht te geen sprake Begrijpen doen
wjj nog meer van een poes, die in de kamer
wandelt, omdat deze het leven met ons gemeen
heeft.
l. Mat in twee zetten: L DfS—d3! enz.
n. Mat in twee zetten: 1. PeA—dSI enz.
m. Mat in twee zetten: 1. Lb3—dSI enz.
IV. Mat in twee zetten: L Dot—aèl enz.
V. *Mat in drie zetten:
1. DaA—hA! KdS—d4
2. DhA—h3 Kd4—dS
3. Dh3d7t en mst,
VI. Mat in drie zetten: 1. D*>7cSI enz.
VII. Mat in drie zetten: 1. Ka5—b4l hl.
3. b6—Ml enz. Indien: 1.
Db7—C0t enz.
D. Z. te A. Van Uw schrijven hebben wij met
belangstelling kennis genomen zflj komen ar
ts.t. op terug. j^
te Arnhem. Bedankt voor UwTariÉC BMt
en ander verandert echter niets aan bet uta-
elndelijk resultaat en voor de rubriek ia ba»
wat te Ingewikkeld.
FOTOREPORTAGE
