PILSOEDSKI, POLENS HELD WUX Met twee kameraadjes op avonturenreis F 250. w I das Onl ove en hist die beh het well Re® cfcft iag I F< GR MC STOOIv cW. luttik EEN GROOT EN WAAR VADERLANDER 11 ZATERDAG 18 MEI 1935 Ontdekten de Ieren Amerika ?k Hertog veroordeeld Club der 1OO-jarigen Van, het smokkelfront Overijlde goede daad Gevaarlijk rookmiddel Gandhi's zwijgen Ook een record! INRI Is vliegen een sport? Richards gewond je altijd voor (ten AJtan Kans De verpersoonlijking van eenvoud De puzzle voor de dag bladen Zyn krygimanidenken kwam dik- wylg in batting met het den ken en willen der vele par ty leid er t DOOR BERTHA RUCK I MJ levenslange geheels ongeschiktheid tot werken door o" verlies van beide armen, belde beenen of belde oogen Ir' 1 1 10.000„staatsvijanden" in Amerika bü verüee van een hana een voet at een eof Naar den Mount Everest f een angeral met JT f OUs" doodelljken afloop L ’^1 ATT E* A D op dit blad Bü» tngevolg» de veteekeringvroorwaarden tegen I -I .F- /A.D 1 w la JCj O ongevallen veraekerd voor een der volgende oltkeeringen AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERUES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERUJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL De raad van m'n vriend W’ k A schrijft ons uit Wis en en Alkn gulden betalen". Alkn wiihhi zien, dat ze van hem i geprecen type van aan mslaje. voegde ae erbü. en in haar dat zijn ze toch beweerde," 1 Oud De Chinees bracht hem in een klein don ker hokje en wees Pietje een versleten matje aan waarop hij hem beduidde dat hij daar wel kon gaan slapen. Deze verblijf plaats lokte Plet niet erg aan. maar hij was zóó moe, dat hij toch maar ging liggen. HU kon toch echter den slaap niet vatten. Allerlei gedachten gingen door zijn hoofd. HU dacht aan vader, moeder en Marletje. hun berd D< ren wegen, vervolgens auto’s en motorrijwielen en In de laatste plaats pas door verkeersvliegtuigen. Binnenkort zal In deze zaak uitspraak worden gedaan en deze wordt met groote belangstelling tegemoetgezien. het zijn v«aaot tiro •oorsti houdt Heer Ritss I Heels begrei hun dear Oi Oud arm En te Opreel roem Dinsd dags i Adr kadi Z< Oos hier de i pen< Will vora kuni tot i Ben rellg vom v beid, apos denk zich die 1 alget alle i tal i gerin geen leven word zeker sliert He daarc van i tot 1 leven rellgl «edet Bil Recli MM. vsrk «tak woud IA Rech getee De regeering van Siam heeft dezer dagen alle documenten gepubliceerd, die In verband staan met de abdicatie van den Konlng. Deze publicatie heeft den vorm gekregen van een boek van 456 pagina’s. De uitgevers der dagbladen zien zich echter tegenover een ernstige moellUkheld geplaatst, zij hebben aanwijzing gekregen, dat zij geen uittreksels uit het boek mogen publlceeren, maar dat zij het geheel In één keer moeten publl- ceereqSMfovendlen Is hun medegedeeld, dat eventufél commentaar op het boek binnen 7 dagen gebeurd moet zUn. De uitgevers hebben nu te beslissen of zij het geheele boek In één keer willen publiceeren dan wel of zij het ge heel zullen negeeren. Daarbij Is nog van be lang. dat het boek door de regeering niet voor den publieken verkoop beschikbaar is gesteld. ZUn gedachten werden hoe langer hoe somberder, fou hü nog wel ooit sün ouders terugslen? Hier lag hü nu, in de hut van een oude Chinees, midden tusschen de oer- bosschen. De waterlanders kwamen te voor schijn. Toen stond hij op en ging op zijn 'knieën liggen waarna hU een gebed op zei. herinneringen, die den Bevrijder en Strijder Pll- Rustig viel hU thans in slaap. Maar hü droomde heel raar. HU droomde dat hü op een boot waa, op reis naar Holland en toen kwam er opeens een groote stortvloed over het dek en dreigde hem hee te sleuren. Met een gil werd Pietje wakker.... en zag een kleine Chineesch meisje voor hem staan, dat hem met vragende oogen aankeek. De Lys. het riviertje, dat langs de grens tus schen Frankrijk en België stroomt. Is den laat- sten tijd herhaaldelUk het tooneel geweest van hevlgen strijd tusschen de douane en smokke laars. Met het oog op de hooge Invoerrechten op ta bak Is het smokkelen een zeer winstgevend zaak je. en wanneer de gesmokkelde waar eenmaal over de grens is. bestaat er weinig kans, dat deze nog kan worden opgespoord Eenlge douaneambtenaren, die een smokkel auto achtervolgden, zagen zich den weg afge sneden. doordat de smokkelaars brandende zak ken, die in petroleum waren gedrenkt, op den weg wierpen. Achter deze vuurversperring kon den de smokkelaars in de richting van Roubatot ontkomen, doch meer dan een kwart ton ta bak hadden zij tevoren uit hun auto moeten werpen. ,4awel,maar da illustreert toch niet.watje daareven beweerde,’* wierp O wanne tegen. „Uitstekend," zei ik. „Ik heb het geld al ik weet niet hoe lang klaar liggen." We ontbeten onder algemeene vroolUkheid en toen ik m'n woning verliet, liepen m’n zoons tot onder aan de trap mee en riepen: hoera!” Ik stapte In de tram om naar m'n bureau te gaan Een oude kennis die ik een paar jaar niet gezien had stapte na mij in en kwam naast me zitten. ..Goelen morgen, goelen morgen!" riep hü ..Hoe maak JU ’t? Je ziet er zoo opgewekt uit. Iets aangenaams overkómen?" ..Wel neen." zei ik. ..Een mensch kan wel blü kijken al Is hU *t niet.” ..Zoo. dat Is wat nieuws.” „Toch la 1 waar.” reporteerde Ik. .Je hebt toch ook menschen, die er schrander uitzien en liet niet zijn»" - M'n oude kennis wierp me een stuurschen blik toe en zei: „Probeer nu maar niet geestig te zijn! Was dat soms een steek op mU?" „Ik heb nooit beweerd, dat" JU er schrander uitxlet,” zei ik en glimlachte precies zoo vriende lijk als te voren. M'n vriend keek me verontwaardigd aan en stapte uit. Recht tegenover me zat een jonge dame. Ze 1919 Pilsoedski met medewerking van Generaal Haller. Franache hulp en Poolache volontalren (van een staand leger kon toen nog niet ge sproken worden) onder zeer moeilijke omstan digheden de Bolsjewisten versloeg. Zü waren reeds vóór Warszawa; waren zU erin gekomen, zij zouden het land bezet hebben en een prach tig steunpunt hebben gehad voor hun trek naar het Westen. De kaart van Europa zou er dan heel wat anders uitgezien hebben. Dat Pilsoedski dus de man werd, die het herrezen Polen op werkte. Is vanzelf sprekend. Eveneens dat zijn krljgsmanadenken. dat is. recht op het doel af gaan. dikwijls in botsing kwam met het* denken en willen der vele partijleiders. En als hij In de Sejm dan in woede tegen dezulken ontstak, dan vergat hij daardoor alle parlementaire vor men en slingerde zijn verwijten rond In een taal die onwellevend, onparlementair, zelfs „onwelrie kend" was en die ik niet gaarne zou herhalen! Maar kan men van zulk een figuur anders ver wachten? Daar stond en sprak de soldaat, een eenvoudig, eerlijk man. die zijn leven gewaagd en enorm geleden bad voor de zaak, die hü ook nu verdedigde. „Mag Ik den hooggeachten afgevaardigde van X attent er op maken, dat...." enzoovoorts dit was niets voor Pilsoedski. Wie hem kende, luisterde naar zijn duidelijke taal veel liever. Sn i Te Londen bestaat een „club der honderd jarigen”. waarbij zich kunnen aansluiten alle Engelsche honderdjarigen, zoowel heeren en dames. Deze club is opgericht om de oudjes zoowel geestelijk als lichamelijk „fit” te hou den. Van tüd tot tijd komen de leden in ver gadering bijeen Het hoofddoel van de „Club der Honderdjarigen” is feitelijk te leeren op welke manier men nog ouder kan worden dan een eeuw. De leden der club zijn n.l. allen In de vaste overtuiging, dat een gezond mensch 180 jaar kan worden; voor een dergelljken hoogen ouderdom zijn alleen 'n gezond lichaam en een sterke wil noodig. Wellicht krijgt En geland dan nog wel eens een „Club der Hon- derdtachtig jarigen" k heb een vriend, een zeer humaan en soiled mensch. wien niets meer ter liarte gaat dan het geluk der menschheld in *t algemeen en van elk zijner natuurgenooten in 't bijzonder. „Luister eens Albert", begon hij, op een avond wandeling In de boschrljke omgeving van de plaats onzer inwoning. „Ik heb je Iets zeer be langrijks mee te deelen. Lang, breed en diep heb ik nagedacht over het geheim, hoe zich altijd tevreden en gelukkig te gevoelen, en ik meen dit geheim nu te hebben ontdekt. Het is een voudig. maar het moet principieel en consequent toegepast en doorgevoerd worden. Wanneer je 's morgens wakker wordt, sta dan dadelijk op. ga voor den spiegel staan en zet je gezicht in een zorgelooéen, blijden ploot. Behoud dit ge zicht jen heelen dag en ik sta er borg voor, dat je je heele leven lang, gelukkiig en tevreden zult wezen” 1 Nu ken ik m’n vriend als een ernstig en pienter man; ik besloot dus onverwijld, zijn om niet gegeven raad op te volgen. „Eigenlijk.” dacht ik. „hebben we hier met het ei van Columbus te doen. Wie gezond ia en dat ben ik kan vroolUk zijn, als men het vaste besluit er toe neemt.” Ik nam dus het vaste besluit er toe. Toen ik dan ook in den vroegen morgen na die gedenk waardige avondwandeling met mijn vriend, uit bed sprong, plooide ik, ver den spiegel staande, mijn mond tot een lachje, een ongedwongen lachje, een Innemend sympathiek lachje en den rimpel tusschen m n oogen streek ik weg. Ik zag er uit alsof Ik de honderdduizend ge trokken had en m’n vijand een niet. Na een poosje begon het een beetje pijn te doen in m’n gezicht maar ik hield vol. en met een vrien delijk lachje en blijde oogen verscheen ik aan de ontbijttafel. M'n geteln was voltallig bijeen. M’n zoons zaten elkander onder tafel plagerig met de voeten te stompen en m'n vrouw was Juist bezig een snee brood te smeren voor m’n dochtertje dat op een stoel stond en net een kop chocola otn- goolde. Ik handhaafde het masker van vroolUkheid. Mn vrouw keek me met groote oogen aan en zei: „Wat zie je er komiek uit! Ben je niet wél?” „Integendeel, ik gevoel me heerlijk! antwoord de ik met een stralend gezicht. M'n zoons keken me aan. m'n dochtertje keek me ook aan en al hun oogen werden rond van verbazing. Zoo n ochtendstemming hadden ze bü hun vader nog nooit waargenomen. Een poosje later zei m'n vrouw weer: „De gasman komt vandaag, t Ia vijf en veertig gulden”. „Ik sympathiseer met gasmannen", verzeker de ik. „en vijf en veertig gulden is niet duur". M'n vrouw werd bleek, zoo iets had ze nog nooit beleefd Snel ging ze voort: „En dan moet ik de naaister zes en zeventig hotalan'' haar in een In Nesan in Joego-Slavië woont een man. die negentig Jaar oud is en straatarm. Toen de man zeventig jaar telde, werd hU ziek en denkend, dat hl) wel spoedig zou sterven, liet hjj familie en vrienden aan zijn sponde komen en ver deelde zijn geld, zijn kleeren, zün huisraad, ja alles, behalve één deken eq een houten bed. waarin de man wilde sterven. Maar... hij stierf niet. De 70-jarige heer Milanovlch werd weer gezond en heeft onlangs zijn negentlgsten ver jaardag gevierd, doch in zeer verarmde omstan digheden Niets van al zUn bezittingen heeft hU teruggekregen; buren komen den man iederqgi dag eten brengen en het huisje, waarin hü woont, wordt gehuurd door esn oud vriend van hem. die medelijden heeft met den grüsaard. die tijdens zUn leven niet anders heeft gedaan dan zijn medemensch geholpen en thans door dien zelfden mensch wordt verlaten. Een jonge Franschman, woonachtig te Mar seille, had van een Indlschen vriend een bü- zondere. tropische plant ten geschenke gekre gen. Van de bladeren dezer plant maakte de jongeman tabak en rolde dit in sigaretten papier. De Invloed van deze sigaretten was funest; de jongeman, die veel rookt, viel, na dat hü een sigaret had opgerookt, in een diepen slagfi Zoodra hü uit dezen slaap ontwaakte, voelde hU zich bijzonder goed gestemd en vond in alles aanleiding om zijn lachspieren te laten werken. Totdat de familie een geneesheer raad-„ pleegde, aangezien de houding van den jonge-, man hun hoogst vreemd voorkwam De arts' constateerde opiumverglftlglng; men bracht den patiënt naar een ziekenhuis en nam de tro pische tabaksplant in beslag. van 1 Dat was de schat, dien hü verwierf. Is liet der. dat hij dien later wilde beechermen hen. die in zijn oogen dien schat in de waag schaal wilden stellen voor hun politieke Inrich- werkelUk. ik weet het niet! Op mijn eere- woord! Een vrouw kan geen regels vaststellen voor een andere vrouw. ZU kan alleen over haar eigen type oordeelen wil Je mün haar speld even oprapen en over het type van den man. dien ae kent. Ik kan je alleen zeggen, dat. wat vergif is voor den een. rpU« is voor den andere, m a w. dat smaak soo verschillend la.” Gwenna. nog tegen haar aanleunend, zuchtte weer diep. Leslie, voorzichtig van houding veranderend in den onvelllgen dekstoel, streek met haar vingers door Owenna's krullen en zei teeder: „Houdt de jonge Dampier dan niet van Je?” Gwenna. die »k> rood werd als een roca, riep uit: „O, neen! Natuurlijk niet! Ik bedoelde hem niet." Maar in één adem voegde ze er beschaamd aan toe: „Hoe wist Je dat, Leslie? Wat knap ben je toch!” En dan in een ver- trouwelUke ontboezeming: „O, ik heb me zoo bezorgd gemaakt. Al dagen en dagen lang. Leslie! En vandaag voelde ik. dat ik het niet langer kon verkroppen en moest losbarsten Ik ben werkelük niet in staat geweest, aan iets anders te denken dan aan hem! En hü-... hü kan me niet uitstaan, dat weet ik seker” Leslie keek met sympathie naar het lief, schaamrood gezichtje en naar het soepel figuurtje, dat ncergehurkt zat op het giaaperk van de Club. Ze vroeg haar: „Neemt dat heerschap geen notitie van Je? Ook niet op den dag. dat je met hem uit was De bekende Ameriksanache tennisster Ri chards, een der beste professionals, is ernstig gewond, nadat zijn auto in botsing was geko men met een lichtmast. VUf maal behaalde Richards het kampioen schap van Amerika en in 1930 het wereldkam pioenschap, terwijl hü het in 1931 wederom tot de finale voor het wereldkampioenschap bracht, na Kozeluk te hebben geslagen. wie er zoo over denkt, heeft er geen flauw idee van, hoeveel water en zeep er voor noodig sou zün in een groote stad. De meeste meisjes baden zich niet voldoende en geven zich niet de moeite, om hun toiletpoeders en zalfjes af te wasschen, waardoor hun tint chronisch on- frisch en goor wordt. Kind, ik verzeker je. dat. als dé meisjes met meer zorg haar teint on derhielden, dit tot gevolg sou hebben, dat het probleem van de „eenzame en veronacht zaamde vrouw*’ al een heal eind zou sün ooge- Jost!” Gwenna. tusschen duim en vinger het stoeltje van een madeliefje wringend, dat ze on het grasperk geplukt had. rturmelde, dat het erg gek leek, dat liefde iets te maken had met de kwestie, hoeveel maal een meisje zich waschte. „Natuurlük denk je. dat Leslie weerzinwek kend prozaïsch is, om soo iete ve kunnen sug- gereeren Maar het te een gezohde stelregel niettemin.” verklaarde het oudere meisje. „Ook bloemen zien er niet naar uit. alsof as tets met de aarde te maken hebben, niet waar? Maar zijn hun wortels er niet diep in begraven? Nu dan, al die wenken, die ik je gegeven heb. aangaande hygiene en lichaamsveraorgtng. dis zün als de wortels van de roos. Sommige ten minste en een der voornaamste te: zich was schen De zeg Je de waarheid, Taf". dit met een grafstem „de helft der gedistingeerde meisjes, dis we kennen, baden zich niet genoeg. En dit is de reden, waarom ae niet half de belangstelling trekken, die se zouden wenschen Mannen hebben er genoegen in. om, wat se noemen naar ,jaen frlsch. gmond meisje” te wicht heeft bovenal, baalt Er bestaat te Parüs verschil van meening omtrent de vraag of vliegen een sport dan wel een middel van vervoer is. Het is sport, verklaren de Fransche verzeke ringsmaatschappijen. die dienovereenkomstig vliegongevallen uitgesloten hebben van de nor male risico's, die door hun polls zün gedekt. Doch de heer Philippe Etlfti. die regelmatig per vliegtuig reist, denkt er anders over. Door te weigeren zün verzekeringspremie te betalen heeft hü een gerechtelüke uitspraak willen uit lokken. ZUn advocaat voerde bü de behandeling van de zaak voor het Hof van de Seine aan. dat de luchtvaart heden ten dage niet tenger in de zelfde categorie kan worden geplaatst als het beklimmen van bergen of de jacht op groot wild, daar geregelde luchtlünen op dezelfde wüze wor den geëxploiteerd als spoorwegen en autobus- lünen. Bovendien, de statistieken wezen uit. dat voertuigen, die met een paard zün bespannen, naar verhouding het grootste aantal verkeerson gelukken veroorzaakten, gevolgd door de spoor- ten? EENHEID wilde hü Inplaats van verdeeld heid. die Polen al zoo vaak in het verderf stortte Eenheid verkreeg hU Men mag het al niet eens zijn met de aangewende middelen, die hü noodig achtte, vriend en vüand erkennen, dat hü nooit handelde uit overwegingen van eigenbelang, doch van het belang om een vrü Polen weder op. te bouwen en het een waardige plaats in Europa te hergeven, en dat land onder de .moeilijkste omstandigheden tot bloei te brengen. Om zulk een taak te volbrengen, kan men geen „allemansvriend" zijn. Dertig mtllioen Inwoners het naar den zin te maken is ondenk baar Dat trachtte hü ook niet te doen. Loven en bieden om gunst van tegenstanders was nooit zün takttek, daartoe was hü te eerlük. te veel als krügsmsn recht op zün doel afgaande. En al heeft Pilsoedski fouten als regeerder ge maakt. hü heeft zich toch een zoo ver-zlend re geerder getoond, dat slechte de geschiedenis, die dlkwüls details kan verwaarloozen en slechts de resultaten boekstaaft aan het nageslacht zal toonen: Pilsoedski. Polens grooteten soon, redder •n opbouwer van het Nieuwe Polen! Zün laatste werk, de wüzlglng der Constitutie is volbracht. De ernstige tijdsomstandigheden brachten hem da overtuiging bü, dat partijbelang nu moest wüken voor Vaderlandsbelang. dat verdeeldheid moest plaats maken voor eenheid en dat nu dlkwüls snel en doortastend handelen geboden was. Geen kracht mag meer verlamd worden door politiek meeningsverschll. En hü verplaat ste veel macht van de 8ejm in handen van den President en de ministers. Ook in dat opzicht kan alleen de Geschiedenis de onpartijdige be- oordeelaar dezer daad worden. Mag ik hier nog toten volgen eenlge Jeugd- Er worden hier op het ©ogenblik voorberei dingen getroffen voor een expeditie naar den top van den Mount Everest, onder leiding van Hugh Ruttledge. Rutttedge was de leider van de expeditie, die reeds in 1933 heeft getracht, den top van den Mount Everest te bereiken. Deze pogingen moesten echter in verband met het buitenge woon slechte weer worden opgegeven. De hertog van Manchester, het hoofd van een der oudste, Engelsche families en lid van den Kroonraad, werd dezer dagen wfgens be drog. tot negen maanden gevangenisstraf ve-- oordeeld. De hertog had waardevolle stukken van de famllie-juweelen. welke hem slechts in bruikleen waren afgestaan, verkocht en daarbü gedaan alsof de Juweelen zün eigendom wa- 'ren. TVdens het proces werd het bekend, dat de hertog, die zeer „verarmd” is, maar nog altüd over een Inkomen van büna f 100.000 per ja»r kan beschikken, reeds tweemaal failliet is ver klaard en dat in de laatste Jaren meerdere honderden dwangbevelen zün uitgevaardigd. In het Indentlflceeringsbureau te New- York zün op het eind van 1934 niet minder dan 4.8 mlllloen vingerafdruk ken geregistreerd. 90 procent van deze vinger afdrukken zün van Amerikanen. Onder die 4.9 millioen vingerafdrukken vindt men 1.8 mil- lioen afdrukken van lieden, die meer dan één maal met de politie in aanraking kwamen. Hierbü worden niet gerekend die misdadigers, die den dood hebben moeten vinden op den electriachen stoel. Van die menseden wordt de vingerafdruk direct na den dood vernietigd. De Amerlkaansche politie rekent 10.000 menschen tot haar „staatsvüanden". Deze 10.000 lieden zün dag en nacht gewapend; onder hen bevin den zich büna evenveel vrouwen als mannen. •oedski beter doen begrüpen? Polens held en bevrijder der Bolsjewisten Pilsoedski schreef self over Mln Jeugd (Walks rewolusyjna -w aaborze rosyjsaklm Joseph Pil sudski Kraków 19011„Het was 10 Jaar na den mislukten Pootechen opstand (tegen de Russen) in 1983. De herinneringen aan de vonnissen van den strengen en wreeden Muravlef en de mnssa- executles waren nog zoo levendig, dat de men schen beefden, als zü de uniform van een „tchi- novnik" zagen. Rn de gezichten verbleekten els de huisbel een bezoek van een Russische auto riteit aankondigde. In dat tüdstip was het. dat mün moeder dlkwüls avonds van «en geheime plaats, haar alleen bekend, eenlge boeken nam, er ons uit voorlas, en gedeelten er van uit het hoofd deed leeren, vooral uit de werken onzer groote dichters! De geheimzinnigheid waarin die oogenbjikken gehuld waren, de angst van onze moeder, die ook op haar jeugdig gehoor over ging. het vlug „veranderen van décor” als on verwacht een ongewenschte getuige bü die fa- milie-conspiratles kwam, dat alles liet *n onuit- Wischbaren Indruk in onsen geest, ons temoed.” Hoe dlkwüls hoorde hü uit den mond der zoo geliefde moeder de verzen van Adam Mickle- wicz, den groeten dichter: Vadertond! het is met U als met de ge wondheid. Om U naar waarde te schatten, te voelen uw schoonheid.... ....Moet men eerst verloren hebben! Hoe meer hü opgroeide, hoe beter hü den die pen zin der woorden begreep. Zulk een opvoe ding bewerkte, dat hü als levensdoel, als le vensideaal zich stelde: Polen bevrijden! En dat heeft hü getracht te verwezenlüken in een tüd stip. waarin elke dergelüke poging meestal tot mislukken gedoemd was en doodstraf of ver banning beteekende. HU is dan ook in 1887 voor «Uf Jaar naar Siberië verbannen en in 1900 te Lódz gevangen genomen en te Warszawa in de beruchte eel No. 10 der citadel gezet. Laat ik nog even mogen memoreeren, dat in De staat New York houdt het record voor het aantal boomen, dat in 1934 in de Veree- nlgde Staten is geplant, en wel met 40 564.383 stuks, hetgeen ongeveer 35 pet. uitmaakt van den totalen boomenaanplant in het land t.w. 164 millioen boomen. Dit jaar wordt het planten van boomen nog meer versneld, daar het een der middelen vormt om het verstuiven van den bovengrond en de daaruit ontstaande zandstormen tegen te gaan. küken; en in de meeste gevallen bedoelen een „gesoigneerd" meisje. Schoonheid U maar aoo diep ate ds huid zit; moraal: vsnarg Je huid. En JU dost bek Geen seep op Je ge zicht, Taf?" „Neen, alleen maar schoonmaken, na hs9 wasschen, met ooldorsam ®f tets dsrgelüks-" „Goed, kind. En het kost je ongeveer ri« stuivers per week, in plaats van vier guinjsa zooals veel meisjes schünen te tneenen." 1 Leslie. „Dan. om verder te gaan met dit schroms lük materieel onderwerp, dat ochtsr de wo™* van aUe poëzie te. shamnonneer je je naar goed en dlkwüls? Ik geloof van wel, wan? J» haar ziet er dik, sacht en glansend uit so dia krullen kroezen aoo mooi." „Ja, dat doe ik ook, maar dat te g®*” moeiiA omdat het zoo kort te." „Het müne daarentegen te tong s*!»* maar ik ahamponneer bet plichtmatig veertien dagen. En het loont de moeite y Lealte oprecht, voortgaande me« haar Het mag wat slordig Bitten, maar het is rig en zacht. Een van mün medischs mede* studenten aan het hospitaal, waar ik mü minuten tong bekwaamde voor de verpleging. soon van «en Anglikaanech Deken, Monty g®* naaewi oei me eens, dat mün haar g*0™" naar kereenboomhout. NatuurUJk hing ik t*; niet ss*1 «ün neus, dat ik het s mo1»*” terdege met bayrum an rosmarijn **>’>'*»- kalde. Dst is toch beter, dan sooato Ju/W" Armitage hier, zich verheven te wanen boven wat se noemt het vertroetelen van het lichaam. (Wordt verrok Gandhi heeft zün gevoelens medegedeeld t(j. dens een periode van vier weken van zwüg- zaamheld. die hü volgens zün secretaris in acht heeft genomen om den grooten achterstand in sün correspondentie te kunnen inhalen. Zwügzaamheid, aldus de Mahatma. te een groote steun voor zoekers naar waarheid, zoo als hijzelf In de eenzaamheid van de stilte vond <te ziel het pad naar het heldere lieht. Hetgeen duister en teleurstellend was, loste zich op in krtatsdle helderheid. „Ons leven is een lang en vurig zoeken naar waarheid, en de ziel heeft innerlijke rust noo dig om slch ten volle te kunnen ontplooien", aldus Gandhi. De Mahatma besloot met de verklaring dat de gemoedsrust die hü had ondervonden zoo bü- sonder was. dat hü in de toekomst* wellicht weer eens een paar dagen in zwügzaamheid sou doorbrengen, buiten sün wekelükschen dag van stilte. „Ja, toen wel een beetje.” gaf Gwenna toe. „Nu. dan heb Je tenminste iets, om mee te beginnen," troostte Leslie. „Kom, Taffy, kü* nu wat vroolüker en wees niet ontmoedigd. Vraag je Frtuleln op je kantoor, of se niet een mooten Dultochen zin weet voor „verliefd raken”? Zooiets ate .Der hat zich aber or- dentlich verguckt,” vrü vertaald: hü heeft Ztch- zelf leelük verkeken. Wel, ik ben blü. dat Dampier goed gekeken beeft. Want de klem der liefde ligt in de oogen, zooals onze arme, oude Bernard Shaw placht te zeggen Het komt wel In orde hoor!” „Denk Je? sZou het? Zou het heusch?” Gwenna, geknield naast de slordig gexleede, maar gracieuze figuur, keek eerbiedig naar Leslie op als naar een orakel. „Wat moet ik doen.” hield zü aan. „dat hü naar mü kükt dat hü van mü.gaat houden?” .Je moet niets doen, maar Je zélf zün, ge heel en al. Kind, je moet je tüd afwachten. Het te. wat de menschen noemen: .De pas sieve rol der vrouw.” legde Lealte uit m«t sen ohdeugend glimlachje. „Büvoorbeeld aldus...." En ze haalde uit haar werkmand een hoef- üservormlgen magneet, rood geverfd tot op een halvsn duim aan hst onderste einde, waar mede naaisters gevallen naalden plegen op te pikken. Zü hield het bewegingloos een eindje van haar naaiwerk vandaan en mot een klik vloog een naald flikkerend in tiet zonlicht omhoog en bleef aan den magneet kleven. „Zte ja dat. tortelduifje?” en Nederlander nlewo: Een MAN is gestorven en het land treurt. Zün vrienden, en volgelingen natuurlük «naar ook zün politieke tegenstanders zullen eveneens een oogenbllk in eerbiedige overpein zing erkennen: Pilsoedski was een groot vader lander. En op dit oogenbllk past geen politiek öebat. Ja, hij waa een groot en waar vaderlan- der. Hü heeft destüds om Polen te bevrijden ge streden en geleden, zün leven niet achtende, doch slechts zün ideaal voor oogen. Geen man van *,n holle phrasen. maar van de - -1 een man. wien ijdelheid en Voor de Pennsylvania Historical Association te Pittsburg heeft de poolonderzoeker Vllhjemur Stefannson een lezing gehouden, waarin hü ver klaarde, dat de Ieren Amerika ontdekt hebben zes k zeven eeuwen voor de reis van Columbus In 1493. Stefannson beschreef een document, dat in het jaar 820 was opgesteld door een lerschen monnik en waarin de kolonisatie van Ijsland door de Ieren werd beschreven. De Paus zond in 1136 een bisschep naar Groenland en het bisdom aldaar bleef tot 1528 bestaan. Dit alles wordt bewezen door documenten, die zich in het Vaticaan bevinden. De ontdekking van Ijsland was de ontdek king van Noord-Amerika. aldus Stefannson. want van Ijsland kan men Groenland zien, en van Groenland het volgende eiland, en zoo doorgaande in Westelüke richting kan men het vasteland zien. De conclusie ligt voor de hand, dat de Paus, na de rete van Columbus, onder den invloed van het toen zoo machtige Spanje, den bisschep van Groenland In 1528 teruggetrokken heeft, teneinde de lersche ontdekking te d^en ver geten temeer omdat de Noordelüke landen zich toen reeds van Rome hadden afgekeerd. daad En bovenal--- grootheidswaan vreemd waren. Hü was en is. ook na zün succes gebleven de verpersoonlijking van eenvoud. Als militair werd hü de Redder Va<?erI*n<l- het onafhankelük Polen. won- tegen rechters un doek en keek me aan met een van pün ver trokken gelaat. „Hoe gaat het?” vroeg ik. „Hoe t gaat? Ik ben van dé trap gevallen en heb m’n gebroken en nu moet Ik naar de kliniek, daar hoef Je heusch niet om staan lachen.” „Ik lach heelemaal niet, tante," zei ik. „Ik glimlachte; Ik zie er opgewekt uit. Als we allen een beetje vroolüker keken zou de we reld er veel beter aan toe sün. Ook u, tante. Als u op t oogenbllk een beetje vroolüker keek, sou uw arm u lang zoo’n pün niet doen.” M'n tante wierp me een allesbehalve vroolü- ken blik toe, fronste d’r wenkbrauwen, die zeer dik en borstelig zün en viel op hefttgen toon tegen me uit: „Toen Je nog maar een kleine jongen was, Albert, heb ik je moeder al voorspeld, dat er niets van je terecht zou komen. Nu zie ik, helder als de dag. dat ik toen gelük heb gehad. Maak dat je weg komt.” Ik trad m’n bureau binnen. Toen ik en passant in de wachtkamer keek, zag ik daar een aantal menschen zitten. Sommigen wilden met alle ge weld een aanbevelingsbrief van mü hebben, an deren zouden trachten me verhalen of versjes aan te smeren, een niet gering aantal sat daar om te speculeeren op m'n goedgeefachheid en ara geld van me willen leenen. Ik had dit meer mee gemaakt en wist dus wat me dien morgen weer tc wachten stond. Snel trok ik me in m'n privé-kantoor terug, en nauwelüks daar, kwam m'n oude, ernstige ge zicht weer te voorschijn. Ik riep m’n boekhou der en liet hem aan de wachtenden in de wacht kamer bekend maken, dat ik dien dag wegens zware verkoudheid niet te spreken was. Toen nam ik plaats aan m’n schrijftafel en schreef een brief aan mün menschenmlnnenden vriend, waarin ik hem onomwonden mededeel de, dat s'n raad niets waard was, vooral niet, als Je een vrouw, twee zoons, een ouden kennis, een knappe Jongedame tegenover je. een tante en een algemeen informatie- en consultatie bureau hebt. Leslie, voortgaande met spreken over dat andere, veel C“ ZT2-- „O de glorie van het winnen. Ate ze eens gewonnen te!" loor^'waa'duldelük afkeer te hoóren. „Neen, maar Leslie, houd nu toch eens op met gekscheren!” zei Gwenna vleiend, haar armen geleund op haar vriendin’s knie en tot haar ogende met smeekende blikken. „JU hebt ondervinding van mannen. Vertel ma nu eens in ernst, heb je 'bewonderaars gehad, die jou hun jjewonderlng toonden?" .Dank je voor de belangstelling. Ja, zeker heb ik die gehad.” ael Leslie uitgestreken. ,,Mteachi«n vind ja het vreemd, als je mü in deze blouse ziet, maar Ik heb veel van die aentlmenteele drankjes geproefd." Dan moet je het ook weten. Vertel me nu eens.” pleitte Gwenna aandoenlük Ja bet ernst, dat mannen niet ven je houden, ala M denken dat je erg veel van ben houdt?” Leslie's oolük gericht keek haar over de BUden kous even aan en haar mond plooide zien tot een spottend scharlakenrood boogje; maar het was weer een recht rood streepje van ernst, toen ae antwoordde: Jk weet het niet, Taffy, en de auto defect raakte?" zag er allerliefst uit. Ik keek haar aan met een stralend lachje en zü kreeg een kleur tot over d’r ooren. Ik bleef haar maar aanküken, totdat een heer, die naast haar sat. haar vroeg: „Ken je dien man. Euphemla?” .Neen." zei Euphemla. „Dan is 7 geweldig onbeschoft van hem. esn vreemde dame soo te fixer ren” Ik stond op en stapte uit. Ruste maken met zoo n vrlendelük gezicht als 't müne, kwam niet met m’n beginselen overeen. Bü het haitepaaltje stond m’n tante. Zü had leeeeeee«eMvseMaaeM«eeseMevsss.Mt(MMeMMtH „Als ik het goed begrepen heb, sel je, «lat een meisje niet moet laten i---- houdt „Maar dit is ook geen „laten rien Een meisje kan een heel effectieve verovering maken excuseer, dat Ik het kind bü den waren naam noem terwül ze al dien tüd soo passief blüft ate een magneet,” verklaarde haar men tor. .Maar je moet natuurlük zorg dragen, dat je er altüd soo moot uitatet, als je mau kunt. En dit te grootelüks in je voordeel, juffrouw WUllams.” Het Jongere meisje keek haar vragend aan. ..Sommige meisjes schünen er niet aan te denken, zich op haar best voor te doen, voor dat de mari verschijnt, van wien zü wenschen. dat hü veel werk vsn haar maakt. Den wordt er dlkwüls overhaast te werk gegaan. Maar jü hebt het ware Instinct. JÜ bent een ver schijning, die niet noodig heeft, om een of ander kupstgreepje aan te wenden om een man het hoofd op hol te maken, zonder dat hü zelf weet, wat hem elgenlük uit sün kwen- gebracht. Eén sostelük ding o ,Ja? En wat?” vroeg Gwenna verrukt en in gespannen verwachting. Het ongevraagde getuigenis in dit geval was al heel onverwacht: „Vooreerst, Taffy, kom dag goed gewasschenl" „Natuurlükmaar Leslie, allemaal!” „Zün ae dat werkalük?” riep Lealte 8ebsim- rinnig uit. jtot denk ja mtesohten, ja; maar

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1935 | | pagina 16