PILSOEDSKI, POLENS HELD
WUX
Met twee kameraadjes op avonturenreis
F 250.
w
I
das
Onl
ove
en
hist
die
beh
het
well
Re®
cfcft iag
I
F<
GR
MC
STOOIv
cW.
luttik
EEN GROOT EN WAAR
VADERLANDER
11
ZATERDAG 18 MEI 1935
Ontdekten de Ieren
Amerika ?k
Hertog veroordeeld
Club der 1OO-jarigen
Van, het smokkelfront
Overijlde goede daad
Gevaarlijk rookmiddel
Gandhi's zwijgen
Ook een record!
INRI
Is vliegen een sport?
Richards gewond
je altijd voor (ten
AJtan
Kans
De verpersoonlijking
van eenvoud
De puzzle voor de dag
bladen
Zyn krygimanidenken kwam dik-
wylg in batting met het den
ken en willen der vele
par ty leid er t
DOOR BERTHA RUCK
I MJ levenslange geheels ongeschiktheid tot werken door
o" verlies van beide armen, belde beenen of belde oogen
Ir'
1
1
10.000„staatsvijanden"
in Amerika
bü verüee van een hana
een voet at een eof
Naar den Mount Everest
f een angeral met
JT f OUs" doodelljken afloop
L ’^1
ATT E* A D op dit blad Bü» tngevolg» de veteekeringvroorwaarden tegen
I -I .F- /A.D 1 w la JCj O ongevallen veraekerd voor een der volgende oltkeeringen
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERUES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERUJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
De raad van
m'n vriend
W’
k
A
schrijft ons uit Wis
en
en
Alkn
gulden betalen".
Alkn
wiihhi
zien, dat ze van hem
i
geprecen type van aan mslaje.
voegde ae erbü. en in haar
dat zijn ze toch
beweerde,"
1
Oud
De Chinees bracht hem in een klein don
ker hokje en wees Pietje een versleten matje
aan waarop hij hem beduidde dat hij daar
wel kon gaan slapen. Deze verblijf plaats
lokte Plet niet erg aan. maar hij was zóó
moe, dat hij toch maar ging liggen. HU kon
toch echter den slaap niet vatten. Allerlei
gedachten gingen door zijn hoofd. HU dacht
aan vader, moeder en Marletje.
hun
berd
D<
ren
wegen, vervolgens auto’s en motorrijwielen en In
de laatste plaats pas door verkeersvliegtuigen.
Binnenkort zal In deze zaak uitspraak worden
gedaan en deze wordt met groote belangstelling
tegemoetgezien.
het
zijn
v«aaot
tiro
•oorsti
houdt
Heer
Ritss
I
Heels
begrei
hun
dear
Oi
Oud
arm
En
te
Opreel
roem
Dinsd
dags i
Adr
kadi
Z<
Oos
hier
de i
pen<
Will
vora
kuni
tot i
Ben
rellg
vom
v
beid,
apos
denk
zich
die 1
alget
alle i
tal i
gerin
geen
leven
word
zeker
sliert
He
daarc
van i
tot 1
leven
rellgl
«edet
Bil
Recli
MM.
vsrk
«tak
woud
IA
Rech
getee
De regeering van Siam heeft dezer dagen
alle documenten gepubliceerd, die In verband
staan met de abdicatie van den Konlng. Deze
publicatie heeft den vorm gekregen van een
boek van 456 pagina’s.
De uitgevers der dagbladen zien zich echter
tegenover een ernstige moellUkheld geplaatst,
zij hebben aanwijzing gekregen, dat zij geen
uittreksels uit het boek mogen publlceeren, maar
dat zij het geheel In één keer moeten publl-
ceereqSMfovendlen Is hun medegedeeld, dat
eventufél commentaar op het boek binnen 7
dagen gebeurd moet zUn. De uitgevers hebben
nu te beslissen of zij het geheele boek In één
keer willen publiceeren dan wel of zij het ge
heel zullen negeeren. Daarbij Is nog van be
lang. dat het boek door de regeering niet voor
den publieken verkoop beschikbaar is gesteld.
ZUn gedachten werden hoe langer hoe
somberder, fou hü nog wel ooit sün ouders
terugslen? Hier lag hü nu, in de hut van
een oude Chinees, midden tusschen de oer-
bosschen. De waterlanders kwamen te voor
schijn. Toen stond hij op en ging op zijn
'knieën liggen waarna hU een gebed op zei.
herinneringen, die den Bevrijder en Strijder Pll-
Rustig viel hU thans in slaap. Maar hü
droomde heel raar. HU droomde dat hü op
een boot waa, op reis naar Holland en toen
kwam er opeens een groote stortvloed over
het dek en dreigde hem hee te sleuren. Met
een gil werd Pietje wakker.... en zag een
kleine Chineesch meisje voor hem staan,
dat hem met vragende oogen aankeek.
De Lys. het riviertje, dat langs de grens tus
schen Frankrijk en België stroomt. Is den laat-
sten tijd herhaaldelUk het tooneel geweest van
hevlgen strijd tusschen de douane en smokke
laars.
Met het oog op de hooge Invoerrechten op ta
bak Is het smokkelen een zeer winstgevend zaak
je. en wanneer de gesmokkelde waar eenmaal
over de grens is. bestaat er weinig kans, dat deze
nog kan worden opgespoord
Eenlge douaneambtenaren, die een smokkel
auto achtervolgden, zagen zich den weg afge
sneden. doordat de smokkelaars brandende zak
ken, die in petroleum waren gedrenkt, op den
weg wierpen. Achter deze vuurversperring kon
den de smokkelaars in de richting van Roubatot
ontkomen, doch meer dan een kwart ton ta
bak hadden zij tevoren uit hun auto moeten
werpen.
,4awel,maar da illustreert toch niet.watje
daareven beweerde,’* wierp O wanne tegen.
„Uitstekend," zei ik. „Ik heb het geld al ik
weet niet hoe lang klaar liggen."
We ontbeten onder algemeene vroolUkheid en
toen ik m'n woning verliet, liepen m’n zoons tot
onder aan de trap mee en riepen: hoera!”
Ik stapte In de tram om naar m'n bureau te
gaan Een oude kennis die ik een paar jaar niet
gezien had stapte na mij in en kwam naast me
zitten.
..Goelen morgen, goelen morgen!" riep hü
..Hoe maak JU ’t? Je ziet er zoo opgewekt uit.
Iets aangenaams overkómen?"
..Wel neen." zei ik. ..Een mensch kan wel blü
kijken al Is hU *t niet.”
..Zoo. dat Is wat nieuws.”
„Toch la 1 waar.” reporteerde Ik. .Je hebt
toch ook menschen, die er schrander uitzien en
liet niet zijn»" -
M'n oude kennis wierp me een stuurschen blik
toe en zei:
„Probeer nu maar niet geestig te zijn! Was
dat soms een steek op mU?"
„Ik heb nooit beweerd, dat" JU er schrander
uitxlet,” zei ik en glimlachte precies zoo vriende
lijk als te voren.
M'n vriend keek me verontwaardigd aan en
stapte uit.
Recht tegenover me zat een jonge dame. Ze
1919 Pilsoedski met medewerking van Generaal
Haller. Franache hulp en Poolache volontalren
(van een staand leger kon toen nog niet ge
sproken worden) onder zeer moeilijke omstan
digheden de Bolsjewisten versloeg. Zü waren
reeds vóór Warszawa; waren zU erin gekomen,
zij zouden het land bezet hebben en een prach
tig steunpunt hebben gehad voor hun trek naar
het Westen. De kaart van Europa zou er dan
heel wat anders uitgezien hebben. Dat Pilsoedski
dus de man werd, die het herrezen Polen op
werkte. Is vanzelf sprekend. Eveneens dat zijn
krljgsmanadenken. dat is. recht op het doel af
gaan. dikwijls in botsing kwam met het* denken
en willen der vele partijleiders. En als hij In
de Sejm dan in woede tegen dezulken ontstak,
dan vergat hij daardoor alle parlementaire vor
men en slingerde zijn verwijten rond In een taal
die onwellevend, onparlementair, zelfs „onwelrie
kend" was en die ik niet gaarne zou herhalen!
Maar kan men van zulk een figuur anders ver
wachten? Daar stond en sprak de soldaat, een
eenvoudig, eerlijk man. die zijn leven gewaagd
en enorm geleden bad voor de zaak, die hü ook
nu verdedigde.
„Mag Ik den hooggeachten afgevaardigde van
X attent er op maken, dat...." enzoovoorts
dit was niets voor Pilsoedski. Wie hem kende,
luisterde naar zijn duidelijke taal veel liever.
Sn
i
Te Londen bestaat een „club der honderd
jarigen”. waarbij zich kunnen aansluiten alle
Engelsche honderdjarigen, zoowel heeren en
dames. Deze club is opgericht om de oudjes
zoowel geestelijk als lichamelijk „fit” te hou
den. Van tüd tot tijd komen de leden in ver
gadering bijeen Het hoofddoel van de „Club
der Honderdjarigen” is feitelijk te leeren op
welke manier men nog ouder kan worden dan
een eeuw. De leden der club zijn n.l. allen In
de vaste overtuiging, dat een gezond mensch
180 jaar kan worden; voor een dergelljken
hoogen ouderdom zijn alleen 'n gezond lichaam
en een sterke wil noodig. Wellicht krijgt En
geland dan nog wel eens een „Club der Hon-
derdtachtig jarigen"
k heb een vriend, een zeer humaan en soiled
mensch. wien niets meer ter liarte gaat dan
het geluk der menschheld in *t algemeen en
van elk zijner natuurgenooten in 't bijzonder.
„Luister eens Albert", begon hij, op een avond
wandeling In de boschrljke omgeving van de
plaats onzer inwoning. „Ik heb je Iets zeer be
langrijks mee te deelen. Lang, breed en diep heb
ik nagedacht over het geheim, hoe zich altijd
tevreden en gelukkig te gevoelen, en ik meen
dit geheim nu te hebben ontdekt. Het is een
voudig. maar het moet principieel en consequent
toegepast en doorgevoerd worden. Wanneer je
's morgens wakker wordt, sta dan dadelijk op.
ga voor den spiegel staan en zet je gezicht in
een zorgelooéen, blijden ploot. Behoud dit ge
zicht jen heelen dag en ik sta er borg voor, dat
je je heele leven lang, gelukkiig en tevreden zult
wezen” 1
Nu ken ik m’n vriend als een ernstig en
pienter man; ik besloot dus onverwijld, zijn om
niet gegeven raad op te volgen.
„Eigenlijk.” dacht ik. „hebben we hier met het
ei van Columbus te doen. Wie gezond ia en
dat ben ik kan vroolUk zijn, als men het
vaste besluit er toe neemt.”
Ik nam dus het vaste besluit er toe. Toen ik
dan ook in den vroegen morgen na die gedenk
waardige avondwandeling met mijn vriend, uit
bed sprong, plooide ik, ver den spiegel staande,
mijn mond tot een lachje, een ongedwongen
lachje, een Innemend sympathiek lachje en den
rimpel tusschen m n oogen streek ik weg.
Ik zag er uit alsof Ik de honderdduizend ge
trokken had en m’n vijand een niet. Na een
poosje begon het een beetje pijn te doen in
m’n gezicht maar ik hield vol. en met een vrien
delijk lachje en blijde oogen verscheen ik aan
de ontbijttafel.
M'n geteln was voltallig bijeen. M’n zoons zaten
elkander onder tafel plagerig met de voeten te
stompen en m'n vrouw was Juist bezig een
snee brood te smeren voor m’n dochtertje dat
op een stoel stond en net een kop chocola otn-
goolde.
Ik handhaafde het masker van vroolUkheid.
Mn vrouw keek me met groote oogen aan en
zei:
„Wat zie je er komiek uit! Ben je niet wél?”
„Integendeel, ik gevoel me heerlijk! antwoord
de ik met een stralend gezicht.
M'n zoons keken me aan. m'n dochtertje keek
me ook aan en al hun oogen werden rond van
verbazing. Zoo n ochtendstemming hadden ze bü
hun vader nog nooit waargenomen. Een poosje
later zei m'n vrouw weer:
„De gasman komt vandaag, t Ia vijf en veertig
gulden”.
„Ik sympathiseer met gasmannen", verzeker
de ik. „en vijf en veertig gulden is niet duur".
M'n vrouw werd bleek, zoo iets had ze nog
nooit beleefd Snel ging ze voort:
„En dan moet ik de naaister zes en zeventig
hotalan''
haar
in een
In Nesan in Joego-Slavië woont een man. die
negentig Jaar oud is en straatarm. Toen de man
zeventig jaar telde, werd hU ziek en denkend,
dat hl) wel spoedig zou sterven, liet hjj familie
en vrienden aan zijn sponde komen en ver
deelde zijn geld, zijn kleeren, zün huisraad, ja
alles, behalve één deken eq een houten bed.
waarin de man wilde sterven. Maar... hij stierf
niet. De 70-jarige heer Milanovlch werd weer
gezond en heeft onlangs zijn negentlgsten ver
jaardag gevierd, doch in zeer verarmde omstan
digheden Niets van al zUn bezittingen heeft hU
teruggekregen; buren komen den man iederqgi
dag eten brengen en het huisje, waarin hü
woont, wordt gehuurd door esn oud vriend van
hem. die medelijden heeft met den grüsaard.
die tijdens zUn leven niet anders heeft gedaan
dan zijn medemensch geholpen en thans door
dien zelfden mensch wordt verlaten.
Een jonge Franschman, woonachtig te Mar
seille, had van een Indlschen vriend een bü-
zondere. tropische plant ten geschenke gekre
gen. Van de bladeren dezer plant maakte de
jongeman tabak en rolde dit in sigaretten
papier. De Invloed van deze sigaretten was
funest; de jongeman, die veel rookt, viel, na
dat hü een sigaret had opgerookt, in een diepen
slagfi Zoodra hü uit dezen slaap ontwaakte,
voelde hU zich bijzonder goed gestemd en vond
in alles aanleiding om zijn lachspieren te laten
werken. Totdat de familie een geneesheer raad-„
pleegde, aangezien de houding van den jonge-,
man hun hoogst vreemd voorkwam De arts'
constateerde opiumverglftlglng; men bracht den
patiënt naar een ziekenhuis en nam de tro
pische tabaksplant in beslag.
van 1
Dat was de schat, dien hü verwierf. Is liet
der. dat hij dien later wilde beechermen
hen. die in zijn oogen dien schat in de waag
schaal wilden stellen voor hun politieke Inrich-
werkelUk. ik weet het niet! Op mijn eere-
woord! Een vrouw kan geen regels vaststellen
voor een andere vrouw. ZU kan alleen over
haar eigen type oordeelen wil Je mün haar
speld even oprapen en over het type van
den man. dien ae kent. Ik kan je alleen zeggen,
dat. wat vergif is voor den een. rpU« is voor den
andere, m a w. dat smaak soo verschillend la.”
Gwenna. nog tegen haar aanleunend, zuchtte
weer diep.
Leslie, voorzichtig van houding veranderend
in den onvelllgen dekstoel, streek met haar
vingers door Owenna's krullen en zei teeder:
„Houdt de jonge Dampier dan niet van Je?”
Gwenna. die »k> rood werd als een roca, riep
uit:
„O, neen! Natuurlijk niet! Ik bedoelde hem
niet." Maar in één adem voegde ze er
beschaamd aan toe: „Hoe wist Je dat, Leslie?
Wat knap ben je toch!” En dan in een ver-
trouwelUke ontboezeming: „O, ik heb me zoo
bezorgd gemaakt. Al dagen en dagen lang.
Leslie! En vandaag voelde ik. dat ik het niet
langer kon verkroppen en moest losbarsten Ik
ben werkelük niet in staat geweest, aan iets
anders te denken dan aan hem! En hü-...
hü kan me niet uitstaan, dat weet ik seker”
Leslie keek met sympathie naar het lief,
schaamrood gezichtje en naar het soepel
figuurtje, dat ncergehurkt zat op het giaaperk
van de Club.
Ze vroeg haar:
„Neemt dat heerschap geen notitie van Je?
Ook niet op den dag. dat je met hem uit was
De bekende Ameriksanache tennisster Ri
chards, een der beste professionals, is ernstig
gewond, nadat zijn auto in botsing was geko
men met een lichtmast.
VUf maal behaalde Richards het kampioen
schap van Amerika en in 1930 het wereldkam
pioenschap, terwijl hü het in 1931 wederom tot
de finale voor het wereldkampioenschap bracht,
na Kozeluk te hebben geslagen.
wie er zoo over denkt, heeft er geen flauw idee
van, hoeveel water en zeep er voor noodig sou
zün in een groote stad. De meeste meisjes
baden zich niet voldoende en geven zich niet de
moeite, om hun toiletpoeders en zalfjes af te
wasschen, waardoor hun tint chronisch on-
frisch en goor wordt. Kind, ik verzeker je. dat.
als dé meisjes met meer zorg haar teint on
derhielden, dit tot gevolg sou hebben, dat het
probleem van de „eenzame en veronacht
zaamde vrouw*’ al een heal eind zou sün ooge-
Jost!”
Gwenna. tusschen duim en vinger het stoeltje
van een madeliefje wringend, dat ze on het
grasperk geplukt had. rturmelde, dat het erg
gek leek, dat liefde iets te maken had met de
kwestie, hoeveel maal een meisje zich waschte.
„Natuurlük denk je. dat Leslie weerzinwek
kend prozaïsch is, om soo iete ve kunnen sug-
gereeren Maar het te een gezohde stelregel
niettemin.” verklaarde het oudere meisje.
„Ook bloemen zien er niet naar uit. alsof as
tets met de aarde te maken hebben, niet waar?
Maar zijn hun wortels er niet diep in begraven?
Nu dan, al die wenken, die ik je gegeven heb.
aangaande hygiene en lichaamsveraorgtng. dis
zün als de wortels van de roos. Sommige ten
minste en een der voornaamste te: zich was
schen De zeg Je de waarheid, Taf". dit met
een grafstem „de helft der gedistingeerde
meisjes, dis we kennen, baden zich niet genoeg.
En dit is de reden, waarom ae niet half de
belangstelling trekken, die se zouden wenschen
Mannen hebben er genoegen in. om, wat se
noemen naar ,jaen frlsch. gmond meisje” te
wicht heeft
bovenal, baalt
Er bestaat te Parüs verschil van meening
omtrent de vraag of vliegen een sport dan wel
een middel van vervoer is.
Het is sport, verklaren de Fransche verzeke
ringsmaatschappijen. die dienovereenkomstig
vliegongevallen uitgesloten hebben van de nor
male risico's, die door hun polls zün gedekt.
Doch de heer Philippe Etlfti. die regelmatig
per vliegtuig reist, denkt er anders over. Door te
weigeren zün verzekeringspremie te betalen
heeft hü een gerechtelüke uitspraak willen uit
lokken.
ZUn advocaat voerde bü de behandeling van
de zaak voor het Hof van de Seine aan. dat de
luchtvaart heden ten dage niet tenger in de
zelfde categorie kan worden geplaatst als het
beklimmen van bergen of de jacht op groot wild,
daar geregelde luchtlünen op dezelfde wüze wor
den geëxploiteerd als spoorwegen en autobus-
lünen.
Bovendien, de statistieken wezen uit. dat
voertuigen, die met een paard zün bespannen,
naar verhouding het grootste aantal verkeerson
gelukken veroorzaakten, gevolgd door de spoor-
ten? EENHEID wilde hü Inplaats van verdeeld
heid. die Polen al zoo vaak in het verderf
stortte Eenheid verkreeg hU Men mag het al
niet eens zijn met de aangewende middelen, die
hü noodig achtte, vriend en vüand erkennen,
dat hü nooit handelde uit overwegingen van
eigenbelang, doch van het belang om een vrü
Polen weder op. te bouwen en het een waardige
plaats in Europa te hergeven, en dat land onder
de .moeilijkste omstandigheden tot bloei te
brengen. Om zulk een taak te volbrengen, kan
men geen „allemansvriend" zijn. Dertig mtllioen
Inwoners het naar den zin te maken is ondenk
baar Dat trachtte hü ook niet te doen. Loven
en bieden om gunst van tegenstanders was
nooit zün takttek, daartoe was hü te eerlük. te
veel als krügsmsn recht op zün doel afgaande.
En al heeft Pilsoedski fouten als regeerder ge
maakt. hü heeft zich toch een zoo ver-zlend re
geerder getoond, dat slechte de geschiedenis, die
dlkwüls details kan verwaarloozen en slechts de
resultaten boekstaaft aan het nageslacht zal
toonen: Pilsoedski. Polens grooteten soon, redder
•n opbouwer van het Nieuwe Polen! Zün laatste
werk, de wüzlglng der Constitutie is volbracht.
De ernstige tijdsomstandigheden brachten hem
da overtuiging bü, dat partijbelang nu moest
wüken voor Vaderlandsbelang. dat verdeeldheid
moest plaats maken voor eenheid en dat nu
dlkwüls snel en doortastend handelen geboden
was. Geen kracht mag meer verlamd worden
door politiek meeningsverschll. En hü verplaat
ste veel macht van de 8ejm in handen van den
President en de ministers. Ook in dat opzicht
kan alleen de Geschiedenis de onpartijdige be-
oordeelaar dezer daad worden.
Mag ik hier nog toten volgen eenlge Jeugd-
Er worden hier op het ©ogenblik voorberei
dingen getroffen voor een expeditie naar den
top van den Mount Everest, onder leiding van
Hugh Ruttledge.
Rutttedge was de leider van de expeditie, die
reeds in 1933 heeft getracht, den top van den
Mount Everest te bereiken. Deze pogingen
moesten echter in verband met het buitenge
woon slechte weer worden opgegeven.
De hertog van Manchester, het hoofd van
een der oudste, Engelsche families en lid van
den Kroonraad, werd dezer dagen wfgens be
drog. tot negen maanden gevangenisstraf ve--
oordeeld. De hertog had waardevolle stukken
van de famllie-juweelen. welke hem slechts in
bruikleen waren afgestaan, verkocht en daarbü
gedaan alsof de Juweelen zün eigendom wa-
'ren. TVdens het proces werd het bekend, dat de
hertog, die zeer „verarmd” is, maar nog altüd
over een Inkomen van büna f 100.000 per ja»r
kan beschikken, reeds tweemaal failliet is ver
klaard en dat in de laatste Jaren meerdere
honderden dwangbevelen zün uitgevaardigd.
In het Indentlflceeringsbureau te New-
York zün op het eind van 1934 niet
minder dan 4.8 mlllloen vingerafdruk
ken geregistreerd. 90 procent van deze vinger
afdrukken zün van Amerikanen. Onder die 4.9
millioen vingerafdrukken vindt men 1.8 mil-
lioen afdrukken van lieden, die meer dan één
maal met de politie in aanraking kwamen.
Hierbü worden niet gerekend die misdadigers,
die den dood hebben moeten vinden op den
electriachen stoel. Van die menseden wordt de
vingerafdruk direct na den dood vernietigd. De
Amerlkaansche politie rekent 10.000 menschen
tot haar „staatsvüanden". Deze 10.000 lieden
zün dag en nacht gewapend; onder hen bevin
den zich büna evenveel vrouwen als mannen.
•oedski beter doen begrüpen?
Polens held en bevrijder der Bolsjewisten
Pilsoedski schreef self over Mln Jeugd (Walks
rewolusyjna -w aaborze rosyjsaklm Joseph Pil
sudski Kraków 19011„Het was 10 Jaar na den
mislukten Pootechen opstand (tegen de Russen)
in 1983. De herinneringen aan de vonnissen van
den strengen en wreeden Muravlef en de mnssa-
executles waren nog zoo levendig, dat de men
schen beefden, als zü de uniform van een „tchi-
novnik" zagen. Rn de gezichten verbleekten els
de huisbel een bezoek van een Russische auto
riteit aankondigde. In dat tüdstip was het. dat
mün moeder dlkwüls avonds van «en geheime
plaats, haar alleen bekend, eenlge boeken nam,
er ons uit voorlas, en gedeelten er van uit het
hoofd deed leeren, vooral uit de werken onzer
groote dichters! De geheimzinnigheid waarin die
oogenbjikken gehuld waren, de angst van onze
moeder, die ook op haar jeugdig gehoor over
ging. het vlug „veranderen van décor” als on
verwacht een ongewenschte getuige bü die fa-
milie-conspiratles kwam, dat alles liet *n onuit-
Wischbaren Indruk in onsen geest, ons temoed.”
Hoe dlkwüls hoorde hü uit den mond der zoo
geliefde moeder de verzen van Adam Mickle-
wicz, den groeten dichter:
Vadertond! het is met U als met de ge
wondheid.
Om U naar waarde te schatten, te voelen
uw schoonheid....
....Moet men eerst verloren hebben!
Hoe meer hü opgroeide, hoe beter hü den die
pen zin der woorden begreep. Zulk een opvoe
ding bewerkte, dat hü als levensdoel, als le
vensideaal zich stelde: Polen bevrijden! En dat
heeft hü getracht te verwezenlüken in een tüd
stip. waarin elke dergelüke poging meestal tot
mislukken gedoemd was en doodstraf of ver
banning beteekende. HU is dan ook in 1887 voor
«Uf Jaar naar Siberië verbannen en in 1900 te
Lódz gevangen genomen en te Warszawa in de
beruchte eel No. 10 der citadel gezet.
Laat ik nog even mogen memoreeren, dat in
De staat New York houdt het record voor
het aantal boomen, dat in 1934 in de Veree-
nlgde Staten is geplant, en wel met 40 564.383
stuks, hetgeen ongeveer 35 pet. uitmaakt van
den totalen boomenaanplant in het land t.w.
164 millioen boomen.
Dit jaar wordt het planten van boomen nog
meer versneld, daar het een der middelen vormt
om het verstuiven van den bovengrond en de
daaruit ontstaande zandstormen tegen te gaan.
küken; en in de meeste gevallen bedoelen
een „gesoigneerd" meisje. Schoonheid U maar
aoo diep ate ds huid zit; moraal: vsnarg
Je huid. En JU dost bek Geen seep op Je ge
zicht, Taf?"
„Neen, alleen maar schoonmaken, na hs9
wasschen, met ooldorsam ®f tets dsrgelüks-"
„Goed, kind. En het kost je ongeveer ri«
stuivers per week, in plaats van vier guinjsa
zooals veel meisjes schünen te tneenen." 1
Leslie. „Dan. om verder te gaan met dit schroms
lük materieel onderwerp, dat ochtsr de wo™*
van aUe poëzie te. shamnonneer je je naar
goed en dlkwüls? Ik geloof van wel, wan? J»
haar ziet er dik, sacht en glansend uit so dia
krullen kroezen aoo mooi."
„Ja, dat doe ik ook, maar dat te g®*” moeiiA
omdat het zoo kort te."
„Het müne daarentegen te tong s*!»*
maar ik ahamponneer bet plichtmatig
veertien dagen. En het loont de moeite y
Lealte oprecht, voortgaande me« haar
Het mag wat slordig Bitten, maar het is
rig en zacht. Een van mün medischs mede*
studenten aan het hospitaal, waar ik mü
minuten tong bekwaamde voor de verpleging.
soon van «en Anglikaanech Deken, Monty g®*
naaewi oei me eens, dat mün haar g*0™"
naar kereenboomhout. NatuurUJk hing ik t*;
niet ss*1 «ün neus, dat ik het s mo1»*”
terdege met bayrum an rosmarijn **>’>'*»-
kalde. Dst is toch beter, dan sooato Ju/W"
Armitage hier, zich verheven te wanen boven
wat se noemt het vertroetelen van het lichaam.
(Wordt verrok
Gandhi heeft zün gevoelens medegedeeld t(j.
dens een periode van vier weken van zwüg-
zaamheld. die hü volgens zün secretaris in acht
heeft genomen om den grooten achterstand in
sün correspondentie te kunnen inhalen.
Zwügzaamheid, aldus de Mahatma. te een
groote steun voor zoekers naar waarheid, zoo
als hijzelf In de eenzaamheid van de stilte vond
<te ziel het pad naar het heldere lieht. Hetgeen
duister en teleurstellend was, loste zich op in
krtatsdle helderheid.
„Ons leven is een lang en vurig zoeken naar
waarheid, en de ziel heeft innerlijke rust noo
dig om slch ten volle te kunnen ontplooien",
aldus Gandhi.
De Mahatma besloot met de verklaring dat de
gemoedsrust die hü had ondervonden zoo bü-
sonder was. dat hü in de toekomst* wellicht
weer eens een paar dagen in zwügzaamheid
sou doorbrengen, buiten sün wekelükschen dag
van stilte.
„Ja, toen wel een beetje.” gaf Gwenna toe.
„Nu. dan heb Je tenminste iets, om mee te
beginnen," troostte Leslie. „Kom, Taffy, kü*
nu wat vroolüker en wees niet ontmoedigd.
Vraag je Frtuleln op je kantoor, of se niet
een mooten Dultochen zin weet voor „verliefd
raken”? Zooiets ate .Der hat zich aber or-
dentlich verguckt,” vrü vertaald: hü heeft Ztch-
zelf leelük verkeken. Wel, ik ben blü. dat
Dampier goed gekeken beeft. Want de klem
der liefde ligt in de oogen, zooals onze arme,
oude Bernard Shaw placht te zeggen Het
komt wel In orde hoor!”
„Denk Je? sZou het? Zou het heusch?”
Gwenna, geknield naast de slordig gexleede,
maar gracieuze figuur, keek eerbiedig naar
Leslie op als naar een orakel.
„Wat moet ik doen.” hield zü aan. „dat hü
naar mü kükt dat hü van mü.gaat houden?”
.Je moet niets doen, maar Je zélf zün, ge
heel en al. Kind, je moet je tüd afwachten.
Het te. wat de menschen noemen: .De pas
sieve rol der vrouw.” legde Lealte uit m«t sen
ohdeugend glimlachje. „Büvoorbeeld aldus...."
En ze haalde uit haar werkmand een hoef-
üservormlgen magneet, rood geverfd tot op een
halvsn duim aan hst onderste einde, waar
mede naaisters gevallen naalden plegen op te
pikken. Zü hield het bewegingloos een eindje
van haar naaiwerk vandaan en mot een klik
vloog een naald flikkerend in tiet zonlicht
omhoog en bleef aan den magneet kleven.
„Zte ja dat. tortelduifje?”
en Nederlander
nlewo:
Een MAN is gestorven en het land
treurt. Zün vrienden, en volgelingen natuurlük
«naar ook zün politieke tegenstanders zullen
eveneens een oogenbllk in eerbiedige overpein
zing erkennen: Pilsoedski was een groot vader
lander. En op dit oogenbllk past geen politiek
öebat. Ja, hij waa een groot en waar vaderlan-
der. Hü heeft destüds om Polen te bevrijden ge
streden en geleden, zün leven niet achtende, doch
slechts zün ideaal voor oogen. Geen man van
*,n holle phrasen. maar van de
- -1 een man. wien ijdelheid en
Voor de Pennsylvania Historical Association
te Pittsburg heeft de poolonderzoeker Vllhjemur
Stefannson een lezing gehouden, waarin hü ver
klaarde, dat de Ieren Amerika ontdekt hebben
zes k zeven eeuwen voor de reis van Columbus
In 1493.
Stefannson beschreef een document, dat in
het jaar 820 was opgesteld door een lerschen
monnik en waarin de kolonisatie van Ijsland
door de Ieren werd beschreven.
De Paus zond in 1136 een bisschep naar
Groenland en het bisdom aldaar bleef tot 1528
bestaan.
Dit alles wordt bewezen door documenten, die
zich in het Vaticaan bevinden.
De ontdekking van Ijsland was de ontdek
king van Noord-Amerika. aldus Stefannson.
want van Ijsland kan men Groenland zien, en
van Groenland het volgende eiland, en zoo
doorgaande in Westelüke richting kan men het
vasteland zien.
De conclusie ligt voor de hand, dat de Paus,
na de rete van Columbus, onder den invloed
van het toen zoo machtige Spanje, den bisschep
van Groenland In 1528 teruggetrokken heeft,
teneinde de lersche ontdekking te d^en ver
geten temeer omdat de Noordelüke landen zich
toen reeds van Rome hadden afgekeerd.
daad En bovenal---
grootheidswaan vreemd waren. Hü was en is.
ook na zün succes gebleven de verpersoonlijking
van eenvoud. Als militair werd hü de Redder
Va<?erI*n<l- het onafhankelük Polen.
won-
tegen
rechters un
doek en
keek me aan met
een van pün ver
trokken gelaat.
„Hoe gaat het?”
vroeg ik.
„Hoe t gaat?
Ik ben van dé trap gevallen en heb m’n
gebroken en nu moet Ik naar de kliniek,
daar hoef Je heusch niet om staan
lachen.”
„Ik lach heelemaal niet, tante," zei ik.
„Ik glimlachte; Ik zie er opgewekt uit. Als
we allen een beetje vroolüker keken zou de we
reld er veel beter aan toe sün. Ook u, tante. Als
u op t oogenbllk een beetje vroolüker keek, sou
uw arm u lang zoo’n pün niet doen.”
M'n tante wierp me een allesbehalve vroolü-
ken blik toe, fronste d’r wenkbrauwen, die zeer
dik en borstelig zün en viel op hefttgen toon
tegen me uit:
„Toen Je nog maar een kleine jongen was,
Albert, heb ik je moeder al voorspeld, dat er
niets van je terecht zou komen. Nu zie ik,
helder als de dag. dat ik toen gelük heb gehad.
Maak dat je weg komt.”
Ik trad m’n bureau binnen. Toen ik en passant
in de wachtkamer keek, zag ik daar een aantal
menschen zitten. Sommigen wilden met alle ge
weld een aanbevelingsbrief van mü hebben, an
deren zouden trachten me verhalen of versjes
aan te smeren, een niet gering aantal sat daar
om te speculeeren op m'n goedgeefachheid en ara
geld van me willen leenen. Ik had dit meer mee
gemaakt en wist dus wat me dien morgen weer
tc wachten stond.
Snel trok ik me in m'n privé-kantoor terug, en
nauwelüks daar, kwam m'n oude, ernstige ge
zicht weer te voorschijn. Ik riep m’n boekhou
der en liet hem aan de wachtenden in de wacht
kamer bekend maken, dat ik dien dag wegens
zware verkoudheid niet te spreken was.
Toen nam ik plaats aan m’n schrijftafel en
schreef een brief aan mün menschenmlnnenden
vriend, waarin ik hem onomwonden mededeel
de, dat s'n raad niets waard was, vooral niet,
als Je een vrouw, twee zoons, een ouden kennis,
een knappe Jongedame tegenover je. een tante
en een algemeen informatie- en consultatie
bureau hebt.
Leslie, voortgaande met spreken over dat
andere, veel C“ ZT2--
„O de glorie van het winnen.
Ate ze eens gewonnen te!"
loor^'waa'duldelük afkeer te hoóren.
„Neen, maar Leslie, houd nu toch eens op
met gekscheren!” zei Gwenna vleiend, haar
armen geleund op haar vriendin’s knie en tot
haar ogende met smeekende blikken. „JU
hebt ondervinding van mannen. Vertel ma nu
eens in ernst, heb je 'bewonderaars gehad, die
jou hun jjewonderlng toonden?"
.Dank je voor de belangstelling. Ja, zeker
heb ik die gehad.” ael Leslie uitgestreken.
,,Mteachi«n vind ja het vreemd, als je mü in
deze blouse ziet, maar Ik heb veel van die
aentlmenteele drankjes geproefd."
Dan moet je het ook weten. Vertel me nu
eens.” pleitte Gwenna aandoenlük Ja bet
ernst, dat mannen niet ven je houden, ala M
denken dat je erg veel van ben houdt?”
Leslie's oolük gericht keek haar over de
BUden kous even aan en haar mond plooide zien
tot een spottend scharlakenrood boogje; maar
het was weer een recht rood streepje van ernst,
toen ae antwoordde: Jk weet het niet, Taffy, en de auto defect raakte?"
zag er allerliefst uit. Ik keek haar aan met een
stralend lachje en zü kreeg een kleur tot over
d’r ooren. Ik bleef haar maar aanküken, totdat
een heer, die naast haar sat. haar vroeg:
„Ken je dien man. Euphemla?”
.Neen." zei Euphemla.
„Dan is 7 geweldig onbeschoft van hem. esn
vreemde dame soo te fixer ren”
Ik stond op en stapte uit. Ruste maken met
zoo n vrlendelük gezicht als 't müne, kwam niet
met m’n beginselen overeen.
Bü het haitepaaltje stond m’n tante. Zü had
leeeeeee«eMvseMaaeM«eeseMevsss.Mt(MMeMMtH
„Als ik het goed begrepen heb, sel je, «lat een
meisje niet moet laten i----
houdt
„Maar dit is ook geen „laten rien Een
meisje kan een heel effectieve verovering maken
excuseer, dat Ik het kind bü den waren naam
noem terwül ze al dien tüd soo passief
blüft ate een magneet,” verklaarde haar men
tor. .Maar je moet natuurlük zorg dragen, dat
je er altüd soo moot uitatet, als je mau kunt.
En dit te grootelüks in je voordeel, juffrouw
WUllams.”
Het Jongere meisje keek haar vragend aan.
..Sommige meisjes schünen er niet aan te
denken, zich op haar best voor te doen, voor
dat de mari verschijnt, van wien zü wenschen.
dat hü veel werk vsn haar maakt. Den wordt
er dlkwüls overhaast te werk gegaan. Maar
jü hebt het ware Instinct. JÜ bent een ver
schijning, die niet noodig heeft, om een of
ander kupstgreepje aan te wenden om een
man het hoofd op hol te maken, zonder dat
hü zelf weet, wat hem elgenlük uit sün kwen-
gebracht. Eén sostelük ding
o
,Ja? En wat?” vroeg Gwenna verrukt en in
gespannen verwachting.
Het ongevraagde getuigenis in dit geval was
al heel onverwacht:
„Vooreerst, Taffy, kom
dag goed gewasschenl"
„Natuurlükmaar Leslie,
allemaal!”
„Zün ae dat werkalük?” riep Lealte 8ebsim-
rinnig uit. jtot denk ja mtesohten, ja; maar