Rome’s diergaarde uitgebreid wm Met twee kameraadjes op avonturenreis jKa\us-V£eu^e£s F 250.- DE „ZOO” IS POPULAIR BIJ HET PUBLIEK De proef ZATERDAG 25 MEI 1935 rtin Oorsprong van de stof namen 5A&lvisschen sterven uit De man met den Dag der schoonmoeders koperen neus Staatsman met principe Straten met centrale verwarming „Nat** Amerika De leeuwin in het hotel leid tot werken door 4de beenen of belde oogen Geschenk van Koningin Salothe De post van Koning George V In den droom 2 vingers bevroren Huwelijkspropaganda in het Verre Oosten Maatstreepjes voor de kleintjes - DOOR BERTHA RUCK De oppervlakte van den tuin be draagt nu 12 hectaren; fraaie gebouwen in sierlijken par kst yl by gebouwd btj verlies van een ham* een voet of een oog De onttroning van den Olympus IT M} een ongeval met r OvJe" doodeUJken afloop A I 17 A Dop dit blad rijn ingevolge de verzekerlngsvoorwaarden tegen 17 *71X0 levenslange geheele ongeschlkthi A\l al /A.D 1 n l_s O ongevallen verzekerd voor een der volgende uitkeeringen I f OVFa“ verlies van belde armen, belde bee AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL Mil gebaar met de verloren had dachten de talrijke De kapitein wist echter (Wordt vervolgd). HOOFDSTUK XITI DB DROOMVLUCHT ■De droosnen in een zomernacht, sü komen :len getroffen worden opdat dieren waarvan de olie een Een gast, die 's nachts te Parijs in een van de grootste luxe-hotels der Champs Elysées gearriveerd was, bestelde ‘s morgens tweemaal een ontbtjt en een kilo rauw vleesch. Hoofd schuddend werd het ontbijt naar het appar tement gebracht. Toen de kellner op het vrién delijk „binnen” de deur opende, deinsde hy ont steld terug. Want aan tafel ut naast den heer een leeuwin. De gast wenkte den doods- bleeken ober vriéndelijk om dichterbij te komen; h(j kon heel gerust lUn. Want Lea. de leeuwin, was zoo tam als de mooiste Angorakat Hij «elf. mijnheer Kemmertch, vroeger zwemkamploen. had ze zes Jaar geleden als leeuwenbaby cadeau gekregen en zü was jammer genoeg intusschen grooter geworden. Maar zy was zóó aan de menschen gewoon, dat zij zelfs pootjes gaf. Naar men meldt, zette de ober het blad zoo vlug mogelijk op tafel en wachtte niet op een pootje van de leeuwin Hier wordt niet bedoeld dat de godheden van den Olympus onttroond zijn dat is reeds 3000 jaar het geval. Maar nu moet de Olympus- berg er self aan (elooven. Van oudsher werd de Olympus als de hoogste berg van het Balkanschlereiland beschouwd. Nauwkeurige opmetingen hebben echter uitge maakt dat de berg Mussala in het Bulgaarsche Bilagebergte <2925 M i ongeveer 8 meter hoo- ger is dan de Hodenberg. Daar de berg waar van bewezen is dat hy het hoogst is boven dien buiten Griekenland ligt, vatten de Grieken de publicatie van het resultaat der opmetingen als een onvriendelijke daad der Bulgaarsche re- geertng op. Natuurlijk uit Amerika, het land der groot ste onwaarschijnlijkheden en zonderlingste re- corden komt het bericht, dat daar 'n stadje Is, dat besloten heeft, de overigens niet bijzon der geliefde figuur der schoonmoeder te rehabtll- teeren. Het idee gaat uit van het stadje Amarillo in den Staat Texas; daar werd kort geleden on der groote en blijkbaar vroolljke deelname der bevolking de eerste „schoonmoederdag” gevierd. Het hoogtepunt der feestelijkheden vormde het moment, waarop de jury tot de keuze van de „Koningin der Schoonmoeders” over ging. Tot koningin werd en dat was nog niet zoo slecht een 80-Jarige boerin gekozen, die er In ge slaagd was, acht dochters gelukkig uit te huwe lijken en die In de beste verstandhouding met alle acht haar schoonzoons leeft. Deze ..Konin gin der Schoonmoeders" ontving niet alleen tal rijke geschenken en bloemen, maar door den ge meenteraad van Amarillo werd haar ook nog een lijfrente van 50 dollar per maand toege kend. 'k beesten met wat groen er tusschen. maar een waar park, waarin men mln of meer tot zUn verrassing olifanten, giraffen, neushoorns, anti lopen. leeuwen en tijgers ontmoet. Bestuurders van diergaarden uit Londen, Pa rijs, Berlijn, Belgrado, Stuttgart, München en- aoovoorts zijp de inwijding van Rome’s nieuwen „Zoo” komen bijwonen. Uit Nederland kwamen dr. Sunier, directeur van „Artls”, en de heer Burgers, eigenaar van den dierentuin te Arn hem. „Artls” heeft ook een geschenk gestuurd in den vorm van twee witte kroondulven. die per vliegtuig zjjn overgekomen, terwijl Parijs een mooien driejarigen gorilla cadeau deed. Ik zal u niet bezighouden met een wandeling door den Romelnachen „Zoo”, zooals wij die on der de deskundige leiding van prof. Lepri en dr. Crudl maakten. zy verschilt feltel(1k niet veel van een wandeling door „Artls”. of men zou de Latynsche naambordjes moeten citeeren, die bul ten de woningen zjjn aangebracht, en de bij zonderheden uit den cataloog vermelden, zooals bijvoorbeeld dat de apengier en de bongo de eenige exemplaren van hun soort in Europa zijn, wat men echter nóch den leelüken vogel, die als een trotsche en zure filosoof op zijn tak zit. nóch de slanke antiloop, die haar fluweelen neus te gen de tralies wrijft, kan aanzien. Maar wél wil ik besluiten met den raad aan lederen Rome-bezoeker, den Giardino Zoologico op te nemed in bet program van zijn verblijf, en aan eiken lezer: weer eens naar Artls te gaan! Wat was er nu feitelijk met de kinderen gebeurd? Dte kerel die Plet zoo had gesla gen, was een handelaar In slaven. De man lokte jonge kinderen tot zich, behandelde ze eerst goed en verkocht ze dan later als slaven. De drie mannen, die Pietje achter na hadden gezeten toen deze wilde ont vluchten. hadden hem en Wletje juist ge kocht. en ze zouden thans verkocht worden aan een koopman in Turkije, waarnaar ze per boot zouden woeden vervoerd. Elk oogenblik gingen van teruggeroepen. In Connecticut (V.S.) neemt men In den laatsten tijd proeven met de verwarming der straten. Onder de trottoirs worden buizen voor de centrale verwarming aangelegd. Het is ge bleken dat de steenen tegels door de verwar ming aangenaam warm worden en de verwar ming volop genoeg is om de sneeuw direct te doen smelten. Deze verwarming zal het moeilijk werk, om de Ijslagen op de trottoirs op te rui men, zeer vergemakkelijken. In het natte Amerika schijnt men het alco holverbod toch niet geheel en al te kunnen opheffen, tenminste dit zou men we! denken als men de verschillende berichten omtren1 alcoholverkoop in de Ver. Staten naleest. Zoo mag men b.v. in de Ver. Staten geen ledige wjjn- of Ilkeurflesschen. aan den win kelier teruggeven, verknopen of bewaren; de llesschen moeten, nadat zjj zjjn geledigd, ter stond worden vernietigd. In den staat Montana is het gebruik van het woordje „bar" of .sa lon” verboden. In Kentucky kan men slechts alcohol bekomen op doAorsadvies of in geval van een verkeeraongeluk. waarbij men den slachtoffers een versterkenden drank wil aan bieden. In Connecticut wordt niet de beschon kens gestraft, doch de waard, die den sterken drank aan den beschonkene verkocht. In Colum bia wordt de grootste boete betaald, wanneer de verkeerspolitie bemerkt dat een automo bilist sterken drank In den wagen heeft, ook al is de flesch of zjjn de flesschen nog geheel onaangeroerd. In Columbia mag men wel een flesch bier koopen. doch degene die het niet kan nalaten reeds op weg naar huls een slokje te nemen, krijgt een flinke geldboete. In Mas sachusetts mogen slechts de mannen in bier huizen verschijnen; vrouwen worden er ge weerd. In Novada mogen ook geen kellnerln- nen zijn. uit in al hun kracht,” had Gwenna ergens In een boek gelezen. Maar die passage was haar ontschoten tot aan den nacht van den Sisten Juni 1914, toen ze den meest reëelen droom had van haar twee en twintig-Jartg bestaan. Verscheidene personen hebben meermalen In hun leven eenzelfde soort droom. Geleerden hebben dissertaties geschreven over het hoe en waarom er van. ZU maken gebruik van een geleerd-kllnkenden naam. doch Owenna Wil liams had nooit van .levitatie” gehoord. Voor noemde se het later: „De Droom- s? Volgens berichten uit Tokio opende de mi nister van Koloniën in Japan onder de meisjes van zjjn land een propaganda voor het huwe lijk. Trouwlustige jonge dames vullen tot dit doel formulieren in. Deze worden aan de 6000 on gehuwde spoorwegambtenaren van de Zuld- Mandsjoerijache spoorwegen gezonden, die dan op deze manier een geschikte vrouw kunnen vinden. Want de beambten, die uit Tokio en andere steden naar dit Zuidelijk deel van het eilandenrijk verplaatst zijn, hebben geen gele genheid fatsoenlijk te trouwen, ofschoon elk hunner een goede betrekking heeft en ’n vrouw onderhouden kan. Aan dezen toestand zal bin nenkort een einde gemaakt worden. De beroemde astronoom Pychae Brahe heeft een zeer bewogen leven achter zich. Zijn rei zen, die hem door geheel Europa voerden, wa ren meestal rijk aan avonturen. Bij een duel werd hem de top van den neus af geslagen De geleerde had rich niet alleen toegelegd op de sterren-wichelarlj. maar ook op de ana tomie en techniek en zoo kwam hjj op de ge dachte zich een kunstneus van koper te laten vervaardigen. Door toevoeging van een ander metaal werd een bleekroode kleur bereikt, zoodat de kunst neus verder niet opviel. Om de laatste sporen te doen verdwijnen, bestreek Brahe den kope ren neus met een zalf en poederde ze daarna met rose poeder. Deze koperen neus heeft eeuwen later er toe bijgedragen dat zijn lijk geïdentificeerd kon worden. Dat het woord damast met Damascus samen hangt, is niet moeilijk te gissen. Ook vele an dere soorten stof wijzen er op, dat ze oorspron kelijk uit het Oosten afkomstig waren. Het mousseline Is naar den naam van de Ooster- sche stad Moessoel (Tigris) genoemd, terwijl de katoen op het Arabische woord „goetoen" wijst. Eveneens van Arabischen oorsprong Is i woord Atlas, dat dezelfde beteekenls heeft als „talafa” (is wegglijden). Het doelt op de glad heid van deze stof soort. Taffet is afgeleid van het Perzische woord „taften”, dat zooveel be- teekent als blinken, glanzen. Het woord fluweel heeft zijn ontstaan te dan ken aan het Grieksche woord .hexamiton”, een naam waarmee een 6-draadsweefsel aangeduld werd. Gaas heeft zijn naam van de stad Gaza, terwijl de naam zijde afkomstig is van het La tynsche woord „feta ferlca”, dat in zijn eigen lijke beteekenls met „Chlneesch haar” vertaald kan worden. Moiré is van het Indische woord „maghara" afgeleid, dat dezelfde beteekenls heeft als doek. Uit dit Indische woord hebben de Turken het nieuwe woord „molcar” gevormd. zichzelf vlucht.” Toen haar droomvlucht begon geloofde ze nog half wakker te zijn, liggend in haar smal wit bed in haar slaapkamer van de Club. De dekens had ze op den vloer geworpen want er heerschte een zoele en benauwde nachteyke atmosfeer, ondanks het geopende venster, dat op den tuin uitzag De zachte bnes wtgfde een verfrisachende koelte om haar gezicht en be woog zachtjes de krullen op het hoofdkussen en de kantjes van de nachtjapon der nalf- slapende. Plotseling voer een hevige schok door al haar leden. En met dien schok scheen haar ziel uit het lichaam gerukt. Haar eerste gewaarwording was, dat ze niet langer plat neerlag, ineen ge rold tot een bal. zooals kleine katjes slapen Ze bevond zich In verticale, slaande houding Maar toch stond ze niet, want haar voeten raakten den grond niet en toen ze omlaag keek, be merkte ze zonder groote verwondering, dat zjj in de lucht zweefde en evenals de leeuwerik op een onmeteiyke hoogte onoeweeglyk in de Om de industriecrisis voorlooplg te helpen lenigen, vaardigde Gifford Plnchot, gouver neur' van Pennsylvania, een eigenaardige ver ordening uit, waarbij alle banken in de pro vincie een maand lang gesloten moesten ble ven. Nauwelijks had Plnchot deze verordening uitgevaardigd, of hjj kwam tot de ontstellende ontdekking, dat hij zelf slechts.... vier dollars in baar geld had. Al zjjn geld stond op de Penn sylvania BankToch heeft Gifford Plnchot rich met die vier dollars een maand lang we len te behelpen en hierdoor een prachtig voor beeld gegeven aan zijn burgers. Na vier weken mochten de banken weer uitbetalen en de in dustrieën waren voorlooplg voortgeholpen. Uit een der Londensche ziekenhuizen wordt een dwaze historie verteld: Daar bevond zich, naar de geneesheer mede deelt. een matroos, die zjjn been gebroken had. Bedoelde matroos had vroeger deelgenomen aan een Noord pool-expeditie. Op een morgen liet de matroos den dokter komen en toonde hem twee vingers van de lin kerhand, die blijkbaar bevroren waren. Een di recte behandeling had tot gevolg dat dc vin gers gered werden. Maar nu komt het vreemde: het was onverklaarbaar hoe in het goed ver warmde ziekenhuis iemands vingers konden be vriezen. De matroos vertelde dat hU 's nachts van de Noordpool-expeditie had gedroomd en zoo moest bet ongeluk wel gebeurd zijn. Tot nu toe weten de dokters nog geen ande ren uitleg te geven. De boot die de kinderen mee zou nemen lag op de reede. De haven was erg ondiep en de boot lag daarom een eind van de wal vandaan. Per motorvlet werden de twee kinderen naar het schip gebracht. BIJ aan komst floot een van de mannen zacht, en een flguar boog zich over de verschansing. Even later werd in den scheepswand een luikje opengedaan en de kinderen werden daardoor naar binnen geheschen en opge pakt door een paar armen. In de afgeloopen 25 Jaren van zijn regeering heeft koning George van Engeland vtjf mlllloen pdbtzendingen ontvangen, dit is dus ongeveer 200.000 per jaar. Begrijpelijkerwijze heeft de koning tijdens zün jubfleumdagen zeer veel poststukken, zooals gelukwenschen, ‘telegram men, geschenken enz. uit allé deelen der we reld ontvangen. Zeer uitgebreid is de Corres pondentie van den koning met zijn familie leden en vrienden. De meeste brieven echter zjjn afkomstig van lieden, die een of andere grief op het hart hebben en den koning om raad en steun vragen. Zeer veel brieven zijn ook van werkloozen en crisisslachtoffers. Dui zenden brieven zijn voorts van lieden, die graag een of andere wijziging zouden willen zien. b.v. betreffende de verkeersverordenlngen of ar beidswetten. Dan zijn er nog de vele brieven cm geldelijken steun, afkomstig van liefdadig heidsinstellingen en aanvragen van vereenlgin- gen en bonden, waarin de koning wordt aan gezocht het beschermheerschap over deze in stellingen op zich te nemen. Verder zijn onder de correspondentie ontelbare brieven van kin deren. die even oud en gelijktijdig jarig zijn als de Engelsche koningskinderen en deze kleine vorstelijke personen graag per briefje willen feliclteeren. :taren. waardoor 12 hectaren ge- gebouwen ver- II. Het voornaam- jMtielenhuis. *n rond ge- groot rond bassin en bevat en daaromheen een aantal glazen kooien voor slangen en hagedis sen. Een tweede groote aanwinst is een gewel dige volière voor vogels van de groote vlucht. Het is een uit roestvrij staal opgetrokken koepel van ruim 30 meter middellijn en 25 meter hoog te, de binnenruimte is geheel vrij, zoodat reigers en albatrossen er hun breede cirkels in kunnen uitzwieren. Verder zijn er lange rijen van nieuwe volières en kooien, maar hier is de Inhoud belangrijken dan het huls. Want ook de bevolking van den dierentuin is sterk uitgebreid en van 2700 op meer dan 4000 dieren gebracht. De vermeerde ring betreft vooral de vogels, waarvan de Ro meinsche ,,Zoo” nu een buitengewoon mooie col lectie heeft gekregen. Zoo zjjn er o.a. in de 164 kooien, idle in een halfduistere gang zijn aangebracht, omdat de bewoners het schelle daglicht niet kunnen velen, niet minder dan 123 soorten van paradijsvogels ondergebracht. Ook de rangen der reptielen, die groote lacunes vertoonden, zijn met vele belang rijke exemplaren aangevuld. In haar nieuwe gedaante kan de Romeinsche diergaarde er dan ook, aanspraak op maken, zoo al niet (wat haar ambitie is) de eerste van Europa te zijn, dan toch in de voorste rij te staan naast Londen, Amsterdam, Berlijn en Vin cennes. Eén groot ding heeft deze zuidelijkste diergaarde van Europa echter op al de genoem de collega's voor: het klimaat. Het is nog niet te warm voor de pooldieren, zoodat de ijsberen en zelfs de eland,' in den zomer door met water gekoelde schaduw verfrischt, zich hier zelfs voortplanten. En het veroorlooft aan de tropen dieren voor. een groot deel van het Jaar het ge not Van de open lucht en de „vrije" beweging. Maar daarenboven schenkt het klimaat den rij ken Zuidelijken plantengroei, den overvloed van bloeftien en bloesems, de wuivende palmen en de lommerrijke ceders, die niet alleen de suggestie van het natuurlijke milieu der dieren helpen wekken, maar pp zichzelf ook een heerlijk park vormen, Waarip men vergeet, dat de bewoners gevangen zijn.' Het is geen tentoonstelling van langer boven een rivier, maar boven een weg, wit van het stof en aan den kant van dien weg, naast 'n stoffige haag, vond een auto onbeheerd. Boven de andere zijde van de haag, zag ze beneden zich een grasveld bezaaid met frlssche, veelkleurige bloempjes en In hei midden stond een in zich zelf gekeerde olm boom. een groote schaduw afwerpend. „De zon schijnt all” verwonderde zich Gwenna. ..Hoe snel is de nacht verloopen!” En terwjjl ze de hemelruimte doorkliefde, voelde ze haar lichaam van top tot teen zoo licht en luchtig zweven als een veer. Niet ver van zich af bemerkte ze een V-vormige figuur, die zich afteekende tegen een witte wolkbank. De gedaante bewoog zich en flapte met lang zamer wlekenslag, terwjjl ze steeds verder afdreef, om ten slotte geheel te verdwijnen. Dat is een vlucht kraaien I „Een dlhedrallsche hoek noemen ze dat!” prevelde het meisje voortdroomend. Ze vloog weer hooger. Bonder de minste krachtsinspanning; se blikte naar beneden en voor haar oogen ontrolde zich een panorama ven grijze daken en groene boomen en iets, dat als een reusachtige zeepbel uit den mist opdoemde. ..De 8t. Paulskerkl Londen!” dacht Gwenna. „Zou Ik onze fabrieken in Westminster kunnen onderscheiden?” Met dit doel keek ze rond, maar werd opeens gewaar, dat het geheele tafereel veranderd «ma Ze zweefde niet langer in de lucht als een kleine witte vger, met de aarde ver beneden zich zoo klein als een miniatuur legkaart uit een speelgoeddoos. Maar se bevond slch nu tus schen muren, on haar voeten waren niet var- Terwijl vroeger de walvischvangst een der ge- vaariykste beroepen was. is dit sedert het ge bruik van de moderne technische middelen een kleinigheid geworden. Sindsdien wordt er een zoodanige jacht op de walvisschen gemaakt, dat men zich bezorgd maakt over het uitsterven van deze dieren. Al leen in het jaar 1930 31 werden in de Noorde lijke Zeeën 40201 walvisschen gedood, d.l. dub bel zooveel als in de Jaren 18681900 over de heele wereld bijeen. Sindsdien Is de vangst weer achteruitgegaan. Maar in het afgeloopen .aar werden toch nog altijd 24327 walvisschen in de Noordelijke zeeën gevangen. Nadat de regeering van Noorwegen reeds in 1929 zekere bepalingen ter bescherming uitge vaardigd had n.l. een verbod tot het vangen van Jonge walvisschen en zoogende moederdieren. heeft zij dit jaar den gesloten tijd opnieuw ver lengd. Maar al deze bepalingen helpen weinig zoolang tenminste Engeland dat een niet minder groote vloot walvischvaarders bezit als Noor wegen, zich bij deze bepalingen niet aansluit. Op het oogenblik hebben hieromtrent bespre kingen tusschen Noorwegen en Denemarken plaats. Het is te hopen, dat ook op dit gebied afdoende maatregel hef uitsterven der belangrijk handelsproduct is. verhinderd wordt. Wie kent niet de levertraan? kamer van Juffrouw Armitage, een der leden van de dameaclub, die brochures over het vrouwenkiesrecht schreef en dikwijls tot laat in den nacht opzal om te werken. Owenna voelde zich weer rustig en normaal worden en ge kalmeerd door de nabijheid van een menschelijk wezen, besloot zjj: .Neen, naar baar ga Ik niet; ze sou me maar iets willen voorlezen. Ze lachte me uit, omdat ik zoo dweepte met de Minnaars uit het Woud. Maar van welk soort boeken houdt zij? Alleen die verschrikkelijke, langdradige novellen over niets anders dan de ziekten van arbeiders in pottenbakkerijen. Of Ik krijg een van haar eigen tractaatjes te hooren Op een of andere manier slaagt ze er altijd volkomenaln. het door haar behandelde onderwerp zoo onsympathiek mogeiyk te maken. Al die zoogenaamde intellectueele vrouwen hier schijnen daar slag van te heb ben. Of het over huwelijk of niet trouwen gaat, het is moeilijk uit te maken, welke stof het meest afstootend Uit de handen van deze suffragetten komt,” overpeinsde bet Jonge meisje, aan bet einde van de gang gekomen. „Ik zal maar weer naar bed gaan.” En dit deed se ook. en weldra lag se be haaglijk onder de dekens; maar se kon den slaap eerst niet vatten en lag ineengerold te mijmeren. Te lang en te dikwijls had zy aan dat bal gedacht, nu drie volle weken geleden, had zij de woorden en bewe- den partner in haar geheugen Paul merkte op: „Een beroerd baantje voor «en man. vind ik altijd, om zich af te geven met dlenstmeisjeswerk en alles te beredderen voor anderen.” -Ia,” zei Gwenna afgetrokken en neerslachtig. Nu was het einde gekomen, het oogenblik van schelden Zjj moest naar huis terug, naar den alledaagschen arbeid, naar de club, naar de fabriek Niets meer om voor te leven, terug.... O ja. zijn belofte, om haar spoedig mee te nemen op een van zjjn vliegtochten Boven hen in het rossige luchtruim werd de vliegmachine steeds kleiner en Kleiner voor nun blikken en verdween eindelijk geheel uit het gezicht De kellner, die den hoek omsloeg bi) ««n donkergroen boschje, was ook verdwenen, toen ze er voorbij gingen. Maar ze vermoedden niet, dat hij onder beschutting van het dichte gebladerte hen bespiedde.... En hy prentte zich het beeld van Paul Dampier diep in het geheugen, het beeld van den vliegenier, den uitvinder van bet nieuwste iypa vliegmachine ■A >fst Pinksteren moest de beslissing vallen. IYI Langer wilden de belde zusters niet wachten. Met Pinksteren moest Marietjc of Annie zich verloven. De onzekere toe stand, waarin zij door het aarzelen van Frits de Groot gebracht waren, was niet langer te dragen. En nu had bet er allen schijn van. dat Pinksteren voorbij zou gaan, zonder dat de as- slstent-apotheker Frits de Groot een beslissing zou nemen. Hierbij dient nog vermeld te wor den. dat zoowel Marietje als Annie van Dalen zich alle moeite gegeven hadden om den be- sluitelooeen Jongeman kleur te doen bekennen. Beide meisjes mochten hem graag. Ieder van haar zou graag met Mem In het huwelijk tre den. Hijzelf helaas kon het niet met zich eens worden ot hij Marietje dan wel Annie beminde Eendrachtig wachtten de meisjes tot de jon geman een beslissing sou nemen. Beiden zouden in heldhaftige zelfoverwinning bereid geweest zjjn de ander het geluk te gunnen, wanneer het eindelijk tot haar kwam. Het wachten duurde nu al geruimen tijd Ook De Groot vond de situatie nogal pijnlijk Hij was niet zoo verblind, dat hij de pogingen niet zag. die de beide zusters aanwendden om de situatie op te helderen. Marietje gaf hoog op van de bijzondere hoedanigheden van Annie en deze laatste roemde te allen tijde de lief talligheid enzoovoort van haar zuster. Bevon den de meisjes zich met den jongeling tezamen dan verdween een der zusters stilletjes. Frits de Groot bleef dan met de andere over In een at mosfeer. die als met electric!telt geladen scheen. Het eigenaardige was dat hy dan juist naar het afwezige meisje verlangde.... Zelfs dit Plnkster-ultstapje per kano had geen resultaat opgeleverd. Annie had wel een Uur lang in haar eentje In het bosch gewan deld. Toen zij weer bij de boot terugkwam, wenkte de asslstent-apotheker haar verheugd naderbij, doch Marietje schudde heimelijk het hoofd: „Al weer niet.” Beide meisjes voelden zich geërgerd en moe deloos. Reeds neigde de zon ter kimme en nog waren ze geen stap opgeschoten. „Zoo gaat het niet langer.” zei Marietje, toen de meisjes bezig waren de boot weer In orde te brengen. Frits de Groot was iets verder bezig de kussens en dekens op te rapen, die zij bij het picknickken gebruikt hadden, waarbij hij een geldstukje verloren had, dat hij nu bezig was op to sporen. „Ik heb er lang en breed over nagedacht. Wij moeten hem in een geheel onverwachte situatie brengen, misschien wel in een gevaar." ging Marietje voort. „Ik heb eens iets dergelijks In een roman gelezen. Ook daar kon de held niet besluiten een keuze te doen uit twee vrouwen. Bjj een hotelbrand drong hij in haar kamer en instinctmatig redde hij de vrouw, die hij het meest beminde, het eerst. Nu dacht ik. als wij ren dergelljke situatie konden scheppen, mis schien dat Frits dan tot bezinning zou komen. „Je wilt toch bij geval ons huls niet in brand steken?”, vroeg Annie. „Op brandstichting staat gevangenisstraf.” antwoordde Marietje op beslisten toon, waaruit bleek, dat zij deze zaak reeds rijpelijk overdacht had. „Maar wat zou je van het volgende plan zeggen? WIJ laten de boot plotseling omslaan Misschien zal het gevaar zijn geest verhelderen Hy zal dan „Marietje" of .Annie” roepen en mU of Jou trachten te redden. Als hy Jou hef eerst redt, mag hy met je trouwen. .Een gevaariyk experiment," merkte Annie cp. .Absoluut ongevaariyk,” antwoordde Marietje. „Wy kunnen alle drie goed zwemmen. Ik heb zoo gedacht' even voor de bocht in de rivier zal Ik den wensch tc kennen geven Jouw plaats by het roer in te nemen en by het verwisselen is het een klein kunstje de smalle boot te laten omslaan. Laat dat maar aan my over. Is het goed?” .Als er maar geen ongeluk gebeurt.” gaf An nie aarzelend ten antwoord. Het vooruitzicht evenwel om op deze wtfze een beslissing te be den Koning plechtig ingewy* den dag te voren de „vem woond. De uitbreiding beslaat vlerj de oppervlakte van den tuin) bracht is. Er zün eenige fi/ rezen in een sieriyke ste daarvan is 'n nieu' bouw, dat in *t mlddi strand voor krokodllle der dan een menschenhoogte van den grond verwyderd. Het was weer nacht en ze wa« in een kamer, een langwerpige, smalle kamer met open raam, waardoor het licht scheen van een straatlantaarn, dat een helder geklemde piek wierp op het karpet, den hoek van een toilet tafel en het voeteinde van een bed. En op het bed zelf, waarvan de dekens waren afgewor- pen, lag een slapend figuurtje, ineen gerold als een klein katje, gehuld in een witte, met kant bezette nachtjapon, een cherubynenkopje achterover geleund tegen het hoofdkussen. Owenna beschouwde haar zandachtig en vroeg zichzelf af: „Waar heb ik haar meer gezien?” Snel als een bliksemstraal flitste het door haar geest: Zyzelf was het!.... Haar eigen slapend lichaam, verlaten voor een Korten tyd door de Inwonende ziel, toen deze oo een vliegtocht ging.... Een schok, nog heviger dan die waarmee haar droom was begonnen, doortrilde de schoone slaapster, die tot zichzelf kwam: zü ontwaakte. zy was wakker geworden met een spytlg uitroepje: „Ot", dat nog in haar ooren Klonk, toen ze opzat in bed en haar slaapkamer rond staarde. die verlicht was door den zwakken schyn van de straatlantaarn. Zy beefde van bet hoofd tot de voeten, haar krullen waren vochtig van schrik en haar eerste 'gedachte was, toen ze uit het bed sprong en naar de kamerdeur yide: .Jk moet naar Leslie!” Doch Leslie's slaapkamer lag een verdie ping hooger. Gwenna stond stil in de gang, vóór de slaapkamerdeur naast de hare Een lichtstreepje viel op den drempel. Het was de lucht balancerde. Het was nacht en de aarde lag als een reusachtige uitgestrektheid van vage boomen en velden in de pelllooze diepte be neden haar. Dan voelde zy zich stygen, dalen of zweven in de lucht. Ze was van 't vliegen! Zacht, zonder horten of stooten. spoedde ze zich voort met een gewaarwording van kalm geluk over haar nieuw vermogen, dat haai echter meer een herwonnen, dan wel een nieuwe kracht toescheen. „Me dunkt, dat ik vroeger al eens gevlogen heb!" zet Gwenna tot zichzelf, toen ze in haar droomen in snelle vaart naar beneden vloog, terwyi ze den wind tegen haar bloote voetjes voelde blazen. .Dit is even heeriyk als rwem- rnenl Neen, nog heeriyker, want je hebt niets te doen. Wat een denkbeeld, dat Je vleugels noodlg hebt om te vliegen!" Nu was ze di'hter by de aarde en ze zweefde ooven een don keren waterstroom met cirkeltjes van weerkaat ste lichtjes, die nu en dan uit elkaar spatten. En op den oever zag ze tets als een reusachti- gen. verlichten paddestoel in de mistige velden beneden haar Dlchtbü drijvend door de lucht, zag ze, dat het een verlichte tent was. en uit die tent stegen vage klanken en trillin gen van dansmuziek tot Mhar op. en bovenal twee langgerekte tonen uit de .J’osthoom- Galop” en het rumoer van gelach en hand geklap. 2> verwonderde er zich over, wie ze zou ontmoeten, Indien ze op den grond sou dalen. Maar een onweerstaanbare macht voerde haar weer naar boven, aldoor naar boven Daarop bemerkte ae. dat ze de danstent ver achter slch gelaten had; ze bevond zich niet spoedlgen had aan den anderen kant veel aan lokkelijks. Marietje maakte een vaag gebaar met de hand. „Nou. ja ot nee?" De asslstent-apotheker kwartje terugge vonden en kwam in zün hel-groe- ne badjas op de boot toe. Annie's hart klopte wild. „Vooruit maar.” gaf zy gelaten ten antwoord. En zoo gebeurde het. Het smalle bootje sloeg om en alle drie vielen in het water. Marietje en Annie begonnen onmiddeliyk om hulp te schreeuwen en sloegen vol schrik met armen en beenen om zich heen, als hadden zü de zwemkunst totaal verleerd. En in deze minuut besliste het noodlot over hun liefde. Evenwel geheel anders dan zü gewild of gedacht had den. De Groot klemde rich namelijk krampach tig aan de omgeslagen boot vast en keek met de grootste vertwyfellng van Marietje naar Annie en van Annie naar Marietje. zyn tanden klap perden van angst. Luidkeels begon hy om hulp te schreeuwen. En wanneer de meisjes niet hadden kunnen zwemmen, had hy ze waar- schyniyk rustig laten verdrinken. Gelukkig wer den alle drie door een naaerby komende motor boot opgepikt. Toen zy aan land kwamen, bra ken de meisjes in een hartelyk gelach uit. „Ik doe afstand van hem.” fluisterde Ma rietje haar zuster in het oor.” „Ik ook." gaf Annie ten antwoord. Daarna be gonnen belden weer te lachen. Frits de Groot liep hoofdschuddend achter hen aan. Hoe kon men nu zoo lachen, als men juist aan een groot ge vaar ontsnapt is? „Het gevaar de vrouw te worden van een man, die over weinig moed beschikt,” dachten de zusters. e Romeinsche Giardino Zoologico is niet I) zoo vermaard als hy wel verdient. Er zün vreemdelingen, die weken lang in Rome verblüven zonder ook maar te vermoeden, dat er een ,,Zoo" bestaat. Zü wandelen over den Pincio en bezoeken de Galleria Borghese, maar worden niet gewaar, dat achter de struiken en de pijn- boomen in een hoek van hetzelfde park oen dier gaarde ligt, die er zyn mag. Daarentegen is de „Zoo” bü het Romeinsche volk zeer populair. Het is of liever was hier want na de uitbreiding is de prüs iets ver hoogd altyd kwartjesdag en des Zondags by goed weer is de tuin dan ook meestal vol. Het aantal bezoekers bereikte in 1934 een cfifer van meer dan een half mlllloen. Men ziet er kardi nalen op hun middagwandeling en monniken van alle kappen, maar vooral families uit het volk. Met kind en kraal trekt men er heen; by den Ingang zün twee maatstreepjes aangebracht om den toegangsprijs voor de kleintjes te be palen: onder de 80 cM. gratis en onder 1.20 M. half geld. Zulke metalen pellstreepjes vindt men trouwens ook naast de deur van de Romeinsche bussen en trams; de discussies van den conduc teur met de moeders, die niet willen gelooven dat hun kind al boven Romelnsch peil is, eindigen gewoonlük met een meet-operatle, waaraan de vrouwen overigens hun kinderen slechts on gaarne onderwerpen, zü het omdat zü wel beter weten, zü het uit een aangeboren tegenzin van het rüke vrouweiyke gemoed tegen het nuch tere cüfer. Zou ik niet beter weten, hoorde ik eens een vrouw betoogen, hoe groot mün crea tuur is. dan zoo'n domme maatstreep? Roba da pazri! Krankzinnigenwerk! Om tot den „Zoo” terug te keeren: de groote, en stügende populariteit van den dierentuin is door het fascistische bewind met een goedgun stig oog waargenomen en de Duce zelf Iweft be volen, dat de ,,Zoo” op peil gebracht moest wor den, waar hy dat nog niet was. De gemeente Rome, die den dierentuin sedert twaalf jaar be zit na een ongelukkig afgeloopen periode van particulier bedryf heeft de noodlge <zes of zeven) millloenen ter beschikking gesteld en Zondag laatstleden is de nieuwe uitbreiding door nadat Mussolini age” had büge- Onder de talrüke en fraaie geschenken, welke koning George V by gelegenheid van zün zilveren kroningsjubileum op 6 Mei JJ. mocht ontvangen, is ook een schildpad, die niet alleen een ouderdom heeft bereikt van 165 jaar, maer tevens een geschiedenis achter den rug heeft. Deze schildpad werd in 1774 door den beroem den Engelschen wereldreiziger Cook aan het eiland Tonga geschonken, uit erkentelijkheid voor de hartelijke ontvangst, welke hy van den koning van het eiland ondervinden mocht tü- dens zyn verblüf op genoemd eiland. Al die Jaren is de schildpad aan het Hof van het eiland gebleven en thans was zü in het bezit van koningin Salothe. vorstin van bet eiland Tonga, gelegen in den Stillen Oceaan. Deze vorstin heeft de schildpad thans ten geschenke gegeven aan het Engelsche ko ningspaar. niets van dit vreeselük complot. Een matroos was door de bandieten omgekocht, en hy sou voor het verdere transport der kinderen zorg dragen. Hy sjouwde Pietje en Wiet naar een donker hokje achter de kolenbergplaats, maakte hun boeien los. en beval dat rich stil moesten houden. Daarna ging hy weg.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1935 | | pagina 19