i&smS?'vl“,r I FOTOREPORTAGE
ONZEN OMROEPER
hoort U niet door de radio. Toch beeft de radio
sjjn onverflauwde belangstelling. U wenacht *B
radiotoestel te verhandelen T Span oneen Om
roeper er voort Dagelijks bereikt hij 80.000 g*-|
tinnen. HU tal U dus seker van dienst kunnen)
«Un.
en
De Indianen van Noord-Amerika
voorheen en thans
De Kroonprins van de Hidjaaz in ons lancL
Plaats dan een „Omroeper”
voor 80.
d« autoriteiten
voor
EEN STERVEND RAS
Totaal mislukt systeem
KORTING OP PENSIOENEN
S
Benige stamhoofden tijdens een Indianen-conf er entte te Rapid-City
Van onbeperkte vrijheid naar de
gevangenschap der
reservaten
ACHTERSTALLIGE HANDELS-
VORDERINGEN
v
z
d
b
Ï7
van Gepenslonneerden
protesteert
DINSDAG H JUNI 1935
JKW.xL Jé*--
MiiiiiiiiiiiiiiiiinniiiinniiiimiiniiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiHiiHfiiiiiiiiiiiiiiiiinnnnninninininnnnnninniH
De doodstrijd der Roodhuiden
De Bond
Na g
De
RM
Hoe de reservaten ontstonden
4
k 'ï'*A
De Katholiekendag te Tilburg. Het défilé
In volle vaart vliegen de deelnemers over de baan. Een moment uit de internationale motor-
wedstrijden welke op Woudenstein zijn gehouden
deze verdragen bedrogen. Ofwel de verdragen
werden door de regeering niet gehouden of wel
men had de Indianen overgehaald stukken te
onderteekenen, die zij heelemaal niet begrepen.
ge-
stonepark en bU de farmers bU, dan kreeg men
precies 1871 nog levende buffels tn een tijd
dat nog 550.000 Indianen leefden, die hun le
vensonderhoud tot dan toe uitsluitend met de
buffeljacht bestreden hadden.
van
re-
Mai
heer
van I
A
t>
1
1
1
1
I
77113 evenals verleden week. De afrekening van
post no. 77114 kan In de eerste dagen van de
volgende week worden tegemoet gezien.
De
«ligen
Tei
wijs 1
goed
opgen
T
is t
maa
de 1
aam
UI
duoi
poli!
noot
keer
hst
De
den
het
ge rd
Me
derbl
Va
wijl
ernst
den
verve
fe
bt
•P
da
m
tij
be
dl<
op
«Ui
no
er
bel
1
kn
de
I
Ap
aut
geb
In di
een at
snorde
reed, t
gestoki
gehoor
door d
hetzelf
de rich
recht
slide K
dat hl)
reed n
schoon
•eerent
hng n<
een te
«ing ge
Verm
geweter
beman
eenlge
resteert
Poging
gegeven
E
bee
ove
ton
te t
Het totale bedrag van de op het Sonder-
konto uitstaande posten die nog niet _tot uit
betaling
millioen.
Sinds bet begin der 18e eeuw waren de Ooe-
telüke Indianenstammen voortdurend blootge
steld aan den geweldigen toevloed van Europe
anen die op zoek waren naar cultuurgrond. Op
het congres van 1780 kwam bet Indianenvraag
stuk reeds ter sprake. In bet land was voort
durend oorlog tusschen de Blanken en de In
dianen, de Roodhuid was altijd en overal de
verliezende partU. Om aan die slachtpartijen
een einde te maken, trachtte de regeering de
indianen dsor verdragen met de hoofden der
groote stammen tot rust te brengen.
De regeering had bU t stellen van deze over
eenkomsten die meestel op een verhuizing van
beele stammen naar andere streken uitliepen,
de beste bedoelingen, maar de regeeringsver-
gggiiiirots digis 8 waren niet altijd redelijke per-
■onen. Telkens «eer werden de Indianen bU
Het bestuur van den Nederlandschen Bond
van Gepenslonneerden heeft zich met een adres
gericht tot de leden der Eerste en Tweede Ka
mer, terzake van het Wetsontwerp ter verlaging
van de Openbare Uitgaven, waarin wordt voor
gesteld een inhouding op de pensioenen, den
gepenslonneerden toegekend, welke inhouding
ten hoogste zal bedragen 10 pct. van het ver
kregen pensioen.
Daar de Bond deze korting In strüd acht met
het wettelljk Recht, daar adressant het pensioen
beschouwt als verkregen eigendom of bezit en
aantasting daarvan ontoelaatbaar Is, verzoekt
hl) bedoeld voorstel, voor zoover dit betrekking
heeft op de pensioenen, niet te willen goed
keuren.
Daar het systeem een totale mislukking
bleek, nam de regeering na 1889 haar toevlucht
tot particulier eigendom, omdat zij meende dat
de Indlaanache familie door het bezit van eigen
grondgebied tot grootere werkzaamheid aange
spoord zou worden. Ook deze maatregel bleek
nutteloos, want het ontbrak aan bewatering,
de Indiaan had geen aanleg voor zakenman
en werd door lederen stuwen Europeaan afge-
zet. Bovendien sloot de groote afstand van de
warenmarkt hen reeds tevoren van Iedere con
currentie uit. De stereotiepe uitdrukking der
Indianen was en bleef: de regeering heeft ons
het land ontnamen, de regeering moet ons het
teruggeven. In 1890 barstte nog eenmaal een
opstand los.
Duizenden Indianen vielen in dezen wanho-
pigen strijd.
De onnatuurlUke levensvoorwaarden maken
den Indianen het verblijf in de reservaten ón
mogelijk. Zij hebben geen vleesch, geen inkom
sten. De Roodhuiden worden leder Jaar zeld
zamer, hun land komt vrij. Uit de opbrengst
van het vrijgekomen land betaalt de Regeering
lederen man een dollar per maand. Bovendien
ontbreekt het hun aan bleeding. De vodden uit
Europa bedekken deze altijd nog prachtige ge
stalten. Lichaamsverzorging en properheid is
hun vreemd. Thans hokken de eens zoo vrije
menschen, die hun vrijheid nog altijd lief heb
ben, Indolent en geresigneerd binnen de nauwe
grenzen van hun reservaten, niet meer in luch
tige leeren tenten, maar in een soort van blok
huizen. Het enge samenwonen verhoogt het be
smettingsgevaar van tuberculose, trachoom en
andere ziekten. In de prairie is geen hout, zij
bevriezen voor hun onverwarmde. Ijzeren ka
chels en verhongeren.
Ondanks haar ernstig en eerlijk bedoelde pa
in verband met het feit dat de tegenwaarde
In guldens van den post die op het Sonder-
konto van De Nederlandsche Bank bU de
Deutsche Verrechnungskaase aan de beurt van
afrekening was, het totaal der in de week van
3 tot en met 8 Juni voor de afwikkeling van
het Ssnderkonto beschikbaar gekomen clearing-
gtfldms overtrof konden gedurende deze
periode geen Sonderkonto-posten tot uitbetaling
worden gebracht. Het ntmuner van den laatst
afgerekenden Bonderkonto-post ia dus nog
Het hoogste afgerekende volgordenummer bleef
15549
Het totale bedrag van de op het TreuhAn-
derkonto Niederlande uitstaande vorderingen,
die nog niet tot uitbetaling zijn gekomen, be
loopt op het oogenblik omstreeks RM 18 8 mil
lioen. De Treuhknderkonto-posten. waarvoor
koersflxeertng la verkregen, zijn hieronder be
grepen.
zijn gekomen, beloopt nog RM 51.7
Sonderkonto-posten waarvoor
koersfixeering is verkregen, zijn hieronder be-
Treuhknderkonto-posten
kinderen aan kennis uit de school mee naar
huls brengen, is absoluut onbruikbaar voor het
leven In de reservaten. Zoo is ook de school -
opvoeding mislukt. De zwaarste misgreep der
Staatsscholen echter Is de uitschakeling van
den godsdienst, omdat juist de Noord-Ameri
kaansche Indianen een hoogontwikkeld gevoel
voor godsdienst hebben. Het aantal Indianen
der Vereenlgde Staten vóór dat de Blanken dit
land binnendrongen, schat men op 3 millioen.
Thans Is dat getal nog niet 1/3 millioen.
Een volk van prachtige menschen heeft men
door het beperken van zijn vrijheid de levens
ader afgeeneden.
De Indianen weten heel goed welk lot zjj te
gemoet gaan. ..Wij zijn de zinkende zon aan
den Westelijken hemel," zoo karakteriseert hun
bloemrijke taal hun onherroepelijk lot. „WH
zfjn als de herfstbladeren aan den boom.”
De Indianen verlangen het burgerrecht, zl)
willen vrije staatsburgers zijn.
Misschien zullen nog enkele Jaren verloopen
en dan zullen de reservaten opgeheven worden:
de Indianen echter zullen dan rondzwerven en
te gronde gaan. Voor onze oogen verzinkt een
geheel ras.
gingen kan de regeering der Vereenlgde Staten
den toestand der Indianen niet verbeteren, om
dat het systeem mislukt la
Hetzelfde geldt voor de schooltoestanden. De
kinderen moeten vaak op grooten afstand
het ouderlijk huls de school bedoeken. De
geering biedt den kinderen der Indianen het
zelfde wat zij den kinderen der Blanken biedt.
Maar de kinderen verleeren bij dit schoolgaan
de kennis van hun stamgewoonten, verhezen
alle traditie en hebben na hun terugkeer geen
begrip meer van hun eigen nationaliteit. Wat de
Bij de Saguachen, een Indianenstam in
Colorado, wordt het huwelijk nog volgens
de oude gebruiken gesloten. Op onze foto
wordt de huwelijkskus tusschen het
bruidspaar gewisseld
De Kroonprins van de Hidjaax, Emier Sa’oed
is Maandagavond in den Haag aangekomen tot
hot brengen ven een kort bezoek aan ons
land. De ontvangst aan hot station door jhr.
mr. G. C 1 van Reenen
Een kijkje tijdens de zeilwedstrijden tuwchen Belgische- en Nederlandsche platbodemjechten.
kudden weg geschoten hadden. De Indianen
riepen om vleesch. Om hen te kalmeeren
zond de regeering groote kudden vee naar de
reservaten.Zoolang er vleesch voorradig
was, bleven de Indianen kalm. De regeering had
echter geen al te zwaar offer gebracht, want de
groote kudden vee werden betaald met het geld
dat uit den verkoop van vrUge worden Indianen -
gebieden binnen gevloeid was. Toch raakte ten
opzichte der enorme kosten de koopkracht der
regeering uitgeput, zj) moest zich tot den toe
voer van andere levensmiddelen, speciaal van
meel, koffie en thee beperken. Ook hier was de
wil goed. Maar niemand had de Indianen er
ooit op gewezen hoe deze levensmiddelen toebe
reid moesten worden. Ook de verdeeling der
middelen geschiedde zonder plan of doel. Twee
zakken meel werden voor Iedere tent afgeladen,
onverschillig of er zes of maar één Indiaan
woonde. De arme menschen wisten niets te be
ginnen met de levensmiddelen, zjj waren im
mers uitsluitend vleescheters. Zoo vertelde mij
de hoofdman „de sterke beer” menig staaltje
van hun radeloosheid in die dagen. De Indi
anen brachten de gevulde meelzakken naar de
rivier, schudden den tnhoud in het water en
vervaardigden uit de zakken kleeren! Reusach
tige massa’s levensmiddelen werden op deze
wijze vernietigd.
Spoedig kwam de tijd dat de regeering ook
deze levensmiddelen moest rantsoeneeren. Er
kwam nu nog maar een pond meel en een pond
vleesch per man. op honderd porties kwamen
8 pond suiker en een zelfde hoeveelheid koffie.
Deze toevoer was voor de Indianen niet vol
doende. De toestand verergerde metterdag, de
gezondheid van de Indianen binnen de reser
vaten werd bedreigd. De regeering had niet be
dacht wat het verlies van de jacht voor de In
dianen beduidde en hoe dwaas het was. werke
loos deze vernietiging der buffelkudden aan te
zien. Het voorstel In den Senaat om de nog
levende buffels te tellen kwam te laat, de on
afzienbare kudden waren tengevolge der syste
matische vervolglngamethoden in het jaar 1889
tot 85 levende exemplaren geslonken.
Rekende men hier de dieren uit het Yellow-
wellca op hst Hollandsch Diep en het Haringvhei zijn gehouden
Dezer dagen hield prof. dr. Martin Ousinde
8.V.D. als gast der geographlsche vereenlging
in Weenen voor een talrijk en uitgelezen audi
torium een lezing met lichtbeelden over de In
dianen van Noord-Amerika, over hun levens
mogelijkheden in de reservaten en hun vooruit
zichten voor de toekomst. Wat de geleerde on
derzoeker zijn toehoorders te hooren gaf was
en treurige prognose voor de arme Indianen
stammen en maakte des te meer Indruk omdat
prof. Ousinde in de jaren 1928 en 1929 ter
plaatse zelf de levensomstandigheden der
Noord-Amerikaansche Indianen uit eigen aan
schouwing leerde kennen.
WU ontleenen aan deze lering van pater Ou-
alnde het volgende:
Er bestaat waarschijnlijk geen enkele regee
ring die zóó uitstekend voor haar oorspronke
lijke bewoners zorgt als de regeering der Ver
eenlgde Staten. Maar toch is de ondergang der
Noord-Amerikaansche Indianen onherroepelijk
bezegeld, zelfs persoonlijkheden uit regeerings-
kringen verklaren in publieke geschriften dat
het systeem der „reservaten”, de ondergang
van hun inboorllngenpolltiek la WU beleven
het droeve schouwspel dat beele rassen voor
onze oogen te niet gaan en nooit meer in de
gemeenschap der menschelljke maatschappij
teruggevoerd kunnen worden. De vrije, trotache
Indianenstammen zjjn heden teruggedrongen
in de reservaten en niet in staat hun vrijheids
drang te ontplooien. ZU leven daar onder voor
waarden die niet bU hun aard en gewoonten
pa Mm
grepen.
Aan TreuhAnderkonto-posten heeft de
Nederlandsche Bank In de week van 3 tot en
met 8 Juni in totaal een bedrag van ongeveer
100.000 met de begunstigden afgerekend.
De onderdrukking der Indianen ging aldus
stadig voort. de oorlogen namen voortdurend
toe, de Indianen namen In aantal af. de Blan
ken kregen Immer meer land In b-zlt. De nood
werd grooter en grooter.
Hadden bepaalde stammen volgens de letter
der overeenkomsten de toegewezen woongebie
den opgezocht, dan troffen zU daar andere
stammen aan. Weer volgden gevechten en wrij
vingen tusschen de nieuw gekomenen en hen die
zich daar reeds gevestigd hadden. Wilden de
misleide en teleurgestelde Indianen weer naar
hun oorspronkelijk gebied terug, dan vonden zU
het door de Blanken bezet. Zoo werd de Rood
huid heen en weer gejaagd. De „rijd der han
delaars” brak aan. De alcohol bracht heele
stammen in opstand tegen hun eigen ras. Alom
heerschten er troebelen en woelingen In het
land, nooit vond de Indiaan zijn recht, elk pro
test werd zonder meer afgewezen. Zoo ging het
verder tot 1870.
De verhoudingen hadden zich zóódanig toe
gespitst, dat de Regeering zich In deze jaren
gedwongen zag een vredeacommiasie in te stel
len.
De Indianen zouden niet meer als wild opge
jaagd worden, de 'gevaren voor de kolonisten
zouden zjjn afgewend. In het belang van den
Blanken en den Rooden man werden dus re
servaten Ingericht. Groote stammen ontvingen
een bepaald, nauwkeurig omgrenad stuk land
als eigendom toegewezen. Het was rechtens on
verkoopbaar. De Europeaan zou daar geen ko-
lonlsatierecht hebben. Van regeeringswege werd
een persoon aangeeteld. die controleeren moest
at deze bepalingen in acht genomen werden. Nu
waren deze reservaten gewoonlUk streken waar
mee zelfs een heiboer niets had kunnen aan
vangen. Aanvankelijk ging de zaak goed, omdat
er nog genoeg buffelkudden aanwezig waren
De OostelUke prairiën waren ook wel geschikt
voor den landbouw op sommige plaatsen al
thans. In de hoogpralrie echter ontbrak water,
ontbrak hout..., daar was alleen de jacht met
behulp van paarden mogeluk.
Waar men de Indianen op de hoogvlakte ge
dreven had. steeg de nood temeer omdat de
Europeanen bU hun vooruitdringen de buffel-
■- t -• 4'
e. -’V - .-i ai-'jA
Benige Sioux-lndianen
7^
