den dag
<Kdu&faal
l
uan
Met twee kameraadjes op avonturenreis
Académie Fran^aise bestaat 300 jaar
Jc&ius-VJleugeEs
1
1K
TWEE KONINGSKINDEREN
KARDINAAL RICHELIEU
DE STICHTER
J
ZATERDAG 22 JUNI 1935
Taak van het leger
Geen animo voor het
vrouwenkiesrecht
De wereld zien te paard
Luidsprekers in trams
Een jubileumbosch
Kunstmatig meer
Goedkoope huizen
Geheimzinnige activiteit
De eeuw der stroomlijn
De bliksem
Jubileum met luister
gevierd
Hat college wordt gevormd door
veertig z.g. onzterfelyken,
doch it zelden
voltallig
Nieuw leesaf>paraat
voor blinden
Higgins
heeft pech!
DOOR BERTHA RUCK
Bloedtransfusie op een
leeuw
„Mexicaansche honden”
„Rijk en geen geld
de
l>»
IHHIMIIIIII
Toen hü sün rekening
de
In
h
een
naar
..Zelfs
uit.
Hoe
l Wordt OToirL)
die haastige trouwpartij?
patste levens-
lüten.
Toen Wletje bleef zitten en Piet eindelijk
ophield met ratelen, keek hij haar eens aan.
„Wat heb ik het warm." zuchtte Plet. ,Jü
eok zoo?" „Ik niet warm,” antwoordde het
meisje. „Wat doen JU toch?” „Wel heb ik
ran mün leven,” zei Plet. Daar had hjj nu
aan een stuk door het meisje uit zitten leg
gen en deze begreep er niets van. Hij a*rd
boos.
Te Praskacka in Noord Bohemen sloeg de
bliksem in een boerderij en vernielde alle rui
ten en een gedeelte van het dak. sloeg alles
van de keukentafel en doodde een waakhond
in zün hok.
Ondanks de groote verwoestingen werd merk
waardigerwijze niemand in het huls gewond.
hing te
„Toch.
eigen land tevens,
vijand ooit nam,
Op het traject Berlijn- Hamburg zijn proe
ven genomen met een nieuwe gestroomlijnde
locomotief, waarmede een maximum snelheid
werd bereikt van 1M KM per uur. Over het
geheele traject werd met een 300 ten zwaren
trein een snelheid van 164 tot 114 K.M. per
uur behouden.
HU zette Wletje in een stoel en begon druk
tegen haar te praten. „Nu ben JU moeder, ik
ben vader. Kokkie is weggeloope i. want die
heeft de borden gebroken Nu moet Jij ko
ken wat ik zeg. Ik ben de baas. Begrijp je
het.” Zoo rammelde Piet maar door. Wletje
begreep er niet veel van en bleef maar ge
duldig zitten luisteren.
Het Physlcale Instituut van de Oekralnsche
Academie van Wetenschappen heeft een lees-
apparaat voor blinden geconstrueerd.
Een gewoon boek wordt onder een bijzondere
microscoop op egn slede gelegd, die door een
motor in de leesrichting wordt voortbewogen.
De microscoop kaatst het vergroote beeld van
de voorbijtrekkende letter, die sterk verlicht
is, terug naar photo-electrische cellen, die met
versterklngslanrpen zün verbonden. Iedere let
ter, die onder de microscoop voorbij glijdt, doet
de belichting van de photo-electriscne cellen
zwakker worden en de stroom in den stroom
kring van de versterklngslampen wordt ver
sterkt en brengt de membranen van een vibra
tor in trilling. De trillingen van den vibrator
worden overgebracht op stiften, die de lezer
met zijn vinger aanraakt.
Aan het einde van lederen regel wordt de
motor automatisch omgeschakeld, waarna
volgende regel onder het toestel voortglijdt.
gezeten en
vraag:
„Neemt u me
New-York?
Te Augsburg staan een aantal huizen, waar
van de huurprijs slechts 2.06 Mk per jaar be
draagt en die bekend staan als de „goedkoepe
ste hulzen van Duitachland."
In 1530 heeft de bankier Jacob Fugger. wiens
familie toendertüd als „de rijkste familie ter
wereld" bekend stond, dese huizen bij wijze
van sociaal experiment laten neerzetten voor
oude lieden, die zoo doende hun - - - -
dagen in vrede en rust konden
Het complex, bestaande uit 53 woningen, heeft
thans een tevreden bevolking van 100 per
sonen.
Een ceder uit het park te Windsor, een ge
schenk van den Engelscben konlng. zal de eer
ste boom zfjn. die in het nieuw aan te leggen
bosch op de heuvels van Nazarrth. het ,JCo-
ning Oeorgs V Jubileumbosch" aal worden ge
plant
Onder leiding van Lord Melchett is een
fonds opgericht om de noodige gelden voor
den aanplant bijeen te brengen.
Het Fransche Ministerie van P T T. heeft in
een maand tijds 13.445 „Mexlcaanscbe honden"
gevangen. In Frankrijk is het hinderen van
radio-luisteraars verboden en de overtreders
zullen allen worden gestraft
In gevallen waarbij liften, koelinstallaties enz.
radiostoring veroorzaken, is aanschaffing van
een z.g. „anti-parasiet" apparaat verplicht.
„Toen de kinderen een tijdje aan dek wa
ren, rel Piet: „zeg, ik heb erge dorst, jij ook
niet, wacht, ik zal de hofmeester roepen.”
„Mijnheer Jansen, waar bent u," schreeuwde
Plet. Er kwam echter geen antwoord. Plet
schreeuwde nog eens, maar het gaf niets. Ze
gingen nu naar het eetvertrek, waar niemand
was „Nu kunnen we hier fjjn spelen," zei
Plet. „Ik ben vader en jij moeder,”
afgewend, vestigden zich nog strakker op hem
toen hij hem de vraag stelde: „Wilt u mij wijs
maken, mijnheer Dampier, dat u geheel on
kundig was van het feit, dat mijn nicht een
klein fortuintje heeft?”
„Daar heb je het nu! Ik was er al bang voor,
dat oom dit zeggen zou!” barstte Gwenna toor
nig en beschaamd los. „Ik wist wel, dat hjj zou
denken, dat je me slechts om het geld wilt
trouwen! Hjj zal het nooit gelooven. dat het
niet het minste verschil voor je ultiuaakt. of ik
75 per jaar heb of niet!”
75 per jaar? Heb Je dat werkelijk?" vroeg
de jongeman verbaasd. „Werkelijk?"
Nu was het Owenna’a beurt, om verrast te
zün over de verlichting, die zoowel op zün
open en frank gelaat als in zün stem merkbaar
was.
„Maar dat is fün! Of het geen verschil voor
me uitmaakt? Wel degelükl” verklaarde hü
„Zie je dat niet in, dat ik me veel meer op
mün gemak zal voelen, door te weten, dat je
niet genoodzaakt zult zün om werk te zoeken?
Waarom heb je me dat nooit verteld?"
„Ik heb er niet aan gedacht.” zei Gwenna
En re sprak de waarheid
De domme lachte eensklaps luid maar hü
merkte, dat zün opluchting niet opgemerkt was.
De dochter van zün jongste zuster sou dus
niet door een avonturier, om haar geld, worden
ingepalmd Hiervoor was hü altüd beducht ge
weest. 75 jaarlükach Inkomen was in de
oogen van dezen ouderwetachen man uit het
Vlctoriatüdperk nog altüd een aanzienlijke som
In zün geboorteland kon hü in liet dal een
Het waren twee koningskinderen.
Zoo lief in hun blonde jeugd.
Van d’ouders de grootste verrukking,
Des vaderlands hope en vreugd.
Zij gingen, hun volk toen verlatend,
Naar 't lage land aan de zee,
In 't huis bij het strand en de duinen
Daar woonden zfj met z’n twee
Ze konden naar hartelust spelen
En buitelen in het zand,
Te samen met Hollandsche vriendjes.
En leerden de taal van het land,
De taal van hun
‘t Bezit, dat geen
Het kostbaarste goed van Groot-
N eer land,
De taal van iénzelfden stam.
O, Belgische koningskinderen,
Weest welkom in Nederland!
Uw komst is een vreugd vbor ons allen.
Van vrede en blijheid een pand.
Zij eens de herinnering aan Noordwijk
In ‘t leven u immer tot vreugd.
Ge zijt ons héél welkome gasten.
En vriendjes van heel onze jeugd.
In de tramwagens op een der lijnen te Praag
zijn luidsprekers aangebracht, opdat de passa
giers wanneer -de tram stopt, duldelük den
straatnaam kunnen hooren, die door den wa
genbestuurder wordt afgeroepen
Het voordeel van deze nieuwigheid zal vooral
tot uiting komen in den winter, wanneer de
ruiten zoo sterk bevroren zün. dat de passagiers
niet naar buiten kunnen küken.
Toen hü zün rekening aan de hokel-cassa
wilde voldoen, bemerkte Joe Higgins echter dat
er iets niet klopte. De kassier gaf een onmerk-
baren wenk en oogenblikkelük was Higgins ge
flankeerd door twee stevige mannen, die hü
zonder de minste moeite herkende als recher
cheurs in burger. -
„Wel begon hü. pogend brutaal te zün.
Maar de kassier legde hem het zwijgen op.
Hü wees op de dollarbanknoten.
„Valachl” sei hü kortaf ..En laat ik je zeg
gen dat ik allemachtig blü ben dat je inge
rekend bent. Er is niets zoo hinderlük voor een
kassier dan met valache munters te moeten om
gaan.”
Zwügend ging Higgins mee.
Het was pech. Doodgewone pech.
Maar ondertuaochenI
Wie is dapperder dan Douglas Fairbanks en
beminnelüker dan Maurice Chevalier?
Men behoeft in de filmstad Hollywood niet
lang na te denken om een antwoord te kunnen
geven op deze prijsvraag Dit luidt bij groot
en klein eenstemmig: „Dat is de leeuw Pal!"
Zoo kan men de algemeene droefheid begrü-
pen, toen de brave Pal kort geleden ernstig
ziek werd. Hü weigerde zelfs een blik te slaan
op de lekkerste beentjes en lag doodstil in zün
kooi. Natuurlük werden aanstonds de beste
dierenartsen der stad bü den patiënt geroepen,
maar zü wisten geen raad. Toen stelde dr. W.
A. Jaquies voor een eigenaardige proef te ne
men. n 1. een bloedtransfusie Allereerst moest
wendde zich toen tot dezen met de
c
A I I 17 A PAWN 17 ’Q °P dit blad zlJn lnKpvolKe rerzekerlngsvoorwaartlen tegen <7 *7 CA bU levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door 17 een ongeval met <7 OCA Ml verBes van Mn hand
/A I sl riDVlllvI-i kJ ongevallen verzekerd voor een der volgende uitkeertngen 1 f UV.* verlies van belde armen, beide beenen of beide oogen JT t OvJa" doodelljken afloop 1 MÜU«* een voet of Mn oog
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
Claudel, een groot man ongetwyfeld, in haar
midden op te nemen, een lot. dat hü deelt met
vele geniale figuren uit het verleden Booze
tongen beweren, dat Claudel geen zuiver Franse h
wpet te schrüven, anderen, de Académie niet
gunstig gezind, zeggen, dat zij zelf te medioker
is om figuren van werkelüke taille te dulden en
dat iedereen elgenlük lid kan worden, die maar
schrijven. lezen en rekenen kan. Wat er van zü.
de Académie is een der grondpülers van
Frankryks cultuurtraditie, zü is een soort van
on veranderlijke maat, waaraan velerlei uitingen
gemeten kunnen worden en zü zal bestaan zoo
lang er Franschen leven, die prijs stellen op
heldere uitdrukking van heldere gevoelens, op
de vormen, daarin de latünsche cultuur zich
kristalliseert.'
De Académie Trancaise is officieel gesticht in
1635. Reeds sinds 1629 kwrfm een groepje Pa-
rjjsche geleeaden en kunstenaars geregeld bij
een bü Valentin Cönrart, secretaris des konings,
in de Rue des Vieilles-Etuves Het zou een
kransje zün geweest als een ander, opgeheven
misschien door dood, verhuizing of tweedracht
der deelnemers, als niet de dramaturg Bois-
robert er van verteld had aan kardinaal Riche
lieu. Deze machtige staatsman en priester,
evenals tegenwoordige regeerders begrijpend,
dat een politiek alleen in stand blijft als de
cultuur haar dient, zag belangen In het kransje,
waarvan de deelnemers zelf niet waren door
drongen. De heeren zelf voelden er niet zoo veel
voor, maar zü durfden den machtigen kardinaal
niet te weerstreven, en zoo werd de kring ge
constitueerd tot een officieel lichaam, belast
met het oordeel over de literaire productie en
met het vaststellen van de officieele taal OjJ
het kasteel van Couflans had Richelieu In 1635
besprekingen met Mathieu Molé en Nicolas Le
,Jay en het gevolg was. dat al spoedig de stich
tingsbrieven afkwamen, geteekend door Riche
lieu en van zün regel voorzien. Ze prijken thans
op de tentoonstelling in de Bibliothèque Na
tionale. naast acten en processen-verbaal, naast
brieven van grootheden als La Fontaine, Féné-
lon. La Bruyére, manuscripten van Racine. Vol
taire. Lamartine. Hugo. Musset. Vigny, Anatole
France en Lyautey. de maarschalkstaven van
Joffre en Fk>ch. naast portretten door Van Don
gen en de kleine frivoliteiten, die de inrichter
Gillet er niet kon weglaten, omdat de deftige
académiciens nu eenmaal ook menschen zün en
omdat zün tentoonstelling anders geen Fran-
sche tentoonstelling zou zün geweest.
De Académie bestaat uit veertig z.g. onster-
felüken. Het college Is echter zelden voltallig.
Op dit oogenblik z.l/n er 38. langen tüd zün er
38 geweest en zelfs waren er tüden. dat er nog
veel minder waren. Het spreekt, dat deze hee
ren. die bü feestelijke gelegenheden in een
prachtig uniform, met. steek, degen en groene
statiejas te voorschijn komen, onder elkaar
een omslachtige .jnos" onderhouden. Bui
ten hun intellectueels capaciteiten verleent hun
dat niet weinig gezag, al kan dat gezag oök wel
eens geschokt worden, gelijk Abel Hermant óver
kwam, den man van de „fausse modestie", die
het ondernam een grammatica van de Académie
samen te stellen, waarvoor hü heftig aangeval
len werd door Brunot. een geleerde van groote
reputatie, gewezen deken van de faculteit der
•etteren aan de Sorbonne die aantoonde, dat
Hermant van toeten noch blazen wist Hetgeen
Hermant niet belet zün eigen kük op den taal-
schut te blüven verkondigen. Het geval lükt op
het spellingsdebat, dat we hier in Nederland
beleven.
Lodewük XIV heeft den heeren verlof gege
ven in het Louvre te vergaderen, maar de Re
volutie heeft hen daar uit verjaagd. Langzamer
dan welk officieel lichaam ook. werkte de
Académie aan haar officieele taak Haar hoofd
arbeid is eigenlijk geweest een dictionnaire sa
men te stellen. De eerste uitgave verscheen pas
in 1694 Daarna heeft men lang geslabakt en in
den tüd van de Fransche Revolutie gingen de
Académiciens zelfs zóó ver. dat zü hun verle
den verloochenden en van Richelieu kwaad rei
den. De latere geslachten hebben '’at weer her
steld. maar de üver nam niet büster toe. Dit
Jaar zal de revende uitgave van de dictionnaire
het licht zien. De samenstellers zün echter pog
niet verder gekomen dan de letter V en zün
een dier gezocht worden, dat geschikt bleek om
bloed af te staan. En de leeuwen van Holly
wood waren uiterst 'verbaasd, toen een staf
van geneesheeren in de kooien verscheen, om
hun bloed af te tappen.
Maar de pogingen hadden succes; men vond
een sterken gezonden leeuw, wien een aderla
ting niet schaden kon en die juist het geschikte
dier voor den armen zieken Pal was. Beide
leeuwen werden nu bü elkander gebracht, on
der narcose gebracht en daarna werd een trans
fusie verricht, die zich in niets bü die van een
mensch onderscheidde. Pal ontving een heele
liter bloed van zün kameraad, wien de rol ove
rigens goed bekwam. Pal was door den bloed-
toevoer zichtbaar opgeknapt en na weinige da
gen reeds genas hij, tot groote vreugde van al
zün Vrienden.
Dr. W A. Jaquies kan er zich nu op beroe
men een der meest gezochte dierenartsen van
Vereenlgde Staten te zün.
qi inds de laatste wedrennen was het met Joe
Higgins slecht gesteld. Zün geheele bezit
^bestond nog slechte uit de kleeren die hü
droeg, een leeg valies en een actentasch met
papieren zonder waarde.
Ook de zaken van een oplichter kunnen slecht
gaan! Voor de sooveelste maal keerde Joe zün
zakken binnenste bulten en dacht na
De zaak met de kopermyn-aandeelen was
misgeloopen Briggs, zün compagnon, had het
verstandiger gevonden om Londen te verlaten
en een tüdje uit te rusten op het vasteland
Dat was wel veilig met het oog op de speur-
capaciteiten van de Londensche recherche Hig.
gms had eveneens rust genomen Maar hü hield
teveel van Londen, dan dat hü deze goede stad
zou kunnen verlaten.
„In Londen Is altüd wat te verdienen," was
zün leus.
Nu, de kans had hü inderdaad gehad. Maar
zün goklust had hem op den rand van den on
dergang gebracht.
Higgins dacht na.
Er moest geld verdiend worden. Dat stond als
een paal boven water.
Misschien kon hü zaken doen met die nage
maakte effecten uit zijn actentasch?
Het was een idee. En daar Higgins geen man
was. die spoedig bü de pakken neerzat, begon
hü dadelijk te bandelen.
Hü was één brok veerkracht. Hoe harder de
slagen van het leven hem troffen, des te heviger
verzette hü zich.
Hü nam zün valies en de actentasch en begaf
zich naar het Universal-hotel, waar hü een
ruime kamer huurde. Het leege valies liet hü
daar achter, waarna hü zich gewapend met de
actentasch naar het restaurant begaf.
Het was er niet druk, doch Higgins rekende uit
«lat er toch nog wel een stuk of vüf menschen
in aanmerking kwamen om geplukt te worden.
Büvoorbeeld dien Franschman met bakkebaar
den daar in den hoek. Of die grootgrondbezit
ter uit Wales of de Amerikaan met den haviks
neus.
Joe Higgins zuchtte van verlichting. Ais nu
Elsie haar werk maar deed! Ze was zün hulp
geweest in tallooae zaken en kende het klappen
van de zweep opperbest. Wel ja. ook thans zou
ze haar werk tot in de puntjes verzorgen! Daar
behoefde hü zich niet druk om te maken.
Hü installeerde zich In de nabijheid v^p den
Amerikaan met den haviksneus en begon in de
paperassen van de actentasch te bladeren. Tel
kens haalde hü een notitie-boekje te voorschijn,
waarin hü het een en ander noteerde.
Als men hem zoo bezig zag. zou men meenen
een bedrüvig zakenman te zien.
En daar was het de slimme Joe juist om be
gonnen.
Hü zat nog geen vüf minuten, toen een pic
colo binnentred.
..Mr. Higgins, Parijs voor u aan de telefoon!"
Higgins sprong op en rende naar de telefoon
cel. Even later was hü weer terug, gooide weer
de papieren door elkaar en begon berekeningei*
te maken. De Amerikaan, die hem al dadelük in
het oog had gehouden, begon hoe langer hoe
meer belangstelling voor hem te krijgen. Hü liet
zün sigaar van den eenen mondhoek naar den
anderen overwippen, terwül zün scherpe oogen
onderwül rustten op de effecten, die half uit
mr. Higgins’ actentasch te voorschijn kwamen.
,JAr. Higgins. New-York voor u aan de tele
foon!”
Het was opnieuw de keurig geüniformeerde
jongen.
Higgins keek bezorgd en verdween. Inderhaast
vergat hü de actentasch mee te nemen, zoodat
de belangstellende Amerikaan rustig in de ge
legenheid was de hooge waarde van de effecten
op te merken.
Toen Joe Higgins voor de tweede maal terug
kwam. verkeerde hü m bijna opgewonden toe
stand. Bü vergissing nam hü een anderen stoe>.
zoodat hü nog dichter bü den Amerikaan was
De correspondent van het blad „Diario de
Lisbons" te Bolama, de hoofdstsd van Portu-
geésch Guinea, maakt melding van een ge
heimzinnige activiteit, die een drietal vreemde
schepen ter hoogte van de kust van Portugeeach
Guinea heeft ontwikkeld.
In de eerste plaats werd een onderzeeër,
men meent van Dultsche nationaliteit, aan de
kust gesignaleerd. Dit vaartuig verdween even
geheimzinnig ais het gekomen was. zonder de
haven binnen te loopen of zich met jie auto
riteiten in verbinding te stellen
Voorts Is er sprake van een Dultsche vracht
boot. die des morgens vroeg de haven van Bis
sau had verlaten, om den volgenden dag op
slechte korten afstand van dezelfde haven te
worden waargenomen.
Het derde schip was een Chineesche jonk,
voorzien van een motor, die onder bevel van
een Dultacher de haven binnenliep en zonder
eeruge verklaring weer vertrok. De bemanning
zou op een desbetreffende vraag hebben geant
woord dat .Alleen de kapitein wist wat zy op
zee deden."
Deze vreemde gebeurtenissen, aldus het Por-
tugeesche blad, hebben te Bolama de herinne
ring wakker geroepen aan de geruchten, dat
groote hoeveelheden petroleum door een Dult
sche firma op de Bissagos-eilanden. nabü de
kust van Portugeeach Guinea, zün opgeslagen
in verband met het feit, dat deze eilanden zeer
geschikt zijn voor dulkbootbasls.
Onder de nieuw» grondwet van Simla hebben
de vrouwen in de Punjab het rechtse stem
men. doch van dit recht schünen zü geen druk
gebruik te zullen maken
Reeds een maand geleden ts de tnschrüvlng
bü de kiezerslijsten opengesteld voor de vrou
wen. behoudens enkele uitzonderingen slechts
op aanvrage doch indien de onverschillig
heid voortduurt, zullen waarschünltjk niet meer
dan 1000 vrouweljjke kiezers worden inge
schreven.
Dit zou een fiasco zün voor de voorstanders
van het algemeen kiesrecht, die aan 500.000
vrouwen in de geheele provincie kiesrecht heb
ben willen verleenen
u, en het gebrek aan geld zal dan wel bezwo
ren zün. Dan zal ik haar" met een hoofdknik
in de richting van Gwenna. die met strak
gezicht, gereed tot verdediging, kaarsrecht op
een rooden pluchen stoel zat „dan zal ik
haar geregeld een vast bedrag doen toekomen.”
„Neen, heusch niet, ik zal je neele Inkomen
niet noodlg hebben,” onderbrak het jonge
meisje haastig Het scheen haar weerzin wra
kend en walglük toe. al dit gebazel over geld,
waarbij een getrouwde vrouw besenouwd werd
als beboerende bü de onkosten en als zijnde
een geldelük bezwaar. Zü wenschte slechts
vrijheid en hulp en een kostbare gift te zün
voor haar geliefde.
„O, een vrouw moest nooit behoeven te ge
voelen dat ze wordt onderhouden." dacht
Gwenna blozend van verlegenheid. ..Indien de
mannen zich niet bewust zün, dat wü daar
tegen protesteeren. verdienen zü. dat al hun
geld aan ons gegeven werd, om hen te onder
houden Dan zouden ze het zelf ondervinden,
hoe onaangenaam het is En als ze ,er niet
om gsven. dan zou de heele wereld er geluk
kiger om zün
Met deze gedachten in het hoofd rei ze gretig:
.Xoo je werkelük moet vertrekken. Paul, zal ik
bü de vliegtuigdame in betrekking blüven. Ja.
ik zou veel liever drukke bezigheden hebben en
daarenboven zou ik. behalve vrüen kost en
Inwoning, een pond per week verdienen En
dan heb ik nog mün eigen geld!"
„Wat voor geld, lieveling?” vroeg Paul
De doordringende blikken van den ouden
man, die hü geen oogenblik van Paul hield
de beide
heeren hun gesprek voort en aan het slot daar
van was de Amerikaan voor 3500 dollar eigenaar
van het pakket mooi-gedrukte. doch waarde-
looze aandeelen. Higgins haastte zich bet hotel
te verlaten.
Nabü Grenoble wordt een kunstmatig meer
van een enorme uitgestrektheid aangelegd, dat
moet dienen als krachtbron voor het opwekken
van electricitelt.
Te Chambon wordt een 130 meter hooge en
290 meter lange stuw gebouwd. Hiermede is
men In 1928 begonnen en thans Is men büna
gereed. De inwüdlng zal nog dit jaar door pre
sident Lebrun geschieden.
Het water, waarmede het meer wordt ge
voed, Is afkomstig uit de Romanche. De capa
citeit van het krachtstation wordt op 110 mll-
lloen kilowatturen geschat.
In het bedt van een arme familie te Szeged
(Hongarüe) heeft men een goudstuk uit der.
Napoleontiachen tüd aangetroffen, dat een
waarde van meer dan 360.000 gulden vertegen
woordigt. Er zün indertüd slechts tien van
deze munten geslagen, daar door een vergis
sing op de eene züde de woorden „Republique
Franqaise" voorkomen en op de andere „Kei
zer Napoleon."
Het goudstuk zal thans in Engeland worden
verkocht
„Ik vree», dat u gelük heeft," ze< Dampier
4ie. den avond vóór het ontvangen van Hugo’s
huwelüksgeschenk. juist eenige dubbelt les en
een velletje postzegels In zün bezit had. ..Het
kleine Inkomen gaf niet veel gelegenheid tot
Veren, dat begrüpt u?”
niet genoeg." merkte oom Hugh
op. „om een speciale irouwvergun-
■talen?"
zooveel heb Ik wel büeen kunnen
•Chrapen. (een goede kerel, die Hugo, dacht hü.)
belfs een beetje meer. büv. voor een kort huwe-
•Uksreiaje, naar een badplaats misschien, vóór
tiet Ik in actlevep dienst treed
..Bedoelt u: dienst in het leger?” vroeg de
domtaé. „Hm Soldaten zün mü niet büzon-
4er sympathiek en ik geloof niet, ooit met een
•oldaat peraoonlük in contact te zün geko
men."
„Zeker wel. münheer Lloyd, militaire dienst."
antwoordde de jorffceman met een zi|'’ellng-
schen blik naar Gwenna. om haar te beduiden,
«iet dit onderwerp voor het oogenblik opper
vlakkig kon worden voorbü gegaan „Wanneer,
•**t ik nog niet precies Dan zal ik de bezol
diging ontvangen van een luitonant-vlieger, ziet
Een 22-jarige Amerikaansche, Patricia Mc
Cain. die voor haar gezondheid langen tüd in
Bulgarije heeft gewoond, doch thans hersteld
Is. zal binnenkort van Sofia vertrekken om te
paard den afstand van Pevna in Noord
Bulgarije naar Moskou af te leggen
„Ik wil de wereld zien," zoo verklaarde het
moedige meisje, doch ik heb slechts weinig
geld en daarom reis Ik zoo goedkoop mogelük.
Ik dacht er eerst aatj een motorfiets te nemen,
maar de wegen zün slecht en het zou duurder
zün dan een paard Behalve dat heb je aan
een paard nog gezelschap.”
Nog voor den winter hoopt Patricia
Moskou te zün
blüven steken bü het woord Vie. leven, waar
mee zü schijnen te willen laten weten, dat zü
nog werkelük bestaan
Maar scherts ter züde. de onsterfelüken zün
bi) hun eeuwfeest zeer gehuldigd en geëerd
Gisteren bood men hun een tuinfeest aan te
Chantilly, vgndaag zün 300 afgevaardigden van
bultenlandsche academies ontvangen op een
receptie bü maarschalk Franchet d'Esperey Er
is een fraai gedenkboek verschenen, waaraan
alle leden hebben meegewerkt.
De Académie heeft een H. Mis laten cele-
breeren in de kerk van de Sorbonne en daaron
der heeft Mgr. Baudrillart een ietwat patheti
sche. maar brlllante en oratorisch zeer verzorg
de rede gehouden, waarin de stichter, kardinaal
Richelieu werd herdacht. De gevierde spreker
schilderde Richelieu in zün trouw aan de leer
stelligheid en aan de vroomheid. Als het toon
beeld van die eenheid van denken, bidden, wil
len en handelen, welke van alle groote karak
ters het kenmerk is. De tsaar aller Russen.
Peter de Groote. die in 1717 Prankrük bezocht,
heeft, voor Richelieu b graf staande, waarop
men zün beeltenis ziet, gezegd: „Groote mensch.
ik zou u de helft van mün keizerrijk hebben
gegeven, om van u te leeren de andere helft te
besturen.” Maar behalve een groot staatsman
was Richelieu ook een groot priester. Zün „In
struction du chrétien" is in alle talen vertaald
en over de heele wereld verspreid Hü heeft de
Fransche traditie bevestigd als een christelüke
traditie en heeft, met de politiek en met de
letteren van het gezegende land, de Mlddel-
landsche Zee (d w z. het klassieke Rome en het
christelüke Rome) doen ultstroomen in de
zeeën van het Noorden.
geheel nieuw idee over huishouding voor oom
Hugh Hü zelf was een vergrijsd vrügezel;
maar hü zag toch in hoe geheel verschillend
dit alles was van het opeetten '»n een huis
houding voor jonge menschen in zün tüd. Hoe
vaak had hü. Hugh, in den U)d büv. dat
Gwenna’s vader met haar moeder verkeerde,
niet hooren zeggen en bedisselen over maho
niehouten meubelen en linnengoed en wie de
drie veeren bedden uit het vadetiük huls zou
krügen. Gwenna’s moeder of haar zuster. Al
deze gedachten drukte hü in passende woor
den en op zün besten preektoon uit. maar
steeds bleven die scherpe oogen op bet gelaat
van den bruidegom In spe gericht. Het Ideaal
van de jonge meisjes, als ze gingen trouwen
was, om zoo spoedig moge>ük een gerlefelük.
eigen tehuis in te richten Een comfortabel
huis.
„Ik haat zoogenaamde confortabele hulzen.’*
onderbrak Gwenna, ,xü zü« zoo duf en bedompt
Het lüken wel theemutsen; ae zouden me doen
stikken."
Maar een eigen huis, had oom Hugh altüd
gedacht, vormde de afgod van een vrouw. De
Jaarlüksche schoonmaak geleek wel een eere-
dlenst. „En dan de meubelen haar afgoden."
voegde hü er met sterk Welsch accent bü
„O. Is het anders niet!" zei het minnende
meisje met verachting.
Dus Gwenna scheen te denken dat zü die
dingen niet zou missen? En ae wild» graag
trouwen zonder dat alles? Werkelük?
vreemd I Well Well
En aangaande
tamelük groot huis, met een tuintje ar bü.
huren voor 16 per jaar. Hü zelf zou hieraan
gedacht hebben; maar die langbeenige. blond-
harlgj jongen, die nu over de tafel heen zün
Gwenna zat toe te ladien. meende werkelük.
wat hü zet; daar was hü keker van. Dus voor
het tegenwoordige de kwestie van het geld ter
züde schuivend, ging oom Hugh voort, zü het
op meer welwlllenden toon, zün andere vragen
te stellen. De gewoonte om Kwesties voor te
leggen aan trouwlustige verloofden, is nog een
overblüfsel van dat absolute gezag van vader
of voogd, dat vroeger over de hand van een
jonge dame beschikte, of meende te beschik
ken
Zün keel schrapend met hetzelfde karak
teristieke kuchje, dat geregeld aan zün tekst
op den preekstoel vooraf ging, vervolgde hü sün
onderzoek met te vragen, waar Gwenna na
haar huwelüksreis zou gaan wonen Weldra
bleek het dat zü niet van woning zou ver
anderen Zü kon overdag op bet kantoor in de
fabriek blüven en na haar werk de kamers
in de villa van mevrouw Crewe bewonen,
waar ze ook gedurende zün afwezigheid zou
slapen (De laatste woorden werden vluchtig en
als terloops uitgesproken, om Gwenna zooveel
mogelük de PÜn van het scheiden te sparen.)
En als hü naar Londen kwam. wel. dan zouden
zün tegenwoordige kamers van vrügeael in
Camden Town, ook na hun huwelük voor bal
den kunnen dienen Zoo meende hü ten-
mlnste Ze waren comfortabel genoeg
Maar geen huls te hebben? Goede hemel
dat was goed voor zigeuners! Het was aan
Waar zou het huwelük plaats hebben? in de
kerk van Hampstead? Die behoorde tot de
Anglikaansche kerk en hü was een afgescheiden
domlné; maar komaan, daar zou hy overheen
slappen Zr waren niet thuis, maar in Enge
land! En welke geeslelüke zou bü die plech-
tlgheld fungeeren? En wat voor predikant was
hü? Dat was niet bekend.
En Dampirr’s verwanten? Zouden gj allen
in de kerk tegenwoordig sün?
Hü werd nu ingeiicht. dat Paul slechte Mn
bloedverwant bezat, nl zün neef.
„Zoo is het ook bü mü het geval." merkte
de domlné op. een weinig droefgeestig. „We
vormden een groot gezin: zes jongens en twee
meisjes, ja een talrük gezin Nu zün ze allen
heengegaan; Ik ben alleen over, behalve....*
Nu wendde hü voor de eerste maal zün blik
ken van den jongen Dampier af en keerde
zich plotseling tot sün nichtje met de vraag:
„En waar heb je hem gevonden?" met een
hoofdknikje naar haar toekomstlgen echtge
noot wljeend
De kleine Gwenna. nog gereed tot verdedi
ging. maar langzamerhand otehtmoedlger ge
stemd. omdat oom Hugh op slot van rekening
vriendelük jegens den geliefde geweeot was.
vroeg verwonderd
„Waar ik hem gevonden heb?'
„Ik wilde het belangrüke UjdsUp van de
eerste kennismaking weten." legde oom Hugh
niet kwalijk, meneer. U is uit
Kent u misschien de Clayton-
Union-bank?”
„Die ken ik." antwoordde de Amerikaan kort
af. doch niet onvriendelijk
Misschien kunt u me ook vertellen of ae
safe is?" vroeg Higgins verder. „Ik ben met die
Amerikaansclie banken niet heelemaal op «m
hoogte
„Ze staat slecht." gaf Amerikaan ten ant
woord „U wilde toch geen zaken met haar
doen?"
„Duivels!" viel
Higgins uit. „Dat
was ik juist wél
van plan. Maar
na wat u mü
thans vertelt...!"
HU zweeg.
De Amerikaan
leunde wat naar voren.
„Kan ik u soms met het een of ander v*°
dienst zün?" informeerde hü. zoo bescheiden
mogelük.
.Ja. dat hangt er van af.” zei Higgins somber.
„Ik had een bod op tweehonderd aandeelen
Lancashire Cotton-Industrie, een maatschappij,
die gebruik maakt van een nieuw systeem.
Staan op 94. En de moeilükheid is dat ik ze
van de hand moet doen. Ik heb geld noodig"
Onder het spreken had Higgins «ie aandeelen
uit zün actentasch gehaald.
Ongeveer twintig minuten zetten
De Académie Franqaise viert haar derde eeuw
feest met de praal die dit lichaam past. Zü is
dez bewaarster van de Fransche tradities van
den geest en de bewaakster van de taalzuiver
heid. Wie zich te buiten gaat wordt door haar
op de vingers getikt, wie zich onderscheidt, in
wetenschap, kunstzin of deugd, krügt van haar
een prüs. Zü neemt in haar midden alleen op
den kunstenaar, geleerde, hooggeplaatsten
priester of militair, die in handel en wandel
het veredelde Fransche gemiddelde vertegen
woordigt. Nog onlangs heeft zü geweigerd Paul
President Roosevelt heeft tn zün kwaliteit
van Opperbevelhebber van het Amerikaansche
leger een toespraak gehouden tot de cadetten
van de Militaire Academie te West Point, die
tot officier zün bevorderd.
HU zelde o», dat de wereld thans het meest
behoefte heeft aan verzekering van den vrede,
gebaseerd op wederzydsch begrüpen en weder-
zijdsche achting.
Wü handhaven ons leger, aldus de president,
om de rust te bevorderen, ons tegen aanvallen
te beveiligen Doch het is zoo bescheiden van
afmetingen, dat duldelük blükt. dat aan be
dreiging van de rechten van anderen ook maar
in de verste verte niet wordt gedacht
