cKdwbfiaal
eten dag
uan
Met twee kameraadjes op avonturenreis
Académie Franchise bestaat 300 jaar
.w
TWEE KONINGSKINDEREN
r
KARDINAAL RICHELIEU
DE STICHTER
I
#1'1
P;
ZATERDAG 22 JUNI 1935
ten,
1
Taak van het leger
Geen animo voor het
vrouwenkiesrecht
De wereld zien te paard
4
Luidsprekers in trams
Een jubileumbosch
Kunstmatig meer
Goedkoope huizen
Geheimzinnige activiteit
De eeuw der stroomlijn
De bliksem
Jubileum met luister
gevierd
Nieuw leesapparaat
voor blinden
Het college wordt gevormd door
veertig z.g. onsterfelyk<
doch it zelden
voltallig
Higgins
heeft pech!
DOOR BERTHA RUCK
Bloedtransfusie op een
leeuw
„Mexicaansche honden”
„Rijk en geen geld”
Aï r A op dlt blad zytl Ingevolge de verzekerlngsvoorwaarden tegen blJ levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door 17 *7 CA MJ een ongeval met J7 O CA bU verlies van een hand
«I «Tv X“\.D V/1 1 I-z O ongevallen verzekerd voor een der volgende ultkeerlngen I <JVe“ verlies van beide armen, beide beenen of belde oogen F OUs" doodelijken afloop I éUOVFe" een voet of een oog
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UIT ER LIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
i
wendde zich toen tot deaen met de
H- K.
iiiimiiiiiiiiiiini
1%rn hü lijn rekening
Noord
de
Per
in
naar
46
(Wordt vervoigdJ
die haastige trouwpartij?
i
•nwoordige kamers van vrijgezel In
own, ook na hun huwelijk voor bel-
dienen
Te Praskacka in Noord Bohemen sloeg de
bliksem in een boerderij en vernielde alle rui
ten en een gedeelte van het dak. sloeg alles
van de keukentafel en doodde een waakhond
in zijn hok.
Ondanks de groote verwoestingen werd merk
waardigerwijze niemand in het huls gewond.
Toen Wietje bleef zitten en Piet eindelijk
ophield met ratelen, keek hij haar eens aan.
„Wat heb ik het warm," zuchtte Piet. ,4ü
ook zoo?” „Ik niet warm," antwoordde het
meisje. „Wat doen JU toch?” „Wel heb Ik
van mijn leven," zei Plet. Daar had hjj nu
aan een stuk door het meisje uit zitten leg
gen en deze begreep er niets vrf. HU wterd
boos.
Op het traject BerlijnHamburg zijn proe
ven genomen met een nieuwe gestroomlijnde
locomotief, waarmede een maximum snelheid
werd bereikt van 190 KM per uur. Over het
geheele traject werd met een 200 ten «waren
trein een snelheid van 184 tot 174 KM. per
uur behouden.
Het Pransche Ministerie van P. T. T. heeft in
een maand tijds 13.465 „Mexicaansche honden”
gevangen. In Frankrijk is het hinderen van
radio-luisteraars verboden en de overtreders
zullen allen worden gestraft.
In gevallen waarbij liften, koelinstallaties enz.
radiostoring veroorzaken, is aanschaffing van
een z.g. „anti-parasiet” apparaat verplicht.
HU zette Wietje in een stoel en begon druk
tegen haar te praten. ..Nu ben jij moeder, ik
ben vader. Kokkie is weggeloope i, want die
heeft de borden gebroken. Nu moet JU ko
ken wat ik zeg. Ik ben de baas. Begrijp je
het." Zoo rammelde Piet maar door. Wietje
begreep er niet veel van en bleef maar ge
duldig zitten luisteren.
een dier gezocht worden, dat geschikt bleek om
bloed af te staan. En de leeuwen van Holly
wood waren uiterst verbaasd, toen een staf
van geneesheeren in de kooien verscheen, om
hun bloed af te tappen.
Maar de pogingen hadden succes; men vond
een sterken gezonden leeuw, trien een aderla
ting niet schaden kon en die juist het geschikte
dier voor den armen zieken Pal was. Beide
leeuwen werden nu bjj elkander gebracht, on
der narcose gebracht en daarna werd een trans
fusie verricht, die zich in niets bij die van een
mensch onderscheidde. Pal ontving een heele
liter bloed van zijn kameraad, wien de rol ove
rigens goed bekwam. Pal was door den bloed -
toevoer zichtbaar opgeknapt en na weinige da
gen reeds genas hij, tot groote vreugde van al
zün vrienden.
Dr. W. A Jaqules kan er zich nu op beroe
men een der meest gezochte dierenartsen van
de Vereenlgde Staten te zijn.
Toen de kinderen een tijdje aan dek wa
ren, zei Piet: ..zeg, ik heb erge dorst. JU ook
niet, wacht, ik zal de hofmeester roepen."
„Mijnheer Jansen, waar bent u,” schreeuwde
Plet. Er kwam echter geen antwoord. Plet
schreeuwde nog eens, maar het gaf niets. Ze
gingen nu naar het eetvertrek, waar niemand
was. „Nu kunnen we hier fijn spelen," zei
Piet. „Ik ben vader en JU moeder.”
In het bedt vafi een arme familie te Szeged
(Hongarije) heeft men een goudstuk uit den
Napoleontischen tijd aangetroffen, dat een
waarde van meer dan 360.000 gulden vertegen
woordigt. Er zijn indertijd slechts tien van
deze munten geslagen, daar door een vergis
sing op de eene zijde de woorden „Republlque
Franpaise" voorkomen en op de andere „Kei
zer Napoleon.”
Het goudstuk zal thans in Engeland woeden
verkocht.
in de h
Te Augsburg staan een aantal hulzen, waar
van de huurprijs slechts 2.06 Mk. per jaar be
draagt en die bekend staan als de „goedkoope
ste hulzen van Dultschland.”
In 1520 heeft de bankier Jacob Fugger. wiens
familie toendertjjd als „de rijkste familie ter
wereld" bekend stond, deze huizen bjj wUze
van sociaal experiment laten neerzetten voor
oude lieden, die zoo doende hun laatste levens
dagen in vrede en rust konden slUten.
Het complex, bestaande uit 53 woningen, heeft
thans een tevreden bevolking van 106 per
sonen.
afgewend, vestigden zich nog strakker op hem
toen hij hem de vraag stelde: „Wilt u mjj wUs
maken, mijnheer Dampier, dat u geheel on
kundig was van het feit, dat mijn nicht een
klein fortuintje heeft?"
„Daar heb je het nu! Ik was er al bang voor,
dat oom dit zeggen zou!” barstte Gwenna toor
nig en beschaamd loe. „Ik wist wel. dat hü zou
denken, dat je me slechts om het geld «élt
trouwen! HU zal het nooit gelooven. dat Met
niet het minste verschil voor je uitmaakt, of ik
jC 75 per jaar heb of niet!”
,,X’ 75 per jaar? Heb je dat werkelUk?” vroeg
de jongeman verbaasd. „WerkelUk?”
Nu was het Owenna s beurt, om verrast te
zUn over de verlichting, die zoowel op zün
open en frank gelaat als in zUn stem merkbaar
was.
.Maar dat is fijn! Of het geen verschil voor
me uitmaakt? Wel degelük!” verklaarde hü-
„Zie je dat niet in, dat ik me veel meer op
mijn gemak zal voelen, door te weten, dat je
niet genoodzaakt zult rijn om werk te zoeken?
Waarom heb je me dat nooit verteld?”
„Ik heb er niet aan gedacht.” ze! Owenna.
En ze sprak de waarheid
De domlné lachte eensklaps luid, maar hij
merkte, dat zün opluchting niet opgemerkt was.
De dochter van zün jongste zuster zou dus
niet door een avonturier, om naar geld, worden
Ingepalmd. Hiervoor was hü altüd beducht ge
weest. 75 jaarlUksch Inkomen was in de
□ogen van dezen ouderwetschen man uit het
VictoriatUdperk nog altUd een annrienlUke som.
In zün geboorteland kon hü ia bet <bd een
Het Physicale Instituut van de Oekralnsche
Academie van Wetenschappen heeft een lees
apparaat voor blinden geconstrueerd.
Een gewoon boek wordt onder een bijzondere
microscoop op een slede gelegd, die door een
motor in de leesrichttng wordt voortbewogen.
De microscoop kaatst het vergroote beeld van
de voorbütrekkende letter, die sterk verlicht
is, terug naar photo-electrische cellen, die met
versterkingslampen zUn verbonden. Iedere let
ter, die onder de tpicroscoop voorbU glijdt, doet
de belichting van de photo-electrische cellen
zwakker worden en de stroom in den stroom
kring van de versterkingslampen wordt ver
sterkt en brengt de membranen van een vibra
tor in trilling. De trillingen van den vibrator
worden overgebracht op stift Ai, die de lezer
met zUn vinger aanraakt.
Aan het einde van lederen regel wordt de
motor automatisch omgeschakeld, waarna
volgende regel onder het toestel voortglUdt.
In de tramwagens op een der UjnsB te Praag
zUn luidsprekers aangeb'racht, opdat de passa
giers wanneer de tram stopt, duidelük den
straatnaam kunnen hooren, die door den wa
genbestuurder wordt afgeroepen.
Het voordeel van deze nieuwigheid zal vooral
tot uiting komen in den winter, wanneer de
ruiten zoo sterk bevroren zijn, dat de passagiers
niet naar buiten kunnen kUken.
Zn 'f huis bij het strand en de duinen
Daar woonden zij met z'n twee.
Ze konden naar hartelust spelen
En buitelen in het zand.
Te zamen met Hollandsche vriendjes,
En leerden de taal van het land,
De taal van hun eigen land tevens,
'f Bezit, dat geen vijand ooit nam.
Het kostbaarste goed van Groot-
Neerland,
De taal van éénzelfden stam.
Het waren twee koningskinderen,
Zoo lief in hun blonde jeugd.
Van d'ouders de grootste verrukking,
Des vaderlands hope en vreugd.
Zü gingen, hun volk toen verlatend.
Naar 't lage land aan de zee,
O, Belgische koningskinderen,
Weest welkom in Nederland!
Uw komst is een vreugd voor ons allen,
Van vrede en blijheid een pand.
Zij eens de herinnering aan Noordwijk
In ‘t leven u immer tot vreugd.
Ge zift ons héél welkome gasten.
En vriendjes van heel onze jeugd.
heeft, voor Richelieu'S graf staande, 7
men zyn beeltenis ziet, gezegd: „Oroote mensch,
ik zou u de helft van mijn keizerrijk hebben
gegeven, om van u te leeren de andere helft te
besturen.” Maar behalve een groot staatsman
was Richelieu ook een groot priester. ZUn in
struction du Chrétien” is in alle talen vertaald
en over de heele wereld verspreid. HU heeft de
Pransche traditie bevestigd als een christelijke
traditie en heeft, met de politiek en met de
letteren van het gezegende land, de Middel-
landsche Zee (d w z. het klassieke Rome en het
christelUke Rome) doen uitstroomen
zeeën van het Noorden.
Een ceder uit het park te Windsor, een ge
schenk van den Engelschen konlng. zal de eer
ste boom zUn, die in het nieuw aan te leggen
bosch op de heuvels van Nazareth, het ..Ko
nlng Oeorge V Jubileumbosch" zal worden ge
plant.
Onder leiding van Lord Melchett is een
fonds opgericht om de noodige gelden voor
den aanplant büeen te brengen.
1^>en hü zün rekening aan de hotel-cases
wilde voldoen, bemerkte Joe Higgins echter dat
er iets niet klopte. De kassier gaf een onmerk-
baren wenk en oogenbllkkelUk was Higgins ge
flankeerd door twee stevige mannen, die hü
zonder de minste moeite herkende als recher
cheurs in burger.
„Wel....” begon hü. pogend brutaal te «Un.
Maar de kassier legde hem het zwügen «p.
HU wees op de dollartoanknoten.
„Valach!" zei hü kortaf „En laat ik je «eg
gen dat ik allemachtig blü ben dat je Inge
rekend bent Er is n^ts zoo hlnderlük voor een
kassier dan met valsche munters te moeten om
gaan.”
Zwijgend ging Higgins mee.
Het was pech. Doodgewone pech.
Maar ondertusschen
Wie is dapperder dan Douglas Fairbanks en
beminnelüker dan Maurice Chevalier?
Men behoeft in de films tad Hollywood niet
lang na te denken om eéh antwoord te kunnen
geven op deze prijsvraag. Dit luidt bij groot
en klein eenstemmig: „Dat is de leeuw Pal!"
Zoo kan men de algemeene droefheid begrij
pen. toen de brave Pal kort geleden ernstig
ziek werd HU weigerde zelfs een blik te slaan
op de lekkerste beentjes en lag doodstil in zün
kooi. Natuurlük werden aanstonds de beste
dierenartsen der stad bü den patiënt geroepen,
maar zij wisten geen raad. Toen stelde dr. W.
A. Jaqules voor een eigenaardige proef te ne
men, n.l. een bloedtransfusie. Allereerst moest
tamelük groot huis, met een tuintje er bU.
huren voor 16 per Jaar. HU zelf zou hieraan
gedacht hebben; maar die langbeenlge, blond-
harige Jongen, die nu over de tafel heen zün
Owenna zat toe te lachen, meende werkelUk.
wat hU zei; daar was hü zeker van. Dus voor
het tegenwoordige de kwestie van het geld ter
züde schuivend, ging oom Hugh voort, zü het
op meer welwillenden toon, zün andere vragen
te stellen. De gewoonte om Kwesties voor te
leggen aan trouwlustige verloofden, is nog een
overblüfsel van dat absolute gezag van vader
of voogd, dat vroeger over de nand van een
Jonge dame beschikte, of meende te beschik
ken.
ZUn keel schrapend met hetzelfde karak
teristieke kuchje, dat geregeld aan zün tekst
op den preekstoel vooraf ging, vervolgde hü zün
onderzoek met te vragen, waar Gwenna na
haar huwelüksrels zou gaan wonen Weldra
bleek het. dat zü niet van woning zou ver
anderen. Zü kon overdag op het kantoor in de
fabriek Hüven en na haar werk de kamers
in de villa van mevrouw Crewe bewonen,
waar ze ook gedurende zün afwezigheid zou
slapen. (De laatste woorden werden vluchtig en
als terloops uitgesproken, om Owenna zooveel
mogelük de pün van het scheiden te sparen.)
En als hü naar Londen kwam, wel. dan zouden
zün t<
Camden
den kunnen dienen. Zoo meende hü ten
minste Ze waren comfortabel genoeg
Maar geen huls te hebben? Goede hemel
dat was goed voor zigeuners! Het was een
Cl inds de laatste wedrennen was het met Joe
^Higgins slecht gesteld. ZUn geheele bezit
^bestond nog slechts uit de kleeren die hü
droeg, een leeg valies en een actentasch met
papieren zonder waarde.
Ook de zaken van een oplichter kunnen slecht
gaan! Voor de zooveelste maal keerde Joe zijn
zakken binnenste buiten en dacht na
De zaak met de kope.rmün-aandeelen was
misgeloopen. Briggs, zün compagnon, had het
verstandiger gevonden om Londen te verlaten
en een tüdje uit te rusten op het vasteland.
Dat was wel veilig met het oog op de speur-
capaciteiten van de Londensche recherche. Hig
gins had eveneens rust genomen. Maar hü hield
teveel van Londen, dan dat hü deae goede stad
zou kunnen verlaten.
,Jn Londen is altUd wat te verdienen.” was
zün leus.
Nu, de kans had hü inderdaad gehad. Maar
zün'goklust had hem op den rand van den on
dergang gebracht.
Higgins dacht na.
Er moest geld verdiend worden. Dat stond als
een paal boven water.
Misschien kon hü zaken doen met die nage
maakte effecten uit zün actentasch?
Het was een idee. En daar Higgins geen man
was. die spoedig bü de pakken neerzat, begon
hü dadelijk te handelen.
Hü was één brok veerkracht. Hoe harder de
slagen van het leven hem troffen, des te heviger
verzette hü zich.
Hü nam zün valies en de actentasch en begaf
zich naar het Universal-hotel, waar hü een
ruime kamer huurde. Het leege valles liet hü
daar achter, waarna hü zich gewapend met de
actentasch naar het restaurant begaf.
Het was er niet druk, doch Higkins rekende uit
ilat er toch nog wel een stuk of vüf menschen
in aanmerking kwamen om geplukt te worden.
Büvoorbeeld dien Franschman met bakkebaar
den daar in den hoek. Of die grootgrondbezit
ter uit Wales of de Amerikaan met den haviks
neus.
Joe Higgins zuchtte van verlichting. Als nu
Elsie haar werk maar deed! Ze was zün hulp
geweest in talloooe zaken en kende het klappen
van de zweep opperbest. Wel ja, ook thans zou
ze haar werk tot in de puntjes verzorgen! Daar
behoefde hü zich niet druk om te maken.
Hü installeerde zich in de nabüheld van den
Amerikaan met den haviksneus en begon in de
paperassen van de actentasch te bladeren. Tel
kens haalde hü een notitie-boekje te voorschijn,
waarin hü het een en ander noteerde.
Als men hem zoo bezig zag, zou men meenen
een bedrüvig zakenman te zien.
En daar was het de slimme Joe juist om be
gonnen.
HU zat nog geen vüf minuten, toen een pic
colo binnen trad.
Mr Higgins, Parijs voor u aan de telefoon!”
Higgins sprong op en rende naar de telefoon
cel. Even later was hü weer terug, gooide weer
de papieren door elkaar en begon berekeningen
te maken. De Amerikaan, die hem al dadelük in
het oog had gehouden, begon hoe langer hoe
meer belangstelling voor hem te krügen. Hü liet
zün sigaar van den eenen mondhoek naar den
anderen overwippen, terwül rijn scherpe oogen
onderwül rustten op de effecten, die half uit
mr. Higgins’ actentasch te voorschUn kwamen.
,Mr. Higgins, New-York voor u aan de tele
foon 1"
Het was opnieuw de keurig geüniformeerde
jongen.
Higgins keek bezorgd en verdween. Inderhaast
vergat hü de actentasch mee te nemen, zoodat
de belangstellende Amerikaan rustig in de ge
legenheid was de hooge waarde van de effecten
op te merken.
Toen Joe Higgins voor de tweede maal terug
kwam, verkeerde hü in bijna opgewonden toe
stand. Bü vergissing nam hü een anderen stoe>.
zoodat hü nog dichter bü den Amerikaan was
Een 22-jarige Amerikaansche, Patricia Mc
Cain, die voor haar gezondheid langen tüd in
Bulgarije heeft gewoond, doch thans hersteld
is, zal binnenkort van Sofia vertrekken om te
paard den afstand van Pevna in
Bulgarije naar Moskou af te leggen.
„Ik wil de wereld zien.” zoo verklaarde het
moedige meisje, doch Ik heb slechts weinig
geld en daarom reis ik zoo goedkoop mogelük.
Ik dacht er eerst aan een motorfiets te nemen,
maar de wegen zün slecht en het zou dj_
zün dan een paard. Behalve dat heb je aan
een paard nog gezelschap."
Nog voor den winter hoopt Patricia
Moskou te zün
„Ik vrees, dat u gelük heeft,” ae< Dampier
die. den avond vóór het ontvangen van Hugo's
huwelüksgeschenk, juist eenige dubbeltjes en
een velletje postzegels in zün bezit had. ..Het
kleine inkomen gaf niet veel gelegenheid tot
■Paren, dat begrüpt u?"
..Zelfs niet genoeg,” merkte oom Hugh
■chrander op, „om een speciale trouwvergun-
ning te betalen?"
„Toch, zooveel heb Ik wel büeen kunnen
■chrapen, (een goede kerel, die Hugo, dacht hü.)
zelfs een beetje meer. büv. voor een kort huwe-
lUksreisje, naar een badplaats misschien, vóór
d«t ik in actleven dienst treed
„Bedoelt u: dienst in het leger?” vroeg de
domlné. „Hm Soldaten zün mü niet büzon-
der sympathiek en Ut geloof niet, ooit met een
■oldaat persoonlük in contact te zün geko
men."
„Zeker wel. münheer Lloyd, militaire dienst."
antwoordde de jongeman met een zürte!ing-
achen blik naar Owenna. om haar te beduiden,
dat dit onderwerp voor het cogenblik opper
vlakkig kon worden voorbU gegaan „Wanneer,
weet ik nog niet precies. Dan zal ik de bezol
diging ontvangen van een lultenant-vlleger, ziet
Onder de nieuwe grondwet van Simla hebben
de vrouwen in de Punjab het recht te stem
men, doch van dit recht schünen zü geen druk
gebruik te zullen maken.
Reeds een maand geleden is de inschrijving
bü de kiezerslijsten opengesteld voor de vrou
wen. behoudens enkele uitzonderingen slechts
op aanvrage doch indien de onverschillig
heid voortduurt, -zullen waarschUnlük niet meer
dan 1000 vrouwelüke kiezers worden inge
schreven.
Dit zou een fiasco zün voor de voorstanders
van het algemeen kiesrecht, die aan 500.000
vrouwen in de geheele provincie kiesrecht heb
ben willen verleenen.
eigen
huis.
„Ik haat zoogenaamde confortabcle huizen."
onderbrak Owenna, ,xü zün zoo duf en bedompt.
Het lüken wel theemutsen; ze zouden me doen
stikken."
Maar een eigen huis, had oom Hugh altüd
gedacht, vormde de afgod van een vrouw. De
jaarlüksche schoonmaak geleek wel een eere-
dlenst. „En dan de meubelen haar afgoden."
voegde hü er met sterk Welsch accent bü
„O. is het anders niet!" «el het minnende
meisje met verachting.
DGs Owenna scheen te denken dat zü die
dingen niet zou missen? En ze wilde graag
trouwen zonder dat alles? WerkelUk? Hoe
vreemd! Wel! Wel!
En aangaande
de beide
heeren hun gesprek voort en aap het slot daar
van was de Amerikaan voor. 2500 dollar eigenaar
van het pakket mooi-gedrukte. doch waarde-
looze aandeelen. Higgins haastte zich het hotel
te verlaten.
me niet kwalük. meneer. U ie ntt
Kent u misschien de Claytmi-
u. en het gebrek aan geld zal dan wel bezwo
ren zün. Dan zal Ik haar"- met een hoofdknik
in de richting van Owenna, die met strak
gezicht, gereed tot verdediging, kaarsrecht op
een rooden pluchen stoel zat „dan zal ik
haar geregeld een vast bedrag doen toekomen.”
„Neen, heusch niet, ik zal Je neele Inkomen
niet noodig hebben." onderbrak het Jonge
meisje haastig Het scheen haar weerzinwek
kend en walglük toe. al dit gebazel over geld,
waarbü een getrouwde vrouw besenouwd werd
als behoorende bU de onkosten en als zünde
een geldelük bezwaar. Zü wenschee slechts
vrijheid en hulp en een kostbare gift te zün
voor haar geliefde.
„O, een vrouw moest nooit behoeven te ge
voelen dat ze wordt onderhouden," dacht
Gwenna blozend van verlegenheid. „Indien de
mannen zich niet bewust zün, dat wü daar
tegen protesteeren. verdienen zü. dat al hun
geld aan ons gegeven werd, om hen te onder
houden. Dan zouden ze het aeif ondervinden,
hoe onaangenaam het is. En als ze er niet
om gaven, dan zou de heele wereld er geluk
kiger om zün.”
Met deze gedachten in het hoofd zei ze gretig:
„Zoo je werkelUk moet vertrekken. Paul, zal ik
bü de vliegtulgdame in betrekking blüven. Ja.
ik zou veel liever drukke bezigheden hebben en
daarenboven zou ik, behalve vrüen koet en
inwoning, een pond per week verdienen. En
dan heb Ut nog mün eigen geld!”
„Wat voor geld, lieveling?' vroeg Paul.
De doordringende blikken van den ouden
man, die hü geen oogenblik van Paul hield
geheel nieuw idee over huishouding voor oom
Hugh Hü zelf was een vergrijsd vrijgezel;
maar hü zag toch in hoe geheel verschillend
dit alles was van het opzetten -'an een huis
houding voor jonge menschen in zün tüd. Hoe
vaak had hU. Hugh, in den tüd büv. dat
Owenna's vader met haar moeder verkeerde,
niet hooren zeggen en bedisselen over maho
niehouten meubelen en linnengoed en wie de
drie veeren bedden uit het vadeilük huis zou
krijgen. Owenna’s moeder of haar zuster. Al
deze gedachten drukte hü in passende woor
den en op zün besten preektoon uit. maar
steeds bleven die scherpe oogen op het gelaat
van den bruidegom in spe gericht Het ideaal
van de Jonge meisjes. aLs ze gingen trouwen
was, om zoo spoedig mogelük een geriefelük.
tehuis in te richten. Een comfortabel
blüven steken bü het woord Vie, leven, waar
mee zü schünen te willen laten weten, dat zü
nog werkelUk bestaan.
Maar scherts ter züde, de onsterfelUken zün
bü hun eeuwfeest zeer gehuldigd en geëerd.
Gisteren bood men hun een tuinfeest aan te
Chantilly, vandaag zün 300 afgevaardigden van
buitenlandsche academies ontvangen op een
receptie bü maarschalk Franchet d’Esperey Er
is een fraai gedenkboek verschenen, waaraan
alle leden hebben meegewerkt.
De Académie heeft een H. Mis laten cele-
breeren in de kerk van de Sorbonne en daaron
der heeft Mgr Baudrillart een ietwat patheti
sche. maar brillante en oratorisch zeer verzorg
de rede gehouden, waarin de stichter, kardinaal
Richelieu werd herdacht. De gevierde spreker
schilderde Richelieu in zün trouw aan de leer
stelligheid en aan de vroomheid. Als het toon
beeld van die eenheid van denken, bidden, wil
len en handelen, welke van alle groote karak
ters het kenmerk is. De tsaar aller Russen,
Peter de Oroote. die in 1717 Frankrijk bezocht,
heeft, voor Richelieuk graf staande, waarop
Claudel, een groot man ongetwüfeld, in haar
midden op te nemen, een lot. dat hü deelt met
vele geniale figuren uit het verleden. Booze
tongen beweren, dat Claudel geen zuiver Fransch
weet te schrijven, anderen, de Académie niet
gunstig gezind, zeggen, dat zü zelf te medloker
is om figuren van werkelüke taille te dulden en
dat iedereen elgenlük lid kan worden, die maar
schrijven, lezen en rekenen kan. Wat er van zü,
de Académie is een der grondpülers van
Frankrijk* cultuurtraditie, zü is een soort van
onveranderlüke maat, waaraan velerlei uitingen
gemeten kunnen worden en zij zal bestaan zoo
lang er Franschen leven, die prüs stellen op
heldere uitdrukking van heldere gevoelens, op
de vormen, waarin de latünsche cultuur zich
kristalliseert.
De Académie Francalse is officieel gesticht in
1635. Reeds sinds 1629 kwam een groepje Pa-
rüsche geleerden en kunstenaars geregeld bü
een bü Valentin Conrart, secretaris des konlngs,
in de Rue des Vlellles-Etuves Het zou een
kransje zün geweest als een ander, opgeheven
misschien door dood, verhuizing of tweedracht
der deelnemers, als niet de dramaturg Bois-
robert er van verteld had aan kardinaal Riche
lieu. Deze machtige staatsman en priester,
evenals tegenwoordige regeerders begrijpend,
dat een politiek alleen in stand blijft als de
cultuur haar dient, zag belangen in het kransje,
waarvan de deelnemers zelf niet waren door
drongen. De heeren zelf voelden er niet zoo veel
voor, maar zü durfden den machtigen kardinaal
Biet te weerstreven, en zoo werd de kring ge
constitueerd tot een officieel lichaam, belast
met het oordeel over de literaire productie en
met het vaststellen van de offlcieele taal. Op
het kasteel van Couflans had Richelieu in 1635
besprekingen met Mathieu Molé en Nicolas Le
Jay en het gevolg was. dat al spoedig de stich
tingsbrieven afkwamen, geteekend door Riche
lieu en van zün zegel voorzien. Ze prüken thans
op de tentoonstelling in de Biblfothéque Na
tionale. naast acten en processen-verbaal, naast
brieven van grootheden als La Fontaine, Féné-
lon. La Bruyére, manuscripten van Racine. Vol
taire. Lamartine. Hugo, Musset. Vigny, Anatole
France en Lyautey, de maarschalkstaven van
Joffre en Foch. naast portretten door Van Don
gen en de kleine frivoliteiten, die de inrichter
Gillet er niet kon weglaten, omdat de deftige
académiciens nu eenmaal ook menschen zün en
omdat zün tentoonstelling anders geen Fran-
sche tentoonstelling zou zün geweest.
De Académie bestaat uit veertig z.g. onster
felUken. Het college is echter zelden voltallig.
Op dit oogenblik zün er 38. langen tüd zün er
28 geweest en zelfs waren er tüden. dat er nog
veel minder waren. Het sjareekt, dat deze hee
ren, die bü feestelüke gelegenheden in een
prachtig uniform, met steek, degen en groene
statiejas te voorschijn komen, onder elkaar
een omslachtige .jnos” onderhouden. Bui
ten hun intellectueele capaciteiten verleent hun
dat niet weinig gezag, al kan dat gezag ook wel
eens geschokt worden, gelük Abel Hermant óver
kwam, den man van de „fausse modestle", die
het ondernam een grammatica van de Académie
samen te stellen, waarvoor hü heftig aangeval
len werd door Brunot, een geleerde van groote
reputatie, gewezen deken van de faculteit der
letteren aan de Sorbonne die aantoonde, dat
Hermant van toeten noch blazen wist. Hetgeen
Hermant niet belet zün eigen kük op den taal-
schut te blüven verkondigen. Het geval lükt op
het spellingsdebat, dat we hier in Nederland
beleven.
Lodewük XIV heeft den heeren verlof gege
ven in het Louvre te vergaderen, maar de Re
volutie heeft hen daar uit verjaagd. Langzamer
dan welk officieel lichaam ook. werkte de
Académie aan haar offlcieele taak. Haar hoofd
arbeid is eigenlük geweest een dictionnaire sa
men te stellen. De eerste uitgave verscheen pas
in 1694. Daarna heeft men lang geslabakt en in
den tüd van de Pransche Revolutie gingen de
Académiciens zelfs zóó ver. dat zü hun verle
den verloochenden en van Richelieu kwaad zei
den. De latere geslachten hebben -'at weer her
steld, maar de üver nam niet büster toe. Dit
Jsar zal de zevende uitgave van de dictionnaire
het licht zien. De samenstellers zijn echter nog
niet verder gekomen dan de letter V en zün
Nabü Grenoble wordt een kunstmatig meer
van een enorme uitgestrektheid aangelegd, dat
moet dienen als krachtbron voor het opwekken
van electriciteit.
Te Chambon wordt een 130 meter hooge en
290 meter lange stuw gebouwd. Hiermede is
men in 1928 begonnen en thans is men büna
gereed. De inwüding zal nog dit jaar door pre
sident Lebrun geschieden.
Het water, waarmede het meer wordt ge
voed, is afkomstig uit de Romanche. De capa
citeit van het krachtstation wordt op 110 mil-
lioen kilowatturen geschat.
geseten en
vraag:
„Neemt u
New-York?
Union-bank?”
„Die ken ik,” antwoordde de Amerikaan kort
af, doch niet onvriendelük
.Misschien kunt u me ook vertellen ot «e
safe te?” vroeg Higgins verder. ,Jk ben met die
Amerikaansche banken niet heelemaal op aa
hoogte."
„Ze staat slecht," gaf de Amerikaan ten ant
woord. „U wilde toch geen zaken met haar
doen?”
„Duivels!" viel
Higgins uit. „Dat
was ik juist wél
van plan. Maar
na wat u mU
thans vertelt...!”
Hü zweeg.
De Amerikaan
leunde wat naar voren.
„Kan ik u soms met het een of ander van
dienst zün?" informeerde hü. bescheiden
mogelük.
„Ja, dat hangt er van af,” zei Higgins somber.
„Ik had een bod op tweehonderd aandeelen
Lancashire Cotton-Industrie, een maatschappü,
die gebruik maakt van een nieuw systeem.
Staan op 94. En de moeilükheid is dat ik ze
van de hand moet doen. Ik heb geld noodig.”
Onder het spreken had Higgins de aandeelen
uit zün actentasch gehaald.
Ongeveer twintig minuten zetten
Waar zou het huwelük plaats hebben? in de
kerk van Hampetead? Die behoorde tot de
Anglikaansche kerk en hü was een afgescheiden
domlné; maar komaan, daar zou hü overheen
stappen Ze waren niet thuis, maar in Enge
land! En welke geestelüke zou bü die plech
tigheid fungeeren? En wat voor predikant was
hü? Dat was niet bekend.
En Dam piers verwanten? Zouden «U allen
in de kerk tegenwoordig «Un?
HU werd nu Ingelicht, dat Paul slechts één
bloedverwant bezat, n.l. zün neef.
„Zoo is het ook bü mü het geval," merkte
de domlné op. een weinig droefgeestig. „We
vormden een groot gezin: zes jongens en twee
meisjes. Ja. een talrijk gezin. Nu zün ze allen
heengegaan; ik ben alleen over, behalve...."
Nu wendde hu voor de eerste masl zün blik
ken van den jongen Dampier af en keerde
zich plotseling tot zün nichtje met de vraag:
„En waar heb je hem gevonden?" met een
hoofdknikje naar haar toekomstlgen echtge
noot wüaend.
De kleine Owenna. nog gereed tot verdedi
ging. maar langzamerhand zachtmoediger ge
stemd. omdat oom Hugh op slot fan rekening
vrlendelUk jegens den geliefde geweest was,
vroeg verwonderd:
„Waar ik hem gevonden heb?"
„Ik wilde het belangrijke tijdstip van de
rent* kennismaking weten." legde oom Hugh
uit.
De Académie Franqaise viert haar derde eeuw
feest met de praal die dit lichaam past. Zü is
de bewaarster van de Pransche tradities van
den geest en de bewaakster van de taalzuiver
heid. Wie zich te buiten gaat wordt door haar
op de vingers getikt, wie zich onderscheidt in
wetenschap, kunstzin of deugd, krügt van haar
een prijs. Zü neemt in haar midden alleen op
den kunstenaar, geleerde, hooggeplaatsten
priester of militair, die in handel en wandel
het veredelde Fransche gemiddelde vertegen
woordigt. Nog onlangs heeft zü geweigerd Paul
President Roosevelt heeft in zün kwaliteit
van Opperbevelhebber van het Amerikaansche
leger een toespraak gehouden tot de cadetten
van de Militaire Academie te West Point, die
tot officier zün bevorderd.
HU zeide oa, dat de wereld thans het meest
behoefte heeft aan „verzekering van den vrede,
gebaseerd op wederzüdsch begrijpen en weder-
zijdsche achting.
Wü handhaven ons leger, aldus de president,
om de rust te bevorderen, ons tegen aanvallen
te beveiligen Doch het is zoo bescheiden van
afmetingen, dat duidelük blükt. dat aan be
dreiging van de rechten van anderen ook maar
in de verste verte niet wordt gedacht."
De correspondent van het blad „Dtario dn
Lisboos” te Bolama, de hoofdstad van Portu-
geesch Guinea, maakt melding van een ge
heimzinnige activiteit, die een drietal vreemde
schepen ter hoogte van de kust van Portugeesch
Guinea heeft ontwikkeld.
In de eerste plaats werd een onderzeeër,
men meent van Duitsche nationaliteit, aan de
kust gesignaleerd. Dit vaartuig verdween even
geheimzinnig als het gekomen was, zonder de
haven binnen te loopen of zich met de auto
riteiten in verbinding te stellen.
Voorts is er sprake van een Duitsche vracht
boot, die des morgens vroeg de haven van Bis
sau had verlaten, om den volgenden dag op
slechte korten afstand van dezelfde haven te
worden waargenomen.
Het derde schip was een Chineesche jonk,
voorzien van een motor, die onder bevel van
een Dultscher de haven binnenliep en zonder
eenige verklaring weer vertrok De bemanning
zou op een desbetreffende vraag hebben geant
woord dat „alleen de kapitein wist wat zü op
zee deden."
Deze vreemde gebeurtenissen, aldus het Por-
tugeesche blad, hebben te Bolama de herinne
ring wakker geroepen aan de geruchten, dat
groote hoeveelheden petroleum door een Duit
sche firma op de Blssagos-eilanden. nabü de
kust van Portugeesch Oulnea, zün opgeslagen
in verband met het feit, dat deze eilanden zeer
geschikt zün voor dulkbootbasls.
