Welgeslaagde Katholiekendag
Volkerenmis
het stadion
Praag
van
Met twee kameraadjes op avonturenreis
Boldoot
in
nel
De weermacht in
Abessinië
VERTROUWEN OP GOD
Verkeergramp in
Noord-I talie
MOMENTEN VAN GROOTE
WIJDING
RECHTSCHE BETOOGING
TE VALENCIA
/A S
MAANDAG 1 JULI 1935
Gebed onzer jeugd
Gelukkig Nederland
Terreur van links was
tevergeefsch
Op Hou trust
Philip* onderscheiden
Biddende spreekkoren
I
Chauffeur in arrest
DE ZOMERPOSTZEGELS
Negus verlangt eerlijk
spel
Duizenden uit het heele diocees
Haarlem samengestroomd
op Hout rust
Negen jongens van een katholiek
instituut te Turyn gedood;
ruim 100 gewonden
De ministers Lucia «n Gal Robles
spreken een menigte van
125.000 personen toe
DOOR BERTHA RUCK
De heerlijkheid van het „Et unam
sanctam catholicam et aposto-
licam ecdesican”
Zonder moeite kan binnen
maand over 8 a 900.000 man
worden beschikt
Crisis en Godsvertrouwen
i
Lau dc oloqnc
-
ste deel van hun spreekkoor aan.
t
t
k
l
Den Haag, 30 Juni
F
t
r
t
een
het verkeer
staat.
I
8pr. wees erop hoe men in het zoeken naar
(Deze pag. is gedeeltelijk gecorrigeerd.»
53.
EEN MINNEBRIEF EN EEN ROOS
(Wordt vervolgd?»
B
l
irüven ma-
cho-Slowa-
op het priesterkoor werpen. Kaai
trische lampen zetten het wit en
gewaden en de paarse draperieën
schopstroon, den luister van hetllc
de oorzaken en de oplossing van de wereld
crisis het vertrouwen heeft vergeten op den
ROME. 1 Juli (Reuter) Nabij Mon-
calvo is een autobus met 180 leerlingen van
het instituut der Salesianen te Turijn ver
ongelukt. Voigette de laatste berichten be
draagt het aantal dooden negen, het aantal
gewonden 120
trouwde
dezelfde
Aanstonds nad zijwas tahets.ndvred Ukrlt esh
Aanstonds, nadat zij was uitgesproken, vingen
de 2000 jongens en meisjes op het veld het eer-
Verschillende malen werd deze ietwUt lange
rede door applaus onderbroken.
plan en hij nam Pietje mee
lek. „Blijf hier maar even zit-
_:en Piet, dan zal ik wel even
papier en inkt halen. Spoedig was hU terug
en begon Plet mët zijnjarief. Dat viel niet
cu uivertje x-iev^ r. o. met wiel je
hem nog sens overlezeh. gaat het ook goed. U kent haar nog niet he,
Door allen gezamenlijk werden de Lofgezan
gen vervolgens Ingezet. Van links naar rechts,
onder de tribune-overkappingen en in het open
veld galmden de klanken en de melodieën van
het .Magnificat” en van het „Tantum Ergo”.
Na den zegen met het Allerheiligste, dat weer
onder het baldakijn werd weggedragen, besteeg
Mgr. Aengenent weer de eeretribune om voor
de microfoon nog even het woord ten emen.
Toen de koren aldus hadden gesproken begaf
zich Mgr. Aengenent met zijn priesters naar
de tent links van de eeretribune. vanwaar bij
even later in vol ornaat over het grasveld tus-
scmen de hagen van opgeheven vaandels door
op het altaar toeschreed.
brief hoor. Dat zullen je ouders wel leuk vin
den. Kom maar mee, dan zullen we er gauw
ten postzegel op doen. Daarna legden ze den
brief bij het stapeltje mailpost, dat straks
als ze de haven zouden aandoen, verzonden
sou worden.
Wij brengen nog even in herinnering, dat mr.
J. N. J. E. Heerkens Thjjssen. Lid van de Eerste
Kamer en voorzitter der Nederlandsche Ver-
eenlging A VO., Dinsdagavond van 7.508 uur
voor den K.R.O.-microfoon een woord van aan
beveling zal spreken voor den verkoop van de
zonierpostzegels voor cuitureele en sociale doel
einden.
n
2
ik. Geld U
macht,” ver-
>r
>t
sn brief. Ik verlang erg naar
>t verdriet van en zal nooit
Van extreem-linksche zUde trachtte men met
geweld tegen dit bezoek te ageeren en onrust te
zaaien onder de bevolking. Reeds Zaterdag wer
den door een tweetal bommen een aantel dor
pen nabij Valencia verstoken van licht. In den
nacht op Zondag werden nog meerdere ont
ploffingen gehoord. Gisteren was er sprake van
een algemeene steking in de levensmlddeitn-
bedrjjven, de transportbedrijven en de dagblad
bedrijven.
Stormtroepen en civiele garde patrouilleerden
in de straten der stad en op de buitenwegen.
electriseert het volk. Als de legaat de honderd
hoog opgaande treden van het podium, waarop
het altaar staat, bestijgt weerklinkt het JEcce
sacerdos magnus."
De geluidsinstallatie werkt zoo voortreffelijk
alsof men in een gesloten ruimte staat. Zoo
wel de koorzang als de stem van den kardinaal
en de Evangelie-voorlezers zijn tot in de uiter
ste finesses overduidelijk hoorbaar.
De Mis der volkeren begint.
De Mis van Christus Konlng.
mee, maar eindelijk was hij klaar.
De stuurman zou 1
vóórdat ik weer het voorwerp van mijn eigen
liefde zal aanschouwen?”
HOOFDSTUK XI
Mgr. verklaarde zich ten zeerste gelukkig,
deze groote demonstratie van Godsvertrouwen
te hebben meegemaakt. Zijn vaderlijke hoop ging
vooral uit naar de jeugd. Met alle vaders en
moeders was hij trotsch op zulk een idealisme,
als hle rtot uiting kwam.
Hij sprak ook zijn voldoening uit over de
nieuwe banen, die het hoofdbestuur met dezen
katholiekendag heeft nlgeslagen. Het succes van
dezen dag bewees, dat de gekozen weg 'n juiste
is. Mgr. dankte al'en. die er toe hadden bij
gedragen deze geloofsmanlfestatle zóó n indruk-
wanneer wij slechts in ons hernieuwen het kin- wekkend karakter te geven,
derlijk Godsvertrouwen van onze vaderen.
man een reuze pi
naar het voordek,
ten." zei hij tegen
Een korte samenspraak klonk over het
altaoar een aangrijpende zelfbeschuldi
ging afgewisseld door het tot driemaal
herhaald Paree Dominie.
Aan het altaar werd door Mgr. Aengenent
met assistentie van de rectoren Braakman en
Doeswijk, een pontificaal Lof gecelebreerd.
Midden onder dit Lof verhieven zich weer de
stemmen der spreekkorende jeugdgroepen.
hélpt me met di
u. Ik heb er gi
meer achter op auto’s springen. Nu vader,
moeder en Marietje, ik hoop weer spoedig bij
u te-Vijn. Allemaal een dikke kus van uw
zoontje en broertje Plet, P. S. Met Wietje
Dan weer cavalerie. Tenslotte volgen de bis
schoppen in koetsen met vier of twee paar
den bespannen. Er is een ongekende ontroering
door de honderdduizenden gegaan. Het enthou
siasme ombruist den legaat. De Paus-hymne
Een massaal gebed klonk over het veld,
een gebed tot den Redder der wereld, tot
den Schepper der nieuwe menachheld, een
gebed om sterkte In den komenden tijd,
veer heel ons volk een gebed, waarin een
jeugd, voi van beloften al haar idealen in
stelt op de eer van den Vader, den Zoon
enden Heiligen Geest.
MADRID. 1 Juli. (Reuter) De Rpaanache mi
nister van oorlog. GU Robles, die Zaterdagavond
met den minister van Binnenlandsche Zaken
Portela per vliegtuig van zijn bezoek aan Bar
celona, waar wegens gevreesde onlusten de staat
van oorlog werd afgekondigd. terugkeerde, nam
gisteren deel aan een Katholieke betooglng te
Valencia.
nemen de
;re-comlté
^gndag in
Ie eer-
k hek,
Intasachcn word de btjeeuitooant van de
Katholieke agrarische ve*aparM onder
voorzitterschap van GU R*Ma* deer ntet
minder dan 185.88* personen Mjgeweeurf.
De minister van verfceenweoen Lnete MeM
een rede, waarin h|j seide, dat de partij be
reid is tot veraoening. Overigena waa rij niet
bang veer opetend en waa se bereid een
einde te maken aan de revelatie, welke see
demagogisch deer de linker pareen was
betonnen.
Tegelijkertijd viel een eerbiedige stilt over de
menigte. Men knielde. Ons Heer kwam binnen
Langzaam naderde pastoor Duymel onder een
processie-baldakUn, voorafgegaan en g evolgd
door fakkeldragende theologanten met denzeif-
den God op wiens wonderbare genadewerking
de aanwzige duizenden leerden
opalen, in zijn handen.
Dan keert ook terug de ware liefde van
mensch tot mensch. die het op den duur
mogelijk zaj maken, dat met de vereeni-
gingskrachten van particulieren en over
heid de fooreele rampen van ons geslacht
die de werkloosheid op de eerste plaats
worden overwonnen.
Leeren w(j dat uit de crisis, dan wordt zjj
inplaats van een kastijding, een loutering.
Een gezelschap van 180 leerlingen maakte In
een autobus met aanhangwagens een uitstapje.
Tijdens den rit sprongen twee banden, doch de
chauffeur achtte het niet noodig de schade
te herstellen.
Op een hellenden weg kreeg de wagentrein
een snelle vaart en toen de chauffeur de rem
men aantrok, sloeg de aanhangwagen met een
schok tegen den motorwagen en schoot los,
zoodat de wagen van den weg afvlei.
Hierbij kwam 9 kinderen om het leven sn
werden 120 gewond, waarvan velen ernstig.
De bevolking van Moncalvo bood onmiddel-
Ijjk hulp. De chauffeur is gearresteerd.
in het
Praag.
Naar wij vernemen heeft de jury van de We
reldtentoonstelling te Brussel voor de groep
„Verlichting" een ..Grand Prlx” aan de Philips
Fabrieken toegekend.
PARIJS, 1 Juli. (Reuter) In een interview
met den correspondent van oe ..Matin” te Ad
dis Abeba verklaarde *Ras Moeloeguetta, de
AbesslnLsche minister van Oorlog, dat Abessinië
350.000 man onder de wapenen heeft en in 15
of 30 dagen zonder moeite 8 900.000 kan mo-
biiiseeren.
Zwaar dreunden orgelaccoorden onder de
hooge spitsboog-gewelven van de St. Jacob
aan de Parkstraat. Het gulden altaar met de
gedreven koperen reliefs in de zijbeuken steeks
zijn ranke spits naar de fijne gothlsche ramen,
die hun zachten gloed van ongenaakbaar hoog
«j^en elec-
|et goud der
ran den bls-
it bij.
*1
rale
Hanzebureau en enkele kleine burgsgSWsters
uit den omtrek van de Residentie. Op het pries
terkoor hadden nog plaats genomen kanunnik
W Jansen, Mgr. de Gruyter en prof. W. NickeL
Om tien uur begeeft zich een lange stoet, de
Scola Marlor van Warmond versterkt met het
knapenkoor der St. Jeroen-parochle en de as-
slsteerende geestelijkheid alle in toog en su
perplie door het middenschip van de kerk naar
den ingang om Z. Hoogw. Exc. die de Pontifi
cale Hoogmis zal oglebreeren. Onder den gre-
goriaanschen zang van „Sacerdos et Pontifex”
schrjjdth de blsschóp in hun midden zegenend
naar het koor, waar de plechtigheden aanvan
gen. De assistentie werd verleend door Mgr.
Taskln als presbyter, deken van de Tuyi; en
pastoor van Adrlchem als diaken en subdiaken,
kanunnik Dankelman, deken van Delft en re
gent Wjjtenburg Van Hageveld als troondia-
kens, en voorts door de Zeereerw. heeren rec
tor J. Mol ad mltram, rector L. Brink, thurl-
fenarius. Th. v. d. Lugt ad libram ep prof. Vol-
laerts ad candelam. Heth zangkoor van de de
kenale kerk zong afgewisseld door de gre-
gorlaansche zangen der Scola de Missa in
Hon Sac Marla Magdalena en van Philips
Loots.
Mgr. Aengenent schonk na den zegen, krach
tens pauselijke vo:lmacht aan alle aanwezigen
onder de gebruikelijke voorwaarden een vollen
aflaat en werd door denzelfden stoet, die hem
inhaalde weer naar bulten geleid, waar de toe
gestroomde geloovlgen hem op het kerkplein
toejuichten.
Verder had ze geschreven, dat ze zijn brievan
In orde ontvangen h*d; of hij graag nog een
bezending sigaretten wilde hebben en dat hij.
als het maar eenlgszlns mogelijk was, haar
todh een kiekje zou sturen van hem in oorlogs-
uniform, om te zien hoe het hem stond, want
zóó had ze hem nog niet gezien. Onder den
groeten ovalen hangspiegel boven de kaptafel,
stond, in zilveren lijst, het portret van haar
Paul: het was de giazende prentbriefkaart,
die Gwenna in Mei gekocht had op het vlieg
terrein in Hendon, waar ze toen in gezelschap
PRAAG. 1 Juli (per telefoon). Van onzen
redacteur. Zondagmorgen. Negen uur. In
de omgeving van 't Hradschin, den berg waar
op Praags eeuwenoude en wereldbekende ker
ken, burchten en gebouwen staan, ligt het enor
me stadion van Praag. Het heeft den vorm van
het Olympisch Stadion te Amsterdam, maar
het is minstens vijf maal grooter dan het Am-
sterdamsche. Hoog ligt het op een heuvel. Van
de ontaettende groote tribune, die staat waar
de Marathon-tribune zich bevindt in het Am-
sterdamsche stadion, heeft men een onverge-
iijkelijk vêrgezlcht. Het Praag met zijn honderd
kerken ligt aan uw voet.
Stelt u het zich voor: een panorama ais dat
van Mesdag te Den Haag of het oude van Am
sterdam, maar dan in het onmetelijke ultge-
deind.
Het half rond vóór u toovert u voor oogen de
heuvels en dalen van Bohemen. waar zich haast
trillend van warmte, de groenende dorpen met
de barokke kerktorens voor u uitgespreid lig
gen en waarboven zich een haast Hollandsche
hemel koepelt, diep blauw met enorme wolk
gevaarten, die nu en dan de zengende witte
zomerzon verduisteren, de hitte temperen en
het werk van het Roode Kruis aanmerkelijk
verlichten. Talloozen worden echter nog op ba
ren weggedragen, omdat zij bezwijmd zijn van
de gloeiende hitte.
280.000 geloovlgen zijn in het stadion samen
gestroomd.
Een groot carré is voor het altaar opengela
ten. Daar staan opgesteld de vertegenwoordi
gingen van alle kleederdrachten en de soldaten,
die er een eerewacht houden.
Het altaar staat op een enorm podium in
halven cirkelvorm.
Het wordt omgeven door twaalf witte, reus
achtig groote zuilen. De middelste twee dragen
den wereldbol, waarboven het kruis zich stra
lend verheft. Voor de zullen staan opgesteld de
duizenden koorzangers in zwart en wit en de
koorknapen in wit en rood. Daarvoor de geeste
lijkheid.
Boven het altaar bevindt zich het witte bal
dakijn van gigantische afmetingen. Achter het
I altaar staat de roode troon van den legaat. Hij
zal het H. Offer opdragen met het gezicht naar
het volk gekeerd.
Eenvoudig en toch zoo diepzinnig waar waa de
les van den oorlog, dat de twee verhevenste
aller schepselen, de man en de vrouw, elkaar
moesten aanvullen en dat het middel hiertoe
was de ware, zuivere liefde!
Een lang gesmoorde zucht steeg op uit
Gwenna» hart: „Hoe lang nog? Hoelang nog,
In tal van modificaties werkt Dr. de Boer dit
thema uit. Christus is afwezig gehouden uit
het bestuur der Staten, en verloochend in het
sociale en economische leven. Men boekte tech
nische successen, wetenschappelijke veroverin
gen, triomfen van den geest doch vergat den
Heiligen Geest.
Dat heeft zich gewroken. De wereld staat op
het punt om met al haar tevergeefs vergaande
rijkdommen weer te storten in het bankroet
in net jiunmerlljk fiasco van een chaos. Mlllioe-
nen werden slachtoffer van het onvermogen der
cultuurmenschheid orde te scheppen. Millloenen
moeten het ellendige leven leiden van werk
loosheid, van stempelen, lederen dag zich ver
velen, ledig zitten, niets doen, in een gezin dat
doortrokken is van troosteloosheid en als gevolg
daarvan aan de grootste verleiding tegen de
zedeloosheid blootstaat. Anderen verarmen bij
al hun arbeid.
Te midden van al deze ellende zoeken nog
velen den uitweg op economisch gebied. Er zijn
nog lieden, die van een nieuw liberalisme, van
een verjongd kapitalisme een herleving ver
wachten die nóg niet willen zien, dat juist
het materialisme, de afgekeerdheid van het
hoogere en het Hoogste, de diepste oorzaak
vormt van dit verval in de barbaarschheid.
Tegenover de betrekkelijke machteloosheid
van de overheid om het vraagstuk van de cri
sis op te lossen of de gevolgen ervan dragelijk
te maken, tegenover de ontevredenheid, teleur
stelling en verbittering van millloenen tegen
over de wanhoop en de blinde opstandigheid
van honderdduizenden tegenover de lichtzin
nige beloften der valsche profeten stelt deze
katholiekendag de wekroep tot de wereld zich
weer te wenden tot God, waarvan men zich in
een tijd van materialisme heeft afgewend tot
eigen schade en schande.
Geweldige momenten zijn het voorlezen
van het Evangelie door de Evangelie-
voorlesers in de zes telen der aes volkeren;
dit Evangelie moest hét Evangelie zijn van
dezen dag: „Mijn rijk is niet van dese we
reld," „Zjjt OU Konlng," rfla ik ben Ko
nlng." Het Credo (de geheele Mis werd in
het Latijn door de gansche massa meege
zongen), waarvan vooral het Et unam
sanctam catholicam et apostolicam eede-
slam" een bovenaardsche sfeer schiep, de
Consecratie die honderdduizenden geloovig
knielen deed en tot geluldlooae stilte dwong
en tenslotte de laatste, gezongen zegen.
Duizenden katholieken stroomen op dezen
prdfchtlgen middag naar het groote sportterrein
aan den duinkant van de stad. Bulten bij den
ingang staan rijen autobussen, die deelnemers
aanbrachten uit alle deelen van het diocees.
In talrijke rekken staan de fietsen. Drukte
de Sportlaan. Groepen van de
voor
op het veld loopen de tribunes vol. Midden
op de groote vierkante grasvlakte staan een
eenvoudig altaar opgesteld voor een goudgeel
kruis dat hóóg zjjn armen in de lucht steekt
stad en wereld omvattend.
Op de eere-tribune hamen de autoriteiten
plaats. Behalve de heeren, die reeds vanmorgen
bij ds pontificale Hoogmis aanwezig waren, zien
wij hier nog senator prof. Steger, de Kamer
leden Kampschoër, Feber en Hermans, het lid
•van den Hoogen Raad, prof. Taverne, Jhr. van
Fisenne, mr. de Jong, kolonel Noordman, Mgr.
D. Verhoeven. Moeder Marguerite van de Graal
en tal van geestelijken uit de stad. Op andei^
tribunes zitten nog de Kamerleden Loerakker
en«v. d. Bilt.
Een luid applaus klinkt over het veld als Mgr.
Aengenent de tribune bestijgt. Oud-minister
Marchant krijgt ook een spontane begroeting
evenals Mgr. Aragonl, auditeur der pauselijke
nuntiatuur.
Tegen kwart over twee trekken links de vrou-
welijke en rechts de mannelijke jeugdorgani
saties met ontplooide vaandels binnen in
lange kleurige rijen stervormig optrekkend naar
het altaar in het middelpunt. De heer Borg-
hols treedt op de microphoon toe en opent de
massale bijeenkomst met den christeltjken
groet, die luid van alle kanten weerkaatsend
onder de kappen dej tribunes wordt beant
woord. Een woord van welkom aan allen volgde
en een woord van dank aan het hoofdbestuur,
dat den Haag de eer had gegeven om dezen ka
tholiekendag te mogen ontvangen.
Onder hartelijk applaus trad de algemeene
voorzitter der diocesane Katholiekendagen,
prof. mr. C. Romme naar voren, tot bef uit
spreken van een openingsrede.
Redding kan slechts komen van God, den
eenlgen Leider, den eenigen Geneesheer, die de
kwalen van onze maatschappij kan heelen,
talrijke
heerscht op
Jeugdorganisaties trekken met vlaggen
op het terrein binnen.
Een défilé besloot de bijeenkomst. De Graal
trok voorbij in één lange rij, af en toe gebroken
door vlaggengroepen. Keurig passeerden de Kol-
ping-jongens met hun ulforme vaandels en
hun eigen muziek voorop. Zjj vooral werden lui
de toegejuiéht.
De tribunes liepen weer leeg, bulten reden
auto's af en aan, stapten groepen jongens en
meisjes de wegjnma^cie stad in. dromden de
menscren sanjén bij de haltes van de trams,
h geerd enloeillptaetetgenerrke ven
regelden politeagenten bedrijvig
en hing de warmte drukkend..
Deze heele, haast niet te best
nlfestatle der volkeren van Tb,
kije laat alles ver aehter zich, wat Europa
op dit gebied ooit aanschouwde.
De fanfares schetteren.
Een*1 briljante stoet komt het stadion bin
nentrekken. Voorop rijdt een eskadron
politieruiters. Dan volgen de auto's met
het comité. Even een pauze. Den trappelt
de cavalerie aan. De Pauselijke legaat volgt
in een geheel gouden oud-Maria-Theresi-
aansche galakaros. getrokken door zes ge
heel met goud overdekte paarden, gereden
van den bok voor witte geprulkte koetsiers
livrei van den Aartsbisschop van
De Negus verklaarde: „Indien Italië hoopt
een mandaat over Abessinië te krijgen, dan
vergist het zich. Zelfs al zou Abessinië eenson-
der mandaat komen, dan zal het nog niet onder
Italië komen te staan.”
De correspondent van de „Sunday Times" te
Addis Abeba seint aan zijn blad, dat de Negus
hem in een interview heeft medegedeeld, dat de
regeering van Abessinië in de laatste weken
wordt tegengewerkt bij den aankoop van mu
nitie in Tsjecho-Slowakije, Denemarken, Frank
rijk en België. In enkele gevallen werden ver
schepingen, welke reeds zijn betaald, aan de
havens opgehouden.
De Negus vroeg of er een politiek voor de
zwakken en een andere voor de sterken be-
De zwakken moeten zwak worden ge
houden, opdat de sterken niet te veel moeite
hebben met hen te vernietigen. De negus ver
langt eerlijk spel.
De correspondent van de ..Matin" te Addis
Abeba bericht, dat in het geheele land orde en
rust heerscht. behalve in de provincie Gojam,
waar soldaten van den vroegeren Ras Hailu aan
het muiten zijn geslagen. De muiterij had even
wel niets te maken met den huldigen toestand
en kon gemakkelijk worden onderdrukt.
van Mabel en Ottilia naar het vliegen was g*M
kijken.
Het hoofdje opheffend viel haar oog op dl*
foto; haar gedachten gingen terug naar dien
gedenkwaardigen middag en gaven opnieuw
voedsel voor haar pen. Het jonge meisje gin*
aan het schrijven, ongekunsteld schrijvend, wat
te ook in zijn aanwezigheid tot hem zou hebben
gezegd, en ze onderstreepte zoooveel uourücu,
dat de brief veel gelijkenis met aen blad
muziekpapier ging vertoonsn.
herinnert je nog wel die juffrouw Baker,
het Dullscbe meisje met wie ik op het West-
minster-kantoor werkzaam was? Verbeeld je mi
eensi Ze werd gevangen genomen in haar pen
sion te Bloomsbury en geïnterneerd in een
kamp, waar ze vijandig volk opsluiten, ofschoon
ze maar een meisje is; en er waa sprake van.
dat ae voor den krijgsraad moest verschijnsn
als verdacht van splonnage!
Mabel schreef me dit. ZU begeleidde Ottilia
Baker, toen deze zich in Somerset House mdtet
laten registreeren. kort na het uitbreken van
den oorlog, omdat ze niet in Engeland geboren
was Ze ael, dat het een heel groot huls vaa,
om bang te worden, zoo groot als wel as*
Nationale Galerijen ineen gerold, met mijlen
van elndeloooe corridors, die letterlijk volgepakt
waren met alle soorten buitenlanders, meest
Dultschers en Ooetenrijkers, juist als die
queues voor een populair theater, met dit
verschil. dat ze allen doodsbenauwd keken
en er waren ook een massa aardige meisjes tej.
in orde brengen; gekreukte linten glad strijken
en oprollen; wit geborduurde kraagjes op een
afzonderlijk hoopje stapelen; de kanten van den
hals en mouwen uit haar grauw linnen jurk,
zoo juist uitgetrokken, lostomen en na ze tot
een balletje gefrommeld te hebben, ze in de
prullemand werperf Verder ging ze blokjes van
haar naamletters G. D.' op haar fijn lerach
linnen zakdoekjes naaien, die Leslie bij haar
bezoek voor haar had meegbracht. De blaadjes
van haar kalender moesten tot den huldigen
datum worden afgescheurd en nieuwsgierig las
ze de spreuken van den dag:
Dikwijls zal de wijn ontglippen.
Als 't glas is bU de lippen.
Dan moest het onderste knoopje nog aan de
-ragfijne camisole genaaid worden, die ze in
haar vrije oogenbllkken behalve het breiwerk
nog had weten te vervaardigen. Langzamer
hand had mevrouw Dampier een aardige col
lectie fijn óndergoed bijeengegaard zoo dier
baar aan het hart van <lke vrouwelüke vrouw.
Het huls, het nest van. het vogeltje, kwam er
minder op aan, maar de pluimage moest
glanzend mooi zijn. Misschien zou ze een com
pleten uitzet bij elkaar hebben, op den dag dat
Paul weer thuis zou komen. Toen ze den
laatsten steek genaaid had. zette ze haar werk
mandje aan kant en opende, het zakdoeken
doosje, waarin ae al zijn orieven bewaarde. Elke
brief werd nog eens herlezen en opnieuw er
van genotenDe zal den mUtlen vanavond nog
afmaken.” besloot -ze’. Dan kan hij nog vóór
acht uur gepost worden en is hij weer óén
buslichtlng voor.”
Ze trok haar vloeiboek onder het werk
mandje uit. De begonnen brief aan Paul lag
tusschen de bladen van he£'vloeiboek met den
vulpenrfduder, dien zij op school gebruikt had.
ZU zette zich in postuur in den rieten stoel
vóór haar kaptafel, waarop haarborstel en kam,
eau de cologne, parfumdoos en in zilver ge-
lüste handspiegel elegant gearrangeerd waren.
Op den zilveren achterkant van den spiegel
was een groepje engelenkopjes gegraveerd,
gelijkend op Gwenna's eigen krulkopje, als ze
daar licht voorover gebogen zat om te herlezen,
wat ze in haar brief naar het front reeds ge
schreven had.
De aanhef klonk, volgens haar, «eer be
zadigd en ouderweteeh» „Mijn zeer geliefde
echtgenoot” zoodat de eensor (wat is dat toch
voor een man?) van wien Paul's briefjes tel
kens melding maakten, zou denken, dat een
dame op leeftUd en wel tien jaren getrouwd,
dit geschreven had in plaats van och? het
was pas zeven weken geleden!....
Na de H. Mis hield Kardinaal Verdier een
korte toespraak en toen hU eindigde met Gods
zegen af te smeeken over „la grande et immor
telle Tchécoslovaquie”, daverde als een donder
het handgeklap over het wüde veld en was de
bezieling ontembaar
Tot slot der plechtigheid wordt dan in de
zes talen een brief voorgejezen van het Tsje
chische Episcopaat, waarin de bisschoppen zich
richten tot alle standen afzonderlUk, die allen
één zUn voor het liefderijk hart der Moeder
kerk. Met buitengewoon krachtlgen nadruk
werd gewezen op het onverbreekbare christe
lijke huwelijk, geheiligd door een sacrament,
want uit het christeiUke huwelijk ontstaat het
gezin, het fundament van den staat.
Na een machtig ..Te Deum” is de plechtig
heid ten einde en verlaat de legaat met hetaelf-
de gevolg en onder het donderend enthousias
me van het volk het stadion.
Voor Nederland ligt in dese Mis der volke
ren een prachtige les.
Het moge poëtisch zUn. dat heel deze plech
tigheid en heel de Katholiekendag in de zes
talen plaats had. maar achter dit volkeren- en
talen-complex schuilt een groot leed.
Men moge dus beseffen, hoe dankbaar Ne
derland moet zUn, dat het één volk en één taal
bezit, want dit wil zeggen: een nationaal ge
heel.
De rede werd luide toegejuicht
Ook GU Robles werd lukte toegejuicht toen
hU verklaarde, dat de huidige bijeenkomst be
wees. dat de agrarische volkspartij levensvat
baarheid bezit.
Ook te Valladolid vond gisteren een katholiek
congres plaats. Een menigte van 50 *0.000
personen nam hier deel aan een bijeenkomst
vui de Jeugd van de Katholieke Volksactie na-
bU Medina del Campo aan den voet van het
kasteel Mota.
De minister van Oorlog, GU Robles, in gesel
schap van den minister van Justitie Caaa
regeerlngspertUcn een grondwet souden opstel-
Ten overeenkomstig de innerlijke gesteldheid en
de djepete gevoelens van het volk.
Uit Madrid wordt gemeld: Largo Caballero,
de vroegere socialistische minister, die is gear
resteerd in verband met de October-revolutle,
zal niet voor den krUgsraad terechtstaan, doch
voor den civielen rechter.
De kerk loopt goed vol. Geleidelijk
bestuursleden en de leden van het 1
voor den 13den dlocesanen Katholli
het bisdom Haarlem, hun plaatsen In ojjtel
ste banken, vlak voor het smeedUzerel
dat de kerk van de koorruimte scheldt.
Daar komen Minister van Schalk, oui
nister Marchant, Staatsraad Kooien, sen
Heerkens ThUssen. Baron van Voorst
Voorst, wethouder Quant, de heeren Robit
Staten, mr. Bach, diercteur van het natnoi
Dresmé éen de Kat, leden van de Provlty
en
Dat moet onder de katholieken van het
Haarlemsche diocees na dezen dag anders
zijn. Op de gedachten hier gegeven op de
grondslagen hier gelegd moet straks in alle
deelen van het diocees worden voortge
bouwd. WU moeten ons de verantwoordelijk
heid bewust worden, die wij dragen voor de
verheffing van ons zelf envan ons volk op
het fundament, dat HU gelegd heeft, die
straks, gedragen door de handen van den
priester in ons midden zal komen.
Dr. Jos. P. Chr. de Boer, rector van het R.K.
Meisjeslyceum te Den Haag, sprak vervolgens
de groote rede van den middag uit over:
haar vriendin. „Wat Is de oorzaak, dat je nu
eerst tot die ontdekking bent gekomen,
Leslie?”
,De oorlog waarschUnlUk. Alles wordt
tegenwoordig aan den oorlog gewetenToch
heeft hU veel dingen vereenvoudigd en men
kent beter de relatieve waarde der dingen,
nX wat men over boord moet werpen en wat
men behouden moet,” zei Leslie. „AUes is ver
anderd!”
Gwenna dacht er een oogenbllk aan, haar te
antwoorden, dat er één ding was. dat niet ver
anderde, nJ. liefde! Maar ja. deze had we! een
verandering ondergaan: ze was hechter, meer
solide en Intenser geworden. Want om zichzelf
als voorbeeld te nemen, was het vuur barer
liefde tot den afwezigen echtgenoot niet hooger
opgevlamd, sinds den morgen, dat hU haar
verlaten had. om deel te riemen aan den
wereldoorlog? En zoo moest het ook gebeuren,
redeneerde zU. ofschoon in mindere mate, met
elk meisje, dat een soldaat aan het front had.
Ze dacht aan al d« haastig gesloten huwelUken
en verlovingen in het geheele laad. ZU dacht
aan de zachtere stemmen en meer teedere ver
houdingen tusschen de mannen en vrouwen van
het dorp hier-, aan het treurige feit, dat zoo
veel huwelUken daar in Frankrijk ontbonden
werden. ZU dacht aan het langzamerhand
verdwUnende type der suffragette, met haar
geraas tegen het mannelUk geslacht. Ook
dacht zU aan de Herlevende hoffelijkheid,
waarmee de man in uniform de meisjes en
vrouwen op straat, in da oudergrondsche of
op de omnibus bejegend*.
Eenige dagen na Leslie's bezoek was Gwenna
in haar slaapkamer in de villa van mevrouw
Crewe un 't heen en waer dribbelen. Het
was een ouderwetsche, echt-gezelllge kamer. Het
plafond werd geschraagd door twee horizon
tale donker eiken balken. Fijn gevlochten
matten bedekten den vloer en het behangsel
herlnnevde aan een etalage van bloemen-
tuiltjes. Op de sitsen raamgordijnen staarden
kollbrletjes op hun takjes haar met vriendelUke
oogjes aan en een kunstig bewerkte sprei lag
op het ledikant.
Het was nog tamelUk vroeg- in den avond;
zoo juist had het negen uur geslagen, want
Gwenna was vandaag wat eerder thuis geko
men. ZU trok haar bovenkleeren uit en hulde
zich in haar zachte nachtjapon en kimono
van rose crêpe, waarna zU zich overgaf aan het
melsjesplelzler van rond te scharrelen en te
knutselen met allerlei snuisterUen. Eerst moest
ze een lade van de commode onder het raam
„Heb Ik dat niet altüd gezegd?" zei Gwenna
ernstig, haar kwast weer opnemend. .JEn dit
zeg ik niet, omdat ik zelf een gelukkige, ge-
vrouw ben.” voegde ze er bU. met
geste van haar waardigheid als
matrone, die mevrouw Crewe had doen glim
lachen.
Leslie beet zich op de lippen, om zich goed
te houden en ernstig te blüven. Paul Dam
pier’s vrouwtje besloot naïef: „Ik heb altUd
geweten, wat liefde beteekent. Wat is geld in
vergelUking met liefde?”
„Niet te verachten, dat verzeker
een prachtig tets. Geld beteekent r
klaarde Leslie. „Zelfs de materteeje zijde, zooals
zUden kousen, ter' zUde gelaten, kun je ook op
geestelUk gebied een voller leven leiden. Met
geld kun je bUna alles verkrUgen, wat jé ver
langt voor jezelf en ook voor anderen. Taf.
Het alle mogelUke moeite wausrd, om tot het
bezit ervan te geraken. Maar één ding is het
zeker niet waard,” zei Leslie zeer ernstig, „en
dit is: den verkeerden man om geld te
trouwen.”
„Ik begrijp maar niet, dat jé dit vroeger niet
reeds hebt Ingezien." merkte Gwenna op. die
ditmaal zich veel ouder en wijzer gevoelde dan
WU noemen ons katholieken, doch wjj leven
alles voorzlenden, alles besturendn God. nlet *ls katholieken wU nemen Christus'
kruis niet blU op om Hem na te volgen, wU
vereeren nog te veel den afgod van het geld.
Uitgedragen hebben wU ons geloof nog niet
Heer ontferm U daarom over ons! En wil ons
slaan tot strijders met frisschen moed in het
leger der katholieke actie, geschaard om onzen
Paus en onzen Blsschóp. Zend Uw Geest uit
over ons. opdat wU het aanschijn der aarde
met Hem kunnen vernieuwen.
„Lieve vader, moeder en Marietje. Ik wilde u
even schrUven dat ik gezond ben. Ik ben hier
aan boord van een schip. Ze zijn allemaal
Daarop vertelde Piet aan den stuurman
dat hl£ op weg naar den kapitein was om
hem te vragen of hU niet een brief naar zijn
en we hebben een aapje dat Keesje heet, fUn
hoor, daaag."
