<Kctv&faal den daq wtn Met twee kameraadjes op avonturenreis 1 id o Anglikaansche kloosters EXWETOU HET VERDWENEN ELFTAL lllllillllll F VRIJDAG 19 JULI 1935 Die Sevenste Bliscap Wordt opgevoerd te Oitterwyk Het oude heertje Al Een mésalliance Reddende parachutes Een kapiteinsche Alpenongelukken J I Menschelijke beende ren gevonden i sehlktheid tot werken door 17 '7KA b« een met F Q^A «wH«« ilde beenen of beide oogen T doodelljken afloop 1. mvFVFo" e«n eoet of een oog AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL zal te OisterwUk pen mi waar ik aan de overzijde H. K. Zl) door Arthur Morrison IV doordrüft, dan «anwUzen zouden worden „gedaan’ met A «turende •Mrzgzti, begaf de schroef het 500 ISO 200 200 200 In een der buitenwijken van Leipzig, juist op de plek waar de beroemde veldslag is ge- streden, hebben werklieden menschelijke been- Doordat rijn hoofd zoo hamerde lette hij heelemaal niet op den weg en eensklaps kwa men ze tot de ontdekking dat ae verdwaald waren. Nu werd het ook Pietje angstig te moede. De kinderen zetten zich tegen een rotsblok neer en uitgeput door de vermoeie nis van den klimtocht en den angst, vielen ae weldra in slaap. En nu geen handen in uw haar. Maar doe eenvoudig zoo: U geeft zich op, aan ons adret. Voor onze Exweto! Dan gaan we saam eens prettig uit. En heusch. het wordt een feest.' Dan zegt u: .Pijn, da'k met de krant Zoo leuk ben uit geweest!" zorgvuldig diepste 8060 •418 «88 766 1207 1888 1848 2*88 2770 312* 331* 3853 4138 4548 4881 BIOS 6581 6858 811* 6287 8458 6634 6838 7068 7304 7538 7834 8108 8533 8014 »17* >500 >003 318 878 Ben 37-jarigé vrouw, kapitein op een Sovjet- Bussisch «chip, bereidt te Odessa een reis van 17600 mijl voor in de Noordelijke wateren. ZU vaart reeds gedurende tien Jaar en heeft thans opdracht gekregen kapitein te zijn op een schip, dat van Odessa naar Kamsjatka moet. De route loopt langs de kust van Noorwegen en langs het noorden van Siberië eenige hon derden mijlen binnen den Poolcirkel De moei lijkheden van de taak die haar wacht, worden verhoogd door de te verwachten ijsbergen en gevaarlijke stroomen. watervallen, En s I ang bevrind, reisje met elkaar l vindt. >us ga nu maar Eindelijk probeerde Piet dan ook om op de been te komen. Het ging wel erg moeilijk, want zijn heele lichaam deed hem erg pijn. Zoo strompelde hl) tuschen de rotsblokken voort. HU wilde niet door Wietje geholpen warden, dat vond hu veel te kinderachtig. Daar staarde het hoofd van een Arabier om den boek van een rotsblok en keek lang naar de slapende kinderen. Vervolgens stond de man zachtjes op en ping naar hen toe. Plet en Wiet sliepen echter aoo vast dat as niets van den naderenden man bemerkte. De krant komt daag’lijks bij u thuis. We zijn al lang bevrind, Zoodat u ’n Toch vast wel aardig Ge kent ons toch? Dv Gezellig met ons mee; Dan zijt g’in goede handen van Uw eigen VK.P. der commando v~~ die aldaar sneuvelde. De Poolsche consul te Leipzig beeft rich üiiiiiiniiiiiiiiHiiiiiiiiiiiimiiiiiiHiiiiiiiiiiiituiiiiniiiiiiiiHiiiiiiiniiiiK Een commandant van de Nationale Garde in Amerika, generaal-majoor George Leach, was met een tweepersoons legertoestei op weg naar Santa Maria in CalUomlë. toen boven de woestijn van Arizona de piloot, kapitein Char les Cummings, bemerkte dat het achterste ge deelte van het toestel in brand stond. Met he* voornemen een goede landingsge legenheid te zoeken, schreeuwde hü voor alle veiligheid zijn passagier toe: .Klaar om te springen!" De ge neraal ventond alleen maar „springen" est sprong met behulp van «Un valscherm uit het toestel. Toen kapitein Cummings tien mijl ver der den tijd gekomen achtte om uit het vlieg tuig te springen, miste hü ayn passagier. Met vliegtuigen en door groepen cowboys werd naar den generaal gezocht en men maakte slch reeds ernstig ongerust over Hjn lot, toen bericht werd ontvangen dat hjj slechte met een lichte arm- verwondlng den grond had bereikt en na een afmattenden tocht door de woestijn bü een ranch was gekomen, waar men hem gastvrü had opgenomen. Ge reist met ons verdraaid goedkoop, Dat is toch wel een feit; Wahneer f alleen gaat, nou, je bent Drie keer zooveel wel kwijt! En daar komt by en da’s wat waard! U hebt totaal geen zorg! Want alles kermt fijn voor mekaar, Daarvoor zijn wij u borg. beloven, het lijk van Maria te zullen verbran den, zoodra de Moeder des Heeren gestorven is De dood van Maria wordt haar aangekondigd door den engel Gabriël, denzelfden, die haar des tijds de Vleeschwordlng des Woord» had ver kondigd Als bijzondere gunsten vraagt de moe dermaagd dan. dat alle apostelen aanwezig zul len zijn bij haar doodsbed. De engel aegt het haar toe en in bet tweede bedrijf zien wjj, hoe Sint Jan. die te Ephese een predikatie houdt, op wonderbare wijze door een wolk uit het midden des volks wordt weggenomen, zijn toehoorders verbaasd achterlatende. In het derde bedrijf be vindt Sint Jan zich, wonderbaar door Engelen vervoerd, voor Maria’s woning, waar nu ook de andere apostelen, behalve Sint Thomas, op een zelfde wonderbare wijze aankomen De duivel tracht vergeefs toegang te vinden tot het sterf bed Maria sterft in het vierde bedrijf om geven door de Apostelen en wordt, op Gods be vel. glorierijk ontvangen in den hemel. De Joden willen beslag leggen op het lichaam der ge storvene. doch door een wonder des hemels wordt hun de kans benomen. Het vQfde bedrijf geeft de eigenlijke ten hemel opneming. Thans is ook Sint Thomas aangeko men en hij beklaagt zich: „Ic en mocht er niet weeen Lieve broeders, ic was in India Na Oods bevel.” De apostelen vertellen hem van Maria’s ..deerllken. sueten dood" en vragen zich af, wat de reden mag zijn van de groote vreugd, die ze hebben gehoord. „Van sange ende melodlosen accoorde I Als u van de tentoonstelling In Brussel telkens leest, Dan zou u toch wel heel erg graag Daar ook eens zijn geweest. Welnu, wij nemen u toch mee. Een dag of twee, drie, vier; U hebt van zulk een mooie reis Uw leven lang plezier. collectief graf van Poolsche soldaten, die den slag van Leipzig hebben deelgenomen der commando van Prins Josef Ponlatowsko Wat zei u? Gaat dat zoo maar niet? Want zit het er niet aan? Och, wees gerust! Wij weten best Hoe of de zaken staan. Juist daarom helpen wij u graag. De V.K.P. staat klaar. En zorgt voor de vacantiereis Van heel de lezersschaar! Dat nogt menace esgeljjcs en boorde." Sint Thomas verklaart het: ..Bonder twlfel. om cort verclaeren, Maria die es te hemel gevaren Met siele. met live. Hout dit gewaerUc Ic heb geslen. gehoort soe claerljjc.' Het Graf wordt geopend en 1 is al welrieken de geur, dien ze opmerken Al de Apostelen lo ven dan de ..lleflike bruut des vaders gemlnt" „de douwe. die vol graciën sijtl" ..de cederen rys. dat bloyende blijt int' hoge jolijt, boven alle bomen gestade!” Dr. H. W. E. Moller schreef over de groote schoonheid van dit spel: „De blijvende schoonheidsverdienste van dit mysterle-spel ligt alleen in de klare aanschou wing van het naar bulten zich openbarende kris- telljke geloofsleven, met maar even, doch zuiver aangevoelde en verklankte zielsontroering; en in de levendige natuurlijkheid der uitbeelding van werkelijke menschen. Deze eenvoudige ware kunst blijft "n vreugde altijd door, voor allen, die met ontvankelijk gemoed onvervalschte schoonheid begeeren en waardeeren.” Hieraan voegt conrector Sicking toe: Het is de verdienste van het spel: het is zoo echt en zoo pretentie-loos Dat voelt ge. als ge de Heilige Maagd zoo eenvoudig en daarom juist zoo doorvoeld met Sint Jan hoort spreken: .Jan geminde vrlent vercoren. Lacen ghl. wet hoet met mü steet: Oods Jongeren hebbic alle verloren Die ml te troesten plagen te voren. Achermen! die syn mU ongereet." En dan dat schoone woord, dat een heel le vensprogram In zich houdt: ..Nu gawy met anderen voort in minnen. Tot Oode gelieft, dat hl ons hale Uut deaen ellindegen eerdscen dale.” In dit drama is alles zoo eerbiedvol, zoo liefde vol gedacht En wat heerlijke lyriek schuilt er bijvoorbeeld in wat Gabriël zegt, als hij gaat aankondigen, dat hij haar „Die Suverste ende reynste verre te boven" voor God zal gaan halen. Hoort zjjn schoone spraak: „Verhuecht U. gebenedlde Vrouwe. Suver kersouwe. U lieve klnt heet mjj orconden. Dattl met des hemels douwe. Al vrl dan rouwe. Wilt besprayen tot ewigen stonden.” Ofschoon een werk van groote dramatische en litteraire qualiteit. vertoont het laat-mlddel- eeuwsche spel ook eenige gebreken. Het is in sommige onderdeden wat langdradig De bewer ker. Willem Smulders, heeft het dan ook eenlgs- rins ingekort. Door het verloren geraken van een katern uit het handschrift ontbreken bovendien ongeveer 350 versregels aan het einde van het vierde bedrijf waar de ouderlingen en de over ste. die beslag wilden leggen op het lichaam vari Maria, door den hemel worden geslagen met blindheid Daar Is raden om aan te nemen, dat in het ontbrekende gedeelte de genez’ng dezer James Lln. de zoon van den president der Chlneesche republiek. Lin Sen. heeft een trouw- vergunnlng gevraagd om een eenvoudig Ame- rikaansch meisje uit de stad Cohimbu* te huwen. Het meisje, Viola Brown geheeten, werkt in een eenheidsprtjeenwlnkel. James Lln heeft verteld dat hun romance begon, toen Viola Brown het zakboekje vond, dat hjj in de sixpenny store had verloren. Hjj voegde er aan toe, dat hij zijn ouders in China had geschre ven om toestemming te vragen. HU verwachtte een gunstig antwoord, al zal het nog eenige weken op zich laten wachten. t, Het betreft waarschijnlijk een aan on- p Zondag 4 Augustus in Noord-Brabant de eerste openlucht plaats vinden van het laat- mysterie-spel „Die Sevenste (Wordt vervolgd.! a opvoering mlddeleeuwsche Bliscap". Ingezetenen der plaats vertoonen het oude stuk. De leiding berust bü Pierre Balle- dux, directeur van de Vereenlgde Haagsche Spe ler». Naar wü reeds berichtten vinden deze op voeringen hun aanleiding in de feestelükheden ter eere van Onze Lieve Vrouw van OisterwUk, genaamd „Maria de Vreugderijke" Als tekstboek voor deze vertooning ver scheen een tweede uitgave van Die Sevenste Bliscap van Onser Vrouwen, waarin, eeniger- mate verkort, de tekst wordt afgedrukt zooals Dr P Leendertsz Jr. dien geeft in zUn Mlddel- Nederlandsche dramatische Poëzie, met door- loopende verklaring van Willem Smulders Pr., den dichter der onlangs herdrukte Cantlca Ora- duutn. De verklaring heeft den vorm van een regel matige letterUJke vertaling. Telkens werd de vertaalde regel in ander zetsel onder den oorspronkeiuken geplaatst, zooals ook in de uit gave, die Willem Smulders bezorgde van Die Erste Bliscap. Overigens is deze editie van Die Sevenste Bliscap een herdruk van het tekst boek, dat Willem Smulders deed verschUnen in 1813, ter gelegenheid van de opvoeringen te s Hertogenbosch, die een nationale belangstel ling trokken Alleen de rijke Inleiding van dr H W. E. Moller is in dpn herdruk weggelaten. Dit opstel van Dr. Moller schetste de ontwik keling van de mlddeleeuwsche dramatische kunst, die haar oorsprong vond in een uitbrei ding van den kerkelUken eeredienst Het wordt nog steeds met vrucht geraadpleegd door stu deerenden. Dat het wegbleef in het tekstboekje voor OisterwUk, waar beperking van den om vang zeker een verelschte was, is begrUpelUk. maar toch ook betreurenswaardlg. Het spel der Sevenste Bliscap van Maria maakt deel uit van een reeks tooneelspelen, de Zeven Vreugden van Onze Lieve Vrouw tot on derwerp. hebbende. Deze zeven spelen riin ver vaardigd door een Brabantsch priester der 15e eeuw, wiens naam niet is overgeleverd. Zc wer den opgevoerd te Brussel in de openlucht, n.l. op het nog bestaande marktplein Er zijn op voeringen bekend van 1448 tot 1568. dus tot het Jaartal van het Smeekschrift der Edelen en van den Beeldenstorm. Van de zeven tooneelspelen zUn er slechts twee bewaard: de Erste Bliscap en de Sevenste Bliscap. Deze Sevenste Bliscap beschruft in dramatlschen vorm Maria’s ten Hemelopneming, die op 15 Augustus feestelük wordt herdacht door de Katholieke Kerk. Het stuk speelt ongeveer twintig Jaar na de Hemel vaart des Heeren. Maria heeft haar Intrek ge nomen in de woning van den appstel Sint Jan, gelegen aan den voet van den berg Sion Van hier uit kan zU gemakkelUk de plaatsen be zoeken, die door hei Heilig LUden van Haar Zoon voor haar en voor de gansche christen heid onvergetelUk zjjn. DagelUks volgt zU den LUdensweg. dien zU eenmaal haar eenlg kind zag gaan. Hieraan ergeren zich de Joden. ZU zien er een schennis van de wet in en ze zijn beducht, dat velen tot het Christendom zullen overgaan bU het zien van Maria’s trouwe moe dersmart. De ouderlingen kunnen echter niet besluiten, de moeder te verbieden, haren gestor ven zoon te beweenen. Derhalve nemen zU hun uitvlucht tot een bemiddelingsmaatregel. Harvey Crook had den volgenden morgen in Standish’ Hotel nauwelüks het laatste napje van zjjn lunch naar binnen, toen de kellner hem een visitekaartje bracht een kaartje, dat hem zjjn glas weer deed neenelten. Want het was het kaartje van mr. Frank Hahnl ..Laat hem maar boven komen," aei Crook, als in een droom. Hahn. Hahn in levenden Ujvel „Ha. beste vriend Crook,” kwam hü «net veel gebaar en veel leven de eetzaal binnen ge stormd, terwUl hU zijn vriend allerteederlUkai en overvloedig de hand drukte. ..Beste vriond Crook! Hoe gaat het? Wat zie ik? Kalfs oester» I Ja, dat is kostelijk eten na al het spui dat je op die vervloekte mailboot te slikken krijgt. Je bent natuurlijk verrast dat je me ineens voor je «iet. nietwaar? Ik was gelukkig weer zoo vlug hersteld, dat ik nog ju'at de mailboot kon nemen. Wal aeg je? Geen plaau? Een parachutist van t Rood* Legei tn Rut land is op wonderbaartQke wijse gered, toen bij een parachutesprong «Un valscherm onklaar raakte. Twee parachutisten sprongen na el kaar uit hetzelfde toestel. De vlieger Krasikof sprong het eerst, gevolgd door Noskof. die de fout maakte onmiddellijk het valscherm open te trekken, waardoor het doek aan het vlieg tuig bleef haken en geheel kapot scheurde. Noskof vlei en kwam terecht op het reeds geopende scherm van Krasikof. die kans aag hem om het middel te grijpen. De beide man nen waren te zwaar voor het eene valscherm, zoodat Noskof probeerde zijn kleiner» reserve- valacherm open te trekken, wat echter niet ge lukte, waarop op het laatste moment Krasikof kans sag zjjn eigen reserve-valscherm open te trekken en beiden behouden op den grond terecht kwamen zeventig dollar was komen te staan. Het b<Uft de vraag of die roem een nlei al te schrale troost is gebleken voor zoo dure grap. Het dramatische einde van dit Tokayer avontuur kwam mr. Harvey Crook per brief te weten. Daisy Merrick bad zich belast mi hun sympathieken reisgezel in te lichten over het verloop der verkooping en er even aan toe tedvoegen, dat ze haar vader nog zoo gewaar schuwd had toch eindelijk eens af 1e sten van zUn excentriciteiten en dat men de tweehonderd pond heel wat beter had kunnen besteden aan oen jongen leeuw met «Un schat van een r.egerboy. die aj in Delhi hadden geslen en die ze zoo graag op haar reis mee had willen nemen den jongen leeuw tenminste. Maar natuurlijk voor zoo’n kleinigheid was tiaar vader niet te vinden geweest. Wel zijn geld verspillen aan die Europeesche muffe antiqui teiten. Deze brief was op stch weer een gevolg van een afspraak der onbaatzuchtige Ameri- kaansche. toen mr. Harvey Crook te Southamp ton afscheid had genomen Natuurlijk sou mr. Harvey Crook met alle soorten van genoe gen persoon!Uk bij de verkooping hebben willen tegenwoordig zUn, maar het ongelukkige ver loop met de Rajapur had hem hierin tot zijn spUt werkelUk verhinderd Uit Brindisi had hU een post restante brief ontvangen die hem omr.lddellUk naar Londen riep en deze afspraak kon ónmogelijk wortten uitgesteld. Aan den brief, die in dien korten bijna zake- lUken stijl was gehouden, waarin Amertkaan- sche meisjes gewoon zjjn hun stel uit te storten, waren no* enkele vriendelijkheden toegevoegd e heeren zakenreiziger», met z’n vieren. II hadden het grootste gedeelte van het tra ject RoosendaalAmsterdam achter den i rug BU het Instappen in Roosendaal hadden ze een knus hoekje weten te bemachtigen, en waren onmlddelluk met een ouderwetach pan- doertje aan den slag geslagen. Slechts een oud heertR. dat geenszins een spelbreker bleek te zijn en vredig In zUn hoekje zat te dommelen, was hun reisgenoot, en zoo waren de stations Dordt. Rotterdam, Den Haag. Leiden en Haar lem reeds gepasseerd, vóór se er erg in gehad hadden Kort voorbu Haarlem, toen een der heeren Juist een misère ouverte met glans gewonnen had. besloten zy het spel nu mor te staken en het laatste gedeelte van den rit te benutten tot het neerhalen van hun bagage uit het net, het opbergen van hun orderboeken, monsters en andere Utenslllën. die in den coupé verspreid lagen, hun Jassen en hoeden bijeen te zoeken, kortom zich gereed te maken voor de op han den rilnde aankomst in Amsterdam DaarbU viel hun aandacht op een klein, be- trekkelUk osiaanzienlUk two-aeatertje, dat op den moolen rechten straatweg gelijke snelheid hield met den voortsuizenden sneltrein, en er zoowaar na eenigen tijd in slaagde, een ge rin gen voorsprong te bemachtigen ..Ik noem het gekkenwerk! Er behoeft maar een kuiltje, een steen, een kip of wat ook in den weg te komen.... voor de hsuüen ben je!" „Och. man! ’t Is me nogal wat Tachtig ne gentig. hoogstens honderd kilometertjes moet Je d4Ar nog drukte over maken?” „GemakkelUk praten, als je zelf in je tweede- klas-coupètje alt...." „WSt gemakkelUk praten in een tweedeklste- coupétje’ Ik zal Je wat anders vertellen, wat Ik heb meegemaakt, self alléén ‘n goed laar geleden „Nou. vertel op! Maar gauw n beetje, we «Un er zóó De heeren namen hun plaatsen weer In, en de verhaler begon „Ik zal het kort maken, we hebben niet veel tUd meer. Kennen Jullie Middlesborough? Niet, niemand? Het ligt aan de Oostkust van Enge land. zoowat halverwege tusschen York en New castle Midden In Middlesborough heb je Old- Port-Bridge Old is oud. Port is haven. Bridge is brug. dus wat wu zouden noemen de Oudw- havenbrug. Old Port kun Je t beste vergelUken met den Binnen-Amstel in Amsterdam of met de Blaak in Rotterdam Misschien een beetje smaller maar ook een brug er over heen, en aan beide kanten huizen .JSchiet een beetje op!" „Dat moet Je Je eerst goed voorstellen, anders snap je de situatie niet. Ik kwam op n zomer avond. ongeveer elf uur. vsm Darlington dat ligt daar ook In de buurt in mUn Mercedes. Je weet wel die lange. grUae kilometervreter, met een sukkelgsmgetje van soon aeatlg. aeventlg kilometertjes den weg afrUden. toen ik plotse ling op een motor met zUspanwagen twee geunl- fermde bobbteanaas t m’n wagen zag verschUnen die me sommeerden te stoppen. Op hetzelfde oogenbllk schoot me te binnen, wat ik op mUn kerfstok had. Zooals Jullie mis schien weten, moet je in Engeland links rijden, en met zooals hier en in Duitechland en buna op het geheele continent rechts, en dat had ik met m'n beetje slaperigen kop glad vergeten Ik begreep dus op hetzelfde oogenbllk. dat Ik erbU waa, gloeiend, en niet voor aoo’n klein beetje ook „te dat alles? I” „Nu moet Je met denken, dat Je in Engeland er zoo gemakkelUk afkomt als hier. Hier notee- ren ze eenvoudig Je naam en Je wagennummer. je moet Je rijbewUs en wegenbelastingksmrt nog eens laten zien, en dan krijg je keurig-netjes na verloop van een paar weken een oproeping thuisgestuurd, je hebt al den tüd om een ge- wteksten advocaat In den arm te nemen, die je, als.t-te maar even een gaatje ziet, er nog glad weg doorheensleuri „Kerel, wat zit je te kletsen! Dat weten we Immers allemaal wel „In Digeland maken se zooveel omslag niet. Als je er met een boete afkamt, kun je die oa- middelluL betalen, maar als het van meer ern- stlgen aard.la, ga je eenvoudig mee rmar het cachot. Dit allee schoot me op het oogenbllk. waarop 1 Ik die bobbies naast me verschUnen zag. lege. lljkertUd door mUn gedachten, en nu kun je het een stommiteit noemen of sportieve branie- makerU of wat dan ook, maar op hetzelfde 1 heel bulten het reeds fabelachtige sommetje, dat JU er zelf voor had willen maken, dal ik me als koopman eeuwig geschaamd aou heb ben om Je onder de oogen te koenen, indieu ik op dit aanbod niet was Ingegaan Tweehonderd pond, zoowaar alz ik hier voor je sta Twee honderd pond hebben ae er voor over gehad, dia idioten.” ..Wall Twee honderd pond! Twee honderd pond? Groote genade! JU bent een idioot, een dubbel overgehaalde idioot JU ben een...." Hahn kon in *Un woede niet meer uit zUn woorden komen. HU gooide er allerlei onsa menhangende zinnen uit, verwetiachingen en klaagliederen, die rechtstreeks aan de klaag zangen van Jeremlas waren ontleend. Ten slotte hoorde de goede vriend hem kreunan. „Ik ben verloren, dal ia mUn dood.... mUn dood.” Afgemat door deae ultbsuatingen van woede en spUt viel hU ten slotte bleek en bevend in een stoel neer. „Je dood?” vroeg Crook met onverzwakte verbazing en naïveteit. „Larie! Je hebt niet minder dan het dubbele gekregen van wat jg er zelf voor maken wou. Honderd pond heb je zelf tegen me geaegd. Honderd oond «noesten ae optxengen.” Hahn zag hem weaenlooa aan en sprak geen woord. Eindelijk nel hy tegen zUn vriend uit. Ais je werkelUk van je dochter houdt, mr Harvey Crook, geef je haar altUd gelUk In de kleinigheden, die je wat opechroeft zoodat te Volgens een te Parus gepubliceerd rapport hebben de ongelukken in de Alpen vorig Jaar aan 148 menschen het leven gekost, hetgeen het grootste aantal Is In de afgeloopen dertien jaren. BU 44 slachtoffers wtrd de dood ver- oorzaakt door omlaagstortlngbu 14 door lawi nen en bu 11 door stormen. Een ontaettende sneeuwstorm, die destyds heeft gewoed over het geheele Fransche. Zwlteerache, Italiaansche en Oostenrukache Alpengebied, heeft 21 men schen het leven gekost. Om het gevaar aan te too oen, dat bergbe klimmers zonder gidsen loopen, wUal het rap port op het feit, dat slechte In negen van het totaal van 148 sterfgevallen de slachtoffers vergezeld waren van berggidsen. het Idee krijgt, dat zij het ia. die haar sin doordrijft, terwUl «U »n werkelUkheld precies doet wat haar wUze vadei had uitgedacht en hear wilde plannen in haar droom kan be leven." Dit was Inderdaad de waarheid. Toen vader •n dochter dan ook in de nabijheid van Southampton waren gekomen hadden ae n fan tastisch raisprogram opgemaakt. waaibU alle heslanswaardigheden, die een gids maar kan -- - «en ■lelheid van tachtig kilometer per uur. musea *8terval»m, jodenwUken en opera’s inbegre- l*n. En dit programma sou ooogstwaar- «ehUnlUk nog meer bezet zUn geweest Indiër een ongeluk «Un oorspronkeiuken opeet niet had «ewUilgd. Want nadat de machines «Ich ge- de geheele reis voorbeeldig hadden enkele uren «Mr de kuat en da Rajapur maakte aan *Uer- Het is nu weer vacantietyd, En ieder neemt ’t besluit: Ik ga een poosje er vandoor, Ik ga eens fijntjes uit. 'De een gaat hier, de ander daar, Je ziet ze overal, Want nu niet op vacantie gaan, Dat is toch heusch te mal! naar de plek begeven. Een commissie zal een onderzoek Instellen naar den oorsprong van deze geraamten en uit maken of het hier inderdaad overblUfselen van Poolsche soldaten betreft blinden door den apostel Bint Petrus en hun be- keering geschetst werd. Het anonieme spel Is in menig opeicht zeer merkwaardig en verdient dan ook de volle be langstelling van het katholieke publiek mlserabelste Intrede in de haven, met een ket ting aan zUn snuit terwUl een protserig sleep bootje hem keffend naar de kade trok. Het ongeluk wist een oogenbllk de aandacht van bet programma af te leiden en verlaatte de aan komst te Southampton met bUna vtltUfen uur Het had eveneens tot gevolg dat met. gezien den ruimen tUd. die er nog voor den tocht om de wereld over bleef, besxoot de elf flesschen Tokayer eerst op een verkooping in Southamp ton te gooien en peraoonlUk het resultaat at te wachten. De verkooping vond werkelUk plaats, orunu’- deliuk nadat de moeilükheden met de douane overwonnen waren en bezorgde mr. Merrick n ontzettenden schadepost. Want de flesschen werden in elf partüen onderverdeeld en ge nummerd in den cata’ogus van Let eenige verkoophula. dat. juist <fet> volgenden morgen een verkooping aou houden. Waren er met enkele passagiers van de Rajapur geweest, die zich door het buitengewore geval hadden laten verleiden om er bU tegenwoordig te sUn. dan hadden ae zeker niet nve'r dan enkele sluitin gen opgebrachk Een rondreizend wUnkoop- man, die in zUn hotel toevallig een en ander had opgevangon nam vier nummers voor zUn rekening tegen tien shilling de fleach Het einde van het liedje was. dat mr Mer rick julat vUf pend terug kreeg van zün twee honderd. waarvan hU lr leder geval sUn u - komende rechten kon betalen, zei hU en die hem ten slotte óen eeuwigen roem hadden be at rgd een fleach «rijn te hebben gedronken, die hem op ntel mlodeg dan negenhonderd vUt «n E* *7^0 levenslange geheele oni r OvFe" verlies van belde armen, Nou ja, als er een extra ahllling voor over hebt is er altUd een matroos die je zijn hang mat «ril afslaan. Ja, relaen la een gewoonte. En zaken doen is zaken doen Er wordt wms menige druppel gelaten om een shilling te ver- dler*n. In Brindisi heb ik den mailtrein ge nomen. Dat spaart heel wat uit. Ik ben al eenige dagen in Londen aelfs. Ik heb gisteren al naar je gevraagd, maar je was er nog niet en daarvóór waa ik al aan de haven geweest ook, want ik wist niet of je tn Southampton of hier aan wal aou komen. Ik ben je verhorend dankbaar, beste vriend voor die Tokayer Leuk, dat ik je eigenlUk al die moeite had kunnen besparen Dat maakt me bUna dubbel dank- baar voor Je vriendendienst. Maar ik aai je nu zoo spoedig mogclUk van je last verlossen. Waar te de kist?” ,.Ik heb se niet meer. Verkocht!” Hahns gezicht verschoot dermate bU het hooren van deae woorden, dat Harvey Crook een oogenbllk voor hem terugdetnaÉe. HU vreesde inderdaad iets heel verachrikkelUk*. Een aanval r»n plotselinge krankzinnigheid of iets van dien aard En weer hoorde men dien rauwen kreet uit de anders aoo vloeiende en teemende lippen komen: „Verkocht! Wat wil je daarmee zeggen?' „Dat te nog al duidelük zou ik zeggen.' be gon Harvey Crook. „Verkocht te verkocht. Dat «ril zeggen onaer kooplui, dat de een ’n bod doet, waarmede hU tevreden ia en de ander een bedrag ontvangt, dat hem ook aanstaat En de prijs, dien *e voor die twaalf fleeactwn Tb- kayer boden waa aoo enorm hoog *n aoo ge- „e groei van het kloosterwezen In de I 1 Anglikaansche staatskerk was een der voornaamste onderwerpen voor discussie op de Kerkvergadering (Church Assembly) pelke onlangs bijeenkwam. De kloosterbeweging. welke onder den Invloed v»n prqf Hamack’s theorieën in het begin de- zer eeuw een aanvang nam. en gedurende den oorlog door het nauwe contact met uitgeweke nen uit België en andere katholieke landen merkbaar terrein »bn. is thans een factor van groote beteekenis in de Anglikaansche kerk ge worden. Van add groote beteekenis dat de Evangell- zchen van hun standpunt bezien volkomen terecht alarm blazen, en uitroepen, dat het protestantsche karakter der Staatskerk In ge vaar verkeert. Hetgeen ongetwUfeld juist te. Maar wU herin- neren ons niet dat dit Protestantsche karakter ooit Biet in gevaar verkeerd heeft. Er zUn thans weinig diocesen, waar de Angli- kanen niet één of meer kloostergemeenschappen gevestigd hebben. De leiders dier gemeenschap pen oefenen aanzienlijken invloed uit op het kerkeluke leven een Invloed welke met het jaar toeneemt, en de toch reeds zoo machtige Anglo- KathoUeke beweging ten goede komt. In Evan gelische kringen maakte men zich over dit ver- schunsel meer en meer ongerust. Men stond er evenwel machteloos tegenover. Aangevoerd kon worden dat kloostergemeenschappen onwettig waren, maar welke fractie in de Engelsche kerk bekommert zich nog om de vraag of haar han delingen in overeenstemming dan wel in strijd »Un met de wetten dier Kerk? In dit opzicht zondigen de Anglo-katholieken en de ulterst- Evangellschen om het hardst. Die kloostergemeenschappen werden gesticht aonder dat officieele goedkeuring gevraagd werd Een w*ttelUke verhouding tot de bisschoppen bestond niet. De convocatie der GeestelUkheld zag in dat het noodzakelUk was deze machtige beweging te wettigen en haar aldus onder con- tróle van het Episcopaat te brengen ZU deed dit door middel van een verordening, aldus scbUn van wettigheid verleenend aan een der voornaamste en van Evangelisch standpunt bezien. gevaarUjkste uitingen van het Anglo- kathollcisme. WU kunnen niet beoordeelen in hoeverre de Convocatie zelf wettelUk handelde door de er kenning eener beweging, welker wezen niet strookt met het oorspronkelUke karakter der «taatskerk; gelUk steeds In het Angllkanisme aal politieke opportuniteit hierbU een grooter rol gespeeld hebben dan kerkeluke legaliteit Wel kunnen wu oonstateeren dat de Convoca tie, door zulk een besluit te nemen zonder de teekenwereld. die eveneens in een Convocatie et .Kamer" vertegenwoordigd te, te raadplegen, veeleer een crisis uitgelokt dan voorkomen heeft. Sir Thomas Inskip, die als procureur-gene- raal deel uitmaakt van de regeerlng, en een der Evangelische leekenleiders te, had op de agenda der kerkvergadering een reeks vragen geplaatst, welke het uitgangspunt vormde van een debat in jrooten stUl over het kloosterprobleem Er is niets dat den Dvangeliachen Angllkaan „Room- scher” «umdoet dan een klooster- of religieuze gemeenschap, en wij kunnen er zeker van zUn dat air Thomas Inskip en de velen die hem steunen, op dit punt onveraettelUk zullen «Un Hun verzet wordt niet alleen ingegeven door onverdraagzaamheid, maar ook door de alles behalve ongegronde vrees dat de .Katholieke’’ richting, gesteund door een zich krachtig ont wikkelend kloosterwezen, de heerschende ator- din zal In de Staatskerk, en dat deze binnen af- zlenbaren tüd haar Protestantse!) karakter ge heel verliezen zal De Instelling van een adviseerenden raad voor de betrekkingen tusschen de bisschoppen en de 1 religieuze gemeenschappen komt neer op een 1 officieele erkenning van laatstgenoemde. Een grooter succes kon het Anglo-kathollclsme niet wenschen. Maar het Evangelische Protestantis- 1 me berust niet en een botsing tusschen de beide groote fracties blUkt onvermUdelük. A C* A °p d,t blad “W” ^gevolge de verzekertngsvoorwaarden tegen AY I ,rt I» Vx 1 r« O ongevallen verzekerd voor een der volgende ultkeertngen oogenbllk. waarop ik ae naast me aag opduiken, gaf ik als bu intuïtie direct met een harden stoot volop gas. Nou. jullie kennen die Mercedes van me! AM een weggescheten kanonskogel schoot ie voor uit. die bobbles met hun motorspannetje na een minuut reeds een flink stuk achterlatend. Toch had ik buiten den waard gerekend, wwnt, hoewel ik al heel gauw met een vaart van 110 kilometers langs den weg suisde, bemerkte ik na vrU korten HJd door het licht van hun schün- werpers, dat ae me weer aardig op de hielen zaten. Toen moest ik duo» zetten, of ik «rilde at niet, en ik deed het ook en het werd een rit op leven en dood! Wéér gaf ik vol gM. Ik haalde er uit, wat er uit te halen was. m’n meter wees op 130. 140 als een streep vlogen de bonnen langs den weg me voorbu 145. 150 ik sa* aan het flauwer worden van de lichtbundels van hun schünwerpers. dat se weer achter raak ten ik vloog, schoot, razendsnel, suisde als een kogel langs den «reg.... 157, neen, ik ver geet het nooit.. 162 wees m’n snelheidsmeter s toen ik eensklaps op een afstand j van 200 hoogstens 250 meter Old Port Bridge van Middlesborough voor me sa*. En tot mün verbijsterende ontsetting mg ik °P hetzelfde oogenbllk, dat de brug oenhoog stond En toen heeft m’n geweldige tegenwoor- dlgheld van geest me gered. Ik begreep, dat remmen by aooh vaart mün dood aou beteeke. nen de schok tegen de omhoogstaande brug zou onverbiddelUk m’n «vagen en mezelf te pletter geslagen hebben....Ik gaf een korten ruk aan m’n stuurrad naar rechte, en de wa gen schoof schuins-hellend rakelings langs dr pijlers van de brug. schoot door de ontzaglUke vaart recht door met eep geweldigen sprong dwars over Old Porf waar ik aan de overzüde heelhuids terecht kwam." De verhaler sweeg een oogenbllk. stak een sigaret op en keek zelfbewust beurtelings naar de gespannen gelaatstrekken der luisteraar». „Ik heb er nooit meer iets van gehoord. Waar- schünlUk hebben de bobbles, toen de brug weer neergelaten was. niet geweten, in welke rich ting zü me met hun zyspanwagentje zoeken moesten. Maar dkt kan ik je verzekeren, dat het héél vit ander» was dan het byhouden van ten treintje tusschen Haarlem en AmsterdamI” De trein had «Un eindpunt bereikt. De rei ziger» stapten uit, de verhaler het laatst. Maar toen de anderen reeds op bet perron liepen, aei het oude heertje. terwUl hü vertrouwelük de hand op den schouder van den verhaler legde: „Ik heb even gewacht, omdat uw vrienden dit niet behoeven te hooren. En ik heb met be langstelling naar uw verhaal geluisterd, vooral omdat mün dochter en schoonzoon in Middles borough wonen Toen ik ae de laatste maal, een Jaar of acht geleden, bezocht, «ras Old Port in Middlesborough reeds gedempt. betreffende haars vaders wenschen, dat zü mr. Harvey Crook nog eens in Engeland zouden ontmoeten Een r’oodgewoon kort briefje dus met geen sin. geen woord, dat het bewaren van dat briefje rechtvaardigde. En toch vouwde Crook bet weer zorgvuldig in vieren en het in het diepste boekje van «Un portefeuille. Het viel niet gemakkelUk om de reden daarvan te gissen, want over het alge meen was Crook heusch niet zoo precies met zUn correspondentie.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1935 | | pagina 9