<Kctv&faal
den daq
wtn
Met twee kameraadjes op avonturenreis
1
id
o
Anglikaansche
kloosters
EXWETOU
HET VERDWENEN
ELFTAL
lllllillllll
F
VRIJDAG 19 JULI 1935
Die Sevenste Bliscap
Wordt opgevoerd te Oitterwyk
Het oude
heertje
Al
Een mésalliance
Reddende parachutes
Een kapiteinsche
Alpenongelukken
J
I
Menschelijke beende
ren gevonden
i
sehlktheid tot werken door 17 '7KA b« een met F Q^A «wH««
ilde beenen of beide oogen T doodelljken afloop 1. mvFVFo" e«n eoet of een oog
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
zal te OisterwUk
pen
mi
waar ik aan de overzijde
H. K.
Zl)
door Arthur Morrison
IV
doordrüft,
dan
«anwUzen zouden worden „gedaan’
met
A
«turende
•Mrzgzti, begaf de schroef het
500
ISO
200
200
200
In een der buitenwijken van Leipzig, juist
op de plek waar de beroemde veldslag is ge-
streden, hebben werklieden menschelijke been-
Doordat rijn hoofd zoo hamerde lette hij
heelemaal niet op den weg en eensklaps kwa
men ze tot de ontdekking dat ae verdwaald
waren. Nu werd het ook Pietje angstig te
moede. De kinderen zetten zich tegen een
rotsblok neer en uitgeput door de vermoeie
nis van den klimtocht en den angst, vielen ae
weldra in slaap.
En nu geen handen in uw haar.
Maar doe eenvoudig zoo:
U geeft zich op, aan ons adret.
Voor onze Exweto!
Dan gaan we saam eens prettig uit.
En heusch. het wordt een feest.'
Dan zegt u: .Pijn, da'k met de krant
Zoo leuk ben uit geweest!"
zorgvuldig
diepste
8060
•418
«88
766
1207
1888
1848
2*88
2770
312*
331*
3853
4138
4548
4881
BIOS
6581
6858
811*
6287
8458
6634
6838
7068
7304
7538
7834
8108
8533
8014
»17*
>500
>003
318
878
Ben 37-jarigé vrouw, kapitein op een Sovjet-
Bussisch «chip, bereidt te Odessa een reis van
17600 mijl voor in de Noordelijke wateren. ZU
vaart reeds gedurende tien Jaar en heeft thans
opdracht gekregen kapitein te zijn op een schip,
dat van Odessa naar Kamsjatka moet.
De route loopt langs de kust van Noorwegen
en langs het noorden van Siberië eenige hon
derden mijlen binnen den Poolcirkel De moei
lijkheden van de taak die haar wacht, worden
verhoogd door de te verwachten ijsbergen en
gevaarlijke stroomen.
watervallen,
En
s
I
ang bevrind,
reisje met elkaar
l vindt.
>us ga nu maar
Eindelijk probeerde Piet dan ook om op de
been te komen. Het ging wel erg moeilijk,
want zijn heele lichaam deed hem erg pijn.
Zoo strompelde hl) tuschen de rotsblokken
voort. HU wilde niet door Wietje geholpen
warden, dat vond hu veel te kinderachtig.
Daar staarde het hoofd van een Arabier
om den boek van een rotsblok en keek lang
naar de slapende kinderen. Vervolgens stond
de man zachtjes op en ping naar hen toe.
Plet en Wiet sliepen echter aoo vast dat as
niets van den naderenden man bemerkte.
De krant komt daag’lijks bij u thuis.
We zijn al lang bevrind,
Zoodat u ’n
Toch vast wel aardig
Ge kent ons toch? Dv
Gezellig met ons mee;
Dan zijt g’in goede handen van
Uw eigen VK.P.
der commando v~~
die aldaar sneuvelde.
De Poolsche consul te Leipzig beeft rich
üiiiiiiniiiiiiiiHiiiiiiiiiiiimiiiiiiHiiiiiiiiiiiituiiiiniiiiiiiiHiiiiiiiniiiiK
Een commandant van de Nationale Garde
in Amerika, generaal-majoor George Leach,
was met een tweepersoons legertoestei op weg
naar Santa Maria in CalUomlë. toen boven de
woestijn van Arizona de piloot, kapitein Char
les Cummings, bemerkte dat het achterste ge
deelte van het toestel in brand stond. Met he*
voornemen een goede landingsge legenheid te
zoeken, schreeuwde hü voor alle veiligheid zijn
passagier toe: .Klaar om te springen!" De ge
neraal ventond alleen maar „springen" est
sprong met behulp van «Un valscherm uit het
toestel. Toen kapitein Cummings tien mijl ver
der den tijd gekomen achtte om uit het vlieg
tuig te springen, miste hü ayn passagier. Met
vliegtuigen en door groepen cowboys werd naar
den generaal gezocht en men maakte slch reeds
ernstig ongerust over Hjn lot, toen bericht werd
ontvangen dat hjj slechte met een lichte arm-
verwondlng den grond had bereikt en na een
afmattenden tocht door de woestijn bü een
ranch was gekomen, waar men hem gastvrü
had opgenomen.
Ge reist met ons verdraaid goedkoop,
Dat is toch wel een feit;
Wahneer f alleen gaat, nou, je bent
Drie keer zooveel wel kwijt!
En daar komt by en da’s wat waard!
U hebt totaal geen zorg!
Want alles kermt fijn voor mekaar,
Daarvoor zijn wij u borg.
beloven, het lijk van Maria te zullen verbran
den, zoodra de Moeder des Heeren gestorven is
De dood van Maria wordt haar aangekondigd
door den engel Gabriël, denzelfden, die haar des
tijds de Vleeschwordlng des Woord» had ver
kondigd Als bijzondere gunsten vraagt de moe
dermaagd dan. dat alle apostelen aanwezig zul
len zijn bij haar doodsbed. De engel aegt het
haar toe en in bet tweede bedrijf zien wjj, hoe
Sint Jan. die te Ephese een predikatie houdt, op
wonderbare wijze door een wolk uit het midden
des volks wordt weggenomen, zijn toehoorders
verbaasd achterlatende. In het derde bedrijf be
vindt Sint Jan zich, wonderbaar door Engelen
vervoerd, voor Maria’s woning, waar nu ook de
andere apostelen, behalve Sint Thomas, op een
zelfde wonderbare wijze aankomen De duivel
tracht vergeefs toegang te vinden tot het sterf
bed Maria sterft in het vierde bedrijf om
geven door de Apostelen en wordt, op Gods be
vel. glorierijk ontvangen in den hemel. De Joden
willen beslag leggen op het lichaam der ge
storvene. doch door een wonder des hemels
wordt hun de kans benomen.
Het vQfde bedrijf geeft de eigenlijke ten hemel
opneming. Thans is ook Sint Thomas aangeko
men en hij beklaagt zich:
„Ic en mocht er niet weeen
Lieve broeders, ic was in India
Na Oods bevel.”
De apostelen vertellen hem van Maria’s
..deerllken. sueten dood" en vragen zich af, wat
de reden mag zijn van de groote vreugd, die ze
hebben gehoord.
„Van sange ende melodlosen accoorde
I
Als u van de tentoonstelling
In Brussel telkens leest,
Dan zou u toch wel heel erg graag
Daar ook eens zijn geweest.
Welnu, wij nemen u toch mee.
Een dag of twee, drie, vier;
U hebt van zulk een mooie reis
Uw leven lang plezier.
collectief graf van Poolsche soldaten, die
den slag van Leipzig hebben deelgenomen
der commando van Prins Josef Ponlatowsko
Wat zei u? Gaat dat zoo maar niet?
Want zit het er niet aan?
Och, wees gerust! Wij weten best
Hoe of de zaken staan.
Juist daarom helpen wij u graag.
De V.K.P. staat klaar.
En zorgt voor de vacantiereis
Van heel de lezersschaar!
Dat nogt menace esgeljjcs en boorde."
Sint Thomas verklaart het:
..Bonder twlfel. om cort verclaeren,
Maria die es te hemel gevaren
Met siele. met live. Hout dit gewaerUc
Ic heb geslen. gehoort soe claerljjc.'
Het Graf wordt geopend en 1 is al welrieken
de geur, dien ze opmerken Al de Apostelen lo
ven dan de ..lleflike bruut des vaders gemlnt"
„de douwe. die vol graciën sijtl" ..de cederen
rys. dat bloyende blijt int' hoge jolijt, boven alle
bomen gestade!”
Dr. H. W. E. Moller schreef over de groote
schoonheid van dit spel:
„De blijvende schoonheidsverdienste van dit
mysterle-spel ligt alleen in de klare aanschou
wing van het naar bulten zich openbarende kris-
telljke geloofsleven, met maar even, doch zuiver
aangevoelde en verklankte zielsontroering; en in
de levendige natuurlijkheid der uitbeelding van
werkelijke menschen. Deze eenvoudige ware
kunst blijft "n vreugde altijd door, voor allen,
die met ontvankelijk gemoed onvervalschte
schoonheid begeeren en waardeeren.”
Hieraan voegt conrector Sicking toe:
Het is de verdienste van het spel: het is zoo
echt en zoo pretentie-loos Dat voelt ge. als ge
de Heilige Maagd zoo eenvoudig en daarom juist
zoo doorvoeld met Sint Jan hoort spreken:
.Jan geminde vrlent vercoren.
Lacen ghl. wet hoet met mü steet:
Oods Jongeren hebbic alle verloren
Die ml te troesten plagen te voren.
Achermen! die syn mU ongereet."
En dan dat schoone woord, dat een heel le
vensprogram In zich houdt:
..Nu gawy met anderen voort in minnen.
Tot Oode gelieft, dat hl ons hale
Uut deaen ellindegen eerdscen dale.”
In dit drama is alles zoo eerbiedvol, zoo liefde
vol gedacht En wat heerlijke lyriek schuilt er
bijvoorbeeld in wat Gabriël zegt, als hij gaat
aankondigen, dat hij haar „Die Suverste ende
reynste verre te boven" voor God zal gaan halen.
Hoort zjjn schoone spraak:
„Verhuecht U. gebenedlde Vrouwe.
Suver kersouwe.
U lieve klnt heet mjj orconden.
Dattl met des hemels douwe.
Al vrl dan rouwe.
Wilt besprayen tot ewigen stonden.”
Ofschoon een werk van groote dramatische en
litteraire qualiteit. vertoont het laat-mlddel-
eeuwsche spel ook eenige gebreken. Het is in
sommige onderdeden wat langdradig De bewer
ker. Willem Smulders, heeft het dan ook eenlgs-
rins ingekort. Door het verloren geraken van een
katern uit het handschrift ontbreken bovendien
ongeveer 350 versregels aan het einde van het
vierde bedrijf waar de ouderlingen en de over
ste. die beslag wilden leggen op het lichaam vari
Maria, door den hemel worden geslagen met
blindheid Daar Is raden om aan te nemen, dat
in het ontbrekende gedeelte de genez’ng dezer
James Lln. de zoon van den president der
Chlneesche republiek. Lin Sen. heeft een trouw-
vergunnlng gevraagd om een eenvoudig Ame-
rikaansch meisje uit de stad Cohimbu* te
huwen. Het meisje, Viola Brown geheeten,
werkt in een eenheidsprtjeenwlnkel. James Lln
heeft verteld dat hun romance begon, toen
Viola Brown het zakboekje vond, dat hjj in de
sixpenny store had verloren. Hjj voegde er aan
toe, dat hij zijn ouders in China had geschre
ven om toestemming te vragen. HU verwachtte
een gunstig antwoord, al zal het nog eenige
weken op zich laten wachten.
t,
Het betreft waarschijnlijk een
aan
on-
p Zondag 4 Augustus
in Noord-Brabant de eerste openlucht
plaats vinden van het laat-
mysterie-spel „Die Sevenste
(Wordt vervolgd.!
a
opvoering
mlddeleeuwsche
Bliscap". Ingezetenen der plaats vertoonen het
oude stuk. De leiding berust bü Pierre Balle-
dux, directeur van de Vereenlgde Haagsche Spe
ler». Naar wü reeds berichtten vinden deze op
voeringen hun aanleiding in de feestelükheden
ter eere van Onze Lieve Vrouw van OisterwUk,
genaamd „Maria de Vreugderijke"
Als tekstboek voor deze vertooning ver
scheen een tweede uitgave van Die Sevenste
Bliscap van Onser Vrouwen, waarin, eeniger-
mate verkort, de tekst wordt afgedrukt zooals
Dr P Leendertsz Jr. dien geeft in zUn Mlddel-
Nederlandsche dramatische Poëzie, met door-
loopende verklaring van Willem Smulders Pr.,
den dichter der onlangs herdrukte Cantlca Ora-
duutn.
De verklaring heeft den vorm van een regel
matige letterUJke vertaling. Telkens werd de
vertaalde regel in ander zetsel onder den
oorspronkeiuken geplaatst, zooals ook in de uit
gave, die Willem Smulders bezorgde van Die
Erste Bliscap. Overigens is deze editie van Die
Sevenste Bliscap een herdruk van het tekst
boek, dat Willem Smulders deed verschUnen in
1813, ter gelegenheid van de opvoeringen te
s Hertogenbosch, die een nationale belangstel
ling trokken Alleen de rijke Inleiding van dr
H W. E. Moller is in dpn herdruk weggelaten.
Dit opstel van Dr. Moller schetste de ontwik
keling van de mlddeleeuwsche dramatische
kunst, die haar oorsprong vond in een uitbrei
ding van den kerkelUken eeredienst Het wordt
nog steeds met vrucht geraadpleegd door stu
deerenden. Dat het wegbleef in het tekstboekje
voor OisterwUk, waar beperking van den om
vang zeker een verelschte was, is begrUpelUk.
maar toch ook betreurenswaardlg.
Het spel der Sevenste Bliscap van Maria
maakt deel uit van een reeks tooneelspelen, de
Zeven Vreugden van Onze Lieve Vrouw tot on
derwerp. hebbende. Deze zeven spelen riin ver
vaardigd door een Brabantsch priester der 15e
eeuw, wiens naam niet is overgeleverd. Zc wer
den opgevoerd te Brussel in de openlucht, n.l.
op het nog bestaande marktplein Er zijn op
voeringen bekend van 1448 tot 1568. dus tot het
Jaartal van het Smeekschrift der Edelen en van
den Beeldenstorm. Van de zeven tooneelspelen
zUn er slechts twee bewaard: de Erste Bliscap
en de Sevenste Bliscap. Deze Sevenste Bliscap
beschruft in dramatlschen vorm Maria’s ten
Hemelopneming, die op 15 Augustus feestelük
wordt herdacht door de Katholieke Kerk. Het
stuk speelt ongeveer twintig Jaar na de Hemel
vaart des Heeren. Maria heeft haar Intrek ge
nomen in de woning van den appstel Sint Jan,
gelegen aan den voet van den berg Sion Van
hier uit kan zU gemakkelUk de plaatsen be
zoeken, die door hei Heilig LUden van Haar
Zoon voor haar en voor de gansche christen
heid onvergetelUk zjjn. DagelUks volgt zU den
LUdensweg. dien zU eenmaal haar eenlg kind
zag gaan. Hieraan ergeren zich de Joden. ZU
zien er een schennis van de wet in en ze zijn
beducht, dat velen tot het Christendom zullen
overgaan bU het zien van Maria’s trouwe moe
dersmart. De ouderlingen kunnen echter niet
besluiten, de moeder te verbieden, haren gestor
ven zoon te beweenen. Derhalve nemen zU hun
uitvlucht tot een bemiddelingsmaatregel.
Harvey Crook had den volgenden morgen
in Standish’ Hotel nauwelüks het laatste napje
van zjjn lunch naar binnen, toen de kellner hem
een visitekaartje bracht een kaartje, dat hem
zjjn glas weer deed neenelten. Want het was
het kaartje van mr. Frank Hahnl
..Laat hem maar boven komen," aei Crook,
als in een droom.
Hahn.
Hahn in levenden Ujvel
„Ha. beste vriend Crook,” kwam hü «net veel
gebaar en veel leven de eetzaal binnen ge
stormd, terwUl hU zijn vriend allerteederlUkai en
overvloedig de hand drukte. ..Beste vriond
Crook! Hoe gaat het? Wat zie ik? Kalfs
oester» I Ja, dat is kostelijk eten na al het spui
dat je op die vervloekte mailboot te slikken
krijgt. Je bent natuurlijk verrast dat je me
ineens voor je «iet. nietwaar? Ik was gelukkig
weer zoo vlug hersteld, dat ik nog ju'at de
mailboot kon nemen. Wal aeg je? Geen plaau?
Een parachutist van t Rood* Legei tn Rut
land is op wonderbaartQke wijse gered, toen bij
een parachutesprong «Un valscherm onklaar
raakte. Twee parachutisten sprongen na el
kaar uit hetzelfde toestel. De vlieger Krasikof
sprong het eerst, gevolgd door Noskof. die de
fout maakte onmiddellijk het valscherm open
te trekken, waardoor het doek aan het vlieg
tuig bleef haken en geheel kapot scheurde.
Noskof vlei en kwam terecht op het reeds
geopende scherm van Krasikof. die kans aag
hem om het middel te grijpen. De beide man
nen waren te zwaar voor het eene valscherm,
zoodat Noskof probeerde zijn kleiner» reserve-
valacherm open te trekken, wat echter niet ge
lukte, waarop op het laatste moment Krasikof
kans sag zjjn eigen reserve-valscherm open
te trekken en beiden behouden op den grond
terecht kwamen
zeventig dollar was komen te staan. Het b<Uft
de vraag of die roem een nlei al te schrale
troost is gebleken voor zoo dure grap.
Het dramatische einde van dit Tokayer
avontuur kwam mr. Harvey Crook per brief
te weten. Daisy Merrick bad zich belast mi
hun sympathieken reisgezel in te lichten over
het verloop der verkooping en er even aan toe
tedvoegen, dat ze haar vader nog zoo gewaar
schuwd had toch eindelijk eens af 1e sten van
zUn excentriciteiten en dat men de tweehonderd
pond heel wat beter had kunnen besteden aan
oen jongen leeuw met «Un schat van een
r.egerboy. die aj in Delhi hadden geslen en die
ze zoo graag op haar reis mee had willen
nemen den jongen leeuw tenminste. Maar
natuurlijk voor zoo’n kleinigheid was tiaar
vader niet te vinden geweest. Wel zijn geld
verspillen aan die Europeesche muffe antiqui
teiten. Deze brief was op stch weer een gevolg
van een afspraak der onbaatzuchtige Ameri-
kaansche. toen mr. Harvey Crook te Southamp
ton afscheid had genomen Natuurlijk sou
mr. Harvey Crook met alle soorten van genoe
gen persoon!Uk bij de verkooping hebben willen
tegenwoordig zUn, maar het ongelukkige ver
loop met de Rajapur had hem hierin tot zijn
spUt werkelUk verhinderd Uit Brindisi had hU
een post restante brief ontvangen die hem
omr.lddellUk naar Londen riep en deze afspraak
kon ónmogelijk wortten uitgesteld.
Aan den brief, die in dien korten bijna zake-
lUken stijl was gehouden, waarin Amertkaan-
sche meisjes gewoon zjjn hun stel uit te storten,
waren no* enkele vriendelijkheden toegevoegd
e heeren zakenreiziger», met z’n vieren.
II hadden het grootste gedeelte van het tra
ject RoosendaalAmsterdam achter den
i rug BU het Instappen in Roosendaal hadden
ze een knus hoekje weten te bemachtigen, en
waren onmlddelluk met een ouderwetach pan-
doertje aan den slag geslagen. Slechts een oud
heertR. dat geenszins een spelbreker bleek te
zijn en vredig In zUn hoekje zat te dommelen,
was hun reisgenoot, en zoo waren de stations
Dordt. Rotterdam, Den Haag. Leiden en Haar
lem reeds gepasseerd, vóór se er erg in gehad
hadden
Kort voorbu Haarlem, toen een der heeren
Juist een misère ouverte met glans gewonnen
had. besloten zy het spel nu mor te staken en
het laatste gedeelte van den rit te benutten tot
het neerhalen van hun bagage uit het net, het
opbergen van hun orderboeken, monsters en
andere Utenslllën. die in den coupé verspreid
lagen, hun Jassen en hoeden bijeen te zoeken,
kortom zich gereed te maken voor de op han
den rilnde aankomst in Amsterdam
DaarbU viel hun aandacht op een klein, be-
trekkelUk osiaanzienlUk two-aeatertje, dat op
den moolen rechten straatweg gelijke snelheid
hield met den voortsuizenden sneltrein, en er
zoowaar na eenigen tijd in slaagde, een ge rin
gen voorsprong te bemachtigen
..Ik noem het gekkenwerk! Er behoeft maar
een kuiltje, een steen, een kip of wat ook in
den weg te komen.... voor de hsuüen ben je!"
„Och. man! ’t Is me nogal wat Tachtig ne
gentig. hoogstens honderd kilometertjes
moet Je d4Ar nog drukte over maken?”
„GemakkelUk praten, als je zelf in je tweede-
klas-coupètje alt...."
„WSt gemakkelUk praten in een tweedeklste-
coupétje’ Ik zal Je wat anders vertellen, wat
Ik heb meegemaakt, self alléén ‘n goed
laar geleden
„Nou. vertel op! Maar gauw n beetje, we «Un
er zóó
De heeren namen hun plaatsen weer In, en
de verhaler begon
„Ik zal het kort maken, we hebben niet veel
tUd meer. Kennen Jullie Middlesborough? Niet,
niemand? Het ligt aan de Oostkust van Enge
land. zoowat halverwege tusschen York en New
castle Midden In Middlesborough heb je Old-
Port-Bridge Old is oud. Port is haven. Bridge
is brug. dus wat wu zouden noemen de Oudw-
havenbrug.
Old Port kun Je t beste vergelUken met den
Binnen-Amstel in Amsterdam of met de Blaak
in Rotterdam Misschien een beetje smaller
maar ook een brug er over heen, en aan beide
kanten huizen
.JSchiet een beetje op!"
„Dat moet Je Je eerst goed voorstellen, anders
snap je de situatie niet. Ik kwam op n zomer
avond. ongeveer elf uur. vsm Darlington dat
ligt daar ook In de buurt in mUn Mercedes. Je
weet wel die lange. grUae kilometervreter, met
een sukkelgsmgetje van soon aeatlg. aeventlg
kilometertjes den weg afrUden. toen ik plotse
ling op een motor met zUspanwagen twee geunl-
fermde bobbteanaas t m’n wagen zag verschUnen
die me sommeerden te stoppen.
Op hetzelfde oogenbllk schoot me te binnen,
wat ik op mUn kerfstok had. Zooals Jullie mis
schien weten, moet je in Engeland links rijden,
en met zooals hier en in Duitechland en buna
op het geheele continent rechts, en dat had ik
met m'n beetje slaperigen kop glad vergeten Ik
begreep dus op hetzelfde oogenbllk. dat Ik erbU
waa, gloeiend, en niet voor aoo’n klein beetje
ook
„te dat alles? I”
„Nu moet Je met denken, dat Je in Engeland
er zoo gemakkelUk afkomt als hier. Hier notee-
ren ze eenvoudig Je naam en Je wagennummer.
je moet Je rijbewUs en wegenbelastingksmrt nog
eens laten zien, en dan krijg je keurig-netjes
na verloop van een paar weken een oproeping
thuisgestuurd, je hebt al den tüd om een ge-
wteksten advocaat In den arm te nemen, die je,
als.t-te maar even een gaatje ziet, er nog glad
weg doorheensleuri
„Kerel, wat zit je te kletsen! Dat weten we
Immers allemaal wel
„In Digeland maken se zooveel omslag niet.
Als je er met een boete afkamt, kun je die oa-
middelluL betalen, maar als het van meer ern-
stlgen aard.la, ga je eenvoudig mee rmar het
cachot.
Dit allee schoot me op het oogenbllk. waarop 1
Ik die bobbies naast me verschUnen zag. lege.
lljkertUd door mUn gedachten, en nu kun je
het een stommiteit noemen of sportieve branie-
makerU of wat dan ook, maar op hetzelfde 1
heel bulten het reeds fabelachtige sommetje,
dat JU er zelf voor had willen maken, dal ik
me als koopman eeuwig geschaamd aou heb
ben om Je onder de oogen te koenen, indieu ik
op dit aanbod niet was Ingegaan Tweehonderd
pond, zoowaar alz ik hier voor je sta Twee
honderd pond hebben ae er voor over gehad, dia
idioten.”
..Wall Twee honderd pond! Twee honderd
pond? Groote genade! JU bent een idioot, een
dubbel overgehaalde idioot JU ben een...."
Hahn kon in *Un woede niet meer uit zUn
woorden komen. HU gooide er allerlei onsa
menhangende zinnen uit, verwetiachingen en
klaagliederen, die rechtstreeks aan de klaag
zangen van Jeremlas waren ontleend. Ten
slotte hoorde de goede vriend hem kreunan.
„Ik ben verloren, dal ia mUn dood.... mUn
dood.”
Afgemat door deae ultbsuatingen van woede
en spUt viel hU ten slotte bleek en bevend in
een stoel neer.
„Je dood?” vroeg Crook met onverzwakte
verbazing en naïveteit. „Larie! Je hebt niet
minder dan het dubbele gekregen van wat jg
er zelf voor maken wou. Honderd pond heb je
zelf tegen me geaegd. Honderd oond «noesten
ae optxengen.”
Hahn zag hem weaenlooa aan en sprak geen
woord. Eindelijk nel hy tegen zUn vriend uit.
Ais je werkelUk van je dochter houdt, mr
Harvey Crook, geef je haar altUd gelUk In de
kleinigheden, die je wat opechroeft zoodat te
Volgens een te Parus gepubliceerd rapport
hebben de ongelukken in de Alpen vorig Jaar
aan 148 menschen het leven gekost, hetgeen
het grootste aantal Is In de afgeloopen dertien
jaren. BU 44 slachtoffers wtrd de dood ver-
oorzaakt door omlaagstortlngbu 14 door lawi
nen en bu 11 door stormen. Een ontaettende
sneeuwstorm, die destyds heeft gewoed over
het geheele Fransche. Zwlteerache, Italiaansche
en Oostenrukache Alpengebied, heeft 21 men
schen het leven gekost.
Om het gevaar aan te too oen, dat bergbe
klimmers zonder gidsen loopen, wUal het rap
port op het feit, dat slechte In negen van het
totaal van 148 sterfgevallen de slachtoffers
vergezeld waren van berggidsen.
het Idee krijgt, dat zij het ia. die haar sin
doordrijft, terwUl «U »n werkelUkheld precies
doet wat haar wUze vadei had uitgedacht en
hear wilde plannen in haar droom kan be
leven."
Dit was Inderdaad de waarheid. Toen vader
•n dochter dan ook in de nabijheid van
Southampton waren gekomen hadden ae n fan
tastisch raisprogram opgemaakt. waaibU alle
heslanswaardigheden, die een gids maar kan
-- - «en
■lelheid van tachtig kilometer per uur. musea
*8terval»m, jodenwUken en opera’s inbegre-
l*n. En dit programma sou ooogstwaar-
«ehUnlUk nog meer bezet zUn geweest Indiër
een ongeluk «Un oorspronkeiuken opeet niet had
«ewUilgd. Want nadat de machines «Ich ge-
de geheele reis voorbeeldig hadden
enkele uren
«Mr de kuat en da Rajapur maakte aan *Uer-
Het is nu weer vacantietyd,
En ieder neemt ’t besluit:
Ik ga een poosje er vandoor,
Ik ga eens fijntjes uit.
'De een gaat hier, de ander daar,
Je ziet ze overal,
Want nu niet op vacantie gaan,
Dat is toch heusch te mal!
naar de plek begeven.
Een commissie zal een onderzoek Instellen
naar den oorsprong van deze geraamten en uit
maken of het hier inderdaad overblUfselen
van Poolsche soldaten betreft
blinden door den apostel Bint Petrus en hun be-
keering geschetst werd.
Het anonieme spel Is in menig opeicht zeer
merkwaardig en verdient dan ook de volle be
langstelling van het katholieke publiek
mlserabelste Intrede in de haven, met een ket
ting aan zUn snuit terwUl een protserig sleep
bootje hem keffend naar de kade trok. Het
ongeluk wist een oogenbllk de aandacht van bet
programma af te leiden en verlaatte de aan
komst te Southampton met bUna vtltUfen uur
Het had eveneens tot gevolg dat met. gezien
den ruimen tUd. die er nog voor den tocht om
de wereld over bleef, besxoot de elf flesschen
Tokayer eerst op een verkooping in Southamp
ton te gooien en peraoonlUk het resultaat at
te wachten.
De verkooping vond werkelUk plaats, orunu’-
deliuk nadat de moeilükheden met de douane
overwonnen waren en bezorgde mr. Merrick n
ontzettenden schadepost. Want de flesschen
werden in elf partüen onderverdeeld en ge
nummerd in den cata’ogus van Let eenige
verkoophula. dat. juist <fet> volgenden morgen
een verkooping aou houden. Waren er met
enkele passagiers van de Rajapur geweest, die
zich door het buitengewore geval hadden laten
verleiden om er bU tegenwoordig te sUn. dan
hadden ae zeker niet nve'r dan enkele sluitin
gen opgebrachk Een rondreizend wUnkoop-
man, die in zUn hotel toevallig een en ander
had opgevangon nam vier nummers voor zUn
rekening tegen tien shilling de fleach
Het einde van het liedje was. dat mr Mer
rick julat vUf pend terug kreeg van zün twee
honderd. waarvan hU lr leder geval sUn u -
komende rechten kon betalen, zei hU en die
hem ten slotte óen eeuwigen roem hadden be
at rgd een fleach «rijn te hebben gedronken, die
hem op ntel mlodeg dan negenhonderd vUt «n
E* *7^0 levenslange geheele oni
r OvFe" verlies van belde armen,
Nou ja, als er een extra ahllling voor over
hebt is er altUd een matroos die je zijn hang
mat «ril afslaan. Ja, relaen la een gewoonte.
En zaken doen is zaken doen Er wordt wms
menige druppel gelaten om een shilling te ver-
dler*n. In Brindisi heb ik den mailtrein ge
nomen. Dat spaart heel wat uit. Ik ben al
eenige dagen in Londen aelfs. Ik heb gisteren
al naar je gevraagd, maar je was er nog niet
en daarvóór waa ik al aan de haven geweest
ook, want ik wist niet of je tn Southampton
of hier aan wal aou komen. Ik ben je verhorend
dankbaar, beste vriend voor die Tokayer Leuk,
dat ik je eigenlUk al die moeite had kunnen
besparen Dat maakt me bUna dubbel dank-
baar voor Je vriendendienst. Maar ik aai je
nu zoo spoedig mogclUk van je last verlossen.
Waar te de kist?”
,.Ik heb se niet meer. Verkocht!”
Hahns gezicht verschoot dermate bU het
hooren van deae woorden, dat Harvey Crook
een oogenbllk voor hem terugdetnaÉe. HU
vreesde inderdaad iets heel verachrikkelUk*.
Een aanval r»n plotselinge krankzinnigheid of
iets van dien aard En weer hoorde men dien
rauwen kreet uit de anders aoo vloeiende en
teemende lippen komen:
„Verkocht! Wat wil je daarmee zeggen?'
„Dat te nog al duidelük zou ik zeggen.' be
gon Harvey Crook. „Verkocht te verkocht. Dat
«ril zeggen onaer kooplui, dat de een ’n bod
doet, waarmede hU tevreden ia en de ander een
bedrag ontvangt, dat hem ook aanstaat En de
prijs, dien *e voor die twaalf fleeactwn Tb-
kayer boden waa aoo enorm hoog *n aoo ge-
„e groei van het kloosterwezen In de
I 1 Anglikaansche staatskerk was een der
voornaamste onderwerpen voor discussie
op de Kerkvergadering (Church Assembly)
pelke onlangs bijeenkwam.
De kloosterbeweging. welke onder den Invloed
v»n prqf Hamack’s theorieën in het begin de-
zer eeuw een aanvang nam. en gedurende den
oorlog door het nauwe contact met uitgeweke
nen uit België en andere katholieke landen
merkbaar terrein »bn. is thans een factor van
groote beteekenis in de Anglikaansche kerk ge
worden.
Van add groote beteekenis dat de Evangell-
zchen van hun standpunt bezien volkomen
terecht alarm blazen, en uitroepen, dat het
protestantsche karakter der Staatskerk In ge
vaar verkeert.
Hetgeen ongetwUfeld juist te. Maar wU herin-
neren ons niet dat dit Protestantsche karakter
ooit Biet in gevaar verkeerd heeft.
Er zUn thans weinig diocesen, waar de Angli-
kanen niet één of meer kloostergemeenschappen
gevestigd hebben. De leiders dier gemeenschap
pen oefenen aanzienlijken invloed uit op het
kerkeluke leven een Invloed welke met het jaar
toeneemt, en de toch reeds zoo machtige Anglo-
KathoUeke beweging ten goede komt. In Evan
gelische kringen maakte men zich over dit ver-
schunsel meer en meer ongerust. Men stond er
evenwel machteloos tegenover. Aangevoerd kon
worden dat kloostergemeenschappen onwettig
waren, maar welke fractie in de Engelsche kerk
bekommert zich nog om de vraag of haar han
delingen in overeenstemming dan wel in strijd
»Un met de wetten dier Kerk? In dit opzicht
zondigen de Anglo-katholieken en de ulterst-
Evangellschen om het hardst.
Die kloostergemeenschappen werden gesticht
aonder dat officieele goedkeuring gevraagd werd
Een w*ttelUke verhouding tot de bisschoppen
bestond niet. De convocatie der GeestelUkheld
zag in dat het noodzakelUk was deze machtige
beweging te wettigen en haar aldus onder con-
tróle van het Episcopaat te brengen ZU deed
dit door middel van een verordening, aldus
scbUn van wettigheid verleenend aan een der
voornaamste en van Evangelisch standpunt
bezien. gevaarUjkste uitingen van het Anglo-
kathollcisme.
WU kunnen niet beoordeelen in hoeverre de
Convocatie zelf wettelUk handelde door de er
kenning eener beweging, welker wezen niet
strookt met het oorspronkelUke karakter der
«taatskerk; gelUk steeds In het Angllkanisme
aal politieke opportuniteit hierbU een grooter
rol gespeeld hebben dan kerkeluke legaliteit
Wel kunnen wu oonstateeren dat de Convoca
tie, door zulk een besluit te nemen zonder de
teekenwereld. die eveneens in een Convocatie
et .Kamer" vertegenwoordigd te, te raadplegen,
veeleer een crisis uitgelokt dan voorkomen heeft.
Sir Thomas Inskip, die als procureur-gene-
raal deel uitmaakt van de regeerlng, en een der
Evangelische leekenleiders te, had op de agenda
der kerkvergadering een reeks vragen geplaatst,
welke het uitgangspunt vormde van een debat
in jrooten stUl over het kloosterprobleem Er is
niets dat den Dvangeliachen Angllkaan „Room-
scher” «umdoet dan een klooster- of religieuze
gemeenschap, en wij kunnen er zeker van zUn
dat air Thomas Inskip en de velen die hem
steunen, op dit punt onveraettelUk zullen «Un
Hun verzet wordt niet alleen ingegeven door
onverdraagzaamheid, maar ook door de alles
behalve ongegronde vrees dat de .Katholieke’’
richting, gesteund door een zich krachtig ont
wikkelend kloosterwezen, de heerschende ator-
din zal In de Staatskerk, en dat deze binnen af-
zlenbaren tüd haar Protestantse!) karakter ge
heel verliezen zal
De Instelling van een adviseerenden raad voor
de betrekkingen tusschen de bisschoppen en de 1
religieuze gemeenschappen komt neer op een 1
officieele erkenning van laatstgenoemde. Een
grooter succes kon het Anglo-kathollclsme niet
wenschen. Maar het Evangelische Protestantis- 1
me berust niet en een botsing tusschen de beide
groote fracties blUkt onvermUdelük.
A C* A °p d,t blad “W” ^gevolge de verzekertngsvoorwaarden tegen
AY I ,rt I» Vx 1 r« O ongevallen verzekerd voor een der volgende ultkeertngen
oogenbllk. waarop ik ae naast me aag opduiken,
gaf ik als bu intuïtie direct met een harden
stoot volop gas.
Nou. jullie kennen die Mercedes van me! AM
een weggescheten kanonskogel schoot ie voor
uit. die bobbles met hun motorspannetje na een
minuut reeds een flink stuk achterlatend.
Toch had ik buiten den waard gerekend, wwnt,
hoewel ik al heel gauw met een vaart van 110
kilometers langs den weg suisde, bemerkte ik
na vrU korten HJd door het licht van hun schün-
werpers, dat ae me weer aardig op de hielen
zaten.
Toen moest ik duo» zetten, of ik «rilde at niet,
en ik deed het ook en het werd een rit op
leven en dood!
Wéér gaf ik vol gM. Ik haalde er uit, wat
er uit te halen was. m’n meter wees op 130.
140 als een streep vlogen de bonnen langs
den weg me voorbu 145. 150 ik sa* aan
het flauwer worden van de lichtbundels van
hun schünwerpers. dat se weer achter raak
ten ik vloog, schoot, razendsnel, suisde als
een kogel langs den «reg.... 157, neen, ik ver
geet het nooit..
162 wees m’n
snelheidsmeter s
toen ik eensklaps
op een afstand j
van 200 hoogstens
250 meter Old
Port Bridge van
Middlesborough voor me sa*.
En tot mün verbijsterende ontsetting mg ik
°P hetzelfde oogenbllk, dat de brug oenhoog
stond
En toen heeft m’n geweldige tegenwoor-
dlgheld van geest me gered. Ik begreep, dat
remmen by aooh vaart mün dood aou beteeke.
nen de schok tegen de omhoogstaande
brug zou onverbiddelUk m’n «vagen en mezelf
te pletter geslagen hebben....Ik gaf een korten
ruk aan m’n stuurrad naar rechte, en de wa
gen schoof schuins-hellend rakelings langs dr
pijlers van de brug. schoot door de ontzaglUke
vaart recht door met eep geweldigen sprong
dwars over Old Porf waar ik aan de overzüde
heelhuids terecht kwam."
De verhaler sweeg een oogenbllk. stak een
sigaret op en keek zelfbewust beurtelings naar
de gespannen gelaatstrekken der luisteraar».
„Ik heb er nooit meer iets van gehoord. Waar-
schünlUk hebben de bobbles, toen de brug weer
neergelaten was. niet geweten, in welke rich
ting zü me met hun zyspanwagentje zoeken
moesten. Maar dkt kan ik je verzekeren, dat
het héél vit ander» was dan het byhouden van
ten treintje tusschen Haarlem en AmsterdamI”
De trein had «Un eindpunt bereikt. De rei
ziger» stapten uit, de verhaler het laatst. Maar
toen de anderen reeds op bet perron liepen, aei
het oude heertje. terwUl hü vertrouwelük de
hand op den schouder van den verhaler legde:
„Ik heb even gewacht, omdat uw vrienden
dit niet behoeven te hooren. En ik heb met be
langstelling naar uw verhaal geluisterd, vooral
omdat mün dochter en schoonzoon in Middles
borough wonen Toen ik ae de laatste maal, een
Jaar of acht geleden, bezocht, «ras Old Port in
Middlesborough reeds gedempt.
betreffende haars vaders wenschen, dat zü
mr. Harvey Crook nog eens in Engeland zouden
ontmoeten Een r’oodgewoon kort briefje dus met
geen sin. geen woord, dat het bewaren van dat
briefje rechtvaardigde. En toch vouwde Crook
bet weer zorgvuldig in vieren en
het in het diepste boekje van «Un
portefeuille. Het viel niet gemakkelUk om de
reden daarvan te gissen, want over het alge
meen was Crook heusch niet zoo precies met
zUn correspondentie.