Zoekt gij betrouwbaar Personeel? w Het eerste lustrum van de DE MOOIE BAL Het antwoord van Bram Plaats dan een „Omroeper” voor 80. Z>£ STRAF i' 1 DONDERDAG 22 AUGUSTUS 193S DOOR J. P. RAI JE V.P.D. <3 PltT BROOS k i een of twee tegelijk aan de bladeren, blad- scheeden of halmen van jon0e tarwe-, ter ete- of roggeplanten. De larven glijden tus schen de bladscheeden en beginnen aan den stengel te zuigen. De stengel breekt nu licht af op die plaats. In Augustus of Sep tember komen de musrgen uit. Zij kunnen het winterkoren Aantasten en vaak dooden. „tn, Langstaart," had ztfn Pa gezegd, jde gevaarlijkste van alle, Jan genoot! Met het balletje In s’n han den, dat prachtige, roode, keiharde ding, huppelde hij door de straten. Niet schop pen, had moeder gneegd. en dat sou hij dus niet doen, al kriebelde het In I'd bee- nen. Maar hij kon hem toch best eens la ten stuiten, daar gingen s’n schoenen niet van stuk. Heerlijk, wat wipte dat ding, tot vér bo ven s’n hoofd. Telkens weer probeerde Jan, of het not hooter kon. .pin,” huilde 1 mutsje, want zijn staart zat klem tusschen het User. Ja, Langstaartje, dat komt ervan, waarom was 1‘ook niet wUser tn op een dag toen rook hU toch een stuk spek, zóó begeerUjk. 't Stak recht omhoog en 't muisje dacht Joafn brokje, hè wat hserlUk" ‘n Muizenval, kom kam, dat zou zoo heel erg wel niet wezen- Daar had hU in de bibliotheek Plooit veel kwaads van gelezen. Jiou fa, de kat, dat sprak vanzelf," dacht Langstaart bV zijn eigen. ,/kie, met zijn scherpe klauwen, zal mij. slimmerik, niet krijgen." •et dn hm pol FOTOREPORTAGE Ik eindig met jullie een paar plaatjes van de dieren, die ik genoemd heb te laten sien*. Maar nu je‘t toch hebt meegebracht, myn onvoorzichtig baasje. Weet ik er ook niets beten op. we boatoea oen.... ganger Wat na pedoon, ten einde raad is hij naar huis gekropen, tot aan zijn hol, waar vader zat, die kwam vlug aangeloopen. Langstaart was uit zijn kinderbroek gegroeid; hU had de jaren. tn moest van nu af heel alleen zUn kostje gaan vergaren. mee schil noo »ort ’oor ook. ling sieei voor on» HM het I meer »ch ben tele me< kar evei het voel D ten dr|) de i tot Mai nog dek tal MM kvii ten Plor hun menschen Tooi Merken» amateur sprti*. die Wuensrispanoad deelnam aan de internationale wleler- waarvoor je op moet passen, zUn de kat en muizenvallen!" Nu heb ik jullie nog heelemaal niet gesproken over galmuggen (Fig IJ, omdat de schade, die sij doen niet soo groot ia en omdat mijn tijd bijna om „Eigenlijk," ging Bram voort, .rijn het niet de muggen en vliegen self, maar hun larven, die voor den landbouw van belang zijn. Om te beginnen noem ik de Hessiache mug, die vooral in Groningen kwaad ge daan heeft. De wijfjes leggen haar eieren (kon, voor den aanvang van zijn e ere rondje Het was geen gemakkelijk werk uitspraak te doen in desen wedstrijd. Zoowel Kees ais Bram hadden hun uiterste best gedaan. Gelukkig wist Toos raad. Mijnheer van Voorden had voor alle sekerheid een twee de reep meegegeven en soo kreeg elk een eerlijk verdienden prijs. alleen, steeds maar kijkend naar s’n mooien rooden bal, die tusschen al dat vuil lag Toen hoorde hij een stevigen stap achter sich en hij kreeg een kleur. Die meneer kende hij, dat was meneer Kampers, de be roemde voetballer van Ajax, die al een paar maal ifi het Nederlandsen Elftal had ge speeld. De jongens hadden hem Jan ge wezen, en selfs had Jan hem één keer met Ajax zien spelen, toen h(j met vader eens mee mocht naar bet voetbalveld. „Scheelt er wat aan?" vroeg meneer Kam pers, toen hij Jan’s behuild gezichtje zag. „Mn bal, meneer....,’’ snikte Jan en hij wees naar s’n onberelkbaren schat. Meneer Kampers lachte, en vlug bukte hij sich. In een wipje had hij den bal te pak ken, en Jan’s hart klopte sneller. Z'n bal gered en nog wel door meneer Kampers. Hij kreeg er een kleur van, vooral toen me neer Kampers ’t balletje goedkeurend be keek. .Alsjeblieft,” sei hij, „en nu maar beter opletten, hé? JU wordt later zeker lid van Ajax, niet?" Jan knikte maar eens. Maar meneer Kampers' vriendelijkheid gaf hem moed. ..Dank u wel!” zei hij. „Ik.../ eh ken u wel. 'k Heb u eens één keer zien spelen.” „Zoo zoo., een jeugdige voetbalenthousl- ast?” lachte s’n tedder „en sou je het nóg wel eens willen zien?” „Nou!" sei Jan alleen maar, „1 was fijn.” „Dat treft dan goed, want ik heb juist nog een vrijkaart over,” antwoordde me neer Kampers, en hij grabbelde al in s’n portefeuille, .Je mag hem hebben. Vraag m**r aan je vader, of je dan vanmiddag eens mag komen kijken." DAt was me een feest voor Jan. Het was een vrijkaart voor twee personen, en met s’n vijf jamr ouder broertje Wim mocht hij naar den wedstrijd. Vader en moeder brach ten hen. en se souden hen bjj afloop weer komen halen. Het werd voor Jan een onvergetelijke middag. Bijna bad hij er selfs s’n eigen mooien b»l door vergeten, soo genoot hij van den wedstrijd. En vooral toen Ajax won. en hij s’n ede len redder van dien morgen een prachtig Voor liefhebbers van champignons is de champignon een vijand. Vooral kweekers van champignons moeten bij het plukken bedadt zjjn, dat se de champignons niet afsnijden, maar toedraaien en de plaats, w«mr se zijn losgemaakt direct met aarde bestrooien. Een gevaarlijke vijand van het graan is ook de gele halmvlieg, die niet soo veel kwaad doet als de fruitvliegen en ook in wilde grassen leeft. Voorzichtig sloop MJ naderbU en smakte van verlangen. Toen, hap), en tegelijkertijd „Klap," zei de val, „gevangen!" De r deiyi Ge s deelt belde bouw •chlji i Veen doch «ik »wi. men op de plaats van de opzwelling den halm open, dan ziet men de witte larfjes binnen liggen, of de reeds verpopte larve. Veel haver gaat op des wijze ten gronde. Soms is de schade zoo groot, dat men den heelen akker omploegt en koolrapen plant of boonen set. De vliegen, die in Juni uit de poppen komen, leggen hun eitjes soms aan haver, die wat achter is In ontwikke ling. meestal ontwikkelen se sich op ge wone grassen. De vliegen, die hier weer uit komen leggen hun eitjes in Juli In de aren of beter pluimen van de haver. De aanleg van den bloem wordt weggevreten en de leege katjes blijven over, zoodat de haver oogst opnieuw ernstige schade lijdt. De vliegen, die nu uitkomen leggen hun eieren aan den voet van wilde grassen of van wtotergerst. De vliegen, die hier uit ont staan, beginnen in April opnieuw hun ver nielingswerk. Bestrijding van deze soort schijnt erg moeilijk te zijn. Een andere schadelijke mug ia de lang- pootmug <fig. 1). Het wijfje legt eind Au gustus of begin September ongeveer 400 eieren op open plekken, van twee tot ses bij elkaar. De larven vreten aan de gras wortels tot de vorst begint. In zachte win ters vreten se door. In Augustus verpoppen se en eind Augustus komen se uit. Mollen en Insectenetende vogels zijn de beste hel pers in den strijd tegen dese dieren. Een verwante muggensoort komt in Duitach- land voor en heet Heerwurm, omdat de larven tn gesloten gelederen over den grond trekken. Kwaad achilnen dese die.en niet -w yog eens wreef Jan z'n oogen uit, en 1^1 ja, het wAs waar, daar lag dat mooie, roode balletje, dat hij soo graag wikte hebben, op een stoel vlak naast s’n bed. In een wip was hij er uit, en bad hij het ronde ding te pakken, rijn keihard was de bal. heerlijk. Z'n broer Wim bad er al lang een, maar die was ook zeker vjjf jaar ouder dan hjj, en telkens, als hU er bij moeder om gezeurd had. had zij gesegd: JLater wel eens, boor jongen." En nu was moeder gisteren. Zaterdagavond, de stad nog in geweest en had se natuurlijk dien bal voor hem meegebraeht om hem te ver rassen Vlug was bjj aangekleed en moeder ver welkomde hem al met een lachje. „Fijn, moeder, dank u wel. hoor,” nep Jan al van een afstandje, en hij vloog haar om den hals. Us-ie goed?” vroeg moeder. Jk heb maar wat genomen, want ik heb geen verstand van voetballen, boor.” Nou. dAt hoefde ze niet te vragen, dat sag se wel aan Jan’s gezicht. Dat was één en al lach. „Prachtig," riep Jan enthousiast. „zoo hard, dat je er bijna geen deukje in kan knijpen Wat zal-le fijn wippen. Mag ik hem aan Dirk laten zien, moeder?" Moeder dacht even na. ..Zou je dat nou wel?” weifelde se, J»et is zoo’n eind uit de buurt.” Jan was nog maar acht jaar, en se vertrouwde hem nog niet soo erg op straat. In zijn onbezonnenheid lette hij te weinig op auto’s en fietsen. Maar Jan beloofde extra goed te sullen opletten, niet van de trottoirs af te gaan, en als hij moest oversteken, steeds goed uit te kijken. „Nou, vooruit dan maar. Denk er aan, niet schoppen nu hoor, met je beste schoe nen aan, en vóór het eten terug." isten jullie, dat er vliegen en mug gen zijn, die voor den landbouw zoo schadelijk zijn, dat se voor de een gevaar kunnen worden?" begon Bram. Zooals af gesproken was. had deze tweede bijeenkomst plaats om Bram’/ antwoord te kunnen vergelijken met dat van Kees. De prijs, een reép chocolade, sou Toos uitreiken. Kees had op de vorige bij eenkomst de ziekten besproken, die dooi vliegen en muggen kunnen worden over gebracht op ménschen. Toen, op een moment, dat z’n aandacht even werd afgeleid, ving hij den bal niet op. en hij rolde een eindje voor hem uit En Ineens was hij verdwenen. Met een schok van schrik liep Jan naar den huizenkant. Ja. daar lag s’n mooie bal, in een rooeter, tusschen een doorweekt si garettendoosje, een hoop dorre, verwelkte btederen, wat stukken steen en andere vuil nis. En bet ijzeren rooster scheen hem toe te grijnzen! Voorzichtig liet Jan zich op zyn knleen neer, hij ging met s’n ann tusschen de Ijzeren stangen, maar tot s’n groot verdriet kon hij s’n bad niet bereiken, z'n arm was zeker wel vijf centimeter te kort - Beduusd stond hU weer op. en keek hU om zich heen. In de straat hing eeon Zon- dagsche rust, er liepen bijna geen men- seben. Hoe sou hij s’n bal moeten terug krijgen? Aanbellen durfde hjj niet, die menseben souden kwaad sjjn. Z’n lip begon te trillen, en een verraderlijk traantje schoot in s’n oogen. Z'n mooie, nieuwe bal.... In eens weg. Ha, daar kwam een meneer aan. Hij was oud en sag er barach uit, maar je k^n nooit weten. „Meneer.” kwam Jan bt.epen, „sou u m'n bal....l” De meneer keek op, volgende Jan’s wij senden vinger en fronste dan z’n wenk brauwen En Jan begreep, dAt werd niets! „Eén voetbal uche.... uche Ja jongen," zei hij, Jiad je naai mijn goeden raad geluisterd, dan zat je nu niet <mn dat ding, die muizenval, gekluisterd." 9 0' thi te dix te ui ie ril I en doelpunt sag maken, was hij In de wolken I Hij nam zich plechtig voor, later óók een eerste-klasse-voetballer te worden. Hij zou maar vast flink gaan oefenen met s’n eigen voetbal! Schadelijke vliegen kan ik je ook noe men. Daar heb je bijvoorbeeld de fruitvlieg. De volwassen vlieg Is maar klein en zwart en lijkt een wespje. In April vliegt se rond en legt haar eitjes aan den voet van haver- planten. De uitgekomen larven vreten zich in in 't onderste deel van den halm. Spoe dig begint het plantje er kwijnend uit te zien (Flg. 2), de blaadjes worden geel en verdrogen. Zijn er veel larven binnen de plant, dan zwelt hij op die plaats op. Maakt te doen, maar vroeger meenden de men- schen dat het verschijnen van de heerwurm oorlog beteekende. In ons land werden se nog niet waargenomen. w isQrtMl kUOkMl uche." kuchte de oude heer, en s’n snor ja, warempel, het wAs een ouderwetsche meneer, en hij had nog een snor wipte boos op s’n bovenlip, ,4k denk er niet aan, jongen. Voetballen, kattekwaad uithalen, schoenen en ruiten stuktrappen, foei, uche uche-... uche. En dan in dien vlezen rommel. Laat dat ding maar liggen.” En kuchend liep de heer verder, niet eens^meer naar Jan omkijkend. De tranen kregen nu den vrijen loop, totdat een oud dametje kwam, die het even met haar pa rapluie voor hem probeerde, geroerd als se was door s’n groot leed. Maar dat lukte natuurlijk evenmin, en Jantje stond weer Z. Esc. minister O. C. A. van Lidth de Jeude woonde Woens dag te Middelmeer de viering van het eerste lustrum van do Wieringermeerbij. De minister tijdens zijn rede. Rechts zittend burgemeester P. Peters van Medemblikdaarnaast (met wandelstok) Ir. S. Smeding, A Voor het eerst^is^erulmen tijd rookte Woensdag weer de* schoor- welk lend het schip verkocht is 1 d De ex-kroonprim vee DuMsehland die veer een kort teeeook te Doorn vertoeh, maakte Woensdag een rijtoer met zijn vader, den ex-kotsor. Het gezelschap m de auto

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1935 | | pagina 4